Θέλω να γίνω πατέρας, οχι σε μεγάλη ηλικία όμως. Είναι ή όχι σημαντικός παράγοντας η ηλικία;

[Annitamik]

Φίλε μου συγγνώμη αν ακουστω κάπως , νομίζω πρέπει να κάνεις ψυχοθεραπεία. Γιατί αυτή η ανάγκη να κάνεις παιδί όσο πιο γρήγορα μπορείς; Έγραψες ότι έχασες πρόσφατα τον πατέρα σου. Μήπως έχει σχέση αυτό το γεγονός και δεν είναι αληθινή επιθυμία, αλλά καλύπτεις κενά; Πρώτα βρίσκουμε σύντροφο και μετά έχουμε τέτοιους προβληματισμούς. Που ξέρεις πότε θα βρεις την κατάλληλη σύντροφο ; Μπορεί να τη βρεις πολύ αργότερα. Ακόμα και αν τη βρεις θα κάνετε γρήγορα παιδί; Και αν δε μπορείτε θα τη χωρίσεις; Λύσε πρώτα αυτά μέσα σου και μετά βλέπεις για το παιδί. 

Και εγώ τρολ νόμιζα ότι είναι η ερώτηση.

[kotsifikos]

Εγώ δεν μπορούσα ποτέ να με φανταστώ με παιδί, δεν ήταν στα πλάνα μου...και μετά γνώρισα τον καλό μου!εκεί αναθεώρησα, παντρέυτηκα στα 30 , και έλεγα πως θα κάνουμε παιδί άμεσα γιατί θέλαμε 2-3, γέννησα στα 35, έχω ένα παιδί και δεν έχω πλάνα για δεύτερο.

Για τα δεδομένα μου έκανα παιδί την στιγμή που έπρεπε, γιατί και χορτασμένη είμαι από την ζωή μου μόνη μου αλλά και από την ζωή μου ως ζευγάρι με τον άντρα μου οι δυο μας. Μπορεί να μην έχω τις αντοχές που είχα στα 25 μου (τώρα πια στα 40) όμως έχω κάτι άλλο που είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε, έχω την υπομονή και την νηφαλιότητα να με κρίνω ως γονέα, να δω τα λάθη μου, δεν έχω την παρόρμηση και τον εγωισμό που είχα νεότερη, νομίζω πως αν γινόμουν μητέρα νεότερη δεν θα ήμουν ίδια για το παιδί μου. Καλές οι σωματικές αντοχές όμως τώρα που μεγαλώνω το παιδί μου νομίζω πως η ωριμότητα είναι πιο χρήσιμη.

 

[Fenia27]

Just now, Annitamik είπε:

Φίλε μου συγγνώμη αν ακουστω κάπως , νομίζω πρέπει να κάνεις ψυχοθεραπεία. Γιατί αυτή η ανάγκη να κάνεις παιδί όσο πιο γρήγορα μπορείς; Έγραψες ότι έχασες πρόσφατα τον πατέρα σου. Μήπως έχει σχέση αυτό το γεγονός και δεν είναι αληθινή επιθυμία, αλλά καλύπτεις κενά; Πρώτα βρίσκουμε σύντροφο και μετά έχουμε τέτοιους προβληματισχαχα μούς. Που ξέρεις πότε θα βρεις την κατάλληλη σύντροφο ; Μπορεί να τη βρεις πολύ αργότερα. Ακόμα και αν τη βρεις θα κάνετε γρήγορα παιδί; Και αν δε μπορείτε θα τη χωρίσεις; Λύσε πρώτα αυτά μέσα σου και μετά βλέπεις για το παιδί. 

Και εγώ τρολ νόμιζα ότι είναι η ερώτηση.

Χάχα νταξει και εσύ φίλη μου το τερματισες  με την ψυχοθεραπεία. ..Γιατί η ανάγκη ενός ανθρώπου να δημιουργήσει οικογένεια νέος είναι λόγος  ψυχοθεραπειας? Τι παει να πει γιατι? Αλλοι  ανθρωποι εχουν αναγκη την εσωτεριλη αναζητηση και αυτοπροσδιορισμο κσι παιρνουν ας πουμε τα βουνα?θα τους ρωτησεις γιατι και αυτους?ηλαδή  μας λέει ο φίλος το πλάνο του στη ζωή και το τι εύχεται  και του λέμε κανε ψυχοθεραπεία? Νταξει δηλαδή  ...Το  παιδί έχει ένα πλάνο  για δουλειά σπουδες  κτλ. ..Δηλαδή αν βρει την γυναίκα της ζωής του τι; υπάρχει κανόνας περιμένουμε 5 Χρόνια  σε σχέση 2 συγκάτοικοι και μετά συζήτηση πόσα παιδια και πότε? 

[Yovanna]

12 hours ago, chocolate_eater said:

Διάβασα παραπάνω, για παράδειγμα, το συλλογισμό για τα 5-6 χρόνια σχέσης προτού καταλήξεις οτι θέλεις να κάνεις οικογένεια με έναν άνθρωπο, κάτι με το οποίο δε συμφωνώ καθόλου. Υπάρχουν άνθρωποι που συναντούν κάποιον και μετά από 6 μήνες ξέρουν τι θέλουν από αυτόν και γιατί.....υπάρχουν άλλοι που και μετά από 10 χρόνια να είναι με κάποιον, ουσιαστικά δεν γνωρίζουν τίποτα γι'αυτόν. Το "σωστό" ποιο είναι; Γνωρίζω ανθρώπους που έκαναν παιδί μετά από ένα χρόνο σχέσης και είναι ευτυχισμένοι μαζί μετά από 10 χρόνια γιατί ήταν ειλικρινείς από την πρώτη μέρα, όπως γνωρίζω και άλλους με μακροχρόνιες σχέσεις που τελικά κατέληξαν σε μέτριους γάμους και πορεύονται ακόμα με μάσκες. Όπως και το αντίστροφο.....Είναι ένα mix ωριμότητας, ειλικρίνειας και, εν πολλοίς, τύχης...επίσης οι ανθρώπινες σχέσεις καθορίζονται από την ποιότητα περισσότερο, και λιγότερο από την ποσότητα. Anyway, θα ξαναπώ οτι δεν υπάρχουν συνταγές στις ανθρώπινες σχέσεις....αν θέλεις να γίνεις πατέρας αύριο, αυτό το ξέρεις καλύτερα εσύ.  Η ηλικία είναι σημαντικός παράγοντας, τόσο όσο τη θεωρείς εσύ σημαντική (για τις γυναίκες είναι λίγο διαφορετικά λόγω βιολογίας, αλλά και πάλι η Επιστήμη προχωρά...).

Δεν είπα να είναι 5-6 χρόνια στη σχέση. Είπε ότι έχει να τελειώσει διδακτορικό και να πάει φαντάρος. Καμιά διετία είπε. Και δεν έχει σχέση ακόμη. Πώς θα μπορούσε σε 2-3 χρόνια να βρεθεί με μωρό στην αγκαλιά? Πάντως προσωπικά μετά από 6 μήνες - ένα χρόνο  σχέσης δεν θα προχωρούσα σε δημιουργία οικογένειας. Σε συγκατοίκηση ίσως..

[Fenia27]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

κοπέλα, πρώτα πρέπει να τη γνωρίσεις, να σε γνωρίσει, να την ερωτευτείς, να σε ερωτευτεί, να μάθετε καλά ο ένας τον άλλον, να είστε και οι δύο έτοιμοι για γάμο, και μετά να δείτε και αν και πόσα παιδιά θέλετε.

Και πάνω σε αυτό που σχολίασε η αργκ να πω ότι διαφωνώ και να σου πω και την σκέψη μου...Αν κάποιος θέλει οικογένεια και παιδιά το συζητάει πριν μπει σεμια  σχέση. ..Ο τροπο που βλέπει την ζωή κάποιος  και  τα θελω του  γενικα πρεπι να συζητιουνται και  να μπαίνουν στο τραπεζι ...Αυτά ειναι αλλωατε τα πραγνατα που ενωνουν και χωριζουν τους ανθρωπους...εκτός και αν μιλάμε για ηλικίες λύκειο φοιτητών κτλ...Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας 30αρης  μια 40αρα κτλ πάνε τυφλά σε σχέσεις που δεν θα οδηγήσουν πουθενά. ..Τι νόημα έχει ο φίλος να κάνει σχέση με μια κοπέλα που δεν θέλει γάμο και παιδιά. ..Θα ερωτευτεί θα ζήσει με έναν άνθρωπο που ξέρει ότι θα χωρίσει γιατί οι δρόμοι τους δεν έχουν κοινή πορεία?   

[Annitamik]

Αλίμονο και εγώ παιδί στον ενάμιση χρόνο έκανα! Χωρίς κανένα απολύτως πλάνο για πέντε χρόνια συγκατοίκηση.

Just now, Fenia27 είπε:

Χάχα νταξει και εσύ φίλη μου το τερματισες  με την ψυχοθεραπεία. ..Γιατί η ανάγκη ενός ανθρώπου να δημιουργήσει οικογένεια νέος είναι λόγος  ψυχοθεραπειας? Δηλαδή  μας λέει ο φίλος το πλάνο του στη ζωή και το τι εύχεται  και του λέμε κανε ψυχοθεραπεία? Νταξει δηλαδή  ...Το  παιδί έχει ένα πλάνο  για δουλειά σπουδες  κτλ. ..Δηλαδή αν βρει την γυναίκα της ζωής του τι; υπάρχει κανόνας περιμένουμε 5 Χρόνια  σε σχέση 2 συγκάτοικοι και μετά συζήτηση πόσα παιδια και πότε? 

Απλά μου φαίνεται πολύ περίεργο να το συζητάει με αυτό τον τρόπο, αρχικά νόμιζα ότι είναι τρολ και συγγνώμη φίλε μου για αυτό αλλά έτσι μου φάνηκε.

 

Ήθελα να του γράψω ότι καλή η επιθυμία , αλλά ακόμα είναι μη πραγματοποιησιμη αφού δεν έχει σύντροφο. Για αυτό και η συζήτηση είναι ακόμα υποθετική. Μήπως να εστιάσει στη σύντροφο και όχι στο παιδί; Αλλά επιμένω να ρωτάω αν με την όποια σύντροφο δε μπορούν να κάνουν παιδί τι θα γίνει ; Ίσως πρέπει να τα απαντήσει μέσα του αυτά. 

 

Τη ψυχοθεραπεία την πρότεινα όχι σαν κακό, αλλά σαν μέσο να δει τι θέλει πραγματικά, εξάλλου και εγώ έχω κάνει και με έχει βοηθήσει πολύ και αφού ζητάει γνώμη αγνώστων ανθρώπων σε αυτόν, του προτείνω κάτι που βοήθησε και μένα σε άλλες περιπτώσεις.

[Fenia27]

Just now, Annitamik είπε:

Αλίμονο και εγώ παιδί στον ενάμιση χρόνο έκανα! Χωρίς κανένα απολύτως πλάνο για πέντε χρόνια συγκατοίκηση.

Απλά μου φαίνεται πολύ περίεργο να το συζητάει με αυτό τον τρόπο, αρχικά νόμιζα ότι είναι τρολ και συγγνώμη φίλε μου για αυτό αλλά έτσι μου φάνηκε.

 

Ήθελα να του γράψω ότι καλή η επιθυμία , αλλά ακόμα είναι μη πραγματοποιησιμη αφού δεν έχει σύντροφο. Για αυτό και η συζήτηση είναι ακόμα υποθετική. Μήπως να εστιάσει στη σύντροφο και όχι στο παιδί; Αλλά επιμένω να ρωτάω αν με την όποια σύντροφο δε μπορούν να κάνουν παιδί τι θα γίνει ; Ίσως πρέπει να τα απαντήσει μέσα του αυτά. 

 

Τη ψυχοθεραπεία την πρότεινα όχι σαν κακό, αλλά σαν μέσο να δει τι θέλει πραγματικά, εξάλλου και εγώ έχω κάνει και με έχει βοηθήσει πολύ και αφού ζητάει γνώμη αγνώστων ανθρώπων σε αυτόν, του προτείνω κάτι που βοήθησε και μένα σε άλλες περιπτώσεις.

Εντάξει βασικά δεν διαφωνούμε κάπου με καμιά κοπέλα. ..Για να κάνεις οικογένεια θέλεις σύντροφο. ..Εγώ τον καταλαβαίνω γιατί και εγώ σε μια ηλικία που άλλες κοπέλες είχαν αλλα πράγματα  αναγκη εμένα αυτά τα πράγματα μου ήταν ανούσια...Δηλαδή  δεν είναι κακό να θέλει τι παλικάρι οικογένεια. ..Και στα 24 μου μετρούσαν και εγώ έτσι τα χρόνια και δεν μου έβγαινε να κάνω οικογένεια  "μικρη"...Και όμως όπως λένε όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή. ..Και μέσα σε δύο χρόνια κρατούσα τον γιο μου...Κάτι που ευχομουν  δεν πίστευα όμως  ότι θα συνέβαινε. ..Την ωριμότητά και ετοιμότητα για οικογένεια δεν την φέρνει πάντως ούτε η ηλικία ούτε τα χρόνια. ...

 

 

[Yovanna]

Just now, Fenia27 said:

...Αν κάποιος θέλει οικογένεια και παιδιά το συζητάει πριν μπει σεμια  σχέση

Εννοείς ότι στο πρώτο ραντεβού θα τον/την ρωτήσεις αν θέλει να κάνει οικογένεια? Είναι πολλοί λίγοι οι άνθρωποι που είναι εξαρχής κάθετοι στο ότι δε θέλουν παιδιά. Οι περισσότεροι (άνω των 30 συνήθως), έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους αυτό το ενδεχόμενο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι "ψάχνονται" για κάτι τέτοιο. Ούτε ότι βλέπουν σε "εσένα" την μητέρα /τον πατέρα των παιδιών τους. Μου φαίνεται περίεργο να τα σκέφτεται κάποιος αυτά στην αρχή μιας σχέσης. Απλά το ζεις.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Fenia27 είπε:

Και πάνω σε αυτό που σχολίασε η αργκ να πω ότι διαφωνώ και να σου πω και την σκέψη μου...Αν κάποιος θέλει οικογένεια και παιδιά το συζητάει πριν μπει σεμια  σχέση. ..Ο τροπο που βλέπει την ζωή κάποιος  και  τα θελω του  γενικα πρεπι να συζητιουνται και  να μπαίνουν στο τραπεζι ...Αυτά ειναι αλλωατε τα πραγνατα που ενωνουν και χωριζουν τους ανθρωπους...εκτός και αν μιλάμε για ηλικίες λύκειο φοιτητών κτλ...Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας 30αρης  μια 40αρα κτλ πάνε τυφλά σε σχέσεις που δεν θα οδηγήσουν πουθενά. ..Τι νόημα έχει ο φίλος να κάνει σχέση με μια κοπέλα που δεν θέλει γάμο και παιδιά. ..Θα ερωτευτεί θα ζήσει με έναν άνθρωπο που ξέρει ότι θα χωρίσει γιατί οι δρόμοι τους δεν έχουν κοινή πορεία?   

E τοτε παμε σε συνοικεσιο. Προφανως αν με πλησιασει στο γυμναστηριο, στη δουλεια η στην παρεα ενας τυπος και μου πει "καλημερα, με λενε Γιαννη, θα ηθελες να βγουμε για καφε, αλλα να σου πω οτι σκεφτομαι για οικογενεια και 3 παιδια με 2 χρονια διαφορα", η θα βαλω τις φωνες η θα κατουρηθω απο τα γελια και μαλλον το 99% των γυναικων (και ανδρων) το ιδιο.

[Fenia27]

Just now, Yovanna είπε:

Εννοείς ότι στο πρώτο ραντεβού θα τον/την ρωτήσεις αν θέλει να κάνει οικογένεια? Είναι πολλοί λίγοι οι άνθρωποι που είναι εξαρχής κάθετοι στο ότι δε θέλουν παιδιά. Οι περισσότεροι (άνω των 30 συνήθως), έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους αυτό το ενδεχόμενο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι "ψάχνονται" για κάτι τέτοιο. Ούτε ότι βλέπουν σε "εσένα" την μητέρα /τον πατέρα των παιδιών τους. Μου φαίνεται περίεργο να τα σκέφτεται κάποιος αυτά στην αρχή μιας σχέσης. Απλά το ζεις.

Χάχα όχι. ..Αλλά προφανώς μέσα από συζητήσεις σε ανθρώπινο επίπεδο καταλαβαίνεις πολλά μιλάς για όνειρα και την ζωή. ...Εκτός αν το πρώτο ραντεβούθεωρείται σχέση. ...Δηλαδή τι είναι κριτήριο για να ταιριάζει κάποιος με κάποιον άλλον η μουσική?  Φλερτάρες γουστάρεις τον άλλο που τον βλέπεις σου ξυπνάει διάφορα μέσα σου...Θα μείνεις μαζί του γιατί άκουει Doors; μετά από μια ηλικία πέρα από το γαργαλιτο εκεί κάτω δεν σε γοητεύουν και αλλά πιό μεγάλα? 

 

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

E τοτε παμε σε συνοικεσιο. Προφανως αν με πλησιασει στο γυμναστηριο, στη δουλεια η στην παρεα ενας τυπος και μου πει "καλημερα, με λενε Γιαννη, θα ηθελες να βγουμε για καφε, αλλα να σου πω οτι σκεφτομαι για οικογενεια και 3 παιδια με 2 χρονια διαφορα", η θα βαλω τις φωνες η θα κατουρηθω απο τα γελια και μαλλον το 99% των γυναικων (και ανδρων) το ιδιο.

 

[kotsifikos]

Καλό είναι ο ερχομός ενός παιδιού να μην αντιμετωπίζεται με πολυ πολύ ρομαντισμό, κάτι τέτοιο θέλει ρεαλισμό. Δεν αρκεί να δεις τον άλλο να τον ερωτευτείς και να θέλετε και οι δύο να κάνετε παιδιά, το θέμα είναι είναι πολυ πιο περίπλοκο.

[diane2020]

Ειναι στον ανθρωπο. Κι ο αντρας μου ήθελε να  κάνει οικογένεια νεος, κι εγω το ιδιο. Γνωριστήκαμε, καπαρωθηκαμε, το παλεψαμε και με κοπο ορεξη και δουλειά τα καταφεραμε. Εχουμε δυο παιδια πανεμορφα(εμφανισιακά δεν εννοω,και αυτο ομως) και μια πολυ ωραία αντικειμενικά αλλα και υποκειμενικά, οικογένεια:)

Στα 45 μου προσωπικα θα βγαιβω για καφέ μαζι τους.  Αν με θελουν στην παρέα τους βεβαια!

[Yovanna]

Just now, Fenia27 said:

Εκτός αν το πρώτο ραντεβούθεωρείται σχέση. ...

Είπες πριν μπείς σε σχέση. Γι' αυτό ανέφερα το πρώτο ραντεβού. Και το τρίτο να είναι δεν αλλάζει κάτι.. Με έναν άνθρωπο  ξεκινάς μια σχέση γιατί σε έλκει ερωτικά, είτε γιατί είναι ωραίος, είτε γιατί σε γοητεύει το μυαλό του, ή η τρέλα που κουβαλάει κτλ. Σίγουρα όμως δεν έχει να κάνει με το αν επιθυμεί διακαώς παιδιά. Στην πορεία, και εφόσον είστε ήδη πια σε σχέση και περνάτε όμορφα, μπορεί να τεθεί και αυτό στο τραπέζι, αν κάποιος το επιθυμεί. Σίγουρα όχι πριν μπείς στη σχέση πάντως. Εκτός αν όπως λέει η @ΑΡΓΚ, πρόκειται για συνοικέσιο. 

Επίσης διαφωνώ στο να κάνουμε οικογένεια επειδή δεν βρίσκουμε ουσία στη ζωή μας. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει πρώτα να δουλέψουμε με τον εαυτό μας, να δούμε γιατί αισθανόμαστε έτσι και μετά να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία. Δεν κάνουμε παιδιά για να αποκτήσει νόημα η ζωή μας. Η ζωή έχει πολλές χαρές και απολαύσεις ούτως ή άλλως.

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 36 λεπτά , Fenia27 είπε:

Χάχα όχι. ..Αλλά προφανώς μέσα από συζητήσεις σε ανθρώπινο επίπεδο καταλαβαίνεις πολλά μιλάς για όνειρα και την ζωή. ...Εκτός αν το πρώτο ραντεβούθεωρείται σχέση. ...Δηλαδή τι είναι κριτήριο για να ταιριάζει κάποιος με κάποιον άλλον η μουσική?  Φλερτάρες γουστάρεις τον άλλο που τον βλέπεις σου ξυπνάει διάφορα μέσα σου...Θα μείνεις μαζί του γιατί άκουει Doors; μετά από μια ηλικία πέρα από το γαργαλιτο εκεί κάτω δεν σε γοητεύουν και αλλά πιό μεγάλα? 

 

 

Nαι, προφανώς, το να μην ειναι ο ένας έτοιμος για κάτι σοβαρό (ή και να μη θέλει ποτέ σταθερή σχέση ή οικογένεια) ενώ ο άλλος ονειρεύεται κάτι διαφορετικό, είναι λόγος για να διακοπεί μια σχέση. Αλλα δεν μπορείς και να αρχίσεις να βγαίνεις ραντεβού και από την αρχή να ξεκαθαρίζεις ότι το πας για γάμο και παιδιά. Ή θα πέσεις στον πρώτο/η απελπισμένο/η με διάφορες ανασφάλειες που ψάχνει έναν σύντροφο ο,τι να 'ναι, ή σε προικοθήρα, ή ο άλλος/η θα την κάνει με ελεφρά πηδηματάκια. Σαφώς και δεν αρκεί το να ταιριάζεις με τον άλλο ή να σου αρέσει για να κάνεις οικογένεια, αλλά και να μιλάς για οικογένεια, πριν καν γνωρίσεις τον άλλον; 

[chocolate_eater]

Πάντως ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω την ευκολία με την οποία προσπαθούμε να κάνουμε framing τα πάντα σε μία μονοδιάστατη λογική.....που είναι το πρόβλημα να συζητάς ζητήματα που θεωρείς σοβαρά/ουσιώδη από την αρχή της σχέσης, ενώ ταυτόχρονα "το ζείς" κλπ. Δηλαδή εσείς το πρώτο εξάμηνο κοιτούσατε απλώς τα αστέρια μαζί και μόνο μετά από το trial period συζητήσατε κάτι σοβαρότερο; Ίσως ναι, αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα για τα υπόλοιπα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπων εκεί έξω, μεταξύ μας.

 

Υπάρχουν άνθρωποι που είτε απλώς ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν, είτε γενικώς είναι ανοιχτά βιβλία και τους αρέσουν οι ξεκάθαρες κουβέντες ή να μοιράζονται τα σχέδια τους από την αρχή. Πολλές φορές συμβαίνει επίσης δύο άνθρωποι με εμπειρία από άλλες σχέσεις να συναντιούνται σε μια στιγμή της ζωής τους που και για τους δύο είναι πολύ ξεκάθαρο το επόμενο βήμα, είτε αυτό αφορά τον επόμενο χρόνο, είτε την επόμενη δεκαετία. Αν ταιριάζουν, όλα καλά. Δε χρειάζεται να ταιριάζει η συγκεκριμένη λογική σε όλους προκειμένου να είναι αποδεκτή....Και φυσικά νομίζω όλοι καταλαβαίνουμε ότι είναι πολύ διαφορετικό αυτό που περιγράφω από τον τυχαίο στο δρόμο που μοιράζει χαρτάκια "ζητείται κυρία για οικογένεια".

 

Επίσης το να την κάνει κάποιος/κάποια με ελαφρά πηδηματάκια όταν ακούσει το πως έχεις ονειρευτεί το μέλλον σου, μακροπρόθεσμα, μάλλον σε καλό θα βγει και στους δύο, εκτός αν είναι 18-22.....;)

[Kynodontas]

Οικογένεια όπως είπα σε κάποιο μήνυμα πάντα ήθελα να κάνω, απλώς δεν το είχα τοποθετήσει χρονικά στο μυαλό μου. Από παιδί ήθελα να κάνω οικογένεια "όταν μεγαλώσω". Απλά περνάνε τα χρόνια και είδα ότι πρέπει  να το δω  λίγο πιο ζεστά, το θέμα και να το βάλω μπρος. Δεν είπα ξαφνικά α τώρα θα γίνω πατέρας.

Για να πω και κάτι αστείο, πριν λίγο καιρό μου είχε έρθει διαφημιστικό sms από γραφείο συνοικεσίων (δεν ήξερα ότι υπάρχουν). 

Ως προς την εύρεση ουσίας, δεν θα έλεγα ότι ψάχνω την ουσία στη ζωή μου. Απλά  πιστεύω ότι αυτό θέλω από εμένα, ότι αυτό θέλω από τη ζωή μου να κάνω οικογένεια γιατί για μένα το να κάνεις οικογένεια είναι από τα πιο σπουδαία πράγματα. Και όχι απλά να κάνεις ένα παιδί και άντε γεια, αλλά να κρατήσεις μια οικογένεια μέσα στην οποία οι γονείς και τα παιδιά να αγαπιούνται και να περνάνε όσο το δυνατόν πιο όμορφα.

Σίγουρα θα ήταν  τρομακτικό να βγεις με μια κοπέλα και να της πεις ναι ψάχνω γάμο χαχα. Αλλά γενικά νομίζω φαίνεται ποιος/ποια ψάχνει γάμο και ποιος όχι. Βέβαια δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε όλα αυτά. Θα πω βέβαια κάτι για μια "γνωστή" που ήταν sex symbol στα 90s. Έχει σύντροφο πολλά χρόνια, δεν ήθελε ποτέ παιδιά, όλο σε κλαμπακια και όλο "καυτές" αναρτήσεις.. και το βρίσκω λίγο θλιβερό ότι 50 χρονών και ασχολείσαι μόνο με τον εαυτό σου και αν εισαι σεξυ και πως είσαι.. και όλοι γύρω σου έχουν παντρευτεί και εσύ ζεις γεροντοεφηβεία. Αλλά ο καθένας κάνει ότι θέλει, την οπτική μου λέω.

[Yovanna]

Just now, chocolate_eater said:

Πάντως ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω την ευκολία με την οποία προσπαθούμε να κάνουμε framing τα πάντα σε μία μονοδιάστατη λογική.....που είναι το πρόβλημα να συζητάς ζητήματα που θεωρείς σοβαρά/ουσιώδη από την αρχή της σχέσης, ενώ ταυτόχρονα "το ζείς" κλπ. Δηλαδή εσείς το πρώτο εξάμηνο κοιτούσατε απλώς τα αστέρια μαζί και μόνο μετά από το trial period συζητήσατε κάτι σοβαρότερο; Ίσως ναι, αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα για τα υπόλοιπα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπων εκεί έξω, μεταξύ μας.

 

Υπάρχουν άνθρωποι που είτε απλώς ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν, είτε γενικώς είναι ανοιχτά βιβλία και τους αρέσουν οι ξεκάθαρες κουβέντες ή να μοιράζονται τα σχέδια τους από την αρχή. Πολλές φορές συμβαίνει επίσης δύο άνθρωποι με εμπειρία από άλλες σχέσεις να συναντιούνται σε μια στιγμή της ζωής τους που και για τους δύο είναι πολύ ξεκάθαρο το επόμενο βήμα, είτε αυτό αφορά τον επόμενο χρόνο, είτε την επόμενη δεκαετία. Αν ταιριάζουν, όλα καλά. Δε χρειάζεται να ταιριάζει η συγκεκριμένη λογική σε όλους προκειμένου να είναι αποδεκτή....Και φυσικά νομίζω όλοι καταλαβαίνουμε ότι είναι πολύ διαφορετικό αυτό που περιγράφω από τον τυχαίο στο δρόμο που μοιράζει χαρτάκια "ζητείται κυρία για οικογένεια".

 

Επίσης το να την κάνει κάποιος/κάποια με ελαφρά πηδηματάκια όταν ακούσει το πως έχεις ονειρευτεί το μέλλον σου, μακροπρόθεσμα, μάλλον σε καλό θα βγει και στους δύο, εκτός αν είναι 18-22.....;)

Προσωπικά τα αστέρια δεν τα κοιτάω, ούτε ρομαντικές βόλτες υπό το ηλιοβασίλεμα συνήθιζα να κάνω. Δεν είμαι τόσο ρομαντική. Σοβαρά και ουσιώδη θέματα μπορείς να συζητήσεις από το πρώτο ραντεβού. Όπως το τί σας κάνει ευτυχισμένους, μελλοντικά σχέδια εαν  υπάρχουν, ότι θέλεις πχ να φωτογραφίσεις πεταλούδες στον Αμαζόνιο κτλ. Ακόμη και το να πεις ότι στο μέλλον σε φαντάζεσαι με ένα τσούρμο κουτσούβελα και να ζεις σε στυλ "αμερικάνικο όνειρο", πάλι είναι οκ. Το να προσπαθείς όμως από την αρχή μιας σχέσης να καταλάβεις/ψαρέψεις αν σε βλέπει ως την μελλοντική μητέρα των παιδιών του, ή αν η δημιουργία οικογένειας είναι στα άμεσα σχέδια του, δεν είναι οκ για μένα. Άλλωστε και να μάθεις ότι στο μέλλον θέλει παιδιά, δεν σημαίνει ότι τα θέλει μαζί σου. Με ελαφρά πηδηματάκια θα την κάνει (και καλά θα κάνει), διότι θα καταλάβει ότι η επιθυμία σου δεν έχει να κάνει με εκείνον (δεν μπορεί να σκέφτεσαι την οικογένεια με κάποιον που δεν γνωρίζεις), αλλά ότι τον βλέπεις ως μέσο για να την πραγματοποιήσεις. 

[Fenia27]

Just now, Yovanna είπε:

Επίσης διαφωνώ στο να κάνουμε οικογένεια επειδή δεν βρίσκουμε ουσία στη ζωή μας

Προφανώς δεν  κάνεις οικογένεια επειδή δεν βρίσκεις ουσία στην ζωή σου.  Όταν δεν βρισκεις ουσία στη ζωή σου δεν θα την βρεις ούτε και με την οικογένεια. ..Είναι εντελώς διαφορετικό να έχεις χορτάσει την ζωή  σαν εργένης να μην σε γέμιζε ι το έξω  οι σπουδές και να μην έχεις όνειρο την σπουδαία καριέρα. ..απόλαυση σαφώς σου δίνουν οι φίλοι τα χόμπι κτλ...Αλλά τα όνειρα του καθένα και η χαρά που σε γεμίζει και με τι νιώθεις ολοκληρομενος αυτό είναι άλλο. ...Μπορεί για κάποιον ή ουσία τις ζωής να είναι τα ταξίδια. .Η μια καριέρα...Να  έχει όνειρο να ανέβει το εβερεστ. ..Ε  προφανώς για εμένα όχι..Η ουσία δεν ήταν να ζησώ μέχρι τα 35 μόνο στοχευοντας την καριέρα  βγαίνοντας  με φίλους πηγαίνοντας σε θέατρα κτλ..Αν τα απολαμβανα? Σαφώς και πολύ. ..Αν θα συνέχιζα να ζω μια χαρά και έτσι?  Σαφώς και πάλι. ..Η επιθυμία μου ήταν όμως να  κάνω οικογένεια και αυτό ευτυχώς ήρθε γρήγορα και έδωσε την ουσία που εγω ηθελα στη ζωή μου...Η αντε αν δεν το πούμε ουσία ας το πούμε ότι ολοκληρώθηκε η ευτυχία μου...

 

Εντάξει   τώρα για τις σχέσει ς. ..Η λογική μου είναι πρώτα να γνωρίζεις κάποιον και μετά να κάνεις σχέση μαζί του. ..Αλλά και παλι ο καθένας με ότι έχει στο μυαλό του με αυτό πορεύεται ...Δεν υπάρχουν στάνταρ πράγματα και θα ξεφύγουμε από το θέμα του παιδιού εντελώς. ..

[chocolate_eater]

Just now, Yovanna said:

Προσωπικά τα αστέρια δεν τα κοιτάω, ούτε ρομαντικές βόλτες υπό το ηλιοβασίλεμα συνήθιζα να κάνω. Δεν είμαι τόσο ρομαντική. Σοβαρά και ουσιώδη θέματα μπορείς να συζητήσεις από το πρώτο ραντεβού. Όπως το τί σας κάνει ευτυχισμένους, μελλοντικά σχέδια εαν  υπάρχουν, ότι θέλεις πχ να φωτογραφίσεις πεταλούδες στον Αμαζόνιο κτλ. Ακόμη και το να πεις ότι στο μέλλον σε φαντάζεσαι με ένα τσούρμο κουτσούβελα και να ζεις σε στυλ "αμερικάνικο όνειρο", πάλι είναι οκ. Το να προσπαθείς όμως από την αρχή μιας σχέσης να καταλάβεις/ψαρέψεις αν σε βλέπει ως την μελλοντική μητέρα των παιδιών του, ή αν η δημιουργία οικογένειας είναι στα άμεσα σχέδια του, δεν είναι οκ για μένα. Άλλωστε και να μάθεις ότι στο μέλλον θέλει παιδιά, δεν σημαίνει ότι τα θέλει μαζί σου. Με ελαφρά πηδηματάκια θα την κάνει (και καλά θα κάνει), διότι θα καταλάβει ότι η επιθυμία σου δεν έχει να κάνει με εκείνον (δεν μπορεί να σκέφτεσαι την οικογένεια με κάποιον που δεν γνωρίζεις), αλλά ότι τον βλέπεις ως μέσο για να την πραγματοποιήσεις. 

 

Στο ίδιο πράγμα αναφερόμαστε κατά βάση και συμφωνώ. Δε μίλησα για ερωτηματολόγιο υποψήφιας μάνας στο πρώτο ραντεβού, αλλά ήδη από μερικές σοβαρές κουβέντες μπορεί κάποιος να καταλάβει αν, με βάση τον οποιονδήποτε σκοπό του, η σχέση αυτή μπορεί να έχει το μέλλον που οραματίζεται. Κι απο κει κι έπειτα, αν τα σχέδια είναι συμβατά, το επόμενο βήμα είναι να αρχίσουν οι δύο να καταλαβαίνουν αν είναι ο σωστός συνδυασμός ανθρώπων για να πραγματοποιηθούν......

 

Δε νομίζω όμως ότι όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται τον ίδιο χρόνο και τρόπο για να πάρουν ένα πρώτο green light, κυρίως γιατί πιστεύω οτι ούτε και μετά από 10 χρόνια δύο άνθρωποι γνωρίζονται πλήρως....ούτε μετά από 50. Είναι διαφορετικό το minimum που χρειάζεται ο καθένας για να νιώσει αυτοπεποίθηση, όπως και διαφορετικός ο χρόνος που χρειάζεται για να το αποκτήσει.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Fenia27 είπε:

Προφανώς δεν  κάνεις οικογένεια επειδή δεν βρίσκεις ουσία στην ζωή σου.  Όταν δεν βρισκεις ουσία στη ζωή σου δεν θα την βρεις ούτε και με την οικογένεια. ..Είναι εντελώς διαφορετικό να έχεις χορτάσει την ζωή  σαν εργένης να μην σε γέμιζε ι το έξω  οι σπουδές και να μην έχεις όνειρο την σπουδαία καριέρα. ..απόλαυση σαφώς σου δίνουν οι φίλοι τα χόμπι κτλ...Αλλά τα όνειρα του καθένα και η χαρά που σε γεμίζει και με τι νιώθεις ολοκληρομενος αυτό είναι άλλο. ...Μπορεί για κάποιον ή ουσία τις ζωής να είναι τα ταξίδια. .Η μια καριέρα...Να  έχει όνειρο να ανέβει το εβερεστ. ..Ε  προφανώς για εμένα όχι..Η ουσία δεν ήταν να ζησώ μέχρι τα 35 μόνο στοχευοντας την καριέρα  βγαίνοντας  με φίλους πηγαίνοντας σε θέατρα κτλ..Αν τα απολαμβανα? Σαφώς και πολύ. ..Αν θα συνέχιζα να ζω μια χαρά και έτσι?  Σαφώς και πάλι. ..Η επιθυμία μου ήταν όμως να  κάνω οικογένεια και αυτό ευτυχώς ήρθε γρήγορα και έδωσε την ουσία που εγω ηθελα στη ζωή μου...Η αντε αν δεν το πούμε ουσία ας το πούμε ότι ολοκληρώθηκε η ευτυχία μου...

 

Εντάξει   τώρα για τις σχέσει ς. ..Η λογική μου είναι πρώτα να γνωρίζεις κάποιον και μετά να κάνεις σχέση μαζί του. ..Αλλά και παλι ο καθένας με ότι έχει στο μυαλό του με αυτό πορεύεται ...Δεν υπάρχουν στάνταρ πράγματα και θα ξεφύγουμε από το θέμα του παιδιού εντελώς. ..

 

Δε θα βρεις τελικα καμια απαντηση στην οικογενεια, ουτε νοημα στη ζωη, ουτε πραγματοποιηση των απωθημενων σου, ουτε θα δεσμευσεις τον συντροφο σου, αλλα πολλα παιδια γεννηθηκαν μονο και μονο με αυτο το σκεπτικο. Δυστυχως.

Just now, chocolate_eater είπε:

.Και φυσικά νομίζω όλοι καταλαβαίνουμε ότι είναι πολύ διαφορετικό αυτό που περιγράφω από τον τυχαίο στο δρόμο που μοιράζει χαρτάκια "ζητείται κυρία για οικογένεια".

Ναι, αλλα εδω γι αυτο νομιζω οτι μιλαμε. "Δεν εχω σχεση, δεν εχω δουλεια, θα παω φανταρος", αλλα "σε 2 χρονια θα βαλω μπρος για οικογενεια". Αυτο μονο μοιραζοντας χαρτακια "ζητειται μανα για τα παιδια μου" γινεται.

[Fenia27]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Δε θα βρεις τελικα καμια απαντηση στην οικογενεια, ουτε νοημα στη ζωη, ουτε πραγματοποιηση των απωθημενων σου, ουτε θα δεσμευσεις τον συντροφο σου, αλλα πολλα παιδια γεννηθηκαν μονο και μονο με αυτο το σκεπτικο. Δυστυχως.

Συμφωνώ μαζί σου. ..Η οικογένεια και τα παιδιά δεν είναι η απάντηση. Ούτε τα κενά μας καλύπτει ούτε τα απωθημένα. ..Αν δεν είσαι καλά μέσα σου σε τίποτα δεν θα βρεις ευτυχία. Κάτι πάντα θα λείπει και κάτι θα φταίει.  Όποτε για αυτούς που δεν είναι καλά με τον εαυτό τους η οικογένεια θα φέρει μεγαλύτερα προβλήματα. Όσοι κάνουν παιδιά για να φτιάξει μια σχέση πάλι κάνουν λάθος. .Τα παιδιά όταν η σχεση δεν είναι μπετόν την φέρνει σε ρήξη και σε σύγκρουση..

 

Οπότε η οικογένεια η συντροφικοτητα και τα παιδιά μπορούν πολυ εύκολα  από παράδεισοςνα γίνουν μια άσχημη πολύ άσχημη κατάσταση κάτω από τις λάθος συνθήκες και επιθυμίες. ..

[little lamb]

Εντάξει ο θεματοθετης δεν είπε ότι θα βγει να ψάξει για να βρει υποψήφια μητέρα. Έχει κάποιες σκέψεις οι οποίες θέλει να δει αν στέκουν και αυτό που ρώτησε είναι αν ισχύει αυτό που σκέφτεται περί της σημασίας της μικρής ηλικίας των γονέων. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο περίεργο, πολλοί νιώθουν κάποια στιγμή ότι περνούν τα χρόνια και αρχίζουν να έχουν προβληματισμούς. Ούτε εγώ θεωρώ ότι είναι τόσο περίεργο να ξέρεις πάνω κάτω τα θέλω του άλλου από την αρχή. Δεν ξεκινάνε όλες οι σχέσεις μόνο με το βλέμμα (πχ σε ειδε-τον είδες στην καφετέρια ή στο γυμναστήριο κ ήρθε και σου μίλησε) ούτε υπάρχει πάντα το λεγόμενο "πρώτο ραντεβού". Μπορεί να είσαι πολύ καιρό σε κοινή παρέα/κοινό χόμπυ/κοινή δουλειά, να έχετε βγει πολλές φορές ομαδικώς και απλώς κάποια στιγμή να βγειτε ΚΑΙ μόνοι και ουσιαστικά να έχουν γίνει άπειρες συζητήσεις από καιρό.

[psilengo]

Εγώ δε καταλαβαίνω την επίθεση που γίνεται στο παιδι, προσωπικα δεν νομίζω ότι μίλησε ουτε για συνοικέσια, ουτε για γνωριμία της μιας βραδιας κτλ. 

Βλέπω ένα παιδι-αντρα (ότι προτιμά ο καθένας) το οποίο εξέφρασε την επιθυμία του να γίνει γονιός για τους δικους του λόγους και μοιράστηκε τα όνειρα του. 

Από ποτε το αν κάποιος είναι 25 ή 45 τον κάνει καταλληλότερο για γονιο; Υπάρχουν 45ρηδες με συμπεριφορά 20αρη, και αντίστοιχα 20αρηδες πολυ πιο ώριμοι. Δε σε ωριμάζει μόνο η ηλικία, σε ωριμάζει η ίδια η ζωή, με τις δοκιμασίες και τις δυσκολίες της. Το γεγονός ότι -καλώς ή κακως- πολλες "σχέσεις" αποτυγχάνουν δεν σημαίνει ότι πρεπει να είναι ο γενικός κανόνας. Υπάρχουν σχέσεις των 10 ετών που κατέληξαν στα Τάρταρα και άλλες των 6μηνων που συνεχίζουν ακόμα. Η προσωπικη μας αποτυχία ή επιτυχία δε θα πρεπει να καθορίζει τις ζωές των άλλων. 

Πόσοι από εμάς δεν ονειρευτήκαμε να έχουμε μια συγκεκριμένη πορεια στη ζωή μας; άσχετα εάν το επιτύχαμε ή όχι. 

Προσωπικά δε θεωρώ ότι ένας 35ης είναι περισσότερο έτοιμος από έναν 25 επειδή απλά το καθορίζει κάποια κοινωνική επιταγή. Και στο κάτω κάτω, όσοι από εμάς έχουμε απολαύσει τη μητρότητα γνωρίζουμε ότι όταν δε το βιωσεις, ποτε δε μπορείς να ξέρεις με σιγουριά τι θα αντιμετωπίσεις. 

Φιλικά προς ολους

[Gummy Bear]

Εγώ είμαι της άποψης ότι ποτέ δεν είναι τέλειες οι συγκυρίες για να κάνει κανείς παιδί. Δηλαδή του τύπου : να έχω πρώτα καλή δουλειά, καλό μισθό, να αγοράσω σπίτι κλπ. Προσωπική μου άποψη είναι, να έχει κανείς τον/την κατάλληλο /η σύντροφο με τον οποίο θέλει να κάνει οικογένεια και μετά απλά το παίρνεις απόφαση ότι τώρα θα βάλω μπρος για παιδί. Όσον αφορά την ηλικία, θα έλεγα ότι παίζει περισσότερο ρόλο στη γυναίκα από την άποψη γονιμότητας. Για τον άντρα πιστεύω δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία, γιατί μπορεί να είναι πχ κάποιος 30 χρόνων και να μην είναι τόσο δραστήριος και να μην έχει κουράγιο παρόλο το νέο της ηλικίας του. Μπορεί κάποιος πχ 40 ή 45 ετών να είναι πιο αποφασισμένος και να έχει περισσότερη όρεξη και κατ επέκταση κουράγιο. Εμενα ο άντρας μου έγινε πατέρας στα 44 του πρώτη φορά και εγώ στα 32 και παρόλο αυτό ασχολείται, έχει όρεξη, αντοχή, και όλα.

Με λίγα λόγια, αυτό που θέλω να σου πω είναι, ότι μην πιέζεις τον εαυτό σου να γίνεις τώρα σώνει και καλά πατέρας. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να επεξεργαστείς την απώλεια του πατέρα σου, και σίγουρα θα βρεις κάποια κοπέλα που να θέλεις να κάνεις παιδί μαζί της. Είναι σημαντικό θεμέλιο να έρθει ένα παιδί από μια ουσιαστική σχέση.. 

[Έσπερος]

καποιοι ανθρωποι λένε μεγάλα λόγια ή βάζουν πάγο σε συζητήσεις για γάμους κ παιδιά κ μετά από πολλα χρόνια είτε από τύχη είτε από αλλαγή γνωμης, αποκτούν κ γίνονται κ πολύ υπεύθυνοι γονείς. Δεν το λέω για να υπονόησω ότι όλοι κατα βάθος έχουμε αυτήν την επιθυμια. Θεωρώ ότι εκείνοι προχώρησαν γιατί ήταν πρωτίστως σίγουροι για το άτομο που είχαν δίπλα τους κ ήθελαν οικογένεια, όχι να "γίνουν γονείς".