Προβλήματα προσαρμογής στον παιδικό 21 μηνών

[Astrien]

Just now, belleblue είπε:

Κάποιες φορές δηλαδή ακόμα κ η αποφασιστική αντιμετώπιση της κατάστασης από τους γονείς βοηθάει στο να αισθανθεί το παιδί ασφαλεια

Στη θεωρία με βρίσκεις σύμφωνη. Στην πράξη τώρα. Την πηγαίνω αφού φάει πρωινό, την αφήνω χωρίς να δείξω αβεβαιότητα, τη διαβεβαιωνω οτι θα ρθω να την παρω για να φάμε σπιτι και την παίρνω νωρίς( πριν να πεινάσει πολυ) μέχρι να νιώσει ασφάλεια και να αρχίσει να τρώει εκει. Σωστά;  δεν περνάω ακόμα στο επόμενο βήμα που είναι ο ύπνος.  Καλά και στο θέμα της τουαλέτας έχουμε θέμα. Η μια νηπιαγωγός την άλλαξε 1 φορά αλλά η νηπιαγωγός που υποτίθεται ότι είναι η υπεύθυνη για την προσαρμογή του παιδιού ποτέ. Δεν ξέρω αν δεν την αφήνει η μικρή ή δεν το προσπάθησε. Στην αρχή σίγουρα δεν τους άφηνε, τώρα δεν ξέρω. Πάντα πάντως την παίρνω με γεμάτη τσίσα πάνα.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Astrien είπε:

Στη θεωρία με βρίσκεις σύμφωνη. Στην πράξη τώρα. Την πηγαίνω αφού φάει πρωινό, την αφήνω χωρίς να δείξω αβεβαιότητα, τη διαβεβαιωνω οτι θα ρθω να την παρω για να φάμε σπιτι και την παίρνω νωρίς( πριν να πεινάσει πολυ) μέχρι να νιώσει ασφάλεια και να αρχίσει να τρώει εκει. Σωστά;  δεν περνάω ακόμα στο επόμενο βήμα που είναι ο ύπνος.  Καλά και στο θέμα της τουαλέτας έχουμε θέμα. Η μια νηπιαγωγός την άλλαξε 1 φορά αλλά η νηπιαγωγός που υποτίθεται ότι είναι η υπεύθυνη για την προσαρμογή του παιδιού ποτέ. Δεν ξέρω αν δεν την αφήνει η μικρή ή δεν το προσπάθησε. Στην αρχή σίγουρα δεν τους άφηνε, τώρα δεν ξέρω. Πάντα πάντως την παίρνω με γεμάτη τσίσα πάνα.

Ψάξε για άλλο σταθμό, και θα έλεγα κάνε και μία καταγγελία. Λογική η αγωνία της νέας μαμάς ότι το παιδί της δεν προσαρμόζεται στο σχολείο, αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι πολλές φορές το σχολείο είναι απλά τραγικό. Τι θα πει "δεν τους άφηνε"; Ποιος παιδαγωγός με στοιχειώδη συνείδηση αφήνει ένα μωρό κατουρημένο με τις ώρες; Απορώ πώς δεν πήρες το παιδί άμεσα αν συνέβη αυτό 2-3 φορές;

[xaroumenh mama]

Just now, Astrien είπε:

Στη θεωρία με βρίσκεις σύμφωνη. Στην πράξη τώρα. Την πηγαίνω αφού φάει πρωινό, την αφήνω χωρίς να δείξω αβεβαιότητα, τη διαβεβαιωνω οτι θα ρθω να την παρω για να φάμε σπιτι και την παίρνω νωρίς( πριν να πεινάσει πολυ) μέχρι να νιώσει ασφάλεια και να αρχίσει να τρώει εκει. Σωστά;  δεν περνάω ακόμα στο επόμενο βήμα που είναι ο ύπνος.  Καλά και στο θέμα της τουαλέτας έχουμε θέμα. Η μια νηπιαγωγός την άλλαξε 1 φορά αλλά η νηπιαγωγός που υποτίθεται ότι είναι η υπεύθυνη για την προσαρμογή του παιδιού ποτέ. Δεν ξέρω αν δεν την αφήνει η μικρή ή δεν το προσπάθησε. Στην αρχή σίγουρα δεν τους άφηνε, τώρα δεν ξέρω. Πάντα πάντως την παίρνω με γεμάτη τσίσα πάνα.

Πάνω σε αυτό έχω να πω εγώ πως την ενημερωνεις πως θα πας να την πάρεις για να φάτε σπίτι ...!! Άρα το παιδί έχει συνδέσει ότι φαγητό θα τρώει σπίτι αφού του το είπε η μαμά κ απλά περιμένει να φάτε σπίτι ..!!!

Εγώ δε θα έλεγα τι θα κάνουμε μετά που θα επερνα το παιδί από το σχολείο ..! Στην προσαρμογή στον γιο μου ήταν μεγαλύτερος σε ηλικία έλεγα πως τώρα θα φύγω θα πάω σπίτι να κάνω δουλειές η για ψώνια κ όταν τελειώσω θα έρθω πάλι να σε πάρω .. τις πρώτες μέρες επερνε κ ένα παιχνίδι του από το σπίτι κ είχε μαζί του .. μετά του έδινα κάτι δικό μου να έχει μαζί του ( ένα λάστιχο μαλλιών όπου είχα βάλει τη κολόνια μου ) 

Πάντως κ για εμένα είναι πολύ βασικό να είναι καλό το κλίμα του σταθμού κ να περνάει το παιδί καλά ..!!

 

 

[Macgyver]

Για να επανέλθω , στο δικό μας σταθμό εάν ένα παιδί μετά από 10 ημερες πάει με κλάμματα , ο υπεύθυνος έρχεται και σε ρωτάει για να διερευνήσει την κατάσταση κ να σταματήσει το κλάμα. Θέλει τα παιδιά να πηγαίνουν χαρούμενα στο «σχολείο» και να είναι ευτυχισμένα . Ένα παιδί που για 2,5 μήνες κλαίει χρήζει διερεύνησης κατά ποσο περνάει καλά ! 

Συμφωνω με τις προλαλησασες οσον αφορά το θέμα ελέγχου ενός παιδιού μέσω του φαγητού αλλά και της τουαλέτας . 

Κι εδώ έρχομαι πάλι να αναρωτηθώ γιατί πχ δεν έχουν αλλάξει την κόρη σου . Γιατί δεν στο λένε πχ πήγα να την αλλάξω και δεν κάθισε . 

Ειδικά στην αρχή λαμβάνεις φουλ ενημέρωση η τουλάχιστον έτσι πρέπει. Δηλαδή πως θα αντέχεις να αφηνεις το παιδί σου σε «ξένα χέρια» χωρίς να ξέρεις τι γίνεται, αν της φέρονται ωραία, αν περνάει καλά κλπ. 

Φαντασου ότι εγώ έκανα ραντεβού με 10 σταθμούς και ταυτόχρονα κατασκόπευα κι απέξω στους επικρατέστερους να δω πως φέρονται στα μικρά. 

Αν δεν βαριέσαι , μπορείς να μας περιγράψεις μια τυπική μέρα στο σταθμό πως είναι ; Δηλαδή τι δραστηριότητες κάνουν ; Ποτέ βγαίνουν στην αυλή ; Αν ταΐζουν καμία χελώνα (είθισται οι χελώνες να κατοικοεδρευουν σε σταθμούς Χαχα) κλπ 

Από το πρωί που την πας, μέχρι να την παραλάβεις , πως έχει περάσει το παιδάκι σου ; 

 

[Astrien]

7 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Ίσως το σχόλιο μου είναι τελείως άκυρο αλλά θα το γράψω. Αυτή την στιγμή εργαζεσαι? Υπάρχει ή δυνατότητα να σταματήσει το σταθμο για λίγους μηνες? Λίγη μήνες κανουν μεγάλη διαφορά σε ένα παιδί! Φαντάζομαι σκέφτεσαι πως οι κόποι σου θα πάνε χαμένοι αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτή ή φάση οφελει το παιδί. Αν εξαιρέσεις το φαγητό, την υπολοιπη ώρα πως είναι? Συμμετέχει ? Είναι χαρούμενη? 

  Ή αλήθεια είναι πως δεν έχω πάει τον μικρό μου σε σταθμό και δεν ξέρω από προσαρμόγη. Νομίζω είναι φυσιολογική μία δυσκολία στην αρχή. Πόσο καιρό πάει παιδικό?

Να την ξεγράψω από τον παιδικο εννοεις; όχι δε γίνεται γτ μετά θα πρέπει να κάνω αίτηση για νέα θέση και η ουρά είναι μεγάλη όπως είπα. 

Στην αρχή έκλαιγε απαρηγόρητη και έψαχνε τη σιγουριά σε κάποιον ενήλικα. Τον οποίο όμως δε βρήκε μέσα στο τμήμα καθώς οι νηπιαγωγοί είναι της άποψης πως το παιδί θα πρέπει να μάθει να παίζει με άλλα παιδιά και δε θα πρέπει να δεθεί πολύ μαζί τους.  Απέφευγαν να την έχουν αγκαλιά εκτός αν έκλαιγε και γενικά να την απασχολούν.  Ευτυχώς βρέθηκε μια νέα νηπιαγωγός από το διπλανό τμήμα με την οποία άρχισε να δένεται όση ώρα ήταν μαζί στην αυλή.Είχε και καλό καιρό και έμπαιναν μέσα μόνο για φαγητό. Έτσι ανοίχτηκε λίγο. Τώρα  παίζει αρκετά μόνη της με την άμμο κτλ και άρχισε να κάθεται στον πρωινό κύκλο που λένε τραγουδάκια. Τις προάλλες πήγα μια φορά επιτέλους και την είδα να παίζει με τις σκούπες και τα καρότσια στην άμμο. Δεν ψάχνει όμως απ ότι μου λενε  επαφές με τα άλλα παιδάκια, αν και σε αυτή την ηλικία δεν είναι περιεργο. Εξαλλου δεν καταλαβαινει και τη γλωσσαν πραγμα που δυσκολευει ακομα περισσοτερο την κατασταση.Με τις νηπιαγωγούς δεν ξέρω ακριβώς πλέον τι σχέση εχουν. Στην αρχή ήταν αρνητική απέναντί τους. Τώρα μου λενε οτι άρχισε να τις πλησιάζει δειλά δειλά. Από τη μια μάλιστα τρέχει όλη την ώρα από πίσω. Εγώ πάντως τις περισσοτερες φορές που πάω να την παρω, την ακούω να γκρινιάζει και να με ζητάει. Βέβαια εφόσον δεν έχει φάει τόσες ώρες υποθέτω πως πεινάει και νυστάζει. Χαρούμενη δεν τη λες αλλά πλέον έχει αποδεχτεί ότι θα πάει. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Astrien είπε:

Να την ξεγράψω από τον παιδικο εννοεις; όχι δε γίνεται γτ μετά θα πρέπει να κάνω αίτηση για νέα θέση και η ουρά είναι μεγάλη όπως είπα. 

Στην αρχή έκλαιγε απαρηγόρητη και έψαχνε τη σιγουριά σε κάποιον ενήλικα. Τον οποίο όμως δε βρήκε μέσα στο τμήμα καθώς οι νηπιαγωγοί είναι της άποψης πως το παιδί θα πρέπει να μάθει να παίζει με άλλα παιδιά και δε θα πρέπει να δεθεί πολύ μαζί τους.  Απέφευγαν να την έχουν αγκαλιά εκτός αν έκλαιγε και γενικά να την απασχολούν.  Ευτυχώς βρέθηκε μια νέα νηπιαγωγός από το διπλανό τμήμα με την οποία άρχισε να δένεται όση ώρα ήταν μαζί στην αυλή. Ευτυχώς είχε καλό καιρό και έμπαιναν μέσα μόνο για φαγητό. Έτσι ανοίχτηκε λίγο. Τώρα  παίζει αρκετά μόνη της με την άμμο κτλ και άρχισε να κάθεται στον πρωινό κύκλο που λένε τραγουδάκια. Τις προάλλες πήγα μια φορά επιτέλους και την είδα να παίζει με τις σκούπες και τα καρότσια στην άμμο. Δεν ψάχνει όμως απ ότι μου λενε  επαφές με τα άλλα παιδάκια, αν και σε αυτή την ηλικία δεν είναι περιεργο. Εξαλλου δεν καταλαβαινει και τη γλωσσα. Πραγμα που δυσκολευει σκομα περισσοτερο την κατασταση.Με τις νηπιαγωγούς δεν ξέρω ακριβώς πλέον τη σχέση εχουν. Στην αρχή ήταν αρνητική απέναντί τους. Τώρα μου λενε οτι άρχισε να τις πλησιάζει δειλά δειλά. Από τη μια μάλιστα τρέχει όλη την ώρα από πίσω. Εγώ πάντως τις περισσοτερες φορές που πάω να την παρω, την ακούω να γκρινιάζει και να με ζητάει. Βέβαια εφόσον δεν έχει φάει τόσες ώρες υποθέτω πως πεινάει και νυστάζει.

 

Αυτό ακούγεται σαν καψόνι, όχι σαν παιδικός σταθμός! Σίγουρα δεν υπάρχει εναλλακτική; Πού βρίσκεστε;

[Astrien]

3 ώρες πρίν, Macgyver είπε:

Για να επανέλθω , στο δικό μας σταθμό εάν ένα παιδί μετά από 10 ημερες πάει με κλάμματα , ο υπεύθυνος έρχεται και σε ρωτάει για να διερευνήσει την κατάσταση κ να σταματήσει το κλάμα. Θέλει τα παιδιά να πηγαίνουν χαρούμενα στο «σχολείο» και να είναι ευτυχισμένα . Ένα παιδί που για 2,5 μήνες κλαίει χρήζει διερεύνησης κατά ποσο περνάει καλά ! 

Συμφωνω με τις προλαλησασες οσον αφορά το θέμα ελέγχου ενός παιδιού μέσω του φαγητού αλλά και της τουαλέτας . 

Κι εδώ έρχομαι πάλι να αναρωτηθώ γιατί πχ δεν έχουν αλλάξει την κόρη σου . Γιατί δεν στο λένε πχ πήγα να την αλλάξω και δεν κάθισε . 

Ειδικά στην αρχή λαμβάνεις φουλ ενημέρωση η τουλάχιστον έτσι πρέπει. Δηλαδή πως θα αντέχεις να αφηνεις το παιδί σου σε «ξένα χέρια» χωρίς να ξέρεις τι γίνεται, αν της φέρονται ωραία, αν περνάει καλά κλπ. 

Φαντασου ότι εγώ έκανα ραντεβού με 10 σταθμούς και ταυτόχρονα κατασκόπευα κι απέξω στους επικρατέστερους να δω πως φέρονται στα μικρά. 

Αν δεν βαριέσαι , μπορείς να μας περιγράψεις μια τυπική μέρα στο σταθμό πως είναι ; Δηλαδή τι δραστηριότητες κάνουν ; Ποτέ βγαίνουν στην αυλή ; Αν ταΐζουν καμία χελώνα (είθισται οι χελώνες να κατοικοεδρευουν σε σταθμούς Χαχα) κλπ 

Από το πρωί που την πας, μέχρι να την παραλάβεις , πως έχει περάσει το παιδάκι σου ; 

 

Λοιπον την παω λιγο μετά τις 8. Από την ώρα αυτή και ως τις 9 είναι ώρα ελεύθερου παιχνιδιού. Αν τα παιδιά είναι μέσα μπορεί να διαβάζουν παραμύθια με τις νηπιαγωγους, να φτιάχνουν παζλ, να παιζουν στην κουζινα, με τα τουβλακια ή με διαφορα όργανα γυμναστικής, με διάφορους δίσκους με μπάλες κτλ. Αν ειναι εξω παιζουν με την αμμο, μπαλες,κανουν ποδήλατα, τσουλήθρα ή συχνά βγάζουν και τραπεζι ζωγραφικης εξω.Γενικά τα παιδια παιζουν μονα τους ή οι νηπιαγωγοί κινούνται με βάση τα  ενδιαφέροντα των παιδιών. Δλδ τα αφήνουν αυτά να επιλέξουν δραστηριοτητες ή προτείνουν κάτι αν δουν ότι τα ίδια δεν έχουν ιδεες. Στις 9 -9:30 τρώνε πρωινό και έπειτα κάνουν έναν κύκλο και λένε τραγουδάκια ή παίζουν κάποια μουσικα παιχνιδια. Στις 10 ακολουθεί πάλι ώρα ελεύθερου παιχνιδιού μέσα ή έξω και καμιά φορά οργανώνουν πιο συγκεκριμένες δραστηριότητες πχ ζωγραφική με δαχτυλομπογιές, ασκησούλες γυμναστικής κτλ. Από τις 11-11:30 τρώνε μεσημεριανό και μετά τα βάζουν για ύπνο. Αυτό είναι το καθημερινό πρόγραμμα. Μια φορά την εβδομάδα τα βγάζουν και εκδρομούλα αλλά όσο είναι η μικρή δε βγήκαν καθόλου γτ βρίσκεται σε περίοδο προσαρμογής.

Just now, Astrien είπε:

Κι εδώ έρχομαι πάλι να αναρωτηθώ γιατί πχ δεν έχουν αλλάξει την κόρη σου . Γιατί δεν στο λένε πχ πήγα να την αλλάξω και δεν κάθισε 

Βασικά από τις 8 ως τις 11:30 που την πάω δεν ειναι και πάρα πολλές ώρες. Απλά ας πούμε θα μπορούσε να μου πει φεύγοντας ελάτε να την αλλάξουμε πριν να φύγετε ή πχ όπως είπες ότι προσπάθησα πριν λίγο και δε με άφησε.  Μου κάνουν μια σύντομη ενημέρωση του τύπου όλα καλα σήμερα. Σας ζήτησε  λιγότερο ή έπαιξε αυτό και μετα φεύγω. Πολλές φορές εγώ τις ρωτάω αν έφαγε ή αν την αλλαξαν. Ίσως θεωρούν πως αν είναι κάτι καινούριο θα μου το πουν και έτσι νιώθω καμια φορά πως γίνομαι κουραστική. 

[Macgyver]

Just now, Astrien είπε:

Λοιπον την παω λιγο μετά τις 8. Από την ώρα αυτή και ως τις 9 είναι ώρα ελεύθερου παιχνιδιού. Αν τα παιδιά είναι μέσα μπορεί να διαβάζουν παραμύθια με τις νηπιαγωγους, να φτιάχνουν παζλ, να παιζουν στην κουζινα, με τα τουβλακια ή με διαφορα όργανα γυμναστικής, με διάφορους δίσκους με μπάλες κτλ. Αν ειναι εξω παιζουν με την αμμο, μπαλες,κανουν ποδήλατα, τσουλήθρα ή συχνά βγάζουν και τραπεζι ζωγραφικης εξω.Γενικά τα παιδια παιζουν μονα τους ή οι νηπιαγωγοί κινούνται με βάση τα  ενδιαφέροντα των παιδιών. Δλδ τα αφήνουν αυτά να επιλέξουν δραστηριοτητες ή προτείνουν κάτι αν δουν ότι τα ίδια δεν έχουν ιδεες. Στις 9 -9:30 τρώνε πρωινό και έπειτα κάνουν έναν κύκλο και λένε τραγουδάκια ή παίζουν κάποια μουσικα παιχνιδια. Στις 10 ακολουθεί πάλι ώρα ελεύθερου παιχνιδιού μέσα ή έξω και καμιά φορά οργανώνουν πιο συγκεκριμένες δραστηριότητες πχ ζωγραφική με δαχτυλομπογιές, ασκησούλες γυμναστικής κτλ. Από τις 11-11:30 τρώνε μεσημεριανό και μετά τα βάζουν για ύπνο. Αυτό είναι το καθημερινό πρόγραμμα. Μια φορά την εβδομάδα τα βγάζουν και εκδρομούλα αλλά όσο είναι η μικρή δε βγήκαν καθόλου γτ βρίσκεται σε περίοδο προσαρμογής.

Βασικά από τις 8 ως τις 11:30 που την πάω δεν ειναι και πάρα πολλές ώρες. Απλά ας πούμε θα μπορούσε να μου πει φεύγοντας ελάτε να την αλλάξουμε πριν να φύγετε ή πχ όπως είπες ότι προσπάθησα πριν λίγο και δε με άφησε.  Μου κάνουν μια σύντομη ενημέρωση του τύπου όλα καλα σήμερα. Σας ζήτησε  λιγότερο ή έπαιξε αυτό και μετα φεύγω. Πολλές φορές εγώ τις ρωτάω αν έφαγε ή αν την αλλαξαν. Ίσως θεωρούν πως αν είναι κάτι καινούριο θα μου το πουν και έτσι νιώθω καμια φορά πως γίνομαι κουραστική. 

Ωραία - με κάλυψες με την απάντηση σου .

Η μικρή σου παίζει μόνη της στο ελεύθερο παιχνίδι ; 

Συμμετέχει στα παιχνίδια των παιδαγωγών ; 

Ποια δραστηριότητα της αρέσει πιο πολύ ; 

Επιπλεον: τι σου λένε που δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί ; Και εννοώ πιο ειδικά , όχι γενικά τύπου «ανήκει στα παιδιά που θέλουν κι άλλο χρόνο». 

 

[Astrien]

Just now, Macgyver είπε:

Ωραία - με κάλυψες με την απάντηση σου .

Η μικρή σου παίζει μόνη της στο ελεύθερο παιχνίδι ; 

Συμμετέχει στα παιχνίδια των παιδαγωγών ; 

Ποια δραστηριότητα της αρέσει πιο πολύ ; 

Επιπλεον: τι σου λένε που δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί ; Και εννοώ πιο ειδικά , όχι γενικά τύπου «ανήκει στα παιδιά που θέλουν κι άλλο χρόνο». 

 

Ναι κυρίως μόνη της παιζει. Στα παιχνιδια των νηπιαγωγών συμμετέχει τώρα τελευταία λίγο. Δλδ δέχτηκε να κάτσει στην καρέκλα αντί να κλαίει και  να κάθεται στην πόρτα. Αλλά καθώς δεν καταλαβαίνει ακόμα τη γλωσσα(είμαστε Γερμανια) δεν μπορεί να συμμετέχει 100٪.  Όπως είπα της αρεσει να παίζει με την άμμο. Δε μου λενε κάτι συγκεκριμένο για το λόγο που δεν έχει προσαρμοστεί. Πάντως στην αρχή μου έκαναν νήξη ότι εγώ δεν είμαι έτοιμη να αποχωριστώ το παιδί και ότι ίσως η μικρή δεν είναι ώριμη αρκετά να με αποχωριστεί. (Όλα αυτά στη συνάντηση πριν αρχίσει το παιδί προσαρμογή και την πρώτη βδομάδα αφού ξεκινησε) 

[ΑΡΓΚ]

7 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Ναι κυρίως μόνη της παιζει. Στα παιχνιδια των νηπιαγωγών συμμετέχει τώρα τελευταία λίγο. Δλδ δέχτηκε να κάτσει στην καρέκλα αντί να κλαίει και  να κάθεται στην πόρτα. Αλλά καθώς δεν καταλαβαίνει ακόμα τη γλωσσα(είμαστε Γερμανια) δεν μπορεί να συμμετέχει 100٪.  Όπως είπα της αρεσει να παίζει με την άμμο. Δε μου λενε κάτι συγκεκριμένο για το λόγο που δεν έχει προσαρμοστεί. Πάντως στην αρχή μου έκαναν νήξη ότι εγώ δεν είμαι έτοιμη να αποχωριστώ το παιδί και ότι ίσως η μικρή δεν είναι ώριμη αρκετά να με αποχωριστεί. (Όλα αυτά στη συνάντηση πριν αρχίσει το παιδί προσαρμογή και την πρώτη βδομάδα αφού ξεκινησε) 

Μάλλον περιγράφεις μία τακτική αρκετά συνηθισμένη ανεξαρτήτως χώρας και ενδεικτική ενός όχι και τόσο καλού σταθμού: κάνουμε τον γονιό εξαρχής να αμυνθεί, και να νιώθει ότι αυτός και το παιδί φταίνε για οτιδήποτε πάει στραβά. Λογικό είναι μεν το παιδί να μην είναι έτοιμο να σε αποχωριστεί ή να βρεθεί σε ένα ξένο περιβάλλον, αλλά μου δίνεις την εντύπωση ότι ο σταθμός δεν έχει τη διάθεση να βοηθήσει.

Μήπως στην περιοχή σας υπάρχει Ελληνική κοινότητα; Έχω εργαστεί για πολλά χρόνια σε Γερμανική εταιρεία, και αρκετοί συνάδελφοι είχαν μεταναστεύσει στο εξωτερικό. 2 οικογένειες είχαν επιλέξει Ελληνικό σταθμό για τα παιδιά τους, και είχαν αφήσει την προσαρμογή στο Γερμανικό σχολείο να γίνει αργότερα στο νηπιαγωγείο, χωρίς προβλήματα. Αλλά φαντάζομαι εξαρτάται από το σε ποια πόλη βρίσκεστε.

 

[Macgyver]

7 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Ναι κυρίως μόνη της παιζει. Στα παιχνιδια των νηπιαγωγών συμμετέχει τώρα τελευταία λίγο. Δλδ δέχτηκε να κάτσει στην καρέκλα αντί να κλαίει και  να κάθεται στην πόρτα. Αλλά καθώς δεν καταλαβαίνει ακόμα τη γλωσσα(είμαστε Γερμανια) δεν μπορεί να συμμετέχει 100٪.  Όπως είπα της αρεσει να παίζει με την άμμο. Δε μου λενε κάτι συγκεκριμένο για το λόγο που δεν έχει προσαρμοστεί. Πάντως στην αρχή μου έκαναν νήξη ότι εγώ δεν είμαι έτοιμη να αποχωριστώ το παιδί και ότι ίσως η μικρή δεν είναι ώριμη αρκετά να με αποχωριστεί. (Όλα αυτά στη συνάντηση πριν αρχίσει το παιδί προσαρμογή και την πρώτη βδομάδα αφού ξεκινησε) 

Ωραία , τότε το πρόβλημα εστιάζεται σε πολλά επίπεδα : γλώσσα, αποχωρισμός , νέο περιβάλλον (διότι δεν μένει σπίτι το παιδί με Νταντα) . 

Θα έδινα άλλους έξι μήνες να δω πως πάει. Επίσης θα μιλούσα με κάποιον ειδικό μήπως έπαιρνα συμβουλές στο πως να ανακουφισω το παιδί από το άγχος που του έχει δημιουργηθεί . Της έχουν πέσει πολλά μαζεμένα . 

[Astrien]

17 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Ψάξε για άλλο σταθμό, και θα έλεγα κάνε και μία καταγγελία. Λογική η αγωνία της νέας μαμάς ότι το παιδί της δεν προσαρμόζεται στο σχολείο, αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι πολλές φορές το σχολείο είναι απλά τραγικό. Τι θα πει "δεν τους άφηνε"; Ποιος παιδαγωγός με στοιχειώδη συνείδηση αφήνει ένα μωρό κατουρημένο με τις ώρες; Απορώ πώς δεν πήρες το παιδί άμεσα αν συνέβη αυτό 2-3 φορές;

Κι εγώ έχει τύχει να την αφήσω για 3 ώρες χωρίς να την αλλάξω. Δεν μου φαίνονται πάρα πολλές οι ώρες αλλά μου κάνει εντύπωση που δεν το προσπαθούν ή τουλάχιστον δεν με ενημερώνουν για να με καθησυχάσουν.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Astrien είπε:

Κι εγώ έχει τύχει να την αφήσω για 3 ώρες χωρίς να την αλλάξω. Δεν μου φαίνονται πάρα πολλές οι ώρες αλλά μου κάνει εντύπωση που δεν το προσπαθούν ή τουλάχιστον δεν με ενημερώνουν για να με καθησυχάσουν.

Εννοείται ότι το να γίνει 2-3 φορές σε 2-3 μήνες είναι λογικό. Αλλά αν γίνεται συστηματικά, και δεν έχεις ενημέρωση, όπως "κάθε φορά που θέλουμε να την αλλάξουμε κλαίει σπαρακτικά, τι θέλετε να κάνουμε;" μιλάς πλέον για παραμέληση, όχι για ένα γεγονός που μπορείς να αγνοήσεις.

[Astrien]

19 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Η αν όντως κάτι δυσάρεστο συμβαίνει (π.χ. μία νηπιαγωγός που τα απειλεί ή ουρλιάζει) το παιδί τόσο μικρό μαθαίνει ότι δεν υπάρχει ελπίδα και σταματά να μιλά στους γονείς; Είναι λεπτή η γραμμή, αν και καταλαβαίνω το σκεπτικό σου.

πήγα κάποιες μέρες μαζί της και είδα πως συμπεριφέρονται στα παιδιά τουλάχιστον όσο ήμουν μπροστά. Η μια απο τις 2 ήταν αποτομη και κάποιες φορές αυστηρή χωρίς λόγο. Έπαιρνε τα πράγματα μέσα από τα χέρια των παιδιών χωρίς να εξηγεί κτλ. Δε φώναζε βέβαια αλλά ο τρόπος της απέναντι στα παιδιά δε μ άρεσε ούτε στη μικρή. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα η μικρή έβαλε μια χοντρή ξυλομπογια στο στόμα της. Εγώ της είπα να τη βγάλει και δε με άκουσε. Καθώς σε αυτό το θέμα είμαι αρκετά ελαστική, αφού βάζει συχνά πράγματα στο στόμα λόγω δοντιων, δεν επέμεινα. Τότε το επανέλαβε  και αυτή, σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνει το παιδί. Αφού δεν την υπάκουσε, πήγε κοντά της της άρπαξε τη μπογιά απ το χέρι και δεν εξήγησε τπτ. Δε θα καταλάβαινε βέβαια αλλά μόνο από τον τόνο της ίσως διαισθανοταν τι θέλει να πει. Το έκανα θέμα. Μου εξήγησε ότι είναι αυστηρές με το συγκεκριμένο θέμα. Εγώ της απαντησα πως προσπαθώ να λύσω το οποιοδήποτε θέμα με συζήτηση σπίτι και θα ήθελα να κάνουν κι αυτές το ίδιο. Έδειξε να καταλαβαίνει κι απο τότε δε φέρθηκε με αυτόν τον τρόπο μπροστά μου. Βέβαια επειδή αυτό συνέβη μόλις τη δεύτερη μέρα της προσαρμογής, μετά η μικρή την πήρε με κακό μάτι και δεν ήθελε να την πλησιάζει.

[Astrien]

πρίν από 51 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

Μάλλον περιγράφεις μία τακτική αρκετά συνηθισμένη ανεξαρτήτως χώρας και ενδεικτική ενός όχι και τόσο καλού σταθμού: κάνουμε τον γονιό εξαρχής να αμυνθεί, και να νιώθει ότι αυτός και το παιδί φταίνε για οτιδήποτε πάει στραβά. Λογικό είναι μεν το παιδί να μην είναι έτοιμο να σε αποχωριστεί ή να βρεθεί σε ένα ξένο περιβάλλον, αλλά μου δίνεις την εντύπωση ότι ο σταθμός δεν έχει τη διάθεση να βοηθήσει.

Μήπως στην περιοχή σας υπάρχει Ελληνική κοινότητα; Έχω εργαστεί για πολλά χρόνια σε Γερμανική εταιρεία, και αρκετοί συνάδελφοι είχαν μεταναστεύσει στο εξωτερικό. 2 οικογένειες είχαν επιλέξει Ελληνικό σταθμό για τα παιδιά τους, και είχαν αφήσει την προσαρμογή στο Γερμανικό σχολείο να γίνει αργότερα στο νηπιαγωγείο, χωρίς προβλήματα. Αλλά φαντάζομαι εξαρτάται από το σε ποια πόλη βρίσκεστε.

 

Ναι ο σταθμός δεν είναι αυτό που περίμενα και σίγουρα αν θα μπορούσα να πάω το χρόνο πίσω θα επέλεγα κάτι άλλο. Τώρα όμως στην παρούσα κατάσταση είναι δύσκολο ως αδύνατο μια άμεση αλλαγή, αφού όπως είπα για να πάρω θέση σε άλλο νηπιαγωγείο πρέπει να περιμένω πολύ. Να φανταστείς ότι για να πάρω μια θέση για τον Ιούνιο του 2019 έκανα τα χαρτιά μου το Μάη του 2018! Βρισκόμαστε σε μια μικρή πόλη και η ελληνική κοινότητα απέχει με το λεωφορείο 20 λεπτά. Δεν ξέρω κιόλας αν έχουν παιδικό σταθμό. Δε νομίζω.  Ούτε θα βόλευε καθημερινά να πρέπει να πάρω το λεωφορείο για να την πάω στο σταθμό καθώς ο άνδρας μου παίρνει το αμάξι για να πάει στη δουλειά πολύ νωρις το πρωί.

Είμαι σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση.

Αν όντως δω πάντως ότι η κατάσταση δεν αλλάζει μέχρι και το Σεπτέμβρη αλήθεια θα κοιτάξω να πάρω αλλά μέτρα, όχι τόσο συμφέρουσα για την υπόλοιπη οικογένεια. Το αφήνω όμως ως τελευταία λύση και προς το παρόν ψάχνω να βρω τρόπους να γίνει η  προσαρμογή της μικρής όσο το δυνατόν πιο ομαλή.

[Mama_Anesti_]

17 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Να την ξεγράψω από τον παιδικο εννοεις; όχι δε γίνεται γτ μετά θα πρέπει να κάνω αίτηση για νέα θέση και η ουρά είναι μεγάλη όπως είπα. 

Στην αρχή έκλαιγε απαρηγόρητη και έψαχνε τη σιγουριά σε κάποιον ενήλικα. Τον οποίο όμως δε βρήκε μέσα στο τμήμα καθώς οι νηπιαγωγοί είναι της άποψης πως το παιδί θα πρέπει να μάθει να παίζει με άλλα παιδιά και δε θα πρέπει να δεθεί πολύ μαζί τους.  Απέφευγαν να την έχουν αγκαλιά εκτός αν έκλαιγε και γενικά να την απασχολούν.  Ευτυχώς βρέθηκε μια νέα νηπιαγωγός από το διπλανό τμήμα με την οποία άρχισε να δένεται όση ώρα ήταν μαζί στην αυλή.Είχε και καλό καιρό και έμπαιναν μέσα μόνο για φαγητό. Έτσι ανοίχτηκε λίγο. Τώρα  παίζει αρκετά μόνη της με την άμμο κτλ και άρχισε να κάθεται στον πρωινό κύκλο που λένε τραγουδάκια. Τις προάλλες πήγα μια φορά επιτέλους και την είδα να παίζει με τις σκούπες και τα καρότσια στην άμμο. Δεν ψάχνει όμως απ ότι μου λενε  επαφές με τα άλλα παιδάκια, αν και σε αυτή την ηλικία δεν είναι περιεργο. Εξαλλου δεν καταλαβαινει και τη γλωσσαν πραγμα που δυσκολευει ακομα περισσοτερο την κατασταση.Με τις νηπιαγωγούς δεν ξέρω ακριβώς πλέον τι σχέση εχουν. Στην αρχή ήταν αρνητική απέναντί τους. Τώρα μου λενε οτι άρχισε να τις πλησιάζει δειλά δειλά. Από τη μια μάλιστα τρέχει όλη την ώρα από πίσω. Εγώ πάντως τις περισσοτερες φορές που πάω να την παρω, την ακούω να γκρινιάζει και να με ζητάει. Βέβαια εφόσον δεν έχει φάει τόσες ώρες υποθέτω πως πεινάει και νυστάζει. Χαρούμενη δεν τη λες αλλά πλέον έχει αποδεχτεί ότι θα πάει. 

 Όπως σου έγραψα δεν έχω εμπειρία από σταθμό και δεν μπορώ δυστυχώς να σε βοηθήσω. 

  Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

[Astrien]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

 Όπως σου έγραψα δεν έχω εμπειρία από σταθμό και δεν μπορώ δυστυχώς να σε βοηθήσω. 

  Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

Ευχαριστώ πολύ!

[Astrien]

Λοιπόν πέρασαν 2 μήνες περίπου από το τελευταίο ποστ και ήθελα να κάνω ένα update στη συζήτηση και να εκφράσω μερικές ακόμα ανησυχίες μου.  Η μικρή τα πάει κάπως καλύτερα στον παιδικό. Κοιμήθηκε εκεί χωρίς μεγάλα προβλήματα(που ήταν και ο μεγαλύτερος φόβος μου), δεν κλαίει πλέον τα πρωινά και γενικά φαίνεται να απολαμβάνει πλέον την παρέα με τα συνομήλικα. Με προβληματίζει ακομα βεβαια το θέμα του φαγητού. Ναι μεν άρχισε να τσιμπάει κατι, (δεν σπρώχνει το τάπερ με το που το βλέπει), αλλά σίγουρα δεν τρώει ικανοποιητικά. Για παράδειγμα την Τετάρτη ζήτησε να φάει πρωινό στον παιδικό και ετσι δεν την τάισα σπιτι καθολου. Το μόνο που έφαγε όμως τελικά όλη τη μέρα( από τις 8:00-13:30 που πήγα να την πάρω) ήταν ένα αχλάδι.  Προσπαθώ να καταλάβω γτ αντιδράει έτσι. Τι την ενοχλεί τόσο. Και νομίζω πως έχει να κάνει με τον τρόπο που τρώνε στον παιδικό. Δλδ εγώ στο σπιτι της δίνω κουταλι/πιρούνι και την αφήνω να φάει μόνη της ακόμα και με τα χέρια. Έπειτα αν μου ζητήσει να την ταίσω εννοειται πώς δεν υπάρχει πρόβλημα. Στον παιδικό έχω την εντύπωση πως είναι πιο αυστηρές. Δλδ μια φορά που είχα ρωτήσει στα πεταχτά μου έδωσαν την εντύπωση πως δεν επιτρέπουν στα παιδιά να φάνε με τα χέρια τροφές που τρώγονται με κουτάλι(ρύζι, σούπες κτλ). Δεν θέλω να το κάνω θέμα, αλλά δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα με τη μικρή. Αυτή τη βδομάδα σταμάτησε να τρώει και το μεσημεριανό της στο σπίτι. Γυρνάμε και μπορεί να φάει κάτι στις 4. Προχθες ανέβασε και πυρετο το βράδυ και από χθες την εχω σπιτι. Σήμερα αρχισε να τρώει κάπως καλύτερα. Νομίζω πως την πονάει το στομάχι από την αφαγία και μετά της κόβεται η όρεξη. Ή μπορεί να είναι ο τρόπος της να αντιδράσει. Πάντως είναι καταβεβλημένη όταν γυρίζει σπίτι. Τα κιλά της είναι καλά. Δε φαίνεται να αδυνάτισε αλλά το να τρώει πρώτη φορά μες στη μέρα  4 η ωρα το απογευμα δεν είναι οκ. Ξέρω ότι δε θα πεθάνει από ασιτία,  δεν είναι αυτός ο φόβος μου, αλλά στα αλήθεια θα ήθελα να κάνω κάτι να βελτιωθεί η κατάσταση. Την άλλη βδομάδα έχω συνάντηση με τη νηπιαγωγό και έχω σκοπό να τη ρωτήσω ακριβώς για τη διαδικασία που ακολουθούν όταν τρώνε. 

Νομίζετε πως ειμαι υπερβολική και θα πρέπει να αφήσω τη μικρή να βρει το δρόμο μόνη της ή να μιλήσω ανοιχτά στις νηπιαγωγούς και να προτείνω κάποια πράγματα που θεωρώ ότι θα βοηθησουν; Δε θέλω να ανακατεύομαι στη δουλεια τους. Αλλά κι από την άλλη όταν βλέπω τη μικρή μου σε αυτη την κατάσταση πιάνεται η καρδιά μου.

[Mamaloulou]

Just now, Astrien είπε:

Λοιπόν πέρασαν 2 μήνες περίπου από το τελευταίο ποστ και ήθελα να κάνω ένα update στη συζήτηση και να εκφράσω μερικές ακόμα ανησυχίες μου.  Η μικρή τα πάει κάπως καλύτερα στον παιδικό. Κοιμήθηκε εκεί χωρίς μεγάλα προβλήματα(που ήταν και ο μεγαλύτερος φόβος μου), δεν κλαίει πλέον τα πρωινά και γενικά φαίνεται να απολαμβάνει πλέον την παρέα με τα συνομήλικα. Με προβληματίζει ακομα βεβαια το θέμα του φαγητού. Ναι μεν άρχισε να τσιμπάει κατι, (δεν σπρώχνει το τάπερ με το που το βλέπει), αλλά σίγουρα δεν τρώει ικανοποιητικά. Για παράδειγμα την Τετάρτη ζήτησε να φάει πρωινό στον παιδικό και ετσι δεν την τάισα σπιτι καθολου. Το μόνο που έφαγε όμως τελικά όλη τη μέρα( από τις 8:00-13:30 που πήγα να την πάρω) ήταν ένα αχλάδι.  Προσπαθώ να καταλάβω γτ αντιδράει έτσι. Τι την ενοχλεί τόσο. Και νομίζω πως έχει να κάνει με τον τρόπο που τρώνε στον παιδικό. Δλδ εγώ στο σπιτι της δίνω κουταλι/πιρούνι και την αφήνω να φάει μόνη της ακόμα και με τα χέρια. Έπειτα αν μου ζητήσει να την ταίσω εννοειται πώς δεν υπάρχει πρόβλημα. Στον παιδικό έχω την εντύπωση πως είναι πιο αυστηρές. Δλδ μια φορά που είχα ρωτήσει στα πεταχτά μου έδωσαν την εντύπωση πως δεν επιτρέπουν στα παιδιά να φάνε με τα χέρια τροφές που τρώγονται με κουτάλι(ρύζι, σούπες κτλ). Δεν θέλω να το κάνω θέμα, αλλά δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα με τη μικρή. Αυτή τη βδομάδα σταμάτησε να τρώει και το μεσημεριανό της στο σπίτι. Γυρνάμε και μπορεί να φάει κάτι στις 4. Προχθες ανέβασε και πυρετο το βράδυ και από χθες την εχω σπιτι. Σήμερα αρχισε να τρώει κάπως καλύτερα. Νομίζω πως την πονάει το στομάχι από την αφαγία και μετά της κόβεται η όρεξη. Ή μπορεί να είναι ο τρόπος της να αντιδράσει. Πάντως είναι καταβεβλημένη όταν γυρίζει σπίτι. Τα κιλά της είναι καλά. Δε φαίνεται να αδυνάτισε αλλά το να τρώει πρώτη φορά μες στη μέρα  4 η ωρα το απογευμα δεν είναι οκ. Ξέρω ότι δε θα πεθάνει από ασιτία,  δεν είναι αυτός ο φόβος μου, αλλά στα αλήθεια θα ήθελα να κάνω κάτι να βελτιωθεί η κατάσταση. Την άλλη βδομάδα έχω συνάντηση με τη νηπιαγωγό και έχω σκοπό να τη ρωτήσω ακριβώς για τη διαδικασία που ακολουθούν όταν τρώνε. 

Νομίζετε πως ειμαι υπερβολική και θα πρέπει να αφήσω τη μικρή να βρει το δρόμο μόνη της ή να μιλήσω ανοιχτά στις νηπιαγωγούς και να προτείνω κάποια πράγματα που θεωρώ ότι θα βοηθησουν; Δε θέλω να ανακατεύομαι στη δουλεια τους. Αλλά κι από την άλλη όταν βλέπω τη μικρή μου σε αυτη την κατάσταση πιάνεται η καρδιά μου.

Καλησπέρα,είναι κρίμα το μωρό να είναι τόσες ώρες νηστικό,μίλησε με τις νηπιαγωγούς αλλά μην περιμένεις και πολλά νομίζω πως θα σου πούνε ότι ακολουθούν ένα συγκεκριμένο τρόπο σίτισης και ότι δεν μπορούν να ασχολούνται με κάθε παιδί ξεχωριστά.

[vanessaki4]

πρίν από 59 λεπτά , Astrien είπε:

Λοιπόν πέρασαν 2 μήνες περίπου από το τελευταίο ποστ και ήθελα να κάνω ένα update στη συζήτηση και να εκφράσω μερικές ακόμα ανησυχίες μου.  Η μικρή τα πάει κάπως καλύτερα στον παιδικό. Κοιμήθηκε εκεί χωρίς μεγάλα προβλήματα(που ήταν και ο μεγαλύτερος φόβος μου), δεν κλαίει πλέον τα πρωινά και γενικά φαίνεται να απολαμβάνει πλέον την παρέα με τα συνομήλικα. Με προβληματίζει ακομα βεβαια το θέμα του φαγητού. Ναι μεν άρχισε να τσιμπάει κατι, (δεν σπρώχνει το τάπερ με το που το βλέπει), αλλά σίγουρα δεν τρώει ικανοποιητικά. Για παράδειγμα την Τετάρτη ζήτησε να φάει πρωινό στον παιδικό και ετσι δεν την τάισα σπιτι καθολου. Το μόνο που έφαγε όμως τελικά όλη τη μέρα( από τις 8:00-13:30 που πήγα να την πάρω) ήταν ένα αχλάδι.  Προσπαθώ να καταλάβω γτ αντιδράει έτσι. Τι την ενοχλεί τόσο. Και νομίζω πως έχει να κάνει με τον τρόπο που τρώνε στον παιδικό. Δλδ εγώ στο σπιτι της δίνω κουταλι/πιρούνι και την αφήνω να φάει μόνη της ακόμα και με τα χέρια. Έπειτα αν μου ζητήσει να την ταίσω εννοειται πώς δεν υπάρχει πρόβλημα. Στον παιδικό έχω την εντύπωση πως είναι πιο αυστηρές. Δλδ μια φορά που είχα ρωτήσει στα πεταχτά μου έδωσαν την εντύπωση πως δεν επιτρέπουν στα παιδιά να φάνε με τα χέρια τροφές που τρώγονται με κουτάλι(ρύζι, σούπες κτλ). Δεν θέλω να το κάνω θέμα, αλλά δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα με τη μικρή. Αυτή τη βδομάδα σταμάτησε να τρώει και το μεσημεριανό της στο σπίτι. Γυρνάμε και μπορεί να φάει κάτι στις 4. Προχθες ανέβασε και πυρετο το βράδυ και από χθες την εχω σπιτι. Σήμερα αρχισε να τρώει κάπως καλύτερα. Νομίζω πως την πονάει το στομάχι από την αφαγία και μετά της κόβεται η όρεξη. Ή μπορεί να είναι ο τρόπος της να αντιδράσει. Πάντως είναι καταβεβλημένη όταν γυρίζει σπίτι. Τα κιλά της είναι καλά. Δε φαίνεται να αδυνάτισε αλλά το να τρώει πρώτη φορά μες στη μέρα  4 η ωρα το απογευμα δεν είναι οκ. Ξέρω ότι δε θα πεθάνει από ασιτία,  δεν είναι αυτός ο φόβος μου, αλλά στα αλήθεια θα ήθελα να κάνω κάτι να βελτιωθεί η κατάσταση. Την άλλη βδομάδα έχω συνάντηση με τη νηπιαγωγό και έχω σκοπό να τη ρωτήσω ακριβώς για τη διαδικασία που ακολουθούν όταν τρώνε. 

Νομίζετε πως ειμαι υπερβολική και θα πρέπει να αφήσω τη μικρή να βρει το δρόμο μόνη της ή να μιλήσω ανοιχτά στις νηπιαγωγούς και να προτείνω κάποια πράγματα που θεωρώ ότι θα βοηθησουν; Δε θέλω να ανακατεύομαι στη δουλεια τους. Αλλά κι από την άλλη όταν βλέπω τη μικρή μου σε αυτη την κατάσταση πιάνεται η καρδιά μου.

Κι εγώ νομίζω ότι πρέπει να το συζητήσεις τουλάχιστον στο ύφος ότι σε προβληματίζει το ότι δεν τρώει και νομίζω ότι η συζήτηση θα οδηγηθεί από μόνη της εκεί που θέλεις εσύ.

[ΑΡΓΚ]

8 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Λοιπόν πέρασαν 2 μήνες περίπου από το τελευταίο ποστ και ήθελα να κάνω ένα update στη συζήτηση και να εκφράσω μερικές ακόμα ανησυχίες μου.  Η μικρή τα πάει κάπως καλύτερα στον παιδικό. Κοιμήθηκε εκεί χωρίς μεγάλα προβλήματα(που ήταν και ο μεγαλύτερος φόβος μου), δεν κλαίει πλέον τα πρωινά και γενικά φαίνεται να απολαμβάνει πλέον την παρέα με τα συνομήλικα. Με προβληματίζει ακομα βεβαια το θέμα του φαγητού. Ναι μεν άρχισε να τσιμπάει κατι, (δεν σπρώχνει το τάπερ με το που το βλέπει), αλλά σίγουρα δεν τρώει ικανοποιητικά. Για παράδειγμα την Τετάρτη ζήτησε να φάει πρωινό στον παιδικό και ετσι δεν την τάισα σπιτι καθολου. Το μόνο που έφαγε όμως τελικά όλη τη μέρα( από τις 8:00-13:30 που πήγα να την πάρω) ήταν ένα αχλάδι.  Προσπαθώ να καταλάβω γτ αντιδράει έτσι. Τι την ενοχλεί τόσο. Και νομίζω πως έχει να κάνει με τον τρόπο που τρώνε στον παιδικό. Δλδ εγώ στο σπιτι της δίνω κουταλι/πιρούνι και την αφήνω να φάει μόνη της ακόμα και με τα χέρια. Έπειτα αν μου ζητήσει να την ταίσω εννοειται πώς δεν υπάρχει πρόβλημα. Στον παιδικό έχω την εντύπωση πως είναι πιο αυστηρές. Δλδ μια φορά που είχα ρωτήσει στα πεταχτά μου έδωσαν την εντύπωση πως δεν επιτρέπουν στα παιδιά να φάνε με τα χέρια τροφές που τρώγονται με κουτάλι(ρύζι, σούπες κτλ). Δεν θέλω να το κάνω θέμα, αλλά δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα με τη μικρή. Αυτή τη βδομάδα σταμάτησε να τρώει και το μεσημεριανό της στο σπίτι. Γυρνάμε και μπορεί να φάει κάτι στις 4. Προχθες ανέβασε και πυρετο το βράδυ και από χθες την εχω σπιτι. Σήμερα αρχισε να τρώει κάπως καλύτερα. Νομίζω πως την πονάει το στομάχι από την αφαγία και μετά της κόβεται η όρεξη. Ή μπορεί να είναι ο τρόπος της να αντιδράσει. Πάντως είναι καταβεβλημένη όταν γυρίζει σπίτι. Τα κιλά της είναι καλά. Δε φαίνεται να αδυνάτισε αλλά το να τρώει πρώτη φορά μες στη μέρα  4 η ωρα το απογευμα δεν είναι οκ. Ξέρω ότι δε θα πεθάνει από ασιτία,  δεν είναι αυτός ο φόβος μου, αλλά στα αλήθεια θα ήθελα να κάνω κάτι να βελτιωθεί η κατάσταση. Την άλλη βδομάδα έχω συνάντηση με τη νηπιαγωγό και έχω σκοπό να τη ρωτήσω ακριβώς για τη διαδικασία που ακολουθούν όταν τρώνε. 

Νομίζετε πως ειμαι υπερβολική και θα πρέπει να αφήσω τη μικρή να βρει το δρόμο μόνη της ή να μιλήσω ανοιχτά στις νηπιαγωγούς και να προτείνω κάποια πράγματα που θεωρώ ότι θα βοηθησουν; Δε θέλω να ανακατεύομαι στη δουλεια τους. Αλλά κι από την άλλη όταν βλέπω τη μικρή μου σε αυτη την κατάσταση πιάνεται η καρδιά μου.

 

Νομίζω ότι έχεις το άγχος μην είσαι υπερβολική και είσαι στο αντίθετο άκρο αυτή τη στιγμη. Και νομίζω ότι αν έχεις οποιαδήποτε άλλη εναλλακτικη, άλλο σταθμό, συγγενείς, νταντά, γειτόνισσα κλπ, θα ήταν πολύ καλύτερα για το παιδι να το πάρεις από εκει.

[Nefeli2014]

Εγώ αν έβλεπα ότι το παιδι μου είναι θλιμμένο στον παιδικό και κάτι το κάνει και αντιδρά κάποιες φορές αραιά και που, πχ μια φορά τη βδομάδα, δε θα την πήγαινα. Παιδικός είναι.. Και είμαι της άποψης ότι θέλει ένα μέτρο σε όλα αυτά. Δηλαδή οκ περνάνε προσαρμογή αλλά δε θα τα σκάσουμε κιόλας. Φυσικά όχι τακτικά για να το βρει σαν αφορμή να μην πηγαίνει. Που και που. Κουράζονται εκεί, φοβούνται είναι κάτι ξένο κάτι καινούριο και εν πάσει περιπτώσει είναι ακόμα μωρά. Λίγο πιο χαλαρά... Άποψη μου... Επίσης πιστεύω πως σταμάτησε να τρώει γιατί θέλει κάτι να σου πει. Επσιης ναι να μιλήσεις στις δασκάλες να είναι πιο προσεκτικές με το παιδί σου γιατί δεν το έχεις μάθει έτσι. Να τους το εξηγήσεις και πως αγάλι αγάλι γιβεται η αγουριδα μέλι. Εκείνες μπορεί να έχουν έναν μπούσουλα αλλά κάθε παιδι είναι διαφορετικό και αυτά είναι μωρά και θέλει το καθένα ειδική μεταχείριση. Μην το αφήσεις όμως. Εμένα αυτή είναι η άποψη μου... 

Επεξεργάστηκαν 5 Οκτωβρίου,2019 by Nefeli2014

[Mama_Anesti_]

13 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Δεν θέλω να το κάνω θέμα, αλλά δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα με τη μικρή. Αυτή τη βδομάδα σταμάτησε να τρώει και το μεσημεριανό της στο σπίτι. Γυρνάμε και μπορεί να φάει κάτι στις 4. Προχθες ανέβασε και πυρετο το βράδυ και από χθες την εχω σπιτι. Σήμερα αρχισε να τρώει κάπως καλύτερα. Νομίζω πως την πονάει το στομάχι από την αφαγία και μετά της κόβεται η όρεξη.

Προσωπικά δεν θεωρώ φυσιολογικό ένα παιδί γύρω στα 2 να τρώει στις τεσσερεις. Σκεψου πως αν δεν φάει και πρωινο είναι σχεδόν 20 ώρες νηστική! Λογικό να της κόβεται ή όρεξη και σταδιακά αν συνεχισει έτσι θα τρώει ελάχιστα. Τα κιλά δεν είναι μονο δείκτης υγείας. Χρειάζεται ποικιλια τροφών για να παίρνει θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες, για να έχει μια φυσιολογική λειτουργία το έντερο και ενέργεια για να ανταπεξέλθει ο οργανισμός της. 

  Με τον παιδίατρο το έχεις συζητήσει?

  

[Astrien]

18 ώρες πρίν, vanessaki4 είπε:

Κι εγώ νομίζω ότι πρέπει να το συζητήσεις τουλάχιστον στο ύφος ότι σε προβληματίζει το ότι δεν τρώει και νομίζω ότι η συζήτηση θα οδηγηθεί από μόνη της εκεί που θέλεις εσύ.

Το θέμα είναι ότι γνωρίζουν πως με προβληματίζει. Κάθε  μέρα το ρωτάω. Μάλιστα 3-4 φορές προσπάθησα να το φέρω στη συζήτηση αλλά το μόνο που παίρνω είναι κοφτές απαντήσεις του τύπου "αφού δεν τρώει δεν μπορούμε να την αναγκάσουμε" ή ότι θα έρθει με τον καιρό. Και εννοείται ούτε εγώ θέλω να την πιέσουν. Αλλά θα περίμενα να δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ευαισθησία. Να με ρωτήσουν αναλυτικά για τις συνήθειες φαγητού στο σπίτι(πέραν του αν την ταΐζω) ή/και να περιγράψουν  πώς αντιδρά η ίδια στον παιδικό την ώρα των γευμάτων κτλ.  .Ώστε από κοινού να βρούμε μια λύση.Έχω αρχίσει να πιστεύω οτι όντως είμαι υπερβολική και χάνω την αυτοπεποίθησή μου. Λες και είναι φυσιολογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Και τη συνάντηση εγώ τη ζήτησα αλλιώς θα το άφηναν μέχρι να έχει προσαρμοστεί πλήρως.. Δεν ξέρω κι εγώ πότε! Πριν από 1-2 βδομάδες μου φαίνοταν εξωπραγματικό να κάθεται στην καρέκλα και να μην τσιμπάει έστω και λίγο απο τις αγαπημένες της λιχουδιές. Όσο και να μην πεινάει κάτι θα έβαζε στο στόμα της. Τώρα βέβαια άρχισε να κάνει τα ίδια και στο σπίτι. Κάθεται στην καρέκλα δοκιμάζει 1-2 κουτάλια στην καλύτερη και μετά σηκώνεται πεισματικά παρά τις προσπάθειες μας. Λέτε να φταίνε τα δόντια; το θεωρείτε πιθανο; έχετε ξαναπεράσει κάτι τέτοιο εσείς οι παλιότερες; από την άλλη σκέφτομαι ότι κάνω το αντίθετο από ότι στον παιδικό και αυτό ίσως την μπερδεύει. Δλδ αρχίζω παιχνίδια και μπλα μπλα. Αλλά και το αντίθετο να κάνω. Δλδ να το παίξω αδιαφορεί και να την αφήσω να σηκωθεί χωρίς καμία αντίρρηση δε φαίνεται να έχει προβλημα.  Όταν πια την πιάνει η μεγάλη πεινα αρχίζει να δαγκώνει τα πάντα και να ζητάει να θηλάσει. Δεν ξέρω πώς να αντιδράσω. Ούτε με το παιδί ούτε με τις νηπιαγωγούς.   

6 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Με τον παιδίατρο το έχεις συζητήσει?

  

Όχι ακόμα. Μια φορά πριν κανένα 2μηνο που είχα πάει για κάτι άλλο και το είχα αναφέρει, μου ειπε ότι απλά δεν πρέπει να αδυνατίσει. Δεν ανέφερε κάτι άλλο. Ούτε και από εκεί βέβαια περιμένω μεγάλη κατανόηση και βοήθεια. 

[Nefeli2014]

Just now, Astrien είπε:

Το θέμα είναι ότι γνωρίζουν πως με προβληματίζει. Κάθε  μέρα το ρωτάω. Μάλιστα 3-4 φορές προσπάθησα να το φέρω στη συζήτηση αλλά το μόνο που παίρνω είναι κοφτές απαντήσεις του τύπου "αφού δεν τρώει δεν μπορούμε να την αναγκάσουμε" ή ότι θα έρθει με τον καιρό. Και εννοείται ούτε εγώ θέλω να την πιέσουν. Αλλά θα περίμενα να δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ευαισθησία. Να με ρωτήσουν αναλυτικά για τις συνήθειες φαγητού στο σπίτι(πέραν του αν την ταΐζω) ή/και να περιγράψουν  πώς αντιδρά η ίδια στον παιδικό την ώρα των γευμάτων κτλ.  .Ώστε από κοινού να βρούμε μια λύση.Έχω αρχίσει να πιστεύω οτι όντως είμαι υπερβολική και χάνω την αυτοπεποίθησή μου. Λες και είναι φυσιολογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Και τη συνάντηση εγώ τη ζήτησα αλλιώς θα το άφηναν μέχρι να έχει προσαρμοστεί πλήρως.. Δεν ξέρω κι εγώ πότε! Πριν από 1-2 βδομάδες μου φαίνοταν εξωπραγματικό να κάθεται στην καρέκλα και να μην τσιμπάει έστω και λίγο απο τις αγαπημένες της λιχουδιές. Όσο και να μην πεινάει κάτι θα έβαζε στο στόμα της. Τώρα βέβαια άρχισε να κάνει τα ίδια και στο σπίτι. Κάθεται στην καρέκλα δοκιμάζει 1-2 κουτάλια στην καλύτερη και μετά σηκώνεται πεισματικά παρά τις προσπάθειες μας. Λέτε να φταίνε τα δόντια; το θεωρείτε πιθανο; έχετε ξαναπεράσει κάτι τέτοιο εσείς οι παλιότερες; από την άλλη σκέφτομαι ότι κάνω το αντίθετο από ότι στον παιδικό και αυτό ίσως την μπερδεύει. Δλδ αρχίζω παιχνίδια και μπλα μπλα. Αλλά και το αντίθετο να κάνω. Δλδ να το παίξω αδιαφορεί και να την αφήσω να σηκωθεί χωρίς καμία αντίρρηση δε φαίνεται να έχει προβλημα.  Όταν πια την πιάνει η μεγάλη πεινα αρχίζει να δαγκώνει τα πάντα και να ζητάει να θηλάσει. Δεν ξέρω πώς να αντιδράσω. Ούτε με το παιδί ούτε με τις νηπιαγωγούς.   

Βασικά είναι πολύ μικρή... Και πολύ ευαίσθητη.. Θα έλεγα να πιάσεις τις νηπιαγωγούς και να μιλήσεις άμεσα, ειναι οι μόνες που μπορούν να βοηθήσουν αλλά έτσι όπως τα γράφεις πολύ φοβάμαι ότι είναι από αυτές που εγώ, εγώ προσωπικά, δε συμπαθώ. Αλλά όπως και να χει πρέπει να τους μιλήσεις. Είναι πολυ μωρό θέλει ειδική μεταχείριση. Εδώ βρε συ αστριεν εγώ που χω πιο μεγάλα και περνάνε τα ζόρια τους κάνω ένα σωρό ερωτήσεις στους γονείς. Τον καραγκιόζη κάνω κυριολεκτικά αν έρθουν στραβωμενα και όλα αμέσως προσαρμόζονται. Επιμένω να τις πιάσεις και να τους μιλήσεις με το ήρεμο και ευγενικό να πεις βλέπω αυτό κι αυτό χρειάζομαι βοήθεια ασχοληθείτε μαζι μας. Πιάσε την διευθύντρια. Κάνε ότι μπορείς.. Αν δεις ότι εξακολουθεί περιμένεις λίγο ακόμα. Η προσαρμογή αντε να κρατήσει κάνα 3μηνο.το παραπάνω κάτι δείχνει.. Άποψη μου... 

 

Επίσης, είναι ιδιωτικός παιδικός? Ρωτάω διότι αν είναι ιδιωτικός θα σου έλεγα να δοκιμάσεις να την πας και σε άλλον να δεις αντιδράσεις. Δεν ξέρω αν γίνεται στο δημόσιο αυτό. Εγώ τη μικρή όταν την πρώτο πήγα σε ένα παιδικό ιδιωτικό για κάνα 2 ωρο για δημιουργική απασχόληση δεν της άρεσε.. Ναι μεν αλλά.. Δεν έκανε αυτά που κάνει η μικρή σου αλλά την εβλεπα δυσανασχετουσε κάπως αν και μετά από λίγο έπαιζε. Αλλά κάτι δε μου καθόταν. Μόλις έκανα την κίνηση, τυχαία έτσι μου τη βάρεσε διότι κάνα δυο πράγματα εκεί σε μου άρεσαν ασχέτως μικρής, αμέσως-δύο βδομάδες μετά-και την πήγα σε άλλο άλλαξε αμέσως στάση. Πολύ πολύ θετική. Δεν είναι τυχαίο τα παιδιά να αντιδρούν έτσι. Είναι νορμάλ έως κάποιο διάστημα αλλά όχι πολύ... Το φαι είναι σοβαρή ένδειξη ότι μαμά σου λέω κάτι και δε με ακούς. Προτείνω να μιλήσεις και με τον παιδίατρο και με παιδοψυχολόγο να σου πουν μερικές απόψεις.

Επεξεργάστηκαν 6 Οκτωβρίου,2019 by Nefeli2014