Αλλαγή σώματος μετά από εγκυμοσύνες..

[Nefeli2014]

Καλήμερα σας με νέο θέμα... 

Θέλετε εδώ να γράψετε τις εμπειρίες σας ως προς τις αλλαγές στο σώμα σας μετά από τις εγκυμοσύνες σας, αν αφήσατε τον εαυτό σας και τον παραμελησατε κι αν κάνατε κάτι και το αλλάξατε και πως.. 

Εγώ μετά από δύο εγκυμοσύνες μέσα σε 4 χρόνια ειμαι συν 15 κιλά.. Στην πρώτη τα έχασα σχετικά γρήγορα πριν χρονισει το μωρό. Και επανήλθα σχετικά γρήγορα. Και ένιωσα και καλύτερα.. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη παρόλο που δεν έχει χρονισει βλέπω μια στασιμότητα στα κιλά ενώ δεν τρώω τόσο πολύ, τρώω δηλαδή αλλά όχι τόσο που να δικαιολογεί αυτή τη στασιμότητα και επίσης παρατηρώ πως η κοιλιά μου έχει αλλάξει ριζικά, (καισαρική και τα δύο) ενώ στη πρώτη είχε στρώσει στη δεύτερη σκούρα τα πράγματα. Φουσκωνω πιο εύκολα, βαρυστομαχιαζω πιο εύκολα αλλά δε χάνω πιο εύκολα. Δεν ξέρω γιατί έχω αλλάξει τόσο. Χρονο για γυμναστική που κάποτε έκανα δεν έχω και μεταξύ μας δεν έχω και όρεξη γιατί δε θέλω να χάνω χρόνο από τα μωρά μου και δουλεύω επίσης, είχα ξεκινήσει μια σωστή διατροφή αλλά την χάλασα. Μάλλον μου λείπει η απόφαση. Κυτταρίτιδα δεν ξέρω είναι στο σκαρί μου ευτυχως ότι μαζεύτηκε εκείνους τους 9 μήνες εξαφανίστηκε, πίνω πολλά νερά αλλά είναι και η πάστα μου τέτοια να μην κάνω κυτταρίτιδα.

Φετος πρώτη φορά στη ζωή μου θα φορέσω ολόσωμο μαγιό καθώς δεν αισθάνομαι άνετα. 

Αν θέλετε καταγράψτε τις εμπειρίες σας, δώστε και λίγο θάρρος, Καμμια καλή συμβουλή. Εγώ σκέφτομαι πολλές φορές πως μπορεί η ίδια να μην είμαι εμφανισιακά αλλά είμαι καλύτερη μέσα μου σαν ανθρωπος. Και προσπαθω να θυμάμαι ότι έβγαλα δύο ανθρώπους από μέσα μου και πέρασα 18 μήνες θεαματικών αλλαγών σε όλα μου. 

Αυτό όμως δε θέλω να μείνει ως δικαιολογία αλλά να προσπαθησω να επανέλθω. Αν επανέρχεται ποτέ το σώμα. Έχω μια ελπίδα πως μπορεί να γίνει και καλύτερο. Έτσι.. Σαν ιδέα.. 

Είμαι όλη αυτιά και ματιά

Επεξεργάστηκαν 26 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[ninaki80]

Just now, Nefeli2014 είπε:

Καλήμερα σας με νέο θέμα... 

Θέλετε εδώ να γράψετε τις εμπειρίες σας ως προς τις αλλαγές στο σώμα σας μετά από τις εγκυμοσύνες σας, αν αφήσατε τον εαυτό σας και τον παραμελησατε κι αν κάνατε κάτι και το αλλάξατε και πως.. 

Εγώ μετά από δύο εγκυμοσύνες μέσα σε 4 χρόνια ειμαι συν 15 κιλά.. Στην πρώτη τα έχασα σχετικά γρήγορα πριν χρονισει το μωρό. Και επανήλθα σχετικά γρήγορα. Και ένιωσα και καλύτερα.. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη παρόλο που δεν έχει χρονισει βλέπω μια στασιμότητα στα κιλά ενώ δεν τρώω τόσο πολύ, τρώω δηλαδή αλλά όχι τόσο που να δικαιολογεί αυτή τη στασιμότητα και επίσης παρατηρώ πως η κοιλιά μου έχει αλλάξει ριζικά, (καισαρική και τα δύο) ενώ στη πρώτη είχε στρώσει στη δεύτερη σκούρα τα πράγματα. Φουσκωνω πιο εύκολα, βαρυστομαχιαζω πιο εύκολα αλλά δε χάνω πιο εύκολα. Δεν ξέρω γιατί έχω αλλάξει τόσο. Χρονο για γυμναστική που κάποτε έκανα δεν έχω και μεταξύ μας δεν έχω και όρεξη γιατί δε θέλω να χάνω χρόνο από τα μωρά μου και δουλεύω επίσης, είχα ξεκινήσει μια σωστή διατροφή αλλά την χάλασα. Μάλλον μου λείπει η απόφαση. Κυτταρίτιδα δεν ξέρω είναι στο σκαρί μου ευτυχως ότι μαζεύτηκε εκείνους τους 9 μήνες εξαφανίστηκε, πίνω πολλά νερά αλλά είναι και η πάστα μου τέτοια να μην κάνω κυτταρίτιδα.

Φετος πρώτη φορά στη ζωή μου θα φορέσω ολόσωμο μαγιό καθώς δεν αισθάνομαι άνετα. 

Αν θέλετε καταγράψτε τις εμπειρίες σας, δώστε και λίγο θάρρος, Καμμια καλή συμβουλή. Εγώ σκέφτομαι πολλές φορές πως μπορεί η ίδια να μην είμαι εμφανισιακά αλλά είμαι καλύτερη μέσα μου σαν ανθρωπος. Και προσπαθω να θυμάμαι ότι έβγαλα δύο ανθρώπους από μέσα μου και πέρασα 18 μήνες θεαματικών αλλαγών σε όλα μου. 

Αυτό όμως δε θέλω να μείνει ως δικαιολογία αλλά να προσπαθησω να επανέλθω. Αν επανέρχεται ποτέ το σώμα. Έχω μια ελπίδα πως μπορεί να γίνει και καλύτερο. Έτσι.. Σαν ιδέα.. 

Είμαι όλη αυτιά και ματιά

κ εδω τα ιδια χαλια θα ελεγα πρωτη φορα που απο παντου κατι πεταει . κ ενω κ εγω δεν τρωω πολυ κ μαλιστα με το μωρο κανουμε απειρα περα δωδε αγκαλια δεν χανετε τιποτα. θελει σκληρη γυμναστικη δυστυχως κ αυστηρη διατροφη για κανενα τριμηνο. 

κ σκεψου στην εγκυμοσυνη δεν πηρα καθολου κιλα το πολυ 8. απλα μετα με τον θηλασμο κ το.ανχος ξεφυγε το πραγμακ ξεχυλωσαν ολα ενω δεν εχω κιλα πολλα. 

[Έσπερος]

Εμένα δεν θα με έλεγες ποτέ γεματουλα, αλλά έχω το κλασικό μεσογειακό σωματότυπο με την ανοιχτη λεκανη και το κατι παραπανω στους γλουτούς, κι επιπλεον λογω μη γυμναστικής (την οποια ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ) ειχα γενικα λιγο παραπανω λίπος κ χαλαρωση κ στην κοιλια (εχω μαθει να στέκομαι σφίγγοντας κ ρουφώντας για να μην φαινεται) κ τα μπούτια κ γυρω στα 5κιλα παραπανω απο οσο εορεπε. Παραμονες της εγκυνοσυνης ειχα αρχισει να χανω κ ετσι τους πρωτους 4-5 μηνες συνολικα αδυνατιζα. Μετα την εγκυμοσυνη λογω αποχής απο γαλακτοκομικά εχασα γρηγορα κιλα κ ημουν πολυ αδύνατη. Αυτα για τους πρωτους 8-9 μηνες. Μετα σταματησα γενικα να προσεχω, αρχισα ξανα τους καφέδες (που εχουν περισσιτερη ζαχαρη παρα καφε), και οσο περιοριζόταν το γαλα μου σταματησε κ η φαση που τρως σαν βόδι χωρις να παχαινεις. Τωρα 18 μηνες μετα τη γεννα ειμαι οπως ημουν γενικα: καμποση κυτταρίτιδα κ διαφορα περιττά. Δεν επιρρίπτω ομως ευθυνη στις εγκυμοσύνες. 

 

Γενικα ομως νιωθω οτι εχω εγκαταλείψει τον εαυτο μου. Δεν ήμουν κ δεν ειμαι η γυναικα που σπίτι φοραει πιτζαμες κ εξω βγαινει με φορμες, αλλα δεν ειμαι πια περιποιημένη. Εχω καιρο να κανω ανταύγειες γιατι δεν μπορω να λείψω τοση ωρα απο το σπίτι (παντα τις βαριόμουν ετσι κ αλλιως), εχουν μακρύνει κ χαλασει τα μαλλια μου κ δεν το παρατηρησα γιατι τα πιάνω συνηθως, οταν βγαινω δεν φοραω κοσμήματα περα απο τη βερα ενω γενικα στολιζομουν, εχω 1-2 τσαντες μονο που εναλλάσσω και δεν σκαω αν ταιριαζουν με τα ρουχα κλπ. Αναγκαςτικα φοράω παπούτσια σταθερά κ άνετα για περπάτημα οποτε το ντυσιμο πρισαρμοζεται αναλογως. Και στη δουλεια που ειμαι τωρα δεν πηγαινω οπως πηγαινα παλια, λιγη μάσκαρα βαζω κ λιποζαν κ τιποτα αλλο κ διαλέγω κ ρουχα που δεν θελουν σιδερο. Δεν ισιωνω τα μαλλια μου, εχω περιορισει τις κρεμες στις απολύτως απαραίτητες, τα χερια μου συχνα ειναι σκασμένα απο τα πλυσιματα κλπ. Νιωθω σαν κακομοιρα γενικα. Δεν ξερω αν ειναι που ειχα τοση αδεια, εγω εκει το επιρρίπτω γενικα αλλα θα δειξει στην πορεια αν εφταιγε που δεν είχα να πάω στη δουλειά ή απλώς διαχειρίζομαι αλλιώς τον χρόνο μου. 

[kotsifikos]

Εγώ έχω δει τεράστιες αλλαγές στο σώμα μου και πλέον έχω αποδεχθεί το γεγονός πως δεν θα γίνει ποτέ ξανά όπως ήταν, όχι επειδή γέννησα, αλλά επειδή δεν είμαι πλέον 25. Τώρα που κοντεύω τα 40 θέλει προσπάθεια να μείνει το κάθε τι στην θέση του.

Πάντα έκανα γυμναστική, και πάντα πρόσεχα πολύ την διατροφή μου, τώρα πια πρέπει να κάνω ακόμα περισσότερη γυμναστική και να προσέχω ακόμα περισσότερο την διατροφή μου προκειμένου να μην πάρω βάρος, και να μην έχω κυτταρίτιδα (που δυστυχώς έχω).

Νομίζω πως είναι και θέμα χαρακτήρα της κάθε γυναίκας και φυσικά εξαρτάται και από το τρόπο ζωής μας, μια γυναίκα που ποτέ δεν έκανε γυμναστική δύσκολα θα ξεκινήσει μετά την γέννα, και αν ξεκινήσει δύσκολα θα την εδραιώσει στην ζωή της και θα την κάνει καθημερινή συνήθεια. Εγώ το βλέπω από εμένα, παρόλο που έκανα γυμναστική πάντα, και που αρέσει φυσικά, είναι η ψυχοθεραπεία μου, υπάρχουν φορές που νιώθω τόσο κουρασμένη που λέω πως αν δεν ήμουν ''εξαρτημένη'' από αυτό δεν θα πήγαινα.

Η αλλαγή που έχω καταλάβει πως ήρθε από την γέννα και έπειτα είναι πως άνοιξε η λεκάνη μου, έχω πλέον καμπύλες, ενώ πριν δεν είχα, παρόλο που σε βάρος είμαι πιο κάτω από ότι ήμουν πριν μείνω έγκυος.  

Εγώ οι μόνες συμβουλές που έδινα θα ήταν σωστή διατροφή, γυμναστική (όχι για να φαίνεται ωραίο σώμα αλλά  για να παραμένουμε υγιείς), και κυρίως να αποδεχθείτε το σώμα σας όπως είναι και να το αγαπήσετε, ειδικά το τελευταίο πρέπει να κάνουμε όλες. Δεν πειράζει αν έχει χαλαρώσει η κοιλιά, αν έχει ανοίξει η λεκάνη, αν έμειναν κιλά, μπροστά στο θαύμα που ζήσαμε, κάθε τι από αυτά θυμίζει πως αυτό το σώμα φιλοξένησε τα παιδιά μας για 9 μήνες, οπότε χαλάλι!

υγ: Μακάρι να μπορούσα να κάνω δεύτερο παιδί και ας χαλάρωνε ξανά η κοιλιά μου...
 

[Έσπερος]

Just now, kotsifikos είπε:

Νομίζω πως είναι και θέμα χαρακτήρα της κάθε γυναίκας και φυσικά εξαρτάται και από το τρόπο ζωής μας, μια γυναίκα που ποτέ δεν έκανε γυμναστική δύσκολα θα ξεκινήσει μετά την γέννα, και αν ξεκινήσει δύσκολα θα την εδραιώσει στην ζωή της και θα την κάνει καθημερινή συνήθεια. Εγώ το βλέπω από εμένα, παρόλο που έκανα γυμναστική πάντα, και που αρέσει φυσικά, είναι η ψυχοθεραπεία μου, υπάρχουν φορές που νιώθω τόσο κουρασμένη που λέω πως αν δεν ήμουν ''εξαρτημένη'' από αυτό δεν θα πήγαινα.

Καμιά φορά ζηλεύω αυτές που πάνε γυμναστήριο μετά τη γέννα. Εϊναι ένα κίνητρο να πας κάπου μόνη σου και να κάνεις κάτι για σένα που είναι και ευχάριστο και ωφέλιμο. Εγώ γυμναστήριο δεν άντεχα ούτε στα 25 μου, οπότε δεν το συζητώ για τώρα. Γενικά η γυμναστιική μου προκαλεί νεύρα και με κάνει να νιώθω κουρέλι αλλά καταλαβαίνω ότι σε κάποιους αρέσει.  Σπίτι έχουμε ποδήλατο, θεωρητικά μπορώ να κάνω. ΕΙλικρινά όμως αυτό το μισάωρο πιο ευχάριστο μου φαίνεται να σιδερώσω παρά να κάνω ποδήλατο για να είμαι μετά κουρασμένη!!!!! 

[Chrysoum]

Μετα την πρωτη μου εγκυμοσυνη επανηλθα πολυ γρηγορα. Δεν ειχα παρει και πολλα κιλα (12), επισης λιγο η κουραση και η εξανλτηση και το γεγονος οτι ξεκινησα γυμναστικη (οσο αυτο ηταν εφικτο) απο νωρις βοηθησαν στο να επανελθω γρηγορα. Στο σπιτι μας εχουμε γενικα ομως ενα focus στην υγιηνη διατροφη και ο αντρας μου και στην ασκηση (υπερβολικο θα ελεγα). Τωρα σ αυτη την εγκυμοσυνη, 35 εβδομαδων σημερα, ετρωγα παρα πολυ για τα δικα μου δεδομενα μεχρι και τον 6ο μηνα. Ειχα απλα απιστευτη ορεξη για φαγητο που δυστυχως πολλες φορες ηταν σαβουροφαγητο. Μετα επανηλθα και τρωω φυσιολογικα. Εχω παρει μεχρι στιγμης 14 κιλα και φανταζομαι οτι θα γινουν 16-17 μεχρι να γεννησω. Αυτη τη φορα λοιπον βλεπω φοβερες αλλαγες στο σωμα μου, δεν ειναι μονο η κοιλια, ειναι οτι επειδη τα κιλα αυτα προερχονται κυριως απο το φαγητο εχουν παει παντου φυσικα. Δεν ειναι μονο η εικονα που με ενοχλει, ειναι οτι νιωθω οτι κουβαλαω ενα βαρος (περαν του μωρου φυσικα), οτι νιωθω το σωμα μου βαρυ, οτι περπαταω απλα και λαχανιαζω, οτι ανεβαινω την σκαλα του σπιτιου και κουραζομαι. Ολα αυτα δεν μου αρεσουν, και μολις γεννηθει το μωρο και γινει μερικων εβδομαδων θα το παρω και θα παμε σε ενα προγραμμα γυμναστικης για μαμαδες με μωρα οπως ειχα κανει με την πρωτη μου κορη. Γενικα θελω και παλι να νιωσω την απιστευτη ενεργεια και ευεξια που νιωθεις οταν εισαι σε καλη φυσικη κατασταση, οταν κανεις γυμναστικη (ποδηλατο, τεννις, μπασκετ, κολυμβηση, οπως θελεις πες το) και δεν νιωθεις το σωμα σου να σε εγκαταλειπει. Δεν αμφιβαλω οτι θα συμβει, γιατι εχω τον αντρα μου ο οποιος καθε μερα μου τονιζει ποσο πολυ ανησυχει για την τωρινη μου κατασταση και τον καθιστικο τροπο ζωης που εχω ακολουθησει τελευταια. Κοινως με περιμενει με το μαστιγιο!

 

Στον αλλο προβλημασμο που εθεσε η @Έσπερος εχω να πω οτι καπως ετσι ειμαι και εγω. Παντα ημουν casual, αλλα λιγακι θα προσεχα. Τωρα βγαινω μονιμως με φορμες και αθλητικα, και τα ρουχα μου τις περισσοτερες φορες ειναι λερωμενα, ακομη κι αν αλλαζω 3-4 φορες την ημερα (πολυ μυξα αυτο το παιδι). Δεν βαφομαι και απλα πιανω τα μαλλια μου και φευγω. Στην δουλεια μου δεν ερχομαι σε επαφη με κοσμο, οποτε ισως γι αυτο να μην με νοιαζει και καθολου. Αυτο ομως που βρισκω ανησυχητικο ειναι οτι πραγματικα δεν με νοιαζει πως θα δειχνω και το θεωρω πολυ εξτρα κοπο το να κατσω και να περιποιηθω λιγο τον εαυτο μου οσον αφορα ρουχα και μακιγιαζ. Ελπιζω αυτο καποια στιγμη να αλλαξει.

[Έσπερος]

Just now, Chrysoum είπε:

Στον αλλο προβλημασμο που εθεσε η @Έσπερος εχω να πω οτι καπως ετσι ειμαι και εγω. Παντα ημουν casual, αλλα λιγακι θα προσεχα. Τωρα βγαινω μονιμως με φορμες και αθλητικα, και τα ρουχα μου τις περισσοτερες φορες ειναι λερωμενα, ακομη κι αν αλλαζω 3-4 φορες την ημερα (πολυ μυξα αυτο το παιδι). Δεν βαφομαι και απλα πιανω τα μαλλια μου και φευγω. Στην δουλεια μου δεν ερχομαι σε επαφη με κοσμο, οποτε ισως γι αυτο να μην με νοιαζει και καθολου. Αυτο ομως που βρισκω ανησυχητικο ειναι οτι πραγματικα δεν με νοιαζει πως θα δειχνω και το θεωρω πολυ εξτρα κοπο το να κατσω και να περιποιηθω λιγο τον εαυτο μου οσον αφορα ρουχα και μακιγιαζ. Ελπιζω αυτο καποια στιγμη να αλλαξει.

Αχ ναι είναι και τα βρώμικα ρούχα! Κι εμένα όλα τα καθημερινά μπλουζάκια και οι φόρμες έχουν λαδιές, δαχτυλιές κλπ που δεν καθαρίζουν με τίποτα. Πραγματικά θέλω να βγω έξω κάπου γρήγορα και δεν έχω καθαρό ρούχο!  Στη γειτονιά βέβαια κυκλοφορώ και όπως να ναι, δεν με νοιάζει. Και εννοείται στην καθημερινή βόλτα δεν κάνω κάτι από περιποίηση. Αυτό με τον έξτρα κόπο το καταλαβαίνω, εγώ δεν το θεωρώ ακριβώς κούραση αλλά σπατάλη χρόνου. Έτσι έχω τακτοποιήσει την ντουλάπα με εύκαιρα ρούχα που δεν τσαλακώνονται όταν τα τακτοποιώ στα ράφια, ώστε απλώς να τα παίρνω και να τα φοράω, κι έχω στην κλειδοθήκη δίπλα στην πόρτα 2-3 ζευγάρια σκουλαρίκια που πάνε με όλα σχεδόν τα ρούχα και μια μάσκαρα, για να τα βάλω 1 λεπτό πριν φύγω και να μην έχω να σκεφτώ ότι μετά πρέπει να τα τακτοποιήσω στην κανονική τους θέση. Τα μαλλιά μου πολλά βράδια ούτε καν τα στεγνώνω. Εδώ θεωρώ χάσιμο χρόνου και το να λουστώ με την ησυχία μου και λούζομαι μαζί με τον μικρό την ώρα που κάνει μπάνιο εκείνος. Αλλά κι εγώ θα ήθελα αυτό κάποια στιγμή να αλλάξει. Για το σώμα μου δεν έχω παράπονο γιατί γενικά πάντα έλεγα ότι πρέπει να χάσω κάτι. Για τη γενικότερη περιποίησή μου όμως, θα ήθελα να δείχνω όπως πριν. 

[vtgian]

Μετά τα 30 σταμάτησα να είμαι λεπτή και πήγα προς το τσουπωτή, αλλά όχι υπέρβαρη. Το σώμα μου πριν το παιδί ήταν αναλογικό, μετά το παιδί απέκτησε περισσότερες καμπύλες αλλά μου ταιριάζουν και δεν έχω πρόβλημα. Ευτυχώς ότι κιλά παίρνω, τα παίρνω παντού και δε μου φαίνεται. Τα κιλά της εγκυμοσύνης τα έχασα σε λιγότερο από χρόνο και μάλιστα κατέβηκα και λίγο κάτω από αυτά πριν την εγκυμοσύνη, κυρίως  λόγω έλλειψης χρόνου για φαΐ και σίγουρα λόγω θηλασμού. Πριν την εγκυμοσύνη γυμναζόμουν, τώρα προσπαθώ και πάλι να το εντάξω στο πρόγραμμα (θα το καταφέρω σίγουρα, που θα μου πάει, μου αρέσει κιόλας). Πήρα αρκετά κιλά το τελευταίο εξάμηνο λόγω άγχους και άτσαλου σαβουροφαγητού αλλά ζήτησα βοήθεια διαιτολόγου. Ήταν ότι καλύτερο έκανα γιατί χωρίς να πεινάω, μαθαίνω να τρώω όσο πρέπει και χάνω μόνο λίπος (έχω δει σε ένα μήνα μεγάλη διαφορά στο πως κάθονται τα ρούχα επάνω μου). Θα το συνεχίσω και θέλω να ξαναρχίσω και γυμναστική ώστε να βοηθηθώ παραπάνω.

Όταν επέστρεψα στη δουλειά (το μωρό 10 μηνών), αν και θα έπρεπε να είμαι λίγο πιο περιποιημένη, δεν είχα κουράγιο για μακιγιάζ. Μετά από ένα χρόνο και κάτι (περίπου όταν σταμάτησαν και οι αϋπνίες λόγω παιδιού) ξαναπήρα τα πάνω μου. Άλλαξα το μαλλί, βοήθησε ότι λόγω προγράμματος έφτανα στη δουλειά νωρίτερα από το κανονικό και έκανα το μακιγιάζ μου εκεί. Το ντύσιμο πάντα μου άρεσε και ένα από τα καλά της δουλειάς ήταν ότι όταν επέστρεψα μου έκαναν δώρο ένα καλό ποσό για αγορές ρούχων και αξεσουάρ (όχι στολή εργασίας, ό,τι ήθελα εγώ, σε κυριλέ βέβαια). Μετά από την άδεια που κυκλοφορούσα μόνο με τη φόρμα και το μαλλί κότσο, ξαναένιωσα άνθρωπος. Μόνη μου αποκλείεται να έκανα τέτοιο έξοδο και ψυχολογικά ήταν μεγάλο boost.

Έχω αποδεχτεί πλήρως ότι στα 40 μου δεν θα έχω το σώμα που είχα στα 25. Εξακολουθώ και το αγαπάω όπως πριν και θέλω να το φροντίζω. Δεν με πειράζει που έχω λίγο χαλαρή κοιλιά ή κυτταρίτιδα, με ενδιαφέρει να είμαι δυνατή και το σώμα μου να αρέσει πρωτίστως σε εμένα. 

[Nefeli2014]

Εγώ κάθε μέρα παίρνω αποφάσεις και πότε δεν το ξεκινάω. Πχ όλο λέω δε θα τρώω το βράδυ κινοπουεωγτρναω κάτι κατέβαζω. Χθες, επειδή θα φύγουμε ένα 4ημερο, πήγα να ψωνίσω ένα παντελόνι η ερμη.. Τίποτα δε μου άρεσε και πάνω μου όλα φαίνονται άθλια... Το βράδυ κατά τις 2 Που είναι όλα ήρεμα στο σπίτι με έπιασε πάλι αυτή η ελεεινή πείνα. Όχι, είπα και ξαναπεσα για ύπνο, πήρα τον άντρα μου αγκαλιά και λέω εδώ θα κάτσω. Ε... Έβλεπα εφιάλτες το βράδυ από την πείνα. Κάτι πρέπει να κάνω επειγόντως... 

Επίσης καμπουριαζω από τα σκυψιματα με τα παιδιά και είμαι ψηλή και μου φαίνεται και προσπαθώ να φτιάξω τη στάση του σώματος μου τελευταία. 

Βλεπω ότι όλες τα ίδια περνάμε πάνω κάτω.. 

Περιποίηση τελευταία όλο κ κάτι αλλά και λόγω δουλειάς δεν μπορώ να πηγαίνω όπως κι όπως αλλά δε κάνω κι αυτά που έκανα.. Έχω ξεκινήσει ξανά πιο τακτικά τις μάσκες προσώπου αν και θέλω αισθητικό γιατί έχει αφυδατωθει το πρόσωπο μου. Αλλά που χρόνος... 

Εγώ έχω πάρει την απόφαση να αλλάξω θέλω δηλαδή γιαυτό άνοιξα το θέμα. Αν θέλετε να λέμε την πορεία μας να παίρνουμε λίγη δύναμη.. Εγω τώρα είμαι περίπου στα 90 κιλά ίσως κάτι λιγότερο (δεν έχει μπαταρία η ζυγαριά) και ξεκίνησα 75 πριν 4 χρόνια. Θέλω να φτάσω στα 80, έχω 1.74 ύψος. 

Φιλιά <3

[Lenia16]

@Έσπερος γέλασα πάρα πολύ με το πρώτο ποστ σου! Μη λες τον εαυτό σου κακομοίρα, δεν είναι σωστό. Πρώτα πρέπει να νιώθουμε καλά μέσα μας κ μετά αυτό βγαίνει κ στην εξωτερική μας εμφάνιση. Προσπάθησε να το δουλέψεις λίγο σε παρακαλώ 

Εγώ πάλι είμαι καλύτερα από πριν την εγκυμοσύνη με εξαίρεση την κυτταρίτιδα που φτάνει μέχρι το γόνατο κ την ελαφρώς πεσμένη κοιλιά. Αλλά είχα ανέκαθεν 3-4 παραπανισια κιλά κ ποτέ δεν ήμουν μανιακή με τη διατροφη οποτε δε μου φαίνεται τόσο τραγικό. Από θέμα περιποίησης κάνω περίπου ότι κ πριν απλά με λιγότερες επαγγελματικές επεμβάσεις πχ μανικιούρ, κομμωτήριο κλπ γιατί δεν προλαβαίνω. Όμως λόγω κάποιων προβλημάτων υγείας έχω ξεκινήσει κολύμπι που με βοηθάει πολυ, ψυχολογικά κυρίως κ μετέπειτα σωματικά. Προσωπικά, δε με ενοχλουν τα κιλά μου γιατί πάντα τόσα ήμουν (στην εγκυμοσύνη πήρα 20) όσο η κυτταρίτιδα που δε μου επιτρέπει να φοράω τα ρούχα που θέλω. Δηλαδή φούστες κ φορέματα υποχρεωτικά από γόνατο κ κάτω. Δε θέλω να βάλω κ μίνι αλλά είμαι κ πολύ άσπρη κ φαίνεται χάλια!

[Έσπερος]

Just now, Lenia16 είπε:

Δε θέλω να βάλω κ μίνι αλλά είμαι κ πολύ άσπρη κ φαίνεται χάλια!

Α εγώ ένα θετικό που έχω δει από όλες αυτές τις βόλτες με το καρότσι είναι ότι είμαι ήδη μαυρισμένη!!!!!! Γι αυτό και το καλοκαίρι φοράω κάτι πολύ σέξι σορτσάκια όταν κυκλοφορώ στη γειτονιά και είναι σχετικά απίθανο να με δει κάποιος μαθητής και πολύ μ αρέσει. Τότε όντως δεν νιώθω κακομοίρα. Αλλά με τις φούστες έχω θέμα. Θέλω να βρω ένα αξιοπρεπές παπούτσι που να είναι σταθερό και με χαμηλό τακούνι για να είμαι άνετη με το παιδί αλλά και αρκετά κομψό να πηγαίνει με φούστα ή φόρεμα. 

[kotsifikos]

 

Just now, Lenia16 said:

Πρώτα πρέπει να νιώθουμε καλά μέσα μας κ μετά αυτό βγαίνει κ στην εξωτερική μας εμφάνιση.

 

Αυτό που λες είναι το πιο σημαντικό από όλα, για εμένα αυτή είναι η πιο σημαντική φροντίδα ως προς τον εαυτό μας, αν το κατακτήσουμε αυτό τότε όλα τα άλλα θα γίνουν πιο εύκολα.

 

Εγώ από θέμα περιποίησης κάνω ότι και πριν, βάφομαι κάθε μέρα στην δουλειά, κάνω μαλλί και  κ νύχια απλά αυτά τα δύο τα προγραμματίζω να γίνονται σπίτι έτσι ώστε να έχω την άνεση του χώρου για το παιδί. Αυτό που έχω παραμελήσει είναι τα ψώνια για τον εαυτό μου, και την ξεκούραση μου.

[vtgian]

@Nefeli2014 Επειδή έτσι ακριβώς ήμουν με το φαγητό, έλεγα σήμερα θα προσέξω ή δε θα φάω τόσο και έφτανα μια μέρα να λιμοκτονώ και την άλλη να τρώω τον άμπακο, γι'αυτό πήγα σε διαιτολόγο. Γιατί σε εμένα πιάνει το "αυτά θα φας - κανόνισε το πρόγραμμά σου". Το χειρότερό μου ήταν να σκέφτομαι τι θα μαγειρέψω για την επόμενη. Η διαιτολόγος μου έβγαλε ένα πρόγραμμα που ταιριάζει σε όλη την οικογένεια ως επιλογές και εμένα ησύχασε το κεφάλι μου. Στο μεταξύ, να ξέρεις ότι το να μένεις πεινασμένη με τις ώρες είναι ότι χειρότερο και ο σίγουρος τρόπος να κάνεις λίπος. Το καλύτερο είναι να τρως όταν νιώθεις πραγματικά ότι πεινάς και να βάζεις στοπ όταν νιώθεις ότι χόρτασες αλλά δεν έσκασες. Ό,τι αν είχες και άλλο στο πιάτο θα το έτρωγες αλλά πραγματικά δεν το χρειάζεσαι. Εμένα πολύ με βοήθησε αυτό στο να μαζευτώ. Και γυμναστήριο θα πάω αν όχι άμεσα, από Σεπτέμβριο σίγουρα, το κανόνισα με μια φίλη, να τραβάει η μια την άλλη. 

 

Μανικιούρ-πεντικιούρ πετάγομαι και κάνω σε διάλειμμα από τη δουλειά, γιατί δε θέλω να χάνω από χρόνο με το παιδί. Και το γυμναστήριο είναι child friendly ευτυχώς οπότε θα μπορώ να παίρνω και την μικρή μαζί, είναι από αυτά που έχουν μισάωρα προγράμματα οπότε δε θα προλαβαίνει και να βαρεθεί.

 

Η κακομοιριά είναι φαύλος κύκλος, σε ρίχνει ακόμα περισσότερο και αφήνεσαι εντελώς μετά. Κρίμα δεν είναι;

[Nefeli2014]

Είχα πάει σε διαιτολόγο και τον έβλεπα τακτικά για ένα 3μηνο πριν κάνα δυο χρόνια. Έχω ακόμα τις σημειώσεις του, το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να τα τηρήσω γιατί δε μου βγαίνουν οι ώρες. Μπορεί αν με τρέξουν τα μικρά να περάσουν και 3 ώρες και να μην έχω φαει τίποτα.. Οπότε ότι και να μου βγάλει μου φαίνεται άσκοπο όταν δεν τα κάνω. Έχω προσέξει πως όταν κόβω το βράδυνο κι όταν λέμε κόβω εννοούμε μόνο νερό, χάνω κιλά και δεν τα ξαναπαίρνω μόνο αν αρχίσω πάλι να τρώω βραδιά... Αυτό προσπαθώ να κάνω... Μανικιούρ πεντικιούρ φωνάζω μια κοπέλα κατά καιρούς αλλά ρε παιδί μου λυπάμαι αυτά τα 30αρια κάθε φορά... Χθες τα έφτιαξα μόνη μου αλλά χάλια μαύρα. Μου φαίνεται δε θα γλιτώσω την κοπέλα. Αλλιώς τα κάνουν εκείνες δεν ξέρω εγώ δεν μπορώ να τα κάνω σωστά... 

Μου φαίνεται εκεί που θα πάμε θα μπω πουθενά να μου τα φτιάξουν. 

Το πιστεύετε ότι οτι έχω ψωνίσει το κάνω στα ταξίδια μας που είμαστε όλοι μαζί..? Χρόνο στην Αθήνα δεν έχω και βρίσκω οπότε πάμε κάπου κι έχει ο άντρας μου τον νου του και μπαίνω και ψωνίζω........ 

Επεξεργάστηκαν 26 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[belleblue]

πριν 3 χρονια αρχισα με διαλλειματικη,  αλλά αυτό που έκανε τη διαφορα δεν ήταν οι ώρες, αλλά το πόσες ώρες πριν τον ύπνο το τελευταίο γεύμα....... εγω εδώ και πανω απο  1 χρόνο δεν τρώω τιποτα μετα τις 18.00, καποιες φορές κ τις 16.00 ή 17.00.   τρώω όμως ΟΤΙ γουστάρω, πριν όλες τις ώρες.. πρωινα πασας, τηγανητά, λάδια βούτυρα στο ΜΑΞ μεσημερια ΦΟΥΛ μερίδες, γλυκα κ ότι θες. ΟΤΙ θες . Στην αρχή απλώς φροντιζα να τρώω σαλάτα ως τελευταίο γεύμα γιατι με κραταγε. ήταν απλώς θεμα συνηιθειας του οργανισμού, γιατί τώρα πλέον δεν προσέχω τίποτα δηλ το τελευταίο γεύμα τρώω ότι ναναι  , κ πάλι χάνω, και δε νιωθω καμία πείνα.  

  Δηλαδή δεν μιλάμε για διαιτα. !!

έφτασα τώρα στο νούμερο που είχα πριν 10 χρόνια!   (+34 κιλα είχα...)

ο μεταβολισμόςπου καίει λιπος  κ η αυξητική ορμόνη που επισης επιδιορθωνει τα κυτταρα, αυξάνεται όταν στο σώμα δεν υπαρχει ινσουλίνη, και κορτιζολη.  είναι ανταγωνιστριες ορμόνες, καπως έτσι. 

ρώτα καποιον παθολόγο για επιβεβαίωση γιατί ΔΕΝ είμαι γιατρός. 

όταν πας στο κρεβάτι, κ το σώμα έχει τελειώσει χώνεψη , άρα χαμηλωμενη ινσουλινη, και κορτιζολη  γιατί πανε αν θυμαμαι καλά μαζι, δηλαδή όσο τρώς αυξάνεται και το στρές του οργανισμού από αυτή την διαδικασία της χώνεψης κ παραγωγής των διαφόρων ουσιών που τα όργανα πρέπει να δημιουργήσουν για να χωνέψεις. 

άρα πας ήρεμη στο κρεβάτι, έχοντας τελειώσει αυτη η διαδικασια. 

τελειος ύπνος, τελειο χάσιμο κιλών.  Πολλά πελεγκρίνο και σουρωτές σε βραδυνες εξόδους και   ΕΓΩ χαρούμενη!  ΑΠΛΑ! 

αλλά θέλει πολύ καιρό να συνηθίσεις και να κανεις ελάχιστες εξαιρέσεις. 

μόλις πας να κανεις εξαιρεση θα δεις ποσο ασχημα θα σαισθανθείς και πόσο καλό κανει αυτό το πράγμα.  

έκανε χρόνο να συνηθίσει το σώμα σε αυτή την οργάνωση του φαγητού, όμως να ξέρεις στους 6-7 μήνες σταμάτησαν ΟΛΑ τα προδιαβητικά συμπτώματα όπως   υπογλυκαιμίες, τρέμουλα αν δεν έτρωγα μεχρι την χ ώρα το πρωί,  ή αν περναγαν πολλές ώρες αναμεσα στα γευματα....  διαρκής ανάγκη για σνάκινγκ  κλπ κλπ κλπ!!!! 

το σώμα τωρα το αισθάνομαι όπως όταν ήμουν μικρή, όπου δεν είχε σημασία πότε και τί έτρωγα. έτσι είναι μια φυσιολογική κατάσταση των οργανων, δεν κλατάρουν μόλις κανεις κατι διαφορετικό. 

 

 

[Mama_Anesti_]

Επίκαιρο θέμα και για μενα! Αν και ή εγκυμοσύνη δεν ήταν ο λόγος που πήρα κιλά. Βασικά πήρα 6 και μόλις γέννησα έχασα 10. Στο θηλασμό παρότι ετρωγα παρα πολύ δεν έπαιρνα στην αρχή. Μετά αφέθηκα. Μου άρεσε παρά πολύ και ακόμα μου αρέσει όταν κοιμάται ο μικρός και πέφτουν οι ρυθμοί του σπιτιού να βάζω ένα κρασακι και ένα μεζεδακι. Νομίζα ότι με χαλαρώνει, ότι αυτός ήταν ο χρόνος για μένα και τον ανδρα μου. 

  Αρχισα να βλέπω τα ρούχα μου να μην στρώνουν καλα πάνω μου. Ή κοιλιά άρχισε να πετιέται. Πήρα ξανά τα κιλά της εγκυμοσύνης και όσα είχα χάσει. 

 Εγώ προσπαθώ να περιορισω το βραδυνό φαγητό. Αν πεινάω τρώω φρούτα ή γιαουρτι. Αν δεν πεινάω δεν τρώω καθόλου. Πινω πολλα νερά που παλαιότερα ξεχνουσα. Ευτυχως βλέπω ήδη τις πρώτες αλλαγές πανω μου και παίρνω δύναμη. Έχω χάσει πέντε κιλά κ έχω αλλά πεντε. Σε μένα δεν είναι μόνο ή πείνα που πρέπει να παλεψω αλλά πρέπει να αντικαταστήσω και μία αγαπημένη συνήθεια που με χαλαρωνε. 

 

Για τα ρούχα, τα μαλλιά και το μακιγιάζ αργησα να ξαναβρω τους ρυθμούς μου αλλά τώρα θα βαφτω  κι ας μείνω μέσα στο σπίτι, θα ντυθω όχι κάτι ιδιαίτερο αλλά αντί για φόρμες θα βάλω φούστα μπλούζα και το μαλλί περιποιημένο με φρατζα αλλά το μαζεύω πάνω γιατί με ενοχλει.

 

Θα συμφωνησω με αυτό που λέει ή @vtgian . Κάποιοι οργανισμοί εκλαμβάνουν την μη πρόσληψη τροφης για κατάσταση συναγερμού και αντί να χάσουν το υπάρχον λίπος συρρωρευουν κι άλλο. 

 

@belleblue το έχω κάνει και γω αυτό . Πχ μετά τις επτά ή τις έξι δεν ετρωγα τίποτα. Ή αλήθεια είναι πως δούλεψε στον δικό μου μεταβολισμο και μάλιστα δεν ένιωθα καθόλου πως πεινουσα αλλά δεν είναι βέβαιο πως λειτουργεί σε όλους.  

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

 

Για τα ρούχα, τα μαλλιά και το μακιγιάζ αργησα να ξαναβρω τους ρυθμούς μου αλλά τώρα θα βαφτω  κι ας μείνω μέσα στο σπίτι, θα ντυθω όχι κάτι ιδιαίτερο αλλά αντί για φόρμες θα βάλω φούστα μπλούζα και το μαλλί περιποιημένο με φρατζα αλλά το μαζεύω πάνω γιατί με ενοχλει.

Εγώ όποτε το κάνω αυτό νιώθω ακόμα πιο κακομοίρα!! γιατί δεν με βλέπει κανείς! 

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

Εγώ όποτε το κάνω αυτό νιώθω ακόμα πιο κακομοίρα!! γιατί δεν με βλέπει κανείς! 

Εμένα με βλεπει!  Πρώτος από όλους ο γιος μου που είναι δίπλα μου όταν βαφομαι και ξεκινά "μαμά να βάλεις κ από αυτό, αυτό και αυτό!" Και μου δίνει την μασκαρα, το ρουζ, τις σκιές.  

  Έπειτα ο άνδρα μου κ μου αρέσει κ του αρέσει πολύ που θα με δει περιποιημένη. Είναι γλυκό που τους αρεσουμε χωρίς μακιγιάζ αλλά γιατί να μην μας βλέπουν και πιο προσεγμενες?

 

Γενικά δεν έχω πρόβλημα να βγω έτσι έξω για μία σύντομη δουλειά. Έχω και φίλη που θα βαφτεί για να πάει στο περίπτερο ή στο μάρκετ και αυτό μου φαίνεται κουραστικο. Αλλά πλέον βαφομαι γιατί με κανει να νιώθω καλύτερα! Αυτά τα πέντε λεπτά που αφιερωνω τα πρωινα στον καθρέφτη είναι δικά μου και ας μην με δει κανείς!

[kotsifikos]

Εγώ αν μείνω νυστική από τις 5 ή τις 6 το απόγευμα έως το πρωί το σίγουρο είναι πως το πρωί θα με βρει λιπόθυμη, δεν ξέρω αλλά προσωπικά παρόλο που τρώω λίγο ο οργανισμός μου δεν αντέχει χωρίς φαγητό τόσες ώρες, μου δημιουργούντε ζαλάδες, πέφτει η πίεση μου και έχω και νεύρα.

Εγώ τρώω στάνταρ 5 γεύματα την ημέρα, απλά προσέχω τους συνδυασμούς που κάνω (πάντα το έκανα).

[Chrysoum]

Just now, kotsifikos said:

Εγώ αν μείνω νυστική από τις 5 ή τις 6 το απόγευμα έως το πρωί το σίγουρο είναι πως το πρωί θα με βρει λιπόθυμη, δεν ξέρω αλλά προσωπικά παρόλο που τρώω λίγο ο οργανισμός μου δεν αντέχει χωρίς φαγητό τόσες ώρες, μου δημιουργούντε ζαλάδες, πέφτει η πίεση μου και έχω και νεύρα.

Εγώ τρώω στάνταρ 5 γεύματα την ημέρα, απλά προσέχω τους συνδυασμούς που κάνω (πάντα το έκανα).

Μα δεν είναι και υγιές το να σαβοροτρως όλη μέρα και να σταματάς μαχαίρι το φαγητό μετά από κάποια ώρα για να μην βάλεις κιλά. Αυτό το λίπος πρέπει να μεταβολιστει, στην τελικη τι να το κάνω αν είμαι 55 κιλά, αλλά οι βιοχημικοι δείκτες χτυπάνε κόκκινο; έχει χαθεί το παιχνίδι, δεν είμαι υγιής. 

 

Άλλο ένα πολύ συχνό λάθος που άκουω είναι αυτή η εμμονή με τα κιλά. Είμαι τόσα θέλω να φτάσω τόσα. Μα δεν έχει σημασία αν είσαι 55 κιλά και δεν έχεις μυς. Στα 50 σου το πιο πιθανό είναι να μην μπορείς να κάνεις τα πιο απλά πράγματα γιατί θα πονάει η μέση σου, χωρίς μυς κορμού. Τα κιλά είναι απλά ένας αριθμός, το θέμα είναι η σύσταση σώματος, ποσο λίπος και πόσους μυς έχεις, και αυτό λίγοι το καταλαβαίνουν. 

[Nefeli2014]

1 hour ago, belleblue είπε:

πριν 3 χρονια αρχισα με διαλλειματικη,  αλλά αυτό που έκανε τη διαφορα δεν ήταν οι ώρες, αλλά το πόσες ώρες πριν τον ύπνο το τελευταίο γεύμα....... εγω εδώ και πανω απο  1 χρόνο δεν τρώω τιποτα μετα τις 18.00, καποιες φορές κ τις 16.00 ή 17.00.   τρώω όμως ΟΤΙ γουστάρω, πριν όλες τις ώρες.. πρωινα πασας, τηγανητά, λάδια βούτυρα στο ΜΑΞ μεσημερια ΦΟΥΛ μερίδες, γλυκα κ ότι θες. ΟΤΙ θες . Στην αρχή απλώς φροντιζα να τρώω σαλάτα ως τελευταίο γεύμα γιατι με κραταγε. ήταν απλώς θεμα συνηιθειας του οργανισμού, γιατί τώρα πλέον δεν προσέχω τίποτα δηλ το τελευταίο γεύμα τρώω ότι ναναι  , κ πάλι χάνω, και δε νιωθω καμία πείνα.  

  Δηλαδή δεν μιλάμε για διαιτα. !!

έφτασα τώρα στο νούμερο που είχα πριν 10 χρόνια!   (+34 κιλα είχα...)

ο μεταβολισμόςπου καίει λιπος  κ η αυξητική ορμόνη που επισης επιδιορθωνει τα κυτταρα, αυξάνεται όταν στο σώμα δεν υπαρχει ινσουλίνη, και κορτιζολη.  είναι ανταγωνιστριες ορμόνες, καπως έτσι. 

ρώτα καποιον παθολόγο για επιβεβαίωση γιατί ΔΕΝ είμαι γιατρός. 

όταν πας στο κρεβάτι, κ το σώμα έχει τελειώσει χώνεψη , άρα χαμηλωμενη ινσουλινη, και κορτιζολη  γιατί πανε αν θυμαμαι καλά μαζι, δηλαδή όσο τρώς αυξάνεται και το στρές του οργανισμού από αυτή την διαδικασία της χώνεψης κ παραγωγής των διαφόρων ουσιών που τα όργανα πρέπει να δημιουργήσουν για να χωνέψεις. 

άρα πας ήρεμη στο κρεβάτι, έχοντας τελειώσει αυτη η διαδικασια. 

τελειος ύπνος, τελειο χάσιμο κιλών.  Πολλά πελεγκρίνο και σουρωτές σε βραδυνες εξόδους και   ΕΓΩ χαρούμενη!  ΑΠΛΑ! 

αλλά θέλει πολύ καιρό να συνηθίσεις και να κανεις ελάχιστες εξαιρέσεις. 

μόλις πας να κανεις εξαιρεση θα δεις ποσο ασχημα θα σαισθανθείς και πόσο καλό κανει αυτό το πράγμα.  

έκανε χρόνο να συνηθίσει το σώμα σε αυτή την οργάνωση του φαγητού, όμως να ξέρεις στους 6-7 μήνες σταμάτησαν ΟΛΑ τα προδιαβητικά συμπτώματα όπως   υπογλυκαιμίες, τρέμουλα αν δεν έτρωγα μεχρι την χ ώρα το πρωί,  ή αν περναγαν πολλές ώρες αναμεσα στα γευματα....  διαρκής ανάγκη για σνάκινγκ  κλπ κλπ κλπ!!!! 

το σώμα τωρα το αισθάνομαι όπως όταν ήμουν μικρή, όπου δεν είχε σημασία πότε και τί έτρωγα. έτσι είναι μια φυσιολογική κατάσταση των οργανων, δεν κλατάρουν μόλις κανεις κατι διαφορετικό. 

 

 

Φανταστικό!δεν ήξερα οοολες αυτές τι λεπτομερειες, είχα διαπιστώσει όμως ότι δούλευε!! Κι έτσι είχα χάσει εγώ 10!μετά τις 8 βέβαια, όχι μετά τις 6 αλλά νομίζω μικρή σημασία έχει ίσως παίζει ρόλο τι ώρα κοιμάσαι, εγώ αν αν δεν πάει 1 δεν πέφτω για ύπνο.. 

Just now, kotsifikos είπε:

Εγώ αν μείνω νυστική από τις 5 ή τις 6 το απόγευμα έως το πρωί το σίγουρο είναι πως το πρωί θα με βρει λιπόθυμη, δεν ξέρω αλλά προσωπικά παρόλο που τρώω λίγο ο οργανισμός μου δεν αντέχει χωρίς φαγητό τόσες ώρες, μου δημιουργούντε ζαλάδες, πέφτει η πίεση μου και έχω και νεύρα.

Εγώ τρώω στάνταρ 5 γεύματα την ημέρα, απλά προσέχω τους συνδυασμούς που κάνω (πάντα το έκανα).

Σε καταλαβαίνω αλλά εμένα σε δουλεύει τρώω αρξετα και δε χάνω ειδικά 5 φορές τη μέρα, άσε που δεν έχω αυτό το χρόνο. Υπάρχουν μέρες που ξέχναω να φάω... Δε λέω πως είναι καλο αλλά ότι κι αν έχω δοκιμάσει πέφτει στο βρόντο... Νομίζω είναι ότι βρει η καθεμία σα φόρμουλα...

Επεξεργάστηκαν 26 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Έπειτα ο άνδρα μου κ μου αρέσει κ του αρέσει πολύ που θα με δει περιποιημένη. Είναι γλυκό που τους αρεσουμε χωρίς μακιγιάζ αλλά γιατί να μην μας βλέπουν και πιο προσεγμενες?

 

Κοίτα εγώ τα βλέπω λίγο κυνικά. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσεις άντρες με οικογένεια να προβληματίζονται για το αν εχουν παραπάνω κιλά, αν προλαβαίνουν να τα χάσουν, αν προλαβαίνουν να περιποιηθούν τον εαυτό τους (οκ εστω να ξυριστούν), αυτό κάτι δείχνει για το πόσο αδικημένες είμαστε, οπότε σιγά μην αγχωθώ για το αν θα είμαι περιποιημένη στο σπίτι για χατίρι του άντρα μου.

 

Just now, kotsifikos είπε:

Εγώ αν μείνω νυστική από τις 5 ή τις 6 το απόγευμα έως το πρωί το σίγουρο είναι πως το πρωί θα με βρει λιπόθυμη, δεν ξέρω αλλά προσωπικά παρόλο που τρώω λίγο ο οργανισμός μου δεν αντέχει χωρίς φαγητό τόσες ώρες, μου δημιουργούντε ζαλάδες, πέφτει η πίεση μου και έχω και νεύρα.

Εγώ τρώω στάνταρ 5 γεύματα την ημέρα, απλά προσέχω τους συνδυασμούς που κάνω (πάντα το έκανα).

Το βραδινό πλέον είναι το βασικό γεύμα που απολαμβάνω ακόμα κ αν είναι ένας πρόχειρος ντάκος. Ο μικρός δεν θέλει τάισμα το μεσημέρι, δεν έχω παράπονο, αλλά δεν είναι το ίδιο. Το βράδυ είμαστε οι δυο μας, τρώμε χαλαρά, συζητάμε, μπορεί να πιούμε κανένα κρασάκι, μπορεί να κάτσουμε στη βεράντα ή να βλέπουμε ταινία, είναι διαφορετικό. Έχει γίνει απόλαυση το βραδινό γεύμα. 

 

Ὀταν ξυπνούσα βράδυ για να ταΐσω-αντλήσω, τους πρώτους 6-7 μήνες φύλαγα μια μικρή μερίδα από το φαγητό και έτρωγα. Μετά έκοβα απλώς λίγο ψωμοτύρι ή κάτι άλλο πρόχειρο. Τώρα είναι 5 μήνες που δεν σηκώνομαι να αντλήσω αλλά από δω κ από κεί όλο κ κάτι προέκυπτε για να ξυπνήσω και έκανα επιδρομές στην κουζίνα, αναζητώντας κυρίως γλυκό. Επειδή γλυκά δεν έχουμε επίτηδες, έτρωγα μέλι ή ζάχαρη με το κουτάλι ή βούτυρο με ζάχαρη κλπ. Αλλά και να μην φάω γλυκό, αν ξυπνήσω στις 4-5 νιώθω ότι πεινάω κ αν δεν φάω θα λιποθυμήσω σίγουρα το πρωί. Έτσι πάλι αν ξυπνήσω και αντέχω να σηκωθω΄τρώω λίγο ψωμοτύρι κ ξανακοιμάμαι.  Τώρα είναι ένας μήνας που ο μικρός δεν ξυπνάει καθόλου μα καθόλου οπότε δεν τρώω και πάλι το πρωί μέχρι να φάω πρωινό ζορίζομαι. Ζυγαριά δεν έχω κι έτσι παρακολουθώ από τα ρούχα την πορεία μου, θα δείξει πόσο γρήγορα θα φανούν οι επιπτώσεις. Δίνω μόνο χάρη στον εαυτό μου γιατί μπορεί να προκύψει καμιά εγκυμοσύνη τους επόμενους μήνες οπότε θα ξαναρχίσω να προσέχω. Αν δεν προκύψει όμως, θα φροντίσω να κόψω τις κακές συνήθειες για να μην ξεφύγω. 

[vtgian]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

 Κάποιοι οργανισμοί εκλαμβάνουν την μη πρόσληψη τροφης για κατάσταση συναγερμού και αντί να χάσουν το υπάρχον λίπος συρρωρευουν κι άλλο. 

 

 

Αυτό ακριβώς μου είπε η διαιτολόγος. Επειδή είσαι σε κατάσταση συναγερμού, αποθηκεύεις γιατί δεν ξέρεις πότε να ξαναβρεις ενέργεια. Δεν ξέρω αν στέκει, αλλά με το πρόγραμμα που μου έχει βγάλει, βραδινό τρώω γύρω στις 22:00, κοιμάμαι γύρω στις 23:00 και μέχρι στιγμής χάνω μόνο λίπος. Αυτό που έκανα συχνά πριν είναι να αναβάλλω το γεύμα μου (μικρό ή μεγάλο). Ενώ πεινούσα, έλεγα ας τελειώνω πρώτα με αυτό που κάνω (είτε εργασία, είτε δουλειά στο σπίτι). Δεν έτρωγα πρωινό παρά μόνο Σ/Κ. Όταν έβρισκα το χρόνο να φάω, είτε ήμουν τόσο εξαντλημένη που πραγματικά δεν είχα το κουράγιο να ετοιμάσω κάτι (οπότε θα έπαιρνα κάτι ετοιματζίδικο) και συνήθως θα έτρωγα πολύ μεγαλύτερη μερίδα (2ος λόγος για απόκτηση λίπους)

 

Σχετικά με το βραδινό, στην εγκυμοσύνη με παρακολουθούσε και ενδοκρινολόγος γιατί ήμουν οριακά για διαβήτη. Μου είχε δώσει κάποιες κατευθύνσεις για το τι να τρώω αλλά θυμάμαι ότι μου είχε πει ότι αν πέσω για ύπνο με εντελώς άδειο στομάχι και κάνω μέτρηση ζαχάρου το επόμενο πρωί, θα ήταν πιο ανεβασμένο σε σχέση με το αν έπινα ένα ποτήρι γάλα. Και φυσικά ο στόχος ήταν το 2ο! 

 

Πάντως όλοι οι σοβαροί κλινικοί διαιτολόγοι μιλούν για 5 γεύματα, πρωινό, δεκατιανό (ελαφρύ), μεσημεριανό, απογευματινό (ελαφρύ) και βραδινό ως το προτεινόμενο τρόπο διατροφής και μεσογειακού τύπου διατροφή. Και όπως είπε πολύ σωστά η @Chrysoum η έννοια κιλά είναι σχετική. Είμαι 1,63 και έφτασα 72 κιλά (τα οποία όμως δε φαίνονται τόσα στους έξω που με βλέπουν). Σαν πρώτο στόχο βάλαμε τα 65 και σε λιγότερο από μήνα έφτασα τα 69 με απώλεια λίπους. Στη λιπομέτρηση πλέον βγαίνω στο ανώτερο αποδεκτό όριο (σε σχέση και με την ηλικία μου). Καταλαβαίνω λοιπόν ότι τα 65 μπορώ να τα φτάσω εύκολα αλλά για τον απώτερο στόχο των <60 κιλά θα φτύσω αίμα και χρειάζομαι οπωσδήποτε γυμναστήριο να αυξήσω μυς. 

  

Και εμένα η κόρη μου όταν περιποιούμαι το χαίρεται πάρα πολύ! Και με προτρέπει να βάζω φορέματα, να φοράω τακούνια (που δεν αντέχω, ουφ!), είναι φοβερό πως αντιλαμβάνονται τη διαφορά! Οπότε φτιάχνομαι πρώτα για εμένα και μετά για την κόρη μου (ο άντρας μου επίσης χαίρεται αλλά μου λέει, εσύ να αισθάνεσαι καλά πρώτα) . Και να πω το εξής, ως παιδί μου άρεσε που πάντα έβλεπα τον παππού μου περιποιημένο. Ήταν πάντα καλοξυρισμένος και όταν έβγαινε έξω φορούσε πάντα γραβάτα και σακάκι (εκτός από το καλοκαίρι που φορούσε λινό πουκάμισο). Τον θαύμαζα που ήταν έτσι (όπως και οι θείοι μου), σε αντίθεση με τη μάνα μου που την βλέπαμε καλά ντυμένη σπανίως. Είναι καλό για τα παιδιά μας να μας βλέπουν να αγαπάμε τον εαυτό μας, να περιποιούμαστε, όχι για τους έξω αλλά για εμάς. 

[Macgyver]

Εγώ είμαι φυσει κοκέτα. Μετά την εγκυμοσύνη (μια μέχρι στιγμής) στην οποία πήρα 8 κιλά , άφησα τον εαυτό μου στην ησυχία του κ το μόνο που έκανα ήταν να κόψω μαλλί σε πιο βολικό μηκοσ. Θήλασα έως 2 ετών οποτε απλά πρόσεχα τι έτρωγα και δεν έκανα διαιτα . Σιγά σιγά έχασα τα κιλά , και πλέον (3 κλεισμένα χρόνια μετά ) είμαι πολύ πιο αδύνατη (5 κιλά κάτω) από ότι ήμουν πριν μείνω έγκυος . Όμως: ο σκελετός μου δεν έχει επανέλθει πλήρως , δηλαδή η περιφέρεια της μέσης μου δεν Επανηλθε στα προηγούμενα επίπεδα αλλά έμεινε με 3 εκατοστά παραπάνω (σιγά το πράγμα δηλαδή ). 

Πιο πολύ μου αρέσει τώρα το σώμα μου, να πω την αλήθεια και είμαι πολύ περήφανη που αυτό το σώμα έθρεψε και έφτιαξε ένα υπέροχο ανθρωπάκι . 

Στο δια ταύτα της κοκεταριας: πάω γυμναστήριο , προσέχω στοιχειωδώς τη διατροφή μου αλλά πλέον πληρώνω αρκετά λεφτά για την περιποίηση του δέρματος μου. Μακιγιάζ κλπ ποτέ δεν έκανα πλην λίγου balm στα χείλη για την ημέρα . 

Θέλω όμως να φαίνομαι πάντα με ενυδατωμένο δέρμα και λαμπερά μαλλιά και νύχια (δεν τα βάφω αλλά κάνω μανικιούρ) . 

Τακουνι : δεν μπορώ πλέον τα 10ποντα και φοράω αυστηρά 6 πόντους το πρωί και 8 πόντους το βράδυ. Αυτό μου «έμεινε» από την εγκυμοσύνη. 

Βεβαια είχα ξεκαθαρίσει τόσο στο μικρό (από νεογέννητο το είχα δίπλα μου συνέχεια , κι εγώ ήμουν πχ με μάσκα στο μαλλί Χαχα ) ότι η μαμά θέλει χρόνο για τον εαυτό της για να νιώθει όμορφη. 

Συνολικά καταναλώνω 20 λεπτά τη μέρα στον εαυτό μου τις καθημερινές και 30 λεπτά το Σαββατοκύριακο (γυμναστική κάνω όταν είναι με τη γιαγιά/ αμιγώς με το μπαμπά κλπ ) . 

Ε δεν το θεωρώ και υπερβολή .

Δεν θα άφηνα τον εαυτό μου όμως γιατί θεωρώ υποχρέωση μου να με φροντίζω. 

[mama16]

Εγώ στην πρώτη μου εγκυμοσύνη πήρα 8 κιλά τα οποία κ έχασα τους 2 πρώτους μήνες κ μετά λόγω θηλασμού είχα χάσει αλλά 4 τα οποία κ ξανά πήρα κ έφτασα στα κανονικά μου κιλά. Αδύνατη ήμουν αλλά επειδή δεν γυμνάζομαι την χαλαρότητα την έχω.. Όταν μεγάλωσε λίγο η κόρη μου γενικά έξω ήμουν περιποιημένη κ με ίσιο μαλλί. Τώρα στη δεύτερη εγκυμοσύνη πήρα 16 κιλά. Τα 10 προς στιγμήν τα έχασα κ σαραντιζω σε λίγες μέρες. Κ μου μένουν αλλά 6 τα οποία έχω βάλει στόχο να χάσω. Βέβαια η κοιλιά μου είναι ακόμα σαν να είμαι λίγο μηνών έγκυος, ελπίζω να φύγει σιγά σιγά κ θα προσπαθήσω αργότερα να γυμνάζομαι λίγο γιατί δεν Μ αρέσει να αφηνομαι. Τώρα προς το παρόν πάντως είμαι μόνιμα με πυτζάμες κ αχτενιστα, αβαφα μαλλιά... Πρέπει κάποια στιγμή να ξανά γίνω γυναίκα!!!!