Το μωρό μου κοιμάται στο στήθος, είναι καλή ή κακή συνήθεια?

[Manoli88]

Καλησπέρα σας! Είμαι και εγώ νέα μαμά και έχω ένα κοριτσάκι που γίνεται 7 μηνών αύριο. Όλα μια χαρά πάνε και είναι περίοδος που προσαρμοζόμαστε στις τροφές και αραιώνουμε τους ημερήσιους θηλασμούς σιγά σιγά. Το μόνο πρόβλημα (μπορεί και να μην είναι πρόβλημα) είναι οτι η μικρή κοιμάται μόνο με στήθος. Και για τους υπνους μέσα στη μέρα αλλά και το βράδυ. Επίσης ξυπνάει κάθε δύο ώρες μέσα στη νύχτα και ηρεμεί μόνο μόλις πιάσει στήθος, ούτε με αγκαλιά, ούτε με λιγάκια ούτε με τίποτα. Έχω προσπαθήσει διάφορα που έχω διαβάσει αλλά κλαίει με μανία εάν δεν έχει στήθος ότι και να κάνω. Έχω προσπαθήσει μόλις την βλέπω να την παίρνει ο ύπνος να τη βγάζω απο το στήθος για να κοιμηθεί μόνη της (ξυπνάει-κλαίει), να την κοιμήσει ο μπαμπάς της (κλαίει), να της βάλω κάποιο παιχνιδάκι μαζί όσο θηλάζει και μετά να το έχει μαζί της στην κούνια (δεν υπάρχει ανταπόκριση), να τη θηλάσω το βράδυ εκτός του δωματίου και όχι σε κρεββάτι (αλλά μόλις την μετακινώ να την βάλω στην κούνια της κλαίει, να την βάζω στην κούνια της εάν βλέπω και δεν έχει κοιμηθεί στο στήθος και να μένω δίπλα της παρέα με λευκούς ήχους (κλαίει), την παίρνω αγκαλιά, της μιλάω (κλαίει) ώσπου την βάζω πάλι στο στήθος για να κοιμηθεί. Δεν έχω δοκιμάσει την μέθοδο cry out αλλά δεν θέλω κιόλας. Έχω διαβάσει πολά υπερ να κοιμάται το παιδί στη στήθος (κυρίως λόγω βρεφικού άγχους) αλλά και πολλά κατά (ανεξαρτησία). Το βράδυ που ξυπνάει έχω την εντύπωση οτι το κάνει λόγω του οτι ξυπνάει και δεν μπορεί να ξανακοιμηθεί μόνη της. Ξυπνάει γκρινιάζοντας και μόλις πάρει το στήθος ηρεμεί. Αλλά αυτό γίνεται εδώ και τρεις μήνες. Την έχουμε πάει στο δωμάτιο της αλλά εχω καταλήξει να κοιμάμαι σε ένα στρώμα μαζί της στο πάτωμα. Όποτε βρίσκω ευκαιρία την βάζω στην κούνια της ενώ κοιμάται, αλλά εξακολουθεί να ξυπνάει. Έχω διαβάσει και άρθρα της Darcia F. Narvaez  π.χ https://www.psychologytoday.com/us/blog/moral-landscapes/201303/normal-infant-sleep-night-nursings-importance, συμφωνώ γενικά μαζί της για το άγχος, αλλά δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω αυτό με τον ύπνο της μικρής μου ή απλά πρέπει να το αποδεχτώ και να περιμένω.. Όποια μανούλα έχει χρόνο και διάθεση θα ήθελα την συμβουλή και την γνώμη της.. Ευχαριστώ πολύ!

[belleblue]

γειά σου! 

να κάνεις αυτό που αισθάνεσαι ότι είναι καλύτερο για το μωρό σου και για εσένα.  Όχι το τι σου λέει ο ένας ή  ο άλλος ή το τι διάβασες, γιατί ακόμα και εάν διάβασες κάτι σωστό, εάν το ένστικτό σου εσενα σε κανει να νιωθεις άσχημα δεν υπαρχει κανένα νόημα να πηγαίνεις ενάντια σε αυτό, και να είσαι  χάλια, εκτος και εάν μιλάμε για άλλες καταστάσεις άλλου τύπου που δεν διακρίνω από την δημοσίευσή σου!     Υπάρχουν διάφοροι τρόποι διαπαιδαγώγησης και σε αυτή την ηλικία ήδη επιλέγεις πως θα διαπαιδαγωγήσεις το μωρό σου. 

Εάν θέλεις ως βρέφος να μάθει να ειναι μόνο του, μάθε του να είναι μόνο του, εάν θέλεις να του μάθεις ως βρέφος  να είναι μαζί σου, μάθε του να είναι μαζί σου. 

Το ότι θα μεγαλώσει, θα μεγαλώσει ότι και αν κανεις.  Τύψεις δεν εχει νοημα να εχεις - ως μητέρα  πρεπει να είσαι ευτυχισμένη. Αν είσαι ευτυχισμένη με το μωρό στην αγκαλιά σου, αυτό να κάνεις.  Εάν δεν αντέχεις, κόψε το με όποιο τρόπο είναι πιο αποτελεσματικός. 

 

Εγώ προσωπικά το ήθελα και μου άρεσε και ποτέ δεν ήθελα να το κόψω, το θεωρούσα ψυχολογική ανάγκη, αλλά ξέρω φίλες μου που δεν το ήθελαν και θηλασαν με κάποια όρια. Έχει να κάνει με το πως θέλεις να είναι η σχέση σας, αν θέλεις να δίνεις όλα όσα δείχνει να χρειάζεται, χωρίς να τα οριοθετείς, ή εάν θέλεις να τα δίνεις με όρια,  για να αισθάνεσαι καλύτερα  .....  Τώρα  η κόρη μου είναι 5 ετών και δεν υπαρχει κανένας παραλληλισμός στο θέμα των ορίων που βάζει η καθεμια στα παιδιά της. 

Πχ, εγω την εχω πιο αυστηρά σε πολλά πράγματα από άλλες μητέρες που ξέρω ότι μεγαλωσαν τα μωρά τους με μεγαλύτερα όρια όταν ηταν βρέφη,  και τώρα που εχουν μεγαλώσει δεν τους βαζουν καθόλου όρια.  και σίγουρα υπαρχουν όλες οι παραλλαγές σε αυτό - με τίποτα δεν είναι οι μόνες ! 

 

Οπότε θα κοιτάξεις το ΤΩΡΑ , όπως θα το κάνεις και του χρόνου, σε άλλες καταστάσεις! Τώρα πρέπει και εσυ να φροντίσεις τον εαυτό σου οπότε είναι ένα κριτήριο για πολλές μητέρες αυτό.  Όπως και να έχει αυτό με την ανεξαρτησία δεν στέκει με την καμία  σε σχέση με τα όσα εχω διαβασει..... ! 

 

Πράξε όπως αισθάνεσαι !!! 

 

 

 

[Silky]

Έχω ένα βρέφος 3,5 μηνών περίπου. Στην αρχή είχα αγχωθεί διάβαζα διάβαζα. Τον πρώτο καιρό έλεγα άντε να πάει 6 εβδομάδων να το βάλω σε προγραμμα. Μια εβδομάδα προσπάθησα να εφαρμόσω ότι κοτσάνα είχα διαβάσει. Το μωρό ζοριζόταν έκλαιγε, εγώ κοιμόμουν λιγότερο, όλοι ήμασταν δυστυχισμένοι. Μετά χαλάρωσα, παραδόθηκα. Τι ήθελε το μωρό ; Στηθος να κοιμηθεί, στηθος, κούνια μπελά , κούνια μπελά, βόλτα στο μπαλκόνι , βόλτα στο μπαλκόνι. Εάν κάτι εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί, χεστηκα τι λένε τα βιβλία και ο κάθε γκουρού του ύπνου. Εάν δεν την παλέψω κάποια στιγμή είτε με τον ύπνο είτε με κάτι άλλο τότε το συζητάμε. Εάν δεν την παλεύεις άλλο με το ξενύχτι υπάρχουν αρκετά βιβλία και μέθοδοι. 

[vicky86]

το θεμα ειναι εσυ τι θελεις να κανεις

σε εχει κουρασει που το μωρο κοιμαται μονο μαζι σου;που ξυοναει την νυχτα;

προσωπικα μεχρι τον χρονο κ το πιπιλισμα δεχομουν κ τα πολλα νυχτερινα ξυπνηματα,κ να κοιμαται στο στηθος.ειδικα για το τελευταιο δ υπηρχε περιπτωση να ξεκινησω με κουνημα η αλλες μεθοδους,τις θεωρω πιο κουραστικες

μεχρι τον χρονο θεωρω οτι κ αναπτυξιακα το μωρο εχει αναγκη το γαλα

κ οπως ειπες κ εσυ,το μωρο κοιμαται ετσι,πολυ λογικο οποτε ξυπναει να θελει την ιδια συνθηκη

σαν προσεγγιση προτιμω βιβλια οπως τα μωρα ειναι ανθρωποι της νυχτας κ το no cry sleep solution,το οποιο μπορεις να το κατεβασεις δωρεαν στα αγγλικα.θα σου βαλω κ ενα λινκ με αποσπασματα μεταφρασμενα που εχει κανει η @marakiz

γενικα η ηπια απομακρυνση του στηθους που προτεινει ειναι πολυ καλη πρακτικη για μακροπροθεση αποσυνδεση του θηλασμου απο τον υπνο.κ ολο ειναι σε αργο κ ηπιο βαθμο

[Έσπερος]

Θα σου απαντήσω σαν μαμα που δεν θηλασε και που ενα απο τα πραγνατα που φοβόταν πριν γεννησει ηταν η συνδεση θηλασμου και υπνου. Διαβαζα κ εγω πολλα γιατι πιστευα οτι θα ηταν μεγαλη ταλαιπωρια αυτη η εξάρτηση. Πουθενα ομως δεν διαβασα οτι και να μην θελει στηθος, θα θελει κατι αλλο κι αυτο μπορει να ειναι πιο κουραστικο. και να το διατηρηςεις κ μα το κόψεις. Ετσι λοιπον οταν γυρω στους δυο μηνες το μωρο σταματησε να νανουριζεται με το μπιμπερο, και απο το κολλημα τοτε να μην εξαρτηθεί απο την πιπιλα, περασα μια φαση με ενα βρεφος ξυπνιο απο το πρωι ως το βραδυ που το πηγαίναμε βολτα το μεσημερι με το αυτοκινητο για να κοιμηθει κ να κοιμηθω κ εγω λιγο καμια φορα. Μετα δοκιμασαμε καροτσι οπου τα μεσημερια εκανα γυρους εξω απο το σπίτι σαν τρελη με καθε περιεργο καιρο, τον κοιμιζα, σε μιση ωρα ξυπνιυσε κ πεταγόμουν κ εγω απο τον υπνο κ εβγαινα εξω κ ξανα τα ιδια. Μετα πλεον καπου στους 4 μηνες ενέδωσα στην πιπιλα κ το κουνημα. Το δευτερο σχεδον το εκοψα- το εκοψε μονος του δλδ. Την πιπιλα σκεφτομαι να υην περιορισω μετα το χρονο και τρεμω για το τι θα συμβει. Και ενω περνούσα ολα αυτα με τα καρότσια κ τις βολτες, οι φιλες που θήλαζαν ελεγαν ποσο ευκολα τα μωρα τους πιπίλιζαν δυο λεπτα κ κοιμούνταν.... 

[Sentir...natureza]

Θα σου απαντησω σαν μαμα που θηλαζε τον μικρο της για να κοιμηθει μεχρι τους 27 μηνες (οποτε και αποθηλασαμε) και που μολις στους 25 μηνες αρχισε να ξυπναει μονο μια φορα το βραδυ (μεχρι τοτε ξυπνουσε σιγουρα 3, μεχρι τον 1,5χρ σιγουρα καθε 2 ωρες). Προσωπικα, θεωρω οτι περα απο θεμα συνηθειας αλλα και ψυχολογικης αναγκης, το πιπιλισμα ανακουφιζει πολυ απο τη δυσφορια που προκαλει η οδοντοφυια. Οποτε και ειχα βαλει χρονικο οριο στον εαυτο μου να μην προσπαθησω αποσυνδεση στηθους-υπνου μεχρι να βγαλει ολα τα δοντια (κατι που συνεπεσε επισης με τον αποθηλασμο λογω εγκυμοσυνης). Το θεμα ειναι ποσο σε επηρεαζει εσενα να ξυπναει το βραδυ. Εγω δεν δουλευα, οποτε δεν με ενοχλουσε που ξυπνουσε τοσο συχνα, αν δουλευα μαλλον θα ειχα ξεκινησει πολυ νωριτερα την αποσυνδεση με την μεθοδο της ομαλης απομακρυνσης. Επισης, τον ειχα στο δωματιο μας ολον τον καιρο που θηλαζε οποτε δεν με κουραζε το πηγαινε-ελα σε διαφορετικα δωματια. Αν το αντεχεις συμβουλη μου ειναι να κανεις υπομονη μεχρι τουλαχιστον 1 ετους, καθως σε λιγο καιρο ξεκιναει το αγχος αποχωρισμου, η οδοντοφυια, ολα μαζι θα της πεσουν και θα ζοριστειτε και οι δυο. Αν αντεχεις ακομη περισσοτερο (μεχρι 1,5-2 χρ) παλι καλο θα ειναι. Μην μπαινεις σε τρυπακια ανεξαρτησιας κλπ, ειναι μωρα, δεν ειναι εφηβοι, εχουν απολυτη αναγκη την παρουσια μας. Οποτε ως απαντηση στον τιτλο του θεματος θα σου θα ελεγα οτι το να κοιμαται ενα μωρο στο στηθος ειναι κατι απολυτα φυσικο και δεν θα το χαρακτηριζα κακη συνηθεια. Επισης, ειναι και θεμα ιδιοσυγκρασιας, καποια μωρα δεχονται πιο ευκολα να αποκοιμηθουν και με αλλους τροπους ενω θηλαζουν, και αλλα (οπως ο μικρος μου και η μικρη σου) δεν δεχονται τιποτα αλλο και θελουν οπωσδηποτε στηθος για να ξανα αποκοιμηθουν. Επισης, να αναφερω, αν και ηδη αναφερθηκε, η ευκολια στο να κοιμιζεις το μωρο με το στηθος. Το οτι θα λειπει το στηθος, δεν σημαινει οτι θα κοιμαται χωρις καμια βοηθεια, θα ερθει το κουνημα, η πιπιλα, το περπατημα, κλπ. Οποτε, για μενα ηταν μεγαλη ευκολια απλα να βγαζω το στηθος οπου και να ειμαι και να τον κοιμιζω  

 

Eπισης, αν πατησεις στο google, "κοιμαται με στηθος parents forum" θα σου βγαλει κι αλλες μαμαδες που εχουν ανοιξει παρομοιο θεμα

Επεξεργάστηκαν 5 Οκτωβρίου,2018 by Sentir...natureza

[vicky86]

 

[marakiz]

Το να κοιμάται ένα μωρό στο στήθος σε αυτή την ηλικία είναι όοοοτι πιο φυσιολογικό. Πραγματικά μην μπαίνεις σε τριπάκια περί ανεξαρτησίας. Αν δεν είναι τόσο μωρό εξαρτημένο από τη μάνα του, πότε θα είναι? Διάβασε το θέμα με τα αποσπάσματα του no cry solution μήπως βρεις διάφορες ιδέες που θα σε βοηθήσουν στο να κοιμάται καλύτερα και για περισσότερη ώρα. Την αποσύνδεση του στήθους με τον ύπνο θα σου πρότεινα κι εγώ να την αφήσεις για μετά το χρόνο καθώς μέχρι το χρόνο είναι σχεδόν σίγουρο πως υπάρχει θερμιδικό αίτημα κι όχι μόνο ανάγκη για επαφή. 

[Manoli88]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Είναι πολύ σημαντικό για μένα να βλέπω ότι υπάρχουν μαμάδες που υποστηρίζουν την αγάπη και την τρυφερότητα που μπορεί να χρειάζεται το παιδί μέσω αυτής της επαφής. Σχεδόν παντού έβλεπα ότι θα πρέπει να γίνει αποσύνδεση του ύπνου με το θηλασμό, και θεωρούσα ότι μάλλον κάνω κάτι λάθος ή δεν κάνω το σωστό, επομένως τώρα εφόσον και εσείς είστε υπέρ αυτού, πήραμε απόφαση να συνεχίσουμε έτσι, για το καλύτερο όλων μας. Αυτό που σίγουρα με κουράζει δεν είναι ο διακοπτόμενος ύπνος, αλλά ότι παντού επίσης διαβάζω ότι το παιδί πρέπει να είναι σε πρόγραμμα, ότι αγαπάει την ρουτίνα και ότι κάνει πρέπει να είναι σε συγκεκριμένες ώρες. Αυτό επίσης δεν μπορώ να το τηρήσω καθώς αφηνόμαστε στη μεταξύ μας όρεξη και στη στιγμή και δεν μπορώ με τίποτα να τηρήσω τη ρουτίνα. Βλέπω βέβαια και το παιδί και δεν είναι και πολύ θετικό στο πρόγραμμα, πχ συγκεκριμένες ώρες φαγητού, μπάνιου, ύπνου κτλ.. Επομένως νομίζω και εκεί θα ακολουθήσω τον ένστικτο μου..  

[Mama_Anesti_]

 

  Τα όσα δοκίμασες μπορεί τώρα να μην έφεραν αποτέλεσμα αλλά σε πχ δυο-εξι-δεκα μήνες θα δεις πως θα έχουν εφαρμογή καθώς το μωρό ωριμάζει κ νιώσει ασφάλεια.

  Ή απαλη απομάκρυνση νομίζω πως λειτουργεί πιο μακροπρόθεσμα σε μικρότερα παιδια ενώ μεγαλύτερα ανταποκρίνονται πιο άμεσα ίσως γιατί είναι πιο ώριμα για αυτή την αλλαγη. Εγώ πχ προσπαθησα πριν το χρόνο και τίποτα. Όταν το δοκίμασα ξανα 19 μηνών είδα αποτέλεσμα σε λίγες μέρες.  

  Νομίζω πως ο ύπνος στο στήθος είναι ότι πιο συνηθισμένο για τα θηλαζοντα μωρά. Τώρα αν είναι καλή ή όχι συνήθεια εξαρτάται απ την οπτική κάθε μαμάς. 

  

[marakiz]

Τα μωρά/παιδιά αγαπούν τις ρουτίνες, νιώθουν ασφάλεια μέσα σε αυτές. Μπορείς να ακολουθείς μια ρουτίνα, στο περίπου, δεν χρειάζεται να είναι τόσο απόλυτη που να σε κάνει να αγχώνεσαι. Δηλαδή είναι καλό να τρώει ή κοιμάται  περίπου πχ στις 20.00, δεν χρειάζεται να είναι νταν στις 20.00, περίπου εκείνη την ώρα.

[belleblue]

On 5/10/2018 at 10:14 ΜΜ, Manoli88 είπε:

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Είναι πολύ σημαντικό για μένα να βλέπω ότι υπάρχουν μαμάδες που υποστηρίζουν την αγάπη και την τρυφερότητα που μπορεί να χρειάζεται το παιδί μέσω αυτής της επαφής. Σχεδόν παντού έβλεπα ότι θα πρέπει να γίνει αποσύνδεση του ύπνου με το θηλασμό, και θεωρούσα ότι μάλλον κάνω κάτι λάθος ή δεν κάνω το σωστό, επομένως τώρα εφόσον και εσείς είστε υπέρ αυτού, πήραμε απόφαση να συνεχίσουμε έτσι, για το καλύτερο όλων μας. Αυτό που σίγουρα με κουράζει δεν είναι ο διακοπτόμενος ύπνος, αλλά ότι παντού επίσης διαβάζω ότι το παιδί πρέπει να είναι σε πρόγραμμα, ότι αγαπάει την ρουτίνα και ότι κάνει πρέπει να είναι σε συγκεκριμένες ώρες. Αυτό επίσης δεν μπορώ να το τηρήσω καθώς αφηνόμαστε στη μεταξύ μας όρεξη και στη στιγμή και δεν μπορώ με τίποτα να τηρήσω τη ρουτίνα. Βλέπω βέβαια και το παιδί και δεν είναι και πολύ θετικό στο πρόγραμμα, πχ συγκεκριμένες ώρες φαγητού, μπάνιου, ύπνου κτλ.. Επομένως νομίζω και εκεί θα ακολουθήσω τον ένστικτο μου..  

 

Εμείς πάντως όσο θηλάζαμε ήταν και ο ύπνος πακέτο. όταν σταματήσαμε να θηλάζουμε, ο ύπνος πήγαινε πακέτο με αγκαλιά κ παραμύθια (βιβλία). 

Τώρα που είναι 5 ετών, εάν τυχόν γίνει κάτι και εγώ πχ ακόμα δεν έχω τελειώσει το μαγείρεμα ή πρεπει επειγόντως να κάνω μπάνιο επειδή δεν έχω προλάβει, μια φορά την εβδομάδα το κανονιζω κάπως επίτηδες αυτό, της λέω, βούρτσισε δοντάκια πάρε ένα βιβλίο κ πήγαινε στο κρεβάτι, κ μόλις τελειώσω έρχομαι.

τότε αποκοιμιέται μόνη της διαβάζοντας το βιβλίο, και εφόσον δεν είναι καθημερινά, δεν το έχει παράπονο, δεν της λέει κάτι.  

Ε τώρα σιγά σιγα θα αυξήσω την συχνότητα χωρίς άγχος. 

όπως και να έχει η νυστα μας είναι ρολόι, δηλαδή 7.30 καίγονται οι μπαταρίες και 8.15, -8.20 έχει αποκοιμηθεί, εκτός και εάν είμαστε καλέσμένοι κάπου

ή γίνει κάτι διαφορετικό που απαιτεί να μείνει ξύπνια πιο μετά.   Ξυπνάμε 6.15  για το σχολείο. 

Η εμπειρία μου είναι ότι εφόσον έχω δεχτεί και ενθαρρύνει στο παιδί να ακούει το ένστικτό του για πείνα και νύστα, έχει μάθει και το ίδιο να ακούει την νύστα και την πείνα του όποτε την χρειάζεται και έτσι, η φυσική νύστα που έρχεται όταν δύει ο ήλιος, ερχεται ωραία και αβίαστα.  

Το "βραδυνό" από μόνη της όρισε, δηλαδή τότε είχε πείνα μεγάλη, κατά τις 6.00-6.30.   Βράδυ πριν πάει για ύπνο άντε να πιεί ένα ποτήρι γάλα στην περίπτωση που δεν της είχε φτάσει το βραδυνο. 

Αυτό με τις ρουτίνες, έχει νόημα όταν είναι καλές για το παιδί θεωρώ. Ναι καλές είναι οι ρουτίνες, αλλά πρέπει να προκύψουν από κάποιο ρυθμό που πρέπει και να τον ορίσει το ίδιο το παιδί. Τότε, όταν τις βρείς τις ακολουθείς - και έτσι το παιδί έχει την ασφάλεια της ρουτίνας που ο οργανισμός του, του έχει δημιουργήσει. 

Δεν είναι δηλαδή η ρουτίνα ως λέξη το κακό - αλλά το να είναι η σωστή ρουτίνα, για αυτό το παιδί. 

Εάν εγώ, μια μέρα την κοίμιζα 8.15,   την άλλη 10, την άλλη πάλι 8, την άλλη πάλι 10, ναι είναι κακό γιατί εμποδιζω να υπαρχει μια σταθερότητα, που δίνει ασφάλεια στο παιδί. να ξέρει τι να περιμένει. Ως γονέας πιστεύω ότι είναι ευθύνη μου να τηρώ αυτή την ρουτίνα που κάνει καλό στο παιδί μου φυσικά! 

 

Το μπάνιο εμείς δεν το κάναμε ποτέ ως ρουτίνα, μόνο πρωί ή μόνο βράδυ, γιατί εμένα ως άνθρωπος δεν μου ήταν απαραίτητο να υπάρχει καθημερινά ή τόσο σταθερά - ο καθένας έχει άλλα βιώματα σε αυτό. Το προτιμούσα το πρωί.  Ούτε στο φαγητό. - αν και όπως έγραψα παραπάνω, και σε αυτό, έχει δημιουργηθεί από μόνη της, από την φύση, μια εντελώς φυσιολογική ρουτίνα που την καθόρισε το στομάχι του παιδιού. 

Εναλλασσόταν και επέλεγε από μόνη της, από τοτε που αρχισε να μπορεί να διαλέγει ποιά τροφη  πχ, στα 1  1/2 ?  όπου διάλεγε πάντα από μόνη της, αυτόματα, σε εναλλαγή,

-φρούτο ή υδατάνθρακα (παξιμάδι,ρυζογκοφρέτα,) - πρωτείνη (λιπαρό τυρί,αυγό, ταχίνι, γιαούρτι) -  ξανα μετά πάλι τα ίδια.   

Εξαίρεση φυσικά τα γευματα που τρώμε ως οικογένεια ή έξω, όπου εκεί φυσικά έτρωγε αυτό που υπάρχει στο τραπέζι. 

Ο ύπνος  πάντα ήταν ρολόι και εντέλει το φαγητό και αυτό.  

Διατροφικά τώρα πχ δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα, όλα νορμάλ, και βάρος όχι παχύσαρκο (που πολλά παιδιά είναι γύρω μας). Να σημειώσω ότι στις επιλογές ποτέ δεν υπήρχαν προιόντα με ζάχαρη, ούτε τα γιαούρτια - πάντα παραδοσιακό με πέτσα. Όπου έβλεπα κάποιες φορές ήθελε μόνο την πέτσα - έπαιρνε το λίπος. Ποτέ δεν της άρεσε το κρέας, το τρώει με το ζόρι. 

Νομίζω η έννοια της ρουτίνας είναι εντελώς παρεξηγημένη! 

 

 

[Kellymom]

Κι εγω συμφωνώ με τα κορίτσια που ειπαν οτι ειναι οτι πιο φυσιολογικο και όμορφο για ένα μωρο να κοιμαται στο στηθος της μαμάς του! Θα σε βοηθήσει ομως πολυ, ειδιως αργότερα που θα θέλεις να αποσυνδέσεις τον θηλασμο απ τον υπνο, απο τωρα να απομακρύνεις απαλά τη θηλή σου απ το στοματάκι του μωρου οταν ξεκινάει το πιπίλισμα.. κι αν αντιδρά ξαναθηλαζεις, απομακρύνεις και παει λέγοντας μέχρι να αποκοιμηθεί. Η μέθοδος αυτη ειναι γραμμένη αναλυτικά στο θεμα που άνοιξε η marakiz, ειναι απ το βιβλίο που σου προτείνουν τα κορίτσια το no cry sleep solution. αν απο τωρα μάθει το μωρακι σου να μην αποκοιμιεται τελείως στο στηθος, θα ξυπνάει και λιγότερο τη νύχτα. Δηλαδη μην κανεις αυτο που λέμε “το συνδέω» και κοιμόμαστε γιατι θα δυσκολευτεις αργότερα να κοψεισ αυτη την όμορφη συνήθεια! Εμείς ειμαστε 17 μηνων, ακομα θηλαζουμε και κοιμομαστε μαζι, μονο με στηθος εννοείται, αλλα μετα απο τόσους μήνες οσο υπέροχο κι αν ειναι σε κουράζει παρα πολυ.. εγω δεν ήξερα τότε, νομιζα οτι οσο πιο πολυ τον αφήνω στο στηθος τοσο καλυτερα θα κοιμαται. Δεν ισχύει ομως κατι τέτοιο! Πρεπει να βγάζεις τη θηλή οταν ξεκινάει το πιπίλισμα.

[Manoli88]

On 10/26/2018 at 4:44 PM, Kellymom said:

Κι εγω συμφωνώ με τα κορίτσια που ειπαν οτι ειναι οτι πιο φυσιολογικο και όμορφο για ένα μωρο να κοιμαται στο στηθος της μαμάς του! Θα σε βοηθήσει ομως πολυ, ειδιως αργότερα που θα θέλεις να αποσυνδέσεις τον θηλασμο απ τον υπνο, απο τωρα να απομακρύνεις απαλά τη θηλή σου απ το στοματάκι του μωρου οταν ξεκινάει το πιπίλισμα.. κι αν αντιδρά ξαναθηλαζεις, απομακρύνεις και παει λέγοντας μέχρι να αποκοιμηθεί. Η μέθοδος αυτη ειναι γραμμένη αναλυτικά στο θεμα που άνοιξε η marakiz, ειναι απ το βιβλίο που σου προτείνουν τα κορίτσια το no cry sleep solution. αν απο τωρα μάθει το μωρακι σου να μην αποκοιμιεται τελείως στο στηθος, θα ξυπνάει και λιγότερο τη νύχτα. Δηλαδη μην κανεις αυτο που λέμε “το συνδέω» και κοιμόμαστε γιατι θα δυσκολευτεις αργότερα να κοψεισ αυτη την όμορφη συνήθεια! Εμείς ειμαστε 17 μηνων, ακομα θηλαζουμε και κοιμομαστε μαζι, μονο με στηθος εννοείται, αλλα μετα απο τόσους μήνες οσο υπέροχο κι αν ειναι σε κουράζει παρα πολυ.. εγω δεν ήξερα τότε, νομιζα οτι οσο πιο πολυ τον αφήνω στο στηθος τοσο καλυτερα θα κοιμαται. Δεν ισχύει ομως κατι τέτοιο! Πρεπει να βγάζεις τη θηλή οταν ξεκινάει το πιπίλισμα.

 

Καλή Χρονιά σε όλους!!!

Χαίρομαι γενικά που πολλές μαμάδες το κάνουν και ακολουθούν αυτή την τακτική, αλλά όντως μακρυπρόθεσμα είναι πολύ κουραστικό, διότι απλά έχουμε δεσμευτεί αθόρυβα..

 

Πλέον η μικρή μου είναι δέκα μηνών αλλά νομίζω οτι για μένα έχει έρθει καιρός τουλάχιστον μέσα στην ημέρα να την αποσυνδέσω με το στήθος-ύπνος. Δύο μέρες τώρα κλαίει γοερά μέχρι που τελικά την λυπάμε και της δίνω λίγο και σύντομα..όμως δεν ξέρω ποια είναι η καλύτερη μέθοδος για το παιδί. Να μην υποκύπτω στο κλάμα και να της δίνω και να το κόψω μαχαίρι μέσα στα γεύματα τα ημερήσια ή απλά να την αφήνω να κλαίει και να αυξάνω το χρόνο σταδιακά μέχρι να της δώσω, και όταν της δώσω να είναι σύντομο. Το δεύτερο εάν και ακούγεται καλή λύση ίσως το παιδί εν τέλη αφού στο τέλος της δίνω απλά να ταλαιπωρείτε παραπάνω, και απλά να κλαίει στο τέλος περισσότερο αφού ξέρει ότι στο τέλος θα φάει.. Έχετε κάποια άποψη ή εμπειρία σχετική? Ευχαριστώ πολύ!

[Kellymom]

On 3/1/2019 at 10:30 ΜΜ, Manoli88 είπε:

 

Καλή Χρονιά σε όλους!!!

Χαίρομαι γενικά που πολλές μαμάδες το κάνουν και ακολουθούν αυτή την τακτική, αλλά όντως μακρυπρόθεσμα είναι πολύ κουραστικό, διότι απλά έχουμε δεσμευτεί αθόρυβα..

 

Πλέον η μικρή μου είναι δέκα μηνών αλλά νομίζω οτι για μένα έχει έρθει καιρός τουλάχιστον μέσα στην ημέρα να την αποσυνδέσω με το στήθος-ύπνος. Δύο μέρες τώρα κλαίει γοερά μέχρι που τελικά την λυπάμε και της δίνω λίγο και σύντομα..όμως δεν ξέρω ποια είναι η καλύτερη μέθοδος για το παιδί. Να μην υποκύπτω στο κλάμα και να της δίνω και να το κόψω μαχαίρι μέσα στα γεύματα τα ημερήσια ή απλά να την αφήνω να κλαίει και να αυξάνω το χρόνο σταδιακά μέχρι να της δώσω, και όταν της δώσω να είναι σύντομο. Το δεύτερο εάν και ακούγεται καλή λύση ίσως το παιδί εν τέλη αφού στο τέλος της δίνω απλά να ταλαιπωρείτε παραπάνω, και απλά να κλαίει στο τέλος περισσότερο αφού ξέρει ότι στο τέλος θα φάει.. Έχετε κάποια άποψη ή εμπειρία σχετική? Ευχαριστώ πολύ!

Καλη χρονια με υγεια!

Δυσκολα τα πραγματα! Εγω είχα δοκιμάσει διαφορα που είχα διαβάσει για την αποσύνδεση ύπνου θηλασμου αλλα χωρις επιμονή και βέβαια χωρις αποτέλεσμα. Επισης ειμαι κατα του κλάματος πρώτον, οκ μπορω να δεχτώ το παράπονο του κι ειναι φυσιολογικο να μην του αρέσει τπτ αλλο περα απ το στηθος για να χαλαρώσει αλλα ως εκει και δεύτερον ήμουν παρα πολυ κουρασμένη για να δείξω συνεπεια στις αλλαγές. Αρα δοκίμαζα, αποτυγχανα κι έκανα υπομονη. Πιπιλα παιρνει; Μπιμπερό; Γνωμη μου ειναι στην ηλικία που είστε να μην αρνείσαι θηλασμο, εάν θέλεις εννοείται, κι απλα να την απομακρύνεις ήπια μισο κοιμισμένη. Να μην πέφτει σε βαθύ υπνο με το στηθος στο στόμα δηλαδη. Θελει πολυ πολυ επιμονή και υπομονη. Εγω είχα δει οτι οσο αρνιόμουν τη μερα τοσο περισσοτερο ξυπνούσε τη νύχτα! Επιπλέον εαν την αφήνεις να κλαιει και υποκυπτεις  απλα μαθαίνει οτι με το κλάμα της καταφέρνει τελικα αυτο που θελει και Γινονται χειρότερα τα πραγματα. Έχετε δυο ημερήσιους ύπνους σωστα; Μετα τη φρουτοκρεμα και μετα το μεσημεριανο; Κοιμαται καθόλου στο καροτσι η στο αυτοκίνητο; Εάν ναι θα μπορούσες να τα χρησιμοποιήσεις αυτα για να της δείξεις οτι μπορει να κοιμηθει και χωρις στηθος και χωρις κλάμα! Τωρα αυτα με τα αυξανόμενα χρονικά διαστήματα δεν τα κατάλαβα ποτε να σου πω την αληθεια.. 

[Mama_Anesti_]

On 3/1/2019 at 10:30 ΜΜ, Manoli88 είπε:

 

Καλή Χρονιά σε όλους!!!

Χαίρομαι γενικά που πολλές μαμάδες το κάνουν και ακολουθούν αυτή την τακτική, αλλά όντως μακρυπρόθεσμα είναι πολύ κουραστικό, διότι απλά έχουμε δεσμευτεί αθόρυβα..

 

Πλέον η μικρή μου είναι δέκα μηνών αλλά νομίζω οτι για μένα έχει έρθει καιρός τουλάχιστον μέσα στην ημέρα να την αποσυνδέσω με το στήθος-ύπνος. Δύο μέρες τώρα κλαίει γοερά μέχρι που τελικά την λυπάμε και της δίνω λίγο και σύντομα..όμως δεν ξέρω ποια είναι η καλύτερη μέθοδος για το παιδί. Να μην υποκύπτω στο κλάμα και να της δίνω και να το κόψω μαχαίρι μέσα στα γεύματα τα ημερήσια ή απλά να την αφήνω να κλαίει και να αυξάνω το χρόνο σταδιακά μέχρι να της δώσω, και όταν της δώσω να είναι σύντομο. Το δεύτερο εάν και ακούγεται καλή λύση ίσως το παιδί εν τέλη αφού στο τέλος της δίνω απλά να ταλαιπωρείτε παραπάνω, και απλά να κλαίει στο τέλος περισσότερο αφού ξέρει ότι στο τέλος θα φάει.. Έχετε κάποια άποψη ή εμπειρία σχετική? Ευχαριστώ πολύ!

Εγώ ξεκίνησα απαλη απομάκρυνση αλλά σε μεγαλύτερης ηλικίας παιδί, γύρω στους 19 μήνες. Για τόσο μικρό μωρό δεν έχω εμπειρία. Βασικά κατάλαβα πως οταν δεν έχουν πια ανάγκη το πιπιλισμα για να κοιμηθουν δέχονται εύκολα ή διαλέγουν μόνα τους και άλλους τρόπους. 

  Την μέθοδο με το αυξανόμενο διάστημα που αρνησει θηλασμό την είχα διαβάσει αλλά δεν την εφάρμοσα ποτέ. Ίσως όμως και να μην έχει νόημα σε ένα μωρό που δεν ξέρει πως αλλιώς να κοιμηθεί. Δηλαδή πιστεύω πως πρωτα πρέπει να γνωρίσει και να εξοικιωθει με μία αλλαγή μέθοδο για να κάνει την μετάβαση ομαλά και χωρίς κλάματα.

  Το βράδυ ξυπνάει? Και αν ναι πως ξανακοιμαται?

  Επίσης εμένα μου φάνηκε πιο εύκολη ή απομάκρυνση (και στην συνέχεια άρνηση)   στα μεταμεσονύκτια ξυπνήματα γιατί ήταν ήδη μισοκοιμισμενος και χαλαρωμενος αλλά και πάλι μιλάω για μεγαλύτερο παιδί.  

[Manoli88]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας κορίτσια! Σήμερα κατάφερε να κοιμηθεί με λιγότερο κλάμα αλλά χωρίς στήθος για το μεσημέρι. Το θέμα είναι ότι ξυπνάει μέσα στο βράδυ ακόμα τουλάχιστον 4-5 φορές..και σχεδόν όλες σταματάει να κλαίει ή να γκρινιάζει μόνο όταν πάρει στήθος. Θα ξεκινήσω δουλειά σε ένα μήνα και θέλω να μπορεί να κοιμάται μόνη της μέσα στην ημέρα για να την αφήνω στην μητέρα μου. Προσπαθώ παράλληλα να συνηθίσει την κούνια της και πάλι, διότι τέσσερις μήνες τώρα κοιμόμαστε μαζί σε ένα στρώμα στο πάτωμα..και πολλές φορές τελευταία ξυπνάει μέσα στην νύχτα και τριγυρνάει έχοντας όρεξη για παιχνίδι, και απλά αλωνίζει τριγύρω..πλέον έχει μάθει και κατεβαίνει από το στρώμα, οπότε εγώ ξυπνάω επειδή κοπανάει παιχνίδια στο πάτωμα..   

[Christinanash]

Καλησπέρα μανούλες! Εγώ θα ήθελα να θέσω ένα άλλο ερώτημα πάνω στο θέμα! Το να αφήνω το μωράκι μου να πιπιλαει το στήθος μπορεί να μου προκαλέσει υπερπαραγωγή? Το λέω γιατί τα μεσημέρια που κοιμόμαστε μαζί με τον μπέμπη κ τον θηλάζω ξαπλωμένη, αν κάνω να απομακρυνθω λίγο, αργά ή γρήγορα το καταλαβαίνει κ θέλει να πιπιλισει πάλι για να κοιμηθεί.