Δεν τρώει τίποτα , τρομερά κακοφάγο παιδί!

[Mama_Anesti_]

Just now, Yovanna είπε:

τρώει αλλιώς (ακόμη και το κρακεράκι του ζητάει να του το κρατάμε εμείς.. ), αφετέρου δεν θα προλαβαίνουμε τις δραστηριότητες του (πισίνα, μουσικοκινητική κτλ). Στόχος μέσα στο καλοκαίρι είναι να "τρώει " μόνος του

Σε καταλαβαίνω. Κι ο δικός μου βαριοταν να κρατά φαγητό ή σιχαινοταν δεν έχω καταλήξει ακόμη. Ακόμα πολλές φορές μου ζητά να τον ταισω και είμαστε και ένα χρόνο μεγαλυτεροι από σας. Αρχισα να βρίσκω δικαιολογίες για τα σνακς πχ κρατά εσύ το μπισκότο γιατί εγώ κραταω το δικό μου ή θέλω να πλυνω τα πιάτα, να συμμαζεψω κτλ. Στο κυρίως γεύμα του αρέσει να καρφώνει την σαλάτα μονος και τον παρακινω πχ φόρτωσε στο φορτηγό σου(πιρούνι) και λίγο κρέας, ή κάρφωσε και καροτακι. Σε φαγητά που δεν του πολύ αρέσουν του δίνω κι εγώ κουταλιές.

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

βελτίωση στο ζήτημα του φαγητού κάνοντας τα εξής:

Α)πάμε μαζί στην λαϊκή κ στο μάρκετ και του δίνω επιλογές ποια τρόφιμα θελει να φαει

Β)μαγειρευουμε μαζί, μου δίνει υλικά, βλέπει πώς παρασκευάζεται το φαγητό και έχω την εντύπωση πως αυτη η συμμετοχή του τον κάνει να να θέλει να φαει

Γ)συνοδευω τα πάντα με το αγαπημένο του τυρί, την φέτα. 

Δ)φυτευουμε κάποια λαχανικά στον κήπο, τα περιποιουμαστε μαζί τα ποτιζουμε και τα κόψουμε.

Ε)λέω ιστοριουλες για το πώς φυτεύονται τα λαχανικά και πώς φτάνουν τελικά στο τραπέζι μας. 

 

 

Αυτά εμένα προς το παρόν δεν έχουν αποδώσει. Το ψάρι πχ που του το δίνουμε να το δει ή το ψωνίζουμε κ μαζι, δεν το θελει. 

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

ά εμένα προς το παρόν δεν έχουν αποδώσει. Το ψάρι πχ που του το δίνουμε να το δει ή το ψωνίζουμε κ μαζι, δεν το θελει. 

Κι εμένα απέδωσαν σε βάθος χρόνου, τα διάβαζα στο φόρουμ, τα έκανα λίγες φορές αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Με τον καιρό είδα διαφορά και το ενδιαφέρον του να είναι μεγάλο για τις παραπάνω δραστηριότητες. 

 

Τώρα έχει να κάνει κ το τρόφιμο. Ότι και να κάνω απ τα παραπάνω ρεβίθια δεν πρόκειται να φαει στην κανονική τους μορφή. Αλλά αν τα κάνω ρεβιθοκεφτεδες θα φαει. 

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Αυγό δυστυχώς δεν τρώει. Έτρωγε ομελέτα αλλά την έκοψε και αυτή.

Oταν λες "ετρωγε αλλα τωρα δεν τρωει", πριν ποσο καιρο το ετρωγε δηλαδη; Συνεχισες να προσφερεις ή απλα αφεθηκες στο οτι δεν τρωει και δεν του ξαναεδωσες; Γιατι περνανε φασεις που αλλαζουν οι προτιμησεις τους. Αν εσυ δινεις μονο αυτα που του αρεσουν δεν θα θελει να φαει τιποτε αλλο. Συνεχισε να δινεις και να προσφερεις κατι ακομη κι αν δεν το τρωει και σε 2-3 μηνες παλι μπορει να το φαει.

 

Παράθεση

Όχι 10! περίπου 3 μαζί με το αβοκάντο!

και χωρις κανενα φρουτο παλι δεν θα πεινουσε με τοσα advance.

 

Νομιζω πως χρειαζεστε reset στη αντιμετωπιση της σιτισης. Ειναι πολυ σημαντικο να τρωει μονος του σε αυτη την ηλικια. Διαβασε το βιβλιο που σου προτεινα και δεν θα το μετανιωσεις  

[Yovanna]

Just now, ΑΡΓΚ said:

Θα το ελεγα αναποδα: αν εχει ενα μωρο τοσες δραστηριοτητες που του κοβουν χρονο απο τα βασικα (να επεξεργαστει εν ηρεμια το φαγητο, να πειραματιστει με γευσεις και υφες, να συμμετεχει στο μαγειρεμα, να παρει το χρονο του με την τουαλετα κλπ), οι δραστηριοτητες ειναι μαλλον επιζημιες και δεν κανουν καλο. Αν καταλαβα καλα, μιλαμε για παιδακι 2-3 ετων; Πιο παιδαγωγικο δεν ειναι να παει με τη μαμα η το μπαμπα στο μαναβη, να διαλεξει φρουτα, να γυρισει να τα πλυνετε μαζι, να τα επεξεργαστει ολοκληρα και κομμενα, να τα δαγκωσει, να φαει ηρεμα, οση ωρα θελει, παρα να παει στην πισινα; 

Κοιτά, δεν είναι ότι στα 10 λεπτά πρέπει να έχουμε φάει. Όπως γράφω και παραπάνω, μας παίρνει κάνα 45λεπτο το φαγητό. Αφιερώνουμε χρόνο δηλαδή. Τώρα για να κάθεται κάνα δίωρο να το περιεργάζεται, δεν έχουμε. Θα πρέπει να τη βγάζουμε στο σπίτι. 

 

Just now, Sentir...natureza said:

Oταν λες "ετρωγε αλλα τωρα δεν τρωει", πριν ποσο καιρο το ετρωγε δηλαδη; Συνεχισες να προσφερεις ή απλα αφεθηκες στο οτι δεν τρωει και δεν του ξαναεδωσες; Γιατι περνανε φασεις που αλλαζουν οι προτιμησεις τους. Αν εσυ δινεις μονο αυτα που του αρεσουν δεν θα θελει να φαει τιποτε αλλο. Συνεχισε να δινεις και να προσφερεις κατι ακομη κι αν δεν το τρωει και σε 2-3 μηνες παλι μπορει να το φαε

Το έτρωγε μέχρι πριν κάνα - δυό μήνες. Μετά συνέχισα, αλλά αφού είδα ότι δεν τρώει, έχω 3 βδομάδες να του φτιάξω. Σήμερα του έβγαλα πάλι μπιφτέκι, αλλά έπρεπε να φάει πολύ γρήγορα γιατί είχαμε ραντεβού γνωριμίας με τη νηπιαγωγό του , οπότε με το που το είδε και άρχισε να κλαίει, του έφτιαξα τοστ, γιατί κάτι έπρεπε να φάει για να φύγουμε. 

Στο ραντεβού η νηπιαγωγός μου είπε εμμέσως πλην σαφώς, ότι δεν παίζει να κάθονται να ταΐζουν τα παιδάκια..  Πλάκα είχε που με ρώτησε αν υπάρχει κάτι που δεν τρώει!

Πολύ χρήσιμα όλα όσα γράψατε. Κρατάω ότι πρέπει να αρχίσει αν τρώει μόνος και να μην του προσφέρω πάντα εναλλακτική. Δεν θα κόψω ακόμη τη φρουτόκρεμα, αλλά θα του δίνω πιο συχνά φρούτα σε κομματάκια και όταν αρχίσει να τρώει αρκετά, θα την κόψω. Η αλήθεια είναι πως επειδή και εγώ είμαι μίζερη στο  φαγητό (δεν τρώω λαδερά, σαλάτες, λαχανικά, τυριά, αρνί, κατσίκι, όσπρια εκτός από φακές)δεν έχω πολλά φαγητά στο ρεπερτόριο μου. Δηλαδή δεν ξέρω αν τρώει μπριάμ, ή μελιτζάνες ή σπανακόρυζο, ή φέτα, γιατί δεν υπάρχουν ποτέ στο σπίτι. 

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Η αλήθεια είναι πως επειδή και εγώ είμαι μίζερη στο  φαγητό (δεν τρώω λαδερά, σαλάτες, λαχανικά, τυριά, αρνί, κατσίκι, όσπρια εκτός από φακές)δεν έχω πολλά φαγητά στο ρεπερτόριο μου. Δηλαδή δεν ξέρω να τρώει μπριάμ, ή μελιτζάνες ή σπανακόρυζο, ή φέτα, γιατί δεν υπάρχουν ποτέ στο σπίτι. 

Το περιορισμένο ρεπερτόριο είναι ένα πρόβλημα.  Εμέις είχαμε περιορισμένο ρεπερτόριο από συνήθεια, γιατί είχαμε βολευτεί με κάποια φαγητά, κ κάπως έτσι καταλήξαμε να μην έχουμε κάνει ποτέ μουσακά πχ από τότε που γέννησα κ έτσι δεν ξέρω αν τον τρώει. Αυτό τελικά είναι λάθος γιατί αν αρχίσει να κόβει πράγματα, μένεις με πολύ λίγα και μετά είναι δύσκολο να δοκιμάσει κάτι νέο. Αυτά που δεν τρως είναι δύσκολο να περιμένεις να τα φάει, όπως φαντάζεσαι. 

@YovannaΑυτό το θέμα το είχα ανοίξει εγώ. Σε προειδοποιώ όμως, σε σχέση με εσένα τα δικά μου είναι κάπως πολυτελείας κ επίσης σε μερικά σημεία η συζήτηση ξεφεύγει. Έχει όμως κ εκεί ιδέες.

[ΑΡΓΚ]

@Έσπερος δε νομίζω ότι είναι παράλογο, ανεξαρτήτως ηλικίας, να μη μας αρέσουν κάποια φαγητά. Αν π.χ. κάποιος έχει δοκιμάσει μπάμιες, και δεν τρώει, σαφώς δεν θα τον πίεζα και θα προτιμούσα ας πούμε να μαγειρέψω φασολάκια αν τα τρώμε όλοι. Η θα έκανα τις μπάμιες και θα έβαζα εκείνη τη μέρα και μια μερίδα από το χτεσινό φαγητό, ή κάτι πρόχειρο για αυτόν που δε θέλει, ή μαζί θα σέρβιρα σαλάτα,ψωμί και τυρί κλπ. Αλλά αν το παιδί δεν τρώει κανένα λαχανικό ας πούμε, ε εκεί όντως θα επέμενα, και ας μην έτρωγε όλη μέρα.

[Yovanna]

Just now, Έσπερος said:

Το περιορισμένο ρεπερτόριο είναι ένα πρόβλημα.  Εμέις είχαμε περιορισμένο ρεπερτόριο από συνήθεια, γιατί είχαμε βολευτεί με κάποια φαγητά, κ κάπως έτσι καταλήξαμε να μην έχουμε κάνει ποτέ μουσακά πχ από τότε που γέννησα κ έτσι δεν ξέρω αν τον τρώει. Αυτό τελικά είναι λάθος γιατί αν αρχίσει να κόβει πράγματα, μένεις με πολύ λίγα και μετά είναι δύσκολο να δοκιμάσει κάτι νέο. Αυτά που δεν τρως είναι δύσκολο να περιμένεις να τα φάει, όπως φαντάζεσαι

 

Just now, ΑΡΓΚ said:

δε νομίζω ότι είναι παράλογο, ανεξαρτήτως ηλικίας, να μη μας αρέσουν κάποια φαγητά. Αν π.χ. κάποιος έχει δοκιμάσει μπάμιες, και δεν τρώει, σαφώς δεν θα τον πίεζα και θα προτιμούσα ας πούμε να μαγειρέψω φασολάκια αν τα τρώμε όλοι. Η θα έκανα τις μπάμιες και θα έβαζα εκείνη τη μέρα και μια μερίδα από το χτεσινό φαγητό, ή κάτι πρόχειρο για αυτόν που δε θέλει, ή μαζί θα σέρβιρα σαλάτα,ψωμί και τυρί κλπ. Αλλά αν το παιδί δεν τρώει κανένα λαχανικό ας πούμε, ε εκεί όντως θα επέμενα, και ας μην έτρωγε όλη μέρα

Πάντα έτρεμα μη γίνει το παιδί μου σαν εμένα και προς το παρόν είναι χειρότερος. Εμένα η μαμά μου δεν με πίεζε αν τρώω αυτά που δεν μου αρέσουν (σχεδόν τα πάντα δηλαδή). Δεν μου έφτιαχνε πάντα κάτι άλλο, αλλά θα έτρωγα πχ ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα.. ή ψωμί με σαλάμι. Δεν έχω μαγειρέψει ποτέ φασολάκια, αρακά, αγγινάρες, κολοκύθια, μπάμιες, ντολμάδες.. Έμαθα να μαγειρεύω όταν ζούσα στη Γαλλία, οπότε ο μικρός έχει δοκιμάσει κις Λόρεν, σουφλέ, κρέας σε papillotes, διάφορα gratin (τα έτρωγε, όχι πιά) , τα οποία τιμάω και εγώ, αλλά συνταγές όπως ratatouille (αντίστοιχη μπριαμ), τις απέφυγα. Ούτε τυριά δεν έμαθα να τρώω τόσο χρόνια εκεί!  Αύριο θα του φτιάξω ομελέττα μήπως και τη φάει. Βασικά . δεν του κάνω ακριβώς ομελέτα, αλλά scrambled eggs για να είναι πιο ζουμερή. 

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

@Έσπερος δε νομίζω ότι είναι παράλογο, ανεξαρτήτως ηλικίας, να μη μας αρέσουν κάποια φαγητά. Αν π.χ. κάποιος έχει δοκιμάσει μπάμιες, και δεν τρώει, σαφώς δεν θα τον πίεζα και θα προτιμούσα ας πούμε να μαγειρέψω φασολάκια αν τα τρώμε όλοι. Η θα έκανα τις μπάμιες και θα έβαζα εκείνη τη μέρα και μια μερίδα από το χτεσινό φαγητό, ή κάτι πρόχειρο για αυτόν που δε θέλει, ή μαζί θα σέρβιρα σαλάτα,ψωμί και τυρί κλπ. Αλλά αν το παιδί δεν τρώει κανένα λαχανικό ας πούμε, ε εκεί όντως θα επέμενα, και ας μην έτρωγε όλη μέρα.

Κυρίως για το ψάρι θα το έκανα το καψωνι γιατι λαχανικα τρωει γενικα. και αυτούσια πχ μπρόκολο ή αρακα, κ σε συνδυασμους πχ σπανακο/πρασορυζο κ στις σαλτσες ή τα οσπρια που βαζω καρότα κ πιπεριές κλπ. Οποτε δεν νομιζω ότι αξίζει να βασανίσω κάποιον για τις μπάμιες ή το κουνουπίδι. Στο μελλον ομως θα ηθελα να γινουμε λιγο πιο αυστηροι. Ο αντρας μ γελαει γιατι εγω πολλα απ αυτα τα εφαγα μαζι του. καποια μ αρεσουν πολυ τελικα, καποια αλλα οπως τον αρακα απλως τα υπομένω. 

Just now, Yovanna είπε:

Πάντα έτρεμα μη γίνει το παιδί μου σαν εμένα και προς το παρόν είναι χειρότερος. Εμένα η μαμά μου δεν με πίεζε αν τρώω αυτά που δεν μου αρέσουν (σχεδόν τα πάντα δηλαδή). Δεν μου έφτιαχνε πάντα κάτι άλλο, αλλά θα έτρωγα πχ ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα.. ή ψωμί με σαλάμι. Δεν έχω μαγειρέψει ποτέ φασολάκια, αρακά, αγγινάρες, κολοκύθια, μπάμιες, ντολμάδες.. Έμαθα να μαγειρεύω όταν ζούσα στη Γαλλία, οπότε ο μικρός έχει δοκιμάσει κις Λόρεν, σουφλέ, κρέας σε papillotes, διάφορα gratin (τα έτρωγε, όχι πιά) , τα οποία τιμάω και εγώ, αλλά συνταγές όπως ratatouille (αντίστοιχη μπριαμ), τις απέφυγα. Ούτε τυριά δεν έμαθα να τρώω τόσο χρόνια εκεί!  Αύριο θα του φτιάξω ομελέττα μήπως και τη φάει. Βασικά . δεν του κάνω ακριβώς ομελέτα, αλλά scrambled eggs για να είναι πιο ζουμερή. 

Κι εγώ τα ιδια γουστα είχα. δεν μ έκαναν ποτέ ιδιαίτερο, έτρωγα ο,τι υπήρχε ή αργότερα τηγανιζα ομελέτα ή λουκάνικο. Με τον άντρα μ έμαθα να μαγειρεύω κ έφαγα πολλά φαγητά. Ο δικος μ ειναι πιο παραδοσιακός κ δεν θελει σουφλέ, κις κ γενικα πρωτότυπους συνδυασμους. κ επειδή δεν τρελαίνομαι να φτιάχνω συνέχεια φαγητά, τέτοια πράγματα δεν έχω κάνει κ έτσι δεν τα έχει φάει το παιδί που ειναι μια καλη λυση για να βαζεις μεσα λαχανικα κ αλλα που δεν τρωνε κ για ποικιλια. Κι εγω έχω το άγχος μη γίνει σαν εμένα. κ έμπλεξα με τις ομάδες του φβ κ καπου σχημάτισα την αποχη οτι ολα τα παιδακια τρωνε για πρωινο αυγα ορτυκιού με αγκινάρα κ το μεσημερι γίδα με σπανακοκινόα κ περσι τετοια εποχη που αρχισε να κοβει, με επιασε απελπισια οτι κατέστρεψα το παιδι μου. 

[Anna3011]

πρίν από 51 λεπτά , Yovanna είπε:

 

Πολύ χρήσιμα όλα όσα γράψατε. Κρατάω ότι πρέπει να αρχίσει αν τρώει μόνος και να μην του προσφέρω πάντα εναλλακτική. Δεν θα κόψω ακόμη τη φρουτόκρεμα, αλλά θα του δίνω πιο συχνά φρούτα σε κομματάκια και όταν αρχίσει να τρώει αρκετά, θα την κόψω. Η αλήθεια είναι πως επειδή και εγώ είμαι μίζερη στο  φαγητό (δεν τρώω λαδερά, σαλάτες, λαχανικά, τυριά, αρνί, κατσίκι, όσπρια εκτός από φακές)δεν έχω πολλά φαγητά στο ρεπερτόριο μου. Δηλαδή δεν ξέρω αν τρώει μπριάμ, ή μελιτζάνες ή σπανακόρυζο, ή φέτα, γιατί δεν υπάρχουν ποτέ στο σπίτι. 

Έτσι ακριβώς θα άρχιζα και εγώ, σταδιακό θα εκοβα το advance (πραγματικά δεν προσφέρει τιποτα - μέχρι και η γιατρός μας που είναι άσχετη με τη διατροφή μου το απαγόρευσε) και θα πρόσφερα κομματάκια φρούτα  ακόμα και σε άσχετες φάσεις (μπαστουνάκια στο χεράκι, μπουκίτσες) προς αντικατάσταση σιγά σιγά της φρουτόκρεμας. Ξεκίνα να τρώς πχ ένα φρούτο και δώστου να φάει από εσένα, παίξτε με το φαγητό, φτιάξτε σχέδια στο πιατάκι με φρούτα και τσιμπολογήστε μαζί. 

Πολύ ωραίες ιδέες διάβασα από τα κορίτσια, θα τονίσω μόνο ότι δε χρειάζεται βιασύνη αλλά μικρά βήματα. Δεν πρέπει να σοκαριστεί το παιδί με απότομη αλλαγή του μενού. Επίσης στη θέση σου σε πρώτη φάση θα εστίαζα στη δημιουργία μιας καλής σχέσης με το φαγητό και όχι απαραίτητα στο να φάει μόνος. Όχι όλα μαζί. Και εγώ θεωρώ ότι στην ηλικία του θα έπρεπε να τρώει χωρίς βοήθεια όμως τώρα δεν προέχει αυτό.

Η ποικιλία είναι επίσης ένα θέμα. Κακά τα ψέματα αν τρώει τα ίδια και τα ίδια πιθανό να έχει βαρεθεί. Επιπλέον αν δε βλέπει και εσάς στο σπίτι να τρώτε σαλάτα, όσπρια, τυρί, λαδερά κτλ. προφανώς και δε θα τα φάει ούτε εκείνος. Οι καλές διατροφικές συνήθειες διαμορφώνονται με μιμητισμό σε αυτές τις ηλικίες. Ξεκίνα τις σαλατούλες μαζί του . Το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο να αλλάξεις τις συνήθειές σου τώρα αλλά είμαστε τα πρότυπά τους, πως να το κάνουμε;

[ΑΡΓΚ]

Just now, Yovanna είπε:

 

Πάντα έτρεμα μη γίνει το παιδί μου σαν εμένα και προς το παρόν είναι χειρότερος. Εμένα η μαμά μου δεν με πίεζε αν τρώω αυτά που δεν μου αρέσουν (σχεδόν τα πάντα δηλαδή). Δεν μου έφτιαχνε πάντα κάτι άλλο, αλλά θα έτρωγα πχ ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα.. ή ψωμί με σαλάμι. Δεν έχω μαγειρέψει ποτέ φασολάκια, αρακά, αγγινάρες, κολοκύθια, μπάμιες, ντολμάδες.. Έμαθα να μαγειρεύω όταν ζούσα στη Γαλλία, οπότε ο μικρός έχει δοκιμάσει κις Λόρεν, σουφλέ, κρέας σε papillotes, διάφορα gratin (τα έτρωγε, όχι πιά) , τα οποία τιμάω και εγώ, αλλά συνταγές όπως ratatouille (αντίστοιχη μπριαμ), τις απέφυγα. Ούτε τυριά δεν έμαθα να τρώω τόσο χρόνια εκεί!  Αύριο θα του φτιάξω ομελέττα μήπως και τη φάει. Βασικά . δεν του κάνω ακριβώς ομελέτα, αλλά scrambled eggs για να είναι πιο ζουμερή. 

Nα ρωτήσω κάτι; Σε πειράζουν ή σε ανησυχούν οι διατροφικές σου συνήθειες; Ως ενήλικες, κάποιοι μαθαίνουμε να τρώμε και πράγματα που δε μας ξετρελαίνουν, γαιτί θεωρούμε ότι για λόγους υγείας πρέπει, κάποιοι άλλοι δεν το θεωρούν σημαντικό. Αν σαν οικογένεια δε σας απασχολεί το θέμα της ισορροπημένης ή  μη διατροφής, τότε αποκλείεται να πιάσει με το παιδί. Κακά τα ψέματα, όσα φαγητά ανέφερες πιο πάνω, ανήκουν σε μία συγκεκριμένη κατηγορία, που πολλοί δε θα ένωθαν άνετα να υπάρχουν στο σπίτι συχνά και θα έβλεπαν πιο πολύ σαν φαγητό για γιορτή ή πάρτυ, αλλά αν αυτά τρώει η οικογένεια, πώς να φάει το παιδί κάτι διαφορετικό;

Για να εξηγήσω τι εννοώ, έχω φίλους που είναι χορτοφάγοι οικογενειακώς, τα παιδιά τρώνε και ψάρι, και γλυκά, αρτοσκευάσματα κλπ τρώνε κυριολεκτικά σε μεγάλες γιορτές μόνο ή αν είναι καλεσμενοι. Από την άλλη, έχω φίλους που η κουζίνα τους μοιάζει με το μέσο συνοικιακό φούρνο-ζαχαροπλατείο. Είναι δύο άκρα, αλλά και οι δύο οικογένεις θεωρούν το δικό τους νορμάλ, και φαντάζομαι αν γνωριζόντουσαν θα τράβαγαν τα μαλλιά τους με τους άλλους, όπως μπορεί άλλος να φρίξει που θα έδινα σε ένα ένα δίχρονο μπσκότα και εγώ  να φρίξω που δεν του δίνουν ακόμη σοκολάτα ας πούμε.

Πρέπει να σκεφτείτε τι θεωρεί η οικογένειά σας καλό και να κάνετε το ίδιο και για το παιδί, αλλά και για όλους. 

[Yovanna]

Just now, ΑΡΓΚ said:

Nα ρωτήσω κάτι; Σε πειράζουν ή σε ανησυχούν οι διατροφικές σου συνήθειες; Ως ενήλικες, κάποιοι μαθαίνουμε να τρώμε και πράγματα που δε μας ξετρελαίνουν, γαιτί θεωρούμε ότι για λόγους υγείας πρέπει, κάποιοι άλλοι δεν το θεωρούν σημαντικό. Αν σαν οικογένεια δε σας απασχολεί το θέμα της ισορροπημένης ή  μη διατροφής, τότε αποκλείεται να πιάσει με το παιδί. Κακά τα ψέματα, όσα φαγητά ανέφερες πιο πάνω, ανήκουν σε μία συγκεκριμένη κατηγορία, που πολλοί δε θα ένωθαν άνετα να υπάρχουν στο σπίτι συχνά και θα έβλεπαν πιο πολύ σαν φαγητό για γιορτή ή πάρτυ, αλλά αν αυτά τρώει η οικογένεια, πώς να φάει το παιδί κάτι διαφορετικό;

Όχι, εμένα και τον άντρα μου δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα η διατροφή μας. Τον άντρα μου κυρίως , ο οποίος τρώει πολλές χαζομάρες, τύπου πατατάκια κτλ. Εγώ τα παραπάνω που ανέφερα, τα θεωρώ κανονικά φαγητά, και όχι φαγητά γιορτής. Αν ήξερα ότι σήμερα έχουμε λαχανόρυζο, αύριο κουκιά και μεθαύριο κοτόπουλο με μπάμιες, νομίζω θα έπεφτα σε κατάθλιψη και απλά δεν θα έτρωγα. Ο μικρός όμως θέλω να τρέφεται σωστά. Γι' αυτό στο σπίτι υπάρχουν ντομάτες, καρότα, αγγούρια κτλ, τα οποία πετάμε διότι κανείς δεν τα τρώει. Όμως δεν τρώει ούτε και αυτά που τρώμε εμείς. Κοτόπουλο, πατάτες, μπιφτέκια, φακές, αυγά, γεμιστά, κοκκινιστό, σουφλέ ζυμαρικών, ψάρια, σπιτικές πίτσες, τυρόπιτες.. Όλα αυτά αν τα έτρωγε θα ήμουν ευχαριστημένη και ας μη φάει ποτέ αρακά, φασολάκια και μπριάμ. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Yovanna είπε:

Όχι, εμένα και τον άντρα μου δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα η διατροφή μας. Τον άντρα μου κυρίως , ο οποίος τρώει πολλές χαζομάρες, τύπου πατατάκια κτλ. Εγώ τα παραπάνω που ανέφερα, τα θεωρώ κανονικά φαγητά, και όχι φαγητά γιορτής. Αν ήξερα ότι σήμερα έχουμε λαχανόρυζο, αύριο κουκιά και μεθαύριο κοτόπουλο με μπάμιες, νομίζω θα έπεφτα σε κατάθλιψη και απλά δεν θα έτρωγα. Ο μικρός όμως θέλω να τρέφεται σωστά. Γι' αυτό στο σπίτι υπάρχουν ντομάτες, καρότα, αγγούρια κτλ, τα οποία πετάμε διότι κανείς δεν τα τρώει. Όμως δεν τρώει ούτε και αυτά που τρώμε εμείς. Κοτόπουλο, πατάτες, μπιφτέκια, φακές, αυγά, γεμιστά, κοκκινιστό, σουφλέ ζυμαρικών, ψάρια, σπιτικές πίτσες, τυρόπιτες.. Όλα αυτά αν τα έτρωγε θα ήμουν ευχαριστημένη και ας μη φάει ποτέ αρακά, φασολάκια και μπριάμ. 

 

Δε γίνεται αυτό που θέλετε όμως. Αν σας ενδιαφέρει να τρώει το παιδί σαλάτες και ψάρι, αυτά θα πρέπει να σας βλέπει να τρώτε. Δεν μπορεί να τρώτε εσείς πίτσα και πατατάκια και το παιδί καρότα, πώς να γίνει; Αν σας απασχολεί η διατροφή του, θα πρέπει να το δείτε σαν οικογένεια. 

[Yovanna]

Just now, ΑΡΓΚ said:

 

Δε γίνεται αυτό που θέλετε όμως. Αν σας ενδιαφέρει να τρώει το παιδί σαλάτες και ψάρι, αυτά θα πρέπει να σας βλέπει να τρώτε. Δεν μπορεί να τρώτε εσείς πίτσα και πατατάκια και το παιδί καρότα, πώς να γίνει; Αν σας απασχολεί η διατροφή του, θα πρέπει να το δείτε σαν οικογένεια. 

Το παιδί δεν παίρνει παράδειγμα από μας.Ανέφερα παραπάνω τόσα πράγματα που μας έχει δει το παιδί να τρώμε και όμως δεν τα τρώει. Επίσης εγώ τρώω πολλά γλυκά και ο μικρός ούτε τα δοκιμάζει. Έχω πάει πολλές φορές μπροστά του με καρότο, του δίνω να δοκιμάσει και το φτύνει. Φακές, πολύ συχνά μπροστά του τρώμε. Δεν τον νοιάζει τι τρώμε εμείς. Απλά είναι πεισματάρης. Χθες και σήμερα δεν το δοκίμασε καν το μπιφτέκι. αποφάσισε ότι δεν το τρώει. Τόσο απλά. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Yovanna είπε:

Το παιδί δεν παίρνει παράδειγμα από μας.Ανέφερα παραπάνω τόσα πράγματα που μας έχει δει το παιδί να τρώμε και όμως δεν τα τρώει. Επίσης εγώ τρώω πολλά γλυκά και ο μικρός ούτε τα δοκιμάζει. Έχω πάει πολλές φορές μπροστά του με καρότο, του δίνω να δοκιμάσει και το φτύνει. Φακές, πολύ συχνά μπροστά του τρώμε. Δεν τον νοιάζει τι τρώμε εμείς. Απλά είναι πεισματάρης. Χθες και σήμερα δεν το δοκίμασε καν το μπιφτέκι. αποφάσισε ότι δεν το τρώει. Τόσο απλά. 

Μα τα γιαουρτάκια ας πούμε που περιγράφεις, η το smoothie, είναι γλυκά που δίνονται για επιδόρπια συνήθως, και το ένα καρότο που θα φας μπροστά του, δεν το ξεγελά. Άλλο να βλέπει κάθε μέρα σαλάτα στο τραπέζι και η μαμά και ο μπαμπάς να την τρώνε με όρεξη, άλλο να δει ένα καρότο μια φορά  

[Fenia27]

Just now, Yovanna είπε:

Όχι, εμένα και τον άντρα μου δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα η διατροφή μας. Τον άντρα μου κυρίως , ο οποίος τρώει πολλές χαζομάρες, τύπου πατατάκια κτλ. Εγώ τα παραπάνω που ανέφερα, τα θεωρώ κανονικά φαγητά, και όχι φαγητά γιορτής. Αν ήξερα ότι σήμερα έχουμε λαχανόρυζο, αύριο κουκιά και μεθαύριο κοτόπουλο με μπάμιες, νομίζω θα έπεφτα σε κατάθλιψη και απλά δεν θα έτρωγα. Ο μικρός όμως θέλω να τρέφεται σωστά. Γι' αυτό στο σπίτι υπάρχουν ντομάτες, καρότα, αγγούρια κτλ, τα οποία πετάμε διότι κανείς δεν τα τρώει. Όμως δεν τρώει ούτε και αυτά που τρώμε εμείς. Κοτόπουλο, πατάτες, μπιφτέκια, φακές, αυγά, γεμιστά, κοκκινιστό, σουφλέ ζυμαρικών, ψάρια, σπιτικές πίτσες, τυρόπιτες.. Όλα αυτά αν τα έτρωγε θα ήμουν ευχαριστημένη και ας μη φάει ποτέ αρακά, φασολάκια και μπριάμ. 

 

Σε καταλαβαινω εν μερη γιατι και ο μικρος μου 2.5 χρονων 12.500 κιλα σιαμιαμιδακι οπως τον λεω δεν τρωει πολλα πολλα...Φασολια οσπρια κτλ ουτε τα αγγιζει...Ριγανη να δει στο φαγητο θα την βγαλει...Κρεας κοκκινιστο η λεμονατο τελος παντων με ρυζι/μακαρονια ουτε...εχω αποδεχτει οτι θα του παρει καιρο αλλα καποια στιγμη θα φαει...Αυτο που κανω ειναι να προσπαθω να τρωει το μεσημερι ενω εχει πεινασει...Συνεχιζω να μαγειρευω και να του βαζω στο τραπεζι το φαγητο ειτε του αρεσει ειτε οχι και μερικες φορες θα φαει εκπλησποντας με και αλλες βεβαια οχι...Δηλαδη σημερα ηπιε 250κατσικησιο γαλα το πρωι, ενα κομματι μικρο σπανακοπιτα κατα τις 11, λιγα κερασια στις 12 και στις 14.00  του εβαλα 2 κεφτεδακια με αγγουρακι κομμενο και ρυζακι στο πιατο του. Εφαγε μιση κεφτεδα ολο το αγγουρι και λιγο ρυζι...και για απογευμα αυγουλακι, ψωμι και γαλα πριν τον υπνο...

 

Καναμε ψαρι και χταποδι την κυριακη...Κανονικα καθησαμε και αφησαμε τα παιδια να φανε οτι θελανε...Ο μικρος μια μπουκια ψαρι, πατατες και αγγουρι, ο μεγαλος μια μπουκια χταποδι δυο μπουκιες ψαρι και παει λεγοντας...

 

Γνωμη μου ειναι να μαγειρευεις για ολη την οικογενεια να τρωτε με ευχαριστηση μπροστα του και να τον αφηνεις μονο του να τρωει οτι επιλεξει...ΕΙναι καιρος να μαθει να χρησιμοποιει πιρουνι κουταλι κτλ...Μην τον βοηθας και τον λυπασαι ταχα μου με την γκρινια...Αν το παιδι ειναι μια χαρα αναπτυξιακα δωστου το περιθωριο να δοκιμασει και να μαθει να τρωει μονος του ....κι ας μην τρωει οσο θελεις...Εγω μπορει να τους δωσω για βραδυνο το ιδιο φαγητο με το μεσημερι...Αλλες φορες κανω μια κρεμα με βρωμη η κους κους η τραχανα...κι ας μην εχει αγγιξει το μεσημεριανο του...Δεν τον πιεζω. Εχω δοκιμασει να τον αφησω να πεινασει και να του βγαζω το ιδιο φαγητο οταν ζηταει αλλα κανενα αποτελεσμα...Προσπαθω να κανω το φαγητο μια ωρα ευχαριστη και δοκιμη δοκιμη πιστευω καποια στιγμη θα βελτιωθει η κατασταση...

[Yovanna]

Just now, ΑΡΓΚ said:

Μα τα γιαουρτάκια ας πούμε που περιγράφεις, η το smoothie, είναι γλυκά που δίνονται για επιδόρπια συνήθως, και το ένα καρότο που θα φας μπροστά του, δεν το ξεγελά. Άλλο να βλέπει κάθε μέρα σαλάτα στο τραπέζι και η μαμά και ο μπαμπάς να την τρώνε με όρεξη, άλλο να δει ένα καρότο μια φορά  

Δεν τρώει smoothie, φρουτόκρεμα τράωει. Γιαούρτι τρώει αντί για γάλα κυρίως. Όχι για γλυκό. Τόσο πράγματα ανέφερα οτι τρώμε, όμως εκείνος τρώει μόνο κεφτεδάκια, αστράκι και μακαρόνια με κιμά. Τα δημητριακά έγω τα τσακίζω. Ο μικρός τα φτύνει. Είναι απλά κακόφαγο παιδί. Η αδερφή μου είναι σαν εμένα περίπου. Ο ανιψιός μου απο την αρχή τσάκιζε όλα τα φαγητα. εμένα οι γονείς μου έτρωγαν τα πάντα! Εγώ γιατί βγήκα έτσι? Δεν τα έβλεπα να τα τρώνε στο σπίτι μου? Δεν φταίνε οι γονείς για όλα. Τα παιδιά έχουν τη δική τους προσωπικότητα. Αν φταίω, είναι που ίσως δεν επιμένω αρκετά. 

Just now, Fenia27 said:

 

Σε καταλαβαινω εν μερη γιατι και ο μικρος μου 2.5 χρονων 12.500 κιλα σιαμιαμιδακι οπως τον λεω δεν τρωει πολλα πολλα...Φασολια οσπρια κτλ ουτε τα αγγιζει...Ριγανη να δει στο φαγητο θα την βγαλει...Κρεας κοκκινιστο η λεμονατο τελος παντων με ρυζι/μακαρονια ουτε...εχω αποδεχτει οτι θα του παρει καιρο αλλα καποια στιγμη θα φαει...Αυτο που κανω ειναι να προσπαθω να τρωει το μεσημερι ενω εχει πεινασει...Συνεχιζω να μαγειρευω και να του βαζω στο τραπεζι το φαγητο ειτε του αρεσει ειτε οχι και μερικες φορες θα φαει εκπλησποντας με και αλλες βεβαια οχι...Δηλαδη σημερα ηπιε 250κατσικησιο γαλα το πρωι, ενα κομματι μικρο σπανακοπιτα κατα τις 11, λιγα κερασια στις 12 και στις 14.00  του εβαλα 2 κεφτεδακια με αγγουρακι κομμενο και ρυζακι στο πιατο του. Εφαγε μιση κεφτεδα ολο το αγγουρι και λιγο ρυζι...και για απογευμα αυγουλακι, ψωμι και γαλα πριν τον υπνο...

 

Καναμε ψαρι και χταποδι την κυριακη...Κανονικα καθησαμε και αφησαμε τα παιδια να φανε οτι θελανε...Ο μικρος μια μπουκια ψαρι, πατατες και αγγουρι, ο μεγαλος μια μπουκια χταποδι δυο μπουκιες ψαρι και παει λεγοντας...

 

Γνωμη μου ειναι να μαγειρευεις για ολη την οικογενεια να τρωτε με ευχαριστηση μπροστα του και να τον αφηνεις μονο του να τρωει οτι επιλεξει...ΕΙναι καιρος να μαθει να χρησιμοποιει πιρουνι κουταλι κτλ...Μην τον βοηθας και τον λυπασαι ταχα μου με την γκρινια...Αν το παιδι ειναι μια χαρα αναπτυξιακα δωστου το περιθωριο να δοκιμασει και να μαθει να τρωει μονος του ....κι ας μην τρωει οσο θελεις...Εγω μπορει να τους δωσω για βραδυνο το ιδιο φαγητο με το μεσημερι...Αλλες φορες κανω μια κρεμα με βρωμη η κους κους η τραχανα...κι ας μην εχει αγγιξει το μεσημεριανο του...Δεν τον πιεζω. Εχω δοκιμασει να τον αφησω να πεινασει και να του βγαζω το ιδιο φαγητο οταν ζηταει αλλα κανενα αποτελεσμα...Προσπαθω να κανω το φαγητο μια ωρα ευχαριστη και δοκιμη δοκιμη πιστευω καποια στιγμη θα βελτιωθει η κατασταση...

Ο γιός μου έχει και το άλλο.. δεν τρώει ποτέ το συνοδευτικό. Αν του βάλω πατατούλες ή ρυζάκι ή ντοματούλα δίπλα στα κεφτεδάκια πχ, θα με βάλει να το βγάλω από το πιάτο και να το εξαφανίσω από το οπτικό του πεδίο.. δεν ανακατεύει γεύσεις. Θα φάει ένα πράγμα..το βράδυ πριν κοιμηθεί, του έβγαλα τυράκι, κρακεράκι, αγγουράκι και γάλα. Τα ζήτησε μόνος του το ένα μετά το άλλο. Δεν έφαγε μπουκιά. Δοκίμασε μόνο το γάλα με χαρά (advance παιδικό, τα έχουμε δοκιμάσει όλα) και δεν του άρεσε και ζήτησε νερό . δεν δέχτηκε να πιεί δε΄υτερη γουλιά. 

[Sunshine8]

Just now, ΑΡΓΚ said:

Άλλο να βλέπει κάθε μέρα σαλάτα στο τραπέζι και η μαμά και ο μπαμπάς να την τρώνε με όρεξη, άλλο να δει ένα καρότο μια φορά

Κι αυτό δεν είναι απόλυτο...εγώ και ο άντρας μου τρωμε σαλάτα σε καθημερινή βάση, γιατί μας αρέσει, και φτιάχνουμε και διάφορους συνδυασμούς. Ο γιος μου δεν θέλει γενικά να την ακουμπήσει.

 

Εγώ πιστεύω πως αν ένα παιδί πεινάσει μπορεί να φαει οτιδήποτε. Το έχω δει με το γιο μου με το ψάρι ας πούμε. Απλά οι περισσότεροι γονείς δεν το κάνουμε γιατί στην δική μου περίπτωση πχ, ξέρω ότι πάντα θα βρει που είναι το ψωμοτυρι και θα κουτσο χορτάσει. Χώρια ότι το να αναγκάσεις ένα παιδί να μείνει νηστικό για να φάει αυτό που θες φέρνει πολλά νεύρα και γκρίνια στο παιδί και κατά επέκταση στο σπίτι γενικότερα. Και θα πρέπει να είναι μια συστηματική μέθοδος που να ξεκινήσει από όταν είναι πολύ μικρό, όχι σήμερα θα μείνεις νηστικός γιατί ιέχουμε φασολάκια και αν σου αρέσουν ενώ αύριο σε αφήνω να φας αυτό που θες. Ετσι δεν κερδίζεις κάτι. Απλά θεωρώ για το εαυτό μου μιλώντας ότι τουλάχιστον τώρα δεν έχω τις ψυχικες αντοχες να μπω σε τέτοιες διενέξεις με το παιδί μου. Του προσφέρω μερικά πράγματα και τον αφήνω να φάει αυτά που θέλει όσο λίγα κι αν ειναι, ευελπιστώντας απλά ότι κάποια στιγμή θα φάει και άλλα πράγματα. Όπως με τη φέτα πχ που δεν την ήθελε με τπτ όταν του έλεγα να φάει και μια μέρα ήρθε απλά και πήρε μόνος του, και από τότε τρώει κανονικά. Πάντως yovanna από αυτά που περιγράφεις δεν θα το έλεγα τρομερα κακοφαφο, τρώει κάποια υγειινα πράγματα ακόμα και αλεσμένα δεν έχει σημασία,έχω ακούσει παιδιά που πραγματικά δεν τρωνε τίποτα.

[Mama_Anesti_]

Εμπειρικά θα πω πως δεν γίνεται να αλλάξεις διατροφικές συνήθειες σε ένα παιδί και συνάμα να μάθει να τρώει μόνο του. Επίσης συμφωνω πως αυτές οι αλλαγές πρέπει να γίνουν σταδιακα δίνοντας χρόνο στο παιδί. 

  

[Sentir...natureza]

6 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Είναι απλά κακόφαγο παιδί.

Aπλα οταν χαρακτιριζουμε καποιον δινοντας του μια ιδιοτητα πχ κακοφαγος, ειναι σαν να αποδεχομαστε οτι ετσι ειναι και δεν αλλαζει οποτε δεν προσπαθουμε περισσοτερο. Εσυ εχεις προσπαθησει να αλλαξεις διατροφικες συνηθειες ή απλα στηριζεσαι στην ταμπελα που σου εχουν βαλει οτι ησουν παντα ενα "κακοφαγο παιδι";  

 

6 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Ο γιός μου έχει και το άλλο.. δεν τρώει ποτέ το συνοδευτικό. Αν του βάλω πατατούλες ή ρυζάκι ή ντοματούλα δίπλα στα κεφτεδάκια πχ, θα με βάλει να το βγάλω από το πιάτο και να το εξαφανίσω από το οπτικό του πεδίο.. δεν ανακατεύει γεύσεις. Θα φάει ένα πράγμα..το βράδυ πριν κοιμηθεί, του έβγαλα τυράκι, κρακεράκι, αγγουράκι και γάλα. Τα ζήτησε μόνος του το ένα μετά το άλλο. Δεν έφαγε μπουκιά.

Υπαρχουν πολλα παιδια που δεν θελουν να ανακατευουν τις γευσεις. Αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο. Αντιθετα, οσο πιο λιγοτερο διαφορετικα φαγητα βαζεις στο στομαχι σου τοσο πιο ευκολα απορροφωνται τα θρεπτικα συστατικα διοτι καποιοι συνδυασμοι δυσκολευουν την απορροφηση των θρεπτικων ουσιων. Μπορεις να τα βαζεις σε διαφορετικα πιατακια ή μπολακια ή να βαζεις ενα μπολ με το συνοδευτικο στο τραπεζι. Επισης, μπορεις να δοκιμασεις αντι να σερβιρεις το φαγητο στο πιατο, να δινεις αδεια πιατα και να σερβιρεστε ο καθενας εκεινη την ωρα απο αυτα που θελει. Ετσι του δινεις και την ευκαιρια να διαλεξει τι θα βαλει στο πιατο του. Φυσικα, θα πρεπει να λειπουν τα σχολια του τυπου "Διαλεξες σαλατα; Θα την φας ομως ε; μην την αφησεις". Γενικως, απεφευγε να σχολιαζεις οτιδηποτε εχει να κανει με το φαγητο την ωρα που τρωτε. Υπαρχουν πολλα θεματα να πειτε εκτος απο αυτο.

 

6 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Η αδερφή μου είναι σαν εμένα περίπου. Ο ανιψιός μου απο την αρχή τσάκιζε όλα τα φαγητα. εμένα οι γονείς μου έτρωγαν τα πάντα! Εγώ γιατί βγήκα έτσι? Δεν τα έβλεπα να τα τρώνε στο σπίτι μου? Δεν φταίνε οι γονείς για όλα. Τα παιδιά έχουν τη δική τους προσωπικότητα.

Λες οτι η αδερφη σου ειναι σαν εσενα περιπου. Ακομη κι αν οι γονεις τα τρωνε ολα και υπαρχει παντα διαθεσιμη ποικιλια, εχει σημασια γενικως η αντιμετωπιση της σιτισης, η ελευθερια που δινεται στο νηπιο κα. Φυσικα και τα παιδια εχουν προσωπικοτητα αλλα οταν νιωσουν πεινα μια χαρα θα τα φανε ολα αν δεν υπαρχει αλλη επιλογη. 

[Yovanna]

Just now, Sentir...natureza said:

Aπλα οταν χαρακτιριζουμε καποιον δινοντας του μια ιδιοτητα πχ κακοφαγος, ειναι σαν να αποδεχομαστε οτι ετσι ειναι και δεν αλλαζει οποτε δεν προσπαθουμε περισσοτερο. Εσυ εχεις προσπαθησει να αλλαξεις διατροφικες συνηθειες ή απλα στηριζεσαι στην ταμπελα που σου εχουν βαλει οτι ησουν παντα ενα "κακοφαγο παιδι";  

 

Υπαρχουν πολλα παιδια που δεν θελουν να ανακατευουν τις γευσεις. Αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο. Αντιθετα, οσο πιο λιγοτερο διαφορετικα φαγητα βαζεις στο στομαχι σου τοσο πιο ευκολα απορροφωνται τα θρεπτικα συστατικα διοτι καποιοι συνδυασμοι δυσκολευουν την απορροφηση των θρεπτικων ουσιων. Μπορεις να τα βαζεις σε διαφορετικα πιατακια ή μπολακια ή να βαζεις ενα μπολ με το συνοδευτικο στο τραπεζι. Επισης, μπορεις να δοκιμασεις αντι να σερβιρεις το φαγητο στο πιατο, να δινεις αδεια πιατα και να σερβιρεστε ο καθενας εκεινη την ωρα απο αυτα που θελει. Ετσι του δινεις και την ευκαιρια να διαλεξει τι θα βαλει στο πιατο του. Φυσικα, θα πρεπει να λειπουν τα σχολια του τυπου "Διαλεξες σαλατα; Θα την φας ομως ε; μην την αφησεις". Γενικως, απεφευγε να σχολιαζεις οτιδηποτε εχει να κανει με το φαγητο την ωρα που τρωτε. Υπαρχουν πολλα θεματα να πειτε εκτος απο αυτο.

 

Λες οτι η αδερφη σου ειναι σαν εσενα περιπου. Ακομη κι αν οι γονεις τα τρωνε ολα και υπαρχει παντα διαθεσιμη ποικιλια, εχει σημασια γενικως η αντιμετωπιση της σιτισης, η ελευθερια που δινεται στο νηπιο κα. Φυσικα και τα παιδια εχουν προσωπικοτητα αλλα οταν νιωσουν πεινα μια χαρα θα τα φανε ολα αν δεν υπαρχει αλλη επιλογη. 

Είναι πάρα πολλά αυτά που δεν τρώω και δεν μπορώ να πιεστώ να τα φάω. Δεν θα πιεστώ και για το φαγητό. Προσπαθώ να θυμάμαι να τρώω φρούτα που μου αρέσουν. Την ταμπέλα της "κακόφαγης", την έχω κερδίσει με το σπαθί μου! πχ μου αρέσουν πολύ τα μακαρόνια με κιμά . Αν δω κομματάκια ντομάτας ή κρεμμυδιού μέσα, δεν θα το φάω.

Δεν έχω χρόνο να φτιάξω 3 φαγητά για να προσφέρω επιλογές. Το φαγητό θα είναι πχ μακαρόνια με κιμά. ή κανελόνια ή γεμιστά. άντε να κόψουμε και μια ντομάτα ή αγγουράκι. Τι να επιλέξει ακριβώς ? Επίσης δεν τρώμε όλοι ταυτόχρονα. Κάποιος ταίζει το παιδί και τρώει μετά.

Η αδερφή μου τρώει τα πάντα, απλά επιλέγει περισσότερο αυτά που μου αρέσουν και μένα. Γενικά πάντως δεν θα μπορούσα ποτέ να πιέσω ένα παιδί να φάει κάτι που δεν θέλει. Ούτε να το αφήσω νηστικό μέχρι να το φάει, αν ξέρω ότι δεν του αρέσει, επειδή μπορώ να το κάνω. Θέλω μόνο να δοκιμάσει να δει αν του αρέσει. Μόνο αυτό του ζητάω. Και ας φάει ότι θέλει μετά. Επίσης με τρελαίνει που δεν τρώει πράγματα που ξέρω ότι του αρέσουν , απλά από πείσμα.

 

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Είναι πάρα πολλά αυτά που δεν τρώω και δεν μπορώ να πιεστώ να τα φάω. Δεν θα πιεστώ και για το φαγητό. Προσπαθώ να θυμάμαι να τρώω φρούτα που μου αρέσουν. Την ταμπέλα της "κακόφαγης", την έχω κερδίσει με το σπαθί μου! πχ μου αρέσουν πολύ τα μακαρόνια με κιμά . Αν δω κομματάκια ντομάτας ή κρεμμυδιού μέσα, δεν θα το φάω.

Δεν έχω χρόνο να φτιάξω 3 φαγητά για να προσφέρω επιλογές. Το φαγητό θα είναι πχ μακαρόνια με κιμά. ή κανελόνια ή γεμιστά. άντε να κόψουμε και μια ντομάτα ή αγγουράκι. Τι να επιλέξει ακριβώς ? Επίσης δεν τρώμε όλοι ταυτόχρονα. Κάποιος ταίζει το παιδί και τρώει μετά.

Δεν εννοω να φτιαξεις 3 φαγητα. Εννοω πχ φτιαχνεις κοτοπουλο με χυλοπιτες. Βαζεις το κοτοπουλο σε ενα ταψακι, τις χυλοπιτες σε αλλο, την ντοματα/αγγουρι σε αλλο, σε ενα μικρο καροτα μπαστουνακια, σε ενα αλλο το τυρι κλπ και σερβιρεστε στο τραπεζι. Το να τρωτε ολοι μαζι ειναι πολυ σημαντικο και σιγουρα επηρεαζει αρνητικα το οτι δινεται "ιδιαιτερη" σημασια στο να φαει πρωτα το παιδι και μετα αυτος που το ταϊζει. Επισης, το να αγχωνεστε ή και απλα να αναρωτιεστε για το αν θα φαει, ποσο θα φαει, πως θα φαει ειναι πραγματα που τα παιδια τα αντιλαμβανονται ειτε με σχολια ειτε με μη λεκτικα μηνυματα και ειναι η νουμερο ενα αιτια αρνησης φαγητου. Λογικο δεν ειναι να αντιδραει αν ειναι συνεχως υπο εξεταση; 

 

Just now, Yovanna είπε:

Γενικά πάντως δεν θα μπορούσα ποτέ να πιέσω ένα παιδί να φάει κάτι που δεν θέλει. Ούτε να το αφήσω νηστικό μέχρι να το φάει, αν ξέρω ότι δεν του αρέσει, επειδή μπορώ να το κάνω. Θέλω μόνο να δοκιμάσει να δει αν του αρέσει. Μόνο αυτό του ζητάω. Και ας φάει ότι θέλει μετά. Επίσης με τρελαίνει που δεν τρώει πράγματα που ξέρω ότι του αρέσουν , απλά από πείσμα.

Πιεση δεν ειναι μονο η ξεκαθαρη σωματικη πχ να πιεσεις το κουταλι στο στομα. Πιεση ειναι και οι απειλες, τα σχολια κλπ. Το "πεισμα" ειναι η αντιδραση του στη πιεση που νιωθει.  Επισης, γιατι το να το αφησεις νηστικο ειναι κακο; Δεν κανεις καψονι. Αφηνεις το σωμα του να λειτουργησει φυσικα ωστε να επελθει η αισθηση πεινας. Εσυ τρως και χωρις να πειναει η κοιλια σου; 

Κρατα στο μυαλο σου οτι τα νηπια γενικως δεν δοκιμαζουν ευκολα και οσο πιο πολυ τους το λες τοσο δεν θελουν να δοκιμασουν.

[Deena]

@Yovanna εγώ θα σου πω να μην αγχώνεσαι, δεν τα βλέπω τόσο τραγικά τα πράγματα προσωπικά. Αφού τρώει κιμά σε κεφτεδάκι ή σε σάλτσα, εκμεταλλεύσου το ώστε να δώσεις έτσι περισσότερα είδη κρέατος. Επίσης, τώρα το καλοκαίρι όταν οι συνθήκες το ευνοούν, κάνε μια εισαγωγή στα κομμάτια φρούτων (πχ στην παραλία) ως ένα βήμα προς το να αρχίσει να τρώει το φαγητό μόνος του με το χέρι. Αυτό μπορείς να το κάνεις και τα κεφτεδάκια, το τοστ ή π.χ. κανένα τυροπιτάκι αν τρώει.

 

Είναι μικρό ακόμα το παιδί και είναι ενμέρει λογικό να κολλάει σε κάποια φαγητά από πείσμα, σε όλα τα παιδιά σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό κάποια στιγμή το φαγητό γίνεται παιχνίδι εξουσίας. Ούτε για το advance εγώ θα τρελλαινόμουν, ίσως μπορεί να μείωνα λίγο την ποσότητα στο πρωινό, όχι γιατί το θεωρώ βλαπτικό αλλά γιατί είναι πολυ χορταστικό και ίσως του κόβει την όρεξη.

 

Με το φαγητό στο σχολείο θα δεις βελτίωση, ίσως όχι αμέσως αλλά ακόμα και τα πλέον κακόφαγα παιδιά κάποια στιμή φάγανε στον παιδικό. Ούτε στο δικό μας σπίτι τρώμε ποτέ όλοι μαζί, εξαίρεση τα Σ/Κ και τους μήνες της καραντίνας, χρόνια τώρα έτσι είναι από τότε που γεννήθηκαν τα παιδιά. Έχουν περάσει και τα δικά μου από διάφορες φάσεις (τα έχω αναφέρει και στο άλλο θέμα της @Έσπερος), όλα εξελίχθηκαν ομαλά, σε κανένα από τα δύο παιδιά δεν έμεινε "κουσούρι" να τρώνε στα 8 μόνο μακαρόνια με κιμά.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Yovanna είπε:

Είναι πάρα πολλά αυτά που δεν τρώω και δεν μπορώ να πιεστώ να τα φάω. Δεν θα πιεστώ και για το φαγητό. Προσπαθώ να θυμάμαι να τρώω φρούτα που μου αρέσουν. Την ταμπέλα της "κακόφαγης", την έχω κερδίσει με το σπαθί μου! πχ μου αρέσουν πολύ τα μακαρόνια με κιμά . Αν δω κομματάκια ντομάτας ή κρεμμυδιού μέσα, δεν θα το φάω.

Δεν έχω χρόνο να φτιάξω 3 φαγητά για να προσφέρω επιλογές. Το φαγητό θα είναι πχ μακαρόνια με κιμά. ή κανελόνια ή γεμιστά. άντε να κόψουμε και μια ντομάτα ή αγγουράκι. Τι να επιλέξει ακριβώς ? Επίσης δεν τρώμε όλοι ταυτόχρονα. Κάποιος ταίζει το παιδί και τρώει μετά.

Η αδερφή μου τρώει τα πάντα, απλά επιλέγει περισσότερο αυτά που μου αρέσουν και μένα. Γενικά πάντως δεν θα μπορούσα ποτέ να πιέσω ένα παιδί να φάει κάτι που δεν θέλει. Ούτε να το αφήσω νηστικό μέχρι να το φάει, αν ξέρω ότι δεν του αρέσει, επειδή μπορώ να το κάνω. Θέλω μόνο να δοκιμάσει να δει αν του αρέσει. Μόνο αυτό του ζητάω. Και ας φάει ότι θέλει μετά. Επίσης με τρελαίνει που δεν τρώει πράγματα που ξέρω ότι του αρέσουν , απλά από πείσμα.

 

 

Κακά τα ψέματα, το κακόφαγος σημαίνει συνήθως κακομαθημένος. Με την έννοια ότι δεν υπήρξαν κανόνες, και το φαγητό έγινε καπρίτσιο. Με εξαίρεση φυσικά διαταραχές που π.χ.δεν επιτρέπουν σε κάποιον επαφή με συγκεκριμένες υφές.

Εν πάσει περιπτώση, από τη στιγμή που δε σας πειράζει τι τρώει το παιδί, ή εσείς, με την έννοια ότι χρειάζονται Χ λαχανικά ή Υ πρωτεϊνες μέσα στη μέρα, δεν καταλαβαίνω γιατί η ανησυχία.

[Yovanna]

Just now, Sentir...natureza said:

Δεν εννοω να φτιαξεις 3 φαγητα. Εννοω πχ φτιαχνεις κοτοπουλο με χυλοπιτες. Βαζεις το κοτοπουλο σε ενα ταψακι, τις χυλοπιτες σε αλλο, την ντοματα/αγγουρι σε αλλο, σε ενα μικρο καροτα μπαστουνακια, σε ενα αλλο το τυρι κλπ και σερβιρεστε στο τραπεζι. Το να τρωτε ολοι μαζι ειναι πολυ σημαντικο και σιγουρα επηρεαζει αρνητικα το οτι δινεται "ιδιαιτερη" σημασια στο να φαει πρωτα το παιδι και μετα αυτος που το ταϊζει. Επισης, το να αγχωνεστε ή και απλα να αναρωτιεστε για το αν θα φαει, ποσο θα φαει, πως θα φαει ειναι πραγματα που τα παιδια τα αντιλαμβανονται ειτε με σχολια ειτε με μη λεκτικα μηνυματα και ειναι η νουμερο ενα αιτια αρνησης φαγητου. Λογικο δεν ειναι να αντιδραει αν ειναι συνεχως υπο εξεταση; 

 

Πιεση δεν ειναι μονο η ξεκαθαρη σωματικη πχ να πιεσεις το κουταλι στο στομα. Πιεση ειναι και οι απειλες, τα σχολια κλπ. Το "πεισμα" ειναι η αντιδραση του στη πιεση που νιωθει.  Επισης, γιατι το να το αφησεις νηστικο ειναι κακο; Δεν κανεις καψονι. Αφηνεις το σωμα του να λειτουργησει φυσικα ωστε να επελθει η αισθηση πεινας. Εσυ τρως και χωρις να πειναει η κοιλια σου; 

Κρατα στο μυαλο σου οτι τα νηπια γενικως δεν δοκιμαζουν ευκολα και οσο πιο πολυ τους το λες τοσο δεν θελουν να δοκιμασουν.

Έχεις απόλυτο δίκιο για τις "απειλές ". Όμως κάποια στιγμή θέλω κάτι να φάει για να έχει ενέργεια να συνεχίσουμε τη μέρα μας. Το όλοι μαζί στο τραπέζι, συνήθως δεν είναι εφικτό, λόγω δουλειάς, υποχρεώσεων, δραστηριοτήτων κτλ. Γενικά πάντως δεν αγχώνομαι ιδιαίτερα ούτε για το πόσο θα φάει, ούτε για το πώς. Αλλά αγχώνομαι γιατί λέω δεν νομίζω να μεγάλωσε κανένα παιδάκι τρώγοντας μόνο κεφτεδάκια και αστράκι!

 

Just now, Deena said:

@Yovanna εγώ θα σου πω να μην αγχώνεσαι, δεν τα βλέπω τόσο τραγικά τα πράγματα προσωπικά. Αφού τρώει κιμά σε κεφτεδάκι ή σε σάλτσα, εκμεταλλεύσου το ώστε να δώσεις έτσι περισσότερα είδη κρέατος. Επίσης, τώρα το καλοκαίρι όταν οι συνθήκες το ευνοούν, κάνε μια εισαγωγή στα κομμάτια φρούτων (πχ στην παραλία) ως ένα βήμα προς το να αρχίσει να τρώει το φαγητό μόνος του με το χέρι. Αυτό μπορείς να το κάνεις και τα κεφτεδάκια, το τοστ ή π.χ. κανένα τυροπιτάκι αν τρώει.

 

Είναι μικρό ακόμα το παιδί και είναι ενμέρει λογικό να κολλάει σε κάποια φαγητά από πείσμα, σε όλα τα παιδιά σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό κάποια στιγμή το φαγητό γίνεται παιχνίδι εξουσίας. Ούτε για το advance εγώ θα τρελλαινόμουν, ίσως μπορεί να μείωνα λίγο την ποσότητα στο πρωινό, όχι γιατί το θεωρώ βλαπτικό αλλά γιατί είναι πολυ χορταστικό και ίσως του κόβει την όρεξη.

 

Με το φαγητό στο σχολείο θα δεις βελτίωση, ίσως όχι αμέσως αλλά ακόμα και τα πλέον κακόφαγα παιδιά κάποια στιμή φάγανε στον παιδικό. Ούτε στο δικό μας σπίτι τρώμε ποτέ όλοι μαζί, εξαίρεση τα Σ/Κ και τους μήνες της καραντίνας, χρόνια τώρα έτσι είναι από τότε που γεννήθηκαν τα παιδιά. Έχουν περάσει και τα δικά μου από διάφορες φάσεις (τα έχω αναφέρει και στο άλλο θέμα της @Έσπερος), όλα εξελίχθηκαν ομαλά, σε κανένα από τα δύο παιδιά δεν έμεινε "κουσούρι" να τρώνε στα 8 μόνο μακαρόνια με κιμά.

Αυτό ακριβώς είχα σκοπό να κάνω με τα φρούτα και με τα γιαούρτια. Και εγώ ελπίζω να αλλάξει αυτό με τον καιρό. Η μαμά μου μικρή έτρωγε μόνο κοτόπουλο, πατάτες και μακαρόνια. Ως ενήλικη μόνο τις μπάμιες δεν τρώει! Ευχαριστώ για την ενθάρρυνση!

 

Just now, ΑΡΓΚ said:

Εν πάσει περιπτώση, από τη στιγμή που δε σας πειράζει τι τρώει το παιδί

Έχεις δίκιο. Άνοιξα το θέμα για να σκοτώσω το χρόνο μου.