ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ

[maria_tweety]

Και γω είχα πρόβλημα με τον τράχηλο στην εγκυμοσύνη. Από τον τέταρτο μήνα είχα 3,3 περίπου. Ο γιατρός με πήγε συντηρητικά με ξάπλα και ουτροζεσταν. Στον 6 κ 7 μήνα είχα φτάσει με τράχηλο γύρω στα 2,5. Ο γιατρός θα μου έκανε περιδεση αν έπεφτε κάτω από 2 αλλά γενικά ήθελε να την αποφύγει γιατί σε προχωρημένη εβδομάδα είναι επικίνδυνη. Με ξάπλα πάντως κατάφερα να γεννήσω 38 εβδομαδα. Επίσης, σημασία έχει ο ρυθμός μείωσης του τραχήλου. Μπορεί η γυναίκα σου να βγάλει την εγκυμοσύνη μ αυτό το μήκος τραχήλου χωρίς να μειωθεί. Αν ξεκινήσει κ μειώνεται θα είναι ανησυχητικό 

[**nikos**]

Just now, ninaki80 είπε:

τοτε δεν μπορεις να κανεις πολλα απτο να τους εμπιστευτεις. προσεχεις ελενχεις συχνα τραχηλο γιατι ετσι κ αλλιως ο τραχηλος μικραινει μετα την 18 εβδομαδα. κανεις συχνα καλλιεργειες ελενχεις υπατικα ενζυμα ζαχαρο απαραιτητα με ενδοκρινολογο  αιματολικες ουρων συχνα κ ελπιζεις οτι απλα η πρωτη ηταν τυχαιο γεγονος

Τι είναι τα υπατικα ένζυμα;

[ninaki80]

Just now, **nikos** είπε:

Τι είναι τα υπατικα ένζυμα;

σε μια γενικη αιματος θα τα δεις ως SGot AST τρανσαμινασες .αυτα ειναι για την λειτουργια του συκωτιου. σε καποιες γυναικες στην εγκυμοσυνη απο τις ορμονες το.συκωτι αρχιζει κ λειτουργει λανθασμενα αυτο το λενε χολοστατη κυησης κ συμβαινει ξαφνικα κ οδηγει σε αποβολες κ προωρο τοκετο.

[**nikos**]

Θα το έχω υπόψιν νομίζω ότι έχουμε κάνει τέτοιο , θα το δω στις εξετάσεις 

[Eleni 86]

On 3/7/2019 at 4:08 ΜΜ, λουκουμαδάκι είπε:

Πχ εγώ ξέρω ότι έχω θέμα με τον τράχηλο και θα κάνω τις απαιτούμενες κινήσεις σε επόμενη εγκυμοσύνη. Εσείς με την πρόωρη γέννα τι προσέχουν τώρα; Τράχηλο; Κολπικά μικρόβια; Πίεση; Αιματολογικές; Θα μου πεις δεν ξέρουν τι προκάλεσε τον πρώτο τοκετό οκ αλλά προληπτικά σε τι άλλο δίνουν σημασία; Πληροφοριακά ρωτάω δεν ξέρω τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις έτσι; 

 

On 3/7/2019 at 4:08 ΜΜ, λουκουμαδάκι είπε:

Πχ εγώ ξέρω ότι έχω θέμα με τον τράχηλο και θα κάνω τις απαιτούμενες κινήσεις σε επόμενη εγκυμοσύνη. Εσείς με την πρόωρη γέννα τι προσέχουν τώρα; Τράχηλο; Κολπικά μικρόβια; Πίεση; Αιματολογικές; Θα μου πεις δεν ξέρουν τι προκάλεσε τον πρώτο τοκετό οκ αλλά προληπτικά σε τι άλλο δίνουν σημασία; Πληροφοριακά ρωτάω δεν ξέρω τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις έτσι; 

@λουκουμαδάκι ειχα μια απωλεια 22 εβδ απο ανεπαρκειαντραχηλου κ μετα επαθα μολυνση.Η μπεμπα εζησε 10 μερες.Μπορεις να μ.πεις την εμπειρια απ την περιδεση?σε επομενη κυηση προταθηκε προληπτικο ραμμα και αντιβιωση

[λουκουμαδάκι]

13 ώρες πρίν, Eleni 86 είπε:

 

@λουκουμαδάκι ειχα μια απωλεια 22 εβδ απο ανεπαρκειαντραχηλου κ μετα επαθα μολυνση.Η μπεμπα εζησε 10 μερες.Μπορεις να μ.πεις την εμπειρια απ την περιδεση?σε επομενη κυηση προταθηκε προληπτικο ραμμα και αντιβιωση

Ελένη λυπάμαι πολύ που πέρασες τέτοια γέννα και απώλεια τόσο νωρίς! 

Το βράδυ πριν την περίδεση μου πήρε δείγμα για μικρόβια να δούμε αν υπήρχε κάτι αλλά ήταν αρνητική οπότε και πήρα  μετά μια απλή αντιβιωση ευρέος φάσματος. Η περίδεση ήταν γρήγορη διαδικασία έμεινα ένα βράδυ στην κλινική και μετά είχα λίγο αίμα για καμία βδομάδα. Πήρα αντιβίωση ένα κουτί και έκανα και δύο κολπικά κάποιες εβδομάδες μετά να προλάβουμε τυχόν μικρόβια.  Έπειτα ξεκούραση και όχι πολλά πολλά. Την έβγαλα την ώρα της γέννας. Προληπτικά έκανα και κορτιζονες 28η και 32η εβδομάδα. Την επόμενη φορά και εμείς θα κάνουμε αλλά πολύ πιο νωρίς και μετά αντιβίωση κλπ και κανέναν έλεγχο κολπικά για μικρόβια, φαντάζομαι θα ακολουθήσει το ίδιο 'πρωτόκολλο'! 

[Eleni 86]

πρίν από 1 λεπτό , λουκουμαδάκι είπε:

Ελένη λυπάμαι πολύ που πέρασες τέτοια γέννα και απώλεια τόσο νωρίς! 

Το βράδυ πριν την περίδεση μου πήρε δείγμα για μικρόβια να δούμε αν υπήρχε κάτι αλλά ήταν αρνητική οπότε και πήρα  μετά μια απλή αντιβιωση ευρέος φάσματος. Η περίδεση ήταν γρήγορη διαδικασία έμεινα ένα βράδυ στην κλινική και μετά είχα λίγο αίμα για καμία βδομάδα. Πήρα αντιβίωση ένα κουτί και έκανα και δύο κολπικά κάποιες εβδομάδες μετά να προλάβουμε τυχόν μικρόβια.  Έπειτα ξεκούραση και όχι πολλά πολλά. Την έβγαλα την ώρα της γέννας. Προληπτικά έκανα και κορτιζονες 28η και 32η εβδομάδα. Την επόμενη φορά και εμείς θα κάνουμε αλλά πολύ πιο νωρίς και μετά αντιβίωση κλπ και κανέναν έλεγχο κολπικά για μικρόβια, φαντάζομαι θα ακολουθήσει το ίδιο 'πρωτόκολλο'! 

Ναι το πλανο λεει προληπτικη περιδεση 13η βδ και καθε μηνα καποιες μερες αντιβιωση.Τωρα μα σου πω οτι μ φαινεται ευκολο ολο αυτο θα σ οω ψεματα.Επισης λογω νεας διαγνωσης θρομβοφιλιας θα κανω κ ηπαρινη.Πώς θα τη βγαλω ξαπλα καο χωρις φοβο αραγε?φοβαμαι για τη λοιμωξη κ για το αν θα κρατησει το ραμμα.Καποιοι ειναι εντελως αρνητικη με την περιδεση

[λουκουμαδάκι]

Just now, Eleni 86 είπε:

Ναι το πλανο λεει προληπτικη περιδεση 13η βδ και καθε μηνα καποιες μερες αντιβιωση.Τωρα μα σου πω οτι μ φαινεται ευκολο ολο αυτο θα σ οω ψεματα.Επισης λογω νεας διαγνωσης θρομβοφιλιας θα κανω κ ηπαρινη.Πώς θα τη βγαλω ξαπλα καο χωρις φοβο αραγε?φοβαμαι για τη λοιμωξη κ για το αν θα κρατησει το ραμμα.Καποιοι ειναι εντελως αρνητικη με την περιδεση

Ελένη αρνητικοί ξεαρνητικοί εσύ έχεις έναν τράχηλο που άνοιξε. Θες από μικρόβια; Θες από το βάρος που αυξάνεται λόγω του πλακούντα και του υγρού εκεί γύρω στις 20 εβδομάδες; Θες από την κατασκευή του που δεν κρατάει; Άνοιξε. Τι θα κάνουμε δλδ θα κάτσουμε να τον μετράμε κάθε βδομάδα και θα φοβόμαστε να πάμε έστω τουαλέτα; εδώ με τη γιατρό μου να λέει έδεσε δεν έχεις θέμα σήκω και γω καθόμουν για βδομάδες με τον φόβο από το σοκ και σταμάτησα αγορές και τα πάντα. Τώρα και εγώ και εσύ θα το κάνουμε από την αρχή. Θα πάρουμε τις αντιβιώσεις μας και θα είμαστε ναι μεν προσεκτικές αλλά όχι φοβικές. Ξέρω σου στοίχησε. Ξέρω ότι φοβάσαι. Ξέρω πονάς. Ξέρω ότι δεν θα ξεχάσεις. Αλλά πρέπει να προχωρήσεις μπροστά. Και τώρα ξέρεις. Δεν θα βρεθείς προ απροόπτου. Θα είσαι έτοιμη. 

[Indyla]

Αυτό που έχω καταλάβει μετά από πολύ ψάξιμο και συζήτηση με πολλούς γιατρούς είναι ότι σε μεγάλο βαθμό η έκβαση ενός σοβαρού μαιευτικού προβλήματος εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη διαχείριση που κάνει ο γιατρός. Οπότε @λουκουμαδάκι η δική σου έκβαση ήταν θετική -ευτυχώς για εσένα και το μωράκι σου- ενώ για την @Eleni86 δυστυχώς δεν ήταν όπως δεν ήταν και για εμένα και πολλές άλλες γυναίκες εντός ή εκτός του forum. Η απώλεια ενός παιδιού από επιπλοκή της κύησης -και μάλιστα προχωρημένης κύησης- είναι ένα πολύ τραυματικό γεγονός για τη γυναίκα αλλά και τον άντρα της. Και ένα τέτοιο τραύμα είναι απολύτως λογικό να δημιουργεί φόβο, αγωνία και αβεβαιότητα μπροστά στην προοπτική μίας νέας εγκυμοσύνης. Είναι ανθρώπινο και κατανοητό όταν έχεις περάσει κάτι τόσο δύσκολο (ενδεχομένως και με ευθύνη του γιατρού σου...) να φοβάσαι ότι μπορεί να το ξαναπάθεις. Και από την άλλη, όταν κάποιου η περιπέτεια είχε αίσιο τέλος παρ’ όλα τα όσα τράβηξε, έχει κάθε λόγο να είναι αισιόδοξος στην προοπτική μιας νέας εγκυμοσύνης. Συνεπώς τόσο το δικό σου συναίσθημα όσο και της Ελένης είναι απολύτως σεβαστά και δικαιολογημένα και βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση, θεωρώ, με την κατάληξη της κάθε ιστορίας. Συμφωνώ πως κάθε γυναίκα που φοβάται, χρειάζεται την ενθάρρυνση και την παρότρυνση να προχωρήσει μπροστά αλλά σίγουρα χρειάζεται και κατανόηση γι’ αυτό που νιώθει.

[λουκουμαδάκι]

1 hour ago, Indyla είπε:

Αυτό που έχω καταλάβει μετά από πολύ ψάξιμο και συζήτηση με πολλούς γιατρούς είναι ότι σε μεγάλο βαθμό η έκβαση ενός σοβαρού μαιευτικού προβλήματος εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη διαχείριση που κάνει ο γιατρός. Οπότε @λουκουμαδάκι η δική σου έκβαση ήταν θετική -ευτυχώς για εσένα και το μωράκι σου- ενώ για την @Eleni86 δυστυχώς δεν ήταν όπως δεν ήταν και για εμένα και πολλές άλλες γυναίκες εντός ή εκτός του forum. Η απώλεια ενός παιδιού από επιπλοκή της κύησης -και μάλιστα προχωρημένης κύησης- είναι ένα πολύ τραυματικό γεγονός για τη γυναίκα αλλά και τον άντρα της. Και ένα τέτοιο τραύμα είναι απολύτως λογικό να δημιουργεί φόβο, αγωνία και αβεβαιότητα μπροστά στην προοπτική μίας νέας εγκυμοσύνης. Είναι ανθρώπινο και κατανοητό όταν έχεις περάσει κάτι τόσο δύσκολο (ενδεχομένως και με ευθύνη του γιατρού σου...) να φοβάσαι ότι μπορεί να το ξαναπάθεις. Και από την άλλη, όταν κάποιου η περιπέτεια είχε αίσιο τέλος παρ’ όλα τα όσα τράβηξε, έχει κάθε λόγο να είναι αισιόδοξος στην προοπτική μιας νέας εγκυμοσύνης. Συνεπώς τόσο το δικό σου συναίσθημα όσο και της Ελένης είναι απολύτως σεβαστά και δικαιολογημένα και βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση, θεωρώ, με την κατάληξη της κάθε ιστορίας. Συμφωνώ πως κάθε γυναίκα που φοβάται, χρειάζεται την ενθάρρυνση και την παρότρυνση να προχωρήσει μπροστά αλλά σίγουρα χρειάζεται και κατανόηση γι’ αυτό που νιώθει.

Είναι ένα αδιαπραγμάτευτα τραυματικό γεγονός και αν μη τι άλλο από τα μεγαλύτερα. Και χρειάζεται και κατανόηση και βοήθεια και συμπαράσταση. Η Ελένη γράφει τον πόνο της και τις απορίες της και την τεράστια αγωνία της εντός και εκτός φόρουμ εδώ και καιρό. Δείχνοντας τις θετικές καταλήξεις και παρότρυνση να αφήσει για λίγο το παρελθόν στην άκρη (φυσικά και χωρίς να το ξεχάσει) ίσως δώσει ένα μικρό έναυσμα να πάρει ένα μικρό κομμάτι θάρρους και να ξεκινήσει από την αρχή με στιγμές αισιοδοξίας που είμαι σίγουρη ότι χρειάζεται. Άλλωστε πιστεύω ότι αγάπη κατανόηση και συμπαράσταση έχει λάβει από το κοντινό της περιβάλλον (που είναι αυτό που μετράει και στο τέλος της μέρας έχει σημασία, όχι ότι από εδώ δεν έχει απλά εμείς όλοι κλείνουμε έναν υπολογιστή και συνεχίζουμε τις ζωές μας) και περισσότερη σημασία τώρα που ξεκινάει ξανά για μία εγκυμοσύνη έχει η ενθάρρυνση η 'σπρωξιά' η πίστη προς την θετική έκβαση και την αισιοδοξία. Αν 'διαβάζομαι' υπέρ του δέοντος 'σκληρα αυστηρή' για το προχώρα είναι γιατί το πιστεύω έχοντας 'διαβάσει' την Ελένη εδώ και καιρό. 

[Summer love]

10 ώρες πρίν, Eleni 86 είπε:

Ναι το πλανο λεει προληπτικη περιδεση 13η βδ και καθε μηνα καποιες μερες αντιβιωση.Τωρα μα σου πω οτι μ φαινεται ευκολο ολο αυτο θα σ οω ψεματα.Επισης λογω νεας διαγνωσης θρομβοφιλιας θα κανω κ ηπαρινη.Πώς θα τη βγαλω ξαπλα καο χωρις φοβο αραγε?φοβαμαι για τη λοιμωξη κ για το αν θα κρατησει το ραμμα.Καποιοι ειναι εντελως αρνητικη με την περιδεση

Ελένη καλημέρα 

λυπαμαι πραγματικά παρά πολυυυυ για αυτό που έζησες . Ακριβώς αντίστοιχο δεν έχω ζήσει όμως μπορώ να καταλάβω και την απώλεια και το φόβο σου έχοντας περάσει και εγώ διαφορά (κυηςεις Με χρωμοσωματικες ανωμαλίες , διακοπή κύησης σε προχωρημένη εγκυμοσύνη , εξωσωματική που δεν ... κτλ ) για να έχω την κόρη μου . 

Κάθε φορά κλεινόμουν στο εαυτό μου όμως σε κάθε νέα εγκυμοσύνη γινόμουν ακόμη πιο δυνατή . 

Και ναι φυσικά και θα κανείς τα πάντα και περισεση και αντιβίωση και όλα. Εδώ αντιβίωση κάθε μήνα έπαιρνα εγώ φαντάσου (λόγω φλεγμονών στη μητρα από τις πολλές αποξεσεις κτλ ) που δεν μου είχε συμβεί το αντίστοιχο καθώς και ηπαρινη ενέσεις  και προφυλακτική θεραπεία για ουρολοιμώξεις (θέμα και με αυτό - τεράστιο ιστορικό ) και στο κρεβάτι έκατσα λόγω αποκόλλησης και αργότερα συστάσεων και και και ...

προχωρα , δεν είναι εύκολο να ξεπεράσεις τους φόβους σου, μικρά και σταθερά βήματα . 

4 ώρες πρίν, Indyla είπε:

Αυτό που έχω καταλάβει μετά από πολύ ψάξιμο και συζήτηση με πολλούς γιατρούς είναι ότι σε μεγάλο βαθμό η έκβαση ενός σοβαρού μαιευτικού προβλήματος εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη διαχείριση που κάνει ο γιατρός. Οπότε @λουκουμαδάκι η δική σου έκβαση ήταν θετική -ευτυχώς για εσένα και το μωράκι σου- ενώ για την @Eleni86 δυστυχώς δεν ήταν όπως δεν ήταν και για εμένα και πολλές άλλες γυναίκες εντός ή εκτός του forum. Η απώλεια ενός παιδιού από επιπλοκή της κύησης -και μάλιστα προχωρημένης κύησης- είναι ένα πολύ τραυματικό γεγονός για τη γυναίκα αλλά και τον άντρα της. Και ένα τέτοιο τραύμα είναι απολύτως λογικό να δημιουργεί φόβο, αγωνία και αβεβαιότητα μπροστά στην προοπτική μίας νέας εγκυμοσύνης. Είναι ανθρώπινο και κατανοητό όταν έχεις περάσει κάτι τόσο δύσκολο (ενδεχομένως και με ευθύνη του γιατρού σου...) να φοβάσαι ότι μπορεί να το ξαναπάθεις. Και από την άλλη, όταν κάποιου η περιπέτεια είχε αίσιο τέλος παρ’ όλα τα όσα τράβηξε, έχει κάθε λόγο να είναι αισιόδοξος στην προοπτική μιας νέας εγκυμοσύνης. Συνεπώς τόσο το δικό σου συναίσθημα όσο και της Ελένης είναι απολύτως σεβαστά και δικαιολογημένα και βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση, θεωρώ, με την κατάληξη της κάθε ιστορίας. Συμφωνώ πως κάθε γυναίκα που φοβάται, χρειάζεται την ενθάρρυνση και την παρότρυνση να προχωρήσει μπροστά αλλά σίγουρα χρειάζεται και κατανόηση γι’ αυτό που νιώθει.

Κοπέλα μου έχω διαβασει παλαιότερα την ιστορία σου και δεν σου κρύβω ότι όταν διάβασα τα δυσάρεστα μούδιασα! 

Πραγματικά δεν έχω λόγια ! 

Καταλαβαινω αυτό που λες για τις ευθύνες , εσυ ξέρεις καλύτερα τι συνέβει στην περίπτωση σου και αν κάτι θα μπορούσε να αλλάξει . Είναι δύσκολο, θέλει αρκετό χρόνο και προσπάθεια για ν νιωσει κανείς καλύτερα . 

 

[Indyla]

22 ώρες πρίν, Summer love είπε:

Κοπέλα μου έχω διαβασει παλαιότερα την ιστορία σου και δεν σου κρύβω ότι όταν διάβασα τα δυσάρεστα μούδιασα! 

Πραγματικά δεν έχω λόγια ! 

Καταλαβαινω αυτό που λες για τις ευθύνες , εσυ ξέρεις καλύτερα τι συνέβει στην περίπτωση σου και αν κάτι θα μπορούσε να αλλάξει . Είναι δύσκολο, θέλει αρκετό χρόνο και προσπάθεια για ν νιωσει κανείς καλύτερα . 

 

Σ᾽ ευχαριστώ πολύ καλή μου. Είναι πράγματι δύσκολο να αξιολογήσεις τέτοιες καταστάσεις. Όταν όμως αρκετοί σου λένε εκ των υστέρων ότι θα μπορούσε να έχει γίνει καλύτερη διαχείριση, τότε έχεις σοβαρούς λόγους να υποψιάζεσαι ότι όντως δεν έγιναν τα πράγματα όπως έπρεπε για να αποφευχθεί αυτή η κακή έκβαση. Αλλά ας μην πλατιάσω για να μη βγούμε εκτός θέματος. Ευχαριστώ πάντως.

 

On 6/7/2019 at 10:01 ΠΜ, λουκουμαδάκι είπε:

Είναι ένα αδιαπραγμάτευτα τραυματικό γεγονός και αν μη τι άλλο από τα μεγαλύτερα. Και χρειάζεται και κατανόηση και βοήθεια και συμπαράσταση. Η Ελένη γράφει τον πόνο της και τις απορίες της και την τεράστια αγωνία της εντός και εκτός φόρουμ εδώ και καιρό. Δείχνοντας τις θετικές καταλήξεις και παρότρυνση να αφήσει για λίγο το παρελθόν στην άκρη (φυσικά και χωρίς να το ξεχάσει) ίσως δώσει ένα μικρό έναυσμα να πάρει ένα μικρό κομμάτι θάρρους και να ξεκινήσει από την αρχή με στιγμές αισιοδοξίας που είμαι σίγουρη ότι χρειάζεται. Άλλωστε πιστεύω ότι αγάπη κατανόηση και συμπαράσταση έχει λάβει από το κοντινό της περιβάλλον (που είναι αυτό που μετράει και στο τέλος της μέρας έχει σημασία, όχι ότι από εδώ δεν έχει απλά εμείς όλοι κλείνουμε έναν υπολογιστή και συνεχίζουμε τις ζωές μας) και περισσότερη σημασία τώρα που ξεκινάει ξανά για μία εγκυμοσύνη έχει η ενθάρρυνση η 'σπρωξιά' η πίστη προς την θετική έκβαση και την αισιοδοξία. Αν 'διαβάζομαι' υπέρ του δέοντος 'σκληρα αυστηρή' για το προχώρα είναι γιατί το πιστεύω έχοντας 'διαβάσει' την Ελένη εδώ και καιρό. 

 

Ναι κατά βάση συμφωνώ. Ακριβώς όμως επειδή είμαστε άγνωστοι στο διαδίκτυο όπως λες κι εσύ, θεωρώ ότι και η αυστηρότητα χρειάζεται μέτρο δεδομένου ότι κανείς μας εδώ δεν γνωρίζει τις ανάγκες και τα όρια του καθενός και της καθεμίας με τους οποίους συνομιλούμε. Το ότι οι προθέσεις σου είναι καλές και στοχεύουν στο να ενθαρρύνεις την άλλη φίλη νομίζω ότι είναι προφανές και δεν χωράει αμφισβήτηση. Και μπορεί πράγματι να είναι χρήσιμη αυτή η στάση αρκεί να μην τρομάζει τον ενδιαφερόμενο. Αυτά από εμένα για να μην κάνω τον δικηγόρο και να μην βγούμε και από το θέμα της θεματοθέτριας.

[λουκουμαδάκι]

Just now, Indyla είπε:

 

Σ᾽ ευχαριστώ πολύ καλή μου. Είναι πράγματι δύσκολο να αξιολογήσεις τέτοιες καταστάσεις. Όταν όμως αρκετοί σου λένε εκ των υστέρων ότι θα μπορούσε να έχει γίνει καλύτερη διαχείριση, τότε έχεις σοβαρούς λόγους να υποψιάζεσαι ότι όντως δεν έγιναν τα πράγματα όπως έπρεπε για να αποφευχθεί αυτή η κακή έκβαση. Αλλά ας μην πλατιάσω για να μη βγούμε εκτός θέματος. Ευχαριστώ πάντως.

 

 

Ναι κατά βάση συμφωνώ. Ακριβώς όμως επειδή είμαστε άγνωστοι στο διαδίκτυο όπως λες κι εσύ, θεωρώ ότι και η αυστηρότητα χρειάζεται μέτρο δεδομένου ότι κανείς μας εδώ δεν γνωρίζει τις ανάγκες και τα όρια του καθενός και της καθεμίας με τους οποίους συνομιλούμε. Το ότι οι προθέσεις σου είναι καλές και στοχεύουν στο να ενθαρρύνεις την άλλη φίλη νομίζω ότι είναι προφανές και δεν χωράει αμφισβήτηση. Και μπορεί πράγματι να είναι χρήσιμη αυτή η στάση αρκεί να μην τρομάζει τον ενδιαφερόμενο. Αυτά από εμένα για να μην κάνω τον δικηγόρο και να μην βγούμε και από το θέμα της θεματοθέτριας.

Δεν θεωρώ σε κανένα από τα λεγόμενα μου ότι ξεπέρασα κάποιο μέτρο ακόμα και αν δεν γνωρίζω ανάγκες και όρια της 'καθε' Ελένης.  Απάντησα σε συγκεκριμένο ερώτημα και έκανα μια πρόβλεψη για το μέλλον. Σε τι τρομάζει ο ενδιαφερόμενος όταν του λες ότι όλα θα πάνε καλά γιατί τώρα υπάρχει γνώση και προληπτική διαδικασία ώστε να σχολιαστεί έστω και κεκαλυμμένα εξ αρχής; Και επειδή είναι πραγματική η απορία μου από προχθές, σε έναν άνθρωπο που πέρασε μια δυσκολη διαδικασία και έχει περάσει ένα Α χρονικό διάστημα πως πρέπει να απευθυνόμαστε. Πρέπει να ενισχύουμε τα άγχη του με το να ανακυκλώνουμε γεγονότα; Πρέπει να μιλάμε με την ευαισθησία του εύθραυστου η να μιλάμε σα να έχουμε απέναντι μας έναν άνθρωπο που πρέπει να πάρει δύναμη και κουράγιο χωρίς πολλούς συναισθηματισμούς απλά με γεγονότα; Και στην τελική όποιος θέλει μπορεί να 'συναντησει' τον άλλο σε καθαρά συναισθηματικό επίπεδο και άλλος σε καθαρά λογικό αυτό είναι και το νόημα του φόρουμ.  Παραινέσεις νουθεσίες και δικηγόροι ενώ δεν υπάρχει καν αντίδραση (και απορώ ακόμα γιατί νόμιζες ότι έπρεπε να σχολιάσεις εξ αρχής,τι σου έκανε trigger από τα λεγόμενα μου,ποια πρόταση ήταν εκτός ορίων αν μπορείς να μου απαντήσεις σε παρακαλώ) από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο γιατί χρειάζονται από άλλο απλό χρήστη; 

[Indyla]

2 ώρες πρίν, λουκουμαδάκι είπε:

Δεν θεωρώ σε κανένα από τα λεγόμενα μου ότι ξεπέρασα κάποιο μέτρο ακόμα και αν δεν γνωρίζω ανάγκες και όρια της 'καθε' Ελένης.  Απάντησα σε συγκεκριμένο ερώτημα και έκανα μια πρόβλεψη για το μέλλον. Σε τι τρομάζει ο ενδιαφερόμενος όταν του λες ότι όλα θα πάνε καλά γιατί τώρα υπάρχει γνώση και προληπτική διαδικασία ώστε να σχολιαστεί έστω και κεκαλυμμένα εξ αρχής; Και επειδή είναι πραγματική η απορία μου από προχθές, σε έναν άνθρωπο που πέρασε μια δυσκολη διαδικασία και έχει περάσει ένα Α χρονικό διάστημα πως πρέπει να απευθυνόμαστε. Πρέπει να ενισχύουμε τα άγχη του με το να ανακυκλώνουμε γεγονότα; Πρέπει να μιλάμε με την ευαισθησία του εύθραυστου η να μιλάμε σα να έχουμε απέναντι μας έναν άνθρωπο που πρέπει να πάρει δύναμη και κουράγιο χωρίς πολλούς συναισθηματισμούς απλά με γεγονότα; Και στην τελική όποιος θέλει μπορεί να 'συναντησει' τον άλλο σε καθαρά συναισθηματικό επίπεδο και άλλος σε καθαρά λογικό αυτό είναι και το νόημα του φόρουμ.  Παραινέσεις νουθεσίες και δικηγόροι ενώ δεν υπάρχει καν αντίδραση (και απορώ ακόμα γιατί νόμιζες ότι έπρεπε να σχολιάσεις εξ αρχής,τι σου έκανε trigger από τα λεγόμενα μου,ποια πρόταση ήταν εκτός ορίων αν μπορείς να μου απαντήσεις σε παρακαλώ) από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο γιατί χρειάζονται από άλλο απλό χρήστη; 

 

Δεν υπάρχει λόγος για εριστικό και επιθετικό ύφος. Δημοσίευσα ένα σχόλιο σχετικά με την κατάσταση ενός άλλου μέλους με παρόμοια εμπειρία με τη δική μου ακριβώς όπως έκανες εσύ. Θέλησα να υπογραμμίσω ότι η ψυχολογία μίας γυναίκας που έχει περάσει ένα τέτοιο τραυματικό βίωμα είναι ευαίσθητη και καλό είναι στα δημόσια fora να είναι προσεκτικοί οι συμμετέχοντες με τα βιώματα των άλλων μελών. Αν οι διαχειριστές ήταν πιο παρόντες δεν θα υπήρχε αυτή η ανάγκη ίσως. Προσωπικά μου φάνηκε εκνευριστικό το ύφος σου και νιώθοντας κι εγώ την φοβία που εξέφρασε η Ελένη θέλησα να υπερασπιστώ μέσω αυτής το δικαίωμα των γυναικών που έχουν βιώσει μία περιγεννητική απώλεια, στην αγωνία απέναντι σε μία νέα εγκυμοσύνη. Και φυσικά το δικαίωμα στη γνώμη είναι δικαίωμα όλων μας. Ούτε δικό σου ούτε δικό μου.

[λουκουμαδάκι]

On 5/7/2019 at 8:05 ΜΜ, λουκουμαδάκι είπε:

Ελένη λυπάμαι πολύ που πέρασες τέτοια γέννα και απώλεια τόσο νωρίς! 

Το βράδυ πριν την περίδεση μου πήρε δείγμα για μικρόβια να δούμε αν υπήρχε κάτι αλλά ήταν αρνητική οπότε και πήρα  μετά μια απλή αντιβιωση ευρέος φάσματος. Η περίδεση ήταν γρήγορη διαδικασία έμεινα ένα βράδυ στην κλινική και μετά είχα λίγο αίμα για καμία βδομάδα. Πήρα αντιβίωση ένα κουτί και έκανα και δύο κολπικά κάποιες εβδομάδες μετά να προλάβουμε τυχόν μικρόβια.  Έπειτα ξεκούραση και όχι πολλά πολλά. Την έβγαλα την ώρα της γέννας. Προληπτικά έκανα και κορτιζονες 28η και 32η εβδομάδα. Την επόμενη φορά και εμείς θα κάνουμε αλλά πολύ πιο νωρίς και μετά αντιβίωση κλπ και κανέναν έλεγχο κολπικά για μικρόβια, φαντάζομαι θα ακολουθήσει το ίδιο 'πρωτόκολλο'! 

 

On 6/7/2019 at 1:44 ΠΜ, λουκουμαδάκι είπε:

Ελένη αρνητικοί ξεαρνητικοί εσύ έχεις έναν τράχηλο που άνοιξε. Θες από μικρόβια; Θες από το βάρος που αυξάνεται λόγω του πλακούντα και του υγρού εκεί γύρω στις 20 εβδομάδες; Θες από την κατασκευή του που δεν κρατάει; Άνοιξε. Τι θα κάνουμε δλδ θα κάτσουμε να τον μετράμε κάθε βδομάδα και θα φοβόμαστε να πάμε έστω τουαλέτα; εδώ με τη γιατρό μου να λέει έδεσε δεν έχεις θέμα σήκω και γω καθόμουν για βδομάδες με τον φόβο από το σοκ και σταμάτησα αγορές και τα πάντα. Τώρα και εγώ και εσύ θα το κάνουμε από την αρχή. Θα πάρουμε τις αντιβιώσεις μας και θα είμαστε ναι μεν προσεκτικές αλλά όχι φοβικές. Ξέρω σου στοίχησε. Ξέρω ότι φοβάσαι. Ξέρω πονάς. Ξέρω ότι δεν θα ξεχάσεις. Αλλά πρέπει να προχωρήσεις μπροστά. Και τώρα ξέρεις. Δεν θα βρεθείς προ απροόπτου. Θα είσαι έτοιμη. 

 @Indyla Αυτά είναι τα δύο μου σχόλια στην Ελένη. Πες μου που τρομοκράτησα που ξεπέρασα το μέτρο που δεν ένιωσα που προσέβαλα τις γυναίκες με απώλεια και που σε εκνεύρισα παρακαλώ πολύ γιατί αρχίζω και εκνευρίζομαι εγώ τώρα που μου προσάπτεις τέτοια χαρακτηριστικά! Εγώ μιλάω στην Ελένη που έχω ξαναμιλήσει που έχουμε κάνει άπειρες συζητήσεις στο fb που είμαστε και 'φίλες' εκεί. Που δεν ένιωσα γυναίκες με απώλεια. Που;;; 

[λουκουμαδάκι]

Just now, Indyla είπε:

 

Δεν υπάρχει λόγος για εριστικό και επιθετικό ύφος. Δημοσίευσα ένα σχόλιο σχετικά με την κατάσταση ενός άλλου μέλους με παρόμοια εμπειρία με τη δική μου ακριβώς όπως έκανες εσύ. Θέλησα να υπογραμμίσω ότι η ψυχολογία μίας γυναίκας που έχει περάσει ένα τέτοιο τραυματικό βίωμα είναι ευαίσθητη και καλό είναι στα δημόσια fora να είναι προσεκτικοί οι συμμετέχοντες με τα βιώματα των άλλων μελών. Αν οι διαχειριστές ήταν πιο παρόντες δεν θα υπήρχε αυτή η ανάγκη ίσως. Προσωπικά μου φάνηκε εκνευριστικό το ύφος σου και νιώθοντας κι εγώ την φοβία που εξέφρασε η Ελένη θέλησα να υπερασπιστώ μέσω αυτής το δικαίωμα των γυναικών που έχουν βιώσει μία περιγεννητική απώλεια, στην αγωνία απέναντι σε μία νέα εγκυμοσύνη. Και φυσικά το δικαίωμα στη γνώμη είναι δικαίωμα όλων μας. Ούτε δικό σου ούτε δικό μου.

Και κάτι τελευταίο αν και από την πρώτη στιγμή (που δεν είναι αυτή η στιγμή) είχα πει ότι σε διάλογο μαζί σου δεν θέλω να ξαναμπώ. Μιλάς για προσεχτικους συμμετέχοντες. Μιλάς για υπεράσπιση αγωνίας. Μιλάς για ευαισθησίες. Να σου θυμίσω με τι ευαισθησία μίλησες κάποτε στο θέμα με τα δανεικά ωάρια; Θυμάσαι εσύ πόσο προσέβαλες τις δεκάδες γυναίκες εκεί μέσα γράφοντας σε ένα θέμα που δεν σε αφορούσε εξ αρχης; Να σου θυμίσω ότι γράφεις πολύ συχνά τελευταία ότι οι εγκυμοσύνες από εξωσωματικές έχουν παρά πάνω προβλήματα καθώς και τα παιδιά που γεννιούνται από αυτό; Και το λες και το ξαναλες και το ξαναλες. Να σου θυμίσω ότι εγραψες για την μεγάλη ταραχή που σου έφερε μια καινούργια επαναστατική μέθοδος που αφορά γυναίκες σε κλιμακτηριο και αμάν πως θα γεννηθούν αυτά τα παιδιά; Εκεί που είναι η ευαισθησία στις γυναίκες που περνούν το τραυματικό βίωμα της μη εγκυμοσύνης μετά από τόσες προσπάθειες; που είναι η ευαισθησία σε γυναίκες που κάνουν εξωσωματική και  διαβάζουν  ότι θα έχουν  πιθανά πολλά προβλήματα;; Που είναι η συμπαράσταση σε γυναίκες που προσφέρουν εαυτό στην επιστήμη για να είναι η μητρότητα πιο εύκολα γεγονός σε μερικά χρόνια σε συγκεκριμένες γυναίκες; Που είναι η αγάπη και η κατανόηση σε γυναικες που καταφεύγουν σε δανεικό υλικό αφού πρώτα έχουν φάει την ψυχή τους; Αυτά. Και μην μου απαντήσεις καν. Σε διάλογο δεν ξαναμπαίνω. Και μπορείς να κάνεις και αναφορά στο φόρουμ αφού αναφέρεις ότι δεν είναι παρόντες να διαβάσουν όλη τη συζήτηση κανένα πρόβλημα. Καλή συνέχεια. 

Επεξεργάστηκαν 7 Ιουλίου,2019 by λουκουμαδάκι

[Eleni 86]

On 7/7/2019 at 4:33 ΜΜ, λουκουμαδάκι είπε:

Δεν θεωρώ σε κανένα από τα λεγόμενα μου ότι ξεπέρασα κάποιο μέτρο ακόμα και αν δεν γνωρίζω ανάγκες και όρια της 'καθε' Ελένης.  Απάντησα σε συγκεκριμένο ερώτημα και έκανα μια πρόβλεψη για το μέλλον. Σε τι τρομάζει ο ενδιαφερόμενος όταν του λες ότι όλα θα πάνε καλά γιατί τώρα υπάρχει γνώση και προληπτική διαδικασία ώστε να σχολιαστεί έστω και κεκαλυμμένα εξ αρχής; Και επειδή είναι πραγματική η απορία μου από προχθές, σε έναν άνθρωπο που πέρασε μια δυσκολη διαδικασία και έχει περάσει ένα Α χρονικό διάστημα πως πρέπει να απευθυνόμαστε. Πρέπει να ενισχύουμε τα άγχη του με το να ανακυκλώνουμε γεγονότα; Πρέπει να μιλάμε με την ευαισθησία του εύθραυστου η να μιλάμε σα να έχουμε απέναντι μας έναν άνθρωπο που πρέπει να πάρει δύναμη και κουράγιο χωρίς πολλούς συναισθηματισμούς απλά με γεγονότα; Και στην τελική όποιος θέλει μπορεί να 'συναντησει' τον άλλο σε καθαρά συναισθηματικό επίπεδο και άλλος σε καθαρά λογικό αυτό είναι και το νόημα του φόρουμ.  Παραινέσεις νουθεσίες και δικηγόροι ενώ δεν υπάρχει καν αντίδραση (και απορώ ακόμα γιατί νόμιζες ότι έπρεπε να σχολιάσεις εξ αρχής,τι σου έκανε trigger από τα λεγόμενα μου,ποια πρόταση ήταν εκτός ορίων αν μπορείς να μου απαντήσεις σε παρακαλώ) από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο γιατί χρειάζονται από άλλο απλό χρήστη; 

Κοριτσια σας ευχαριστω για τις απαντησεις.Δεν υπαρχει προβλημα με τα λεγομενα κανενος,μην ανησυχειτε.Ολα ειναι δεκτα .Εχω γραψει σε διαφορες ενοτητες εκτος κ εντος φορουμε για να συλλεξω γνωμες.Δεν ξερω αν ειμαι φιλη με καμια στο facebook.

[dimitrul]

Κανένας άλλος με περίδεση?? Έκανα περίδεση τραχήλου πριν τρείς μέρες λόγο ανεπάρκειας με τραχήλο 1.7 .

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά κ τώρα αυστηρή ξάπλα.ειμαι στην 18+3 εβδομάδα έχω ακόμη καιρό..ο γιατρός δεν ήθελε να ρισκάρουμε χωρίς περίδεση ...

Κάμοια κοπέλα με επιτύχει περίδεση να μου δώσει λίγο θάρρος???

[Lenagio]

Ηθελα να ρωτησω για παρομοιες περιπτωσεις με τη δικη μου να παρω λιγο κουραγιο..Ειμαι 21+4 και εκανα σημερα β'επιπεδου..ο τραχηλος 12χιλ με χοανη..ενω στην αυχενικη ηταν 34 κ γενικα δν μου ειχαν πει κατι μεχρι τωρα...αγχωθηκα και στεναχωρηθηκα  παρα πολυ..ο γιατρος προτεινε κατακλιση και μονο τουαλετα και μπανιο ισα ισα και απο φαρμακα vasclor και trofocard ...πιστευετε οτι θ καταφερω να εχει καλη καταληξη το μωρακι μου?εχει βαλει καποια κοπελα πεσσο σε αυτες τις εβδομαδες?ευχαριστω πολυ

[Sweet32]

Καλησπέρα κορίτσια! 

 

Έχω ανεπαρκεια τραχηλου και έχω κάνει περιδεση τη 14η εβδομάδα με μήκος τραχήλου 3 καθώς γέννησα πρόωρα πριν 4 χρόνια στην 32η εβδομάδα λόγω ανεπάρκειας τραχήλου και χολοστασης. Τώρα ειμαι στην 21η εβδομάδα και χθες έκανα την Β επιπέδου. Ενώ στην 19η εβδομάδα είχα τράχηλο 4,2 χθες είχα 3,4. Γνωρίζω ότι δεν είναι μικρό το μήκος αλλά μου φαίνεται περίεργο που μειώθηκε τόσο πολυ μεσα σε 2 εβδομάδες καθώς βρίσκομαι σχεδόν όλη μέρα ακινησία. Σηκώνομαι μόνο για μπάνιο, τουαλέτα και να πάρω κάτι που θέλω. Μίλησα και με το γυναικολόγο μου όπου μου είπε είναι λογικό καθώς μεγαλώνει το μωρό και ασκεί βάρος στο τράχηλο. Επίσης, για να ενισχυσω το τράχηλο βάζω utrogestan 200 κολπικα πρωι βραδυ. Υπάρχει κάποια καποια κοπέλα με ανεπαρκεια τραχήλου που να είχε παρόμοια εμπειρία? Επίσης, υπαρχει καποια κοπελα που εμφανισε χολοσταση στην εγκυμοσύνη και να μου πει πως εξελίχτηκε και ποτε γέννησε? Αγχώνομαι γιατί έχω γεννήσει προωρα κ δε θα ήθελα να συμβεί παλι το ίδιο. 

[Ρισα]

Καλησπερα στο φορουμ!

Ειμαι καινουρια στην ομαδα, ειμαι εγκυος 8 εβδομαδων, ξεκινησα με διδυμα αλλα εχασα το ενα πριν δυο εβδομαδες. Μετα απο την μια αποβολη, ειχα αιμοραγια και δημιουργηθηκε μια μικρη αποκολληση στο αλλο, το οποιο βεβαια μεγαλωνει αμεριμνο! Δεν εχω πια αιμοραγια, ειμαι σε κατακλιση εδω και δυο εβδομαδες, και ο γιατρος μου ειπα πως θα περιμενουμε ακομα μια, δυο εβδομαδες να δουμε αν θα προσκολληθει (γινεται αυτο;) κι αν δεν αλλαξει κατι μου προτεινε να κανουμε περιδεση τραχηλου. Αρχικα, φοβαμαι την επεμβαση, κατα δευτερον βλεπω το κοστος και φρικαρω, και τριτον, αναρωτιεμαι κατα τι ποσοστο ειναι απαραιτητη αυτη η επεμβαση και να καταλαβω τα οφελη της. Υπαρχουν εδω γυναικες με παρομοια κατασταση η που εχουν κανει περιδεση να μου πουν; Υπαρχουν κινδυνοι;

 

Ευχαριστω εκ των προταιρων.

[samsympan]

On 17/2/2022 at 4:06 ΜΜ, Ρισα είπε:

Καλησπερα στο φορουμ!

Ειμαι καινουρια στην ομαδα, ειμαι εγκυος 8 εβδομαδων, ξεκινησα με διδυμα αλλα εχασα το ενα πριν δυο εβδομαδες. Μετα απο την μια αποβολη, ειχα αιμοραγια και δημιουργηθηκε μια μικρη αποκολληση στο αλλο, το οποιο βεβαια μεγαλωνει αμεριμνο! Δεν εχω πια αιμοραγια, ειμαι σε κατακλιση εδω και δυο εβδομαδες, και ο γιατρος μου ειπα πως θα περιμενουμε ακομα μια, δυο εβδομαδες να δουμε αν θα προσκολληθει (γινεται αυτο;) κι αν δεν αλλαξει κατι μου προτεινε να κανουμε περιδεση τραχηλου. Αρχικα, φοβαμαι την επεμβαση, κατα δευτερον βλεπω το κοστος και φρικαρω, και τριτον, αναρωτιεμαι κατα τι ποσοστο ειναι απαραιτητη αυτη η επεμβαση και να καταλαβω τα οφελη της. Υπαρχουν εδω γυναικες με παρομοια κατασταση η που εχουν κανει περιδεση να μου πουν; Υπαρχουν κινδυνοι;

 

Ευχαριστω εκ των προταιρων.

Καλησπέρα! Δεν είμαι ειδικός, ούτε γνωρίζω να σας πω για περίδεση. Θα σας πω ομως τι συνέβη σε εμένα, κι εσείς θα κρίνετε αν κάποια πληροφορία σας φανεί χρήσιμη.

Μόνη ερώτηση (για να αναρωτηθείτε εσείς η ίδια) στον πρώτο υπέρηχο που ο ιατρός έκανε λόγο για δίδυμη κύηση, ανίχνευθηκαν δύο καρδιακές λειτουργίες; (νομίζω είναι νωρίς, χωρίς να ξέρω όμως). Ή ήταν ορατοί δύο "σάκοι" χωρίς άλλα στοιχεία που να βεβαιώνουν δύο έμβρυα;

 

Η δική μου εμπειρία:

Στον πρώτο υπέρηχο εκεί γύρω στις 5-6 εβδομάδες (δεν θυμάμαι ακριβώς) ήταν ορατά δύο μορφώματα-σάκοι κύησης(;). Ο ιατρός μίλησε για εγκυμοσύνη διδύμων. Κατόπιν είχα μικρή σχετικά αιμοραγία. Ο επόμενος υπέρηχος, σε άλλον ιατρό, περίπου 8η εβδομάδα, έδειξε καρδιακή λειτουργία στον ένα σάκο. Και συρρικνωμένο το δεύτερο μόρφωμα. Ο νέος ιατρός μας είπε δεν είναι βέβαιο ότι επρόκειτο για δίδυμη κύηση. Θα μπορούσε να είναι είτε έμβρυο που δεν αναπτύχθηκε, είτε κάποια άλλα συλλογή υγρού, χωρίς να είναι βέβαιο και χωρίς να τον προβληματίζει. Άνευ σημασίας εύρημα. Η μικροαιμοραγία σταμάτησε σταδιακά. Ο άλλος "σάκος" ή υγρό απορροφήθηκε. Το ένα ορατό έμβρυο αναπτύχθηκε κανονικά και εντέλει γεννήθηκε ένα φυσιολογικό μωρό. Δεν μου συστήθηκε (από τον 2ο ιατρό) ακινησία (είναι αντίθετος με την οδηγία αυτή πλην εξαιρέσεων), ούτε υποχρεωτικά αγωγή (προαιρετικά utrogestan, το οποίο και έλαβα για πολύ λίγο) και ούτε λόγος για κάτι πιο επεμβατικό όπως περίδεση.

Αυτά από εμένα.

Με το καλό εύχομαι!

[HopeA]

On 17/2/2022 at 4:06 ΜΜ, Ρισα είπε:

Καλησπερα στο φορουμ!

Ειμαι καινουρια στην ομαδα, ειμαι εγκυος 8 εβδομαδων, ξεκινησα με διδυμα αλλα εχασα το ενα πριν δυο εβδομαδες. Μετα απο την μια αποβολη, ειχα αιμοραγια και δημιουργηθηκε μια μικρη αποκολληση στο αλλο, το οποιο βεβαια μεγαλωνει αμεριμνο! Δεν εχω πια αιμοραγια, ειμαι σε κατακλιση εδω και δυο εβδομαδες, και ο γιατρος μου ειπα πως θα περιμενουμε ακομα μια, δυο εβδομαδες να δουμε αν θα προσκολληθει (γινεται αυτο;) κι αν δεν αλλαξει κατι μου προτεινε να κανουμε περιδεση τραχηλου. Αρχικα, φοβαμαι την επεμβαση, κατα δευτερον βλεπω το κοστος και φρικαρω, και τριτον, αναρωτιεμαι κατα τι ποσοστο ειναι απαραιτητη αυτη η επεμβαση και να καταλαβω τα οφελη της. Υπαρχουν εδω γυναικες με παρομοια κατασταση η που εχουν κανει περιδεση να μου πουν; Υπαρχουν κινδυνοι;

 

Ευχαριστω εκ των προταιρων.

Θα σου πω κ γω την εμπειρια μου σχετικα με την περιδεση και μονο. Δεν μπορω να σε βοηθησω στο κομματι των διδυμων που ισως ειναι κ το πιο σημαντικο.

Εγω 21η βδομαδα ενημερωθηκα για εξαλειψη τραχηλου. Απ την αρχη είχα μια δύσκολη κυηση με αιμοραγίες εως την αυχενικη.

Μπηκα για εκτακτη περιδεση την 22η εβδομαδα αφου ειχε προηγηθει καλλιεργεια για μικροβιο.

Ολα πηγαν καλα με την περιδεση, ημουν σχεδον σε ακινησια μεχρι να γεννησω την 37η εβδομαδα.

Ναι ηταν δυσκολο και ακομα με συγκινει οταν το θυμαμαι ολο αυτο, αλλα η περιδεση σαν διαδικασια ουτε ειναι επιφοβη(απο αποψη ναρκωσης) ουτε μου δημιουργησε πονους ή κατι αλλο.

Ευχομαι να πανε ολα κατ ευχην!

[Ρισα]

1 hour ago, samsympan said:

Καλησπέρα! Δεν είμαι ειδικός, ούτε γνωρίζω να σας πω για περίδεση. Θα σας πω ομως τι συνέβη σε εμένα, κι εσείς θα κρίνετε αν κάποια πληροφορία σας φανεί χρήσιμη.

Μόνη ερώτηση (για να αναρωτηθείτε εσείς η ίδια) στον πρώτο υπέρηχο που ο ιατρός έκανε λόγο για δίδυμη κύηση, ανίχνευθηκαν δύο καρδιακές λειτουργίες; (νομίζω είναι νωρίς, χωρίς να ξέρω όμως). Ή ήταν ορατοί δύο "σάκοι" χωρίς άλλα στοιχεία που να βεβαιώνουν δύο έμβρυα;

 

Η δική μου εμπειρία:

Στον πρώτο υπέρηχο εκεί γύρω στις 5-6 εβδομάδες (δεν θυμάμαι ακριβώς) ήταν ορατά δύο μορφώματα-σάκοι κύησης(;). Ο ιατρός μίλησε για εγκυμοσύνη διδύμων. Κατόπιν είχα μικρή σχετικά αιμοραγία. Ο επόμενος υπέρηχος, σε άλλον ιατρό, περίπου 8η εβδομάδα, έδειξε καρδιακή λειτουργία στον ένα σάκο. Και συρρικνωμένο το δεύτερο μόρφωμα. Ο νέος ιατρός μας είπε δεν είναι βέβαιο ότι επρόκειτο για δίδυμη κύηση. Θα μπορούσε να είναι είτε έμβρυο που δεν αναπτύχθηκε, είτε κάποια άλλα συλλογή υγρού, χωρίς να είναι βέβαιο και χωρίς να τον προβληματίζει. Άνευ σημασίας εύρημα. Η μικροαιμοραγία σταμάτησε σταδιακά. Ο άλλος "σάκος" ή υγρό απορροφήθηκε. Το ένα ορατό έμβρυο αναπτύχθηκε κανονικά και εντέλει γεννήθηκε ένα φυσιολογικό μωρό. Δεν μου συστήθηκε (από τον 2ο ιατρό) ακινησία (είναι αντίθετος με την οδηγία αυτή πλην εξαιρέσεων), ούτε υποχρεωτικά αγωγή (προαιρετικά utrogestan, το οποίο και έλαβα για πολύ λίγο) και ούτε λόγος για κάτι πιο επεμβατικό όπως περίδεση.

Αυτά από εμένα.

Με το καλό εύχομαι!

Samsympan ευχαριατω πολυ για την απαντηση σου! Ναι, ηταν δυο σακοι στην 6η εβδομαδα και μετα, μια μερα ειχα συσπασεις και καφε αιμα. Πηγαμε για την προγραμματισμενη επισκεψη την ιδια μερα και ειδε οτι ο δευτερος σακος δεν υπηρχε πια. Την αμεσως επομενη μερα ειχα κανονικη αιμοραγια με λιποθυμια, και φυγαμε κατευθειαν στον γιατρο παλι και ειδε την αποκολληση στο δευτερο. Εκτοτε ειμαι μονο ξαπλα και μας εχει δωσει το ενδεχομενο της περιδεσης μολις τελειωσει το 1ο τριμηνο. Εγω απλα αναρωτιεμαι τι φταιει γι'αυτο κι αν ειναι ο τραχηλος μου το θεμα γι'αυτο και θελει να τον περιδεσει; Ειναι η πρωτη μου εγκυμοσυνη και ειμαι αρκετα φοβισμενη με ολα αυτα. Ειμαι 38.5 χρονων δεν ξερω αν παιζει ρολο.

[Ρισα]

13 minutes ago, HopeA said:

Θα σου πω κ γω την εμπειρια μου σχετικα με την περιδεση και μονο. Δεν μπορω να σε βοηθησω στο κομματι των διδυμων που ισως ειναι κ το πιο σημαντικο.

Εγω 21η βδομαδα ενημερωθηκα για εξαλειψη τραχηλου. Απ την αρχη είχα μια δύσκολη κυηση με αιμοραγίες εως την αυχενικη.

Μπηκα για εκτακτη περιδεση την 22η εβδομαδα αφου ειχε προηγηθει καλλιεργεια για μικροβιο.

Ολα πηγαν καλα με την περιδεση, ημουν σχεδον σε ακινησια μεχρι να γεννησω την 37η εβδομαδα.

Ναι ηταν δυσκολο και ακομα με συγκινει οταν το θυμαμαι ολο αυτο, αλλα η περιδεση σαν διαδικασια ουτε ειναι επιφοβη(απο αποψη ναρκωσης) ουτε μου δημιουργησε πονους ή κατι αλλο.

Ευχομαι να πανε ολα κατ ευχην!

HopeA κι εγω ευχομαι να πανε ολα κατευχην, αν και αρκετα φοβισμενη προσπαθω να κραταω το ηθικο μου ψηλα και να κανω τεραστια υπομονη στην ξαπλα. Το γεγονος οτι χαθηκε το ενα μου προκαλεσε αρκετη στεναχωρια, καθως ειχαμε χαρει πολυ με την ιδεα, αλλα εχω το ενα που μεγαλωνει στην κοιλιτσα μου και μου δινει δυναμη να κανω οτι περισσοτερο μπορω για να ειναι κι αυτο κι εγω καλα, μιας και εχουμε μερικη αποκολληση στον πλακουντα του. Διαβασα αρκετα για την περιδεση, η αληθεια ειναι πως με φοβιζει λιγο, και δεν καταλαβαινω ενα πραγμα: εστω οτι μου περιδενει το τραχηλο, αν αποκολληθει για καποιο λογο το εμβρυο τι συμβαινει; Θα ειμαι παλι σε κατακλιση σε ολη την εγκυμοσυνη; Σκεφτομαι αν αξιζει να παρω και δευτερη γνωμη ... Θελω απλα να να ειναι καλα το μωρακι μου και να γεννηθει οσο το δυνατον στην ωρα του!