ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

[ΣΟΦΙΑ]

ΓΕΛΑΩ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πράγματι οι ώρες που ξύπναγε ήταν συνήθως συγκεκριμένες!! και γω το είχα συνδυάσει με το γάλα. Δηλαδή επειδή δεν είχα καταφέρει να του κόψω το βραδυνό γάλα (του χε μείνει κατάλοιπο από την περίοδο του θηλασμού), ξύπναγε οπωσδήποτε μία φορά για το βραδινό γάλα!! τις υπόλοιπες απλώς μουρμούριζε, τον έπαιρνα αγκαλιά, πιπίλα κλπ!!!!!

Όμως ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑ ΦΩΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΥ ΣΥΖΗΤΗΣΑ ΝΑΙ ΜΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ ΑΛΛΑ ΒΟΥΒΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΛΕΓΑ ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΥΧΤΑ ΑΚΟΜΑ 'Η ΤΟΝ ΡΩΤΑΓΑ ΑΝ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΠΟΥ. ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΜΕ ΤΟ ΦΩΤΑΚΙ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΤΟΥ!

Ούτε με τον πατέρα του δεν αντάλαζα κουβέντα ακόμα και αν ξύπναγε!! Τελος πάντων σε ηλικία 2 χρονών που βγάλαμε σχεδόν όλα μας τα δόντια και συνέπεσε με τις καλοκαιρινές μας διακοπές άρχισε να κοιμάτε σερί μέχρι τις 6 -και 7 πολλές φορές όπου του δίνω το πρωινό του γάλα και ξανακοιμάτε έως τις 8 - 8,5. Βέβαια μπορεί να τύχει καμμιά φορά να με φωνάξει ενδιάμεσα όχι όμως συχνά... Τελικά νομίζω ότι είχε να κάνει με την οδοντοφυία που την περάσαμε σχετικά δύσκολα!!!!!!

 

ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΣΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ Η ΑΥΠΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΚΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ.

[ΜΑΡΥ.Τ]

Και εγώ κάπως έτσι αντιδράω, όπως εσύ……

Κλειστά φώτα, Κοιμήσου μωρό μου είναι νύχτα ακόμα κλπ, κλπ, αλλά ακόμα δίχως επιτυχία……..

Ελπίζω να έχουμε την δική σου τύχη και να το κόψει γρήγορα, γιατί αλλιώς βλέπω τις σακούλες κάτω από τα μάτια μου να μεγαλώωωωωωνουν επικίνδυνα

 

ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΑΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ

[hara]

Νομίζω τελικά ότι απλά προσπαθούν να μας τραβήξουν την προσοχή...να παίξουν και να ασχοληθούμε μαζί τους ακόμη και τη νύχτα!!

 

Ίσως άν δοκιμάζατε στην αρχή να μην πηγαίνετε αμέσως...με το πρώτο κίχ τους...;;

Και αυτό να αυξανόταν σταδιακά...;;

 

Μία ιδέα είπα....!!

 

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ;;;

[ΜΑΡΥ.Τ]

Μπααααααα δεν τρέχουμε με το πρώτο κιχ!!!!

 

Απλός ο κύριος σηκώνεται και έρχεται στο κρεβάτι μας……..

[ΣΟΦΙΑ]

Εγώ πάλι, έτρεχα με το πρώτο κιχ και τρέχω ακόμα όταν το κάνει που όπως είπαμε είναι πιο σπάνιο.

Ετρεχα με το πρώτο για δύο λόγους:

1. Για να νιώθει ότι ανά πάσα στιγμή είμαι κοντά του

2. και γιατι αν δεν έτρεχα με το πρώτο ξύπναγε καλά και τότε τα πράγματα ήταν χειρότερα (δηλαδή καθυστερούσαμε περισσότερο να ξανακοιμηθεί)

[rike]

Συμφωνώ με τη ΣΟΦΙΑ.

Τρέχω σχετικά γρήγορα, γιατί αν δεν έχουν ξυπνήσει καλά καλά και θέλουν πχ πιπίλα τη δίνεις και κοιμούνται αμέσως.

Επίσης νιώθουν την ασφάλεια ότι είμαστε πάντα εκεί και νομίζω ότι βοηθάει.

Αν ξυπνήσουν για τα καλά και το κιχ γίνει δυνατό κλάμα τότε άντε να ξανακοιμηθούν!

[hara]

Λοιπόν εμείς χτές τις πήγαμε βόλτα στο πάρκο όπου έτρεξαν πολύ και έπαιξαν!!!

Μετά έπεσαν και οι δύο ξερές μέχρι το πρωϊ!!!

 

Άντε να ζεστάνει και λίγο ο καιρός να τα πηγαίνουμε συχνότερα....μέσα στα διαμερίσματα πού να εκτονωθούν!!

 

...σημειωτέον ότι η μεγάλη μου πάει παιδικό...πού την βρίσκουν τόοοση ενέργεια....

[rike]

Χαρά αυτό είναι το μόνο σίγουρο κόλπο.

Κούραση για να κοιμούνται σερί. Διαφορετικά προφανώς αντέχουν και πιο αργά και κοιμούνται πιο ελαφρά και ξυπνάνε εύκολα.

[ΜΑΡΥ.Τ]

Μερικές φορές ρε παιδιά νομίζω ότι και η κούραση τα κάνει να έχουν περισσότερη υπερένταση με συνέπεια να μην μπορούν να κοιμηθούν εύκολα… ….

Σε γενικές γραμμές πάντως στις πόλεις και στα διαμερίσματα δεν έχουν την πολυτέλεια της εκτόνωσης και του εξωτερικού παιχνιδιού.

Βλέπω φίλους μας σε χωριά, των οποίων τα παιδιά ακόμα και με κρύο βγαίνουν έξω στην αυλή για να παίξουν, (όχι βέβαια ότι δεν ξυπνάνε το βράδυ…… .), αλλά τελικά έχουν ποιο ποιοτική ζωή

[Sofia]

Εμείς πάλι τα έχουμε δοκιμάσει όλα:

Και έτρεχα γρήγορα για να μην προλάβει και ξυπνήσει για τα καλά. (τις περισσότερες φορές πιάνει, απλά μέχρι να ξαναγυρίσεις στο κρεβάτι έχεις χάσει τον ύπνο σου).

Άλλες φορές λέγαμε για να δούμε τί θα κάνει άμα δεν πάμε. Τότε (εκτός από ελάχιστες φορές που σε πέντε λεπτά ξανακοιμόταν) μπορεί να έκλαιγε υστερικά μέχρι και 2 ώρες και μετά να κοιμόταν από την εξάντληση. Αυτό κυρίως το κάναμε για να καταλάβει ότι κι εμείς είμαστε άνθρωποι και δεν μπορεί να μας ξυπνάει μέσα στην νύχτα και να μας τρέχει.

 

Πάντως για την κούραση που λέτε, νομίζω ότι σε εμάς δεν πιάνει...

Το καλοκαίρι, όποτε την πηγαίναμε στο χωριό (που έχουμε 2 στρέματα αυλή όλο γκαζόν, με τσουλήθρες, κούνιες, πλαστική πισίνα, σκάμα με άμμο, μια πλήρη παιδική χαρά δηλαδή) και έπαιζε και έτρεχε ΟΛΗ την ημέρα, τότε και το βράδυ και το μεσημέρι κοιμόταν πιο ανήσυχα και λιγότερες ώρες.

 

Τί να κάνουμε.... Υπομονή.

 

Χθές πάντως με σήκωσε μόνο 2 φορές για να της δώσω την πιπίλα της και ξανακοιμήθηκε αμέσως (πάλι καλά)...

 

Σοφία

[Λίτσα]

Γειά σας και πάλι! Εμείς οφείλω να ομολογήσω ότι είμαστε πια σε πολυ καλό δρόμο. Δηλ η μικρή άρχισσε να κοιμάται ΜΟΝΗ της στο ΚΡΕΒΒΑΤΙ της ΧΩΡΙΣ την πιπίλα της. Οσο για την τηλεόραση η οποία την νανουρίζει σίγουρα θα την κόψω απλά θέλω να μεταβούμε σταδιακά.

Προχθές το βράδυ αφού κάναμε ολη την ρουτίνα μας και ήπιαμε το γάλα μας η μικρή ζήτησε να δει την αγαπημένη της ταινία. Μετά από μισή ώρα και ενώ δεν είχε τελειώσει η ταινία, πήγε από μόνη της στο κρεββάτι της και κοιμήθηκε χωρίς να γκρινιάξει!!!

Πάντως πιστεύω πως για να υπάρχει συνεχόμενος υπνος πρέπει το παιδί να είναι κουρασμένο και χορτασμένο απο δραστηριότητες μέσα στην ημέρα μου. Επειδή όπως έχω ξαναναφέρει τα παιδιά μου κοιμόταν Ολόκληρο το βράδυ σχεδον από την πρώτη στιγμή, αυτό το καταφέραμε με ένα τίμημα. Τον μεσημεριανό υπνό. Ο οποίος ή είναι ολιγόλεπτος 30-40 λεπτά ή μηδαμινός. Βεβαια το απόγευμα είναι αρκετά δύσκολο αλλά στις 8:30 έχουμε απόλυτη ησυχία και ηρεμία στο σπίτι. Μέχρι τότε παίζουμε μέχρι τελικής πτώσης...

[ΜΑΡΥ.Τ]

Ναι, όμως ο μεσημεριανός ύπνος δεν είναι απαραίτητος??? Ειδικά σε τόσο μικρά παιδιά??

Νομίζω ότι είναι καλύτερα να κοιμούνται λίγο αργότερα το βράδυ και να μην χάνουν τον μεσημεριανό ύπνο.

Κάνω λάθος??

[ΣΟΦΙΑ]

Δεν ξέρω αν ισχύει κανόνας, όμως ο Δημήτρης μου τον θέλει τον μεσημεριανό ύπνο Μπορω να πω ότι το μεσημέρι κοιμάται πιο βαριά ακόμα και απο το βράδυ. Νομίζω εξαρτάται απο το παιδί... Οταν θέλουν να κοιμούνται όμως πιστεύω ότι δεν πρέπει να τα εμποδίζουμε γιατί σημαίνει ότι το χουν ανάγκη και σίγουρα ηρεμουν. Το τίμημα είναι ότι κοιμούνται πιο αργά το βράδυ εμένα συνήθως γύρω στις 11 παρά..

Την προηγούμενη βδομάδα είχαμε άδειες είχαμε και αρκετές δραστηριότητες έξω από το σπίτι οπότε δεν κοιμήθηκε το μεσημέρι με αποτέλεσμα 8, 8:30 να κοιμηθεί (το κάναμε και σαν τεστ). Πράγματι η ησυχία ήταν απίστευτη είδα και ταινία με τον άντρα μου στο σαλόνι μετά από 27μήνες!! όμως παρόλο που αυτό έγινε δυο τρεις μέρες συνεχόμενα, το παιδί τη συνήθεια και την ανάγκη του μεσημεριανού ύπνου δεν την έχασε και επανήλθε μόνος του στο πρόγραμμα του..

Ασε που κατά τις ημέρες αυτές από τις 5 και μετά είχαμε ψευτογκρίνιες από την κούραση.. Και αν κοιμάται από τις 8, 8:30 εμείς πότε θα τον βλέπουμε???????????? ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ!!

[Λίτσα]

Σίγουρα το κάθε παιδί και η κάθε οικογένεια έχει τους δικούς της ρυθμούς. Επειδή εργάζομαι και το δυο παιδιά μου έφευγαν από το σπίτι και πήγαιναν στην γιαγιά τους. Ετσι έχουμε μάθει να ξυπναμε στις 7 το πρωί και να επιστρέφουμε όλοι μαζι στις 4:30. Γι αυτό και ο υπνος μας είναι ολιγόλεπτός. Από εκείνη την ώρα και μεχρι της 8:30 επειδή νιώθω τύψεις που τα αφήνω ασχολούμαι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ μαζί τους. Δεν κάνω ΤΙΠΟΤΑ άλλο. Νομίζω πως ο ποιοτικος χρόνος είναι πιο σπουδαίος από τον ποσοτικό. Εχω ακουσει μητέρες που δεν εργαζονται και ειναι μαζι με τα παιδια τους που δεν προλαβαινουν να ασχοληθουν μαζι τους γιατι αναλλωνονται με τις δουλειες του σπιτιου και την καθημερινότητα.

Βέβαια είναι σημαντικό να κάνουμε ένα brake κατα την διαρκεια της ημέρας αλλά να μην είναι πολυ μεγάλο. Βλέπω και στην κόρη μου που πηγαινει τώρα στον παιδικό σταθμό ότι εκεί ο χρόνος ύπνου είναι περίπου στην ώρα και σε όσα παιδιά θέλουν τα υπόλοιπα παίζουν.

Πάντως από την δική μου πείρα καταλαβαίνω πως ο συνεχόμενος βραδινός υπνος δεν αντικαθιστά καμία ξεκούραση κατά την διάρκεια της ημέρας.

Συμφωνώ με τη ΣΟΦΙΑ ότι είναι ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ γι αυτό όπως ανέφερα τα παντα εξαρτόνται το πως λειτουργει η κάθε οικογένεια. Για την δική μου οικογένεια εχω βρει αυτή τη φόρμουλα και δουλεύει ΑΨΟΓΑ. Το τίμημα βέβαια είναι η δική μου κούραση γιατί όλες οι δουλειες του σπιτιού γίνονται το βράδυ μετά της 9:00 και με σιγή ιχθύος.......

[ΣΟΦΙΑ]

Σίγουρα το κάθε παιδί και η κάθε οικογένεια έχει τους δικούς της ρυθμούς. Νομίζω πως ο ποιοτικος χρόνος είναι πιο σπουδαίος από τον ποσοτικό.

 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!

[hara]

Το τίμημα βέβαια είναι η δική μου κούραση γιατί όλες οι δουλειες του σπιτιού γίνονται το βράδυ μετά της 9:00 και με σιγή ιχθύος.......

 

Ναί...αυτό το μετά τις 9...το τηρώ και εγώ...!!

Τί να πρωτοκάνεις!!!

Βάζω πλυντήριο το πρωί πρίν φύγουμε και το απλώνω μετά τα μεσάνυχτα...σαν βρυκόλακας...!!! ....

Με το που κοιμούνται...βούρ στον αγώνα και εμείς!!!

[ΜΑΡΥ.Τ]

Σίγουρα, σίγουρα, κάθε οικογένεια έχει τον ρυθμό της.

 

Αλλά αν είναι να πάω στο σπίτι στις έξι και να τον βλέπω μόνο δύο ώρες και αυτές μέσα στην γκρίνια……προτιμώ να κοιμάται καμιά ωρίτσα το μεσημέρι και ας πάει το βράδυ 9 – 9.30 για ύπνο.

Έτσι περνάμε και λίγο παραπάνω χρόνο μαζί……… .

 

Τώρα όσο για τις δουλειές ισχύει και εδώ το ίδιο …….με σιγή ιχθύος ο βρικόλακας πιάνει δουλειά!!

[Μαρια Στυλιανακη]

η κούραση τα κάνει να έχουν περισσότερη υπερένταση με συνέπεια να μην μπορούν να κοιμηθούν εύκολα

και αυτό ισχύει... ... . . . . ίσως είναι και ο τύπος της κούρασης που έχει σχέση... δηλ εάν είναι απο παιχνίδι με άλλα παιδιά σε εξωτερικούς χώρους σίγουρα είναι καλύτερα απο ότι στο σπίτι απλώς με τη μαμά. Το δεύτερο καμιά φορά τα παιδιά το καταλαβαίνουν ότι έχει στόχο να τα κουράσει οπότε άντε να "κουραστούν" πραγματικά. Ίσα ίσα τότε το βλέπουν σαν έναυσμα να μήν πέσουν ποτέ για ύπνο δυστυχώς..!

[Sofia]

Εγώ πάντως τις δουλειές προσπαθώ να τις κάνω μαζί με την Μαρία. Προσπαθώ να της δίνω να κάνει κι αυτή τάχα δουλειές, π.χ. όταν με βλέπει να ξεσκονίζω, ζητάει ένα πανί να ξεσκονίσει κι αυτή, όταν βάζω ηλεκτρική παίρνει κι αυτή την δική της ηλεκτρική (που μοιάζει με την δικιά μου) και με βοηθάει. Αφ'ενός νομίζω ότι πρέπει να μάθει να μάθει ότι η ζωή δεν είναι μόνο παιχίδι αλλά υπάρχουν και υποχρεώσεις και αφετέρου, τα παιδιά χαίρονται πάρα πολύ και αισθάνονται ότι τα θεωρείς ισάξια όταν τους αναθέτεις αρμοδιότητες ανάλογες με τις δικές σου. Βέβαια μπορεί να χρειαστώ τελικά 2 ώρες για να κάνω μια δουλειά που απαιτεί 1 ώρα αλλά νομίζω ότι αξίζει.

 

Τώρα για το θέμα του ύπνου και τα προβλήματα που είχαμε (και εν μέρει συνεχίζουμε να έχουμε), καταρχή ανακαλύψαμε ότι η μικρή εντελώς ξαφνικά άρχισε να φοβάται το σκοτάδι. Αυτό το ανακάλυψε ο άντρας μου (ο οποίος με έχει σώσει πολλές φορές γιατί βλέπει τα πράγματα και λίγο γκρίζα, σε αντίθεση με μένα που τα βλέπω ασπρα ή μαύρα). Η μικρή μάλλον φοβόταν τόσο καιρό και δεν μπορούσε να το εκφράσει. Τώρα της βάζουμε φωτάκι και αφήνουμε ανοιχτή την πόρτα της (ενώ από βρέφος κοιμόταν στο απόλυτο σκοτάδι με κλειστή πόρτα). ΄

Κάποια προβλήματα συνεχίζουμε να έχουμε βέβαια (πάλι ξυπνάει το βράδυ με διάφορες δικαιολογίες) αλλά πιστεύω ότι είναι ξεκούραστη γι΄ αυτό.

Έτσι λοιπόν σήμερα την γράψαμε στον παιδικό και από Δευτέρα αρχίζει....

Γιά να δούμε.... Μάλλον πρέπει να προετοιμαστούμε ψυχολογικά για πολύ κλάμα....

 

Σοφάι

[christina]

Η μικρή μου, που εχει κλεισει τα 2 της χρόνια, κοιμάται στο δωμάτιο της και στο ημίδιπλο κρεβάτι της.

Αυτο που θέλω να ρωτήσω είναι, οτι την έχω μάθει(λάθος μου?), να την κοιμίζω(αλλα μου αρέσει), λεγοντας της παραμυθάκια κ να πίνει το γάλα της με το μπιμπερο.

 

Αρα, μέχρι να κοιμηθεί ειμαστε αγκαλίτσα. Αν τύχει κ ξυπνήσει μεσα στην νύχτα, συνήθως ξυπνάει, με φωνάζει να παω διπλα της.

Εγω σηκώνομαι και ξαπλώνω διπλα της, κ αποκοιμιέται στο λεπτό.

Αν φύγω παλι, μπορει να ξυπνήσει παλι κ το σενάριο να επαναλαμβάνεται.

 

Τι θα μπορούσα να κάνω, ώστε να μάθει να μην με αναζητάει στην διάρκεια της νύχτας?

Ξέρω οτι είναι δυσκολο, εφόσον, εχει στο μυαλό της, οτι ήμουνα διπλα της, οταν την κοίμιζα.

 

Σιγουρα, δεν μπορω να της κόψω αυτη την όμορφη διαδικασία ύπνου, δηλαδή, να την αφήσω να κλαψει οπως εχω ακουσει κ να κοιμηθεί μονη της.

Αλλωστε δεν μπορω κ δεν θέλω να το κάνω αυτο.Γιατι ετσι θα εκνευριστεί και δεν θα κοιμηθεί στην ώρα της και δεν θα ξυπνάει το πρωι για τον παιδικό.

 

Καμιά άλλη λύση?

Σε λιγους μήνες θα έχω και δευτερο μωράκι. Προβληματίζομαι κ για αυτο. Που θα κοιμίζω το μωρακι? Εφοσον θα το θηλαζω, θα ειμαι σχεδόν συνεχως μαζί του..και κυρίως στα βραδυνά ξυπνήματα.

[rike]

Το παιδί από όσο έχω διαβάσει όταν ξυπνήσει μέσα στη νύχτα αναζητάει τις συνθήκες με τις οποίες κοιμήθηκε. πχ πιπίλα, κούκλα, μαμά κλπ.

Έτσι για είναι λογικό αφού αποκοιμιέται με την αγκαλιά της μαμάς να την αποζητά όταν ξυπνήσει το βράδυ.

Καταλαβαίνω ότι δε θες να κόψεις αυτή τη συνήθεια ύπνου, γιατί κι εγώ έτσι έκανα στην πρώτη μου κόρη, όταν όμως ήρθε και η δεύτερη τα πράγματα δυσκόλεψαν και έτσι και η στη μικρή δεν εφάρμοσα το ίδιο κοιμάται μόνη της.. και έκοψα τη συνήθεια κι από τη μεγάλη.

 

Μπορείς λοιπόν να κάνεις το ίδιο να πας δίπλα της για το γάλα και παραμυθάκι, αλλά να φεύγεις πριν αποκοιμηθεί. Έτσι θα αποκοιμιέται μόνη της... χωρίς εσένα δίπλα και ίσως δε σε ζητάει και το βράδυ.

Το μυστικό είναι να μάθουν να κοιμούνται μόνα τους.

 

Θα της λες το παραμύθι και θα της εξηγήσεις ότι μόλις τελειώσει το παραμυθάκι θα φύγω.. να κάνω κάποιες δουλειές και θα γυρίσω να δω αν κοιμήθηκες. Ή θα προφασίζεσαι ότι πας πχ τουαλέτα και επιστρέφεις. Θα αργείς λίγο παραπάνω μπας και κοιμηθεί.

Στην αρχή.... θα πηγαίνεις κάθε 5 - 10 λεπτά να βλέπει, και να νιώθει ότι κρατάς την υπόσχεσή σου και ότι έχεις το νου σου. Θα τη χαϊδεύεις και θα τις λες κλείσε τα ματάκια σου να κοιμηθείς και επιστρέφω σε λίγο.

Σε μένα αυτό έπιασε με τη μεγάλη μου κόρη.

Στην αρχη περίμενε πότε θα επιστρέψω στο δωμάτιο. Σιγά σιγά αφού είδε ότι όντως έχω το νου μου, δε με περίμενε, και πριν καλά προλάβω να γυρίσω να δω αν κοιμήθηκε, την είχε πάρει ο ύπνος. Έτσι και τώρα και με τις δύο η διαδικασία είναι ότι πίνουν το γάλα στο διπλό κρεβάτι μαζί μου, διαβάζουμε παραμύθι και μετά πάνε στα κρεβάτια τους.

Τους σκεπάζω φιλάκι... και μετά τους λέω, θα έρθω σε 5 λεπτά να δω ποια κοιμήθηκε πρώτη.... εεε τελικά έχουν κοιμηθεί και η δύο.

Φυσικά έχουμε και αντιδράσεις, καμιά φορά δε θέλουν να πάνε στα κρεβάτια τους κλπ, αλλά αν υποχωρήσεις μια φορά τότε δεν έχει γυρισμό. Χρειάζεται και λίγο αυστηρότητα στη διαδικασία.

Βέβαια αν ξεκινήσεις την προσπάθεια και δεις ότι δεν το δέχεται με τίποτα και κλαίει κλπ τη σταματάς και το αφήνεις για κάνα μήνα αργότερα.... αφού δε θες να την πιέσεις. Εγώ το έκανα όταν περίπου 3 πιο πρίν και σε μένα δεν έπιασε.

Πάντως το σίγουρο είναι ότι θα σε αναζητά αν αποκοιμιέται στην αγκαλιά σου.

[christina]

Βέβαια αν ξεκινήσεις την προσπάθεια και δεις ότι δεν το δέχεται με τίποτα και κλαίει κλπ τη σταματάς και το αφήνεις για κάνα μήνα αργότερα.... αφού δε θες να την πιέσεις. Εγώ το έκανα όταν περίπου 3 πιο πρίν και σε μένα δεν έπιασε.

Πάντως το σίγουρο είναι ότι θα σε αναζητά αν αποκοιμιέται στην αγκαλιά σου.

 

Σε ευχαριστώ για την άμεση απάντηση σου. Εχεις δίκιο, σε οτι λες. ίσως να δοκιμάσω να κάνω οτι φεύγω, αλλά είμαι ήδη απο τώρα σίγουρη, οτι θα με φωνάζει ολη την ώρα, αν δεν σηκωθεί κ να με ακολουθήσει, εως οτου γυρίσω.

Μια φορά ετυχε, να θελω να παω τουαλέτα κ πήγε ο μπαμπάς της κ φωναζε ολη την ωρα, ''τη μαμά τελω''.

Γνωρίζω οτι δε φταιει το παιδι, εγω την έμαθα ετσι, τελικά στα πρώτα παιδιά, συνήθως κάνουμε τα ''λάθη''.

 

Ειναι οτι με αγχώνει, το γεγονός, της δεύτερης κόρης μου, ειδάλλως θα ξεκίναγα τις προσπάθειες, κοντά στα 3, ώστε να μπορούμε να κάνουμε καλύτερο διάλογο..

 

μας βλεπω να κοιμόμαστε και οι 3 μας στο παιδικό, αλλά το νεογέννητο θα ξυπνάει συχνά και θα ξυπνάω κ την μεγάλη, και μετά αντε να κοιμίζω και τα 2 μαζί..

[Λίτσα]

Σε λιγους μήνες θα έχω και δευτερο μωράκι. Προβληματίζομαι κ για αυτο. Που θα κοιμίζω το μωρακι? Εφοσον θα το θηλαζω, θα ειμαι σχεδόν συνεχως μαζί του..και κυρίως στα βραδυνά ξυπνήματα.

 

ακριβώς το ίδιο ήταν και το δικό μου πρόβλημα. Δεν ήταν ακριβώς το θέμα που είχε πετάξει την πιπίλα αλλά ότι είχαμε και δεύτερο αδερφάκι. Δεν θέλω να σε απογοητεύσω αλλά εγώ δυσκολεύτηκα πάρα πολύ μέχρι να βάλω μια σειρά και κυρίως για να προσαρμόσω ανώδυνα την κορή μου στα νέα δεδομένα. Αν και εγώ ποτέ δεν νανουρισα κτλ. κοιμόταν από μόνη της. Στην αρχή το μωρό το είχα σε καλάθι στο δωμάτιο μου. απλά φρόντιζα να κοιμίσω σχετικά νωρίς την μικρή και μετά το μωρό. Μόλις ο μπέμπης σταμάτησε να ξυπνάει το βράδυ δηλ στις 45 ημέρες πήγε στο παιδικό δωμάτιο με την μικρή. Ειναι δύσκολο να συνυπάρχουν μαζί γιατί καμιά φορά το ένα θέλει να κοιμηθεί παραπάνω και το άλλο ξυπνάει αλλά μετά από ένα σχεδον χρόνο νομιζω ότι είμαστε καλά. Αν η κόρη μου δεν θέλει να κοιμηθει το βράδυ νωρίς και ήδη κοιμαται το μωρό αυτή θα καθίσει μαζί μας στο σαλόνι και όταν πια χορτάσει το παιχνίδι θα πάει από μόνη της και θα κοιμηθεί χωρίς να τον ξυπνήσει. Μην με ρωτας πως το πέτυχα δεν ξέρω. πέρασα απο 40 κύματα και θα διαβάσεις διάφορα ποστ με προβληματισμούς μου. Με πολλές δοκιμές , με υπομονή, και κυρίως χωρίς να δημιουργείς εκνευρισμο στο μεγάλο σου παιδι.

Πάντως αυτό που γράφει η προλαλήσασα με το πάω στην τουαλέτα το είχα εφαρμόσει στην μεγάλη μου όταν ήθελα να της μάθω να κοιμάται μόνη της. Δηλ της έδινα το γάλα , το έπινε και της έλεγα καληνύχτα αν δεν ήθελε να κοιμηθει της έλεγα εντάξει κάτσε στο κρεββάτι η μαμά θα πάει να κάνει ντουζ και θα έρθει. Εγώ πήγαινα στο μπάνιο ή έκανα ντουζ ή αν είχα κάνει ανοιγα την βρύση για να ακούγεται το νερό.Σε λιγότερο απο 5 λεπτα όταν επέστρεφα η μικρή είχε κοιμηθεί!

Ως συμβουλη σου δίνω ότι έχεις να κάνεις με αυτό το θέμα να το κάνεις τώρα πριν έρθει με το καλο το άλλο μωράκι γιατί μετα θα ειναι αργά θα έχεις άλλα να αντιμετωπισεις. Και σίγουρα να μην υποχωρείς εύκολα στο ότι της λες αλλά μην την αφήνεις να κλαίει γιατι θα το χρησιμοποιήσει και αργότερα αυτο και θα σου ξυπνάει το μωρό.

Καλο κουράγιο

Α εγω από την κούραση και όλα τα προβλήματα δεν μπόρεσα να θηλάσω όπως θα ήθελα γιατί ήμουν τρομερά κουρασμένη. Αν έχεις επιλογή να έχεις ένα χέρι βοηθείας στο σπτιτι σου χρησιμοποίησέ το!

[Polina]

και εγώ ταλαιπωρούμαι απο το θέμα ύπνος καθώς ο Ιωακείμ θέλει να κοιμόμαστε μαζί. Ξυπνάει κλαίγοντας και με ζητάει...έρχεται και με τραβάει να πάμε στο δωμάτιό του. Θέλω να του το κόψω, αλλά χωρίς να τον πιέσω και χειροτερέψει η κατάσταση. Εν τω μεταξύ τώρα περνάει μια φάση που θέλει να είμαστε συνέχεια μαζί. Οταν θέλω να πάω τουαλέτα και φύγω απο δίπλα του κλαίει, με ζητάει και κρύβεται κάτω απο το τραπέζι της κουζίνας. Περισσότερες λεπτομέρειες στο άλλο θέμα!

[christina]

Θα δοκιμάσω, να ξεκινήσω απο σήμερα, χωρίς πολύ πίεση.

Αρα κορίτσια, να της δώσω το γάλα και να της πω, παω στηντουαλέτα, πιες το γάλα σου, κοιμήσου και θα ερθω να σε δω?

 

Σαν επιστημονικό σενάριο μου φαντάζει..

 

Αν σηκωθεί η μικρή και με φωνάζει ή με ακολουθήσει, την παω πάλι πίσω και τι κάνω??

Υποχωρώ και της λεω παραμύθι και ξαναφεύγω?? Αν δω οτι με την τρίτη προσπάθεια δεν γίνεται τιποτα, το δοκιμάζω παλι αύριο??

 

Ευχαριστω και συγνώμη που σας ζάλισα