Δεν με αφήνουν να κοιμηθω με το αγόρι μου

[Έσπερος]

6 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Ούτε μου αρέσει να δουλεύω μόνο για να πληρώνω λογαριασμούς και σούπερ μάρκετ. 

Ε δεν αρέσει αυτό σε κανένα αλλα για πολλούς ανθρώπους έτσι είναι. Λες να μου αρέσει κι εμένα να μην μπορώ να πάρω κάτι απλώς επειδή μου άρεσε κ όχι επειδή το χρειάζομαι ή να σκέφτομαι οτε θα αγοράσω ένα καινούργιο βιβλίο του παιδιού; αλλά τέλος πάντων κάπως το παρεξήγησες, δεν είναι ότι ο καθένας μας καταγράφει το κάθε ευρώ. Ξέρουμε ποσα μπαίνουν κ ξέρουμε ποσα θα βγουν για τα πάγια, οπότε ξέρουμε κ το τι περισσεύει περίπου, απλώς συνεννοούμαστε για να μην το ξοδέψουμε ταυτόχρονα γιατί αν το κάνουμε αυτό όντως μπορεί να ξεμείνουμε. 

Το ταμείο όμως το έχουμε σαν ένα. αν ο ένας θέλει κάτι ακριβό κ έχει τελειώσει το δικό του 15μερο, το παίρνει από τον άλλον. Δεν βρίσκω κάτι καταπιεστικό σε αυτό! 

6 ώρες πρίν, love kids είπε:

Μόνο μείον το ότι το καλοκαίρι παίρνει το επίδομα ανεργίας

αναπληρωτής που δουλεύει όλο το χρόνο (δλδ το 10μηνο) άρα έχει αρκετά χρόνια υπηρεσίας, συν το επίδομα μη ληφθείσας άδειας κ τα σχετικά, ετησίως παίρνει όσα ένας μόνιμος, γιατί μηνιαίως παίρνει περισσότερα. οπότε αναπληρωτής με στάνταρ πρόσληψη κοντά στο σπίτι του είναι σαν μόνιμος (με κάτω από 15 χρόνια υπηρεσιασ) που ζει κ αυτός σε νοίκι. 

[Έσπερος]

6 ώρες πρίν, love kids είπε:

Αλλά, ναι, η κατάσταση που περιγράφει η Έσπερος δε μου ταιριάζει καθόλου

 

7 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Καλώς ή κακώς, αυτό το κοινόβιο, το είμαστε ένα και τα μοιραζόμαστε όλα, δεν μου ταιριάζει.

Δεν είναι θέμα ταιριασματος, είναι καθαρα θέμα συνθηκών. Αν δεν βγαίνει αλλιώς, δεν εχεις άλλη επιλογή. εκτός αν εχεις δικά σου στην άκρη που εξαρχής δεν μπήκαν ποτέ στον οικογενειακό προγρσματθσμο

[ΑΡΓΚ]

8 ώρες πρίν, love kids είπε:

Προσωπικά πιστεύω πως η γυναίκα δεν πρέπει να σταματά τη δουλειά κάνοντας παιδιά ή όταν παντρεύεται, γιατί μετά δύσκολα ξαναμπαίνει στην αγορά εργασίας. Φυσικά οι άδειες και οι διευκολύνσεις θα έπρεπε να είναι δεδομένες σε όποιον τομέα και με όποια εργασιακή σχέση εργάζεται η γυναίκα και να περιλαμβάνουν και τον πατέρα. Εργάζομαι ασταμάτητα από όταν τελείωσα το πανεπιστήμιο. Έπιασα αμέσως δουλειά στο αντικείμενό μου και μετά από κάποια χρόνια ξεκίνησα μεταπτυχιακές σπουδές, σεμινάρια, εξειδικεύσεις κλπ. Τελειώνω σε λίγους μήνες το δεύτερο μεταπτυχιακό μου, το οποίο είναι σε διαφορετικό κλάδο, όχι όμως εντελώς άσχετο με τις προηγούμενες σπουδές μου. Έκανα αυτή την επιλογή ώστε να ανοίξουν κι άλλες πόρτες, κι ήδη φαίνεται να αποδίδει. 

Δε θεωρώ κακή τακτική να πληρώνει ένα ζευγάρι νταντά ακόμη κι αν μένουν λίγα χρήματα από το μισθό της μητέρας. Κάποια στιγμή το παιδί θα πάει παιδικό αλλά η μητέρα δε θα έχει χάσει την ασφάλιση, την εμπειρία και τις προοπτικές εξέλιξης και δε θα έχει μεγάλο κενό στο βιογραφικό. Σαφώς και είναι διαφορετικά τα πράγματα αν η δουλειά είναι π.χ. σερβιτόρα από το να εργάζεσαι σε μια μεγάλη εταιρεία στο αντικείμενό σου ή έστω με σύμβαση στο δημόσιο.

 

Δε θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι αυτός που θα μείνει σπίτι είναι η μητέρα. Ελάχιστες οικογένειες θα σκεφτόντουσαν ένα μοίρασμα: 9 μήνες η μαμά, 9 ο μπαμπάς. Ακόμη και αν ο μπαμπάς είναι σερβιτόρος  

[kotsifikos]

Εμείς έχουμε κοινό ταμείο, δηλαδή δεν λέμε έχουμε έξοδα 2000 ευρώ βάλε εσύ 1000 και εγώ άλλα 1000. Λέμε πληρωθήκαμε τα έξοδα μας είναι αυτά, τα πληρώνουμε και τα υπόλοιπα μένουν σε εμάς. Αγοράζω ότι θέλω για μένα όποτε θέλω , εννοείται δεν ρωτάω τον άντρα μου για να το κάνω, όμως στο τέλος της ημέρας θα του πω ''ααα παράγγειλα κάτι κρέμες 100 ευρώ'' , γιατί πρέπει να υπάρχει επαφή με το τι χρήματα ξοδεύονται, αν πχ ξοδέψω μέσα στον μήνα 500 ευρώ σε διάφορα (ρούχα παπούτσια κτλ) και δεν το γνωρίζει προφανώς και θα έχει την αίσθηση πως αυτά τα χρήματα είναι διαθέσιμα να ξοδευτούν ενώ δεν θα είναι στην πραγματικότητα.

 

[Yovanna]

8 hours ago, little lamb said:

 

Καλά κάνεις, εφόσον έχεις την ευχέρεια. Κάποιοι δεν έχουν τέτοια επιλογή και αναγκαστικά δουλεύουν μόνο για λογαριασμούς και σούπερ μάρκετ, αυτοί εννοώ ότι όντως καταγράφουν κάθε τι για να βγει ο μήνας

Για μένα δεν είναι θέμα ευχέρειας αλλά νοοτροπίας. Εννοείται ότι υπάρχουν περίοδοι που δεν υπάρχει η δυνατότητα για προσωπικά έξοδα και ψώνια. Ε, τέτοιες περιόδους πέφτω ψυχολογικά. Άλλοι είναι οκ με αυτό. Τον άντρα μου ας πούμε δεν τον νοιάζει καθόλου.

2 hours ago, Έσπερος said:

Το ταμείο όμως το έχουμε σαν ένα. αν ο ένας θέλει κάτι ακριβό κ έχει τελειώσει το δικό του 15μερο, το παίρνει από τον άλλον. Δεν βρίσκω κάτι καταπιεστικό σε αυτό! 

 

2 hours ago, Έσπερος said:

Δεν είναι θέμα ταιριασματος, είναι καθαρα θέμα συνθηκών. Αν δεν βγαίνει αλλιώς, δεν εχεις άλλη επιλογή. εκτός αν εχεις δικά σου στην άκρη που εξαρχής δεν μπήκαν ποτέ στον οικογενειακό προγρσματθσμο

Εγώ αναφέρθηκα στο ότι θεωρείς αδιανόητο να ξοδέψει ο άλλος χρήματα από τον μισθό του για τον εαυτό του, χωρίς να το γνωρίζεις. Ή ότι είδα μια μπλούζα και μου άρεσε και αυθόρμητα την αγόρασα, δεν παίζει. Κατά τ'άλλα συμφωνώ για τον προγραμματισμό. Είτε ο μισθός είναι 800 ευρώ είτε 1800.

32 minutes ago, kotsifikos said:

Εμείς έχουμε κοινό ταμείο, δηλαδή δεν λέμε έχουμε έξοδα 2000 ευρώ βάλε εσύ 1000 και εγώ άλλα 1000. Λέμε πληρωθήκαμε τα έξοδα μας είναι αυτά, τα πληρώνουμε και τα υπόλοιπα μένουν σε εμάς. Αγοράζω ότι θέλω για μένα όποτε θέλω , εννοείται δεν ρωτάω τον άντρα μου για να το κάνω, όμως στο τέλος της ημέρας θα του πω ''ααα παράγγειλα κάτι κρέμες 100 ευρώ'' , γιατί πρέπει να υπάρχει επαφή με το τι χρήματα ξοδεύονται, αν πχ ξοδέψω μέσα στον μήνα 500 ευρώ σε διάφορα (ρούχα παπούτσια κτλ) και δεν το γνωρίζει προφανώς και θα έχει την αίσθηση πως αυτά τα χρήματα είναι διαθέσιμα να ξοδευτούν ενώ δεν θα είναι στην πραγματικότητα.

 

Κάπως έτσι και εμείς. Και εγώ κάποιες φορές αναφέρω τι ξόδεψα για αυτό το λόγο. για να μην νομίζει ότι τα κάνω μασούρι και νοιώθει ήσυχος και ασφαλής  Καμιά φορά του λέω τί ξόδεψα όταν νοιώθω ότι με πιάσανε κότσο. τίς προάλλες πχ είχα πάει κομμωτήριο και μου λέει η κομμώτρια, να σου δώσω και ένα ωραίο σαμπουάν και μια μασκούλα? Δώσε της λέω.. Πάω μετά στο ταμείο και μου λέει 70 η βαφή με το χτένισμα και 120 τα προιόντα (!) 190 σύνολο! Ντράπηκα να τα αφήσω ..

[Έσπερος]

πρίν από 37 λεπτά , Yovanna είπε:

Ή ότι είδα μια μπλούζα και μου άρεσε και αυθόρμητα την αγόρασα, δεν παίζει. Κ

μα σου εξήγησα, δεν παίζει γιατί δεν περισσεύουν να γίνει χωρίς πρόγραμμα. πριν κάνουμε το παιδί φυσικά κ έτσι γινόταν. 

 

πρίν από 37 λεπτά , Yovanna είπε:

στο ότι θεωρείς αδιανόητο να ξοδέψει ο άλλος χρήματα από τον μισθό του για τον εαυτό του, χωρίς να το γνωρίζεις.

μα φυσικά είναι αδιανόητο γιατί αν το κάνει, σημαίνει ότι εγω θα θεωρώ ότι έχουμε χ ποσο αυτό το μήνα κ δν θα το έχουμε κ θα λείψει από κάτι σημαντικό. αν ήξερα ότι τελειώνει το 15μερο κ περισσεύουν 200 ευρώ στον καθένα, προφανώς δεν θα με ένοιαζε αν τα 100 θα έφευγαν. θα με ένοιαζε μόνο αν ήταν να στερηθούμε κάτι κοινό για το οποίο μαζεύαμε υποτίθεται χρήματα, αν αυτό δεν γίνεται αμοιβαία. αλλά αν πχ εγω πρέπει να πάρω γυαλιά που είναι πολύ επείγον κ σημαντικό και βασίζομαι στο ότι εκείνος θα αναλάβει κάποια αλλά έξοδα κ διαπιστώσω ότι πήρε μια κάμερα για τον υπολογιστή επειδή απλώς τη βρήκε κ την ήθελε κ τώρα δεν περισσευουν, προφανώς θα έχω θέμα γιατί το άλλο έξοδο προέχει. 

 

 

πρίν από 37 λεπτά , Yovanna είπε:

Ε, τέτοιες περιόδους πέφτω ψυχολογικά. Άλλοι είναι οκ με αυτό. Τον άντρα μου ας πούμε δεν τον νοιάζει καθόλου.

Αυτό που δεν καταλαβαίνεις είναι ότι μπορεί να μην είσαι οκ αλλά να μην εχεις κ άλλη εναλλακτική οπότε απλώς το αποδέχεσαι. κι εμένα μου κακοφαίνεται γιατί ρούχα γενικα αγόραζα χωρίς να σκέφτομαι. αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, το έχω αποδεχτεί ότι έτσι είναι. 

[kotsifikos]

43 minutes ago, Yovanna said:

Κάπως έτσι και εμείς. Και εγώ κάποιες φορές αναφέρω τι ξόδεψα για αυτό το λόγο. για να μην νομίζει ότι τα κάνω μασούρι και νοιώθει ήσυχος και ασφαλής  Καμιά φορά του λέω τί ξόδεψα όταν νοιώθω ότι με πιάσανε κότσο. τίς προάλλες πχ είχα πάει κομμωτήριο και μου λέει η κομμώτρια, να σου δώσω και ένα ωραίο σαμπουάν και μια μασκούλα? Δώσε της λέω.. Πάω μετά στο ταμείο και μου λέει 70 η βαφή με το χτένισμα και 120 τα προιόντα (!) 190 σύνολο! Ντράπηκα να τα αφήσω ..

μα καλά και αυτή σου πουλάει προιόντα 120 ευρώ και δεν σε ενημερώνει νωρίτερα για το πόσο κοστίζουν? εδώ στον γιατρό πάμε και αν τύχει να γίνει καμία εξέταση παραπάνω μας ενημερώνουν για το κόστος!!

[Yovanna]

10 minutes ago, Έσπερος said:

Αυτό που δεν καταλαβαίνεις είναι ότι μπορεί να μην είσαι οκ αλλά να μην εχεις κ άλλη εναλλακτική οπότε απλώς το αποδέχεσαι. κι εμένα μου κακοφαίνεται γιατί ρούχα γενικα αγόραζα χωρίς να σκέφτομαι. αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, το έχω αποδεχτεί ότι έτσι είναι. 

Αυτό είπα και εγώ, ότι το αποδέχομαι, απλά δεν μου αρέσει . Ξέρω όμως πολύ κόσμο που δεν τον πειράζει καθόλου, αρκεί να βγαίνουν τα βασικά έξοδα. έφερα παράδειγμα τον άντρα μου. Δεν τον ενδιαφέρει να αγοράσει πράγματα για το εαυτό του, οπότε και δεν καταλαβαίνει τη δική μου ανάγκη. Για αυτό και αφού κλείσουμε τις υποχρεώσεις του μήνα , δεν ενημερώνω για τις προσωπικές μου αγορές.

4 minutes ago, kotsifikos said:

μα καλά και αυτή σου πουλάει προιόντα 120 ευρώ και δεν σε ενημερώνει νωρίτερα για το πόσο κοστίζουν? εδώ στον γιατρό πάμε και αν τύχει να γίνει καμία εξέταση παραπάνω μας ενημερώνουν για το κόστος!!

Δικό μου το λάθος που δεν ρώτησα. Ε λέω πόσο να κάνουν? Κανα πενηντάρικο και τα 2 υπολόγιζα.

[mama16]

Δυστυχώς υπάρχουν αρκετές οικογένειες που ενώ δουλεύουν κ οι 2 τα συνολικά χρήματα δεν ξεπερνάνε τα 1000-1200 ευρώ. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να κάνουν καλό κουμάντο τα χρήματα ώστε να μην βρεθούν να χρωστάνε στο τέλος του μήνα. Δεν γίνεται να διαθέτει ακόμα κ 30 ευρώ για τον εαυτό του χωρίς να το συζητήσει με το σύζυγό να δουν αν βγαίνουν.. Πάντως εννοείται ότι όλοι θέλουν να δουλεύουν για να έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάρουν κ δώρα για τον εαυτό τους κλπ αλλά δυστυχώς τα χρήματα μόνο φτάνουν για ενοίκιο, λογαριασμούς κ μάρκετ

[Yovanna]

18 minutes ago, mama16 said:

Δυστυχώς υπάρχουν αρκετές οικογένειες που ενώ δουλεύουν κ οι 2 τα συνολικά χρήματα δεν ξεπερνάνε τα 1000-1200 ευρώ. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να κάνουν καλό κουμάντο τα χρήματα ώστε να μην βρεθούν να χρωστάνε στο τέλος του μήνα. Δεν γίνεται να διαθέτει ακόμα κ 30 ευρώ για τον εαυτό του χωρίς να το συζητήσει με το σύζυγό να δουν αν βγαίνουν.. Πάντως εννοείται ότι όλοι θέλουν να δουλεύουν για να έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάρουν κ δώρα για τον εαυτό τους κλπ αλλά δυστυχώς τα χρήματα μόνο φτάνουν για ενοίκιο, λογαριασμούς κ μάρκετ

Τα γνωρίζουμε όλοι αυτά. Εννοείται ότι 30 από δω , 30 από κει , μαζεύονται. Η ένσταση μου προσωπικά είναι για την πλήρη διαφάνεια στο ζευγάρι και την άποψη δεν αγοράζω κάτι αν δεν το συζητήσουμε πριν. Δεν εννοώ έχουμε 1000 ευρώ μαζί και οι 2 για το μήνα και θα δώσω τα 300 σε ένα ζευγάρι σκουλαρίκια που είδα.

[Έσπερος]

πρίν από 6 λεπτά , Yovanna είπε:

Τα γνωρίζουμε όλοι αυτά. Εννοείται ότι 30 από δω , 30 από κει , μαζεύονται. Η ένσταση μου προσωπικά είναι για την πλήρη διαφάνεια στο ζευγάρι και την άποψη δεν αγοράζω κάτι αν δεν το συζητήσουμε πριν. Δεν εννοώ έχουμε 1000 ευρώ μαζί και οι 2 για το μήνα και θα δώσω τα 300 σε ένα ζευγάρι σκουλαρίκια που είδα.

Το συζητάω δεν σημαίνει ζητάω άδεια. εκεί το παρεξηγείς μάλλον. 

 

Στη διαφάνεια πάντως επιμενω. Όχι για να ελέγχω, δλδ πολλές φορές μου λέει ότι θα πάρει κάτι για πράγμα που δν με νοιάζει πχ τον κήπο κ δν ασχολούμαι, από ένα αυτό μπαίνει από το άλλο βγαίνει το ποσό. Απλώς δεν μ αρέσει η ιδέα ότι κάποιος δεν θέλει να λέει αν ξοδεύει κάτι. γιατί δεν βρίσκω τον λόγο. επίσης δν μ αρέσει η ιδέα κάποιος να έχει εισοδήματα κ να μην το λέει. γιατί τι; φοβάται ότι θα το εκμεταλλευτεί ο άλλος; το θεωρώ έλλειψη εμπιστοσύνης. 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 14 λεπτά , Έσπερος είπε:

Το συζητάω δεν σημαίνει ζητάω άδεια. εκεί το παρεξηγείς μάλλον. 

 

Στη διαφάνεια πάντως επιμενω. Όχι για να ελέγχω, δλδ πολλές φορές μου λέει ότι θα πάρει κάτι για πράγμα που δν με νοιάζει πχ τον κήπο κ δν ασχολούμαι, από ένα αυτό μπαίνει από το άλλο βγαίνει το ποσό. Απλώς δεν μ αρέσει η ιδέα ότι κάποιος δεν θέλει να λέει αν ξοδεύει κάτι. γιατί δεν βρίσκω τον λόγο. επίσης δν μ αρέσει η ιδέα κάποιος να έχει εισοδήματα κ να μην το λέει. γιατί τι; φοβάται ότι θα το εκμεταλλευτεί ο άλλος; το θεωρώ έλλειψη εμπιστοσύνης. 

 

Ένας από τους λόγους που σιγά σιγά είχαμε φθορά στο δικό μας γάμο, είχε να κάνει με τα οικονομικά και παραδόξως χωρίς να υπάρχει θέμα χρημάτων, αλλά θέμα εμπιστοσύνης, έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό.

Όντας λοιπόν σε χώρο πολύ καλά αμοιβόμενο και εγώ και ο άντρας μου, και χωρίς να δικαιολογείται οικονομικό πρόβλημα, εντός λογικών ορίων (εννοώ καθημερινά έξοδα, μικρές πολυτέλειες κλπ, όχι κάμπριο αμάξι και διακοπές σε πεντάστερα ξενοδοχεία), είχαμε από τα πρώτα χρόνια του γάμου μία συνεχή τριβή γιατί ο άντρας μου δεν μπόρεσε να καταλάβει ότι δεν μπορείς να καβαντζώνεις χρήματα για τον εαυτό σου, χωρίς να συμφωνεί ο άλλος.

Τι εννοώ: Η κουνιάδα μου αποφάσισε από νωρίς στη ζωή της ότι δε γουστάρει να δουλέψει. Δεν το είπε ποτέ ευθέως αλλά τρέναρε το πτυχίο όσο δεν παίρνει, όλες οι δουλειές της βρώμαγαν κλπ. Συνομήλικες είμαστε, δεν είναι κανένα μωρό να το πάρουμε υπό την προστασία μας. Ο άντρας μου λοιπόν θεωρούσε ότι αφού βγάζει αρκετά, δεν τίθεται θέμα,  μπορεί να της δίνει ουσιαστικά έναν μισθό το μήνα. Γιατί οι λογαριασμοί και οι κάποια έξτρα ακόμη είναι πλήρωμένα, άρα είναι δική του απόφαση αν θέλει τελικά να δίνει 2-3-4-5 χιλιάρικα το χρόνο στην αδερφή του αντί να τα αποταμιεύει ή να πάνε σε κάτι για την οικογένεια, ή τέλος πάντων να το αποφασίσουμε από κοινού. Παρομοίως έχει ένα αρκετά ακριβό χόμπυ, από το οποίο κατά καιρούς μάλλον βγάζει αρκετά έσοδα κιόλας (αλλά του έτρωγε πάντα πολύ χρόνο) οπότε θεωρούσε ότι και εκεί δεν πέφτει σε κανέναν λόγος τι κάνει.

Είχαμε λοιπόν κουβέντες πολλές φορές για αυτό το θέμα, και απλά τελικά έπαψε να δίνει λόγο. Δηλαδή εμφανίζονταν το μήνα Χ χρήματα από εκείνον, που ναι, επαρκούσαν, αλλά αν είχε βγάλει τελικά ακριβώς Χ ή  5 Χ δεν το συζητούσε και προσπαθούσε να αλλάξει θέμα συζήτησης. Επέμενε κιόλας πάντα σε εξελόφυλλα για να παρακολουθούμε έσοδα-έξοδα, αλλά ήταν πολλές φορές εξώφθαλμο ότι έλειπαν χρήματα από τα έσοδά του (ελεύθερος επαγγελματίας και όχι στάνταρ εισοδήματα) αλλά και έξοδα από τα δικά του (το επίδομα στην κουνιάδα που λέγαμε, αντικείμενα που έβλεπα ότι έχει αγοράσει για το χόμπυ του και τα λεφτά που ισχυρίζονταν ότι κόστισαν ήταν αστεία κλπ). Ενώ τα κοινά μας έξοδα, τα κατέγραφε μέχρι χαρτοπετσέτας από το σουπερμάρκετ, δεν ήταν γενικά τσαπατσούλης.

Προφανώς μας πήρε χρόνα για να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση, αλλά είναι από τα πράγματα που δεν ξαναχτίζονται. Αν δηλαδή μπεις στη λογική του να κρύβεις πράγματα, σιγά σιγά η εμπιστοσύνη πεθαίνει. Και ξαναλέω δεν είναι ότι μας έλειπαν τα χρήματα, ούτε ότι θα ήθελα να πάω στις Μαλβίδες, είμαι πολύ της αποταμίευσης, θα ξοδέψω μεν χρήματα για μικρές πολυτέλειες (καλύτερο φαγητό, μια μπλούζα που δε χρειάζομαι αλλά μου αρέσει κλπ) αλλά δε σπαταλάω λεφτά.

 

[irin]

πρίν από 9 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

 

Ένας από τους λόγους που σιγά σιγά είχαμε φθορά στο δικό μας γάμο, είχε να κάνει με τα οικονομικά και παραδόξως χωρίς να υπάρχει θέμα χρημάτων, αλλά θέμα εμπιστοσύνης, έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό.

Όντας λοιπόν σε χώρο πολύ καλά αμοιβόμενο και εγώ και ο άντρας μου, και χωρίς να δικαιολογείται οικονομικό πρόβλημα, εντός λογικών ορίων (εννοώ καθημερινά έξοδα, μικρές πολυτέλειες κλπ, όχι κάμπριο αμάξι και διακοπές σε πεντάστερα ξενοδοχεία), είχαμε από τα πρώτα χρόνια του γάμου μία συνεχή τριβή γιατί ο άντρας μου δεν μπόρεσε να καταλάβει ότι δεν μπορείς να καβαντζώνεις χρήματα για τον εαυτό σου, χωρίς να συμφωνεί ο άλλος.

Τι εννοώ: Η κουνιάδα μου αποφάσισε από νωρίς στη ζωή της ότι δε γουστάρει να δουλέψει. Δεν το είπε ποτέ ευθέως αλλά τρέναρε το πτυχίο όσο δεν παίρνει, όλες οι δουλειές της βρώμαγαν κλπ. Συνομήλικες είμαστε, δεν είναι κανένα μωρό να το πάρουμε υπό την προστασία μας. Ο άντρας μου λοιπόν θεωρούσε ότι αφού βγάζει αρκετά, δεν τίθεται θέμα,  μπορεί να της δίνει ουσιαστικά έναν μισθό το μήνα. Γιατί οι λογαριασμοί και οι κάποια έξτρα ακόμη είναι πλήρωμένα, άρα είναι δική του απόφαση αν θέλει τελικά να δίνει 2-3-4-5 χιλιάρικα το χρόνο στην αδερφή του αντί να τα αποταμιεύει ή να πάνε σε κάτι για την οικογένεια, ή τέλος πάντων να το αποφασίσουμε από κοινού. Παρομοίως έχει ένα αρκετά ακριβό χόμπυ, από το οποίο κατά καιρούς μάλλον βγάζει αρκετά έσοδα κιόλας (αλλά του έτρωγε πάντα πολύ χρόνο) οπότε θεωρούσε ότι και εκεί δεν πέφτει σε κανέναν λόγος τι κάνει.

Είχαμε λοιπόν κουβέντες πολλές φορές για αυτό το θέμα, και απλά τελικά έπαψε να δίνει λόγο. Δηλαδή εμφανίζονταν το μήνα Χ χρήματα από εκείνον, που ναι, επαρκούσαν, αλλά αν είχε βγάλει τελικά ακριβώς Χ ή  5 Χ δεν το συζητούσε και προσπαθούσε να αλλάξει θέμα συζήτησης. Επέμενε κιόλας πάντα σε εξελόφυλλα για να παρακολουθούμε έσοδα-έξοδα, αλλά ήταν πολλές φορές εξώφθαλμο ότι έλειπαν χρήματα από τα έσοδά του (ελεύθερος επαγγελματίας και όχι στάνταρ εισοδήματα) αλλά και έξοδα από τα δικά του (το επίδομα στην κουνιάδα που λέγαμε, αντικείμενα που έβλεπα ότι έχει αγοράσει για το χόμπυ του και τα λεφτά που ισχυρίζονταν ότι κόστισαν ήταν αστεία κλπ). Ενώ τα κοινά μας έξοδα, τα κατέγραφε μέχρι χαρτοπετσέτας από το σουπερμάρκετ, δεν ήταν γενικά τσαπατσούλης.

Προφανώς μας πήρε χρόνα για να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση, αλλά είναι από τα πράγματα που δεν ξαναχτίζονται. Αν δηλαδή μπεις στη λογική του να κρύβεις πράγματα, σιγά σιγά η εμπιστοσύνη πεθαίνει. Και ξαναλέω δεν είναι ότι μας έλειπαν τα χρήματα, ούτε ότι θα ήθελα να πάω στις Μαλβίδες, είμαι πολύ της αποταμίευσης, θα ξοδέψω μεν χρήματα για μικρές πολυτέλειες (καλύτερο φαγητό, μια μπλούζα που δε χρειάζομαι αλλά μου αρέσει κλπ) αλλά δε σπαταλάω λεφτά.

 

Mα ακριβώς αυτό, αν είσαι στριμωγμένος οικονομικά, προφανώς συνεννοείσαι πριν κάνεις κάποιο έξοδο-πολυτέλεια. Ή συνεννοείσαι και για το πιο απλό έξοδο,κι ας μην είναι πολυτέλεια.

Από την άλλη, αν είσαι πιο "άνετος" και θέλεις όπως λες να πάρεις μια μπλούζα ή οτιδήποτε, δεν λέω να δώσεις αναφορά, ή να ζητήσεις την άδεια πριν το πάρεις. Μπορείς να κρίνεις, υποτίθεται, αν σε παίρνει να κάνεις την αγορά. Αλλά εγώ μετά, έτσι κι αλλιώς θα έδειχνα τη μπλούζα στον άντρα μου. Όχι σαν αναφορά για τα χρήματα, μπορεί να μη ρωτήσει καν πόσο έκανε. Αλλά τύπου "κοίτα μια ωραία μπλούζα που αγόρασα, σου αρέσει;". 

Αν ήθελα προφανώς να πάρω κάτι μεγαλύτερο, καινούριο κινητό,  υπολογιστή κλπ προφανώς θα το συζητούσα πριν.. Κοινά είναι τα χρήματα, να μη γνωρίζει ότι θέλω να κάνω αυτό το έξοδο; 

Γενικά έτσι λειτουργούμε, και ποτέ δεν έχει χρειαστεί να πει ο ένας στον άλλον "όχι, μην πάρεις το τάδε πράγμα". Προφανώς  ξέρουμε πού βαδίζουμε, δεν βάζουμε εξωπραγματικούς στόχους.

[little lamb]

πρίν από 36 λεπτά , irin είπε:

Αλλά εγώ μετά, έτσι κι αλλιώς θα έδειχνα τη μπλούζα στον άντρα μου. Όχι σαν αναφορά για τα χρήματα, μπορεί να μη ρωτήσει καν πόσο έκανε. Αλλά τύπου "κοίτα μια ωραία μπλούζα που αγόρασα, σου αρέσει;". 

 

Σωστό κι αυτό, όντως!

[Yovanna]

35 minutes ago, ΑΡΓΚ said:

Αν δηλαδή μπεις στη λογική του να κρύβεις πράγματα, σιγά σιγά η εμπιστοσύνη πεθαίνει

Καλά τα λες, σε αυτό που διαφωνώ είναι στο "κρύβω" χρήματα. Θέλω να πω αν παίρνω 2000 μισθό και λέω ότι παίρνω 1000, κρύβω χρήματα. Αν πουλήσω χωράφια και δεν το πω, κρύβω χρήματα. Αν από το μισθό μου των 1000 ευρώ ξοδέψω τα 800 για την οικογένεια και δεν ενημερώσω τι έκανα με τα υπόλοιπα, δεν κρύβω χρήματα. Αν έχετε συμφωνήσει να αποταμιεύετε 100 ευρώ ο καθένας σε κοινό λογ/μό, τα λεφτά που σου μένουν, μπορείς κατ' εμέ να τα κάνεις ό,τι θέλεις. Εννοείται αν δίνεις κάθε μήνα ένα μισθό σε συγγενή, οφείλεις να ο συζητήσεις. Τα προσωπικά μου έξοδα τα θεωρώ δεδομένα και δεν θα τα συζητήσω, ούτε θα δείχνω κάθε πράγμα που αγοράζω. Σίγουρα μπορεί κάποια στιγμή να λείψουν, αν προκύψει κάποιο μεγάλο έξοδο, δεν μπορώ όμως να μπω σε αυτή τη λογική.

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 12 λεπτά , Yovanna είπε:

Καλά τα λες, σε αυτό που διαφωνώ είναι στο "κρύβω" χρήματα. Θέλω να πω αν παίρνω 2000 μισθό και λέω ότι παίρνω 1000, κρύβω χρήματα. Αν πουλήσω χωράφια και δεν το πω, κρύβω χρήματα. Αν από το μισθό μου των 1000 ευρώ ξοδέψω τα 800 για την οικογένεια και δεν ενημερώσω τι έκανα με τα υπόλοιπα, δεν κρύβω χρήματα. Αν έχετε συμφωνήσει να αποταμιεύετε 100 ευρώ ο καθένας σε κοινό λογ/μό, τα λεφτά που σου μένουν, μπορείς κατ' εμέ να τα κάνεις ό,τι θέλεις. Εννοείται αν δίνεις κάθε μήνα ένα μισθό σε συγγενή, οφείλεις να ο συζητήσεις. Τα προσωπικά μου έξοδα τα θεωρώ δεδομένα και δεν θα τα συζητήσω, ούτε θα δείχνω κάθε πράγμα που αγοράζω. Σίγουρα μπορεί κάποια στιγμή να λείψουν, αν προκύψει κάποιο μεγάλο έξοδο, δεν μπορώ όμως να μπω σε αυτή τη λογική.

 

Σε αυτό συμφωνώ. Αλλά σαν ελεύθερος επαγγελματίας, γιατί εκεί είχα το θέμα με τον άντρα μου, αν δε θες να είσαι ανοιχτός, δε θα μάθει ποτέ ο άλλος. Μπορεί τον ένα μήνα να έβγαλες 1000 και τον άλλο 10000, να έχεις και τις 2 φορές δώσει 900 στο σπίτι και ο άλλος να μην έχει ιδέα ότι τελικά αυτό το δίμηνο "εξαφάνισες" 9000.

[irin]

πρίν από 4 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

 

Σε αυτό συμφωνώ. Αλλά σαν ελεύθερος επαγγελματίας, γιατί εκεί είχα το θέμα με τον άντρα μου, αν δε θες να είσαι ανοιχτός, δε θα μάθει ποτέ ο άλλος. Μπορεί τον ένα μήνα να έβγαλες 1000 και τον άλλο 10000, να έχεις και τις 2 φορές δώσει 900 στο σπίτι και ο άλλος να μην έχει ιδέα ότι τελικά αυτό το δίμηνο "εξαφάνισες" 9000.

Σωστά,και στην τελική, ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά, ο στόχος είναι κοινός! είτε είναι αποταμίευση, είτε  είναι διακοπές, είτε αμάξι, ρούχα κλπ, γενικά υπάρχει ένα κοινό  πλάνο. Αν δεν είναι έτσι τα πράγματα, και ο ένας ονειρεύεται αγορά σπιτιού ενώ ο άλλος πανάκριβο αυτοκίνητο πχ, ή ξοδεύει σε πανάκριβες τσάντες ενώ από κοινού έχουν πει μαζεύουμε για σπίτι/διακοπές κλπ, τότε κάτι δεν πάει καλά σε επίπεδο συνεννόησης στο ζευγάρι. Και σίγουρα αυτό θα εμφανίζεται και κάπου αλλού στη σχέση, όχι μόνο στα χρήματα.

[Yovanna]

Ναι γίνω πιο σαφής. Επειδή κερδίζω περισσότερα από τον άντρα μου, έχω αναλάβει περισσότερα έξοδα από εκείνον, χώρια το σπίτι που μένουμε , το οποίο είναι δικό μου. Όταν λοιπόν μια φορά το χρόνο συνήθως , βγάζουμε τα μερίσματα των μετόχων, πάιρνω ένα καλό ποσό μαζεμένα. Δεν το κρύβω από τον άντρα μου. του λέω ακριβώς πόσα. Εκείνος λοιπόν, κάθε φορά προτείνει είτε να μπουν σε έναν ξεχωριστό λογ/μό και να υπάρχουν είτε να τα βάλουμε σε λογαριασμό για τον μικρό. Εγώ χωρίς να το δείχνω, εκνευρίζομαι πάρα πολύ που θεωρεί δεδομένο ότι τα χρήματα θα ξοδευτούν / μπουν στην άκρη για την οικογένεια, διότι στο κάτω κάτω είναι εξτρα χρήματα που δικαιούμαι . Αρνούμαι λοιπόν κάθε φορά και του λέω ότι θα μείνουν κανονικά στο λογαριασμό μου. Αν λοιπόν θέλω να μου κάνω δώρο μια πολύ ακριβή τσάντα, δεν θα του τη δείξω, διότι ξέρω ότι καμία χαρά δεν θα πάρει, αλλά θα δυσανασχετήσει. Όπως δεν μου άρεσε καθόλου που δήλωσε για το μερίδιο μου από εξοχικό στις Κυκλάδες που θελουμε να πουλήσουμε , ότι θα μπουν σε λογ/μό για τον μικρό. Του το ξέκοψα και του είπα ότι θα πάνε σε εξοχικό κοντά στην Αθήνα. Είναι ωραίο δηλαδή να κάνει ο άλλος κουμάντο στην περιουσία σου? Για κάποιους φαντάζομαι είναι λογικό.

[irin]

πρίν από 10 λεπτά , Yovanna είπε:

Ναι γίνω πιο σαφής. Επειδή κερδίζω περισσότερα από τον άντρα μου, έχω αναλάβει περισσότερα έξοδα από εκείνον, χώρια το σπίτι που μένουμε , το οποίο είναι δικό μου. Όταν λοιπόν μια φορά το χρόνο συνήθως , βγάζουμε τα μερίσματα των μετόχων, πάιρνω ένα καλό ποσό μαζεμένα. Δεν το κρύβω από τον άντρα μου. του λέω ακριβώς πόσα. Εκείνος λοιπόν, κάθε φορά προτείνει είτε να μπουν σε έναν ξεχωριστό λογ/μό και να υπάρχουν είτε να τα βάλουμε σε λογαριασμό για τον μικρό. Εγώ χωρίς να το δείχνω, εκνευρίζομαι πάρα πολύ που θεωρεί δεδομένο ότι τα χρήματα θα ξοδευτούν / μπουν στην άκρη για την οικογένεια, διότι στο κάτω κάτω είναι εξτρα χρήματα που δικαιούμαι . Αρνούμαι λοιπόν κάθε φορά και του λέω ότι θα μείνουν κανονικά στο λογαριασμό μου. Αν λοιπόν θέλω να μου κάνω δώρο μια πολύ ακριβή τσάντα, δεν θα του τη δείξω, διότι ξέρω ότι καμία χαρά δεν θα πάρει, αλλά θα δυσανασχετήσει. Όπως δεν μου άρεσε καθόλου που δήλωσε για το μερίδιο μου από εξοχικό στις Κυκλάδες που θελουμε να πουλήσουμε , ότι θα μπουν σε λογ/μό για τον μικρό. Του το ξέκοψα και του είπα ότι θα πάνε σε εξοχικό κοντά στην Αθήνα. Είναι ωραίο δηλαδή να κάνει ο άλλος κουμάντο στην περιουσία σου? Για κάποιους φαντάζομαι είναι λογικό.

Εγώ αν έπαιρνα ένα μεγάλο ποσό όπως λες, θα σκεφτόμουν ας βάλουμε κάποια στην άκρη ή στο παιδί κλπ αν θέλουμε και θεωρούμε ότι χρειάζεται, και τα άλλα ας μείνουν για ό,τι θέλω-θέλουμε. Δεν καταλαβαίνω το "θα ξοδευτούν για την οικογένεια" που λες. Δηλ. το να πάρεις εσύ μια τσάντα ή να πάρει εκείνος κάτι άλλο, δεν είναι της οικογένειας; είστε  αντίπαλα στρατόπεδα? Ή πώληση εξοχικού, οκ, να μην πάνε στο παιδί σας, αλλά δεν το βλέπω και κουμάντο στην εξουσία την κοινή απόφαση για τα χρήματά σας.

Δηλ. ο άντρας μου θα πάρει ένα καλό μπόνους, από μόνος του σκέφτεται ότι θα μπει στην αποταμίευση. Αλλά υπάρχει περίπτωση να του πώ όχι, αν μου πει ότι θέλει πχ να αγοράσει ένα ρολόι ή δεν ξέρω τί άλλο μπορεί να έλεγε; Ναι,αν έλεγε αμάξι, ενώ έχουμε καινούριο, θα έλεγα πιθανώς όχι. Αλλά κατά τα άλλα, ούτε θεωρώ ότι έχει νόημα να κρατήσει για πάρτη του όλα τα χρήματα, ούτε  όμως ότι δεν μπορεί να τα χαρεί με κάποιον τρόπο. Κι εκείνος όμως θα ήθελε να τα  χαρεί και με εμάς, πχ ταξίδι

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 23 λεπτά , Yovanna είπε:

Ναι γίνω πιο σαφής. Επειδή κερδίζω περισσότερα από τον άντρα μου, έχω αναλάβει περισσότερα έξοδα από εκείνον, χώρια το σπίτι που μένουμε , το οποίο είναι δικό μου. Όταν λοιπόν μια φορά το χρόνο συνήθως , βγάζουμε τα μερίσματα των μετόχων, πάιρνω ένα καλό ποσό μαζεμένα. Δεν το κρύβω από τον άντρα μου. του λέω ακριβώς πόσα. Εκείνος λοιπόν, κάθε φορά προτείνει είτε να μπουν σε έναν ξεχωριστό λογ/μό και να υπάρχουν είτε να τα βάλουμε σε λογαριασμό για τον μικρό. Εγώ χωρίς να το δείχνω, εκνευρίζομαι πάρα πολύ που θεωρεί δεδομένο ότι τα χρήματα θα ξοδευτούν / μπουν στην άκρη για την οικογένεια, διότι στο κάτω κάτω είναι εξτρα χρήματα που δικαιούμαι . Αρνούμαι λοιπόν κάθε φορά και του λέω ότι θα μείνουν κανονικά στο λογαριασμό μου. Αν λοιπόν θέλω να μου κάνω δώρο μια πολύ ακριβή τσάντα, δεν θα του τη δείξω, διότι ξέρω ότι καμία χαρά δεν θα πάρει, αλλά θα δυσανασχετήσει. Όπως δεν μου άρεσε καθόλου που δήλωσε για το μερίδιο μου από εξοχικό στις Κυκλάδες που θελουμε να πουλήσουμε , ότι θα μπουν σε λογ/μό για τον μικρό. Του το ξέκοψα και του είπα ότι θα πάνε σε εξοχικό κοντά στην Αθήνα. Είναι ωραίο δηλαδή να κάνει ο άλλος κουμάντο στην περιουσία σου? Για κάποιους φαντάζομαι είναι λογικό.

 

Αυτο που περιγραφεις σημαινει οτι δεν υπαρχει οικογενεια πια, αλλα δυο ανθρωποι που προετοιμαζονται να τραβηξουν τους ξεχωριστους τους δρομους και οχι ενα αγαπημενο ζευγαρι. Οταν υπαρχει εμπιστοσυνη, δεν υπαρχει αυτη η αναγκη να ξεχωρισεις τα του μεν και τα του δε. Σορρυ αν ακουγεται ασχημο, αλλα εισαι και μεγαλυτερη σχετικα νομιζω, και μαλλον καταλαβαινεις τι εννοω.

[kotsifikos]

14 minutes ago, Yovanna said:

Ναι γίνω πιο σαφής. Επειδή κερδίζω περισσότερα από τον άντρα μου, έχω αναλάβει περισσότερα έξοδα από εκείνον, χώρια το σπίτι που μένουμε , το οποίο είναι δικό μου. Όταν λοιπόν μια φορά το χρόνο συνήθως , βγάζουμε τα μερίσματα των μετόχων, πάιρνω ένα καλό ποσό μαζεμένα. Δεν το κρύβω από τον άντρα μου. του λέω ακριβώς πόσα. Εκείνος λοιπόν, κάθε φορά προτείνει είτε να μπουν σε έναν ξεχωριστό λογ/μό και να υπάρχουν είτε να τα βάλουμε σε λογαριασμό για τον μικρό. Εγώ χωρίς να το δείχνω, εκνευρίζομαι πάρα πολύ που θεωρεί δεδομένο ότι τα χρήματα θα ξοδευτούν / μπουν στην άκρη για την οικογένεια, διότι στο κάτω κάτω είναι εξτρα χρήματα που δικαιούμαι . Αρνούμαι λοιπόν κάθε φορά και του λέω ότι θα μείνουν κανονικά στο λογαριασμό μου. Αν λοιπόν θέλω να μου κάνω δώρο μια πολύ ακριβή τσάντα, δεν θα του τη δείξω, διότι ξέρω ότι καμία χαρά δεν θα πάρει, αλλά θα δυσανασχετήσει. Όπως δεν μου άρεσε καθόλου που δήλωσε για το μερίδιο μου από εξοχικό στις Κυκλάδες που θελουμε να πουλήσουμε , ότι θα μπουν σε λογ/μό για τον μικρό. Του το ξέκοψα και του είπα ότι θα πάνε σε εξοχικό κοντά στην Αθήνα. Είναι ωραίο δηλαδή να κάνει ο άλλος κουμάντο στην περιουσία σου? Για κάποιους φαντάζομαι είναι λογικό.

Κοίτα άλλο η περιουσία ΣΟΥ και άλλο το κοινό ταμείο!!! Γιατί στην τελική (κούφια η ώρα) αν αύριο χωρίσετε με τον σύζυγο σου εσύ για εσένα τι θα έχεις κρατήσει? τι θα έχεις? και συγγνώμη που θα το πω έτσι όπως δεν έχει κανένα δικαίωμα να έχει άποψη με το τι θα κάνεις εσύ με την περιουσία που έχουν φτιάξει οι γονείς σου (εφόσον δεν ζημιώνεται το οικογενειακό σας εισόδημα).

Εγώ πρόσφατα έμαθα πως το πατρικό μου είναι στο όνομα του μπαμπα μου και έδειξα έντονα την δυσαρέσκεια μου, γιατί αποκτήθηκε μεν μετά τον γάμο τους με δάνειο αλλά ένα δάνειο που το αποπλήρωσε η μαμά μου με την δουλειά της και δεν ανήκει!!! Είναι τρελό!

[Yovanna]

6 minutes ago, irin said:

Εγώ αν έπαιρνα ένα μεγάλο ποσό όπως λες, θα σκεφτόμουν ας βάλουμε κάποια στην άκρη ή στο παιδί κλπ αν θέλουμε και θεωρούμε ότι χρειάζεται, και τα άλλα ας μείνουν για ό,τι θέλω-θέλουμε. Δεν καταλαβαίνω το "θα ξοδευτούν για την οικογένεια" που λες. Δηλ. το να πάρεις εσύ μια τσάντα ή να πάρει εκείνος κάτι άλλο, δεν είναι της οικογένειας; είστε  αντίπαλα στρατόπεδα? Ή πώληση εξοχικού, οκ, να μην πάνε στο παιδί σας, αλλά δεν το βλέπω και κουμάντο στην εξουσία την κοινή απόφαση για τα χρήματά σας.

Δηλ. ο άντρας μου θα πάρει ένα καλό μπόνους, από μόνος του σκέφτεται ότι θα μπει στην αποταμίευση. Αλλά υπάρχει περίπτωση να του πώ όχι, αν μου πει ότι θέλει πχ να αγοράσει ένα ρολόι ή δεν ξέρω τί άλλο μπορεί να έλεγε; Ναι,αν έλεγε αμάξι, ενώ έχουμε καινούριο, θα έλεγα πιθανώς όχι. Αλλά κατά τα άλλα, ούτε θεωρώ ότι έχει νόημα να κρατήσει για πάρτη του όλα τα χρήματα, ούτε  όμως ότι δεν μπορεί να τα χαρεί με κάποιον τρόπο. Κι εκείνος όμως θα ήθελε να τα  χαρεί και με εμάς, πχ ταξίδι

Το ότι κρατάει τα χρήματα κάποιος στο λογ/μό του, δεν σημαίνει ότι θα τα ξοδέψει όλα γι'αυτόν 'η ότι τα κρατάει για την πάρτη του. Και όχι, η ακριβή  τσάντα δεν είναι για την οικογένεια, είναι προσωπικό έξοδο/πολυτέλεια. Ο λόγος που θέλει να μπουν σε λογ/μό αποταμίευσης ή σε λογ/μό του μικρού , είναι ακριβώς για να μην γίνουν τέτοιου είδους έξοδα, τα οποία θεωρεί περιττά και δεν τα καταλαβαίνει. Αυτοκίνητα /υπολογιστές/ λαπτοπ / κινητά τηλέφωνα είναι ευτυχώς παροχές από την εταιρία και τα χαίρεται όταν τα βλέπει , όσο ακριβά και αν είναι! Αλλά όταν αγοράζω ακριβά πράγματα με δικά μου/μας λεφτά, δυσανασχετεί του στυλ πάλι παππούτσια?? Έχεις άλλα 50 ζευγάρια !!

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 3 λεπτά , kotsifikos είπε:

Κοίτα άλλο η περιουσία ΣΟΥ και άλλο το κοινό ταμείο!!! Γιατί στην τελική (κούφια η ώρα) αν αύριο χωρίσετε με τον σύζυγο σου εσύ για εσένα τι θα έχεις κρατήσει? τι θα έχεις? και συγγνώμη που θα το πω έτσι όπως δεν έχει κανένα δικαίωμα να έχει άποψη με το τι θα κάνεις εσύ με την περιουσία που έχουν φτιάξει οι γονείς σου (εφόσον δεν ζημιώνεται το οικογενειακό σας εισόδημα).

 

Αυτό που περιγράφει η @Yovanna και ξαναλέω συγγνώμη αν ακούγεται άσχημο, μου κάνει σαν η μεν Γιοβάννα να ετοιμάζεται ψυχολογικά για ένα "μετά" που δε θα είναι μαζί, και ο μεν άντρας της παρομοίως, γιατί και μετά από ένα διαζύγιο θα έχουν και οι δύο έλεγχο στην περιουσία του ανήλικου, εν αντιθέσει με έναν κοινό λογαριασμό όπου τελικά θα χωριστούν πιο εύκολα όσα προέρχονται από κληρονομιές και περιουσία που προϋπήρχε του γάμου. Μια οικογένεια που νιώθει αγαπημένη, δε φτάνει στο σημείο να σκέφτεται τέτοιες κινήσεις νομίζω.

[kotsifikos]

3 minutes ago, ΑΡΓΚ said:

 

Αυτο που περιγραφεις σημαινει οτι δεν υπαρχει οικογενεια πια, αλλα δυο ανθρωποι που προετοιμαζονται να τραβηξουν τους ξεχωριστους τους δρομους και οχι ενα αγαπημενο ζευγαρι. Οταν υπαρχει εμπιστοσυνη, δεν υπαρχει αυτη η αναγκη να ξεχωρισεις τα του μεν και τα του δε.

Είναι από τις λίγες φορές που διαφωνώ μαζί σου, δεν είναι πάντα έτσι αυτό, τα εισοδήματα αυτά ανήκουν στην ίδια και προέρχονται από την περιουσία που έχουν δημιουργήσει οι γονείς της, οπότε γιατί να μην επιλέξει η ίδια που θα διοχετεύσει αυτά τα χρήματα? δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης. Το ίδιο ισχύει με εμένα και τον άντρα μου,και υπάρχει πολύ αγάπη και τεράστια εμπιστοσύνη.

[Yovanna]

7 minutes ago, ΑΡΓΚ said:

 

Αυτο που περιγραφεις σημαινει οτι δεν υπαρχει οικογενεια πια, αλλα δυο ανθρωποι που προετοιμαζονται να τραβηξουν τους ξεχωριστους τους δρομους και οχι ενα αγαπημενο ζευγαρι. Οταν υπαρχει εμπιστοσυνη, δεν υπαρχει αυτη η αναγκη να ξεχωρισεις τα του μεν και τα του δε. Σορρυ αν ακουγεται ασχημο, αλλα εισαι και μεγαλυτερη σχετικα νομιζω, και μαλλον καταλαβαινεις τι εννοω.

Διαφωνώ. Δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης. Δεν θα είχα πρόβλημα να τα βάλω και στο δικό του λογ/μ'ο. Ξέρω ότι ανα πάσα στιγμή θα μου τα επέστρεφε. Δεν ξέρω πως έβγαλες το συμπέρασμα ότι υπάρχει θέμα εμπιστοσύνης.