Να κάνω κατι για μενα...

[little lamb]

πρίν από 45 λεπτά , Yovanna είπε:

Μπράβο σου πάντως, διότι το γεγονός ότι δεν οδηγείς, δεν σε αποτρέπει από το να κάνεις τα πράγματα που θα έκανες αν οδηγούσες. Δεν φοβάσαι να ταλαιπωρηθείς και δεν σε κρατάει πίσω. Οπότε ναι, ουσιαστικά είσαι αυτόνομη και ανεξάρτητη.

 

Και οσοι δεν οδηγουμε παντως, δεν σημαινει οτι στερουμαστε κατι που θα καναμε αν οδηγουσαμε. Γιατι απλα δεν οδηγουσαμε ποτε ωστε να ξερουμε τι αλλο θα ηταν πιθανο να καναμε αν οδηγουσαμε. Παντα ετσι ημασταν,χωρις οδηγηση. Δεν ειναι σαν να οδηγεις και καποια στιγμη να εισαι χωρις αυτοκινητο,οποτε εκει νιωθεις οτι στερεισαι πραγματα που εκανες πριν/θα εκανες αν ειχες αυτοκινητο. Εμεις απλα δεν το εχουμε ζησει ποτε οποτε δεν φανταζομαστε πώς θα ηταν/τι αλλο θα καναμε αν. Για να καταλαβεις, εγω αν νιωθω οτι χανω κατι, νιωθω οτι το χανω επειδη δεν εχει συγκοινωνια, οχι επειδη δεν οδηγω!

 

Λεω τι κριμα που δεν εχει συγκοινωνια για να παω σε μαγαζια ή στο κεντρο, οχι τι κριμα που δεν οδηγω! Ο αντρας μου δεν συμφωνει, λεει οτι δεν εχει προβλημα η περιοχη που δεν εχει συγκοινωνιες, γιατι ολοι οδηγουν. Εγω το θεωρω απαραδεκτο να θεωρειται δεδομενο οτι ολοι οδηγουν, λες και γεννιομαστε ξεροντας!

[Mamaloulou]

πρίν από 48 λεπτά , Mama_Anesti_ είπε:

Μπορεί και να το έχεις πει και να χάθηκα μέσα στα σχόλια, ξεκίνησες πρόσφατα εξάσκηση? Αν ναι με τον άνδρα σου? Πως νιώθεις? 

 

Εγώ ανυπομονη! Έχουμε πάει τρεις φορές μόνο γιατί ο μικρός αρρώστησε και θα προτιμούσα τώρα που είναι αρχη να μην τον έχουμε μαζί μας, θα μου αποσπά την προσοχή. 

Εχω ξεκινήσει αρκετές φορές να κάνω μαθήματα με τον άντρα μου αλλα για να πω την αλήθεια δεν μπορώ με αγχώνει,τώρα θα πάω σε δάσκαλο.

[Mama_Anesti_]

3 ώρες πρίν, little lamb είπε:

διπλα απο μεγαλο οχημα σταυροκοπιεμαι απο μεσα μου και κρατιεμαι απο την πορτα και γενικα σκεφτομαι οτι καθε φορα που μπαινουμε στο αυτοκινητο, κι ακομα περισσοτερο για ταξιδι, μπορει να ειναι η τελευταια μας  Πώς νιωθουν καποιοι για το αεροπλανο; Ε καπως ετσι. Πριν μαθω καμια σχεση. Καναμε κατι διαδρομες Χανια-Ηρακλειο νυχτα, κατεβαιναμε απο Ανωγεια Ηρακλειο  (για οποιον ξερει) νυχτα, ο αντρας μου οδηγουσε κι εγω κοιμομουν!! Και μαλιστα με νοικιασμενο. Που τωρα αν νοικιασουμε φοβαμαι οτι δεν το ξερει καλα ως οχημα. Καμια αισθηση φοβου πριν μαθω!

Little lamb θα ηθελα να πω κάποια πράγματα  που πιθανοτατα να τα έχεις σκεφτεί κι εσύ αλλά αν τα ακούσεις και από τρίτο ίσως σε βοηθήσουν. 

 

Οι φόβοι μας σίγουρα ξεπερνάνε την μέση λογική και δεν ξεπερνουνται ούτε όταν τους εκλογικευουμε, γιατί εκείνη την στιγμή το μυαλό μας βρίσκεται σε πανικό. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε φόβους ή φοβίες και σίγουρα η κατά μέτωπον αντιμετώπιση δεν είναι λύση. Πχ αν έχω υψοφοβια δεν θα την ξεπεράσω αν βρίσκομαι σε ύψη και παράλληλα τρέμει η ψυχή μου από τον φόβο. Πρέπει να θελήσω εγώ να ανέβω, να είμαι σε κατάσταση ψυχικής ηρεμίας και να διαπιστώσω πως οκ είμαι εδώ και νιώθω καλά, άρα είμαι ένα βήμα πιο κοντά στο να ξεπεράσω την υψοφοβια. 

 

Από την άλλη υπάρχουν φόβοι που ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά αλλά  δεν μπορούμε να υπολογίσουμε όλες τις παραμετρους Πχ εγώ φοβομουν τελευταία μην πάρει φωτιά ο φούρνος γιατί ακουγα διάφορα ατυχήματα στον περίγυρο μου. Τον χρησιμοποιουσα βέβαια γιατί δεν ειχα άλλη επιλογή αλλά πηρα τα μέτρα μου, δηλ τον καθαρίζω τακτικά και έχω μια ιδέα τι να κάνω αν γίνει κάτι. Θέλω να πω πως παίρνουμε τα μέτρα μας αλλά δεν μπορούμε να τα υπολογίσουμε κι όλα.

 

 

Ακούω πως  όλοι χρησιμοποιούν  το τάδε  ή κανουν το τάδε συνέχεια και δεν γίνεται κάποιο ατύχημα.  Πολλές φορές θα πάει η στάμνα για νερό αλλά μια φορά θα σπάσει, λέει μια παροιμία. Όμως αν η στάμνα δεν πάει δεν θα έχουμε και νερό! Οπότε ας πάει όσο πιο ήρεμα και προσεκτικά γίνεται κ βλέπουμε! 

 

 

πρίν από 29 λεπτά , Mamaloulou είπε:

Εχω ξεκινήσει αρκετές φορές να κάνω μαθήματα με τον άντρα μου αλλα για να πω την αλήθεια δεν μπορώ με αγχώνει,τώρα θα πάω σε δάσκαλο.

Όχι δεν χρειάζεται επιπλέον άγχος τις πρώτες φορές. Καλύτερα με δάσκαλο. 

 

Εγώ πάλι με τον άνδρα μου νιώθω περισσότερη σιγουριά, με καθοδηγεί και σκέφτομαι πως αν βρεθώ σε δύσκολη θέση θα του το δώσω. Σε δάσκαλο είπα να μην πάω για να μην συνηθίσω πάλι το μικρό αμάξι και δυσκολεύομαι στο δικό μας. 

[little lamb]

1 hour ago, Mama_Anesti_ είπε:

Little lamb θα ηθελα να πω κάποια πράγματα  που πιθανοτατα να τα έχεις σκεφτεί κι εσύ αλλά αν τα ακούσεις και από τρίτο ίσως σε βοηθήσουν. 

 

Οι φόβοι μας σίγουρα ξεπερνάνε την μέση λογική και δεν ξεπερνουνται ούτε όταν τους εκλογικευουμε, γιατί εκείνη την στιγμή το μυαλό μας βρίσκεται σε πανικό. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε φόβους ή φοβίες και σίγουρα η κατά μέτωπον αντιμετώπιση δεν είναι λύση. Πχ αν έχω υψοφοβια δεν θα την ξεπεράσω αν βρίσκομαι σε ύψη και παράλληλα τρέμει η ψυχή μου από τον φόβο. Πρέπει να θελήσω εγώ να ανέβω, να είμαι σε κατάσταση ψυχικής ηρεμίας και να διαπιστώσω πως οκ είμαι εδώ και νιώθω καλά, άρα είμαι ένα βήμα πιο κοντά στο να ξεπεράσω την υψοφοβια. 

 

Από την άλλη υπάρχουν φόβοι που ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά αλλά  δεν μπορούμε να υπολογίσουμε όλες τις παραμετρους Πχ εγώ φοβομουν τελευταία μην πάρει φωτιά ο φούρνος γιατί ακουγα διάφορα ατυχήματα στον περίγυρο μου. Τον χρησιμοποιουσα βέβαια γιατί δεν ειχα άλλη επιλογή αλλά πηρα τα μέτρα μου, δηλ τον καθαρίζω τακτικά και έχω μια ιδέα τι να κάνω αν γίνει κάτι. Θέλω να πω πως παίρνουμε τα μέτρα μας αλλά δεν μπορούμε να τα υπολογίσουμε κι όλα.

 

 

Ακούω πως  όλοι χρησιμοποιούν  το τάδε  ή κανουν το τάδε συνέχεια και δεν γίνεται κάποιο ατύχημα.  Πολλές φορές θα πάει η στάμνα για νερό αλλά μια φορά θα σπάσει, λέει μια παροιμία. Όμως αν η στάμνα δεν πάει δεν θα έχουμε και νερό! Οπότε ας πάει όσο πιο ήρεμα και προσεκτικά γίνεται κ βλέπουμε! 

 

 

Συμφωνω με αυτα. Αλλα οπως και να'χει πρεπει να νιωσεις το κλικ για να το τολμησεις, ή απλα να σε αναγκασουν οι συνθηκες.

 

Παντως δεν το συγκρινω με υψοφοβια κλπ, γιατι τα τροχαια ατυχηματα ειναι κατι που συμβαινει καθημερινα και οντως ειναι πολυ πιθανο να συμβει. Δεν ειναι οπως η υψοφοβια που φοβασαι απλα τη θεα του υψους. Αν φοβοσουν μην πεσεις, τοτε θα εμοιαζε με το φοβο της οδηγησης. Εγω ακομα κι οταν ειναι ο αντρας μου ή οι γονεις μου στο αυτοκινητο, χωρις εμενα, θα σκεφτω μακαρι να φτασουν οκ. Οχι καθε φορα που μπαινουν στο αμαξι, αλλα θα μου περασει απο το μυαλο συχνα. Το θεωρω δηλαδη μια δραστηριοτητα που εμπεριεχει αρκετο κινδυνο να μη φτασεις οκ. Που να δειτε οταν πηγαινει για μπανιο μονος του ο αντρας μου, που φοβαμαι και το αυτοκινητο και το οτι παει στα βαθια, 2 σε 1 

 

Εγω παντως τον δασκαλο τον σκεφτομαι. Αλλα και για να παω στον δασκαλο παλι ο αντρας μου πρεπει να με παει, δεν υπαρχει εδω 

Αλλα δεν παω ακομα, γιατι τωρα θελουμε δευτερο παιδι, οποτε αν ειναι να μαθω ακομα μια φορα παλι για λιγο και να το αφησω δεν εχει νοημα. Μια και καλη μετα.

[Mama_Anesti_]

πρίν από 15 λεπτά , little lamb είπε:

 

Συμφωνω με αυτα. Αλλα οπως και να'χει πρεπει να νιωσεις το κλικ για να το τολμησεις, ή απλα να σε αναγκασουν οι συνθηκες.

 

Παντως δεν το συγκρινω με υψοφοβια κλπ, γιατι τα τροχαια ατυχηματα ειναι κατι που συμβαινει καθημερινα και οντως ειναι πολυ πιθανο να συμβει. Δεν ειναι οπως η υψοφοβια που φοβασαι απλα τη θεα του υψους. Αν φοβοσουν μην πεσεις, τοτε θα εμοιαζε με το φοβο της οδηγησης. Εγω ακομα κι οταν ειναι ο αντρας μου ή οι γονεις μου στο αυτοκινητο, χωρις εμενα, θα σκεφτω μακαρι να φτασουν οκ. Οχι καθε φορα που μπαινουν στο αμαξι, αλλα θα μου περασει απο το μυαλο συχνα. Το θεωρω δηλαδη μια δραστηριοτητα που εμπεριεχει αρκετο κινδυνο να μη φτασεις οκ. Που να δειτε οταν πηγαινει για μπανιο μονος του ο αντρας μου, που φοβαμαι και το αυτοκινητο και το οτι παει στα βαθια, 2 σε 1 

 

Εγω παντως τον δασκαλο τον σκεφτομαι. Αλλα και για να παω στον δασκαλο παλι ο αντρας μου πρεπει να με παει, δεν υπαρχει εδω 

Αλλα δεν παω ακομα, γιατι τωρα θελουμε δευτερο παιδι, οποτε αν ειναι να μαθω ακομα μια φορα παλι για λιγο και να το αφησω δεν εχει νοημα. Μια και καλη μετα.

Δεν το λέω για την οδήγηση συγκεκριμένα, εννοείται πως θα οδηγήσεις όταν εσύ νιώσεις έτοιμη. Κάποιες σκέψεις μου έγραψα γενικότερα για τις φοβίες. 

[Yovanna]

2 hours ago, little lamb said:

 

Και οσοι δεν οδηγουμε παντως, δεν σημαινει οτι στερουμαστε κατι που θα καναμε αν οδηγουσαμε. Γιατι απλα δεν οδηγουσαμε ποτε ωστε να ξερουμε τι αλλο θα ηταν πιθανο να καναμε αν οδηγουσαμε. Παντα ετσι ημασταν,χωρις οδηγηση. Δεν ειναι σαν να οδηγεις και καποια στιγμη να εισαι χωρις αυτοκινητο,οποτε εκει νιωθεις οτι στερεισαι πραγματα που εκανες πριν/θα εκανες αν ειχες αυτοκινητο. Εμεις απλα δεν το εχουμε ζησει ποτε οποτε δεν φανταζομαστε πώς θα ηταν/τι αλλο θα καναμε αν. Για να καταλαβεις, εγω αν νιωθω οτι χανω κατι, νιωθω οτι το χανω επειδη δεν εχει συγκοινωνια, οχι επειδη δεν οδηγω!

 

Λεω τι κριμα που δεν εχει συγκοινωνια για να παω σε μαγαζια ή στο κεντρο, οχι τι κριμα που δεν οδηγω! Ο αντρας μου δεν συμφωνει, λεει οτι δεν εχει προβλημα η περιοχη που δεν εχει συγκοινωνιες, γιατι ολοι οδηγουν. Εγω το θεωρω απαραδεκτο να θεωρειται δεδομενο οτι ολοι οδηγουν, λες και γεννιομαστε ξεροντας!

Κοίτα, είναι άλλο να βασίζεσαι στον άντρα σου για να σε πάει για ψώνια,  ή για να πας κάπου με το παιδί ή για να πας στον δάσκαλο της οδήγησης, και άλλο να φροντίσεις να το κάνεις μόνη σου, άσχετα αν δεν οδηγείς (ταξί, συγκοινωνία, ποδήλατο κτλ). Αυτό εννοώ. Αν η μικρή θέλει να πάει μπαλέτο πχ του χρόνου,  και ο άντρας σου δεν μπορεί εκείνες τις ώρες, θα το αναλάβεις μόνη σου?

50 minutes ago, little lamb said:

Αλλα δεν παω ακομα, γιατι τωρα θελουμε δευτερο παιδι, οποτε αν ειναι να μαθω ακομα μια φορα παλι για λιγο και να το αφησω δεν εχει νοημα. Μια και καλη μετα

 

Βρε κορίτσι, τί σχέση έχει το ότι θέλετε δεύτερο παιδί? Ένας λόγος παραπάνω να το κάνεις τώρα (αν έχεις σκοπό να το κάνεις). Μέχρι να έρθει το παιδί (δεν έρχεται κατά παραγγελία) και να περάσουν οι μήνες για να το γεννήσεις, θα έχεις γίνει εξπερ. Δεν θα χρειαστείς κάνα χρόνο για να αρχίσεις να κυκλοφορείς. Μετά, με 2 μικρά, θα σου είναι πιο δύσκολο. Εκτός αν περιμένεις να ξεπεταχτούν. Ζήσε Μάη μου δηλαδή.

[little lamb]

1 hour ago, Yovanna είπε:

Κοίτα, είναι άλλο να βασίζεσαι στον άντρα σου για να σε πάει για ψώνια,  ή για να πας κάπου με το παιδί ή για να πας στον δάσκαλο της οδήγησης, και άλλο να φροντίσεις να το κάνεις μόνη σου, άσχετα αν δεν οδηγείς (ταξί, συγκοινωνία, ποδήλατο κτλ). Αυτό εννοώ. Αν η μικρή θέλει να πάει μπαλέτο πχ του χρόνου,  και ο άντρας σου δεν μπορεί εκείνες τις ώρες, θα το αναλάβεις μόνη σου?

 

Ή το κανεις μονος (οποιος δεν οδηγει), ή μαθαινεις, ή κανονιζετε να παει σε σχολη που βολευουν οι ωρες. Καταλαβαινω τι εννοεις. Αλλα εγω εννοω οτι στις οικογενειες που δεν οδηγει καποιος, μεχρι να μαθει, το δεδομενο ειναι οτι δεν οδηγει, το "αν οδηγουσα θα εκανα το ταδε" ειναι μονο μια υποθεση οπως το "αν εμενα σε πολη", "αν εμενα σε χωριο", "αν ειχε συγκοινωνιες εκει που μενω". Με βαση τα δεδομενα τα ρυθμιζουν καταλληλως, οπως γινοταν για χρονια, που δεν οδηγουσαν και οι δυο ή ακομα κι αν οδηγουσαν δεν ειχαν δυο αυτοκινητα (ειναι κι αυτο ενα θεμα, νομιζω οτι πλεον περαν του να θεωρειται δεδομενο οτι ολοι οδηγουν θεωρειται δεδομενο και οτι ολοι εχουν αυτοκινητο). Αυτο εννοω, δεν νιωθεις οτι στερεισαι κατι γιατι απλα αυτη ηταν η ζωη σου παντα, χωρις αυτοκινητο. Κι ακομα περισσοτερο αν νιωθεις οτι το αυτοκινητο περισσοτερο θα σε στρεσαρει παρα θα σε χαλαρωσει. Αν οντως γινει απαραιτητο αναγκαστικα μαθαινεις κι ας τρεμει το φυλλοκαρδι σου και υποθετω αν εχεις την ευκαιρια να αποφυγεις να πας καπου οδηγωντας το αποφευγεις, που λεει και η Έσπερος!

 

1 hour ago, Yovanna είπε:

Βρε κορίτσι, τί σχέση έχει το ότι θέλετε δεύτερο παιδί? Ένας λόγος παραπάνω να το κάνεις τώρα (αν έχεις σκοπό να το κάνεις). Μέχρι να έρθει το παιδί (δεν έρχεται κατά παραγγελία) και να περάσουν οι μήνες για να το γεννήσεις, θα έχεις γίνει εξπερ. Δεν θα χρειαστείς κάνα χρόνο για να αρχίσεις να κυκλοφορείς. Μετά, με 2 μικρά, θα σου είναι πιο δύσκολο. Εκτός αν περιμένεις να ξεπεταχτούν. Ζήσε Μάη μου δηλαδή.

 

Οποτε ξεκινησαμε παντως καναμε κανα μηνα-διμηνο, δηλαδη καμια 20αρια φορες αλλα δεν ημουν σε θεση να το παρω μονη. Και καθε φορα επεφταν υποχρεωσεις πχ οικοδομη, προετοιμσια γαμου, εγκυμοσυνη, νοσοκομεια γονεων και διακοπταμε και περνουσε ο καιρος χωρις να το καταλαβαινουμε, γι'αυτο λεω οτι παλι μπορει να διακοψουμε αν μεινω εγκυος κι εχω ζαλαδες πχ. Τωρα οποτε ειναι να παμε καπου και θα μπορουσα να οδηγησω εγω, πχ θαλασσα ή ψωνια, οπως καναμε, συνεχεια τυχαινει να εχουμε αργησει και ειτε θα κλεισει το σουπερμαρκετ, ειτε θα σκοτεινιασει και δεν θα προλαβουμε βολτα/μπανιο, οπότε πρεπει να παμε γρηγορα και το παιρνει ο αντρας μου. Κανονικα πρεπει να βγουμε επι τουτου για εξασκηση, οχι για να παμε καπου συγκεκριμενα, και για πολυ καιρο, οχι 20 μερες ας πουμε. Το καναμε οταν ηταν μωρο η μικρη αλλα μετα ηρθε η πρωτη καραντινα! Αυτη την περιοδο δεν εχουμε χρονο για επι τουτου εξοδο για εξασκηση και μαλιστα για καιρο, οποτε τουλαχιστον πρεπει να το δοκιμασουμε πηγαινοντας καπου βολτα ή δουλειες.

 

Το αλλο που εχω ακουσει απο φιλες που οδηγουσαν χρονια και μου φανηκε περιεργο, ειναι οτι οταν εκαναν παιδι φοβουνταν να οδηγησουν με το μωρο μεσα. Το ειχατε κι εσεις; Εγω νομιζω οτι αυτο παραδοξως δεν θα το εχω οταν το παρω. Και την εξασκηση με το μωρο μεσα την καναμε. Φοβαμαι κυριως μην χτυπησουμε εμεις καποιον, οχι μην χτυπησουμε εμεις. Γιατι μεγαλα τρακαρισματα που να παθουμε κατι δυσκολα γινονται στην πολη, ενω το να κανεις μια ζημια σε αλλο αυτοκινητο ή να χτυπησεις μηχανακι ειναι πιο πιθανο.

[Έσπερος]

πρίν από 13 λεπτά , little lamb είπε:

Το αλλο που εχω ακουσει απο φιλες που οδηγουσαν χρονια και μου φανηκε περιεργο, ειναι οτι οταν εκαναν παιδι φοβουνταν να οδηγησουν με το μωρο μεσα. Το ειχατε κι εσεις; Εγω νομιζω οτι αυτο παραδοξως δεν θα το εχω οταν το παρω. Και την εξασκηση με το μωρο μεσα την καναμε. Φοβαμαι κυριως μην χτυπησουμε εμεις καποιον, οχι μην χτυπησουμε εμεις. Γιατι μεγαλα τρακαρισματα που να παθουμε κατι δυσκολα γινονται στην πολη, ενω το να κανεις μια ζημια σε αλλο αυτοκινητο ή να χτυπησεις μηχανακι ειναι πιο πιθανο.

Εγγ θυμάμαι μόνο ότι το καινούργιο αυτοκίνητο που παίρνει το παιδί (το παλιό δεν είναι ασφαλές), στην αρχή που θα το δοκιμασαμε ήθελα να είμαστε χωρίς το παιδί. αλλά ο βασικός λόγος να ασκηθώ στο καινούργιο ήταν ακριβώς για να κινούμαι ανεξάρτητα με το παιδί όταν είχα την άδεια, οπότε εκεί δεν τέθηκε θέμα. Μάλιστα ήταν κ μια περίοδος που είχα αρκετή άνεση. Μετά την άδεια το άφησα λίγο κ ετυχε κάτι στον άντρα μου αργότερα κ το ξανάπιαςα συστηματικά. Τότε θα έλεγα ότι όχι μόνο δεν το απέφευγα αλλά το επεδίωξα κιόλας γιατί αλλιώς θα ήμουν κλεισμένη μέσα όλο το πρωί με το παιδί μόνη για μήνες, που φάνταζε πιο τρομαχτικό από την οδήγηση! 

[annoulen]

4 ώρες πρίν, irin είπε:

Το μόνο που με κρατάει μακριά από ταξί με τα παιδιά, είναι η έλλειψη παιδικών καθισμάτων. Έχω ακούσει ότι υπάρχουν συγκεκριμένα ραδιοταξί με καθίσματα, αλλά δεν το χω ψάξει..

Ναι υπάρχουν, με ραντεβού. 

Κάποιες εταιρείες επιτρέπουν να έχεις κ το δικό σου. 

Επεξεργάστηκαν 27 Σεπτεμβρίου,2021 by annoulen

[Έσπερος]

πρίν από 17 λεπτά , little lamb είπε:

εννοεις. Αλλα εγω εννοω οτι στις οικογενειες που δεν οδηγει καποιος, μεχρι να μαθει, το δεδομενο ειναι οτι δεν οδηγει, το "αν οδηγουσα θα εκανα το ταδε" ειναι μονο μια υποθεση οπως το "αν εμενα σε πολη", "αν εμενα σε χωριο", "αν ειχε συγκοινωνιες εκει που μενω". Με βαση τα δεδομενα τα ρυθμιζουν καταλληλως, οπως γινοταν για χρονια, που δεν οδηγουσαν και οι δυο ή ακομα κι αν οδηγουσαν δεν ειχαν δυο αυτοκινητα (ειναι κι αυτο ενα θεμα, νομιζω οτι πλεον περαν του να θεωρειται δεδομενο οτι ολοι οδηγουν θεωρειται δεδομενο και οτι ολοι εχουν αυτοκινητο). Αυτο εννοω, δεν νιωθεις οτι στερεισαι κατι γιατι απλα αυτη ηταν η ζωη σου παντα, χωρις αυτοκινητο.

αυτό ισχύει μόνο αν μιλάμε για ίδιες συνθήκες. στην Αγγλία το αυτοκίνητο δεν μου έλειψε ποτέ γιατί δεν ήταν αναγκαίο. Στην Αθήνα ως φοιτήτρια ή σε διακοπές μετά που γύριζα, επίσης δν μ έλειψε. Στο νησί όμως μου δεν γίνεται εκτός αν μέναμε αλλού. κ νομίζω ότι κ ως παντρεμένη στην Αθήνα δύσκολα θα μπορπυσα χωρίς αυτοκίνητο. Μόνο αν εμένα στη γειτονιά που μεγάλωσα κ είχα κ εκεί κοντά σχολείο. εξάλλου το τι σου λειπει είναι κ ανάλογα με τπ τι κάνουν άλλοι. πχ εγω έχω την ανασφάλεια με τον όγκο κ το στρίμωγμα, αυτό σημαίνει ότι αν μου προτείνει κανένας γνωστός να πάμε σε άλλη παραλία από κει που πάμε συνήθως κ δεν θέλει ο άντρας μου να ερθει μαζί, εγω δεν θα μπορώ να πάω γιατί θα φοβάμαι ότι θα γίνει κάτι. Αυτό είναι ένα μείον, νιώθω ότι με κρατάει πίσω κ θα ήθελα να το ξεπεράσω. Ο άντρας μου εντωμεταξύ είναι δημοκρατικός άνθρωπος. Το να πω ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι το σέβεται, αρκεί να βγάλω άκρη μόνη μου. δλδ φάση ότι κανόνισα να κάνουμε κάτι που πρέπει να με πάει γιατί εγω θεωρώ ότι δεν μπορώ να πάω, την έχω διαγράψει. Δεν υπάρχει περίπτωση. Αλλά ουυε εγω θα το ζητουσα γιατί ποτέ δεν είχα βασιστεί στο ότι θα με πάει κάποιος άλλος. Το θεωρώ καθαρα δικό μου πρόβλημα. 

[mama16]

πρίν από 35 λεπτά , little lamb είπε:

Το αλλο που εχω ακουσει απο φιλες που οδηγουσαν χρονια και μου φανηκε περιεργο, ειναι οτι οταν εκαναν παιδι φοβουνταν να οδηγησουν με το μωρο μεσα.

Εγώ το είχα πάθει αυτό. Φοβόμουν μην τυχόν κ τρακαρω κ έχω την ευθύνη για ότι συμβεί. Αλλά συνέχισα να το παίρνω το αυτοκίνητο απλά το είχα στο νου μου, μια δύο το ξεπέρασα

[Έσπερος]

1 ώρα πρίν, Yovanna είπε:

Βρε κορίτσι, τί σχέση έχει το ότι θέλετε δεύτερο παιδί? Ένας λόγος παραπάνω να το κάνεις τώρα (αν έχεις σκοπό να το κάνεις). Μέχρι να έρθει το παιδί (δεν έρχεται κατά παραγγελία) και να περάσουν οι μήνες για να το γεννήσεις, θα έχεις γίνει εξπερ. Δεν θα χρειαστείς κάνα χρόνο για να αρχίσεις να κυκλοφορείς. Μετά, με 2 μικρά, θα σου είναι πιο δύσκολο. Εκτός αν περιμένεις να ξεπεταχτούν. Ζήσε Μάη μου δηλαδή.

σύμφωνω. επίσης μια μαμα έγκυος που εχει βαρύνει λίγο, πιο εύκολα πάει βόλτα με αυτοκίνητο το μεγάλο παιδί παρα με τα πόδια, αν δεν έχει αντοχές ή αν το μεγάλο κουράζεται κ θέλει αγκαλιά. Κ φυσικά με δυο παιδια είναι πολύ ευκολότερο να εχεις αυτοκίνητο για να τα βγάζεις έξω. ίσως κ για να κοιμηθεί το μωρό κλπ. 

[irin]

1 hour ago, annoulen είπε:

Ναι υπάρχουν, με ραντεβού. 

Κάποιες εταιρείες επιτρέπουν να έχεις κ το δικό σου. 

Και μετα τι το κανεις το δικο σου οταν φτασεις πχ στη βολτα που θελεις να πας;; Κουβαλας μια ή δυο καθισματαρες;;

[little lamb]

Εγω ειχα μπει σε ταξι με το αυγο καποια στιγμη, οποτε μετα το εβαλα κανονικα πανω στο καροτσι. Το μεγαλο οντως τι το κανεις;

[Super.mum]

1 ώρα πρίν, little lamb είπε:

 

Ή το κανεις μονος (οποιος δεν οδηγει), ή μαθαινεις, ή κανονιζετε να παει σε σχολη που βολευουν οι ωρες. Καταλαβαινω τι εννοεις. Αλλα εγω εννοω οτι στις οικογενειες που δεν οδηγει καποιος, μεχρι να μαθει, το δεδομενο ειναι οτι δεν οδηγει, το "αν οδηγουσα θα εκανα το ταδε" ειναι μονο μια υποθεση οπως το "αν εμενα σε πολη", "αν εμενα σε χωριο", "αν ειχε συγκοινωνιες εκει που μενω". Με βαση τα δεδομενα τα ρυθμιζουν καταλληλως, οπως γινοταν για χρονια, που δεν οδηγουσαν και οι δυο ή ακομα κι αν οδηγουσαν δεν ειχαν δυο αυτοκινητα (ειναι κι αυτο ενα θεμα, νομιζω οτι πλεον περαν του να θεωρειται δεδομενο οτι ολοι οδηγουν θεωρειται δεδομενο και οτι ολοι εχουν αυτοκινητο). Αυτο εννοω, δεν νιωθεις οτι στερεισαι κατι γιατι απλα αυτη ηταν η ζωη σου παντα, χωρις αυτοκινητο. Κι ακομα περισσοτερο αν νιωθεις οτι το αυτοκινητο περισσοτερο θα σε στρεσαρει παρα θα σε χαλαρωσει. Αν οντως γινει απαραιτητο αναγκαστικα μαθαινεις κι ας τρεμει το φυλλοκαρδι σου και υποθετω αν εχεις την ευκαιρια να αποφυγεις να πας καπου οδηγωντας το αποφευγεις, που λεει και η Έσπερος!

 

 

Οποτε ξεκινησαμε παντως καναμε κανα μηνα-διμηνο, δηλαδη καμια 20αρια φορες αλλα δεν ημουν σε θεση να το παρω μονη. Και καθε φορα επεφταν υποχρεωσεις πχ οικοδομη, προετοιμσια γαμου, εγκυμοσυνη, νοσοκομεια γονεων και διακοπταμε και περνουσε ο καιρος χωρις να το καταλαβαινουμε, γι'αυτο λεω οτι παλι μπορει να διακοψουμε αν μεινω εγκυος κι εχω ζαλαδες πχ. Τωρα οποτε ειναι να παμε καπου και θα μπορουσα να οδηγησω εγω, πχ θαλασσα ή ψωνια, οπως καναμε, συνεχεια τυχαινει να εχουμε αργησει και ειτε θα κλεισει το σουπερμαρκετ, ειτε θα σκοτεινιασει και δεν θα προλαβουμε βολτα/μπανιο, οπότε πρεπει να παμε γρηγορα και το παιρνει ο αντρας μου. Κανονικα πρεπει να βγουμε επι τουτου για εξασκηση, οχι για να παμε καπου συγκεκριμενα, και για πολυ καιρο, οχι 20 μερες ας πουμε. Το καναμε οταν ηταν μωρο η μικρη αλλα μετα ηρθε η πρωτη καραντινα! Αυτη την περιοδο δεν εχουμε χρονο για επι τουτου εξοδο για εξασκηση και μαλιστα για καιρο, οποτε τουλαχιστον πρεπει να το δοκιμασουμε πηγαινοντας καπου βολτα ή δουλειες.

 

Το αλλο που εχω ακουσει απο φιλες που οδηγουσαν χρονια και μου φανηκε περιεργο, ειναι οτι οταν εκαναν παιδι φοβουνταν να οδηγησουν με το μωρο μεσα. Το ειχατε κι εσεις; Εγω νομιζω οτι αυτο παραδοξως δεν θα το εχω οταν το παρω. Και την εξασκηση με το μωρο μεσα την καναμε. Φοβαμαι κυριως μην χτυπησουμε εμεις καποιον, οχι μην χτυπησουμε εμεις. Γιατι μεγαλα τρακαρισματα που να παθουμε κατι δυσκολα γινονται στην πολη, ενω το να κανεις μια ζημια σε αλλο αυτοκινητο ή να χτυπησεις μηχανακι ειναι πιο πιθανο.

Εγώ άρχισα να φοβάμαι περισσότερο την οδήγηση των άλλων πχ ακόμα και του άντρα μου όταν μας πάει κάπου. Όταν οδηγάω εγώ με τα μωρα δεν φοβάμαι 

[Yovanna]

1 hour ago, little lamb said:

Οποτε ξεκινησαμε παντως καναμε κανα μηνα-διμηνο, δηλαδη καμια 20αρια φορες αλλα δεν ημουν σε θεση να το παρω μονη. Και καθε φορα επεφταν υποχρεωσεις πχ οικοδομη, προετοιμσια γαμου, εγκυμοσυνη, νοσοκομεια γονεων και διακοπταμε και περνουσε ο καιρος χωρις να το καταλαβαινουμε, γι'αυτο λεω οτι παλι μπορει να διακοψουμε αν μεινω εγκυος κι εχω ζαλαδες πχ. Τωρα οποτε ειναι να παμε καπου και θα μπορουσα να οδηγησω εγω, πχ θαλασσα ή ψωνια, οπως καναμε, συνεχεια τυχαινει να εχουμε αργησει και ειτε θα κλεισει το σουπερμαρκετ, ειτε θα σκοτεινιασει και δεν θα προλαβουμε βολτα/μπανιο, οπότε πρεπει να παμε γρηγορα και το παιρνει ο αντρας μου. Κανονικα πρεπει να βγουμε επι τουτου για εξασκηση, οχι για να παμε καπου συγκεκριμενα, και για πολυ καιρο, οχι 20 μερες ας πουμε. Το καναμε οταν ηταν μωρο η μικρη αλλα μετα ηρθε η πρωτη καραντινα! Αυτη την περιοδο δεν εχουμε χρονο για επι τουτου εξοδο για εξασκηση και μαλιστα για καιρο, οποτε τουλαχιστον πρεπει να το δοκιμασουμε πηγαινοντας καπου βολτα ή δουλειες.

Κάποια βρίσκει συνεχώς δικαιολογίες για να μην οδηγήσει.. Με καλή διάθεση στο λέω, μην με παρεξηγήσεις..

1 hour ago, little lamb said:

Το αλλο που εχω ακουσει απο φιλες που οδηγουσαν χρονια και μου φανηκε περιεργο, ειναι οτι οταν εκαναν παιδι φοβουνταν να οδηγησουν με το μωρο μεσα. Το ειχατε κι εσεις; Εγω νομιζω οτι αυτο παραδοξως δεν θα το εχω οταν το παρω. Και την εξασκηση με το μωρο μεσα την καναμε. Φοβαμαι κυριως μην χτυπησουμε εμεις καποιον, οχι μην χτυπησουμε εμεις. Γιατι μεγαλα τρακαρισματα που να παθουμε κατι δυσκολα γινονται στην πολη, ενω το να κανεις μια ζημια σε αλλο αυτοκινητο ή να χτυπησεις μηχανακι ειναι πιο πιθανο.

Εγώ εξάσκηση με το παιδί μέσα, δεν θα έκανα. Για κανένα λόγο. Αν δεν έχετε πού να την αφήσετε, πάρε δάσκαλο. Και εγώ προσέχω τριπλά όταν έχω μέσα το παιδί. Δηλαδή μόνη μου, μπορεί να γκαζώσω και να περάσω με πορτοκαλοκόκκινο, με το παιδί όχι. Λογικό το βρίσκω να φοβάσαι περισσότερο, όταν έχεις μέσα ό,τι πιο πολύτιμο έχεις.

[irin]

πρίν από 7 λεπτά , Super.mum είπε:

Εγώ άρχισα να φοβάμαι περισσότερο την οδήγηση των άλλων πχ ακόμα και του άντρα μου όταν μας πάει κάπου. Όταν οδηγάω εγώ με τα μωρα δεν φοβάμαι 

Θυμαμαι ποσο φοβομουν οταν ειχαμε βγει απο το μαιευτηριο. Καθομουν πισω βεβαια,μαζι με το μωρο, και νομιζα οτι ολοι προσπαθουν να μας τρακαρουν. Τωρα μου φαινεται πολυ αστειο

[Super.mum]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

σύμφωνω. επίσης μια μαμα έγκυος που εχει βαρύνει λίγο, πιο εύκολα πάει βόλτα με αυτοκίνητο το μεγάλο παιδί παρα με τα πόδια, αν δεν έχει αντοχές ή αν το μεγάλο κουράζεται κ θέλει αγκαλιά. Κ φυσικά με δυο παιδια είναι πολύ ευκολότερο να εχεις αυτοκίνητο για να τα βγάζεις έξω. ίσως κ για να κοιμηθεί το μωρό κλπ. 

Θυμάμαι το πρώτο διάστημα με τον δεύτερο γιο μου που ήταν νεογέννητο όπου και να πήγαινα μαζί τους ο μεγάλος φώναζε όποτε ξύπναγε το μικρό που απολάμβανε ύπνο στο αμάξι .. τώρα που ο μεγάλος αρχίσαμε να συνεννοούμαστε και κάθεται ήρεμα στο αμάξι και συζητάμε , ο μικρός  δεν παίζει να κοιμηθεί και απλά θα κλαίει και θα θέλει όλη την ώρα με κάτι απασχόληση . Δεν υπάρχει η περίπτωση να είναι κ οι δυο ήρεμοι :p 

[little lamb]

πρίν από 19 λεπτά , Yovanna είπε:

Κάποια βρίσκει συνεχώς δικαιολογίες για να μην οδηγήσει.. Με καλή διάθεση στο λέω, μην με παρεξηγήσεις..

 

Καλε τι να παρεξηγησω; Ψιλοϊσχυει αυτο, αλλα ισχυει και το οτι αν οδηγησω μονο για ενα μηνα και σταματησω δεν εχει και πολυ νοημα. Γι'αυτο λεω οτι μονο αν οι συνθηκες γινουν αναγκαστικες να οδηγω καθε μερα για καιρο, τοτε θα μαθω πραγνατικα.

 

πρίν από 21 λεπτά , Yovanna είπε:

Και εγώ προσέχω τριπλά όταν έχω μέσα το παιδί. Δηλαδή μόνη μου, μπορεί να γκαζώσω και να περάσω με πορτοκαλοκόκκινο, με το παιδί όχι. Λογικό το βρίσκω να φοβάσαι περισσότερο, όταν έχεις μέσα ό,τι πιο πολύτιμο έχεις.

 

Αυτο δεν το πολυκαταλαβαινω. Γιατι οταν ειμαστε μονοι μας να μην προσεχουμε το ιδιο; Αν παθουμε κατι εμεις τι θα απογινει το παιδι;

[Yovanna]

8 minutes ago, little lamb said:

Αυτο δεν το πολυκαταλαβαινω. Γιατι οταν ειμαστε μονοι μας να μην προσεχουμε το ιδιο; Αν παθουμε κατι εμεις τι θα απογινει το παιδι;

Ναι, βέβαια, εννοείται ότι προσέχεις. Εγώ από τότε που έκανα παιδί , με απασχολεί πολύ περισσότερο το να μην πάθω κάτι. Απλά όση εμπιστοσύνη και αν έχω στον εαυτό μου στην οδήγηση, όταν είναι το παιδί μέσα, μαζεύομαι. Είναι ένστικτο, δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω. Όταν είμαι μόνη μου, είμαι προσεχτική. Όταν έχω το παιδί, είμαι παραπάνω από το φυσιολογικό μου προσεχτική.

[little lamb]

πρίν από 24 λεπτά , Yovanna είπε:

Ναι, βέβαια, εννοείται ότι προσέχεις. Εγώ από τότε που έκανα παιδί , με απασχολεί πολύ περισσότερο το να μην πάθω κάτι. Απλά όση εμπιστοσύνη και αν έχω στον εαυτό μου στην οδήγηση, όταν είναι το παιδί μέσα, μαζεύομαι. Είναι ένστικτο, δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω. Όταν είμαι μόνη μου, είμαι προσεχτική. Όταν έχω το παιδί, είμαι παραπάνω από το φυσιολογικό μου προσεχτική.

 

Ναι αλλο αυτο, αλλο το "φοβαμαι να μπω με το μωρο". Σαν να λεμε "αν παθω κατι και ειμαι μονη μου δεν πειραζει"! 

[annoulen]

1 ώρα πρίν, irin είπε:

Και μετα τι το κανεις το δικο σου οταν φτασεις πχ στη βολτα που θελεις να πας;; Κουβαλας μια ή δυο καθισματαρες;;

 

Εγώ συνήθως είχα το  booster αλλά μιλάμε για συγκεκριμένους προορισμούς (επίσκεψη σε σπίτι φίλων, παιδότοποι, κολυμβητήριο)  που δεν χρειάζεται να μετακινηθείς μετά, δεν πήγαινα μπαρότσαρκα  ή για ψώνια με το μπουστερ παραμάσχαλα. 

 

 

 

[little lamb]

1 ώρα πρίν, irin είπε:

Θυμαμαι ποσο φοβομουν οταν ειχαμε βγει απο το μαιευτηριο. Καθομουν πισω βεβαια,μαζι με το μωρο, και νομιζα οτι ολοι προσπαθουν να μας τρακαρουν. Τωρα μου φαινεται πολυ αστειο

 

Εγω οταν βγηκαμε απο το μαιευτηριο κοιμηθηκα! Δεν αντεξα, απο την αϋπνια 4 νυχτες! Μπροστα ο αντρας μου με συνοδηγο τον μπαμπα μου και πισω εγω με το μωρο!

[mama16]

1 hour ago, little lamb είπε:

 

Ναι αλλο αυτο, αλλο το "φοβαμαι να μπω με το μωρο". Σαν να λεμε "αν παθω κατι και ειμαι μονη μου δεν πειραζει"! 

Εννοείται ότι κ για τον εαυτό μας φοβόμαστε γιατί θέλουμε το παιδί να μεγαλώσει με τους γονείς αλλά πόσο μάλλον φοβόμαστε μην πάθει κάτι το παιδί που για όλους μας είναι το πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή μας. Είναι εγωιστικό αλλά όλοι μας πάντα σκεφτόμαστε τον εαυτό μας.. Πχ δεν μπορώ να φανταστώ να πάθουν κάτι τα παιδιά μου ή και ο άντρας μου γιατί νιώθω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτούς. Απ' την άλλη αν πάθαινα κάτι εγώ δεν θα ήθελα να το σκέφτομαι γιατί πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά μου αλλά αν ήταν να διαλέξω εγώ δεν μου είμαι κ τόσο σημαντική! 

 

Πάντως πριν κάνουμε παιδιά με τον άντρα μου πηγαίναμε κ μικρά ταξιδακια με την μηχανή. Από όταν γίναμε γονείς δεν την ξανά πήραμε γιατί φοβόμαστε!

[Super.mum]

πρίν από 50 λεπτά , mama16 είπε:

Εννοείται ότι κ για τον εαυτό μας φοβόμαστε γιατί θέλουμε το παιδί να μεγαλώσει με τους γονείς αλλά πόσο μάλλον φοβόμαστε μην πάθει κάτι το παιδί που για όλους μας είναι το πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή μας. Είναι εγωιστικό αλλά όλοι μας πάντα σκεφτόμαστε τον εαυτό μας.. Πχ δεν μπορώ να φανταστώ να πάθουν κάτι τα παιδιά μου ή και ο άντρας μου γιατί νιώθω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτούς. Απ' την άλλη αν πάθαινα κάτι εγώ δεν θα ήθελα να το σκέφτομαι γιατί πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά μου αλλά αν ήταν να διαλέξω εγώ δεν μου είμαι κ τόσο σημαντική! 

 

Πάντως πριν κάνουμε παιδιά με τον άντρα μου πηγαίναμε κ μικρά ταξιδακια με την μηχανή. Από όταν γίναμε γονείς δεν την ξανά πήραμε γιατί φοβόμαστε!

Αυτό με την μηχανή το πάθαμε και εμείς  στο γκαράζ κάθεται είναι για πούλημα