Να κάνω κατι για μενα...

[kotsifikos]

11 hours ago, Anna3011 said:

Και εμένα με προβληματίζει αυτό με το 10λεπτο. Της κόρης μου σίγουρα δε θα της έφτανε. Δυστυχώς έχοντας μια πολύ απαιτητική δουλειά με τρελό ωράριο βλέπω το παιδί μου μόνο 3 ώρες τη μέρα με ό,τι τύψεις και ενοχές περιλαμβάνει αυτό. Στο 3ωρο αυτό  ασχολούμαι σχεδόν αποκλειστικά μαζι της και αν εξαιρέσεις κάποιες ψιλοδουλίτσες που μπορεί να κάνω, κυρίως παίζουμε. Ακόμα και την ώρα που τρώει βραδινό θέλει να της λέω αυτοσχέδια παραμύθια και να μου λέει και εκείνη δικά της. Σίγουρα είναι δύσκολο και εξουθενωτικό και ενίοτε ζορίζομαι που δε βρίσκω προσωπικό χρόνο όμως βλέπω την ανάγκη της να είμαστε μαζί και δε μπορώ να της πω να παίξει μόνη. Κάποιες φορές που μπορεί να αργήσω και άλλο από τη δουλειά και να ασχοληθώ λιγότερο (σίγουρα πολύ περισσότερο από 10 λεπτά), όταν πάει να κοιμηθεί θελει να ξαπλώσουμε παρέα, με αγκαλιάζει και μου λέει πόσο της έλειψα και αν θα αργήσω και αύριο να γυρίσω. Δεν ξέρω αν είναι το δικό μου παιδί τοσο απαιτητικό ή το έχω μάθει εγώ έτσι, αλλά το 10λεπτο πραγματικά μου ακούγεται απίστευτα λιγο, τουλάχιστον στη δική μας περίπτωση.

και εμένα έτσι είναι και είναι πιο μεγάλο απο το δικό σου παιδί.

[love kids]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Για εμένα εξαρτάται από τη γενικότερη ρουτίνα σας. Αν δηλαδή γυρνάς στις 6, αλλά τα παιδιά μέχρι τότε είναι έτσι κι αλλιώς σε δρασητηριότητες, και μετά έχεις το χρόνο να ασχοληθείς μαζί τους μέχρι το βράδυ, και αντίστοιχα και τα ΣΚ, είναι διαφορετικό από το να γυρνάς 6 και τότε να τα πηγαίνεις σε δραστηριότητες, να τα αφήνεις, να τρέχεις να προλάβεις άλλα δέκα πράγματα και μετά να συναντιέστε ουσιαστικά ένα τέταρτο πριν τον ύπνο.

Η αλήθεια είναι ότι σε όσα γκάλοπ έγιναν στη δουλειά μου και σε στατιστικές που είδα διεθνώς, κανείς σχεδόν γονιός δε θέλει να γυρίσει στο γραφείο αν είναι σε τηλεεργασία, ακριβώς γι αυτά τα μικρά διαλείμματα μέσα στη μέρα. Πάλι μπορεί να χρειαστεί κανείς νταντά, γιατί σπίτι δουλεύεις, αλλά όταν κάνεις διάλειμμα, μετρά το να βλέπεις το παιδί και να ανταλλάσσετε μια κουβέντα για τους περισσότερους.

Είμαι κι εγώ μια από τους γονείς αυτούς. Μπορεί με την τηλεργασία να κλείνεσαι σπίτι και να καταλήγεις να δουλεύεις πιο πολύ (τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση) αλλά το ότι βλέπω το παιδί περισσότερο είναι πολύ σημαντικό για μένα. Έστω και στο διάλειμμα της τηλεκπαίδευσής του. Επίσης τρώμε μαζί μεσημεριανό, πολύ σημαντικό πράγμα που δε γινόταν όσο πήγαινε σχολείο κι εγώ στη δουλειά. 

[irin]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Για εμένα εξαρτάται από τη γενικότερη ρουτίνα σας. Αν δηλαδή γυρνάς στις 6, αλλά τα παιδιά μέχρι τότε είναι έτσι κι αλλιώς σε δρασητηριότητες, και μετά έχεις το χρόνο να ασχοληθείς μαζί τους μέχρι το βράδυ, και αντίστοιχα και τα ΣΚ, είναι διαφορετικό από το να γυρνάς 6 και τότε να τα πηγαίνεις σε δραστηριότητες, να τα αφήνεις, να τρέχεις να προλάβεις άλλα δέκα πράγματα και μετά να συναντιέστε ουσιαστικά ένα τέταρτο πριν τον ύπνο.

Η αλήθεια είναι ότι σε όσα γκάλοπ έγιναν στη δουλειά μου και σε στατιστικές που είδα διεθνώς, κανείς σχεδόν γονιός δε θέλει να γυρίσει στο γραφείο αν είναι σε τηλεεργασία, ακριβώς γι αυτά τα μικρά διαλείμματα μέσα στη μέρα. Πάλι μπορεί να χρειαστεί κανείς νταντά, γιατί σπίτι δουλεύεις, αλλά όταν κάνεις διάλειμμα, μετρά το να βλέπεις το παιδί και να ανταλλάσσετε μια κουβέντα για τους περισσότερους.

Δεν ξέρω τί δραστηριότητες θα προκύψουν στο μέλλον, αλλά θα ήθελα να είμαι μέρος της ρουτίνας τους και των δραστηριοτήτων τους και όχι απλά να μαθαίνω ότι πήγαν πχ καράτε ή οτιδήποτε. 

Δεν είμαι από  αυτούς που θέλουν να μείνουν σπίτι σε τηλεργασία με κλειστά σχολεία, γιατί δεν έχω καθόλου βοήθεια και η κατάσταση είναι περίεργη. Ο μικρός βαριέται, η μεγάλη είναι στο μάθημα, κι εγώ προσπαθώ να δουλέψω. Οπότε θέλω σαν τρελή να ανοίξουν τα σχολεία! κι ας δουλεύω είτε από το σπίτι είτε στο γραφείο. Νταντά δεν θέλω να φέρω τέτοια εποχή, εδώ προσπαθούμε να έχουμε περιορισμένες επαφές, όχι να φέρω έξτρα άτομο στο σπίτι.

 

Just now, Chrysoum είπε:

Καταλαβαίνω απόλυτα όσα λες. Γενικά και εγώ βρίσκω να παλεύω συνεχώς με τις φιλοδοξίες μου και όπως είπα και πιο πάνω να βρω την χρυσή τομή. Πάντα κατι θέλω να κάνω περισσότερο, πάντα θέλω κι άλλα επιτεύγματα, αλλά μετά ζυγίζω τις επιπτώσεις που αυτό θα έχει στην οικογενειακή μας γαλήνη. Μέχρι στιγμής κάνω τόσα όσα να με κάνουν να αισθάνομαι καλά και που μου αφήνουν καποιες ελεύθερες ώρες με τα παιδιά τις καθημερινές. Νομίζω ότι αν ήξερα ότι η καινούργια μου φιλοδοξία θα μου αφαιρουσε κάθε μέρα 2 ώρες από τα παιδιά, ίσως και να με γέμιζε με περισσότερες τύψεις με αποτέλεσμα να μην το ευχαριστιομουν. Βέβαια, να τονίσω ότι είμαι ευχαριστημένη με αυτό που κάνω τώρα, εάν μου προκαλούσε μιζέρια σίγουρα θα τα έβλεπα αλλιώς τα πράγματα 

Η αλήθεια είναι ότι αν μου άρεσε πολύ αυτό που κάνω, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με το ωράριο! Από την άλλη, ποτέ δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο όνειρο ή στόχο. Απλά δεν μου αρέσει το χαμηλό επίπεδο στην εταιρεία που βρίσκομαι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε  συμπεριφορές κλπ.  Και βλέπω ότι  όταν ακούω άλλες μαμάδες που  τα συνδυάζουν (ή έτσι νομίζω εγώ) όλα, δουλειές, προαγωγές κλπ με παιδιά, τις θαυμάζω και νιώθω ότι θα το ήθελα και για εμένα. Όμως μάλλον είμαι αναποφάσιστη...

[diane2020]

Just now, Ilaeira είπε:

 

Βρε παιδιά, εγώ δεν κατάλαβα ότι εννοεί μόνο 10 λεπτά την ημέρα, λες κι είμαστε Άγγλοι αριστοκράτες και τα κατεβάζουν οι νταντάδες για δυο φιλιά την ώρα του τσαγιού. Εννοεί ότι και δουλειές θα κάνετε μαζί, και θα χουζουρέψετε, και μαζί μπορεί να βγείτε έξω, αλλά για τουλάχιστον 10 λεπτά δεν θα σκέφτεσαι τι δουλειές πρέπει να κάνεις, δεν θα σηκώσεις τηλέφωνα, δεν θα ασχοληθείς με τίποτα άλλο εκτός από το παιχνίδι που κάνετε μαζί. Αποκλειστική προσοχή χωρίς κανέναν περισπασμό.

 

Oh yes. Thanx:) 

[love kids]

Just now, irin είπε:

Δεν ξέρω τί δραστηριότητες θα προκύψουν στο μέλλον, αλλά θα ήθελα να είμαι μέρος της ρουτίνας τους και των δραστηριοτήτων τους και όχι απλά να μαθαίνω ότι πήγαν πχ καράτε ή οτιδήποτε. 

Δεν είμαι από  αυτούς που θέλουν να μείνουν σπίτι σε τηλεργασία με κλειστά σχολεία, γιατί δεν έχω καθόλου βοήθεια και η κατάσταση είναι περίεργη. Ο μικρός βαριέται, η μεγάλη είναι στο μάθημα, κι εγώ προσπαθώ να δουλέψω. Οπότε θέλω σαν τρελή να ανοίξουν τα σχολεία! κι ας δουλεύω είτε από το σπίτι είτε στο γραφείο. Νταντά δεν θέλω να φέρω τέτοια εποχή, εδώ προσπαθούμε να έχουμε περιορισμένες επαφές, όχι να φέρω έξτρα άτομο στο σπίτι.

 

Η αλήθεια είναι ότι αν μου άρεσε πολύ αυτό που κάνω, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με το ωράριο! Από την άλλη, ποτέ δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο όνειρο ή στόχο. Απλά δεν μου αρέσει το χαμηλό επίπεδο στην εταιρεία που βρίσκομαι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε  συμπεριφορές κλπ.  Και βλέπω ότι  όταν ακούω άλλες μαμάδες που  τα συνδυάζουν (ή έτσι νομίζω εγώ) όλα, δουλειές, προαγωγές κλπ με παιδιά, τις θαυμάζω και νιώθω ότι θα το ήθελα και για εμένα. Όμως μάλλον είμαι αναποφάσιστη...

Αν δεν σου αρέσει το τωρινό εργασιακό σου περιβάλλον, κάνε κινήσεις να το αλλάξεις εφόσον το θες. Μπορεί να συναντήσεις δυσκολίες αλλά θα τα καταφέρεις. Πολλές δεν έχουμε ιδιαίτερη ή και καμιά βοήθεια από νταντάδες ή συγγενείς.

Κι εγώ ήμουν αρκετά αναποφάσιστη κι ακόμη προσπαθώ κάποιες φορές να μην είμαι. Έχω καταλάβει όμως πως αρκεί να αποφασίσω κάτι και να δουλέψω για έναν στόχο και συνήθως όλα πάνε καλά. 

[irin]

Just now, love kids είπε:

Αν δεν σου αρέσει το τωρινό εργασιακό σου περιβάλλον, κάνε κινήσεις να το αλλάξεις εφόσον το θες. Μπορεί να συναντήσεις δυσκολίες αλλά θα τα καταφέρεις. Πολλές δεν έχουμε ιδιαίτερη ή και καμιά βοήθεια από νταντάδες ή συγγενείς.

Κι εγώ ήμουν αρκετά αναποφάσιστη κι ακόμη προσπαθώ κάποιες φορές να μην είμαι. Έχω καταλάβει όμως πως αρκεί να αποφασίσω κάτι και να δουλέψω για έναν στόχο και συνήθως όλα πάνε καλά. 

Mα σίγουρα αν αλλάξω, θα πάρω κάποια νταντά, δεν με πειράζει καθόλου αυτό. Όμως το καλό ωράριο και η κοντινή απόσταση που έχω τώρα, ξέρω ότι δεν βρίσκονται εύκολα, επομένως σίγουρα η όποια αλλαγή θα μου στερήσει ένα δίωρο τουλάχιστον από τα παιδιά. Και με αυτό άλλες φορές είμαι πολύ οκ, και άλλες  σκέφτομαι ότι μπορεί να με αγχώνει και να το μετανοιώσω. Άβυσσος... καταλήγω στο...ας κάτσει μια ευκαιρία και θα μιλήσει το ένστικτο...

[love kids]

Just now, irin είπε:

Mα σίγουρα αν αλλάξω, θα πάρω κάποια νταντά, δεν με πειράζει καθόλου αυτό. Όμως το καλό ωράριο και η κοντινή απόσταση που έχω τώρα, ξέρω ότι δεν βρίσκονται εύκολα, επομένως σίγουρα η όποια αλλαγή θα μου στερήσει ένα δίωρο τουλάχιστον από τα παιδιά. Και με αυτό άλλες φορές είμαι πολύ οκ, και άλλες  σκέφτομαι ότι μπορεί να με αγχώνει και να το μετανοιώσω. Άβυσσος... καταλήγω στο...ας κάτσει μια ευκαιρία και θα μιλήσει το ένστικτο...

Αχ, το καλό ωράριο και η καλή απόσταση είναι μεγάλη υπόθεση. Έχουν και σε εμένα παρουσιαστεί 1-2 επαγγελματικές ευκαιρίες και πρέπει να το σκεφτώ. Ευτυχώς έχω με κάποιο τρόπο καταφέρει να πάρω μια μικρή παράταση μέχρι να έρθει η στιγμή να  πάρω οριστική απόφαση...

[ΑΡΓΚ]

H αληθεια ειναι οτι σε καποια φαση που δουλευα σε μια αθλια εταιρεια χωρις καμια κατανοηση και σχολουσα 6 το απογευμα στην καλυτερη των περιπτωσεων, ενιωθα τοσο χαλια ψυχολογικα που δεν αντισταθμιζοταν με τιποτα. Και τωρα μπορει συχνα να δουλεψω και 12 ωρες τη μερα, αλλα σπανια ειναι με το ζορι και ειναι και απο το σπιτι. Αν σου φαιρονται καλα, και σεβονται τα ωραρια και την οικογενειακη ζωη, κανεις το κατι παραπανω (και προχωρας κιολας ο ιδιος) παρα αν εχει καταντησει αγγαρεια και ζεις με το φοβο οτι σε κρινουν που εχεις παιδια.

Αν εχω κανει διαλειμμα, εχω δει τα παιδια, και κανουν το βραδυ κατι μονα, κανω και το παραπανω ενα διωρο χωρις αγχος και με ορεξη. Αν ειναι να φαω ολο το απογευμα με το ζορι και τελικα να μη μεινουν νορμαλ ωρες για να δω την οικογενεια μου, δεν ειναι το ιδιο, και ας μην ειναι περισσοτερος ο χρονος τελικα.

[love kids]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

H αληθεια ειναι οτι σε καποια φαση που δουλευα σε μια αθλια εταιρεια χωρις καμια κατανοηση και σχολουσα 6 το απογευμα στην καλυτερη των περιπτωσεων, ενιωθα τοσο χαλια ψυχολογικα που δεν αντισταθμιζοταν με τιποτα. Και τωρα μπορει συχνα να δουλεψω και 12 ωρες τη μερα, αλλα σπανια ειναι με το ζορι και ειναι και απο το σπιτι. Αν σου φαιρονται καλα, και σεβονται τα ωραρια και την οικογενειακη ζωη, κανεις το κατι παραπανω (και προχωρας κιολας ο ιδιος) παρα αν εχει καταντησει αγγαρεια και ζεις με το φοβο οτι σε κρινουν που εχεις παιδια.

Αν εχω κανει διαλειμμα, εχω δει τα παιδια, και κανουν το βραδυ κατι μονα, κανω και το παραπανω ενα διωρο χωρις αγχος και με ορεξη. Αν ειναι να φαω ολο το απογευμα με το ζορι και τελικα να μη μεινουν νορμαλ ωρες για να δω την οικογενεια μου, δεν ειναι το ιδιο, και ας μην ειναι περισσοτερος ο χρονος τελικα.

Συμφωνώ απόλυτα. Είναι κι αυτή μια παράμετρος που θα λάβω σοβαρά υπόψιν καθώς καλούμαι σε λίγο καιρό να πάρω κάποιες αποφάσεις σχετικά με τη δουλειά. Ένα πιεστικό περιβάλλον με την έννοια όχι των απαιτήσεων που απορρέουν από τη φύση της δουλειάς (αυτές δεν τις φοβάμαι) αλλά των παράλογων απαιτήσεων από την εργοδοσία και τη συμπεριφορά συναδέλφων σου ρουφά ενέργεια που θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις ώστε να περάσεις ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά και γενικά την οικογένεια.

[Anna3011]

3 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

και εμένα έτσι είναι και είναι πιο μεγάλο απο το δικό σου παιδί.

Ναι ε; Ευχόμουν ότι μεγαλώνοντας θα παίζει περισσότερο μόνη της . Ισως έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του παιδιού τελικά. Και εννοείται και με το γεγονός ότι είναι μοναχοπαίδια οπότε εκ των πραγμάτων το παιχνίδι είναι "δουλειά" του γονιού. Ισως πάλι τα κακομαθαίνουμε και εμείς οι ίδιοι όταν ανά πάσα στιγμή είμαστε διαθέσιμοι. Δεν ξέρω.

[Belmar]

6 hours ago, irin said:

Η αλήθεια είναι ότι αν μου άρεσε πολύ αυτό που κάνω, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με το ωράριο! Από την άλλη, ποτέ δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο όνειρο ή στόχο. Απλά δεν μου αρέσει το χαμηλό επίπεδο στην εταιρεία που βρίσκομαι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε  συμπεριφορές κλπ.  Και βλέπω ότι  όταν ακούω άλλες μαμάδες που  τα συνδυάζουν (ή έτσι νομίζω εγώ) όλα, δουλειές, προαγωγές κλπ με παιδιά, τις θαυμάζω και νιώθω ότι θα το ήθελα και για εμένα. Όμως μάλλον είμαι αναποφάσιστη...

 

Είναι εξαιρετικά σημαντικά και η κοντική απόσταση και το ωράριο. Όσο για το χαμηλο επίπεδο, δες αν υπάρχει περίπτωση να ανελιχθείς σε μια υψηλότερη θεση στην εταιρεία, ίσως αυτό βελτιώσει τα πράγματα σε συμπεριφορές κτλ. Αν και πολλές φορές οι συμπεριφορές συναδελφων είναι λαχείο.

[irin]

Just now, Belmar είπε:

 

Είναι εξαιρετικά σημαντικά και η κοντική απόσταση και το ωράριο. Όσο για το χαμηλο επίπεδο, δες αν υπάρχει περίπτωση να ανελιχθείς σε μια υψηλότερη θεση στην εταιρεία, ίσως αυτό βελτιώσει τα πράγματα σε συμπεριφορές κτλ. Αν και πολλές φορές οι συμπεριφορές συναδελφων είναι λαχείο.

Οχι. Ειναι μικρη εταιρεια και δεν υπαρχουν προοπτικες

[kotsifikos]

11 hours ago, Anna3011 said:

Ναι ε; Ευχόμουν ότι μεγαλώνοντας θα παίζει περισσότερο μόνη της . Ισως έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του παιδιού τελικά. Και εννοείται και με το γεγονός ότι είναι μοναχοπαίδια οπότε εκ των πραγμάτων το παιχνίδι είναι "δουλειά" του γονιού. Ισως πάλι τα κακομαθαίνουμε και εμείς οι ίδιοι όταν ανά πάσα στιγμή είμαστε διαθέσιμοι. Δεν ξέρω.

Έχω σκεφτεί και τα δύο και καταλήγω πως αν είναι να κακομάθει επειδή είμαστε διαθέσιμοι για παιχνίδι δεν πειράζει  καθόλου. 

[Anna3011]

Just now, kotsifikos είπε:

Έχω σκεφτεί και τα δύο και καταλήγω πως αν είναι να κακομάθει επειδή είμαστε διαθέσιμοι για παιχνίδι δεν πειράζει  καθόλου. 

Πόσο συμφωνώ! 

[diane2020]

Δεν κακόμαθαίνει ένα παιδι από αυτό. Από αλλά πράγματα κακομαθαινει

[Belmar]

On 3/22/2021 at 1:59 AM, love kids said:

Θεωρώ κι εγώ ότι το δεκάλεπτο αποκλειστικής ενασχόλησης με το παιδί είναι λίγο. Είναι όμως κι αρκετά δύσκολο κι αυτό με τους ρυθμούς που οι περισσότεροι έχουμε. Τώρα με την τηλεκπαίδευση και τη δική μου δουλειά που κυρίως γίνεται από το σπίτι βλέπω ευτυχώς το παιδί πολύ περισσότερο αλλά και πάλι δεν υπάρχει πολύς χρόνος για αποκλειστική ενασχόληση. Το παλεύω όμως όσο μπορώ όσο κι οι περισσότεροι νομίζω. 

 

 

Κι εγώ τώρα με την τηλε-εργασία βλέπω το παιδί μου πολύ περισσότερο, αλλά καποιες μέρες συνειδητοποιώ ότι ενώ είμαστε πχ όλη μέρα μαζί δεν έχουμε κάνει κάτι ουσιαστικό μαζί, απλά με ακολουθεί πχ την ώρα που κανω δουλειές, μου δείχνει τί εφτιαξε εκείνος κτλ. Ενώ όταν δούλευα, μπορεί να γυρνούσα πχ στις 6 αλλά ήθελα να μείνω μαζί του αποκλειστικά για 1 ώρα τουλάχιστον καθώς και είχα κάνει τη δουλειά μου, άρα εκλεινα τους διακόπτες της δουλειάς όταν επέστρεφα και μου είχε λείψει και είχα καλυφθεί συναισθηματικά από το "έξω". Ενώ τώρα που τον βλέπω όλη μέρα, πολλές φορές δεν θέλω να ασχοληθώ μαζί του γιατί οι δουλειές σπιτιού/δουλειάς τρέχουν, δεν έχω την ηρεμία να τα κάνω στην ώρα τους και μπορεί να μου μιλάει πχ και εγώ να σκέφτομαι τη δουλειά ή τα βρώμικα πλακάκια ή το φαί που θέλει να γινει. Έτσι τελικά περνούσα πιο πολύ χρόνο με το παιδί μου όταν δούλευα έξω και ας ήμασταν τόσες ώρες χώρια.

[diane2020]

Εγώ μιας και λέτε αυτά, περνάω πιο πολλες ώρες με τα παιδια, παιζουμε το ίδιο όπως πριν(γενικά δουλευω λίγες ώρες) αλλά μαλώνουν πολυ τελευταια που δεν την παλευω ώρες ώρες και να θέλω να παίξω δε με αφήνουν ησυχη. Γενικώς ναι μεν έχουμε χρονο ναι αλλά οκ δεν είναι φυσικογικο να βλεπουν όλη μέρα εμάς θέλουν τις παρεες τους αλλά και παπουδες και γενικώς κόσμο. Και εμείς σαν οικογένεια έχουμε κάποια κοινωνικότητα. Και που βλεπουμε καποιους ,η διάθεση Δεν είναι η ίδια...δεν ξέρω, θέλω να τελειώσει ολο αυτο με την πανδημία να πάμε λιγο παρακάτω, με ενοχλεί αυτή η στασιμότητα και ποσο μάλλον το παμε πισω αντί για εμπρος

[Belmar]

6 hours ago, diane2020 said:

Εγώ μιας και λέτε αυτά, περνάω πιο πολλες ώρες με τα παιδια, παιζουμε το ίδιο όπως πριν(γενικά δουλευω λίγες ώρες) αλλά μαλώνουν πολυ τελευταια που δεν την παλευω ώρες ώρες και να θέλω να παίξω δε με αφήνουν ησυχη. Γενικώς ναι μεν έχουμε χρονο ναι αλλά οκ δεν είναι φυσικογικο να βλεπουν όλη μέρα εμάς θέλουν τις παρεες τους αλλά και παπουδες και γενικώς κόσμο. Και εμείς σαν οικογένεια έχουμε κάποια κοινωνικότητα. Και που βλεπουμε καποιους ,η διάθεση Δεν είναι η ίδια...δεν ξέρω, θέλω να τελειώσει ολο αυτο με την πανδημία να πάμε λιγο παρακάτω, με ενοχλεί αυτή η στασιμότητα και ποσο μάλλον το παμε πισω αντί για εμπρος

 

Αμήν να τελειώσει όλο αυτό. Εννοείται δεν παλεύεται αυτό με την αντι-κοινωνικότητα των ημερών. Επίσης σε εμένα συνβαίνει και το εξής, δυσκολεύομαι να βάλω ορια, λόγω της κατάστασης. Δηλαδή συμπεριφορές που έχει μέσα στο σπίτι τις συγχωρώ τώρα καθώς ξέρω ότι είναι η μόνη βαλβίδα εκτόνωσης και δεν θα τις δεχόμουνα αν μπορούσαμε να παμε στην παιδική χαρά ή να δούμε φίλους για παιχνίδι.

[mama16]

7 ώρες πρίν, diane2020 είπε:

Εγώ μιας και λέτε αυτά, περνάω πιο πολλες ώρες με τα παιδια, παιζουμε το ίδιο όπως πριν(γενικά δουλευω λίγες ώρες) αλλά μαλώνουν πολυ τελευταια που δεν την παλευω ώρες ώρες και να θέλω να παίξω δε με αφήνουν ησυχη. Γενικώς ναι μεν έχουμε χρονο ναι αλλά οκ δεν είναι φυσικογικο να βλεπουν όλη μέρα εμάς θέλουν τις παρεες τους αλλά και παπουδες και γενικώς κόσμο. Και εμείς σαν οικογένεια έχουμε κάποια κοινωνικότητα. Και που βλεπουμε καποιους ,η διάθεση Δεν είναι η ίδια...δεν ξέρω, θέλω να τελειώσει ολο αυτο με την πανδημία να πάμε λιγο παρακάτω, με ενοχλεί αυτή η στασιμότητα και ποσο μάλλον το παμε πισω αντί για εμπρος

Νομίζω ότι όλοι στην ίδια κατάσταση είμαστε.... Παρακαλάω πότε θα τελειώσει όλο αυτό κ σκέφτομαι πόσο πιο ωραία ήταν η ζωή μας 1,5 χρόνο πριν...

[diane2020]

Ακουω από διάφορους ότι αυτό θα συνεχιστεί με άνοιξε κλείσε και την επόμενη χρονιά, ακούω και κάτι για το ως το 2024. Και μου ρχεται ταμπλας. Προσωπικά σκέφτομαι σοβαρά να αλλάξω πλευση σκέψης διότι φέτος εχω πιεστεί τόσο πολυ που αν συνεχιστεί και δεν αλλάξω εγώ, κάτι θα παθω από το άγχος και το στρες. 

Αναφέρομαι σε πιεση από τη δουλειά κυρίως αλλά και γενικά είναι τόσες οι πληροφοριες που λαμβάνω καθημερινά και οι συζητήσεις που κάνω που καταναλωνω παραπάνω ενέργεια από όση εχω. Και μυαλό επίσης. Σκέφτομαι σοβαρά. Γιατί το ενδεχόμενο συνέχισης όλων αυτών αν δε μας στείλει στον τάφο, θα μας στείλει στο τρελάδικο. Και δεν έχω σκοπό ουτε στο ένα να παω ουτε στο άλλο. 

[Adios amigos]

Βασικά πρέπει να βρούμε τρόπο να εκτονωνόμαστε (και τα παιδιά μαζί) γιατί όλη αυτή η κλεισούρα δεν κάνει καλό.. Εγώ το γιο μου τον στέλνω πλέον εξωτερική δραστηριότητα που δεν έχουν απαγορευτεί εδώ που μένω. Και πηγαίνουμε και πάρκο που είναι ανοιχτά (όχι παιδική χαρά). Τον κράτησα σχεδόν ένα χρόνο απομονωμένο, δε γίνεται του κάνει κακό η απομόνωση. Άσε που τι καταλάβαμε στο τέλος; Να το περάσουμε οικογενειακώς, να νοσηλευτεί η μάνα μου, να χάσω τον πατέρα μου, κι εγώ να είμαι μέσα στο άγχος για το τι κουσούρι άφησε στο έμβρυο. 

Τώρα που δεν πάμε σχολείο, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκεντρωθώ με το παιδί στο σπίτι... Πάρα πολύ δύσκολο.. Με το ζόρι κάνω τα απαραίτητα, και εκεί΄που περίμενα ότι θα έχω καλύτερη επίδοση λόγω τηλε- εργασίας και ελεύθερου χρόνου, βρίσκομαι να καταπιάνομαι με χαζομάρες, και να μου διαφεύγει η ουσία! Ενώ πέρυσι καταπιανόμουν με ένα σωρό, αλλά ήμουν εκεί 100%.

Νομίζω ότο έχει να κάνει πιο πολύ με το ότι δεν έχω πρόγραμμα πλέον, οπότε χάνω ώρες σε χαζολόγημα...Τα προηγούμενα χρόνια ήταν πολύ μεγάλη η σωματική και ψυχική κούραση (ίσως θα πρεπε να κόψω λίγο ταχύτητα) αλλά τουλάχιστον ένοιωθα και ήμουν παραγωγική.

Επεξεργάστηκαν 24 Μαρτίου,2021 by jellyfishch

[love kids]

Εδώ ταιριάζει το ποστ μου. Ζητώ συγγνώμη που το έγραψα πριν σε άσχετο θέμα..

 

Είχα προσπαθήσει πριν 2 μήνες σχεδόν να ανοίξω ένα θέμα αλλά ποτέ δεν εγκρίθηκε, δεν ξέρω γιατί. Μιας και ακόμη δεν ανοίγει τίποτε από γυμναστήρια κλπ., έχετε μήπως δοκιμάσει κάποιο διαδικτυακό γυμναστήριο ή μαθήματα πιλάτες, για παράδειγμα; Δεν μιλάω για εφαρμογές ή κάτι τέτοιο. 

Επίσης, θα με ενδιέφερε να ξεκινήσω να μαθαίνω μια ξένη γλώσσα. Έχει κάποιος εμπειρία από online μαθήματα σε ασύγχρονη μορφή, δηλ. να αγοράσεις ένα πακέτο μαθημάτων και να μελετάς το υλικό στο δικό σου ρυθμό; Ξέρω ότι δεν γίνεται σαφώς ίδια δουλειά με το να έχεις έναν καθηγητή για μαθήματα αλλά δεν χωράει στην καθημερινότητά μου η δέσμευση για μάθημα σε καθορισμένες ώρες.

[ninaki80]

Just now, love kids είπε:

Εδώ ταιριάζει το ποστ μου. Ζητώ συγγνώμη που το έγραψα πριν σε άσχετο θέμα..

 

Είχα προσπαθήσει πριν 2 μήνες σχεδόν να ανοίξω ένα θέμα αλλά ποτέ δεν εγκρίθηκε, δεν ξέρω γιατί. Μιας και ακόμη δεν ανοίγει τίποτε από γυμναστήρια κλπ., έχετε μήπως δοκιμάσει κάποιο διαδικτυακό γυμναστήριο ή μαθήματα πιλάτες, για παράδειγμα; Δεν μιλάω για εφαρμογές ή κάτι τέτοιο. 

Επίσης, θα με ενδιέφερε να ξεκινήσω να μαθαίνω μια ξένη γλώσσα. Έχει κάποιος εμπειρία από online μαθήματα σε ασύγχρονη μορφή, δηλ. να αγοράσεις ένα πακέτο μαθημάτων και να μελετάς το υλικό στο δικό σου ρυθμό; Ξέρω ότι δεν γίνεται σαφώς ίδια δουλειά με το να έχεις έναν καθηγητή για μαθήματα αλλά δεν χωράει στην καθημερινότητά μου η δέσμευση για μάθημα σε καθορισμένες ώρες.

Εγω εχω δοκιμασει μαθηματα πιλατες απο βιντεακια αλλα διαδικτιακα καταλαβαινεις οτι ειναι αρκετα δυσκολο να πειθαρχησεις κ επισης δεν κανεις σωστα τις περισσοτερες ασκησεις .... Εμενα δεν μου βγηκε καθολου. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, love kids είπε:

Εδώ ταιριάζει το ποστ μου. Ζητώ συγγνώμη που το έγραψα πριν σε άσχετο θέμα..

 

Είχα προσπαθήσει πριν 2 μήνες σχεδόν να ανοίξω ένα θέμα αλλά ποτέ δεν εγκρίθηκε, δεν ξέρω γιατί. Μιας και ακόμη δεν ανοίγει τίποτε από γυμναστήρια κλπ., έχετε μήπως δοκιμάσει κάποιο διαδικτυακό γυμναστήριο ή μαθήματα πιλάτες, για παράδειγμα; Δεν μιλάω για εφαρμογές ή κάτι τέτοιο. 

Επίσης, θα με ενδιέφερε να ξεκινήσω να μαθαίνω μια ξένη γλώσσα. Έχει κάποιος εμπειρία από online μαθήματα σε ασύγχρονη μορφή, δηλ. να αγοράσεις ένα πακέτο μαθημάτων και να μελετάς το υλικό στο δικό σου ρυθμό; Ξέρω ότι δεν γίνεται σαφώς ίδια δουλειά με το να έχεις έναν καθηγητή για μαθήματα αλλά δεν χωράει στην καθημερινότητά μου η δέσμευση για μάθημα σε καθορισμένες ώρες.

 

Λοιπόν, ως προς τη γυμναστική:

ο γιος μου κάνει ενόργανη (βασικά μόνο ασκήσεις δαπέδου φέτος κατανάγκη) διαδικτυακά και πάει πολύ καλά.

Σε ασύγχρονα, μου αρέσουν πολύ κάποια κανάλια δωρεάν στο youtube, για πιλάτες το MovingMango που είναι εύκολο μεν αλλά έχει καθημερινά βίντεο και το Blogilates που είναι σαφώς πιο δύσκολα τα περισσότερα και από όσο ξέρω έχει και συνδρομητικό πρόγραμμα αλλά δεν το έχω δοκιμάσει.

Σε γενικότερη γυμναστική πολύ καλό είναι το TheBodyProject, ασχολούμαι με το δωρεάν κομμάτι αλλά σκέφτομαι να γραφτώ κανονικά, να παρακολουθήσω κανονικό πλάνο.

Παράλληλα, κάνω πιλάτες με μία γνωστή μου γυμνάστρια, διαδικτυακά, και όσο περίεργο και αν ακούγεται, αν και live του λείπει η οργάνωση των πιο επαγγελματικών εφαρμογών, και τελικά δεν ξέρω αν αξίζει τόσο. Την ίδια γνώμη έχω ακούσει και από φίλη για άλλο γυμναστή, ότι αν και πολύ καλό το μάθημα όταν γίνονταν από κοντά, και ωραίο για να πεις καμιά σαχλαμάρα, τελικά άλλα skills χρειάζονται για το Online.

Ως προς ξένη γλώσσα, όχι, κάνουν τα παιδιά διαδικτυακά, δεν έχω εμπειρία ασύγχρονα.

[love kids]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Λοιπόν, ως προς τη γυμναστική:

ο γιος μου κάνει ενόργανη (βασικά μόνο ασκήσεις δαπέδου φέτος κατανάγκη) διαδικτυακά και πάει πολύ καλά.

Σε ασύγχρονα, μου αρέσουν πολύ κάποια κανάλια δωρεάν στο youtube, για πιλάτες το MovingMango που είναι εύκολο μεν αλλά έχει καθημερινά βίντεο και το Blogilates που είναι σαφώς πιο δύσκολα τα περισσότερα και από όσο ξέρω έχει και συνδρομητικό πρόγραμμα αλλά δεν το έχω δοκιμάσει.

Σε γενικότερη γυμναστική πολύ καλό είναι το TheBodyProject, ασχολούμαι με το δωρεάν κομμάτι αλλά σκέφτομαι να γραφτώ κανονικά, να παρακολουθήσω κανονικό πλάνο.

Παράλληλα, κάνω πιλάτες με μία γνωστή μου γυμνάστρια, διαδικτυακά, και όσο περίεργο και αν ακούγεται, αν και live του λείπει η οργάνωση των πιο επαγγελματικών εφαρμογών, και τελικά δεν ξέρω αν αξίζει τόσο. Την ίδια γνώμη έχω ακούσει και από φίλη για άλλο γυμναστή, ότι αν και πολύ καλό το μάθημα όταν γίνονταν από κοντά, και ωραίο για να πεις καμιά σαχλαμάρα, τελικά άλλα skills χρειάζονται για το Online.

Ως προς ξένη γλώσσα, όχι, κάνουν τα παιδιά διαδικτυακά, δεν έχω εμπειρία ασύγχρονα.

Ευχαριστώ, έκανε μια φίλη διαδικτυακά πιλάτες και ήταν αρκετά ευχαριστημένη. Θα την ξαναρωτήσω. Έχω γενικά εμπειρία από το διαδικτυακό κομμάτι ως εκπαιδευόμενη και θεωρώ ότι μου ταιριάζει ειδικά υπό τις παρούσες συνθήκες. Η κόρη μου επίσης λόγω της κατάστασης κάνει αρκετά πράγματα διαδικτυακά από αυτά που έκανε δια ζώσης. Ευτυχώς πια που υπάρχει η τεχνολογία!