Περίεργη αλλαγή 39η εβδομάδα - γιατρος πάει για καισαρική;

[Lemonaki035]

πρίν από 6 λεπτά , ΧρύσαΜ είπε:

Υπάρχει όμως κάτι πιο δραστικό για να κατέβει;;; και χορό κάνω μέσα στο σπίτι και δουλειές του σπιτιου και όλα αλλά δεν κατεβαίνει!!!! Τι μου προτείνετε;;

Ευχαριστώ πολύ!!

Έχω ακούσει για καυτερα.Τώρα τι να σου πω..μπορεί κ να πιάσει..Εμένα πάντως μετά απο επαφή αποφάσισε να κινητοποιηθεί..

[kine]

Να πούμε και μερικά ακόμη πράγματα. Φυσικά και μπορείς να πας να γεννήσεις με πρόκληση, σε ορισμένη ημερομηνία, να κάνεις επισκληρίδιο ή και όχι και να ολοκληρωθεί ο τοκετός κολπικά, χωρίς να οδηγηθείς απαραίτητα σε καισαρική.

 

ΑΛΛΑ

Γνωρίζουμε ότι η ΠΗΤ, είναι η ΠΙΘΑΝΗ ημερομηνία τοκετού; Τι σημαίνει αυτό: ότι υπάρχουν κάποιες στατιστικά υπολογισμένες πιθανότητες, ο τοκετός μας να ξεκινήσει αυθόρμητα, αυτή τη συγκεκριμένη ημερομηνία. Οι πιθανότητες αυτές όμως είναι πολύ λίγες. Δηλαδή, ο τοκετός μας μπορεί να ξεκινήσει πιθανότατα και 2 βδομάδες πριν την πιθανή ημερομηνία που μας έχει πει ο γιατρός, αλλά και 2 εβδομάδες μετά. Εχουμε δηλαδή ένα εύρος 4 εβδομάδων κατά προσέγγιση, που υπάρχει πιθανότητα αυθόρμητης έναρξης του τοκετού. Πιο σπάνιο αλλά επίσης υγιές και φυσικό, είναι να ξεκινήσει ακόμη νωρίτερα, αλλά και λίγο αργότερα από αυτή την περίοδο. Οπότε η ΠΗΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΤΑΙΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ για να γεννήσεις, αλλά μία από τις πολλές που μπορείς να γεννήσεις. Κι αυτό δεν το αποφασίζει ο γιατρός, αλλά το σώμα της μαμάς και το μωράκι της που επιλέγει, την κατάλληλη ώρα για να κατέβει και να ξεκινήσει τις συσπάσεις. Ανησυχία και προσεκτική παρακολούθηση, χρειάζεται η εγκυμοσύνη που περνά τις 42 εβδομάδες.

Οι περισσότερες γυναίκες, όταν τους δίνει ο γιατρός την πιθανή ημερομηνία, δεν ενημερώνονται για το πόσο πιθανό είναι, να γεννήσουν οποιαδήποτε άλλη μέρα πριν και μετά από αυτήν. Αντ' αυτού, θεωρούν την συγκεκριμένη ημέρα, ως την σωστή ή την κατάλληλη, ημέρα για τον τοκετό και με βάση αυτή την σκέψη, βρίσκουν πολύ λογικό, να ορίσουν ένα ραντεβού για πρόκληση τοκετού, την συγκεκριμένη ημέρα ή συνηθέστερα, λίγο νωρίτερα.

 

Ποιά προβλήματα προκύπτουν από αυτή την στρεβλή αντίληψη περί Πιθανής Ημερομηνίας Τοκετού:

 

Σχετικά με την πρόκληση τοκετού

Οδηγίες Ινστιτούτου NICE (Ιούλιος 2008) σχετικά με την πρόκληση τοκετού, σελίδες 8-13: (NICE clinical guidelines 70 – Induction of labour, update of NICE inherited clinical guideline D) http://www.nhs.uk/Planners/pregnancycareplanner/Documents/NICE_induction_of_labour.pdf

Πληροφόρηση και λήψη αποφάσεων
1.1 Οι γυναίκες θα πρέπει να πληροφορούνται ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ο τοκετός θα ξεκινήσει αυθόρμητα μέχρι την 42η εβδομάδα κύησης. Κατά την 38η εβδομάδα όλες οι έγκυες θα πρέπει να ενημερώνονται για τους πιθανούς κινδύνους, που σχετίζονται με την παράταση της κύησης πέραν των 42 εβδομάδων, καθώς και να γνωρίζουν τις πιθανές επιλογές που έχουν στη διάθεσή τους. Οι πληροφορίες που θα λάβουν, πρέπει να καλύπτουν τα εξής: α) Ρήξη υμένων        

 

  i) Η τεχνητή ρήξη των υμένων αυξάνει τις πιθανότητες έναρξης του τοκετού και συνεπώς μειώνει την ανάγκη χημικής πρόκλησης τοκετού, προκειμένου να αποφευχθεί η παρατεταμένη κύηση πέραν των 42 εβδομάδων.     

   ii) Τι είναι η τεχνητή ρήξη υμένων;      

   iii) Οι πιθανές παρενέργειες της διαδικασίας της τεχνητής ρήξης υμένων είναι η έντονη δυσφορία και η κολπική αιμορραγία.

β) Πρόκληση τοκετού μεταξύ 41ης και 42ης εβδομάδας

γ) Αναμονή τοκετού χωρίς παρεμβάσεις (expectant management)

1.1.2. Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να εξηγούν τα κάτωθι σε όλες τις επιτόκους στις οποίες παρέχεται η δυνατότητα πρόκλησης τοκετού:

1. Την ακριβή ιατρική αιτιολογία της πρόκλησης τοκετού. 
2. Πότε, πού και με πώς ακριβώς θα λάβει χώρα η πρόκληση τοκετού.
3. Με ποιον τρόπο θα υποστηριχθεί η επίτοκος και πώς θα γίνει η διαχείριση του πόνου (δεδομένου ότι οι γυναίκες στις οποίες γίνεται πρόκληση τοκετού βιώνουν εντονότερους πόνους σε σχέση με τις γυναίκες, ο τοκετός των οποίων ξεκίνησε αυθόρμητα, χωρίς πρόκληση).
4. Εναλλακτικές επιλογές, στην περίπτωση που η γυναίκα δεν επιθυμεί πρόκληση τοκετού. 
5. ε) Κίνδυνοι και οφέλη της πρόκλησης τοκετού κατά περίπτωση και ποιες είναι οι προτεινόμενες μέθοδοι πρόκλησης.
6. στ) Την πιθανότητα αποτυχίας της πρόκλησης τοκετού και τις επιλογές της γυναίκας στην περίπτωση αυτή.

1.1.3. Οι επαγγελματίες υγείας οι οποίοι προτείνουν τη δυνατότητα πρόκλησης τοκετού θα πρέπει να:

1. Δίνουν στη γυναίκα το χρόνο να συζητήσει με το σύντροφό της, προκειμένου να πάρουν μαζί οποιαδήποτε απόφαση
2. Ενθαρρύνουν τη γυναίκα να αναζητήσει ποικιλία πηγών πληροφόρησης
3. Παροτρύνουν τη γυναίκα να κάνει ερωτήσεις, να συζητήσει τυχόν απορίες  και να σκεφτεί τις πιθανές επιλογές της 
4. Υποστηρίζουν τη γυναίκα σε όποια απόφαση κι αν αυτή καταλήξει

1.2. Ενδείξεις πρόκλησης τοκετού:

 

1.2.1. Πρόληψη παρατεταμένης κύησης

• Σε γυναίκες, οι οποίες δεν εμφανίζουν οποιαδήποτε επιπλοκή κατά την κύησή τους θα πρέπει να δίνεται κάθε δυνατότητα, ώστε να ξεκινήσει αυθόρμητα ο τοκετός τους. Στην περίπτωση αυτή δεν ενδείκνυται οποιασδήποτε μορφής τεχνητή πρόκληση τοκετού.
• Σε γυναίκες, οι οποίες δεν εμφανίζουν οποιαδήποτε επιπλοκή κατά την κύησή τους μπορεί να προσφερθεί η δυνατότητα πρόκλησης τοκετού μεταξύ της 41ης και 42ης εβδομάδας, ώστε να αποφευχθούν τυχόν κίνδυνοι από την παράταση της κύησης. 
• Ο ακριβής χρόνος πρόκλησης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες της εγκύου και τις ειδικότερες συνθήκες κατά περίπτωση.Εάν μια γυναίκα δεν επιθυμεί να προβεί σε πρόκληση τοκετού, η επιθυμία της θα πρέπει να γίνεται απόλυτα σεβαστή
• Από την 42η εβδομάδα κύησης, στις γυναίκες οι οποίες δεν επιθυμούν την πρόκληση τοκετού, θα πρέπει να παρέχεται στενή παρακολούθηση, η οποία θα περιλαμβάνει καρδιοτοκογράφημα και υπερηχογραφική εκτίμηση του αμνιακού σάκου τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα.

1.2.2. Πρόωρη ρήξη υμένων, σε μη τελειόμηνη κύηση (πριν την 37η εβδομάδα)

• Εάν οι μεμβράνες μιας γυναίκας διαρραγούν πρόωρα, πριν την ολοκλήρωση της φυσιολογικής διάρκειας κύησης, δε θα πρέπει να προκληθεί τεχνητά ο τοκετός πριν την 34η εβδομάδα, εκτός εάν υπάρχουν πρόσθετες ιατρικές ενδείξεις (όπως για παράδειγμα μόλυνση ή κίνδυνος για το έμβρυο).
• Εάν οι μεμβράνες μιας γυναίκας διαρραγούν πρόωρα, πριν την ολοκλήρωση της φυσιολογικής διάρκειας κύησης, μετά την 34η εβδομάδα κύησης, θα πρέπει να συζητηθούν μαζί της τα παρακάτω, προτού ληφθεί η απόφαση για το αν θα γίνει πρόκληση τοκετού με τη χρήση προσταγλανδινών ενδοκολπικά:

1. Κίνδυνοι για τη γυναίκα (για παράδειγμα σήψη, πιθανή ανάγκη καισαρικής τομής)
2. Κίνδυνοι για το μωρό (για παράδειγμα σήψη, προβλήματα σχετιζόμενα με πρόωρο τοκετό)
3. Ύπαρξη στην περιοχή Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών ή όχι. 

1.2.3. Πρόωρη ρήξη υμένων, σε τελειόμηνη κύηση (≥37η εβδομάδα)

• Εάν οι μεμβράνες μιας γυναίκας διαρραγούν πρόωρα, εφόσον η διάρκεια της κύησης είναι 37 εβδομάδες ή και περισσότερο, θα πρέπει να παρέχεται είτε η δυνατότητα πρόκλησης τοκετού με την ενδοκολπική χρήση προσταγλανδινών, είτε η δυνατότητα αναμονής χωρίς παρεμβάσεις (expectant management) για την εξέλιξη του τοκετού.
• Η πρόκληση τοκετού είναι κατάλληλη μετά το πέρας 24 ωρών από την ρήξη των υμένων.

1.2.4. Προηγηθείσα καισαρική τομή

• Μια επίτοκος με προηγηθείσα καισαρική τομή, έχει τη δυνατότητα πρόκλησης του τοκετού με ενδοκολπική χρήση προσταγλανδινών, επαναλαμβανόμενης καισαρικής τομής ή εξατομικευμένης αναμονής χωρίς παρεμβάσεις (expectant management), λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες και τις επιθυμίες της γυναίκας.

 

Οι γυναίκες θα πρέπει να ενημερώνονται για τους παρακάτω κινδύνους, από την πρόκληση τοκετού:

1. Αυξημένος κίνδυνος ανάγκης επείγουσας καισαρικής τομής, εάν γίνει πρόκληση τοκετού 
2. Αυξημένος κίνδυνος ρήξης μήτρας, εάν γίνει πρόκληση τοκετού 

 

1.2.5. Αίτημα της μητέρας:

• Η πρόκληση τοκετού δε θα πρέπει να γίνεται κατόπιν αιτήματος της μητέρας. Παρόλ' αυτά σε εξαιρετικές περιπτώσεις και εφόσον το επιθυμεί η μητέρα, η πρόκληση τοκετού είναι μια πιθανή επιλογή, εφόσον έχουν συμπληρωθεί οι 40 εβδομάδες κύησης.   

 

1.2.6. Ισχυακή προβολή

• Η πρόκληση τοκετού δεν ενδείκνυται εάν το έμβρυο βρίσκεται σε ισχυακή προβολή. Εάν ο εξωτερικός χειρισμός προκειμένου να γυρίσει το έμβρυο σε κεφαλική προβολή είναι ανεπιτυχής, απορρίπτέος από τους γονείς ή αντενδείκνυται στη συγκεκριμένη περίπτωση, και εφόσον η γυναίκα δεν επιθυμεί να γεννήσει με καισαρική τομή, μόνο τότε η πρόκληση τοκετού θα πρέπει να τεθεί ως επιλογή, αφού η γυναίκα ενημερωθεί για τους πιθανούς κινδύνους της πρόκλησης.

1.2.7. Καθυστέρηση εμβρυικής ανάπτυξης

• Εάν υπάρχει σοβαρή καθυστέρηση εμβρυικής ανάπτυξης με επιβεβαιωμένο κίνδυνο για το έμβρυο, η πρόκληση τοκετού αντενδείκνυται.

1.2.8. Ιστορικό οξέος τοκετού

• Η πρόκληση τοκετού δε θα πρέπει να γίνεται σε γυναίκες με ιστορικό οξέος τοκετού.

1.2.9. Ενδομήτριος θάνατος εμβρύου

• Σε περίπτωση ενδομήτριου θανάτου του εμβρύου οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να παρέχουν υποστήριξη στη γυναίκα, το σύντροφο ή/και στην οικογένειά τους, ώστε να ανταπεξέλθουν συναισθηματικά και σωματικά. Η στήριξη αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει την παροχή πληροφοριών για υποστήριξη από ειδικούς.
• Σε περίπτωση ενδομήτριου θανάτου του εμβρύου, εάν η γυναίκα φαίνεται να είναι σωματικά υγιής, οι υμένες άθικτοι και δεν υπάρχει ένδειξη μόλυσης ή αιμορραγίας, θα πρέπει να της προσφερθεί είτε η επιλογή της άμεσης πρόκλησης τοκετού, είτε της αναμονής χωρίς παρεμβάσεις (expectant management).
• Σε περίπτωση ενδομήτριου θανάτου του εμβρύου, εάν υπάρχουν ενδείξεις ρήξης υμένων (μόλυνσης ή αιμορραγίας), η άμεση πρόκληση τοκετού είναι η προτιμότερη επιλογή. 
• Εάν μια γυναίκα, η οποία είχε ενδομήτριο θάνατο εμβρύου, επιλέξει να προχωρήσει σε πρόκληση τοκετού, τότε θα πρέπει να προτείνεται η από του στόματος χορήγηση μιφεπριστόνης, ακολουθούμενη από κολπική χορήγηση προσταγλανδινών ή κολπικής μισοπροστόλης. Η επιλογή και η δόση των κολπικών προσταγλανδινών θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις κλινικές συνθήκες, τη διαθεσιμότητα σκευασμάτων και τα κατά τόπους ιατρικά πρωτόκολλα. 
• Στις γυναίκες, οι οποίες είχαν ενδομήτριο θάνατο εμβρύου και προηγηθείσα καισαρική τομή, ο κίνδυνος ρήξης μήτρας είναι αυξημένος. Η δόση της κολπικής προσταγλανδίνης θα πρέπει να ελαττωθεί αναλόγως, ειδικά κατά το τρίτο τρίμηνο κύησης.

1.2.10. Υποψία μακροσωμίας του εμβρύου

• Απουσία άλλων ενδείξεων, η πρόκληση τοκετού δε θα πρέπει να λαμβάνει χώρα απλά και μόνο επειδή ένας επαγγελματίας υγείας υποψιάζεται ότι το μωρό είναι μεγάλο για την ηλικία κύησής του (μακροσωμικό).

 

Επιπλοκές της πρόκλησης τοκετού

 

α) Υπερδιέγερση μήτρας

Η υπερδιέγερση της μήτρας μπορεί να εμφανιστεί ως ταχυστολία ή υπερτονία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αλλοιώσεις του εμβρυικού καρδιακού ρυθμού.

 

β) Αποτυχία πρόκλησης τοκετού

 

γ) Πρόπτωση ομφαλίου λώρου

Η πρόπτωση ομφαλίου λώρου πάντα αποτελεί έναν πιθανό κίνδυνο κατά τη ρήξη των υμένων, ειδικά όταν οι ρήξη των υμένων γίνεται τεχνητά.

δ) Ρήξη μήτρας

 

 

(κι από άλλη πηγή)

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΤΟΚΕΤΟΥ

 

Οι επιπλοκές πρόκλησης τοκετού είναι:

• η αποτυχία της μεθόδου,
• η υπερτονία της μήτρας,
• η ρήξη της μήτρας (με ή χωρίς κλινική σημειολογία),
• η μαιευτική αιμορραγία,
• η εμβρυϊκή δυσφορία,
• η γέννηση νεογνών με χαμηλό δείκτη Apgar και
• ο εμβρυϊκός θάνατος.

 

 

 

[kine]

Πληροφορήσου και αποφάσισε

Δέκα ερωτήσεις που πρέπει να κάνεις στα άτομα που θα διαλέξεις για να είναι μαζί σου και να σε βοηθήσουν να γεννήσεις, για τη φροντίδα, την προσοχή και τις διαδικασίες για να εξασφαλίσεις έναν ασφαλή τοκετό και με σεβασμό για σένα και το μωρό σου.

 

1. "Ποιός μπορεί να είναι μαζί μου κατά τη διάρκεια του τοκετού;"

Τα κέντρα παροχής υπηρεσιών στον τοκετό που είναι φιλικά προς τις μητέρες και τα παιδιά επιτρέπουν να είναι η μητέρα αυτή που αποφασίζει ποιός θα τη συντροφεύσει κατά τη διάρκεια της γέννησης του μωρού της. Η στήριξη των γυναικών κατά τον τοκετό χρησιμεύει για την κάλυψη των αναγκών τους και για να δημιουργήσει ένα ασφαλές και άνετο περιβάλλον στο οποίο η μητέρα να μπορεί να γεννήσει. Η στήριξη θα πρέπει επίσης να είναι συνεχής καθόλη τη διαδικασία του τοκετού.

 

2. "Μπορώ να περπατάω και να κινούμαι ελεύθερα κατά τη διάρκεια της διαστολής;"

Σε φιλικό περιβάλλον θα έχεις ελευθερία στάσεων και κίνησης καθόλη τη διάρκεια του τοκετού. Αυτό θα επηρεάσει στο να είναι ο χρόνος της διαστολής και οι ενοχλήσεις μειωμένες.

 

3. "Ποιά στάση συνίσταται για να γεννήσω;"

Τα κέντρα που ενεργούν σύμφωνα με τις συστάσεις του ΠΟΥ σπάνια ξαπλώνουν μια γυναίκα ανάσκελα με τα πόδια ψηλά, γιατί υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι αυτή η «αφύσικη» στάση αυξάνει τον κίνδυνο περινεοτομής, καισαρικής και είναι μια από τις αιτίες για δυσχέρεια του μωρού. Προσπάθησε αν μπορείς να γεννήσεις στη στάση που θα νιώσεις πιο άνετα και που θα σε βοηθάει περισσότερο (όρθια, γονατιστή, στα τέσσερα, στο πλάι...). Αυτό που προτιμάς και που σου ζητάει το σώμα σου κάθε στιγμή.

 

4. "Τί πράγματα κάνουν συνήθως (σύμφωνα με το πρωτόκολλο) σε μια γυναίκα που εισάγεται για τοκετό;"

Η φροντίδα του τοκετού επικεντρώνεται στο να διατηρήσει και να ευνοήσει τη φυσιολογία του τοκετού. Είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι θα μας εφαρμόσουν μοναχά εκείνες τις διαδικασίες που θα χρειαζόμαστε για την ομαλή έκβαση του τοκετού, δηλαδή εκείνες που ενδείκνυνται ιατρικά.

 

5. "Πόσο συχνά εφαρμόζουν συγκεκριμένες διαδικασίες;"

Εδώ είναι μερικά στοιχεία για τα οποία προτείνουμε να ζητήσετε ακριβείς πληροφορίες:

• Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ωκυτοκίνη (συνθετική ορμόνη για την επιτάχυνση του τοκετού) σε περισσότερες από μία στις δέκα γυναίκες (10%).

• Δεν πρέπει να γίνεται περινεοτομή σε περισσότερες από μία στις δέκα γυναίκες (10%) και πρέπει να προσπαθούν να μειώσουν αυτό το ποσοστό (μια περινεοτομή είναι μια τομή που γίνεται στους μυς του κόλπου για να διευρυνθεί κατά τη διάρκεια της εξώθησης). Αυτό ΔΕΝ είναι απαραίτητο τις περισσότερες φορές. Σύμφωνα με τον Mardsen Wagner, πρώην διευθυντή του τμήματος υγείας μητέρας και παιδιού του ΠΟΥ, "η περινεοτομή ποτέ δεν είναι αναγκαία σε ποσοστό άνω του 20% των τοκετών. Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι προκαλεί πόνο, αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγίας, και προκαλεί μακροχρόνιες σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Για όλους αυτούς τους λόγους, το να γίνονται πολλές περινεοτομές, έχει σωστά θεωρηθεί ως μια μορφή ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων στη γυναίκα".

• Ποσοστό των ετήσιων καισαρικών που πραγματοποιούνται. Αν το ποσοστό των καισαρικών είναι πολύ υψηλό, ίσως να προτιμήσεις να γεννήσεις το μωρό σου σε κάποιο άλλο νοσοκομείο, δεδομένου ότι ένας υψηλός αριθμός καισαρικών δείχνει παρεμβατικούς τοκετούς. Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι οι κασαρικές είναι απαραίτητες μόνο σε μία στις δέκα γυναίκες (10%) σε τοκετούς χαμηλού κινδύνου. Σε τοκετούς υψηλού κινδύνου δεν πρέπει να ξεπερνάει το 15%. Μια καισαρική είναι μια σοβαρή χειρουργική επέμβαση όπου κόβεται η μήτρα μέσα στην κοιλιά της μητέρας για να αφαιρεθεί το μωρό. Η μετεγχειρητική περίοδος συνήθως είναι πιο οδυνηρή και η επούλωση πιο αργή. Οι μητέρες που είχαν μια πρωτύτερη καισαρική μπορούν συχνά να γεννήσουν τα επόμενα μωρά τους κολπικά. Μπορείς να ψάξεις κάποιο νοσοκομείο όπου τουλάχιστον 6 στις 10 γυναίκες (60%) που είχαν μια καισαρική πρωτύτερα να γέννησαν κολπικά τα επόμενα μωρά τους.

• Ποσοστό παρεμβάσεων και τοκετών με όργανα. Είναι άλλοι δύο σημαντικοί παράγοντες για να έχουμε υπόψιν, μιας και δείχνει κατά πόσο η ιατρικοποίηση της φροντίδας είναι υπερβολική ή όχι. Υπάρχουν, επίσης κέντρα που τα τελευταία χρόνια έχουν μειώσει το ποσοστό καισαρικών λόγω της αύξησης των τοκετών με τη βοήθεια οργάνων, γεγονός το οποίο δεν είναι δείγμα βελτίωσης της ποιότητας.

 

6. "Τί συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός κανονικού τοκετού σε ένα νοσοκομείο / μαιευτική κλινική;"

Σύμφωνα με τις τρέχουσες επιστημονικές μελέτες, έχει αποδειχθεί ότι μερικές ρουτίνες δε βοηθούν και μπορούν να είναι ακόμη και επικίνδυνες για μια υγιή μητέρα και το μωρό της. Εδώ είναι μια λίστα με τα σημεία για τα οποία σου προτείνουμε να ρωτήσεις.

• Δεν είναι αναγκαίο να υπάρχει συνεχής παρακολούθηση των καρδιακών παλμών του μωρού, συνιστάται παρακολούθηση ανά διαστήματα.

• Δεν πρέπει να εμποδίζεται η ελευθερία κινήσεων.

• Δεν πρέπει να σε υποχρεώνουν να πάρεις μια συγκεκριμένη θέση κατά την εξώθηση.

• Δεν πρέπει να σπάνε τεχνητά τα νερά. ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιούν ορό ή IVs.

• Δεν πρέπει να απογορεύουν ή να περιορίζουν το φαγητό ή τα υγρά κατά τη διάρκεια του τοκετού.

• Δεν πρέπει να ξυρίζουν το αιδοίο.

• Δεν πρέπει να γίνεται κλήσμα.

Οποιαδήποτε μαιευτική κλινική, νοσοκομείο ή υπηρεσία τοκετού στο σπίτι που εφαρμόζει τα παραπάνω ως ρουτίνα στις περισσότερες γυναίκες που εξυπηρετεί, δεν είναι φιλικό για τη μητέρα και το παιδί της. Θυμήσου ότι σύμφωνα με τον ΠΟΥ αυτές οι πρακτικές θα πρέπει να γίνονται μόνο αν υπάρχει κάποιος ιατρικός λόγος που να αιτιολογεί την ανάγκη τους σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

 

7. "Τί εναλλακτικές μπορούν να μου προσφέρουν για να μου ανακουφίσουν τον πόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού;"

Η χρήση της επισκληριδίου έχει γίνει δημοφιλής στα περισσότερα νοσοκομεία ως μόνη επιλογή για να μειωθεί ο πόνος του τοκετού, είναι όμως σημαντικό να επισημάνουμε ότι είναι ένα στοιχείο που κάθε γυναίκα μπορεί να χρησιμοποιήσει αν το χρειάζεται, στα κέντρα βέβαια όπου προσφέρεται μια φροντίδα με σεβασμό, η χρήση της μειώνεται δραματικά. Αυτό συμβαίνει γιατί αν εξαλείψουμε από τον τοκετό τις διαδικασίες που αυξάνουν τον πόνο (ακινησία της μητέρας, συνθετική ωκυτοκίνη, περινεοτομή...) και αφήσουμε τον τοκετό να εξελιχθεί κανονικά, το σώμα της γυναίκας, εκτός από την παραγωγή ωκυτοκίνης φυσικά, παράγει ενδορφίνες υπεύθυνες να απαλύνουν τον πόνο. Επιπλέον, τα άτομα που σε προσέχουν μπορούν να σου προτείνουν αλλαγή θέσης, χαλάρωση με ένα ζεστό μπάνιο, μασάζ... Αυτά είναι γνωστά ως δημοφιλή μέτρα που προσφέρουν comfort σε χώρες με προηγμένη παρακολούθηση τοκετών.

 

8. "Εφαρμόζεται ως ρουτίνα κάποιο είδος χωρισμού μητέρας-μωρού;"

Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι ο χωρισμός του μωρού από τη μητέρα του, όσο σύντομος και να είναι, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές βλάβες για την υγεία του μωρού, στερώντας του πολυάριθμα οφέλη σε σωματικό και συναισθηματικό επίπεδο.

Ο ΠΟΥ συνιστά όλα τα μωρά να παραμένουν δέρμα με δέρμα με τη μητέρα τους μόλις γεννηθούν και κανένα μωρό να μεταφέρεται ή να νοσηλεύεται χωρίς τη συνεχή παρουσία της οικογένειάς του.

Στην Ισπανία συνεχίζουν να χωρίζουν συστηματικά τα μωρά από τις μητέρες τους, ειδικά μετά από παρεμβατικούς τοκετούς ή καισαρικές, παραβιάζοντας έτσι τα δικαιώματα που αναγνωρίζει ο νόμος μας για τα μωρά και βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους: είναι το παιδί σου, είναι δικαίωμά του, διεκδίκησέ το για αυτό.

Απαίτησε ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΧΩΡΙΣΟΥΝ

Είναι κατά τη διάρκεια του τοκετού ή αμέσως μετά από αυτόν, που η ωκυτοκίνη που παράγεται από τη μητέρα, οδηγεί στη συμβιωτική σύνδεση μητέρας-παιδιού. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό με το όνομα αποτύπωμα και είναι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα για την ποιότητα ζωής όλων και κάθε ανθρώπινου πλάσματος.

 

9. "Τί συμβαίνει αν το μωρό μου γεννηθεί πρόωρα ή έχει ειδικά προβλήματα;"

Οι επαγγελματίες που εργάζονται με σεβασμό θα ενθαρρύνουν τις μητέρες και τις οικογένειες να αγγίξουν, να πάρουν αγκαλιά, να θηλάσουν και να φροντίσουν τα μωρά τους όσο είναι δυνατόν, ακόμη και αν το μωρό έχει γεννηθεί πρόωρα ή έχει κάποιο πρόβλημα. Ένα σύγχρονο κέντρο έχει ανοικτό σύστημα, πράγμα που σημαίνει δηλαδή ότι οι γονείς έχουν πρόσβαση 24 ώρες για να συντροφεύσουν και να φροντίσουν το(α) μωρό(α) τους, ενθαρρύνει το θηλασμό και εφαρμόζει τη μέθοδο καγκουρώ (ΜΜC).

 

10. "Πώς βοηθάνε τις μητέρες που θέλουν να θηλάσουν;"

Ο ΠΟΥ και η UNICEF έχουν επισημάνει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα για να δείξουν τον τρόπο με τον οποίο τα νοσοκομεία μπορούν να βοηθήσουν στο θηλασμό. Μπορείς να πληροφορηθείς αν οι επαγγελματίες που θα σε αναλάβουν έχουν κάποια πολιτική επί του θέματος.

• Είναι υποχρέωσή τους να πληροφορήσουν τις έγκυες γυναίκες για το πώς και γιατί να θηλάσουν.

• Θα σε βοηθήσουν να ξεκινήσεις το θηλασμό μέσα στην επόμενη ώρα μετά τη γέννα.

• Τα νεογέννητα λαμβάνουν μόνο μητρικό γάλα. Δεν πρέπει να τους δίνουν μπιμπερό ούτε ορό ούτε γάλα, χωρίς τη συγκατάθεσή σου.

• Έχουν γραπτή πολιτική γραπτή για το θηλασμό.

• Όλο το προσωπικό γνωρίζει και εφαρμόζει τις ιδέες αυτής της πολιτικής.

 

Επιδράσεις εξωγενούς ωκυτοκίνης σε μητέρα και παιδί

 

file:///C:/Users/%CE%B1%CE%B9%CE%B1/Desktop/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%B4%CF%81%CE%B1%CC%81%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20_%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CC%81%CF%82_%CF%89%CE%BA%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CC%81%CE%BD%CE%B7%CF%82.pdf

[ΧρύσαΜ]

πρίν από 7 λεπτά , kine είπε:

Πληροφορήσου και αποφάσισε

Δέκα ερωτήσεις που πρέπει να κάνεις στα άτομα που θα διαλέξεις για να είναι μαζί σου και να σε βοηθήσουν να γεννήσεις, για τη φροντίδα, την προσοχή και τις διαδικασίες για να εξασφαλίσεις έναν ασφαλή τοκετό και με σεβασμό για σένα και το μωρό σου.

 

1. "Ποιός μπορεί να είναι μαζί μου κατά τη διάρκεια του τοκετού;"

Τα κέντρα παροχής υπηρεσιών στον τοκετό που είναι φιλικά προς τις μητέρες και τα παιδιά επιτρέπουν να είναι η μητέρα αυτή που αποφασίζει ποιός θα τη συντροφεύσει κατά τη διάρκεια της γέννησης του μωρού της. Η στήριξη των γυναικών κατά τον τοκετό χρησιμεύει για την κάλυψη των αναγκών τους και για να δημιουργήσει ένα ασφαλές και άνετο περιβάλλον στο οποίο η μητέρα να μπορεί να γεννήσει. Η στήριξη θα πρέπει επίσης να είναι συνεχής καθόλη τη διαδικασία του τοκετού.

 

2. "Μπορώ να περπατάω και να κινούμαι ελεύθερα κατά τη διάρκεια της διαστολής;"

Σε φιλικό περιβάλλον θα έχεις ελευθερία στάσεων και κίνησης καθόλη τη διάρκεια του τοκετού. Αυτό θα επηρεάσει στο να είναι ο χρόνος της διαστολής και οι ενοχλήσεις μειωμένες.

 

3. "Ποιά στάση συνίσταται για να γεννήσω;"

Τα κέντρα που ενεργούν σύμφωνα με τις συστάσεις του ΠΟΥ σπάνια ξαπλώνουν μια γυναίκα ανάσκελα με τα πόδια ψηλά, γιατί υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι αυτή η «αφύσικη» στάση αυξάνει τον κίνδυνο περινεοτομής, καισαρικής και είναι μια από τις αιτίες για δυσχέρεια του μωρού. Προσπάθησε αν μπορείς να γεννήσεις στη στάση που θα νιώσεις πιο άνετα και που θα σε βοηθάει περισσότερο (όρθια, γονατιστή, στα τέσσερα, στο πλάι...). Αυτό που προτιμάς και που σου ζητάει το σώμα σου κάθε στιγμή.

 

4. "Τί πράγματα κάνουν συνήθως (σύμφωνα με το πρωτόκολλο) σε μια γυναίκα που εισάγεται για τοκετό;"

Η φροντίδα του τοκετού επικεντρώνεται στο να διατηρήσει και να ευνοήσει τη φυσιολογία του τοκετού. Είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι θα μας εφαρμόσουν μοναχά εκείνες τις διαδικασίες που θα χρειαζόμαστε για την ομαλή έκβαση του τοκετού, δηλαδή εκείνες που ενδείκνυνται ιατρικά.

 

5. "Πόσο συχνά εφαρμόζουν συγκεκριμένες διαδικασίες;"

Εδώ είναι μερικά στοιχεία για τα οποία προτείνουμε να ζητήσετε ακριβείς πληροφορίες:

• Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ωκυτοκίνη (συνθετική ορμόνη για την επιτάχυνση του τοκετού) σε περισσότερες από μία στις δέκα γυναίκες (10%).

• Δεν πρέπει να γίνεται περινεοτομή σε περισσότερες από μία στις δέκα γυναίκες (10%) και πρέπει να προσπαθούν να μειώσουν αυτό το ποσοστό (μια περινεοτομή είναι μια τομή που γίνεται στους μυς του κόλπου για να διευρυνθεί κατά τη διάρκεια της εξώθησης). Αυτό ΔΕΝ είναι απαραίτητο τις περισσότερες φορές. Σύμφωνα με τον Mardsen Wagner, πρώην διευθυντή του τμήματος υγείας μητέρας και παιδιού του ΠΟΥ, "η περινεοτομή ποτέ δεν είναι αναγκαία σε ποσοστό άνω του 20% των τοκετών. Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι προκαλεί πόνο, αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγίας, και προκαλεί μακροχρόνιες σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Για όλους αυτούς τους λόγους, το να γίνονται πολλές περινεοτομές, έχει σωστά θεωρηθεί ως μια μορφή ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων στη γυναίκα".

• Ποσοστό των ετήσιων καισαρικών που πραγματοποιούνται. Αν το ποσοστό των καισαρικών είναι πολύ υψηλό, ίσως να προτιμήσεις να γεννήσεις το μωρό σου σε κάποιο άλλο νοσοκομείο, δεδομένου ότι ένας υψηλός αριθμός καισαρικών δείχνει παρεμβατικούς τοκετούς. Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι οι κασαρικές είναι απαραίτητες μόνο σε μία στις δέκα γυναίκες (10%) σε τοκετούς χαμηλού κινδύνου. Σε τοκετούς υψηλού κινδύνου δεν πρέπει να ξεπερνάει το 15%. Μια καισαρική είναι μια σοβαρή χειρουργική επέμβαση όπου κόβεται η μήτρα μέσα στην κοιλιά της μητέρας για να αφαιρεθεί το μωρό. Η μετεγχειρητική περίοδος συνήθως είναι πιο οδυνηρή και η επούλωση πιο αργή. Οι μητέρες που είχαν μια πρωτύτερη καισαρική μπορούν συχνά να γεννήσουν τα επόμενα μωρά τους κολπικά. Μπορείς να ψάξεις κάποιο νοσοκομείο όπου τουλάχιστον 6 στις 10 γυναίκες (60%) που είχαν μια καισαρική πρωτύτερα να γέννησαν κολπικά τα επόμενα μωρά τους.

• Ποσοστό παρεμβάσεων και τοκετών με όργανα. Είναι άλλοι δύο σημαντικοί παράγοντες για να έχουμε υπόψιν, μιας και δείχνει κατά πόσο η ιατρικοποίηση της φροντίδας είναι υπερβολική ή όχι. Υπάρχουν, επίσης κέντρα που τα τελευταία χρόνια έχουν μειώσει το ποσοστό καισαρικών λόγω της αύξησης των τοκετών με τη βοήθεια οργάνων, γεγονός το οποίο δεν είναι δείγμα βελτίωσης της ποιότητας.

 

6. "Τί συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός κανονικού τοκετού σε ένα νοσοκομείο / μαιευτική κλινική;"

Σύμφωνα με τις τρέχουσες επιστημονικές μελέτες, έχει αποδειχθεί ότι μερικές ρουτίνες δε βοηθούν και μπορούν να είναι ακόμη και επικίνδυνες για μια υγιή μητέρα και το μωρό της. Εδώ είναι μια λίστα με τα σημεία για τα οποία σου προτείνουμε να ρωτήσεις.

• Δεν είναι αναγκαίο να υπάρχει συνεχής παρακολούθηση των καρδιακών παλμών του μωρού, συνιστάται παρακολούθηση ανά διαστήματα.

• Δεν πρέπει να εμποδίζεται η ελευθερία κινήσεων.

• Δεν πρέπει να σε υποχρεώνουν να πάρεις μια συγκεκριμένη θέση κατά την εξώθηση.

• Δεν πρέπει να σπάνε τεχνητά τα νερά. ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιούν ορό ή IVs.

• Δεν πρέπει να απογορεύουν ή να περιορίζουν το φαγητό ή τα υγρά κατά τη διάρκεια του τοκετού.

• Δεν πρέπει να ξυρίζουν το αιδοίο.

• Δεν πρέπει να γίνεται κλήσμα.

Οποιαδήποτε μαιευτική κλινική, νοσοκομείο ή υπηρεσία τοκετού στο σπίτι που εφαρμόζει τα παραπάνω ως ρουτίνα στις περισσότερες γυναίκες που εξυπηρετεί, δεν είναι φιλικό για τη μητέρα και το παιδί της. Θυμήσου ότι σύμφωνα με τον ΠΟΥ αυτές οι πρακτικές θα πρέπει να γίνονται μόνο αν υπάρχει κάποιος ιατρικός λόγος που να αιτιολογεί την ανάγκη τους σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

 

7. "Τί εναλλακτικές μπορούν να μου προσφέρουν για να μου ανακουφίσουν τον πόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού;"

Η χρήση της επισκληριδίου έχει γίνει δημοφιλής στα περισσότερα νοσοκομεία ως μόνη επιλογή για να μειωθεί ο πόνος του τοκετού, είναι όμως σημαντικό να επισημάνουμε ότι είναι ένα στοιχείο που κάθε γυναίκα μπορεί να χρησιμοποιήσει αν το χρειάζεται, στα κέντρα βέβαια όπου προσφέρεται μια φροντίδα με σεβασμό, η χρήση της μειώνεται δραματικά. Αυτό συμβαίνει γιατί αν εξαλείψουμε από τον τοκετό τις διαδικασίες που αυξάνουν τον πόνο (ακινησία της μητέρας, συνθετική ωκυτοκίνη, περινεοτομή...) και αφήσουμε τον τοκετό να εξελιχθεί κανονικά, το σώμα της γυναίκας, εκτός από την παραγωγή ωκυτοκίνης φυσικά, παράγει ενδορφίνες υπεύθυνες να απαλύνουν τον πόνο. Επιπλέον, τα άτομα που σε προσέχουν μπορούν να σου προτείνουν αλλαγή θέσης, χαλάρωση με ένα ζεστό μπάνιο, μασάζ... Αυτά είναι γνωστά ως δημοφιλή μέτρα που προσφέρουν comfort σε χώρες με προηγμένη παρακολούθηση τοκετών.

 

8. "Εφαρμόζεται ως ρουτίνα κάποιο είδος χωρισμού μητέρας-μωρού;"

Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι ο χωρισμός του μωρού από τη μητέρα του, όσο σύντομος και να είναι, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές βλάβες για την υγεία του μωρού, στερώντας του πολυάριθμα οφέλη σε σωματικό και συναισθηματικό επίπεδο.

Ο ΠΟΥ συνιστά όλα τα μωρά να παραμένουν δέρμα με δέρμα με τη μητέρα τους μόλις γεννηθούν και κανένα μωρό να μεταφέρεται ή να νοσηλεύεται χωρίς τη συνεχή παρουσία της οικογένειάς του.

Στην Ισπανία συνεχίζουν να χωρίζουν συστηματικά τα μωρά από τις μητέρες τους, ειδικά μετά από παρεμβατικούς τοκετούς ή καισαρικές, παραβιάζοντας έτσι τα δικαιώματα που αναγνωρίζει ο νόμος μας για τα μωρά και βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους: είναι το παιδί σου, είναι δικαίωμά του, διεκδίκησέ το για αυτό.

Απαίτησε ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΧΩΡΙΣΟΥΝ

Είναι κατά τη διάρκεια του τοκετού ή αμέσως μετά από αυτόν, που η ωκυτοκίνη που παράγεται από τη μητέρα, οδηγεί στη συμβιωτική σύνδεση μητέρας-παιδιού. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό με το όνομα αποτύπωμα και είναι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα για την ποιότητα ζωής όλων και κάθε ανθρώπινου πλάσματος.

 

9. "Τί συμβαίνει αν το μωρό μου γεννηθεί πρόωρα ή έχει ειδικά προβλήματα;"

Οι επαγγελματίες που εργάζονται με σεβασμό θα ενθαρρύνουν τις μητέρες και τις οικογένειες να αγγίξουν, να πάρουν αγκαλιά, να θηλάσουν και να φροντίσουν τα μωρά τους όσο είναι δυνατόν, ακόμη και αν το μωρό έχει γεννηθεί πρόωρα ή έχει κάποιο πρόβλημα. Ένα σύγχρονο κέντρο έχει ανοικτό σύστημα, πράγμα που σημαίνει δηλαδή ότι οι γονείς έχουν πρόσβαση 24 ώρες για να συντροφεύσουν και να φροντίσουν το(α) μωρό(α) τους, ενθαρρύνει το θηλασμό και εφαρμόζει τη μέθοδο καγκουρώ (ΜΜC).

 

10. "Πώς βοηθάνε τις μητέρες που θέλουν να θηλάσουν;"

Ο ΠΟΥ και η UNICEF έχουν επισημάνει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα για να δείξουν τον τρόπο με τον οποίο τα νοσοκομεία μπορούν να βοηθήσουν στο θηλασμό. Μπορείς να πληροφορηθείς αν οι επαγγελματίες που θα σε αναλάβουν έχουν κάποια πολιτική επί του θέματος.

• Είναι υποχρέωσή τους να πληροφορήσουν τις έγκυες γυναίκες για το πώς και γιατί να θηλάσουν.

• Θα σε βοηθήσουν να ξεκινήσεις το θηλασμό μέσα στην επόμενη ώρα μετά τη γέννα.

• Τα νεογέννητα λαμβάνουν μόνο μητρικό γάλα. Δεν πρέπει να τους δίνουν μπιμπερό ούτε ορό ούτε γάλα, χωρίς τη συγκατάθεσή σου.

• Έχουν γραπτή πολιτική γραπτή για το θηλασμό.

• Όλο το προσωπικό γνωρίζει και εφαρμόζει τις ιδέες αυτής της πολιτικής.

 

Επιδράσεις εξωγενούς ωκυτοκίνης σε μητέρα και παιδί

 

file:///C:/Users/%CE%B1%CE%B9%CE%B1/Desktop/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%B4%CF%81%CE%B1%CC%81%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20_%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CC%81%CF%82_%CF%89%CE%BA%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CC%81%CE%BD%CE%B7%CF%82.pdf

Πολύ χρήσιμο και ενημερωτικό αυτό που ανέβασες...! Όντως απαντά σε πολλά ερωτήματα διαφόρων εγκύων, αλλά δυστυχώς όχι στα δικά μου...

Ευχαριστώ πάντως

[kine]

Εχω ανεβάσει κάποια ακόμη κείμενα, αλλά δεν τα έχει εμφανίσει για κάποιο λόγο. Συγκεκριμένα για σένα, να σου πω ότι κι εμένα δεν κατέβαινε το μωρό, κι έφταναν οι μέρες μου. Οπότε είχα ρωτήσει κι εγώ τότε, τί σημαίνει αυτό. Πόσο καιρό θα χρειαστεί δηλαδή για να κατέβει. Και οι μαίες μου είχαν πει το εξής: από την θέση που βρίσκεται τώρα το μωρό, μπορώ να σου πω ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γεννήσεις αύριο. ΑΛΛΑ υπάρχει πάντοτε το ενδεχόμενο ακόμη και σε μια βραδυά, το μωρό να πάρει θέση και να ξεκινήσει συσπάσεις. Με απλά λόγια, θα κατέβει όταν κι όπως το κρίνει, κι αν δεν είναι ακόμη έτοιμο να γεννηθεί, όσες ασκήσεις κι όσα καθίσματα κι όσο sex και να κάνεις, δεν θα προκαλέσεις τον τοκετό. 

 

Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή. Εννοώ απλά ότι το κάθε μωράκι κατεβαίνει όταν έρθει η ώρα του και όλα όσα κάνουμε για να το ενισχύσουμε, είναι απλώς βοηθητικές ενέργειες κι όχι μέθοδοι, που οδηγούν αιτιοκρατικά στην κάθοδο του μωρού.

 

Ασφαλείς πρακτικές που προάγουν τον φυσικό τοκετό.

 

file:///C:/Users/αια/Desktop/Aφήστε%20τον%20τοκετό%20να%20ξεκινήσει%20αυθόρμητα.pdf

 

Αναφέρει μέσα και αυτό τους ιατρικούς λόγους για τους οποίους συνίσταται η πρόκληση τοκετού. 

Πάντως αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό, είναι πως παρόλο που μπορεί να ξεκινήσει με πρόκληση και να ολοκληρωθεί κολπικά ένας τοκετός, η πρόκληση αυτή καθε αυτή είναι μια κακή αρχή, που δημιουργεί αρκετές αντιξοότητες σε μητέρα και βρέφος, ώστε η καισαρική να είναι μια πιθανή εξέλιξη. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να γνωρίζουν και πιστεύω το γνωρίζουν οι ιατροί, αλλά παρόλα αυτά επιλέγουν την πρόκληση για λόγους δικούς τους, χωρίς να ενημερώνουν την μητέρα για τις πιθανές αρνητικές συνέπειες που αυτή προκαλεί. 

 

(Δυστυχώς δεν μπορώ/γνωρίζω πως να ανεβάσω αυτούσιο το κείμενο. Ελπίζω να μπορείτε να το ανοίξετε. Είναι απλό, κατανοητό και χρήσιμο.)

 

 

Επεξεργάστηκαν 5 Οκτωβρίου,2017 by kine

[vicky86]

Χρυσα δ ξερω τι μπορεις να κανεις για να ξεκινησει ο τοκετος κ να πιανει πραγματι γτ καυτερα ετρωγα γτ μ αρεσουν αλλα δ βοηθησαν

Το μονο πιο σιγουρο ειναι να περιμενατε κ αλλο κ οχι να μπεις την πητ

Κ περισσοτερο περπατημα,απο οσα εχω ακουσει δ ειναι πολυ οσο κανεις

[ΧρύσαΜ]

2 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

Χρυσα δ ξερω τι μπορεις να κανεις για να ξεκινησει ο τοκετος κ να πιανει πραγματι γτ καυτερα ετρωγα γτ μ αρεσουν αλλα δ βοηθησαν

Το μονο πιο σιγουρο ειναι να περιμενατε κ αλλο κ οχι να μπεις την πητ

Κ περισσοτερο περπατημα,απο οσα εχω ακουσει δ ειναι πολυ οσο κανεις

Μου έχουν πει να περπατάω όσο αντεχω. Ο μπέμπης είναι κοντά στα 4 κιλά, ο οργανισμός μου είναι ήδη πολύ αδύναμος και εγώ έχω ήδη ταλαιπωρήσει γόνατα και μέση πριν μείνω έγκυος λόγω μπαλέτου. Όταν περπατάω τα γόνατά μου έχουν την τάση να βγουν, ενώ η μέση μου με πεθαίνει, όμως και πάλι σφίγγω τα δόντια και συνεχίζω όσο αντέχω. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι "ανησυχητικό" ότι θέλει να με κρατήσει μέχρι το πολύ μια μέρα πάνω απο την πητ, διότι όπως προείπα και στη μαμά μου το ίδιο είχε κάνει, ενώ απ' την άλλη δεν ξέρω κατά πόσο θα αντέξει ακόμα το σώμα μου όλο αυτό το βάρος. Γιατί μέχρι στιγμής κινούμαι με τεράστια δυσκολία κι αυτό γιατί πρέπει...

Κάθε φορά όταν γυρνάω από το περπάτημα νιώθω λες και η μήτρα μου είναι έτοιμη να πέσει από το βάρος του.. Είναι ανησυχητικό;;; δεν το ανέφερα στο γιατρό, χαζομάρα μου αλλά ξεχνιέμαι κάθε φορά...

[sweety**]

εγω είμαι 29 εβδομάδων!!έχω καιρό ακόμα!!

αυτό με την μήτρα που λες αυτό το βάρος το νιωθω από τον τέταρτο μήνα όταν περπατάω ή ξαφνικα όταν είμαι όρθια!

το έχω πει στον γιατρό αλλά μου είπε ότι είναι απο το βάρος!δεν νομίζω να ειναι κάτι ανησυχητικό!!!

σου εύχομαι με το καλό να τον έχεις σύντομα κοντά σου τον μπεμπάκο σου!!

[kine]

Νομίζω πως οποιαδήποτε "άσκηση" δεν πρέπει να γίνεται περισσότερο απ' όσο την αντέχεις. Και δεν πιστεύω ότι το να καταπονείς τα πόδια σου και να εξαντλείσαι, είναι συμφέρον, από την στιγμή που το περπάτημα δεν είναι εγγύηση για να κατέβει το μωρό, αλλά απλώς μια πρακτική που όταν μαμά την ευχαριστιέται και την αντέχει, είναι καλό να την κάνει. Μέχρι εκεί όμως. Μπορείς να δοκιμάσεις το βαθύ κάθισμα. Τέρμα ανοιχτά πόδια και κάθισμα βαθύ. Και θα σε ανακουφίσει και βοηθά σαν στάση στα ισχία και στο άνοιγμα της κάτω περιοχής. Κι αυτό όμως, όχι σε μορφή εντατικών επαναλήψεων, αλλά πιο πολύ σαν στάση ανακούφισης.

 

Τώρα για τον γιατρό, δεν αμφισβητώ ότι έχει καλές προθέσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλη του η προσέγγιση και οι πρακτικές που ακολουθεί, είναι προς την καλύτερη έκβαση ενός φυσικού κολπικού τοκετού. Αν διάβασες τα παραπάνω, δεν χρειάζεται να εξηγήσω γιατί. Η πρόκληση πρέπει να αιτιολογηθεί ιατρικώς. Αν θέλεις, μπορείς να τον ρωτήσεις, γιατί δεν περιμένει περισσότερες μέρες μετά την ΠΗΤ και να σου δώσει εξηγήσεις.

 

Την ίδια πρακτική είχε και η πρώτη μου γιατρός και την άλλαξα. Δεν την άλλαξα γι' αυτό και μόνο, αλλά περισσότερο γιατί  αισθανόμουν ότι οι απόψεις της και οι πρακτικές της στον τοκετό, ήταν υπεράνω οποιασδήποτε διαφωνίας ή ανησυχίας μου. Η επόμενη γιατρός ήταν πιο ανοιχτή στο να εξηγήσει ΠΛΗΡΩΣ το κάθε τι και έπειτα να μου πει, μέχρι πιο σημείο επιλέγω και από ποιο σημείο και μετά, ο χειρισμός και οι επιλογές είναι δικές της και βασίζονται απόλυτα στην ιατρική εκτίμηση της κατάστασης.

Τη ρώτησα πχ. τι κάνουμε αν έρχεται το μωρό ανάποδα ή περάσει η ΠΗΤ και δεν έχει κατέβει όσο πρέπει. Και μου είπε: περιμένουμε να ξεκινήσει αυθόρμητα ο τοκετός. Το έμβρυο μπορεί να γυρίσει και το τελευταίο λεπτό. Δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε τι θα γίνει. Οπότε περιμένουμε να ξεκινήσει αυθόρμητα ο τοκετός κι αν διαπιστώσουμε εκείνη την στιγμή ότι είναι ακόμη σε ακατάλληλη θέση, και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε εκείνη την ώρα (υπάρχουν πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν πριν την καισαρική), τότε μπαίνουμε χειρουργείο.

Στην ίδια ερώτηση, η πρώτη γιατρός είχε την θέση ότι "αν δεν έχει πάρει θέση μέχρι την 38η, κλείνουμε ραντεβού για καισαρική - δεν πρόκειται να πάρει θέση το μωρό και δεν έχουμε και λόγο να περιμένουμε, γιατί δεν έχει κάτι άλλο να πάρει από τη μαμά του, μετά την 38η εβδομάδα". 

Επεξεργάστηκαν 5 Οκτωβρίου,2017 by kine

[Sentir...natureza]

2 ώρες πρίν, kine είπε:

Αν θέλεις, μπορείς να τον ρωτήσεις, γιατί δεν περιμένει περισσότερες μέρες μετά την ΠΗΤ και να σου δώσει εξηγήσεις.

@ΧρύσαΜ κι εγω αυτο θα σου ελεγα, ρωτα τον να μαθεις γιατι. Πιθανως γιατι ειναι πρακτικη ρουτινας για αυτον μιας και απο τα λεγομενα σου φαινεται οτι το κανει για δεκαετιες. Παντως, εγω ακομη και απο γιατρους που ειναι υπερ των παρεμβατικων τοκετων, εχω ακουσει οτι κανουν προκληση στις 40+4, οχι στην ΠΗΤ. Ειναι πολυ σωστα ολα αυτα που εγραψε η kine παραπανω για την προκληση και πως αυξανονται οι πιθανοτητες για καισαρικη. Πρεπει να γινεται μονο για ιατρικους λογους, που απ'οτι εχω καταλαβει δεν ισχυει για σενα. Δυστυχως, επειδη ειναι τοσο συνηθισμενο φαινομενο η προκληση δεν μας κανει και πολυ εντυπωση, αλλα το καλυτερο ειναι να παρεμβαινουμε οσο το δυνατον λιγοτερο στην λειτουργια της γεννας, ποσο μαλλον στην εναρξη του τοκετου που γινεται απο το μωρο οταν ειναι ετοιμο. Επισης, αν θυμαμαι καλα μονο ενα 5% γενναει στην ΠΗΤ, και η πλειοψηφια των πρωτοτοκων μια εβδομαδα μετα. Οπως και να 'χει μελετησε το λιγο το πραγμα, μιλα και με τον γιατρο σου και αποφασισε αν θα το δεχτεις η οχι.

[vicky86]

Φυσικα οπως ειπε κ η κινε καλο ειναι ολα οσα κανεις να μην ωθουν το σωμα σου στα ορια του

"Ακουγεσαι" πολυ κουρασμενη κ δυστυχως αυτο θα δωσει πατημα σε ενα γιατρο που βιαζεται να σε βαλει καισαρικη

Γενικα δυστυχως προσταγλανδινη κ οκυτοκινη τα βαζουν πολυ ευκολα οι γιατροι ακομη κ στο φυσιολογικο για να επισπευσουν τη διαδικασια

[kine]

@ΧρύσαΜ Οταν λέμε να περπατάς όσο αντέχεις, εννοούμε όσο αισθάνεσαι ευεξία και το κάνεις ευχάριστα. Οχι όσο αντέχεις κυριολεκτικά, δηλαδή λίγο πριν πέσεις κάτω από την κούραση, να σταματάς.

 

Και κάτι που μάλλον δεν στο έχουν πει - δεν το λένε και σε καμιά πρωτότοκη, με το που γεννηθεί το μωρό θα έχεις ΠΟΛΥ ΤΡΕΞΙΜΟ, πολύ κούραση, πολύ αϋπνία. Ακόμη κι αν το μωράκι σου είναι το πιο βολικό μωράκι, θα φέρει μια αναταραχή στο σπίτι σας, μια αναστάτωση και μέχρι να βρείτε πάλι τους ρυθμούς σας, θα περάσουν τουλάχιστον μερικοί μήνες. Ελπίζω να έχεις βοήθεια και συμπαράσταση και να σου έρθουν όλα βολικά, αλλά σε κάθε περίπτωση, τώρα που μπορείς ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ!!!! 

Πάρε χρόνο για ανάπαυση. Την χρειάζεσαι και για τη γέννα και για την μητρότητα. 

Επεξεργάστηκαν 6 Οκτωβρίου,2017 by kine

[ΧρύσαΜ]

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!!!

@kine ό,τι μου έγραψες παραπάνω τα διάβασα και ήταν πολύ επιμορφωτικά!!

Η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί πάρα πολύ γιατί έχει βαρύνει πάρα πολύ ο μικρός...! Πλέον αυτό που λέω είναι πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, απλώς εύχομαι να περάσει γρήγορα όλο αυτό επιτέλους.... Ανυπομονώ να φύγει αυτή η κοιλιά από μπροστά μου να μπορώ να κινούμαι σαν άνθρωπος

Τέλος πάντων, κοντός ψαλμός αλληλούια που λέει και ο σοφός λαός, θα δω τι θα γίνει και από Δευτέρα- Τρίτη θα σας ενημερώσω για το τι έγινε...

[Mary1976]

Το μόνο που θα σου πω εγώ είναι να μην αγχώνεσαι με τη διαδικασία της γέννας κτλ. ότι είναι να γίνει, θα γίνει. Ακου το γιατρό σου και κανέναν άλλο! Το internet δεν είναι κατάλληλο για ιατρικές συμβουλές. Δεν θα κρίνει κανένας άλλον εκτός από το γιατρό σου αν πρέπει να κάνεις καισαρική ή όχι. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Μόνο ο γιατρός σου έχει όλα τα δεδομένα για την κατάστασή σου και μόνο αυτός έχει τις γνώσεις για να αποφασίσει τι πρέπει να κάνεις. Δεν είναι θέμα προτίμησης το πώς θα γεννήσεις. Μακάρι σήμερα, αύριο το παιδί να είναι έτοιμο και να αρχίσουν οι πόνοι. Αλλιώς μην ανησυχείς το μωράκι σου είναι τελειόμηνο, όπως και όποτε να βγει θα είναι μια χαρά. Να θυμάσαι η Ελλάδα είναι από τις πλέον ασφαλείς χώρες για να γεννήσεις. Δεν έχεις να ανησυχείς για τίποτα.

 

Πάντως και εγώ είχα φτάσει στην ΠΗΤ και δεν έλεγα να γεννήσω, μου έλεγαν για περπάτημα και επαφές. Αστεία πράγματα δηλαδή, ειδικά το δεύτερο με την κοιλάρα 2 μέτρα. Ούτε να κοιμηθώ δεν μπορούσα όχι όρεξη για ακροβατικά!

 

Χρύσα, όντως κοντός ψαλμός αλληλούια. Άντε με το καλό και με ένα πόνο, που λένε!

[xarouli]

Εμενα με ειχε βοηθησει πολυ η μπαλα του pilates - για τη μεση εννοω- γιατι κι εγω μετα τις 40 μερες εκανα προκληση κ καισαρικη. Ο γιατρος μου ειχε αφησει την επιλογη να περιμενω μεχρι οσο θελω - 41? 42? δε θυμαμαι- αλλα πραγματικα δεν ηθελα να περιμενω αλλο, ουτε να το ρισκαρω. Αν κ εδω μεσα υπαρχουν πολλες γυναικες που εκαναν υπομονη κ τα καταφεραν, εγω πραγματικα φοβομουν, με τοσα που ειχα ακουσει για ενδομητριους θανατους κι επιπλοκες απο την αναμονη δεν ηθελα με τπτ να το ρισκαρω

[ΧρύσαΜ]

πρίν από 24 λεπτά , Mary1976 είπε:

Το μόνο που θα σου πω εγώ είναι να μην αγχώνεσαι με τη διαδικασία της γέννας κτλ. ότι είναι να γίνει, θα γίνει. Ακου το γιατρό σου και κανέναν άλλο! Το internet δεν είναι κατάλληλο για ιατρικές συμβουλές. Δεν θα κρίνει κανένας άλλον εκτός από το γιατρό σου αν πρέπει να κάνεις καισαρική ή όχι. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Μόνο ο γιατρός σου έχει όλα τα δεδομένα για την κατάστασή σου και μόνο αυτός έχει τις γνώσεις για να αποφασίσει τι πρέπει να κάνεις. Δεν είναι θέμα προτίμησης το πώς θα γεννήσεις. Μακάρι σήμερα, αύριο το παιδί να είναι έτοιμο και να αρχίσουν οι πόνοι. Αλλιώς μην ανησυχείς το μωράκι σου είναι τελειόμηνο, όπως και όποτε να βγει θα είναι μια χαρά. Να θυμάσαι η Ελλάδα είναι από τις πλέον ασφαλείς χώρες για να γεννήσεις. Δεν έχεις να ανησυχείς για τίποτα.

 

Πάντως και εγώ είχα φτάσει στην ΠΗΤ και δεν έλεγα να γεννήσω, μου έλεγαν για περπάτημα και επαφές. Αστεία πράγματα δηλαδή, ειδικά το δεύτερο με την κοιλάρα 2 μέτρα. Ούτε να κοιμηθώ δεν μπορούσα όχι όρεξη για ακροβατικά!

 

Χρύσα, όντως κοντός ψαλμός αλληλούια. Άντε με το καλό και με ένα πόνο, που λένε!

Καλά το θέμα των επαφών είναι πραγματικά για γέλια εμείς ποτέ δεν σταματήσαμε να έχουμε επαφές, αλλά δεν είδα αποτελέσματα

@xarouli κι εγώ έχω στον κύκλο μου γυναίκες που τους κράτησαν μια εβδομάδα παραπάνω, αλλά νομίζω παίζουν πολλά πράγματα ρόλο σε αυτό το θέμα...

[Niki81]

Καταρχας οι μετρήσεις που γινονται στο βαρος δεν είναι παντα σωστες...είναι στο περιπου.Εμενα μου ελεγαν 3300 και το μωρο τελικα ηταν 2950.Κανενας από τους 2 γιους μου δεν κατεβηκε και απ οσο μου ειπε ο δευτερος γιατρος μου είναι θεμα ανατομιας της λεκανης...πολύ στενη λεκανη και το μωρο δυσκολευεται να κατεβει.και οι 2 κατεβηκαν την ωρα του τοκετου.Στον πρωτο μπηκα με δικους μου πονους...στο δευτερο με τεχνιτους.και οι 2 γεννηθηκαν φυσιολογικα.Το περπατημα ωστόσο βοηθαει.

 

Θελω να σου πω κατι σχετικα με τους τεχνιτους.Ναι υπαρχουν καποιοι γυναικολογοι οι οποιοι το εχουν πρόγραμμα και τις πανε ολες με τεχνιτους και καισαρικη.Οι γνωστοι καισαριακηδες.Συνηθως αυτοι βαζουν την εγκυο μα τεχνιτους στις 38 εβδομάδες.Το ότι εχετε πιασει τις 40 εβδομάδες δειχνει ότι ο γιατρος σου εχει ολη τη διαθεση να σε βοηθησει για φυσιολογικο.Απο κει και περα από τη στιγμη που σου βαζουν τεχνιτους πονους δεν ξερεις πως θα εξελιγθει ο τοκετος.Υπαρχει ένα μεγαλο ποσοστο μωρων που όταν μπαινουν οι τεχνιτοι πονοι ριχνους καρδιακούς παλμους και ο γιατρος αναγκάζεται να προχωρησει σε καισαρικη.Εννοω ότι ο γιατρος μπορει να εχει ολη την καλη διαθεση ν απατε για φυσιολογικο αλλα να αναγκαστεί να παει για καισαρικη.Αυτο ποτε δεν το ξερεις.

[ΧρύσαΜ]

πρίν από 2 λεπτά , Niki81 είπε:

Καταρχας οι μετρήσεις που γινονται στο βαρος δεν είναι παντα σωστες...είναι στο περιπου.Εμενα μου ελεγαν 3300 και το μωρο τελικα ηταν 2950.Κανενας από τους 2 γιους μου δεν κατεβηκε και απ οσο μου ειπε ο δευτερος γιατρος μου είναι θεμα ανατομιας της λεκανης...πολύ στενη λεκανη και το μωρο δυσκολευεται να κατεβει.και οι 2 κατεβηκαν την ωρα του τοκετου.Στον πρωτο μπηκα με δικους μου πονους...στο δευτερο με τεχνιτους.και οι 2 γεννηθηκαν φυσιολογικα.Το περπατημα ωστόσο βοηθαει.

 

Θελω να σου πω κατι σχετικα με τους τεχνιτους.Ναι υπαρχουν καποιοι γυναικολογοι οι οποιοι το εχουν πρόγραμμα και τις πανε ολες με τεχνιτους και καισαρικη.Οι γνωστοι καισαριακηδες.Συνηθως αυτοι βαζουν την εγκυο μα τεχνιτους στις 38 εβδομάδες.Το ότι εχετε πιασει τις 40 εβδομάδες δειχνει ότι ο γιατρος σου εχει ολη τη διαθεση να σε βοηθησει για φυσιολογικο.Απο κει και περα από τη στιγμη που σου βαζουν τεχνιτους πονους δεν ξερεις πως θα εξελιγθει ο τοκετος.Υπαρχει ένα μεγαλο ποσοστο μωρων που όταν μπαινουν οι τεχνιτοι πονοι ριχνους καρδιακούς παλμους και ο γιατρος αναγκάζεται να προχωρησει σε καισαρικη.Εννοω ότι ο γιατρος μπορει να εχει ολη την καλη διαθεση ν απατε για φυσιολογικο αλλα να αναγκαστεί να παει για καισαρικη.Αυτο ποτε δεν το ξερεις.

 

Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου!!! Κι εγώ κάπως έτσι το σκέφτηκα, αλλά επειδή είμαι τελείως άσχετη απο αυτά ήθελα να δω την άποψη όσων ξέρουν κάτι παραπάνω... Όπως και να έχει, το τι θα γίνει θα το δείξει η ιστορία.. 

[Niki81]

2 minutes ago, ΧρύσαΜ said:

 

Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου!!! Κι εγώ κάπως έτσι το σκέφτηκα, αλλά επειδή είμαι τελείως άσχετη απο αυτά ήθελα να δω την άποψη όσων ξέρουν κάτι παραπάνω... Όπως και να έχει, το τι θα γίνει θα το δείξει η ιστορία.. 

Παρεπιπτοντως ο λογος για τον οποιο εγω δεχτηκα να μπω με τεχνιτους παροτι είμαι αντιθετη με ολο αυτό...είναι γιατι πιασαμε τις 40 εβδομάδες και σταματησα ν ανιωθω το μωρο.Σπανια το καταλαβαινα να κουνιεται κι εκει λιγο αγχωθηκα.

[xarouli]

Ειναι νομιζω κ θεμα ψυχολογιας. Ο γιατρος που με παρακολουθουσε μου ειχε πει να μπω για προκληση στη 39η, γιατι το μωρο μου ειπε ειναι τελειομηνο, μετα εκανε πως ειχε υποψια μηπως ειναι οι καρδιακοι ρυθμοι χαμηλοι, μετα μου ειπε οτι εχει κ συνεδριο και του εστειλα χαιρετισματα. Ηθελα το παιδι να "αποφασισει" εκεινο ποτε θα βγει, γιατι ενιωθα οτι ακομη χουχουλιαζε. Καταλαβα οτι απλα κανονιζε το προγραμμα του (εννοειται εψαξα κ τα συνεδρια εκεινης της εβδομαδας σε ολη την Ελλαδα κ δεν ειχε...)κι οτι ηταν απλα φιλαργυρος που ηθελε τα 800 της επεμβασης. Πηγα απογοητευμενη στο γιατρο της αδερφης μου. Αυτος με χαλαρωσε, μου ειπε εννοειται πως θα περιμενουμε, νομιζω αυτος ειχε οριο τις 41+1, μου εβαλε περπατημα, επαφές, μπαλα pilates, σκαλες. αλλα οσο περνουσαν οι μερες, αρχισα να νιωθω οτι επρεπε να βγει ! Δε μου ορισε ημερα προκλησης, ειναι φτασμενος και εργασιομανης κ ουτως ή αλλως ολη μερα στο νοσοκομειο τη βγαζει. Οταν αποφασισαμε για καισαρικη μετα την προκληση(που εγω μετα απο 15 ωρες τον παρακαλουσα), ηρθε κ μου ζητησε συγγνωμη. Βρε παμε να το βγαλουμε, εισαι τρελος;

Οποτε, νομιζω ειναι και ζητημα ιδιοσυγκρασιας της καθε γυναικας, οσο κι αν ο φυσιολογικος ειναι ο,τι καλυτερο κ για τη μανα κ για το μωρο

[krakenaki]

Γεια σου Χρύσα, θα σου πω την δική μου εμπειρία παρόλο που δεν γνωρίζω αν βοήθησαν ή όχι τελικά αυτά που έκανα. Τις τελευταίες εβδομάδες μόλις έκλεισα τον 9ο έκανα χαλαρό περπάτημα 10-15 λεπτά το πολύ τόσο άντεχα. Χρησιμοποιούσα στο σπίτι πάρα πολύ συχνά την μπάλα πιλατες για να κάθομαι καθώς με βοηθούσε στη μέση. Τρεις μέρες πριν κλείσω τις 40 πήγα στον γιατρό και μου είπε ότι ναι μεν έχει πάρει θέση το μωρό αλλά είναι πολύ σκληρός ο τράχηλος οπότε έχουμε ακόμα δρόμο. Το μωρό το έβγαζε τότε πάνω από 4 κιλά και ειλικρινά μόνο εμένα με άγχωνε το βάρος το γιατρό μου και τη μαία που είχα καθόλου, γι'αυτο και του ζήτησα να μου κάνει μασάζ στον τράχηλο για να το μαλακώσει μπας και προκαλέσουμε με φυσικό τρόπο τον τοκετό. Δεν το συζυτώ αυτό το μασάζ ήταν από τις πιο επώδυνες εμπειρίες της ζωής μου. Μάλιστα ήμουν τόσο βλαμμένη μάλλον από το άγχος, που του ξαναζήτησα η μαζόχα να το κάνουμε μετά από δύο μέρες δηλαδή μία μέρα πριν την ΠΗΤ. 

Το αποτέλεσμα ήταν στις 40 + 2 να σπάσουν εν μέρη τα νερά είχα δηλαδή διαρροή και επειδή είχα και αίμα μπήκα αμέσως στο μαιευτήριο με διαστολή 1 ! Και εκεί ξεκίνησε ένας γολγοθάς όπου ενώ είχα τους πόνους από τις συσπάσεις η διαστολή προχωρούσε με ρυθμούς σαλιγκαριού. Αφού έμεινα ένα 24ωρο και δεν γινόταν τίποτα μου βάλανε ορό για τεχνικούς και εκεί για πρώτη φορά σκεφτόμουν την καισαρική ως λύτρωση γιατί οι πόνοι ήταν αφόρητοι έκανα συνέχεια εμετό και μου ήρθε να λιποθυμήσω. Τρεις ώρες άντεξα ούτε και εγώ ξέρω πως και έπειτα ζήτησα επισκληρίδιο. Ήταν η πιο σοφή σκέψη γιατί αμέσως χαλάρωσα κοιμήθηκα και μια ώρα και μετά από πέντε ώρες γέννησα φυσιολογικά την κορούλα μου (4 κιλά). 

Όλα αυτά τα έγραψα γιατί ο κάθε οργανισμός μιας επίτοκου δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει μέχρι το τέλος. Εφόσον εμπιστεύεσαι τον γιατρό σου όλα θα πάνε καλά όπως και αν γεννήσεις και μια ταλαιπωρία παραπάνω ή δύο ή δέκα  αξίζει για αυτό το πολύτιμο αγγελούδι που θα πάρεις στην αγκαλιά σου!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[ΧρύσαΜ]

@Niki81 στη δική μου περίπτωση, ο μικρός έχει μερικές μέρες που δε σταματάει να κουνιέται και επειδή η κοιλιά μου είναι τσίτα με ενοχλεί πολύ...

@xarouli κι εγώ στη θέση σου θα άλλαζα, όντως φαινόταν πολύ υποπτος με αυτά που σου είπε. Όταν τον ρώτησα αν πρέπει να κάνω καισαρική μου είπε ότι δε θεωρεί ότι υπάρχει λόγος. Επιμένει για φυσιολογικό... Θα δείξει...

@krakenaki πω πω, ταλαιπωρήθηκες πολύ....

[sweety**]

χρυσα τι σημαινει το ότι ειναι τσιτα η κοιλια?

και εμενα τσιτα ειναι συνεχεια και με ενοχλει παρα πολυ..ειναι ανησυχητικο?

[kine]

Καλέ σταματήστε να ανησυχείτε για το κάθε τι! @sweety** ανησυχούμε όταν ΔΕΝ κουνιέται το μωρό, όταν δεν το νιώθουμε καθόλου και περνούν ώρες χωρίς κίνηση. Να ξέρετε όμως ότι ενώ όσο μεγαλώνει το μωρό αρχίζει και γίνεται όλο και πιο έντονη και αισθητή η κίνηση του, μόλις ερχόμαστε πιο κοντά στις μέρες μας, μπορεί να αρχίσει σταδιακά να μειώνεται η κίνηση γιατί το μωρό μεγαλώνει και δεν έχει πλέον τόσο χώρο να τσαλαβουτάει. Κι αυτό είναι φυσιολογικότατο.

 

Εγώ πάντως γέννησα στις 40+5 κι ο τοκετός ξεκίνησε με συσπάσεις, ενώ τα νερά έσπασαν λίιιιιγο πριν βγάλει η μικρούλα το κεφαλάκι της. Η αλήθεια είναι, ότι όσο ενημερωμένη κι αν ήμουν κι όσο κι αν προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι, ήδη καμιά βδομάδα πριν την ΠΗΤ είχα αρχίσει να λέω "τώρα θα έρθει, αύριο θα έρθει, άντε να έρθει" και είχα αρχίσει να ανυπομονώ. Η γυναικολόγος μου όμως, έμπειρη βλέπεις, με είχε προειδοποιήσει από νωρίς, να μην περιμένω να γεννήσω πριν τις 41 εβδομάδες. Διότι παρόλο που από την στιγμή που είναι τελειόμηνη η κύηση, ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεκινήσει ο τοκετός, στην πραγματικότητα οι περισσότερες γεννήσεις ξεκινούν πολύ αργότερα και ειδικά σε πρωτότοκες. Οπότε, είχα στο νου μου ότι θα περάσουμε την ΠΗΤ αλλά και πάλι η ανυπομονησία υπήρχε 

 

Με το καλό, όλες σας 

Διαβάστε κι αυτό για την πρόκληση. (Βάζω δυο αποσπάσματα αλλά ανοίξτε το λινκ και διαβάστε όλο το κείμενο)

http://www.embryomedicine.gr/el/proklhsh-toketoy

 

Αυτό που πρέπει να γνωρίζει η έγκυος είναι ότι πρόκληση τοκετού σημαίνει ότι προσπαθούμε να προκαλέσουμε ένα φαινόμενο το οποίο δεν είναι η ώρα του να συμβεί. Επίσης, σημαίνει ότι δεν υπάρχει επιστροφή: ξεκινώντας τη διαδικασία πρόκλησης σημαίνει ότι δεσμευόμαστε να ολοκληρώσουμε την εγκυμοσύνη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο γιατί, συμφωνώντας σε πρόκληση, είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι για τους οποίους το μωρό πρέπει να γεννηθεί. Έτσι, αυτόματα, η εγκυμοσύνη χαρακτηρίζεται σαν υψηλού κινδύνου, ακόμα κι αν μέχρι τότε όλα κυλούσαν ομαλά.

Η παραμονή του μωρού μέσα στη μήτρα μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης συμβάλλει στην ολοκληρωμένη ανάπτυξή του. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης είναι πολύ σημαντικές. Αντισώματα της μητέρας περνάνε στο έμβρυο και το θωρακίζουν από λοιμώξεις μετά τη γέννηση. Το μωρό αποκτά χρήσιμες αποθήκες σιδήρου και λίπους και τελειοποιεί τα αντανακλαστικά του θηλασμού και της κατάποσης. Η ανάπτυξη του εγκεφάλου επιταχύνεται τις τελευταίες 5 εβδομάδες. Τέλος, οι πνεύμονες του μωρού συνεχίζουν την ανάπτυξή τους και μερικοί ερευνητές συσχετίζουν αυτό το φαινόμενο με την έναρξη του τοκετού. Τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι μωρά που γεννιούνται στις 40 εβδομάδες έχουν λιγότερες πιθανότητες για ανάπτυξη διανοητικών διαταραχών σε σύγκριση με μωρά που γεννιούνται στις 38 και 39 εβδομάδες. Επίσης, είναι γνωστό ότι τα μωρά που γεννιούνται πιο νωρίς, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αναπνευστικών προβλημάτων, υπογλυκαιμίας, ίκτερου, καρδιακής αρρυθμίας και δυσκολιών στο θηλασμό.

 

Μερικά στατιστικά στοιχεία:

• Από όλες τις γυναίκες που γεννάνε για πρώτη φορά (πρωτοτόκες) η πρόκληση τοκετού πετυχαίνει σε ποσοστό 75%
• Στις πρωτότοκες με ανώριμο τράχηλο και που το κεφάλι του μωρού δεν είχε μπει καλά μέσα στη λεκάνη, το ποσοστό επιτυχίας πέφτει περίπου στο 60%
• Η διάρκεια της πρώτης φάσης του τοκετού στις πρωτοτόκες (διαστολή τραχήλου από 4- 10 εκ) είναι σημαντικά μεγαλύτερη στις περιπτώσεις που γίνεται πρόκληση τοκετού σε σχέση με τον τοκετό που ξεκινά αυτόματα (5,5 ώρες σε σύγκριση με 3,8 ώρες)
• Σε πρόκληση τοκετού, όταν η διάρκεια της λανθάνουσας φάσης του τοκετού (πριν τα 4 εκ διαστολή) έφτανε ακόμα και τις 18 ώρες, αύξανε σημαντικά η πιθανότητα για πετυχημένο κολπικό τοκετό χωρίς επιπλοκές για τη μητέρα και το μωρό.
• Σε γυναίκες που έγινε πρόκληση τοκετού πριν τις 41 εβδομάδες ΧΩΡΙΣ ιατρικούς λόγους, η πιθανότητα να γίνει καισαρική τομή ήταν διπλάσια (27%) από αυτές στις οποίες δεν έγινε πρόκληση (13%).
• Σε γυναίκες που έγινε πρόκληση τοκετού στις ή μετά τις 41 εβδομάδες κύησης, δεν υπήρχε διαφορά στο ποσοστό καισαρικής. Σε ορισμένες έρευνες μάλιστα διαπιστώθηκε και μείωση κατά 22% της πιθανότητας για καισαρική τομή αν γινόταν πρόκληση τοκετού και επίσης μείωση της πιθανότητας να υπάρχει κεχρωσμένο αμνιακό υγρό (να κάνει τα κακά του το μωρό μέσα στη μήτρα).

Κορίτσια, βρήκα κι αυτό το θέμα που είχε ανοίξει παλιότερα. ΑΝ δεν έχετε τι να κάνετε και ξεκουράζεστε από το περπάτημα  , καλό διάβασμα.

 

 

[ΧρύσαΜ]

@sweety** δεν είναι κάτι κακό. Αν δεν έχεις πάρει πολλά κιλά νομίζω ότι είναι επόμενο να τσιτώσει το δέρμα σου. Αν κάνω λάθος, ας με διορθώσουν.

 

@kine το τόπικ που έβαλες στο τέλος δε μπορώ να το ανοίξω. Μπορείς να μου πεις τον τίτλο για να το βρω;; btw ευχαριστώ για άλλη μια φορά για τα ωραία άρθρα που ανεβάζεις