Κουφά μαμάδων

[miriki]

Κάθε μέρα γύρω στις 4 το πρωί ακούγεται ένας ενοχλητικός θόρυβος, που με ξυπνάει πάντα αλλά ποτέ δεν μπρώ να προσδιορίσω από την αρχή τι είναι. Μ ετά από κανένα δίλεπτο βέβαια, πάντα συνέρχομαι... "Τώρα αγάπη, θα σε πάρει η (αλλοπαρμένη) μανούλα να σου δωσει γαλατάκι".....

 

Αυτά βέβαια συμβαίνουν από τότε που αποφάσισα οριστικά ότι μου είναι αδύνατο να κοιμάμαι με το μωρό, όπως κανουν οι υπόλοιπες θηλάζουσες του φόρουμ, γιατί κάποια στιγμή στον ύπνο μου νιώθω μια ενόχληση στο στήθος που δεν μπορώ να προσδιορίσω από που προέρχεται (πάλι) και καμιά δυο φορές προσπάθησα να τη σταματήσω (και σπάραξε στο κλάμα το καημένο γιατί του έκοψα το φαγητό στη μέση). Άσε που αγχώθηκα κιόλας ότι κάτι είχε πάθει το στήθος μου και λογάριαζα να πάρω πρωί πρωί το γυναικολόγο.....

 

Η απροσδιόριστη μητρότητα....

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

επισης οταν βραζουμε αυγο πρεπει να το κοιταμε κιολας,μηπως καει το τσοφλι!

 

:lol::lol::lol:

[ΘΑΛΑΣΣΑ]

Έχω έναν φούρνο μικροκυμάτων, που με εξυπηρετεί πολύ, καθώς το χρησιμοποιώ και για ξεπάγωμα και για ζέσταμα φαγητών, γάλακτος κ.τ.λ. Σ' αυτόν τον φούρνο λοιπόν, όταν ο χρόνος λήξει, ακούγεται ένας τριπλός ήχος, ο οποίος - αν δεν πατήσω το στοπ - επαναλαμβάνεται ανά λεπτό, για κανά δεκέλεπτο περίπου (πράγμα που συμβαίνει συχνά, καθώς συνήθως είμαι απασχολημένη με κάτι άλλο και δεν προλαβαίνω να το κλείσω αμέσως).

Προχθες λοιπόν ξεπάγωνα κοτόπουλο, ενώ ταυτόχρονα έφτιαχνα το γάλα της μικρής που το περίμενε καθισμένη στο καρεκλάκι της και έβαζα και το πλυντήριο πιάτων. Δίνω το γάλα στη μικρή και αρχίζω να βάζω πιάτα στο πλυντήριο. Ντριν ντριν ντριν, ο φούρνος.

Εγώ με χέρια βρεγμένα το αγνοώ και εξακολουθώ να βάζω πιάτα στο πλυντήριο. Είμαι και στο μέσο μιας βαθιάς στοχαστικής επεξεργασίας ενός προβλήματος συμπεριφοράς μιας από τις άλλες μου κόρες, βυθισμένη σε σκέψεις.

Ντριν ντριν ντριν, για δεύτερη φορά. "Τώρα, αγάπη μου, έρχομαι...", ακούω τη φωνή μου να λέει...

Ορίστε;;;

[gorgia]

vre koritsia ilikrina me sosate xexnao fovera xexnao toso poli pou nomiza oti prepei na me dei kapoios eidikos. sxedon ta exo pathei ola ta parapano pou exete grapsei esis.

xhes to vradi ekana mpanio ton mikro mou mazei me tin pana tou...exo trelethei kano

tosa pola pragmata oli tin mera pou to mialo mou xriazete ligo adiasma malon.

[alcyon]

Τελειώνω από τη δουλειά.

Στο μυαλό μου, παιδιά, συμπεριφορές, εργαστήρια, προετοιμασία, διαγωνίσματα, τεστ, βαθμοί, οικογένια, φαί. Μηχανικά σχεδόν φτάνω ως το αυτοκίνητο..... Ανοίγω. Βάζω το κλειδί στη μηχανή. Κατεβάζω χειρόφρενο. Νεμπραγιαζ-ταχύτητα. Γυρίζω το κεφάλι για όπισθεν. ............... Και τότε μένω . Γιατί ΔΕ στρίβει το τιμόνι??? :shock: Γιατί το αυτοκίνητο ΔΕΝ κινείται;;; :shock:

 

Είχα ξεχάσει να βάλω μπρος...!!!

Το παίζω και οδηγάρα.... τρομάρα μου!!!! :lol:

[anasp]

Μήπως να πω στον συζυγο να μπει να διαβασει? Γιατι χθες φορεσα δυο διαφορετικές μπότες και τον ετρεχα για να μου φερει στη δουλειά το σωστό παπούτσι!

[marh]

μπαίνω να΄κάνω μπάνιο και αντί για σαμπουάν λούστηκα με αφρόλουτρο. Στον καφέ μου είχα ρίξει το γάλα οτυ παιδιού (σκέτη αηδία ήταν) και το κορυφαίο το έκανα στον άντρα μου του έφτοιαξα καφέ με αλάτι αντί για ζάχαρη, τα είδε όλα ο καημένος.

[ptharaki]

ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΕΧΩ ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΥΦΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ.ΑΛΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΛΑ!!!ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΦΗΜΙΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΘΥΜΗΤΙΚΟ ΜΟΥ!!!!!ΤΟ ΑΚΡΩΝ ΑΩΤΟΝ ΤΗΣ ΑΜΝΗΣΙΑΣ!!!!!!!!!

[fofoka]

γεια σας! με εχετε στειλει!!!!!!!!!!!!!!!1 περιττο να σας πω πως ειμαι στη δουλεια διαβάζω τα κουφα και κλαιω απο τα γελια μου και με κοιτανε σαν χαζη! εχω ξεβαφτει εντελως απο το κλαμα!!!!!!!!!!

 

εχω κανει και εγω πολλά, ξεχναω πραγματα, ψαχνω σε λαθος σημεία, το κλασικό βεβαια οτι μεχρι να παω απο το ενα δωματιο στο άλλο εχω ξεχασει τι ηθελα να κανω κλπ κλπ.

Το σοκ το μεγαλο το επαθα και εγω οταν εκλεισα την μικτη μου 2 χρονων στο αυτοκινητο. Την βαζω στο καρεκλακι πεταω τα κλειδια στην θεση συνοδηγου πεταω και την τσαντα μου κλεινω την πορτα και κανω τον γυρω να παω στη θεση οδηγου., Ακουω μπιπ και βλεπω τα φωτα να αναβοσηνουν και μονο οταν φτανω στην πορτα τυου οδηγου καταλαβαινω τι εγινε!!!!! μεσα το μωρο, σοκ εγω κλαμα και τρεμουλο. Κλαμενη και πανικοβλητη με κοιταει καποιος που ειναι σταματημενοσ στο φαναρι και φωναζω ενα τηλεφωνο ενα τηλδεφωνο εκλεισα το μωρο μεσα!!!!! Σοκ ο αλλος μου το δινει και παιρνω 3 φορες λαθος μεχρι επιτελεους να παρω τον αριθμο της αδελφης μου που ειχει κλειδια κλπ κλπ. Ενω περιμένω κανω τον καραγκιοζη στην μικρη για να μην φοβηθει και ενω με κοιταει με πολυ απορημενο ύφος ("τι κανει η μαμα μου εκει εξω....") απλωνει το χερακι της και κλακ...ανοιγει την πορτα. Εγω μονο που δεν λυποθυμησα...

τι να πω! εκανα και αλλα πολλά αλλά ξεχνιουνται σιγα σιγα...:-?

[fofoka]

μολις θυμήθηκα και κατι που νραπηα πολυ. Κατεβαινω την κόρη μου για να φυγει με το λεωφορειακι στο νηπαιγωγείο και καταλαβαινω αμέσως ότι δεν εχω τα κλειδιά μου!!!! Ελα όμως που συνήθιζα να κατεβαινω με την νυχτικια μου και το μακρυ μπουφαν μου απο πανω. Ομως (μια και μονη μου στο σπιτι διοτι χωρισμένη) δεν συνήθιζα να φοράς και πολύ....ωραια νυχτικά. Εκεινη την ημερα φορούσα το πιο αχρηστο παλιο και ....πως να το χαρακτηρίσω.... νυχτικο! η μονη μου λυση ηταν να παω στην γειτονισα και να παρω τηλεφωνο την αδελφη μου που εχει κλειδια του σπιτιου μου. Δεν λεω η γειτονισα με εκανε καφε αλλα εσκασα με το μπουφαν κλειστο μεσα στο σπιτι. Βγαλτο μου λεει δεν πειραζει της λεω.Εμ και η αδελφη μου αργησε πολυ, εσκασα η κακομοιρα το εβγαλα. Κοκινησα πρασινισα όταν μαλιστα ηρθε και ο γιος της, μεγαλο παλικαρι 18 χρονων, και με ειδε....

Βεβαια το συγκεκριμένο νυχτικο πηγε στα σκουπιδια και απο τοτε....αγορασα καινουργια νυχτικά, δεν ξερεις ποτε τι γινεται.... τα κλειδια παντως συνεχιζω να τα ξεχναω!!!

[Imagine]

Αχαχαχα! Δεν τα διάβασα όλα αλλά θα τα διαβάσω στα σίγουρα!

 

Λοιπόοον, εγώ δεν είμαι κουρασμένος γονιός -ούτε καν γονιός (πράγμα που δε με δικαιολογεί όσο εσάς) αλλά πριν κάτι μέρες έβαλα το παντελόνι μου πάνω από τη μπιτζάμα Δηλαδή το ένα μπατζάκι πρόλαβα. Μετά μονολογούσα μόνη μου "το έκανα κι αυτό! "

[Imagine]

Πωπω θυμήθηκα κι άλλο αλλά παραλίγο θα ήταν τραγικό! Πριν τα Χριστούγεννα ένα βράδυ αποφασίζω να φτιάξω κάτι να φάω και να κάνω ένα μπάνιο. Κάπου εκεί περίμενα και το φίλο μου να έρθει και είχα αγχωθεί λίγο να είναι όλα (το σπίτι, εγώ..) ταχτοποιημένα. Κάνω το μπανάκι μου με το πάσο μου και ξαφνικά χτυπάει το έξω κουδούνι. Σκεφτόμουν ότι έφτασε λίγο νωρίς ενώ έτρεχα σαν την τρελή (γλύστρισα και στα πλακάκια του μπάνιου). Και όπως άνοιξα την πόρτα του μπάνιου βλέπω το σπίτι ντουμάνι! Πως είναι η ομίχλη που δε βλέπεις μπροστά σου! Δεν κατάλαβα τί είχε γίνει, η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι θα βρω την κουζίνα σε τίποτα φλόγες ενώ έτρεχε το μυαλό μου σε σενάρια όπως "θα άναψα κανένα μάτι κατά λάθος -μπα μάτι δεν άναψα!- και θα είχα επάνω καμία πετσέτα".

 

Τελικά είχα βάλει με τα ίδια μου τα χέρια λάδι σε ένα κατσαρολάκι (το οποίο την ώρα που έφτασα είχε εξατμιστεί και το λίγο που είχε μείνει στον πάτο είχε γίνει κερί) και το ξέχασα τελείως και πήγα για μπάνιο. Ακόμα και την ώρα που το έβγαλα από το μάτι δε θυμόμουν την κίνηση να το κάνω!!! Ευτυχώς φωτιά δεν έπιασα, περιττό όμως να σας πω ότι δεν έχω ξανατρομάξει έτσι. Έτρεμα για ώρα μετά. Ο καλός μου έφτασε πάνω στην ώρα -αν δεν ερχόταν δε θα έβγαινα απ' το μπάνιο και δε θα έβλεπα τους καπνούς. Επιπλέον αν έβλεπα φωτιά και ήμουν μόνη δε θα ήξερα τί να κάνω απ' την τρομάρα μου! (ΤΕΡΑΣ ψυχραιμίας!) Μπορεί να μην κάνει να ρίξεις νερό στο μάτι, χώρια που θα φοβόμουν να πλησιάσω τη φωτιά.

[agentP]

επισης οταν βραζουμε αυγο πρεπει να το κοιταμε κιολας,μηπως καει το τσοφλι!

Εγώ τα έφτασα σε έκρηξη. Ακούω το πρώτο παφ! και σκέφτομαι "μα τι κάνει ο άντρας μου στην κουζίνα;" Μετά από δύο λεπτά ακούω το δεύτερο παφ! τον φωνάζω, καμία απάντηση. Ήταν απλώς τ' αυγά που είχα αφήσει να βράζουν μόνα τους...

[Imagine]

Πωπω διάβασα κι άλλες 4 σελίδες κι έκανα καινούργιο συκώτι! Θυμήθηκα κι άλλα, μέσα από τα δικά σας.

 

Αυτό με το "πάω στο άλλο δωμάτιο και δε θυμάμαι..." το έκανα πρόσφατα μετά από χρόνια. Θέλω το νήμα μου. Κοιτάζω στον καθρεύτη του μπάνιου και ξαφνικά ΔΕ ΘΥΜΑΜΑΙ τι θέλω (κοίταζα στο σωστό σημείο σα χαμένη αλλά δεν έβλεπα κάτι που να μου θυμίζει τί ήθελα)! Φυσικά, αφού το νήμα το είχα βάλει μέσα στην τσάντα μου!!

 

Παλιότερα ήρθε μια θεία μου στο σπίτι. Ακούμε το αυτοκίνητο και βγαίνουμε με τη μαμά μου στο μπαλκόνι. Χαιρετούρες κλπ και κάνει η θεία μου "άντε ανοίξτε την πόρτα της εισόδου" (ξέρετε, που πατάς το κουμπί από το θυροτηλέφωνο και σπρώχνει ο άλλος). Γυρίζω μαζί με τη μάνα μου (λες και μας δέρνει η ίδια βλακεία ακριβώς) και λέμε: πάτα το κουδούνι να σου ανοίξουμε. Τί καζούρα φάγαμε μετά από αυτή και το μπαμπά μου!!!

 

Παλιά όταν έμενα με τους γονείς μου κόντεψα να δηλητηριάσω τη μάνα μου. Γυρίζει και μου λέει: πώς τα ξέπλυνες τα πιάτα; Πήγα να πιω νερό από μια αναποδογυρισμένη κούπα (πλυμένη δηλ) και είχε μέσα σαπούνι

 

Το επόμενο δεν είναι δική μου γκάφα. Μια φίλη μου μια μέρα οδηγούσε και μιλούσαμε στο κινητό. Κάθε τόσο έλεγε "ρε γμ τί κάνει μπιπ μπιπ, τί έχει το αυτοκίνητό μου!" Εγώ δεν οδηγώ οπότε δεν μπορούσα να τη βοηθήσω, το μόνο που είπα ήταν "μήπως έχεις αφήσει καμιά πόρτα ανοιχτή..." Μου λέει "αυτό ίσως συμβαίνει γιατί το κάνει στις στροφές!!" Τελικά τί ήταν; Είχε βάλει μια κατσαρόλα στη θέση του συνοδηγού. Όταν μπήκε μέσα, το κάθισμα δε βούιζε για ζώνη γιατί το βάραινε η κατσαρόλα. Όταν όμως έπαιρνε στροφή, η κατσαρόλα έχανε επαφή και ακουγόταν το μπιπ. Που να το φανταστώ ότι είχε μια...κατσαρόλα για συνοδηγό!

 

Όταν ήμουν μικρή στο φροντιστήριο αγγλικών θυμάμαι είχα φτάσει νωρίς και καθόμουν στη δίπλα αίθουσα της αναμονής. Όμως δεν είχαν πόρτες και φαινόμουν από την αίθουσα διδασκαλίας. Θυμάμαι να ρωτάει ο δάσκαλος την προηγούμενη τάξη κι εγώ στο άσχετο να σηκώνω χέρι!!!! Κάποια στιγμή ξύπνησα και λέω "τί κάνω!" Τελείως ρόμπα! Πώς δε με πήραν στο ψιλό τα παιδιά μετά!! Για χρόνια σκεφτόμουν πόσο ούφο πρέπει να ήμουν για να κάνω κάτι τέτοιο. Αυτό πρέπει να πω πρώτη φορά το λέω σε κάποιον. Τρελές τύψεις για χρόνια!

 

Επίσης μικρή -δημοτικό πάλι- ρωτάω τη μαμά μου: "μαμά που είναι το σορτσάκι μου;" μου κάνει "στον καναπέ, πάνω στο χαμό" και γυρίζω και λέω με απορία "τί είναι το χαμό;"(πως λέμε το δυναμό!) Με τον αδελφό μου πέθαναν στα γέλια. Τσαντίλα εγώωω

 

Θα θυμηθώ κι άλλα -δεν μπορεί!

[Imagine]

Α θυμήθηκα και μάλιστα φρέσκο φρέσκο. Βγαίνω με μια φίλη να μου πει τον πόνο της. Της αρέσει ένα παιδί, όλα καλά, μόνο της κόλλημα ότι είναι μικρότερος και δεν ξέρει τί να κάνει. Εγώ τώρα προσπαθώ να την πείσω ότι δεν υπάρχουν καλούπια σ' αυτά, και ο πατέρας μου είναι μικρότερος από τη μάνα μου και όλα καλά... και τί επιχείρημα νομίζετε ότι βρίσκω στο τέλος;

 

"Πρώτα απ' όλα η γυναίκα σπάει πιο γρήγορα από τον άντρα" Σταματάω - παύση - "Βλακεία είπα ε;"

 

Η φίλη μου έγνεφε με κατανόηση και απόγνωση μαζί...

[DEMS]

Ok, το έκανα και αυτό.

 

Πήγα χθες τον Ευριπίδη στο σχολείο χωρίς τσάντα και το συνειδητοποίησα μόλις φτάσαμε στην πόρτα και ετοιμαζόμουν να κάνω την κίνηση να του τη δώσω για να μπει μέσα. Απλώνει ο καημένος το χεράκι του και μένει μετέωρο. Του λέω "Ευριπιδάκο μου να σου πω κάτι να γελάσεις; ", "τι; " μου λέει (νόμιζε ότι θα ακούσει κανένα ανέκδοτο) "η μαμά ξέχασε να πάρει την τσάντα σου, πήγαινε εσύ τώρα μέσα και θα πάω εγώ στο σπίτι να σου τη φέρω".

 

Ευτυχώς που το παιδί μου πηγαίνει ακόμα παιδικό σταθμό.

[viki 1]

Τις προάλες που λέτε είναι να πάρω χάπι το βράδυ. Ετοιμάζω ένα τοστάκι να φάω για να μην το πάρω νυστικιά. Ανάβω την τοστιέρα και πάω κάθομαι στο σαλόνι. Σε ένα 5λεπτο σηκώνομαι να δω αν είναι έτοιμο το τοστ και διαπιστώνω οτι δεν το έβαλα καν μέσα στην τοστιέρα. Το βάζω λοιπόν στην τοστιέρα και ξαναπάω στο σαλόνι. Μετά απο λίγο έτοιμο το τοστάκι. Το βάζω σε ένα πιάτο, βάζω και ένα ποτήρι χυμό. Τρώω το τοστάκι, πίνω τον χυμούλι , τελειώνει και αυτό που παρακολουθώ στην τηλεόραση και την πέφτω για ύπνο. Κάποια στιγμή πετάγομαι απο το κρεβάτι και μουρμουράω: Ωχ ! Το χάπι!

[miriki]

Πρώτα από όλα να ευχαριστήσω το φιστικάκι γιατί δεν έχω πλύνει ποτέ το μωρό με τις κάλτσες. Κάθε φορά σε σκέφτομαι κορίτσι μου!!! Με έχεις σώσει (δεν έχουμε και πολλές κάλτσες).

 

Καινούριο πετυχημένο μου τώρα.

Χθες το βράδυ μόλις κοιμήθηκε το μωρό (κατά τις δέκα) πέφτω κι εγώ η έρμη να ξαποστάσω γιατί ξυπνάει πολύ συχνά για γάλα το βράδυ και είμαι διαλυμένη. Κάποια στιγμή λοιπόν έχω παραδοθεί στις αγκάλες του Μορφέα και ακούω κάποιον να ανασαίνει κοντά μου. Ανοίγω τα μάτια δε βλέπω κανέναν (το μωρό στην κούνια δίπλα μου έτσιιιιιι; ) και ξανακοιμάμαι να προκάνω. Ξανά όμως κάποιος ανασαίνει κι όπως είμαι και αλαφροϊσκιωτη μπήγω τις φωνές

 

Κάποιος είναι στο σπίτι και με παραφυλάει.

 

Αυτά. Το μωρό ξύπνησε ουρλιάζοντας βεβαίως, ο άντρας μου έτρεξε κατοστάρι από το σαλόνι και τελικά με έβριζε γελώντας. Και μετά με εκδικήθηκαν κι οι δυο ο ένας ξυπνώντας για θηλάσει κάθε τρία τέταρτα κι ο άλλος ροχαλίζοντας. Ο φετινός διαγωνισμός πότε ξεκινάει;

[Elli]

Σήμερα πήρα μια καραμέλα halls να φάω και έβαλα στο στόμα μου το χαρτί και πέταξα την καραμέλα...

 

Α θυμήθηκα κι άλλο...

Τις προάλλες πήγα τις μικρές στους γονείς μου,έβγαλα τα παιδιά,τα έβαλα στο σπίτι και πήγα να πάρω το αυτοκίνητο να το παρκάρω.

Αντί να μπω στη θέση μου πήγα και κάθισα στη θέση του συνοδηγού (έχοντας συνηθίσει να οδηγάει ο άντρας μου πιο συχνά απ'ότι εγώ...).

Αν με είδε κανένας στη γειτονιά θα έριξε τρελλό γέλιο

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

Σήμερα πήρα μια καραμέλα halls να φάω και έβαλα στο στόμα μου το χαρτί και πέταξα την καραμέλα...

:lol::lol::lol:

[boubis]

Τηλεφωνώ από τη δουλειά μου σε εταιρεία αποφράξεων:

-Καλησπέρα...Τηλεφώνησα και το πρωί αλλά δεν ήρθε το βυτίο ακόμα(ο "αχόρταγος" μου ήρθε να πω)

-Ναι κοπέλα μου κάπου θα καθυστέρησε...θα έρθει.

-Ευχαριστώ απαντώ αλλά το μυαλό μου "πετάει".

-Μισό λεπτό κοπελιά...

-Ορίστε...

-Τί βγάζετε;

-Ορίστε:shock:

-Τί βγάζετε;

-.....(Τί να απαντήσω τώρα)Εεεεε,χμμμμμμ......

-Τί παράγετε στο εργοστάσιο θέλω να πω!

-(Ε,πες το χρυσή μου και ταράχτηκα!!!!!!!!)

Και απάντησα με λυγμούς από το γέλιο που προσπαθούσα να τους κρύψω ανεπιτυχώς!!!!

[mommymini]

Κορίτσια είμαι στο γραφείο και διαβάζω τα κατορθωματά σας, κλαίγοντας κυριολεκτικά από τα γέλια. Και νόμιζα πως μόνο εγώ ήμουν που από την πρώτη εγκυμοσύνη ξεχνάω ακόμα και τα βασικά. Έχω κάνει και το εξής απίστευτο : έχω κάλεσει κόσμο στο σπίτι μου για φαγητό, το έχω ξεχάσει και έχω φύγει!!! Πάω δυο τρεις φορές να βάλω πλυντήριο το οποίο έχω ήδη βάλει και κοντεύει να τελειώσει κιόλας. Και σχεδόν πάντα κλειδώνω το αυτοκινητό μου αφήνω τα κλειδιά στην πόρτα επάνω και φεύγω. Οι γείτονες όλη την ώρα μου χτυπούν το κουδούνι για να μου δώσουν τα κλειδιά. Ευτυχώς μερικές φορές που δεν παρκάρω κοντά στο σπίτι έχω πέσει και σε καλούς ανθρώπους που το ανοίγουν και τα βάζουν στο ταμπλό του αυτοκινήτου κάτω από ένα πετσετάκι που έχω. Και όμως ακόμα έχω αυτοκίνητο.

[Nikolekaki]

Kαλά, είναι καιρός τώρα που σας διαβάζω και κλαίω από τα γέλια, κυρίως γιατί πολλά από αυτά κάτι μου θυμίζουν. Αλλά ας πω κι εγώ το τελευταίο μου αμίμητο!!

 

Είμαι στην κουζίνα (ως συνήθως) και συμαζεύω τον νεροχύτη. Παράλληλα έχω και τον μπέμπη στο καθισματάκι του κοντά μου και τον ταϊζω γιαουρτάκι. Τελειώνει το φαγάκι του, τελειώνω κι εγώ με τον νεροχύτη, παίρνω σαν κιουρία το wettex, το ξεπλένω (πάλι καλά!) και κατευθύνομαι αποφασίστικά προς το μωρό. Με απόλυτη αυτοσυγκέντρωση αρχίζω να του σκουπίζω τη μούρη (ολόκληρη) με το wettexάκι!! Δεν χαμπαριάζω τίποτα παρά μόνο βλέποντας την γεμάτη σιχαμάρα και απέχθεια έκφραση του μπεμπάκου που με κοιτάζει με ένα ύφος του στυλ: Tί κάνεις εκεί βρε τρελή μάνα??? ΒΡΩΜΑΕΙ ΑΥΤΟ!!!

 

Το καημένο... :oops::oops:

[apo+mpempa]

Και σχεδόν πάντα κλειδώνω το αυτοκινητό μου αφήνω τα κλειδιά στην πόρτα επάνω και φεύγω. Οι γείτονες όλη την ώρα μου χτυπούν το κουδούνι για να μου δώσουν τα κλειδιά. Ευτυχώς μερικές φορές που δεν παρκάρω κοντά στο σπίτι έχω πέσει και σε καλούς ανθρώπους που το ανοίγουν και τα βάζουν στο ταμπλό του αυτοκινήτου κάτω από ένα πετσετάκι που έχω. Και όμως ακόμα έχω αυτοκίνητο.

 

Εμενα μου εχει χαλασει εδω και καιρο το κεντρικο κλειδωμα του αυτοκινητου και συνεχιζω να κλειδωνω μονο την πόρτα του οδηγου, αφηνοντας τις αλλες ξεκλειδωτες! Ευτυχώς ειναι παλιο, χτυπημενο απο παντου και κανενας δεν θα το ηθελε!

[Ellemphriem]

Kαλά, είναι καιρός τώρα που σας διαβάζω και κλαίω από τα γέλια, κυρίως γιατί πολλά από αυτά κάτι μου θυμίζουν. Αλλά ας πω κι εγώ το τελευταίο μου αμίμητο!!

 

Είμαι στην κουζίνα (ως συνήθως) και συμαζεύω τον νεροχύτη. Παράλληλα έχω και τον μπέμπη στο καθισματάκι του κοντά μου και τον ταϊζω γιαουρτάκι. Τελειώνει το φαγάκι του, τελειώνω κι εγώ με τον νεροχύτη, παίρνω σαν κιουρία το wettex, το ξεπλένω (πάλι καλά!) και κατευθύνομαι αποφασίστικά προς το μωρό. Με απόλυτη αυτοσυγκέντρωση αρχίζω να του σκουπίζω τη μούρη (ολόκληρη) με το wettexάκι!! Δεν χαμπαριάζω τίποτα παρά μόνο βλέποντας την γεμάτη σιχαμάρα και απέχθεια έκφραση του μπεμπάκου που με κοιτάζει με ένα ύφος του στυλ: Tί κάνεις εκεί βρε τρελή μάνα??? ΒΡΩΜΑΕΙ ΑΥΤΟ!!!

 

Το καημένο... :oops::oops:

 

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΑΠΑΙΧΤΗ!!!!

ρεεεεεεεε τι μας κανει η κουραση οεο.........