Δεν τρώει τίποτα , τρομερά κακοφάγο παιδί!

[ΑΡΓΚ]

Just now, Yovanna είπε:

Έχεις δίκιο. Άνοιξα το θέμα για να σκοτώσω το χρόνο μου.

 

Νομίζω ότι πέραν της πλάκας, ναι, πολλά θέματα γι αυτό τα ανοίγουμε  και δεν είναι κακό.

Αλλά νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοώ. Υπάρχουν οικογένειες που έχουν κανόνες για το φαγητό γιατί τους απασχολεί πολύ η διατροφή, άλλες όχι. Λες και μόνη σου ότι σαν οικογένεια δε σας απασχολεί ιδιαίτερα. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να πιεστεί ούτε το παιδί ιδιαίτερα, δεν το λέω σαν μομφή. 

[Yovanna]

Just now, ΑΡΓΚ said:

 

Νομίζω ότι πέραν της πλάκας, ναι, πολλά θέματα γι αυτό τα ανοίγουμε  και δεν είναι κακό.

Αλλά νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοώ. Υπάρχουν οικογένειες που έχουν κανόνες για το φαγητό γιατί τους απασχολεί πολύ η διατροφή, άλλες όχι. Λες και μόνη σου ότι σαν οικογένεια δε σας απασχολεί ιδιαίτερα. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να πιεστεί ούτε το παιδί ιδιαίτερα, δεν το λέω σαν μομφή. 

Ναι, μπορεί.. τέτοια θέματα όμως δεν με διασκεδάζουν και πολύ.

Άλλο τι με ενδιαφέρει για μένα, άλλο για το παιδί. Προφανώς δεν είμαι υστερική με τη διατροφή και δεν θα γίνω ποτέ. Όμως το να τρώει κάθε μεσημέρι κεφτεδάκια και μακαρόνια μόνο , με ανησυχεί και με αγχώνει.

[kotsifikos]

Just now, Yovanna said:

 Επίσης με τρελαίνει που δεν τρώει πράγματα που ξέρω ότι του αρέσουν , απλά από πείσμα.

 

Ο γιος σου είναι σε μία ηλικία πολύ ιδιαίτερη, πολλά θα κάνει από πείσμα μόνο, μέσα σε όλα θα είναι και το φαγητό.

Ίσως βοηθήσει να μη δώσεις εσύ μεγάλη έκταση στο θέμα,  πχ δεν θέλει να φάει κάτι? μη δείξεις ότι σε αγχώνει.

Εμένα πριν λίγους μήνες ο γιος μου μου ανακοίνωσε πως θέλει να διαλέξει ένα φαγητό που δεν θα τρώει, και αυτό το φαγητό είναι το σπανακόρυζο, μέσα στην καραντίνα όσες φορές έφτιαξα σπανακόρυζο  δεν έφαγε (δεν με ένοιαζε και πολύ αφού γενικά είναι παιδί που τρώει τα πάντα), την μοναδική ημέρα που έμεινε με τον μπαμπά του και είχα σπανακόρυζο το έφαγε όλο και μάλιστα ζήτησε και δεύτερο πιάτο, ποια ήταν η διαφορά?? ότι ο άντρας μου δεν αγχώθηκε και του είπε χαλαρά πως δεν έχει κάτι άλλο να φάει και πως θα πάρει πολυ ώρα να του μαγειρέψει κάτι άλλο, αλλά είναι οκ να μην το φάει...εεεεε δεν το συζήτησε περισσότερο. Για αυτό και λέω μήπως βλέπει πως εσύ αγχώνεσαι - στεναχωριέσαι και το τραβάει και το παιδί (όλα τα παιδιά το κάνουν αυτό ).

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Αλλά αγχώνομαι γιατί λέω δεν νομίζω να μεγάλωσε κανένα παιδάκι τρώγοντας μόνο κεφτεδάκια και αστράκι!

Είναι όμως μια καλή αρχή, γιατί μπορείς πχ να του βγάζεις κεφτεδάκια και όσπρια, κεφτεδάκια και φασολάκια, κεφτεδάκια και κάτι άλλο κλπ, ή αστράκι συνοδευτικό σε ένα κρεατάκι, και κάποια στιγμή κάτι θα θέλει να δοκιμάσει. Επίσης να φτιάξεις άλλα κεφτεδάκια πχ ρεβυθοκεφτέδες, χταποδοκεφτέδες, ντοματοκεφτέδες κλπ, αφού τυο αρέσει αυτή η μορφή, και μπορεί να παρακινηθεί. Το κακό με αυτά είναι ότι αν εσύ δεν νιώθεις η θεά της κουζίνας, όπως δεν νιώθω κι εγώ, κι αν είστε γενικά ικανοποιημένοι με το τι τρώτε εσείς, είναι δύσκολο να μπεις σε αυτούς τους πειραματισμούς. Επειδή με το μαγείρεμα μάλλον έχουμε παρόμοια σχέση, γι'΄  αυτό σε καταλαβαίνω. Όταν ακούς να δοκιμάζεις διάφορες μορφές και να έχεις ποικιλία και τέτοια, σου φαίνεται βουνό. Κ εμένα μου φαίνεται και τα έχουμε συζητήσει και στο άλλο θέμα. Πάντως επειδή έχεις αρκετά μέτωπα, μην πέσεις με τη μία σε όλα. Θα έλεγα πρώτα να κόψεις το advance και να στρώσεις λίγο τα υπόλοιπα γεύματα, γιατί το παιδί μπορεί να φουσκώνει με τα διάφορα και εσένα να σου μένει η εντύπωση ότι δεν τρώει. Και στο μεσημεριανό, αφού κάποια τα έτρωγε μέχρι πρότινος, να τα κάνεις τακτικά και να τα παρουσιάζεις. Μπορεί κάποια στιγμή να τα φάει. Μην πας δηλαδή κατευθείαν σε κάτι που δεν έτρωγε. Ξεκίνα με αυτά που έτρωγε. 

 

Just now, Sentir...natureza είπε:

Επισης, γιατι το να το αφησεις νηστικο ειναι κακο; Δεν κανεις καψονι. Αφηνεις το σωμα του να λειτουργησει φυσικα ωστε να επελθει η αισθηση πεινας. Εσυ τρως και χωρις να πειναει η κοιλια σου; 

Να αφήσεις νηστικό μήπως το φάει το βράδυ, δεν είναι καψώνι. Αν όμως το παιδί δεν το θέλει αυτό το φαγητό, μέχρι το βράδυ θα του προσφέρεις το ίδιο και το ίδιο και το ίδιο; Ή αν πεινάει και σου ζητάει κάτι, θα λες ότι δεν δίνεις γιατί πρέπει να φάει τον αρακά; 

[Yovanna]

Just now, kotsifikos said:

Ο γιος σου είναι σε μία ηλικία πολύ ιδιαίτερη, πολλά θα κάνει από πείσμα μόνο, μέσα σε όλα θα είναι και το φαγητό.

Ίσως βοηθήσει να μη δώσεις εσύ μεγάλη έκταση στο θέμα,  πχ δεν θέλει να φάει κάτι? μη δείξεις ότι σε αγχώνει.

Εμένα πριν λίγους μήνες ο γιος μου μου ανακοίνωσε πως θέλει να διαλέξει ένα φαγητό που δεν θα τρώει, και αυτό το φαγητό είναι το σπανακόρυζο, μέσα στην καραντίνα όσες φορές έφτιαξα σπανακόρυζο  δεν έφαγε (δεν με ένοιαζε και πολύ αφού γενικά είναι παιδί που τρώει τα πάντα), την μοναδική ημέρα που έμεινε με τον μπαμπά του και είχα σπανακόρυζο το έφαγε όλο και μάλιστα ζήτησε και δεύτερο πιάτο, ποια ήταν η διαφορά?? ότι ο άντρας μου δεν αγχώθηκε και του είπε χαλαρά πως δεν έχει κάτι άλλο να φάει και πως θα πάρει πολυ ώρα να του μαγειρέψει κάτι άλλο, αλλά είναι οκ να μην το φάει...εεεεε δεν το συζήτησε περισσότερο. Για αυτό και λέω μήπως βλέπει πως εσύ αγχώνεσαι - στεναχωριέσαι και το τραβάει και το παιδί (όλα τα παιδιά το κάνουν αυτό ).

Παίζει πάρα πολύ αυτό που λες. και όντως με τη μαμά μου, τρώει πολύ πιο εύκολα απ'οτι με μένα και το μπαμπά του!

 

Just now, Έσπερος said:

Είναι όμως μια καλή αρχή, γιατί μπορείς πχ να του βγάζεις κεφτεδάκια και όσπρια, κεφτεδάκια και φασολάκια, κεφτεδάκια και κάτι άλλο κλπ, ή αστράκι συνοδευτικό σε ένα κρεατάκι, και κάποια στιγμή κάτι θα θέλει να δοκιμάσει. Επίσης να φτιάξεις άλλα κεφτεδάκια πχ ρεβυθοκεφτέδες, χταποδοκεφτέδες, ντοματοκεφτέδες κλπ, αφού τυο αρέσει αυτή η μορφή, και μπορεί να παρακινηθεί. Το κακό με αυτά είναι ότι αν εσύ δεν νιώθεις η θεά της κουζίνας, όπως δεν νιώθω κι εγώ, κι αν είστε γενικά ικανοποιημένοι με το τι τρώτε εσείς, είναι δύσκολο να μπεις σε αυτούς τους πειραματισμούς. Επειδή με το μαγείρεμα μάλλον έχουμε παρόμοια σχέση, γι'΄  αυτό σε καταλαβαίνω. Όταν ακούς να δοκιμάζεις διάφορες μορφές και να έχεις ποικιλία και τέτοια, σου φαίνεται βουνό. Κ εμένα μου φαίνεται και τα έχουμε συζητήσει και στο άλλο θέμα. Πάντως επειδή έχεις αρκετά μέτωπα, μην πέσεις με τη μία σε όλα. Θα έλεγα πρώτα να κόψεις το advance και να στρώσεις λίγο τα υπόλοιπα γεύματα, γιατί το παιδί μπορεί να φουσκώνει με τα διάφορα και εσένα να σου μένει η εντύπωση ότι δεν τρώει. Και στο μεσημεριανό, αφού κάποια τα έτρωγε μέχρι πρότινος, να τα κάνεις τακτικά και να τα παρουσιάζεις. Μπορεί κάποια στιγμή να τα φάει. Μην πας δηλαδή κατευθείαν σε κάτι που δεν έτρωγε. Ξεκίνα με αυτά που έτρωγε. 

Δεν τρώει τα πάντα με κιμά. δεν τρώει (τώρα πια), ούτε μπιφτέκια, ούτε σουτζουκάκια ούτε μπιφτέκια κοτόπουλου που είχαμε πριν λίγες μέρες! Μόνο κεφτεδάκια!

Κοίταξε, στη μαγειρική και κυρίως στη ζαχαροπλαστική, έχω πολύ ταλέντο. είχα και φίλο σεφ στο Παρίσι και την γαλλική κουζίνα την κατέχω πολύ καλά. Φτιάχνω όμως αυτά που τρώω. Δεν θα φτιάξω χταποδοκεφτέδες ή μουσακά , γιατί δεν το τρώω. Επίσης από τότε που έκανα παιδί, έχασα τη διάθεση μου για μαγείρεμα, όπως και για πολλά άλλα, όμως αυτό είναι άλλη κουβέντα. Μαγειρεύω με το ζόρι. Νοιώθω πολύ κουρασμένη .

Λες να φουσκώνει με τα φρούτα και τα γιαούρτια? Εγώ σκέφτομαι πάντα ότι επειδή τρώει αργά μεσημεριανό, θα πεινάει πολύ.

[Sentir...natureza]

Just now, Έσπερος είπε:

Να αφήσεις νηστικό μήπως το φάει το βράδυ, δεν είναι καψώνι. Αν όμως το παιδί δεν το θέλει αυτό το φαγητό, μέχρι το βράδυ θα του προσφέρεις το ίδιο και το ίδιο και το ίδιο; Ή αν πεινάει και σου ζητάει κάτι, θα λες ότι δεν δίνεις γιατί πρέπει να φάει τον αρακά; 

Αν δεν τρωει ενα συγκεκριμενο φαγητο φυσικα και δεν θα το κανεις. Αλλα πρεπει να το καταλαβεις. Εγω για παραδειγμα αν μου ελεγε "δεν μου αρεσει αυτη η σουπα" (ενω την ετρωγε παλαιοτερα και ηθελα να καταλαβω αν οντως δεν του αρεσει) τοτε του ελεγα "δυστυχως μονο αυτο εχουμε" και οταν οταν ηταν η ωρα για κυριως γευμα (μεσημερι και βραδυ) εβγαζα μονο αυτο και σαλατα (κατα προτιμηση καποια που δεν τρελαινεται). Ενδιαμεσα ετρωγε κανονικα το φρουτο του για σνακ αλλα για κυριως ειχα μονο αυτο. Μεχρι να καταλαβω οτι οντως ειναι θεμα προτιμησης και να εχω εναλλακτικη (οχι διαφορετικο γευμα μαγειρεμενο αλλα αυγα πχ) λειτουργω ετσι.

Ο καθενας ξερει το παιδι του και μπορει να καταλαβει αν οντως δεν του αρεσει ή απλα εχει μαθει/συνηθισει να τρωει μονο 3-4 που πραγματικα ευχαριστιεται. Αλλο να τρωει εστω και 4 μπουκιες απο κατι που δεν τρελαινεται κιολας και αλλο να μην τρωει καθολου. Η ηλικια ειναι λιγο περιεργη και φυσιολογικα μπορει να υπαρξουν αντιδρασεις και αρνησεις ακομη κι απο ενα παιδι που μεχρι προτινως ετρωγε απ'ολα αλλα οταν τα βαζω ολα μαζι αυτα που εγραψε η θεματοθετρια (αρνηση, απουσια αυτονομιας, σχεδον αποκλειστικη καταναλωση junk food) τοτε υπαρχει ευρυτερο θεμα, δεν ειναι απλα μια παροδικη αρνηση λογω ηλικιας (ετσι καταλαβαινω εγω) και χρειαζεται διαφορετικη αντιμετωπιση απο το να εχεις μια σιγουρη εναλλακτικη. Εγω παντως, οταν περασε οπως εγραψα 1-2 φασεις που ηθελε μονο τα αγαπημενα του, απλα δεν προσφερα εναλλακτικη κι ας ετρωγε μονο σαλατα ή τυρι απο το τραπεζι (και σε αυτα υπηρχε οριο λιγων μπουκιων και περισσοτερες μονο αν ετρωγε και φαγητο). Πλεον, που ειναι 4,5 χρονων, γνωριζω 2-3 φαγητα που δεν τα τρωει με τιποτα και απλα εχω εναλλακτικη ΑΛΛΑ παντα προσφερω πρωτα το φαγητο γιατι παντα μπορει να αλλαζουν προτιμησεις.

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Λες να φουσκώνει με τα φρούτα και τα γιαούρτια? Εγώ σκέφτομαι πάντα ότι επειδή τρώει αργά μεσημεριανό, θα πεινάει πολύ.

παίρνει πολλές θερμίδες σίγουρα και μάλιστα όχι καλές, αφού η φρουτόκρεμα έχει μόνο σάκχαρα και αυτά τα γιαούρτια έχουν και διάφορα γλυκαντικά. Και όπως και να το κάνεις, δυο γιαούρτια το πρωί είναι 300γρ. Παραπάνω από έναν κεσέ για ενήλικο. Εσύ το τρως εύκολα αυτό; Δεν σε γεμίζει; Φρουτόκρεμα με τρία φρούτα, που μάλιστα το αβοκάντο είναι πού θρεπτικό, έχεις δοκιμάσει να φας; Σίγουρα νιώθει κορεσμό με όλα αυτά. 

 

Just now, Yovanna είπε:

Κοίταξε, στη μαγειρική και κυρίως στη ζαχαροπλαστική, έχω πολύ ταλέντο. είχα και φίλο σεφ στο Παρίσι και την γαλλική κουζίνα την κατέχω πολύ καλά. Φτιάχνω όμως αυτά που τρώω. Δεν θα φτιάξω χταποδοκεφτέδες ή μουσακά , γιατί δεν το τρώω.

Εγώ ξέρω να κάνω μέσες άκρες τα βασικά παραδοσιακά φαγητά του ελληνικού τραπεζιού, ο αντρας μου λίγο περισσότερα. Γιουβαρλάκια δεν τρώμε, δεν φτιάχνουμε. Παστίτσιο δεν τρώμε, δεν φτιάχνουμε. Άλλα μας αρέσουν αλλά είναι πιο μπελαλίδικα και δεν τα κάνουμε, προτιμάμε να τα φάμε από την πεθερά μου πχ μουσακά. Κάπως έτσι αρχίζουν και μπαίνουν περιορισμοί. Κ εγώ δεν θα μπω στη διαδικασία να μαγειρέψω κάτι που ο άντρας μου δεν θα το φάει πχ κάτι σε σουφλέ ή ογκρατέν ή ψαροκροκέτες κλπ. Με τον καιρό κατάφερα να μου αρέσει να μαγειρεύω και θέλω να φτιάχνω πράγματα για το σπίτι αλλά σπάνια θα μπω στη διαδικασία να ψάξω συνταγή να φτιάξω κάτι μόνο για εμένα που θα είναι αμφίβολο αν θα το φάει το παιδί και να έχω και την έγνοια τι θα φάνε οι υπόλοιποι. Κι ο άντρας μου να έχει μαγειρέψει το κανονικό φαγητό, σπάνια θα κάνω εγώ πειραματισμό.Κι άλλοι περιορισμοί λοιπόν. Και κάπως έτσι έχεις ένα στάνταρ ρεπερτόριο και μετά αρχίζει το παιδί σου να κάνει επιλογές και μπλοκάρεις. 

Just now, Sentir...natureza είπε:

Αν δεν τρωει ενα συγκεκριμενο φαγητο φυσικα και δεν θα το κανεις. Αλλα πρεπει να το καταλαβεις. Εγω για παραδειγμα αν μου ελεγε "δεν μου αρεσει αυτη η σουπα" (ενω την ετρωγε παλαιοτερα και ηθελα να καταλαβω αν οντως δεν του αρεσει) τοτε του ελεγα "δυστυχως μονο αυτο εχουμε" και οταν οταν ηταν η ωρα για κυριως γευμα (μεσημερι και βραδυ) εβγαζα μονο αυτο και σαλατα (κατα προτιμηση καποια που δεν τρελαινεται). Ενδιαμεσα ετρωγε κανονικα το φρουτο του για σνακ αλλα για κυριως ειχα μονο αυτο. Μεχρι να καταλαβω οτι οντως ειναι θεμα προτιμησης και να εχω εναλλακτικη (οχι διαφορετικο γευμα μαγειρεμενο αλλα αυγα πχ) λειτουργω ετσι.

Ωραία, κι αν το παιδί δεν θέλει να φάει το κυρίως γεύμα, και πεινάσει το απόγευμα, του δίνεις το απογευματινό του κανονικά; κι αν συνεχίσει να πεινάει θα του λες απλά ότι δεν έχει τίποτα άλλο; αυτό δεν μπορώ να καταλάβω πώς λειτουργεί και πού αρχίζει το βασανιστήριο. 

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Λες να φουσκώνει με τα φρούτα και τα γιαούρτια?

Εγραψα και πιο πανω, μονο απο τα advance παιρνει σχεδον 600 θερμιδες, σχεδον το 1/2 με 1/3 απο την ημερησια προσληψη για την ηλικια του.

[vicky86]

Just now, Yovanna είπε:

Έχεις απόλυτο δίκιο για τις "απειλές ". Όμως κάποια στιγμή θέλω κάτι να φάει για να έχει ενέργεια να συνεχίσουμε τη μέρα μας. Το όλοι μαζί στο τραπέζι, συνήθως δεν είναι εφικτό, λόγω δουλειάς, υποχρεώσεων, δραστηριοτήτων κτλ. Γενικά πάντως δεν αγχώνομαι ιδιαίτερα ούτε για το πόσο θα φάει, ούτε για το πώς. Αλλά αγχώνομαι γιατί λέω δεν νομίζω να μεγάλωσε κανένα παιδάκι τρώγοντας μόνο κεφτεδάκια και αστράκι!

 

Αυτό ακριβώς είχα σκοπό να κάνω με τα φρούτα και με τα γιαούρτια. Και εγώ ελπίζω να αλλάξει αυτό με τον καιρό. Η μαμά μου μικρή έτρωγε μόνο κοτόπουλο, πατάτες και μακαρόνια. Ως ενήλικη μόνο τις μπάμιες δεν τρώει! Ευχαριστώ για την ενθάρρυνση!

 

Έχεις δίκιο. Άνοιξα το θέμα για να σκοτώσω το χρόνο μου.

Πάνω κάτω με έχουν καλύψει όσα ειπωθηκαν

Αλλα με 4αντβανς κ μια φρουτο κρεμα με 3φρουτα, κουλούρι η κριτσινια για δεκαετία ο, συγνώμη ούτε εγώ θα ετρωγα τπτ όλη μέρα. Γτ δ προλαβαίνει να πεινάσει, κ ξέρει ότι θα φάει κ αυτο που προτιμα

Just now, Yovanna είπε:

Ναι, μπορεί.. τέτοια θέματα όμως δεν με διασκεδάζουν και πολύ.

Άλλο τι με ενδιαφέρει για μένα, άλλο για το παιδί. Προφανώς δεν είμαι υστερική με τη διατροφή και δεν θα γίνω ποτέ. Όμως το να τρώει κάθε μεσημέρι κεφτεδάκια και μακαρόνια μόνο , με ανησυχεί και με αγχώνει.

Μα αν δ σε ενδιαφέρει για τον δικό σου οργανισμό, κακα τα ψεμματα κ το παιδι κάπως έτσι θα τρεφεται

Ίσως από αυτήν την άποψη να βοηθηθεί στον παιδικο

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Φτιάχνω όμως αυτά που τρώω.

Δεν κανεις πειραματισμους; Τα ιδια υλικα σε διαφορετικες παραλλαγες; ή μηπως δεν εχεις ορεξη λογω αυτου 

Just now, Yovanna είπε:

Επίσης από τότε που έκανα παιδί, έχασα τη διάθεση μου για μαγείρεμα, όπως και για πολλά άλλα, όμως αυτό είναι άλλη κουβέντα. Μαγειρεύω με το ζόρι. Νοιώθω πολύ κουρασμένη

;;

Προσωπικα, πιστευω οτι η ψυχολογια μας επηρεαζει πολυ το φαγητο. Ειναι η ενεργεια που βαζουμε μεσω της διαθεσης μας που το κανει ξεχωριστο.

[Έσπερος]

Just now, Sentir...natureza είπε:

Προσωπικα, πιστευω οτι η ψυχολογια μας επηρεαζει πολυ το φαγητο. Ειναι η ενεργεια που βαζουμε μεσω της διαθεσης μας που το κανει ξεχωριστο.

Ημητέρα μου μαγείρευε με το ζόρι και σε μεγάλο βαθμό το κάνει ακόμα. Πραγματικά νομίζεις ότι προσπαθεί να τα κάνει άνοστα. Κατλαβαίνεις ότι δεν μαγειρεύει με αγάπη εκτός αν είναι για τραπέζι. Αυτό δυσκολεύτηκα πολυ να τοξεπεράσω και μου ήρθε και μεγάλο βάρος γιατί ο άντρας μου μεγάλωσε με γυναίκες που αγαπούσαν πολύ το μαγείρεμα, και μαμά και γιαγιά. Το αγαπά κι ο ίδιος εξάλλου πολύ. Όλη η φάση ότι το φαγητό είναι για μας μια ευχαρίστηση και μια ωραία οικογενειακή στιγμή και είναι ωραία δραστηριότητα κλπ, εμένα μου βγήκε μετά την απόκτηση του παιδιού. 

[Sentir...natureza]

Just now, Έσπερος είπε:

Ωραία, κι αν το παιδί δεν θέλει να φάει το κυρίως γεύμα, και πεινάσει το απόγευμα, του δίνεις το απογευματινό του κανονικά; κι αν συνεχίσει να πεινάει θα του λες απλά ότι δεν έχει τίποτα άλλο; αυτό δεν μπορώ να καταλάβω πώς λειτουργεί και πού αρχίζει το βασανιστήριο. 

Aναλογως την περισταση. Αλλες φορες ειμαι πιο ελαστικη και μπορει να του δωσω φρουτο το απογευμα αλλα στο βραδυνο θα υπαρχει το ιδιο φαγητο (οπως και σε μας, οχι μονο σ'αυτον). Καποιες φορες ετυχε να μην φαει τιποτα μεχρι το βραδυ οποτε και φυσικα εφαγε εστω και 3-4 μπουκιες απο αυτο που δεν ηθελε το μεσημερι γιατι πεινουσε. Αλλα κανουμε και πολλη συζητηση, δεν ειναι απλα οτι του λεω "δεν εχω κατι αλλο". Θα μιλησουμε για το ποσο τυχεροι ειμαστε που εχουμε ακομη και αυτο το πιατο, θα θυμηθουμε τα παιδακια που αυτο το πιατο θα το ετρωγαν σε 10 μερες, θα μιλησουμε για το σωμα μας και πως εχει αναγκη και απο αυτο το φαγητο, πως αν κοιμηθει με αδεια κοιλιτσα δεν θα κοιμηθει καλα, το σωμα του θα παραπονιεται και θα δυσκολευεται και ετσι καταληγουμε συνηθως να φαει εστω και λιγο. Αν οχι, τοτε απλα του λεω πως "δεν υπαρχει προβλημα αλλα αυτο το φαγητο υπαρχει στο σπιτι μας σημερα". Αν καταλαβω οτι οντως ειναι θεμα γουστου, τοτε του δινω την δυνατοτητα να φαει παραπανω σαλατα ή κανω 2 αυγα ματια πχ.  Σε αυτο που ειμαι παντα απολυτη ειναι οτι δεν μπορει να φαει "χαζομαρα" πχ γλυκο ή πατατακι (αν του προσφερουν) αν δεν εχει φαει φαγητο εκεινη τη μερα. 

[Yovanna]

Just now, Sentir...natureza said:

σχεδον αποκλειστικη καταναλωση junk food

Τι εννοείς? junk food είναι τα goodys και οι έτοιμες πίτσες. Όχι οι φρουτόκρεμες και τα γιαούρτια! Τί λέμε τώρα??

 

Just now, Sentir...natureza said:

. Ειναι η ενεργεια που βαζουμε μεσω της διαθεσης μας που το κανει ξεχωριστο

Το φαγητό που φτιάχνω, ασχέτως ψυχολογίας, είναι πολύ νόστιμο. Δεν είναι αυτός δηλαδή ο λόγος που δεν τρώει.

 

Just now, Sentir...natureza said:

Δεν κανεις πειραματισμους; Τα ιδια υλικα σε διαφορετικες παραλλαγες; ή μηπως δεν εχεις ορεξη λογω αυτου

Με μια επιχείρηση και μικρό παιδί, πού χρόνος και διάθεση για πειραματισμούς? αυτά ήταν όταν ήμουν ελεύθερη και ξένοιαστη! Ίσως όταν μεγαλώσει λίγο και είναι πιο ανοιχτός στο να δοκιμάζει.

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Με μια επιχείρηση και μικρό παιδί, πού χρόνος και διάθεση για πειραματισμούς? αυτά ήταν όταν ήμουν ελεύθερη και ξένοιαστη! Ίσως όταν μεγαλώσει λίγο και είναι πιο ανοιχτός στο να δοκιμάζει.

Νομίζω ότι αυτό είναι ο φαύλος κύκλος. Αν δεν δοκιμάζει, δεν έχεις διάθεση να κάνεις κάτι, όσο όμως δεν το κάνεις, δεν του προσφέρεις και ποικιλία. Δεν το λέω για μομφή γιατί κι εγώ το έχω πάθει αυτό. 

 

Υπάρχει κάποιο βιβλίο που να μιλάει γενικά για τις τροφές; για τα διάφορα είδη και τι προσφέρουν στον οργανισμό μας, σε επίπεδο αντίληψης 2-4 ετών περίπου; 

[Yovanna]

Just now, Sentir...natureza said:

Θα μιλησουμε για το ποσο τυχεροι ειμαστε που εχουμε ακομη και αυτο το πιατο, θα θυμηθουμε τα παιδακια που αυτο το πιατο θα το ετρωγαν σε 10 μερες,

Συγνώμη αλλά δε συμφωνώ. Και η πεθερά μου έλεγε στον άντρα μου να τρώει το φαγητό του γιατί άλλα παιδάκια δεν έχουν φάνε και έχει ψυχολογικά εξαιτίας αυτού. Το να γεμίζουμε ενοχές το παιδί μας για κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται , κάνοντας του ένα είδος ψυχολογικού εκβιασμού και δημιουργώντας του κατοχικά σύνδρομα, το θεωρώ πολύ χειρότερο από το να το απειελίς ότι δε θα πάει βόλτα αν δε φάει. Άποψη μου.

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Τι εννοείς? junk food είναι τα goodys και οι έτοιμες πίτσες. Όχι οι φρουτόκρεμες και τα γιαούρτια! Τί λέμε τώρα??

Προφανως δεν εννοω την φρουτοκρεμα αλλα τα βρεφικα/παιδικα επιδορπια γιαουρτιου φυσικα και ειναι junk food, οπως ειναι και το γαλα σε σκονη, η φρουτοκρεμα σκονη και γενικως τα ετοιμα, επεξεργασμενα, συσκευασμενα γευματα ειτε βρεφικα, ειτε για ενηλικους.

 

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Συγνώμη αλλά δε συμφωνώ. Και η πεθερά μου έλεγε στον άντρα μου να τρώει το φαγητό του γιατί άλλα παιδάκια δεν έχουν φάνε και έχει ψυχολογικά εξαιτίας αυτού. Το να γεμίζουμε ενοχές το παιδί μας για κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται , κάνοντας του ένα είδος ψυχολογικού εκβιασμού και δημιουργώντας του κατοχικά σύνδρομα, το θεωρώ πολύ χειρότερο από το να το απειελίς ότι δε θα πάει βόλτα αν δε φάει. Άποψη μου.

\Χειρότερο από την απειλή της βόλτας δεν το θεωρώ, αλλά όντως κι εμένα αυτό μου ακούγεται σαν ψυχολογικός πόλεμος. Όμως επιεδή γενικά ξέρω πώς κινείται η @Sentir...natureza νομίζω ότι η φράση αδικείται χωρίς τα συμφραζόμενα, γιατί έχει δείξει ότι τα προσέχει πολύ αυτά. 

 

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Συγνώμη αλλά δε συμφωνώ. Και η πεθερά μου έλεγε στον άντρα μου να τρώει το φαγητό του γιατί άλλα παιδάκια δεν έχουν φάνε και έχει ψυχολογικά εξαιτίας αυτού. Το να γεμίζουμε ενοχές το παιδί μας για κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται , κάνοντας του ένα είδος ψυχολογικού εκβιασμού και δημιουργώντας του κατοχικά σύνδρομα, το θεωρώ πολύ χειρότερο από το να το απειελίς ότι δε θα πάει βόλτα αν δε φάει. Άποψη μου.

Δεν του λεω "φαε γιατι αλλα παιδακια δεν εχουν" ή εκβιαστικα, ουτε το χρησιμοποιω καθε φορα που αρνειται φαγητο. Ξερω τι εννοεις και το εχω δει ποσο ασχημο φαινεται οταν το λενε. Απλα εννοω οτι οταν αρνειται κατι (επειδη πχ βαρεθηκε τη γευση ή λογω καποιου τετοιου "προβληματος πολυτελειας" του συγχρονου καλομαθημενου παιδιου) συνηθως κανουμε και συζητηση με αυτο το θεμα.

[Yovanna]

Just now, Έσπερος said:

\Χειρότερο από την απειλή της βόλτας δεν το θεωρώ, αλλά όντως κι εμένα αυτό μου ακούγεται σαν ψυχολογικός πόλεμος. Όμως επιεδή γενικά ξέρω πώς κινείται η @Sentir...natureza νομίζω ότι η φράση αδικείται χωρίς τα συμφραζόμενα, γιατί έχει δείξει ότι τα προσέχει πολύ αυτά. 

 

Δεν θέλω το παιδί μου να μεγαλώσει σε ένα ροζ συννεφάκι. Θα μάθει ότι υπάρχουν παιδάκια που δεν έχουν να φάνε(έχει ήδη αναφερθεί σε άσχετη στιγμή), όπως και ότι υπάρχουν άστεγοι κτλ. Θέλω να έχω ένα παιδί και αργότερα έναν ενήλικα που νοιάζεται, που τον αφορά, που βοηθάει αν μπορεί, αλλά ποτέ δεν θα ακούσει από μένα πόσο τυχερός είναι και ότι πρέπει να το δείξει τρώγοντας το φαγητό του. Ποτέ όμως.

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Δεν θέλω το παιδί μου να μεγαλώσει σε ένα ροζ συννεφάκι. Θα μάθει ότι υπάρχουν παιδάκια που δεν έχουν να φάνε(έχει ήδη αναφερθεί σε άσχετη στιγμή), όπως και ότι υπάρχουν άστεγοι κτλ. Θέλω να έχω ένα παιδί και αργότερα έναν ενήλικα που νοιάζεται, που τον αφορά, που βοηθάει αν μπορεί, αλλά ποτέ δεν θα ακούσει από μένα πόσο τυχερός είναι και ότι πρέπει να το δείξει τρώγοντας το φαγητό του. Ποτέ όμως.

Δεν διαφωνώ. Νομίζω απλώς ότι είναι θέμα διατύπωσης και τόνου. Γενικά δεν ξέρω σε αυτήν την ηλικία τι είναι καπρίτσιο και τι είναι έντονη προτίμηση λόγω της ανάγκης για αυτονομία. Φαντάζομαι ότι μπορεί για τα παιδιά να είναι όπως όταν βαρεθούν ένα παιχνίδι και το αφήνουν στην άκρη για καιρό, και να μην καταλαβαίνουν γιατί επιτρέπεται να μην παίζουν με το τάδε παζλ αλλά δεν είναι καλό να μην τρώνε τα φασολάκια. Ίσως τα δικά μας είνια οριακά σε ηλικία για να γίνει συζήτηση και να καταλάβουν ότι άλλο το φαγητό άλλο το παιχνίδι ή το βιβλίο ή ένα ρούχο που δεν μας αρέσει. σιγουρα όμως θέλει πολλή προσοχή να μην το κάνεις με πίεση ή ενοχές. σ' αυτή τη φάση εμείς μόνο για το ψάρι λέμε ότι προσφέρει κλπ, δεν λέμε για κάποιο ΄άλλο φαγητό. όμως μπορεί κ αυτό να είναι ώρα να το διευρύνουμε, ποιος ξέρει; 

[vicky86]

12 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Όχι, εμένα και τον άντρα μου δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα η διατροφή μας. Τον άντρα μου κυρίως , ο οποίος τρώει πολλές χαζομάρες, τύπου πατατάκια κτλ. Εγώ τα παραπάνω που ανέφερα, τα θεωρώ κανονικά φαγητά, και όχι φαγητά γιορτής. Αν ήξερα ότι σήμερα έχουμε λαχανόρυζο, αύριο κουκιά και μεθαύριο κοτόπουλο με μπάμιες, νομίζω θα έπεφτα σε κατάθλιψη και απλά δεν θα έτρωγα. Ο μικρός όμως θέλω να τρέφεται σωστά. Γι' αυτό στο σπίτι υπάρχουν ντομάτες, καρότα, αγγούρια κτλ, τα οποία πετάμε διότι κανείς δεν τα τρώει. Όμως δεν τρώει ούτε και αυτά που τρώμε εμείς. Κοτόπουλο, πατάτες, μπιφτέκια, φακές, αυγά, γεμιστά, κοκκινιστό, σουφλέ ζυμαρικών, ψάρια, σπιτικές πίτσες, τυρόπιτες.. Όλα αυτά αν τα έτρωγε θα ήμουν ευχαριστημένη και ας μη φάει ποτέ αρακά, φασολάκια και μπριάμ. 

Απλα για να καταλάβεις τι γινεται

Υπάρχουν στο σπιτι τρόφιμα που δ σας βλέπει καν να δοκιμάζετε, οποτε παίρνει το νόημα ότι αυτό είναι οκ κ απλα το κανει κ σε τρόφιμα που εσείς τρωτε

Εμενα τα δικα μου πχ δ ξέρουν ότι εγώ δ τρωω μπαμιες κ μελιτζάνες, γτ πολύ απλά φροντίζω  να υπαρχουν στο σπιτι, κ πχ εγω ετρωγα το περίσσευμα φασολακια που έτσι κ αλλιώς είναι παρόμοιο κ δ ειναι οτι εγω θα ετρωγα μπριζολα

Τα παιδια μιμούνται. Πάμε σε άσχετο θέμα για παράδειγμα, όταν ο μπαμπας έχει συγκεκριμένη θέση που κάθεται, κ θελει συγκεκριμένο πηρουνι, τα ίδια θα κάνει κ το παιδι(έχω σκηνικό στο μυαλό μου κ το αναφέρω) 

Η αλήθεια είναι ότι δ μπορω να βοηθήσω πρακτικά, γτ τα δικα μου δ ετρωγαν πιο μωρα, μεχρι 1-1,5

Πλεον ξερω αν κτ δ τους αρέσει η απλα το βαρέθηκαν η ειναι καπριτσιο

Φυσικα δ θα αφήσω την μεγαλη νηστικη για να φαει μπαμιες, δ πρόκειται. Αλλα οχι να μην φάει παστίτσιο, απλα θα το φάει βραδινο. Γενικα συζητάμε αρκετά για το φαι

Υπάρχουν κ βιβλία με διαφορά σχετικά θέματα, αξίζει να το ψάξετε. Εμας μας βοηθάνε πολυ

[Fenia27]

Καταρχην μην θεωρεις σαν δεδομενο οτι επειδη ενα διχρονο δεν εχει φαει μια εβδομαδα 10 μερες ενα φαγητο που πριν του αρεσε οτι δεν το τρωει και ετσι δεν του το προσφερεις. Ξεκινα με την αδιαφορια προς την προτιμηση του ή καλυτερα προς την αρνηση του...Κανε δηλαδη οτι δεν συμβαινει τιποτα...Για μενα σταματηστε να τον ταιζετε. Μπορει να τρωει μονος του. βαλε στο τραπεζι ολα τα φαγητα και ξεκινα να τρως απεναντι του...Αν σου ζητησει να τον ταισεις απλα πες του οτι μεγαλωσε μπορει να φαει μονος του, παρε το πιρουνι η με το χερι οτι θελεις, εγω πειναω πολυ, θελω να φαω δεν μπορω να σου δωσω. Και αφησε τον σιγα σιγα...Μαγειρευεις κανονικα, προσφερεις τα παντα, και αφηνεις το παιδι να αποφασισει τι του αρεσει μη δινοντας τοσο εκταση. Επιπλεον, το πρωινο μπορει σιγουρα να αντικατασταθει με γιαουρτι κανονικο σιγα σιγα, κρεμες με γαλα και βρωμη και μπανανα, κανελα και μελι...

 

Και σιγουρα ειναι καλυτερα να αντικαταστισεις την φρουτοκρεμα με κανονικο φρουτο ωστε να μην φουσκωνει πριν το μεσημεριανο...Μην νομιζεις οτι κανεις και κανενα ιδιαιτερο καλο...με την φρουτοκρεμα...Μεχρι ποσο θα την τρωει? Ποσες οι πιθανοτητες να τρωει τα φρουτα και το αβοκαντο στο δημοτικο ας πουμε οταν τα ετρωγε πολτο ολα μαζι?

[Yovanna]

Just now, vicky86 said:

Τα παιδια μιμούνται.

Το δικό μου όχι. Το έχω γράψει παραπάνω. Τόσα πράγματα μας βλέπει να τρώμε αλλά δεν τα τρώει. Ούτε όταν βλέπει τον μεγάλο του ξάδερφο που τον λατρεύει και τον θαυμάζει.

 

Just now, Fenia27 said:

Καταρχην μην θεωρεις σαν δεδομενο οτι επειδη ενα διχρονο δεν εχει φαει μια εβδομαδα 10 μερες ενα φαγητο που πριν του αρεσε οτι δεν το τρωει και ετσι δεν του το προσφερεις. Ξεκινα με την αδιαφορια προς την προτιμηση του ή καλυτερα προς την αρνηση του...Κανε δηλαδη οτι δεν συμβαινει τιποτα...Για μενα σταματηστε να τον ταιζετε. Μπορει να τρωει μονος του. βαλε στο τραπεζι ολα τα φαγητα και ξεκινα να τρως απεναντι του...Αν σου ζητησει να τον ταισεις απλα πες του οτι μεγαλωσε μπορει να φαει μονος του, παρε το πιρουνι η με το χερι οτι θελεις, εγω πειναω πολυ, θελω να φαω δεν μπορω να σου δωσω. Και αφησε τον σιγα σιγα...Μαγειρευεις κανονικα, προσφερεις τα παντα, και αφηνεις το παιδι να αποφασισει τι του αρεσει μη δινοντας τοσο εκταση. Επιπλεον, το πρωινο μπορει σιγουρα να αντικατασταθει με γιαουρτι κανονικο σιγα σιγα, κρεμες με γαλα και βρωμη και μπανανα, κανελα και μελι...

 

Και σιγουρα ειναι καλυτερα να αντικαταστισεις την φρουτοκρεμα με κανονικο φρουτο ωστε να μην φουσκωνει πριν το μεσημεριανο...Μην νομιζεις οτι κανεις και κανενα ιδιαιτερο καλο...με την φρουτοκρεμα...Μεχρι ποσο θα την τρωει? Ποσες οι πιθανοτητες να τρωει τα φρουτα και το αβοκαντο στο δημοτικο ας πουμε οταν τα ετρωγε πολτο ολα μαζι?

Έχω ένα άγχος αν του μειώσω φρουτόκρεμες και γιαούρτια μη μου γίνει τσιλιβιθρόνι , γιατί είναι πάνω από ένα μέτρο και είναι 14 κιλά.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Yovanna είπε:

Τι εννοείς? junk food είναι τα goodys και οι έτοιμες πίτσες. Όχι οι φρουτόκρεμες και τα γιαούρτια! Τί λέμε τώρα??

 

Είναι σχετικό. Για εμένα τα παιδικά γιαούρτια και η κις λωρέν ή το σουφλέ μακαρόνια ας πούμε που ανέφερες, είναι στην ίδια κατηγορία με την πίτσα, θα τα επέτρεπε 1-2 βράδια τη βδομάδα, άλλος ποτέ των ποτών, άλλος κάθε μέρα. Γι αυτό πρέπει να σκεφτείς και τι θεωρείς εσύ και ο μπαμπάς λογικό να τρώει μία οικογένεια.  Άλλος δε θα δώσει ποτέ μπισκότο, άλλος δε θα δώσει ποτέ πίτσα, άλλος θα τα αφήσει και καθημερινά, άλλος έχει σαλάτα με κάθε γεύμα, άλλος δεν αγοράζει λαχανικά ποτέ. Κάθε οικογένεια βάζει τους κανόνες διατροφής που θεωρεί σωστούςκαι εφικτούς.

[vicky86]

Φυσικα κ μιμείται, όπως δ τρως κ εσύ τόσα φαγητα το ίδιο κάνει κ εκεινος(δ επιλέγουμε εμεις το θα μιμειθουν) 

Πάντως δ ειναι αλήθεια ότι δ τρωει τπτ όλη μέρα, αν μαζέψεις μια μερα όλα τα φαγητά κ δεις ποσότητα θα το καταλαβεις

Επισης ήθελα να ήξερα τι θα κάνατε με τον δικό μου που είναι 3,5κ ούτε 13κιλα

Σκέψου ότι η μεγάλη που ηταν κ καλοφαγη στα 2ετρωγε κάθε δύο ώρες ένα πιατάκι του ελληνικου

Ο μικρος στα 1,5αν ετρωγε ένα βερίκοκο, ένα κεφτεδακια κ ενα γιαουρτι κανονικό λέγαμε εντάξει, εφαγε σήμερα το παιδι