Πλαστικος για μικρωτια-ανωτια - ανάπλαση αυτιών

[kathrin2]

γεια σας, σας γραφω γιατι στο μωρακι μου όταν γεννήθηκε δεν είχε σχηματισθει πληρως το πτερυγιο απο το ενα του αυτακι και δεν υπαρχει και ο ακουστικος πορος (γνωστό ως μικρωτία ή ανωτία). επισκεφθηκαμε εναν πλαστικο στο παιδων ο οποιος μας εξηγησε ότι διορθωνεται με χειρουργείο στην ηλικια των 7 περιπου, παίρνοντας δικό του μόσχευμα από πλευρικό χόνδρο.λεγόταν Πονηρός και είναι στο Αγια Σοφια. Γνωριζει καποιος αν είναι καλός ή κάποιον καλό πλαστικό για αυτή την περίπτωση ή αν υπάρχει κανείς που να αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα?

[vag]

Δυστυχώς δεν μπορώ να σε βοηθήσω... εύχομαι να πάνε όλα καλά με το παιδάκι σου.

[aleca]

Ποσο ειναι το παιδακι τωρα?? Φιλης μου γεννηθηκε με τετοιο προβληματακι αλλα με τον καιρο διορθωθηκε μονο του......

[voula 1]

γειας

 

εχω και εγω την ιδια περιπτωση με το παιδι μου , τωρα ειναι 19 ετων.

στην ηλικια των 6-7 ετων που θελαμε να το διορθωσουμε ψαξαμε πολυ!

ακουσαμε πολλα .... ταξιδεψαμε πολλες φορες στην αθηνα για ραντεβου με γιατρους οι οποιοι θα μας εδειχναν και φωτογραφιες περιστατικων. και στο τελος ουτε φωτο βλεπαμε αλλα μας τα ελεγαν ολα ροδινα . οτι εκτοσ απο το αισθητικο μεροσ θα μπορουσαν να διορθωσουν και τον ακουστικο πορο. πολυ επικινδυνο (νευρο προσωπου) και επωδυνο για το παιδι . ο μονοσ που μας μιλησε και κερδισε την εμπιστοσυνη μας ειναι ο στρατουδακης . εαν δεισ στη σελιδα του στο ιντερνετ θα καταλαβεισ τι δυσκολες περιπτωσεισ αναλαμβανει. μασ ειπε ξεκαθαρα ολα τα σταδια της επεμβασεισ και οτι δεν θα ειναι ακριβως το ιδιο. το αφησαμε και ειπαμε να παρει μονοσ την αποφαση του χειρουργειου οταν αυτοσ αισθανθει ετοιμος. στην πορεια γνωρισαμε τον παυλιδελη ο οποιοσ συνργαζεται με 2 γερμανους οι οποιοι ερχονται στην ελλαδα και χειρουργουν. τουσ γνωρισαμε οταν μασ συγκεντρωσε πριν περιπου 2 χρονια ολεσ τις περιπτωσεισ στο ιατρειο του. προσφατα μιλησα με μια περιπτωση που χειρουργησε και ειναι ευχαριστημενοσ , ποσοστο επιτυχιασ 80 %.

 

εχω και αλλα ονοματα απο εξωτερικο εαν ενδιαφερεσαι θα ειναι χαρα μου να σε βοηθησω. καταλαβαινω την αγωνια σου για καλο αποτελεσμα οπωσ και εγω ,αλλα να ξερεισ οτι μεχρι και σημερα κανενασ δεν μπορει να κανει το τελειο αποτελεσμα. προσοχη οχι το πορεξ και αυτοκολλητο.

[voula 1]

γεια σας, σας γραφω γιατι στο μωρακι μου όταν γεννήθηκε δεν είχε σχηματισθει πληρως το πτερυγιο απο το ενα του αυτακι και δεν υπαρχει και ο ακουστικος πορος (γνωστό ως μικρωτία ή ανωτία). επισκεφθηκαμε εναν πλαστικο στο παιδων ο οποιος μας εξηγησε ότι διορθωνεται με χειρουργείο στην ηλικια των 7 περιπου, παίρνοντας δικό του μόσχευμα από πλευρικό χόνδρο.λεγόταν Πονηρός και είναι στο Αγια Σοφια. Γνωριζει καποιος αν είναι καλός ή κάποιον καλό πλαστικό για αυτή την περίπτωση ή αν υπάρχει κανείς που να αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα?

 

γειας

 

εχω και εγω την ιδια περιπτωση με το παιδι μου , τωρα ειναι 19 ετων.

στην ηλικια των 6-7 ετων που θελαμε να το διορθωσουμε ψαξαμε πολυ!

ακουσαμε πολλα .... ταξιδεψαμε πολλες φορες στην αθηνα για ραντεβου με γιατρους οι οποιοι θα μας εδειχναν και φωτογραφιες περιστατικων. και στο τελος ουτε φωτο βλεπαμε αλλα μας τα ελεγαν ολα ροδινα . οτι εκτοσ απο το αισθητικο μεροσ θα μπορουσαν να διορθωσουν και τον ακουστικο πορο. πολυ επικινδυνο (νευρο προσωπου) και επωδυνο για το παιδι . ο μονοσ που μας μιλησε και κερδισε την εμπιστοσυνη μας ειναι ο στρατουδακης . εαν δεισ στη σελιδα του στο ιντερνετ θα καταλαβεισ τι δυσκολες περιπτωσεισ αναλαμβανει. μασ ειπε ξεκαθαρα ολα τα σταδια της επεμβασεισ και οτι δεν θα ειναι ακριβως το ιδιο. το αφησαμε και ειπαμε να παρει μονοσ την αποφαση του χειρουργειου οταν αυτοσ αισθανθει ετοιμος. στην πορεια γνωρισαμε τον παυλιδελη ο οποιοσ συνργαζεται με 2 γερμανους οι οποιοι ερχονται στην ελλαδα και χειρουργουν. τουσ γνωρισαμε οταν μασ συγκεντρωσε πριν περιπου 2 χρονια ολεσ τις περιπτωσεισ στο ιατρειο του. προσφατα μιλησα με μια περιπτωση που χειρουργησε και ειναι ευχαριστημενοσ , ποσοστο επιτυχιασ 80 %.

 

εχω και αλλα ονοματα απο εξωτερικο εαν ενδιαφερεσαι θα ειναι χαρα μου να σε βοηθησω. καταλαβαινω την αγωνια σου για καλο αποτελεσμα οπωσ και εγω ,αλλα να ξερεισ οτι μεχρι και σημερα κανενασ δεν μπορει να κανει το τελειο αποτελεσμα. προσοχη οχι το πορεξ και αυτοκολλητο.

[demi]

ξΕΚΙΝΗΣΑ να σου γραψω για εναν στρατιωτικο γιατρο στην λαρισα ο οποιος κανει με Laser επεμβασεις αλλα το θεμα σας ειναι σοβαρο και οχι αισθητικο εννοω οτι θελει και τα δυο οποτε η συμφορουμιτισα εχει εμπειρια επι του θεματος και μπορει να σε βοηθησει καλυτερα..

καλη επιτυχια σε οτι και αν αποφασισετε και μην στεναχωριεσαι διοτι η επιστημη εχει προχωρησει τοσο πολυ που ειμαι σιγουρη οτι θα εχει΄ς καλο αποτελεσμα..

[voula 1]

αποφασισαμε τελικα να αποκαταστησουμε μονο το αισθητικο και οχι το ακουστικο μερος γιατι ειναι πολυ δυσκολη και οχι με καλα αποτελεσματα. για ποια συμφορουμιτισα μιλας ? εψαξα στη λιστα μελων και δεν την βρηκα. μπορεισ σε παρακαλω να μου εξηγησεισ?

[demi]

για την voula ελαγα που εγραψε πιο πανω...φανηκε να το κατεχει το θεμα καλα..

οσο για τον στρατιωτικο γιατρο στην λαρισα πηγε μια φιλη και της διορθωσανε τα αυτα αισθητικα με laser και οχι χειρουργειο..ειναι ενθουσιασμενη.

[xarisa]

βουλα, σου εχω αφησει προσωπικο μηνυμα για να επικοινωνησουμε

[kathrin2]

voula σε ευχαριστω για την ενημερωση. και σε ολους τους υπολοιπους συγγνωμη που αργησα να απαντησω αλλα με τον μικρο δεν ειναι ευκολο. ειναι τωρα 8 μηνων και δεν μπορω να μπαινω συχνα στο ιντερνετ.εμεις το προβλημα το αντιμετωπισαμε τη στιγμη που γεννηθηκε γιατι κατα τη διαρκεια της κυησης φαινοταν ολα οκ.καταλαβαινετε το σοκ που παθαμε! το μονο που καναμε ηταν να παμε στο παιδων οταν ηταν 2 μηνων σε πλαστικο και ωρλ και παλι δεν μιλησαμε με λεπτομερειες καθως το μονο που μας ενδιεφερε ηταν αν διορθωνεται... voula θα ηθελα να σε ρωτησω παρα πολλα, για το πως το αντιμετωπισατε ολα αυτά τα χρονια, για την ψυχολογια του παιδιου, την αντιμετωπιση του στο σχολειο απο τα αλλα παιδια ή και αλλα πολλα. δεν ξερω αν γινεται να επικοινωνησουμε με καποιο τροπο καθως δεν γνωριζω αλλους γονεις με το ιδιο θεμα

[voula 1]

voula σε ευχαριστω για την ενημερωση. και σε ολους τους υπολοιπους συγγνωμη που αργησα να απαντησω αλλα με τον μικρο δεν ειναι ευκολο. ειναι τωρα 8 μηνων και δεν μπορω να μπαινω συχνα στο ιντερνετ.εμεις το προβλημα το αντιμετωπισαμε τη στιγμη που γεννηθηκε γιατι κατα τη διαρκεια της κυησης φαινοταν ολα οκ.καταλαβαινετε το σοκ που παθαμε! το μονο που καναμε ηταν να παμε στο παιδων οταν ηταν 2 μηνων σε πλαστικο και ωρλ και παλι δεν μιλησαμε με λεπτομερειες καθως το μονο που μας ενδιεφερε ηταν αν διορθωνεται... voula θα ηθελα να σε ρωτησω παρα πολλα, για το πως το αντιμετωπισατε ολα αυτά τα χρονια, για την ψυχολογια του παιδιου, την αντιμετωπιση του στο σχολειο απο τα αλλα παιδια ή και αλλα πολλα. δεν ξερω αν γινεται να επικοινωνησουμε με καποιο τροπο καθως δεν γνωριζω αλλους γονεις με το ιδιο θεμα

 

 

Ολες αυτές τις σκεψεις τις ειχα και εγω και σε καταλαβαινω απολυτα.

απο την προσωπικη μου εμπειρια η ψυχολογια του παιδιου τα πρωτα χρονια πριν το σχολειο και την συναναστροφη με τα υπολοιπα παιδια εξαρταται απο εσενα αλλα και από το οικογενειακό περιβάλλον παππούδες κ γιαγιαδες ξαδελφακια . εαν δεν εισαι αγχωμένη και στεναχωρημενη και δεν δειχνεις οτι ειναι ενα προβλημα τοτε και το παιδι το ιδιο θα λαβει. πριν το σχολειο θα πρεπει να ξερει να αντιμετωπιζει τα αλλα παιδια με την καταλληλη απαντηση και οχι να δειξει οτι αισθανεται μειονεκτικά γιατι παντα τα παιδια θα τον εχουν μονο για κοροιδια . στο σχολειο τα μικρα είναι πολύ σκληρα δυστυχως κανουν σχολια όπως < σου το εφαγε η γατα? Εισαι κουφος ? ….> του διναμε παντα να καταλαβαινει αλλα και να αισθανεται ότι είναι πολύ τυχερος γιατι ολοι οι ανθρωποι ολο και κατι εχουν ευτυχως αυτος εχει κατι που διορθωνεται, απλως θα το διορθωσουμε μεγαλωνοντας αφου βεβαιωθουμε ότι θα βρουμε έναν καλο γιατρο με καλο αποτελεσμα και μονο εάν αυτος το θελει . πηγαινοντας το παιδι στο σχολειο ηξερε χωρις να το δασκαλεψουμε πια απαντηση θα εδινε στα παιδια . υπηρχαν και φορες που τον εβλεπα στενοχωρημένο αλλα ποτε δεν αφηνα να περασει ετσι και να ξεχαστει, το συζητουσαμε και τον εβλεπα ότι μετα επαιρνε τα πανω του. Όταν τον φιλουσα παντα φιλουσα και πιπιλιζα το κλειστο αυτακι του λεγοντας του είναι ειναι το αγαπημενο μου. Όταν τον εκανα μπανιο του καθαριζα το ανοικτο αυτακι αλλα του γυρνουσα το κεφαλακι του και από την άλλη πλευρα να καθαρισω και το κλειστο αυτακι εξωτερικα τονιζοντας του ότι και αυτό θελει περιποιηση και καθαρισμα. Δεν του μακρυνα ποτε τα μαλλια για να το κρυψουμε σαν να είναι ντροπη. Δεν θα ξεχασω περιστατικα που καρφωναν μεγαλοι ανθρωποι τα ματια τους επανω του για να δουν καλυτερα. Τοτε με τροπο ότι τον χαιδευα ταχα, γυρνουσα το κεφαλακι του προς αυτους για να το δουν καλυτερα αλλα καρφωνα και τα ματια επανω τους για να αισθανθουν ντροπη για την αδιακρισια τους. Όταν το καταλαβαιναν και γυρνουσαν από την άλλη, τοτε επαιρνα μεγαλη ικανοποιηση. Δεν θελουμε κανενας να πληγωσει το παιδι μας αλλα να ξερεις ότι και να κανουμε θα βρεθουν πολλοι. Το μονο που μπορουμε να κανουμε είναι να μην το κανουμε από δικη μας ντροπη κομπλεξικό. Δεν τον εβγαζα ποτε εξω από το ιατρειο των γιατρων για να μιλησουμε ιδιαιτέρως μαζι τους. Επρεπε να γνωριζει τα παντα για μην νομιζει ότι σε καποια πραγματα του λεμε ψεματα.

Εχω ψαξει τα παντα εσωτερικο κ εξωτερικο ακομα και τα πειραματα που γινοταν σε ποντικι 17χρονια πριν , σε χερι πριν από λιγα χρονια αλλα φοβήθηκα να προχωρησω δεν ηθελα το παιδι να γινει πειραματοζωο . θα προχωρουσα μονο εάν εβλεπα ότι το παιδι μου ειχε σοβαρο ψυχολογικο προβλημα . συνηθως εάν εχουν οι γιατροι προχωρουν σε εγχείρηση πριν το σχολειο. Να ξερεις ότι τα παιδια μας είναι πολύ τυχερα που εχουν μονο το αυτακι τους κλειστο και να ευχαριστουμε τον θεο γιατι είναι ένα μερος από καποιο συνδρομο δεν θυμαμαι το ονομα, που τα παιδια είναι παραμορφωμενα χωρις ολοκληρωμενο συμμετρικο προσωπακι. Μακαρι να σε βοηθησα αλλα εάν χρειαστεις και θελεις να μιλησουμε στο τηλεφωνο δεν εχω κανενα προβλημα θα είναι χαρα μου

[kathrin2]

voula σου εχω στειλει πμ

[xrk1973]

Καλημέρα, θα με ενδιέφεραν πολύ οι γιατροί που έχετε βρει στο εξωτερικό. Ψάχνω για αυτόν που συνεργάζεται ο Παυλιδέλης και δεν βρίσκω κάποια σχετική πληροφορία. Θα πάμε και εμείς το Ιούνιο να δούμε δουλειά του. Σημειωτέον το παιδάκι μου είναι πεντέμισι ετών πλέον.

 

Επίσης από κόστος τι γνωρίζεται?

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

[voula 1]

Γεια σου

Ο γερμανος συνεργατης του παυλιδελη είναι ο ralf.siegertralf.siegertsiegert rαlf

Στη γαλλια είναι μια γυναικα αν δεν κανω λαθος είναι η πρωτη στην ευρωπη που ασχοληθηκε με ατρησια και στην αγγλια ο συνεργατης ,μαθητης της ο greg o”toole

Πριν 2 χρονια ο παυλιδελης ζητουσε 10000 ευρω για την αισθητη αποκατασταση, το χειρουργειο για την αποκατασταση του ακουστικου πορου δεν γνωριζω. Την παρακατω λιστα την βρηκα στο δικτυο ριξε μια ματια

http://www.atresiamicrotia.org/docs/ralf.siegert

[xrk1973]

Καλημέρα,

 

ευχαριστώ!!!! Δεν έγραφα σωστά το όνομα του. Ελπίζω να έχω ευχάριστα νέα μετά την επίσκεψη μας στο γιατρό.

 

 

xrk1973

[kathrin2]

καλημέρα! χθες είχε μια πρωινη εκπομπή με το θέμα μας όπου μιλούσε ο Παυλιδέλης. φάνηκε να έχει μεγάλη εμπειρία αφου ασχολείται με τέτοιες επεμβάσεις εδώ και 30 χρόνια. και κάποιες φωτογραφίες που έδειξε είχαν πολύ καλό αποτέλεσμα. θα ήταν πολυ χρήσιμο αν κάποιο παιδί έχει χειρουργηθεί στον εν λόγω πλαστικό να μας έλεγε ο γονέας την εμπειρία του και αν έμεινε ικανοποιημένος. ο ίδιος είπε ότι τόσο τα παιδια που εχει χειρουργησει όσο και οι γονείς έμειναν πολύ ικανοποιημένοι. αλλά αυτός τι θα έλεγε? xrk1973 ενημερωσε μας για τη συναντηση σας και τι σας είπε!

[kathrin2]

xrk1973, τι εγινε? επισκεφθηκατε τελικα το γιατρό? κι αν ναι πως σου φανηκε? ενημερωσε μας σε παρακαλω...

[τινα1]

Καλησπέρα, καθώς το παιδί μου έχει αυτό το πρόβλημα, θα με ενδιέφερε οποιαδήποτε πληροφορία στο θέμα της μικρωτίας (γιατροί, αποτελέσματα κλπ).

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων

[Seven]

ΜΗΝΥΜΑ 1ο: ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ

Γεννήθηκα κι εγώ με μικρωτία πριν από 32 χρόνια... Η χαρά της γέννησής μου καλύφθηκε γρήγορα απο την πίκρα, αμέσως μόλις με αντίκρυσαν στην κλινική. Φαντάζομαι πως το γνωρίζετε καλά το σκηνικό για να βρίσκεστε κι εσείς εδώ μέσα...

Αποφάσισα να γράψω εδώ μέσα για να σας μιλήσω σαν γονείς, έτσι όπως δε μπορεσα και δεν προκειται να μιλήσω ποτέ στους γονείς μου... Ίσως κάποια απο τα παρακάτω θα ήθελαν να σας πουν και τα δικά σας παιδιά κάποια στιγμή, αλλά σίγουρα δε μπορούν...

Μεγαλώνοντας έμαθα πως αυτός που στεναχωρήθηκε περισσότερο απ όλους για την κατάσταση μου ήταν η γιαγιά μου... Η ίδια μου το χει πει αρκετές φορές, προσθέτωντας πάντα οτι την στεναχωρουσε το γεγονος για το πως θα με δεχτουν οι υπολοιποι γυρω μου... Οι γονείς μου δεν στεναχωρήθηκαν τόσο πολύ ή τουλάχιστον δεν το είχαν δείξει τόσο έντονα (Βαθεία μέσα μου θέλω πολύ να πιστέψω πως αυτό είναι η αλήθεια, γιατι πραγματικά η κατάσταση αυτή δεν είναι λόγος για καμία στεναχώρια).

Η σοβαρότητα αυτής της κατάστασης εξαρτάται απόλυτα από το πόσο εσύ θέλεις να την θεωρείς σοβαρή. Εγώ προσωπικά δεν την θεωρώ καθόλου σοβαρή, παρόλο που με ταλαιπώρησε πολύ στο παρελθόν, θα σας το εξηγήσω αυτό αργότερα...

[Seven]

ΜΗΝΥΜΑ 2ο: ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Απο μικρή ηλικία θυμάμαι να κάνουμε ταξίδια σε νοσοκομεία, να με εξετάζουν γιατροί και να συλλεγουν πληροφορίες για την κατάσταση μου. Εγώ αντιλαμβάνομαι πως οι γονείς μου προσπαθούσαν να κάνουν τα πάντα για να ¨διορθώσουν¨την κατάσταση μου...

Παρόλα αυτά εγώ είχα μπει σε μία διαδικασία που αντικειμενικά δεν είχα επιλέξει (χωρίς αυτό να σημαίνει πως είμαι αχάριστος, ήμουν μικρός για να έχω και γνώμη, και πιστέυω πως ορθώς έπραξαν).

Κάποιος απο τους γιατρούς τότε, συμβούλεψε τους γονείς μου να περιμένουν λίγο να μεγαλώσω, καθώς τότε οι εξελίξεις στην πλαστική χειρουργική ήταν ραγδαίες εκείνη την περίοδο. Ο δεύτερος λόγος ήταν οτι ουτως ή άλλως θα πρεπε να μεγαλώσω λίγο, η τελική μορφή στο αυτί θα έπρεπε να δωθεί όταν και το κεφάλι μου είχε πάρει το μέγεθος που δε θα μεγάλωνε πολύ παραπάνω.

Παράλληλα μάθαιναν εξελίξεις και απο το εξωτερικό, οι οποίες όμως δεν τους έπειθαν ιδιαίτερα.

[Seven]

ΜΗΝΥΜΑ 3ο: ΠΟΡΕΙΑ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ

Μην περιμένετε να σας δώσω μεγάλες ιατρικές λεπτομέρειες. Σας δίνω τις πληροφορίες έτσι όπως τις καταλάβαινα, κανείς δε μου εξήγησε ποτέ αναλυτικά, και φυσικά δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να ρωτήσω παραπάνω λεπτομέρειες...

Οι εγχειρίσεις μου έγιναν στο Γενικό Νοσοκομείο της Βέροιας απο τον γιατρό ΩΡΛ κ. Τρύφων Κυρατζίδη.

Εγχείριση 1η. Πολλές ώρες, σχεδόν όλη μέρα. Έγινε ταυτόχρονα με τους γονείς μου, απο τους οποίους πήρε κομμάτια απο τα αυτιά τους και μετά ανοιξε μια τρύπα κάτω απο την κοιλιά μου και τα αποθηκευσε μεχρι την επόμενη εγχείριση. Για να μην τα απορριψει ο οργανισμός μου, επρεπε να μεινουν σε μένα, ή κάτι τέτοιο... Επίσης άνοιξε τον ακουστικό πόρο, δεν υπήρχε καθολου νωρίτερα.

Εγχείριση 2η / 3η / 4η / 5η. Εδω τα πραγματα δεν τα θυμαμαι πολυ αναλυτικα... Σε καποια απο αυτες τις εγχειρισεις εβαλε και τεχνιτο τυμπανο, νομιζω τα δημιουργεί απο μονος του ο γιατρος με καποια δικη του μεθοδο. Επίσης σε καποια εγχειριση κατι δεν πηγε καλα και επρεπε να γινει και μια επαναληπτικη.

Γενικα ο γιατρος εκανε χρηση πρώτων υλών απο τα αυτιά των γονιών μου, και δέρμα απο το σώμα μου (μπράτσο, μπούτι και λαιμός). Τα σημάδια εχουν σχεδον εξαφανιστεί, δεν τα καταλαβαίνει κανείς, αλλά εγώ τα ξέρω, τα θυμάμαι και τα ψάχνω καμιά φορά...

Ημουν απο τις πρώτες περιπτωσεις του συγκεκριμένου γιατρου. Αργοτερα έμαθα πως τωρα τελειωνει μόνο μεσα σε 3 εγχειρισεις και με πολύ καλυτερα αποτελεσματα.

 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΜΟΥ

Εξωτερικά υπάρχει ενα πτερυγιο οχι πληρως διαμορφωμενο... Οι τελευταια εγχείριση έγινε οταν ημουν ακομα στο γυμνάσιο. Η τελικη μορφη θα δινοταν με μια τελευταια εγχειριση σε μεγαλυτερη ηλικια και οπως ειπε ο γιατρος ¨θα το αποφασιζα εγω απο μονος μου οταν θα αισθανομουν οτι πρεπει να το κανω¨. Τελικά δεν το έχω κανει ακόμα, αλλά αυτο σκεφτομαι να είναι το θέμα ενός απο τα επόμενα μηνύματα μου.

Εσωτερικά το τύμπανο λειτουργει κανονικά, αν και εχω λιγοτερο ποσοστό ακοής σε σχέση με το άλλο αυτί. Επίσης, αισθάνομαι οτι ακούω τους διάφορους ήχους μέσα απο το σώμα μου κάποιες φορές. Τέλος, κατά καιρούς τρέχει υγρό με έντονη μυρωδιά, το οποίο σταματώ βαζωντας Sinalar Otic για μια η δυο φορες.

[Seven]

ΜΗΝΥΜΑ 4ο: ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΠΟΝΕΣΑΝ ΚΑΙ ΠΟΝΑΝΕ

ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΟΝΟΙ

1. Ο μεγαλύτερος πόνος με διαφορά είναι ο καυτηριασμός... Μεσαιωνικό βασανιστήριο που δε θα ξεχάσω ποτέ μου. Αισθανόμουν να με χτυπάει ηλεκτρικό ρευμα πανω στο εγχειρισμένο αυτί και η μυρωδιά του καμμένου δε θα φύγει ποτέ μέσα απο τις αναμνήσεις μου.

2. Η αναρρόφηση μέσα στο αυτί. Περίεργος θόρυβος μέσα στο αυτί, σαν ηλεκτρική σκούπα που ρουφάει υγρά. Το απεχθάνομαι ιδιαίτερα σαν διαδικασία.

3. Απομάκρυνση των ραμμάτων απο τα διάφορα σημεία... Πιο κοινό για όλους ίσως, αλλά όταν είσαι παιδί κι έχεις φορτωθεί και όλα τα άλλα, είναι κι αυτο ακόμα υπερβολικό.

4. Το γεγονός οτι για αρκετό καιρό ακόμα και μετά τις εγχειρίσεις θα πρέπει να κυκλοφορείς με όλο το κεφάλι τυλιγμένο με γάζες είναι ιδιαίτερα επίπονο, κυρίως το καλοκαίρι

 

ΨΥΧΙΚΟΙ ΠΟΙΝΟΙ

1. Η συνεχής παρουσία ενός παιδιού μεσα σε χώρους νοσοκομείων. Η μυρωδιά του νοσοκομείου. Η αίσθηση του να είσαι τόσο κοντά στον ανθρώπινο πόνο διαρκώς.

2. Η συνεχής αίσθηση οτι οι γύρω σου σε λυπούνται. Ακόμα κι αυτοι που σε λυπούνται πραγματικά, ακόμα κι αυτοί που κάνουν οτι σε λυπούνται... Το ίδιο χάλια αισθάνεσαι.

3. Το αυτί μου ήταν πάντα κάτι που έπρεπε να μην είναι ορατό απο τους άλλους... Μεγάλο προβλημα για ένα παιδάκι που έπρεπε να κυκλοφορεί με μακριά μαλλιά που καλύπτουν τα αυτιά. Πάντα ντρεπόμουν για τα μακριά μου μαλλιά και δε μπορούσα ποτέ να το πω...

4. Δεν ήθελα να φτάσω σε αυτό το σημείο... Η μεγάλη απόρριψη που τρως απο τα υπόλοιπα παιδιά στο σχολείο. Δε σε παίζει κανείς, άπειρη μοναξιά. Πολλά παιδιά σε κοροιδέυουν απίστευτα, με πολυ άσχημα λόγια. Αυτό πονάει πολύ περισσότερο απ όλα όσα περιέγραψα παραπάνω. Δε θα επεκταθώ όμως, νομίζω πως όλοι καταλαβαίνετε τι εννοώ...

[Seven]

ΜΗΝΥΜΑ 5ο: ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ

1. Αισθανόμουν πάντα πολύ τυχερό παιδί καθώς σε κάθε μου εγχείριση το δωμάτιο του νοσοκομείου γέμιζε ανθρώπους που ερχόντουσαν να με επισκευτούν συνοδευόμενοι απο δώρα. Ότι έχει κυκλοφορήσει σε παιχνίδι την δεκαετία του 80 το έχω... Μερικά τα έχω διπλά και τριπλά, γιατί η μαμα μου πήγαινε να τα αλλάξει και να μου πάρει κάτι αλλο αλλά τα είχα όλα.

2. Αισθάνομαι επίσης τυχερός γιατί έχω μια αδερφή που πάντα με αγαπούσε και με αγαπάει απίστευτα (είναι 2 χρόνια μικρότερη). Δεν αισθάνθηκε ποτέ οτι με ζηλεύει, δεν έδειξε ποτέ κατι τέτοιο.

3. Ο μεγαλύτερος λόγος που είμαι απίστευτα τυχερός είναι που έχω ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, κι αυτό το λεω γιατι σε κάποιο απο τα επόμενα μηνύματα μου θελω να δωσω μερικές συμβουλές για το πως πρεπει να είστε σαν γονείς που αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση.

4. Μέσα από τη μοναξιά και την παρατηρητικότητα των πρώτων μου εμπειριών με το κοινωνικό μου περιβάλλον, έμαθα απο πολύ μικρός να ξεχωρίζω τους χαρακτήρες των ανθρώπων και να μην πέφτω έξω εύκολα. Μπορεί να ακούγεται τετριμένο, και ίσως να μην το πιστεύεται, αλλά ο τροπος που μου μιλάτε και με κοιτατε ολοι εσεις γυρω μου, μου δίνει πολλές πληροφορίες για τον χαρακτήρα σας. Και αυτό είναι σίγουρα θετικό.

 

Προσεχώς:

ΜΗΝΥΜΑ 6ο: ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΑ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΓΧΕΙΡΙΣΗ

ΜΗΝΥΜΑ 7ο: Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ

ΜΗΝΥΜΑ 8ο: ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ, ΤΙ ΕΧΩ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ ΑΠ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...

[kathrin2]

πολύ ενδιαφέροντα όσα μας είπες seven, περιμένουμε και τη συνέχεια...

θα ήθελα να ρωτήσω αν έχει ψάξει κανείς τι γίνεται με την πλαστική, με πρόσθετο δηλαδή τεχνητό αυτί, το οποίο δεν είναι τόσο επώδυνο όσο η τεχνική του χονδρου και σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι εμφανησιακά καλύτερο. ίσως μπορεί να γίνει και σε πιο μικρή ηλικία πριν πάει το παιδί σχολείο.

[τινα1]

Καλησπέρα,

είχα διαβάσει πριν απο δύο χρόνια περίπου για κάποιες επιστημονικές εξελίξεις

που αφορούσαν τη δημιουργία αυτιου από ανθρωπινα κύτταρα σε 3D εκτυπωτη (ή κάτι τέτοιο ...) . Δεν άκουσα όμως τίποτα νεοτερα, ξέρει κανείς κάτι σχετικό? Να έχουμε άραγε ελπίδες?

 

Ευχαριστώ

Τίνα1