Ύπνος - προβλήματα με τον υπνο!!!!!

[kotsifikos]

Το ανθρώπινο μυαλό δεν θέλει και πολυ και κάτι πολύ σημαντικό είναι πως δυστυχώς την κατάθλιψη δεν την ελέγχεις, δεν είναι στο χέρι σου να την διαχειριστείς. Εγώ αν γύριζα τον χρόνο πίσω θα έκανα ψυχοθεραπεία την περίοδο της λοχείας μου, καθώς εκτός από την κούραση και το ξενύχτι είχα να αντιμετωπίσω και τις ανασφέλειες μου, καθώς με το κάθε τι το μυαλό μου πήγαινε στο χειρότερο σενάριο... μα στο χειρότερο, και αυτές οι σκέψεις κυρίευαν το  μυαλο μου και με έριχναν ακόμα πιο πολύ ψυχολογικά. Δεν ήταν μόνο η κούραση ή η αυπνία ήταν το μυαλό μου, είχα βοήθεια πολυ από τον άντρα μου και έτσι το αντιμετώπισα όμως δεν σου κρύβω πως ακόμα και τώρα που μερικές φορές παθαίνω το ίδιο σκέφτομαι να κάνω μία επίσκεψη σε έναν ειδικό καθώς το να μεγαλώνεις παιδί είναι ότι ποιο δύσκολο υπάρχει και καθημερινά γίνεται κάτι που μπορεί να δημιουργήσει έντονο άγχος. Σήμερα είναι ο ύπνος, αύριο η ομιλία, μετά το περπάτημα και πάει λέγοντας. Όταν από το πιο απλό γεγονός (δηλαδή ένας βρέφος δεν κοιμάται) αρχίζεις να σκέφτεσαι πως ίσως υπάρχει κάτι νευρολογικό σημαίνει πως χρειάζεσαι βοήθεια, γιατί αν δεν το διαχειριστείς σωστά τώρα το πιο πιθανό σενάριο είναι να σε ακολουθεί για πάντα αυτό, στην πρώτη δυσκολία ή στο πρώτο απρόοπτο που θα συμβαίνει και θα έχει να κάνει με το παιδί θα  σκέφτεστε το χειρότερο.

[Super.mum]

On 21/1/2020 at 10:56 ΠΜ, **nikos** είπε:

Έχουμε και στο στενό κύκλο εμπειρίες που δεν έκαναν έτσι, απλά ίσως να ειναι το παιδί. Ίσως να έχετε δίκαιο  . Απλά τόσες ώρες αγκαλια(γιατί μόνο εκεί ηρεμεί) δεν παλεύεται. Λέτε με ένα μαρσιπο ίσως είναι το ίδιο;

Και εμένα έτσι ήταν ακριβώς. Πολύ υστερικό μωράκι δεν μπορούσα να το ξεκολλησω από πάνω μου. Πως να σου το εξηγήσω. Θα είναι πάνω της συνέχεια το πρώτο διάστημα. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και εγώ το θεωρώ απόλυτα υγειές. Ένα πλάσμα βγαίνει από την κοιλιτσα της μαμάς που ήταν ζεστά στην ηρεμία του, που άκουγε τους χτύπους της καρδιάς της, το στομαχάκι της, την ομιλία της και ξαφνικά έχουμε την απαίτηση από αυτά να γίνουν ανεξάρτητα μόλις βγουν από την κοιλιά. Να κοιμούνται μόνα τους στην κρύα κούνια μακριά από την μυρωδιά της μαμάς τους και όχι δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται ; Ο άνθρωπος μάλλον είναι το μοναδικό πλάσμα στην γη που Δεν το καταλαβαίνει αυτό. Ακόμα και η γάτα μας που έκανε γατάκια. Η κακομοίρα όπου πάει τα μεταφέρει μαζί της. Ένα ένα. Και εχει και 3 που δεν την αφήνουν σε Ησυχία. Είναι από την φύση μας έτσι. Καλά δεν λένε 9 μήνες στην κοιλιά και 9 μήνες αγκαλιά ; Το μαρσιπο θα της λύσει τα χέρια. Αγοράστε ένα γρήγορα :p

[Yovanna]

3 hours ago, Irina095 said:

Και εμένα έτσι ήταν ακριβώς. Πολύ υστερικό μωράκι δεν μπορούσα να το ξεκολλησω από πάνω μου. Πως να σου το εξηγήσω. Θα είναι πάνω της συνέχεια το πρώτο διάστημα. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και εγώ το θεωρώ απόλυτα υγειές. Ένα πλάσμα βγαίνει από την κοιλιτσα της μαμάς που ήταν ζεστά στην ηρεμία του, που άκουγε τους χτύπους της καρδιάς της, το στομαχάκι της, την ομιλία της και ξαφνικά έχουμε την απαίτηση από αυτά να γίνουν ανεξάρτητα μόλις βγουν από την κοιλιά. Να κοιμούνται μόνα τους στην κρύα κούνια μακριά από την μυρωδιά της μαμάς τους και όχι δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται ; Ο άνθρωπος μάλλον είναι το μοναδικό πλάσμα στην γη που Δεν το καταλαβαίνει αυτό. Ακόμα και η γάτα μας που έκανε γατάκια. Η κακομοίρα όπου πάει τα μεταφέρει μαζί της. Ένα ένα. Και εχει και 3 που δεν την αφήνουν σε Ησυχία. Είναι από την φύση μας έτσι. Καλά δεν λένε 9 μήνες στην κοιλιά και 9 μήνες αγκαλιά ; Το μαρσιπο θα της λύσει τα χέρια. Αγοράστε ένα γρήγορα :p

Nαι.. εγώ πάλι δεν συγκινήθηκα, παρά τις εκφράσεις "κρύα κούνια", " δεν έχουν δικαίωμα " που σκοπό έχουν να κάνουν τους γονείς που έχουν ανάγκη να πάρουν μια ανάσα , να νοιώσουν ενοχές που βάζουν τις ανάγκες τους πάνω από κείνες των μωρών? Το παράδειγμα με τα γατάκια επίσης πολύ χαριτωμένο ,αλλά δεν καταλαβαίνω τί σχέση έχει. Οι γάτες, όπως και οι σκύλοι, και τα ζώα γενικά, έχουν τα μικρά τους από κοντά ίσα ίσα μέχρι να σταθούν στα ποδαράκια τους, και έπειτα τα διώχνουν για να γίνουν ανεξάρτητα το συντομότερο δυνατόν (η έκφραση σκύλα μάνα από κάπου βγήκε). Αντίθετα , οι μαμάδες άνθρωποι, οι έλληνίδες ακόμα περισσότερο, τείνουν να παρατείνουν την φάση του μωρού (συγκοίμηση για χρόνια πχ) , καθυστερώντας έτσι την αυτονομία τους. Που να δείς σε άλλο θέμα που η μαμά επιχείρησε να μάθει την κόρη της ( κλεισμένα τα 3 αν θυμάμαι καλά) να αποκοιμιέται μόνη της στο κρεβάτι της. Μόνο κοινωνική λειτουργό που δεν της έφεραν. 

[Έσπερος]

9 ώρες πρίν, Irina095 είπε:

Και εμένα έτσι ήταν ακριβώς. Πολύ υστερικό μωράκι δεν μπορούσα να το ξεκολλησω από πάνω μου. Πως να σου το εξηγήσω. Θα είναι πάνω της συνέχεια το πρώτο διάστημα. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και εγώ το θεωρώ απόλυτα υγειές. Ένα πλάσμα βγαίνει από την κοιλιτσα της μαμάς που ήταν ζεστά στην ηρεμία του, που άκουγε τους χτύπους της καρδιάς της, το στομαχάκι της, την ομιλία της και ξαφνικά έχουμε την απαίτηση από αυτά να γίνουν ανεξάρτητα μόλις βγουν από την κοιλιά. Να κοιμούνται μόνα τους στην κρύα κούνια μακριά από την μυρωδιά της μαμάς τους και όχι δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται ; Ο άνθρωπος μάλλον είναι το μοναδικό πλάσμα στην γη που Δεν το καταλαβαίνει αυτό. Ακόμα και η γάτα μας που έκανε γατάκια. Η κακομοίρα όπου πάει τα μεταφέρει μαζί της. Ένα ένα. Και εχει και 3 που δεν την αφήνουν σε Ησυχία. Είναι από την φύση μας έτσι. Καλά δεν λένε 9 μήνες στην κοιλιά και 9 μήνες αγκαλιά ; Το μαρσιπο θα της λύσει τα χέρια. Αγοράστε ένα γρήγορα :p

Κάποια μωρά είναι έτσι, κάποια αλλα δεν είναι. Η λογική "έτσι είναι τα μωρα, σκάσε και κολυμπα", κάποιες οικογεκογενειες τις βολεύει, κάποιες άλλες δεν το αντέχουν. το αν ειναι υγιές ή οχι, ειναι πολυ υποκειμενικό. επισης δεν ειναι για ολα τα μωρα μια φαση που περναει. καποια οντως θελουν λιγη ασφαλεια παραπανω για καποιες εβδομαδες, καποια θα ειναι πιο νευρικά απο θδιοσυγκρασια, καποια εχουν ενοχλησεις που μπορουν να αντιμετωπιστούν, καποια μαλλον εκνευριζονται απο μαμαδες με σπασμένα νευρα (οπως το δικο μου, κ τα νευρα μ ηταν σπασμένα γιατι ο αντρας μ εκανε τα παντα στο σπίτι κ δεν καταλάβαινε γιατι εγω αγχωνόμουν για το αν θα κανω και κατι αλλο, πίστευε οτι θα πρεπει να νιωθω η πιο τυχερη γυναικα του κοσμου που δεν ειχα να κουνήσω το δαχτυλάκι μου για τιποτα, εγω ομως ενιωθα οτι φυτοζωούσα). αν η οικογενεια δεν μπορει να λειτουργήσει εχοντας ολη μερα αγκαλια ενα μωρο για να μην κλαψει, πρεπει να βρει τροπο να το αντιμετωπίσει για να μην τρελαθούν ολοι. Δεν το παω προσωπικα στο σχολιο σου γιατι δεν ειςαι η μονη που υποςτηριξε αναλογη θεση. γενικα δεν θεωρω βοηθητικά αυτα τα σχολια του στιλ "ετσι ειναι τα μωρα, γιατι δεν νιώθετε μια απέραντη ευλογία  και τολμάτε να θελετε να αναπνεύςετε κιολας"; Και συγγνωμη κιολας, δεν θεωρω βοηθητικό να λες σ εναν κουρασμένο κ αγχωμένο γονιο οτι πρεπει να ψαξει την ψυχικη του υγεια. πριν γεννησω τα ελεγα κι εγω αυτα, μετα ομως καταλαβα οτι δεν θελει κ πολυ για να νιώσεις οτι πνίγεσαι κ φυσικα δεν φταις εσυ αλλα η κατασταση. την ψυχικη σου υγεια την εξασφαλίζεις προσπαθώντας να βρεις τροπο να λειτουργείς μεσα στις δυσκολιες, οχι εντεινοντας τες. αν ενα μωρο δεν ηρεμει ποτε, πιστευω οτι πρωτα αποκλείεις  θεμα υγειας, μετα προσπαθεις να παρεις μια αποσταση κ να σκεφτεις αν το ποτέ ειναι οντως ποτέ ή αν εσυ απλως εισαι απελπισμένος κ τα βλεπεις ολα μαυρα, κ μετα βλεπεις τι το ηρεμει κ προσπαθεις να διατηρήσεις αυτες τις συνθηκες ετσι ωστε να ξεκουραστει λιγο το μωρο, γιατι ενα μωρο που δεν κοιμαται ποτε δεν νομιζω οτι κερδιζει κατι απο την κουραση αυτη. εγω τουλαχιστον που το περασα αυτο για 1,5 μηνα καταλαβα οτι ηταν λαθος να θεωρω οτι αντεχει να μενει ολη μερα ξυπνιο, αφου τελικα τα κλαματα που το έπιαναν ηταν κουραση, αρα θα επρεπε να επιδιωκω να το βαζω για υπνο τακτικα κ ας μην κοιμοταν πολυ. αρα για να γυρθσω στον θεματοθέτη, δειτε τι ηρεμει το μωρο κ φτιάξτε τη μερα σας γυρω απ αυτο. δοκιμάστε ξαπλωτο θηλασμο για να μεινει η μαμα μετα ξαπλωμένη διπλα κ να ξεκουραστει κ εκεινη, τυλίξτε το σε μια κουβερτούλα κ δοκιμάστε να τον αλλάξετε αγκαλια μηπως ετσι δεν ξυπνησει κ καταφερει να αποδεσμευτεί λιγο η μαμα για να κανει καποιες δουλειες ή για προσωπικο χρονο, αν ηρεμει στο αυτοκινητο κ αν σας βολευει καντε βολτες με αυτοκινητο για να κοιμηθει κ η γυναικα σας την ιδια ωρα, αν κοιμαται στο καροτσι να τον βγάζετε μεγαλες βολτες  εξω κ δυο φορες τη μερα ακομα, μπορει να μην κοιμηθει η γυναικα σας ετσι αλλα τουλαχιστον θα περπατησει λιγο αμέριμνη, θα δει μια φιλη, θα της κανει πολυ καλο, κ αν εχει χαλαρωσει κ το μωρο μετα που θα ειναι ξεκουραστο θα ειναι πολυ καλυτερα τα πραγματα. Δεν σημαινει οτι θα κοιμηθείτε περισσοτερο ετσι, αλλα τουλαχιστον θα ειναι το μωρακι πιο ηρεμο κ εσεις λιγοτερο φορτισμένοι. αν κοιμαται στο καροτσι κ σας βολεψει, μπορειτε να κανετε βολτες την ιδια ωρα περιπου για να μπει κ σε καποιο υποτυπώδες προγραμμα. εννοειται δοκιμάστε κ μαρσιπο. επισης αν τπαρχει καποιος συγγενης, φροντίστε να ερχεται καποιες ωρες που το μωρο ειναι φαγωμένο, να το κραταει αγκαλια, για να μπορει η μαμα να κανει τις δουλειες της ή το μπανιο της ή να ξεκουραστει απλα, για να μην ειναι στο τρεξιμο ολο το 24ωρο. κ στο παιδακι θα κανει καλο να εξοικειωθεί απο μωρο με καποιον αλλον εκτος απο τους γονεις. 

[Lenia16]

1 ώρα πρίν, Έσπερος είπε:

ετσι ειναι τα μωρα, γιατι δεν νιώθετε μια απέραντη ευλογία  και τολμάτε να θελετε να αναπνεύςετε κιολας";

Τα μωρά είναι ευλογία. Είναι όμως και ταλαιπωρία, κυρίως γιατί εμείς το βλέπουμε έτσι. Γιατί μας έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι τα μωρά πρέπει να είναι μαμ κακά κ νάνι κ όχι άνθρωποι με αισθήματα, επιθυμίες κ ιδιοτροπίες, όπως όλοι! Δηλαδή αλήθεια διαφωνείτε ότι ένα νεογέννητο μωρό, που δεν βλέπει καλά καλά και δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται, είναι φυσιολογικο να θέλει να είναι όλη μέρα αγκαλιά με τη μαμά του, μέσα στην οποία ήταν όλη μέρα επί εννια μήνες; Με τον ψυχολόγο προσωπικά διαφωνώ έτσι όπως τέθηκε, αλλά όχι με την άποψη ότι αυτό που κάνει το μωρό είναι φυσιολογικό. Έχουμε τρομερές απαιτήσεις από ανθρώπους που είναι στη ζωή λιγότερο από ένα μήνα. Και μιλάει ένας άνθρωπος που το παιδι του ξυπνάει στα 3 συνεχώς -ναι, ακόμα. Εμείς δεν μπορούμε, εμείς δεν το θεωρούμε φυσιολογικό με τα δικά μας δεδομένα, που έχουν διαμορφωθεί από τον δικό μας πολιτισμο.

Προφανώς κ για όποιον δε δουλεύει αυτό πρέπει να βρει οποιαδήποτε λύση του δουλευει, συμφωνώ με όλα τα υπόλοιπα.

7 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Οι γάτες, όπως και οι σκύλοι, και τα ζώα γενικά, έχουν τα μικρά τους από κοντά ίσα ίσα μέχρι να σταθούν στα ποδαράκια τους, και έπειτα τα διώχνουν για να γίνουν ανεξάρτητα το συντομότερο δυνατόν (η έκφραση σκύλα μάνα από κάπου βγήκε).

Οι γάτες περπατάνε σε ένα μήνα κ ο άνθρωπος σε ένα χρόνο από τη γέννηση. Αυτό μάλλον θα πρέπει κάτι να λέει για τη διαφορά στα στάδια ανάπτυξης.

[Έσπερος]

Just now, Lenia16 είπε:

Τα μωρά είναι ευλογία. Είναι όμως και ταλαιπωρία, κυρίως γιατί εμείς το βλέπουμε έτσι. Γιατί μας έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι τα μωρά πρέπει να είναι μαμ κακά κ νάνι κ όχι άνθρωποι με αισθήματα, επιθυμίες κ ιδιοτροπίες, όπως όλοι! Δηλαδή αλήθεια διαφωνείτε ότι ένα νεογέννητο μωρό, που δεν βλέπει καλά καλά και δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται, είναι φυσιολογικο να θέλει να είναι όλη μέρα αγκαλιά με τη μαμά του, μέσα στην οποία ήταν όλη μέρα επί εννια μήνες; Με τον ψυχολόγο προσωπικά διαφωνώ έτσι όπως τέθηκε, αλλά όχι με την άποψη ότι αυτό που κάνει το μωρό είναι φυσιολογικό. Έχουμε τρομερές απαιτήσεις από ανθρώπους που είναι στη ζωή λιγότερο από ένα μήνα. Και μιλάει ένας άνθρωπος που το παιδι του ξυπνάει στα 3 συνεχώς -ναι, ακόμα. Εμείς δεν μπορούμε, εμείς δεν το θεωρούμε φυσιολογικό με τα δικά μας δεδομένα, που έχουν διαμορφωθεί από τον δικό μας πολιτισμο.

Προφανώς κ για όποιον δε δουλεύει αυτό πρέπει να βρει οποιαδήποτε λύση του δουλευει, συμφωνώ με όλα τα υπόλοιπα.

Δεν λεω ακριβως οτι ειναι αφυσικο, αλλα προφανως αν ακους καποιον που το μωρο του ειναι ενα γαληνιο

παιδακι τυλιγμένο στην κουβερτούλα του που καθεται ηρεμα στην αγκαλια, κ το δικο σου δεν ηρεμει ποτε, λογικο ειναι να θες κ εσυ να αναπνεύσεις λιγο. ειναι εγωιστικο να θες να ξεκουραστεις; κ να το δουμε κ πιο πρακτικα, αν ηταν το δευτερο παιδι, θα επιβίωναν σε μια διαλυμένη οικογενεια κ θα παρατουσαν το μεγαλο παιδι αφρόντιστο, ή θα έβρισκαν τροπο να λειτουργήσουν φροντίζοντας κ τα δυο παιδια; λογικα το δευτερο, αρα αν υπαρχει τροπος στο δευτερο κ το τριτο, σιγουρα υπαρχει κ στο πρωτο. 

[Yovanna]

Just now, Lenia16 said:

Οι γάτες περπατάνε σε ένα μήνα κ ο άνθρωπος σε ένα χρόνο από τη γέννηση. Αυτό μάλλον θα πρέπει κάτι να λέει για τη διαφορά στα στάδια ανάπτυξης.

Το γνωρίζω... Το μέχρι να σταθούν στα πόδια τους ήταν σχήμα λόγου.. Πιστεύω οι περισσότεροι κατάλαβαν τι εννοώ.

[Lenia16]

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν λεω ακριβως οτι ειναι αφυσικο, αλλα προφανως αν ακους καποιον που το μωρο του ειναι ενα γαληνιο

παιδακι τυλιγμένο στην κουβερτούλα του που καθεται ηρεμα στην αγκαλια, κ το δικο σου δεν ηρεμει ποτε, λογικο ειναι να θες κ εσυ να αναπνεύσεις λιγο. ειναι εγωιστικο να θες να ξεκουραστεις; κ να το δουμε κ πιο πρακτικα, αν ηταν το δευτερο παιδι, θα επιβίωναν σε μια διαλυμένη οικογενεια κ θα παρατουσαν το μεγαλο παιδι αφρόντιστο, ή θα έβρισκαν τροπο να λειτουργήσουν φροντίζοντας κ τα δυο παιδια; λογικα το δευτερο, αρα αν υπαρχει τροπος στο δευτερο κ το τριτο, σιγουρα υπαρχει κ στο πρωτο. 

Καθόλου εγωιστικό δεν είναι, ίσα ίσα δικαιούσαι και πρέπει να το κάνεις -την ξεκούραση εννοω. Όχι όμως στη βάση του να συγκρίνεις το δικό σου μωρό με αλλα κ να λες ααα αυτός ο γονιός κοιμάται, εγώ γιατί όχι, κάτι έχει το μωρό μου. Αυτό είναι το πρόβλημα.

Just now, Yovanna είπε:

Το γνωρίζω... Το μέχρι να σταθούν στα πόδια τους ήταν σχήμα λόγου.. Πιστεύω οι περισσότεροι κατάλαβαν τι εννοώ.

Οκ. Εφόσον είναι σχήμα λόγου τοτε το πότε κάθε παιδι στέκεται στα πόδια του είναι πολύ υποκειμενικό 

[Super.mum]

Just now, Lenia16 είπε:

Τα μωρά είναι ευλογία. Είναι όμως και ταλαιπωρία, κυρίως γιατί εμείς το βλέπουμε έτσι. Γιατί μας έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι τα μωρά πρέπει να είναι μαμ κακά κ νάνι κ όχι άνθρωποι με αισθήματα, επιθυμίες κ ιδιοτροπίες, όπως όλοι! Δηλαδή αλήθεια διαφωνείτε ότι ένα νεογέννητο μωρό, που δεν βλέπει καλά καλά και δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται, είναι φυσιολογικο να θέλει να είναι όλη μέρα αγκαλιά με τη μαμά του, μέσα στην οποία ήταν όλη μέρα επί εννια μήνες; Με τον ψυχολόγο προσωπικά διαφωνώ έτσι όπως τέθηκε, αλλά όχι με την άποψη ότι αυτό που κάνει το μωρό είναι φυσιολογικό. Έχουμε τρομερές απαιτήσεις από ανθρώπους που είναι στη ζωή λιγότερο από ένα μήνα. Και μιλάει ένας άνθρωπος που το παιδι του ξυπνάει στα 3 συνεχώς -ναι, ακόμα. Εμείς δεν μπορούμε, εμείς δεν το θεωρούμε φυσιολογικό με τα δικά μας δεδομένα, που έχουν διαμορφωθεί από τον δικό μας πολιτισμο.

Προφανώς κ για όποιον δε δουλεύει αυτό πρέπει να βρει οποιαδήποτε λύση του δουλευει, συμφωνώ με όλα τα υπόλοιπα.

Οι γάτες περπατάνε σε ένα μήνα κ ο άνθρωπος σε ένα χρόνο από τη γέννηση. Αυτό μάλλον θα πρέπει κάτι να λέει για τη διαφορά στα στάδια ανάπτυξης.

Υπάρχει διαφορά στα στάδια ανάπτυξης προφανώς δεν είμαστε γάτες. Εγώ άλλο εννοούσα όταν έδωσα το παράδειγμα για την γάτα. Εννοούσα ότι κουβαλάει τα νεογέννητα της όπως και η μάνα που μόλις γέννησε έχει συνέχεια το μωράκι της πάνω της για να το ηρεμεί. Κατά την διάρκεια της μέρας και εκείνη τα ταΐζει και κρέμονται από πάνω της και τα ζεσταίνει. Δεν γίνονται ανεξάρτητα από μόνα τους , περπατάνε και μετά τα μαθαίνει να πιάνουν ποντικάκια και τους βρίσκει φαΐ. To the point .. είναι συνέχεια κοντά τους ακόμα και όταν μεγαλώσουν κάθεται και τα παρατηρεί από μακριά μην τα πειράξουν. Από την στιγμή που γίνεσαι μαμά λοιπόν εννοούσα ότι είσαι συνέχεια με το μωράκι σου μέχρι να το μάθεις να γίνει ανεξάρτητο , στην γάτα μπορεί να παίρνει κάτι μήνες στον άνθρωπο κάτι χρόνια. Για αυτές όμως είναι εξίσου μεγάλο διάστημα αν λαμβάνεις το γεγονός ότι ζουν το πολύ 15 με 16 χρόνια ενώ εμείς πολύ παραπάνω

[Lenia16]

Just now, Irina095 είπε:

Υπάρχει διαφορά στα στάδια ανάπτυξης προφανώς δεν είμαστε γάτες. Εγώ άλλο εννοούσα όταν έδωσα το παράδειγμα για την γάτα. Εννοούσα ότι κουβαλάει τα νεογέννητα της όπως και η μάνα που μόλις γέννησε έχει συνέχεια το μωράκι της πάνω της για να το ηρεμεί. Κατά την διάρκεια της μέρας και εκείνη τα ταΐζει και κρέμονται από πάνω της και τα ζεσταίνει. Δεν γίνονται ανεξάρτητα από μόνα τους , περπατάνε και μετά τα μαθαίνει να πιάνουν ποντικάκια και τους βρίσκει φαΐ. To the point .. είναι συνέχεια κοντά τους ακόμα και όταν μεγαλώσουν κάθεται και τα παρατηρεί από μακριά μην τα πειράξουν. Από την στιγμή που γίνεσαι μαμά λοιπόν εννοούσα ότι είσαι συνέχεια με το μωράκι σου μέχρι να το μάθεις να γίνει ανεξάρτητο , στην γάτα μπορεί να παίρνει κάτι μήνες στον άνθρωπο κάτι χρόνια. Για αυτές όμως είναι εξίσου μεγάλο διάστημα αν λαμβάνεις το γεγονός ότι ζουν το πολύ 15 με 16 χρόνια ενώ εμείς πολύ παραπάνω

Αυτό εννοούσα με τα στάδια ανάπτυξης. Ότι όλα είναι ανάλογα της πολυπλοκότητας του οργανισμού, της διάρκειας ζωής, των ψυχοκοινωνικών παραγόντων. Δεν ξέρω γιατί δεν έγινα κατανοητή αλλά αυτό εννοώ 

[Super.mum]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Κάποια μωρά είναι έτσι, κάποια αλλα δεν είναι. Η λογική "έτσι είναι τα μωρα, σκάσε και κολυμπα", κάποιες οικογεκογενειες τις βολεύει, κάποιες άλλες δεν το αντέχουν. το αν ειναι υγιές ή οχι, ειναι πολυ υποκειμενικό. επισης δεν ειναι για ολα τα μωρα μια φαση που περναει. καποια οντως θελουν λιγη ασφαλεια παραπανω για καποιες εβδομαδες, καποια θα ειναι πιο νευρικά απο θδιοσυγκρασια, καποια εχουν ενοχλησεις που μπορουν να αντιμετωπιστούν, καποια μαλλον εκνευριζονται απο μαμαδες με σπασμένα νευρα (οπως το δικο μου, κ τα νευρα μ ηταν σπασμένα γιατι ο αντρας μ εκανε τα παντα στο σπίτι κ δεν καταλάβαινε γιατι εγω αγχωνόμουν για το αν θα κανω και κατι αλλο, πίστευε οτι θα πρεπει να νιωθω η πιο τυχερη γυναικα του κοσμου που δεν ειχα να κουνήσω το δαχτυλάκι μου για τιποτα, εγω ομως ενιωθα οτι φυτοζωούσα). αν η οικογενεια δεν μπορει να λειτουργήσει εχοντας ολη μερα αγκαλια ενα μωρο για να μην κλαψει, πρεπει να βρει τροπο να το αντιμετωπίσει για να μην τρελαθούν ολοι. Δεν το παω προσωπικα στο σχολιο σου γιατι δεν ειςαι η μονη που υποςτηριξε αναλογη θεση. γενικα δεν θεωρω βοηθητικά αυτα τα σχολια του στιλ "ετσι ειναι τα μωρα, γιατι δεν νιώθετε μια απέραντη ευλογία  και τολμάτε να θελετε να αναπνεύςετε κιολας"; Και συγγνωμη κιολας, δεν θεωρω βοηθητικό να λες σ εναν κουρασμένο κ αγχωμένο γονιο οτι πρεπει να ψαξει την ψυχικη του υγεια. πριν γεννησω τα ελεγα κι εγω αυτα, μετα ομως καταλαβα οτι δεν θελει κ πολυ για να νιώσεις οτι πνίγεσαι κ φυσικα δεν φταις εσυ αλλα η κατασταση. την ψυχικη σου υγεια την εξασφαλίζεις προσπαθώντας να βρεις τροπο να λειτουργείς μεσα στις δυσκολιες, οχι εντεινοντας τες. αν ενα μωρο δεν ηρεμει ποτε, πιστευω οτι πρωτα αποκλείεις  θεμα υγειας, μετα προσπαθεις να παρεις μια αποσταση κ να σκεφτεις αν το ποτέ ειναι οντως ποτέ ή αν εσυ απλως εισαι απελπισμένος κ τα βλεπεις ολα μαυρα, κ μετα βλεπεις τι το ηρεμει κ προσπαθεις να διατηρήσεις αυτες τις συνθηκες ετσι ωστε να ξεκουραστει λιγο το μωρο, γιατι ενα μωρο που δεν κοιμαται ποτε δεν νομιζω οτι κερδιζει κατι απο την κουραση αυτη. εγω τουλαχιστον που το περασα αυτο για 1,5 μηνα καταλαβα οτι ηταν λαθος να θεωρω οτι αντεχει να μενει ολη μερα ξυπνιο, αφου τελικα τα κλαματα που το έπιαναν ηταν κουραση, αρα θα επρεπε να επιδιωκω να το βαζω για υπνο τακτικα κ ας μην κοιμοταν πολυ. αρα για να γυρθσω στον θεματοθέτη, δειτε τι ηρεμει το μωρο κ φτιάξτε τη μερα σας γυρω απ αυτο. δοκιμάστε ξαπλωτο θηλασμο για να μεινει η μαμα μετα ξαπλωμένη διπλα κ να ξεκουραστει κ εκεινη, τυλίξτε το σε μια κουβερτούλα κ δοκιμάστε να τον αλλάξετε αγκαλια μηπως ετσι δεν ξυπνησει κ καταφερει να αποδεσμευτεί λιγο η μαμα για να κανει καποιες δουλειες ή για προσωπικο χρονο, αν ηρεμει στο αυτοκινητο κ αν σας βολευει καντε βολτες με αυτοκινητο για να κοιμηθει κ η γυναικα σας την ιδια ωρα, αν κοιμαται στο καροτσι να τον βγάζετε μεγαλες βολτες  εξω κ δυο φορες τη μερα ακομα, μπορει να μην κοιμηθει η γυναικα σας ετσι αλλα τουλαχιστον θα περπατησει λιγο αμέριμνη, θα δει μια φιλη, θα της κανει πολυ καλο, κ αν εχει χαλαρωσει κ το μωρο μετα που θα ειναι ξεκουραστο θα ειναι πολυ καλυτερα τα πραγματα. Δεν σημαινει οτι θα κοιμηθείτε περισσοτερο ετσι, αλλα τουλαχιστον θα ειναι το μωρακι πιο ηρεμο κ εσεις λιγοτερο φορτισμένοι. αν κοιμαται στο καροτσι κ σας βολεψει, μπορειτε να κανετε βολτες την ιδια ωρα περιπου για να μπει κ σε καποιο υποτυπώδες προγραμμα. εννοειται δοκιμάστε κ μαρσιπο. επισης αν τπαρχει καποιος συγγενης, φροντίστε να ερχεται καποιες ωρες που το μωρο ειναι φαγωμένο, να το κραταει αγκαλια, για να μπορει η μαμα να κανει τις δουλειες της ή το μπανιο της ή να ξεκουραστει απλα, για να μην ειναι στο τρεξιμο ολο το 24ωρο. κ στο παιδακι θα κανει καλο να εξοικειωθεί απο μωρο με καποιον αλλον εκτος απο τους γονεις. 

Εγώ μιλάω βάση της εμπειρίας της δικιάς μου , βάση αυτών που ακούω από τόσες μαμάδες που συναναστρέφομαι και το ήσυχο μωράκι το βρίσκεις πολύ σπάνια. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα ακούς για περιστατικά (Όπως εδώ) δεν κοιμάται , κλαίει , ηρεμεί μόνο στο στήθος. Γιατί ; Γιατί είναι αφύσικο ; Και δεν είπα σκάσε και κολύμπα σε καμία περίπτωση. Απλά θα πρέπει και εκείνοι να συμβιβαστούν σε κάποια σημεία και να μην τα βλέπουν τόσο δραματικά. Όλοι περνάμε δύσκολα αλλά ρε κορίτσια άνθρωπο φέραμε στον κόσμο. Αν δεν είναι αυτό δύσκολο τότε τι ; 

[Yovanna]

Just now, Irina095 said:

Υπάρχει διαφορά στα στάδια ανάπτυξης προφανώς δεν είμαστε γάτες. Εγώ άλλο εννοούσα όταν έδωσα το παράδειγμα για την γάτα. Εννοούσα ότι κουβαλάει τα νεογέννητα της όπως και η μάνα που μόλις γέννησε έχει συνέχεια το μωράκι της πάνω της για να το ηρεμεί. Κατά την διάρκεια της μέρας και εκείνη τα ταΐζει και κρέμονται από πάνω της και τα ζεσταίνει. Δεν γίνονται ανεξάρτητα από μόνα τους , περπατάνε και μετά τα μαθαίνει να πιάνουν ποντικάκια και τους βρίσκει φαΐ. To the point .. είναι συνέχεια κοντά τους ακόμα και όταν μεγαλώσουν κάθεται και τα παρατηρεί από μακριά μην τα πειράξουν. Από την στιγμή που γίνεσαι μαμά λοιπόν εννοούσα ότι είσαι συνέχεια με το μωράκι σου μέχρι να το μάθεις να γίνει ανεξάρτητο , στην γάτα μπορεί να παίρνει κάτι μήνες στον άνθρωπο κάτι χρόνια. Για αυτές όμως είναι εξίσου μεγάλο διάστημα αν λαμβάνεις το γεγονός ότι ζουν το πολύ 15 με 16 χρόνια ενώ εμείς πολύ παραπάνω

Πολύ ωραία όλα αυτά, τα γνωρίζουμε όλοι, αλλά ακόμη δεν καταλαβαίνω τι θες να πείς και τι σχέση έχουν με τον προβληματισμό του θεματοθέτη. Εννοείς ότι εμείς οι άνθρωποι δεν τα κάνουμε αυτά? Δεν είμαστε δίπλα στα παιδιά μας? Τα βγάζουμε στον κόσμο μόνα τους χωρίς να τα έχουμε ετοιμάσει πρίν? Δεν τα φροντίζουμε αρκετά? Δεν τα προσέχουμε όπως οι γάτες τα μικρά τους? Δεν θα έπρεπε ο θεματοθέτης να προβληματίζεται/απελπίζεται που το μωρό τους δεν κοιμάται ούτε μια ώρα αν δεν είναι πάνω τους?

[Super.mum]

Just now, Yovanna είπε:

Πολύ ωραία όλα αυτά, τα γνωρίζουμε όλοι, αλλά ακόμη δεν καταλαβαίνω τι θες να πείς και τι σχέση έχουν με τον προβληματισμό του θεματοθέτη. Εννοείς ότι εμείς οι άνθρωποι δεν τα κάνουμε αυτά? Δεν είμαστε δίπλα στα παιδιά μας? Τα βγάζουμε στον κόσμο μόνα τους χωρίς να τα έχουμε ετοιμάσει πρίν? Δεν τα φροντίζουμε αρκετά? Δεν τα προσέχουμε όπως οι γάτες τα μικρά τους? Δεν θα έπρεπε ο θεματοθέτης να προβληματίζεται/απελπίζεται που το μωρό τους δεν κοιμάται ούτε μια ώρα αν δεν είναι πάνω τους?

Εννοώ ότι αυτά για την γάτα είναι φυσιολογικά και για τον άνθρωπο περίεργα. Ότι από την στιγμή που το μωρό κλαίει δεν είναι φυσικό. Δεν κοιμάται την νύχτα , άρα έχει νευρολογικό πρόβλημα Όπως λέει και ο Νίκος. Επειδή και το δικό μου παιδί λέω ήταν έτσι και τελικά δεν είχε κανένα νευρολογικό πρόβλημα απλά ήταν υστερικό μωράκι όπως είπα κ πιο πάνω. Τώρα έχω γίνει κατανοητή ; :p 

[Yovanna]

Just now, Irina095 said:

Εννοώ ότι αυτά για την γάτα είναι φυσιολογικά και για τον άνθρωπο περίεργα. Ότι από την στιγμή που το μωρό κλαίει δεν είναι φυσικό. Δεν κοιμάται την νύχτα , άρα έχει νευρολογικό πρόβλημα Όπως λέει και ο Νίκος. Επειδή και το δικό μου παιδί λέω ήταν έτσι και τελικά δεν είχε κανένα νευρολογικό πρόβλημα απλά ήταν υστερικό μωράκι όπως είπα κ πιο πάνω. Τώρα έχω γίνει κατανοητή ; :p 

Κατανοητή έγινες, όμως πουθενά δεν είδα να φαίνεται σε κάποιον περίεργο που κλαίει το παιδί ή που δεν κοιμάται καλά. Πιαστήκατε από μια φράση του ανθρώπου που έχει νεογέννητο . Εγώ ούτε το όνομα μου δεν θυμόμουν από την κούραση τους πρώτους μήνες. Οι νέοι γονείς χρειάζονται κατανόηση και βοήθεια. Όχι κάποιον να τους λέει εμμέσως ότι είναι άσπλαχνοι γονείς που δεν αντέχουν να ζούν 24 ώρες την ημέρα για το μωρό.

[kotsifikos]

Για την κάθε οικογένεια λειτουργεί κάτι διαφορετικό, ο κάθε ένας αντέχει διαφορετική ένταση κούρασης και πίεσης, είμαστε άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ μας, το να είσαι γονέας είναι το δυσκολότερο έργο που μπορεί να τελέσεις, το να είσαι ΝΕΟΣ γονέας είναι ακόμα πιο δύσκολο, κυρίως όταν δεν έχεις προετοιμαστεί για αυτό που θα έρθει.

Το κάθε ποστ εδώ δίνει και από μία συμβουλή στους γονείς, το οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει, μπορεί και όχι εξαρτάται πως λαμβάνει κανείς τι πληροφορίες που παίρνει. Το σίγουρο είναι πως ο καθέ γονιός προσπαθεί για το καλύτερο. Δεν είπε κανείς ''σκάσε και κολύμπα'' σε όλα τα ποστ βλέπω κατανόηση και προσπάθεια συμπαράστασης σε έναν γονιό ιδιαίτερα αγχωμένο, όλοι τα έχουμε περάσει αυτά, το να καθίσεις και να τονίσεις το πόσο δύσκολο είναι αυτό δεν θα βοήθήσει καθόλου την κατάσταση,  αντιθέτως τον αγχωμένο γονέα θα τον πνίξει περισσότερο αυτό.  Η αγκαλιά προτείνεται ως λύση που βοηθάει τα περισσότερα βρέφη, μόλις βγήκαν από την κοιλιά της μαμάς και αυτό που έχουν ανάγκη είναι η αγκαλιά της, το βρέφος δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η μαμά δεν αντέχει, γιατί νυστάζει γιατί είναι κουρασμένη γιατί κλαίει..το βρέφος θέλει την μαμά εκεί , και τον μπαμπά φυσικά.

Δεν προτείνεται σε έναν κουρασμένο γονιό να ασχοληθεί με την ψυχική του υγεία, αλλά προτείνεται σε έναν αγχωμένο γονιό που ενώ συμβαίνει το πιο σύνηθες για ένα βρέφος (και αφού ο παιδίατρος τα βλέπει όλα φυσιολογικά) το μυαλό του πηγαίνει στο χειρότερο σενάριο, και το πρότεινα εγώ γιατί είμαι ένας τέτοιος γονιός και ξέρω μακροπρόθεσμα τις δυσκολίες μπορεί να δημιουργήσει αυτό. Αυτό το τονίζω προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

[Super.mum]

Just now, kotsifikos είπε:

Για την κάθε οικογένεια λειτουργεί κάτι διαφορετικό, ο κάθε ένας αντέχει διαφορετική ένταση κούρασης και πίεσης, είμαστε άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ μας, το να είσαι γονέας είναι το δυσκολότερο έργο που μπορεί να τελέσεις, το να είσαι ΝΕΟΣ γονέας είναι ακόμα πιο δύσκολο, κυρίως όταν δεν έχεις προετοιμαστεί για αυτό που θα έρθει.

Το κάθε ποστ εδώ δίνει και από μία συμβουλή στους γονείς, το οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει, μπορεί και όχι εξαρτάται πως λαμβάνει κανείς τι πληροφορίες που παίρνει. Το σίγουρο είναι πως ο καθέ γονιός προσπαθεί για το καλύτερο. Δεν είπε κανείς ''σκάσε και κολύμπα'' σε όλα τα ποστ βλέπω κατανόηση και προσπάθεια συμπαράστασης σε έναν γονιό ιδιαίτερα αγχωμένο, όλοι τα έχουμε περάσει αυτά, το να καθίσεις και να τονίσεις το πόσο δύσκολο είναι αυτό δεν θα βοήθήσει καθόλου την κατάσταση,  αντιθέτως τον αγχωμένο γονέα θα τον πνίξει περισσότερο αυτό.  Η αγκαλιά προτείνεται ως λύση που βοηθάει τα περισσότερα βρέφη, μόλις βγήκαν από την κοιλιά της μαμάς και αυτό που έχουν ανάγκη είναι η αγκαλιά της, το βρέφος δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η μαμά δεν αντέχει, γιατί νυστάζει γιατί είναι κουρασμένη γιατί κλαίει..το βρέφος θέλει την μαμά εκεί , και τον μπαμπά φυσικά.

Δεν προτείνεται σε έναν κουρασμένο γονιό να ασχοληθεί με την ψυχική του υγεία, αλλά προτείνεται σε έναν αγχωμένο γονιό που ενώ συμβαίνει το πιο σύνηθες για ένα βρέφος (και αφού ο παιδίατρος τα βλέπει όλα φυσιολογικά) το μυαλό του πηγαίνει στο χειρότερο σενάριο, και το πρότεινα εγώ γιατί είμαι ένας τέτοιος γονιός και ξέρω μακροπρόθεσμα τις δυσκολίες μπορεί να δημιουργήσει αυτό. Αυτό το τονίζω προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

Τι να σου πω εμένα με βοήθησε πιο πολύ όταν μου είπαν την αλήθεια. Ότι ναι οκ είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει. Παρά το όταν μου χάιδευαν τα αυτιά και έλεγα μα τι συμβαίνει ; Μόνο σε εμένα συμβαίνει αυτό ; 

[Lenia16]

Κορίτσια και Νίκο, και μόνο που το thread έχει 76 σελίδες και 220000 εμφανίσεις νομίζω από μόνο του κατι λέει! Δεν μπορει τόσα μωρά να έχουν νευρολογικό πρόβλημα 

[Super.mum]

Just now, Yovanna είπε:

Κατανοητή έγινες, όμως πουθενά δεν είδα να φαίνεται σε κάποιον περίεργο που κλαίει το παιδί ή που δεν κοιμάται καλά. Πιαστήκατε από μια φράση του ανθρώπου που έχει νεογέννητο . Εγώ ούτε το όνομα μου δεν θυμόμουν από την κούραση τους πρώτους μήνες. Οι νέοι γονείς χρειάζονται κατανόηση και βοήθεια. Όχι κάποιον να τους λέει εμμέσως ότι είναι άσπλαχνοι γονείς που δεν αντέχουν να ζούν 24 ώρες την ημέρα για το μωρό.

Δεν πιάστηκα από καμία φράση. Απλά είπα ότι είναι φυσιολογικά αυτά ότι δηλαδή δεν συμβαίνει ότι το μωράκι έχει κάποιο θέμα. Και δεν υπονόησα για κανέναν ότι είναι άσπλαχνος γονιός αν ο άνθρωπος κατάλαβε κάτι τέτοιο από αυτό που έγραψα λογικά θα μου το αναφέρει. Μην αντιδράς έτσι , όλοι γράφουμε την άποψη μας , εσυ πιάστηκες από το παράδειγμα με την γατούλα. 

[kotsifikos]

Just now, Irina095 said:

Τι να σου πω εμένα με βοήθησε πιο πολύ όταν μου είπαν την αλήθεια. Ότι ναι οκ είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει. Παρά το όταν μου χάιδευαν τα αυτιά και έλεγα μα τι συμβαίνει ; Μόνο σε εμένα συμβαίνει αυτό ; 

Μα αυτό ακριβώς λέω, ότι όλο αυτό είναι (ξαναλέω-αφού ο παιδίατρος τα βλέπει όλα φυσιολογικά) φυσιολογικό, ότι το έχουμε περάσει όλοι, πράγματι είναι δύσκολο αλλά θέλει υπομονή αυτή η περίοδος, κανένα βρέφος δεν ήρθε στον κόσμο ρυθμισμένο να κλαίει να τρώει και να κοιμάται όποτε θέλουν οι γονείς του, για αυτό και αρχικά αναφέρω την φράση ''κυρίως είναι πιο δύσκολο όταν δεν έχεις προετοιμαστεί για αυτό που θα έρθει'' που εδώ που τα λέμε στο πρώτο παιδί κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για αυτό που ήρθε, στην πορεία όλοι μάθαμε και προσαρμοστήκαμε .

[Super.mum]

Just now, Lenia16 είπε:

Κορίτσια και Νίκο, και μόνο που το thread έχει 76 σελίδες και 220000 εμφανίσεις νομίζω από μόνο του κατι λέει! Δεν μπορει τόσα μωρά να έχουν νευρολογικό πρόβλημα 

Πες τα χαχαχχα

Just now, kotsifikos είπε:

Μα αυτό ακριβώς λέω, ότι όλο αυτό είναι (ξαναλέω-αφού ο παιδίατρος τα βλέπει όλα φυσιολογικά) φυσιολογικό, ότι το έχουμε περάσει όλοι, πράγματι είναι δύσκολο αλλά θέλει υπομονή αυτή η περίοδος, κανένα βρέφος δεν ήρθε στον κόσμο ρυθμισμένο να κλαίει να τρώει και να κοιμάται όποτε θέλουν οι γονείς του, για αυτό και αρχικά αναφέρω την φράση ''κυρίως είναι πιο δύσκολο όταν δεν έχεις προετοιμαστεί για αυτό που θα έρθει'' που εδώ που τα λέμε στο πρώτο παιδί κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για αυτό που ήρθε, στην πορεία όλοι μάθαμε και προσαρμοστήκαμε .

Ναι ακριβώς αυτό εννοούσα και εγώ δεν ξέρω δηλαδή που λένε ότι πρόσβαλα τους γονοις ... 

[Nefeli2014]

Just now, Irina095 είπε:

Πες τα χαχαχχα

Ναι ακριβώς αυτό εννοούσα και εγώ δεν ξέρω δηλαδή που λένε ότι πρόσβαλα τους γονοις ... 

Ναι μωρέ μην αγχώνεσαι, έτσι κάνουμε εδώ πιάνομαστε από μια λέξη Πρεπει να εξηγούμε συνέχεια αλλά εγω  το βαριέμαι. Άμα γράφεις συχνά θα σε μάθουν και θα σε καταλαβαίνουν. Μη σε στεναχωρεί

 

[Έσπερος]

πρίν από 18 λεπτά , Irina095 είπε:

Ναι ακριβώς αυτό εννοούσα και εγώ δεν ξέρω δηλαδή που λένε ότι πρόσβαλα τους γονοις ... 

Εντάξει το να λες για μια κρύα κούνια δεν είναι κ το πιο κομψό πράγμα εδώ που τα λέμε. Ακούγεται και κάπως σαν να τον κατηγορείς ότι θε΄λει να αφήσει το παιδί του να μαραζώνει παρατημένο για να κάνει την τρελή ζωή. Είναι άλλο αυτό, άλλο να πεις απλά οτι είναι φυσιολογικό κ το μωρό δεν έχει νευρολογικό πρόβλημα επειδή θέλει αγκαλιά. Το μωρό όμως μπορεί όντως να έχει κάτι. Κάτι απλό του στιλ έχει κουραστεί κ θέλει να κοιμηθεί κ το ενοχλούν τα φώτα κ η φασαρία, κάτι συνηθισμένο του στιλ  κλαίει για να κάνει κακά, ή κάτι πιο σύνθετο όπως οι συνέπειες μιας αλλεργίας ή μιας παλινδρόμησης, που όμως αντιμετωπίζεται αν ο γονιός το ψάξει λίγο κ δει τα συμπτώματα με ψυχραιμία. 

[Fenia27]

Just now, Έσπερος είπε:

Εντάξει το να λες για μια κρύα κούνια δεν είναι κ το πιο κομψό πράγμα εδώ που τα λέμε. Ακούγεται και κάπως σαν να τον κατηγορείς ότι θε΄λει να αφήσει το παιδί του να μαραζώνει παρατημένο για να κάνει την τρελή ζωή. Είναι άλλο αυτό, άλλο να πεις απλά οτι είναι φυσιολογικό κ το μωρό δεν έχει νευρολογικό πρόβλημα επειδή θέλει αγκαλιά. Το μωρό όμως μπορεί όντως να έχει κάτι. Κάτι απλό του στιλ έχει κουραστεί κ θέλει να κοιμηθεί κ το ενοχλούν τα φώτα κ η φασαρία, κάτι συνηθισμένο του στιλ  κλαίει για να κάνει κακά, ή κάτι πιο σύνθετο όπως οι συνέπειες μιας αλλεργίας ή μιας παλινδρόμησης, που όμως αντιμετωπίζεται αν ο γονιός το ψάξει λίγο κ δει τα συμπτώματα με ψυχραιμία. 

 

αν προσεξεις τις δημοσιευσεις του φιλου Νικου αυτο που φαινεται ειναι οτι εψαχνε μια λυση να κοιμηθει το μωρο πιο πολυ, να εχει καποιο προγραμμα κι ας ειναι 2 μηνων... να "ναρκωθει" το μωρο με φορμουλα και νομιζω και σε αλλο θεμα ρωτησε και για το βιβλιο που μαθαινεις τα μωρα να κλαινε για να κοιμηθουν...Μονος του κατεληξε να πει οτι θελει να ξεκουραστει η συζυγος κτλ (οχι οτι δεν ανυσηχουν κιολας βεβαια σαν γονεις)...Απο εκει λοιπον οι περισσοτερες κοπελες προσπαθησαν να δωσουν εμφαση οχι μονο στο ποσο φυσιολογικο αλλα και σημαντικο ειναι το μωρο να εχει την αμεριστη προσοχη και αγκαλια παρολη την κουραση γιατι το θεμα του δεν ηταν αν το παιδι εχει προβλημα αλλα πως θα το κανει να κοιμηθει πιο πολυ....Και ναι η κουνια ειναι κρυα φιλη μου σε συγκριση με την αγκαλια της μαμας...

[kotsifikos]

Παιδιά πάντως και εγώ πριν κάνω παιδί νόμιζα πως θα γεννήσω και το παιδί θα αποκτήσει πρόγραμμα το πρώτο εικοσαήμερο, μέχρι που ρώτησα τον παιδίατρο πότε θα μπει πρόγραμμα (στις 30 ημέρες) και γελώντας μου είπε να μην έχω βλέψεις για πρόγραμμα από τόσο τόσο νωρίς...κανείς δεν ήξερε πριν γίνει γονιός, έτσι και ο νίκος επειδή ακριβώς δεν ξέρει, και ακούει γύρω του πως όλα τα βρέφη κοιμούνται θεώρησε πως μάλλον δεν κάνουν κάτι σωστά, πως το δικό τους παιδί δεν είναι σαν όλα τα άλλα. 

@**nikos** αν θες να βοηθήσεις ουσιαστικά σε αυτή την φάση την γυναίκα σου σταμάτα να ακούς τι συμβαίνει με τα παιδιά που βρίσκονται γύρω σας, συζήτησε με την παιδίατρο για οποιονδήποτε προβληματισμό έχεις, και απέφευγε να σκέφτεσαι άσχημα. Κάνε μία έρευνα αγοράς και πάρε έναν μάρσιπο που θα βολέψει το παιδί και εσάς, δοκιμάστε την συγκοίμηση (με προσοχή πάντα) ειλικρινά μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ.

[Yovanna]

Just now, Fenia27 said:

 

αν προσεξεις τις δημοσιευσεις του φιλου Νικου αυτο που φαινεται ειναι οτι εψαχνε μια λυση να κοιμηθει το μωρο πιο πολυ, να εχει καποιο προγραμμα κι ας ειναι 2 μηνων... να "ναρκωθει" το μωρο με φορμουλα και νομιζω και σε αλλο θεμα ρωτησε και για το βιβλιο που μαθαινεις τα μωρα να κλαινε για να κοιμηθουν...Μονος του κατεληξε να πει οτι θελει να ξεκουραστει η συζυγος κτλ (οχι οτι δεν ανυσηχουν κιολας βεβαια σαν γονεις)...Απο εκει λοιπον οι περισσοτερες κοπελες προσπαθησαν να δωσουν εμφαση οχι μονο στο ποσο φυσιολογικο αλλα και σημαντικο ειναι το μωρο να εχει την αμεριστη προσοχη και αγκαλια παρολη την κουραση γιατι το θεμα του δεν ηταν αν το παιδι εχει προβλημα αλλα πως θα το κανει να κοιμηθει πιο πολυ....Και ναι η κουνια ειναι κρυα φιλη μου σε συγκριση με την αγκαλια της μαμας...

Και που είναι το κακό στο ότι θέλουν το παιδί να κοιμηθεί περισσότερο, και κατά συνέπεια και αυτοί? Και δεν θυμάμαι να είπε ότι θέλει να δώσει φόρμουλα για να "ναρκωθεί", είπε ότι έδωααν φόρμουλα και το μωρό κοιμήθηκε περισσότερο. Άλλες σχολίασαν ότι η φορμουλα "ναρκώνει" τα μωρά. Και γιατί δηλαδή να επισημάνουμε ότι το μωρό χρειάζεται προσοχή? Από που βγήκε το συμπέρασμα ότι δεν το προσέχουν? Προφανώς  και το προσέχουν και το φροντίζουν υπέρ το δέον, αλλιώς δεν θα ήταν τόσο κουρασμένοι/προβληματισμένοι.

Η φύση λοιπόν, θεωρεί πως κοντά στους εννέα μήνες, το μωρό είναι έτοιμο να επιβιώσει έξω από την φιλόξενη κοιλίτσα της μαμάς του. Δεν έχουν όλα τα μωρά την ανάγκη να κοιμούνται στην αγκαλιά της μαμάς τους. Πολλά μωρά κοιμούνται του καλού καιρού στις κρύες κούνιες τους ( όπως το δικό μου). Τα άλλα που διαμαρτύρονται, ίσως να έχουν περισσότερες ενοχλήσεις/ πονάκια, και όλοι ξέρουμε ότι η αγκαλιά ανακουφίζει (όχι μόνο τα μωρά). Δεν είναι κακό λοιπόν να ψάξεις τι μπορεί να το ενοχλεί και πώς μπορείς να το βοηθήσεις  ώστε να ξεκουράζεστε όλοι καλύτερα.