Ομιλία - ανάπτυξη της ομιλίας σε παιδιά κάτω των 3 ετών

[rike 0]

Η μικρή μου κόρη, που γίνεται αυτό το μήνα 2 ετών, συγκριτικά με την πρώτη μου κόρη έχει αργήσει στην ομιλία.

Βέβαια γεννήθηκε πρόωρα κατά 2 μήνες και γενικά μετράμε το χρόνο αλλιώς αλλά μέχρι πότε? Περπάτησε 14ρων μηνών, και είναι ένα πολύ χαρούμενο παιδάκι. Συνενοούμαστε πλήρως, πάει σταθμό τρώει μόνη της από πολύ μικρή, προσπαθεί να βάλει τα παπούτσια της και σχεδόν τα καταφέρνει. Φυσικά μπορεί να τα βγάλει άνετα παπούτσια και κάλτσες και παντελόνι κλπ.

Το μόνο που με βάζει σε σκέψεις είναι η ομιλία. Λέει πολλές λέξεις με τον δικό της τρόπο, ζητάει όπως μπορεί αυτό που θέλει. Γενικά λέει καινούριες λέξεις με σταθερή αύξηση.... δηλαδή κάθε μέρα μας πετάει και κάτι καινούριο, αλλά όχι με το ρυθμό που θα περίμενα και όχι πολύ καθαρά. Παρατηρώ όμως ότι δεν κολλάει ακόμα 2 λέξεις μαζί. Ή αν το κάνει είναι πολύ λίγες φορές.

Θυμάμαι ότι με τη μεγάλη μου συζητούσαμε σε αυτή την ηλικία. Έκανε ολόκληρες προτάσεις καθαρά. Βέβαια η πρώτη ήταν σε όλα μπροστά από την ηλικία της. Με τις κοπέλες στο σταθμό που το έχω συζητήσει μου λένε ότι είναι μικρή και έχω απαιτήσεις και δεν είναι καθόλου πίσω για την ηλικία της.

 

Γενικά δεν θεωρώ ότι υπάρχει πρόβλημα απλά συγκρίνω με την μεγάλη. Παρόλα αυτό όμως έρχονται στιγμές που σκέφτομαι μα γιατί να μη βάζει ακόμα 2 λέξεις μαζί να σηχματίζει προτασούλα? Μήπως άργησε πολύ? Βλέπω βέβαια παιδάκια στην ηλικία της που μιλάνε περισσότερο και άλλα που είναι σαν τη δικιά μου.

Επίσης από όσα διάβασα παρατηρώ ότι ακόμα δεν μπορεί να πηδήξει με τα δύο πόδια ταυτόχρονα. Προσπαθεί αλλά κάνει κάτι σαν κουτσό. Μήπως έχει σχέση με την προωρότητα το ότι αργεί να κατακτήσει κάποια πράγματα?

 

Επειδή δεν μου αρέσει να ψάχνομαι χωρίς λόγο. Έχω αναρωτηθεί από όσα διαβάζω, πότε ακριβώς ανησυχούμε?

[κικη 1]

Αγαπητη φιλη,

το καθε παιδι εχει τους δικους του ρυθμους και δεν μπορουμε να το συγκρινουμε με τα αλλα ωστωσο καλα κανετε κατα την ταπεινη αποψη μου και ειστε σε ενγρηγορση διοτι η μανα ειναι η πρωτη που θα κρινει αν το παιδι της ειναι μεσα στα φυσιολογικα ορια αναπτυξης.

Εγω προσωπικα μητερα ενος κοριτσιου που κινειται μεσα στα πλαισια της ειδικης αγωγης θα σας ελεγα πως αν γυρω στα δυομησι δεν ειναι ικανοποιητικη η εξελιξη του λογου της καλο θα ηταν να εβλεπε καποιος ειδικος, καλυτερα να ειστε υπερβολικη και υπερπροστατευτικη παρα αν υπαρχει καποια δυσκολια να χασετε πολυτιμο χρονο.

Οσο αναφορα για τα πηδηματακια ειναι νωρις ακομα για να εχει κατακτησει αυτη την δραστηριοτητα, στο τριτο περιπου ετος αν θυμαμαι καλα πρεπει να μπορει να κανει αυτη την ενεργεια

[rike 0]

Απλά επειδή όλα είναι πολύ σχετικά τι εννούμε ικανοποιητική εξέλιξη του λόγου? πχ Πότε θα πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να σχηματίζουν προτάσεις?

Αν τη συγκρίνω με την μεγάλη μου, γιατί αυτό το μέτρο έχω είναι πίσω. Λέει μόνο λέξεις και όχι όλες καθαρά. Γενικά όμως η μεγάλη έδειχνε μεγάλη θέληση για μάθηση, ενώ η μικρή είναι πιο ζωηρή και ανηπάκουη, και δε δείχνει πολύ ενδιαφέρον για τη γλώσσα. Να το πιο ωμά, είναι πιο χύμα σε όλα της

Όμως τυχαίνει η μεγάλη μου κόρη να ήταν και να είναι σε πολλά πράγματα πολύ μπροστα! Πολύ ώριμη... και υπάκουη, και μιλούσε σαν παιδί στα 2 της. Κάναμε κανονικό διάλογο. Για αυτό ίσως το σκέφτομαι. Αν δεν είχα μέτρο σύγκρισης, δε θα το σκεφτόμουν καν. Απλά συγκρίνοντας με τη μεγάλη, σκέφτομαι μήπως έχω παράλογες απαιτήσεις από τη μικρή που είναι γενικά πιο "μπουμπού".

[ΜΑΡΥ.Τ 0]

Με αυτά που γράφετε ρε παιδιά με κάνετε και προβληματίζομαι.

Για παράδειγμα, ο γιος μου μιλάει αρκετά καλά και κάνει προτάσεις, τρώει μόνος, περπατάει ανάποδα, βάζει κύβους τον έναν πάνω στον άλλον όμως δεν τον έχω δει να βγάζει τα παπούτσια του μόνος του ή να βγάλει το παντελόνι του. Δεν τον έχω δει να πηδάει από ένα μικρό ύψωμα αλλά κάνει πηδηματάκια στο πάτωμα.

Του αρέσει να ζωγραφίζει, θέλει να αλλάζει συνεχώς τα χρώματα, αλλά δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιο είναι το κάθε χρώμα ( μερικές φορές το πετυχαίνει περισσότερο από τύχη νομίζω.)

Ποιο είναι το φυσιολογικό για την ηλικία των 2 ετών??

[rike 0]

Για αυτό λέω κι εγώ ότι όλα είναι πολύ σχετικά.

Τι σημαίνει ικανοποιητική ανάπτυξη λόγου? Πότε ανησυχούμε.

Εσύ mtheo τι εννοείς μιλάει αρκετά καλά?

[ΣΟΦΙΑ 1]

Με αυτά που γράφετε ρε παιδιά με κάνετε και προβληματίζομαι.

Για παράδειγμα, ο γιος μου μιλάει αρκετά καλά και κάνει προτάσεις, τρώει μόνος, περπατάει ανάποδα, βάζει κύβους τον έναν πάνω στον άλλον όμως δεν τον έχω δει να βγάζει τα παπούτσια του μόνος του ή να βγάλει το παντελόνι του. Δεν τον έχω δει να πηδάει από ένα μικρό ύψωμα αλλά κάνει πηδηματάκια στο πάτωμα.

Του αρέσει να ζωγραφίζει, θέλει να αλλάζει συνεχώς τα χρώματα, αλλά δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιο είναι το κάθε χρώμα ( μερικές φορές το πετυχαίνει περισσότερο από τύχη νομίζω.)

Ποιο είναι το φυσιολογικό για την ηλικία των 2 ετών??

 

Και μένα που είναι 28μηνων δεν ξεχωρίζει παντα τα χρώματα. Μερικές φορές συμβαίνει.. Π.Χ. Στους κύβους του λέω δώσμου ένα μπλε, έναν κοκκινο έναν πορτοκαλί έναν ροζ κατά το 90% τους δίνει σωστά. Ειδικά αν του πω ένα πορτοκαλί σαν το πορτοκάλι, ή ένα κόκκινο σαν το καρπούζι ή ένα κίτρινο σαν το λεμόνι θα τους δώσει ολόσωστα. Τις κάλτες, τις παντόφλες του τις βγάζει μόνος του. Δεν βγάζει όμως το παντελόνι του δεν το χουμε δουλέψει κιολας δηλαδή δεν του το δειξα. Απο την άλλη του λέω χωρίς να βλεπει το σχήμα κάνε ένα κύκλο στο χαρτί και κάνει ένα κουλουράκι. Εχθές μου έκανε και καρδιά χωρίς να τη βλέπει.. Η ομιλία του είναι αρκετά καλή, προτάσεις, ερωτήσεις, όλες τις λέξεις.. πηδάει και με τα δύο πόδια κάνει ποδήλατάκι από 20 μηνών..

Καλό είναι να είμαστε σε εγρήγορση αλλά δεν πρέπει να είμαστε και υπερβολικοί.. ¨Οταν όμως για οποιοδήποτε λογο έχουμε ανησυχίες έστω και υπερβολικες ας τις μεταφέρουμε στον παιδίατρο που σίγουρα θα μπορεί να τις αξιολογήσει καλύτερα.

[κικη 1]

Νομιζω πως η υπερβολη δεν κανει καλο σε κανενα θεμα....αν μεχρι τωρα εισασταν με το παιδι σας ικανοποιημενη καλα θα κανετε να μην ανησυχειτε ουτε τωρα Mtheo

Οσο για εσας που ρωτατε για το λογο θα σας πω το εξης σιγουρο, στην ηλικια των δυο πρεπει οπωσδηποτε να σχηματιζει μικρες προτασουλες των δυο η' τριων λεξεων πχ μαμα θελω νερο ομως επειδη οπως προαναφερα ολα τα παιδια δεν ειναι ιδια μπορει η ρυθμοι της μικρης να ειναι λιγο πιο αργοι η' εστω επειδη η μικρη ειναι πιο χυμα(οπως λετε και η ιδια)να θελει λιγο ακομα χρονο.

Εν ολιγοις αν φτανει το παιδι κοντα στα τρια του χρονια και δεν σχηματιζει τετοιες μικρες προτασουλες καλο θα ηταν να παρετε και μια γνωμη απο ειδικο.

Συμβουλη μου ειναι καλο θα ηταν να εμπιστευθητε το ενστικτο σας, αν δηλ κατι σας τρωει μεσα σας πως δεν ειναι ολα οκ τοτε ακολουθηστε το...αν παλι σας καθησυχαζει τοτε ολα καλα http://www.noesi.gr/syndrome/adhd

Αν θελετε ριξτε μια ματια σε αυτο το σαιτ, μην ανησυχησετε ειναι πολυ μικρουλα η κορη σας για να εκδηλωσει τετοιο συνδρομο, απλως καμια φορα ειναι καλο να εχουμε κατα νου καποια πραγματα.

[angela 0]

Δείτε και αυτό το site

 

http://www.myworld.gr/browse/1040

[rike 0]

Συμβουλη μου ειναι καλο θα ηταν να εμπιστευθητε το ενστικτο σας, αν δηλ κατι σας τρωει μεσα σας πως δεν ειναι ολα οκ τοτε ακολουθηστε το...αν παλι σας καθησυχαζει τοτε ολα καλα

 

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Το ένστικτό μου λέει ότι δεν τρέχει τίποτα εκτός από τις ωτίτιδες που την ταλαιπωρούν και μπορεί να συμβάλουν.

 

Η μικρή έχει συνεχόμενη ρινίτιδα, η οποία φέρνει συνεχόμενες ωτίτιδες και ο ΩΡΙΛΑ διέγνωσε με ενδοσκόπιση ότι οφείλονται σε κρεατάκια.

Προφανώς η ακοή της δεν είναι τέλεια 100% όπως φάνηκε και από το ακοόγραμμα, επειδή έχει υγρό λόγω της ωτίτιδας και όχι κάτι παθολογικό όπως μας διευκρίνησε ο Ωριλά. Όπως μας είπε είναι κάτι αναστρέψιμο αλλά θα βελτιωθεί αφού βελτιωθεί η ρινίτιδα.

Δηλαδή δεν έχει νόημα να θεραπεύσουμε τα αυτάκια αν δε θεραπεύσουμε τη μύτη που είναι η αρχή του κακού. Θεραπεία για τη μύτη δεν υπάρχει αφού αποφεύγουμε οτιδήποτε κορτιζονούχο. Μόνο ορό. Αυτό και μένα με κάνει να πιστεύω ότι συμβάλει στην ανάπτυξη της ομιλίας της.

Αλλα εφόσον 2 ΩΡΙΛΑ ο ένας στο παίδων πεντέλης και ο άλλος ιδιώτης, αλλά και ο παιδίατρος δεν συστήνουν κάποια άλλη αντιμετώπιση προς το παρόν τι μπορώ να κάνω? Η μύτη της που είναι σχεδόν πάντα βουλωμένη δεν την βοηθάει στην άρθρωση.

 

Ξαναλέω βέβαια ότι συνενούμαστε και απαντάει σε όλα ναι όχι επαναλαμβάνει ότι της λέμε και κάνει προσπάθεια να πει σωστά τη λέξη. Λέει συνεχώς ουσιαστικά ρήματα στο σωστό πρόσωπο, απλά ακόμα δεν έχει αρχίσει προτασούλες. Τα μόνο που χρησιμοποιεί από 2 λέξεις μαζί λόγω και του αρνητισμού της ηλικίας είναι το Δε θέλω.

[ΜΑΡΥ.Τ 0]

Εσύ mtheo τι εννοείς μιλάει αρκετά καλά?

 

Καταφέρνει να κάνει προτάσεις πάνω από 3 ή τέσσερις λέξεις,

Μπορεί να μου αφηγηθεί μια εμπειρία του με προτάσεις, αν τον ρωτήσω τι έκανες σήμερα ( εννοείτε με κάποια λαθάκια ενδιάμεσα)

Μπορεί να επαναλάβει στοίχους τραγουδιών.

Όμως θέλω εδώ να αναφέρω και το εξής: Ο μικρός είναι όλη την μέρα με την γιαγιά του η οποία όλη μέρα του μιλάει, πραγματικά παιδιά όλη μέρα του εξηγεί τι είναι αυτό και τι εκείνο, η αγελάδα μας δίνει το γάλα και το τυρί κλπ, πιστεύω ότι σε αυτήν οφείλετε που μιλάει τόσο πολύ ο μικρός.

Τα περισσότερα παιδάκια που ξέρω δεν λένε τόσα πολλά.

Ένα κοριτσάκι το οποίο είναι ένα μήνα μικρότερο από εμάς δεν κάνει προτάσεις των 2 λέξεων, δεν λέει π.χ. μαμά κοίτα. Λέει ή μαμά ή κοίτα.

Ένα κοριτσάκι το οποίο είναι ένα μήνα μεγαλύτερο κάνει προτασούλες με 2 – 3 λέξεις όμως όχι ιδιαίτερα καθαρά.

Ένα αγοράκι το οποίο είναι 3 μήνες μικρότερο δεν λέει πέρα από μαμα, μπαμπα, γάλα, και κάποιες ακόμα λέξεις.

Κανένα από τα παραπάνω παιδάκια δεν ανησυχεί τους παιδιάτρους τους. Μήπως λοιπόν πρέπει να είναι παραπάνω από 1-2 τα συμπτώματα ενός παιδιού για να ανησυχήσει ένας γονιός?

[Μαρια Στυλιανακη 17]

Είχα γράψει πόστ και μου σβήστηκε!

 

λοιπόν.

 

οι πίνακες αυτοί είναι βοηθητικοί και αυτό που λένε ότι αυτές τις δραστηριότητες τις αποκτά ένα παιδί με τη βοηθεια του γονιού του - όχι μόνο του εντελώς.

 

εάν παρόλη τη βοήθεια δεν μπορεί ακόμα να τα κατακτήσει τότε πάλι δεν σημαίνει κάτι απόλυτο.

 

Ένας λογοθεραπευτής μπορεί να κάνει καλό και σε ένα παιδί που είναι απλώς πίσω όχι μόνο σε ένα παιδί του οποιου η ομιλία καθυστερεί λόγω κάποιου συνδρόμου.

 

Άρα, δεν χάνει κανείς τίποτα (εκτος του χρόνου του) να συμβουλευτεί κάποιον ειδικό. (συνιστώ να μήν γίνονται μεγάλες συζητήσεις μπροστά στο παιδί με τον ειδικό -)

 

Όμως θα ήθελα να πω ότι ένας παιδίατρος δεν είναι πάντα ο κατάλληλος για να εκφέρει γνώμη όσον αφορά τα αναπτυξιακά στάδια και ικανότητες του παιδιού. Ο αναπτυξιολόγος είναι αυτός που θα δώσει πιό σωστή αξιολόγηση αλλά και ο λογοπαιδικός και ή παιχοψυχίατρος.

 

Μήπως λοιπόν πρέπει να είναι παραπάνω από 1-2 τα συμπτώματα ενός παιδιού για να ανησυχήσει ένας γονιός?

όχι - η ομιλία μπορεί να είναι και απο μόνη της κάποιο σύμπτωμα που χρειάζεται υποστήριξη για να ξεπεραστεί. Ίσως και απλώς με ασκήσεις έκφρασης του παιδιού (χορός, παιχνίδια ζωγραφική) και με λίγη βοήθεια ενός λογοθεραπευτή.

 

είναι όλη την μέρα με την γιαγιά του η οποία όλη μέρα του μιλάει,

εννοείται ότι είναι τεράστια η διαφορά με ένα άλλο παιδί το οποίο δεν ακούει κάποιον να του μιλάει συνέχεια ! Είναι πολύ λογικό ότι "το αυτί" του παίρνει πολλές πληροφορίες και με αυτές μπορεί πιό εύκολα να "συνθέσει" την ομιλία του.

 

Εγώ θα έλεγα ότι παιδιά που δεν μιλάνε όσο άλλα, έχουν ανάγκη απο καθοδήγηση, έτσι ώστε να νιώσουν ελεύθερα να μιλήσουν όταν αυτά το θέλουν.

ο λόγος είναι έκφραση.

Ένα παιδί που νιώθει αβοήθητο είτε επειδή δεν έχει κατακτήσει ακόμα όσα θα ήθελε και το ίδιο, ή είτε επειδή δεν του τα δείχνει κάποιος επαρκώς απογοητεύεται και ενδεχομένως αυτο λειτουργεί σαν ανασταλτικός παράγοντας.

Επαφή με άλλα παιδιά και παιχνίδια έκφρασης (χορός ζωγραφική κτλ) είναι το πάν, έτσι ώστε να βρεί ένα παιδί νόημα στο να μιλήσει.

[gini 0]

Έγώ έχω μια ανησυχία σχετικά με την ομιλία του μικρού μου αλλά δεν ξέρω αν είναι λογικό, πείτε μου τη γνώμη σας.

Εδώ και μερικούς μήνες (περίπου 5) λέει πολλές λέξεις και ότι του πεις μπορεί να το επαναλάβει. Σαν ήχο όμως... Γενικά δεν μιλάει καθόλου καθαρά. Μερικές φορές αντιστρέφει συλλαβές. Ας πούμε αντί να πει "ντεπόν" λέει "πεντόν"...

Με το πέρασμα αυτών των μηνών δεν θα έπρεπε να βελτιώνεται η άρθρωσή του? Χρειάζεται λέτε περισσότερο χρόνο;

Αν ήθελα να τον δει κάποιος ειδικός (λογοθεραπευτής για παράδειγμα) που θα μπορούσα να τον αναζητήσω;

[Λίτσα 1]

Kαλημέρα και από εμένα!

Εμένα ο παιδίατρός μου έχει την ειδικότητα του αναπτυξιολόγου και με έχει βοηθήσει πάρα πολυ στην εξέλιξη του λόγου των παιδιών μου. Βέβαια και εγώ ανακαλύπτω τεράστιες διαφορές ανάμεσά τους και πολλές φορές κάνω το λάθος να συγκρινω τα δύο παιδιά. Αν και ανάμεσα σε αγόρι κορίτσι δεν πρέπει να συγκρίνουμε γιατί τα αγόρια είναι πιο αργά γενικότερα στην εξέλιξη του. Σας γράφω συνοπτικά την εξέλιξη τους:

Η κόρη μου σήμερα 2 1/2 χρονών: μιλάει καθάρα, Σχιματίζει προτάσεις, ξέρει ολοκληρα τραγούδια, αφηγείται ιστρορίες και παραμύθια, μιμείται πχ μαγειρεύει, κάνει μπάνιο την κούκλα κτλ, ανεβοκατεβαινει σκαλιά με ευκολία, τρέχει, χοροπηδάει (και στο ένα πόδι), κάνει πύργους με δέκα τουβλάκια και κάνει μόνη της παζλ με 48 τεμάχια! Απίστευτό?? Κι όμως! Η μικρή περπάτησε 7 1/2 μηνών, στο χρόνο πηδούσε και ανέβαινε σκαλιά, χρησιμοποιούσε 120 λέξεις (τις έχω γράψει!), 16 μηνών έκανε προτάσεις με 2-3 λεξούλες. Απλά με την κόρη μου είχα ασχοληθεί πάρα πολύ!

Όλη την ημέρα μιλούσαμε, ακουγαμε τραγούδια, διαβάζαμε βιβλία κτλ. Τώρα ειμαστε στην φάση που μαθαίνουμε τα χρώματα και έχω βρει ένα τρόπο για να τα συκρατεί στο μυαλό της πχ βλέπουμε κάτι κόκκινο και με ρωτάει μαμα τι χρώμα είναι αυτό? της λέω:με τι μοιάζει? Με το μήλο μου λέει , άρα είναι κόκκινο. (Δηλ το μήλο για το κοκκινο, ο ήλιος για το κίτρινο, το χορταράκι για το πράσινο κτλ)

Τώρα ο μικρός μας τεμπέλης.... Είναι 11 μηνών: μπουσουλάει, περπατάει με βοήθεια όχι μόνος του φοβάται, λέει 4-5 λεξούλες που καταλαβαίνουμε και πολλες του τύπου γκι γκι γκι , πα πα πα , μπα μπα μπα. Κάνει πύργους με 2-3 τουβλάκια, τα χτυπάει και απο χθες ξεκίνησε να τα ενώνει! Δεν νομίζω να ξεχνάω κάτι.

Σήμερα έχω ένα ραντεβου με μια ομάδα αναπτυξιολόγων του Ιπποκράτειου Νοσοκομειου Θεσσαλονικης οι οποίοι διεξαγουν ένα τεστ για τις μαθησιακές δυσκολίες που μπορει να αντιμετωπίσουν τα παιδιά απο την στιγμή που πηγαίνουν σχολείο.Αυτο το τέστ γίνεται σε παιδάκια μέχρι 5 ετών νομίζω.

Θα σας μεταφέρω την εμπειρία μου αύριο.Θα βρω και τηλέφωνο για οποια ενδιαφέρεται να κάνει το τέστ.

[Polina 0]

Ο Ιωακείμ είναι τώρα σχεδόν 2,5 χρονών. Ξεκίνησε να λέει λέξεις απο ενός έτους και μετά. Τώρα κάνει προτάσεις, μπορεί να διηγηθεί μικρές ιστοριούλες, γενικά δεν έχω κάποιο πρόβλημα όσο αφορά την ποσότητα των λέξεων - προτάσεων που λέει. Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι κάνει συντακτικά/γραμματικά λάθη (φυσιολογικό μου φαίνεται). Τα λάθη του είναι κυρίως ότι χρησιμοποιεί το β΄ενικό όταν μιλάει για τον εαυτό του, δηλ λεει "θέλεις νερό" και όχι θέλω νερό και ότι πολλές φορές το ρήμα ακολουθεί το ουσιαστικό, δηλ νερό θέλεις . Να μου πείτε με τι κάθομαι και ασχολούμαι!!

Τα χρώματα τα έχει μάθει εδώ και πολλούς μήνες, έδειξε μια ιδιαίτερη προτίμηση για το κίτρινο και απο κεί ξεκίνησε να ενδιαφέρεται. Για πηδήματα, σκάλες κλπ τα κάνει εδώ και καιρό (εχουμε και σκάλα στο σπίτι), τώρα έχουμε περάσει στη φάση της...σβούρας!!

να δούμε τα παμπέρς πότε θα κόψουμε!! προσπαθώ να μην τον συγκρίνω με άλλα παιδιά γιατί το κάθε ένα είναι περισσότερο "γρήγορο" σε κάτι, έχουν διαφορετικούς ρυθμούς, αλλά ως γονέίς πάντα αγχωνόμαστε!!

[Μαρια Στυλιανακη 17]

Αν ήθελα να τον δει κάποιος ειδικός (λογοθεραπευτής για παράδειγμα) που θα μπορούσα να τον αναζητήσω;

 

angela που είσαι?

η angela έχει πληροφορίες για αυτό είχα δεί που έγραψε για κάποιον πολύ καλό στην Αθήνα.

 

εκτός απο αυτό, μπορείς να ρωτήσεις την γραμμή συνδεσμος, εκείνοι επίσης θα ξέρουν να σε παραπέμψουν. τηλ. 801 801 1177

http://parents.org.gr/news/?sid=148

[maria 2]

Μήπως ξέρετε, από ποια ηλικία (μηνών) εάν το παιδί δεν λέει άλλες λέξεις εκτός το 'μαμά', 'μπαμπά' πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε?

[angela 0]

αγαπητή μου Μαρία

εμάς μας είπαν ότι πριν τα δύο χρόνια δεν δίνουν γνωμάτευση σε κάποιο παιδί εάν έχει ή όχι κάποιο σύνδρομο και γιαυτό δεν μιλάει ή δεν λέει αυτά που θα έπρεπε να πει για την ηλικία του, άρα το ψάχνεις γενικώτερα για την ομιλία ανάμεσα στα δύο με δυόμιση!

Βέβαια για τα σύνδρομα που γνωρίζω ένα παιδί θα πρέπει να έχει και άλλα χαρακτηριστικά , μόνο η ομιλία μπορεί απλά να ωφείλεται στην τεμπελιά του ή ότι θέλει τον χρόνο του κλπ.

Γνωρίζω πολλές περιπτώσεις που άργησαν να μιλήσουν μέχρι και 5 ετών και δεν ανήκουν σε κάνένα σύνδρομο, είναι απόλυτα φυσιολογικοί!!!

Για το φάσμα του αυτισμού και της διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής άλλο σοβαρό σύμπτωμα που θα πρέπει να υπάρχει είναι αν το παιδί δεν δείχνει αντικείμενα που θέλει με τον δείκτη του χεριού του και αν δεν σας κοιτάει στα μάτια όταν του μιλάτε ή δεν ανταποκρίνεται στο άκουσμα του ονόματός του!

Πάντως αρμόδιος είναι μόνο ο γιατρός, γιατί θα μπορούσε ένα παιδί μετά από πολλές ωτίτιδες να μην ακούει καλά και γιαυτό να μην μιλάει! αρα όχι πανικός, αλλά έγκυρή ενημέρωση από ειδικούς, παιδίατρο καταρχήν και μετά αναπτυξιολόγο κλπ!

[maria 2]

Το ξέρω ότι είναι δύσκολο να καταλάβεις από μικρή ηλικία εαν το παιδί έχει κάτι. Το θέμα είναι να ξέρεις περίπου εαν θα πρέπει να κάνεις κάτι, ΄στω σαν απλή εξέταση ή όχι και αν ναι από ποια ηλικία.

 

Η παιδίατρος τον βλέπει κάθε μήνα - 2 μήνες περίπου και συνήθως κάνουμε και από 1 εμβόλιο. Ο μικρός΄με το που θα πατήσει το πόδι του στο ιατρείο βάζει τα κλάματα και δεν σταματάει καθόλου.

Άρα όσο καλός και να είναι ένας γιατρός δεν μπορεί να διαγνώσει κάτι μέσα σε 5 λεπτά και κάτω από τέτοιες συνθήκες.

 

Αυτό που μας λέει και ξέρουμε είναι ότι είναι πολύ ζωηρός και ότι έχει δύναμη. Για να του κάνουμε εμβόλιο, τον κρατάμε 2 άτομα και η γιατρός του κάνει την ένεση.

 

Γενικά είναι φυσιολογικό παιδάκι, αν και είναι πάρα πολύ ζωηρό. Προς το παρόν λέει "μαμά", "μπαμπά" (αν δεν τις λέει πάντα σε εμάς, αλλά και σε οικία αντικείμενα). Τώρα με μεγάλη μου χαρά, τον ακούω που προσπαθεί να επαναλάβει κάποιες συγκεκριμένες λέξεις που του λέμε (όχι πάντα), με αποτέλεσμα να βγάζει ένα ήχο που μοιάζει με αυτές τις λέξεις.

 

Ξέρω ότι είναι πανέξυπνος και ότι καταλαβαίνει ότι του λέμε, αν και πολλές φορές μας αγνοεί (ειδικά εαν του λέμε να μην κάνει κάτι)...

 

Γενικότερα δεν είχα επαφή με άλλα παιδάκια για να ξέρω πως είναι, αν και πολύ γνωστοί μου όταν τον βλέπουν να γυρίζει σαν σβούρα και να μην αφήνει τίποτα όρθιο, μου λένε ότι είναι πολύ ζωηρό παιδί. Προς το παρόν ξέρω ότι είναι πολύ νωρίς για να ανησυχώ, αλλά προσπαθώ να έχω τα μάτια μου ανοιχτά, ώστε αν χρειαστεί να ξέρω εαν θα πρέπει να ζητήσω βοήθεια και από που.

[angela 0]

Μαρία

συμφωνώ ότι με μια πεντάλεπτη επαφή δεν μπορεί ο γιατρός να εκφέρει γνώμη και χωρίς να σε αγχώσω και ο Νεκτάριος ήταν ζωήρός και είναι πανέξυπνος και έκανε ακριβώς αυτά που γράφεις και είναι φυσιολογικά για τα παιδάκια της ηλικίας του αλλά στην πορεία μας βρήκαν άλλα!!!

Δείχνει ότι θέλει με το δάκτυλο;;;

Σας κοιτάει στα μάτια όταν του μιλάτε;;;

Μήπως κάποιες ώρες ένώ του μιλάτε έχετε την εντύπωση ότι είναι"κουφός";;;

Αυτές είναι οι πρώτες ενδείξεις για ΔΑΔ!!!

Αν δεν τα κάνει αυτά περίμενε να πάει δυόμιση αν δεν έχει ξεκαθαρίσει ο λόγος του να το ψάξετε τότε! Μέχρι τότε απλά να του μιλάτε, να τραγουδάτε και να έχει αρκετά ακουστικά ερεθίσματα!

Δεν έχουν όλα τα παιδιά προβλημα αμα δεν μιλάνε αρκετά ή καθαρά προς Θεού!!!

[maria 2]

Σπάνια δείχνει τι θέλει, συνήθως προσπαθεί να το πιάσει μόνος του παρά να μας το ζητήσει και αν δεν μπορεί να το φτάσει απλά το κοιτάει και βάζει τα κλάμματα. Η π.χ. προσπαθεί να μπει στο ποδηλατάκι για να του κάνουμε βόλτα, ή μας φέρνει π.χ. το βιβλίο του, ή τις σαπουνόφουσκες για να παίξουμε μαζί. Πάντως να δείχνει κάτι τον έχω δει μόνο εάν περάσουμε μπροστά από παιδική χαρά να μας δείχνει τις κουνιες για να τον πάμε.

 

Συνήθως όταν του μιλάμε θα γυρίσει να μας κοιτάξει, αλλά εαν είναι απασχολημένος με κάτι, θα επιστρέψει αμέσως σε αυτό που κάνει αγνοόντας μας. Απλά ξέρω ότι καταλαβαίνει πως του μιλάμε γιατί γυρίζει το κεφάλι προς τα εμάς, και ανάλογα το τι θα του πούμε πράτει αντίστοιχα. Ξέρω πολύ καλά ότι μας ακούει και ότι καταλαβαίνει αυτά που του λέμε, όταν τον συμφέρουν.

 

Το καλό είναι ότι πολλές φορές παρατηρεί αυτα που κάνουμε και προσπαθεί να τα κάνει με μεγάλη επιμονή (π.χ. προσπαθεί πολύ ώρα να βάλει τα κλειδιά στην κλειδαρότρυπα, ή να προσπαθεί να κάνει κάτι άλλο που εμείς κάνουμε). Βέβαια δεν παίζει ποτέ με τα παιχνίδια του. Αν κάποιο έχει να το δει καιρό, παίζει λίγο και μετά το βαριέται. Μόνο με δικά μας αντικείμενα θέλει να ασχολείται...

 

Γενικά όταν είμαστε δεν θεωρώ ότι έχει κάποιο πρόβλημα. Απλά ανησυχώ λίγο όταν τον συγκρίνω με άλλα παιδάκια (είναι πολύ πιο ζωηρός). Και να έχει κάτι όπου και να τον παω θα μου πουν ότι είναι πολύ νωρίς και πράγματι θεωρώ ότι δεν έχει νόημα, απλά καλό είναι να ενημερώνομαι, ώστε να μην τρέχω αργότερα άδικα σε ειδικούς χωρίς λόγο...

[angela 0]

Για μια απλή ενημέρωση καλό θα ήταν να διάβαζες λίγο τα βιολόγια που υπάρχουν στο site του http://www.noesi.gr/blog

Θα μάθεις μέσα από αυτά τα αληθινά βιώματα να αναγνωρίζεις επικίνδυνα συμπτώματα που θα πρέπει να σου προξενήσουν το ενδιαφέρον για να το ψάξεις περαιτέρω!

Πάντως είναι στα αλήθεια πολύ μικρός για να βγάζεις γρήγορα συμπεράσματα και κατά την γνώμη μου άδικα αγχώνεσαι και ανησυχείς!!!

Δώστου απλά περισσότερα ακουστικά ερεθίσματα και ο χρόνος θα κάνει την δουλειά του!

[ΜΑΡΥ.Τ 0]

Angela, οι πληροφορίες που μας δίνεις είναι πραγματικά πολύτιμες.

Ευχαριστώ

[maria 2]

Σε ευχαριστώ πολύ. Όσο πιο ενήμερος είσαι για κάτι, τόσο περισσότερο ανοιχτόμυαλος γίνεσαι,ακόμα και αν μην υπάρχει κανένα πρόβλημα

[angela 0]

Το καλό είναι ότι πολλές φορές παρατηρεί αυτα που κάνουμε και προσπαθεί να τα κάνει με μεγάλη επιμονή (π.χ. προσπαθεί πολύ ώρα να βάλει τα κλειδιά στην κλειδαρότρυπα, ή να προσπαθεί να κάνει κάτι άλλο που εμείς κάνουμε). ...

 

Μαρία τα παιδιά με ΔΑΔ έχουν πρόβλημα με το συμβολικό παιχνίδι!

Το δικό σου απότι μας λες κάνει συμβολικό παιχνίδι και σας μιμήται!

Αρα εκ πρώτης ΔΕΝ... !

Ηρέμησε και απόλαυσε τις στιγμές μαζί του γιατί ο χρόνος κυλάει γρήγορα και δε θα είναι για πολύ τόσο μικρούλης!!!

[maria 2]

Όχι, δεν ανησυχώ γι αυτό καθόλου...Γενικά μας μιμίται και είναι πολύ κοινωνικός ακόμα και με άτομα που δεν έχει ξαναδεί ποτέ του.

 

Το μόνο που έχω παρατηρήσει είναι η υπερκινητικότητα του...Ίσως και να είναι φυσιολογική σε αυτή την ηλικία, απλά συγκρίνοντας με αυτά που μαθαίνω από άλους γονείς, ο δικός μου είναι πολύ πιο ζωηρός...

 

Τα παιχνίδια του τα βαριέται αμέσως, και γυρίζει όλο το σπίτι διαρκώς...

Ενώ έχουμε βιβλία και παιχνίδια δεν ασχολούμαστε παρά μόνο λίγα λεπτά γιατί τα βαριέται. Π.χ. μου φέρνει ένα βιβλίο με ζωάκι απου έχουμε, γυρνάμε μαζί μερικές σελίδες και του δείχνω τα ζωάκια και μετά φεύγει και πάει να βρει κάτι άλλο. Γενικά θέλει να γυρίζει το σπίτι συνέχεια και να πειράζει τα πάντα.

 

Το σύνδρομο ADHD έχει να κάνει με κάτι τέτοιο, αλλά μάλλον πρέπει να δείξει και άλλα στοιχεία τα οποία μάλλον τα παιδιά τα δείχνουν σε μεγαλύτερη ηλικία...

 

Πάντως σε λίγο καιρό λέμε να ξεκινήσουμε παιδικό σταθμό, έστω και για λίγες ώρες, για να παίζει με άλλα παιδάκια και να εκφράζει την ενέργεια του, γιατί μέσα στο σπίτι τρελαίνεται. Θεωρώ ότι εκει πέρα θα φανεί εάν έχει κάτι η αν είναι απλά ένα ζωηρό παιδί.