Τρόποι που ενισχύουν την αυτοεξυπηρέτηση των παιδιών μας.

[Mama_Anesti_]

Έχετε βρει τρόπους, έξυπνα tips που θα βοηθούσαν ένα παιδάκι να αυτοεξυπηρετειται? 

 

Με αφορμή την πρώτη χρονιά του γιου μου στο προνηπιο θα ήθελα να δω κι αλλες προσεγγίσεις που ακολουθούν οι μαμαδες για να ενισχύσουν την αυτονομια των παιδιών τους. 

 

Τα κύρια θέματα που νομίζω απασχολούν στην παρούσα φάση τους γονεις είναι ή αυτοεξηπυρετηση τους στην τουαλέτα, στο φαγητό, στην ένδυση. Αν ξεχναω κάτι, υπενθύμιστε το μου. 

 

Έχετε βρει τρόπους που τα διευκολύνουν να βαζουν-βγαζουν τα ρούχα ή τα παπούτσια τους? Εγώ στα παπούτσια δυσκολευομαι περισσότερο. Για το παντελονάκι ή το εσώρουχο βολευεται καλύτερα καθιστός, θα ειναι ομως λειτουργικός αυτός ο τρόπος στο σχολείο αν χρειαστεί να αλλάξει? 

 

Για το φαγητό συγκεκριμένα το κολατσιό επιτρέπονται πιρούνια? Ο μικρός μου θέλει να του βαζω μαζί αγγουράκια σε κυβακια ή καρότα.

 

Επίσης σκέφτηκα (αυτονόητο θα μου πείτε) πως το κολατσιό πρέπει να έχει την μορφή που θα καταναλωθεί αν τα παιδάκια δυσκολεύονται στην διαχείριση του. Δηλ αν δωσουμε τοστ ή κεικ να είναι κομμένο σε μπουκιτσες ή τετραγωνα ότι βολευει περισσότερο το παιδί.

 

Ένα έξυπνο κόλπο που μου είπε μία φίλη για την τουαλέτα είναι ή αρίθμηση 

Πχ 1. Πλένουμε χερακια, 

2. Κατεβάζουμε τα ρουχαλακια

3 κάνουμε την ανάγκη μας, 

4 ανεβαζουμε ρουχαλακια

5 πατάμε καζανακι

6 πλένουμε χερακια.  

Τα βήματα μπορουν να προσαρμοστούν, να ελαττωθούν ή να διευκρινιστούν ανάλογα την επισήμανση που χρειαζεται το καθε παιδί.

 

Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις εμπειρίες σας και πώς ενισχυετε/ενισχυσατε την  αυτονομια των παιδιών σας στα παραπάνω ζητήματα. 

[student]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Έχετε βρει τρόπους, έξυπνα tips που θα βοηθούσαν ένα παιδάκι να αυτοεξυπηρετειται? 

 

Με αφορμή την πρώτη χρονιά του γιου μου στο προνηπιο θα ήθελα να δω κι αλλες προσεγγίσεις που ακολουθούν οι μαμαδες για να ενισχύσουν την αυτονομια των παιδιών τους. 

 

Τα κύρια θέματα που νομίζω απασχολούν στην παρούσα φάση τους γονεις είναι ή αυτοεξηπυρετηση τους στην τουαλέτα, στο φαγητό, στην ένδυση. Αν ξεχναω κάτι, υπενθύμιστε το μου. 

 

Έχετε βρει τρόπους που τα διευκολύνουν να βαζουν-βγαζουν τα ρούχα ή τα παπούτσια τους? Εγώ στα παπούτσια δυσκολευομαι περισσότερο. Για το παντελονάκι ή το εσώρουχο βολευεται καλύτερα καθιστός, θα ειναι ομως λειτουργικός αυτός ο τρόπος στο σχολείο αν χρειαστεί να αλλάξει? 

 

Για το φαγητό συγκεκριμένα το κολατσιό επιτρέπονται πιρούνια? Ο μικρός μου θέλει να του βαζω μαζί αγγουράκια σε κυβακια ή καρότα.

 

Επίσης σκέφτηκα (αυτονόητο θα μου πείτε) πως το κολατσιό πρέπει να έχει την μορφή που θα καταναλωθεί αν τα παιδάκια δυσκολεύονται στην διαχείριση του. Δηλ αν δωσουμε τοστ ή κεικ να είναι κομμένο σε μπουκιτσες ή τετραγωνα ότι βολευει περισσότερο το παιδί.

 

Ένα έξυπνο κόλπο που μου είπε μία φίλη για την τουαλέτα είναι ή αρίθμηση 

Πχ 1. Πλένουμε χερακια, 

2. Κατεβάζουμε τα ρουχαλακια

3 κάνουμε την ανάγκη μας, 

4 ανεβαζουμε ρουχαλακια

5 πατάμε καζανακι

6 πλένουμε χερακια.  

Τα βήματα μπορουν να προσαρμοστούν, να ελαττωθούν ή να διευκρινιστούν ανάλογα την επισήμανση που χρειαζεται το καθε παιδί.

 

Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις εμπειρίες σας και πώς ενισχυετε/ενισχυσατε την  αυτονομια των παιδιών σας στα παραπάνω ζητήματα. 

Οτιδήποτε μαθαίνουμε στο παιδί σε μορφή παιχνιδιου αποτυπώνεται πολυ πιο ευχάριστα. Αυτό φαντάζομαι θα το έχουν παρατηρήσει οι περισσότεροι γονείς.

Θα σου πω εν συντομια (όσο είναι εφικτό) τι κάνουμε εμείς.
Το πρωι: Ξυπνάνε και πλένουνε δοντακια, προσωπακι.
Δεκατιανιο: Παίρνουν δέκατιανο στο τραπεζάκι τους και μετά πλένουν τα χεράκια τους.
Μεσημεριανο: Πριν το μεσημεριανο μαζεύουμε όλα τα παιχνίδια για να υπάρχει τάξη σε συνεργασία με εμένα και καθόμαστε στο τραπεζακι για το φαγητό.
Μεσημεριανός υπνος: Φοράμε καθαρά ρούχα, διαβαζουμε παραμύθι και μετά πάμε στα κρεβάτια μας.
Απογευμα: Ελεύθερο παιχνίδι και έξοδος για περπάτημα η παιδική χαρα. Φτιάχνουμε τσάντα, ρωτάω τι παιχνίδια θέλουν μαζί και βάζουνε παπουτσακια. Κάλτσες τους βάζω εγώ.
Βραδυ: Μπαίνουμε σπιτι και αυτόματα βγάζουμε παπούτσια, πλένουμε χεράκια, αλλάζουμε ρουχαλάκια. Μετά τρωμε, κανουμε μπάνιο,βαζουμε πιτζάμες πίνουμε γάλα, διαβάζουμε παραμύθια και νάνι.

Αυτά τα κάνουν σχεδόν όλα αυτόματα.

 

Να προσθέσω ότι έχουν μάθει ότι μετά την παιδική καθόμαστε σε ένα πεζουλακι όρθιοι έξω από την παιδική και καθάριζουμε χέρια. Επίσης μετά το μπάνιο αυτόματα γυρνάνε κεφάλι για να τους καθαρίσω τ αυτάκια και αν δεν το κάνω μου κάνει παρατήρηση ο μεγάλος και εγώ κλαιω από τα γέλια. Τέλος, το πρωί που ξυπνάμε ανοίγουμε παντζούρια να για μπει το φως του ήλιου. Τους τα περιγράφω όλα δηλαδή τι κάνουμε και γιατί και με μιμουνται. 

 

Έχω προσπαθήσει να τους τα επαναλαμβάνω καθημερινά για να τους γίνουν συνήθεια.Συνδέω ύπνο με αλλαγή ρούχων, παραμύθι κλπ. Εξοδο με τσάντα και παιχνίδια κλπ. Πλέον τα περισσότερα τα κάνουν από μόνα τους.

Αυτο που μας δυσκολεύει περισσότερο είναι τα δόντια και το σκούπισμα του μεγάλου. Μπορεί για μερικές ημέρες να τα κάνει όλα μόνος του και άλλες να θέλει βοηθεια είτε με την τουαλέτα είτε με το φαγητό. Νομίζω ότι είναι καθαρά θεμα ψυχολογίας και αναζητά περισσότερη προσοχή από εμένα.

 

Εχω παρατήρησει ότι όσο περισσότερο του βάζω πχ εγώ τα ρούχα τόσο το ζητάει. Αν τον αφήσω η εκείνη την στιγμή που εκείνος έχει να ντυθεί του πω ότι η μαμά πρέπει να πάει στην τουαλέτα, ντύνεται μόνος τους.
Αυτό συμβαίνει σε όλα. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να νιώσουν χρήσιμα και πρέπει εμείς οι γονείς να τους δίνουμε πιο συχνά αυτή την δυνατότητα και να μην πεφτουμε στην παγίδα βάζοντας μπροστά την ηλικία τους, το ότι είναι μικρά και θέλουν συνεχώς νταντεμα και βοήθεια.

 

Τελος εξίσου σημαντικη είναι η επιβράβευση για οτιδήποτε καταφέρνουν και συγκεκριμενα πχ μπράβο που κατάφερες να μαζέψεις όλα σου τα παιχνίδια. Νιωθουν περιφανα με ένα λαμπερό χαμόγελο να φωτίζει το προσωπακι τους.

[vicky86]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Έχετε βρει τρόπους, έξυπνα tips που θα βοηθούσαν ένα παιδάκι να αυτοεξυπηρετειται? 

 

Με αφορμή την πρώτη χρονιά του γιου μου στο προνηπιο θα ήθελα να δω κι αλλες προσεγγίσεις που ακολουθούν οι μαμαδες για να ενισχύσουν την αυτονομια των παιδιών τους. 

 

Τα κύρια θέματα που νομίζω απασχολούν στην παρούσα φάση τους γονεις είναι ή αυτοεξηπυρετηση τους στην τουαλέτα, στο φαγητό, στην ένδυση. Αν ξεχναω κάτι, υπενθύμιστε το μου. 

 

Έχετε βρει τρόπους που τα διευκολύνουν να βαζουν-βγαζουν τα ρούχα ή τα παπούτσια τους? Εγώ στα παπούτσια δυσκολευομαι περισσότερο. Για το παντελονάκι ή το εσώρουχο βολευεται καλύτερα καθιστός, θα ειναι ομως λειτουργικός αυτός ο τρόπος στο σχολείο αν χρειαστεί να αλλάξει? 

 

Για το φαγητό συγκεκριμένα το κολατσιό επιτρέπονται πιρούνια? Ο μικρός μου θέλει να του βαζω μαζί αγγουράκια σε κυβακια ή καρότα.

 

Επίσης σκέφτηκα (αυτονόητο θα μου πείτε) πως το κολατσιό πρέπει να έχει την μορφή που θα καταναλωθεί αν τα παιδάκια δυσκολεύονται στην διαχείριση του. Δηλ αν δωσουμε τοστ ή κεικ να είναι κομμένο σε μπουκιτσες ή τετραγωνα ότι βολευει περισσότερο το παιδί.

 

Ένα έξυπνο κόλπο που μου είπε μία φίλη για την τουαλέτα είναι ή αρίθμηση 

Πχ 1. Πλένουμε χερακια, 

2. Κατεβάζουμε τα ρουχαλακια

3 κάνουμε την ανάγκη μας, 

4 ανεβαζουμε ρουχαλακια

5 πατάμε καζανακι

6 πλένουμε χερακια.  

Τα βήματα μπορουν να προσαρμοστούν, να ελαττωθούν ή να διευκρινιστούν ανάλογα την επισήμανση που χρειαζεται το καθε παιδί.

 

Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις εμπειρίες σας και πώς ενισχυετε/ενισχυσατε την  αυτονομια των παιδιών σας στα παραπάνω ζητήματα. 

Τουλ το εσώρουχο δ θα μπορεί στο πατωμα, που θα αλλάξει; λογικα στους τουαλετες

Εγω του λεω να στηρίζεται έστω στον τοιχο

Κ φυσικα άνετα ρουχα, οχι δύσκολα κουμπιά στα παντελόνια, η πολύ φαρδιά που να θέλει δέσιμο το κορδονι

(παρατήρησα όμως ότι ενώ μπορεί να βγάλει την μπλούζα του, αν είναι αρκετά στενή δυσκολεύεται, όπως κ με τα αμάνικα, οποτε θέλει λίγο σκέψη τι ρουχα) 

Στα παπούτσια, κλασικα αθλητικά μόνο με σκρατς κ απλα του λεω να μην το βγάζει τελειως από το θηληκι

Μπορείς κ σε στικ τα λαχανικά, τα πιανουν με τα χέρια, αλλα επιτρέπεται κ το πηρουνι(δ εχω ακουσει για κτ διαφορετικο) 

Το τοστ το έβαζα σε τριγωνακια, τελειως μικρές μπουκιές ισως να μην είναι κ βολικο

Πχ κεικ εβαζα μικρα μαφιν, η μικρές φετες

Κατά τα άλλη συμφωνώ με την student. Επιβράβευση όταν τα καταφέρνουν, δινεις πρωτοβουλίες 

Κ επίσης αν για κάποιο λόγο αργουσα να παω, τελικά καταφέρνουν αυτό που ζητάνε βοηθεια

Μια συγκεκριμένη αλληλουχία στα βήματα κ επανάληψη συχνή θα βοηθήσει να γίνονται αυτοματα

Είχα δει κ ενα ωραιο βιντεακι πρόσφατα. Μια δασκάλα παιδικου-νηπιο στο εξωτερικό, έδειχνε στα παιδάκια πως να σκουπιζονται. Στο πίσω μέρος της κάθε καρεκλιτσας έδεσε δύο μπαλόνια, έμοιαζαν με τον πωπο, ετσι ώστε να δείξει στα παιδιά πως θα γυρίζουν κ ότι δ σκουπιζουμε απλώς τα μπαλονια(τον πωπο), αλλα ανάμεσα

[Chrysoum]

Συμφωνώ με όσα είπε η @vicky86 παραπάνω. Επίσης να σου πω ότι το "peer pressure" θα παίξει μεγάλο ρόλο, όταν θα βλέπει τα άλλα παιδακια να βάζουν παπούτσια μόνα τους, να ντύνονται μόνα τους θα θέλει να το κάνει κι αυτός και εν τέλει θα μάθει να το κάνει μόνος του. Η μεγάλη μου κόρη ντύνεται μόνη της, βάζει παπούτσια μόνη της από τα 2, κι αυτό γιατί στον παιδικό δίνουν πολύ βάση στο να μάθουν να αυτοεξυπηρετουνται. Εμένα ούτε καν μου περάσε από το μυαλο να σου πω την αλήθεια, νομίζα ότι είναι πολύ νωρίς και μια μέρα έβαλε μόνη της τα παπούτσια της στο σπίτι και σοκαρίστηκα. Παρατήρησα λοιπόν ότι στον παιδικό βάζουν 3 παιδάκια στην σειρά τους δίνουν τα ρούχα και τα παπούτσια τους και τους λένε πως αν χρειαστούν βοήθεια μπορούν να την ζητήσουν και αρχίζουν σιγά σιγά να ντύνονται. Επίσης τα ενθαρρύνουν πάρα πολύ και τα επιδοκιμάζουν πολύ όταν τα καταφέρνουν. Μιλάμε για ενθουσιασμό, όχι αστεία Στα πρακτικά του θέματος, παπούτσια μόνο με σκρατς, ρούχα άνετα χωρίς κουμπιά, φερμουάρ. Και γενικά όσο μπορείς μια πιο μοντεσσοριανη πρακτική, δηλαδή ότι χρειάζεται να κάνει το παιδί να μπορεί να το φτάνει. Πχ για το πλύσιμο των χεριών εμείς έχουμε στην κουζίνα ένα σκαμπό-πύργο που μπαίνει μέσα και φτάνει άνετα τον νεροχύτη, οπότε πλένει τα χέρια μόνη της, της λέω απλά πρέπει να πλύνεις τα χεράκια τώρα. Στο φαγητό και πάλι, ένα παιδί 4 ετών μπορεί να καταφέρει να φάει τα πάντα, εντάξει δε λέω να κόβει την μπριζόλα μόνο του, αλλά μην του τα κόβεις μικρά κομματάκια αν δεν είναι απαραίτητο, στο ψωμί πχ, μπορεί να το φάει άνετα και χωρίς να του το κόψεις ειδικά όταν θα το τρώνε οι φίλοι του. Εμπιστεύσου το παιδί σου, μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα από ότι εμείς νομίζουμε, δωστού απλά πρωτοβουλίες. 

 

[Sentir...natureza]

Για την αυτοεξυπηρετηση στη τουαλέτα, είχα δει ένα ωραίο βιντεάκι με μια παιδαγωγό που καθόταν πλάτη στα νήπια, σε μικρή καρεκλιτσα και είχε δέσει 2 μπαλόνια στην καρέκλα στο ύψος του καθίσματος, τα οποία ήταν ο πισινός  έπαιρνε το χαρτί και καθαριζε ανάμεσα από τα μπαλόνια. Τελικά δεν χρειάστηκε να το κάνω γιατί ο μεγάλος μου τα καταφέρνει μια χαρα.Παντως κι εμένα το εσώρουχο και το παντελόνι τα βάζει καθιστός, γενικώς βολεύονται περισσότερο έτσι σε αυτή την ηλικία αλλα στο νηπιαγωγείο θα του πω να κάθεται σε καρέκλα και θα δοκιμάσω και αυτο που είπε η Βίκυ με τον τοίχο.Για το μπουφαν έχει έναν μοντεσσοριανο τροπο, όπου το απλώνεις με τέτοιο τρόπο που με 2 κινήσεις το παιδί το φοράει, μπορείς να το ψάξεις στο διαδίκτυο. Τα παπουτσια, εγώ που του παίρνω vivobarefoot με βελκρο τα βάζει μόνος του εδώ και έναμιση χρόνο, και τις γαλοτσες περισσότερο. Σε αυτό που δυσκολεύεται είναι η μπλούζα  (περισσοτερο στο να την βάζει) και όταν αρχίσουν τα μακρυμάνικα πιστεύω  θα είναι ακόμη  πιο δυσκολο. Παντως, ισχυει οτι στα νηπια  επειδή θα βλέπει τα παιδάκια  θα θέλει να προσπαθήσει περισσότερο μόνος του.

Το πλύσιμο των χεριών του έχει γίνει ρουτίνα μετά το φαγητο(αν έχει λερωθεί) και οταν γυρνάμε σπίτι. Επίσης, κάνει πλέον αυτόματα τσισα πριν κοιμηθεί και πλύσιμο δοντιών (τα πλένουμε μόνο το βράδυ πριν τον ύπνο), το οποίο παλαιότερα το εκανε μόνος του κι εγώ έκανα λίγο στο τέλος για σιγουρια αλλά εδώ και κάνα χρόνο του τα πλένω εγώ για να τα κάνω λίγο πιο δυνατά. Μόλις τελειώσω του δίνω να κάνει κι αυτός λίγο.

[mama16]

Εγώ η αλήθεια είναι ότι δεν τις ενισχυα την αυτοεξυπηρετηση κ λάθος μου αλλά ευτυχώς τώρα που το κάνω βλέπω ότι τα καταφέρνει. Βέβαια να βάλει πχ μπλούζα δεν μπορεί κ να την βγάλει συνήθως δυσκολεύεται στο πώς να βγάλει το χέρι απ' το μανίκι ιδιαίτερα αν είναι στενό. Στην τουαλέτα πάντα εγώ την πήγαινα κ την σκουπιζα γιατί είναι κ κοντουλα κ δεν φτάνει αλλά της πήρα ένα σκαλοπατακι κ από τότε πηγαίνει πιο συχνά τουαλέτα γιατί της αρέσει η διαδικασία. Κ τώρα τα κάνει μόνη της, αυτό που δεν μπορεί να κάνει είναι να πλύνει τα χέρια γιατί η βρύση μας δεν πάει δεξιά κ αριστερά κ ίσα που φτάνει μόνο τα δαχτυλακια της στο νερό. Κ πολλές φορές νευριάζει κιόλας επειδή της ρίχνω εγώ νερό κ φωνάζει ότι θα το κάνει μόνη της αλλά αν την αφήσω πλένει μόνο τα δάχτυλα!!!

Πάντως ωραίο θέμα άνοιξες μαμά Ανέστη, να παίρνω ιδέες

[xaroumenh mama]

Το μπουφάν το ξαπλώνουν στο πάτωμα από τη καλή μεριά η κουκούλα κοιτάει τα πόδια, σκύβει λίγο το παιδί κ βάζει τα χέρια μέσα στο μανίκια τα σηκώνει κ το περνάει πίσω από το κεφάλι, το είχαν μάθει ο γιος μου στον παιδικό κ είχε ξετρελαθεί.... 

[Mama_Anesti_]

19 ώρες πρίν, student είπε:

 

Εχω παρατήρησει ότι όσο περισσότερο του βάζω πχ εγώ τα ρούχα τόσο το ζητάει. Αν τον αφήσω η εκείνη την στιγμή που εκείνος έχει να ντυθεί του πω ότι η μαμά πρέπει να πάει στην τουαλέτα, ντύνεται μόνος τους.

Αυτό το έχω παρατηρήσει κι εγώ! Για αυτό και εγω βρίσκω ποικίλες δικαιολογίες για να τον αφήνω να προσπαθήσει. Αν δεν τα καταφέρει μόνο επεμβαινω.

   Δεν πιάνει και καθόλου το "έχεις μεγαλώσει και μπορείς να τα καταφέρεις" γιατί δεν θέλει να μεγαλώνει!

 

18 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

το εσώρουχο δ θα μπορεί στο πατωμα, που θα αλλάξει; λογικα στους τουαλετες

Εγω του λεω να στηρίζεται έστω στον τοιχο

Έχεις δίκιο. Δεν θα είναι λειτουργικό και δεν θελω εσκεμμένα να ακουμπάνε τα ρούχα του στο πάτωμα. Θα προσπαθήσω κι εγώ να στηρίζεται στον τοίχο. Ευχαριστώ! 

 

17 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

. Στο φαγητό και πάλι, ένα παιδί 4 ετών μπορεί να καταφέρει να φάει τα πάντα, εντάξει δε λέω να κόβει την μπριζόλα μόνο του, αλλά μην του τα κόβεις μικρά κομματάκια αν δεν είναι απαραίτητο

Ο μικρός μου είναι 3 και 8 μηνών. Πράγματι μπορεί να φάει τα πάντα μόνος του αλλά έχει μία συνήθεια που είναι επικίνδυνη θεωρώ. Κόβει μεγάλες μπουκιες και το τελευταίο κομμάτι το  βαζει στο στόμα ολοκληρο που κανονικα αντίστοιχει σε δύο τριες μπουκιες για να μην το κρατάει. Το λέω συνεχεια, το επισημαίνω και πάλι το κάνει. Το αποτέλεσμα είναι πως δεν μπορεί να το μασήσει και το βγαζει αλλά φοβάμαι μην πνιγεί. Γι αυτο έγραψα το σχόλιο για το τεμαχισμένο κολατσιο. Ίσως να αντιμετωπίζουν κι άλλες μαμαδες παρόμοιο θέμα ή να μην θέλουν τα παιδάκια να λερωθουν, να τους πέφτουν τα υλικά κα. 

 

1 ώρα πρίν, Sentir...natureza είπε:

οποίο παλαιότερα το εκανε μόνος του κι εγώ έκανα λίγο στο τέλος για σιγουρια αλλά εδώ και κάνα χρόνο του τα πλένω εγώ για να τα κάνω λίγο πιο δυνατά. Μόλις τελειώσω του δίνω να κάνει κι αυτός λίγο.

Τα δόντια τα πλένει κι εμένα μόνος στην αρχή κάνει τις σωστές κινήσεις (μέσα,πανω,εξω) αλλά δεν βάζει δύναμη και τα κάνω κι εγώ μετά. Δεν μπορεί όμως να φτυσει αλλά τελευταία έμαθε να μην κλείνει το στόμα, να μην καταπίνει δηλ και να περιμένει να του ρίξω λίγο νερό ενώ σκύβει μπροστά στο νεροχυτη. Νομίζω είναι πρόοδος απ το να καταπίνει την οδοντοκρεμα. 

 

πρίν από 30 λεπτά , mama16 είπε:

Εγώ η αλήθεια είναι ότι δεν τις ενισχυα την αυτοεξυπηρετηση κ λάθος μου αλλά ευτυχώς τώρα που το κάνω βλέπω ότι τα καταφέρνει. Βέβαια να βάλει πχ μπλούζα δεν μπορεί κ να την βγάλει συνήθως δυσκολεύεται στο πώς

Κι εγώ μαμα16 ήμουν πιο χαλαρή στο ζήτημα γιατί έβλεπα πως δεν το είχε, δεν ήταν ωριμος. Φετος το καλοκαίρι έκανε μεγαλύτερο άλμα και εγώ του έδινα περισσότερο θαρρος. 

  Μπλούζα βγάζει σταυρώνοντας τα χερακια στην κοιλιτσα και τραβώντας. Για να την βάλει βάζει πρώτα χέρια και μετά το λαιμό. 

 

Just now, xaroumenh mama είπε:

μπουφάν το ξαπλώνουν στο πάτωμα από τη καλή μεριά η κουκούλα κοιτάει τα πόδια, σκύβει λίγο το παιδί κ βάζει τα χέρια μέσα στο μανίκια τα σηκώνει κ το περνάει πίσω από το κεφάλι, το είχαν μάθει ο γιος μου στον παιδικό κ είχε ξετρελαθεί.

Αν και δεν μου αρέσει ή ιδέα του πατώματος θα το δοκιμάσω σε έπιπλο όταν το φορεσουμε. Ευχαριστώ! 

[mama16]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Αυτό το έχω παρατηρήσει κι εγώ! Για αυτό και εγω βρίσκω ποικίλες δικαιολογίες για να τον αφήνω να προσπαθήσει. Αν δεν τα καταφέρει μόνο επεμβαινω.

   Δεν πιάνει και καθόλου το "έχεις μεγαλώσει και μπορείς να τα καταφέρεις" γιατί δεν θέλει να μεγαλώνει!

 

Έχεις δίκιο. Δεν θα είναι λειτουργικό και δεν θελω εσκεμμένα να ακουμπάνε τα ρούχα του στο πάτωμα. Θα προσπαθήσω κι εγώ να στηρίζεται στον τοίχο. Ευχαριστώ! 

 

Ο μικρός μου είναι 3 και 8 μηνών. Πράγματι μπορεί να φάει τα πάντα μόνος του αλλά έχει μία συνήθεια που είναι επικίνδυνη θεωρώ. Κόβει μεγάλες μπουκιες και το τελευταίο κομμάτι το  βαζει στο στόμα ολοκληρο που κανονικα αντίστοιχει σε δύο τριες μπουκιες για να μην το κρατάει. Το λέω συνεχεια, το επισημαίνω και πάλι το κάνει. Το αποτέλεσμα είναι πως δεν μπορεί να το μασήσει και το βγαζει αλλά φοβάμαι μην πνιγεί. Γι αυτο έγραφα το σχόλιο για το τεμαχισμένο κολατσιο. Ίσως να αντιμετωπίζουν κι άλλες μαμαδες παρόμοιο θέμα ή να μην θέλουν τα παιδάκια να λερωθουν, να τους πέφτουν τα υλικά κα. 

 

Τα δόντια τα πλένει κι εμένα μόνος στην αρχή κάνει τις σωστές κινήσεις (μέσα,πανω,εξω) αλλά δεν βάζει δύναμη και τα κάνω κι εγώ μετά. Δεν μπορεί όμως να φτυσει αλλά τελευταία έμαθε να μην κλείνει το στόμα, να μην καταπίνει δηλ και να περιμένει να του ρίξω λίγο νερό ενώ σκύβει μπροστά στο νεροχυτη. Νομίζω είναι πρόοδος απ το να καταπίνει την οδοντοκρεμα. 

 

Κι εγώ μαμα16 ήμουν πιο χαλαρή στο ζήτημα γιατί έβλεπα πως δεν το είχε, δεν ήταν ωριμος. Φετος το καλοκαίρι έκανε μεγαλύτερο άλμα και εγώ του έδινα περισσότερο θαρρος. 

  Μπλούζα βγάζει σταυρώνοντας τα χερακια στην κοιλιτσα και τραβώντας. Για να την βάλει βάζει πρώτα χέρια και μετά το λαιμό. 

 

Αν και δεν μου αρέσει ή ιδέα του πατώματος θα το δοκιμάσω σε έπιπλο όταν το φορεσουμε. Ευχαριστώ! 

Έχεις δίκιο αν σταυρώσει τα χέρια θα είναι πιο εύκολα, θα την ενθαρρύνω να το κάνει έτσι.

Με μαχαίρι αφήνετε τα παιδιά σας να κόβουν? Κ αν όχι από ποια ηλικία ξεκινάνε?

[Mama_Anesti_]

Just now, mama16 είπε:

Με μαχαίρι αφήνετε τα παιδιά σας να κόβουν? Κ αν όχι από ποια ηλικία ξεκινάνε?

Μάλλον δεν είμαι ή καταλληλότερη να σου απαντήσω γιατί είμαι πολύ επιφυλακτική στο ζήτημα και δεν του έχω δώσει ποτέ κανονικο. Σκέφτομαι να του δώσω το μαχαίρι του αλειμματος σε μαλακές τροφές. Θα ήθελα κι εγώ να ακούσω σχετικες γνώμες. 

[diane2020]

Η πρώτη μου κορη αυτονομηθηκε πολυ γρήγορα,  βοηθησε το να με βλεπει και να της λεω τι κανω, περναμε πολυ χρονο μαζι, της εξηγω παντα τι και γιατι. Ημικρη Επισης αυτονομείται ηδη πολυ γρήγορα γιατι βλεπει απο τη μεγάλη και μιμειται. Ειναι δυο και βαζει μονη της ζακετα πχ. Βγαζει παπουτσια . Σε εκεινη δεν εχω δείξει παρα ελαχιστα γιατι τα βλέπει απο την αδερφή της. 

Μαχαιρι δινω και στις δυο, παιδικο ατσαλινο καπως είχε καποτε ο σκλαβενιτης παιδικα ωραια. Ολα τα σκευη εχουν δικα τους. Αρχικά παντα αφηνω να τα περιεργαστουν και να με δουν τι κανω. Το κανουν κι αρχιζω να διορθωνω αλλα οχι απευθειας σε εκεινες  καντο ετσι, το κανω εγω με τα δικα μου σιγά σιγα να με παρακολουθουν

Παραδειγμα οποτε, μίμηση και βοηθούν και τα βιβλια επισης που έχουν εικονες και ιστοριούλες τέτοιου ειδους.

[Έσπερος]

Εγω σε όσα βιάζομαι δεν το χω δουλέψει καθολου πχ ντύσιμο. Λάθος μου. Στο γδύσιμο κάνει πολλά. Στο ντύσιμο τον αφήνω λίγο να παιδευτεί να βρει το μανίκι ή να ανεβάσει παντελόνι. φοράει μόνος του τα crocs. 

 

φαγητο τρώει μόνος κ σιγά σιγά τον βοηθάω να σταθεροποιήσει το κουτάλι. μαχαίρι δεν έχω δώσει πιο πολύ από αμέλεια, δεν έχω ασχοληθεί ήδη. 

 

μεταφερει εύθραυστα σκεύη χωρίς να του πέσουν. 
 

σκουπιζεται μετά τα τσίσα. 

 

κανει καλή βουρτσιστικη κίνηση αλλά μόνο στα μπροστινά δόντια. 

 

χτενιζεται κάπως ατσούμπαλα αλλά έχει πλάκα. με τη βούρτσα μου, όχι τόσο καλά με την παιδική. 

 

σαπουνθζεται στο μπάνιο επίσης άτσαλα αλλά του αρέσει.

 

2,5 αυτά. το ντύσιμο πρέπει να πιέσω τον εαυτό μου να το δουλέψει γιατί δεν έχω κάνει τίποτα. 

[diane2020]

Με το ντυσιμο θελει υπομονη και χρονο...αν δεν υπάρχει χρόνος και βιαζόμαστε,  εκπαιδευση δε γινεται...

[Sentir...natureza]

16 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Έχεις δίκιο αν σταυρώσει τα χέρια θα είναι πιο εύκολα, θα την ενθαρρύνω να το κάνει έτσι.

Με μαχαίρι αφήνετε τα παιδιά σας να κόβουν? Κ αν όχι από ποια ηλικία ξεκινάνε?

Μετά τα 3,5 είναι μια καλή ηλικια, κυκλοφορούν και παιδικά μαχαίρια. Εγώ γύρω στα τέσσερα άρχισα να του δίνω του αλειμματος για να κόψει κατι μαλακό αν ηθελε, πχ αχλάδι, μπανάνα, τηγανιτα κλπ . Το κανονικό που κόβει δεν του το έχω δώσει ακόμη συστηματικά να πω την αλήθεια, ίσως μια δυο φορές, και ήμουν συνεχώς από πάνω του (και τα 2 λεπτά )

[mama16]

Just now, Sentir...natureza είπε:

Μετά τα 3,5 είναι μια καλή ηλικια, κυκλοφορούν και παιδικά μαχαίρια. Εγώ γύρω στα τέσσερα άρχισα να του δίνω του αλειμματος για να κόψει κατι μαλακό αν ηθελε, πχ αχλάδι, μπανάνα, τηγανιτα κλπ . Το κανονικό που κόβει δεν του το έχω δώσει ακόμη συστηματικά να πω την αλήθεια, ίσως μια δυο φορές, και ήμουν συνεχώς από πάνω του (και τα 2 λεπτά )

Πρέπει να την ξεκινήσω κ εγώ τώρα σιγά σιγά αλλά με αγχωνει μην τυχόν το δώσει στο μικρό κ δεν την προλάβω.. Κόβουν τα παιδικά μαχαίρια?

[Sentir...natureza]

Just now, mama16 είπε:

Πρέπει να την ξεκινήσω κ εγώ τώρα σιγά σιγά αλλά με αγχωνει μην τυχόν το δώσει στο μικρό κ δεν την προλάβω.. Κόβουν τα παιδικά μαχαίρια?

Φυσικά θα είσαι από πάνω συνεχώς,  προσέχοντας,δίνοντας οδηγιες κλπ. Ναι κόβουν τα παιδικα

[Mama_Anesti_]

5 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

2,5 αυτά. το ντύσιμο πρέπει να πιέσω τον εαυτό μου να το δουλέψει γιατί δεν έχω κάνει τίποτα. 

Αξίζει να προσπαθησεις με υπομονή οταν δεν βιάζεσαι. Εγώ έδειχνα κάποια πράγματα απ τα δυό και μετα αλλά έβλεπα πως ήταν ανωριμος, δηλ οι κινήσεις ήταν απότομες ή μη συντονισμενες. Τώρα μπορεί να το χειριστεί διαφορετικά αλλά έχει συνηθίσει να τον ντύνω και βαριέται. 

 

 

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Αξίζει να προσπαθησεις με υπομονή οταν δεν βιάζεσαι. Εγώ έδειχνα κάποια πράγματα απ τα δυό και μετα αλλά έβλεπα πως ήταν ανωριμος, δηλ οι κινήσεις ήταν απότομες ή μη συντονισμενες. Τώρα μπορεί να το χειριστεί διαφορετικά αλλά έχει συνηθίσει να τον ντύνω και βαριέται. 

 

 

Δεν είναι ακριβώς ότι βιάζομαι πάντα. Και το πρωί δηλαδή δεν βιάζομαι τραγικά, απλώς έχω την τάση να αγχώνομαι με τον χρόνο ακόμα κ αν δεν υπάρχει λόγος, δλδ αγχώνομαι κ για το αν θα βγούμε βόλτα τώρα ή 10 λεπτά αργότερα για΄τι θα νυχτώσει νωρίς πχ ή θα αργήσουμε μετά για το φαγητό κλπ, οπότε πάντα καταλήγω να τον ντύνω στα γρήγορα κ συχνά στα όρθια εκεί που παίζει, το οποίο δεν είναι σωστό. 

[diane2020]

4 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Δεν είναι ακριβώς ότι βιάζομαι πάντα. Και το πρωί δηλαδή δεν βιάζομαι τραγικά, απλώς έχω την τάση να αγχώνομαι με τον χρόνο ακόμα κ αν δεν υπάρχει λόγος, δλδ αγχώνομαι κ για το αν θα βγούμε βόλτα τώρα ή 10 λεπτά αργότερα για΄τι θα νυχτώσει νωρίς πχ ή θα αργήσουμε μετά για το φαγητό κλπ, οπότε πάντα καταλήγω να τον ντύνω στα γρήγορα κ συχνά στα όρθια εκεί που παίζει, το οποίο δεν είναι σωστό. 

Ναι δεν ειναι και ετσι του δημιουργείς κι εσυ αγχος..

[μαγιοπουλας]

6 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Δεν είναι ακριβώς ότι βιάζομαι πάντα. Και το πρωί δηλαδή δεν βιάζομαι τραγικά, απλώς έχω την τάση να αγχώνομαι με τον χρόνο ακόμα κ αν δεν υπάρχει λόγος, δλδ αγχώνομαι κ για το αν θα βγούμε βόλτα τώρα ή 10 λεπτά αργότερα για΄τι θα νυχτώσει νωρίς πχ ή θα αργήσουμε μετά για το φαγητό κλπ, οπότε πάντα καταλήγω να τον ντύνω στα γρήγορα κ συχνά στα όρθια εκεί που παίζει, το οποίο δεν είναι σωστό. 

Βάλε ένα τραγούδι που να το χρησιμοποιείτε σαν σημάδι για την έξοδο.Να ντυθειτε εως να τελειώσει.Η την αντίστροφη μέτρηση.Και πριν πει κάποιος ότι δεν κάνει να σας πω οτι σε πολλές περιπτώσεις πιάνει κ δεν ειναι δικη μου ιδέα.Συσταση της Φιλικά κ μας ειπε κ ο εκπαιδευτής στα σεμινάρια Gordon που έχω κάνει.Ο συγκεκριμένος θεωρείται ο καλύτερος κ κορυφή στη δουλεια του.

Για να γίνει ομως αυτο χωρις γκρίνια πρέπει να έχει ικανοποιηθεί το corpus.Δηλ το παιδια να μην δηψαει,να μην πεινάει,να μη νυσταζει.Αυτο ισχυει κ για ολα τα πραγματα.

Just now, μαγιοπουλας είπε:

Βάλε ένα τραγούδι που να το χρησιμοποιείτε σαν σημάδι για την έξοδο.Να ντυθειτε εως να τελειώσει.Η την αντίστροφη μέτρηση.Και πριν πει κάποιος ότι δεν κάνει να σας πω οτι σε πολλές περιπτώσεις πιάνει κ δεν ειναι δικη μου ιδέα.Συσταση της Φιλικά κ μας ειπε κ ο εκπαιδευτής στα σεμινάρια Gordon που έχω κάνει.Ο συγκεκριμένος θεωρείται ο καλύτερος κ κορυφή στη δουλεια του.

Για να γίνει ομως αυτο χωρις γκρίνια πρέπει να έχει ικανοποιηθεί το corpus.Δηλ το παιδια να μην δηψαει,να μην πεινάει,να μη νυσταζει.Αυτο ισχυει κ για ολα τα πραγματα.

Filiozat εννοουσα.Διαβαστε το 'Τα δοκίμασα ολα'

[Έσπερος]

10 ώρες πρίν, μαγιοπουλας είπε:

Βάλε ένα τραγούδι που να το χρησιμοποιείτε σαν σημάδι για την έξοδο.Να ντυθειτε εως να τελειώσει.Η την αντίστροφη μέτρηση.Και πριν πει κάποιος ότι δεν κάνει να σας πω οτι σε πολλές περιπτώσεις πιάνει κ δεν ειναι δικη μου ιδέα.Συσταση της Φιλικά κ μας ειπε κ ο εκπαιδευτής στα σεμινάρια Gordon που έχω κάνει.Ο συγκεκριμένος θεωρείται ο καλύτερος κ κορυφή στη δουλεια του.

Για να γίνει ομως αυτο χωρις γκρίνια πρέπει να έχει ικανοποιηθεί το corpus.Δηλ το παιδια να μην δηψαει,να μην πεινάει,να μη νυσταζει.Αυτο ισχυει κ για ολα τα πραγματα.

Filiozat εννοουσα.Διαβαστε το 'Τα δοκίμασα ολα'

Ωραία ιδέα αυτό με το τραγούδι. Δεν έχω τόση υπομονή όμως. Σε θαυμάζω πράγματι. Αλλά πραγματικά δεν έχω τόση υπομονή να ασχολούμαι τόσο με ολα αυτά. γενικα έχω συνηθίσει να κάνω τα πάντα γρήγορα. πολλές φορές σκέφτομαι ότι στις ρουτίνες του παιδιού θα μπορούσα να κάνω πράγματα πιο αργά, να περναει χρόνος, να χαλαρώνουμε, αλλά μετά από λίγο καιρό το ξεχνάω. 

[μαγιοπουλας]

Δεν ήταν δική μου ιδέα. Στο σεμινάριο μας το παν.Υπαρχουννκ στιγμές που γινεται χαμος.μην νομίζεις.ανησυχω πολυ για το τι θα γινεται το πρωί με τον παιδικο.δεν γινεται να ξεκινάει η μέρα με ένταση.πρεπει να τα δουλέψουμε αυτα γιατι ο.τι κανουμε τωρα θα το θερίσουν αργοτερα. 

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

Αλλά πραγματικά δεν έχω τόση υπομονή να ασχολούμαι τόσο με ολα αυτά.

Δεν χρειάζεται να τα κάνεις όλα αυτά μαζί μέσα στην μέρα. Μία φορά θα αφιερώσεις λίγο χρόνο παραπανω στο ντύσιμο, άλλη φορά λίγο χρόνο στην ρουτίνα. Κατανοώ πως ο χρόνος σε πιέζει ή εσύ έχεις αυτή την αίσθηση αλλά τα παιδιά μας μία φορά θα είναι μικρά και είναι κρίμα να χάνουμε στιγμες τους. Δεν μεγαλώνουν μονο με πρόγραμμα, θέλουν και παιχνίδια, ξεγνοιασιά! Στο λέω ως παθουσα, έχω περάσει φάση που έβλεπα το ρολόι και αγχωνομουν ξεπετωντας γρήγορα το ντύσιμο ή το παραμύθι για να προλαβω να κάνω μία μεγαλύτερη αγκαλιά. Αυτό που σκέφτομαι και αφήνω το άγχος της καθημερινότητάς στην άκρη είναι πως αυτές οι ηλικίες είναι μοναδικές και θέλω να τις γεμισω με χρώματα όχι μόνο κανόνες! 

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Στο λέω ως παθουσα, έχω περάσει φάση που έβλεπα το ρολόι και αγχωνομουν ξεπετωντας γρήγορα το ντύσιμο ή το παραμύθι για να προλαβω να κάνω μία μεγαλύτερη αγκαλιά.

χμ εγώ αυτά που ξεπετάω τα ξεπετάω για να κάνω κάτι που έχει σχέση με εμένα ή τον άντρα μου ή το σπίτι ή να βάλω το μυαλό μου να δουλέψει κ να ασχοληθώ με τα ενδιαφέροντά μου. λυπάμαι αλλά δεν μπορω όλο το 24ωρο να σκέφτομαι πώς θα κάνω το ιδανικό για το παιδί. έτσι καταλήγω να μην το απολαμβάνω... 

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

χμ εγώ αυτά που ξεπετάω τα ξεπετάω για να κάνω κάτι που έχει σχέση με εμένα ή τον άντρα μου ή το σπίτι ή να βάλω το μυαλό μου να δουλέψει κ να ασχοληθώ με τα ενδιαφέροντά μου. λυπάμαι αλλά δεν μπορω όλο το 24ωρο να σκέφτομαι πώς θα κάνω το ιδανικό για το παιδί. έτσι καταλήγω να μην το απολαμβάνω... 

Είναι ανθρώπινο να θες να βρεις χρόνο για σενα μέσα στην μέρα ειδικά όταν είσαι συνέχεια με το παιδί χωρίς βοήθεια έστω λίγης ώρας. 

 

Το ιδανικό για το παιδί στα παντα αντικειμενικα δεν μπορούμε να το προσφέρουμε πιστευω. Προσπαθούμε ανάλογα την διάθεση, τις συνθήκες, τις αντοχές να του δώσουμε ότι καλύτερο γίνεται.