Αυτισμός και διαφορετικότητα

[almak]

ελισάβετ ο βαθμός αυτισμού είναι ο δικός μου και ο δικός σου , αν με καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Τα παιδιά αυτά είναι αυτό που είναι . το οποίο διαφοροποιήτε στην πορεία ανάλογα την μεταχείριση που δέχονται.

Δεν έχω στατιστικά στοιχεία , δεν επικαλούμε κάποια επιστημονική έρευνα.

Όμως μπορώ να σου πω για τα παιδιά και τους γονείς τους που έχω ζήσει τα τελευταία 8 χρόνια.

Λοιπόν αυτά τα παιδιά είναι στα μάτια μου ότι και οι γονείς τους.

Αυτά τα παιδιά έχουν την εξέλιξη που δρομολήγησαν οι γονείς τους εκούσια ή ακούσια!!!!!

 

Δεν το δέχομαι ότι χρειάζεται νάρκωση ολική για ένα δόντι.

Δεν το δέχομαι ότι χρειάζονται 4 άτομα για να γίνει κούρεμα.

 

Φαντάσου την αγωνία αυτών των γονιών ....ότι πρέπει να γίνει ένα κούρεμα. Β άζουν κάτω το σφαχτό και το κουρεύουν.Τόσο βέβαια τους κόβει , τόσο κάνουν!!

Γνωρίζω ότι γίνονται αυτά , τα έχω δει με τα μάτια μου. Γνωρίζω επίσης ότι γίνεται κούρεμα χωρίς να τα κρατά κανείς.

Είχα την "τύχη " αν θες στα 18 χρόνια κομμωτικής καριέρας να κουρεύω αυτιστικό χωρίς να γνωρίζω οτιδήποτε για την πάθηση του παιδιού.

Απλά μου το ΄λεγαν "καθηστερημένο " , όμως είχα βρει έναν κώδικα επικοινωνίας με αυτό το παιδί που με άφηνε και το κουρευα σαν άνθρωπο.

Εκείνη την εποχή δεν είχα παιδιά , και που να φανταστώ βέβαια πως μια μέρα θα είχα και το δικό μου αυτιστικό παιδί

 

Όσο για τα δόντια και σφραγίσματα γίνονται και απονευρώσεις και εξαγωγές , μονάχα με την συνδρομή της τοπικής αναισθησίας που όλοι γνωρίζουμε

 

Ελισάβετ ναι είμαι επιθετικός ( αν το πήρες προσωπικά σίγουρα δεν μου φταίς) αλλά ή αρχή του κειμένου δεν μου κάνει, και κοίτα γιατί.

Μου φαίνεται σαν ένα παρακαλητό του στυλ ....λυπηθήτε μας , κάντε κάτι για μας , δείτε πως δυστηχούμε κτλ κτλ κτλ.

Ελεημοσύνη ζητούν οι πρώτες γραμμές , ή δείχνουν ανθρώπους που μεταχειρίζονται τα παιδια τους ώς ζώο προς σφαγή βάζοντας τα κάτω για ένα ρημαδοκούρεμα ( ας τα αφήσουν μακριά τα μαλλιά) .

Είναι άνθρωποι οι οποίοι δεν ξέρουν δεν μπορούν δεν θέλουν να πείσουν το παιδί τους αλλά και τον γιατρό ότι όλα γίνονται.

ΟΛΙΚΗ ΝΑΡΚΩΣΗ η εύκολη λύση.

 

Δεν μπορώ να μην είμαι θυμωμένος όταν τέτοια γραπτά εκπροσωπούν έμμεσα και μένα.

 

Λέω να σταματήσω εδώ , μέχρι να με ξαναπιάσει

[ελισαβετ]

almak εφοσον σε ενοχλει το κειμενακι μπορω να το αφαιρεσω δεν θελω να στεναχωρω κανενα.Στον κατα ποσο ειναι αυτιστικοι οι γονεις αυτων των παιδιων δεν το κρινω εγω ουτε ειμαι αρμοδια καθε ανθρωπος εχει τη δικη του ψυχοσυνθεση,αλλοι γονεις ειναι πιο ευαισθητοι αλλοι πιο δυνατοι .Καθε σπιτι εχει το δικο του γολγοθα σε αλλες περιπτωσεις ειναι πιο μεγαλος σε αλλες πιο μικρος.Και επαναλαμβανω οτι καθε μορφη αυτισμου ειναι πιο ηπια και αλλη πιο βαρια.Δεν μπορω να βαλω σε καζανι ολες τις περιπτωσεις.

 

 

φιλικα παντα ελισαβετ

[almak]

όχι να το αφήσεις για να φαίνεται και ο αντίλογος.

Αλλιώς και το δικό μου κείμενο δεν θα έχει νόημα , άρα θα πρέπει να το σβήσω ........κι έτσι στο τέλος της μέρας δεν κάνουμε τίποτα

 

Οι γονείς είναι αυτιστικοί σε εισαγωγικά εννοώ ..... στα μάτια τα δικά μου.

[ελισαβετ]

almak εγραψε....

<<Οι γονείς είναι αυτιστικοί σε εισαγωγικά εννοώ ..... στα μάτια τα δικά μου.>>

 

 

 

οκ καταλαβα τι εννοεις

[angela]

Μια σκέψη μου , μια αφίσα και μια δημοσίευση

 

Η σκέψη μου

http://www.disabled.gr/preview/063/49.jpg

η αφίσα μου

http://www.disabled.gr/preview/063/48.jpg

και εδώ είναι όλο το περιοδικό

http://www.disabled.gr/preview/063/index.html

[Μαρια Στυλιανακη]

πολύ ωραία η ιδέα σου για την αφισούλα!

 

http://www.disabled.gr/preview/063/48.jpg

 

εμένα κάπως μου λείπει το συμπέρασμα,

ναι το παιδί μου είναι διαφορετικό,

αλλά ότι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε ένα χώρο διαφορετικά παιδιά.

επίσης μου λείπει το τι μπορεί να κανει ο γονέας ο άλλος, πως να προσεγγίσει δηλαδή το παιδάκι με αυτισμό.

 

δηλαδή κάπου μια τελική φράση,

 

που να λέει οτι

 

παρόλη την διαφορετικότητα έχει τόσο ανάγκη την αποδοχή, ακριβώς επειδή ένα παιδί με αυτισμό, διαισθάνεται αυτή την διαφορετικότητα.

κατι του στύλ,

την επόμενη φορά αν με δείς να παίζω δίπλα σου,

μπορείς να κανεις αυτό

αυτό μου αρέσει!

 

πχ

 

Φαινεται σαν να μην σε ακούω ή να σαν να μην με ενδιαφέρει αυτό που μου λές, αλλά μου αρέσει τόσο που μου μιλάς!

 

Φαίνεται σαν να μην θέλω να επικοινωνήσω μαζί σου,

αλλά μου αρέσει τόσο πολύ, όταν τα άλλα παιδιά με προσεγγίζουν

ακόμα και αν δεν μπορώ να το δείξω!

 

Μην νομίζεις ότι αδιαφορώ για σένα, όταν εγώ δεν σου μιλάω ή δεν σου δίνω σημασία. δεν το κάνω επίτηδες, απλώς δεν μπορώ αλλιώς.

 

 

 

Αγγελική όμως εσύ είμαι σίγουρη ότι θα τα πείς καλύτερα, δεν ξερω αν είναι σωστά έτσι όπως τα γράφω...

[ελισαβετ]

angela ωραια η ιδεα σου

[angela]

Σίγουρα στο μέλλον θα φτιάξω φυλλάδιο με αναλυτικότερες οδηγίες /πληροφορίες για να το δίνω σε γονείς που πραγματικά ενδιαφέρονται να μάθουν και να προσεγγίσουν το παιδί μου και κάθε παιδί με αυτισμό, αλλά σαν πρώτη ιδέα και σαν μια πρώτη προσέγγιση πιστεύω οτι είναι αρκετά καλο.

Σκεφτήτε τώρα την δική μου δύσκολη θέση σε μια παιδική χαρά και ενός άλλου γονέα που δεν τον ενδιαφέρω εγώ ή το παιδί μου που παιζει δίπλα στο δικό του, στο μυαλο του το πιο πιθανών είναι το "κακώς που υπάρχουνε" και "ωχ αμάν γιατί δεν το παίρνει να φύγουν" ή και "γιατί δεν πάνε κάπου αλλού να μην με ενοχλούν", "δικό τους το προβλημα μη με σκοτίζουν και τους βλέπω κιολας ", σιγά αυτός ο γονέας να μη διαβάσει ολόκληρο αναλυτικό φυλλαδιο εδώ παίζεται αν δεν με βρίσει ή μου σχίσει αυτό το απλό χαρτί στην μούρη!!!

Αρα αυτό και πολύ το βλέπω...δυστυχώς!!!

Ασε που θέλει πολύ θάρρος απο τον γονέα με παιδί με αυτισμό να δώσει αυτό το φυλλάδιο σε οποιονδήποτε ξένο, εμένα ρωτήστε που το έχω κάνει

[almak]

Οι επαναστάσεις φέρνουν τις αλλαγές angela.

H επανάσταση "κοστίζει" όμως.

Στην συντριπτική τους πληοψηφία οι επαναστάσεις έφεραν αποτέλεσμα

 

Ποιός θα σου τρίψει το χαρτί στην μούρη ???? πλάκα κάνεις είμαι σίγουρος.

 

Και μένα μου άρεσε πολύ η ιδέα όπως και τα "συμπληρώματα" της Στυλιανάκη.

Βάλτα στην πίσω σελίδα να ξεκινήσουν οι πρίντερς δουλειά

[angela]

Ναι Αλέξανδρε οι επαναστάσεις φέρνουν αποτέλεσμα αλλά τις κάνουν οι πολλοί και οχι ο ένας, αυτόν συνήθως τον "τρώνε λάχανο" Ασε που δεν είμαι και σε "φορμα" τώρα τελευταία , έχω πέσει πολύ ψυχολογικά

[almak]

Οι επαναστάσεις κάπως ξεκινούν.....κάπως.

Στην πορεία γίνονται πολλοί , ο καθένας έχει το ρυθμό του για το πότε θα γίνει μέρος της επανάστασης και όχι θεατής αυτής.

 

Εσύ πάντως δεν μου φαίνεσαι για λάχανο , "η ελλάδα μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς την δόξα τραβά" ,

ΕΛΑ και άσε τα ψυχολογικά , δεν έχουμε την πολυτέλεια για τέτοια πεσίματα

[gavrias]

  angela είπε:

Σκεφτήτε τώρα την δική μου δύσκολη θέση σε μια παιδική χαρά και ενός άλλου γονέα που δεν τον ενδιαφέρω εγώ ή το παιδί μου που παιζει δίπλα στο δικό του, στο μυαλο του το πιο πιθανών είναι το "κακώς που υπάρχουνε" και "ωχ αμάν γιατί δεν το παίρνει να φύγουν" ή και "γιατί δεν πάνε κάπου αλλού να μην με ενοχλούν", "δικό τους το προβλημα μη με σκοτίζουν και τους βλέπω κιολας ", σιγά αυτός ο γονέας να μη διαβάσει ολόκληρο αναλυτικό φυλλαδιο εδώ παίζεται αν δεν με βρίσει ή μου σχίσει αυτό το απλό χαρτί στην μούρη!!!

Αρα αυτό και πολύ το βλέπω...δυστυχώς!!!

Ασε που θέλει πολύ θάρρος απο τον γονέα με παιδί με αυτισμό να δώσει αυτό το φυλλάδιο σε οποιονδήποτε ξένο, εμένα ρωτήστε που το έχω κάνει

Ελπίζω να μου επιτρέπετε παιδιά να μιλήσω κι εγώ ο απ'εξω γονιός

 

Γλυκιά μου Άτζελα,όσες φορές βρέθηκα μαζί με τα παιδιά μου σε χώρο που ήτανε το παιδάκι σου,το παιδί του almak και όποιο άλλο παιδί με "¨πρόβλημα"? ποτέ δεν ένιωσα να με ενοχλεί κάτι ούτε στην παρουσία ουτε στη συμπεριφορά των παιδιών σας,επίσης δεν έγινε καμιά συζήτηση επι του θέματος μετά την αποχώρησή μας απ'τον εκάστοτε χώρο για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπήρχε κάτι να συζητηθεί.Όλα ήτανε μια χαρά. Κανένα παιδί μου δεν πρόσεξε κάτι διαφορετικό στα παιδιά και τα αναφέρει η Άνη με τα ονόματά τους και όχι με κάτι χαρακτηριστικό που πρόσεξε σε κέινα.

 

Και αν μού δινες μια αφίσσα ή φυλάδιο (εσύ ή όποιος άλλος γονιός) θα το διάβαζα με προσοχή και θα χαιρόμουνα που με βοηθάς να καταλάβω.

 

Δεν έιμαστε τόσο κακοί και αδιάφοροι και μείς.Απλώς μερικές φορές αμήχανοι γιατί βλέπουμε μια δική σας αμηχανία που δεν ξέρουμε πώς να χειριστούμε και τρομαγμένοι λόγο άγνοιας ως προς το τι πρέπει να κάνουμε.

[Athena]

  gavrias είπε:

Ελπίζω να μου επιτρέπετε παιδιά να μιλήσω κι εγώ ο απ'εξω γονιός

 

Γλυκιά μου Άτζελα,όσες φορές βρέθηκα μαζί με τα παιδιά μου σε χώρο που ήτανε το παιδάκι σου,το παιδί του almak και όποιο άλλο παιδί με "¨πρόβλημα"? ποτέ δεν ένιωσα να με ενοχλεί κάτι ούτε στην παρουσία ουτε στη συμπεριφορά των παιδιών σας,επίσης δεν έγινε καμιά συζήτηση επι του θέματος μετά την αποχώρησή μας απ'τον εκάστοτε χώρο για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπήρχε κάτι να συζητηθεί.Όλα ήτανε μια χαρά. Κανένα παιδί μου δεν πρόσεξε κάτι διαφορετικό στα παιδιά και τα αναφέρει η Άνη με τα ονόματά τους και όχι με κάτι χαρακτηριστικό που πρόσεξε σε κέινα.

 

Και αν μού δινες μια αφίσσα ή φυλάδιο (εσύ ή όποιος άλλος γονιός) θα το διάβαζα με προσοχή και θα χαιρόμουνα που με βοηθάς να καταλάβω.

 

Δεν έιμαστε τόσο κακοί και αδιάφοροι και μείς.Απλώς μερικές φορές αμήχανοι γιατί βλέπουμε μια δική σας αμηχανία που δεν ξέρουμε πώς να χειριστούμε και τρομαγμένοι λόγο άγνοιας ως προς το τι πρέπει να κάνουμε. [/color]

ναι ετσι ειναι...

[crazy mamma]

Καλημέρα σε όλους.

 

Επειδή είμαι νέο μέλος, θα ήθελα να σας συστηθώ.

Είμαι και εγώ μία ακόμη μαμά ενός υπέροχου παιδιού το οποίο έχει χαρακτηριστεί "αυτιστικό", "παιδί με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή" και όλα αυτά τα σχετικά που διάβασα ήδη από εσάς.

 

Εγώ στέλνω αυτό το μήνυμα γιατί θέλω να δώσω μία νότα αισιοδοξίας και ελπίδας.

 

Ο γιός μου είναι 6 χρονών και ήδη από τα 2 του χρόνια είχε διαγνωσθεί παιδί με ΔΑΔ. Βέβαια όταν άκουσα πρώτη φορά με τον άντρα μου τον όρο αυτό, δεν ήξερα που πάνε τα τέσσερα. Δεν καταλαβαίναμε τί μας έλεγαν.

 

Επειδή δεν θέλω να σας κουράσω, απλά θα πω ότι έχουμε περάσει και εμείς όπως και οι περισσότεροι από εσάς φαντάζομαι το στάδιο του τί τρέχει με το παιδί, τί συμβαίνει με το παιδί κτλ, διάγνωση από παιδοψυχολόγους, ειδικούς παιδαγωγούς και όλα αυτά τα σχετικά.

Η αρχική διάγνωση ήταν ότι το παιδί έχει βαριάς μορφής αυτισμό αλλά είναι μικρό και δεν μπορούμε να προβλέψουμε την εξελιξή του.

Εμείς βέβαια τρελαθήκαμε.

Ξεκινήσαμε πρόγραμμα με λογοθεραπείες, εργοθεραπείες και ειδικές παιδαγωγήσεις. Βέβαια, το κόστος όλων αυτών ήταν (και είναι) τεράστιο.

Κουτσά-στραβά τα καταφέρνουμε ακόμη.

Για να μην λέω πολλά και σας κουράζω, τώρα πλέον αυτό που έχει σημασία είναι ότι:

 

Το παιδί πηγαίνει σε νηπιαγωγείο με παιδιά τυπικής ανάπτυξης, μίλησε 4 ετών πρώτη φορά και αυτή τη στιγμή μιλάει τέλεια, είναι κοινωνικότατο και η επικοινωνία του είναι καταπληκτική.

Είναι ένα παιδί με φυσιολογικότατες αντιδράσεις που όταν καμιά φορά σε συζητήσεις αναφέρουμε ότι αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα αυτό, οι υπόλοιποι απορούν και μας ρωτούν μήπως είμαστε κάπως υπερβολικοί ή κάνουμε κάποιο λάθος. Βέβαια, οι απορία τους αυτή καθώς και η έκπληξη που βλέπω στα μάτια τους είναι η μεγαλύτερη ικανοπόίηση που μπορώ να πάρω, καθώς τους απάντώ ότι για να αντιδρούν έτσι πάει να πει ότι οι κόποι μας δεν πήγαν χαμένοι.

Επιπλέον του χρόνου το παιδί θα πάει Ά Δημοτικού σε κανονικό σχολείο

χωρίς κανένα πρόβλημα.

 

Όλα αυτά τα γράφω για να σας πω ότι:

Ποτέ δεν πρέπει να απελπιζόμαστε και να το βάζουμε κάτω.

Ο γιος μου από παιδί με βαριάς μορφής αυτισμό (όπως αρχικά είχε διαγνωσθεί) πλέον χαρακτήρίζεται από τους ίδιους ανθρώπους ως "παιδί τυπικής ανάπτυξης με κάποιες ιδιαιτερότητες στο χαρακτήρα". Λες και όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε τέλειοι!!!

 

Βέβαια, παρόλο που η κατάσταση είναι πολύ καλή, η προσπάθεια συνεχίζεται.

 

Ευχαριστώ για το βήμα που μου δίνεται να πω την εμπειρία μου και να μιλήσω με κάποιους που ξέρω ότι μπορούν να με καταλάβουν.

[julias]

Κοπέλα μου, μας έκανες το καλύτερο δώρο. Και εγώ με αυτό το όνειρο κοιμάμαι...

[Afroditi D]

  crazy mamma είπε:

.... Λες και όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε τέλειοι!!!

 

crazy mamma καλώς ορισες !!!

 

Πόσο μεγάλο νόημα έχουν οι παραπάνω λέξεις σου !

 

Να χαίρεστε τον γιο σας και πάντα να είναι γερός & ευτηχισμένος!

[ελισαβετ]

Να σαι παντα καλα crazy mamma να χαιρεσαι το γλυκο σου αγορακι .Μου εδωσες πολυ κουραγιο και ελπιδα σ ευχαριστω.

[Μαριλίνα]

  gavrias είπε:

  angela είπε:

Σκεφτήτε τώρα την δική μου δύσκολη θέση σε μια παιδική χαρά και ενός άλλου γονέα που δεν τον ενδιαφέρω εγώ ή το παιδί μου που παιζει δίπλα στο δικό του, στο μυαλο του το πιο πιθανών είναι το "κακώς που υπάρχουνε" και "ωχ αμάν γιατί δεν το παίρνει να φύγουν" ή και "γιατί δεν πάνε κάπου αλλού να μην με ενοχλούν", "δικό τους το προβλημα μη με σκοτίζουν και τους βλέπω κιολας ", σιγά αυτός ο γονέας να μη διαβάσει ολόκληρο αναλυτικό φυλλαδιο εδώ παίζεται αν δεν με βρίσει ή μου σχίσει αυτό το απλό χαρτί στην μούρη!!!

Αρα αυτό και πολύ το βλέπω...δυστυχώς!!!

Ασε που θέλει πολύ θάρρος απο τον γονέα με παιδί με αυτισμό να δώσει αυτό το φυλλάδιο σε οποιονδήποτε ξένο, εμένα ρωτήστε που το έχω κάνει

χαρά. Κανένα παιδί μου δεν πρόσεξε κάτι διαφορετικό στα παιδιά και τα Δεν έιμαστε τόσο κακοί και αδιάφοροι και μείς.Απλώς μερικές φορές αμήχανοι γιατί βλέπουμε μια δική σας αμηχανία που δεν ξέρουμε πώς να χειριστούμε και τρομαγμένοι λόγο άγνοιας ως προς το τι πρέπει να κάνουμε.

 

Να σας πω κι εγώ την γνώμη μου και τις λιγοστές εμπειρίες μου.

Μπορεί να μην έχω φίλους με αυτισμό, έχω φίλους με ειδικές ανάγκες.

Κανένας δεν ήθελε ειδική μεταχείριση και κάνουμε πολύ καλή παρέα.

 

Στο πάρκο που έχω συναντήσει παιδάκια διαφορετικά, ποτέ δεν με ενόχλησαν, ποτέ δεν σκέφτηκα να τα πάρουνε οι γονείς και να φύγουνε. Ίσως το λες από προσωπική εμπειρία, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το λες. Απ' τη στιγμή που το παιδάκι παίζει ή κάνει κούνια ή τσουληθρα ήρεμα και καλά γιατί να θέλω να φύγει ή να μην συνυπάρχει με το δικό μου παιδί; Και μαζί να παίξουνε αν γίνεται και όλα.

Πιο πολυ με ενοχλούν τα παιδιά που δεν τους βάζουν οι γονείς τους όρια ή δεν τα προσέχουν και πρέπει να προσέχω από τη μία να μην χτυπήσουν το μικρό μου, από την άλλη να μην χτυπήσω κατά λάθος εγώ αυτά.

[angela]

Η επαφή με τα άτομα με ειδικές ανάγκες μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Ατενίζεις τη ζωή πιο αισιόδοξα γιατί είσαι πιο δυνατός και πιο συνειδητοποιημένος.

 

 

Το «κακό» που διαβλέπεις γύρω σου γίνεται απλώς κάτι το διαφορετικό. ΄Ετσι μαθαίνεις να απολαμβάνεις το ταξίδι ανεξάρτητα από τον προορισμό του.

 

Σε σεμινάριο που πρόσφατα παρακολούθησα στο μονοθέσιο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Τυφλοκωφών Καλλιθέας με εισηγητή τον κύριο Πέτρο Ορφανό, με θέμα: «ΤΥΦΛΟΚΩΦΩΣΗ, ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ – ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ», όταν συζητήθηκε το θέμα της ευαισθητοποίησης πάνω στο θέμα της αναπηρίας δόθηκε ως μαρτυρία η ακόλουθη αφοπλιστική αφήγηση μιας μητέρας τυφλοκωφού παιδιού.Την παραθέτω αυτούσια, γιατί θεωρώ ότι αυτή και μόνο έχει τη δύναμη να μας ευαισθητοποιήσει όλους σχετικά:

 

Διονύσης Λ. φιλόλογος

«΄Όταν πρόκειται να γεννήσεις ένα παιδί, είναι σα να οργανώνεις μια πολύ ωραία εκδρομή στην Ιταλία. Αγοράζεις βιβλία, μαζεύεις πληροφορίες και φτιάχνεις τα πλάνα σου. Μετά από μήνες προσδοκίας η τελική μέρα φτάνει. Ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου και απογειώνεσαι με το αεροπλάνο. Μερικές ώρες αργότερα το αεροπλάνο προσγειώνεται και ακούγεται η φωνή της αεροσυνοδού.

--Καλώς ήρθατε στην Ολλανδία

 

--Ολλανδία; Εγώ πετούσα για Ιταλία. Υποτίθεται πως θα έπρεπε να βρισκόμουν στην Ιταλία! Τι να κάνω στην Ολλανδία;

Αναγκαστικά όμως θα πρέπει εσύ να μείνεις στην Ολλανδία. Το σημαντικό είναι ότι δε βρίσκεσαι σε μια απαίσια και βρώμική τοποθεσία. Απλώς είναι μια διαφορετική χώρα. Εσύ αποφασίζεις να κατέβεις από το αεροπλάνο, αγοράζεις καινούρια βιβλία, ενημερώνεσαι και φτιάχνεις νέα πλάνα ταξιδιού για να γνωρίσεις τη χώρα της Ολλανδίας. Συναντάς τελείως διαφορετικά πράγματα από κείνα που φανταζόσουν ότι θα δεις στην Ιταλία. Διαφορετική γλώσσα, διαφορετικούς ανθρώπους, που δεν περίμενες να τους συναντήσεις ποτέ. Κρατάς την ανάσα σου, κοιτάζεις γύρω σου και αρχίζεις να παρατηρείς τις όμορφες τουλίπες και τα αξιοθέατα της Ολλανδίας. Γυρίζοντας πίσω από το ταξίδι σου, για χρόνια πολλά έχεις κουραστεί να βλέπεις φίλους και γνωστούς να πηγαινοέρχονται στην Ιταλία κι όλοι τους να καυχιούνται τι ωραία που πέρασαν εκεί. ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ, εσύ θα λες «Ναι! Εκεί ήταν το μέρος που θα ταξίδευα κι εγώ». Και να ξέρεις ότι Ο ΠΟΝΟΣ αυτού του ονείρου δε θα φύγει ποτέ γιατί αυτή η έλλειψη είναι πάρα πολύ σημαντική. Αλλά, εάν ξοδέψεις τη ζωή σου για το γεγονός ότι δεν πήγες στην Ιταλία, εσύ ποτέ δε θα μείνεις και δε θα έχεις την ευκαιρία ν απολαύσεις τις μοναδικές τουλίπες και τα σημαντικά αξιοθέατα της Ολλανδίας…

Καλό ταξίδι λοιπόν σε όλους μας κι ανεξάρτητα από τον προορισμό ας χαρούμε για όσα θα μας δώσει παρά να λυπηθούμε για όσα δεν μπορέσαμε να χαρούμε"

[julias]

Ναι Αγγελική μου, αλλά εγώ ελπίζω οτι θα ταξιδέψω και στη Ιταλία...

[julias]

Και εγώ θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα χαρμόσυνο γεγονός που μου έδωσε ζωή.. Επισκεφτήκαμε σήμερα με τον σαββούλη μου τον Κο Καμπάκο. παιδοψυχίατρο στην ΕΘΜΑ στο Φάρο Ψυχικού, και αφού είδε τον Σαββούλη, μας είπε οτι μετά από 10 μήνες θεραπειών, ο Σαββούλης ανήκει ευρέως, στο φάσμα του φυσιολογικού. Και συνεχίζουμε την προσπάθεια για να μιλήσει σωστά και να ξεπεράσει τις φοβίες του..

[almak]

Πάρα πολύ καλά μου ακούγεστε

Μπράβο στο Σαββούλη και να συνεχίσετε την καλή δουλειά.

[Skybeam]

Με μεγάλο ενδιαφέρον ενημερώνομαι από αυτά που γράφετε & εύχομαι καλή εξέλιξη σε όλα τα πιτσιρίκια. Θέλω να πιστεύω πως όλα τα μέλη σ' αυτό το site παρακολουθούν την ιστορία σας και μαθαίνουν από εσάς. Με μεγάλο θαυμασμό και απέραντη εκτίμηση...

[rit@]

  Skybeam είπε:

Με μεγάλο ενδιαφέρον ενημερώνομαι από αυτά που γράφετε & εύχομαι καλή εξέλιξη σε όλα τα πιτσιρίκια. Θέλω να πιστεύω πως όλα τα μέλη σ' αυτό το site παρακολουθούν την ιστορία σας και μαθαίνουν από εσάς. Με μεγάλο θαυμασμό και απέραντη εκτίμηση...

 

Συμφωνώ απόλυτα να είστε όλοι καλά ευχαριστούμε!!!!

[MAMMAMIA]

ΜΠΡΑΒΟ ΤΖΟΥΛΙΑ!!!!

Σας ευχομαι τα καλυτεροτερα!!!! Χαρηκα πολυ!

the best is yet to come!