ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

[melinapap]

Καλησπέρα...

Εντελώς φρέσκια στο φορουμ, αποφάσισα να γράψω την ιστορία μου γιατι ειλικρινά νοιώθω οτι βρίσκομαι σε ένα τεράστιο αδιέξοδο και θα ηθελα τα φώτα σας, αν έχετε τον χρόνο και την διάθεση. 

Διανύω την 12 εβδομάδα κύησης, στο πρώτο μου παιδί, στα 28 μου. Με τον πατέρα του παιδιού είμαστε σε σχέση 7μιση μηνες. Ειναι μεταναστης, χωρις αδεια παραμονης στη χωρα και ναι το ομολογω τον ερωτευτηκα, αλλα δυστυχως το τελευταιο διαστημα αναρωτιεμαι για ποιο λογο. Η σχεση μας εχει περασει δια πυρος και σιδηρου, με αποκορυφωμα λιγες μερες μετα την Πρωτοχρονια που ουσιαστηκα τον εδιωξα απο το σπιτι-απο τον Αυγουστο μενουμε μαζι, στο σπιτι μου-γιατι ενοιωθα οτι δεν πηγαινε αλλο. Ο χωρισμος αυτος κρατησε ελαχιστες μερες με κατα καποιο τροπο κοινη πρωτοβουλια κι αφου συζητησαμε πολυ και αποφασισαμε να κανουμε μια εντελως καινουρια αρχη και να αφησουμε πισω μας το παρελθον και ολα τα ψεμματα, τα μυστικα, τους καυγαδες, τις προσβολες, ολα αυτα τελος παντων που μας χωριζαν. Λιγες μερες μετα απο την επανασυνδεση μας εμαθα οτι ειμαι εγκυος. Βασανιστηκα παρα πολυ αρχικα, οχι για το αν θα το ελεγα σε εκεινον, αλλα κυριως για το αν ηθελα να κρατησω ενα παιδι στην συγκεκριμενη φαση που ειμαι. Ουσιαστικα ειμαι ανεργη και το μονο μου εισοδημα ειναι μια οικονομικη βοηθεια σε μηνιαια βαση απο τον νονο και τη νονα μου και ενα επισης ελαχιστο εισοδημα απο καποια μαθηματα αγγλικων που παραδιδω. Ο φιλος μου επισης δεν δουλευει αρα και το σπιτι το συντηρω μονη μου, οπως δηλαδη και πριν μεινουμε μαζι. Οταν του ανακοινωσα οτι ειμαι εγκυος, αφου το ειχα σκεφτει πολυ μονη μου και αφου το συζητησα με την ψυχοθεραπευτρια μου επισης για μια καθοδηγηση, χαρηκε παρα πολυ σχεδον κλαιγαμε και οι δυο και μου ειπε οτι ολα θα πανε καλα οτι ειμαστε μαζι σε αυτο οτι το θελει παρα πολυ κλπ κλπ. Πλεον 8 εβδομαδες μετα, η κατασταση εχει ως εξης. Την τελευταια εβδομαδα τσακωνομαστε σχεδον καθημερινα, με ασημαντες αφορμες, οι οποιες ολες εχουν ως αφετηρια την δικη μου συγχιση επανω στο οικονομικο φυσικα αλλα και στο τι θα γινει στο μελλον. Δεν βλεπω καμια σοβαρη προσπαθεια να βρει δουλεια, παρα μονο καθε μερα ολη μερα, εκτος απο τις Παρασκευες που βγαινει απο το πρωι μεχρι τοβραδυ, καθεται σπιτι, ειναι σε εναν καναπε, κρυμμενος πισω απο μια οθονη, ειτε ταμπλετ, ειτε κινητου, ειτε τηλεορασης. Εχω απελπιστει παρα πολυ και σημερα μετα απο αλλον εναν καυγα μας μου ειπε ουσιαστικα μεσω μηνυματων οτι μαζι μου δεν ειναι ο εαυτος του και θελει να ειναι ελευθερος να βγαινει για να δικτυωθει, το οποιο με βαση το παρελθον μας, το βρισκω παρα πολυ αστειο, γιατι οι δικες του δικτυωσεις περιλαμβανουν ατελειωτες ωρες χαζεματος σε σπιτια η και εξω και στο παρελθον ειχαμε και δυο περιστατικα που γυρισε στο σπιτι λιωμα απο ποτο να μου ζηταει να τον σκοτωσω να μου λεει οτι η ζωη του στην ευρωπη εχει τελειωσει και διαφορα δραματικα που εχω δει μονο σε ταινιες. Αυτο σε σνδυασμο με το γεγονος οτι μου απεκρυψε πολυ σημαντικα πραγματα για την ζωη του τα οποια ανακαλυψα μονη μου και τον αντιμετωπισα πολυ σκληρα, με εχυν κανει να μην τον εμπιστευομαι και πλεον φυσικα αναρωτιεμαι και για ποιον λογο τον ερωτευτηκα και για ποιον λογο επελεξα να ειμαι ξανα μαζι του, για ποιο λογο δηλαδη τον πιστεψα, οτι με αγαπαει και θελει να ειμαστε μαζι και να γινουμε οικογενεια. Σημερα λοιπον, αφου μου τα ειπε αυτα εγω του εδωσα τελεσιγραφο αφου πρωτα του ανεφερα ολους τους λογους για τους οποιους το τλεευταιο διαστημα ειμαι στην τσιτα συνεχεια (περα απο τις ορμονες της εγκυμοσυνης που φυσικα κι αυτες παιζουν τον ρολο τους), οτι δηλαδη εχουμε θεμα οικονομικο, δεν εχουμε ουσιαστικα δουλεια θα χρειαστουμε μεγαλυτερ σπιτι κλπ κλπ, σε αυτα, η απαντηση του ηταν τα παραπανω (να τον αφησω ελευθερο να βγαινει να δικτυωθει και να ειναι ο εαυτος του). Καθε φορα που βγαινει εγω ανησυχω για το πως θα γυρισει, αν θα μυριζει παλι ποτο κατα βαση. Του εδωσα τελεσιγραφο. Του ειπε οτι πρεπει να αποφασισει τι θελει. Αν θελει να αναλαβει τις ευθυνες που εχει μια οικογενεια. Αν θελει να γινουμε οικογενεια. Κσι οτι πρεπει αυτο να το κανει πολυ συντομα γιατι πρεπει κι εγω να αποφασισω τι θα κανω με τη ζωη μου και με την εγκυμοσυνη. Δεν ξερω τι να κανω, θελω να γινω μαμα, θελω να κρατησω αυτο το μωρο, ομως φοβαμαι. ΦΟβαμαι πολυ τι θα γινει με τη σχεση μου και το κυριοτερο, φοβαμαι πολυ τι θα γινει αν αποφασισω να κρατησω το μωρο μονη μου, τι στιγμη που δεν εχω τα βασικα για να το μεγαλωσω. Περα απο παρα πολλη αγαπη και παρα πολυ μεγαλη θεληση για να κανω οτι περναει αποτο χερι μου με το που γεννηθει να ζησουμε μια αξιοπρεπη ζωη. Η οικογενεια μου φυσικα ουτε λιγο ουτε πολυ μου λεει οτι ειναι ενα τεραστιο βαρος αυτο το μωρο και οτι πρεπει να το ξανασκεφτω... Χρειαζομαι βοηθεια. Συγγνωμη για το τεραστιο ποστ και ευχαριστω εκ των προτερων...!

[mama16]

15 ώρες πρίν, melinapap είπε:

Καλησπέρα...

Εντελώς φρέσκια στο φορουμ, αποφάσισα να γράψω την ιστορία μου γιατι ειλικρινά νοιώθω οτι βρίσκομαι σε ένα τεράστιο αδιέξοδο και θα ηθελα τα φώτα σας, αν έχετε τον χρόνο και την διάθεση. 

Διανύω την 12 εβδομάδα κύησης, στο πρώτο μου παιδί, στα 28 μου. Με τον πατέρα του παιδιού είμαστε σε σχέση 7μιση μηνες. Ειναι μεταναστης, χωρις αδεια παραμονης στη χωρα και ναι το ομολογω τον ερωτευτηκα, αλλα δυστυχως το τελευταιο διαστημα αναρωτιεμαι για ποιο λογο. Η σχεση μας εχει περασει δια πυρος και σιδηρου, με αποκορυφωμα λιγες μερες μετα την Πρωτοχρονια που ουσιαστηκα τον εδιωξα απο το σπιτι-απο τον Αυγουστο μενουμε μαζι, στο σπιτι μου-γιατι ενοιωθα οτι δεν πηγαινε αλλο. Ο χωρισμος αυτος κρατησε ελαχιστες μερες με κατα καποιο τροπο κοινη πρωτοβουλια κι αφου συζητησαμε πολυ και αποφασισαμε να κανουμε μια εντελως καινουρια αρχη και να αφησουμε πισω μας το παρελθον και ολα τα ψεμματα, τα μυστικα, τους καυγαδες, τις προσβολες, ολα αυτα τελος παντων που μας χωριζαν. Λιγες μερες μετα απο την επανασυνδεση μας εμαθα οτι ειμαι εγκυος. Βασανιστηκα παρα πολυ αρχικα, οχι για το αν θα το ελεγα σε εκεινον, αλλα κυριως για το αν ηθελα να κρατησω ενα παιδι στην συγκεκριμενη φαση που ειμαι. Ουσιαστικα ειμαι ανεργη και το μονο μου εισοδημα ειναι μια οικονομικη βοηθεια σε μηνιαια βαση απο τον νονο και τη νονα μου και ενα επισης ελαχιστο εισοδημα απο καποια μαθηματα αγγλικων που παραδιδω. Ο φιλος μου επισης δεν δουλευει αρα και το σπιτι το συντηρω μονη μου, οπως δηλαδη και πριν μεινουμε μαζι. Οταν του ανακοινωσα οτι ειμαι εγκυος, αφου το ειχα σκεφτει πολυ μονη μου και αφου το συζητησα με την ψυχοθεραπευτρια μου επισης για μια καθοδηγηση, χαρηκε παρα πολυ σχεδον κλαιγαμε και οι δυο και μου ειπε οτι ολα θα πανε καλα οτι ειμαστε μαζι σε αυτο οτι το θελει παρα πολυ κλπ κλπ. Πλεον 8 εβδομαδες μετα, η κατασταση εχει ως εξης. Την τελευταια εβδομαδα τσακωνομαστε σχεδον καθημερινα, με ασημαντες αφορμες, οι οποιες ολες εχουν ως αφετηρια την δικη μου συγχιση επανω στο οικονομικο φυσικα αλλα και στο τι θα γινει στο μελλον. Δεν βλεπω καμια σοβαρη προσπαθεια να βρει δουλεια, παρα μονο καθε μερα ολη μερα, εκτος απο τις Παρασκευες που βγαινει απο το πρωι μεχρι τοβραδυ, καθεται σπιτι, ειναι σε εναν καναπε, κρυμμενος πισω απο μια οθονη, ειτε ταμπλετ, ειτε κινητου, ειτε τηλεορασης. Εχω απελπιστει παρα πολυ και σημερα μετα απο αλλον εναν καυγα μας μου ειπε ουσιαστικα μεσω μηνυματων οτι μαζι μου δεν ειναι ο εαυτος του και θελει να ειναι ελευθερος να βγαινει για να δικτυωθει, το οποιο με βαση το παρελθον μας, το βρισκω παρα πολυ αστειο, γιατι οι δικες του δικτυωσεις περιλαμβανουν ατελειωτες ωρες χαζεματος σε σπιτια η και εξω και στο παρελθον ειχαμε και δυο περιστατικα που γυρισε στο σπιτι λιωμα απο ποτο να μου ζηταει να τον σκοτωσω να μου λεει οτι η ζωη του στην ευρωπη εχει τελειωσει και διαφορα δραματικα που εχω δει μονο σε ταινιες. Αυτο σε σνδυασμο με το γεγονος οτι μου απεκρυψε πολυ σημαντικα πραγματα για την ζωη του τα οποια ανακαλυψα μονη μου και τον αντιμετωπισα πολυ σκληρα, με εχυν κανει να μην τον εμπιστευομαι και πλεον φυσικα αναρωτιεμαι και για ποιον λογο τον ερωτευτηκα και για ποιον λογο επελεξα να ειμαι ξανα μαζι του, για ποιο λογο δηλαδη τον πιστεψα, οτι με αγαπαει και θελει να ειμαστε μαζι και να γινουμε οικογενεια. Σημερα λοιπον, αφου μου τα ειπε αυτα εγω του εδωσα τελεσιγραφο αφου πρωτα του ανεφερα ολους τους λογους για τους οποιους το τλεευταιο διαστημα ειμαι στην τσιτα συνεχεια (περα απο τις ορμονες της εγκυμοσυνης που φυσικα κι αυτες παιζουν τον ρολο τους), οτι δηλαδη εχουμε θεμα οικονομικο, δεν εχουμε ουσιαστικα δουλεια θα χρειαστουμε μεγαλυτερ σπιτι κλπ κλπ, σε αυτα, η απαντηση του ηταν τα παραπανω (να τον αφησω ελευθερο να βγαινει να δικτυωθει και να ειναι ο εαυτος του). Καθε φορα που βγαινει εγω ανησυχω για το πως θα γυρισει, αν θα μυριζει παλι ποτο κατα βαση. Του εδωσα τελεσιγραφο. Του ειπε οτι πρεπει να αποφασισει τι θελει. Αν θελει να αναλαβει τις ευθυνες που εχει μια οικογενεια. Αν θελει να γινουμε οικογενεια. Κσι οτι πρεπει αυτο να το κανει πολυ συντομα γιατι πρεπει κι εγω να αποφασισω τι θα κανω με τη ζωη μου και με την εγκυμοσυνη. Δεν ξερω τι να κανω, θελω να γινω μαμα, θελω να κρατησω αυτο το μωρο, ομως φοβαμαι. ΦΟβαμαι πολυ τι θα γινει με τη σχεση μου και το κυριοτερο, φοβαμαι πολυ τι θα γινει αν αποφασισω να κρατησω το μωρο μονη μου, τι στιγμη που δεν εχω τα βασικα για να το μεγαλωσω. Περα απο παρα πολλη αγαπη και παρα πολυ μεγαλη θεληση για να κανω οτι περναει αποτο χερι μου με το που γεννηθει να ζησουμε μια αξιοπρεπη ζωη. Η οικογενεια μου φυσικα ουτε λιγο ουτε πολυ μου λεει οτι ειναι ενα τεραστιο βαρος αυτο το μωρο και οτι πρεπει να το ξανασκεφτω... Χρειαζομαι βοηθεια. Συγγνωμη για το τεραστιο ποστ και ευχαριστω εκ των προτερων...!

Η θέση σου είναι αρκετά δύσκολη... Αρχικά θα σε συμβουλευα να σκεφτείς ακριβώς τι θα κάνεις από δω κ πέρα με το σύντροφό σου. Είναι ικανός να μεγαλώσει ένα παιδάκι, θα σας φέρεται καλά? Πως την φαντάζεσαι την ζωή σου σε 5 χρόνια αν μείνεις με αυτόν τον άνθρωπο? Αν αποφασισεις να κρατήσεις μόνη σ το μωρό υπάρχουν διάφορα κέντρα στήριξης που μπορούν να σε βοηθήσουν. Πάρε τηλέφωνα για ψυχολογική υποστήριξη κ θα σ δώσουν κ διάφορες συμβουλές για το πώς θα κινηθεις από δω κ στο εξής.. Ξέρω ότι κ ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μέχρι την γέννα είναι δωρεάν.. Μακάρι να σ πάνε όλα καλά κ να βρεις κ μία δουλειά για να μπορεσεις να στηριξεις το μωρακι σ.. Πρέπει να σκέφτεσαι ότι πλέον δεν είσαι μόνη σ, μην παίρνεις βιαστικές αποφάσεις.. Να βρεις το είναι καλύτερο για το παιδάκι σ κ αυτό να κάνεις..

[Dust pink]

16 ώρες πρίν, melinapap είπε:

Καλησπέρα...

Εντελώς φρέσκια στο φορουμ, αποφάσισα να γράψω την ιστορία μου γιατι ειλικρινά νοιώθω οτι βρίσκομαι σε ένα τεράστιο αδιέξοδο και θα ηθελα τα φώτα σας, αν έχετε τον χρόνο και την διάθεση. 

Διανύω την 12 εβδομάδα κύησης, στο πρώτο μου παιδί, στα 28 μου. Με τον πατέρα του παιδιού είμαστε σε σχέση 7μιση μηνες. Ειναι μεταναστης, χωρις αδεια παραμονης στη χωρα και ναι το ομολογω τον ερωτευτηκα, αλλα δυστυχως το τελευταιο διαστημα αναρωτιεμαι για ποιο λογο. Η σχεση μας εχει περασει δια πυρος και σιδηρου, με αποκορυφωμα λιγες μερες μετα την Πρωτοχρονια που ουσιαστηκα τον εδιωξα απο το σπιτι-απο τον Αυγουστο μενουμε μαζι, στο σπιτι μου-γιατι ενοιωθα οτι δεν πηγαινε αλλο. Ο χωρισμος αυτος κρατησε ελαχιστες μερες με κατα καποιο τροπο κοινη πρωτοβουλια κι αφου συζητησαμε πολυ και αποφασισαμε να κανουμε μια εντελως καινουρια αρχη και να αφησουμε πισω μας το παρελθον και ολα τα ψεμματα, τα μυστικα, τους καυγαδες, τις προσβολες, ολα αυτα τελος παντων που μας χωριζαν. Λιγες μερες μετα απο την επανασυνδεση μας εμαθα οτι ειμαι εγκυος. Βασανιστηκα παρα πολυ αρχικα, οχι για το αν θα το ελεγα σε εκεινον, αλλα κυριως για το αν ηθελα να κρατησω ενα παιδι στην συγκεκριμενη φαση που ειμαι. Ουσιαστικα ειμαι ανεργη και το μονο μου εισοδημα ειναι μια οικονομικη βοηθεια σε μηνιαια βαση απο τον νονο και τη νονα μου και ενα επισης ελαχιστο εισοδημα απο καποια μαθηματα αγγλικων που παραδιδω. Ο φιλος μου επισης δεν δουλευει αρα και το σπιτι το συντηρω μονη μου, οπως δηλαδη και πριν μεινουμε μαζι. Οταν του ανακοινωσα οτι ειμαι εγκυος, αφου το ειχα σκεφτει πολυ μονη μου και αφου το συζητησα με την ψυχοθεραπευτρια μου επισης για μια καθοδηγηση, χαρηκε παρα πολυ σχεδον κλαιγαμε και οι δυο και μου ειπε οτι ολα θα πανε καλα οτι ειμαστε μαζι σε αυτο οτι το θελει παρα πολυ κλπ κλπ. Πλεον 8 εβδομαδες μετα, η κατασταση εχει ως εξης. Την τελευταια εβδομαδα τσακωνομαστε σχεδον καθημερινα, με ασημαντες αφορμες, οι οποιες ολες εχουν ως αφετηρια την δικη μου συγχιση επανω στο οικονομικο φυσικα αλλα και στο τι θα γινει στο μελλον. Δεν βλεπω καμια σοβαρη προσπαθεια να βρει δουλεια, παρα μονο καθε μερα ολη μερα, εκτος απο τις Παρασκευες που βγαινει απο το πρωι μεχρι τοβραδυ, καθεται σπιτι, ειναι σε εναν καναπε, κρυμμενος πισω απο μια οθονη, ειτε ταμπλετ, ειτε κινητου, ειτε τηλεορασης. Εχω απελπιστει παρα πολυ και σημερα μετα απο αλλον εναν καυγα μας μου ειπε ουσιαστικα μεσω μηνυματων οτι μαζι μου δεν ειναι ο εαυτος του και θελει να ειναι ελευθερος να βγαινει για να δικτυωθει, το οποιο με βαση το παρελθον μας, το βρισκω παρα πολυ αστειο, γιατι οι δικες του δικτυωσεις περιλαμβανουν ατελειωτες ωρες χαζεματος σε σπιτια η και εξω και στο παρελθον ειχαμε και δυο περιστατικα που γυρισε στο σπιτι λιωμα απο ποτο να μου ζηταει να τον σκοτωσω να μου λεει οτι η ζωη του στην ευρωπη εχει τελειωσει και διαφορα δραματικα που εχω δει μονο σε ταινιες. Αυτο σε σνδυασμο με το γεγονος οτι μου απεκρυψε πολυ σημαντικα πραγματα για την ζωη του τα οποια ανακαλυψα μονη μου και τον αντιμετωπισα πολυ σκληρα, με εχυν κανει να μην τον εμπιστευομαι και πλεον φυσικα αναρωτιεμαι και για ποιον λογο τον ερωτευτηκα και για ποιον λογο επελεξα να ειμαι ξανα μαζι του, για ποιο λογο δηλαδη τον πιστεψα, οτι με αγαπαει και θελει να ειμαστε μαζι και να γινουμε οικογενεια. Σημερα λοιπον, αφου μου τα ειπε αυτα εγω του εδωσα τελεσιγραφο αφου πρωτα του ανεφερα ολους τους λογους για τους οποιους το τλεευταιο διαστημα ειμαι στην τσιτα συνεχεια (περα απο τις ορμονες της εγκυμοσυνης που φυσικα κι αυτες παιζουν τον ρολο τους), οτι δηλαδη εχουμε θεμα οικονομικο, δεν εχουμε ουσιαστικα δουλεια θα χρειαστουμε μεγαλυτερ σπιτι κλπ κλπ, σε αυτα, η απαντηση του ηταν τα παραπανω (να τον αφησω ελευθερο να βγαινει να δικτυωθει και να ειναι ο εαυτος του). Καθε φορα που βγαινει εγω ανησυχω για το πως θα γυρισει, αν θα μυριζει παλι ποτο κατα βαση. Του εδωσα τελεσιγραφο. Του ειπε οτι πρεπει να αποφασισει τι θελει. Αν θελει να αναλαβει τις ευθυνες που εχει μια οικογενεια. Αν θελει να γινουμε οικογενεια. Κσι οτι πρεπει αυτο να το κανει πολυ συντομα γιατι πρεπει κι εγω να αποφασισω τι θα κανω με τη ζωη μου και με την εγκυμοσυνη. Δεν ξερω τι να κανω, θελω να γινω μαμα, θελω να κρατησω αυτο το μωρο, ομως φοβαμαι. ΦΟβαμαι πολυ τι θα γινει με τη σχεση μου και το κυριοτερο, φοβαμαι πολυ τι θα γινει αν αποφασισω να κρατησω το μωρο μονη μου, τι στιγμη που δεν εχω τα βασικα για να το μεγαλωσω. Περα απο παρα πολλη αγαπη και παρα πολυ μεγαλη θεληση για να κανω οτι περναει αποτο χερι μου με το που γεννηθει να ζησουμε μια αξιοπρεπη ζωη. Η οικογενεια μου φυσικα ουτε λιγο ουτε πολυ μου λεει οτι ειναι ενα τεραστιο βαρος αυτο το μωρο και οτι πρεπει να το ξανασκεφτω... Χρειαζομαι βοηθεια. Συγγνωμη για το τεραστιο ποστ και ευχαριστω εκ των προτερων...!

Καλημέρα!! Καταρχάς ανέφερες ότι βρίσκεσαι στην 12η εβδομάδα κύησης και σκέφτεσαι να κάνεις έκτρωση τώρα???? 3 μηνών? Πρέπει άμεσα να σε δει έμπειρος γιατρός για να κρίνει , αφορά την υγεία σου. Μπορείς να έρθεις σε επαφή με το κέντρο αγέννητου παιδιού ,παρέχουν στήριξη και στην μητέρα!

[ΑΡΓΚ]

Koπέλα μου η πιθανότητα να βρει αυτή τη στιγμή παράνομος μετανάστατης στη χώρα δουλειά είναι όπως καταλαβαίνεις πάρα πολύ μικρή, κάποτε μπορεί να υπήρχαν εργοδότες που ήθελαν να εξοικονομήσουν χρήματα, σήμερα μια χαρά δουλεύουν μάυρα  και για ελάχιστα χρήματα και Έλληνες ή μετανάστες που είναι νόμιμα στη χώρα, εκτός αν μιλάς για συγκεκριμένες εποχιακές εργασίες, και με τόσο εξευτελιστικές συνθήκες και μισθούς, που οικογένεια δε ζει.

Νομίζω κάνεις στον εαυτό σου λάθος ερωτήσεις: κόσμος πια δεν μπαίνει παράνομα στην Ελλάδα για  να μείνει, κανείς δεν ξεκινάει με προορισμό εδώ. Πού σκόπευε να πάει ο πατέρας του παιδιού σου; Συζητάς το να τον ακολουθήσεις; Συζητάτε το γάμο; Θα γύριζες μαζί του στη χώρα του (νομίζω αλλιώς και γάμος δε γίνεται, από περίπτωση συγγενή μου που παντρεύτηκε παράνομη μετανάστρια - δέχτηκε η κοπέλα να απελαθεί, πήγαν μαζί στη χώρα της, παντρεύτηκαν και γύρισαν όταν τελείωσε η διαδικασία έκδοσης άδειας παραμονής).

Εσύ τι επαγγελματικές προοπτικές έχεις; Γιατί όπως και να έχουν τα πράγματα, είτε μείνετε, είτε φύγετε, είτε είστε μαζί είτε όχι, ο πατέρας να βρει δουλειά που να σας συντηρεί άμεσα είναι απλά αδύνατο, όσο και να θέλει.

[Macgyver]

18 ώρες πρίν, melinapap είπε:

Καλησπέρα...

Εντελώς φρέσκια στο φορουμ, αποφάσισα να γράψω την ιστορία μου γιατι ειλικρινά νοιώθω οτι βρίσκομαι σε ένα τεράστιο αδιέξοδο και θα ηθελα τα φώτα σας, αν έχετε τον χρόνο και την διάθεση. 

Διανύω την 12 εβδομάδα κύησης, στο πρώτο μου παιδί, στα 28 μου. Με τον πατέρα του παιδιού είμαστε σε σχέση 7μιση μηνες. Ειναι μεταναστης, χωρις αδεια παραμονης στη χωρα και ναι το ομολογω τον ερωτευτηκα, αλλα δυστυχως το τελευταιο διαστημα αναρωτιεμαι για ποιο λογο. Η σχεση μας εχει περασει δια πυρος και σιδηρου, με αποκορυφωμα λιγες μερες μετα την Πρωτοχρονια που ουσιαστηκα τον εδιωξα απο το σπιτι-απο τον Αυγουστο μενουμε μαζι, στο σπιτι μου-γιατι ενοιωθα οτι δεν πηγαινε αλλο. Ο χωρισμος αυτος κρατησε ελαχιστες μερες με κατα καποιο τροπο κοινη πρωτοβουλια κι αφου συζητησαμε πολυ και αποφασισαμε να κανουμε μια εντελως καινουρια αρχη και να αφησουμε πισω μας το παρελθον και ολα τα ψεμματα, τα μυστικα, τους καυγαδες, τις προσβολες, ολα αυτα τελος παντων που μας χωριζαν. Λιγες μερες μετα απο την επανασυνδεση μας εμαθα οτι ειμαι εγκυος. Βασανιστηκα παρα πολυ αρχικα, οχι για το αν θα το ελεγα σε εκεινον, αλλα κυριως για το αν ηθελα να κρατησω ενα παιδι στην συγκεκριμενη φαση που ειμαι. Ουσιαστικα ειμαι ανεργη και το μονο μου εισοδημα ειναι μια οικονομικη βοηθεια σε μηνιαια βαση απο τον νονο και τη νονα μου και ενα επισης ελαχιστο εισοδημα απο καποια μαθηματα αγγλικων που παραδιδω. Ο φιλος μου επισης δεν δουλευει αρα και το σπιτι το συντηρω μονη μου, οπως δηλαδη και πριν μεινουμε μαζι. Οταν του ανακοινωσα οτι ειμαι εγκυος, αφου το ειχα σκεφτει πολυ μονη μου και αφου το συζητησα με την ψυχοθεραπευτρια μου επισης για μια καθοδηγηση, χαρηκε παρα πολυ σχεδον κλαιγαμε και οι δυο και μου ειπε οτι ολα θα πανε καλα οτι ειμαστε μαζι σε αυτο οτι το θελει παρα πολυ κλπ κλπ. Πλεον 8 εβδομαδες μετα, η κατασταση εχει ως εξης. Την τελευταια εβδομαδα τσακωνομαστε σχεδον καθημερινα, με ασημαντες αφορμες, οι οποιες ολες εχουν ως αφετηρια την δικη μου συγχιση επανω στο οικονομικο φυσικα αλλα και στο τι θα γινει στο μελλον. Δεν βλεπω καμια σοβαρη προσπαθεια να βρει δουλεια, παρα μονο καθε μερα ολη μερα, εκτος απο τις Παρασκευες που βγαινει απο το πρωι μεχρι τοβραδυ, καθεται σπιτι, ειναι σε εναν καναπε, κρυμμενος πισω απο μια οθονη, ειτε ταμπλετ, ειτε κινητου, ειτε τηλεορασης. Εχω απελπιστει παρα πολυ και σημερα μετα απο αλλον εναν καυγα μας μου ειπε ουσιαστικα μεσω μηνυματων οτι μαζι μου δεν ειναι ο εαυτος του και θελει να ειναι ελευθερος να βγαινει για να δικτυωθει, το οποιο με βαση το παρελθον μας, το βρισκω παρα πολυ αστειο, γιατι οι δικες του δικτυωσεις περιλαμβανουν ατελειωτες ωρες χαζεματος σε σπιτια η και εξω και στο παρελθον ειχαμε και δυο περιστατικα που γυρισε στο σπιτι λιωμα απο ποτο να μου ζηταει να τον σκοτωσω να μου λεει οτι η ζωη του στην ευρωπη εχει τελειωσει και διαφορα δραματικα που εχω δει μονο σε ταινιες. Αυτο σε σνδυασμο με το γεγονος οτι μου απεκρυψε πολυ σημαντικα πραγματα για την ζωη του τα οποια ανακαλυψα μονη μου και τον αντιμετωπισα πολυ σκληρα, με εχυν κανει να μην τον εμπιστευομαι και πλεον φυσικα αναρωτιεμαι και για ποιον λογο τον ερωτευτηκα και για ποιον λογο επελεξα να ειμαι ξανα μαζι του, για ποιο λογο δηλαδη τον πιστεψα, οτι με αγαπαει και θελει να ειμαστε μαζι και να γινουμε οικογενεια. Σημερα λοιπον, αφου μου τα ειπε αυτα εγω του εδωσα τελεσιγραφο αφου πρωτα του ανεφερα ολους τους λογους για τους οποιους το τλεευταιο διαστημα ειμαι στην τσιτα συνεχεια (περα απο τις ορμονες της εγκυμοσυνης που φυσικα κι αυτες παιζουν τον ρολο τους), οτι δηλαδη εχουμε θεμα οικονομικο, δεν εχουμε ουσιαστικα δουλεια θα χρειαστουμε μεγαλυτερ σπιτι κλπ κλπ, σε αυτα, η απαντηση του ηταν τα παραπανω (να τον αφησω ελευθερο να βγαινει να δικτυωθει και να ειναι ο εαυτος του). Καθε φορα που βγαινει εγω ανησυχω για το πως θα γυρισει, αν θα μυριζει παλι ποτο κατα βαση. Του εδωσα τελεσιγραφο. Του ειπε οτι πρεπει να αποφασισει τι θελει. Αν θελει να αναλαβει τις ευθυνες που εχει μια οικογενεια. Αν θελει να γινουμε οικογενεια. Κσι οτι πρεπει αυτο να το κανει πολυ συντομα γιατι πρεπει κι εγω να αποφασισω τι θα κανω με τη ζωη μου και με την εγκυμοσυνη. Δεν ξερω τι να κανω, θελω να γινω μαμα, θελω να κρατησω αυτο το μωρο, ομως φοβαμαι. ΦΟβαμαι πολυ τι θα γινει με τη σχεση μου και το κυριοτερο, φοβαμαι πολυ τι θα γινει αν αποφασισω να κρατησω το μωρο μονη μου, τι στιγμη που δεν εχω τα βασικα για να το μεγαλωσω. Περα απο παρα πολλη αγαπη και παρα πολυ μεγαλη θεληση για να κανω οτι περναει αποτο χερι μου με το που γεννηθει να ζησουμε μια αξιοπρεπη ζωη. Η οικογενεια μου φυσικα ουτε λιγο ουτε πολυ μου λεει οτι ειναι ενα τεραστιο βαρος αυτο το μωρο και οτι πρεπει να το ξανασκεφτω... Χρειαζομαι βοηθεια. Συγγνωμη για το τεραστιο ποστ και ευχαριστω εκ των προτερων...!

Όπως ειπωθηκε, στην 12η εβδομάδα είναι οριακά από άποψη κρατάω/δεν κρατάω το παιδί κλπ . Προφανώς έγιναν λάθος χειρισμοί έτσι όπως μας περιγράφεις την υπόθεση . Προσωπικά , θα συνιστούσα να μην συνεχίσεις σε σχέση με έναν άνθρωπο που είναι παράνομος . Και φυσικά να μην επιτρέψεις καμία αναγνώριση ώστε να μην έχει δικαιώματα στο παιδί . Διαφορετικά σε λίγα χρόνια μπορείς να γράφεις πως στο απήγαγε κλπ . Μπορεί να σου φαίνεται ακραίο αλλά υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις . Μιλά με το σύλλογο αγκαλιά που στηρίζει τις μανούλες και τα παιδάκια τους να δεις αν μπορείς να έχεις κάποια βοήθεια . Πάρε τη ζωή στα χέρια σου : είσαι 28 χρόνων . Αν κρατήσεις το παιδί , φτιάξε τη ζωή σου . Βρες δουλειά  , οποιαδήποτε εργασία ώστε να στέκεσαι στα πόδια σου. Αν δεν θες να το μεγαλώσεις , απευθυνσου σε δικηγόρο που αναλαμβάνει ιδιωτικές υιοθεσίες ώστε να αποφυγεις ιδρυματοποιηση του παιδιού . Ειλικρινά πάντως απορώ πως μια γυναίκα 28 ετών μπορεί να αφήσει την καρδιά να επικρατήσει τόσο πολύ έναντι της κοινής λογικής . 

[Dust pink]

Επανερχομαι για να συμφωνήσω με τις προαναφερόμενες απόψεις. Όσον αφορά την άδεια παραμονής εάν και εφόσον αποδειχθεί σοβαρή σχέση με τέλεση γάμου κοινώς,αλλοδαπού με ημεδαπή τότε η διαμονή του συντρόφου σου θεωρείται νομιμη. Πολλώ δε μάλλον όταν υφίσταται και τέκνο αναγνωρισμένο από τον πατερα μέσω γάμου. Βασική προϋπόθεση όμως είναι ο σύντροφός να έχει και κάποια χαρτιά....να προσκομίσει στο ληξιαρχείο. Είναι μια γνωστή ιστορία, που αρκετοί αλλοδαποί συναπταν γάμους με ημεδαπούς ,ακόμη και λευκούς, προκειμένου να εξασφαλίσουν άδεια παραμονης. Στο εργασιακό κομματι, δυστυχώς στην Ελλάδα η εγκυμονούσες αντιμετωπίζονται από τους εργοδότες ως μαύρα πρόβατα... ελάχιστοι έως μηδενικοι δέχονται να προσλάβουν γυναίκες σε ενδιαφέρουσα έστω και για τα ελάχιστα ένσημα... διαφορετικά μένει ακάλυπτη μητέρα και νεογνό  ως ένα βαθμό από άποψη υγειονομικής περίθαλψης, υπάρχει βέβαια και η λύση της πρόνοιας ως άπορος. 

[Lemonaki035]

πρίν από 31 λεπτά , Macgyver είπε:

Όπως ειπωθηκε, στην 12η εβδομάδα είναι οριακά από άποψη κρατάω/δεν κρατάω το παιδί κλπ . Προφανώς έγιναν λάθος χειρισμοί έτσι όπως μας περιγράφεις την υπόθεση . Προσωπικά , θα συνιστούσα να μην συνεχίσεις σε σχέση με έναν άνθρωπο που είναι παράνομος . Και φυσικά να μην επιτρέψεις καμία αναγνώριση ώστε να μην έχει δικαιώματα στο παιδί . Διαφορετικά σε λίγα χρόνια μπορείς να γράφεις πως στο απήγαγε κλπ . Μπορεί να σου φαίνεται ακραίο αλλά υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις . Μιλά με το σύλλογο αγκαλιά που στηρίζει τις μανούλες και τα παιδάκια τους να δεις αν μπορείς να έχεις κάποια βοήθεια . Πάρε τη ζωή στα χέρια σου : είσαι 28 χρόνων . Αν κρατήσεις το παιδί , φτιάξε τη ζωή σου . Βρες δουλειά  , οποιαδήποτε εργασία ώστε να στέκεσαι στα πόδια σου. Αν δεν θες να το μεγαλώσεις , απευθυνσου σε δικηγόρο που αναλαμβάνει ιδιωτικές υιοθεσίες ώστε να αποφυγεις ιδρυματοποιηση του παιδιού . Ειλικρινά πάντως απορώ πως μια γυναίκα 28 ετών μπορεί να αφήσει την καρδιά να επικρατήσει τόσο πολύ έναντι της κοινής λογικής . 

Έχει δίκιο σε αυτό που αναφέρει περί αρπαγής παιδιών κ μάλιστα σε "μετανάστες" με μουσουλμανική θρησκεία ή κουλτούρα (χωρίς να λέω ότι όλοι είναι έτσι,χωρίς να γνωρίζω απο που είναι και χωρις να θέλω να κάνω ρατσιστικό διαχωρισμό....σ.σ. Βλέπε βιβλίο Πουλημενες) είναι πολύ κοινό.Καλά θα κάνεις να σκεφτείς πολύ καλά τις επόμενες κινήσεις σου αν δε θέλεις κ εσύ να μπλέξεις.Να συμβουλευτείς δικηγόρο,να απευθυνθείς άμεσα σε κάποιο κέντρο στήριξης και αν θες τη γνώμη μου εγώ βλέπω έναν άνθρωπο που δεν είναι έτοιμος ούτε για σχέση πόσο μάλλον για οικογένεια.Δυστυχώς πιστεύω ότι ο λόγος που μένει μαζί σου είναι μόνο και ΜΟΝΟ για να του διασφαλίσεις στέγη και γτ όχι κ μόνιμη παραμονή.Πραξε άμεσα με γνώμονα τη δική σου ζωή και του μωρού που κουβαλάς..

[Maimouneli]

22 ώρες πρίν, melinapap είπε:

Καλησπέρα...

Εντελώς φρέσκια στο φορουμ, αποφάσισα να γράψω την ιστορία μου γιατι ειλικρινά νοιώθω οτι βρίσκομαι σε ένα τεράστιο αδιέξοδο και θα ηθελα τα φώτα σας, αν έχετε τον χρόνο και την διάθεση. 

Διανύω την 12 εβδομάδα κύησης, στο πρώτο μου παιδί, στα 28 μου. Με τον πατέρα του παιδιού είμαστε σε σχέση 7μιση μηνες. Ειναι μεταναστης, χωρις αδεια παραμονης στη χωρα και ναι το ομολογω τον ερωτευτηκα, αλλα δυστυχως το τελευταιο διαστημα αναρωτιεμαι για ποιο λογο. Η σχεση μας εχει περασει δια πυρος και σιδηρου, με αποκορυφωμα λιγες μερες μετα την Πρωτοχρονια που ουσιαστηκα τον εδιωξα απο το σπιτι-απο τον Αυγουστο μενουμε μαζι, στο σπιτι μου-γιατι ενοιωθα οτι δεν πηγαινε αλλο. Ο χωρισμος αυτος κρατησε ελαχιστες μερες με κατα καποιο τροπο κοινη πρωτοβουλια κι αφου συζητησαμε πολυ και αποφασισαμε να κανουμε μια εντελως καινουρια αρχη και να αφησουμε πισω μας το παρελθον και ολα τα ψεμματα, τα μυστικα, τους καυγαδες, τις προσβολες, ολα αυτα τελος παντων που μας χωριζαν. Λιγες μερες μετα απο την επανασυνδεση μας εμαθα οτι ειμαι εγκυος. Βασανιστηκα παρα πολυ αρχικα, οχι για το αν θα το ελεγα σε εκεινον, αλλα κυριως για το αν ηθελα να κρατησω ενα παιδι στην συγκεκριμενη φαση που ειμαι. Ουσιαστικα ειμαι ανεργη και το μονο μου εισοδημα ειναι μια οικονομικη βοηθεια σε μηνιαια βαση απο τον νονο και τη νονα μου και ενα επισης ελαχιστο εισοδημα απο καποια μαθηματα αγγλικων που παραδιδω. Ο φιλος μου επισης δεν δουλευει αρα και το σπιτι το συντηρω μονη μου, οπως δηλαδη και πριν μεινουμε μαζι. Οταν του ανακοινωσα οτι ειμαι εγκυος, αφου το ειχα σκεφτει πολυ μονη μου και αφου το συζητησα με την ψυχοθεραπευτρια μου επισης για μια καθοδηγηση, χαρηκε παρα πολυ σχεδον κλαιγαμε και οι δυο και μου ειπε οτι ολα θα πανε καλα οτι ειμαστε μαζι σε αυτο οτι το θελει παρα πολυ κλπ κλπ. Πλεον 8 εβδομαδες μετα, η κατασταση εχει ως εξης. Την τελευταια εβδομαδα τσακωνομαστε σχεδον καθημερινα, με ασημαντες αφορμες, οι οποιες ολες εχουν ως αφετηρια την δικη μου συγχιση επανω στο οικονομικο φυσικα αλλα και στο τι θα γινει στο μελλον. Δεν βλεπω καμια σοβαρη προσπαθεια να βρει δουλεια, παρα μονο καθε μερα ολη μερα, εκτος απο τις Παρασκευες που βγαινει απο το πρωι μεχρι τοβραδυ, καθεται σπιτι, ειναι σε εναν καναπε, κρυμμενος πισω απο μια οθονη, ειτε ταμπλετ, ειτε κινητου, ειτε τηλεορασης. Εχω απελπιστει παρα πολυ και σημερα μετα απο αλλον εναν καυγα μας μου ειπε ουσιαστικα μεσω μηνυματων οτι μαζι μου δεν ειναι ο εαυτος του και θελει να ειναι ελευθερος να βγαινει για να δικτυωθει, το οποιο με βαση το παρελθον μας, το βρισκω παρα πολυ αστειο, γιατι οι δικες του δικτυωσεις περιλαμβανουν ατελειωτες ωρες χαζεματος σε σπιτια η και εξω και στο παρελθον ειχαμε και δυο περιστατικα που γυρισε στο σπιτι λιωμα απο ποτο να μου ζηταει να τον σκοτωσω να μου λεει οτι η ζωη του στην ευρωπη εχει τελειωσει και διαφορα δραματικα που εχω δει μονο σε ταινιες. Αυτο σε σνδυασμο με το γεγονος οτι μου απεκρυψε πολυ σημαντικα πραγματα για την ζωη του τα οποια ανακαλυψα μονη μου και τον αντιμετωπισα πολυ σκληρα, με εχυν κανει να μην τον εμπιστευομαι και πλεον φυσικα αναρωτιεμαι και για ποιον λογο τον ερωτευτηκα και για ποιον λογο επελεξα να ειμαι ξανα μαζι του, για ποιο λογο δηλαδη τον πιστεψα, οτι με αγαπαει και θελει να ειμαστε μαζι και να γινουμε οικογενεια. Σημερα λοιπον, αφου μου τα ειπε αυτα εγω του εδωσα τελεσιγραφο αφου πρωτα του ανεφερα ολους τους λογους για τους οποιους το τλεευταιο διαστημα ειμαι στην τσιτα συνεχεια (περα απο τις ορμονες της εγκυμοσυνης που φυσικα κι αυτες παιζουν τον ρολο τους), οτι δηλαδη εχουμε θεμα οικονομικο, δεν εχουμε ουσιαστικα δουλεια θα χρειαστουμε μεγαλυτερ σπιτι κλπ κλπ, σε αυτα, η απαντηση του ηταν τα παραπανω (να τον αφησω ελευθερο να βγαινει να δικτυωθει και να ειναι ο εαυτος του). Καθε φορα που βγαινει εγω ανησυχω για το πως θα γυρισει, αν θα μυριζει παλι ποτο κατα βαση. Του εδωσα τελεσιγραφο. Του ειπε οτι πρεπει να αποφασισει τι θελει. Αν θελει να αναλαβει τις ευθυνες που εχει μια οικογενεια. Αν θελει να γινουμε οικογενεια. Κσι οτι πρεπει αυτο να το κανει πολυ συντομα γιατι πρεπει κι εγω να αποφασισω τι θα κανω με τη ζωη μου και με την εγκυμοσυνη. Δεν ξερω τι να κανω, θελω να γινω μαμα, θελω να κρατησω αυτο το μωρο, ομως φοβαμαι. ΦΟβαμαι πολυ τι θα γινει με τη σχεση μου και το κυριοτερο, φοβαμαι πολυ τι θα γινει αν αποφασισω να κρατησω το μωρο μονη μου, τι στιγμη που δεν εχω τα βασικα για να το μεγαλωσω. Περα απο παρα πολλη αγαπη και παρα πολυ μεγαλη θεληση για να κανω οτι περναει αποτο χερι μου με το που γεννηθει να ζησουμε μια αξιοπρεπη ζωη. Η οικογενεια μου φυσικα ουτε λιγο ουτε πολυ μου λεει οτι ειναι ενα τεραστιο βαρος αυτο το μωρο και οτι πρεπει να το ξανασκεφτω... Χρειαζομαι βοηθεια. Συγγνωμη για το τεραστιο ποστ και ευχαριστω εκ των προτερων...!

Η θεση σου ειναι αρκετσ δυσκολη σε καταλαβαινω!!!!!αρχικα η αποψη μου ειναι οτι ριναι κατα τη γνωμη μου ''""μεγαλη"""η κυηση για να προχωρησεις σ εκτρωση..σε λιγο στην συχενικη θα δεις ενα μικρο ανθρωπακι!!!!!οσο αφορα το συντροφο σου πρεπει να σκεφτεις τι θα κανεις παρακατω!!!θα σου προτεινα επειδη  σου λεει αυτα που σου λεει να μην προχωρησεις σε διαδικασιες μαζι του που θα τον νομομοποιησουν στη χωρα κ μερα θα εχει δικαιωματα στο παιδι.νσι πατεραςς του ειναι κ τον χρειαζεται απο την μια απο την αλλη ομως επειδη με αυτα π σου λεει δεν τον βλεπω κ πολυ συγκροτημενο ατομο(θα επρεπε πυρετωδως να ψαχνει για δουλεια)καλο θα ηταν αν αποφασισεις να συνεχισετε να περιμενεις πρωτα να δεις  αν αλλαξει κ τοτε να προχωρησεις σε διαδικασιες νομιμοποιησης κλπ.οσο για το μωρακι θα μπορουσες να απευθυνθεις σε καποιο κεντρο στηριξεις!!!ναι ειναι μεγαλη ευθυνη αλλα η μεγαλυτερη χαρα που θα εχεις απο εδω κ περα.μιλα με την οικογενεια σου κ ζητα να σε στηριξουν οσο μπορουν.για το οικονομικο που σιγουρα ειναι μεγαλο θεμα να ξερεις οτι αν το θες κ με λιγη βοηθεια θα βρεθει λυση.απευθυνσου σε κεντρο στιρηξης!!

Επιπλεον χωρις παρεξηγηση υπαρχουν παρα πολλα ζευγαρια που προσπαθουν εδω κ χρονια να κανουν παιδι κ δεν μπορουν κ ψαχνουν να υοθετησουν!!!!αν δεις κ πιστευεις οτι δεν μπορεις να ανταπεξελθεις ψαξου για να βρεις ενα τετοιο ζευγαρι.υπαρχει κ εδω δτο φορουμ αντιστοιχο θεμα με υοθεσιες.

[ΑΡΓΚ]

Επειδή διαβάζω διάφορα περίεργα, στενός συγγενής μου παντρεύτηκε αλλοδαπή που ηταν παράνομα στη χώρα. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η κοπέλα παρουσιάστηκε οικειοθελώς να ζητήσει επαναπατρισμό, την ακολούθησε ο συγγενής μου στη χώρα της, έκαναν εκεί γάμο, και μετά έκανε ξανά αίτηση να έρθει νόμιμα πια στην Ελλάδα. Η όλη διαδικασία πήρε αρκετούς μήνες, και φυσικά μιλάμε μόνο για άδεια παραμονής, η άδεια παραμονής με δικαίωμα εργασίας έχει άλλες προϋποθέσεις. Φυσικά μιλάω για κανονικό γάμο, όχι πλαστά χαρτιά κλπ, γιατί υπάρχουν και δικηγόροι που έναντι αδράς αμοιβής τα αναλαμβάνουν και αυτά.

Από εκεί και πέρα ένα παιδί για να βγει από τη χώρα χρειάζεται διαβατήριο, και διαδικασία που περιλαμβάνει έγκριση και των δύο γονέων, οπότε προφανώς και δεν είναι επικίνδυνο να έχει το παιδί γονιό από άλλη χώρα! Αν και νομίζω ότι παίρνεις ένα δείγμα του τι θα αντιμετωπίσει το παιδί και ως προκατάλειψη το ίδιο μεγαλώνοντας στην Ελλάδα δυστυχώς. 

 

 

 

[Lemonaki035]

14 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Επειδή διαβάζω διάφορα περίεργα, στενός συγγενής μου παντρεύτηκε αλλοδαπή που ηταν παράνομα στη χώρα. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η κοπέλα παρουσιάστηκε οικειοθελώς να ζητήσει επαναπατρισμό, την ακολούθησε ο συγγενής μου στη χώρα της, έκαναν εκεί γάμο, και μετά έκανε ξανά αίτηση να έρθει νόμιμα πια στην Ελλάδα. Η όλη διαδικασία πήρε αρκετούς μήνες, και φυσικά μιλάμε μόνο για άδεια παραμονής, η άδεια παραμονής με δικαίωμα εργασίας έχει άλλες προϋποθέσεις. Φυσικά μιλάω για κανονικό γάμο, όχι πλαστά χαρτιά κλπ, γιατί υπάρχουν και δικηγόροι που έναντι αδράς αμοιβής τα αναλαμβάνουν και αυτά.

Από εκεί και πέρα ένα παιδί για να βγει από τη χώρα χρειάζεται διαβατήριο, και διαδικασία που περιλαμβάνει έγκριση και των δύο γονέων, οπότε προφανώς και δεν είναι επικίνδυνο να έχει το παιδί γονιό από άλλη χώρα! Αν και νομίζω ότι παίρνεις ένα δείγμα του τι θα αντιμετωπίσει το παιδί και ως προκατάλειψη το ίδιο μεγαλώνοντας στην Ελλάδα δυστυχώς. 

 

 

 

Η αντίθεση μας δεν είναι ρατσιστική και απο εμένα τουλάχιστον δεν υπάρχει αυτή η πρόθεση.Προφανώς κ χρειάζεται διαβατήριο κλπ όμως ξέρεις πολύ καλά ότι αυτά που έχουν αναφερθεί δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μας αλλά γίνονται

[gorilaz]

Καλημερα μελινα. Αρχικα, (λογικα θα στο συζητησε και η ψυχοθεραπευτρια σου και συγνωμη αν σε κουραζω.) πρωτου μαθεις για την εγκυμοσυνη, ειχες φανταστει αυτη τη σχεση με παιδι? (που εδω που τα λεμε ειναι ακομη πολυ φρεσκια και εσυ μικρη..) Ειπες πως το παιδι το θελεις, το θελεις τωρα που "ηρθε" η' το ηθελες και απο πριν;  (οτι προεκυψε το ανεφερες, η ιδεα ομως οταν υπηρχε μονο ως ιδεα σε χαλαγε;) αντισυλληψη χρησιμοποιουσατε γενικα; σου φανηκε ποτε να ηταν επιδιωξη του συντροφου σου;  μεχρι τωρα μιλησες για εναν συντροφο που χαρηκε πολυ για τα νεα, δεν αγχωθηκε ιδιαιτερα για τα μελλουμενα ομως.(νομιζω αυτο ειναι το δευτερο που πρεπει να εστιασεις και να συζητησετε. Το πρωτο ειναι η ειλικρινια σχετικα με το πως προεκυψε αυτη η εγκυμοσυνη. Και να προσδιορισει ο καθενας τις ευθυνες και το ρολο του για τη συνεχεια). Εγω δηλαδη καταλαβαινω πως εισαι σε μια σχεση που ακομα καλα καλα δεν ειχατε "πατησει" και ειχες τις αμφιβολιες σου. Ουτε καν εμπιστοσυνη στα βασικα δεν ειχε κερδισει.  Λες οτι περασατε δια πυρος και σιδηρου και ειστε μαζι 7μηνες. Πιστεψε με, ειναι πολυ νωρις και δεν το ειδες ακομα το πυρωμενο σιδερο της σχεσης, οποιας σχεσης. Οι φοβοι σου ετσι οπως τους περιεγραψες ολοι εχουν βαση και δεν εχεις αδικο να φοβασαι. Απο την αλλη να ξερεις οτι παντα τελικα βρισκουμε τη δυναμη οταν καλουμαστε να τα αντιμετωπισουμε. Συνεχισε να μιλας με το γιατρο σου και καντε σοβαρες κουβεντες με τον συντροφο. Προσπαθησε να μην εθελοτυφλεις σε πραγματα που ειναι μπροστα στα ματια σου. Το πιο δυσκολο ειναι αυτο, δεδομενης και της ψυχολογιας και της πιεσης που εχεις.  Σου ευχομαι τα καλυτερα

[ZWH]

Βλεπεις εναν ανθρωπος ο οποιος δεν κανει καμια προσπαθεια παρα το μονο που θελει ειναι να δικτυωθει και προφανως να φυγει. Εσυ εισαι ο ενδιάμεσος σταθμος για να πετυχει αυτα που θελει. Μην βαζεις τον εαυτο σου σε διαδικασιες οπως και το παιδι σου. Δυστυχως και το παιδι πολυ πιθανον να ειναι ενα χαρτι στα χερια του. Μιλα με ανθρωπους που γνωριζουν και δες πως θα το χειριστεις. Ευχομαι ολα να πανε καλα.

[Dust pink]

19 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Επειδή διαβάζω διάφορα περίεργα, στενός συγγενής μου παντρεύτηκε αλλοδαπή που ηταν παράνομα στη χώρα. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η κοπέλα παρουσιάστηκε οικειοθελώς να ζητήσει επαναπατρισμό, την ακολούθησε ο συγγενής μου στη χώρα της, έκαναν εκεί γάμο, και μετά έκανε ξανά αίτηση να έρθει νόμιμα πια στην Ελλάδα. Η όλη διαδικασία πήρε αρκετούς μήνες, και φυσικά μιλάμε μόνο για άδεια παραμονής, η άδεια παραμονής με δικαίωμα εργασίας έχει άλλες προϋποθέσεις. Φυσικά μιλάω για κανονικό γάμο, όχι πλαστά χαρτιά κλπ, γιατί υπάρχουν και δικηγόροι που έναντι αδράς αμοιβής τα αναλαμβάνουν και αυτά.

Από εκεί και πέρα ένα παιδί για να βγει από τη χώρα χρειάζεται διαβατήριο, και διαδικασία που περιλαμβάνει έγκριση και των δύο γονέων, οπότε προφανώς και δεν είναι επικίνδυνο να έχει το παιδί γονιό από άλλη χώρα! Αν και νομίζω ότι παίρνεις ένα δείγμα του τι θα αντιμετωπίσει το παιδί και ως προκατάλειψη το ίδιο μεγαλώνοντας στην Ελλάδα δυστυχώς. 

 

 

 

Αναφέραμε απλώς και μόνο τι ορίζει το νομικό πλαίσιο της χώρας, για να το " πάω και λίγο παρακάτω" πέραν της πράξης γάμου υπάρχει πλέον η δυνατότητα  και δια μέσω συμβολαιογραφικής πράξης δηδαδη σύμφωνο συμβίωσης. Δηλώνονται μέλη ελληνικής οικογένειας , Έλληνα πολίτη. Το παράδειγμα του συγγενή σου δεν το γνωρίζω και πριν πόσα χρόνια έγινε.Το ζήτημα δικηγόρων που αναλαμβάνει να δώσει άδεια κτλ, πράγματι ελάχιστοι το κάνουν σε συνδιασμό με Ρομά προκειμένου να τελεστεί γάμος - γάμοι. Ελάχιστοι όμως , παίζεται  το πτυχίο κορώνα γράμματα. Επιπλέον, στο θέμα της αρπαγής παιδιού από τον πατέρα διαφωνώ κάθετα ως προς τις υπογραφές και το διαβατήριο. Στην Ελλάδα ζεις όχι στη Σουηδία η Αμερική. Όπως παράνομα με πλαστά στοιχεία έρχονται πολλοί τόσο εύκολα και παράνομα βγαίνουν από την χώρα μαζί με τα παιδιά. Μια βόλτα σε κεντρική πλατεια των Αθηνών θα σε πείσει πως πωλούνται διαβατήρια με το τσουβαλι. Οπότε άμα κάποιος θέλει παίρνει το παιδί και περνάει τα σύνορα...

[kotsifikos]

@melinapap αναρωτήσου αν θες το παιδί σου να έχει πρώτυπο αυτόν τον πατέρα, τι καλό μπορεί αυτός ο άνθρωπος να προσφέρει σε σένα και το παιδί, πάρε την ζωή σου στα χέρια σου, είσαι 28 ετών, η σχέση σου είναι τόσο τοξική (αυτό τουλάχιστον εγώ καταλαβαίνω) που ειλικρινά δεν ξέρω τι περιθόριο βελτίωσης πιστεύεις πως υπάρχει. Σκέψου το παιδί που θα έρθει και μόνο αυτό .

 

[marakiz]

Αρχικά θεωρώ υπερβολή να μιλάμε για μελλοντικές απαγωγές επειδή και μόνο κάποιος είναι μετανάστης. Θέλετε δεν θέλετε, ακόμα και αν δεν τον εννοείτε έτσι, ακούγεται/διαβάζεται ρατσιστικό. 

 

Συμφωνώ και επαυξάνω στο να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον σύλλογο σαν της αγκαλιάς, μάλιστα το βλέπω μονόδρομο.

 

Τρίτον κορίτσι μου, το φόρουμ το διαβάζουν χιλιάδες στην Ελλάδα. Μιλάς για πολύ προσωπικά πράγματα και θα σε συμβούλευα να βγάλεις τη φώτο από το προφίλ σου αν είναι δική σου. Αν δεν είναι μπαρδόν, αλλά έπρεπε να το πω.

[Dust pink]

On 2/3/2018 at 6:32 ΜΜ, melinapap είπε:

Αυτο σε σνδυασμο με το γεγονος οτι μου απεκρυψε πολυ σημαντικα πραγματα για την ζωη του τα οποια ανακαλυψα μονη μου και τον αντ

Επίσης αναφέρεται στην αρχή για ψέματα και μυστικά κατά λέξη ,θεωρώ πως η θεματοθετρια δίνει τροφή σχολιων ... Το χρώμα και η καταγωγή εξυπακούεται πως δεν ποινικοποιειται ούτε κατακρίνεται! Θα πρέπει όμως πολλά πράγματα να την βάλουν σε υποψίες όχι σχετικά με την καταγωγή του αλλά την συμπεριφορά του... Θεωρώ λάθος να αναλώνεται η κουβέντα αυτή την στιγμή στον σύντροφό της..όταν βρίσκεται στην 12 η εβδομάδα και σκεφτόταν την άμβλωση...

[Lemonaki035]

2 ώρες πρίν, Dust pink είπε:

Επίσης αναφέρεται στην αρχή για ψέματα και μυστικά κατά λέξη ,θεωρώ πως η θεματοθετρια δίνει τροφή σχολιων ... Το χρώμα και η καταγωγή εξυπακούεται πως δεν ποινικοποιειται ούτε κατακρίνεται! Θα πρέπει όμως πολλά πράγματα να την βάλουν σε υποψίες όχι σχετικά με την καταγωγή του αλλά την συμπεριφορά του... Θεωρώ λάθος να αναλώνεται η κουβέντα αυτή την στιγμή στον σύντροφό της..όταν βρίσκεται στην 12 η εβδομάδα και σκεφτόταν την άμβλωση...

Εγώ ας πούμε όταν έγραψα το 1ο ποστ ούτε καν είχα δει τη φώτο της κοπέλας την προσεξα στην πορεια της κουβέντας.

@marakiz Πιθανόν να έχεις δίκιο στο ότι ακούγεται ρατσιστικό αν κ απο την πλευρά μου δεν υπάρχει αυτή η πρόθεση.Προφανώς κ όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι κ δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι.Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι Έλληνας κ να είναι μπλεγμένος σε κύκλωμα trafficking ας πούμε.Απλά το γεγονός ότι ταυτόχρονα θέλει να δικτυωθει με τα λεγόμενα της κοπέλας με παρέπεμψε σε αυτό το σχόλιο περί "αρπαγων" κυρίως για να ταρακουνήσει τη θεματοθετρια και να καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης καθώς κ δε φαίνεται να την έχει αντιληφθεί.Ναι μεν έχει προβληματισμούς αλλα δε στηρίζονται στις σωστές βάσεις.

Όπως προαναφέρθηκε και ξαναρωτηθηκε θα πρέπει η ίδια να αναρωτηθεί

-Πώς θα είναι η ζωή μου με αυτόν τον άνθρωπο

-Την φανταζόταν και απο πριν να κάνει οικογένεια μαζί του

-Τι έχει να προσφέρει σε εκείνη κ στο μωρό (Όχι απο άποψη υλικών όμως)

-Τι πρότυπο πατέρα θα είναι

-Αρχικά τι σχέδιο υπάρχει για τον ερχομό του μωρού (έξοδα,δουλειά κλπ)

-Όταν λέει θέλει να δικτυωθει τι εννοεί και τι θέση έχει σε αυτό η ίδια;

-Η ίδια τι κινήσεις κάνει για το μωρο;

 

Αυτά είναι τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό..

 

[Aygi]

Γνωμη μου ειναι οτι αποφαση και αν παρεις να μην υπολογιζεις τον συντροφο σου καθως όπως αναφερεις δεν ειναι σταθερος χαρακτηρας και ισως να εχει και αλλα μυστικα τα οποια ακομα δεν εχεις ανακαλυψει..οπως για παραδειγμα μπορει να σε "χρησιμοποιεί" για να εχει που να μενει και οταν παντρευτειτε να νομιμοποιηθει στην Ελλαδα.. ισως και η εγκυμοσυνη να μην ηταν τυχαια.. σκέψου τα ολα αυτα.  Τον ξερεις καλυτερα απο εμας.

[Dust pink]

1 ώρα πρίν, Elfer είπε:

Εγώ ας πούμε όταν έγραψα το 1ο ποστ ούτε καν είχα δει τη φώτο της κοπέλας την προσεξα στην πορεια της κουβέντας.

@marakiz Πιθανόν να έχεις δίκιο στο ότι ακούγεται ρατσιστικό αν κ απο την πλευρά μου δεν υπάρχει αυτή η πρόθεση.Προφανώς κ όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι κ δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι.Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι Έλληνας κ να είναι μπλεγμένος σε κύκλωμα trafficking ας πούμε.Απλά το γεγονός ότι ταυτόχρονα θέλει να δικτυωθει με τα λεγόμενα της κοπέλας με παρέπεμψε σε αυτό το σχόλιο περί "αρπαγων" κυρίως για να ταρακουνήσει τη θεματοθετρια και να καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης καθώς κ δε φαίνεται να την έχει αντιληφθεί.Ναι μεν έχει προβληματισμούς αλλα δε στηρίζονται στις σωστές βάσεις.

Όπως προαναφέρθηκε και ξαναρωτηθηκε θα πρέπει η ίδια να αναρωτηθεί

-Πώς θα είναι η ζωή μου με αυτόν τον άνθρωπο

-Την φανταζόταν και απο πριν να κάνει οικογένεια μαζί του

-Τι έχει να προσφέρει σε εκείνη κ στο μωρό (Όχι απο άποψη υλικών όμως)

-Τι πρότυπο πατέρα θα είναι

-Αρχικά τι σχέδιο υπάρχει για τον ερχομό του μωρού (έξοδα,δουλειά κλπ)

-Όταν λέει θέλει να δικτυωθει τι εννοεί και τι θέση έχει σε αυτό η ίδια;

-Η ίδια τι κινήσεις κάνει για το μωρο;

 

Αυτά είναι τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό..

 

Ναι βρε @Elfer μου δεν υπήρχε πρόθεση ρατσισμού από κανέναν μας , ούτε από μένα.. υποθέσεις και απόψεις συζητάμε γιατί όλα συμβαίνουν σ αυτή την ζωή. Την φωτό ούτε εγώ την είδα για να είμαι ειλικρινής όταν το είπε η @marakiz το πρόσεξα. Αλλά η κοπέλα έγραψε ένα θέμα και μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει σημείο " ζωής" .

[Lemonaki035]

Just now, Dust pink είπε:

Ναι βρε @Elfer μου δεν υπήρχε πρόθεση ρατσισμού από κανέναν μας , ούτε από μένα.. υποθέσεις και απόψεις συζητάμε γιατί όλα συμβαίνουν σ αυτή την ζωή. Την φωτό ούτε εγώ την είδα για να είμαι ειλικρινής όταν το είπε η @marakiz το πρόσεξα. Αλλά η κοπέλα έγραψε ένα θέμα και δεν και μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει σημείο " ζωής" .

Είμαι σίγουρη ότι και εσύ δεν είχες πρόθεση ρατσισμού γτ δε βγαίνει αυτό σα συμπέρασμα απο τα λεγόμενα σου..(τουλάχιστον εγω το βλέπω).Απλά και μόνο διευκρίνιση έκανα όπως καλα κανείς κ εσύ για να μην παρεξηγηθούμε...

Το γεγονός ότι η κοπέλα οντως δεν έχει "παρουσία" και δε γίνεται αντίλογος δεν έχει νόημα και έτσι όλα είναι τελείως μα τελείως υποθετικά και μπορεί απλά να στηριζόμαστε σε μια λάθος διατύπωση στο αρχικό ποστ.Όπως και να'χει αν η θεματοθετρια απαντήσει κ μας λύσει κάποιες απορίες μπορεί κ η συζήτησή μας να γίνει λίγο πιο συγκεκριμένη.

 

[Macgyver]

Από ποτέ η αξιολόγηση μιας κατάστασης θεωρείται ρατσισμός ; Ας μην πυροδοτούμε συζητήσεις και ας μη δημιουργούμε εντυπώσεις . Παράνομος μετανάστης = παράνομος . Ένας άνθρωπος που ζει εκτός νόμου είναι εκ των πραγμάτων αδίστακτος. Επομένως οι συστάσεις είναι επιβεβλημένες . Η θεματοθετρια δεν είναι μωρό και φέρει βαρύτατες ευθύνες για την κατάσταση της . Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να διορθώσει τα λάθη της . Νομίζω ότι οι κατευθύνσεις που έχουν δοθεί από όσες κύριες έδειξαν θέληση για βοήθεια και όχι κριτική διάθεση για τις απόψεις που εκφράστηκαν με στόχο καθαρά τη δημιουργία εντυπώσεων, είναι σωστές . Προσωπικά : καλή φώτιση σε ότι επιλεξεις . 

[Dust pink]

πρίν από 3 λεπτά , Macgyver είπε:

Από ποτέ η αξιολόγηση μιας κατάστασης θεωρείται ρατσισμός ; Ας μην πυροδοτούμε συζητήσεις και ας μη δημιουργούμε εντυπώσεις . Παράνομος μετανάστης = παράνομος . Ένας άνθρωπος που ζει εκτός νόμου είναι εκ των πραγμάτων αδίστακτος. Επομένως οι συστάσεις είναι επιβεβλημένες . Η θεματοθετρια δεν είναι μωρό και φέρει βαρύτατες ευθύνες για την κατάσταση της . Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να διορθώσει τα λάθη της . Νομίζω ότι οι κατευθύνσεις που έχουν δοθεί από όσες κύριες έδειξαν θέληση για βοήθεια και όχι κριτική διάθεση για τις απόψεις που εκφράστηκαν με στόχο καθαρά τη δημιουργία εντυπώσεων, είναι σωστές . Προσωπικά : καλή φώτιση σε ότι επιλεξεις . 

Συμφωνω μαζί σου!Ούτως ή άλλως το θέμα είναι σύνθετο ,όλες οι απόψεις δωθηκαν στα πλαίσια της καλής θέλησης και με καλή πρόθεση. Τα πράγματα σύμφωνα με την περιγραφή της είναι πιο ζορικα απ' ότι δείχνουν και κάποιος τρίτος όπως εμείς οφείλει να τα επισημανει, στα πλαίσια της συμβουλής που ζητά. 

[marakiz]

14 ώρες πρίν, Elfer είπε:

 

@marakiz Πιθανόν να έχεις δίκιο στο ότι ακούγεται ρατσιστικό αν κ απο την πλευρά μου δεν υπάρχει αυτή η πρόθεση.

 

 

Το αντιλαμβάνομαι elfer γι αυτό κι έγραψα ότι ακούγεται/διαβάζεται ρατσιστικό. Δεν χαρακτήρισα καμιά ως ρατσίστρια. Είναι τελείως διαφορετικό το να σχολιάζεις μια δημοσίευση και να κάνεις αντίλογο με όσα διαβάζεις, δηλαδή να συζητάς με ευγένεια αλλά χωρίς λογοκρισία και τελείως διαφορετικό το να χαρακτηρίζεις κάποιον. Συνηθίζω να προσέχω πολύ τα λόγια μου για να αποφεύγονται παρεξηγήσεις και θεωρώ πως αυτό που έγραψα είναι σαφές. 

 

20 ώρες πρίν, marakiz είπε:

Αρχικά θεωρώ υπερβολή να μιλάμε για μελλοντικές απαγωγές επειδή και μόνο κάποιος είναι μετανάστης. Θέλετε δεν θέλετε, ακόμα και αν δεν τον εννοείτε έτσι, ακούγεται/διαβάζεται ρατσιστικό. 

 

Κατά τα άλλα η κοπέλα  παρόλο που έχει να μπει από το Σαββάτο και δεν έχει διαβάσει καμιά απάντηση, χρειάζεται επαγγελματική βοήθεια από ανθρώπους που γνωρίζουν πως να τη βοηθήσουν. Ψυχολογικά και πρακτικά. Είναι ολοφάνερο από τα γραφόμενα της και δεν θα εμβαθύνω από λεπτότητα, δεν υπάρχει λόγος επίκρισης αυτή τη στιγμή.

 

Και κατά τα άλλα επιλέγω να μη μυγιαστώ με χαρακτηρισμούς. Βαριέμαι.