Ολιγόφαγο παιδί 20 μηνών

[mama16]

6 ώρες πρίν, kine είπε:

Θα στο αντιστρέψω @mama16 .  Ακριβώς επειδή είναι ένα παιδί που αρνείται το φαγητό, πρέπει να το αφήσεις να βρει τη δική του αίσθηση πείνας και να του δώσεις το χώρο να αποζητήσει την τροφή του. Εσύ είσαι εκεί για να του δώσεις τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε να μπορέσει να αυτονομηθεί και να αποζητήσει να τραφεί, με την ποσότητα που του χρειάζεται. Επίσης είσαι εκεί, για να ελέγχεις ότι δεν υπάρχει παθολογία, με εξετάσεις όταν κρίνει ο γιατρός κτλ. .

 

Δεν χρειάζεται να το αφήσεις μια μέρα χωρίς φαγητό, αλλά μπορείς να βρεις σιγά σιγά τις μεθόδους εκείνες, που θα αρχίσουν να αφηνουν την πρωτοβουλία στο παιδί σου και να κάνεις ένα βήμα πίσω, για να δεις τι θα συμβεί. Κάντο σιγά σιγά, άλλαξε τις πρακτικές σου σε ένα γεύμα την ημέρα, όχι σε όλα από την αρχή, πάρε μια μικρή απόσταση από τα πράγματα και δες την να απολαμβάνει την διερεύνηση των αισθήσεων της, να αξιοποιεί την αντίληψη της, να επιλέγει τροφές και υφές και μετά αρχίζεις να προσαρμόζεσαι στα γούστα της. Εχεις σκεφτεί οτι μπορεί να μην τρώει πράγματα, επειδή απλώς δεν της αρέσουν; Η δικιά μου το έκανε από την πρώτη μέρα των στερεών. Τη μια μέρα τρώει μια μπανάνα στην καθησιά και την άλλη ούτε να την μυρίσει. Αν της προσφέρω κάθε μέρα μπανάνα, γιατί αυτό λέει το πρόγραμμα της φρουτόκρεμας, δεν πρόκειται να φάει μπουκιά.  

 

Οσο για τις καμπύλες, είναι ένας οδηγός που βασίζεται σε στατιστικές μετρήσεις. Δεν είνια κανόνας υγείας. Τις προσέχουμε, αλλά υπάρχουν κι άλλοι παράμετροι που θα εξετάσει τόσο ο γονιός όσο και ο γιατρός, για να κρίνει αν είναι υγιής η απόκλιση από την καμπύλη. Να το πάω κι ένα βήμα παρακάτω: όταν ένα παιδί πέφτει μια καμπύλη, αναστατώνεται ο κόσμος και έχουμε δικαιολογία να το μπουκώσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Οταν ένα παιδί ανεβαίνει όχι μία, αλλά 2 και τέσσερις και 5 καμπύλες, ανησυχεί κανείς; Σταματά καμιά μαμά να ταϊζει επειδή ανέβηκε καμπύλη το παιδί; Πηγαίνει να κάνει εξετάσεις το παιδί; Λέει κανένας γιατρός ΣΤΑΜΑΤΑ να το ταϊζεις; Γιατί αν είναι ανησυχητική η απόκλιση από την καμπύλη, τότε πρέπει να είναι εξίσου και προς τα πάνω και προς τα κάτω.

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση, θα προσπαθήσω να ακολουθησω τις συμβουλες σου. Βέβαια πάνω κάτω τα έχω κάνει, την έχω αφήσει κάποιες φορές να μην την ταιζω όλη την ώρα για να πεινασει, αλλά δεν είδα ιδιαίτερα αποτελέσματα. Ίσως πρέπει να επιμεινω σε αυτή τη μέθοδο για περισσότερες μέρες. Κ συνήθως όταν είναι να την ταισω της δίνω επιλογές. Αν δεν φαει την μία τροφή προσφέρω άλλο κ το αντίθετο. Κ έχω δοκιμάσει κ τελείως κρέμα κ σε κομματάκια κ να την αφήνω να το πιάνει μόνη της κ γενικά διαφορετικές τροφές κάθε φορά γιατί όντως αν δώσω για 4 συνεχόμενες πχ ίδια τροφή δεν ανοίγει καν το στόμα

[Onar]

On 3/11/2017 at 3:25 ΜΜ, belleblue είπε:

η αίσθηση της πείνας είναι ένα πολύ σημαντικό συναίσθημα το οποίο εάν ένα παιδί δεν το αφήνουμε να το ανακαλύψει, είναι σαν να του απαγορεύουμε να αισθανθεί. 

 

Είναι σαν να του λέμε, δεν έχεις εσύ συναισθημα τη πεινας εμείς θα το βρούμε για εσένα.  

Στο αναπτυξιακό στάδιο που είσαστε  όπου τα παιδιά αποζητούν τον έλεγχο για να μπορέσουν να βρούν που είναι τα όρια της δικής τους ύπαρξης, αυτό είναι καταστροφικό ,παρόμοια με το να  περιορίζεις ένα παιδί τέτοιας ηλικίας, σε ένα πάρκο 2 τετραγωνικών, μέσα σε ένα δωμάτιο και να μην το αφήνεις να περιπλανηθεί στο δωμάτιο, με τα ρίσκα που αυτό συνεπάγεται και την μάθηση και ανάπτυξη που αυτό συνεπάγεται. 

 

Το να πεινάσει ένα παιδί είναι ένα ρίσκο που φοβόσαστε να πάρετε εξαιτίας μη πραγματικών λόγων...;. 

Όταν 3 άτομα (δυο γιαγιάδες νταντά ?και μια μαμά ) είναι πανικόβλητοι για το τι τρώει το παιδί, κατανοείτε ότι είναι σαν να μεγαλώνει σε συνθήκες τρομερής έντασης, κορτιζόλης, 

που θα είναι αδύνατο να αναπτύξει ή να ακούσει το συναίσθημα της πείνας.

Όλα αυτά που περιγράφεις, είναι φασαρία, είναι στρές. Πού είναι η χαλάρωση, η ηρεμία, που θα οδηγήσει και στην φυσική πείνα;

εννοείται και το ωράριο που περιγράφεις ότι αλλαζουν τα άτομα που το φροντίζουν.  φυσικά και αυτό είναι στρές. 

μπορείς να αλλάξεις το ωράριό σου? τι μπορείς να κάνεις για να μειωθεί το στρες? 

πρέπει οπωσδήποτε να έχετε όλοι την ίδια κοινή γραμμή, χωρίς αποκλίσεις, νομίζω...  

προσωπικά στην κόρη μου έδινα ότι ήθελε ότι ώρα το ήθελε (υγιεινές τροφές), με επιλογές μεταξύ 3  πραγμάτων συνήθως,  (φρούτο, υδατάνθρακα πχ κριτσίνι, πχ ταχίνι, πρωτεινη πχ τυρί κλπ) και πάντα αποφάσιζε εκείνη πόσο και τι, και ας ήταν ανά 1 ώρα ή ανά 2 ώρες ΟΠΟΤΕ ήθελε..

 στα σπιτικά φαγητά πάντα έτσι και αλλιώς υπήρχε 1-2 πράγματα προς επιλογη, οπότε και εκεί διάλεγε μεταξύ των δύο, την ρωτάω μέσα στην εβδομάδα την επόμενη μέρα αν θα προτιμούσε κάτι μεταξύ 2 προτεινόμενων φαγητών, και έτσι αισθάνεται ότι έχει λόγο στο γίγνεσθαι της μαγειρικής, συμμετείχε και στην ομελέτα από 2 ετών (έσπαγε τα αυγά),

τώρα είναι 5 ετών σχεδόν, τρώει απολύτως κανονικά, όλα τα λαχανικά, όλα τα όσπρια, ... κλπ κλπ στο σχολείο έμαθε και προσαρμόστηκε στα πάντα χωρίς κανένα πρόβλημα.  

επειδή τα διατροφικά τα έζησα πολύ κοντά στην μητέρα μου , σε φίλη μου και σε μένα, είναι εξαιρετικα κακό να ζορίζουμε τα παιδιά στο θέμα του φαγητού.

τα επηρεάζει για πάντα αυτή η πίεση, τα παιδιά, επηρεάζει τον χαρακτήρα τους.  Μην τα μεγαλοποιείτε σαν να είναι το τέλοςτου κόσμου κάθε μπουκιά ή κάθε επιλογή, η πείνα και η σίτιση είναι κάτι φυσικό, είναι κάτι ωραίο, πρέπει να το βρουν μόνα τους όπως βρήκαν μόνα τους πως φτιάχνουμε ένα πυργάκι. 

Είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κάτσεις να μάθεις σε ένα παιδί και θα ήταν και κακό, πως πρέπει να τοποθετήσει τα κυβάκια για να φτιάξει ένα πυργάκι, πότε πρέπει να το φτιάξει, ή να θέλει να το φτιάξει, εάν εκείνη την ώρα δεν θέλει να φτιάξει πυργάκια.  είναι τόσο απλό...  αφού δεν το κάνουμε με ασήμαντα πράγματα γιατί να το κάνουμε με κάτι σημαντικό, την σίτιση, που συμπεριλαμβάνει την αίσθηση της όσφρησης, τη γεύσης, της υφής... 

δηλαδή να το κάνουμε το παιδί να μην θέλει να αισθανθεί μόνο του τίποτα από όλα αυτά ???.....  πως να το κάνει με τέτοια πίεση κ άγχος και ΠΡΕΠΕΙ....  ? 

 

 

Συμφωνω σε ολα! Χρειαζεται αλλαγη στον τροπο σκεψης! Κ χαλαρωση απ τους ενηλικες! Παιρνουμε πολυ σοβαρα την δικη μας ευθυνη ν τα μεγαλωσουμε σωστα κ ξεχναμε την δικη τους αυτοδιαθεση

[Onar]

Καλημερα σε ολους! 

Σας ευχαριστω θερμα για το ενδιαφερον στο θεμα μου!

Την προηγουμενη βδομαδα επισκεφτηκα διατροφολογο μετα απο πολυ ψαξιμο ειδικη στα παιδια με 30ετη πειρα. Πανω κατω συζητησαμε οτι μου εχετε αναφερει εδω στο φορουμ. Με εβγαλε απ το αδιεξοδο,δειχνοντας κ εξηγωντας τι λαθη εκανα εως τωρα. Η "βομβα" φρουτοκρεμα το πρωι του μπλοκαρε τον μεταβολισμο. Τωρα 1/4-1/2 φρουτακι μετα τα κυριως γευματα. Ο στοχος ειναι για αρχη 1 κιλο/μηνα. 

Κοψαμε μαχαιρι τα αλεσμενα κ ξεκινησε ν ανακαλυπτει την αισθηση των τροφων. Κοψαμε το κυνηγητο κ πλεον τρωμε παρεα το ιδιο φαγητο. Εκεινος θα δυναμωνει κ εγω θα αδυνατιζω (θερμιδικη διαιτα 1500 θερμ./ημερησιως) . 

Ειμαι παρα πολυ χαρουμενη γιατι ηδη τον βλεπω αλλαγμενο!

On 3/11/2017 at 3:25 ΜΜ, belleblue είπε:

η αίσθηση της πείνας είναι ένα πολύ σημαντικό συναίσθημα το οποίο εάν ένα παιδί δεν το αφήνουμε να το ανακαλύψει, είναι σαν να του απαγορεύουμε να αισθανθεί. 

 

Είναι σαν να του λέμε, δεν έχεις εσύ συναισθημα τη πεινας εμείς θα το βρούμε για εσένα.  

Στο αναπτυξιακό στάδιο που είσαστε  όπου τα παιδιά αποζητούν τον έλεγχο για να μπορέσουν να βρούν που είναι τα όρια της δικής τους ύπαρξης, αυτό είναι καταστροφικό ,παρόμοια με το να  περιορίζεις ένα παιδί τέτοιας ηλικίας, σε ένα πάρκο 2 τετραγωνικών, μέσα σε ένα δωμάτιο και να μην το αφήνεις να περιπλανηθεί στο δωμάτιο, με τα ρίσκα που αυτό συνεπάγεται και την μάθηση και ανάπτυξη που αυτό συνεπάγεται. 

 

Το να πεινάσει ένα παιδί είναι ένα ρίσκο που φοβόσαστε να πάρετε εξαιτίας μη πραγματικών λόγων...;. 

Όταν 3 άτομα (δυο γιαγιάδες νταντά ?και μια μαμά ) είναι πανικόβλητοι για το τι τρώει το παιδί, κατανοείτε ότι είναι σαν να μεγαλώνει σε συνθήκες τρομερής έντασης, κορτιζόλης, 

που θα είναι αδύνατο να αναπτύξει ή να ακούσει το συναίσθημα της πείνας.

Όλα αυτά που περιγράφεις, είναι φασαρία, είναι στρές. Πού είναι η χαλάρωση, η ηρεμία, που θα οδηγήσει και στην φυσική πείνα;

εννοείται και το ωράριο που περιγράφεις ότι αλλαζουν τα άτομα που το φροντίζουν.  φυσικά και αυτό είναι στρές. 

μπορείς να αλλάξεις το ωράριό σου? τι μπορείς να κάνεις για να μειωθεί το στρες? 

πρέπει οπωσδήποτε να έχετε όλοι την ίδια κοινή γραμμή, χωρίς αποκλίσεις, νομίζω...  

προσωπικά στην κόρη μου έδινα ότι ήθελε ότι ώρα το ήθελε (υγιεινές τροφές), με επιλογές μεταξύ 3  πραγμάτων συνήθως,  (φρούτο, υδατάνθρακα πχ κριτσίνι, πχ ταχίνι, πρωτεινη πχ τυρί κλπ) και πάντα αποφάσιζε εκείνη πόσο και τι, και ας ήταν ανά 1 ώρα ή ανά 2 ώρες ΟΠΟΤΕ ήθελε..

 στα σπιτικά φαγητά πάντα έτσι και αλλιώς υπήρχε 1-2 πράγματα προς επιλογη, οπότε και εκεί διάλεγε μεταξύ των δύο, την ρωτάω μέσα στην εβδομάδα την επόμενη μέρα αν θα προτιμούσε κάτι μεταξύ 2 προτεινόμενων φαγητών, και έτσι αισθάνεται ότι έχει λόγο στο γίγνεσθαι της μαγειρικής, συμμετείχε και στην ομελέτα από 2 ετών (έσπαγε τα αυγά),

τώρα είναι 5 ετών σχεδόν, τρώει απολύτως κανονικά, όλα τα λαχανικά, όλα τα όσπρια, ... κλπ κλπ στο σχολείο έμαθε και προσαρμόστηκε στα πάντα χωρίς κανένα πρόβλημα.  

επειδή τα διατροφικά τα έζησα πολύ κοντά στην μητέρα μου , σε φίλη μου και σε μένα, είναι εξαιρετικα κακό να ζορίζουμε τα παιδιά στο θέμα του φαγητού.

τα επηρεάζει για πάντα αυτή η πίεση, τα παιδιά, επηρεάζει τον χαρακτήρα τους.  Μην τα μεγαλοποιείτε σαν να είναι το τέλοςτου κόσμου κάθε μπουκιά ή κάθε επιλογή, η πείνα και η σίτιση είναι κάτι φυσικό, είναι κάτι ωραίο, πρέπει να το βρουν μόνα τους όπως βρήκαν μόνα τους πως φτιάχνουμε ένα πυργάκι. 

Είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κάτσεις να μάθεις σε ένα παιδί και θα ήταν και κακό, πως πρέπει να τοποθετήσει τα κυβάκια για να φτιάξει ένα πυργάκι, πότε πρέπει να το φτιάξει, ή να θέλει να το φτιάξει, εάν εκείνη την ώρα δεν θέλει να φτιάξει πυργάκια.  είναι τόσο απλό...  αφού δεν το κάνουμε με ασήμαντα πράγματα γιατί να το κάνουμε με κάτι σημαντικό, την σίτιση, που συμπεριλαμβάνει την αίσθηση της όσφρησης, τη γεύσης, της υφής... 

δηλαδή να το κάνουμε το παιδί να μην θέλει να αισθανθεί μόνο του τίποτα από όλα αυτά ???.....  πως να το κάνει με τέτοια πίεση κ άγχος και ΠΡΕΠΕΙ....  ? 

 

 

Συμφωνω σε ολα! Χρειαζεται αλλαγη στον τροπο σκεψης! Κ χαλαρωση απ τους ενηλικες! Παιρνουμε πολυ σοβαρα την δικη μας ευθυνη ν τα μεγαλωσουμε σωστα κ ξεχναμε την δικη τους αυτοδιαθεση

[xaroumenh mama]

πρίν από 26 λεπτά , Onar είπε:

Καλημερα σε ολους! 

Σας ευχαριστω θερμα για το ενδιαφερον στο θεμα μου!

Την προηγουμενη βδομαδα επισκεφτηκα διατροφολογο μετα απο πολυ ψαξιμο ειδικη στα παιδια με 30ετη πειρα. Πανω κατω συζητησαμε οτι μου εχετε αναφερει εδω στο φορουμ. Με εβγαλε απ το αδιεξοδο,δειχνοντας κ εξηγωντας τι λαθη εκανα εως τωρα. Η "βομβα" φρουτοκρεμα το πρωι του μπλοκαρε τον μεταβολισμο. Τωρα 1/4-1/2 φρουτακι μετα τα κυριως γευματα. Ο στοχος ειναι για αρχη 1 κιλο/μηνα. 

Κοψαμε μαχαιρι τα αλεσμενα κ ξεκινησε ν ανακαλυπτει την αισθηση των τροφων. Κοψαμε το κυνηγητο κ πλεον τρωμε παρεα το ιδιο φαγητο. Εκεινος θα δυναμωνει κ εγω θα αδυνατιζω (θερμιδικη διαιτα 1500 θερμ./ημερησιως) . 

Ειμαι παρα πολυ χαρουμενη γιατι ηδη τον βλεπω αλλαγμενο!

Συμφωνω σε ολα! Χρειαζεται αλλαγη στον τροπο σκεψης! Κ χαλαρωση απ τους ενηλικες! Παιρνουμε πολυ σοβαρα την δικη μας ευθυνη ν τα μεγαλωσουμε σωστα κ ξεχναμε την δικη τους αυτοδιαθεση

χερομαι παρα πολυ που αλλαξατε οπτικη με το πως βλεπατε το θεμα του φαγητου ευχομαι να συνεχισετε ετσι... ειμουν συγουρη πως η διτροφολογος θα σας βοηθουσε να κανετε μια καινουργια αρχη πανω στο φαγητο  του παιδιου σας..!!!! καλη συνεχεια λοιπον....!!!!!!

[Onar]

πρίν από 14 λεπτά , xaroumenh mama είπε:

χερομαι παρα πολυ που αλλαξατε οπτικη με το πως βλεπατε το θεμα του φαγητου ευχομαι να συνεχισετε ετσι... ειμουν συγουρη πως η διτροφολογος θα σας βοηθουσε να κανετε μια καινουργια αρχη πανω στο φαγητο  του παιδιου σας..!!!! καλη συνεχεια λοιπον....!!!!!!

Ευχαριστω πολυ! Καναμε κ εξετασεις αιματος! Ευτυχως ειναι η δουλεια της αδερφης μου κ η δικη μου κ του πηραμε ευκολα αιμα! Ειναι σε ολα τελειος! Κλασικα η βιταμινη D  την εδειξε χαμηλη,ποσες απο εσας σας συνεστησε ο παιδιατρος σταγονες???

Νομιζω οτι εχει γινει της μοδας αυτη η ανεπαρκεια. 

[vicky86]

Δ εχουμε διαπιστωσει ελλειψη αλλα αυτο που κανουμε εμεις ειναι βολτες τωρα που εχει ηλιο κ ας εχει κρυο

Το καλοκαιρι τα απογευματα δ βαζουμε αντηλιακο,μετα τις 6πχ

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 37 λεπτά , Onar είπε:

Ευχαριστω πολυ! Καναμε κ εξετασεις αιματος! Ευτυχως ειναι η δουλεια της αδερφης μου κ η δικη μου κ του πηραμε ευκολα αιμα! Ειναι σε ολα τελειος! Κλασικα η βιταμινη D  την εδειξε χαμηλη,ποσες απο εσας σας συνεστησε ο παιδιατρος σταγονες???

Νομιζω οτι εχει γινει της μοδας αυτη η ανεπαρκεια. 

Δεν παίζει το παιδί στον ήλιο;  Η παιδίατρος μας είχε πει απλά παιχνίδι έξω και όχι συνεχώς υεπρβολικό στρώμα αντηλιακού.

[Mama_Anesti_]

Χαρηκα πολύ με την εξέλιξη του θέματος! Το παρακολουθούσα αλλά επειδή έχω μικρότερο παιδάκι δεν έχω την κατάλληλη εμπειρία για να σου έγραφα. Πάντως πήρα αρκετές ιδέες απ τα κορίτσια για να εφαρμοσω.

  Εμείς πήραμε σταγόνες  το πρώτο εξάμηνο. Μετά ή παιδίατρος με ενημέρωσε πως θα παίρνει από τις στερεές την βιταμίνη D και συνέστησε καθημερινά έκθεση στον ηλιο. 

[kine]

Πολύ ευχάριστο που έχετε εξελίξεις @Onar. Μια ερώτηση. Αν κατάλαβα καλά, η διατροφολόγος έβαλε ως στόχο να πάρει το παιδί ένα κιλό, σε έναν μήνα; Κατάλαβα καλά; Καλή αρχή και στην δική σου διατροφή.

 

@mama16 υπομονή. Ρίξε το βάρος, σε αυτές τις λεπτομέρειες που βλέπεις ότι είναι θετικές για το παιδί και ανταποκρίνεται. Θέλει λίγη ψυχραιμία για να αρχίσεις να βλέπεις θετική ανταπόκριση και να μην σκάς μετρώντας τις μπουκιές. Να ξέρεις κιόλας, ότι θέλει να δείξεις και λίγο χαλαρώτητα. Δηλαδή το άγχος σου, για το πόσο τρώει, να μην το μεταφέρεις εκείνη την ώρα. Συχνά έχουμε την τάση - το κάνουμε κι εμείς, να μιλάμε για το τι έφαγε το παιδί, την ώρα που τρώει και να συζητάμε ή να αναλύουμε με έναν άλλο ενήλικα, ότι έφαγε μια μπουκιά από το ένα κι όχι από το άλλο κτλ. Το παιδί, δεν μιλάει, αλλά ακούει και καταλαβαίνει. Αισθάνεται την κριτική που του ασκείται για όσα γυρίζουν γύρω από το φαγητό. Οπότε, χαλάρωσε ή έστω προσποιήσου ότι δεν σε νοιάζει και τόσο, αν θα φάει 

 

 

[mama16]

4 ώρες πρίν, kine είπε:

Πολύ ευχάριστο που έχετε εξελίξεις @Onar. Μια ερώτηση. Αν κατάλαβα καλά, η διατροφολόγος έβαλε ως στόχο να πάρει το παιδί ένα κιλό, σε έναν μήνα; Κατάλαβα καλά; Καλή αρχή και στην δική σου διατροφή.

 

@mama16 υπομονή. Ρίξε το βάρος, σε αυτές τις λεπτομέρειες που βλέπεις ότι είναι θετικές για το παιδί και ανταποκρίνεται. Θέλει λίγη ψυχραιμία για να αρχίσεις να βλέπεις θετική ανταπόκριση και να μην σκάς μετρώντας τις μπουκιές. Να ξέρεις κιόλας, ότι θέλει να δείξεις και λίγο χαλαρώτητα. Δηλαδή το άγχος σου, για το πόσο τρώει, να μην το μεταφέρεις εκείνη την ώρα. Συχνά έχουμε την τάση - το κάνουμε κι εμείς, να μιλάμε για το τι έφαγε το παιδί, την ώρα που τρώει και να συζητάμε ή να αναλύουμε με έναν άλλο ενήλικα, ότι έφαγε μια μπουκιά από το ένα κι όχι από το άλλο κτλ. Το παιδί, δεν μιλάει, αλλά ακούει και καταλαβαίνει. Αισθάνεται την κριτική που του ασκείται για όσα γυρίζουν γύρω από το φαγητό. Οπότε, χαλάρωσε ή έστω προσποιήσου ότι δεν σε νοιάζει και τόσο, αν θα φάει 

 

 

Έχεις απόλυτο δίκιο στο ότι πρέπει να είμαι χαλαρή κ να μην μεταφέρω το άγχος μου... Κ να φανταστεις ότι πριν κάνω παιδί σκεφτόμουν δεν θα το πιεζω για να τρώει κ τέτοια γιατί κ εγώ σαν παιδί δεν ετρωγα κ δεν επαθα κ τπτ, αλλά με το που έγινα μαμά όλα άλλαξαν.. Ενώ ξέρω ότι είναι λάθος αυτό που κάνω δυσκολευομαι να το σταματήσω κ να είμαι χαλαρή.. Θα προσπαθήσω όμως..

[mama16]

19 ώρες πρίν, Onar είπε:

Καλημερα σε ολους! 

Σας ευχαριστω θερμα για το ενδιαφερον στο θεμα μου!

Την προηγουμενη βδομαδα επισκεφτηκα διατροφολογο μετα απο πολυ ψαξιμο ειδικη στα παιδια με 30ετη πειρα. Πανω κατω συζητησαμε οτι μου εχετε αναφερει εδω στο φορουμ. Με εβγαλε απ το αδιεξοδο,δειχνοντας κ εξηγωντας τι λαθη εκανα εως τωρα. Η "βομβα" φρουτοκρεμα το πρωι του μπλοκαρε τον μεταβολισμο. Τωρα 1/4-1/2 φρουτακι μετα τα κυριως γευματα. Ο στοχος ειναι για αρχη 1 κιλο/μηνα. 

Κοψαμε μαχαιρι τα αλεσμενα κ ξεκινησε ν ανακαλυπτει την αισθηση των τροφων. Κοψαμε το κυνηγητο κ πλεον τρωμε παρεα το ιδιο φαγητο. Εκεινος θα δυναμωνει κ εγω θα αδυνατιζω (θερμιδικη διαιτα 1500 θερμ./ημερησιως) . 

Ειμαι παρα πολυ χαρουμενη γιατι ηδη τον βλεπω αλλαγμενο!

Συμφωνω σε ολα! Χρειαζεται αλλαγη στον τροπο σκεψης! Κ χαλαρωση απ τους ενηλικες! Παιρνουμε πολυ σοβαρα την δικη μας ευθυνη ν τα μεγαλωσουμε σωστα κ ξεχναμε την δικη τους αυτοδιαθεση

Χαίρομαι με την εξέλιξη σας, ηρθε η ώρα να ξεαγχωθεις! 1κιλο δεν είναι πολλά? Ή έβαλε επίτηδες τις 1500 θερμίδες γιατί ούτως ή άλλως το παιδί θα φάει όσο θέλει κ όχι ακριβώς την ποσότητα αυτή.. Όταν θα πάτε στον παιδίατρο θα ήθελα να γράψεις πόσο βάρος πήρε μέσα σε αυτό το διάστημα, για να δω τα αποτελέσματα!

[Onar]

19 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Δεν παίζει το παιδί στον ήλιο;  Η παιδίατρος μας είχε πει απλά παιχνίδι έξω και όχι συνεχώς υεπρβολικό στρώμα αντηλιακού.

Παμε παιδικη χαρα καθε μερα κ βολτες! Δεν πιστευω οτι του λειπει η προσληψη ηλιου. Τωρα τι παιζει με την εξεταση βιτ.D δεν ξερω γιατι μου ειπε η αδερφη μου οτι τελευταια βγαινουν ολες με ελλειψη

13 ώρες πρίν, kine είπε:

Πολύ ευχάριστο που έχετε εξελίξεις @Onar. Μια ερώτηση. Αν κατάλαβα καλά, η διατροφολόγος έβαλε ως στόχο να πάρει το παιδί ένα κιλό, σε έναν μήνα; Κατάλαβα καλά; Καλή αρχή και στην δική σου διατροφή.

 

@mama16 υπομονή. Ρίξε το βάρος, σε αυτές τις λεπτομέρειες που βλέπεις ότι είναι θετικές για το παιδί και ανταποκρίνεται. Θέλει λίγη ψυχραιμία για να αρχίσεις να βλέπεις θετική ανταπόκριση και να μην σκάς μετρώντας τις μπουκιές. Να ξέρεις κιόλας, ότι θέλει να δείξεις και λίγο χαλαρώτητα. Δηλαδή το άγχος σου, για το πόσο τρώει, να μην το μεταφέρεις εκείνη την ώρα. Συχνά έχουμε την τάση - το κάνουμε κι εμείς, να μιλάμε για το τι έφαγε το παιδί, την ώρα που τρώει και να συζητάμε ή να αναλύουμε με έναν άλλο ενήλικα, ότι έφαγε μια μπουκιά από το ένα κι όχι από το άλλο κτλ. Το παιδί, δεν μιλάει, αλλά ακούει και καταλαβαίνει. Αισθάνεται την κριτική που του ασκείται για όσα γυρίζουν γύρω από το φαγητό. Οπότε, χαλάρωσε ή έστω προσποιήσου ότι δεν σε νοιάζει και τόσο, αν θα φάει 

 

 

Το καημενο εχει φαει πολυ bulling απο τωρα στην ζωη του!!! Αφου μονο γι αυτο συζητουσα μπροστα του,κ μετα οι γιαγιαδες το συνεχισαν,ενω εγω το σταματησα. Ειχε γινει εμμονη οικογενειακη . Πολυ ασχημο αυτο γιατι εχανα ουσιαστικες στιγμες με τον γιο μου κ χαλουσα ολη μου την ενεργεια εκει. Αντι ν κατσουμε ν παιξουμε ,το μονιμο αγχος ηταν τι  του φτιαξω ν φαει. Πολλα λαθη που ας ελπισουμε ν μην ξαναγινουν...

1 ώρα πρίν, mama16 είπε:

Χαίρομαι με την εξέλιξη σας, ηρθε η ώρα να ξεαγχωθεις! 1κιλο δεν είναι πολλά? Ή έβαλε επίτηδες τις 1500 θερμίδες γιατί ούτως ή άλλως το παιδί θα φάει όσο θέλει κ όχι ακριβώς την ποσότητα αυτή.. Όταν θα πάτε στον παιδίατρο θα ήθελα να γράψεις πόσο βάρος πήρε μέσα σε αυτό το διάστημα, για να δω τα αποτελέσματα!

mama16 ,καλημερα!ναι πιστευω οτι εβαλε παραπανω για ν πιασουμε το κατωτατο οριο ημερησιως! Θα συγκρινω το βαρος κ θ σας το πω!

Να σε ρωτησω κατι ν μου πεις την αποψη σου. Να το πω στην παιδιατρο οτι πηγαμε σε διατροφολογο?

Δεν θελω γιατι εχω τσαντιστει πολυ μαζι της,τοσους μηνες με εβλεπε αγχωμενη κ στενοχωρημενη για αυτο το θεμα,ποτε δεν μου δωσε μια ουσιωδης συμβουλη. Θα μπορουσε λιγο ν με καθοδηγησει (οχι οπως η διατρ/γος) ,αλλα τουλαχιστον ν μου πει ημερησιως περιπου ποσοτητες???

[marakiz]

Παίζει πολύ η έλλειψη βιταμίνης d στην Ελλάδα, είναι πολύ συνηθισμένη. Έχω κι εγώ έλλειψη την οποία ανακάλυψα στην εγκυμοσύνη και ξεκίνησα από τότε συμπλήρωμα. Ζήτησα από μόνη μου να κάνω εξέταση, δυστυχώς οι γυναικολόγοι στην Ελλάδα σπάνια το συστήνουν. Οι περισσότεροι παιδίατροι όμως συστήνουν σε όσες μαμάδες θηλάζουν να δίνουν βιταμίνη d στα μωράκια τους. Δεν ξέρω αν είναι σωστό, χωρίς να γίνεται πρώτα εξέταση. Εγώ ωστόσο του έδινα από την αρχή, μου το είπε ο παιδίατρος στην πρώτη του επίσκεψη. Επειδή είχα αμφιβολίες κάποια στιγμή επισκέφτηκα και δεύτερη παιδιάτρο η οποία ήταν και σύμβουλος θηλασμού. Μου είπε και αυτή να του δίνω τουλάχιστον για το πρώτο έτος οπότε και αυτό έκανα χωρίς αμφιβολίες πλέον.

 

1 ώρα πρίν, Onar είπε:

 

Να σε ρωτησω κατι ν μου πεις την αποψη σου. Να το πω στην παιδιατρο οτι πηγαμε σε διατροφολογο?

Δεν θελω γιατι εχω τσαντιστει πολυ μαζι της,τοσους μηνες με εβλεπε αγχωμενη κ στενοχωρημενη για αυτο το θεμα,ποτε δεν μου δωσε μια ουσιωδης συμβουλη. Θα μπορουσε λιγο ν με καθοδηγησει (οχι οπως η διατρ/γος) ,αλλα τουλαχιστον ν μου πει ημερησιως περιπου ποσοτητες???

 

Να το πεις, γιατί να μην το πεις. Σε καταλαβαίνω που έχεις τσαντιστεί, κι εμένα με πειράζει που δεν έχει μπορεί να με συμβουλεύσει διατροφικά, τουλάχιστον όπως εγώ θα ήθελα και όχι να μου προτείνει βανίλιες κλπ για πρώτη τροφή, όμως ο λόγος ύπαρξης ενός παιδίατρου είναι το ιατρικό κομμάτι. Στα υπόλοιπα μπορεί να εκφέρουν γνώμη, δεν σημαίνει όμως πως έχει τη βαρύτητα που της αρμόζει.

[Onar]

2 ώρες πρίν, marakiz είπε:

Παίζει πολύ η έλλειψη βιταμίνης d στην Ελλάδα, είναι πολύ συνηθισμένη. Έχω κι εγώ έλλειψη την οποία ανακάλυψα στην εγκυμοσύνη και ξεκίνησα από τότε συμπλήρωμα. Ζήτησα από μόνη μου να κάνω εξέταση, δυστυχώς οι γυναικολόγοι στην Ελλάδα σπάνια το συστήνουν. Οι περισσότεροι παιδίατροι όμως συστήνουν σε όσες μαμάδες θηλάζουν να δίνουν βιταμίνη d στα μωράκια τους. Δεν ξέρω αν είναι σωστό, χωρίς να γίνεται πρώτα εξέταση. Εγώ ωστόσο του έδινα από την αρχή, μου το είπε ο παιδίατρος στην πρώτη του επίσκεψη. Επειδή είχα αμφιβολίες κάποια στιγμή επισκέφτηκα και δεύτερη παιδιάτρο η οποία ήταν και σύμβουλος θηλασμού. Μου είπε και αυτή να του δίνω τουλάχιστον για το πρώτο έτος οπότε και αυτό έκανα χωρίς αμφιβολίες πλέον.

 

 

Να το πεις, γιατί να μην το πεις. Σε καταλαβαίνω που έχεις τσαντιστεί, κι εμένα με πειράζει που δεν έχει μπορεί να με συμβουλεύσει διατροφικά, τουλάχιστον όπως εγώ θα ήθελα και όχι να μου προτείνει βανίλιες κλπ για πρώτη τροφή, όμως ο λόγος ύπαρξης ενός παιδίατρου είναι το ιατρικό κομμάτι. Στα υπόλοιπα μπορεί να εκφέρουν γνώμη, δεν σημαίνει όμως πως έχει τη βαρύτητα που της αρμόζει.

Μα θ μπορουσε  ν με παραπεμψει τουλαχιστον σε ειδικο. Αν δεν γνωριζει βασικες αρχες παιδιατρικης διατροφης,ας με καθοδηγησει καπως. Ειναι απ τα πιο βασικα θεματα στην υγεια του παιδιου. Σκεφτομαι ν μην της το πω καθολου.αν με ρωτησει τι νεα επι του θεματος,θ της πω μια χαρα τα παμε!

[kine]

Βλέποντας τις καμπύλες ανάπτυξης, επιβεβαιώνω την πεποίθηση μου, ότι ένα κιλό κάθε μήνα, είναι υπερβολή. Εϊναι πολύ απότομη πρόσληψη βάρους, ακόμη κι αν την καταφέρετε. Δεν έχω κάποια ειδική γνώση επί του θέματος. Απλώς μου κάνει εντύπωση να μπει τέτοιος στόχος και μάλιστα σε αυτή την ηλικία, όπου ούτως ή άλλως τα παιδιά, έχουν σταματήσει να παίρνουν εύκολα βάρος, όπως συμβαίνει τους πρώτους μήνες.

 

Αυτό με την συζήτηση περί κάθε μπουκιάς μπροστά στο παιδί, συμβαίνει και σε μας. Οταν ήμουν εγώ παιδί, η αδερφή μου ήταν το αδύνατο, αρρωστιάρικο παιδί της οικογένειας και έτσι όλοι ασχολιόντουσαν με το τι τρώει και αν τρώει. Κάθε μέρα, η μητέρα μας έμπαινε σπίτι, γυρνώντας από τη δουλειά και το πρώτο πράγμα που έλεγε, ήταν "έφαγε;". Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ενήλικη και πολύ μετά την ενήλικη ζωή της αδερφής μου. Ακόμη η μάνα μας, ανησυχεί αν τρέφεται σωστά και φοβάται ότι όταν είναι διακοπές ή εργάζεται πολλές ώρες, ότι δεν θα τρώει. Και ναι, την ρωτάει συχνά πυκνά, αν έφαγε! Μην το θεωρείται γραφικό. Είναι πολύ εύκολο να παγιωθεί αυτή η εμμονή με το φαγητό και μόνο κακό μπορεί να κάνει και στο παιδί και στον γονιό.

 

Προσωπικά δεν θεωρώ τους παιδιάτρους ικανούς ή υπεύθυνους για την διατροφή του παιδιού. Κάποιοι παιδίατροι, μπαίνουν στον κόπο να ενημερώνται, να διαβάζουν, να καλλιεργούν τις γνώσεις τους σε πολλά αντικείμενα γύρω από το παιδί και έτσι είναι ικανοί να δώσουν συμβουλές και για τέτοια θέματα. Αλλά οι περισσότεροι παιδίατροι, δίνουν συμβουλές αυθαίρετα, βασιζόμενοι στις προσωπικές τους αντιλήψεις ή στις συνεργασίες τους με τις εκάτσοτε εταιρίες βρεφικών προϊόντων κι όχι σε επιστημονική γνώση. Τυχαίο παράδειγμα, αλλά απαράδεκτο: Η πεθερά μου έτρεχε τα παιδιά της συνεχώς για εξετάσεις, γιατί δεν τρέφονταν σωστά, σύμφωνα με τον παιδίατρο! Οταν την ρώτησα συγκεκριμένα, τί εννοεί με αυτό, μου είπε ότι ο γιατρός την έστειλε στα επείγοντα για εξετάσεις σε βρέφος 7-8 μηνών - μήπως έχει ουρολήμωξη, επειδή δεν είχε πάρει ένα ολόκληρο κιλό, αλλά 800γρ. τον συγκεκριμένο μήνα! Και το ίδιο συνέβαινε με όλα της τα παιδιά, όταν δεν έπαιρναν ολοκληρο κιλό, ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ. Ο ίδιος γιατρός που της σύστησε να ξεκινήσει ριζάλευρο στον δεύτερο μήνα και στερεά τροφή, στον τέταρο!!

[mama16]

1 ώρα πρίν, kine είπε:

Βλέποντας τις καμπύλες ανάπτυξης, επιβεβαιώνω την πεποίθηση μου, ότι ένα κιλό κάθε μήνα, είναι υπερβολή. Εϊναι πολύ απότομη πρόσληψη βάρους, ακόμη κι αν την καταφέρετε. Δεν έχω κάποια ειδική γνώση επί του θέματος. Απλώς μου κάνει εντύπωση να μπει τέτοιος στόχος και μάλιστα σε αυτή την ηλικία, όπου ούτως ή άλλως τα παιδιά, έχουν σταματήσει να παίρνουν εύκολα βάρος, όπως συμβαίνει τους πρώτους μήνες.

 

Αυτό με την συζήτηση περί κάθε μπουκιάς μπροστά στο παιδί, συμβαίνει και σε μας. Οταν ήμουν εγώ παιδί, η αδερφή μου ήταν το αδύνατο, αρρωστιάρικο παιδί της οικογένειας και έτσι όλοι ασχολιόντουσαν με το τι τρώει και αν τρώει. Κάθε μέρα, η μητέρα μας έμπαινε σπίτι, γυρνώντας από τη δουλειά και το πρώτο πράγμα που έλεγε, ήταν "έφαγε;". Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ενήλικη και πολύ μετά την ενήλικη ζωή της αδερφής μου. Ακόμη η μάνα μας, ανησυχεί αν τρέφεται σωστά και φοβάται ότι όταν είναι διακοπές ή εργάζεται πολλές ώρες, ότι δεν θα τρώει. Και ναι, την ρωτάει συχνά πυκνά, αν έφαγε! Μην το θεωρείται γραφικό. Είναι πολύ εύκολο να παγιωθεί αυτή η εμμονή με το φαγητό και μόνο κακό μπορεί να κάνει και στο παιδί και στον γονιό.

 

Προσωπικά δεν θεωρώ τους παιδιάτρους ικανούς ή υπεύθυνους για την διατροφή του παιδιού. Κάποιοι παιδίατροι, μπαίνουν στον κόπο να ενημερώνται, να διαβάζουν, να καλλιεργούν τις γνώσεις τους σε πολλά αντικείμενα γύρω από το παιδί και έτσι είναι ικανοί να δώσουν συμβουλές και για τέτοια θέματα. Αλλά οι περισσότεροι παιδίατροι, δίνουν συμβουλές αυθαίρετα, βασιζόμενοι στις προσωπικές τους αντιλήψεις ή στις συνεργασίες τους με τις εκάτσοτε εταιρίες βρεφικών προϊόντων κι όχι σε επιστημονική γνώση. Τυχαίο παράδειγμα, αλλά απαράδεκτο: Η πεθερά μου έτρεχε τα παιδιά της συνεχώς για εξετάσεις, γιατί δεν τρέφονταν σωστά, σύμφωνα με τον παιδίατρο! Οταν την ρώτησα συγκεκριμένα, τί εννοεί με αυτό, μου είπε ότι ο γιατρός την έστειλε στα επείγοντα για εξετάσεις σε βρέφος 7-8 μηνών - μήπως έχει ουρολήμωξη, επειδή δεν είχε πάρει ένα ολόκληρο κιλό, αλλά 800γρ. τον συγκεκριμένο μήνα! Και το ίδιο συνέβαινε με όλα της τα παιδιά, όταν δεν έπαιρναν ολοκληρο κιλό, ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ. Ο ίδιος γιατρός που της σύστησε να ξεκινήσει ριζάλευρο στον δεύτερο μήνα και στερεά τροφή, στον τέταρο!!

@Onar κ εγώ δεν πιστεύω ότι είναι κακό να της πεις ότι πηγές σε διατροφολογο, ο καθένας είναι ειδικός στον τομέα του. Κ απ τη στιγμή που δεν έχει γνώσεις πάνω στη διατροφή κ δεν ήξερε πως να σε συμβουλέψει ας το πρότεινε κ από μόνη της! Άσχετο αλλα κ εμένα  η κόρη μ έχει έλλειψη βιταμίνης D3 κ της δίνω σταγόνες.

@kine το ένα κιλό είναι παρά πολύ αλλά μάλλον επίτηδες έβαλε αυτές τις θερμίδες γιατί ακόμα κ τα μισά να φάει το μωρό θα παχύνει λίγο!

[mama16]

@Onar τλκ τι έγινε με το παιδάκι σ? Το πηγές στην παιδίατρο για να το ζυγίσει? Πήρε βάρος μετά την διατροφή που άρχισες να κάνεις? Με ενδιαφέρει το θέμα για το αν πλέον τρώει καλύτερα!

[CMES]

Καλησπέρα σε όλες τις μανούλες! Ήθελα να προσθέσω κάτι που διάβασα σε ένα βιβλίο για την ανάπτυξη των νηπίων, το οποίο και μου έκαναν δώρο και θεωρείται πολύ διάσημο για την ανάπτυξη των παιδιών από ενός έτους και πάνω. Όσον αφορά το θέμα του φαγητού, έλεγε χαρακτηριστικά ότι το φαγητό είναι ο μόνος τρόπος που έχουν τα παιδιά σε τόσο μικρή ηλικία να χειρίζονται τον γονιό. Όσο μεγαλύτερο το άγχος του γονιού για να φάει, τόσο περισσότερο το εκλαμβάνουν αυτό τα παιδιά και το "χρησιμοποιούν" εναντίον του, καθώς είναι ο μόνος τρόπος να ασκήσουν και αυτά έλεγχο πάνω στους γονείς. Συμβούλευε λοιπόν, αντίστοιχα με όσα έχουν αναφερθεί παραπάνω, όπως σταθερές ώρες γευμάτων, να μην προσφέρονται εναλλακτικές τροφές σε περίπτωση που δεν θέλουν να φάνε κάτι κλπ, αλλά και επιπλέον ο γονιός να μην δείχνει στο παιδί το πόσο σημαντικό είναι γι αυτόν να φάει. Εμένα η κόρη μου γενικά τρώει καλά, αλλά κάποια στιγμή γύρω στο έτος σταμάτησε να θέλει να φάει τα κυρίως γεύματα. Έτρωγε ευχάριστα τα δεκατιανά-απογευματινά (φρούτο, γιαούρτι κλπ) αλλά από φαγητό ούτε 2 κουταλιές! Η παιδίατρός μας που είναι πολύ ενημερωμένη στα θέματα διατροφής μου είπε ότι όλα τα παιδιά, ακόμα και τα πιο φαγανά, μετά το χρόνο περνάνε μία φάση να μιζεριάζουν στο φαγητό. Αυτό που πρέπει να κάνω εγώ είναι: να της προσφέρω τα γεύματά της στο τραπέζι και σε σταθερές ώρες. Αν δεν θέλει να φάει άλλο, ακόμα και εάν έχει φάει μόνο μία κουταλιά, της λέω συγκεκριμένα αν χόρτασε γιατί αν κατέβει από το τραπέζι δεν έχει άλλο φαγητό, την κατεβάζω και δεν της δίνω τίποτε άλλο. Περιμένω να έρθει η ώρα του επόμενου γεύματος. Επίσης, δεν αυξάνω τις ποσότητες των ενδιάμεσων γευμάτων αν θεωρώ ότι δεν έχει φάει καλά. Αυτά που μας ενδιαφέρουν είναι πρωινό-μεσημεριανό-βραδυνό. Και φυσικά, να μην της δίνω γλυκά, μπισκότα κλπ αν δεν έχει φάει το φαγητό της (και γενικά να μην της δίνω όσο μπορώ, αυτό είναι άλλο θέμα όμως!). Εφάρμοσα κατά γράμμα όσα μου είπε και σε λίγο καιρό άρχισε να τρώει και πάλι κανονικά. Εννοείται ότι υπάρχουν μέρες που μπορεί να μην φάει καθόλου ενώ άλλες να φάει τον άμπακο! Αυτό που προσπαθώ είναι να της προσφέρω όλα τα είδη τροφής και όχι μόνο τα φαγητά που της αρέσουν, ακόμα και αν ξέρω πως ένα φαγητό που δεν της πολυαρέσει μπορεί να μην το φάει και καθόλου, έτσι ώστε να μάθει να τρώει απ' όλα.

[mama16]

2 ώρες πρίν, CME2205 είπε:

Καλησπέρα σε όλες τις μανούλες! Ήθελα να προσθέσω κάτι που διάβασα σε ένα βιβλίο για την ανάπτυξη των νηπίων, το οποίο και μου έκαναν δώρο και θεωρείται πολύ διάσημο για την ανάπτυξη των παιδιών από ενός έτους και πάνω. Όσον αφορά το θέμα του φαγητού, έλεγε χαρακτηριστικά ότι το φαγητό είναι ο μόνος τρόπος που έχουν τα παιδιά σε τόσο μικρή ηλικία να χειρίζονται τον γονιό. Όσο μεγαλύτερο το άγχος του γονιού για να φάει, τόσο περισσότερο το εκλαμβάνουν αυτό τα παιδιά και το "χρησιμοποιούν" εναντίον του, καθώς είναι ο μόνος τρόπος να ασκήσουν και αυτά έλεγχο πάνω στους γονείς. Συμβούλευε λοιπόν, αντίστοιχα με όσα έχουν αναφερθεί παραπάνω, όπως σταθερές ώρες γευμάτων, να μην προσφέρονται εναλλακτικές τροφές σε περίπτωση που δεν θέλουν να φάνε κάτι κλπ, αλλά και επιπλέον ο γονιός να μην δείχνει στο παιδί το πόσο σημαντικό είναι γι αυτόν να φάει. Εμένα η κόρη μου γενικά τρώει καλά, αλλά κάποια στιγμή γύρω στο έτος σταμάτησε να θέλει να φάει τα κυρίως γεύματα. Έτρωγε ευχάριστα τα δεκατιανά-απογευματινά (φρούτο, γιαούρτι κλπ) αλλά από φαγητό ούτε 2 κουταλιές! Η παιδίατρός μας που είναι πολύ ενημερωμένη στα θέματα διατροφής μου είπε ότι όλα τα παιδιά, ακόμα και τα πιο φαγανά, μετά το χρόνο περνάνε μία φάση να μιζεριάζουν στο φαγητό. Αυτό που πρέπει να κάνω εγώ είναι: να της προσφέρω τα γεύματά της στο τραπέζι και σε σταθερές ώρες. Αν δεν θέλει να φάει άλλο, ακόμα και εάν έχει φάει μόνο μία κουταλιά, της λέω συγκεκριμένα αν χόρτασε γιατί αν κατέβει από το τραπέζι δεν έχει άλλο φαγητό, την κατεβάζω και δεν της δίνω τίποτε άλλο. Περιμένω να έρθει η ώρα του επόμενου γεύματος. Επίσης, δεν αυξάνω τις ποσότητες των ενδιάμεσων γευμάτων αν θεωρώ ότι δεν έχει φάει καλά. Αυτά που μας ενδιαφέρουν είναι πρωινό-μεσημεριανό-βραδυνό. Και φυσικά, να μην της δίνω γλυκά, μπισκότα κλπ αν δεν έχει φάει το φαγητό της (και γενικά να μην της δίνω όσο μπορώ, αυτό είναι άλλο θέμα όμως!). Εφάρμοσα κατά γράμμα όσα μου είπε και σε λίγο καιρό άρχισε να τρώει και πάλι κανονικά. Εννοείται ότι υπάρχουν μέρες που μπορεί να μην φάει καθόλου ενώ άλλες να φάει τον άμπακο! Αυτό που προσπαθώ είναι να της προσφέρω όλα τα είδη τροφής και όχι μόνο τα φαγητά που της αρέσουν, ακόμα και αν ξέρω πως ένα φαγητό που δεν της πολυαρέσει μπορεί να μην το φάει και καθόλου, έτσι ώστε να μάθει να τρώει απ' όλα.

Είναι πολύ σωστά αυτά που λες κ προσπαθώ με νύχια κ με δόντια να μην αγχωνομαι με το φαγητό γιατί όντως τα παιδιά το εκλαμβάνουν αλλά δεν τα καταφέρνω αργότερα.. Ελπίζω τώρα που χρονιζει κ μεγαλώνει να αλλάξει η στάση μ!

[CMES]

3 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Είναι πολύ σωστά αυτά που λες κ προσπαθώ με νύχια κ με δόντια να μην αγχωνομαι με το φαγητό γιατί όντως τα παιδιά το εκλαμβάνουν αλλά δεν τα καταφέρνω αργότερα.. Ελπίζω τώρα που χρονιζει κ μεγαλώνει να αλλάξει η στάση μ!

Καλα κι εγω που το λεω δεν το εφαρμοζω παντα! Παροτι η μικρη μου ειναι μια χαρα απο βαρος (και λιγο τσουπωτη!), αν δεν τρωει με πιανει μια μεγαλη στενοχωρια! Και απο την αλλη στενοχωριεμαι να πεταω φαγητο! Απλα προσπαθω να μην της το δειχνω!

[mama16]

7 ώρες πρίν, CME2205 είπε:

Καλα κι εγω που το λεω δεν το εφαρμοζω παντα! Παροτι η μικρη μου ειναι μια χαρα απο βαρος (και λιγο τσουπωτη!), αν δεν τρωει με πιανει μια μεγαλη στενοχωρια! Και απο την αλλη στενοχωριεμαι να πεταω φαγητο! Απλα προσπαθω να μην της το δειχνω!

Σκέψου πόσο μεγάλη στεναχώρια με πιάνει εμένα που είναι παααααρα πολύ αδύνατη.. Όταν είμαστε μανουλες είναι δύσκολο να τα εφαρμόσουμε αλλά πρέπει.. Πριν να γεννησω βέβαια ήμουν της άποψης ότι δεν χρειάζεται να πιεζουμε το παιδί στο φαγητό κ ότι οσο θέλει να φάει θα φάει κ ότι καλύτερα να μην τρώει πολύ γιατί θα είναι κ αδύνατο σαν ενήλικας.. Μα έλα που δεν τα τηρω πλέον, 180° αλλαξα σε αυτά που έλεγα! προσπαθώ βέβαια!!!!