ΜΕΝΝ μονάδες εντατικής νοσηλείας νεογνών

[vassia_p]

Αύγουστος 2017. 35+2 εβδομάδες αποφάσισε ο μικρός μας να βγει! Εισαγωγή στο ΙΑΣΩ και βγήκε μέσα σε 10' ( στο τσακ δεν γέννησα στο αυτοκίνητο!)

Μου τον έδωσαν σχεδόν αμέσως πάνω μου, τυλιγμένο με πετσέτα, και ο γιατρός μου μου λέει "κάτσε να φωνάξω έναν δερματολόγο να τον δει". Δεν πολυκατάλαβα στην αρχή τι γινόταν, δεν άντεχα και πολύ από τους πόνους και με κοίμισαν για να με ετοιμάσουν. Ανέβηκα στο δωμάτιο και ρωτούσα πότε θα τον φέρουν να τον δω. Μέχρι το απόγευμα τίποτα! Είχα μάθει ότι είχε εισαχθεί στη ΜΕΝΝ , ότι κάτι συμβαίνει με το δερματάκι του και θα αργήσουν να μου τον φέρουν. Αργά το βράδυ , μετά από πολλά δρομολόγια του συζύγου στη ΜΕΝΝ, μου λέει ότι δε θα τον ανεβάσουν, θα μείνει στη ΜΕΝΝ, έχει ένα δερματικό πρόβλημα και προσπαθούν να καταλάβουν τί είναι (έλεγαν αρχικά για πομφολυγώδη επιδερμόλυση!!!). Με τα πολλά είδα για λίγα λεπτά το γιο μου το πρώτο βράδυ, τυλιγμένο με γάζες από πάνω μέχρι κάτω, χωρίς να μπορώ να τον αγγίξω μέσα σε γυάλα! Την επόμενη μέρα η διάγνωση είχε μετατραπεί σε ιχθύαση, κατέβηκα στην ΜΕΝΝ να τον δω, αλλά δε με άφησαν να περάσω (έπρεπε να περιμένω το επισκεπτήριο!!!, μαζί με 50 ακόμη γονείς. Λεχώνα, με όλη την ταλαιπωρία, δεν μπορούσα να περιμένω όρθια, ζαλιζόμουν, και ανέβηκα στο δωμάτιο.) Από εκεί και μετά, τον βλέπαμε μόνο 2 φορές την ημέρα, σε ώρες επισκεπτηρίου μόνο. Φρόντισαν να μου διευκρινήσουν δε ότι το πρώτο βράδυ τον είδα εκτός ωρών γιατί ήταν η πρώτη μέρα που γέννησα. Αυτό δεν θα επαναλαμβανόταν!!!

Μας ρώτησαν κάποια στιγμή αν θέλουμε να του δίνουν ξένο γάλα (εγώ ακόμη δεν είχα δικό μου), δεχτήκαμε, δε μας εξήγησαν τίνι τρόπο θα του το έδιναν, καθώς κι ότι υπήρχαν εναλλακτικές μέθοδοι, κι έτσι μπήκε το μπιμπερό! Δε μου είπαν ποτέ ότι μπορώ να του δώσω γάλα με τη μέθοδο kangaroo! Δεν τον αγγίξαμε και δεν μου τον έδωσαν αγκαλιά παρά μόνο  2 μέρες πριν την έξοδό μας από τη ΜΕΝΝ (20 μέρες έμεινε). Την τρίτη μέρα μου είπαν να βγάλω γάλα με θήλαστρο για να του το δίνουν. Χωρίς καμία πληροφόρηση ο σύζυγος αγόρασε ένα χειροκίνητο, που αργότερα με επίπληξαν γι' αυτό, γιατί "δε θα έκανε δουλειά!! (δε μου προτάθηκε όμως ούτε να νοικιάσω από εκεί έστω για την αρχή). Τους ζήτησα βοήθεια γιατί ίσως είχα θέμα με το να βγάλω γάλα (λόγω επέμβασης που είχα κάνει παλιότερα), ήρθε μια μαία, μου τοποθέτησε το θήλαστρο, κι από τότε καμία άλλη βοήθεια (κι ας τη ζήτησα 4 φορές!!!) Μάλλον έπρεπε να την απαιτήσω!

 Αναγκάστηκα έδωσα επιπλέον χρήματα για να πάρω νέο θήλαστρο, το οποίο και χρησιμοποίησα τελικά για 15 μέρες, πηγαίνοντας γάλα στο μικρούλη στη ΜΕΝΝ με ψυγειάκι (2 φορές τη μέρα)κοιτώντας με με μισό μάτι γιατί έβγαζα πολύ λίγη ποσότητα και δε γέμιζαν καν ένα μπιμπερό (δεν ξέρω γιατί έπρεπε να απολογηθώ και γι' αυτό!) και μετά από την ταλαιπωρία και την ψυχική πίεση μου κόπηκε το γάλα!

Στη ΜΕΝΝ η ενημέρωση μηδαμινή, μας έλεγαν τα ίδια και τα ίδια, το μόνο που άλλαζε ήταν η ποσότητα του γάλακτος που έπινε και το βάρος που λίγο λίγο αυξανόταν, δεν μπορούσαμε ούτε να τον αγγίξουμε και χωρίς καμία ιδιαίτερη αλλαγή στην κατάσταση από την αρχή, έφτανε η ώρα να βγούμε, όπου και μου τον έδωσαν να του προσφέρω εγώ το γάλα του στην αγκαλιά μου! Τρομερό συναίσθημα! Με ρόμπα, όχι σώμα με σώμα, και με συνεχείς παρατηρήσεις (σημειωτέον έχω 9 ανήψια , που σημαίνει ότι κάτι σκαμπάζω από το πώς να κρατήσω ένα μωρό!). Το επόμενο πρωί μου έδειξαν πώς να τον κάνω μπάνιο, με προσοχή στην αρχή λόγω της ιχθύασης, ειδική επικάλυψη με γάζες (δε θα επεκταθώ γιατί ήταν μεγάλη διαδικασία και δεν αφορά το θέμα), και αυτή ήταν η όλη τους ενημέρωση. Καμία επιπλέον φροντίδα ή μέριμνα για θηλασμό (που διατείνονται με αφίσες σε όλο το μαιευτήριο πως προωθούν), καμία βοήθεια στο να έχω μεγαλύτερη επαφή με το μωρό μου και καμία ενημέρωση για την κατάστασή του , ίσα ίσα που μας είχαν τρομάξει στην αρχή ότι μπορεί να είναι και περιστατικό θνησιμότητας και τελικά το παιδάκι μας δεν είχε κάτι τόσο κρίσιμο! Αυτή ήταν η εμπειρία μου με τη ΜΕΝΝ ιδιωτικής κλινικής!

[ninika84]

Στις 17 Σεπτεμβρίου γέννησα τον μπεμπουλη στο ΜΗΤΕΡΑ. Επειδή γεννήθηκε 2,420kg μπήκε στη ΜΕΝΝ 1 για απλή παρακολούθηση.Το μωράκι μου το έβλεπα 3 φορές την ημέρα.Οι μαίες ήταν καταπληκτικές με απίστευτη αγάπη για τα μωράκια μας και κατανόηση για τους γονείς.

[efsmar]

Ιούλιος 18, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης Α' πανεπιστημιακή ΜΕΝΝ, γέννησα επειγόντως με καισαρική 34+3 το μωρό δεν μου το έδειξαν καν ούτε από μακριά παρά το ότι δεν είχε κάποιο αναπνευστικό θέμα, δεν υπήρχε κάτι που να χρειαζόταν επείγουσα μεταφορά στην ΜΕΝΝ, το μόνο θέμα ήταν το βάρος του 1800 γρ. Παρέμεινε 11 μέρες χωρίς παρεμβάσεις, παρά μόνο για να φτάσει τα 2 κιλά. Επισκεπτήριο δύο φορές τη μέρα για μια ώρα - η οποία ποτέ δεν ήταν ολόκληρη γιατί ποτέ δεν άνοιγε η πόρτα στην ώρα της αλλά τουλάχιστον μισή ώρα αργότερα με αποτέλεσμα να μην έχουμε πολύ χρόνο- ένας νηπτηρας για όλους τους γονείς οπότε στη πραγματικότητα είχες κανένα δεκάλεπτο καθαρό να δεις και να ακουμπήσεις το μωρό. Για θηλασμό ούτε λόγος πέρα από τις 2 μέρες πριν το εξιτήριο που πήγαινες πιο συχνά για τάισμα η θηλασμό. Κατά τα άλλα τα γνωστά με τις αντλήσεις και το ψυγειάκι σε κάθε επισκεπτήριο. Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι τη πρώτη μέρα η οποία ήταν δραματική, εγώ χειρουργημένη να θέλω απεγνωσμένα να δω το μωρό μου να υποφέρω από τους πόνους, και η πόρτα να ανοίγει ένα τέταρτο πριν τη λήξη του επισκεπτηριου, με εμένα 45 λεπτά έξω μαζί με άλλα 50 άτομα έτοιμη από τη ζέστη και τον πόνο να λιποθυμήσω. Από τη μια να θέλω όσο τίποτα να δω το παιδί μου για πρώτη φορά και από την άλλη να πιστεύω ότι δεν θα αντέξω! Τα χειρότερα προέκυψαν βγαίνοντας από τη μενν, αφού επικοινωνήσαμε εμείς για τα αποτελέσματα των καλλιεργειών που κάνουν στα νεογνά πριν το εξιτήριο και μας απάντησαν ότι το μωρό έχει κολλήσει ένα μικρόβιο, όταν ρωτήσαμε ποιο μικρόβιο η απάντηση ήταν " ένα μικρόβιο", κλεμπσιελλα ήταν το μικρόβιο ανθεκτική σε όλα τα αντιβιοτικά από το οποίο μετά από λίγες μέρες πέθανε ένα νεογνό στον ίδιο θάλαμο με το μωρό μου!! Το δικό μου μωράκι ευτυχώς το προλάβαμε διότι είμαστε γιατροί και εγώ και ο άντρας μου και κάναμε συνεχώς καλλιέργειες ούρων και προλάβαμε την ουρολοίμωξη πριν εκδηλώσει συμπτώματα, με μια ατέλειωτη ταλαιπωρία και νοσηλεία σε ιδιωτικό νοσοκομείο για να λάβει αντιβιοτική αγωγή με τον τρόμο αν δεν τον "πιάσουν" τα αντιβιοτικά τι θα γίνει???!!! Ευτυχώς πήγαν όλα καλά, και το μόνο που μας έμεινε ήταν μια φριχτή ανάμνηση!