Τοκετός στο σπίτι

[ponemeni]

Καλησπέρα, νομίζω ότι έχω ευχάριστα νέα, μίλησα με τον γυναικολόγο μου κατά πόσο μπορεί να με αναλάβει αλλά, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες, να γεννήσω μόνη μου στο σπίτι και μου είπε πως δεν του έχει ξανατύχει, ήθελε να το σκεφτεί. Τον καθησύχασα λέγοντάς του ότι τόσες γυναίκες έχουν γεννήσει σε ταξί / ΙΧ οδεύοντας προς το νοσοκομείο. Οπότε σκέφτομαι να ξεκινήσω μαζί του, να έχω βέβαια και την μαία από την αρχή και προς το τέλος βλέποντας και κάνοντας. Τον εμπιστεύομαι ως επιστήμονα και θα ήθελα να συμπορευτεί μαζί μου και αν τα καταφέρω να γεννήσω μόνη μου στο σπίτι.

[erin0000]

10 ώρες πρίν, ponemeni είπε:

Καλησπέρα, νομίζω ότι έχω ευχάριστα νέα, μίλησα με τον γυναικολόγο μου κατά πόσο μπορεί να με αναλάβει αλλά, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες, να γεννήσω μόνη μου στο σπίτι και μου είπε πως δεν του έχει ξανατύχει, ήθελε να το σκεφτεί. Τον καθησύχασα λέγοντάς του ότι τόσες γυναίκες έχουν γεννήσει σε ταξί / ΙΧ οδεύοντας προς το νοσοκομείο. Οπότε σκέφτομαι να ξεκινήσω μαζί του, να έχω βέβαια και την μαία από την αρχή και προς το τέλος βλέποντας και κάνοντας. Τον εμπιστεύομαι ως επιστήμονα και θα ήθελα να συμπορευτεί μαζί μου και αν τα καταφέρω να γεννήσω μόνη μου στο σπίτι.

 

Αν γεννήσεις στο σπίτι θα έχεις και τον γυναικολόγο μαζί; Νόμιζα ότι στο σπίτι γεννούν με μαίες...

Όπως και να χει με το καλό να γεννήσεις!

 

[ponemeni]

Καλησπέρα σας,

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις ανησυχίες μου! Συζητώ το εν λόγω θέμα με τον σύζυγο και η στάση του με έχει απογοητεύσει πολύ. Μου λέει ότι δεν είναι απόφαση που μπορώ να την πάρω μόνη μου, ότι η όποια απόφασή μου αφορά και το δικό του το παιδί και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συναινέσει στο να κάνω κάτι που θα θέσει σε κίνδυνο το παιδί αλλά και μένα. Λάβετε υπόψη σας ότι ο σύζυγος γενικά κινείται εκ του ασφαλούς σε αρκετά σημεία της ζωής μας!

Νιώθω μεγάλη απόγνωση, δεν ξέρω τι να κάνω, σίγουρα είναι μία απόφαση που δεν μπορώ να πάρω μόνη μου καθότι ένα μωρό είναι και των δύο αλλά πως μπορώ να τον πείσω?

[vicky86]

Να τον κανεις μερος της ολης διαδικασιας

Να ερθει μαζι σου στα μαθηματα ψυχοπροφυλακτικης

Να μιλησει κ ο ιδιος με τη μαια που θα εχεις

Κ φυσικα να πεις οτι αυτος δ ειναι ο αυτοσκοπος σου.δ ειναι οτι αποφασισες οτι θα γεννησεις σπιτι κ τελος.αυτο ειναι κτ που θα φανει απο την πορεια.αφου εξελιχθει η εγκυμοσυνη,κ παρεις το οκ κ απο τον γιατρο.κ φυσικα οτι η μαια θα κρινει αν χρειαστει να μεταβειτε σε μαιευτηριο

[ΑΡΓΚ]

8 ώρες πρίν, ponemeni είπε:

Καλησπέρα σας,

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις ανησυχίες μου! Συζητώ το εν λόγω θέμα με τον σύζυγο και η στάση του με έχει απογοητεύσει πολύ. Μου λέει ότι δεν είναι απόφαση που μπορώ να την πάρω μόνη μου, ότι η όποια απόφασή μου αφορά και το δικό του το παιδί και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συναινέσει στο να κάνω κάτι που θα θέσει σε κίνδυνο το παιδί αλλά και μένα. Λάβετε υπόψη σας ότι ο σύζυγος γενικά κινείται εκ του ασφαλούς σε αρκετά σημεία της ζωής μας!

Νιώθω μεγάλη απόγνωση, δεν ξέρω τι να κάνω, σίγουρα είναι μία απόφαση που δεν μπορώ να πάρω μόνη μου καθότι ένα μωρό είναι και των δύο αλλά πως μπορώ να τον πείσω?

 

Προσωπικά σε τέτοια θέματα δε θα προσπαθούσα ποτέ να πείσω τον άλλο. Είναι μία πρακτική τουλάχιστον στην Ελλάδα αμφιλεγόμενη, δεν είναι ότι τον τρομάζει κάτι που γίνεται καθημερινά. Σε μία απόφαση υγείας, με ένα έστω θεωρητικό ρίσκο για τη ζωή σας, πώς να πεις ότι προβάλεις βέτο; Είναι πράγματα που σε μία οικογένεια ή τα συμφωνούν και μάλιστα με ενθουσιασμό και οι δύο γονείς, ή δεν γίνονται, όσο πολύ και να τα θέλει ο ένας.

Ρεαλιστικά, έχεις έναν γυναικολόγο που σου λέει ότι θα το σκεφτεί (που 99% σημαίνει όχι, αλλά στο τέλος της εγκυμοσύνης, δεν ξέρω καν αν τον καλύπτει ο νόμος σε τοκετό στο σπίτι και αν δεν το έχει ξανακάνει, μάλλον τρελός θα είναι να πάρει το ρίσκο), και πρέπει να καθησυχάσεις εσύ το γιατρό και να βρεις μαία να σε αναλάβει, και να πείσεις και το σύζυγο. Δεν είναι ότι γύρισες σπίτι και είπες ότι σου πρότειναν κάτι από το νοσοκομείο ή ο ίδιος ο γιατρός ή μία πρακτική που συμβαίνει γύρω σας. Ουσιαστικά λες στον άντρα σου να συμφωνήσει με κάτι που ο γιατρός δεν προτείνει και είναι σχεδόν απίθανο τελικά να δεχτεί, που ποτέ δεν έχετε δει να γίνεται γύρω σας, με βάση πληροφορίες που αντλείς από το ίντερνετ. Και υπάρχει και ήδη ένα παιδί, δεν μπορεί να μην έχει λόγο ο σύζυγος. 

Το πιο απλό είναι να πα΄τε μαζί στο γιατρό. Αν εκείνος υποστηρίξει την ιδέα σου, μπορεί να πείσει το σύζυγο με ιατρικά επιχειρήματα. Αν τα μασήσει, μάλλον έχεις την απάντηση, ότι έτσι κι αλλιώς δε θα συμφωνήσει στο τέλος

[Josephine]

@ponemeni, νομίζω ξεκίνησες ανάποδα και θα μπερδέψεις και τους τριγύρω, σύζυγο και κοντινούς σου ανθρώπους, με αποτέλεσμα να ανησυχούν και δικαίως. Πρώτα βρίσκεις επαγγελματία έμπειρο σε αυτό το είδος τοκετού, χωρίς άσχημα περιστατικά κ.λπ., και έπειτα τον επισκέπτεσαι μαζί με τον σύζυγο για να αποφασίσετε έχοντας επίγνωση του ρίσκου ή μη ρίσκου. Πρώτα βρίσκεις μαία δηλαδή που διενεργεί τοκετούς στο σπίτι και τον γιατρό με τον οποίο συνεργάζεται και έπειτα παίρνεις το σύζυγο και πηγαίνετε στον γιατρό που θα σε στηρίξει. Και κατ' εμέ για ένα τόσο σημαντικό θέμα, για το οποίο χρειάζεσαι τη μέγιστη ενημέρωση για καλούς επαγγελματίες που κάνουν τοκετούς στο σπίτι φτιάξε ένα ανώνυμο προφίλ στο φβ για να ενημερωθείς από την ομάδα *freebirth-freebreast*. Η πληροφόρηση που θα λάβεις εδώ είναι φυσικά σημαντική και σπουδαία, αλλά δεν συγκρίνεται, εκεί υπάρχουν άπειρα περιστατικά επιτυχίας στην Ελλάδα και σημασία έχει να πας στους επαγγελματίες που τα πέτυχαν και να αποφύγεις αυτούς που μπορεί να τα τάζουν μεν, αλλά δεν έχουν αρκετά π.χ. ή επιτυχημένα στο ενεργητικό τους. 

[erin0000]

13 ώρες πρίν, ponemeni είπε:

Καλησπέρα σας,

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις ανησυχίες μου! Συζητώ το εν λόγω θέμα με τον σύζυγο και η στάση του με έχει απογοητεύσει πολύ. Μου λέει ότι δεν είναι απόφαση που μπορώ να την πάρω μόνη μου, ότι η όποια απόφασή μου αφορά και το δικό του το παιδί και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συναινέσει στο να κάνω κάτι που θα θέσει σε κίνδυνο το παιδί αλλά και μένα. Λάβετε υπόψη σας ότι ο σύζυγος γενικά κινείται εκ του ασφαλούς σε αρκετά σημεία της ζωής μας!

Νιώθω μεγάλη απόγνωση, δεν ξέρω τι να κάνω, σίγουρα είναι μία απόφαση που δεν μπορώ να πάρω μόνη μου καθότι ένα μωρό είναι και των δύο αλλά πως μπορώ να τον πείσω?

 

Μεταξύ μας δεν έχει και άδικο. Αν θα μπορούσες να τον πείσεις θα ήταν μόνο αν ήσουν καλά πληροφορημένη και γνώριζες τα ρίσκα. Η πληροφόρηση όμως δεν θα πρέπει να είναι μονόπλευρη. Ναι μεν να ακούσεις εκείνους που υποστηρίζουν τους τοκετούς στο σπίτι, αλλά να ακούσεις και τον αντίλογο.

[ΑΡΓΚ]

Για να δώσω και τον αντίλογο στις θετικές ιστορίες, από ιατρικό αναγνωρισμένο περιοδικο https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4871473/

που περιγράφει τριπλάσια και βάλε νεογνική θνησιμότητα σε γέννα στο σπίτι (προγραμματισμένη, όχι επείγον περιστατικό) στην Αμερική και όχι σε τριτοκοσμική χώρα

[ponemeni]

12 hours ago, ΑΡΓΚ said:

 

Προσωπικά σε τέτοια θέματα δε θα προσπαθούσα ποτέ να πείσω τον άλλο. Είναι μία πρακτική τουλάχιστον στην Ελλάδα αμφιλεγόμενη, δεν είναι ότι τον τρομάζει κάτι που γίνεται καθημερινά. Σε μία απόφαση υγείας, με ένα έστω θεωρητικό ρίσκο για τη ζωή σας, πώς να πεις ότι προβάλεις βέτο; Είναι πράγματα που σε μία οικογένεια ή τα συμφωνούν και μάλιστα με ενθουσιασμό και οι δύο γονείς, ή δεν γίνονται, όσο πολύ και να τα θέλει ο ένας.

Ρεαλιστικά, έχεις έναν γυναικολόγο που σου λέει ότι θα το σκεφτεί (που 99% σημαίνει όχι, αλλά στο τέλος της εγκυμοσύνης, δεν ξέρω καν αν τον καλύπτει ο νόμος σε τοκετό στο σπίτι και αν δεν το έχει ξανακάνει, μάλλον τρελός θα είναι να πάρει το ρίσκο), και πρέπει να καθησυχάσεις εσύ το γιατρό και να βρεις μαία να σε αναλάβει, και να πείσεις και το σύζυγο. Δεν είναι ότι γύρισες σπίτι και είπες ότι σου πρότειναν κάτι από το νοσοκομείο ή ο ίδιος ο γιατρός ή μία πρακτική που συμβαίνει γύρω σας. Ουσιαστικά λες στον άντρα σου να συμφωνήσει με κάτι που ο γιατρός δεν προτείνει και είναι σχεδόν απίθανο τελικά να δεχτεί, που ποτέ δεν έχετε δει να γίνεται γύρω σας, με βάση πληροφορίες που αντλείς από το ίντερνετ. Και υπάρχει και ήδη ένα παιδί, δεν μπορεί να μην έχει λόγο ο σύζυγος. 

Το πιο απλό είναι να πα΄τε μαζί στο γιατρό. Αν εκείνος υποστηρίξει την ιδέα σου, μπορεί να πείσει το σύζυγο με ιατρικά επιχειρήματα. Αν τα μασήσει, μάλλον έχεις την απάντηση, ότι έτσι κι αλλιώς δε θα συμφωνήσει στο τέλος

 

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον! Βλέπω όμως ότι όλα στην ζωή κρίνονται εκ του αποτελέσματος, αν κατανόησα σωστά αυτό που με συμβούλεψες είναι ότι η τελική επιλογή να είναι του συζύγου? Κατανοώ ότι και ο σύζυγος έχει λόγο σε αυτό αλλά εφόσον δεν συμφωνούμε, καλώς ή κακώς μία εκ των δύο γνωμών θα υπερισχύσει στο τέλος. Γιατί να μην είναι η δική μου? Την εγκυμοσύνη την βιώνει εξ' ολοκλήρου η γυναίκα, στο σώμα της συμβαίνουν όλες οι αλλαγές, πως λοιπόν μετά το μακρύ ταξίδι της εγκυμοσύνης να μην έχει λόγο η μητέρα? Προσωπικώς θεωρώ πως εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των 2 μερών για το που θα λάβει χώρα ο τοκετός, τότε κατά την ταπεινή μου άποψη, θεωρώ πως πρέπει να υπερισχύσει η άποψη της μητέρας.

Εκ του περισσού θα είναι είναι να πω ότι όλα αυτά προϋποθέτουν την έγκριση να πληρώ τις προϋποθέσεις να γεννήσω σπίτι.

20 hours ago, vicky86 said:

Να τον κανεις μερος της ολης διαδικασιας

Να ερθει μαζι σου στα μαθηματα ψυχοπροφυλακτικης

Να μιλησει κ ο ιδιος με τη μαια που θα εχεις

Κ φυσικα να πεις οτι αυτος δ ειναι ο αυτοσκοπος σου.δ ειναι οτι αποφασισες οτι θα γεννησεις σπιτι κ τελος.αυτο ειναι κτ που θα φανει απο την πορεια.αφου εξελιχθει η εγκυμοσυνη,κ παρεις το οκ κ απο τον γιατρο.κ φυσικα οτι η μαια θα κρινει αν χρειαστει να μεταβειτε σε μαιευτηριο

 

Αυτό που διαπιστώνω είναι πως εάν κάποιος έχει μία παγιωμένη αντίληψη για ένα ζήτημα πολλές φορές δυσκολεύεται να πράξει το αυτονόητο, αυτό που λέτε δηλαδή. Μπορεί να είναι ο εγωισμός της ανθρώπινης φύσης, μπορεί η αδυναμία μας να παραδεχτούμε το λάθος, ακόμη διερωτώμαι!

2 hours ago, ΑΡΓΚ said:

Για να δώσω και τον αντίλογο στις θετικές ιστορίες, από ιατρικό αναγνωρισμένο περιοδικο https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4871473/

που περιγράφει τριπλάσια και βάλε νεογνική θνησιμότητα σε γέννα στο σπίτι (προγραμματισμένη, όχι επείγον περιστατικό) στην Αμερική και όχι σε τριτοκοσμική χώρα

 

Ενδιαφέρον το άρθρο που μου παραθέσατε και ευχαριστώ για τον κόπο στον οποίο διήλθατε. Επιτρέψτε μου όμως να πω ότι από την μία πλευρά υπάρχουν πολλαπλές δημοσιεύσεις και άρθρα που να υποστηρίζουν / τεκμηριώνουν την μία πλευρά έναντι της άλλης. Και ομοίως και από την άλλη πλευρά υπάρχουν πληθώρα δημοσιεύσεων που να υποστηρίζουν την άλλη πλευρά. Θεωρώ πως, αυτό που ισχύει και γενικότερα, αναλόγως τι θέλει κάποιος να υποστηρίξει / προβάλλει / ενστερνιστεί / προωθήσει χρησιμοποιεί κατά το δοκούν και τις αντίστοιχες πηγές.

 

Δεν σας κρύβω πως έχω μπερδευτεί!!

[ΑΡΓΚ]

2 ώρες πρίν, ponemeni είπε:

 

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον! Βλέπω όμως ότι όλα στην ζωή κρίνονται εκ του αποτελέσματος, αν κατανόησα σωστά αυτό που με συμβούλεψες είναι ότι η τελική επιλογή να είναι του συζύγου? Κατανοώ ότι και ο σύζυγος έχει λόγο σε αυτό αλλά εφόσον δεν συμφωνούμε, καλώς ή κακώς μία εκ των δύο γνωμών θα υπερισχύσει στο τέλος. Γιατί να μην είναι η δική μου? Την εγκυμοσύνη την βιώνει εξ' ολοκλήρου η γυναίκα, στο σώμα της συμβαίνουν όλες οι αλλαγές, πως λοιπόν μετά το μακρύ ταξίδι της εγκυμοσύνης να μην έχει λόγο η μητέρα? Προσωπικώς θεωρώ πως εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των 2 μερών για το που θα λάβει χώρα ο τοκετός, τότε κατά την ταπεινή μου άποψη, θεωρώ πως πρέπει να υπερισχύσει η άποψη της μητέρας.

Εκ του περισσού θα είναι είναι να πω ότι όλα αυτά προϋποθέτουν την έγκριση να πληρώ τις προϋποθέσεις να γεννήσω σπίτι.

 

Δε διαφωνώ ότι σε θέματα γέννας (και θηλασμού) καταρχήν λόγο έχει η μητέρα. Αλλά σε αποφάσεις που επηρεάζουν έστω θεωρητικά την ασφάλεια των παιδιών, πρέπει να συμφωνούν και οι δύο γονείς. Δεν είναι θέμα να συμφωνήσετε στο αν θα κάνεις ανώδυνο τοκετό ή αν είναι καλύτερη η επισκληρίδειος ή αν το μαιευτήριο Α ή Β έχει πιο ευχάριστο περιβάλλον. Ο άντρας σου λες ότι θεωρεί ότι τίθεται σε κίνδυνο η ζωή του παιδιού. Δεν είναι κάτι που μπορεί να το παρακάμψεις σε μία φυσιολογική σχέση. Πόσο μάλλον όταν παίρνεις μία απόφαση που είναι αρκετά έξω από τα συνηθισμένα, δεν είναι επιλογή μεταξύ πρακτικών για τις οποίες υπάρχουν ισομοιρασμένες απόψεις από τις 2 πλευρές, καλώς ή κακώς αν ρωτήσεις το μέσο άνθρωπο στη χώρα μας τουλάχιστον αν θα σκεφτόταν τη γέννα στο σπίτι, η απάντηση θα είναι αρνητική. Θα ήταν διαφορετικά να είχε συζητηθεί με τον σύζυγο προ εγκυμοσύνης, όπου θα είχε και αυτός την ευχέρεια να πει πχ ότι υπό αυτό το πρίσμα προτιμά να μην προχωρήσετε σε δεύτερο παιδί. Και άλλο να εμφανίζεται σαν ιδέα ενώ έχει ξεκινήσει η εγκυμοσύνη, και ουσιαστικά να λες ότι ως πατέρας δεν μετρά η γνώμη του.

Θα πρέπει καταρχήν να κάνετε αυτή την κουβέντα στο γιατρό. Το να λες ότι πολλές γυναίκες έχουν γεννήσει στο δρόμο, δεν είναι σοβαρό επιχείρημα, μιλήστε μαζί με το γιατρό, ρωτήστε το αν σας υποστηρίζει 100%, αν υπάρχουν προϋποθέσεις, ποιες είναι οι στατιστικές, τι θα γίνει αν κάτι πάει στραβά κλπ. Δεν μπορεί να πρέπει να συμφωνήσει ο άντρας σου χωρίς καν την πλήρη υποστήριξη του γιατρού, που από όσο καταλαβαίνω δεν υπάρχει.

 

[Αννα 35]

Το καλοκαίρι θα υποδεχτούμε το τέταρτο μέλος της οικογένειας μας. 

Έχοντας στο ενεργητικό μου δύο φυσικούς τοκετούς (η μία κύηση δίδυμη), οι οποίοι εξελίχθηκαν πολύ γρήγορα, εύκολα και δίχως προβλήματα, σκέφτομαι το τέταρτο παιδάκι μας να το φέρω στον κόσμο στο σπίτι.

Ο γυναικολόγος μου είναι θετικός, η μαία μου γνωρίζει συναδέλφους της, οι οποίες έχουν εμπειρία, κοκ.

Το βασικό μου ερώτημα είναι εάν είναι προτιμότερος ο τοκετός στο νερό ή όχι και εμπειρίες από τυχόν κοπέλες, οι οποίες γέννησαν στο σπίτι, στο νερό.

 

[kine]

Με το καλό.

 

Δεν νομίζω ότι υπάρχει "προτιμότερο" ως προς τον τοκετό στο νερό. Είναι απλώς μια επιλογή γούστου. Δεν υπερέχει ούτε υστερεί ως προς την καλή έκβαση ενός φυσικού, ομαλά εξελισσόμενου τοκετού.

 

Προσωπικά, ήθελα να έχω την επιλογή αυτή και τελικά όντως γέννησα μέσα στο νερό. Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, πάντα είχα σαν πρώτη πρακτική ανακούφισης, από όποια δυσφορία, το ζεστό μπάνιο και είναι και μια πρακτική που με ανακουφίζει γενικότερα. Με αυτό στο νού θεώρησα (και ίσχυσε για εμένα) , ότι θα είναι πιο ευχάριστο και ανακουφιστικό να περάσω τους πόνους μέσα σε ζεστό νερό, παρά στο πάτωμα, στον καναπέ ή στο κρεβάτι.

 

Γνωρίζω όμως πολλές γυναίκες που ενώ θα ήθελαν γέννα στο νερό γιατί το φαντάζονται με έναν τρόπο "θετικό", στην πράξη, είχαν ανάγκη από σταθερότητα (τα πόδια στο έδαφος) και άλλες πρακτικές ανακούφισης και η πισίνα με το νερό, έμεινε αχρησιμοποίητη. 

 

Και τελικά καμία σημασία δεν έχει το ένα και το άλλο. Στην πράξη, συζητώντας με τη μαία σου, θα βρεις μόνη σου τις μεθόδους και τις πρακτικές που θα αξιοποιήσετε, κατά τη διάρκεια του τοκετού, προκειμένου να ανακουφίζεσαι από τους πόνους.

 

Και πάλι με το καλό.

 

[Αννα 35]

Δεν έχω έρθει ακόμα σε επαφή με κάποια μαία και ομολογώ πως ακόμα ενημερωνομαι, καθώς δεν έχω στο παρελθόν απασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα.

Στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπάρχει και η σκέψη ο τοκετός να πραγματοποιηθεί στις ΗΠΑ, καθώς και το ενδεχόμενο σε αυτόν να συμμετάσχουν όλα τα μέλη της οικογένειας - σύζυγος και παιδιά.

[Mama_Anesti_]

On 25/2/2019 at 9:04 ΜΜ, Αννα 35 είπε:

Το καλοκαίρι θα υποδεχτούμε το τέταρτο μέλος της οικογένειας μας. 

Με το καλό! Εύχομαι μία καλή και τελειομηνη εγκυμοσύνη! 

[kine]

14 ώρες πρίν, Αννα 35 είπε:

Δεν έχω έρθει ακόμα σε επαφή με κάποια μαία και ομολογώ πως ακόμα ενημερωνομαι, καθώς δεν έχω στο παρελθόν απασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα.

Στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπάρχει και η σκέψη ο τοκετός να πραγματοποιηθεί στις ΗΠΑ, καθώς και το ενδεχόμενο σε αυτόν να συμμετάσχουν όλα τα μέλη της οικογένειας - σύζυγος και παιδιά.

 

Αυτά τα ζητήματα, είναι όλα σχετικά και θα κινηθείς όσο πιο απλά γίνεται προς τη συνθήκη που σε κάνει να αισθάνεσαι πιο ήρεμη και σίγουρη, ασφαλής και χαλαρή για ότι πρόκειται να έρθει. Μπορεί οι συγγενείς στο σπίτι να σε ανακουφίζουν, μπορεί να σε αγχώνουν και να σε στρεσάρουν και να μη μπορείς να χαλαρώσεις και να αφεθείς στον τοκετό. Ολα είναι σχετικά και εξαρτώνται από την προσωπικότητα σου. Αν δεν έχεις διαβάσει, σου προτείνω αυτό https://www.politeianet.gr/books/9789603490289-odent-michel-thumari-i-genna-sto-dromo-tis-fusis-175281  για να πάρεις μια άποψη και για φυσικό τοκετό και στο πλαίσιο το ενδονοσοκομειακό. Υπάρχουν και οι επιλογές για γέννα "σαν στο σπίτι", από κλινικές.

[Αννα 35]

Ήρθα σήμερα σε επαφή με μια μαία από τις ΗΠΑ, θα μου αποστείλει ορισμένα υλικά ηλεκτρονικά και στη συνέχεια θα μιλήσουμε εκ νέου.

Παράλληλα μίλησα και με μια από τις μαίες στις οποίες με είχαν παραπέμψει. Για να είμαι ειλικρινής, σε αρκετές ερωτήσεις μου οι απαντήσεις ήταν αρκετά ασαφείς, μου έδινε την εντύπωση ότι οι όποιες γνώσεις της ήταν καθαρά εμπειρικές και θεωρώ πως τοποθετούσε τον εαυτό της αρκετά εκτός κάδρου. 

Π.χ. μια από τις ερωτήσεις που έθεσα και στις δύο μαίες ήταν η συμμετοχή της οικογένειας στον τοκετό. Η πρώτη μου απάντησε με σαφήνεια, πως τα αποτελέσματα είναι πολύ θετικά, ωστόσο χρειάζεται προετοιμασία τόσο της οικογένειας για το τι πρόκειται να συμβεί, αλλά και ποιος ο ρόλος τους, όσο και της επιτοκου.

Η δεύτερη ουσιαστικά απάντησε, πως αυτά λύνονται "βλέποντας και κάνοντας".

Και μια σειρά άλλα θέματα που χάριν συντομίας δεν θα αναφέρω.

[Fenia27]

καλημέρα!

 

Γεννησα το δευτερο παιδακι μου στο σπιτι...Προσπαθησα να γεννησω και το πρωτο στο σπιτι αλλα δεν προχωρουσε ο τοκετος ετσι πηγαμε στο μαιευτηριο. Στο πρωτο παιδακι μου ηθελα να ειμαι μονο με τον συζυγο μου οπως και ετσι εγινε. Γεννησα και μετα ηρθαν οι δικοι μας. Επισης δεν ειχαμε πει σε κανεναν περα απο τους γονεις μας οτι θελαμε να γεννησουμε στο σπιτι. Ηταν αποφαση δικη μου γιατι δεν ημουνα σε φαση να "δινω εξηγησεις". 

 

Στο δευτερο παιδακι μου ειχαμε κανονισει να ειναι μαζι μας στο σπιτι η μητερα μου για να βοηθησει με το μεγαλυτερο παιδι. Επειδη ομως μενει μακρια, δεν προλαβε τον τοκετο για μια μερα! Ηταν να ερθει την επομενη και τα νερα σπασανε το προηγουμενο βραδυ...! 

 

Ενιωσα ανακουφιση που ημασταν παλι οι δυο μας με τον συζυγο...Μπορει να εχεις στο μυαλο σου να μοιραστεις αυτη την στιγμη με δικους σου ανθρωπους. Ειναι κατι πολυ προσωπικο και καθε γυναικα αισθανεται διαφορετικα. Κανενας ουτε και οι μαιες δεν μπορουν να σου πουν τι να κανεις. Εξαρταται ποσο διακριτικοι, ψυχραιμοι ειναι αυτοι οι ανθρωποι. Θα σε στηριξουν ή θα σε αποσυντονησουν? Σιγουρα οποιος θα ειναι εκει για σενα καλο θα ειναι να ενημερωθει πως μπορει να βοηθησει.

 

Με το καλο το μωρακι σου!

 

[Αννα 35]

Όταν αναφέρομαι στην οικογένεια εννοώ το σύζυγο και τα παιδιά μου. Απλά προς διευκρίνιση. Προφανώς δε σκοπεύω να προσκαλέσω κοινό.

[Fenia27]

Ναι το εγραψες αλλα δεν το προσεξα με συγχωρεις...

 

 

 

[Αννα 35]

Τελικά αποφάσισα να πραγματοποιθει ο τοκετός στις ΗΠΑ. Μια διόλου εύκολη απόφαση, καθώς θα πρέπει να μεταβούμε αρκετά νωρίτερα τα τέσσερα από τα πέντε μέλη της οικογένειας αφήνοντας το σύζυγο για ένα διάστημα στην Ελλάδα. Θα έρθει μαζί μας να μας βοηθήσει στην μετακίνηση/ εγκατάσταση και ύστερα θα έρθει πάλι τρεις εβδομάδες πριν την ΠΗΤ, εκτός φυσικά εάν υπάρξει ένδειξη για τοκετό νωρίτερα.

 

Οι μαίες στις οποίες απευθύνθηκα εδώ στην Ελλάδα δεν μου πρόσφεραν το αίσθημα ασφάλειας που επιζητουσα, σε αντίθεση με τη μαία στις ΗΠΤ, με την οποία διατηρώ επαφή καθημερινή και την οποία γνώρισα σε πρόσφατο σύντομο ταξίδι.

 

Έχουμε ήδη προετοιμάσει τα παιδιά, τα οποία θα συμμετέχουν μέχρι την ώρα της εξώθησης, οπότε και θα απομακρυνθούν διακριτικά για λίγο.

 

Θα προετοιμάσουμε και το χώρο στο σπίτι μας, όπου θα πραγματοποιηθεί ο τοκετός στο νερό.