Σωματική τιμωρία & οριοθέτηση - στα δικά σας παιδιά

[administrator]

Στόχος της ψηφοφορίας να αναδείξει κατά πόσο οι γονείς έχουν τάση να χρησιμοποιήσουν την σωματική τιμωρία, στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους

[klouzeau]

Ναι, συνέβη κάποιες φορές ν'αντιδράσω άσχημα και να χτυπήσω στον ποπό ή στο χέρι.Το μετάνιωσα μετά και ένοιωθα τύψεις.Δε θέλω να δικαιολογήσω τον εαυτό μου για κάτι που ξέρω οτι είναι λάθος, προσπαθώ να μη φτάνω πλέον ως εκεί τώρα που είναι πιο μεγάλα.

[foubi]

την εχω ζησει ως παιδι και ξερω σιγουρα πως δεν φερνει αποτελεσμα ισως το αντιθετο. Το περισσοτερο που εχω κανει ειναι το time -out κι αυτο πολυ σπανια. Βοηθαει βεβαια το οτι ειναι πολυ συνεργασιμος.

[gavramid]

Πανω σε γερα νευρα..ξεφυγε το χεριμου 2 φορες μονο αλλα δεν θα το ξανακανω.Ουτε αποετλεσμα ειχε και τυψεις τρελλες ειχα!!

[Thaumataki]

Όταν γκρινιάζει και δεν ''ακούει'' το 'χω σκεφτεί....Αλλά ποτέ δε το έχω κάνει και μόνο στη σκέψη ντρέπομαι

Μιλάμε για ανθρώπους κι οχι για ζώα.

Γονείς είμαστε, όχι θηριοδαμαστές.

[epang]

Το θεωρώ πολύ κακό να χτυπάς παιδάκι. Παραδέχομαι ότι το έχω κάνει, ελάχιστες φορές βέβαια, και μετά ένιωθα φοβερά άσχημα για μέρες!! Οπότε δεν έκανε καλό ούτε στο παιδί ούτε σε εμένα. Αλλά μερικές φορές όμως πραγματικά εξοργίζομαι και φωνάζω πολύ ... όσο και αν προσπαθώ να κρατιέμαι.

Αυτά που προσπαθώ να κάνω σε αυτές τις στιγμές είναι να τον κοιτάζω αυστηρα, να τον πιάνω από το μπράτσο σταθερά (όχι δυνατά) και να του λέω να σταματήσει να με εκνευρίζει και μόλις περάσει η ένταση της στιγμής να το συζητάω μαζί του. Νομίζω ότι αυτό είναι πιό αποτελεσματικό.

[Eleftheria]

Δεν το έχω κάνει ποτέ και δεν έχω νοιώσει την ανάγκη να τη χρησιμοποιήσω.

[Mammy in love]

Δυστυχώς του έχω ρίξει κάνα δύό φορές στο πωπουδάκι του μικρού μου και κάνα τεσσάρι στο χεράκι και ντρέπομαι πολύ για αυτό.Κάνω προσπάθειες για να καταλαβαίνει με το να του μιλάω και όταν βγαίνω εκτός εαυτού τον αφήνω για 5-10 λεπτά στην κούνια του για να ηρεμήσω και μετά τον παίρνω αγκαλιά και του μιλάω προσπαθώντας να του εξηγήσω γιατί ήταν λάθος αυτό που έκανε.Αυτό βρήκα σαν λύση για να μην τον ξαναχτυπήσω στο χέρι η΄στο πισηνακη του.

[andigo]

Ποτέ δεν τα έχω ακουμπήσει και πολύ σπάνια να έχω φωνάξει. Γενικά είμαι πολύ ήρεμο άτομο. Από το μυαλό μου βέβαια έχει περάσει πολλές φορές από τα μυαλό να τα "μπουφλίσω" ειδικά το μεγάλο τις στιγμές που κλαίει και γκρινιάζει χωρίς λόγο (έτσι για να του δώσω ένα λόγο), αλλά αυτή σκηνή μένει μόνο στο μυαλό μου (βέβαια και τον άνδρα μου φαντάζομαι ότι τον πλακώνω και πολλούς άλλους σε στιγμές έκρηξης αλλά γρήγορα μου περνάει). Ευτυχώς. Δεν θέλω να πιστεύω ότι θα χτυπήσω ποτέ τα παιδιά μου (ή οποιονδήποτε άλλο). Μπορεί να είναι παιδιά μου αλλά αυτό δεν μου δίνει το δικαίωμα να επεμβαίνω σωματικά πάνω τους.

[Μαριρενα]

θυμαμαι χαρακτηριστικα μια φορα 14 μηνων εκνευριστικα εκανε κατι επικινδινο να βαλει τα χερακια της σε μια πριζα που ειχα βγαλει την ασφαλεια και μου ξεφυγε και της εδωσα μια στα χερακια και μου εβαλε αμεσως τα κλαματα!!!!!και καμοια φορα την τραβαω αποτομα να την ντυσω γιατι εχουμε διαφωνια σε αυτο το θεμα εκεινη θελει να τρεχει γυμνη αν ειναι δυνατον πανω κατω και εγω δεν θελω με τιποτα!!!!!!

[tzini]

στην 4η επιλογη.

[DALIA]

Δεν το έχω κάνει ποτέ και δεν έχω νοιώσει την ανάγκη να τη χρησιμοποιήσω.

 

Αυτό...κάνω copy paste αυτά που είχα γράψει στο άλλο που κλειδόθηκε..

 

Είμαι μία μάνα η οποία δεν έχω δώσει ποτέ μία στο ποπό και δεν πρόκειται να το κάνω ΠΟΤΕ...είναι το μόνο ποτέ που χρησιμοποιώ από τότε που γεννήθηκε.

Με ενοχλεί ότι κάποιες δεν πιστεύεται ότι υπάρχουμε αλλά δεν με στεναχωρεί...απλά είναι εκνευριστικό...

Γνωρίζω μάνες που έχουν δόσει μία στον ποπό και ήταν χάλια ψυχολογικά για μέρες και γνωρίζω μάνα που το έχει κάνει και ξέρει ότι θα το ξανακάνει. Καμία δεν τη θεωρώ χειρότερη ή καλύτερη από εμένα σα μάνα, απλά θεωρώ το δικό μου παιδί λίγο πιο τυχερό από εκείνα που έχουν φάει έστω μία στον πωπό.

Ναι έχω ένα παιδί και επιλέγω να μείνω με ένα παιδί τόσο ώστε να μπορώ να ανταπεξέλθω κυρίως ψυχολογικά για 2ο και γιατί όχι αν δω ότι τα καταφέρνω ψυχολογικά πάντα για 3ο.

Μιλάω έντονα, θυμώνω αλλά μέχρι εκεί.

Είμαι σίγουρη ότι δεν θέλει να με στεναχωρήσει και ότι κάνει δεν το κάνει επίτηδες, απλά δεν μπορεί να σκεφτεί όπως εγώ...Ξέρει τα όρια του, έχει όρια και δεν του τα επέβαλα εγώ, τα βρήκαμε μαζί οι 3μας

[elenik]

Πανω σε γερα νευρα..ξεφυγε το χεριμου 2 φορες μονο αλλα δεν θα το ξανακανω.Ουτε αποετλεσμα ειχε και τυψεις τρελλες ειχα!!

Συμφωνω και στο ποστ και στον αριθμο των αποτυχημενων μου στιγμων ως μανα.

 

Το να ξεφευγω εγω απο τα ορια μου δεν θα το ονομαζα ποτε διαπαιδαγωγηση παντως.

Δικες μου αποτυχιες ειναι αυτες και οχι του παιδιου οφελιμη στιγμη.

[salomi]

δεν το χω κάνει ποτέ αν και κάποιες φορές εφτασα κοντά στο να δώσω 2 στον ποπο. σταμάτησε το χέρι μου στον αέρα ομως. σήμερα ομως για 1η φορά φώναξα πολύ που ειναι και αυτό μια μορφή βίας.το μετάνιωσα. περνάει τελευταία μια μορφή άρνησης σε όλα. με δυσκολεύει ακόμη και στο ντύσιμο. λενε πως οι φωνές ειναι το ξύλο του σήμερα. δεν θα θελα να ξαναφωνάξω και μακάρι να το καταφέρω.

[beloved]

φωναζω παρα πολυ στη μεγαλη μου γιατι μονομως με αγνοει. ειτε με το καλο ειτε με φωνες. τις τελευταιες 3 μερες με εχει διαλυσει. εχει φαει μερικες στον πωπο, αφου με εχει φτασει στα ορια μου, αλλα μετα καθομαι και κλαιω...μου ειναι πολυ δυσκολο να δεχτω οτι σηκωσα χερι. ξεσπαω με φωνες αλλα κι αυτο θελω να το κοψω...ειναι δυσκολη η ηλικια της και την ευχαριστει να με φτανει σε τετοια σημεια...απο σημερα αρχισα να αγνοω τη δυστροπια της και τη γκρινια της και δουλεψε...αρχισε να κλαιει δυνατα, να με κλωτσαει μεχρι που κουραστηκε και σταματησε. αυτοο θα κανω απο εδω και περα....

[ΧΑΡΟΥΛΑ.]

στο μεγάλο μου έχω ρίξει μερικές στο ποπό και λυπάμαι πολύ για αυτό αλλά είναι πολύ ζωηρός και με φτάνει στα όρια μου. προσπαθώ να του μιλήσω αλλά με αγνοεί διαρκώς και κάνει πράγματα επικίνδυνα για τη σωματική του ακεραιότητα!ντέπομαι πολυ για αυτό και προσπαθώ να του επιβληθώ με τιμωρία.:(μετά έχω τύψεις και τον παίρνω αγκαλιά και μιλάμε.προσπαθω να είμαι ήρεμη αλλά πιο πολυ στη ζωή μου φοβάμαι μη πάθουν κάτι τα παιδάκια μου:(:(:(

[matina/v]

<a href="http://lilypie.com/"><img src="http://lbdf.lilypie.com/QGkpp3.png" width="400" height="80" border="0" alt="Lilypie Pregnancy tickers" /></a>

[Nellagiorgia]

Ο Μικρούλης μου έκλεισε χθες τα δύο. Είναι αρκετά ζωηρός και έχει πάντοτε την δική του άποψη. Αρκετές φορές δεν με ακούει, όμως προσπαθώ πάντοτε με την συζήτηση και με υπομονή και επιμονή να καταφέρω να συνεργαστούμε αρμονικά. Και πραγματικά πιστεύω ότι με τα παιδιά μας πρέπει να συνεργαζόμαστε. Σε μία συνεργασία λοιπόν δεν έχει θέση η σωματική βία. Με τα παιδιά δεν επιτρέπεται να ισχύει το motto "και αφού δεν σέβεστε θα με φοβάστε".

Εξ άλλου ποιος άνθρωπος αισθάνεται ωραία όταν του ασκείται σωματική βία.

Επίσης θα ήθελα να επισημάνω ότι και η φραστική βία είναι κατακριτέα.

[elenik]

Επίσης θα ήθελα να επισημάνω ότι και η φραστική βία είναι κατακριτέα.

και μην σου πω χειροτερη και πιο υπουλη.

[AthinaP]

Ναι, με μεγάλη μου λύπη, αναφέρω ότι έγινε να δώσω μια, δυο-τρεις φορές. Όλες τις φορές δεν είχα καταφέρει με τα λόγια ή με όποιο άλλο μέσο να αποτρέψω το παιδί από το να κάνει πράγματα άκρως επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα της αδερφής του. Και αμέσως μετά εξηγούσα όπως μπορούσα, έλεγα ότι δεν πρέπει να χτυπάμε...

 

Τα οποία επικίνδυνα πράγματα έτσι και αλλιώς δεν έκανε καθημερινά, πάντως ήταν άκρως επικίνδυνα και δεν είχα καταφέρει να περάσω στο παιδί ότι υπάρχουν κάποια όρια τέλος πάντων. Αποτυχία το λέω... Το άλλο παιδί δεν έχω καν σκεφτεί ότι μπορεί να το χτυπήσω... Και άντε μετά να τα πείσεις ότι είναι κακό να χτυπάμε... Οπότε αν είχα μόνο το ένα παιδί, το πιο ήρεμο, θα έλεγα δεν έχω χτυπήσει ποτέ. Τώρα λέω ναι. Εύχομαι να μην είχε χρειαστεί... Δεν ξέρω...

 

Τη μια φορά ήταν μωρό και κατέβασε με δύναμη ένα παιχνίδι στο κεφάλι της αδερφής του που είχε ανοιχτή την πηγή στο κεφάλι. Την άλλη είχε σπρώξει με δύναμη μια σιδερένια κούνια προς το μέρος της αδερφής του και από τύχη δεν την χτύπησε στο πρόσωπο. Τρεισίμιση ετών και τη συγκεκριμένη ημέρα είχε κάνει πολλά, με πολλές διαβαθμίσεις σοβαρότητας και το χαστούκι το έφαγε αφού δεν έπιαναν διάφορες προειδοποιήσεις και νουθεσίες, τάιμ άουτ κλπ και μόλις έγινε το περιστατικό με την κούνια. Την τρίτη δεν θυμάμαι...

 

Ηρωϊδες οι κοπέλες στους παιδικούς. Ο μικρός μου ανέφερε ότι δεν τον έχουν χτυπήσει ποτέ και δεν θα ήθελα βέβαια. Αναρωτιέμαι τι θα έκαναν εκείνες...

 

Οπότε ψηφίζω το δεύτερο. Χτύπησα συνειδητά, ή περίπου συνειδητά και όχι επειδή έχασα την υπομονή μου με κάτι άσχετο, ας πούμε.

 

Σε άσχετη φάση μου έχει πει ο μικρός ότι τα παιδιά που θα κάνει εκείνος στο μέλλον δεν θα τα χτυπησει ποτέ, αλλά εκείνα θα τον ακούνε

[terinab]

Δεν έχω χτυπήσει την κόρη μου αλλά έχω φτάσει στο παρά 5. Το μόνο πράγμα που με σταμάτησε είναι ότι γνωρίζω πως δεν μπορώ να ελέγξω τη δύναμή μου και θα μπορούσα να της κάνω ζημιά.

Νομίζω ότι όταν τα παιδιά αρχίζουν να καταλαβαίνουν είναι πιο αποτελεσματική η τιμωρία παρά το ξύλο.

 

Από τον εαυτό μου θυμάμαι ότι προτιμούσα να τις φάω και να "τελειώνουμε" παρά να στερηθώ κάποια "προνόμια" λόγω τιμωρίας.

[maestria]

Είμαι κατά, δεν έχω χτυπήσει ποτέ το παιδί μου.

Καταλαβαίνω ότι θα φτάσεις στο αμήν και μπορεί να δώσεις καμία (ο άντρας μου το 'χει κάνει και το σκυλομετάνιωσε), εμένα δεν πήγε το χέρι μου, ευτυχώς, γιατί δεν πιστεύω ότι έχει κι αποτέλεσμα.

 

Πιστεύω στην πειθαρχία όμως, αλλά όχι με σωματική τιμωρία. Ο μικρός όταν κάνει κάτι που θεωρούμε ανεπίτρεπτο, πηγαίνει τιμωρία στο δωμάτιό του.

[fido-dido]

ειχα απαντησει πριν απο καιρο οτι εχω φτασει στο παρα τριχα, μια μερα ομως εφτασα στην τριχα. ειχε πιασει το χερακι του μωρου την ωρα που το θηλαζα (γενικα μονο οταν τον θηλαζω ή τον εχω αγκαλια την ενοχλει και την πιανουν οι ζηλιες) και το δαγκωνε και δεν το αφηνε με τιποτα, ο μικρος εκλαιγε και της εριξα μια στον ποπο, δεν εκλαψε αλλα απο τοτε δεν τον ξαναδαγκωσε ουτε τον ξαναχτυπησε. εγω απ την αλλη εκλαιγα ολη μερα, οχι γιατι την πονεσα αλλα γιατι φοβαμαι μηπως το ξανακανω.

[ελληηη]

δεν εχω χτυπησει ποτε τον μικρουλη μου κ ουτε 8ελω να το κανω,αν κ εχω φτασει πολλες φορες στ αμην κ μου περασε απο τ μυαλο..φωναζω ομως πολυ κ βαζω ορια..δεν 8ελω με τ τιποτα τ παιδι μου να γινει σαν αυτα τα παιδακια που δεν καταλαβαινουν τιποτα γιατι ποτε δεν τα μαλωσε κανεις κ δεν τους εδειξε πως πρεπει να γινει!!δεν υπαρχει η λεξη τιμωρια για μενα αλλα η σκεψη για καποιο χρονικο διαστημα 8ελωντας να τον κανει να καταλαβει..ειναι πολυ ασχημο να βλεπω παιδακια εξω να πεφτουν κατω να χτυπιουνται επειδη κατι δεν τους πηρες η να σε χτυπανε επειδη κατι δεν τους εκανες!!κ πιστευω ακραδαντα οτι αυτα τα παιδακια ειναι αυτα που οι γονεις(φοβουμενοι οτι 8α τα πληγωσουν)δεν τους εμα8αν ποτε οτι υπαρχουν ορια κ κανονες ειτε μεσα στ σπιτι ειτε εξω!!αυτα τα παιδια οταν μεγαλωσουν κ βγουν μονα τς στν κοινωνια αλλα ακομα κ στ σχολικο περιβαλλον 8α περασουν πολυ δυσκολα!!

[Rea_1971]

ποτέ. ούτε που έχει περάσει καν από το μυαλό μου.