Ιστορίες με αίσιο τέλος για εμάς που δεν είμαστε έγκυες

[eri78]

καλό σκ τα λέμε τη δευτέρα!

[ιωάννα25]

Γεια σου έρη μου. Καλά να περασετε και με πολλές ΑΓΚΑΛΙΤΣΕΣ

[argyro30]

Γεια σου έρη μου. Καλά να περασετε και με πολλές ΑΓΚΑΛΙΤΣΕΣ

Επισης!!!!!:oops:

[nantida]

Καλησπέρα,

Είναι η πρώτη φορά πού γράφω και νομίζω πως η ιστορία μου είναι εξαιρετικά αισιόδοξη.

Λοιπόν, τον Μάιο του 06 πήγα για μια εξέταση ρουτίνας σε γνωστή γυναικολόγο της Θεσσαλονίκης (η οποία συνεργάζεται με έναν από τους πιο γνωστούς γυναικολόγους της Αθήνας όσον αφορά στην εξωσωματική), ευτυχώς πριν ξεκινήσουμε τις προσπάθειες για τεκνοποίηση. Σημειωτέον ότι μέχρι τότε η σχέση μου με τους γυναικολόγους ήταν σχεδόν ανύπαρκτη αφού άλλωστε δεν είχα ποτέ και κανένα πρόβλημα. Είχα σταθερό κύκλο και νορμάλ περίοδο όσον αφορά στους πόνους και την ποσότητα του αίματος. Πηγαίνω λοιπόν, με βάζει κατευθείαν για υπέρηχο, χωρίς να μού πάρει κάποιο ιστορικό, και αρχίζει κατευθείαν να αναστενάζει και να μονολογεί «ωχ, και πώς θα σού το πω αυτό τώρα» και άλλα τέτοια ωραία. Εμένα με έλουσε κρύος ιδρώτας και περνούσαν απ΄το μυαλό μου διάφορες σκέψεις του τύπου ότι έχω το χειρότερο που υπάρχει. Τελικά μού λέει ότι έχω κύστες και στις δύο ωοθήκες, στη δεξιά 2,75χ2,79 και στην αριστερή 9,19χ6,22. Όλη δηλαδή η αριστερή ωοθήκη καταλαμβανόταν από κύστη ενδομητρίωσης. Στη συνέχεια συζητώντας για τη θεραπεία μού είπε ότι πρέπει άμεσα να προγραμματίσω χειρουργείο με ανοιχτή επέμβαση και όχι λαπαροσκοπική και μετά να ξεκινήσω κατευθείαν για εξωσωματική.

Γυρίζω στο σπίτι εντελώς χάλια και την επόμενη μέρα πήγαμε σε έναν άλλο γιατρό, ο οποίος με εξέτασε επίσης (δακτυλικά γιατί δεν έχει υπέρηχο) μού επιβεβαίωσε την ύπαρξη των κύστεων και μού έδωσε κάτι φάρμακα. Μού συνέστησε σε ένα μήνα να επαναλάβω τον υπέρηχο. Ήταν βέβαια πολύ καθησυχαστικός και έτσι ένοιωσα λίγο καλύτερα. Τα φάρμακα δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να τα βρω καθώς δεν πολυκυκλοφορούσαν πια.

Το ίδιο βράδυ επικοινώνησα με μία φίλη μου η οποία αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα και αφότου ταλαιπωρήθηκε πολύ τρέχοντας από τον ένα γιατρό στον άλλο τελικά κατόπιν σύστασης απευθύνθηκε σε γιατρό στην Αθήνα, ο οποίος διέγνωσε την ενδομητρίωση. Λίγους μήνες πριν είχε χειρουργηθεί λαπαροσκοπικά. Έτυχε να είναι ούτως ή άλλως Αθήνα για να τη δει και του είπε για την περίπτωσή μου. Ζήτησε να με δει και είπε να μην πάρω τα φάρμακα γιατί είναι άσχετα με την ενδομητρίωση.

Πράγματι, περίπου δέκα μέρες μετά τον επισκέφθηκα. Αισθάνθηκα από την πρώτη στιγμή άνεση και σιγουριά οπότε ένοιωσα και πιο αισιόδοξη. Επιβεβαίωσε τη διάγνωση, μού συνέστησε και μία αιματολογική –εξέταση του δείκτη Ca125, ο οποίος αν και καρκινικός όταν είναι αυξημένος υποδεικνύει την ενδομητρίωση- και ξεκίνησα αμέσως με φαρμακευτική αγωγή για καταστολή της λειτουργίας των ωοθηκών για πέντε μήνες, έτσι ώστε μετά να κάνουμε λαπαροσκόπηση και να ολοκληρώσουμε τη θεραπεία με δύο ενέσεις ακόμη. Έκανα ενέσεις Arvecap 3,75 κάθε μήνα και πέρασα ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι καθώς ήταν σαν να περνάω κλιμακτήριο (σηκωνόμουν μέσα στη νύχτα και έκανα ντους για να αντιμετωπίσω τις εξάψεις). Οκτώβριο κάναμε την επέμβαση. Κράτησε 4,5 ώρες. Μέσα μου ήταν όλα μπερδεμένα. «Κόλαση» είπε ο γιατρός. Την είδα κι εγώ την επόμενη μέρα στο ιατρείο του, όταν μάς έδειξε το dvd της επέμβασης και μάς περιέγραψε ακριβώς την κατάσταση. Ευτυχώς, παρά το ότι ήταν τελικά ενδομητρίωση 4ου βαθμού, δεν είχαν πειραχθεί οι σάλπιγγες.

Φεβρουάριο του 07 αδιαθέτησα για πρώτη φορά μετά τη θεραπεία. Πήγα ξανά Αθήνα, ελέγξαμε ότι γινόταν ωορρηξία και ξεκινήσαμε τις προσπάθειες. Επίσης, έκανα και εξέταση προλακτίνης και προγεστερόνης και ενώ η τιμή της προλακτίνης ήταν φυσιολογική, της προγεστερόνης ήταν εκτός ορίων, με αποτέλεσμα να μειώνονται ακόμη περισσότερο οι πιθανότητες για σύλληψη. Εν τω μεταξύ είχε κάνει και ο άντρας μου προληπτικά σπερμοδιάγραμμα το οποίο ήταν άθλιο και καθώς μικρός είχε κάνει επέμβαση για κιρσοκήλη, προστέθηκε ένα ακόμη άγχος. Είχαμε περιθώριο 6 μήνες να προσπαθήσουμε μόνοι μας καθώς η ενδομητρίωση μπορεί ανά πάσα στιγμή να εμφανιστεί ξανά.

Δεν μού ξαναήρθε περίοδος. Τον επόμενο μήνα διαπιστώσαμε ότι ήμουν έγκυος. Δεν πιστεύαμε το τεστ. Τρέχαμε Δευτέρα απόγευμα να βρούμε ανοιχτό φαρμακείο για να πάρουμε κι άλλο, άλλης εταιρείας, ώστε να βεβαιωθούμε. Θετικό και το δεύτερο. Θετική και η χοριακή την επόμενη μέρα.

Γέννησα με φυσιολογικό τοκετό τον Νοέμβριο του 07 ένα υγιέστατο και πανέμορφο κοριτσάκι που ζύγιζε 3.600.

Θέλαμε γρήγορα δεύτερο παιδάκι, έτσι ώστε να προλάβουμε και τυχόν επανεμφάνιση της ασθένειας. Οπότε είπαμε με το που θα μπει το 2009 να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες. Ξανά σπερμοδιάγραμμα (άθλιο, χαμηλή κινητικότητα, πεσμένη ποσότητα). Ξανά προλακτίνη και προγεστερόνη (ευτυχώς νορμάλ). Ο άντρας μου απελπισμένος. Μιλάμε με τον καλό μας το γιατρό και του συστήνει clomifen για αύξηση της κινητικότητας. Τα ξεκίνησε και ταυτόχρονα ξεκινήσαμε Ιανουάριο (χρησιμοποιώντας και τεστ ωορρηξίας) και τις προσπάθειες, χωρίς όμως ελπίδες (άρα και χωρίς άγχος) γιατί και η φαρμακευτική αγωγή θέλει κάποιο χρόνο για να έχει αποτελέσματα. Είχα αδιαθετήσει 08/01. Τελευταία φορά. Έκανα τεστ την τρίτη μέρα καθυστέρησης. Ήταν θετικό. Απίστευτο για άλλη μια φορά. Τον Οκτώβριο περιμένω το 2ο κοριτσάκι μου.

Ήμουν πολύ τυχερή μέσα στην ατυχία μου, που ήρθε στο δρόμο μου αυτός ο γιατρός. Ένας υπέροχος άνθρωπος, τον οποίο επισκέπτομαι πλέον μία φορά το χρόνο και πού η ευγνωμοσύνη μας προς το πρόσωπό του θα κρατήσει για πάντα. Εννοείται ότι τον διαφημίζω παντού.

Το ξέρω ότι μακρυγόρησα .... λίγο. Όμως νομίζω ότι η περίπτωσή μου μπορεί να δώσει θάρρος σε ζευγάρια που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα και αποδεικνύει ότι ο καλός γιατρός και ο περιορισμός του άγχους μπορούν να κάνουν την επιθυμία για απόκτηση παιδιού πραγματικότητα.

 

natassap

ειναι η πρωτη φορα που γράφω και εγώ με την αφορμή του μην σου..οντως υπεραισιοδοξο.. αντιμετωπιζω και γω μαλλον προβληματακι ενδωμητριωσης και δεν εχω γιατρο να εμπιστευτω..σε τετοια απλα (διορθωτικα θεματα) ο γιατρος νομιζω παιζει το κυριο λογο..

Αν μπορεις γραψε μου σε παρακαλω το γιατρο σου..ψαχνομαι ωστε μετα το καλοκαιρι να το αντιμετωπισω αμεσως...Ευχαριστώ

[POPAKI]

γεια σας κοριτσια. αν και βλεπω οτι ολες αντιμετωπισατε το ιδιο προβλημα με μενα (αρα δεν ειμαι η μόνη) γιατι δεν νοιωθω καθολου καλυτερα? προσπαθω να μεινω εγγυος απο τον οκτωβρη 2008 και μεχρι τωρα τιποτα. σημερα μιλησα με το γιατρο μου και μου ειπε να κανω σαλπιγγογραφια εγω και σπερμοδιαγραμμα ο αντρας μου και τρελλαθηκα.

[POPAKI]

καμια σας δεν εχει παει στο ελενα για σπερμοδιαγραμμα και σαλπιγγογραφια?

[ιωάννα25]

popaki μου εγώ δεν μπορώ να σε βιηθήσω. Πάντος να μη αγχώνεσε δεν έχει περάσει και τόσος πολύς καιρός

[argyro30]

γεια σας κοριτσια. αν και βλεπω οτι ολες αντιμετωπισατε το ιδιο προβλημα με μενα (αρα δεν ειμαι η μόνη) γιατι δεν νοιωθω καθολου καλυτερα? προσπαθω να μεινω εγγυος απο τον οκτωβρη 2008 και μεχρι τωρα τιποτα. σημερα μιλησα με το γιατρο μου και μου ειπε να κανω σαλπιγγογραφια εγω και σπερμοδιαγραμμα ο αντρας μου και τρελλαθηκα.

Κοριτσακι μην αγχωνεσαι.οπως σου γραφει και η Ιωαννα δεν ειναι παρα πολυς ο καιρος...εμεις προσπαθουμε περιπου 8 μηνες και οταν μιλησα με τον γυναικολογο,μου ειπε πως ο αντρας μου πρωτα πρεπει να εξεταση σπερματος και μετα ακολουθω κι εγω...ΥΠΟΜΟΝΗ σε ολες μας!!!!

[eri78]

popaki,μην αγχώνεσαι οι εξετάσεις που σου είπε ο γιατρός είναι απο τις πιο σημαντικές και για τους δύο σας και θα δείξουν το πρόβλημα αν φυσικά υπάρχει,όσο για το έλενα δεν μπορώ να σε βοηθήσω διότι είμαι απο θεσσαλονίκη.όλα θα πάνε κάλά και μην ανησυχείς.

[natassap]

Καλημέρα και καλό μήνα,

popaki πράγματι 8 μήνες δεν είναι και τόσο μεγάλο διάστημα.Φαντάσου ότι κάθε μήνα έχεις μόλις 20-25% πιθανότητες να συλλάβεις. Ο γιατρός συνέστησε εξετάσεις για να δει σε πρώτη φάση αν και πού υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μην αγχώνεσαι, ούτε κι ο άντρας σου που το σπερμοδιάγραμμα θα τού φανεί κάπως. Άλλωστε δεν αποκλείεται στη συνέχεια να κάνεις κι άλλες εξετάσεις. Ψυχραιμία, να μην φοβάσαι και να σκέφτεσαι ότι αξίζει τον κόπο.

[POPAKI]

ευχαριστω όλες σας που μου απαντησατε. το μονο που με κανει πιο ηρεμη ειναι οτι η σαλπιγγογραφια απ' ότι διαβασα εχει και θεραπευτικο χαρακτηρα και ενα μεγαλο ποσοστο γυναικων που εκαναν, μετα απο 2-3 μηνες εμειναν εγγυες.

καλη επιτυχια σε ολες μας:D:D:D

[ermina]

Καλημέρα και καλό μήνα,

popaki πράγματι 8 μήνες δεν είναι και τόσο μεγάλο διάστημα.Φαντάσου ότι κάθε μήνα έχεις μόλις 20-25% πιθανότητες να συλλάβεις. Ο γιατρός συνέστησε εξετάσεις για να δει σε πρώτη φάση αν και πού υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μην αγχώνεσαι, ούτε κι ο άντρας σου που το σπερμοδιάγραμμα θα τού φανεί κάπως. Άλλωστε δεν αποκλείεται στη συνέχεια να κάνεις κι άλλες εξετάσεις. Ψυχραιμία, να μην φοβάσαι και να σκέφτεσαι ότι αξίζει τον κόπο.

natassap γεια σου...διαβασα πιο πανω την ιστορια σου , ειχα και εγω ενδομητριωση (και κατι μου λεει οτι και τωρα εχω) , υποβληθηκα σε λαπαροσκοπηση πριν ενα χρονο η οποια πηγε πολυ καλα, το κακο ειναι οτι μετα την λαπαροσκοπηση δεν εκανα την θεραπεια για να διακοψουμε την περιοδο για 3 μηνες ωστε να εξαφανιστει τελειως η ενδομητριωση γιατι θεωρησα οτι ηταν καλυτερο να μεινω εγκυος παρα να μου κοψουν την περιοδο...το αποτελεσμα βεβαια ειναι μετα απο 10 μηνες δν εχω μεινει ακομα εγκυος και φυσικα ο γιατρος αρχισε να βλεπει παλι καποια ενδομητριωματακια....παιρνω το θαρρος και σου ζητω να μου πεις αν θελεις με πμ ποιος ειναι ο γιατρος σου....σε ευχαριστω πολυ....και ευχομαι καλη επιτυχια σε οοοοοοοοοοοοολες μας...!!!!!!!!!!

[ermina]

ευχαριστω όλες σας που μου απαντησατε. το μονο που με κανει πιο ηρεμη ειναι οτι η σαλπιγγογραφια απ' ότι διαβασα εχει και θεραπευτικο χαρακτηρα και ενα μεγαλο ποσοστο γυναικων που εκαναν, μετα απο 2-3 μηνες εμειναν εγγυες.

καλη επιτυχια σε ολες μας:D:D:D

γεια σου popaki , για να σε ηρεμησω θα σου πω οτι εμεις (εγω και ο αντρας μου ) καναμε τις εξετασεις μετα απο 6-7 μηνες....εγω θεωρω οτι ειναι καλο εστω και για προληπτικους λογους να γινονται αυτες οι εξετασεις και πιο νωρις απο χρονο....και ναι ειναι αληθεια οτι μετα απο σαλπιγγογραφια οι σαλπιγγες μενουν ανοιχτες για τους επομενους 3 μηνες και ετσι να ρθει μια εγκυμοσυνη....στην δικια μου την περιπτωση δεν εγινε γιατι ηρθαν και αλλα προβληματακια απο πισω.....ολα θα πανε καλα μην αγχωνεσαι και σου ευχομαι συντομα ενα μπεμπακι........

[POPAKI]

σ'ευχαριστω ερμινα μου και ευχομαι και σε σενα να σου πανε ολα καλα και να ρθει το μωρακι συντομα

[ermina]

σ'ευχαριστω ερμινα μου και ευχομαι και σε σενα να σου πανε ολα καλα και να ρθει το μωρακι συντομα

α και κατι ακομα , ειναι καλο να κανεις και εναν ορμονολογικο ελενγχο, ρωτα τον γιατρο σου και θα σου πει....γιατι εμενα δεν μου ειπαν να κανω και τελικα ειχα και εκει προβλημα με καποια ορμονη...σευχαριστω για την ευχη σου και ανταποδιδω....!!!!!!!!

[argyro30]

Κοριτσια καλησπερα,η σαλπιγγογραφια τι ειδους εξεταση ειναι? Και οταν λεμε,καθε μηνα μονο 25% πιθανοτητες συλληψης,εννοουμε αν πετυχουμε τις γονιμες και μονο??(χαζη ερωτηση αλλα θελω διευκρινιση),ευχαριστω.

[nikijo]

Κοριτσια καλησπερα,η σαλπιγγογραφια τι ειδους εξεταση ειναι? Και οταν λεμε,καθε μηνα μονο 25% πιθανοτητες συλληψης,εννοουμε αν πετυχουμε τις γονιμες και μονο??(χαζη ερωτηση αλλα θελω διευκρινιση),ευχαριστω.

 

ειναι εξεταση κατα την οποια ο ακτινολογος εγχυει ενα σκιαγραφικο υγρο απο τον κολπο κ αυτο παει στις σαλπιγγες κ μητρα .....ταυτοχρονα βγαζει ακτινες στις οποιες φαινεται αν το υγρο περναει.....

Κραταει 10 λεπτα , ποναει αρκετα(καποιες κοπελες ειπαν οτι δεν πονεσαν) αλλα πρεπει να γινει αν υπαρχει καλη ωορρηξια, καλο σπερμα, αλλα οχι συλληψη.....

 

Θεωρητικα μπορουμε να συλλαβουμε στις γονιμες μερες μας δλδ οταν το ωαριο ειναι ετοιμο.....αν ομως εχουμε δυνατο σπερμα κ η επαφη προηγηθει των γονιμων ημερων πχ την 10η μερα ,μπορει κ να επιτευχθει συλληψη(η οποια θα γινει οταν θα γινει κ η ωορρηξια)....ή αν η ωορρηξια μας μετατοπιστει για διαφορους λογους κ αντι πχ την 14η μερα γινει την 17η....

Απ αυτες τις παραμετρους(κ άλλες ποσες που δεν γνωριζουμε ) βγαζουν κ αυτα τα ποσοστα ...25% στην φυσιολογικη συλληψη, 30% στην υποβοηθουμενη ,35% στη σπερματεγχυση κ παει λεγοντας.....

[argyro30]

ειναι εξεταση κατα την οποια ο ακτινολογος εγχυει ενα σκιαγραφικο υγρο απο τον κολπο κ αυτο παει στις σαλπιγγες κ μητρα .....ταυτοχρονα βγαζει ακτινες στις οποιες φαινεται αν το υγρο περναει.....

Κραταει 10 λεπτα , ποναει αρκετα(καποιες κοπελες ειπαν οτι δεν πονεσαν) αλλα πρεπει να γινει αν υπαρχει καλη ωορρηξια, καλο σπερμα, αλλα οχι συλληψη.....

 

Θεωρητικα μπορουμε να συλλαβουμε στις γονιμες μερες μας δλδ οταν το ωαριο ειναι ετοιμο.....αν ομως εχουμε δυνατο σπερμα κ η επαφη προηγηθει των γονιμων ημερων πχ την 10η μερα ,μπορει κ να επιτευχθει συλληψη(η οποια θα γινει οταν θα γινει κ η ωορρηξια)....ή αν η ωορρηξια μας μετατοπιστει για διαφορους λογους κ αντι πχ την 14η μερα γινει την 17η....

Απ αυτες τις παραμετρους(κ άλλες ποσες που δεν γνωριζουμε ) βγαζουν κ αυτα τα ποσοστα ...25% στην φυσιολογικη συλληψη, 30% στην υποβοηθουμενη ,35% στη σπερματεγχυση κ παει λεγοντας.....

Κοριτσακι,ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σου,ηταν πολυ κατανοητικες!!

[λουλι]

εχεις δικιο κι εγω έτσι νιωθω ακριβως

Καλησπέρα! Τι ανακούφιση που δεν είμαι η μόνη που έχω αγχωθεί με το θέμα της εγκυμοσύνης! Νόμιζα πως ήμουν σαν τον τελευταίο Μοϊκανό ένα πράμα! (μόνο το τσεκούρι μου έλειπε ) Κοίτα να δεις που εκτός από εμένα υπάρχουν κι άλλες επίδοξες μανούλες που βιώνουν αγωνίες πανομοιότυπες ή παραπλήσιες με τις δικές μου και έχουν το ίδιο ακριβώς άγχος που νιώθω κι εγώ στο τέλος κάθε μήνα: λες να είμαι; μήπως πάλι τζίφος; πόσες ημέρες ακόμη να περιμένω; μήπως δεν δοκίμασα τις σωστές ημέρες; Και να μη συζητήσω βέβαια για τις εναλλαγές στη διάθεση (τη μία μέρα: "είμαι σίγουρη ότι αυτός είναι ο μήνας μου! το νιώθω σου λέω! Έ ε έρχεται!" - την αμέσως επόμενη: "δε θα μου συμβεί ποτέ, με το μαράζι θα μείνω και θα γίνω και επίτιμος πελάτης της Clear Blue")

Τώρα βέβαια που διαβάζω τα μηνύματά σας (Mariel-Toti-Naina-Dina27-Blu Blu-Rscuore κλπ) νιώθω σαν να ανακάλυψα εν έτει 2008 ότι η Γη δεν είναι επίπεδη!...

Λοιπόν, επειδή νομίζω πως όλες εδώ έχουμε ανάγκη να νιώσουμε μία πνοή αισιοδοξίας στην προσπάθεια που κάνουμε, θα παρακαλέσω όσες προσπαθούσαν και δεν είχαν άμεσα αποτελέσματα να αναρτήσουν την ιστορία τους με το αίσιο τέλος... έτσι για να παίρνουμε θάρρος και οι υπόλοιπες και να μην το βάζουμε κάτω! Δώστε και σώστε γιατί οι υπόλοιπες που δεν έχουμε ακόμη αποτελέσματα έχουμε λαλήσει!

[λουλι]

κοριτσια βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες τις απόψεις και είναι πολύ παρήγορο να ξέρουμε οτι έιμαστε πολλές γι αυτό και ΄προσπαθώ να μπω στο forum αλλά δεν είμαι και άσσος του διαδικτύου και δεν είμαι σίγουρη οτι λαμβάνετε αυτό που γράφω

[ιωάννα25]

Μια χαρά το λάβαμε

[argyro30]

κοριτσια βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες τις απόψεις και είναι πολύ παρήγορο να ξέρουμε οτι έιμαστε πολλές γι αυτό και ΄προσπαθώ να μπω στο forum αλλά δεν είμαι και άσσος του διαδικτύου και δεν είμαι σίγουρη οτι λαμβάνετε αυτό που γράφω

Καλωσορισες στην παρεα μας!!!!:razz:!!!!

[frog]

Κορίτσια,

Έχω ζήσει κι εγώ ίδιες καταστάσεις σαν αυτές που περιγράφετε κάποιες από εσάς.Άλλαξα τρεις γυναικολόγους πριν καταλήξω -ευτυχώς- στον γιατρό που με βοήθησε να κρατήσω επιτέλους στην αγκαλιά μου τον 9 μηνών γιο μου.

Ξεκινήσαμε με τον άντρα μου τις προσπάθειες τον Ιανουάριο του 2004 πιστέυοντας ότι από τον 1ο κιόλας μήνα θα έμενα έγκυος.Δυστυχώς οι μήνες περνάγανε χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα και μαζί μεγάλωνε το άγχος & η ανυπομονησία.Μετά το 1ο 6μηνο επισκέφτηκα τον τότε γυναικολόγο μου και μου είπε ότι όλα είναι τέλεια και ότι πρέπει να αποβάλλω το άγχος.Συνέχίσαμε τις προσπάθειες και μόλις πέρασαν άλλοι 4 μήνες ανεπιτυχώς επισκέφτηκα άλλο γυναικολόγο ο οποίος μου είπε μία από τα ίδια και ότι είναι νωρίς να σκεφτόμαστε για εξωσωματική.Και καλά όλα ήταν μόνο θέμα αγχους.

Κάπως έτσι μπήκαμε στο 2005 που με εστειλε στον 3ο γυναικολόγο.Και γι΄αυτόν ήμουν αστέρι και δεν υπήρχε λόγος προφανής για ειδικες εξετάσεις ή εξωσωματικη.

Για να μην μακρυγορω άλλο ο τωρινός μου γιατρός μετά από μια σειρά εξετάσεων διέγνωσε ενδομητρίωση-προχωρημένης μορφής-και στο τσακ γλίτωσε τη μία σάλπιγγα.Έκανα θεραπεία με AVERCAP και για 1 χρόνο περίπου δεν είχα περίοδο.Μόλις επανήλθε η περίοδος και σταθεροποιήθηκε ο κύκλος μου έκανα μερικές GONAL (βλέπετε δεν είχα άλλη υπομονή) και να τα χαρμόσυνα νέα τον Ιανουάριο του 2008.Ένα τεστ,δύο,τρια και τέσσερα μέχρι να το χωνέψω και μάλιστα από την 1η μέρα καθυστέρησης (τοκετός φυσιολόγικος).

Όντως ο γιατρός παίζει σημαντικό ρόλο.Βέβαια και το άγχος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας.

Καλό κουράγιο σε όλες εσάς που προσπαθείτε για το δικό σας μωράκι και

μην το βάζετε κάτω.Πάνω απ' όλα ΜΗΝ σκέφτεστε τί λέει ο κόσμος για εσάς και απομακρυνθείτε από ανθρώπους που σας περνάνε από ανάκριση 3ου βαθμού.:-)

[argyro30]

Κορίτσια,

Έχω ζήσει κι εγώ ίδιες καταστάσεις σαν αυτές που περιγράφετε κάποιες από εσάς.Άλλαξα τρεις γυναικολόγους πριν καταλήξω -ευτυχώς- στον γιατρό που με βοήθησε να κρατήσω επιτέλους στην αγκαλιά μου τον 9 μηνών γιο μου.

Ξεκινήσαμε με τον άντρα μου τις προσπάθειες τον Ιανουάριο του 2004 πιστέυοντας ότι από τον 1ο κιόλας μήνα θα έμενα έγκυος.Δυστυχώς οι μήνες περνάγανε χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα και μαζί μεγάλωνε το άγχος & η ανυπομονησία.Μετά το 1ο 6μηνο επισκέφτηκα τον τότε γυναικολόγο μου και μου είπε ότι όλα είναι τέλεια και ότι πρέπει να αποβάλλω το άγχος.Συνέχίσαμε τις προσπάθειες και μόλις πέρασαν άλλοι 4 μήνες ανεπιτυχώς επισκέφτηκα άλλο γυναικολόγο ο οποίος μου είπε μία από τα ίδια και ότι είναι νωρίς να σκεφτόμαστε για εξωσωματική.Και καλά όλα ήταν μόνο θέμα αγχους.

Κάπως έτσι μπήκαμε στο 2005 που με εστειλε στον 3ο γυναικολόγο.Και γι΄αυτόν ήμουν αστέρι και δεν υπήρχε λόγος προφανής για ειδικες εξετάσεις ή εξωσωματικη.

Για να μην μακρυγορω άλλο ο τωρινός μου γιατρός μετά από μια σειρά εξετάσεων διέγνωσε ενδομητρίωση-προχωρημένης μορφής-και στο τσακ γλίτωσε τη μία σάλπιγγα.Έκανα θεραπεία με AVERCAP και για 1 χρόνο περίπου δεν είχα περίοδο.Μόλις επανήλθε η περίοδος και σταθεροποιήθηκε ο κύκλος μου έκανα μερικές GONAL (βλέπετε δεν είχα άλλη υπομονή) και να τα χαρμόσυνα νέα τον Ιανουάριο του 2008.Ένα τεστ,δύο,τρια και τέσσερα μέχρι να το χωνέψω και μάλιστα από την 1η μέρα καθυστέρησης (τοκετός φυσιολόγικος).

Όντως ο γιατρός παίζει σημαντικό ρόλο.Βέβαια και το άγχος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας.

Καλό κουράγιο σε όλες εσάς που προσπαθείτε για το δικό σας μωράκι και

μην το βάζετε κάτω.Πάνω απ' όλα ΜΗΝ σκέφτεστε τί λέει ο κόσμος για εσάς και απομακρυνθείτε από ανθρώπους που σας περνάνε από ανάκριση 3ου βαθμού.:-)

Να σας ζησει ο μπεμπουλης σας!!!!Οσο αφορα την ενδομητριωση,δεν ειχες καθολου ενοχλησεις?απο οσο γνωριζω ενα απο τα συμπτωματα της ειναι και οι πονοι κατα την σεξουαλικη επαφη....και για τους "απεξω"προσπαθω να τους αποφευγω!!

[natassap]

Ένα από τα στοιχεία που κάνουν την ενδομητρίωση "ιδιαίτερη" πάθηση είναι το εξής: μπορεί σε πολύ αρχικό στάδιο να προκαλεί πολύ έντονα συμπτώματα και από την άλλη πλευρά σε πολύ προχωρημένο να μην έχει κανένα ιδιαίτερο σύμπτωμα, ούτε δηλαδή πόνο στην επαφή αλλά ούτε και κατά τη διάρκεια της περιόδου. Εμένα ήταν στο 4ο στάδιο (δεν έχει παραπάνω) και δεν είχα καμία ιδιαίτερη ενόχληση.