Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Ιστορίες με αίσιο τέλος για εμάς που δεν είμαστε έγκυες


Recommended Posts

Καλησπέρα! Τι ανακούφιση που δεν είμαι η μόνη που έχω αγχωθεί με το θέμα της εγκυμοσύνης! Νόμιζα πως ήμουν σαν τον τελευταίο Μοϊκανό ένα πράμα! (μόνο το τσεκούρι μου έλειπε :lol:) Κοίτα να δεις που εκτός από εμένα υπάρχουν κι άλλες επίδοξες μανούλες που βιώνουν αγωνίες πανομοιότυπες ή παραπλήσιες με τις δικές μου και έχουν το ίδιο ακριβώς άγχος που νιώθω κι εγώ στο τέλος κάθε μήνα: λες να είμαι; μήπως πάλι τζίφος; πόσες ημέρες ακόμη να περιμένω; μήπως δεν δοκίμασα τις σωστές ημέρες; Και να μη συζητήσω βέβαια για τις εναλλαγές στη διάθεση (τη μία μέρα: "είμαι σίγουρη ότι αυτός είναι ο μήνας μου! το νιώθω σου λέω! Έ ε έρχεται!" - την αμέσως επόμενη: "δε θα μου συμβεί ποτέ, με το μαράζι θα μείνω και θα γίνω και επίτιμος πελάτης της Clear Blue")

Τώρα βέβαια που διαβάζω τα μηνύματά σας (Mariel-Toti-Naina-Dina27-Blu Blu-Rscuore κλπ) νιώθω σαν να ανακάλυψα εν έτει 2008 ότι η Γη δεν είναι επίπεδη!...

Λοιπόν, επειδή νομίζω πως όλες εδώ έχουμε ανάγκη να νιώσουμε μία πνοή αισιοδοξίας στην προσπάθεια που κάνουμε, θα παρακαλέσω όσες προσπαθούσαν και δεν είχαν άμεσα αποτελέσματα να αναρτήσουν την ιστορία τους με το αίσιο τέλος... έτσι για να παίρνουμε θάρρος και οι υπόλοιπες και να μην το βάζουμε κάτω! :) Δώστε και σώστε γιατί οι υπόλοιπες που δεν έχουμε ακόμη αποτελέσματα έχουμε λαλήσει!

 

Παράθεση

 edit admin  Δεκέμβριος 2017  Δείτε εδώ: 

 

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Αγαπητη Veronica,εννοειται πως δεν εισαι η μονη!!! Εμενα να δεις τι εμμονη ιδεα μου ειχε γινει το να γινω μανουλα!!! Τις προσπαθειες με τον αντρα μου (δεν ειμαστε παντρεμενοι,απλα τον αποκαλω ετσι) τις ξεκινησαμε τον Οκτωβρη του 2006,κι αυτο μετα απο αρκετο καιρο που μου πηρε για να τον πεισω να θελησει να γινει μπαμπας. Αρχισαμε λοιπον να κανουμε ελευθερα σεξ (πιο πριν χρησιμοποιουσαμε τη μεθοδο της διακεκομμενης συνουσιας) αλλα μωρακι δεν ερχοταν. Μου κολλαει λοιπον εμενα η ιδεα οτι εχω καποιο προβλημα γυναικολογικο,και παω και κανω ορμονικες εξετασεις και ελεγχο σε γυναικολογο. Μου λεει ο γιατρος "μια χαρα εισαι εσυ,μηπως ομως εχει προβλημα ο αντρας σου;" Στελνω λοιπον τον αντρα μου για σπερμοδιαγραμμα και οντως διαπιστωνουμε οτι το σπερμα του ειναι προβληματικο,με πολυ χαμηλη κινητικοτητα και πολυ λιγες φυσιολογικες μορφες,ενω συν τοις αλλοις του βρισκουν και κιρσοκηλη!!! :o Τρελλαθηκα!!! Του λεει ο γιατρος του "πρεπει να χειρουργηθεις για την κιρσοκηλη,γιατι κατα πασα πιθανοτητα εκει οφειλεται και το προβλημα στο σπερμα" Ουτε να ακουσει ο δικος μου για εγχειρηση στα "μπαλλακια" του,ηταν ανενδοτος!!! Με το ορι δεχτηκε να παρει και τα χαπια που του εγραψε ο γιατρος του για να βελτιωσει καπως την κινητικοτητα.

Εντωμεταξυ,εγω ειχα παθει αυτο που περιγραφεις κι εσυ αλλα και τοσες αλλες κοπελες: τη μια ενιωθα οτι ειχα ολα τα συμπτωματα της εγκυμοσυνης και το εδενα σκοινι-κορδονι οτι ειμαι εγκυος,την αλλη ελεγα οτι αποκλειεται να συμβει. Και φυσικα καθε φορα που εκανα τεστ κι εβγαινε αρνητικο ή ερχοταν η περιοδος,νααα η απογοητευση.

Καπου εκει εκανα τη μεγαλη βλακεια:μιλωντας μια μερα με τη γραμματεα του γυναικολογου μου στο τηλεφωνο,μου λεει εκεινη "Παρε τα χαπια Σερπαφαρ για να βοηθησεις το αδυναμο σπερμα να εχει περισσοτερες πιθανοτητες να γονιμοποιησει". Εγω εντελως βλακωδως ακολουθησα τη συμβουλη της,με αποτελεσμα να χαλασω εντελως τον κυκλο μου,αφου πηρα χαπια χωρις στην ουσια να τα χρειαζομαι και -το χειροτερο-χωρις να μου τα συστησει ο γιατρος μου αλλα η γραμματεας του!!!

:oops::oops::oops:

Για να μη στα πολυλογω,κανω εναν κυκλο μανταρα κι απο 'κει που ηταν ρολοι και ειχα περιοδο καθε 28 μερες ακριβως,αρχιζω να αδιαθετω στις 24,στις 26,ακομα και στις 30 μερες,κι ολα αυτα εξ' αιτιας των χαπιων που πηρα χωρις να τα χρειαζομαι. Σα να μην εφτανε αυτο,ο αντρας μου παθαινει επιδυδυμητιδα (ειναι κατι σαν μολυνση αρκετα σοβαρη) και ο ανδρολογος του μας εξηγει εμμεσως πλην σαφως οτι ειναι που ειναι ετσι το σπερμα του,τωρα μεχρι να περασει κι η επιδυδυμητιδα θα ειναι σχεδον στειρο!!!

:x:x:x

Τι να κανω λοιπον κι εγω,λεω στον εαυτο μου "ξεαγχωσου,γιατι ετσι κι αλλιως μεχρι να περασει η επιδυδυμητιδα δε μπορει να γινει κατι,οποτε ξεχνα το για λιγο καιρο".

Θα με πιστεψεις αν σου πω οτι τον ιδιο μηνα που πηρα αυτη την αποφαση, εμεινα εγκυος; Ηταν Απριλης του 2007!!! Σου μιλαω ειλικρινα,ηταν θαυμα αυτο που εγινε!!! Ενα σπερμα σε κακο χαλι,μια επιδυδυμητιδα στα φορτε της,ενας κυκλος τρελλαμενος απο τα χαπια που ειχα παρει,κι ομως,εγινε!!!

Και ξερεις τι πιστευω; Εγινε ακριβως επειδη ειχαμε σταματησει να το σκεφτομαστε!!! :D

Τωρα,11 μηνες μετα,βλεπω το κοριτσακι που εφερα στον κοσμο και δοξαζω το Θεο γι΄αυτο το θαυμα. Και να εισαι σιγουρη,οτι συντομα ολες θα κρατατε στην αγκαλια σας τα μωρακια σας. Ακομη κι αν υπαρχει καποιο προβλημα,σημερα η επιστημη ειναι τοσο μπροστα που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να μη γινει μια γυναικα μανουλα εαν κι εφοσον το θελει!!! :wink:

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Joe, καλημέρα! Η ιστορία σου είναι πολύ ενθαρρυντική! Ήρθε την κατάλληλη στιγμή η απάντησή σου, γιατί μόλις διαπίστωσα ότι μου ήρθε η περίοδος, παρά το γεγονός ότι ήξερα ακριβώς τις γόνιμες μέρες μου από το clear blue και είχαμε επαφή με τον άντρα μου τις 48 κρίσιμες ώρες.

Διαβάζω ξανά και ξανά στο forum πόσο σημαντικό είναι να αποβάλλουμε το άγχος όσο το δυνατόν περισσότερο. Πώς όμως; :? Εφόσον όλες καταλογίζουμε στο μυαλό μας + 1 μήνα χωρίς αποτελέσματα, + 1 μήνα αποτυχίας κάθε φορά που μας έρχεται η περίοδος. Είμαι σίγουρη πως το άγχος παίζει καθοριστικό ρόλο, όμως ο φαύλος κύκλος που δημιουργείται μέσα μας δύσκολα «σπάει».

Πάντως, θα πρέπει να είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής σου να κρατάς στην αγκαλιά σου ένα μικρό κοριτσάκι, κράμα δικό σου και του άντρα σου, δημιούργημα της αγάπης σας! Και φαντάζομαι επίσης πως το αίσθημα της μητρότητας πρέπει να το βιώσεις για να το κατανοήσεις και να αντιληφθείς ποιο είναι πραγματικά το νόημα της ζωής. Σου εύχομαι να της χαρίσετε σύντομα κι ένα αδελφάκι (ή και περισσότερα αν θέλετε! :wink: ).

Link to comment
Share on other sites

Καλως ηρθες στην παρεα μας Veronika .Η ιστορια μας εχει ως εξης, το 2005 τον Ιουνη παντρευτηκαμε, εγω τον Μαρτη 2 μηνες πιο πριν σκεφτομουν για μωρακι ,ετσι ξεκινησαμε να κανουμε ελευθερα αλλα οποτε τυχαινε,χωρις τεστ ωορρηξιας, ενα χρονο μετα τον Μαρτη του 2006 καταλαβαινω οτι κατι δεν παει καλα γιατι συλληψη γιοκ.Κανω ορμονικες και βρισκω την προλακτινη μου πολυ ανεβασμενη 95 με οριο 1-29 παω τις εξετασεις μου στην τοτε γυναικολογο μου και μου λεει οτι η συλληψη με τετοια τιμη αναφορας ειναι αδυνατη :( ετσι ξεκιναω θεραπεια με dipergon 2 την ημερα με φαγητο, αν επινα καφε παραλληλα εκανα εμετο,μου φερνανε υπνηλια τα χαπια αστα να πανε 1 χρονο τα επινα πρωι βραδυ,ενδοιαμεσα εκανα και εξετασεις αιματος να δω πως πηγαινω,μετα απο 6 μηνες ειχε κατεβει στο 50 και μετα ανα 3μηνο που εκανα ειχε κολλησει στο 29, ειχα απογοητευτει γιατι η γιατρος μου ελεγε οτι πρεπει να κατεβει τουλαχιστον στο 15 εκλαιγα καθε μερα ,και δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι δεν επεφτε η τιμη της.Περυσι τον Απριλη(ξεκινησαμε οργανωμενα προσπαθειες με τα τεστ ωορρηξιας) αλλαζω γιατρο μου δινει κατι αλλα χαπια τα dostinex τα οποια δεν με ταλαιπωρουσαν γιατι επαιρνα 1 την εβδομαδα σε δυο δοσεις!!!!!!!!!!!.Ο καινουριος μου γραφει να κανω προγεννητικο ελεγχο ,ορμονικο, σαλπιγγογραφια και σπερμοδιαγραμμα,τα κανω ολα αυτα και τα αποτελεσματα ηταν πολυ καλα και η προλακτινη ειχε πεσει στο 7!!!!!!Επαναπαυτηκα και σταματησα την θεραπεια και 2 μηνες μετα ξανακανω εξεταση και ειχε ανεβει στο 50!Με επιασε μαυρη απελπισια τι θα κανω σκεφτομουν,ευτυχως ο γιατρος μου με καθησυχασε και μου εξηγησε οτι εφοσων δεν εχουμε καποιο σοβαρο προβλημα θα μεινω εγκυος καποια στιγμη αλλα να μην σταματησω την θεραπεια παρα μονο οταν θα μεινω εγκυος.Ετσι φτασαμε στον Γεναρη του 08 εγω εχοντας χασει πλεον την υπομονη μου του ζητησα να κανουμε σπερματεγχυση,επι 2 'βδομαδες επαιρνα χαπια και μετα ενεσεις,βλακεια μου γιατι ειχα κανονικα ωορρηξια και την χαλασα με τις ενεσεις εγινε πολυ αργοτερα 5 μερες μετα απο τοτε που περιμενα, καναμε την σπερματεγχυση στις 24 του μηνα με χαλια σπερμα 10%ελικοειδης κινητικοτητα μονο!!!Στις 5 του Φλεβαρη αδειαθετησα,το περιμενα κιολας για να ειμαι ειλικρινης.Λεω του γιατρου μου να κανουμε και τον Φλεβαρη σπερματεγχυση και μου ειπε ''ασε καλυτερα τον Μαρτη ,να ξεκουραστει και ο οργανισμος σου και εντωμεταξυ να μου φερεις δειγμα απο το σπερμα να δουμε τι συμβαινει ".Ημουν παρα πολυ στεναχωρημενη γιατι σκεφτομουν, μια εγω με την προλακτινη, μια ο αντρας μου τωρα με το σπερμα, δεν θα κανουμε ποτε παιδια,κοντευε να με πιασει μελαγχολια γιατι σκεφτομουν και την ηλικια μου ,τον Μαη θα κλεισω τα 31.Αποφασισα μολις μου τελειωσε η περιοδος να κανουμε με τον αντρα μου μερα με την μερα ερωτα και οχι για να μεινω εγκυος αυτο το ειχα ξεγραμενο ,αλλα μπας και καλυτερευσει η ποιοτητα του ,(ειχα διαβασει οτι οσο πιο συχνα γινετε τοσο πιο καλη η ποιοτητα του,)πριν κυνηγουσαμε τις μερες που ειχα ωορρηξια και μετα μπορει να παιρνουσαν και 10 μερες χωρις να κανουμε τιποτα,ειχα χασει την ορεξη μου για σεξ γιατι δεν εμενα εγκυος.Καναμε ολο τον Φλεβαρη μερα παρα μερα, τις μερες που καταλαβα οτι ειχα ωορρηξια καναμε καθε μερα('για να μην λεμε οτι δεν προσπαθησαμε) και μετα τα ιδια μεχρι την μερα που περιμενα την περιοδο μου.Στις 03/03 περιμενα να ερθει και ειχα λιγο αιμα το βραδυ,συνηθως πριν την περιοδο μου εχω 1-2 μερες πριν και μετα εχω κανονικη ροη,περιμενα περιμενα φτανει η πεμπτη και κοντευα να σκασω γιατι πιστευα οτι τα φαρμακα της σπερματεγχυσης μου χαλασαν τον κυκλο ουτε 1 στο εκατομυριο να σκεφτω οτι ημουν εγκυος ,κι ομως ημουν δεν το πιστευα οταν εκανα το τεστ και βγηκε θετικο,εκανα και την επομενη για σιγουρια και μετα χοριακη γιατι μου φαινοταν απιστευτο!Κοριτσια πιστευω οτι το αγχος μου φταιει σε μεγαλο βαθμο που δεν εμενα ,αυτον τον μηνα καναμε ερωτα χωρις να σκεφτομαι μωρα ,γιατι ειχα στο μυαλο μου τον Μαρτη που θα ξανακανα προσπαθεια και το σπερμα του αντρα μου.Ενοειτε οτι σταματησα τα dostinex μολις εμαθα οτι ειμαι εγκυος,και αν καποιο κοριτσι εχει προβλημα προλακτινης μην απογοητευετε γιατι το αγχος επειδεινωνει το προβλημα ,τωρα το καταλαβα εκ των υστερων.Καλη επιτυχια σε ολες και μην αγχωνεστε γιατι μπλοκαρουμε τo αναπαραγωγικο μας συστημα, αυτο το ξερω 100% πια ,χαλαρωστε και θα ερθει το μωρακι οσο απιστευτο και αν σας φαινετε. :wink:

  • Like 1
6Qyip2.pngKvUzp2.png
Link to comment
Share on other sites

Μαρία Χ. ειλικρινά απορώ που βρήκες τόσο σθένος και αντιμετώπισες τη μία αναποδιά πίσω από την άλλη χωρίς να το βάλεις κάτω!

Εγώ έχω κάνει προγεννητικό και είναι όλα φυσιολογικά. Φαντάζομαι ότι περιλαμβάνει και τον ορμονικό έλεγχο έτσι δεν είναι; Δεν θυμάμαι κιόλας γιατί τον έκανα πριν 9 μήνες περίπου.

Αλήθεια, που οφείλεται η εκάστοτε μικρή αιμορραγία στην αρχή μιας εγκυμοσύνης; Ξέρεις αν μπορεί κανείς να έχει κανονικά συμπτώματα περιόδου (πόνο στην κοιλιά, πρήξιμο, κλπ) και τελικά να είναι έγκυος; Γιατί απ’ ό,τι βλέπω σε εσένα αυτό συνέβη. (Λες να συμβαίνει και σε μένα; Αχ μακάρι!....... :roll::lol::D:shock::o )

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Μαρία Χ. ειλικρινά απορώ που βρήκες τόσο σθένος και αντιμετώπισες τη μία αναποδιά πίσω από την άλλη χωρίς να το βάλεις κάτω!

Εγώ έχω κάνει προγεννητικό και είναι όλα φυσιολογικά. Φαντάζομαι ότι περιλαμβάνει και τον ορμονικό έλεγχο έτσι δεν είναι; Δεν θυμάμαι κιόλας γιατί τον έκανα πριν 9 μήνες περίπου.

Αλήθεια, που οφείλεται η εκάστοτε μικρή αιμορραγία στην αρχή μιας εγκυμοσύνης; Ξέρεις αν μπορεί κανείς να έχει κανονικά συμπτώματα περιόδου (πόνο στην κοιλιά, πρήξιμο, κλπ) και τελικά να είναι έγκυος; Γιατί απ’ ό,τι βλέπω σε εσένα αυτό συνέβη. (Λες να συμβαίνει και σε μένα; Αχ μακάρι!....... :roll::lol::D:shock::o )

 

Και σε μένα αυτό συνέβη Veronika, είχα όλα τα συμπτώματα της περιόδου (ξεκίνημα εκκρίσεων, πόνοι περιόδου χαμηλά στην κοιλιά, πρήξιμο) οπότε θεώρησα ότι πάει κι αυτός ο μήνας και μετά από 1 μέρα το τοπίο άλλαξε και ήμουν όντως έγκυος. Μέχρι να δείτε την κοσμοπλημμύρα, μην πιστεύετε τίποτα

Link to comment
Share on other sites

Ακριβώς!Αυτά τα συμπτώματα είχα κι εγώ:πρήξιμο στο στήθος(λίθγο περισσότερο από άλλη φορά και πόνοι περιόδου 5 μέρες πριν έντονοι όπως πάντα!Αφού έλεγα: "αμάν άντε να έρθει η περίοδος να σταματήσει ο πόνος"

Αλλά τελικά ήρθε ο πελαργός!!

Link to comment
Share on other sites

Naina μου τι να σου πω! Μακριά από τέτοιες πλημμύρες και αν μου έχει κάτσει θα σας βγάλω όλες έξω να σας κεράσω! Με τον άντρα μου έχουμε μπει στη διαδικασία χαλαρά από τον Φεβρουάριο του 2007 (με εξαίρεση κάποιους μήνες που δεν το κυνηγήσαμε καν μέχρι να κάνω τον προγεννητικό και να βεβαιωθούμε ότι όλα είναι καλά) και από τον Ιανουάριο φέτος εντατικά (αφού έκανε κι ο ίδιος σπερμοδιάγραμμα με ευτυχώς θετικά αποτελέσματα) με τεστ ωορρηξίας, γιατί με έπιασε άγχος πλέον. :?

Έφαγα και μία φρίκη τον Ιανουάριο που δεν βρέθηκε από τα τεστάκια ημέρα με ωορρηξία :cry: (είμαι και 35 βλέπεις και νιώθω το ρολογάκι να χτυπάει πάνω από το κεφάλι μου τικ-τακ, τικ-τακ! :shock: ) και τώρα τον Φεβρουάριο που ευτυχώς το τεστ ωορρηξίας ήταν θετικό, φροντίσαμε και κάναμε και τις 2 μέρες.

Στην αρχή η ανίδεη το έδεσα σχοινί κορδόνι πως αυτό ήτανε! Τώρα έμεινα έγκυος! Και μετά μπαίνω στο forum αυτό και ξαφνικά ανακαλύπτω ότι το να το κάνεις τις ημέρες της ωορρηξίας σε καμία περίπτωση δεν σου εξασφαλίζει ότι έμεινες έγκυος κιόλας… ΝΤΑΝ !!!!!!!!!!!! :shock::shock: Δεύτερο χτύπημα στο καπάκι! Ε, αυτό ήταν! Μπήκα κι εγώ ως μέλος να μιλήσω με εσάς άτομα που είστε οι πλέον κατάλληλες για να με καταλάβετε…

Link to comment
Share on other sites

Εγώ Gerakina είχα έντονους πόνους πολύ χαμηλά στην κοιλιά την προηγούμενη εβδομάδα (15-20) μέρα και μετά την ωορρηξία μου. Αυτή την εβδομάδα σταμάτησαν και με έπιασαν πάλι πονάκια από εχθές το μεσημέρι με πολύ λίγες σταγόνες μπεζ (έχω κι εγώ συνήθως 1-2 μέρες πριν την περίοδο). Κατά τα άλλα η κοιλιά μου είναι τούμπανο (λέω να την δανείσω σε κανένα καρναβάλι αύριο) και έχω πρηστεί στα πόδια πολύ. Αλλά κανονικά, περιμένω να αδιαθετήσω γύρω στα μέσα της επόμενης εβδομάδας. Βρε, λες;…….

Τόσο γουρλίδικο μπορεί να είναι αυτό το site;……………….

Link to comment
Share on other sites

Εγώ Gerakina είχα έντονους πόνους πολύ χαμηλά στην κοιλιά την προηγούμενη εβδομάδα (15-20) μέρα και μετά την ωορρηξία μου. Αυτή την εβδομάδα σταμάτησαν και με έπιασαν πάλι πονάκια από εχθές το μεσημέρι με πολύ λίγες σταγόνες μπεζ (έχω κι εγώ συνήθως 1-2 μέρες πριν την περίοδο). Κατά τα άλλα η κοιλιά μου είναι τούμπανο (λέω να την δανείσω σε κανένα καρναβάλι αύριο) και έχω πρηστεί στα πόδια πολύ. Αλλά κανονικά, περιμένω να αδιαθετήσω γύρω στα μέσα της επόμενης εβδομάδας. Βρε, λες;…….

Τόσο γουρλίδικο μπορεί να είναι αυτό το site;……………….

 

Είναι ακόμα πολύ νωρίς για να βγάλεις συμπέρασμα. Αν περιμένεις στα μέσα της επόμενης εβδομάδας, θα σου συνέστηνα να κάνεις ένα τεστ το νωρίτερο μια μέρα πριν, για να είναι αξιόπιστο, νωρίτερα δεν έχει νόημα. Μια ένδειξη που είναι λίγο συχνότερη από τις υπόλοιπες είναι οι ευαίσθητες θηλές, αλλά κι αυτό μην το δένεις, μπορεί να σε παραπλανήσει. Καλή σου επιτυχία :D

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Καλημέρα κι από μένα... μετά από μια παλίνδρομη κύηση και διαβάζοντας τα όσα γράφετε στο site είπα να σας κάνω κι εγώ παρέα. Τώρα που αν και πρόσφατο το γεγονός (20 μέρες) της παλίνδρομης το έχω πάρει ζεστα..και σιγά σιγά το ξεπερνάω με τον άντρα μου συνεχίζουμε τις προσπάθειες ακάθεκτοι... όμως πώς το ορίζετε το άγχος; αντε να μείνω έγκυος κλπ...;;; γιατί εγώ δεν νιώθω άγχος....απλά είχα στεναχωρηθεί με το επώδυνο συμβαν και δε μου αρέσει να βάζω το κακό με το μυαλό μου.... βέβαια θέλω ένα μωρό σαν τρελλή!!!! ελπίζω πως θα γίνει πάλι το συντομότερο... και προσέυχομαι...!!!

 

σας φιλω :)

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα κι από μένα... μετά από μια παλίνδρομη κύηση και διαβάζοντας τα όσα γράφετε στο site είπα να σας κάνω κι εγώ παρέα. Τώρα που αν και πρόσφατο το γεγονός (20 μέρες) της παλίνδρομης το έχω πάρει ζεστα..και σιγά σιγά το ξεπερνάω με τον άντρα μου συνεχίζουμε τις προσπάθειες ακάθεκτοι... όμως πώς το ορίζετε το άγχος; αντε να μείνω έγκυος κλπ...;;; γιατί εγώ δεν νιώθω άγχος....απλά είχα στεναχωρηθεί με το επώδυνο συμβαν και δε μου αρέσει να βάζω το κακό με το μυαλό μου.... βέβαια θέλω ένα μωρό σαν τρελλή!!!! ελπίζω πως θα γίνει πάλι το συντομότερο... και προσέυχομαι...!!!

σας φιλω :)

 

Καλώς όρισες στην παρέα μας!

Το άγχος μας εμείς το ορίζουμε ακριβώς όπως το περιέγραψες. "Άντε να μείνουμε έγκυες!" :?:?:shock: Από εκεί και πέρα έχουμε καιρό για τα υπόλοιπα.

Μία φίλη μου είχε παλίνδρομη και σε πληροφορώ ότι (μετά από ένα διάστημα που έπρεπε να αποφύγει πιθανή εγκυμοσύνη) αμέσως μετά την περιπέτειά της έμεινε έγκυος και τώρα έχει έναν κούκλο 12 μηνών στην αγκαλιά της και ένα κοριτσάκι στην κοιλιά της!

Μόλις ξεπεράσετε το σοκ (το οποίο ομολογουμένως είναι μεγάλο φαντάζομαι) θα δεις που όλα θα πάνε καλά και θα έχεις με την πρώτη κιόλας φορά μία πολύ καλή εγκυμοσύνη! Οι γυναίκες που έχουν μία εγκυμοσύνη στο ενεργητικό τους (είτε προχώρησε είτε όχι) μένουν πολύ έυκολα έγκυες την επόμενη φορά.

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα και από μένα! Τι να πω και εγώ προσπαθούμε 2 χρόνια και τίποτα... Veronica είμαστε στην ίδια ηλικία και αρχίζω και φρικάρω :x Δεν ξέρω τί συμβάινει... Έχω κάνει σαλπιγγογραφία και είναι καλή. Σπερμοδιάγραμμα εντάξει και έναν γιατρό χαλαρό λες και είμαι καμμιά μικρή.. Πήρα και τεστ και ξαφνικά ανακάλυψα ότι δεν είχα ωορρηξία αυτό το μήνα παρόλο που όταν πήγαινα για παπ στο γιατρό ε΄λεγε ότι θα σκάσει σε λίγες μέρες... Τί γίνεται δεν ξέρω.. Θα κάνω και τον άλλο μήνα τεστ αλλά λέω να αρχίσω να σκεφτομαι τη σπερματέγχυση :? Έχω αρχίσει να απελπίζομαι.. :cry:

υπομονή είναι το μότο μου!!!!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Καλημέρα και από μένα! Τι να πω και εγώ προσπαθούμε 2 χρόνια και τίποτα... Veronica είμαστε στην ίδια ηλικία και αρχίζω και φρικάρω :x Δεν ξέρω τί συμβάινει... Έχω κάνει σαλπιγγογραφία και είναι καλή. Σπερμοδιάγραμμα εντάξει και έναν γιατρό χαλαρό λες και είμαι καμμιά μικρή.. Πήρα και τεστ και ξαφνικά ανακάλυψα ότι δεν είχα ωορρηξία αυτό το μήνα παρόλο που όταν πήγαινα για παπ στο γιατρό ε΄λεγε ότι θα σκάσει σε λίγες μέρες... Τί γίνεται δεν ξέρω.. Θα κάνω και τον άλλο μήνα τεστ αλλά λέω να αρχίσω να σκεφτομαι τη σπερματέγχυση :? Έχω αρχίσει να απελπίζομαι.. :cry:

 

Zeva κι εγώ τα ίδια ακριβώς: τον πρώτο μήνα δεν είχαν καν ωορρηξία (ή δεν την πρόλαβα? ποιος ξέρει;...). Τον δεύτερο μήνα είχα επαφές το 48ωρο της ωορρηξίας αλλά δεν μας έκατσε. Πώς θα αποβάλλουμε το άγχος της ηλικίας; Δεν πρέπει να ανησυχούμε κανονικά γιατί ο μέσος όρος πρώτου παιδιού στις εργαζόμενες Ελληνίδες είναι 36 ετών πλέον. Από την άλλη όμως κάθε μήνα έχουμε στο μυαλό μας ότι έφυγε άλλος ένας μήνας χωρίς αποτελέσματα. Ίσως εκεί είναι το λάθος μας. Επίσης, ο γιατρός μου, μου εξήγησε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν πολύ συχνές επαφές γιατί αυξάνονται οι πιθανότητες. Εντάξει λογικό το βρίσκω - αν γίνεται 1 στο τόσο που να πιάσουμε παιδί...

Πάντως, σκέψου και τόσες άλλες κοπέλες στην ηλικία μας που ούτε καν έχουν μία σταθερή σχέση στη ζωή τους.... Αυτές τι να πουν;

Link to comment
Share on other sites

Αχ!!Έχεις δίκιο 1 στο τόσο... Είμαστε πολλά χρόνια μαζί και η σκέψη ότι γίνεται για παιδί και μετά αποτυχία μας έχει ρίξει ψυχολογικά. Εσύ έχεις κάνει εξετάσεις. Εγώ έκανα και ορμονικό (τις 4 ορμόνες δηλαδή) και τον ένα μήνα βρήκε ότι είναι 1 ορμόνη ανεβασμένη που δεν έπρεπε ενώ τον άλλο μήνα ήταν φυσιολογική. Ο γυναικολόγος μου, μου είπε να δοκιμάσω με τεστ μέχρι τον Μάιο και μετά να παω για να με παρακολοθήσει πιο στενά :( Ο γυναικολόγος σου τι λέει; Σου έβαλε να ψαχτεις πέρα από τον προγεννητικό έλεγχο ;

υπομονή είναι το μότο μου!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Αχ!!Έχεις δίκιο 1 στο τόσο... Είμαστε πολλά χρόνια μαζί και η σκέψη ότι γίνεται για παιδί και μετά αποτυχία μας έχει ρίξει ψυχολογικά. Εσύ έχεις κάνει εξετάσεις. Εγώ έκανα και ορμονικό (τις 4 ορμόνες δηλαδή) και τον ένα μήνα βρήκε ότι είναι 1 ορμόνη ανεβασμένη που δεν έπρεπε ενώ τον άλλο μήνα ήταν φυσιολογική. Ο γυναικολόγος μου, μου είπε να δοκιμάσω με τεστ μέχρι τον Μάιο και μετά να παω για να με παρακολοθήσει πιο στενά :( Ο γυναικολόγος σου τι λέει; Σου έβαλε να ψαχτεις πέρα από τον προγεννητικό έλεγχο ;

 

Ο δικός μου γιατρός μου έδωσε ευχή και κατάρα να τον βάλω κάτω τον άντρα μου και του αλλάξω τον αδόξαστο! Μου είπε όχι τεστ ωορρηξίας γιατί αγχώνουν. Ε, λες και μου είπε "τρέχα τώρα!", πήγα αμέσως και πήρα. Από εξετάσεις με έστειλε για έναν πλήρη προγεννητικό έλεγχο. Για κάποιο διάστημα έδειχνα ότι είχα περάσει πρόσφατα τον μεγαλοκυταροιό (μία χαζοασθένεια που την περνάς και υποκλινικά χωρίς να το πάρεις είδηση, αλλά απαγορεύεται να μείνεις έγκυος αν την έχεις περάσει πρόσφατα γιατί μπρεί το μωρό να γεννηθεί χωρίς όραση!), οπότε μου είχε απαγορεύσει να μείνω έγκυος. Τον Σεπτέμβριο του 2007 έπαψε να εμφανίζεται ο ιός στις αιματολογικές μου και μου είπε να μπω και πάλι στο ψητό. Αλλά ουσιαστικά από φέτος αρχίσαμε να προσπαθούμε κανονικά. Γιατί πριν...... καλά κρασιά. Όποτε το θυμόμασταν και σε άσχετες μέρες και με κούραση.... και μία από γιουβέτσι....... Τώρα μου ζήτησε να πάω να με δει και να παρακολουθεί πότε έχω ωορρηξία. Πρέπει να πάω γύρω στην Πέμπτη με Παρασκευή αυτή την εβδομάδα.

Link to comment
Share on other sites

Σου εύχομαι να βρει ωορρηξία και να τον βάλεις κάτω :lol: και να πάνε όλα καλά και να τελειώσει γρήγορα η αγωνία σου !!!! Άντε και άμα πε΄φτει Σαββατοκύριακο είναι ότι καλύτερο αλλιώς κανονίστε κάτι το τριήμερο! εγώ δυστυχώς αδιαθετώ την Παρασκευή :evil: Δεν πειράζει τον άλλο μήνα με τη χορηγία της Clear Blue!!!! Φιλιά τα λέμε

υπομονή είναι το μότο μου!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν... να και η δική μου ιστορία.....

Αν και δεν προσπαθούσα πολύ καιρό... (τον 4ο μήνα έμεινα έγκυος) είναι ενδεικτική για το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το άγχος στην όλη διαδικασία!!!!

 

Ξεκινήσαμε προσπάθειες τον Σεπτέμβρη... αμέσως μετά τον γάμο μας και απο την αρχή είχα ήδη αγχωθεί αφού ποτέ δεν έιχα σταθερό κύκλο (απο 28 έως και 38 μέρες) και για κάποιο λόγω θεωρούσα ότι θα δυσκολευτώ πολύ να μείνω έγκυος...ενώ το ήθελα σαν τρελή!!!

Έτσι.... άρχισα δυναμικά προσπαθώντας με θερμοδιάγραμμα να υπολογίσω τις γόνιμες ημέρες...

 

Τους 3 πρώτους μήνες πέρασα τα γνωστά .... κατα φαντασίαν έγκυος!!! Το παραμικρό σύμπτωμα το ερμήνευα ως πιθανή εγγυμοσύνη και φυσικά όταν τελικά αδιαθετούσα... καταλαβαίνετε την απογοήτευσή μου...

 

Κάπου εκεί αποφάσισα να παραγγείλω απο το ιντερνετ τεστ προσδιορισμού γόνιμων ημερών ώστε να είμαι πιο οργανωμένη!!! Προς μεγάλη μου απογοήτευση όμως... άργησαν πάρα πολύ να μου τα στείλουν (20 μέρες) με αποτέλεσμα να χάσω εκείνο τον μήνα.....

 

Ημουν τόσο σίγουρη πως τα τεστάκια θα με βοηθούσαν να βρώ τις γόνιμες μέρες του τρελαμένου κύκλου μου... που πραγματικά εκείνο τον μήνα ούτε καν σκέφτηκα πότε μπορεί να ήταν.... τον θεωρούσα εντελώς χαμένο και περίμενα πως και πως να αδιαθετήσω ώστε να ξεκινήσω δυναμικά τις προσπάθειες τον επόμενο μήνα με τα λατρεμένα μου τεστακια που επιτέλους είχα παραλάβει!!!

 

Όταν λοιπον κατα την μέση του κύκλου πρήστηκε το στήθος μου και άρχισε να με πονάει (αυτό μου συνέβαινε μόνο λίγο πριν αδιαθετήσω).... αντί να σκεφτώ ότι μπορεί να είχε γίνει κάτι.... σκέφτηκα πως μπορεί να αδιαθετήσω νωρίτερα... τι χαρά!!! ώστε να αρχίσω τα τεστάκια μου!!!

 

Ακόμα και όταν την 25η μέρα είδα λίγο ροζ... πάλι σκέφτηκα ότι θα αδιαθετήσω νωρίτερα..... και μάλιστα ανυπομονούσα να ερθει η περίοδος, να τελειώσει για να ξεκινήσω τις προσπάθειες!!!

Μιλάμε για τέτοια άρνηση!!

 

Εν τω μέταξύ.... κουραζόμουν πάρα πολύ με 4-5 ώρες χορού κάθε μέρα λόγω μιας παράστασης που είχαμε.... και γενικά θεωρουσα πως όλες οι συνθήκες ήταν απόλυτα αρνητικές ώστε να μείνω έγκυος!!!

 

Κάπου εκεί λοιπον... άρχισαν κάτι αναγούλες.... διακριτικές μεν αλλά αναγούλες δε..... ενώ έπινα 4 καφέδες κάθε μέρα ξαφνικά δεν ήθελα ούτε 1.... και μια τρελή τρελή υπνηλία!!!!

 

Επειδή λοιπόν θα φεύγαμε με τον άντρα μου για Χριστούγεννα στα βουνά για σκι κλπ.... λέω δεν κάνω πριν φύγω ένα τεστ.... μήπως και έγινα κανένα θάυμα..... έκανα το τεστ πολύ νωρίς για τα δικά μου δεδομένα (την 30 μέρα του κύκλου) και ήταν απόλυτα θετικό!!!!!

 

Δεν το πίστευα!!!! Αγόρασα κατευθείαν και 2ο τεστ... αλλης μάρκας για να σιγουρευτώ... και βγήκε και αυτό ξεκάθαρα θετικό!!! :lol:

 

Ετρεμα απο τη χαρά μου και περίμενα πως και πως να έρθει ο άντρας μου σπίτι να του το πω!!!! (Εν τω μέταξύ οι πρώτοι άνθρωποι που το μοιράστηκα ήταν τα κορίτσια του forum που ήταν γλυκύτατες όπως πάντα!! :wink: )

 

Συμπέρασμα... τον μήνα που δεν προσπαθησα συνειδητά.... που δεν μέτραγα μέρες.... που δεν αγχωθηκα για το αν θα αδιαθετήσω.... αντιθέτως ανυπομονουσα να αδιαθετήσω για να αρχίσει ο νέος κύκλος.... έγινε το θαύμα!!!!

 

Δεν ξέρω αν ήταν σύμπτωση αλλά θεωρώ πως τουλάχιστον σ'εμένα το άγχος λειτουργούσε αρνητικότατα.....

 

:shock:

Link to comment
Share on other sites

Thanks Mars για την ιστορία σου!!!!!!!!! :D:D:D

Μ'αρέσει που ήσουν σε φάση άρνησης κιόλας! :lol::lol: "Άντε να αδιαθετήσω για να ξεκινήσω τα τεστάκια!" :lol::lol:

Αμάν αυτό το άγχος - μας έχει χαντακώσει τελικά!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Πάντως από ότι έχω καταλάβει σε πολλές περιπτώσεις το θετικό τεστ έρχεται όταν σε πιάνει απογοήτευση και λές ωχ μωρέ δε μπορώ να ασχολούμαι άλλο...ας έρθει όποτε είναι να ρθεί!!!Και γω τότε είδα το θετικό τεστ όταν είπα δεν ασχολούμαι άλλο...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Αχ Mars τι όμορφη ιστορία!Με το καλό το μωράκι σας!

 

Τελικά στα χιόνια πήγατε? :lol:

 

Πηγαμε άλλα την έβγαλα δίπλα στο τζάκι.... χαλαρά και ήσυχα... (εννοείται ότι δεν με πείραξε καθόλου βέβαια!!!!) :lol:

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα κι από μένα... μετά από μια παλίνδρομη κύηση και διαβάζοντας τα όσα γράφετε στο site είπα να σας κάνω κι εγώ παρέα. Τώρα που αν και πρόσφατο το γεγονός (20 μέρες) της παλίνδρομης το έχω πάρει ζεστα..και σιγά σιγά το ξεπερνάω με τον άντρα μου συνεχίζουμε τις προσπάθειες ακάθεκτοι... όμως πώς το ορίζετε το άγχος; αντε να μείνω έγκυος κλπ...;;; γιατί εγώ δεν νιώθω άγχος....απλά είχα στεναχωρηθεί με το επώδυνο συμβαν και δε μου αρέσει να βάζω το κακό με το μυαλό μου.... βέβαια θέλω ένα μωρό σαν τρελλή!!!! ελπίζω πως θα γίνει πάλι το συντομότερο... και προσέυχομαι...!!!

σας φιλω :)

 

Καλώς όρισες στην παρέα μας!

Το άγχος μας εμείς το ορίζουμε ακριβώς όπως το περιέγραψες. "Άντε να μείνουμε έγκυες!" :?:?:shock: Από εκεί και πέρα έχουμε καιρό για τα υπόλοιπα.

Μία φίλη μου είχε παλίνδρομη και σε πληροφορώ ότι (μετά από ένα διάστημα που έπρεπε να αποφύγει πιθανή εγκυμοσύνη) αμέσως μετά την περιπέτειά της έμεινε έγκυος και τώρα έχει έναν κούκλο 12 μηνών στην αγκαλιά της και ένα κοριτσάκι στην κοιλιά της!

Μόλις ξεπεράσετε το σοκ (το οποίο ομολογουμένως είναι μεγάλο φαντάζομαι) θα δεις που όλα θα πάνε καλά και θα έχεις με την πρώτη κιόλας φορά μία πολύ καλή εγκυμοσύνη! Οι γυναίκες που έχουν μία εγκυμοσύνη στο ενεργητικό τους (είτε προχώρησε είτε όχι) μένουν πολύ έυκολα έγκυες την επόμενη φορά.

 

Τον πρωτο μου γιο δεν καταλαβα ποτε τον συνελαβα παρα μονο οταν

ειδα οτι η περιοδος εξαφανιστηκε :D αλλα τον δευτερο.... ξεκινησαμε προσπαθειες απο Ιανουαριο κ τον επιασα Ιουνιο!! Απο την εμπειρια μου εχω να πω οτι ολα ειναι σχετικα με το θεμα εγκυμοσυνης κ παρολο που ειχα ηδη ενα παιδι εκανα αμαν να κανω το δευτερο.

Ευχομαι καλη επιτυχια σε ολες κ με το καλο να κρατησετε τα αγγελουδια σας αγκαλια!!

Σας φιλω :D

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...