Καλησπέρα! Τι ανακούφιση που δεν είμαι η μόνη που έχω αγχωθεί με το θέμα της εγκυμοσύνης! Νόμιζα πως ήμουν σαν τον τελευταίο Μοϊκανό ένα πράμα! (μόνο το τσεκούρι μου έλειπε ) Κοίτα να δεις που εκτός από εμένα υπάρχουν κι άλλες επίδοξες μανούλες που βιώνουν αγωνίες πανομοιότυπες ή παραπλήσιες με τις δικές μου και έχουν το ίδιο ακριβώς άγχος που νιώθω κι εγώ στο τέλος κάθε μήνα: λες να είμαι; μήπως πάλι τζίφος; πόσες ημέρες ακόμη να περιμένω; μήπως δεν δοκίμασα τις σωστές ημέρες; Και να μη συζητήσω βέβαια για τις εναλλαγές στη διάθεση (τη μία μέρα: "είμαι σίγουρη ότι αυτός είναι ο μήνας μου! το νιώθω σου λέω! Έ ε έρχεται!" - την αμέσως επόμενη: "δε θα μου συμβεί ποτέ, με το μαράζι θα μείνω και θα γίνω και επίτιμος πελάτης της Clear Blue")
Τώρα βέβαια που διαβάζω τα μηνύματά σας (Mariel-Toti-Naina-Dina27-Blu Blu-Rscuore κλπ) νιώθω σαν να ανακάλυψα εν έτει 2008 ότι η Γη δεν είναι επίπεδη!...
Λοιπόν, επειδή νομίζω πως όλες εδώ έχουμε ανάγκη να νιώσουμε μία πνοή αισιοδοξίας στην προσπάθεια που κάνουμε, θα παρακαλέσω όσες προσπαθούσαν και δεν είχαν άμεσα αποτελέσματα να αναρτήσουν την ιστορία τους με το αίσιο τέλος... έτσι για να παίρνουμε θάρρος και οι υπόλοιπες και να μην το βάζουμε κάτω! Δώστε και σώστε γιατί οι υπόλοιπες που δεν έχουμε ακόμη αποτελέσματα έχουμε λαλήσει!