ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ («ΕΠΙΛΟΧΕΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ»)

[kotsifikos]

O πρώτος καιρός ήταν ο πιο δύσκολος, ειλικρινά νομίζω πως δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Καμία σχέση δεν έχει με αυτά που μας παρουσιάζουν, τίποτα δεν είναι ωραίο τις πρώτες ημέρες, ούτε ρομαντικό είναι, το σώμα σου είναι κουρασμένο, οι ορμόνες τρελές, η κοιλιά σου άδεια, το μυαλό σου αχταρμας γιατί έχεις λαλήσει από το ξενύχτι και την κούραση, και κυρίως το άγχος της ευθύνης που δεν έχεις ξανανιώσει ποτέ είναι κάτι φοβερό!!!! Δεν είσαι η μόνη που νιώθεις έτσι και κυρίως ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ, μπράβο που αναγνωρίζεις τα συναισθήματα σου και έχεις την δύναμη να το πεις, εγώ δεν την είχα. Ζήτα βοήθεια από ειδικό, είναι ο μόνος τρόπος ώστε να νιώθεις γρηγορότερα καλά και να απολαύσεις τις στιγμές με το παιδί σου.

[Super.mum]

On 8/12/2020 at 3:52 ΜΜ, despoina34 είπε:

Καλησπερα κ απο μενα.Ο λογος που απαντω κι εγω ειναι γιατι πολλες φορες παιρνουμε κουραγιο γνωριζοντας πως καπου υπαρχει κ μια αλλη μαμα που περναει το ιδιο δυσκολα με εμας.Γεννησα 13/12/19,σε 5 μερες η μικρη μου γινεται ενος ετους.Πρωτο παιδι κ μετα απο προσπαθεια 2 χρονων.Ηθελα πολλα χρονια να κανω πιαιδ,τρια ιδανικα θα θελα,πιστευα οτι θα ημουν η καλυτερα μαμα του κοσμου.Ο χρονος που περασε κ φευγει ,ηταν για μενα η δυσκολοτερη χρονια της ζωης μου κ ακομη ειναι.Πολυ οξυμωρο,ε?Απεκτησα αυτο που τοσο πολυ ηθελα κ περναω τη χειροτερη φαση της ζωης μου,κ μονο που το γραφω μου φαινεται αδιανοητο οτι το λεω.Δοξαζω το Θεο που μου εστειλε το παιδι μου κ ειναι γερο αλλα ειναι ενα παιδι με πολλη γκρινια,κ οταν λεω πολληη πραγματικα το εννοω.Απο την πρωτη μερα στο σπιτι κλαμα κ κακο,2,5 μηνες εκλαιγε απ το πρωι ως το βραδυ ..Τα βραδια ξυπνουσε γτ θηλαζε,τωρα ξυπναει ακομη πιο πολυ.Εναν χρονο εχω να κοιμηθιω ,καθε μερα κλαιω...φωναζω ,ξεσπαω...Δεν ειμαι καλα ,ξεκινησα κ ομοιπαθητικη μπας κ βοηθησει..Τ α τοσο δυνατα συναισθηματα που περιμενα να νιωβθω ειναι λες κ δεν τα νιωθω κ ντρεποιμαι που το λεω.Αλλα ολη μερα τρεχω,αυπνη,με πολλα νευρα ,χωρις καθολου βοηθεια ,σε μια φαση που την κυνηγαω παντου,δεν με αφηνει να κανω τιποτα,ερχεται κ κλαιει στα ποδια μου κ δεν ξερω πως να το διαχειριστω.Ολη μερα γκρινια γκρινια...εχω παει σε 100 γοατρους,ειναι απλα ο χαρακτηρας της..Παιρνω βαθιες ανασες κ το παλευω μη με παρει απο κατω.Υπαρχουν κ μαμαδες που τους ηρθαν ολα ευκολα.Σε μενα τιποτα δεν ειναι ευκολο.Με β΄λεπω στον καθρεφτη κ δεν με αναγνωριζω...Ξερω πως το μηνυμα μου δεν θα σου δωσει αισιοδοξια,ομως ειμαστε πολλες.Αν θες ειμαι εδω για να μιλησουμε.Στειλε μου πμ να σου δωσω το messenger.Αγωνιστικους χαιρετισμνους κ ΥΠΟΜΟΝΗ. Ο δρομος της μητροτητας ειμναι ενα μοναχικο μονοπατι,αλλα καποια στιγμη θα βρεις κ εσυ κ εφω κ ολες το δρομο σου!

Αχ πως σε νιώθω !! Ο γιος μου τώρα 18 μηνών και τώρα καταλαβαίνω πια ότι ήταν ένα πολύ απαιτητικό μωρό και ακόμα είναι δηλαδή ... το κατάλαβα μόλις μπήκε στο σπίτι ο μικρός του αδερφός .. τώρα είναι 2 μηνών και είναι η μέρα με την νύχτα με τον «μεγάλο». Υπομονή και ξανά υπομονή ... θα αρχίσουν να μιλάνε και λίγο μετά τα 3 ίσως βγάζουμε περισσότερη άκρη 

[despoina34]

On 10/12/2020 at 3:14 ΜΜ, Super.mum είπε:

Αχ πως σε νιώθω !! Ο γιος μου τώρα 18 μηνών και τώρα καταλαβαίνω πια ότι ήταν ένα πολύ απαιτητικό μωρό και ακόμα είναι δηλαδή ... το κατάλαβα μόλις μπήκε στο σπίτι ο μικρός του αδερφός .. τώρα είναι 2 μηνών και είναι η μέρα με την νύχτα με τον «μεγάλο». Υπομονή και ξανά υπομονή ... θα αρχίσουν να μιλάνε και λίγο μετά τα 3 ίσως βγάζουμε περισσότερη άκρη 

να σαι καλα για το κουραγιο!!Κ εσυ θα το χρειαστεις με δυο παιδακια.Καποτε τα δυσκολα θα τελειωσουν!!!

[Espérance2]

Βοήθεια!

Φοβάμαι ότι θα κάνω κακό στα παιδιά μου. Σίγουρα τους κάνω με το να με βλέπουν να κλαίω κ να τσιριζω συνεχώς.

Είμαι κουρασμένη και εξαντλημένη.

Έχω δύο μωρά, το ένα 1,5 έτους και το άλλο νεογέννητο. Είμαι μόνη χωρίς βοήθεια. Λόγω δουλειάς βλέπουμε το σύζυγο λίγα απογευματα την εβδομάδα. Δεν μένει καν στο σπίτι.

Δεν έχω κοιμηθεί απ' όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί κι αυτό με κάνει χειρότερα σίγουρα.

Που μπορώ να απευθυνθώ για ψυχιατρική βοήθεια δωρεάν; Τα οικονομικά μας είναι χάλια (για αυτό δεν μπορώ να έχω και πληρωμένη βοήθεια στο σπίτι)

Σας ευχαριστώ

[Συντονιστής Περιεχομένου]

γειά σας ο δήμος της περιοχής σας, έχει πιθανώς συνεργασία με ψυχολόγο ή ψυχίατρο -  ενώ μπορείτε να καλέσετε και την γραμμή 1056 του χαμόγελου του παιδιού! 

 

Επίσης δείτε και εδώ:

 

 

210 9319054 Γραμμή υποστήριξης της ψυχικής υγείας της εγκύου και της νέας μητέρας

 

 

Γραμμή Βοήθειας για την Κατάθλιψη (1034)

Η Γραμμή Βοήθειας για την Κατάθλιψη (1034) είναι μια εμπιστευτική υπηρεσία που έχει οργανωθεί από το Πρόγραμμα «αντι-στίγμα» του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής (Ε.Π.Ι.Ψ.Υ.) και προσφέρει σημαντικό έργο στο χώρο της ψυχικής υγείας από το Μάϊο του 2008, που ξεκίνησε η λειτουργία της.

Η Γραμμή Βοήθειας για την Κατάθλιψη λειτουργεί από Δευτέρα έως Παρασκευή, 9:00 - 21:00, και στελεχώνεται από ειδικά εκπαιδευμένους ψυχολόγους και άλλους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, υπό την εποπτεία ομάδας ψυχιάτρων.

Η Γραμμή Βοήθειας για την Κατάθλιψη παρέχει:

• - ψυχολογική και συναισθηματική στήριξη
• - συμβουλευτική
• - επιστημονικά τεκμηριωμένη πληροφόρηση για την κατάθλιψη, αλλά και για άλλα
    προβλήματα ψυχικής υγείας
• - ενημέρωση και παραπομπή, όταν χρειάζεται, σε Δημόσιες Υπηρεσίες Ψυχικής
    Υγείας που βρίσκονται στην περιοχή διαμονής του ενδιαφερομένου

Σε ποιούς απευθύνεται;

Οποιοσδήποτε νιώθει την ανάγκη να μιλήσει και να ζητήσει υποστήριξη για ζητήματα σχετικά με την κατάθλιψη ή γενικότερα θέματα ψυχικής υγείας που απασχολούν τον ίδιο ή πρόσωπα του περιβάλλοντός του, μπορεί να τηλεφωνήσει στη Γραμμή Βοήθειας.

Αρχές λειτουργίας

• - Οι συνομιλίες είναι ανώνυμες και εμπιστευτικές.
• - Ο χειρισμός των θεμάτων διέπεται από σεβασμό στην προσωπικότητα και
    στα δικαιώματα του ανθρώπου που καλεί.
• - Δεν ζητείται κανένα άλλο προσωπικό στοιχείο πέρα από εκείνα που είναι
    απαραίτητα για την παροχή της κατάλληλης υποστήριξης και βοήθειας.
• - Στο τέλος της κάθε συνομιλίας καταγράφονται, ανώνυμα κι εμπιστευτικά
    πάντα, κάποιες πληροφορίες που θα επιτρέψουν τη διεξαγωγή
    συμπερασμάτων και τη βελτίωση των υπηρεσιών της Γραμμής.

[samsympan]

9 ώρες πρίν, Espérance2 είπε:

Βοήθεια!

Φοβάμαι ότι θα κάνω κακό στα παιδιά μου. Σίγουρα τους κάνω με το να με βλέπουν να κλαίω κ να τσιριζω συνεχώς.

Είμαι κουρασμένη και εξαντλημένη.

Έχω δύο μωρά, το ένα 1,5 έτους και το άλλο νεογέννητο. Είμαι μόνη χωρίς βοήθεια. Λόγω δουλειάς βλέπουμε το σύζυγο λίγα απογευματα την εβδομάδα. Δεν μένει καν στο σπίτι.

Δεν έχω κοιμηθεί απ' όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί κι αυτό με κάνει χειρότερα σίγουρα.

Που μπορώ να απευθυνθώ για ψυχιατρική βοήθεια δωρεάν; Τα οικονομικά μας είναι χάλια (για αυτό δεν μπορώ να έχω και πληρωμένη βοήθεια στο σπίτι)

Σας ευχαριστώ

Κάντε άμεσα χρήση των υπηρεσιών που υπάρχουν (σας πρότεινε αρκετές ο @Συντονιστής Περιεχομένου).

Επίσης επικοινωνήστε το ζήτημα σας χωρίς δισταγμό με τον γυναικολόγο σας και τον παιδίατρο σας. Με τους οποίους ούτως ή άλλως έχετε συχνή επικοινωνία ως λεχωίδα με νεογέννητο. Είναι πρώτη προτεταιότητα τους να σας ακούσουν, να σας ενημερώσουν και να σας κατευθύνουν καταλλήλως. 

Μιλήστε στους ειδικούς. Μην υποφέρετε για μια κατάσταση η οποία είναι διαχειρίσιμη.

Εύχομαι να σας ζήσουν και σύντομα να ζείτε κι εσείς την ζωή σας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.