Επιθυμία για τρίτο παιδί

[mama16]

@samsympanθα περιμένω νέα σου, πες κάτι καλό μπας κ κάνω κ εγώ!!!  

@little lambθα περιμένω κ από σένα να γράψεις νέα, φαντάζομαι τώρα θα είσαι ακόμα δύσκολα. Δεν είναι εύκολη η προσαρμογή, μετά το εξάμηνο όμως όλα γίνονται ευκολότερα!

[Mama_Anesti_]

@little lamb και @samsympan να σας ζήσουν τα μωράκια σας! Να χαίρεστε τις οικογένειες σας! 

 

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία και πολλά χαμόγελα! 

[little lamb]

Ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές!

 

Όσο για την εμπειρία, ηταν πολυ πιο δύσκολη γέννα από την πρώτη φορά απο πλευράς πόνου (δεν έκανα εγκαίρως την επισκληριδειο) λόμως διήρκεσε ελάχιστα, κάπου μεταξύ 4 και 5 ωρών. Με έβαλε με πρόκληση γιατί απ'ο,τι είπε έβλεπε χαμηλούς παλμούς-χαμηλη κινητικότητα. Είχα άγχος μην καταλήξει σε καισαρική όπως λένε για τις προκλήσεις αλλά τελικά όχι μόνο πέτυχε φυσιολογικά αλλά πήγε και υπερβολικά γρήγορα. 

Τώρα δυσκολευόμαστε λίγο λόγω κακής πρόσληψης βάρους όπως και στο πρώτο παιδί, αλλά τις τελευταίες 3-4 μέρες πάει καλύτερα, σχεδόν φτάσαμε το βάρος γεννησης. Γενικά η αϋπνια βαράει κόκκινο, αλλά θα περάσει!

 

[λουκουμαδάκι]

On 31/12/2022 at 12:32 ΜΜ, samsympan είπε:

Καλημέρα!

Επειδή κάποια στιγμή είναι πιθανό να postάρω κάτι σχετικό και οι χρήστες που με γνωρίζουν να αναρωτηθούν... ήρθε στον κόσμο το 3ο παιδάκι μας. Η κύηση ήταν ένα ταξίδι με κούραση, αγωνία, δυσάρεστα απρόοπτα αλλά και μεγάλη επιθυμία και προσμονή για το μωρό αυτό.

Εύχομαι ο καινούριος χρόνος να φέρει υγεία, χαρά και ευημερία σε όλους! Να έχετε μια όμορφη Πρωτοχρονιά!

Καλωσήρθε το μωράκι σας , πάντα με υγεία αγάπη και χαρά! Καλή χρονιά εύχομαι να ξεκουράζεσαι όσο μπορείς! 

On 31/12/2022 at 8:41 ΜΜ, little lamb είπε:

 

Ναι!! Γέννησα κι εγώ στις αρχές του μήνα κ δεν πρόλαβα καθόλου να μπω να γράψω! Προσπαθουμε ακόμα να προσαρμοστούμε. Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους!

Πάντα με υγεία και αγάπη και χαρά, να το χαίρεστε και αυτό το 'προβατάκι'! 

 

Γράψτε μας λεπτομέρειες όποτε μπορέσετε! 

[Lenia16]

Να σας ζήσουν τα μωρά κορίτσια!!Γερά και τυχερά!

@samsympan

@little lamb

[samsympan]

On 31/12/2022 at 4:51 ΜΜ, mama16 είπε:

Να σου ζήσει το μωράκι σου, να είναι γερό κ τυχερό κ υγεία σε όλους!!! Καλή χρονιά να έχετε!!

 

Πως είναι η ζωή με 3 παιδιά.

Καλημέρα! Ήθελα καιρό να σου απαντήσω.

Ελπίζω όλα να πηγαίνουν κατ'ευχήν!

Εγώ με το 3ο παιδί έχω ξεμωραθεί που λέμε. Έχω πάθει έρωτα με το μωρουδέλι. Είμαι και 42 θα μπορούσα να είμαι και -γκουχ γουχ- γιαγιά του τέλοσπάντων.

- Οπότε αρχικά έχω να σου πω, πως όταν το παιδί έρχεται στη ζωή μας ως αποτέλεσμα συνειδητής απόφασης, φέρνει ευτυχία.

-Έπειτα φέρνει και πολλλήήή κούραση.

ΑΛΛΑ το σώμα έχει εξασκηθεί πλέον από τα προηγούμενα παιδιά και αντέχει και τα ξενύχτια και την σωματική ταλαιπωρία και όλα.

ΟΜΩΣ για τον πρώτο καιρό χρειάζεσαι οπωσδήποτε βοήθεια για να έχεις κι εσύ ένα κάπως καλό επίπεδο καθημερινότητας και επίσης πολύ σημαντικό, να έχουν και τα μεγαλύτερα παιδάκια (που όμως είναι παιδιά ακόμη κι αυτά κι έχουν πέρα από τις βασικές ανάγκες και ανάγκες συναισθηματικές, ψυχαγωγίας, κλπ). Εμείς για τους πρώτους 6μήνες περίπου είχαμε βοήθεια κοπέλα που αναλάμβανε τα πηγαινέλα των μεγαλυτέρων σχολεία/δραστηριότητες/βόλτα, τα διαβάσματα και την ψυχαγωγία τους (πολύ σημαντικό να μην νιώθουν τα μεγαλύτερα εγκλωβισμένα σε 4 τοίχους με μαμά όσο να'ναι ταλαιπωρημένη και μωρό που φυσικά χρειάζεται αποκλειστικότητα).

- Επίσης να είσαι έτοιμη και για μια κρίση που είναι πολύ πιθανό να περάσουν τα μεγαλύτερα. Το καθένα με τον τρόπο του. Αν συμβεί είναι φυσιολογικό. Είναι υγιές. Μην το καταπνίξεις. Προσπάθησε να το διαχειριστείς-είτε με ψυχραιμία. Εμάς η πρώτη κόρη (7μισι περίπου) βρήκε γρήγορα τη νέα της θέση ως "η μεγάλη αδερφή". Η δεύτερη (4μισι περίπου) το παλεύει ως "η μεσαία αδερφή". Ζορίζεται. Ζηλεύει. Νιώθει παραγκωνισμένη. Από εκεί που ήταν το μωρό μας... τώρα έγινε και αυτή "η μεγάλη/υ-τερη". Δεν της είναι εύκολο και το κατανοώ. Την συμπονώ πολύ

Αγάπη και υπομονή.

- Ωστόσο εδώ να πω ακόμη ότι παρά τις πρακτικές και συναισθηματικές δυσκολίες όπως και για εμάς τους γονείς έτσι και για τα μεγαλύτερα παιδιά, το μωρό είναί ένα "δώρο"(μεταφορικά εννοώ φυσικά). Δώρο σοφίας και ψυχικής άσκησης και πνευματικής ευφορίας. Και πολλά θα μπορούσα να σου πω για αυτό.

Θα σου στείλω κι άλλα αν θες κάποια στιγμή.

Καλημέρα!

[mama16]

On 18/10/2023 at 12:07 ΜΜ, samsympan είπε:

Καλημέρα! Ήθελα καιρό να σου απαντήσω.

Ελπίζω όλα να πηγαίνουν κατ'ευχήν!

Εγώ με το 3ο παιδί έχω ξεμωραθεί που λέμε. Έχω πάθει έρωτα με το μωρουδέλι. Είμαι και 42 θα μπορούσα να είμαι και -γκουχ γουχ- γιαγιά του τέλοσπάντων.

- Οπότε αρχικά έχω να σου πω, πως όταν το παιδί έρχεται στη ζωή μας ως αποτέλεσμα συνειδητής απόφασης, φέρνει ευτυχία.

-Έπειτα φέρνει και πολλλήήή κούραση.

ΑΛΛΑ το σώμα έχει εξασκηθεί πλέον από τα προηγούμενα παιδιά και αντέχει και τα ξενύχτια και την σωματική ταλαιπωρία και όλα.

ΟΜΩΣ για τον πρώτο καιρό χρειάζεσαι οπωσδήποτε βοήθεια για να έχεις κι εσύ ένα κάπως καλό επίπεδο καθημερινότητας και επίσης πολύ σημαντικό, να έχουν και τα μεγαλύτερα παιδάκια (που όμως είναι παιδιά ακόμη κι αυτά κι έχουν πέρα από τις βασικές ανάγκες και ανάγκες συναισθηματικές, ψυχαγωγίας, κλπ). Εμείς για τους πρώτους 6μήνες περίπου είχαμε βοήθεια κοπέλα που αναλάμβανε τα πηγαινέλα των μεγαλυτέρων σχολεία/δραστηριότητες/βόλτα, τα διαβάσματα και την ψυχαγωγία τους (πολύ σημαντικό να μην νιώθουν τα μεγαλύτερα εγκλωβισμένα σε 4 τοίχους με μαμά όσο να'ναι ταλαιπωρημένη και μωρό που φυσικά χρειάζεται αποκλειστικότητα).

- Επίσης να είσαι έτοιμη και για μια κρίση που είναι πολύ πιθανό να περάσουν τα μεγαλύτερα. Το καθένα με τον τρόπο του. Αν συμβεί είναι φυσιολογικό. Είναι υγιές. Μην το καταπνίξεις. Προσπάθησε να το διαχειριστείς-είτε με ψυχραιμία. Εμάς η πρώτη κόρη (7μισι περίπου) βρήκε γρήγορα τη νέα της θέση ως "η μεγάλη αδερφή". Η δεύτερη (4μισι περίπου) το παλεύει ως "η μεσαία αδερφή". Ζορίζεται. Ζηλεύει. Νιώθει παραγκωνισμένη. Από εκεί που ήταν το μωρό μας... τώρα έγινε και αυτή "η μεγάλη/υ-τερη". Δεν της είναι εύκολο και το κατανοώ. Την συμπονώ πολύ

Αγάπη και υπομονή.

- Ωστόσο εδώ να πω ακόμη ότι παρά τις πρακτικές και συναισθηματικές δυσκολίες όπως και για εμάς τους γονείς έτσι και για τα μεγαλύτερα παιδιά, το μωρό είναί ένα "δώρο"(μεταφορικά εννοώ φυσικά). Δώρο σοφίας και ψυχικής άσκησης και πνευματικής ευφορίας. Και πολλά θα μπορούσα να σου πω για αυτό.

Θα σου στείλω κι άλλα αν θες κάποια στιγμή.

Καλημέρα!

Ναι εννοείται να μου στείλεις, με ενδιαφέρει πολύ το θέμα... Σε 2 μήνες από τώρα θα είμαι κ εγώ τριτεκνη μαμά με ότι αυτό συνεπάγεται. Κ τα παιδιά μου έχουν περίπου την ηλικία των παιδιών σου. Όταν γεννηθεί η μπέμπα, η μεγάλη μου θα είναι 7 και ο μικρός μου 4,5. Είμαι σίγουρη για την ζήλια.. Ιδιαίτερα απ' τον μικρό.. Τέλη Μαίου σταμάτησα κ την δουλειά κ από τότε έχει κολλήσει ακόμα περισσότερο επάνω μου, ειδικά αυτός. Δεν θέλει να φεύγω λεπτό από κοντά του, στην γιαγιά μπορεί να πάει με τα χίλια ζόρια ( που έχουμε καιρό να τους αφήσουμε), ακόμα κ στον σύζυγό αν χρειαστεί να φύγω για μια ωρίτσα δεν θέλει. Θα κάτσει βέβαια χωρίς κλάματα αφότου μου έχει βγάλει την πίστη προηγουμένως.. Κ το κακό είναι ότι σχολείο ακόμα δεν άρχισε μπας κ συνηθίζει λόγω των πλημμυρών που υπέστη στα μέρη μου..

 

Ελπίζω όλα καλά να πάνε κ σε μένα με τον ερχομό του μωρού..

[samsympan]

Πολύ χαίρομαι που όλα εξελίσσονται ομαλά με το μωράκι!

Λυπάμαι που ζήσατε αυτή τη μεγάλη καταστροφή. Δεν μπορώ καν να φανταστώ πόσο δύσκολο ήταν/είναι. Δεν έχω λόγια.

 

Ναι, τα παιδιά μας είναι συνομίλικα. Και ναι πιθανόν ο γιος σου να περάσει μια middle child crisis. Αλλά ok, ψυχραιμία. Με τον καιρό θα ισσορροπήσει. Όντως το σχολείο - οι δραστηριότητες και οι παρέα με συγγενείς-φίλους βοηθάνε να μην εγκλωβίζονται τα μεγαλύτερα αδερφάκια στον "πόνο" τους που ήρθε κι άλλο μωρό να τους "κλέψει" τη μαμά. Εύχομαι να επιστρέψετε σύντομα σε μια κανονικότητα.

 

Επίσης ήθελα να σου πω και κάτι ακόμη. Τον πρώτο καιρό, επειδή λογικά θα έχεις σχεδόν κατά αποκλειστικότητα τη φροντίδα του μωρού. Συν την ταλαιπωρία της λεχώνας. Και αναπόφευκτα τα μεγαλύτερα θα μπαίνουν σε 2η μοίρα κάποιες φορές μέσα στη μέρα. Θα υπάρξουν στιγμές που θα νιώθεις τύψεις και που πχ ενώ το μωρό κοιμάται κι εσύ είσαι κατάκοπη και έχεις ανάγκη λίγο ύπνο, μια φωνή μέσα σου θα λέει "Σήκω! Πήγαινε με τα μεγαλύτερα να παίξετε και μαζί λίγο. Να τους αφιερώσεις λίγο χρόνο! Τι μάνα είσαι εσύ;!". Εγώ την άκουγα. Και ok. Θα το κάνεις κι ας σέρνεσαι. Αλλά κάποιες στιγμές βάλε τη φωνή στο mute. Και διώξε τις τύψεις. Τα μεγάλα σου θα περάσουν μια χαρά και μεταξύ τους. Και ας υπάρχουν και προστριβές. Θα δεθούν κιόλας περισσότερο. Κι εσύ δεν έκανες κάτι κακό με το να επιθυμείς να κλείσεις λίγο τα μάτια σου να ξεκουραστείς ή να πας για 10' να περπατήσεις ή ότι άλλο νιώθεις να έχεις ανάγκη. Είναι ok.

Θα βοηθήσει πολύ αυτό που σου έγραψα και παραπάνω, να έχεις κοντά άνθρωπο καλό εμπιστοσύνης που να τον αγαπάνε τα μεγάλα και να περνάνε χρόνο μαζί μέσα στη μέρα. Να περνάνε κι αυτά ωραία, κι εσύ να είσαι ήρεμη ότι ακόμη κι αν εσύ δεν είσαι δίπλα, δεν είναι παραγκωνισμένα. 

Αν έχεις άνθρωπο για τον πρώτο καιρό έστω για κάποιες ώρες τουλάχιστον, μέχρι να ανακτήσεις δυνάμεις, είναι ευτύχημα.

Εγώ στο 1ο και 2ο παιδί δεν είχα και πέρασα και ζόρικες στιγμές. Στο 3ο ευτυχώς υπήρξε βοήθεια με τα μεγάλα τον πρώτο καιρό. Για δουλειές σπιτιού, μαγειρέματα, κλπ δεν υπήρχε (εκτός από κάποιες φορές που είχαμε φαγητό από γιαγιά). Αλλά τουλάχιστον ήξερα ότι οι μεγάλες ήταν κάποιες ώρες την μέρα παιχνίδια και χαρές. Ψυχολογικά με βοήθησε πολύ. 

[mama16]

19 ώρες πρίν, samsympan είπε:

Πολύ χαίρομαι που όλα εξελίσσονται ομαλά με το μωράκι!

Λυπάμαι που ζήσατε αυτή τη μεγάλη καταστροφή. Δεν μπορώ καν να φανταστώ πόσο δύσκολο ήταν/είναι. Δεν έχω λόγια.

 

Ναι, τα παιδιά μας είναι συνομίλικα. Και ναι πιθανόν ο γιος σου να περάσει μια middle child crisis. Αλλά ok, ψυχραιμία. Με τον καιρό θα ισσορροπήσει. Όντως το σχολείο - οι δραστηριότητες και οι παρέα με συγγενείς-φίλους βοηθάνε να μην εγκλωβίζονται τα μεγαλύτερα αδερφάκια στον "πόνο" τους που ήρθε κι άλλο μωρό να τους "κλέψει" τη μαμά. Εύχομαι να επιστρέψετε σύντομα σε μια κανονικότητα.

 

Επίσης ήθελα να σου πω και κάτι ακόμη. Τον πρώτο καιρό, επειδή λογικά θα έχεις σχεδόν κατά αποκλειστικότητα τη φροντίδα του μωρού. Συν την ταλαιπωρία της λεχώνας. Και αναπόφευκτα τα μεγαλύτερα θα μπαίνουν σε 2η μοίρα κάποιες φορές μέσα στη μέρα. Θα υπάρξουν στιγμές που θα νιώθεις τύψεις και που πχ ενώ το μωρό κοιμάται κι εσύ είσαι κατάκοπη και έχεις ανάγκη λίγο ύπνο, μια φωνή μέσα σου θα λέει "Σήκω! Πήγαινε με τα μεγαλύτερα να παίξετε και μαζί λίγο. Να τους αφιερώσεις λίγο χρόνο! Τι μάνα είσαι εσύ;!". Εγώ την άκουγα. Και ok. Θα το κάνεις κι ας σέρνεσαι. Αλλά κάποιες στιγμές βάλε τη φωνή στο mute. Και διώξε τις τύψεις. Τα μεγάλα σου θα περάσουν μια χαρά και μεταξύ τους. Και ας υπάρχουν και προστριβές. Θα δεθούν κιόλας περισσότερο. Κι εσύ δεν έκανες κάτι κακό με το να επιθυμείς να κλείσεις λίγο τα μάτια σου να ξεκουραστείς ή να πας για 10' να περπατήσεις ή ότι άλλο νιώθεις να έχεις ανάγκη. Είναι ok.

Θα βοηθήσει πολύ αυτό που σου έγραψα και παραπάνω, να έχεις κοντά άνθρωπο καλό εμπιστοσύνης που να τον αγαπάνε τα μεγάλα και να περνάνε χρόνο μαζί μέσα στη μέρα. Να περνάνε κι αυτά ωραία, κι εσύ να είσαι ήρεμη ότι ακόμη κι αν εσύ δεν είσαι δίπλα, δεν είναι παραγκωνισμένα. 

Αν έχεις άνθρωπο για τον πρώτο καιρό έστω για κάποιες ώρες τουλάχιστον, μέχρι να ανακτήσεις δυνάμεις, είναι ευτύχημα.

Εγώ στο 1ο και 2ο παιδί δεν είχα και πέρασα και ζόρικες στιγμές. Στο 3ο ευτυχώς υπήρξε βοήθεια με τα μεγάλα τον πρώτο καιρό. Για δουλειές σπιτιού, μαγειρέματα, κλπ δεν υπήρχε (εκτός από κάποιες φορές που είχαμε φαγητό από γιαγιά). Αλλά τουλάχιστον ήξερα ότι οι μεγάλες ήταν κάποιες ώρες την μέρα παιχνίδια και χαρές. Ψυχολογικά με βοήθησε πολύ. 

Η αλήθεια είναι ότι ήταν δύσκολο αυτό που ζήσαμε κ ψυχοφθόρο για τα παιδιά. Ακόμα το έχουν στο νου κ όταν βρέχει με ρωτάνε αν θα πλημμυρισσουμε.

 

Ελπίζω να πάνε όλα καλά με το νέο μέλος.. Όσο για τις τύψεις κλπ τις έζησα αρκετά με τον ερχομό του δεύτερου παιδιού μου, καθημερινά με έπιαναν τα κλάματα γιατί σκεφτόμουν πόσο δύσκολο ήταν για την μεγάλη... Ελπίζω στο τρίτο να έχω λιγότερες τύψεις κ λιγότερα ξεσπάσματα απ' την μεριά τους!

[Sentir...natureza]

On 21/10/2023 at 10:48 ΠΜ, mama16 είπε:

 Όταν γεννηθεί η μπέμπα, η μεγάλη μου θα είναι 7 και ο μικρός μου 4,5. Είμαι σίγουρη για την ζήλια.. Ιδιαίτερα απ' τον μικρό..

Κι εγω ημουν σιγουρη οτι ο μικρος θα ζηλευει (έδειχνε και σημαδια οταν ημουν εγκυος πχ κρατουσε τα κακα του κλπ) αλλα τελικα την λατρεψε πιο πολυ κι απ'τον μεγαλο. Ιδιες ηλικιες κι εμενα, ο μεγαλος 7,5, ο μικρος 4,5 και η μικρουλα μας 3 μηνων. Ολη την ωρα θελει να την χαιδευει, να της μιλαει, να της κανει αστεια...αφου καμια μου ερχεται να του πω να την αφησει λιγο ήσυχη επιτελους   Καμια φορα τα παιδακια μας μας εκπλησσουν! Με το καλο να γινεις κι εσυ τριτεκνη! Καλη δυναμη σε όλες!

[mama16]

4 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Κι εγω ημουν σιγουρη οτι ο μικρος θα ζηλευει (έδειχνε και σημαδια οταν ημουν εγκυος πχ κρατουσε τα κακα του κλπ) αλλα τελικα την λατρεψε πιο πολυ κι απ'τον μεγαλο. Ιδιες ηλικιες κι εμενα, ο μεγαλος 7,5, ο μικρος 4,5 και η μικρουλα μας 3 μηνων. Ολη την ωρα θελει να την χαιδευει, να της μιλαει, να της κανει αστεια...αφου καμια μου ερχεται να του πω να την αφησει λιγο ήσυχη επιτελους   Καμια φορα τα παιδακια μας μας εκπλησσουν! Με το καλο να γινεις κι εσυ τριτεκνη! Καλη δυναμη σε όλες!

Πολύ χάρηκα με αυτά που έγραψες, μακάρι να είναι κ σε μένα έτσι.. Να σου ζήσει το μωράκι σου!!

[Sentir...natureza]

πρίν από 39 λεπτά , mama16 είπε:

Πολύ χάρηκα με αυτά που έγραψες, μακάρι να είναι κ σε μένα έτσι.. Να σου ζήσει το μωράκι σου!!

Ευχαριστω πολυ! Στο ευχομαι να ειναι και σε σενα ετσι! Φυσικα πιστευω οτι και η προετοιμασια παιζει πολυ σημαντικο ρολο πχ διαβαζαμε βιβλια (και παιδικα και επιστημονικα) για την εγκυμοσυνη κλπ, τους εδειξα βιντεο, γενικως τους εβαζα στην ολη διαδικασια. Εβγαζε λιγη ζηλια πριν γεννησω (πχ στον υπερηχο) αλλα μολις γεννηθηκε τρελαθηκε με το ποσο μικρουλα και γλυκουλα ηταν! Και ακομη κι αν του λειπω πολυ γιατι ακομη ειμαι αρκετα κολλημενη με την μικρη, δεν εχει βγαλει ζηλια πανω της.

[samsympan]

@Sentir...natureza να σας ζήσει! Εύχομαι υγεία και αγάπη στην οικογένεια σας. Χάρηκα πολύ!

1 ώρα πρίν, Sentir...natureza είπε:

Εβγαζε λιγη ζηλια πριν γεννησω (πχ στον υπερηχο) αλλα μολις γεννηθηκε τρελαθηκε με το ποσο μικρουλα και γλυκουλα ηταν! Και ακομη κι αν του λειπω πολυ γιατι ακομη ειμαι αρκετα κολλημενη με την μικρη, δεν εχει βγαλει ζηλια πανω της.

Ήθελα εδώ να διευκρινήσω το εξής. Μιας και είπα ότι το μεσαίο μας παιδί περνάει μια μίνι κρίση με το μωρό και ζηλεύει. Όντως συμβαίνει ΑΛΛΑ δεν έχει εκφράσει ποτέ άρνητικό συναίσθημα άμεσα προς το μωρο (μια φορά μόνο μια κουβεντούλα έχει πει). Κι εμάς το αγκαλιάζει και το φιλάει συνεχώς (αν και κάπως ατσούμπαλα και εν μέρει θεωρώ εσκεμμένα... δηλαδή την αγκαλιάζει λίγο σφιχτά ή της πιάνει το κεφαλάκι/το πρόσωπο ή θα την αγκαλιάσει με φόρα και το μωρό θα χάσει την ισορροπία του...καταλαβαίνετε). Τέλοσπάντων όμως τα συναισθήματα που εκφράζει είναι θετικά. ΠΑΡΟΛΑΥΤΑ έχει μέσα στη μέρα κάποια ξεσπάσματα προς εμάς τους γονείς και προς την αδερφή της, γκρίνιες-παράπονα-κλάματα-φωνές που δεν τα είχε πριν. Κοντρολάρει τον εαυτό της γρήγορα και επανέρχεται ευτυχώς. Εγώ το αποδίδω στην προσπάθεια της να βρει τη θέση της στην οικογένεια. Εκεί που ήταν το μωρό μας, το μικρό μας, δεν είναι πια και δεν της είναι ευχάριστο το καταλαβαίνω.

Όπως και να έχει όμως ναι δίκιο έχει η @Sentir...natureza φυσικά και δεν είναι βέβαιο ότι θα εκφράσει το αδερφάκι ζήλια. Εγώ ήθελα να πω πως αν, αν εκφράσει, είναι ok. Αγάπη και ψυχραιμία και θα περάσει κι αυτή η φάση.

[Sentir...natureza]

πρίν από 11 λεπτά , samsympan είπε:

@Sentir...natureza να σας ζήσει! Εύχομαι υγεία και αγάπη στην οικογένεια σας. Χάρηκα πολύ!

Ήθελα εδώ να διευκρινήσω το εξής. Μιας και είπα ότι το μεσαίο μας παιδί περνάει μια μίνι κρίση με το μωρό και ζηλεύει. Όντως συμβαίνει ΑΛΛΑ δεν έχει εκφράσει ποτέ άρνητικό συναίσθημα άμεσα προς το μωρο (μια φορά μόνο μια κουβεντούλα έχει πει). Κι εμάς το αγκαλιάζει και το φιλάει συνεχώς (αν και κάπως ατσούμπαλα και εν μέρει θεωρώ εσκεμμένα... δηλαδή την αγκαλιάζει λίγο σφιχτά ή της πιάνει το κεφαλάκι/το πρόσωπο ή θα την αγκαλιάσει με φόρα και το μωρό θα χάσει την ισορροπία του...καταλαβαίνετε). Τέλοσπάντων όμως τα συναισθήματα που εκφράζει είναι θετικά. ΠΑΡΟΛΑΥΤΑ έχει μέσα στη μέρα κάποια ξεσπάσματα προς εμάς τους γονείς και προς την αδερφή της, γκρίνιες-παράπονα-κλάματα-φωνές που δεν τα είχε πριν. Κοντρολάρει τον εαυτό της γρήγορα κο επανέρχεται ευτυχώς. Εγώ το αποδίδω στην προσπάθεια της να βρει τη θέση της στην οικογένεια. Εκεί που ήταν το μωρό μας, το μικρό μας, δεν είναι πια και δεν της είναι ευχάριστο το καταλαβαίνω.

Όπως και να έχει όμως ναι δίκιο έχει η @Sentir...natureza φυσικά και δεν είναι βέβαιο ότι θα εκφράσει το αδερφάκι ζήλια. Εγώ ήθελα να πω πως αν, αν εκφράσει, είναι ok. Αγάπη και ψυχραιμία και θα περάσει κι αυτή η φάση.

Εννοειται οτι εκφραζεται πιο εντονα και με περισσοτερο θυμο! Σιγουρα αλλαζουν οι ισορροπιες και καλουνται να βρουν τη θεση τους. Ασε που ηταν πολυ μαζι μου ο μικρος και τωρα του λειπω, μου το λεει κιολας. Δεν εχει εκφρασει ομως επιθετικοτητα και ζηλια προς το μωρο, αυτο εννουσα. Καλα εκανες και το επισημανες!

[Super.mum]

On 21/10/2023 at 10:48 ΠΜ, mama16 είπε:

Ναι εννοείται να μου στείλεις, με ενδιαφέρει πολύ το θέμα... Σε 2 μήνες από τώρα θα είμαι κ εγώ τριτεκνη μαμά με ότι αυτό συνεπάγεται. Κ τα παιδιά μου έχουν περίπου την ηλικία των παιδιών σου. Όταν γεννηθεί η μπέμπα, η μεγάλη μου θα είναι 7 και ο μικρός μου 4,5. Είμαι σίγουρη για την ζήλια.. Ιδιαίτερα απ' τον μικρό.. Τέλη Μαίου σταμάτησα κ την δουλειά κ από τότε έχει κολλήσει ακόμα περισσότερο επάνω μου, ειδικά αυτός. Δεν θέλει να φεύγω λεπτό από κοντά του, στην γιαγιά μπορεί να πάει με τα χίλια ζόρια ( που έχουμε καιρό να τους αφήσουμε), ακόμα κ στον σύζυγό αν χρειαστεί να φύγω για μια ωρίτσα δεν θέλει. Θα κάτσει βέβαια χωρίς κλάματα αφότου μου έχει βγάλει την πίστη προηγουμένως.. Κ το κακό είναι ότι σχολείο ακόμα δεν άρχισε μπας κ συνηθίζει λόγω των πλημμυρών που υπέστη στα μέρη μου..

 

Ελπίζω όλα καλά να πάνε κ σε μένα με τον ερχομό του μωρού..

Πολύ χάρηκα για το μήνυμα που διάβασα !!!! Εύχομαι με το καλό το μωράκι σου να πάνε όλα καλά !!!!

[mama16]

8 ώρες πρίν, Super.mum είπε:

Πολύ χάρηκα για το μήνυμα που διάβασα !!!! Εύχομαι με το καλό το μωράκι σου να πάνε όλα καλά !!!!

Να σαι καλά κοπέλα μου... Κ εσείς ότι επιθυμείτε και υγεία στα μικρά σου! Εσύ που τα πέρασες πως είναι? Το μικρότερο παιδάκι σου πόσο είναι τώρα?

[Super.mum]

On 1/11/2023 at 8:27 ΜΜ, mama16 είπε:

Να σαι καλά κοπέλα μου... Κ εσείς ότι επιθυμείτε και υγεία στα μικρά σου! Εσύ που τα πέρασες πως είναι? Το μικρότερο παιδάκι σου πόσο είναι τώρα?

Αχ Άργησα να απαντήσω είχα καιρό να μπω στο φόρουμ. Καλή χρόνια σε όλους εύχομαι κιόλας με υγεία και αγάπη! Εμένα ο μικρότερος τώρα είναι 2 και γίνεται ένας χαμός στο σπίτι. Περισσότερο με ενοχλεί που τσακώνονται μεταξύ τους όλη την ώρα. Και ο μικρός που είναι 2 διεκδικεί πολύ τώρα και μου φαίνεται αν μεγαλώσει άλλο λίγο θα τους βάζει όλους κάτω και ας είναι πιο μικρός  

είναι δύσκολα θέλει υπομονή τι να κανείς. Αφού μπήκαμε στο χορό τώρα θα χορέψουμε!!