Τι εμπειρία ήταν ο τοκετός για εσάς? Π.Ο.Υ-Φροντιδα στο Φυσιολογικο Τοκετο

[zafiria]

Περιεργη εμπειρια θα ελεγα. Γιατι ενω ξεκινησαμε με το γιατρο μου να γεννησω με φυσιολογικο τοκετο, ενω μου σπασανε τα νερα και μου προκαλεσανε πονους, κι ενω βρισκομουν στην αιθουσα τοκετου περιπου 6 ωρες, το μωρακι δεν κατεβαινε και βρεθηκα στο κρεβατι του χειρουργειου. Ηθελα πολυ να γεννησω με φυσιολογικο τοκετο αλλα μολις μου δωσανε το γιο μου στην αγκαλια μου ξεχασα τους πονους και ολα. Ακομα δεν μπορω να χαρακτηρισω την εμπειρια μου. Δεν ηταν οτι καλυτερο αλλα ουτε και κατι τραγικο.

[patousaki mou]

"το πιο καλογραμμένο σενάριο στην ζωή μου..."

όλοι στον ρόλο τους άψογοι, και ο πρωταγωνιστής έκλεψε την παράσταση πρίν κάν εμφανιστεί....

μακάρι να μπορούσα να ξαναζήσω και πάλι αυτόν τον τοκετό με το ίδιο μωράκι...και να νιώσω και πάλι όπως εκείνη την στιγμή που τον κράτησα στην αγκαλιά μου... σε αγαπώ αγγελέ μου... σε ευχαριστώ για όλα...!!!!!!!

[efi-geo]

Το απόγευμα ένοιωσα τα πρώτα πονάκια (το κατάλαβα λόγω προηγούμενου τοκετού). ειδοποίησα το γιατρό μου και κατά τις 11.30 φτάσαμε στο μαιευτήριο. Οι πόνοι ήταν υποφερτοί και η διαδτολή ήταν 3-4 εκ. ταλαιπωρήθηκα όλο το βράδυ διότι το μωρό αναιβοκατέβαινε και δεν έλεγε να προχωρήσει ο τοκετός. Και πάλι οι πόνοι σχεδόν υποφερτοί, ανυπόφορο ήταν το ξενύχτι ξαπλωμένη ανάσκελα και σχεδόν ακινητοποιημένη να διψάω, να νυστάζω κ.τ.λ. στις 7.30 μου έσπασε τα νερά, είχα δύο πολύ δυνατούς πόνους που με έφτασαν στο σημείο να παρακαλάω τη μαία να κάνει κάτι να με βοηθήσει και 8.50 το πρωί κατάλαβα το μωρό να βγαίνει, δύο εξωθήσεις και τέλος. Χωρίς επισκληρίδιο αλλά ταλαιπωρήθηκα με τη νυχτερινή αναμονή!

[STELLINI2]

και τα δύο παιδιά μου τα γέννησα με ΦΤ. Στον γιο μου πόναγα 16 ώρες (19 από το σπάσιμο των νερών) και στην κόρη μου πόναγα 9 ώρες (10 από το σπάσιμο των νερών.

Ευχαριστώ μέχρι και σήμερα το γιατρό μου, στον οποίο είχα πει ότι ήθελα να γεννήσω φυδιολογικά και μου είχε πει να μην ανησυχώ.

Και τα δύο παιδιά δεν είχαν μπει στη λεκάνη καθόλου και ο γιατρός μου εξηγούσε ότι καθόλη τη διάρκεια του τοκετού, κατεβαίναν προς την έξοδο από πολύύύύύύ ψηλά και ότι δεν χρειαζόταν να αγχωθώ αφού ούτως ή άλλως δεν είχα διαστολή.

Η αλήθεια ειναι ότι είμαι πολύ ανθεκτική στον πόνο και δεν έβγαζα κιχ.

Η εμπειρία του ΦΤ μου είναι αξέχαστη και δεν θα την άλλαζα με τίποτα στον κόσμο !

[babycare]

Δυστυχώς δεν ήταν καλή εμπειρία.. Γέννησα με προγραμματισμένη καισαρική, αλλά κάτι έγινε με την επισκληρίδιο, δηλ κάτι έγινε σωστά με αποτέλεσμα την ώρα του χειρουργείου να πονάω πολύ! Ένιωθα τις κινήσεις του γιατρού σε μεγάλο βαθμό..Δεν ήταν πίεση που λένε ότι νιώθεις, μιλάμε για πόνο! Μου έκαναν ξυλοκαινες από ότι άκουσα να λένε εκείνη την ώρα.Τώρα βέβαια που θέλω και δεύτερο παιδί ανυπομονώ να το ξαναζήσω!

[barbitsa!!!]

Καλησπέρα κορίτσια, εγώ γέννησα πριν από περίπου 6 μήνες με καισαρική. Είχα ανεβάσει ζάχαρο και είχα πολυάμνιο (πολλά υγρά στην κοιλιά μου) και το μωρό δεν είχε πάρει θέση καθόλου. Να φανταστείτε 10 μέρες πριν γεννήσω το μωρό γύρισε με τα πόδια και 5 μέρες μετά ξανά με το κεφάλι. Παρόλα αυτά ούτε πόνεσα (με ραντεβού πήγα) καλά και μετά λίγο το φυγιολογικό μάλλον. Τέλεια όλα και το αντράκι μου ακόμα πιο τέλειο... Ε Ρ Ω Τ Α Σ ΜΙΛΑΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

ax ti oraia pou telika s phga

n ola kala.. makari otan erthei h ora mou na gennhso na ta katafero fobamai diafora ton pono ton tropo an tha pane ola kala kai tetoia opos oles mas

[tsalavouti]

Καλησπέρα κορίτσια, εγώ γέννησα πριν από περίπου 6 μήνες με καισαρική. Είχα ανεβάσει ζάχαρο και είχα πολυάμνιο (πολλά υγρά στην κοιλιά μου) και το μωρό δεν είχε πάρει θέση καθόλου. Να φανταστείτε 10 μέρες πριν γεννήσω το μωρό γύρισε με τα πόδια και 5 μέρες μετά ξανά με το κεφάλι. Παρόλα αυτά ούτε πόνεσα (με ραντεβού πήγα) καλά και μετά λίγο το φυγιολογικό μάλλον. Τέλεια όλα και το αντράκι μου ακόμα πιο τέλειο... Ε Ρ Ω Τ Α Σ ΜΙΛΑΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

[mariatsirou]

Τελεια εμπειρια!!!Δεν την αλλαζω με τιποτα!!!

[marina3]

Τις τελευταίες μέρες δεν άκουγα καλά το μωρό μου, είχαμε αγχωθεί, φοβόμασταν ότι κάτι είχε πάθει...τελικά ήταν λουροδεμένο.....όταν όμως άκουσα το κλάμα του και τον έφεραν στην αγκαλιά μου δεν υπήρχε ωραότερη στιγμή στη ζωή μου!!! Τότε τα ξεχνάς όλα....

[Jasmini]

Καλησπέρα!!

Εγώ έκανα καισαρική τομή με ραχιαία νάρκωση.

Θεωρώ ότι είναι η ομορφότερη εμπειρία της ζωής μου...μόνο από την άποψη ότι αντίκρυσα πρώτη φορά τα μωρά μου!!

Από την άλλη πάλι, είχα αρκετό άγχος, δυσκολίες στην νάρκωση, ακατάσχετη αιμοραγία...γενικώς εκείνη τη στιγμή είπα ότι δεν θα κάνω άλλα παιδιά

Βέβαια είχα τρομερή υποστήριξη και εμψύχωση από τον μαιευτήρα μου και του είχα και εμπιστοσύνη απόλυτη, γι' αυτό και το ξεπέρασα σύντομα!!!

Και ναι, θα το ξαναπερνούσα και ας ήταν πάλι δύσκολο...!!!!

[pokopikos]

Ηταν ότι καλύτερο έχω ζήσει.Δεν θα άλλαζα τίποτα.

[zoniadim]

Αν και μου προέκυψε η καισαρική τελευταία στιγμή, τελικά ήταν μοναδική εμπειρία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη στιγμή που είδα το παιδί μου, περιτυλιγμένο σαν πακέτο με τον ομφάλιο λώρο!...

[kikileuteris]

Η πρώτη μου καισαρική ήταν τέλεια...ποτέ δε θα ξεχάσω τη στιγμή που άκουσα το κλάμα του, που μου τον έφεραν πριν ακόμη τον κάνουν μπάνιο με το σμήγμα, που έκλαιγε και φαίνονταν τα ούλα του...αξίζει τα πάντα για μένα αυτή τη στιγμή.

 

Η δεύτερη καισαρική μου ήταν τραυματική εμπειρία.Από λάθος του αναισθησιολόγου, μου έκαναν ολική, όπου κοιμήθηκα κλαίγοντας και ξύπνησα κλαίγοντας..Δυστυχώς τη μπουμπού μου την είδα μετά από αρκετές ώρες...

[PEPI1979]

Εγώ γέννησα στο ¨ελενα με καισαρική .'Ηθελα με φυσιολογικό τοκετό αλλά ήταν τυλιγμένο στον αυχένα και δεν ήθελα να το ταλαιπωρήσω ... Δεν θα άλλαζα τίποτα γιατί όλα ήταν μια χαρά .

[dwraki]

κι εγω με καισαρικη γεννησα γιατι το μωρακι μου ηταν προωρακι 32εβδ

και ηταν αρκετα μικρουλης για να τον ταλαιπωρήσουμε με φ.τ.

παρολο την προωροτητα ηταν μια υπεροχη εμπηρια!!!!!

[maria25]

ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ Φ.Τ.ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΙΩΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΠΤ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΖΗΣΩ...

[Smouts]

Γέννησα με φυσιολογικο τοκετο χωρις επισκληρήδιο μεσα σε 5 ωρες απο την ωρα που καταλαβα οτι ξεκινησε ο τοκετος.

 

Ολα έγιναν φυσιολογικοτατα, καθως πηγα στο μαιευτηριο με πονους ανα πενταλεπτο και σπασμενα νερα απο το σπιτι και δεν χρειαστηκα ουτε κλισμα ουτε τίποτα που θα με εκανε να αισθανθω αβολα καθως η φυση προνοει (με το που εσπασαν τα νερα, πήγα κατευθειαν και τουαλετα).

Οποτε πηγα χαλαρή, ανετη και με πολύ καλή διάθεση (το τονιζω αυτό γιατί νομιζω ειναι παρα πολύ σημαντικο κατα την ώρα του τοκετού) και νομιζω οτι γι αυτο το μωρο μου γεννήθηκε τοσο γρήγορα.

Σε 3 ωρες απο την ωρα που μπηκα στο μαιευτηριο και με 3 μολις εξωθήσεις.

Ειχε ερθει η ωρα του να βγει και ολα πηγαν ΤΕΛΕΙΑ.

Ήταν και νύχτα, κατακαλόκαιρο (νέεεεκρα στο μαιευτήριο) επικρατουσε μια γενικοτερη ηρεμια. Ο γιατρός ξεκουραστος και χαλαρός (μολις ειχε γυρισει απο τις διακοπες του).

Αυτό που δεν ήθελα με τίποτα ήταν να παω με ραντεβου να γεννήσω. Ημουν σίγουρη οτι θα πηγαινα αϋπνη απο την αγωνία.

Και ευτυχως το μωρακι μου βοήθησε πολύ τη μανούλα. Την έπιασε στον ύπνο (κυριολεκτικά). Παντως αϋπνη με άφησε... Μια ώρα ειχα προλαβει να κοιμηθώ...

Μακαρι ολες οι γυναικες να εχουν μια τοσο ομορφη γεννα που θα θυμουνται ως την καλυτερη στιγμή στη ζωή τους όπως εγω.

[νανσυ2]

τραυματικη εμπειρια,γεννγ=ησα προωρα με αιμορραγια,κοντεψα να πεθανω απο το αιμα κ γω κ το ενα απο τα τρια μωρα μου.λιγι πριν κοιμηθω ο γιατρος μου ειπε νανσυ 50-50 οτι γινει με τα μωρα,κ εξω στη μαμα μου οτι πρεπει να γεννησω τωρα γιατι πρωτα ειναι η νανσυ κ μετα τα μωρα,οποτε καταλαβαινετε τι νιωθω οταν τα σκεφτομαι......

[Erinnye]

Γεννησα φυσιολογικα αλλα μπορω να πω οτι ειχα πολυ αγχος. με επιασαν οι πονοι 8-9 το βραδυ και μεχρι να σπασουν τα νερα φοβομουν πολυ!!! νομιζα οτι δεν θα αντεξω τον πονο, αλλα αφου εσπασαν στις 4 το πρωι μετα ολα εγιναν γρηγορα!!

Νιωθω πολυ τυχερη που ειχα διπλα μου εναν γιατρο αψογο!!! τελικα γεννησα στισ 7:30 χωρις κανενα παυσιπονο και η αδερφη μου γελουσε μαζι μου γιατι η πρωτη μου κουβεντα εξω απο το δωματιο τοκετου ηταν "ενταξει δεν ηταν και τιποτα εε??"

[Sofia-posi]

Διάβασα όλα αυτά που γράφει η summerinxs για το τι λέει ο Π.Ο.Υ για τη γέννα κ συνειδητοποιώ ότι κατά τύχη γέννησα φυσιολογικά κ όλα πήγαν σχετικά καλά.....

Το αποτέλεσμα του τοκετού - το παιδί μου - ήταν το μόνο πράγμα που έκανε αυτή τη διαδικασία 'ευχάριστη' αλλά όλα τα άλλα μου είχαν προκαλέσει απίστευτο άγχος - από την εκβιαστική εισαγωγή για πρόκληση τοκετού έως την έλλειψη της μαίας (που ΠΛΗΡΩΣΑ ΕΧΤΡΑ) τη στιγμή της γέννας - με αποτέλεσμα να μην γίνει τίποτα από αυτά που είχαμε πει με κυριότερο να μην μου βάλουν το αγοράκι μου στο στήθος μου να προσπαθήσει να θηλάσει: τον πήραν κ τον είδα το απόγευμα, ενώ γέννησα μεσημέρι!

[marroz90]

Γέννησα φυσιολογικά πριν 40 μέρες..Όλα ήταν τέλεια! Βέβαια τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ γρήγορα κ δεν κουράστηκα καθόλου..Ο γιατρός κ η μαία ήταν συνέχεια δίπλα μου όπως και ο άντρας μου..Λέγαμε ανέκδοτα, βλέπαμε tv και βγάζαμε φωτό κ βίντεο στην αίθουσα ωδινών και στην αίθουσα τοκετού πιο μετά! Αμέσως μου έδωσαν το μωρό μου για να θηλάσω..Το πήραν για λίγα λεπτά για να μετρήσουν ύψος κ βάρος και μετά μου τον έδωσαν πάλι για περίπου 40 λεπτά μέχρι να με ράψει ο γιατρός.Βλέπω τις φωτό τώρα κ συγκινούμαι πάρα πολύ..Τη μαία δεν την ήξερα, απλά έτυχε να έχει βάρδια εκείνη την ώρα κ έτυχε να τη στείλουν σε μένα! Πλέον είμαστε πολύ καλές φίλες και θα την έχω δίπλα μου κ στις επόμενες εγκυμοσύνες (Πρώτα ο Θεός!!!!!).

[χελωνιτσα]

και για μενα τα πραγματα ηταν αρκετα ευκολα.απο την αρχη ηθελα πολυ να γεννησω φυσιολογικα γιατι ηταν καλη εγκυμοσυνη και πιστευα πολυ στον εαυτο μου οτι μπορω να τα καταφερω. ετσι λοιπον γεννησα την κορη μου πολυ ευκολα.θυμαμαι οτι εσπρωξα 3-4 φορες και βγηκε.και στον γιο μου το ιδιο. και οι 2 γεννες μου ηταν εξπρες,μεσα σε 2 ωρες γεννησα. δεν μπορω να πω οτι δεν πονεσα γιατι στο δημοσιο νοσοκομειο δεν υπαρχει αναισθησια φυσικα.το μονο που θυμαμαι ηταν το ραψιμο παρα τη γεννα. ηταν ομορφες στιγμες και νομιζω οτι στο 2 παιδι καταλαβα τον τοκετο καλυτερα.στο πρωτο ενιωθα οτι επρεπε να κανω μια δουλεια και την φερω εις περας. θυμαμαι την ανακουφιση και την περηφανια που ενιωθα μετα την γεννα. απλα ειχα στο μυαλο μου μια γεννα πιο πολυπλοκη σαν αυτα που εβλεπα στην τηλεοραση στις ταινιες και απλα καταλαβα οτι ολη την δουλεια την κανουμε μονες μας και ποσο ρευστα ειναι τα πραγματα. ευκολα αλλα μπορουν σε μαι στιγμη να γινουν και επικινδυνα.

[kLiMt]

Παρόλο που ένιωσα τρελούς πόνους γιατί γέννησα φυσιολογικά και χωρίς επισκληρίδιο, ήταν ακριβώς έτσι όπως το ήθελα και δεν θα άλλαζα τίποτα στην εμπειρία του τοκετού της μικρής μου. Με βοήθησε πολύ η μαία μου και οι ανάσες, ήταν συγκλονιστικά!

[black_rose]

Είχα οξύ τοκετό.Απο τη στιγμή που μου έσπασαν τα νερά,ξεκίνησε η διαστολή που έγινε 10 σε χρόνο ρεκόρ.Γέννησα σε 40 λεπτά απο την ώρα που μου έσπασαν τα νερά!Χωρίς επισκληρίδιο γιατί δεν προλαβαίναμε,ευτυχώς πρόλαβε να έρθει ο γιατρός αλλιώς θα με ξεγεννούσε η μαία.Δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα στον τοκετό μου!Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία!Απλά αν κάνω δεύτερο παιδί...θα ήθελα επισκληρίδιο.

[viki35]

Οι γεννες μου ηταν ομορφες εμπειριες και οι 2 και οχι ιδιαιτερα επιπονες . Ο γιος μου γεννηθηκε χωρις προκληση , μονο φυσικη προκληση αφου ο γιατρος ειχε διαρρι3ει τους εμβρυακους υμενες με το χερι του (Δεν πονναει καθολου ) . Γεννησα μεσα σε 6-7 ωρες . Ηταν δυσκολουτσικος τοκετος γιατι το καμαρι μου ειχε σηκωμενα τα χερακια και ερχοτανε με το κεφαλι να κοιταει προς το πανω αλλα ο γιατρος μου ειναι κατα της καισαρικης ανευ λογου και αιτιας αμα δεν συντρεχουνε ιατρικοι λογοι και το παλεψε δυνατα και γεννησα φυσιολογικατα και σε λιγες ωρες .Εντα3ει πονεσα λιγακι αλλα σιγα αυτα μετα τα 3εχνας .

Στη δευτερη γεννα ειχα πρι3ει το γιατρο μου για προκλιση , ειχα φτασει 38 εβδομαδες με διαστολη 2 και ηθελα να εχω πληρη συγχρονισμο γιατι αγχωνομουνα για το ποτε θα παμε τον πιτσιρικα στο χωριο στην πεθερα μου . Οποτε και μπηκα για προκλιση σαββατο 25 οκτωβριου και γεννησα μεσα το πολυ σε 5 ωρες , πανευκολα και χωρις πολυ πολυ πονο , μονο στο τελος λίγακι αλλα ολα καλα . Η μικρη βγηκε αμεσως , ειναι και ο γιατρος μου πολυ εντα3ει και καλος . Εγω απλα μετα ειχα λιγο αιμορραγια , παραπανω απο οτι επρεπε και με κρατησανε κατω στις αιθουσες για παραπανω ωρα , ομως επιτρεπανε και τον αντρα να ειναι μεσα . Δεν πηρα αιμα ευτυχως αλλα ητανε λιγο μεγαλη η αιμορραγια .

Ευχαριστηθηκα τις γεννες μου και τις θυμαμαι ομορφα . Πηρα επισκληριδιο και στις 2 , στην 1η αρκετα περισσοτερη λογω φοβου , στην Μαρια μονο μια δοση , δεν ηθελα αλλο και για αυτο στο τελος πονουσα τοσο πολυ , ηθελα να τα νοιωσω ολα .

Τον γιο μου τον γεννησα στο διαβαλκανικο και την μικρη στο Γεννεσις , Το γεννεσις υπερτερει σε πολλα ,αμα 3ανακα μωρο εκει θα 3αναπηγαινα . Απο τη 2η μερα επειδη ενοιωθα πολυ καλα την εβγαζα στην καφετερια κατω , τωρα αμα εκανα μωρο θα επερνα και λαπ τοπ .Αλλα δεν ειναι αυτος ο λογος που θα 3αναπηγαινα , γενικως ενοιωσα ασφαλεια εκει μεσα και για μενα και για το μικρο .Ισως εχει σημασια και σε τι γιατρο θα πετυχεις , ο δικος μας ειναι ανθρωπος και μετα γιατρος και δωρεαν να του λεγαμε που λεει ο λογος θα το εκανε , λατρευει αυτο που κανει .

Παρεπιπτονως ζηλευω οσες κοπελες ειχανε ο3εις τοκετους , αυτο ειναι κατι που θα γουσταρα να ζησω (οχι πλεον με 2 παιδια να μην 3ερω τι να τα κανω ) , με τους ποννους να τρεχεις και ολα αυτα τα ωραια .