Εκτίμηση αγαθών στην παιδική ηλικία

[Yovanna]

28 minutes ago, CutiePies said:

 

Δηλαδή εσείς περιορίζεστε σε απαραίτητες αγορές; Σπάνια το συναντώ γύρω μου.

Για να δώσω ένα παράδειγμα, αν το παιδί ζητήσει ένα παγωτό, που δεν είναι απαραίτητο, μετά το φαγητό στη βόλτα, δεν το παίρνετε εσείς αλλά το ίδιο με τα χρήματά του;

Ή αν έχει τα απαραίτητα μπλουζάκια, και ζητήσει ένα ωραίο ενώ είστε για ψώνια, το πληρώνει μόνο του; 

Η αν το γυμνασιόπαιδο ζητήσει να πάει σινεμά με την παρέα του, πληρώνει το εισιτήριο από το χαρτζιλίκι του;

Σπάνια συναντώ γονείς να καλύπτουν μονο τις βασικές ανάγκες και όχι τις επιθυμίες, ανάλογα βέβαια με την οικονομικη άνεση. 

Γι αυτό και ο προβληματισμός μου.

Δεν νομίζω πως η Άννα εννοούσε αυτό. Άλλο τους αγοράζω ό,τι θέλουν, άλλο τα απαραίτητα σε ένδυση, φαγητό, λιχουδιές , βόλτα κτλ. Το "τους αγοράζω ό,τι θέλουν", σημαίνει ζήτησαν playstation, το παίρνω. Θέλουν καινούριο παιχνίδι για το playstation, το παίρνω. Αγοράσαμε nike και all star τον περασμένο μήνα, αυτό το μήνα ζητάει asics και vans, του τα πάιρνω. Κάποια απο αυτά τα μη απαραίτητα λοιπόν, θα μπορούσαν να τα παίρνουν με το χαρτζηλίκι τους . Αν τους καλύπτετε κάθε επιθυμία, δεν χρειάζονται χαρτζηλίκι. 

[HopeA]

Κ γω εχω μικρο παιδι ακομα, οποτε δεν ξερω πώς θα ειμαστε τοτε.

Θεωρω σωστο να του δινω καποια χρηματα ωστε να μαθει να τα διαχειριζεται.

2 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

Αυτα ομως που λες, τα ταξιδια, τη δραστηριοτητα κλπ, ουτως ή αλλως ο γονιος θα τα πληρωσει, ακομα κι αν κανει αυτο το συστημα δεν θα πληρωσει το παιδι τη δραστηριοτητα του με αυτα που κερδισε. Αυτο γινεται μονο σε περιπτωσεις μεγαλης αναγκης που το παιδι δουλευει κανονικα για να βοηθησει την οικογενεια, οπως γινοταν συνηθως παλια. Για παιχνιδια, ρουχα, κινητα ναι στεκει πιο πολυ να τα παρει με δικα του λεφτα αν θελει να τα χαλασει εκει.

Για την ποιοτητα-τιμη συμφωνω. Κι εμεις παιρνουμε καποια ακριβα πραγματα και στο σπιτι ειχε βαλει ο αντρας μου καποια ακριβα υλικα, ενω μπορει να κοιταμε και το ευρω σε αλλα πραγματα και σχεδον να μην παιρνουμε κατι αν δεν το δουμε στο σκρουτζ, και θα μας περασει για παλαβους κανείς γι'αυτη την αντιφαση, αλλα το κανουμε γιατι δεν θελουμε να σπαταλαμε σε φυκια για μεταξωτες κορδελες. Και καπου εδω σας καλω στο νεο χοτ θεμα που θα γραψω μολις βρω λιγο παραπανω χρονο, σχετικα με την περιβοητη στολη του μπαλετου μας και την κοροϊδια-εκμεταλλευση που πεφτει! 

Μη μου λες για στολη μπαλετου,εχω καει προσφατα!

Απ την αλλη, σημερα την εβαλε και μου εκανε κατι πιρουετες κ γω τρελαθηκα κλασσικα. Κ μετα ξανασκεφτηκα: αυτος δεν ειναι ο σκοπος; Να ναι χαρουμενη και να το χαιρεται; Αρα κατι τετοιο τελικα δεν το θεωρω σπαταλη γιατι ξερω οτι θα το χαιρεται για καιρο.

 

Αυτο με τη δουλεια και τις θυσιες των γονιων μου φαινεται λιγο βαρυ να το μεταφερω στο παιδι. Προτιμω να της πω οτι ειναι καλυτερα να δουλεψει πανω σε κατι που θα αγαπαει για να χει κ διαρκεια.

Κακα τα ψεματα, αν δε σ αρεσει καθολου η δουλεια σου και σιχτιριζεις καθε μερα που πηγαινεις, αργα ή γρηγορα θα φυγεις.

Ναι υποχωρεις για λογους επιβιωσης αλλα δε μου αρεσει κ η λογικη περιμενω το σκ γαι ν αναπνευσω γιατι ολες τις υπολοιπες μερες βασανιζομαι να φερω λεφτα στο σπιτι.

Περισσοτερο αγχος μεταφερεται ετσι στο παιδι παρα περιεργεια κι ενδιαφερον για δημιουργια και εργασια.

Α κ κατι αλλο βλεπω τριγυρω μου και δεν μου αρεσει καθολου.

Εβγαλες την ταξη με 18 και πανω; Θα σου παρω playstation

Μπηκες στο πανεπιστημιο; Θα σου πρω αυτοκινητο. Πραγματικα δεν μπορω να το ακουω, αρνουμαι να το δεχτω και δε θελω να το πω ποτε μου.

[Anna3011]

πρίν από 43 λεπτά , CutiePies είπε:

 

Δηλαδή εσείς περιορίζεστε σε απαραίτητες αγορές; Σπάνια το συναντώ γύρω μου.

Για να δώσω ένα παράδειγμα, αν το παιδί ζητήσει ένα παγωτό, που δεν είναι απαραίτητο, μετά το φαγητό στη βόλτα, δεν το παίρνετε εσείς αλλά το ίδιο με τα χρήματά του;

Ή αν έχει τα απαραίτητα μπλουζάκια, και ζητήσει ένα ωραίο ενώ είστε για ψώνια, το πληρώνει μόνο του; 

Η αν το γυμνασιόπαιδο ζητήσει να πάει σινεμά με την παρέα του, πληρώνει το εισιτήριο από το χαρτζιλίκι του;

Σπάνια συναντώ γονείς να καλύπτουν μονο τις βασικές ανάγκες και όχι τις επιθυμίες, ανάλογα βέβαια με την οικονομικη άνεση. 

Γι αυτό και ο προβληματισμός μου.

Ξαναδιαβάζω αυτό που έγραψα και προσπαθώ να καταλάβω πώς βγάλατε το συμπέρασμα ότι περιορίζομαι στις απαραίτητες αγορές καλύπτοντας μόνο τις βασικές ανάγκες. Σας απαντώ ωστόσο ότι όχι, δεν περιορίζομαι σε αυτές. Ανάμεσα όμως στο "καλύπτω μόνο τα βασικά" και στο "αγοράζω ότι θέλουν" υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις. Εννοείται δεν κρίνω την τακτική σας (δε σας γνωρίζω άλλωστε), ο καθένας προσφέρει στο παιδί του όσα αγαθά επιθυμεί. Το χαρτζιλίκι πάντως εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι με τον τρόπο που περιγράφετε, του τύπου βγαίνουμε οικογενειακώς, το παιδί ζητάει παγωτό και του λέμε να το πάρει με το χαρτζιλίκι του. Θα μπορούσε όμως να έχει ένα χ ποσό ως χαρτζιλίκι που θα αποταμιεύει για μια μεγάλη ενδεχομένως αγορά, ή για έξοδο με φίλους και να αντιληφθεί μέσω αυτού αφενός την αξία του χρήματος αφετέρου τη διαχείρισή του. Όλα αυτά σε θεωρητικό επίπεδο καθώς το παιδί μου είναι νήπιο και δε νομίζω ότι θα έδινα χαρτζιλίκι πριν το γυμνάσιο.

[CutiePies]

28 minutes ago, Yovanna said:

Δεν νομίζω πως η Άννα εννοούσε αυτό. Άλλο τους αγοράζω ό,τι θέλουν, άλλο τα απαραίτητα σε ένδυση, φαγητό, λιχουδιές , βόλτα κτλ. Το "τους αγοράζω ό,τι θέλουν", σημαίνει ζήτησαν playstation, το παίρνω. Θέλουν καινούριο παιχνίδι για το playstation, το παίρνω. Αγοράσαμε nike και all star τον περασμένο μήνα, αυτό το μήνα ζητάει asics και vans, του τα πάιρνω. Κάποια απο αυτά τα μη απαραίτητα λοιπόν, θα μπορούσαν να τα παίρνουν με το χαρτζηλίκι τους . Αν τους καλύπτετε κάθε επιθυμία, δεν χρειάζονται χαρτζηλίκι. 

 

Χμμ, μα δηλαδή δίνετε χαρτζιλίκι που να καλύπτει Playstation και vans ; Για πόσα λεφτά το μήνα μιλάμε; Μάλλον έχω μείνει πίσω ! 

[Super.mum]

6 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Άσχετο λίγο αλλά για το μέσα στην οικογένεια: είναι πολύ συνηθισμένο γυναίκες μη εργαζόμενες να δουλεύουν στην οικογενειακή επιχείρηση υποτίθεται μόνο για βοήθεια, αλλά ουσιαστικά εξοικονομούν θέση υπαλλήλου, άρα είναι σαν να φέρνουν χρήματα στο σπίτι, κι όμως αυτό επειδή είναι μέσα στην οικογένεια, θεωρείται αυτονόητο κ προέκταση του σπιτιου, ενώ θα μπορούσαν να είναι δηλωμένες ως εργαζόμενοι, να έχουν ένσημα κλπ κ να αντιμετωπίζονται κ ως εργαζόμενες. Άσχετο μ αυτό που λέμε αλλά τώρα μου ήρθε. 

 

Ως προς το γιατί το παιδί να «πληρωθεί» για κάτι (απλα το λέω, όχι για να αλλάξω γνώμη σε κάποιον). μπορεί ένα Σάββατο να βοηθήσει την οικογένεια σε μια βαριά δουλειά αντί να πάει βόλτα να παίξει. Εκεί είμαι ωραίο να πάρει μια αμοιβή: εργάστηκε, έχασε τη διασκέδαση, αλλά κέρδισε κάποια χρήματα για να τα αξιοποιήσει όπως θέλει. Οπότε έχει καταλάβει κ τι σημαίνει οικονομική ανεξαρτησία: περνάς το ζόρι να κουραστείς, χάνεις κάποια διασκέδαση, αλλά κερδίζεις χρήματα που έβγαλες μόνος σου κ δικαιούσαι να κανεις ο,τι θέλεις. Ένα τέτοιο μήνυμα δεν περναει με το χαρτζιλίκι. 

Εμένα το κάνανε οι γονείς μου αυτό όταν δούλευα στην επιχείρηση τους. Από πολύ μικρή έμαθα όλα όσα χρειαζόντουσαν για να τους βοηθάω και πολλές φορές μου έλεγαν ότι έπαιρνα και θέση υπαλλήλου. Πραγματικά γινόταν αυτό γιατί βοηθούσα πολύ και ας ήμουν μικρή. Ο πατέρας μου λοιπόν με πλήρωνε για αυτό γιατί θεωρούσε ότι εφόσον είμαι όπως λες Σάββατο μαζί τους και τους βγάζω και κάποια δουλειά ότι το αξίζω και να σας πω την αλήθεια τελικά τώρα καταλαβαίνω ότι αυτός ήταν ένας λόγος που κατάλαβα από νωρίς την αξία των χρημάτων. Άλλοι του λέγανε «μα καλά πληρώνεις το παιδί σου» και ο πατέρας μου τους έλεγε «γιατί να μην το πληρώσω αν μου βγάζει δουλειά ;» Δηλαδή κάποιοι το θεωρούσαν και λάθος ότι είμαι εκεί το Σάββατο ενώ θα μπορούσα να παίξω με φίλους και δεν θα έπρεπε να πάρω και τίποτα για αυτό που έκανα. 

[CutiePies]

31 minutes ago, Anna3011 said:

Ξαναδιαβάζω αυτό που έγραψα και προσπαθώ να καταλάβω πώς βγάλατε το συμπέρασμα ότι περιορίζομαι στις απαραίτητες αγορές καλύπτοντας μόνο τις βασικές ανάγκες. Σας απαντώ ωστόσο ότι όχι, δεν περιορίζομαι σε αυτές. Ανάμεσα όμως στο "καλύπτω μόνο τα βασικά" και στο "αγοράζω ότι θέλουν" υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις. Εννοείται δεν κρίνω την τακτική σας (δε σας γνωρίζω άλλωστε), ο καθένας προσφέρει στο παιδί του όσα αγαθά επιθυμεί. Το χαρτζιλίκι πάντως εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι με τον τρόπο που περιγράφετε, του τύπου βγαίνουμε οικογενειακώς, το παιδί ζητάει παγωτό και του λέμε να το πάρει με το χαρτζιλίκι του. Θα μπορούσε όμως να έχει ένα χ ποσό ως χαρτζιλίκι που θα αποταμιεύει για μια μεγάλη ενδεχομένως αγορά, ή για έξοδο με φίλους και να αντιληφθεί μέσω αυτού αφενός την αξία του χρήματος αφετέρου τη διαχείρισή του. Όλα αυτά σε θεωρητικό επίπεδο καθώς το παιδί μου είναι νήπιο και δε νομίζω ότι θα έδινα χαρτζιλίκι πριν το γυμνάσιο.

 

Με συγχωρείτε δεν το εννοούσα έτσι ότι το κάνετε. Εννοώ ότι αν στο παιδί πάρουμε παγωτό, το ωραίο μπλουζάκι που θέλει, το γουστόζικο μολύβι και γενικά όλες αυτές τις μικροπολυτέλειες, πάλι μετά το χαρτζιλίκι τι θα το κάνει; Τα μεγάλα δώρα, όπως το playstation, τα παίρνει από συγγενείς Χριστούγεννα και γενέθλια, καθημερινά δεν προλαβαίνει να τους λείψει κάτι, οπότε τι τα κάνουν τα λεφτά; Αφού δεν τα χρειάζονται, μήπως μαθαίνουν να τα πετάνε; Δεν επικρίνω, προβληματίζομαι.

[Yovanna]

17 minutes ago, CutiePies said:

 

Χμμ, μα δηλαδή δίνετε χαρτζιλίκι που να καλύπτει Playstation και vans ; Για πόσα λεφτά το μήνα μιλάμε; Μάλλον έχω μείνει πίσω ! 

Νομίζω δεν καταλαβαινόμαστε. Προφανώς στον 4χρονο γιο μου δεν δίνω χαρτζιλίκι. Τα παραπάνω που ανέφερα ήταν παραδείγματα. Και ναι, εξοικονομώντας χαρτζιλίκι, μπορεί άνω έφηβος να πάρει ένα ζευγάρι trendy παπούτσια. 

[HopeA]

πρίν από 15 λεπτά , Super.mum είπε:

Εμένα το κάνανε οι γονείς μου αυτό όταν δούλευα στην επιχείρηση τους. Από πολύ μικρή έμαθα όλα όσα χρειαζόντουσαν για να τους βοηθάω και πολλές φορές μου έλεγαν ότι έπαιρνα και θέση υπαλλήλου. Πραγματικά γινόταν αυτό γιατί βοηθούσα πολύ και ας ήμουν μικρή. Ο πατέρας μου λοιπόν με πλήρωνε για αυτό γιατί θεωρούσε ότι εφόσον είμαι όπως λες Σάββατο μαζί τους και τους βγάζω και κάποια δουλειά ότι το αξίζω και να σας πω την αλήθεια τελικά τώρα καταλαβαίνω ότι αυτός ήταν ένας λόγος που κατάλαβα από νωρίς την αξία των χρημάτων. Άλλοι του λέγανε «μα καλά πληρώνεις το παιδί σου» και ο πατέρας μου τους έλεγε «γιατί να μην το πληρώσω αν μου βγάζει δουλειά ;» Δηλαδή κάποιοι το θεωρούσαν και λάθος ότι είμαι εκεί το Σάββατο ενώ θα μπορούσα να παίξω με φίλους και δεν θα έπρεπε να πάρω και τίποτα για αυτό που έκανα. 

Με αυτο συμφωνω απολυτα και μου φαινεται και πολυ γλυκο ταυτοχρονα!

Μπραβο στον μπαμπα σου και σε σενα.

[Έσπερος]

πρίν από 21 λεπτά , CutiePies είπε:

 

Με συγχωρείτε δεν το εννοούσα έτσι ότι το κάνετε. Εννοώ ότι αν στο παιδί πάρουμε παγωτό, το ωραίο μπλουζάκι που θέλει, το γουστόζικο μολύβι και γενικά όλες αυτές τις μικροπολυτέλειες, πάλι μετά το χαρτζιλίκι τι θα το κάνει; Τα μεγάλα δώρα, όπως το playstation, τα παίρνει από συγγενείς Χριστούγεννα και γενέθλια, καθημερινά δεν προλαβαίνει να τους λείψει κάτι, οπότε τι τα κάνουν τα λεφτά; Αφού δεν τα χρειάζονται, μήπως μαθαίνουν να τα πετάνε;

Υποθέτω ότι απλώς κάποια στιγμή αποφασίζεις ότι το παγωτό που υα φάει με τους φίλους θα είναι χαρτζιλίκι κ το ωραίο μπλουζάκι επίσης, γιατί είναι το κάτι έξτρα. του στιλ εγω καλύπτω τις ανάγκες κρίνοντας ότι χρειάζεσαι αυτά (είτε ρούχα είτε παπούτσια είτε παιχνίδια) κ σου δίνω κάτι να κανεις ο,τι θες. Άρα σταματάς να παίρνεις εσυ τα πάντα. 

 

Να φέρω ένα παράδειγμα. Είδα χτες δυο αθητές να έχουν στιλό (ή κάτι που μπαίνει στο στιλό) ένα πράγμα που κρεμόταν, σαν λαμπίτσα που φωτίζει. Δεν μπορώ να το περιγράψω, είναι απ αυτά που βλέπεις κ αναρωτιέσαι αν σε γελάνε τα μάτια σου. Αυτό ας πούμε μπορείς να πεις ότι αν το ζητήσει το παιδί, γιατί παιδί είναι και τη βλακεία θα τη ζηλέψει, μπορεί να το πάρει αν έχει χαρτζιλίκι. Αν όμως το πάρει, ίσως στερηθεί κάτι άλλο. αλλά είανι δική οτυ απόφαση. 

[CutiePies]

16 minutes ago, Yovanna said:

Νομίζω δεν καταλαβαινόμαστε. Προφανώς στον 4χρονο γιο μου δεν δίνω χαρτζιλίκι. Τα παραπάνω που ανέφερα ήταν παραδείγματα. Και ναι, εξοικονομώντας χαρτζιλίκι, μπορεί άνω έφηβος να πάρει ένα ζευγάρι trendy παπούτσια. 

 

Nα ωραίο παράδειγμα αυτό. Επειδή έχω και το ένα παιδί τώρα στην εφηβεία, και ζορίζομαι. Μου φαίνεται σπατάλη να πω ότι θα πάρω φέτος ένα βασικό ζευγάρι παπούτσια, και να μαζέψει και λεφτά να πάρει άλλο ένα πιο ακριβό. Έτσι κι αλλιώς δε θα πάρουμε από τη λαϊκή, θα είναι ωραία, γερά, του γούστου τους και αρκετά ακριβά. Μετά θα δίνω και άλλα 10 ευρώ τη βδομάδα και θα χρηματοδοτήσω λίγο λίγο το ακόμη πιο ακριβό παπούτσι, να πετάξει τα πρώτα; 

[Super.mum]

πρίν από 16 λεπτά , Yovanna είπε:

Νομίζω δεν καταλαβαινόμαστε. Προφανώς στον 4χρονο γιο μου δεν δίνω χαρτζιλίκι. Τα παραπάνω που ανέφερα ήταν παραδείγματα. Και ναι, εξοικονομώντας χαρτζιλίκι, μπορεί άνω έφηβος να πάρει ένα ζευγάρι trendy παπούτσια. 

Ναι και εγώ θυμάμαι ότι τα μάζευα και από μικρή άρχισα να παίρνω και εγώ δωρα στους άλλους και όχι μόνο κάτι σε εμένα. Τα Χριστούγεννα ας πούμε ήξερα τι ήθελε η μαμά μου και στα 15 μου της είχα πάρει θυμάμαι την μάσκαρα που ήθελε και στον αδερφό μου τον μικρότερο το παιχνίδι που ήθελε. 

[CutiePies]

17 minutes ago, Έσπερος said:

Υποθέτω ότι απλώς κάποια στιγμή αποφασίζεις ότι το παγωτό που υα φάει με τους φίλους θα είναι χαρτζιλίκι κ το ωραίο μπλουζάκι επίσης, γιατί είναι το κάτι έξτρα. του στιλ εγω καλύπτω τις ανάγκες κρίνοντας ότι χρειάζεσαι αυτά (είτε ρούχα είτε παπούτσια είτε παιχνίδια) κ σου δίνω κάτι να κανεις ο,τι θες. Άρα σταματάς να παίρνεις εσυ τα πάντα. 

 

Ίσως είναι μικρά ακόμη και πιο μετά να έχει νόημα. Ακόμη και Γυμνάσιο αρχές, παντού εγώ τα πάω, δεν μου βγαίνει αυθόρμητα. Μπορεί να προβληματίζομαι πρόωρα.

[little lamb]

πρίν από 41 λεπτά , HopeA είπε:

Μη μου λες για στολη μπαλετου,εχω καει προσφατα!

Απ την αλλη, σημερα την εβαλε και μου εκανε κατι πιρουετες κ γω τρελαθηκα κλασσικα. Κ μετα ξανασκεφτηκα: αυτος δεν ειναι ο σκοπος; Να ναι χαρουμενη και να το χαιρεται; Αρα κατι τετοιο τελικα δεν το θεωρω σπαταλη γιατι ξερω οτι θα το χαιρεται για καιρο.

 

Σε εμας επιβληθηκαν με ασχημο τροπο και χωρις ουσιαστικη ενημερωση, και ειναι και λιγο αστρονομικο το ποσο σε σχεση με ποσο θα μπορουσε να ηταν, θα τα γραψω αναλυτικα αλλου να μου πειτε γνωμες. Μεινε συντονισμενη! 

[vicky86]

πρίν από 26 λεπτά , CutiePies είπε:

 

Ίσως είναι μικρά ακόμη και πιο μετά να έχει νόημα. Ακόμη και Γυμνάσιο αρχές, παντού εγώ τα πάω, δεν μου βγαίνει αυθόρμητα. Μπορεί να προβληματίζομαι πρόωρα.

μαλλον ειναι προωρο

μιλαμε για μια ηλικια παιδιου που κυκλοφορει κ μονο του

εμενα στο γυμνασιο το χαρτζιλικι μου ηταν το κολατσιο στο σχολειο,η καρτα στο κιν,κ περιπου 2εξοδους τον μηνα.θα μπορουσαν να μου δινουν καθε φορα το αντιτιμο που ηθελα κ οχι χαρτζιλικι.ετσι ομως δ θα μαζευα να παρω το περιοδικο μου,cd,κτ χαζα τυπου συλλογη κ μικροδωρακια στην οικογενεια μου

στο λυκειο ειχα κ την βενζινη απο το μηχανακι,κ μεγαλυτερο χαρτζιλικι,εβγαινα κ πιο πολυ

οπως κ καλοκαιρι,το ποσο ηταν αλλο

ηταν ευθυνη μου να μην ξεμεινω απο καρτα η βενζινη,οπως κ οτι ειχε σχεση με το μηχανακι το εκανα εγω,εννοω πηγαινα να πληρωσω τα τελη με δικα τους λεφτα,κ το πηγαινα απλα στο συνεργειο

στη σημερινη εποχη πχ εμεις θα παρουμε το playstation,κ καποια παιχνιδια,κ επιπλεον οταν ζηταει σε γιορτες πχ.αν θελει καθε μηνα,ας εχει χαρτζιλικι,να κανει οικονομια κ να παιρνει συνεχεια καινουρια παιχνιδια

[Έσπερος]

πρίν από 24 λεπτά , CutiePies είπε:

 

Ίσως είναι μικρά ακόμη και πιο μετά να έχει νόημα. Ακόμη και Γυμνάσιο αρχές, παντού εγώ τα πάω, δεν μου βγαίνει αυθόρμητα. Μπορεί να προβληματίζομαι πρόωρα.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω σ αυτά που λες, στα παιδιά σου όντως παίρνεις οτιδήποτε ζητήσουν; ακόμα κ αν είναι κάτι που έχουν ήδη πχ; ή αν είναι υπερβολή; ή δεν ζητάνε κάτι παραπάνω κ γι αυτό δεν εχεις προβληματιστεί; 

 

Την έννοια να αποκτούν τα παιδιά κάτι με «δικά τους» χρήματα την έχω δει σε ποικίλα οικονομικά στρωματα. Έχω δει και μαθητή από οικογένεια βιοπαλαιστών να λέει ότι από πιτσιρίκι αγόρασε ένα κινητό της πλάκας από θελήματα, έχω δει κ μαθητή από οικογένεια που δεν ξέρει τι έχει, να λέει με καμάρι για τα παπούτσια που πήρε μόνος του επειδή δούλευε σε οικογενειακή επιχείρηση και που δεν του είχε λείψει ποτέ το φιρματο ρούχο και παπούτσι. Η περηφάνεια των παιδιών ήταν η ίδια, κι ας ήταν τελείως διαφορετικές περιπτώσεις. 

[CutiePies]

19 minutes ago, Έσπερος said:

Αυτό που δεν καταλαβαίνω σ αυτά που λες, στα παιδιά σου όντως παίρνεις οτιδήποτε ζητήσουν; ακόμα κ αν είναι κάτι που έχουν ήδη πχ; ή αν είναι υπερβολή; ή δεν ζητάνε κάτι παραπάνω κ γι αυτό δεν εχεις προβληματιστεί; 

 

Την έννοια να αποκτούν τα παιδιά κάτι με «δικά τους» χρήματα την έχω δει σε ποικίλα οικονομικά στρωματα. Έχω δει και μαθητή από οικογένεια βιοπαλαιστών να λέει ότι από πιτσιρίκι αγόρασε ένα κινητό της πλάκας από θελήματα, έχω δει κ μαθητή από οικογένεια που δεν ξέρει τι έχει, να λέει με καμάρι για τα παπούτσια που πήρε μόνος του επειδή δούλευε σε οικογενειακή επιχείρηση και που δεν του είχε λείψει ποτέ το φιρματο ρούχο και παπούτσι. Η περηφάνεια των παιδιών ήταν η ίδια, κι ας ήταν τελείως διαφορετικές περιπτώσεις. 

 

Μα δε θα μάθουν κάτι αν δίνω λίγο λίγο χρήματα για την υπερβολή, θα μάθουν; Πήραμε πέρσυ Xbox. Αν φέτος θέλουν το νέο μοντέλο, και δώρο η γιαγιά να πει να το φέρει θα της πω όχι. Και δε θα τους επέτρεπα να το πάρουν μόνα. Έτσι κι αλλιώς, brands αγοράζουμε στα ρούχα, ωραία παιχνίδια έχουν, αλλά δεν θέλω να τα πετάνε χωρίς λόγο. 

Από καντίνα που ανέφερε κάποιος, δε θέλω να τρώνε, έχω μεγάλη αγάπη στην υγιεινή διατροφή.

[Έσπερος]

πρίν από 32 λεπτά , CutiePies είπε:

 

Μα δε θα μάθουν κάτι αν δίνω λίγο λίγο χρήματα για την υπερβολή, θα μάθουν; Πήραμε πέρσυ Xbox. Αν φέτος θέλουν το νέο μοντέλο, και δώρο η γιαγιά να πει να το φέρει θα της πω όχι. Και δε θα τους επέτρεπα να το πάρουν μόνα. Έτσι κι αλλιώς, brands αγοράζουμε στα ρούχα, ωραία παιχνίδια έχουν, αλλά δεν θέλω να τα πετάνε χωρίς λόγο. 

Από καντίνα που ανέφερε κάποιος, δε θέλω να τρώνε, έχω μεγάλη αγάπη στην υγιεινή διατροφή.

Ο σκοπός πιστεύω είναι να αναλάβουν την ευθύνη τξς διαχείρισης. Αν τα δώσουν όλα για μια υπερβολή και δεν τους μείνει για κάτι άλλο, την επόμενη φορά θα το σκεφτούν. Αλλά δεν είναι απαραίτητα για υπερβολή το χαρτζιλίκι. Μπορεί να είναι και για ένα βιβλίο. Οτιδήποτε. Που θα κρίνει το παιδί. Φυσικά όμως δεν θα πρέπει να είναι καλυμμένη οποιαδήποτε άλλη επιθυμία. Δεν εχεις αγοράσει ποτέ κάτι που να μπορούσες και να μην το αγοράσεις; αυτό κάποια στιγμή μπορείς να σταματήσεις να το κανεις, είτε είναι ρούχο είτε παιχνίδι. Ή κάτι τελείως χαζό. Αυτοκόλλητα, μαγνητάκια, οτιδήποτε. Δεν μπορεί να μην εχεις πάρει ποτέ. 

[CutiePies]

16 minutes ago, Έσπερος said:

Ο σκοπός πιστεύω είναι να αναλάβουν την ευθύνη τξς διαχείρισης. Αν τα δώσουν όλα για μια υπερβολή και δεν τους μείνει για κάτι άλλο, την επόμενη φορά θα το σκεφτούν. Αλλά δεν είναι απαραίτητα για υπερβολή το χαρτζιλίκι. Μπορεί να είναι και για ένα βιβλίο. Οτιδήποτε. Που θα κρίνει το παιδί. Φυσικά όμως δεν θα πρέπει να είναι καλυμμένη οποιαδήποτε άλλη επιθυμία. Δεν εχεις αγοράσει ποτέ κάτι που να μπορούσες και να μην το αγοράσεις; αυτό κάποια στιγμή μπορείς να σταματήσεις να το κανεις, είτε είναι ρούχο είτε παιχνίδι. Ή κάτι τελείως χαζό. Αυτοκόλλητα, μαγνητάκια, οτιδήποτε. Δεν μπορεί να μην εχεις πάρει ποτέ. 

 

Ναι, αλλά σίγουρα αν μου έλεγαν, αργότερα, ότι θέλουν 10 ευρώ να πάνε το Σάββατο για βόλτα και να πάρουν καμία σαχλαμάρα, θα τα έδινα. Χωρίς να είναι χαρτζιλίκι. Ή είναι χαρτζιλίκι αν δεν είναι τακτικό; Για βιβλία δεν το συζητάω, έχουμε χιλιάδες στο σπίτι και η τελευταία μετακόμιση ήταν πραγματικά τραγική. Και να σκεφτείτε ότι πια έχουμε όλοι kindle, αλλά πάλι δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό. Και βιβλίο μέρα παρά μέρα να γυρεύουνε, αυτό θα το πάρω.

[Mama_Anesti_]

11 ώρες πρίν, HopeA είπε:

Εγω δεν υπερτονιζω τα λεφτα, αυτο εχει τοσο, αυτο πιο ακριβο, το χω αφησει ακομα στο τι χρειαζεται και τι παιρνουμε καθε φορα. 

Τι ηλικίας είναι το παιδί? Νομίζω πως όσες μιλάμε για τιμές στα παιδια το κάνουμε για να δει και στην πράξη πως εφαρμόζονται κι εκει τα μαθηματικά, παραδειγμα το μεγαλύτερο μικρότερο. Επίσης ένα πεντάχρονο πχ μπορεί να καταλάβει πως με ένα ευρώ δεν μπορείς να αγοράσεις κάτι που κάνει δύο, ή αν κάτι κάνει 1 και δώσεις δέκα παίρνεις ρέστα κτλ.

 

12 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Και εγώ προβληματίζομαι. Είμαι σαν τον άντρα σου. Δυσκολεύομαι πολύ να πω όχι . Σκέψου ότι ξέρει ότι υπάρχουν σφραγισμένα παιχνίδια στη ντουλάπα από το πάρτυ του και δεν ασχολείται, ούτε ζητάει να τα ανοίξουμε. Όποτε θα πάμε γκολντεν για να παίξει, ζητάει Μουστάκα και πάντα με καταφέρνει. Η μαμά μου κάθε φορά που τον παίρνει, πάνε και τζάμπο.. Η πεθερά μου αγοράζει συνεχώς μικροπαιχνιδάκια και κάθε φορά που πάει σπίτι της(2 φορές τη βδομάδα συνήθως), γυρίζει φορτωμένος με τέτοια.

Στο μεταξύ, δεν ξέρω πώς , του έχει κολλήσει η λέξη πανάκριβος, και ό,τι βλέπει με ρωτάει αν είναι "πανάκριβο". Θα μας ακούσει κανείς και θα νομίζει ότι είμαστε τίποτα τσιγγουναραίοι !

Κι εγώ δεν λέω όχι τελευταία και προβληματιζομαι. Θυμάμαι που έλεγα πως πρέπει να προσέχουμε να μην έχουμε πληθώρα παιχνιδιών αλλά κάπου το έχασα/το χάσαμε οικογενειακά. Οκ μεγάλο δώρο δεν παίρνει συχνά αλλά μικροπαιχνιδα, αυγά, σακούλες κτλ πάνε κι έρχονται. 

 

Ενθουσιάζεται για λίγο και τις επόμενες μερες τα καταχωνιαζει μαζί με τα άλλα, κατά καιρούς τα παίζει αλλά κατά βαση βαριέται να παίξει μόνος του. 

 

 

[vicky86]

πρίν από 15 λεπτά , CutiePies είπε:

 

Ναι, αλλά σίγουρα αν μου έλεγαν, αργότερα, ότι θέλουν 10 ευρώ να πάνε το Σάββατο για βόλτα και να πάρουν καμία σαχλαμάρα, θα τα έδινα. Χωρίς να είναι χαρτζιλίκι. Ή είναι χαρτζιλίκι αν δεν είναι τακτικό; Για βιβλία δεν το συζητάω, έχουμε χιλιάδες στο σπίτι και η τελευταία μετακόμιση ήταν πραγματικά τραγική. Και να σκεφτείτε ότι πια έχουμε όλοι kindle, αλλά πάλι δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό. Και βιβλίο μέρα παρά μέρα να γυρεύουνε, αυτό θα το πάρω.

Κ παλι θα πω εξαρταται απο την ηλικια

Αν ερθει το τελος του μηνα κ εχει τελειωσει το χαρτζιλικι του, κ εχει κανονισει σινεμα, ε λογικα θα τα δωσω. Με ενα μικρο "κηρυγμα" για την οικονομικη του διαχειριση, εφοσον υπολογιζω εξοδο στο χαρτζιλικι

Θα προτιμουσα πχ να πει, τα παιδια κανονισαν, δ εχω λεφτα, μπορεις να μου δωσεις επιπλεον.. Πχ, κ οχι να το θεωρει αυτονοητο

Για σαχλαμαρουλα δ θα τα δωσω

Κ θα προτεινω να τρωει που κ που κτ απο το σπιτι για κολατσιο για οικονομια

[HopeA]

πρίν από 46 λεπτά , Mama_Anesti_ είπε:

Τι ηλικίας είναι το παιδί? Νομίζω πως όσες μιλάμε για τιμές στα παιδια το κάνουμε για να δει και στην πράξη πως εφαρμόζονται κι εκει τα μαθηματικά, παραδειγμα το μεγαλύτερο μικρότερο. Επίσης ένα πεντάχρονο πχ μπορεί να καταλάβει πως με ένα ευρώ δεν μπορείς να αγοράσεις κάτι που κάνει δύο, ή αν κάτι κάνει 1 και δώσεις δέκα παίρνεις ρέστα κτλ.

 

Κι εγώ δεν λέω όχι τελευταία και προβληματιζομαι. Θυμάμαι που έλεγα πως πρέπει να προσέχουμε να μην έχουμε πληθώρα παιχνιδιών αλλά κάπου το έχασα/το χάσαμε οικογενειακά. Οκ μεγάλο δώρο δεν παίρνει συχνά αλλά μικροπαιχνιδα, αυγά, σακούλες κτλ πάνε κι έρχονται. 

 

Ενθουσιάζεται για λίγο και τις επόμενες μερες τα καταχωνιαζει μαζί με τα άλλα, κατά καιρούς τα παίζει αλλά κατά βαση βαριέται να παίξει μόνος του. 

 

 

Σχεδον 3,5 ειναι η μικρη μου. Δε νομιζω οτι ειναι ακομα σε θεση να καταλαβει τι ειναι περοσσοτερο κ τι λιγοτερο.

Παιζουμε κ παιχνιδια ρολων τυπου ταμειο κλπ αλλα τα παραδειγματα που χρησιμοποιει ειναι φανταστικοι αριθμοι.

[little lamb]

Η δικια μου στα δυομισι οταν τη ρωταω ποσο κανει λεει αλαμπουρνεζικες λεξεις 

[Mama_Anesti_]

πρίν από 34 λεπτά , HopeA είπε:

Σχεδον 3,5 ειναι η μικρη μου. Δε νομιζω οτι ειναι ακομα σε θεση να καταλαβει τι ειναι περοσσοτερο κ τι λιγοτερο.

Παιζουμε κ παιχνιδια ρολων τυπου ταμειο κλπ αλλα τα παραδειγματα που χρησιμοποιει ειναι φανταστικοι αριθμοι.

Ναι στα 3.5 δεν μπορεί να το αντιληφθεί αυτό και καλως δεν το αναφέρεις. Απλά εξήγησα πως το βλέπω εγώ με παιδί γύρω στα πέντε που εισάγεται σιγά σιγά στον κόσμο των αριθμών αλλά και στην έννοια της ανταλλακτικής αξίας. 

[HopeA]

πρίν από 26 λεπτά , little lamb είπε:

Η δικια μου στα δυομισι οταν τη ρωταω ποσο κανει λεει αλαμπουρνεζικες λεξεις 

Εγω της λεω οταν παιζουμε, «ειναι λιγο ακριβο» κ μου απανταει αυτη ειναι η τιμη, δεν υπαρχει κατι καλυτερο

[Mama_Anesti_]

Τώρα που λέτε για χαρτζιλίκι κτλ, τα παιδιά σας νηπιακής ή σχολικής ηλικίας, δεν έχουν δικό τους κουμπαρα? Πώς διαχειρίζεστε μαζί με το παιδί αυτά τα χρήματα?