Δεν με αφήνουν να κοιμηθω με το αγόρι μου

[vicky86]

πρίν από 25 λεπτά , little lamb είπε:

 

Δεν είναι ότι ζητάς άδεια. Αλλά όταν μένεις με άλλους (οποίοι κι αν είναι αυτοί, και συγκάτοικοι να είναι) δεν ανοίγεις απλά την πόρτα και φεύγεις. Θα πεις ότι θα βγεις κ θα γυρίσεις αργά, να μη σε περιμένουν κλπ. Οπότε εκεί αρχίζει η μουρμούρα. Επίσης δεν είναι ότι θα σε διώξουν από το σπίτι, αλλά όσο λείπεις θα σε παίρνουν τηλέφωνα, θα στέλνουν μηνύματα κλπ και τελικά όταν γυρίσεις θα αρχίσει κήρυγμα ότι πέθαναν από την αγωνία τους και ότι δεν είναι δυνατόν να μένεις με κάποιους κ να μην απαντάς όταν σε ψάχνουν και ότι οι φίλοι σου που ξενυχτάνε είναι από οικογένειες με προβληματα και γι'αυτο δεν ασχολούνται οι γονείς τους (όντως οι φίλοι μου εκείνοι ήταν με έναν γονέα αλλά προφανώς δεν ήταν αυτός ο λόγος που ήταν ελεύθεροι). Η πλάκα είναι ότι οι γονείς μου τα συμπαθούσαν μια χαρά αυτά τα παιδια, μόνο το ξενύχτι τους πείραζε.

Δεν έχουν όλοι αυτή τη μουρμουρα. Όποιος δεν το έχει ζήσει δεν το καταλαβαίνει. Σίγουρα κάποιοι την έχουν κ επαναστατουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, άλλοι όμως δεν την έχουν καθολου. Απλά ανακοινώνουν και τέλος. Παίζουν πολλά ρόλο. Μεταξύ αυτών είναι το αν οι ίδιοι οι γονείς υπήρξαν ελεύθεροι φοιτητές σε άλλη πόλη που πήγαιναν σε ντίσκο, κάπνιζαν και έκαναν οτιδήποτε θεωρείτο επαναστατικό τότε, ή ως φοιτητές έμεναν με τους γονείς τους και γύριζαν στις 11 σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις. Επίσης παίζει ρόλο το αν είσαι πρώτο ή δεύτερο παιδί και τι έκανε το μεγαλύτερο παιδί. Εμένα η αδερφή μου ήταν τρομερά ήσυχη, δεν τα είχε κάνει ποτέ αυτά κι έτσι φαινόταν εξωπραγματική στους γονείς μου (ίσως και στην αδερφή μου) η επιστροφή στις 3.

ναι,φυσικα κ ελεγα,εγω βγαινω.θα αργησεις;αλλες ελεγα δ ξερω,αλλες οχι,αλλα αργουσα.αυτο δ εγινε απο την μια μερα στην αλλη.δ θεωρω οτι ειχα τους σουπερ διαλλακτικους γονεις η προχω.απεναντιας.μουρμουραα,κ κυρηγμα,εννοειται.αυτο δ σημαινει ομως οτι σταματησα να διεκδικω αυτα που θεωρουσα αυτονοητα

οσο για την ζωη των γονιων μου,καμια σχεση.η μαμα μου τελειωσε το σχολειο,εμενε σε χωριο,κ παντρευτηκε.ο μπαμπας μου επισης δ γυρισε πολυ,γτ κ αθηνα οταν εμενε,δουλευε πολυ,δ σπουδασε

εγω ημουν η μεγαλη,που "μαλωσα" αρκετα κ διεκδικησα καποιες ελευθεριες.κ μετα βοηθησα σε αυτο την αδερφη μου.δλδ πολλες φορες εμπαινα μπροστα για να την αφησουν να κανει κτ(κ ανηλικη)

@Deenaβλεπω πολλα κοινα.κ η μαμα μου παρεμβατικη.κ εχω εναν θειο που "κατεκρινε" τους γονεις μου που μας ειχαν αστεφανωτες,αλλα την πατησε χειροτερα με τα δικα του παιδια

[Deena]

Just now, Έσπερος είπε:

Καλά μην το λες αυτό. ΣΤη δική μου οικογένεια δεν έχουν κοπέι αυτά. Ή μάλλον, όπου έγινε, στις θείες μου, η μία περίπτωση αρκετά δραστική και η άλλη περίπτωση πολύ νορμάλ, η μαμά μου το ερμήνευσε ως "οι άντρες θέλουν να ξεκόβουν τις γυναίκες από την οικογένειά τους". 

Έγινε όμως....εννοείται από τους μικρούς θα γίνουν αυτά, όχι από τους γονείς και τους θείους-θείες!!!

 

Αν ήταν στο χέρι τους, δεν θα άλλαζε ποτέ τίποτα...

[little lamb]

Κι εγώ διεκδίκησα, αλλά μέχρι τις 3-4 κατάφερα να το φτασω. Το πλήρες ξημερωμα με τίποτα, εκτός κι αν ήταν με ύπνο. Το καθόμαστε έτσι απλά και χαζεύουμε μέχρι να ξημερώσει απλά δεν το δέχονταν. Το έκανα μόνο μια φορά που έλειπαν διακοπές! Κι άλλη μια που είπα ότι μετά το πάρτυ θα κοιμηθώ σε μια φίλη, όντως κοιμήθηκα στο σπίτι της φίλης αλλά με μια λεπτομέρεια: γυρίσαμε 7 το πρωί! Μια άλλη φορά που αντί 4 άργησα λίγο και πήγε 5 κ ξημέρωσε, κόντευα να φτάσω σπίτι κ δεν με είχαν πάρει, χαιρομουν που θα γύριζα κ θα κοιμούνταν χωρίς να πάρουν χαμπάρι τι ώρα ακριβώς ήρθα, και 3 στενά πριν το σπίτι με πήρε η μητέρα μου και ούτε προλάβαινα να μιλήσω, όλο "έχουμε σβήσει από την αγωνία μας, πού είσαι, ξημέρωσε" κλπ. Στο τσακ δεν πρόλαβα, χαχα!

 

Ενα παράδειγμα για το ότι οποιοι γονείς είναι έτσι, απλά είναι έτσι κ δεν αλλάζουν ο,τι κι αν τους πεις και ότι κι αν κάνεις: έχουμε μια γνωστή οικογένεια που έχει κόρες φοιτήτριες. Κάποια στιγμή είπε λοιπόν η μητέρα μου στη μητέρα εκείνη (ήμουν μπροστά στον διάλογο, δεν μου τα μετέφερε) "τώρα αρχίζουν οι δικές σας αγωνίες για τα κορίτσια σας" (εννοούσε για δουλειές, άντρες κλπ) Και λέει η γυναίκα εκείνη "όχι, τι αγωνία, ο,τι ήταν να κάνουμε σαν γονείς το κάναμε, τους δώσαμε τα εφόδια να κάνουν τώρα τις επιλογές τους. Κι αν κάτι πάει στραβά εμείς εδώ είμαστε να τις στηρίξουμε". Μου έκανε τέλεια εντύπωση η απάντηση, αλλά η μητέρα μου έλεγε ότι αποκλείεται κάποιος να είναι τόσο άνετος, το παίζουν κουλ για να δείχνουν έτσι αλλά σίγουρα έχουν αγωνία (τους συγκεκριμένους τους ξέρουμε καλά κ δεν μπορούσε να τους προσάψει αδιαφορία). Δεν το πίστευε με τίποτα ότι κάποιος που δεν είναι αδιάφορος μπορεί στ'αληθεια να έχει αυτή τη στάση.

 

Φυσικά μαζί με όλα αυτά έρχεται και το "αχ τώρα δεν καταλαβαίνετε αλλά όταν έχετε παιδιά σε αυτή την ηλικία θα καταλάβετε".

 

Να πω επίσης ότι υπάρχει και μια μέση κατάσταση γονέα που είχα δει από φίλες, αυτός που έχει μεν αγωνία, παίρνει μεν πολλα τηλέφωνα αλλά τα τηλέφωνα είναι σε στυλ "περνάς καλά; Ωραία, μπράβο" κλπ. Και ικανοποιεί την αγωνία του μεν, αλλα χωρίς να γίνεται επικριτικός και μελοδραματικος και χωρίς μουρμούρα, χωρίς να σχολιάσει γιατί να πας εκεί τέτοια ώρα, χωρίς να πει τι ώρα να γυρίσεις κλπ.

[Deena]

Just now, little lamb είπε:

Κι εγώ διεκδίκησα, αλλά μέχρι τις 3-4 κατάφερα να το φτασω. Το πλήρες ξημερωμα με τίποτα, εκτός κι αν ήταν με ύπνο. Το καθόμαστε έτσι απλά και χαζεύουμε μέχρι να ξημερώσει απλά δεν το δέχονταν. Το έκανα μόνο μια φορά που έλειπαν διακοπές! Κι άλλη μια που είπα ότι μετά το πάρτυ θα κοιμηθώ σε μια φίλη, όντως κοιμήθηκα στο σπίτι της φίλης αλλά με μια λεπτομέρεια: γυρίσαμε 7 το πρωί! Μια άλλη φορά που αντί 4 άργησα λίγο και πήγε 5 κ ξημέρωσε, κόντευα να φτάσω σπίτι κ δεν με είχαν πάρει, χαιρομουν που θα γύριζα κ θα κοιμούνταν χωρίς να πάρουν χαμπάρι τι ώρα ακριβώς ήρθα, και 3 στενά πριν το σπίτι με πήρε η μητέρα μου και ούτε προλάβαινα να μιλήσω, όλο "έχουμε σβήσει από την αγωνία μας, πού είσαι, ξημέρωσε" κλπ. Στο τσακ δεν πρόλαβα, χαχα!

 

Ενα παράδειγμα για το ότι οποιοι γονείς είναι έτσι, απλά είναι έτσι κ δεν αλλάζουν ο,τι κι αν τους πεις και ότι κι αν κάνεις: έχουμε μια γνωστή οικογένεια που έχει κόρες φοιτήτριες. Κάποια στιγμή είπε λοιπόν η μητέρα μου στη μητέρα εκείνη (ήμουν μπροστά στον διάλογο, δεν μου τα μετέφερε) "τώρα αρχίζουν οι δικές σας αγωνίες για τα κορίτσια σας" (εννοούσε για δουλειές, άντρες κλπ) Και λέει η γυναίκα εκείνη "όχι, τι αγωνία, ο,τι ήταν να κάνουμε σαν γονείς το κάναμε, τους δώσαμε τα εφόδια να κάνουν τώρα τις επιλογές τους. Κι αν κάτι πάει στραβά εμείς εδώ είμαστε να τις στηρίξουμε". Μου έκανε τέλεια εντύπωση η απάντηση, αλλά η μητέρα μου έλεγε ότι αποκλείεται κάποιος να είναι τόσο άνετος, το παίζουν κουλ για να δείχνουν έτσι αλλά σίγουρα έχουν αγωνία (τους συγκεκριμένους τους ξέρουμε καλά κ δεν μπορούσε να τους προσάψει αδιαφορία). Δεν το πίστευε με τίποτα ότι κάποιος που δεν είναι αδιάφορος μπορεί στ'αληθεια να έχει αυτή τη στάση.

 

Φυσικά μαζί με όλα αυτά έρχεται και το "αχ τώρα δεν καταλαβαίνετε αλλά όταν έχετε παιδιά σε αυτή την ηλικία θα καταλάβετε".

 

Να πω επίσης ότι υπάρχει και μια μέση κατάσταση γονέα που είχα δει από φίλες, αυτός που έχει μεν αγωνία, παίρνει μεν πολλα τηλέφωνα αλλά τα τηλέφωνα είναι σε στυλ "περνάς καλά; Ωραία, μπράβο" κλπ. Και ικανοποιεί την αγωνία του μεν, αλλα χωρίς να γίνεται επικριτικός και μελοδραματικος και χωρίς μουρμούρα, χωρίς να σχολιάσει γιατί να πας εκεί τέτοια ώρα, χωρίς να πει τι ώρα να γυρίσεις κλπ.

 

Εντάξει αυτά τώρα είναι ας πούμε στο πλαίσιο του λογικού και πάλι βέβαια αν μιλάμε για ηλικίες μικρές, για μικρούς ενήλικες δηλαδή. Άλλο αυτό, άλλο δηλαδή να έχουν ένα κόλλημα με την ώρα επιστροφής στο σπίτι οι γονείς για οποιονδήποτε λόγο (αυτό εγώ το κατατάσσω στα κουσούρια που αναγκαστικά ανέχεσαι όσο ζεις με τους γονείς σου και μακροπρόθεσμα δεν σου δημιουργεί θέμα) και άλλο ένας ενήλικας να αναγκάζεται να λέει ψέματα, να κρύβεται και να επινοεί δικαιολογίες και φανταστικές ιστορίες για να περάσει ένα Σ/κ με τον σύντροφό του. Οι γονείς της θεματοθέτριας αν έχω καταλάβει σωστά είναι αρνητικοί στο να πάει στον σύντροφό της, αν ήταν να διανυκτερεύσει σε μια φίλη της ή να φιλοξενήσει μια φίλη της στο σπίτι δεν θα είχαν θέμα, εδώ η κοπέλα λέει ότι τους κρύβει ότι όταν είναι στο σπίτι της στην πόλη που σπουδάζει περνάει κάποια βράδια εκεί με το αγόρι της (λες και δεν θα το ξέρουν ή δεν θα το καταλαβαίνουν από μόνοι τους).

[little lamb]

Καλά το να πεις ότι πας εκδρομή με μια φίλη αντί με τον φίλο σου δεν μου φαίνεται κραυγαλέο. Αυτό από μόνη μου το επέλεξα, δεν είχα πει καν ότι είχα φίλο όχι γιατί θα γινόταν κάτι, απλά δεν ήθελα. Γιατί να το πεις στις αρχες μιας σχέσης; Δεν είναι και τόσο φοβερό ψέμα να πεις ότι πηγες με μια φίλη. Ίσα ίσα είναι και από τις γλυκές και αστείες αναμνήσεις αυτή η "κρυφή" περίοδος.

 

Το να ασχολούνται τι κάνει όταν είναι σε άλλη πόλη ναι είναι τελείως άλλο. Υπερβολη εντελώς αν τη ρωτάνε πού κοιμήθηκε. Αλλά και πάλι δεν βρίσκω το λόγο να πει ότι κοιμήθηκε στον φίλο της. Πού θα το μάθουν; Δεν είναι όπως όταν μένεις μαζί τους.

 

Τώρα θυμήθηκα συμφοιτήτριά μου που την έπαιρναν κάθε βράδυ κατά τις 11.30-12 στο σταθερό για καληνύχτα, στο σταθερό για να δουν κι αν είναι σπίτι. Κι έτσι αν ήθελε να βγει αργά περίμενε το τηλέφωνο κι έβγαινε μετά.

[Deena]

Just now, little lamb είπε:

Καλά το να πεις ότι πας εκδρομή με μια φίλη αντί με τον φίλο σου δεν μου φαίνεται κραυγαλέο. Αυτό από μόνη μου το επέλεξα, δεν είχα πει καν ότι είχα φίλο όχι γιατί θα γινόταν κάτι, απλά δεν ήθελα. Γιατί να το πεις στις αρχες μιας σχέσης; Δεν είναι και τόσο φοβερό ψέμα να πεις ότι πηγες με μια φίλη. Ίσα ίσα είναι και από τις γλυκές και αστείες αναμνήσεις αυτή η "κρυφή" περίοδος.

 

Το να ασχολούνται τι κάνει όταν είναι σε άλλη πόλη ναι είναι τελείως άλλο. Υπερβολη εντελώς αν τη ρωτάνε πού κοιμήθηκε. Αλλά και πάλι δεν βρίσκω το λόγο να πει ότι κοιμήθηκε στον φίλο της. Πού θα το μάθουν; Δεν είναι όπως όταν μένεις μαζί τους.

 

Τώρα θυμήθηκα συμφοιτήτριά μου που την έπαιρναν κάθε βράδυ κατά τις 11.30-12 στο σταθερό για καληνύχτα, στο σταθερό για να δουν κι αν είναι σπίτι. Κι έτσι αν ήθελε να βγει αργά περίμενε το τηλέφωνο κι έβγαινε μετά.

Ωστόσο, τα συζητάμε ωραία και καλά αυτά με την άνεση ότι δεν πάθαμε τίποτα (κι εγώ το έκρυψα στα 18 μου όταν πήγα Σ/Κ με τον φίλο μου), δεν κινδυνεύσαμε, δεν πετύχαμε σκάρτους ανθρώπους, δεν παρουσιάστηκε η ανάγκη οι γονείς μας να πρέπει να ξέρουν που και με ποιον ήμασταν.

 

Προσωπικά θα προτιμούσα να ξέρω, θα το θεωρήσω αποτυχία μου αν η κόρη μου προτιμήσει να μου πει ψέματα. Ο άντρας μου το πάει ένα βήμα παραπάνω, λέει ότι θα φτιάξει και ειδικό χώρο στο σπίτι για τα παιδιά ώστε να μπορούν να βρίσκονται με τις παρέες τους ή τους συντρόφους τους (υπάρχει κατάλληλος χώρος, προς το παρόν ανεκμετάλλευτος), ώστε να μην χρειάζεται ούτε να κρύβονται ούτε να βρεθούν σε πιθανώς επικίνδυνες καταστάσεις (όσο μπορεί τέλος πάντων να περιοριστεί ο κίνδυνος αυτος).

 

Ένας ξαδέρφος μου αρκετά μεγαλύτερος από εμένα έχει μια 20 χρονη κόρη, η οποία πέρυσι στα 19 της ξεκίνησε σχέση με έναν άντρα λίγο νεότερο από τον πατέρα της. Προφανώς ο ξάδερφος μου δεν ενθουσιάστηκε (το αντίθετο) αλλά έχει τουλάχιστον εξασφαλίσει ότι η μικρή δεν του έχει πει ψέματα, ότι ξέρει με ποιον είναι, όταν πήγε μαζί του το καλοκαίρι διακοπές της έδωσε μάλιστα και λεφτά ώστε αν κάτι γίνει και χρειαστεί ή θελήσει η ίδια να φύγει να μπορεί να το κάνει χωρίς να χρειαστεί να φτιάξει ολόκληρο σενάριο για τους γονείς της. Η ψυχή του το ξέρει του ξαδέρφου μου αλλά κατά την γνώμη μου το χειρίζεται άψογα.

 

[Super.mum]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Καλά μην το λες αυτό. ΣΤη δική μου οικογένεια δεν έχουν κοπέι αυτά. Ή μάλλον, όπου έγινε, στις θείες μου, η μία περίπτωση αρκετά δραστική και η άλλη περίπτωση πολύ νορμάλ, η μαμά μου το ερμήνευσε ως "οι άντρες θέλουν να ξεκόβουν τις γυναίκες από την οικογένειά τους". 

Α ναι ; Γιατί στην δικιά μας περίπτωση πάντα φταίνε οι γυναίκες και οι πεθερές λένε «αυτή τον έκανε έτσι και τον απομακρύνε»και μπλα μπλα 

πρίν από 26 λεπτά , vicky86 είπε:

ναι,φυσικα κ ελεγα,εγω βγαινω.θα αργησεις;αλλες ελεγα δ ξερω,αλλες οχι,αλλα αργουσα.αυτο δ εγινε απο την μια μερα στην αλλη.δ θεωρω οτι ειχα τους σουπερ διαλλακτικους γονεις η προχω.απεναντιας.μουρμουραα,κ κυρηγμα,εννοειται.αυτο δ σημαινει ομως οτι σταματησα να διεκδικω αυτα που θεωρουσα αυτονοητα

οσο για την ζωη των γονιων μου,καμια σχεση.η μαμα μου τελειωσε το σχολειο,εμενε σε χωριο,κ παντρευτηκε.ο μπαμπας μου επισης δ γυρισε πολυ,γτ κ αθηνα οταν εμενε,δουλευε πολυ,δ σπουδασε

εγω ημουν η μεγαλη,που "μαλωσα" αρκετα κ διεκδικησα καποιες ελευθεριες.κ μετα βοηθησα σε αυτο την αδερφη μου.δλδ πολλες φορες εμπαινα μπροστα για να την αφησουν να κανει κτ(κ ανηλικη)

@Deenaβλεπω πολλα κοινα.κ η μαμα μου παρεμβατικη.κ εχω εναν θειο που "κατεκρινε" τους γονεις μου που μας ειχαν αστεφανωτες,αλλα την πατησε χειροτερα με τα δικα του παιδια

Αααα έχω και εγώ έτσι έναν θείο που κρίνει και κρίνει και πάντα έχει να λέει και την πάτησε και εκείνος με τα δικά του παιδιά ... σε όλα όμως σε θέματα σπουδών και σε όλα .. εγώ πιστεύω ότι δεν πρέπει να λέμε πολλά γιατί στο τέλος καμία φορά αυτά που κρίναμε εμείς μας συμβαίνουν. 

[little lamb]

Just now, Deena είπε:

Ωστόσο, τα συζητάμε ωραία και καλά αυτά με την άνεση ότι δεν πάθαμε τίποτα (κι εγώ το έκρυψα στα 18 μου όταν πήγα Σ/Κ με τον φίλο μου), δεν κινδυνεύσαμε, δεν πετύχαμε σκάρτους ανθρώπους, δεν παρουσιάστηκε η ανάγκη οι γονείς μας να πρέπει να ξέρουν που και με ποιον ήμασταν.

 

Προσωπικά θα προτιμούσα να ξέρω, θα το θεωρήσω αποτυχία μου αν η κόρη μου προτιμήσει να μου πει ψέματα. Ο άντρας μου το πάει ένα βήμα παραπάνω, λέει ότι θα φτιάξει και ειδικό χώρο στο σπίτι για τα παιδιά ώστε να μπορούν να βρίσκονται με τις παρέες τους ή τους συντρόφους τους (υπάρχει κατάλληλος χώρος, προς το παρόν ανεκμετάλλευτος), ώστε να μην χρειάζεται ούτε να κρύβονται ούτε να βρεθούν σε πιθανώς επικίνδυνες καταστάσεις (όσο μπορεί τέλος πάντων να περιοριστεί ο κίνδυνος αυτος).

 

Ένας ξαδέρφος μου αρκετά μεγαλύτερος από εμένα έχει μια 20 χρονη κόρη, η οποία πέρυσι στα 19 της ξεκίνησε σχέση με έναν άντρα λίγο νεότερο από τον πατέρα της. Προφανώς ο ξάδερφος μου δεν ενθουσιάστηκε (το αντίθετο) αλλά έχει τουλάχιστον εξασφαλίσει ότι η μικρή δεν του έχει πει ψέματα, ότι ξέρει με ποιον είναι, όταν πήγε μαζί του το καλοκαίρι διακοπές της έδωσε μάλιστα και λεφτά ώστε αν κάτι γίνει και χρειαστεί ή θελήσει η ίδια να φύγει να μπορεί να το κάνει χωρίς να χρειαστεί να φτιάξει ολόκληρο σενάριο για τους γονείς της. Η ψυχή του το ξέρει του ξαδέρφου μου αλλά κατά την γνώμη μου το χειρίζεται άψογα.

 

 

Λογικά αυτά που λες, αλλά από την άλλη έρχονται σε αντίθεση με το ότι αφού είναι ενήλικοι δεν χρειάζεται να δίνουν αναφορά τι κάνουν και ότι εμείς πρέπει να γίνουμε πιο άνετοι γονείς κλπ κλπ. Θέλω να πω ότι, αν το καταλαβαίνω καλά, αυτό που λες ότι θες να ξέρεις με ποιον είναι και πού τελικά μου βγάζει περισσότερο έλεγχο από τον γονιό που δεν θέλει να ξέρει για τις σχέσεις των παιδιών του. Πολύ πιο ελεύθερη ενιωθα που δεν ήξεραν τη σχέση μου, παρά αν σκεφτώ ότι θα ήθελαν να ξέρουν με ποιον είμαι κι ακόμα περισσότερο ότι έφτιαξαν και ειδικό χώρο, θα μου φαινόταν ότι θέλουν να με έχουν πλήρως υπό τον έλεγχό τους. 

 

Κι εγώ με τον άντρα μου έχω 15ετια διαφορά και αυτός ήταν ο λόγος που άργησα ενάμισι χρόνο να πω ότι ειχα σχέση κι ας είχαμε οργώσει τη μισή Ελλαδα (οι γονείς μου είναι ίσα κ θεωρούν ότι έτσι είναι τα ιδανικά ζευγάρια, άντε 5 χρόνια διαφορά. Η μητέρα μου θεωρεί ότι οι μεγαλύτεροι άντρες, ακόμα και δέκα χρόνια μεγαλύτεροι όλο βαριουνται και "μουχλιάζουν" κ δεν είναι δραστήριοι κ ενεργητικοί κ χαλάει η ζωή της γυναίκας). Ήξερα όμως ότι θα τους άρεσε πάρα πολύ (και ο χαρακτήρας του και τα ενδιαφέροντά του και δεν του φαίνεται κιόλας η ηλικία) κι έτσι δεν είχα φόβο για το πώς θα τον αποδεχτούν. Φοβόμουν μόνο ότι λέγοντας ότι έχω σχέση κ φτάνοντας στην ηλικία θα φρικαραν, ενώ αν πρώτα τον γνώριζαν κ μετά μάθαιναν ηλικία θα ήταν ήδη ενθουσιασμένοι. Σκεφτόμουν έναν τρόπο να γίνει αυτό και το αστείο είναι ότι έγινε τυχαία λόγω μιας περιπέτειας υγείας που είχα. Τον γνώρισαν χωρίς να ξέρουν ότι τα έχουμε, ενθουσιάστηκαν, ψιλοκαταλαβαν οτι τα είχαμε, επιβεβαίωσα, ρώτησαν και ηλικία αλλά ήταν ήδη αργά  Πέταξε κάποιες φορές η μαμά μου ότι την ανησυχεί αλλά γνωρίζοντάς τον κ βλέποντας ότι είναι όντως δραστήριος δεν ξανατεθηκε το θέμα. Κι έτσι αυτό που φοβόμουν πιο πολύ απ'όλα τελικά πέρασε στο ντουκου κι έχω ξεχάσει πια την πίεση για το τι ώρα θα γυρίσω κλπ, γιατί τελικά στο πιο σοβαρό θέμα, που θεωρούσα ότι θα παρενέβαιναν, στήριξαν πλήρως την επιλογή μου.

[Έσπερος]

Just now, Super.mum είπε:

Α ναι ; Γιατί στην δικιά μας περίπτωση πάντα φταίνε οι γυναίκες και οι πεθερές λένε «αυτή τον έκανε έτσι και τον απομακρύνε»και μπλα μπλα 

μόνο επειδή το δικό μας σόι είχε τις γυναίκες. αν ήταν ανάποδα, τα ίδια κ χειρότερα θα έλεγαν κ η μαμα μου ευτυχώς που δεν έχει και γιο γιατί.....

[Super.mum]

Just now, Έσπερος είπε:

μόνο επειδή το δικό μας σόι είχε τις γυναίκες. αν ήταν ανάποδα, τα ίδια κ χειρότερα θα έλεγαν κ η μαμα μου ευτυχώς που δεν έχει και γιο γιατί.....

Έχω γιούς και δεν θα κάνω ποτέ έτσι :p promise 

[Deena]

Just now, little lamb είπε:

 

Λογικά αυτά που λες, αλλά από την άλλη έρχονται σε αντίθεση με το ότι αφού είναι ενήλικοι δεν χρειάζεται να δίνουν αναφορά τι κάνουν και ότι εμείς πρέπει να γίνουμε πιο άνετοι γονείς κλπ κλπ. Θέλω να πω ότι, αν το καταλαβαίνω καλά, αυτό που λες ότι θες να ξέρεις με ποιον είναι και πού τελικά μου βγάζει περισσότερο έλεγχο από τον γονιό που δεν θέλει να ξέρει για τις σχέσεις των παιδιών του. Πολύ πιο ελεύθερη ενιωθα που δεν ήξεραν τη σχέση μου, παρά αν σκεφτώ ότι θα ήθελαν να ξέρουν με ποιον είμαι κι ακόμα περισσότερο ότι έφτιαξαν και ειδικό χώρο, θα μου φαινόταν ότι θέλουν να με έχουν πλήρως υπό τον έλεγχό τους.

Εγώ δεν το βλέπω από την άποψη του ελέγχου, το βλέπω από την άποψη της δημιουργίας μια σχέσης εμπιστοσύνης.

 

Δεν με νοιάζει απαραιτήτως να ξέρω εγώ ακριβώς που είναι το παιδί μου, όσο να ξέρει αυτό ότι αν χρειαστεί για τον οποιονδήποτε (ακόμα και ασήμαντο φαινομενικά) λόγο μπορεί να με πάρει ένα τηλέφωνο και να πάω να το πάρω/βοηθήσω χωρίς να διστάσει επειδή κάτι μου έχει κρύψει, επειδή είναι άλλου από εκεί που υποτίθεται ότι ήταν, με άλλους ανθρώπους από αυτούς που μου έχει πει κλπ.

 

Οσο για τον χώρο, προσωπικά βρίσκω μεγαλύτερη την χρησιμότητα του στην εφηβεία παρά μετά την ενηλικίωση, δεν σκοπεύω να ενθαρρύνω τα παιδιά να μείνουν μαζί μας όσο έμεινα εγώ στο πατρικό μου. Στην εφηβεία όμως, ναι -όσο άβολο κι αν μπορεί δυνητικά να γίνει- θα προτιμούσα να ξέρουν τα παιδιά ότι έχουν την ελευθερία να συναντηθούν με όποιον θέλουν σε έναν δικό τους χώρο στον οποίο εγώ δεν θα παρευρίσκομαι προφανώς, θα είμαι όμως μια κραυγή μακριά αν χρειαστεί.

[Chrysoum]

Just now, little lamb said:

 

Λογικά αυτά που λες, αλλά από την άλλη έρχονται σε αντίθεση με το ότι αφού είναι ενήλικοι δεν χρειάζεται να δίνουν αναφορά τι κάνουν και ότι εμείς πρέπει να γίνουμε πιο άνετοι γονείς κλπ κλπ. Θέλω να πω ότι, αν το καταλαβαίνω καλά, αυτό που λες ότι θες να ξέρεις με ποιον είναι και πού τελικά μου βγάζει περισσότερο έλεγχο από τον γονιό που δεν θέλει να ξέρει για τις σχέσεις των παιδιών του. Πολύ πιο ελεύθερη ενιωθα που δεν ήξεραν τη σχέση μου, παρά αν σκεφτώ ότι θα ήθελαν να ξέρουν με ποιον είμαι κι ακόμα περισσότερο ότι έφτιαξαν και ειδικό χώρο, θα μου φαινόταν ότι θέλουν να με έχουν πλήρως υπό τον έλεγχό τους. 

 

Κι εγώ με τον άντρα μου έχω 15ετια διαφορά και αυτός ήταν ο λόγος που άργησα ενάμισι χρόνο να πω ότι ειχα σχέση κι ας είχαμε οργώσει τη μισή Ελλαδα (οι γονείς μου είναι ίσα κ θεωρούν ότι έτσι είναι τα ιδανικά ζευγάρια, άντε 5 χρόνια διαφορά. Η μητέρα μου θεωρεί ότι οι μεγαλύτεροι άντρες, ακόμα και δέκα χρόνια μεγαλύτεροι όλο βαριουνται και "μουχλιάζουν" κ δεν είναι δραστήριοι κ ενεργητικοί κ χαλάει η ζωή της γυναίκας). Ήξερα όμως ότι θα τους άρεσε πάρα πολύ (και ο χαρακτήρας του και τα ενδιαφέροντά του και δεν του φαίνεται κιόλας η ηλικία) κι έτσι δεν είχα φόβο για το πώς θα τον αποδεχτούν. Φοβόμουν μόνο ότι λέγοντας ότι έχω σχέση κ φτάνοντας στην ηλικία θα φρικαραν, ενώ αν πρώτα τον γνώριζαν κ μετά μάθαιναν ηλικία θα ήταν ήδη ενθουσιασμένοι. Σκεφτόμουν έναν τρόπο να γίνει αυτό και το αστείο είναι ότι έγινε τυχαία λόγω μιας περιπέτειας υγείας που είχα. Τον γνώρισαν χωρίς να ξέρουν ότι τα έχουμε, ενθουσιάστηκαν, ψιλοκαταλαβαν οτι τα είχαμε, επιβεβαίωσα, ρώτησαν και ηλικία αλλά ήταν ήδη αργά  Πέταξε κάποιες φορές η μαμά μου ότι την ανησυχεί αλλά γνωρίζοντάς τον κ βλέποντας ότι είναι όντως δραστήριος δεν ξανατεθηκε το θέμα. Κι έτσι αυτό που φοβόμουν πιο πολύ απ'όλα τελικά πέρασε στο ντουκου κι έχω ξεχάσει πια την πίεση για το τι ώρα θα γυρίσω κλπ, γιατί τελικά στο πιο σοβαρό θέμα, που θεωρούσα ότι θα παρενέβαιναν, στήριξαν πλήρως την επιλογή μου.

Για μένα έχει μεγάλη διαφορά το αν μένεις στο σπίτι με τους γονείς σου ή μόνος σου. Και το λέω εγώ που όπως ανέφερα δεν έλεγα ποτέ τίποτα στους γονείς μου για τα προσωπικά μου. Δηλαδή και με τα δικα μου παιδιά τώρα που το σκέφτομαι το ίδιο το βλέπω. Για όσο καιρό ζουν στο σπίτι δεν μπορούν απλά να φεύγουν και να μην λένε τίποτα. Και το θεωρώ προτιμότερο να έρχεται η σχέση τους στο σπίτι, από το να μου λένε ψέματα ότι βγαίνουν με φίλους. Το βλέπω και εγω ως αποτυχία δική μου. Επίσης θα ήθελα ιδανικά να πάνε στο δικό τους σπίτι μετά τις σπουδές. 

[little lamb]

Δεν ξέρω, μπερδεύτηκα τώρα. Όντως νιώθω ότι ήμουν πιο ελεύθερη που δεν ήξεραν ότι είχα σχέση και δεν ήθελαν να ξέρουν κάθε σχέση, παρά αν είχα αυτό που περιγράφετε. Πιο πολλή εμπιστοσύνη στο παιδί μου βγάζει το να μη θες να ξέρεις κάθε σχέση και περιπέτειά του. Αν μιλάτε για εφηβεία οκ, αλλά για ενήλικο δεν μου φαίνεται ωραίο να ξέρει ο γονιός κάθε βήμα του παιδιού. Δηλαδή θα έχει η κόρη μου μια καινούργια γνωριμία που ακόμα δεν θα ξέρουν οι ίδιοι αν θα κρατήσει παραπάνω από μερικές μέρες κ θα πρέπει να μου το πει; Εμένα μου φαίνεται ότι το λογικό θα είναι να το πει στις φίλες της. Υποτίθεται ότι υπάρχει και μια εμπιστοσύνη από το γονιό ότι έχει σωστή κρίση στο ποιους να διαλέγει (ξαναλέω ότι μιλάω για ενηλίκους)

Προφανώς θα έχει πει σε κάποιον (φίλη, αδερφή) πού πάει και με ποιον, για την περίπτωση που συμβεί κάτι (κι εγώ έτσι έκανα), αλλά δεν θεωρώ ότι πρέπει να θέλει να το πει σε εμένα. Αν θέλει καλώς, αλλά δεν θεωρώ ότι θα σημαίνει κάτι για τη σχέση μας ως γονιός-παιδι αν δεν θέλει να μου αναφέρει κάθε ερωτική της περιπέτεια.

[Chrysoum]

Just now, little lamb said:

Δεν ξέρω, μπερδεύτηκα τώρα. Όντως νιώθω ότι ήμουν πιο ελεύθερη που δεν ήξεραν ότι είχα σχέση και δεν ήθελαν να ξέρουν κάθε σχέση, παρά αν είχα αυτό που περιγράφετε. Πιο πολλή εμπιστοσύνη στο παιδί μου βγάζει το να μη θες να ξέρεις κάθε σχέση και περιπέτειά του. Αν μιλάτε για εφηβεία οκ, αλλά για ενήλικο δεν μου φαίνεται ωραίο να ξέρει ο γονιός κάθε βήμα του παιδιού. Δηλαδή θα έχει η κόρη μου μια καινούργια γνωριμία που ακόμα δεν θα ξέρουν οι ίδιοι αν θα κρατήσει παραπάνω από μερικές μέρες κ θα πρέπει να μου το πει; Εμένα μου φαίνεται ότι το λογικό θα είναι να το πει στις φίλες της. Υποτίθεται ότι υπάρχει και μια εμπιστοσύνη από το γονιό ότι έχει σωστή κρίση στο ποιους να διαλέγει (ξαναλέω ότι μιλάω για ενηλίκους)

Προφανώς θα έχει πει σε κάποιον (φίλη, αδερφή) πού πάει και με ποιον, για την περίπτωση που συμβεί κάτι (κι εγώ έτσι έκανα), αλλά δεν θεωρώ ότι πρέπει να θέλει να το πει σε εμένα. Αν θέλει καλώς, αλλά δεν θεωρώ ότι θα σημαίνει κάτι για τη σχέση μας ως γονιός-παιδι αν δεν θέλει να μου αναφέρει κάθε ερωτική της περιπέτεια.

Οχι δεν περιμένω να μου λένε για την κάθε καινούργια γνωριμία τους. Απλά δεν μπορεί απλά να φεύγουν και να μου λένε θα βγω για παράδειγμα, δεν εννοούσα να μου πουν που θα πάνε ακριβώς και με ποιον. Αυτό που εννοούσα περισσότερο είναι ότι δεν γίνεται απλά να φεύγουν και να μην ξέρω αν θα γυρίσουν για το βράδυ ή όχι. Βασικά το ξανά λέω, μου φαίνεται απίστευτα άβολο να σκέφτομαι ότι το 23-24 ετών παιδι μου θα μένει στο σπίτι μαζί μου. Θεωρώ ότι προσωπικά θα το βρίσκω δύσκολο να το αντιμετωπίσω εντελώς ως ενήλικα υπό αυτες τις συνθήκες. 

[little lamb]

Αυτό το είπα κι εγώ στην αρχή, όταν μένεις με άλλους δεν μπορείς να μην λες αν θα διανυκτερεύσεις εκτός. Ακόμα και για πρακτικούς λόγους, πχ αν θα βάλουν σύρτη. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με το αν είσαι ενήλικος, ούτε με έλεγχο και εξουσία γονιού. Ακόμα και δύο συγκάτοικοι ή αδέρφια που μένουν μαζί είναι λογικό να συνεννοούνται αν διανυκτερεύσουν αλλού.

[mama16]

Just now, little lamb είπε:

Αυτό το είπα κι εγώ στην αρχή, όταν μένεις με άλλους δεν μπορείς να μην λες αν θα διανυκτερεύσεις εκτός. Ακόμα και για πρακτικούς λόγους, πχ αν θα βάλουν σύρτη. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με το αν είσαι ενήλικος, ούτε με έλεγχο και εξουσία γονιού. Ακόμα και δύο συγκάτοικοι ή αδέρφια που μένουν μαζί είναι λογικό να συνεννοούνται αν διανυκτερεύσουν αλλού.

Εννοείται ότι πρέπει να ενημερώνεις για να ξέρει ο άλλος ότι είσαι καλά. Δεν γίνεται να ξυπνήσει τα ξημερώματα, να λείπεις κ να πάει ο νους του στο κακό!

[Deena]

Just now, little lamb είπε:

Αν θέλει καλώς, αλλά δεν θεωρώ ότι θα σημαίνει κάτι για τη σχέση μας ως γονιός-παιδι αν δεν θέλει να μου αναφέρει κάθε ερωτική της περιπέτεια.

Άλλο να μην θέλει να σου λέει το καθετί από την πρώτη στιγμή, άλλο να νιώθει ότι δεν μπορεί να σου πει ότι έχει σχέση και να χρειάζεται να λεει ψέματα ή να κρύβει πράγματα για να αισθάνεται ελεύθερη.

 

Αυτη η ελευθερία είναι επίπλαστη κατά την γνώμη μου, όχι πραγματική.

 

Η κόρη του θείου μου που αναφέρω παραπάνω 

εκανε εν άγνοια των γονιών της πραγματικά πολυ ελεύθερη ζωη, σπούδαζε και στο εξωτερικό 5 χρόνια και πήγαινε το ψέμα σύννεφο. Έλεγε ότι πάει επίσκεψη στην συγκάτοικο της στην χώρα της και έκανε τον γύρο της Ευρώπης με τον εκάστοτε φίλο της. Και μετά γύρισε Ελλάδα και στο πατρικό της, γνώρισε τον μετέπειτα άντρα της και 25 ετών κοπέλα έκρυβε την σχέση της 3 χρόνια και την κάλυπτε ποτέ η μια ξαδέρφη, πότε η άλλη, πότε η κολλητή της, πότε η μητέρα μου για να μπορεί να βρίσκεται μαζί του.

 

Είναι βεβαια ακραία περίπτωση η συγκεκριμένη, το δέχομαι, εμένα πάντως αυτό το ρητό και ανεπιφύλακτο «δεν θέλω να ξέρω» από τον γονιό με σοκάρει, δείχνει δειλία και οκνηρία, σαν να προτιμάει τον εύκολο δρόμο του να δέχεται ψέματα από το παιδί του για να μην βρεθεί στην «δύσκολη» θέση να το αντιμετωπίσει ως ενήλικο.

[little lamb]

Εγώ δεν λέω "δεν θέλω να ξέρω", λέω "δεν χρειάζεται να ξέρω". Γιατί θα έχω εμπιστοσύνη υποτίθεται. Αν θέλει να μου πει καλώς. Αλλά το "θα νιώθω αποτυχία αν μου πει ψέματα" το βρίσκω λίγο ακραίο. Θεωρώ πολύ λογικό να πει ότι πάει με μια φίλη της. Όχι μετά από χρόνια σχέσης προφανώς, αλλά σε μια σχέση λίγων μηνών το θεωρώ λογικό. Και λίγο αλατοπιπερο στην καθημερινότητα και στη σχέση το θεωρώ αυτό το "κρυφό", το να συνεννοηθείς με τη φίλη "αν σε ρωτήσουν πες ότι ήμασταν μαζί", ή το να έχεις μυστικό με την αδερφή σου κάτι που ακόμα δεν ξέρουν οι γονείς.

 

Το να φοβάται να μου το πει είναι άλλο. Εκεί ναι, δεν συμφωνώ. Άλλο όμως το να φοβάται, αλλο το να μη θεωρεί απαραίτητο να το ξέρουν οι γονείς. Πάντως σε νορμάλ σχέσεις παιδιων-γονεων, ακόμα κι αν έχεις πει ψέματα ή έχεις κρύψει κάτι, αν τύχει κάτι το λες, δεν φοβάσαι πια και τόσο πολύ. Στην περιπέτεια υγείας που έγραψα παραπάνω ότι μου έτυχε, επέστρεφα στην πόλη που δούλευα μετά από σ/κ στην Αθήνα. Είχα πει ότι πάω με το ΚΤΕΛ, ενώ θα πήγαινα με τον άντρα μου. Ε όταν προέκυψε το θέμα απλά με πήγε ο άντρας μου στο σπίτι, περίμενε μαζί τους το γιατρό, κι έτσι έμαθαν ότι έχω σχέση κλπ. Παρόλο που το έκρυβα τόσο καιρό όταν χρειάστηκε το αποκάλυψα, δεν τους φοβήθηκα. Γι'αυτό λέω ότι το να μη μιλάει το παιδί στο γονιό για τις σχέσεις του δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι έχει αποτύχει η μεταξύ τους σχέση ούτε ότι αν τύχει κάτι θα φοβηθεί να τους το πει.

[Ilaeira]

Το θέμα δεν είναι οι περιπέτειες υγείας. Νομίζω πως η @Deena εννοεί ότι θέλει να νιώθουν την άνεση να της πουν "είμαι εκεί, έλα να με πάρεις γιατί δεν μου αρέσει πια" ακόμα κι αν είναι σε πάρτι με επαφές και ναρκωτικά.

Και συμφωνώ. Είναι τόσο άγριος ο κόσμος πλέον, ειδικά για τα κορίτσια. Θέλω να νιώθουν την άνεση να μου λένε πού είναι και τι κάνουν, και να ξέρουν ότι ανά πάσα στιγμή ο γονιός τους θα είναι εκεί όποτε τον χρειαστούν. Όχι οι φίλοι, όχι τα αδέρφια, ο γονιός. 

Ρισπέκτ στον ξάδερφο, Deena.

 

Edit: περιττό να πω ότι τις "επαφές" μου τις αντικατέστησε αυτόματα το σύστημα.

[Έσπερος]

Just now, Deena είπε:

Και μετά γύρισε Ελλάδα και στο πατρικό της, γνώρισε τον μετέπειτα άντρα της και 25 ετών κοπέλα έκρυβε την σχέση της 3 χρόνια και την κάλυπτε ποτέ η μια ξαδέρφη, πότε η άλλη, πότε η κολλητή της, πότε η μητέρα μου για να μπορεί να βρίσκεται μαζί του.

Αυτή η ξαδέρφη μάλλον είναι κάποια χαμένη μου αδερφή. κ ο θείος κορυφαίος, έτσι θα έκανε κ η μαμα μου. εγω έκρυβα 4 χρόνια αλλά τα 3,5 ήταν εξαποστασεως. ομωσ επειδή ήμασταν μαζί στη σχολή στα μεταπτυχιακά, το ήξεραν όλοι οι καθηγητές του φιλολογικού. μόνο οι γονεισ κ δεν ήξεραν. το κορυφαίο είναι ότι όταν πλέον διορίστηκα, ήρθε κάποια στιγμή στο νησί κ τον έκρυβα επίσης για να μην μας δουν οι μαθητες κ με κακοχαρακτηρίσουν. κ επίσης τον έκρυβα γιατί η μαμα μου είχε γνωρίσει την σπιτονοικοκυρά κ δεν ήθελα να πει κάτι όταν ερχόταν η μαμα μου. Τελικά χωρίσαμε για άλλους λόγους κ με δίκη του ευθύνη  αλλα νομίζω ότι μέρα από τόσα χρόνια αναμονής, αυτό το κρυφτό στο νησί ήταν ένα βήμα προς τον χωρισμό. εγω κόντευα τα 30.... 

[little lamb]

Προφανώς την περιπέτεια υγείας την ανέφερα ως παράδειγμα, επειδή απλά αυτό μου έτυχε. Αλλά ισχύει και για αυτά που λες. Θεωρώ ότι σε μια γενικά νορμάλ σχέση γονιού παιδιού, το παιδί θα μιλήσει στο γονιό αν χρειαστεί και προκύψει κάτι από αυτά που λες, ακόμα κι αν είχε πει ότι είναι με φίλη. Άλλο να ξέρει ότι θα είσαι εκεί αν τύχει κάτι, άλλο να σου έχει πει από πριν με ποιον θα είναι. Το να έχει πει ότι είναι με φίλη δεν σημαίνει ότι δεν θα σε εμπιστευτεί γενικώς ούτε ότι απετυχες σαν γονιός. Εγώ έτσι πιστεύω. Δεν θεωρώ ότι η σχέση μας κρίνεται από το να ξέρω εκ των προτέρων ότι πήγαν διακοπές με το αγόρι τους, επειδή υποθετικά μπορεί να συμβεί κάτι άσχημο. Αν συμβεί κάτι άσχημο ναι να έχουν το θάρρος να μου το πουν, αλλά το να ζήσουν και λίγο το κρυφό χτυποκάρδι του να ξέρει για τη σχέση μόνο η αδελφή και η κολλητή δεν θα μου άρεσε να τους το στερήσω.

[ΑΡΓΚ]

Κορίτσια ωραία όλα αυτά, αλλά δεν ειμαστε οι γονείς της κοπέλας. Αν οι γονείς δεν θέλουν το παιδί τους να έχει σχέσεις ποτέ, θέλουν να την παντρέψουν από τα 18 με το ζόρι, θέλουν να την κάνουν καλόγρια, τους νοιάζει η γειτονιά ή δεν ξέρω τι άλλη λόξα έχει ο καθένας, δεν δουλεύει το "είδα ένα φόρουμ στο ιντερνετ και μου είπαν ότι είστε για δέσιμο". Ή ανέχεσαι να ζεις έτσι, ή φτιάχνεις πλάνο να φύγεις. Ανάμεσα, δύσκολο.

[mama16]

8 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Προφανώς την περιπέτεια υγείας την ανέφερα ως παράδειγμα, επειδή απλά αυτό μου έτυχε. Αλλά ισχύει και για αυτά που λες. Θεωρώ ότι σε μια γενικά νορμάλ σχέση γονιού παιδιού, το παιδί θα μιλήσει στο γονιό αν χρειαστεί και προκύψει κάτι από αυτά που λες, ακόμα κι αν είχε πει ότι είναι με φίλη. Άλλο να ξέρει ότι θα είσαι εκεί αν τύχει κάτι, άλλο να σου έχει πει από πριν με ποιον θα είναι. Το να έχει πει ότι είναι με φίλη δεν σημαίνει ότι δεν θα σε εμπιστευτεί γενικώς ούτε ότι απετυχες σαν γονιός. Εγώ έτσι πιστεύω. Δεν θεωρώ ότι η σχέση μας κρίνεται από το να ξέρω εκ των προτέρων ότι πήγαν διακοπές με το αγόρι τους, επειδή υποθετικά μπορεί να συμβεί κάτι άσχημο. Αν συμβεί κάτι άσχημο ναι να έχουν το θάρρος να μου το πουν, αλλά το να ζήσουν και λίγο το κρυφό χτυποκάρδι του να ξέρει για τη σχέση μόνο η αδελφή και η κολλητή δεν θα μου άρεσε να τους το στερήσω.

Είναι ανάλογα κ σε τι ηλικία όμως βρίσκεται το παιδί, αν τυχόν είναι 16 το πιο λογικό να κρύψει ότι πάει διακοπές με το αγόρι της, αν όμως είναι πάνω από 20 γιατί να μην το πει κατευθείαν στην μαμά της ιδιαίτερα ότι θα πάει διακοπές με το αγόρι? Εγώ με τον άντρα μου που τον γνώρισα όπως είπα στα 23 έλεγα ότι θα πάω διακοπές με τον ίδιο. Κ ήταν ο μόνος που πήγα διακοπές οπότε για κάποιον άλλον δεν χρειάστηκε να πω

[little lamb]

Just now, mama16 είπε:

Είναι ανάλογα κ σε τι ηλικία όμως βρίσκεται το παιδί, αν τυχόν είναι 16 το πιο λογικό να κρύψει ότι πάει διακοπές με το αγόρι της, αν όμως είναι πάνω από 20 γιατί να μην το πει κατευθείαν στην μαμά της ιδιαίτερα ότι θα πάει διακοπές με το αγόρι? Εγώ με τον άντρα μου που τον γνώρισα όπως είπα στα 23 έλεγα ότι θα πάω διακοπές με τον ίδιο. Κ ήταν ο μόνος που πήγα διακοπές οπότε για κάποιον άλλον δεν χρειάστηκε να πω

 

Λογικό αυτό που λες ως προς το "θάρρος" να το πουν, αλλά εδώ που τα λέμε πιο χρήσιμο θα ήταν να ξέρει την αλήθεια ο γονιός όταν είσαι 16 παρά όταν είσαι 20 ή 23. Ακριβώς επειδή είσαι ενήλικος, πιο ώριμος κλπ κι έτσι πρώτον είναι λιγότερο επικίνδυνο και δεύτερον δεν χρειάζεται πια να τους ενημερώνεις για όλα. Ειδικά αν είσαι σε άλλο μέρος κ δεν βλέπουν ποτε φεύγεις κ πότε έρχεσαι.

 

Πάντως παίζει ρόλο και το πότε έκανε κάποιος πρώτη σχέση. Κάποιος που είχε σχέση από το λύκειο ας πούμε, στα 20 και στα 23 όντως έχει ξεπεράσει τη φάση "το έχω μυστικό κ καταστρωνω σχέδιο με την κολλητή" κ πιθανώς σκέφτεται "βλακείες, είμαι μεγάλος/μεγάλη για να κρύβομαι πια". Κάποιος που κάνει πρώτη σχέση στα 23 για λίγους μήνες και πρώτη "σοβαρή" σχέση στα 25, όπως εγώ, ναι πιθανώς θα το έχει κρυφό από τους γονείς για ένα διάστημα κι ας είναι 25. Όχι γιατί φοβάται τους γονείς απαραιτήτως, αλλά γιατί δεν το έχει ξαναζήσει, είναι κάτι πρωτόγνωρο και το νιώθει όντως σαν την "προσωπική ζωή", που για πρώτη φορά έχει και θέλει να το μοιραστεί μόνο με φίλες, αδελφή κλπ.

[diane2020]

Διαβάζω αρραβώνες διαβάζω κάνε στραβά μάτια διαβάζω μη λες τίποτα και κρυψου διαβάζω πες ψέμματα! Τι είναι αυτά! Εν έτει 2021 από μαμάδες που κάνατε τώρα παιδια!!!

Γενικά δε διαπραγματευονται αυτά ουτε συζητιούνται ουτε αναλύονται. Εννοειται εχω σχέση εννοείται κοιμάμαι κι εκει εννοείται ότι επειδή μου δίνεις λεφτά δε θα πρέπει να με καβαλας. Όποιος κι αν εισαι.... Κι εντάξει σχέση 5 χρονών είναι έλεος. Τι να πουν όσες ψάχνονται δηλαδή και κάνουν μικρότερες σχέσεις χρονικά. Ασε ας μη ψάξω τη λέξη πως τις λέμε αυτές εν έτει 2021. Κι άμα τα κάνει αυτά ο γιος είναι ο μάγκας ξέρω γω. 

Ρε ουστ. 

Εγώ αυτά δε τα σηκώνω, είναι πως έχεις μάθει αλλά ποτε δεν είναι αργά να σηκώνεις ανάστημα. Η ζωή σου είναι δική σου και κανείς δεν έχει δικαίωμα να εισβάλλει. 

 

Εγώ θα είχα οργανωθεί και θα είχα φυγει. Βρίσκεις σπίτια με ενοίκια πολυ φτηνά και δουλεθες επίσης. Του ποδαριου βέβαια αλλά δεν έχει σημασία. Αλλωστε σπουδάζεις δε χάνεσαι. Κι όλα αυτά όχι για τη σχέση. Αλλά για σένα. Γιατί αυριο μπορεί ουτε αυτόν να χεις. Να χεις κάποιον άλλο. Η και κανέναν. Για σένα θα το κάνεις.