Γοπ Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, λάθη κ υπερβολές

[aglaia]

http://www.iatrikionline.gr/Deltio_53c_2006/6.pdf

 

Σας μεταφέρω μέρος της μελέτης της Ε. Ρώμα-Γιαννίκου, που είναι μια καλή κριτική και αξιολόγηση των συνηθισμένων πρακτικών των παιδιάτρων.

 

...Ο στόχος της θεραπείας, όταν μάλιστα αφορά σε βρέφη και μικρά παιδιά, είναι να υπάρξει ισορροπία μεταξύ της βελτίωσης των συμπτωμάτων και των επιπλοκών από την ίδια τη θεραπεία.

 

Είναι βέβαιο ότι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση υπερθεραπεύεται, επειδή τα συμπτώματα είναι συχνά και μη ειδικά, ενώ δυστυχώς δεν υπάρχει αξιόπιστη διαγνωστική δοκιμασία.

 

Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει 3 σκέλη (πίνακας 10): τη μη φαρμακευτική, όπως είναι οι οδηγίες σιτίσεως, η θέση και τα ειδικά γάλατα, τη φαρμακευτική και τη χειρουργική.

 

Φάρμακα χρειάζονται μόνο στη βαριά παλινδρομική νόσο και λιγότερο συχνά στην ήπια και μέτρια. Πολλή συζήτηση έχει γίνει για τη θέση που πρέπει να τοποθετείται το βρέφος. Οι μελέτες με pΗ-μετρία άλλαξαν τις απόψεις που υπήρχαν παλαιότερα. Βρέθηκε (πίνακας 11) ότι η υπερυψωμένη θέση αυξάνει την παλινδρόμηση, όπως επίσης η ύπτια και η δεξιά πλάγια. Εξακολουθεί και ισχύει το πλεονέκτημα της πρηνούς υπερυψωμένης και πρηνούς οριζόντιας θέσης για τη μείωση της ΓΟΠ, αλλά ο κίνδυνος του αιφνιδίου θανάτου στερεί τα βρέφη από το πλεονέκτημα αυτής της θέσης. Η αριστερή πλάγια επίσης μειώνει τη ΓΟΠ. Παρʼ όλα αυτά, πολύ συχνά τοποθετούνται τα βρέφη στα καρεκλάκια ως βασικό μέρος της θεραπείας (εικόνα 2).

 

Ο όγκος και το είδος του γάλατος επηρεάζουν τη ΓΟΠ. Αυξημένος όγκος και αυξημένη ωσμωτικότητα την αυξάνουν, ενώ το υποαλλεργικό γάλα με πεπτίδια μειώνει τη ΓΟΠ. Τα γάλατα με πηκτικές ουσίες (AR) μειώνουν τις αναγωγές, αλλά αυξάνουν την έκθεση του οισοφάγου στο οξύ. Είναι

γνωστές σε όλους οι οδηγίες για τη μη φαρμακευτική αγωγή, όπως είναι τα συχνά μικρά γεύματα, συχνό ρέψιμο, όχι άσκοπες αλλαγές γαλάτων, όχι

πίεση στην κοιλιά μετά τη σίτιση, όχι κάπνισμα στο δωμάτιο του βρέφους και οπωσδήποτε όχι διακοπή του μητρικού θηλασμού, γιατί η παλινδρόμηση είναι λιγότερη στα θηλάζοντα.

 

Τα τελευταία χρόνια, η αγορά κατακλύσθηκε από τα λεγόμενα

γάλατα για την παλινδρόμηση (AR). Δυστυχώς, η ονομασία τους και μόνο συχνά αποτελεί σχεδόν «επιτακτικό καθήκον» στον ασκούντα παιδίατρο μόλις υποψιασθεί ή διαγνώσει ΓΟΠ να τα χορηγήσει, ακόμα και θυσιάζοντας το μητρικό γάλα.

(εδώ θα ήθελα να προσέξετε τα εισαγωγικά...)

 

Είναι όμως χωρίς παρενέργειες τα γάλατα αυτά; Στον πίνακα 12 φαίνονται τα οφέλη αλλά οι παρενέργειες, που είναι πολύ περισσότερες κυρίως στα νεογνά, πρόωρα και νεαρά βρέφη. Συνήθως μειώνουν τους εμέτους και εφησυχάζουν γονείς και γιατρό, όμως δε μειώνουν την παλινδρόμηση στον οισοφάγο.

 

Χρειάζονται οι αναγωγές γάλατα με πηκτικά; Ναι, όταν το βρέφος δεν παίρνει βάρος, παρά το γεγονός ότι λαμβάνει αρκετό γάλα, δηλαδή όταν η

στασιμότητα βάρους οφείλεται στη μεγάλη απώλεια εμεσμάτων.

 

Οπωσδήποτε δεν χορηγούνται σε βρέφη με οισοφαγίτιδα, αναπνευστικά προβλήματα, πρόωρα και νεογνά και όταν υπάρχει αλλεργία στα πηκτικά. Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Διατροφής εκφράζει σαφώς την άποψή της για τη μείωση της κατάχρησης και την αποφυγή της χρήσης τους όταν υπάρχει πιθανότητα παρενεργειών.

 

....

[aglaia]

Η συνήθης τακτική αρκετών παιδιάτρων μετά τη διάγνωση της ΓΟΠ σε νεογνό ή βρέφος είναι να συνιστούν Cilroton με ή χωρίς ρανιτιδίνη και γάλα AR. Είναι σωστή και ασφαλής η αντιμετώπιση αυτή;

 

Η απάντηση είναι ότι δεν είναι σωστή, επειδή δεν χρειάζεται φάρμακο σε κάθε περίπτωση, το Cilroton είναι αναποτελεσματικό και πιθανόν επικίνδυνο, το γάλα AR ίσως επιδεινώσει τη ΓΟΠ ή να έχει παρενέργειες, ενώ τα συμπτώματα ίσως οφείλονται σε αλλεργία στο γάλα αγελάδος .

 

Η παλινδρομική νόσος είναι βαριά όταν δεν υποχωρούν τα συμπτώματα στη μη φαρμακευτική αγωγή, οπότε σημαίνει οισοφαγίτιδα ή συνυπάρχουσα

αλλεργία στο γάλα.

 

Στον πίνακα 13 φαίνονται τα φάρμακα που χορηγούνται στη ΓΟΠ. Τα αντιεκκριτικά και προκινητικά φάρμακα χορηγούνται συχνά, αλλά ίσως

δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τις παρενέργειές τους.

Η απόσυρση από την κυκλοφορία της σισαπρίδης, που είχε τεκμηριωμένη αντιπαλινδρομική δράση, έχει ως αποτέλεσμα την εξίσου κατάχρηση της δομπεριδόνης (Cilroton). Τα αντιόξινα έχουν μειωμένη δράση και χρειάζονται τεράστιες δόσεις για να μειώσουν τη γαστρική οξύτητα και, επιπλέον, ιδιαίτερα στα βρέφη, προκαλούν παρενέργειες από το νάτριο, μαγνήσιο και αργίλιο που περιέχουν.

 

Τα μοναδικά φάρμακα που παραμένουν για την αντιμετώπιση της ΓΟΠ είναι η ρανιτιδίνη και οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων.

 

Μελέτες (πίνακας 14) έδειξαν ότι η δομπεριδόνη (Cilroton) δεν αυξάνει τον τόνο του ΚΟΣ, δε μειώνει την οισοφαγίτιδα, προκαλεί αϋπνία, άγχος,

εκνευρισμό, αδυναμία και τις ίδιες παρενέργειες από την καρδιά όπως η σισαπρίδη.

 

Γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει προς το παρόν αποτελεσματικό

και ασφαλές προκινητικό φάρμακο. Η κατάργηση της σισαπρίδης οδήγησε στην κατάχρηση της δομπεριδόνης (Cilroton), μη αποτελεσματικού, εξίσου

επικινδύνου φαρμάκου.

 

Συνεπώς, η φαρμακευτική αγωγή για τη ΓΟΠ περιλαμβάνει μόνο τα αντιεκκριτικά φάρμακα που και αυτά, όμως, δεν στερούνται παρενεργειών (πίνακας 15).

 

 

 

Είναι σαφές ότι δεν μπορούμε να δώσουμε σαφείς οδηγίες αφού δεν υπάρχει προκινητικό φάρμακο. Σύνηθες φάρμακο παραμένει η ρανιτιδίνη, ενώ σε βαριά ΓΟΠ και συνήθως σε μεγαλύτερα παιδιά ΡΡΙ. Στη φυσιολογική

ΓΟΠ δεν απαιτείται θεραπευτική παρέμβαση, στην ήπια ΓΟΠ συνήθως αρκούν οι διαιτητικές οδηγίες και, όπου υπάρχουν ενδείξεις αλλεργίας στο γάλα, χορηγείται υποαλλεργικό γάλα (πίνακας 16). Παραμένει ακόμα γνωστο πώς και πότε θα γίνει το follow up των παιδιών με ΓΟΠ.

 

 

Συμπερασματικά, η ΓΟΠ χρειάζεται έγκαιρη και σωστή αντιμετώπιση, όχι κατάχρηση επικίνδυνων φαρμάκων και προσοχή μήπως, από τα λάθη και

τις υπερβολές στην αντιμετώπιση, αυξήσουμε τα συμπτώματα και τελικά προκαλέσουμε παρενέργειες από τη θεραπεία. Θα πρέπει εξάλλου κανόνας

και οδηγός μας πάντα να είναι η γνωστή ρήση του

Ιπποκράτους: «ωφελέειν μη βλάπτειν».

[aglaia]

Το θέμα είχε συζητηθεί παλαιότερα μέσα σε ένα ποστ αλλά σκέφτηκα να το βάλω ξεχωριστά για να το βρίσκουν εύκολα οι μητέρες με τέτοια προβλήματα.

[daddycool]

Εξαιτερική σκέψη Aglaia!

 

Θυμάσαι , ειχα συμμετάσχει σε εκείνη την συζήτηση και αρκετές φορές από τότε είχα σκεφτεί ότι ήταν κρίμα ότι μέσα στον γενικό χαμό που είχε γίνει (νομίζω ότι τελικά εκείνο το θέμαμπήκε αρχείο ? ) είχε χαθεί το «ζουμί» της υπόθεσης για τους γονείς που θέλαν πληροφόρηση σχετικά με το θέμα της ΓΟΠ....

 

Thumbs up!

[sofuka]

  Παράθεση

και οπωσδήποτε όχι διακοπή του μητρικού θηλασμού, γιατί η παλινδρόμηση είναι λιγότερη στα θηλάζοντα.

Αυτό το είδα κι εγώ στην πράξη και ήταν ο κυριότερος λόγος που αποφάσισα να σταματήσω το συμπλήρωμα και να επανέλθω στον ΑΘ όταν η κόρη μου ήταν 4 μηνών. Στα γεύματα που η κόρη μου έπαιρνε μόνο μητρικό είχε ελάχιστη έως καθόλου παλινδρόμηση, ενώ με το ξένο, ακόμα και αργότερα με το ειδικό γάλα, τα πράγματα γίνονταν όλο και χειρότερα. Στο δε τελευταίο γεύμα της ημέρας είχα κόψει το συμπλήρωμα ήδη από τον 2ο μήνα, γιατί έκανε απ' ευθείας εμετό ότι είχε φάει, ενώ με το μητρικό, στο συγκεκριμένο γεύμα κοιμόταν, ακόμη και χωρίς να ρευτεί πολλές φορές, και δεν έβγαζε γουλιά όλη τη νύχτα! Γι αυτό προσοχή μανούλες, πολλοί παιδίατροι συστήνουν διακοπή του θηλασμού σε βρέφη με παλινδρόμηση. Παρατηρήστε τα μωρά σας, εκείνα σίγουρα θα σας δείξουν τι είναι καλύτερο γι'αυτά

[ριτα79]

εγω προσωπικα και ενω θηλαζα αποκλειστικα αποφασισα να διακοψω τον θηλασμο στους 3 μηνες λογω παλλινδρομησης.απο ημερων το μωρο μου και εως τους 2 μηνες εβγαζε συνεχεια γουλιες (βεβαια ηταν και εξαιρετικα λαιμαργος) απο τους 2 μηνες ομως εως και τους 3 που ανακαλυψαμε την παλλινδρομηση μεσω υπερηχου εβγαζε τεραστιες ρουκετες και αρνιοταν να φαει.η παιδιατρος μου ειπε το εξης:ή συνεχιζεις με θηλασμο κανονικα και δινουμε σιροπακι ή παμε σε αντιαναγωγικο γαλατακι και βλεπουμε η αποφαση δικη σου...εγω προσωπικα δεν συζητουσα σε καμμια περιπτωση να δωσω φαρμακα στο 3 μηνων μωρο μου και προτιμησα να δοκιμασω το αντιαναγωγικο και τουλαχιστον αν χρειαστει φαρμακο να κερδισω χρονο.εως σημερα το θεμα με τις γουλιες υπαρχει αλλα οχι σε τοσο εντονο βαθμο θελω να πιστευω οτι εκανα το σωστο γιατι ειλικρινα ενιωθα τεραστιες τυψεις για το θηλασμο αλλα απο την αλλη δεν ηθελα να δωσω και στο παιδι μου φαρμακα τοσο νωρις αλλα ουτε και να επιμεινω στο θηλασμο αφου εβλεπα τοσο μεγαλες ρουκετες και να του δημιουργησω οισοφαγιτιδα.

παντως εξαιρετικα ενδιαφερον αρθρο.κ.Αγλαια ευχαριστω

[aglaia]

  ριτα79 είπε:

η παιδιατρος μου ειπε το εξης:ή συνεχιζεις με θηλασμο κανονικα και δινουμε σιροπακι ή παμε σε αντιαναγωγικο γαλατακι και βλεπουμε η αποφαση δικη σου...

 

Ρίτα να σου ζήσει!

 

Λυπάμαι πολύ που η παιδίατρός σου σε έβαλε σε ένα τέτοιο ψευτοδίλλημα.

 

 

Τα φάρμακα χρειάζονται μόνο αν το μωρό δεν βάζει βάρος. Επίσης τα φάρμακα είναι πολύ προτιμότερα από τη στέρηση του θηλασμού γιατί το μωρό στερείται όλα τα σημαντικά πλεονεκτήματα του θηλασμού για πάρα πολύ καιρό ενώ το φάρμακο πιθανόν να είναι απαραίτητο μόνο για 2-3 μήνες...

 

Όπως θα διάβασες και παραπάνω:

 

Τα αντιαναγωγικά γάλατα συνήθως μειώνουν τους εμέτους και εφησυχάζουν γονείς και γιατρό, όμως δε μειώνουν την παλινδρόμηση στον οισοφάγο. Δηλαδή το μωρό κινδυνεύει από οισοφαγίτηδα όχι το ίδιο, αλλά περισσότερο γιατί το ξένο γάλα είναι πιο όξινο και δημιουργεί πολύ σοβαρότερο πρόβλημα στον οισοφάγο.

 

Η παιδίατρός σου πρότεινε τη γνωστή τακτική του εφησυχασμού ενώ κανονικά θα έπρεπε να σου πει ότι οι ρουκέτες δεν είναι τίποτα τρομερό και θα περάσουν. Θα μπορούσε να σου προτείνει μικρά γεύματα και προσοχή στη στάση στη διάρκεια της πέψεις... θα μπορούσε να κάνει πολλά πριν σε βάλει σε αυτό το ψευτοδίλλημα...

 

Στο κείμενο λέει:

  Παράθεση

και οπωσδήποτε όχι διακοπή του μητρικού θηλασμού

 

Είναι το λιγότερο ανήθικο να προτείνεται η διακοπή του μητρικού θηλασμού...

 

Θα σε παρακαλούσα να κάνεις κλικ στο λινκ και να διαβάσεις το πλήρες κείμενο για να δεις και τις πιθανές παρενέργειες των αντιαναγωγικών γαλάτων...

 

Η παιδίατρός σου δεν σε ενημέρωσε πλήρως για να αποθηλάσεις...

[ριτα79]

προφανως εχετε δικιο και εγω δεν ειναι λιγες οι φορες που το μετανιωσα και ενιωσα και νιωθω φοβερες τυψεις απλα εκεινη τη στιγμη η προοπτικη του φαρμακου μου φανταζε πιο επικινδυνη απο το ξενο γαλα...

ισως εκανα λαθος ... στο επομενο με το καλο μωρο θα ξερω καλυτερα....σας ευχαριστω και συγχαρητηρια για το εργο που κανετε με τις νεες μανουλες .

[Vann]

Σε οτι εγραψες Αγλαια εισαι απολυτα σωστη,κ ειδικα για την θεση οτι δεν πρεπει να ειναι καθιστα τα παιδια η σε κλιση γιατι χειροτερευει την κατασταση,αλλα δυστυχως οι παιδιατροι ειναι το πρωτο πραγμα που σου συστηνουν.Εγω στην κορη μου εκτος απο το Cilroton εδινα κ το epadoren,για τα γαστρικα υγρα,ξερω πλεον απο πολυ ψαξιμο δικο μου οτι το Cilroton δεν ειναι κ το πιο αθωο φαρμακο,γι αυτο καλο ειναι οσο το δυνατον να αποφευγονται τα φαρμακα γιατι κ το επαντορεν ειναι βαρυ φαρμακο.Εγω δυστυχως εκοψα τον θηλασμο στον 3μηνα κ τα πραγματα χειροτερεψαν παρα πολυ,αμα το ηξερα δεν θα το εκοβα ποτε.Επισης καλο ειναι τα παιδια με ευρεια παλινδρομηση να συμβουλευονται παιδογαστρεντερολογο κ οχι παιδιατρο γιατι εχουν διαφορετικες αποψεις

[aglaia]

  ριτα79 είπε:

ισως εκανα λαθος .....

 

Το μόνο "λάθος" που έκανες ήταν που εμπιστεύτηκες τον παιδιάτρο. Το βάζω σε εισαγωγικά γιατί το λογικό είναι να εμπιστεύεσαι αυτόν που παρακολουθεί το παιδί.

 

Όπως είδες το άρθρο γράφτηκε με αφορμή τα πολύ συχνά λάθη των παιδιάτρων στην αντιμετώπιση της ΓΟΠ. Χορηγούν επιπόλαια τόσο τα φάρμακα όσο και τα αντιαναγωγικά γάλατα αλλά το χειρότερο είναι που προτείνουν πολύ ελαφρά τη καρδία τη διακοπή του θηλασμού.

 

Αν τα λάθη των παιδιάτρων δεν ήταν τόσο συχνά δεν θα υπήρχε λόγος να γίνει ολόκληρη μελέτη και να γραφτεί το άρθο.

 

Ο ειδικευμένος παιδογαστρεντερολόγος είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσει πιο ορθά την κατάσταση.

[surfmammy]

Αχ αυτή η παλινδρόμηση. Εμείς βασανιζόμαστε πολύ. Η μπεμπούλα μου ξεκίνησε με ψιλοαναγωγούλες και έφτασε όταν ήταν περίπου 2,5 μηνών να μην πίνει ούτε γουλιά επί μέρες και να κλαίει συνέχεια. Της κάναμε υπέρηχο, είδαμε οτι έχει πολύ έντονη παλινδρόμηση (χωρίς σθένωση πυλωρού ευτυχώς). Εν τω μεταξύ εγώ (που τη θήλαζα αποκλειστικά) είχα κόψει τελείως τα γαλακτοκομικά. Τελικά όμως το RAST έδειξέ οτι δεν έχει αλεργία στη λακτόζη. Ο γιατρός μου είπε στην αρχή μήπως κόβαμε το θηλασμό, εγώ στενοχωρήθηκα πάρα πολύ και τότε μου είπε να το συνεχίσουμε δίνοντας epadoren. Πραγματικά συνέχισα να τη θηλάζω αποκλειστικά και το φάρμακο μας βοήθησε πολύ. Όταν άρχισα να της δίνω και ξένο ειδικό για την παλινδρόμηση, παρατήρησα οτι έβγαζε λιγότερες γουλιές με το ξένο παρά με το δικό μου. Δεν ξέρω αν ήταν τυχαίο, αλλά το διασταύρωσα πολλές φορές. Εγώ βέβαι συνεχίζω να τη θηλάζω πρωι-βράδυ. Επίσης, όταν τη θηλάζω αρχίζει κάποια στιγμή και κλαίει και πρέπει να ρευτεί για να συνεχίσει λίγο, ενώ όταν πίνει ξένο το πίνει μονορούφι χωρίς πρόβλημα.

Κατά τα άλλα, συνέχεια την έχουμε όρθια, την κοιμίζουμε με κλίση κ.λ.π. Αυτά δηλ. μας είπε να κάνουμε ο γιατρός. Είδαμε βελτίωση, αλλά εξακολουθούμε να έχουμε κάποιες πολύ δύσκολες μέρες.

Τελικά το epadoren Αγλαία ειναι καλό; (Με τις επιστημονικές ονομασίες δεν τα πάω καλά).

[surfmammy]

Η αλήθεια είναι οτι φρίκαρα με το άρθρο αυτό που διάβασα της Γιαννικού. Είναι τόσο σοβαρή τελικά η ΓΟΠ; Και η οισοφαγίτιδα; Εμένα που μου είπαν οτι μάλλον έπαθε οισοφαγίτιδα και γι’αυτό δεν έτρωγε ούτε γουλιά τί να κάνω; Στο άρθρο λέει οτι στην οισοφαγίτιδα απαγορεύεται το ειδικό γάλα. Αλλά ο γιατρός μου είπε τέτοιο να της δίνω. Έχω αγχωθεί πολύ κορίτισια

[aglaia]

  surfmammy είπε:

Ο γιατρός μου είπε στην αρχή μήπως κόβαμε το θηλασμό, εγώ στενοχωρήθηκα πάρα πολύ και τότε μου είπε να το συνεχίσουμε δίνοντας epadoren. Πραγματικά συνέχισα να τη θηλάζω αποκλειστικά και το φάρμακο μας βοήθησε πολύ.

 

Σύμφωνα με το άρθρο ο παιδίατρός σου ανήκει και αυτός στο πλήθος εκείνο των γιατρών που προτείνουν λάθος αντιμετώπιση...

 

 

  Παράθεση

Όταν άρχισα να της δίνω και ξένο ειδικό για την παλινδρόμηση, παρατήρησα οτι έβγαζε λιγότερες γουλιές με το ξένο παρά με το δικό μου.

 

Αυτό ισχύει αλλά σύμφωνα με το άρθρο το ξένο γάλα δεν εμποδίζει την παλλινδρόμηση προς τον οισοφάγο κι επειδή είναι πιο όξινο κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο βλενογόννο του οισοφάγου.

 

Οι γουλιές του μητρικού γάλακτος μπορεί να είναι ενοχλητικές γιατί λερώνουν αλλά κάνουν πιο μικρή ζημιά στον οισοφάγο...

 

Αν το μωρό βάζει ικανοποιητικά βάρος δεν χρειάζεται καμία παρέμβαση τέτοιου είδους.

 

 

  Παράθεση

Επίσης, όταν τη θηλάζω αρχίζει κάποια στιγμή και κλαίει και πρέπει να ρευτεί για να συνεχίσει λίγο, ενώ όταν πίνει ξένο το πίνει μονορούφι χωρίς πρόβλημα.

 

Μήπως να τη θήλαζες σε πιο όρθια στάση; Είναι πολύ βασικό στην παλινδρόμιση να έχει το παιδί σωστή στάση στη διάρκεια του γεύματος.

 

 

  Παράθεση

Είδαμε βελτίωση, αλλά εξακολουθούμε να έχουμε κάποιες πολύ δύσκολες μέρες.

 

Υπάρχει μια παρανόηση, η ΓΟΠ δεν είναι ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί. Θα σε παρακαλούσα να διαβάσεις προσεκτικά το πλήρες κείμενο του άρθου της ιατρού.

 

Αν το μωρό βάζει κανονικά βάρος, δεν αρνείται να φάει (λόγω πόνου) δεν έχει οισοφαγήτιδα, τότε δεν το ενοχλούμε απλά το βοηθούμε με τη σωστή στάση στη διάρκεια του γεύματος και της πέψης, όπως και με την καλύτερη δυνατή τακτική στα γεύματα (να μην τρώει πολύ).

 

Παρεμβαίνουμε μόνο αν υπάρχει οισοφαγίτιδα ή αν το μωρό δεν βάζει κανονικά βάρος.

 

  Παράθεση

Τελικά το epadoren Αγλαία ειναι καλό; .

Δεν υπάρχει καλό και κακό φάρμακο, υπάρχει καλή και κακή χρήση του φαρμάκου και αυτό ισχύει για όλα σχεδόν τα φάρμακα.

 

Αν είναι απαραίτητο τότε κάνει καλό, αν δεν είναι απαραίτητο και χορηγείται για να ησυχάσει ο γιατρός και οι γονείς τότε είναι απαράδεκτο...

[aglaia]

  surfmammy είπε:

Η αλήθεια είναι οτι φρίκαρα με το άρθρο αυτό που διάβασα της Γιαννικού. Είναι τόσο σοβαρή τελικά η ΓΟΠ;

 

Είναι πολύ σοβαρά τα λάθη που κάνουν οι παιδίατροι στην αντιμετώπιση της ΓΟΠ... Δυστυχώς...

 

  Παράθεση

Και η οισοφαγίτιδα; Εμένα που μου είπαν οτι μάλλον έπαθε οισοφαγίτιδα και γι’αυτό δεν έτρωγε ούτε γουλιά τί να κάνω;

 

Ψυχραιμία. Να επισκεφθείς καλύτερα έναν αξιόπιστο παιδογαστρεντερολόγο. Προφανώς η ΓΟΠ απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις που δεν τις έχουν οι περισσότεροι παιδίατροι γι αυτό και δεν έχουν το κριτήριο να αξιολογήσουν σωστά την κατάσταση και να την αντιμετωπίσουν.

 

  Παράθεση

Στο άρθρο λέει οτι στην οισοφαγίτιδα απαγορεύεται το ειδικό γάλα. Αλλά ο γιατρός μου είπε τέτοιο να της δίνω. Έχω αγχωθεί πολύ κορίτισια

 

Θα μπορούσες να επιστρέψεις στον αποκλειστικό θηλασμό (σταδιακά, αμέσως μάλλον δεν μπορείς) και να βοηθήσεις το μωρό περισσότερο.

[surfmammy]

  Παράθεση

  \ είπε:

  \ είπε:

Ο γιατρός μου είπε στην αρχή

  Παράθεση

Είδαμε βελτίωση, αλλά εξακολουθούμε να έχουμε κάποιες πολύ δύσκολες μέρες.

 

Υπάρχει μια παρανόηση, η ΓΟΠ δεν είναι ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί. Θα σε παρακαλούσα να διαβάσεις προσεκτικά το πλήρες κείμενο του άρθου της ιατρού.

 

Αν το μωρό βάζει κανονικά βάρος, δεν αρνείται να φάει (λόγω πόνου) δεν έχει οισοφαγήτιδα, τότε δεν το ενοχλούμε απλά το βοηθούμε με τη σωστή στάση στη διάρκεια του γεύματος και της πέψης, όπως και με την καλύτερη δυνατή τακτική στα γεύματα (να μην τρώει πολύ).

 

Παρεμβαίνουμε μόνο αν υπάρχει οισοφαγίτιδα ή αν το μωρό δεν βάζει κανονικά βάρος.

 

Ναι, το ξέρω οτι δεν είναι ασθένεια που θεραπεύεται. Όταν είπα οτι είδα βελτίωση εννοούσα με το κλάματα, οτι άρχισε να τρώει λίγο περισσότερο χωρίς να κλαίει συνέχεια και οτι πήρε λίγο περισσότερο βάρος. Όλη η ιστορία ξεκίνησε όταν είδαμε οτι δεν είχε πάρει αρκετό βάρος και μετά στη συνέχεια άρχισε τα κλάματα και τα προβλήματα.

[niked]

Ο μπεμπης μας είναι 3 μηνών και απο τότε που γεννήθηκε βγάζει γουλιές και εμετούς συνέχεια. Το απιστευτο είναι οτι εχει παρει τουλάχιστον 3 κιλά σε αυτούς τους μήνες και ας κάνει εμετους. Να επισημάνω οτι τον θηλάζω αποκλειστικά απο την αρχή.Κάναμε υπέρηχο ΓΟΠ για καθαρά προληπτικούς λόγους και δεν έδειξε τπτ. Το μωρό όμως δείχνει να πνίγεται πολλές φορές κατα την διάρκεια της ημέρας και εχει και εναν περίεργο βήχα (μαλλον απο το πνίξιμο )Επίσης όταν το θηλάζω είναι πολυ ανησυχο τις περισσότερες φορες τοσο ωστε να νιώθω οτι παλεύουμε εκείνη την ωρα. Μου λένε οτι αν παιρνει βάρος μην ανησυχεις και εμενα παίρνει και με το παραπάνω απο ότι φαινεται. Τα γεύματα του είναι ανα 2,5 - 3 ωρες και κανει ενα 4,5-5ωρο μονο την νυχτα δλδ περιπου 8-9 γευματα την ημερα. Ομως πραγματικα δεν μπορω να χαρω την στιγμη του θηλασμου ετσι και στεναχωριεμαι που δεν ξερω τι να κανω για να τον βοηθησω.

Αγλαια αν μπορεις να βοηθησεις καλοδεχουμενες οι συμβουλες σου .

[niked]

Να πω επίσης οτι παλεύει απο την αρχή του γεύματος μεχρι το τέλος ,αφήνει συνέχεια το στήθος και το ξαναπιάνει στο στομα χωρις να έχει χορτάσει και κουναει χερια ποδια συνεχεια. Επισης βγαζει γαλατάκι οχι μονο μετά το γεύμα του αλλα και μεχρι και πριν το επόμενο γεύμα.

Οι γιατροί μου λένε να το ταίζω αυστηρά 5 λεπτά απο το κάθε στήθος και όχι παραπάνω (έιναι δυνατόν να φάει μέσα σε πέντε λεπτά παλεύοντας απο την στιγμη που ούτε τα 2 δεν ειναι στο στηθος? αφου το πιανει και το αφήνει συνέχεια?) και ανα 3 ωρες η το λιγότερο ανα 2 μιση ωρες .Αν πειναει ενδιαμεσα να του δώσω τσαι. Ακομα δεν εχω καταλαβει τη διαφορα που εχει να κανει εμετο το τσαι απο το γάλα!!!

Τελικά το ταίζω όταν πειναει και ας κανει εμετούς και προσπαθω να το προσέχω οσο μπορω.. Δεν ξέρω αν είναι σωστό αλλα αυτό κανω και καταγράφω και σε ένα μπλοκακι τι ωρα τρωει και τι ωρα κοιμάται

[Χλοη]

Δυστυχώς δεν ξέρω τίποτα πάνω σ’αυτό το θέμα. Το μόνο που θέλω να πω, είναι να μην του δώσεις τσάι. Πριν του 6 μήνες, το μωρό που θηλάζει πρέπει να πιει μόνο μητρικό. Κυρίως αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο στομάχι, ή στον οισοφάγο, καλύτερα να μη δώσεις τίποτα άλλο.

 

Κούράγιο. Ελπίζω να πάρεις κάποιες καλύτερες απαντήσεις.

[felinidoc]

niked, θέλω να προσέξεις το εξής: Να δεις αν το γάλα πετάγεται με δύναμη στο στόμα του και το πνίγει στην αρχή του θηλασμού. Αυτό λέγεται ισχυρό αντανακλαστικό της καθόδου του γάλακτος... Μόλις πιάσει την θηλή απομάκρυνε τον (δεν είναι ωραίο αλλά είναι για το καλό του) και δες αν πετάγεται με δύναμη το γάλα. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο (γιατί από τα γραφόμενα σου κάτι τέτοιο είναι πιθανό) μπορεί να το καταπίνει ο κακομοίρης για να μην μπουκώνει αλλά και συγχρόνως να καταπίνει αέρα γι ατυό βγάζει πολύ γάλα, να μην χορταίνει γιατί δεν αντέχει την δυνατή ροή και πιάνει, αφήνει ξαναπιάνει κλπ την θηλή... γιαυτό νιώθεις ότι παλεύετε...

 

Αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί...

Συνήθως η συμβουλή είναι να βγάζεις λίγο γάλα (20-30 ml) με το χέρι και μετά να τον βαζεις να θηλάζει ή να αφήνεις να χαμηλώνει λίγο η ροή από τον πίδακα και μετά να θηλάζει. Επίσης, λάθος είναι αυτά που σου είπαν για τα 5 λεπτά. Πρέπει να τον αφήνεις ΟΣΟ θέλει από το ένα στήθος και μετά αν τελειώσει και ψάχνει ακόμα να τον βάζεις από το άλλο...

Περιμένουμε νέα...

[aglaia]

  niked είπε:

Οι γιατροί μου λένε να το ταίζω αυστηρά 5 λεπτά απο το κάθε στήθος και όχι παραπάνω (έιναι δυνατόν να φάει μέσα σε πέντε λεπτά παλεύοντας απο την στιγμη που ούτε τα 2 δεν ειναι στο στηθος? αφου το πιανει και το αφήνει συνέχεια?) και ανα 3 ωρες η το λιγότερο ανα 2 μιση ωρες .

Αυτά τα λένε οι γιατροί που δεν έχουν δει κανένα παιδί να μεγαλώνει θηλάζοντας και δεν θέλουν να δούνε κανένα παιδί να μεγαλώνει έτσι.

 

Οι συμβουλές οδήγησαν στον αποθηλασμό πολλές μητέρες αλλά μάλλον αυτό κάθε άλλο παρά πρόβλημα το θεωρούν...

 

Μπορείς να εμπιστευείς γιατρούς που ξέρουν απο θηλασμό και αυτό φαίνεται από το ποσοστό των μητέρων που επισκέπτονται το ιατρείο τους και θηλάζουν...

[aglaia]

Όσο για το πρόβλημα κι εγώ το πρώτο που σκέφτηκα ήταν το ισχυρό αντανακλαστικό της καθόδου του γάλακτος. Δες αυτά που λέει η felinidoc και το συζητάμε...

[yianna]

δεν ξέρω αν βρίσκομαι στο σωστό θέμα αλλά θέλω να ρωτήσω το εξής:

Ο γιος μου (ο πρώτος) έβγαζε και αυτός γουλιές από ημερών μέχρι που μπήκαμε στα στερεά. Τότε σταμάτησε. Σχετίζονται αυτά τα δυο; Ο δεύτερος μου γιος δεν έβγαζε μικρός αλλά έχει αρχίσει κανα δυο εβδομάδες και βγάζει και καμιά φορά κάνει εμετό κανονικό. Μόλις έκλεισε τους 6 μήνες με αποκλειστικό θηλασμό και σκεφτόμουν να τον κρατήσω ακόμα κανα μήνα πριν τον βάλω στα στερεά. Να το ξανασκεφτώ; Υπάρχει περίπτωση αυτές οι γουλιές να σηματοδοτούν κατά κάποιο τρόπο τήν έναρξη στα στερεα;

[niked]

Θελω να σας ευχαριστηω καταρχην για την αμεση ανταποκριση σας στο μηνυμα μου. Felinidoc ευχαριστω πολυ για την συμβουλη ..δεν ειχα σκεφτεί οτι μπορει να φταιει κατι τετοιο και ειλικρινα στο επόμενο γεύμα θα το δοκιμάσω. Παντως τώρα που το σκέφτομαι ρεύεται πάρα πολύ και πολύ εντονα και είχα απορία γιατι λένε οτι με τον θηλασμό δεν τραβάνε πολυ αέρα τα μωρά. Ο αεράς στο στομάχι του μπορεί να του προκαλεί τους εμετούς?

Θα σας ενημερώσω για την εξέλιξη του.

Αγλαια δυστυχως είναι όπως τα λές με τους γιατρούς.

Χλόη δεν δίνω ουτε τσάι ουτε τπτ και ας λενε..

[dimitra1]

Έχω και εγώ μια σχετική απορία.

Κάνω αποκλειστικό θηλασμό και το μωρό μου δεν έβγαζε ποτέ ιδιαίτερα γουλίτσες και βάρος παίρνει πάντα κανονικό.

Επειδή όμως σε κάποια περίοδο εμφάνιζε έντονη ανησυχία στα γεύματά του,

κάναμε υπερηχογράφημα για παλινδρόμηση, που έδειξε "μικρού έως μετρίου βαθμού επεισόδια παλινδρόμησης".

Η παιδίατρος μας είπε να παίρνουμε το epadoren, κυρίως για το φόβο της οισοφαγίτιδας και πράγματι φάνηκε να υπάρχει βελτίωση, κρίνοντας από το ότι μειώθηκε σημαντικά το κλάμα κατά το θηλασμό.

 

Αγλαία, σου φαίνεται σωστή η προσέγγιση αυτή?

 

Το θέμα είναι ότι εγώ έχω προτείνει να το σταματήσουμε για λίγο, να δούμε τι θα γίνει, μήπως δεν υπάρχει πια το πρόβλημα, αλλά η παιδίατρος δεν συμφωνεί.

Για το φόβο της παλινδρόμησης δεν θέλει να ξεκινήσουμε φρούτα, και αυτό έχει αποδειχθεί λίγο πρόβλημα, γιατί το μωρό δεν δέχεται προς το παρόν τα λαχανικά.

[surfmammy]

Niked, κι εμένα η μπέμπα μου έκανε ακριβώς τα ίδια (βέβαια εμένα έδειξε οτι έχει παλινδρόμηση) αλλά πέρα από αυτό μου είπε ο γιατρός οτι μάλλον αυτό προκαλείται από αεροφαγία (το ότι παλεύει και ρεύεται συνέχεια κ.λ.π.). Και πράγματι κι εμένα το στήθος μου πέταγε μεγάλες ποσότητες γάλακτος και με πολλή πίεση. Δοκίμασε επίσης να τον βάζεις να ρεύεται και κατά τη διάρκεια του γεύματος για λίγο και μετά να συνεχίζεις. Επίσης μην του βάζεις εσύ τη θηλή σου στο στόμα του, αλλά ακούμπησέ την στο μάγουλό του και άφησέ τον να την πιάσει όταν αυτός θα είναι έτοιμος, γιατί όταν την βάζεις εσύ στο στόμα του είναι σαν να σου βάζει εσένα κάποιος ένα μπουκάλι νερό στο στόμα να τρέχει χωρίς εσύ να είσαι έτοιμη να καταπιείς. Aglaia, σε παρακαλώ επιβεβαίωσε οτι αυτό είναι σωστό (μην τυχόν και λέω μπούρδες).