Πρόβλημα με ξαδερφάκι

[popi76]

Καλησπέρα σας. Θα ήθελα την γνώμη σας. Έχω ένα παιδάκι 5 ετών, αγοράκι, και δυστυχώς, θα έλεγα, μένουμε σε οικογενειακή πολυκατοικία. Κάποιοι ίσως καταλαβαίνετε.. Εδώ μένει και ένας πρώτος ξάδερφός του, 13 ετών. Η συμπεριφορά του παιδιού απέναντι στο παιδί μου  με προβληματίζει. Να επισημάνω ότι το παιδί αυτό έχει μια μορφή αυτισμού. Υπάρχουν λοιπόν πολλές φορές που το παιδί αυτό μιλάει με υποτιμητικά σχόλια για το δικό μου παιδί, το κοροϊδεύει και τον υποτιμά και μάλιστα δημοσίως, σε γιορτές, γενέθλια, κλπ. Βέβαια, αντιμιλά και στους παππούδες του που τον μεγάλωσαν. Με την μητέρα του δεν το έχω συζητήσει, δεν ξέρω πώς θα το πάρει. Πώς να αντιμετωπίσω την κατάσταση; 

[Sunshine8]

Δύσκολο θέμα. Θα σου έλεγα να.μιλησεις απευθείας με τη μητέρα του παιδιού,αλλά αν πρόκειται για μορφή αυτισμού, είναι ακόμα πιο λεπτό το θέμα. Δεν ξέρω βέβαια αν το μεγάλο παιδί συμπεριφέρεται όπως λες αποκλειστικά λόγω του αυτισμού.  Αυτό που.πρεπει να κάνεις ειδικά αν πρόκειται για οικογενειακή πολυκατοικία είναι να βρεις οποιονδήποτε (θεμιτό) τρόπο να θέσεις τα όρια σου.και να προστατέψεις την οικογένεια σου. Αν δεν υπάρχει άλλη λύση θα κρατήσεις αποστάσεις, ακόμα και αν μένετε στο ίδιο οίκημα μπορείς σε ένα βαθμό να το πετύχεις.

 

 

[popi76]

Ναι, και λόγω του αυτισμού είναι δύσκολο, υποψιάζομαι. Τα παιδιά αυτά ξέρω ότι έχουν θέμα με το συναίσθημα και με την κοινωνικοποίηση. Φυσικά, εντοπίζω πολλές ομοιότητες στην συμπεριφορά με την μητέρα του, γι' αυτό διστάζω. Είναι επικριτική στα πεθερικά για πολλά θέματα και βλέπω ότι το παιδί αναπαράγει ό,τι ακούει. Κανένας δεν του λέει τίποτα, μόνο ο σύζυγος τού έχει βάλει τις φωνές μερικές φορές, γιατί χρησιμοποιεί τον μικρό για να γελάσει. Τι να της πεις; Ότι το παιδί σου είναι ανώριμο ή ότι φέρεται άσχημα στο παιδί μου; Από την άλλη, ο μικρός ζητάει να πηγαίνει στους παππούδες, όπου  βλέπει τον ξάδερφό του, πώς να του το στερήσω; Να κλείσω ένα παιδί σε ένα διαμέρισμα; 

Επεξεργάστηκαν 28 Ιουλίου,2019 by popi76

[Owl_1]

Μπορείς την ώρα που θα ακούσεις να προσβάλει και να μιλήσει άσχημα στο παιδί σου εκείνη την ώρα να επέμβεις και να πεις στο άλλο παιδί ότι αυτό που είπε δεν ήταν σωστό και καλυτερα θα είναι να μην το ξαναπεί γιατί δεν θα του άρεσε να του το έκανε και το δικό σου παιδί ας πούμε!! Και αααας παρεξηγήθει η μανούλα του που δεν ξέρει να βάζει όρια!!! Πρέπει να προστατέψεις το παιδί σου και το ψυχολογικό κομμάτι!!! Ο ανιψιός μου είχε μια παρόμοια κατάσταση στο σχολείο και η δασκάλα αντί να βάζει όρια να μας λέει ότι το παιδί κάθεται μόνο του σε μια γωνιά στο σχολείο και δεν θέλει να παίζει με τα άλλα παιδιά!! Ε συγνώμη κυρά μου που δεν του αρέσει να τον χτυπάνε και να τον προσβάλουν !! Γγγκκκρρρ

[ΑΡΓΚ]

Aν είναι μόνο θέμα γενικής γαϊδουριάς, και συμπεριφέρεται εξίσου προς όλους, π.χ. όλα τα μικρότερα παιδιά είναι "χαζά", ίσως είναι πιο εύκολο να μην το πάρεις προσωπικά μεν, αλλά να το βάλεις στη θέση του αν πει κάτι αγενές μπροστά σου, είτε για το παιδί σου, είτε για οποιοδήποτε άλλο παιδί. Το να πεις κάτι σαν "ήταν πολύ αγενές αυτό που είπες, θα ήθελες να μιλάν έτσι σε εσένα όταν ήσουν μικρός ;" είναι απόλυτα αναμενόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις, και ξένο να είναι το παιδί. 

Τώρα αν βλέπεις ότι στοχοποιεί το παιδί σου ή το προσβάλει λόγω του προβλήματός του, πάλι το ίδιο θα σου έλεγα να κάνεις. Αν όμως και οι γονείς έχουν ακούσει τα σχόλια, και δεν αλλάζει κάτι, μάλλον θα πρέπει να σκεφτείς ότι αυτή τη συμπεριφορά απέναντι στους διαφορετικούς ανθρώπους, τη μαθαίνει στο ίδιο του το σπίτι. Ο γιος μου είχε κάνει ένα αγενές σχόλιο σε μία συμμαθήτριά του με ειδικές ανάγκες όταν ήταν 5. Πίστεψέ με, 7 χρόνια μετά, ακόμη θυμάται τη συνέχεια. Οπότε το βρίσκω δύσκολο να πιστέψω ότι δεν το μαθαίνει στο σπίτι ή τουλάχιστον δεν το ανέχονται στο σπίτι.

Και δε θα ήταν καθόλου κακό  να μιλήσεις με τους παππούδες για αρχή, αφού εκεί είναι συνήθως ο κοινός χώρος συνάντησης.

[Lenia16]

Η ιδιαιτερότητα που έχει σε συνδυασμό με την εφηβεία κάνουν φοβερό δίδυμο. Θέλει πολλη προσοχή στη μεταχείριση αν δε θέλεις να τσακωθεις, κ απ' ότι κατάλαβα από την περίπτωση, θα κατηγορηθείς κ ότι φταις κιόλας. Αν ήταν αδερφή σου θα έλεγα να της το πεις ξεκάθαρα. Οι παππούδες του λένε κάτι; Ο αδερφός σου είναι ενήμερος της καταστασης και ότι είσαι ενοχλημένη από αυτή τη συμπεριφορά; Εγώ θα έκανα ότι είπε η κοπέλα παραπάνω, με όμορφο τρόπο την επόμενη φορά που θα συμβεί, θα μιλούσα στο ανιψάκι παρουσία της μαμάς του κ αναλόγως την τροπή (αν επέμβει πχ η νυφη σου ή αν αντιμιλησει το παιδί) θα συνέχιζα. Οχι με ύφος τσακωμού όμως αλλά να δείξεις ότι πραγματικά σε ενοχλεί κ ότι δε θα το ανεχτεις άλλο. Αν γίνεται να είναι παρών κ ο αδελφός σου για να μην του μεταφερθούν διαφορετικά. 

[xaroumenh mama]

Είναι δύσκολη η κατάσταση τα παιδιά που ανοίκουν στο φάσμα του αυτισμού τους είναι δύσκολο να καταλάβουν ότι οι πράξεις τους πονάνε τους άλλους η τα λόγια τους ενοχλούν τους άλλους το παιδί ίσως να μη το κάνει επίτηδες απλά όπως είπες αναπαράγει αυτό που ακούει κ ειδικά αν είναι κ στρεσαρισμενος δε θα μπορεί να ελέγξει εύκολα τον εαυτό του κ ίσως κ ο ίδιος να μη το καταλάβενει κ επειδή είναι άτομα που τους αρέσει η απομόνωση βγάζει επίθεση για να προστατέψει τον εαυτό του ...!!! 

Σε τέτοια παιδιά πρέπει να τους δείξεις ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό θέλουν λίγη βοήθεια παραπάνω κ ότι δεν τα απομονώνεις λόγο της ιδιαιτερότητας του ..

Βασικά πρέπει να μιλήσεις με τους γονείς του για να σου που αν ξέρουν κ οι ίδιοι ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος για να πλησιασετσι το παιδί .. αν είναι αρνητική ίσως πρέπει να εξηγήσεις κ στον γιο σου την ιδιαιτερότητα του παιδιού όσο μπορεί να καταλάβει στην ηλικία που είναι βέβαια κ να τον ενθαρρύνεις να βρείτε τρόπο να πλησιασετσι το παιδί κ να του εξηγήσετε κάποια πράγματα αν το παιδί καταλάβει πως δεν είστε εχθροί του πιστεύω θα ηρεμισει κ μπορεί να τα βρει κ τέλεια με τον γιο σου ..,!!!! 

Εύχομαι πραγματικά να βρείτε την καλύτερη λύση κ για τον γιο σου κ για το ξαδερφάκι ...!!!!

[popi76]

Τα σχόλιά σας είναι πολύ χρήσιμα για μένα. Δεν είναι παιδί αδερφού μου, τότε θα ήταν εύκολα τα πράγματα. Είναι του συζύγου μου ανιψιός. Όπως είπε η χαρούμενη μαμά πιο πάνω, κάνει όλα αυτά που έχουν σχέση με τον αυτισμό. Είναι και μοναχοπαίδι και αναπαράγει ακριβώς ό,τι λέει η μητέρα του ή κάποιος άλλος. Βέβαια λέει και αλήθειες, που και πάλι τις έχει ακούσει από άλλους. Το παιδί αυτό με το να υποτιμά κάποιον άλλον νιώθει αυτομάτως καλύτερα και ικανοποίηση, αλλά δεν το δέχομαι σε βάρος του δικού μου παιδιού. Το θέμα είναι ότι και η μητέρα του γίνεται εριστική και επιθετική όσο μπορεί, γι' αυτό φοβάμαι ότι θα παρεξηγηθεί. 

Οι παππούδες του δεν λένε τίποτα, βασικά ούτε είχαν καταλάβει ότι το παιδί έχει θέμα, ενώ αυτοί το μεγάλωσαν. Μάλιστα ο μικρός τους κατηγόρησε ότι εσείς φταίτε για μένα....

Owl, πάλι χτες έγινε ένα συμβάν και του μίλησα με αυστηρό ύφος ότι είσαι 13 χρονών, πώς φέρεσαι έτσι σε ένα παιδάκι 5 χρονών; Δεν ξέρω αν κατάλαβε κάτι. Ήταν μπροστά και ο πατέρας του αλλά δεν πήγα να τον βρω γιατί ήταν πολύς κόσμος παρών. 

Προς το παρόν, θα βάλω τον σύζυγο και θείο να μιλήσει στον αδερφό του. 

Πάντως, επειδή γνωρίζω κι άλλα παιδιά με αυτισμό, νομίζω ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι θέμα αυτισμού, αλλά κυρίως ιδιοσυγκρασίας του παιδιού, που καλλιεργείται από την μητέρα περισσότερο. 

[Έσπερος]

ΈΝα από τα χαρακτηριστικά του αυτισμού είναι η δυσκολία να μπει κάποιος στη θέση του άλλου, να αντιληφθεί συναισθήματα, κλπ. Το παιδί δεν συμπεριφέρεται έτσι λόγω του αυτισμού, απλώς βλέπει αυτή τη συμπεριφορά από τη μητέρα και δεν έχει το φίλτρο να καταλάβει πότε και πού θα την επαναλάβει και προφανώς του καλλιεργείται και το ακαταλόγιστο. Αν αυτό είναι τακτική της οικογένειας, και αυτισμός να μην υπήρχε, μάλλον η συμπεριφορά του θα ήταν παρόμοια αφού και λόγω ηλικίας δεν θα υπήρχαν απαιτήσεις, απλώς αν διαμαρτυρόσασταν εσείς, δεν θα σας έλεγε κανείς ότι δεν δείχνετε κατανόηση, ότι τα βάζετε με ένα παιδί με θέμα υγείας, δεν σέβεστε την οικογένεια κλπ. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι το βασικό είναι να ασχοληθείτε με το δικό σας παιδί. Πώς νιώθει όταν ακούει κάτι άσχημο, πώς θέλει να αντιδράσει, αν θέλει να αντιδράσει ή αν φοβάται, αν θέλει να έρχεται σε επαφή με τον ξάδερφό του ή το αποφεύγει κλπ. 

[xaroumenh mama]

Just now, popi76 είπε:

Τα σχόλιά σας είναι πολύ χρήσιμα για μένα. Δεν είναι παιδί αδερφού μου, τότε θα ήταν εύκολα τα πράγματα. Είναι του συζύγου μου ανιψιός. Όπως είπε η χαρούμενη μαμά πιο πάνω, κάνει όλα αυτά που έχουν σχέση με τον αυτισμό. Είναι και μοναχοπαίδι και αναπαράγει ακριβώς ό,τι λέει η μητέρα του ή κάποιος άλλος. Βέβαια λέει και αλήθειες, που και πάλι τις έχει ακούσει από άλλους. Το παιδί αυτό με το να υποτιμά κάποιον άλλον νιώθει αυτομάτως καλύτερα και ικανοποίηση, αλλά δεν το δέχομαι σε βάρος του δικού μου παιδιού. Το θέμα είναι ότι και η μητέρα του γίνεται εριστική και επιθετική όσο μπορεί, γι' αυτό φοβάμαι ότι θα παρεξηγηθεί. 

Οι παππούδες του δεν λένε τίποτα, βασικά ούτε είχαν καταλάβει ότι το παιδί έχει θέμα, ενώ αυτοί το μεγάλωσαν. Μάλιστα ο μικρός τους κατηγόρησε ότι εσείς φταίτε για μένα....

Owl, πάλι χτες έγινε ένα συμβάν και του μίλησα με αυστηρό ύφος ότι είσαι 13 χρονών, πώς φέρεσαι έτσι σε ένα παιδάκι 5 χρονών; Δεν ξέρω αν κατάλαβε κάτι. Ήταν μπροστά και ο πατέρας του αλλά δεν πήγα να τον βρω γιατί ήταν πολύς κόσμος παρών. 

Προς το παρόν, θα βάλω τον σύζυγο και θείο να μιλήσει στον αδερφό του. 

Πάντως, επειδή γνωρίζω κι άλλα παιδιά με αυτισμό, νομίζω ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι θέμα αυτισμού, αλλά κυρίως ιδιοσυγκρασίας του παιδιού, που καλλιεργείται από την μητέρα περισσότερο. 

Αν ξανά συμβεί κάτι τέτοιο εγώ θα σου πρότεινα να τον πλησιάσεις με ήρεμο κ φιλικό τρόπο επειδή κάποια από αυτά τα παιδιά έχουν θέμα με τη σωματική επαφή καλό είναι να τον ενημερώσεις ότι κατευθυνεσε σε αυτόν αλλά κ να σε βλέπει κρατα μια απόσταση από αυτόν ώστε να νιώθει οικία κ με τον τρόπο του θα καταλάβεις αν θέλει σωματική επαφή η όχι αν θέλει σωματική επαφή θα φέρνει το σώμα του προς το μέρος σου η θα σε πλησιάζει τότε καλό είναι να τον κρατάς να νιώθει τι σωματική επαφή κ να του μιλάς αν πάλι δε θέλει σωματική επαφή καθεσε απέναντι του να σε βλέπει κ του εξηγείς ότι θες κ αν είναι εύκολο του δείχνεις κ τι θες έτσι πιστεύω θα καταλάβει καλύτερα ...!!

 

[popi76]

Γενικά το παιδί αυτό αποφεύγει και την σωματική επαφή και την βλεμματική. Κοιτάζει ευθεία και μιλάει με ειρωνεία συνήθως. Δεν μπορεί να κατανοήσει εντελώς ότι τα 5χρονα τα προσέχουμε, δεν τα κοροϊδεύουμε. Πρόσφατα βρεθήκαμε με γνωστούς όπου ο ξάδερφος 13 ετών πρόσεχε με την γιαγιά του δίδυμα  5χρονα με προσοχή και τρελάθηκα! Έκανα την σύγκριση και είδα πως το δικό μου παιδί αδικείται. Πώς να μπω εγώ σε αυτή την διαδικασία αφού δεν έχω την σχετική εξειδίκευση; Ούτε η μητέρα του μας έχει πει κάτι. Λέει μόνο ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να είναι καλός στο σχολείο, κυνηγάει τους καθηγητές, πληρώνει φροντιστήρια, κλπ. Χτες του μίλησα σε έντονο ύφος, γιατί έδιωξε το παιδί μου από το παιχνίδι, απλώς με άκουγε χωρίς να γυρίσει, αν και εγώ απευθυνόμουν σε αυτόν. Οριοθέτηση δεν φαίνεται να υπάρχει. Όλη μέρα με ένα τάμπλετ ή κινητό και ο πατέρας και ο μικρός. Επιπλέον, τα σόγια θα υπερασπιστούν το παιδί αυτό και εγώ που είμαι η ξένη της υπόθεσης θα βγω και η κακιά....

Συμφωνώ κι εγώ με Έσπερος, ότι ο αυτισμός δεν είναι εδώ το βασικό θέμα, αλλά η αντιγραφή των προτύπων της οικογένειας. Και η μητέρα του είναι ειρωνική με το δικό μου παιδί, δυστυχώς. Φυσικά ο δικός μου δεν μπορεί αυτά να τα κατανοήσει. Απλώς την φοβάται....

[Κάντι]

Just now, popi76 είπε:

 

Owl, πάλι χτες έγινε ένα συμβάν και του μίλησα με αυστηρό ύφος ότι είσαι 13 χρονών, πώς φέρεσαι έτσι σε ένα παιδάκι 5 χρονών; Δεν ξέρω αν κατάλαβε κάτι. Ήταν μπροστά και ο πατέρας του αλλά δεν πήγα να τον βρω γιατί ήταν πολύς κόσμος παρών. 

 

Σε πληροφορώ οτι ενα παιδί με αυτισμό του ειναι αδύνατον να κατανοήσει την ερώτηση που του εκανες. Θα έπρεπε να του πεις πχ το οτι εσπρωξες τον ξάδερφο σου δεν μου άρεσε και ο ξάδερφος σου στεναχωρέθηκε πολυ και αν συνεχίσεις να τον ενοχλείς δεν θα ξαναπέσει μαζι σου. 

 Το πως φέρεσαι ετσι χωρις να εξηγείς ποιο φέρσιμο σε ενοχλεί δεν το αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος του.

 Αν πεις σε ενα πεντάχρονο που κανει ζαβολιά σε βλέπω! Αν ειναι φυσιολογικο, θα σταματήσει, θα ντραπεί , το κρύψει, θα αντιδράσει. Αν το πεις σε ενα παιδί στο φάσμα του αυτισμού θα γυρίσει να σου απαντήσει κι εγω σε βλέπω. Γιατι δεν μπορει να πιασει το υπονοούμενο.

[Έσπερος]

Just now, popi76 είπε:

Συμφωνώ κι εγώ με Έσπερος, ότι ο αυτισμός δεν είναι εδώ το βασικό θέμα, αλλά η αντιγραφή των προτύπων της οικογένειας. Και η μητέρα του είναι ειρωνική με το δικό μου παιδί, δυστυχώς. Φυσικά ο δικός μου δεν μπορεί αυτά να τα κατανοήσει. Απλώς την φοβάται....

Σίγουρα είναι θέμα με την έννοια ότι επιδεινώνει κάποιες συμπεριφορές, αλλά και για να πουμε κ την αληθεια, δεν ξερετε ποσο επηρεαζει τη διαθεση της οικογενειας. μπορει ο αλλος να σκεφτεται οτι εχει το προβλημα του και εσεις ασχολείστε με το αν θα πληγωθεί ενα υγιές παιδι.... δεν λέω ότι είναι σωστό, αλλά σίγουρα κάθε οικογένεια που αντιμετωπίζει τέτοιο σοβαρό προβλημα, μπορεί να αντιδρά με τρόπους περίεργους προς τους άλλους ανθρώπους και δεν νομίζω ότι έχει νόημα να ασχοληθείτε με αυτό. Εαν δεν μπορείτε να βασιστείτε στη συνεργασία της οικογενειας, θωρακιστε το παιδί σας γιατί στο κάτω κάτω κ στο σχολείο μπορεί να βρεθεί απέναντι σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές, καλό είναι να μάθει να τις διαχειρίζεται. 

[popi76]

Κάντι, σε διαβεβαιώ ότι το κατάλαβε. 

Έσπερος, αυτό με δυσκολεύει: πώς να πω σε ένα πεντάχρονο ότι η θεία σου σε ειρωνεύεται; Πώς να του πω ότι ο ξάδερφός σου σε κοροϊδεύει; Και πώς να του πω να αντιδράσει; να τους αντιμιλά; να τους βλέπει και να φεύγει; Δεν θα το έκανα..Γιατί μιλάμε για συγγενείς που τους βλέπει καθημερινά, όχι για ξένους.

Δώστε μου κάποια ιδέα...

 

Επεξεργάστηκαν 28 Ιουλίου,2019 by popi76

[MagdaP]

Εγώ νομίζω ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο αυτισμός. Όπως είπε και η λενια αν δεν κάνω λάθος, είναι συνδυασμός αυτισμού, εφηβείας και θα προσθέσω και τον παράγοντα μοναχοπαίδι. Εγώ με την όλη συμπεριφορά βλέπω και μια δόση ζήλιας από το παιδί και ίσως και από τη μαμά. Βλέποντας ένα μικρότερο παιδάκι, υγιές που σίγουρα είναι πιο χαριτωμένο από ένα 13χρονο (λόγω ηλικίας και μονο) βγάζει αυτή τη συμπεριφορά. Και αν πριν απο τη γέννηση του γιου σου ηταν και το μοναδικό εγγόνι σίγουρα δυσκολεύει την ολη κατάσταση. Δεν ξέρω αν μπορείς να κάνεις και πολλά έτσι όπως είναι η κατάσταση. Εγώ μάλλον θα απέφευγα τις πολλές επαφές (όσο είναι δυνατόν) και θα μιλούσα στο παιδί μου με απλά λόγια για να μην στενοχωριεται. 

[popi76]

Just now, MagdaP είπε:

Εγώ νομίζω ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο αυτισμός. Όπως είπε και η λενια αν δεν κάνω λάθος, είναι συνδυασμός αυτισμού, εφηβείας και θα προσθέσω και τον παράγοντα μοναχοπαίδι.

MagdaP,  έχεις δίκιο.

Just now, MagdaP είπε:

Εγώ με την όλη συμπεριφορά βλέπω και μια δόση ζήλιας από το παιδί και ίσως και από τη μαμά

Αυτό, επειδή είμαι γενικώς καλοπροαίρετη, δεν το είχα σκεφτεί, αλλά και πάλι έχεις μάλλον δίκιο.

 

Just now, MagdaP είπε:

Δεν ξέρω αν μπορείς να κάνεις και πολλά έτσι όπως είναι η κατάσταση.

Κι εγώ νομίζω ότι πρέπει να προφυλάξω το δικό μου παιδί, γιατί δεν ξέρω μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας έφηβος....δυστυχώς.

[Έσπερος]

Just now, popi76 είπε:

Κάντι, σε διαβεβαιώ ότι το κατάλαβε. 

Έσπερος, αυτό με δυσκολεύει: πώς να πω σε ένα πεντάχρονο ότι η θεία σου σε ειρωνεύεται; Πώς να του πω ότι ο ξάδερφός σου σε κοροϊδεύει; Και πώς να του πω να αντιδράσει; να τους αντιμιλά; να τους βλέπει και να φεύγει; Δεν θα το έκανα..Γιατί μιλάμε για συγγενείς που τους βλέπει καθημερινά, όχι για ξένους.

Δώστε μου κάποια ιδέα...

 

Πρώτα βλέπεις πώς νιώθει αν ακουγεται κατι περιεργο. Το αντιλαμβάνεται παντα; γιατι μπορει εσυ ως ενήλικας να πιάνεις πραγματα που το μικρο δεν μπορει να αντιληφθει. Μετα οταν ειστε μονοι σας, ρωτας πώς ενιωσε οταν ακουσε κατι, τον αφηνεις να μιλησει χωρις να χαρακτηρίζεις πρόσωπα ή συμπεριφορες, καταληγει μονος του ή με βοηθεια στο συμπερασμα οτι η χ συμπεριφορα στενοχωρει τους αλλους κ δεν φταιει εκεινος αν καποιος του φέρεται ετσι, κ μετα απο τη συζητηση προσπαθεις να δωσεις συμβουλες. Καποιοι θα σου πουν οτι το παιδι πρεπει να μαθει ευθεως να λεει οτι το χ που ειπωθηκε τον στενοχώρησε. Και οτι για να το μαθει αυτο πρεπει οταν εσυ εισαι μπροστα να το λες εκπροσωπώντας τον οταν ειναι μικρος, ωστε να το κανει μονος του αργοτερα. εγω στην πραξη αυτο δεν μπορω να το εφαρμοσω βεβαια ουτε κ θα ηθελα να μπλέκω εγω ή το παιδι μου σε τετοιες αντιπαραθέσεις με ενηλικες που δεν υπαρχει διαθεση συνεννόησης. Αντί γι αυτό θα προσπαθούσα να διαπιστώσω αν το παιδί θα προτιμούσε να περιορίσει τις επαφές με αύτα τα ατομα πχ να πηγαινει στον παππου οταν οι αλλοι λειπουν, ή αν ειναι παρόντες να είστε κ εσείς μαζί του, ή αν κάτι τον στενοχωρήσει να σας το πει κ να φύγετε κλπ. Σίγουρα θέλει κ προσοχή να μη στοχοποιηθεί η πάθηση του άλλου παιδιου. 

[kotsifikos]

14 hours ago, popi76 said:

Κάντι, σε διαβεβαιώ ότι το κατάλαβε. 

 

 

Τι σε κάνει να είσαι τόσο σίγουρη σχετικά με αυτό?

Δεν καταλαβαίνουν τι αρέσει και τι όχι στους άλλους, τι τους κάνει χαρούμενους και τι τους πληγώνει,  έτσι είναι ο αυτισμός, οι άνθρωποι με αυτισμό (παιδιά - έφηβοι- ενήλικες) έχουν θέματα συμπεριφοράς αυτό είναι δεδομένο. Καταλαβαίνω πως εσένα αυτό που σε νοιάζει είναι το παιδί σου μόνο, οκ δεκτό-δεν συμφωνώ αλλά οκ- για αρχή μίλα με το παιδί σου, ρώτησε το ευθέως αν κάτι από όλα αυτά που κάνει ο ξάδερφος του τον πληγώνουν, αν η απάντηση του είναι θετική τότε εξήγησε του πως δεν πρέπει να δέχεται συμπεριφορές που τον κάνουν να νιώθει περίεργα-άσχημα. Αυτό βέβαια για να έχει αποτέλεσμα θέλει χρόνο. Αν το απομονώσεις από τον ξάδερφο του τελείως ένα μόνο μήνυμα του περνάς, πως δεν δεχόμαστε την διαφορετικότητα. Φυσικά και έχεις υποχρέωση να προστατεύσεις το παιδί σου , όμως μην ξεχνάς πως και το άλλο είναι παιδί, και μάλιστα όπως λες εσύ ένα παιδί με αυτισμό που το οικογενειακό περιβάλλον δεν το βοηθά ιδιαίτερα.

Έχω στον στενό οικογενειακό κύκλο μου παιδί με αυτισμό και ξέρω πόσο δύσκολο μπορεί να γίνει μερικές φορές, οι άνθρωποι με αυτισμό θέλουν απλά να δούμε τον κόσμο με τα δικά τους μάτια.

[Βερενίκη]

Γιατί ένα πεντάχρονο να κάνει παρέα με ένα 13χρνο εφηβάκι, ακόμα κι αν είναι το πιο συνεργάσιμο παιδί στον κόσμο; Τι κοινό έχουν; Ούτε στα παιχνίδια μπορούν να συναντηθούν, ούτε στις συζητήσεις.  Και ο γιος μου που είναι 13 παίζει με τα 5χρονα ξαδερφάκια του πότε πότε κανένα δεκάλεπτο, μετά κάνει κάτι άλλο. Δεν κολλάνε οι ηλικίες. Εγώ προτείνω να ενισχύσεις τις παρέες με συνομήλικους και να μην ασχολείται με την....... εύκολη λύση της 'συνοίκησης'. Αργότερα που το παιδί σου θα μεγαλώσει λίγο, θα βρουν τις ισορροπίες τους, τα ξαδέρφια. 

[Έσπερος]

Just now, Βερενίκη είπε:

Γιατί ένα πεντάχρονο να κάνει παρέα με ένα 13χρνο εφηβάκι, ακόμα κι αν είναι το πιο συνεργάσιμο παιδί στον κόσμο; Τι κοινό έχουν; Ούτε στα παιχνίδια μπορούν να συναντηθούν, ούτε στις συζητήσεις.  Και ο γιος μου που είναι 13 παίζει με τα 5χρονα ξαδερφάκια του πότε πότε κανένα δεκάλεπτο, μετά κάνει κάτι άλλο. Δεν κολλάνε οι ηλικίες. Εγώ προτείνω να ενισχύσεις τις παρέες με συνομήλικους και να μην ασχολείται με την....... εύκολη λύση της 'συνοίκησης'. Αργότερα που το παιδί σου θα μεγαλώσει λίγο, θα βρουν τις ισορροπίες τους, τα ξαδέρφια. 

Δεν έχεις κι άδικο σ αυτό. Με το ζόρι παρέα δεν γινεται ακόμα και μεταξύ συγγενώ, ασχέτως της πάθησης του ξαδερφιού. Βέβαια αυτό δεν σημάινει ότι δεν πρέπει να συνυπάρχουν ομαλά. 

 

 

Με αφορμή αυτά που γράφεις θέλω να επισημάνω κ ένα σχόλιο της θεματοθοέτριας που μου έκανε κάπως κακή εντύπωση. Έγραφε ότι είχε δει έναν άλλο έφηβο να φέρεται με αγάπη και τρυφερότητα στο μικρό του ξαδερφάκι κι ένιωσε ότι το δικό της παιδί είναι αδικημένο επειδή ο δικός του ξάδερφός δεν τον αντιμετωπίζει έτσι. Είναι κάπως άτοπο να λες ότι αδικείται το παιδί σου επειδή δεν μπορεί να κάνει παρέα με έναν συγγενή του με πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας. Άλλο πράγμα να πεις ότι δεν θες να εκτίθεται το παιδί σου σε συμπεριφορές που το πληγώνουν ή το προσβάλουν, Επίσης νομίζω ότι κάπου έχετε μπερδέψει το θέμα υγείας του παιδιού με τις διαπροσωπικές σας σχέσεις, που καταλαβαίνω ότι δεν είναι πολύ θερμές. 

[Βερενίκη]

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν έχεις κι άδικο σ αυτό. Με το ζόρι παρέα δεν γινεται ακόμα και μεταξύ συγγενώ, ασχέτως της πάθησης του ξαδερφιού. Βέβαια αυτό δεν σημάινει ότι δεν πρέπει να συνυπάρχουν ομαλά. 

 

 

 

Ο αυτισμός δεν είναι πρόβλημα υγείας. 

Εγώ όμως για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι στην συγκεκριμένη περίπτωση. Αναφέρομαι γενικά στο ότι ένα παιδί 5 ετών και ένα παιδί 13 δεν κάνουν παρέα συνήθως. Δεν καταλαβαίνω τον προβληματισμό της θεματοθέτριας. Να ήταν συνομήλικα, να ήταν συμμαθητές, το καταλαβαίνω. Αλλά προς το παρόν, εγώ δεν θα το είχα άγχος. ...

Σε αυτές τις ηλικίες, φιλές κάνουμε με παιδιά κοντά στην ηλικία μας. 

Αλλά, οπως κατάλαβα, (και τώρα απευθυνομαι στην θεματοθέτρια), γενικά οι σχέσεις ανάμεσά σας είναι λίγο .... κάπως. Οι σχέσεις των παιδιών, είναι επακόλουθο των σχέσεων των ενηλίκων. Γιατί ασχολείσαι με το παιδάκι όταν δεν φέρεται καλά η μαμά του στο παιδί σου; 

Επεξεργάστηκαν 29 Ιουλίου,2019 by Βερενίκη

[Έσπερος]

Just now, Βερενίκη είπε:

Ο αυτισμός δεν είναι πρόβλημα υγείας. 

Μπορεί να μην είναι ακριβής ο όρος που χρησιμοποιησα, είναι μια κατάσταση πάντως που δυσχεραίνει την καθημερινότητα του ατόμου κ της οικογένειάς του, με συνεπειες, αναλογα με την περιπτωση, που μπορει να ειναι κ χειροτερες απο καποιο θεμα υγειας. 

 

 

 

την κοπελα παντως δεν την απασχολει το αν θα κανουν παρεα αλλα η ειρωνεία κ η υποτίμηση οταν βρίσκονται μαζι σε οικογενειακες συγκεντρώσεις. 

 

Γενικα βλεπω οτι η οικογενεια δυσκολευεται να το χειριστεί αυτο. οι γονεις τηυ παιδιου θα επρεπε να ειναι ξεκάθαροι στους αλλους ως προς το τι αναμένεται απο το παιδι τους κ το πώς μπορουν να το χειριστούν κ τα υπόλοιπα πρόσωπα. αντ αυτού φαίνεται να διαβεβαιώνουν για τα φροντιστήρια λες κ μιλάμε για μαθησιακές δυσκολίες μόνο. ισως εχουν θεμα να το αποδεχτούν οι ιδιοι, ισως φοβουνται σχολια, ισως ειναι τετοια η μορφη που πιστεύουν οτι μπορει να περασει απλα σαν καποια σχολικη δυσκολια, δεν ξερω τι απ ολα, κ δεν είναι κ εύκολο να κανείς κριτική εκ του ασφαλους. αλλά οι ανειλικρινείς σχέσεις είναι εις βάρος κ του παιδιού που έχει πρόβλημα αλλά κ του μικρότερου ξαδέρφου που μπορει μεσα απ αυτο να σχηματίσει λανθασμένη εικονα για το ζητημα κ τον τροπο χειρισμού του. 

[kotsifikos]

Just now, Έσπερος said:

 

Γενικα βλεπω οτι η οικογενεια δυσκολευεται να το χειριστεί αυτο. οι γονεις τηυ παιδιου θα επρεπε να ειναι ξεκάθαροι στους αλλους ως προς το τι αναμένεται απο το παιδι τους κ το πώς μπορουν να το χειριστούν κ τα υπόλοιπα πρόσωπα. αντ αυτού φαίνεται να διαβεβαιώνουν για τα φροντιστήρια λες κ μιλάμε για μαθησιακές δυσκολίες μόνο. ισως εχουν θεμα να το αποδεχτούν οι ιδιοι, ισως φοβουνται σχολια, ισως ειναι τετοια η μορφη που πιστεύουν οτι μπορει να περασει απλα σαν καποια σχολικη δυσκολια, δεν ξερω τι απ ολα, κ δεν είναι κ εύκολο να κανείς κριτική εκ του ασφαλους. αλλά οι ανειλικρινείς σχέσεις είναι εις βάρος κ του παιδιού που έχει πρόβλημα αλλά κ του μικρότερου ξαδέρφου που μπορει μεσα απ αυτο να σχηματίσει λανθασμένη εικονα για το ζητημα κ τον τροπο χειρισμού του. 

Ένα από τα πιο δύσκολα θέματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι γονείς των παιδιών αυτών είναι η ένταξη τους στο κοινωνικό σύνολο, φυσικά όταν οι ίδιοι οι γονείς αρνούνται να δουν την κατάσταση αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο. Δεν έχω καταλάβει όμως καθώς δεν το λέει ξεκάθαρα η θεματοθέτρια αν οι γονείς έχουν αποδεχθεί ή όχι την κατάσταση, αν υπάρχει διάγνωση ειδικού ότι το παιδί βρίσκεται στο φάσμα ή όχι.

 

Just now, Έσπερος said:

την κοπελα παντως δεν την απασχολει το αν θα κανουν παρεα αλλα η ειρωνεία κ η υποτίμηση οταν βρίσκονται μαζι σε οικογενειακες συγκεντρώσεις. 

 

Ναι σοβαρό και αυτό το θέμα όμως εγώ νομίζω πως είναι λίγο αμοιβαία, έτσι τουλάχιστον αντιλαμβάνομαι από αυτά που διαβάζω, γιατί όταν λες πως ένα 13χρονο παιδί ζηλεύει το δικό σου, τότε αν δεν υποτιμάς τον άλλον τι κάνεις? Όταν λες ότι το παιδί σου αδικείται από το ξαδερφάκι που έχει πάλι δεν υποτιμάς?

 

Δεν ξέρω ίσως εγώ να έχω καταλάβει λάθος και αν ισχύει αυτό τότε ζητώ συγγνώμη, απλά θεωρώ πως αν στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον υπάρχει ένα παιδί με ιδιαιτερότητα είναι σημαντικό να μάθω πως μπορώ να του συμπεριφέρομαι έτσι ώστε με τον τρόπο μου να βοηθήσω και εγώ στην ομαλή καθημερινότητα του χωρίς να δημιουργούνται εντάσεις, και όχι να με νοιάζει αν το παιδί μου αδικείται με τον ξάδερφο που έχει.

[Fenia27]

Κοριτσια εχοντας ανιψιο με αυτισμο και μονο με αυτη την εμπειρια μου, εχω να πω το οτι το παιδι ειναι αυτιστικο δεν εχει καμια σχεση με τα κοροιδευτικα σχολια και την ασχημη συμπεριφορα προς τον ξαδερφο του...Μπορει να εχουν διαφορα ηλικιας και να μην μπορουν/χρειαζεται να παιξουν μαζι, αλλα δεν σημαινει οτι δεν πρεπει να συνυπαρχουν αρμονικα και με σεβασμο...Πολλα ξαδερφια παιζουν για λιγο μαζι εστω και με διαφορα ηλικιας...Επειδη ομως δεν ειναι φιλοι αλλα συγγενεις κατι που σημαινει συχνες επαφες, αυτο που απασχολει την θεματοθετρια απο οτι καταλαβα ειναι να μπορουν να μαζευονται ολοι μαζι σε γιορτες κτλ, χωρις να υπαρχει η ασχημη συμπεριφορα και να πληγωνει/εκθετει το παιδι της η εν λογω οικογενεια...

 

Αυτο ειτε θα γινει με κουβεντα και αμεσω σχολιασμο, ειτε με το να μην συναντιουνται και να κοψουν επαφες...

 

Με τον σχολιασμο αυτο που εννοω ειναι το εξης:

 

Στη θεση της κοπελας, αντι να απευθυνθω στο παιδι το 13χρονο, οταν αυτο κοροιδευε ή εδιωχνε τον μικρο, θα μιλουσα στο δικο μου παιδι, δυνατα και καθαρα, λεγοντας του οτι "μην δινεις σημασια αγορι μου, ηταν πολυ αγενες αυτο που ειπε ο ξαδερφος σου, δεν φταις εσυ" "δεν ηταν ωραιο που σε εδιωξε, αλλα δεν χρειαζεται να παιξεις μαζι του"

 

Ακομη και στην θεια του ή σε οποιονδηποτε που θα εκανε κατι ασχημο, παλι θα εξηγουσα οτι η συμπεριφορα αυτη δεν ειναι ωραια, Στο παιδι μου ομως. Σε κανεναν αλλον. Ειναι αυτο που λεμε "τα λεω στη νυφη να τ'ακουσει η πεθερα"...

 

Νομιζω οτι τα πραγματα στη συγκεκριμενη περιπτωση ειναι μπερδεμενα γιατι φαινεται η οικογενεια να χρησιμοποιει τον αυτισμο του παιδιου σαν δικαιολογια για την ασχημη συμπεριφορα...Κατι που δεν ισχυει..Ο ανηψιος μου εχει αναπτυξει κοινωνικες δεξιοτητες, μιλαει ευγενικα, μπορει να ειναι καποιες φορες πιο αφηρημενος, να ζηταει επιμονα καποια πραγματα αλλα η αγενεια και η κοροιδια δεν εχουν σχεση με τον αυτισμο...Προσφατο παραδειγμα, ο μεγαλος μου γιος πηρε κατι που δεν επρεπε και ο ανηψιος μου του το πηρε αποτομα και του ειπε φωναχτα "δεν κανει να το παρεις αυτο" και μετα φωναξε εμας και ειπε δυνατα "πηρε αυτο"...Προφανως μπορει να φαινεται αγενες? αποτομο? στα ματια ενος τριχρονου αλλα ηθελε απλα να τον προστατεψει και ηταν ο τροπος του λογω του αυτισμου....

 

 

[kotsifikos]

Just now, Fenia27 said:

Νομιζω οτι τα πραγματα στη συγκεκριμενη περιπτωση ειναι μπερδεμενα γιατι φαινεται η οικογενεια να χρησιμοποιει τον αυτισμο του παιδιου σαν δικαιολογια για την ασχημη συμπεριφορα...Κατι που δεν ισχυει..Ο ανηψιος μου εχει αναπτυξει κοινωνικες δεξιοτητες, μιλαει ευγενικα, μπορει να ειναι καποιες φορες πιο αφηρημενος, να ζηταει επιμονα καποια πραγματα αλλα η αγενεια και η κοροιδια δεν εχουν σχεση με τον αυτισμο...Προσφατο παραδειγμα, ο μεγαλος μου γιος πηρε κατι που δεν επρεπε και ο ανηψιος μου του το πηρε αποτομα και του ειπε φωναχτα "δεν κανει να το παρεις αυτο" και μετα φωναξε εμας και ειπε δυνατα "πηρε αυτο"...Προφανως μπορει να φαινεται αγενες? αποτομο? στα ματια ενος τριχρονου αλλα ηθελε απλα να τον προστατεψει και ηταν ο τροπος του λογω του αυτισμου....

 

 

Καταλαβαίνω αυτό που λες, όμως το φάσμα του αυτισμού είναι τεράστιο, ο 13χρονος δεν γνωρίζουμε που ακριβώς βρίσκεται, υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται στο φάσμα αλλά να μπορούν να είναι πολύ πολύ λειτουργικοί σε όλα, και αν δεν γνωρίζεις να μην καταλαβαίνεις καν ότι έχουν κάποια ιδιαιτερότητα, όμως υπάρχουν και άνθρωποι που ακόμα και αν έχει υπάρχει τεράστια υποστήριξη από το περιβάλλον με λόγο-εργο θεραπείες και ψυχολόγους, που δεν μπορούν καθόλου να ενταχθούν στο σύνολο

Εξαρτάται κάθε φορά την περίπτωση όπως βέβαια εξαρτάται και από το περιβάλλον που ζουν, πολύ σημαντικό είναι  οι  γονείς να δουν τα σημάδια και να μην εθελοτυφλούν γιατί όσο πιο νωρίς ξεκινήσουν να βοηθούν το παιδί τους τόσο πιο εύκολη θα είναι η ζωή του στο μέλλον.

Το Α και το Ω σε κάθε περίπτωση είναι να δεχθούν ότι υπάρχει πρόβλημα.