Μεταφορά μωρού στο δικό του δωμάτιο

[Gummy Bear]

Καλησπέρα... Θέλω λίγο τις απόψεις - εμπειρίες σας. Από πόσο μηνών μεταφερατε το μωρό σας στο δικό του δωμάτιο για να κοιμάται? Ο δικός μου μου είναι 5 μηνών και κοιμάται στην κούνια του, αλλά στο δωμάτιο μας μαζί. Λένε ότι συνήθως στο 6μηνο καλό είναι  να το πηγαίνεις στο δικό του δωμάτιο. Και ενώ θέλω να κάνω ότι καλύτερο και σωστότερο για το παιδί, έχω μια συναισθηματική δυσκολία στο να τον πάω στο δικό του δωμάτιο, διότι με το που γεννήθηκε, μου τον πήραν κατευθείαν και νοσηλεύτηκε για 2 ημέρες και έτσι κάπως αισθάνομαι ότι "κάποιος μου τον παίρνει μακριά". Επίσης τον βρίσκω πολλες φορές μπρούμυτα μέσ στη νύχτα και κάποιες φορές όταν σφινωνει κάπως επειδή έχει πάρει περίεργο στάση (γυρνάει και γύρω γύρω σαν ρολόι), φοβάμαι να τον αφήσω σε δικό του δωμάτιο. 

 

Αποψεις και εμπειρίες?? 

[ninika84]

Η παιδίατρος μου είπε να μετακινήσω τον μπεμπουλη μου στο δωμάτιο του στους 4 μήνες.εγω το έκανα στους 6.Κοιμομαστε μαζί μόνο  όταν είναι άρρωστος.εχω ενδοεπικοινωνια και κάμερα που βλέπει στην κούνια για να αισθάνομαι ήσυχη.Περιττο να σου πω ότι το βράδυ που κοιμήθηκε στο δωμάτιο του εγώ έκλαιγα γιατί μου έλειπε.

[ΒαλεντιναΧρηστος]

Just now, Gummy Bear είπε:

Καλησπέρα... Θέλω λίγο τις απόψεις - εμπειρίες σας. Από πόσο μηνών μεταφερατε το μωρό σας στο δικό του δωμάτιο για να κοιμάται? Ο δικός μου μου είναι 5 μηνών και κοιμάται στην κούνια του, αλλά στο δωμάτιο μας μαζί. Λένε ότι συνήθως στο 6μηνο καλό είναι  να το πηγαίνεις στο δικό του δωμάτιο. Και ενώ θέλω να κάνω ότι καλύτερο και σωστότερο για το παιδί, έχω μια συναισθηματική δυσκολία στο να τον πάω στο δικό του δωμάτιο, διότι με το που γεννήθηκε, μου τον πήραν κατευθείαν και νοσηλεύτηκε για 2 ημέρες και έτσι κάπως αισθάνομαι ότι "κάποιος μου τον παίρνει μακριά". Επίσης τον βρίσκω πολλες φορές μπρούμυτα μέσ στη νύχτα και κάποιες φορές όταν σφινωνει κάπως επειδή έχει πάρει περίεργο στάση (γυρνάει και γύρω γύρω σαν ρολόι), φοβάμαι να τον αφήσω σε δικό του δωμάτιο. 

 

Αποψεις και εμπειρίες?? 

Γεια σου κοριτσι! Η μπεμπα μ σε 10μερες γινεται 7μηνων! Την πηγα στο δωματιο της απο 2μηνων θα την πηγαινα κ νωριτερα απλα δυσκολευοταν στον υπνο της επειδη σφιγγοταν η καημενη κ ετσι την κοιμηζα ολη νυχτα στο ρηλαξ στο αυτοματο κουνημα κ ετσι την ειχα διπλα μ γιατι φοβομουν λιγο! Στους 2μηνες π το ξεπερασε την πηγα στο δικο της δωματιο! Τους ημερησιους του κανει οπου την παρει ο υπνος στην κουνια της θα ειναι στο κρεβατι μ στον καναπε οπου την παρει! Βεβαια δεν θηλασα κιολας κ δεν ειχα ξυπνηματα ανα 1-1.5 ωρα κ καπως αυτο βολεψε την κατασταση! Τωρα οσο αφορα το συναισθηματικο εσυ ξερεις αν δεν εισαι ετοιμη κρατα το κ αλλο στο δωματιο σου μεχρι να αισθανθεις ανετα με την ιδεα! Εγω ειμαι της αποψης οτι δεν θελω να το ενοχλουμε με τηλεοραση ομιλια κλπ κ να ξυπναει με το παραμικρο γτ αλοιμονο δεν κοιμομαστε παντα οταν κοιμηθει!! Αν φοβασαι για το στριφογυρισμα που ειπες βαλε παντα!

[MagdaP]

Εγώ τον έβαλα στο δωμάτιό του στον ενάμιση μήνα!!! Η κούνια του δεν χώραγε στο δωμάτιό μας και ο μικρός δεν χώραγε πλέον στην καλαθουνα και έκλαιγε γιατί στριμωχνοταν... τις 2-3 πρώτες εβδομάδες κοιμόμουν δίπλα του σε ένα κρεβάτι που είχαμε. Μετά επέστρεψα στο δωμάτιό μου αλλά το αυτί μου ήταν εκεί... Τα δύο υπνοδωμάτια είναι δίπλα δίπλα οπότε με ανοιχτές τις πόρτες άκουγα και την ανάσα του... Στην αρχή, τις πρώτες μέρες θα είναι λίγο δύσκολο αλλά μετά συνηθίζεις. 

[Mama_Anesti_]

Εγώ πάλι είμαι το εντελώς αντίθετο. Ενώ εγκυος πίστευα πως σίγουρα στο εξάμηνο θα ειχα αλλάξει δωμάτιο στον γιο μου, ακόμα δεν το έχω κάνει και είναι δυόμιση.

 

Όμως δεν καταλαβαίνω, γιατι νιωθεις πως πρέπει να ακολουθησεις μια "θεωρια" όταν δεν σε εκφράζει?  

   

[Merendoula]

Συμφωνώ με mama Anesti. Οπότε νιώσετε και οι 2 έτοιμοι θα τον πας. Δεν υπάρχουν πρέπει. Το μεγάλο μου τον μετέφερα 2 ετών στο δωμάτιο του και η μετάβαση έγινε ομαλά γιατί του άρεσε πολύ η ιδέα. Το βρήκε σπουδαίο να έχει ολόκληρο δωμάτιο δικό του! Ο μικρός 16 μηνών ακόμη μαζί μας. Θα πάει στο άλλο δωμάτιο πιο γρήγορα απ ότι ο  μεγαλος μου, αλλά ακόμη τον έχω κοντά μου, γιατί σηκώνεται το βράδυ για γάλα και θα ενοχλεί το μεγαλο. 

Να ξερες τι άκουγα. Ότι θα κοιμάται μαζί μου μέχρι να πάει φαντάρος, ότι θα γίνει μαμακιας, ότι δεν θα πάει ποτέ σε δικό του δωμάτιο αφού έφτασε 2 χρονών. Ο τι θες. Κ όμως μια μέρα που τον ρώτησα αν θέλει δικό του δωμάτιο, πήγε κατευθείαν σε μια μέρα και δεν ξαναζητησε ποτέ να κοιμηθεί μαζί μας.

Ο μικρός θα πάει σύντομα σε δωμάτιο κ αυτος γιατί ξυπνάει εύκολα και μάλλον τον ενοχλούμε εμείς (τηλεόραση, συνομιλίες κλπ). Οπότε θα δοκιμάσουμε μήπως θέλει περισσότερη ησυχία το παιδί. Παίζει ρόλο κ αυτο στην απόφαση που θα πάρεις. 

[Gummy Bear]

1 hour ago, Mama_Anesti_ είπε:

Εγώ πάλι είμαι το εντελώς αντίθετο. Ενώ εγκυος πίστευα πως σίγουρα στο εξάμηνο θα ειχα αλλάξει δωμάτιο στον γιο μου, ακόμα δεν το έχω κάνει και είναι δυόμιση.

 

Όμως δεν καταλαβαίνω, γιατι νιωθεις πως πρέπει να ακολουθησεις μια "θεωρια" όταν δεν σε εκφράζει?  

   

 

Νιώθω έτσι γιατί λένε και έχω διαβάσει ότι αν το πας πολύ αργά στο δικό του δωμάτιο, θα έχει πρόβλημα προσαρμογής κλπ. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό σε κάθε παιδί βέβαια, γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Και έτσι νιώθω μια ας το πούμε ανασφάλεια στο τι να κάνω.... 

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, Gummy Bear είπε:

Καλησπέρα... Θέλω λίγο τις απόψεις - εμπειρίες σας. Από πόσο μηνών μεταφερατε το μωρό σας στο δικό του δωμάτιο για να κοιμάται? Ο δικός μου μου είναι 5 μηνών και κοιμάται στην κούνια του, αλλά στο δωμάτιο μας μαζί. Λένε ότι συνήθως στο 6μηνο καλό είναι  να το πηγαίνεις στο δικό του δωμάτιο. Και ενώ θέλω να κάνω ότι καλύτερο και σωστότερο για το παιδί, έχω μια συναισθηματική δυσκολία στο να τον πάω στο δικό του δωμάτιο, διότι με το που γεννήθηκε, μου τον πήραν κατευθείαν και νοσηλεύτηκε για 2 ημέρες και έτσι κάπως αισθάνομαι ότι "κάποιος μου τον παίρνει μακριά". Επίσης τον βρίσκω πολλες φορές μπρούμυτα μέσ στη νύχτα και κάποιες φορές όταν σφινωνει κάπως επειδή έχει πάρει περίεργο στάση (γυρνάει και γύρω γύρω σαν ρολόι), φοβάμαι να τον αφήσω σε δικό του δωμάτιο. 

 

Αποψεις και εμπειρίες?? 

 

 

Όταν το αποφάσισαν μόνα τους ή τα "έδιωξε" το μικρότερο αδερφάκι. Μεταξύ 2 και 3 ετών για όλα τα παιδιά μας.

[Χρυστάλλα Τ.]

Εμείς υπολογίζαμε να την αλλάξουμε δωμάτιο στους 6 μήνες... πάντα με τη συμβουλή του παιδίατρου... αρρώστησε όμως η μικρή και εγώ φοβόμουν λόγω υψηλών πυρετών να την αποχωριστώ ειδικά το βράδυ... μετά ήρθε το καλοκαίρι και για εξοικονόμηση ρεύματος λόγω κλιματιστικού την αφήσαμε πάλι στο δικό μας... στο τέλος έγινε 1,5 χρονών και αποφασίσαμε οτι δεν πάει άλλο... εγώ δυσκολεύτηκα πολύ περισσότερο από την μικρή γιατί ξυπνούσα και δεν την έβλεπα δίπλα μου... φυσικά την ετοιμάσαμε ένα κάδρο που κάλυπτα σχεδόν όλο τον τοίχο του δωματίου με πολύχρωμα αρκουδάκια και ήταν αρκετά απορροφημένη να το βλέπει εκείνο... όλα κύλησαν ομαλά από το πρώτο βράδυ!

[Έσπερος]

18μηνωβ κ ακόμα κοιμάται μαζί μας. Το πλάνο ήταν ότι όταν δν θα χωρουσε στην καλαθουνα θα πηγαινε στην κουνια στο παιδικο κ εγω μαζι του, αλλα τελικα ηρθε η κουνια διπλα μου. Το παιδικο εγινε αποθηκη κ κοιμαται ο αντρας μου μεσημερια καποια βραδια αναλογως. Οσο ξυπνουσε  (1 φορα μονο απο 6 μηνων κ ισως καμια εκτος απο δοντια) δεν το συζητούσα να τον μεταφέρουμε. Τωρα που σχεδον παντα το παει σερι το συζηταμε. Το ροχαλητό του αντρα μου σκεφτομαι μονο που ειχα βολευτει τοσο καιρο! Χαχα! και τη δυσκολια της μετακόμισης ολων των πραγματων. Γενικα στις διακοπες κοιμαται αλλου οπουδήποτε (μαζι μας παντα) κ ετσι θεωρω οτι δεν θα εχει θεμα. Φυσικα στην αρχη καποιος θα κοιμαται μαζι του κ το κρεβατι θα παραμεινει για περιόδους ασθενειών ή οποτεδήποτε χρειαστει. Δεν αγχωνομαι ιδιαιτερα για τη μεταβαση, πιστευω οτι αν του γινει οικείος ο χωρος κ για παιχνιδι δεν θα εχει προβλημα. 

[vanessaki4]

Κι εγώ το ίδιο με τα κορίτσια θα σου έλεγα. Οι θεωρίες είναι πολλές και διαφορετικές,αλλά το καλύτερο νομίζω ότι είναι εσεις οι δύο να αισθάνεστε άνετα.Μπορεις να το κάνεις δοκιμαστικά μια μέρα να δεις πως θα πάει.Το ότι θα πάει στο δωμάτιο του ένα μεσημέρι πχ ή ένα βράδυ δεν σημαίνει ότι πρέπει να μείνει κιόλας.

[Fenia27]

@Gummy Bear κανε αυτο που λεει το ενστικτο σου ...ο καθε ανθρωπος κανει αυτο που νομιζει και ακολουθει τις αποψεις (επιστημονικες και μη) που του ταιριαζουν...Εμενα προσωπικα με βρισκει αντιθετη...Εγω κοιμαμαι με τον αντρα μου στο διπλο και απο την μια εχω ενα μονο για τον μεγαλο μου γιο (3χρ) και απο την αλλη μια κουνια για τον μικρο(20 μ)...Οταν ξαπλωνουμε ολοι μαζι ειναι η καλυτερη στιγμη μεσα σε ολη μας την ημερα...Δεν ηταν παντα ευκολο μεχρι να στρωσει ο υπνος των παιδιων αλλα αυτο δεν θα αλλαζε ακομη κι αν πηγαιναν το δικο τους δωματιο..Βεβαια ο αντρας μου δεν υπαρχει περιπτωση να φυγει να κοιμηθει αλλου...το ιδιο και εγω...Δηλαδη δεν ειμαι υπερ του να χωριζει το ζευγαρι στον υπνο λογω των παιδιων....

[Lenia16]

Προχθές επισκέφθηκα μια παιδοψυχολογο για βοήθεια στο θέμα του ύπνου καθώς η κόρη μου 2.5 έχει κοιμηθεί σερί βράδυ 2-3 φορές σύνολο. Μέχρι 1.5 το παλέψαμε στο δωμάτιο της (από 7 μηνών) αλλά κοντεψαμε να πέσουμε κάτω απτην κούραση αφού ξύπναγε κάθε μία ώρα. Από τότε κοιμόμαστε ολοι μαζί στο διπλο. 

Η ψυχολόγος λοιπόν όταν της είπα ότι το παιδί ξυπνάει πολλές φορές το βράδυ με ρώτησε πού κ πως κοιμάται κ όταν της απάντησα ότι κοιμάται μαζι μας με κοίταξε σαν εξωγήινη κ μου είπε ότι αυτό ευθύνεται για τα ξυπνήματα. Μέσες άκρες οτι δεν την έχουμε αφήσει να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να κοιμηθεί χωρίς εμάς κ να ειναι ασφαλής. Μου είπε ότι από την πολλή ανάγκη μας να της δειξουμε ότι είμαστε πάντα εκεί για εκείνη κ ότι δεν πρέπει να φοβάται τελικά έγινε το ανάποδο. Η λύση που πρότεινε είναι μια πολύ ομαλη μετάβαση στο κρεβάτι της κ εμείς να καθόμαστε δίπλα της όταν ξυπνάει αλλά χωρίς να κοιμόμαστε μαζί της στο δωμάτιο, να μη μιλαμε παρά μόνο για να πούμε ότι είναι νύχτα κ όλοι κοιμουνται κ αν κλαίει να καθυστερουμε την ανταπόκριση. Ο άντρας μου δε συμφωνεί με αυτή την προσέγγιση, γιατί δε θέλει να κλαίει η μικρή κ θεωρεί πως θα επιτύχουμε τα αντίθετα αποτελεσματα, η οποία κ πρακτικά είναι δύσκολο να εφαρμοστεί καθώς ξυπνάμε στις 6 για δουλειά κ σχολείο κ θα προσκυνάμε οικογενειακώς.

Δεν ξέρω ποια είναι η λύση, εγώ έχω πια απελπιστει, απλά αυτό που έχω καταλάβει είναι πως αν το παιδί το έχει με τον ύπνο θα κοιμάται όπου κ να το βάλεις. Όλα είναι υποκειμενικά. Αν ρωτήσεις 10 άτομα θα πάρεις 10 απόψεις. Κάνε αυτό που θέλεις κ που ταιριάζει σε σας. Αν θεωρείς ότι μελλοντικά θα σε ενοχλεί να κοιμαστε μαζι φρόντισε να το αλλάξεις νωρίς γιατί όσο πιο πολύ το αφήνεις τόσο πιο δύσκολο είναι να αλλάξει. Όχι πάντα βέβαια αλλά συνήθως.

[anath]

2 ώρες πρίν, Gummy Bear είπε:

 

Νιώθω έτσι γιατί λένε και έχω διαβάσει ότι αν το πας πολύ αργά στο δικό του δωμάτιο, θα έχει πρόβλημα προσαρμογής κλπ. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό σε κάθε παιδί βέβαια, γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Και έτσι νιώθω μια ας το πούμε ανασφάλεια στο τι να κάνω.... 

στο πρώτο μου παιδάκι ως τελείως άπειρη, έψαχνα κι εγω απαντήσεις σε τέτοια θέματα. Τελικά είμαι της άποψης ότι δεν υπάρχουν απαντήσεις και "οδηγίες" που πρέπει όλοι οι γονείς να ακολουθούμε πιστά.

Το πρώτο μου παιδί έκανε την οριστική μετάβαση στο παιδικό στα 3 του χρόνια. Μέχρι τότε είχα δοκιμάσει να τον έχω μόνο του στην κούνια από 4 μηνών αλλα δεν κράτησε πολύ γιατί θήλαζε πολλές φόρές μέσα στην νύχτα και ήταν αδύνατο να πηγαινοερχόμαστε. Ετσι κοιμόταν αποκλειστικά μαζί μας και φυσικά στα 3 που αγοράσαμε κρεβάτι και βάψαμε το δωμάτιο του πήγε με πολλή χαρά και από την 1η νύχτα κοιμήθηκε μόνος! Άρα κανένα πρόβλημα προσαρμογής δεν θα έχει όταν θα είναι έτοιμο το παιδί.

Κανε αυτό που πιστεύεις, εξάλλου είναι στην κούνια του, ακόμα κι αν φοβάσαι το co-bedding, δεν είναι κακό το μωρό να μείνει στο δωμάτιό σου για να έχεις και οπτική επαφή

[Sentir...natureza]

Ειμαι κι εγω υπερ της συγκοιμισης, ειδικα τους πρωτους μηνες. Θεωρω οτι τα παιδια μας δειχνουν μονα τους τι ειναι καλυτερο γι΄αυτα. Εχει βρεθει οτι ολο το σωμα λειτουργει διαφορετικα (καρδιακος χτυπος, θερμοκρασια, αναπνοη κα) οταν το μωρο κοιμαται διπλα στη μαμα του και αυτο για μενα ειναι η μεγαλυτερη αποδειξη για το τι ειναι καλυτερο για την αναπτυξη τους. Εξαλλου, ας μην ξεχναμε οτι η "απομονωση" στο παιδικο δωματιο ειναι κατι πολυ καινουριο στην ιστορια του ανθρωπινου ειδους και πρεσβευτης της ειναι η Αμερικη των προηγουμενων δεκαετιων, που ειναι οι χειροτερες οσον αφορα την εδραιωση λανθασμενων πρακτικων για την αναπτυξη των μωρων των ανθρωπων. Υπαρχουν χωρες που μεχρι σημερα συνεχιζουν αυτο που εκαναν για χιλιαδες χρονια, να κοιμουνται ολοι μαζι μεχρι την εφηβεια.

Τον μεγαλο μου τον ειχα στο διπλο μεχρι 9-10 μηνων και μετα στην κουνια του μαζι μας στο δωματιο μεχρι 30 μηνων περιπου. Η μεταβαση στο δωματιο του εγινε πολυ ομαλα (υπαρχουν τροποι και μεθοδοι για να το δει θετικα). Κι εμενα προσπαθουσαν να με τρομοκρατησουν για τις μακροχρονιες αρνητικες συνεπειες και δεν τους κατηγορω, η αγνοια και η παραπληροφορηση οδηγουν σε διαστρεβλωμμενες αντιληψεις. Δεν το μετανιωνω με τιποτα, συνεχιζω στο ιδιο μοτιβο και στον δευτερο αλλα επειδη τον βλεπω γενικως πιο ευκολο στον υπνο, ισως παει λιγο νωριτερα στον αδερφο του (θα εχει και παρεα, ειναι τελειως διαφορετικο). Αλλα δεν λεω τιποτα με σιγουρια, βλεποντας και κανοντας. Ακολουθησε αυτα που σου λεει η καρδια σου και δες τι ταιριαζει στην δικη σας οικογενεια. Οποια αλλαγη κι αν θελεις να κανεις στον υπνο του να ξερεις οτι υπαρχει ενα παραθυρο στους 9-10 μηνες που ευνοει τις αλλαγες.

 

Aν αναζητησεις "co sleeping" στο φορουμ θα βρεις κι αλλα θεματα με πολλες εμπειριες μαμαδων 

[vicky86]

4 ώρες πρίν, Gummy Bear είπε:

 

Νιώθω έτσι γιατί λένε και έχω διαβάσει ότι αν το πας πολύ αργά στο δικό του δωμάτιο, θα έχει πρόβλημα προσαρμογής κλπ. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό σε κάθε παιδί βέβαια, γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Και έτσι νιώθω μια ας το πούμε ανασφάλεια στο τι να κάνω.... 

Αναλογα κ τι εννοει ο καθενας αργα. Παντως δ εισαι υποχρεωμενη να ακολουθησεις καποια μεθοδο. Αλλα να ακολουθησεις το ενστικτο σου κ να "ακουσεις" τις αναγκες του παιδιου σου

Ακομη κ πριν τα παιδια για πριν το εξαμηνο το θεωρουσα αυτονοητο να ειναι στο ιδιο δωματιο, ως μαμα ηθελα εναν χρονο. Τα παιδια μου ηθελαν 2χρονια κ μαλιστα οχι στην κουνια αλλα στο κρεβατι μας. Οταν ηρθε η ωρα η μεταβαση εγινε πολυ ομαλα

Ειδικα οταν εχεις συχνους θηλασμους η συνκοιμηση βολευει πολυ

[mama16]

Εγώ πάντως η κορούλα μου που είναι 2,5χρονων κοιμάται στο κρεβάτι μαζί μας κ πριν τα 3 δεν την βλέπω να φεύγει... Δεν υπάρχει σωστό κ λάθος. Ανάλογα τι βολεύει την κάθε οικογένεια κ το παιδί. @Lenia16 όπως κοιτούσε εσένα η παιδοψυχολογος εσένα ως εξωγήινη εγώ θα κοιτούσα εκείνη.... Πρώτη φορά ακούει κάποιον γονιό να λέει πως το παιδάκι του είναι 2,5 κ κοιμούνται μαζί? Παιδιά έχει αυτή? Πάντως ούτε εμένα με βρίσκει σύμφωνη η τακτική της.. Κ μένα στο κρεβάτι μας κοιμάται κ δεν ξυπνάει το βράδυ 2-3 φορές. Αν ξυπνήσει αλλάζει πλευρό κ ξανά κοιμάται συνήθως

[Mama_Anesti_]

5 ώρες πρίν, Gummy Bear είπε:

 

Νιώθω έτσι γιατί λένε και έχω διαβάσει ότι αν το πας πολύ αργά στο δικό του δωμάτιο, θα έχει πρόβλημα προσαρμογής κλπ. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό σε κάθε παιδί βέβαια, γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Και έτσι νιώθω μια ας το πούμε ανασφάλεια στο τι να κάνω.... 

Καταλαβαίνω πως βρίσκεσαι σε σύγχυση. Κ γω είχα διαβάσει διάφορα τότε σχετικά αλλα μόλις γέννησα δεν διανοουμουν να παω το μωρό σε ένα δωμάτιο μόνο του. Δεν ένιωθα ετοιμη και πώς να υποστηριξω μια αποφαση οταν δεν ειμαι σιγουρη για αυτή? Έχω την εντύπωση πως το μωρό θα διαισθανοταν την αμφιβολία μου. Τώρα νιώθω πως όποτε γίνει ή μετάβαση θα είναι ομαλή γιατί θα είναι δική του αποφαση. 

 

 

@Lenia16 νομίζω ότι έχεις δοκιμάσει συγκοιμηση. Δεν σας βοηθησε? Είχες διαπιστώσει κάποια βελτιωση?

 

 

[Mary1976]

Όπως σου είπαν και παραπάνω άλλες, κάνε ότι νομίζεις εσύ καλύτερο για όλους. Είναι καθαρά δικό σας θέμα. Εγώ επηρεάστηκα από τα σχόλια και τον πήγα στο δωμάτιό του στους 8 μήνες αν και ήθελα να είμαι μαζί του. Ταλαιπωρία, σήκω δες πως είναι, πάρε τον πάλι στο κρεβάτι στις ασθένειες κτλ. Πλέον κοιμάται εκεί αλλά κάθε πρωί τον βρίσκω στο κρεβάτι μας, χαχα! 

[vicky86]

Νομιζω αναφερθηκε κτ για παντα προστατευτικη για τα καγκελα της κουνιας; επειδη το μωρο στριφογυριζει; καλυτερα να το ψαξετε περισσοτερο πριν χρησιμοποιησετε. Δ ειναι κ οτι πιο ασφαλες

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Προχθές επισκέφθηκα μια παιδοψυχολογο για βοήθεια στο θέμα του ύπνου καθώς η κόρη μου 2.5 έχει κοιμηθεί σερί βράδυ 2-3 φορές σύνολο. Μέχρι 1.5 το παλέψαμε στο δωμάτιο της (από 7 μηνών) αλλά κοντεψαμε να πέσουμε κάτω απτην κούραση αφού ξύπναγε κάθε μία ώρα. Από τότε κοιμόμαστε ολοι μαζί στο διπλο. 

Η ψυχολόγος λοιπόν όταν της είπα ότι το παιδί ξυπνάει πολλές φορές το βράδυ με ρώτησε πού κ πως κοιμάται κ όταν της απάντησα ότι κοιμάται μαζι μας με κοίταξε σαν εξωγήινη κ μου είπε ότι αυτό ευθύνεται για τα ξυπνήματα. Μέσες άκρες οτι δεν την έχουμε αφήσει να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να κοιμηθεί χωρίς εμάς κ να ειναι ασφαλής. Μου είπε ότι από την πολλή ανάγκη μας να της δειξουμε ότι είμαστε πάντα εκεί για εκείνη κ ότι δεν πρέπει να φοβάται τελικά έγινε το ανάποδο. Η λύση που πρότεινε είναι μια πολύ ομαλη μετάβαση στο κρεβάτι της κ εμείς να καθόμαστε δίπλα της όταν ξυπνάει αλλά χωρίς να κοιμόμαστε μαζί της στο δωμάτιο, να μη μιλαμε παρά μόνο για να πούμε ότι είναι νύχτα κ όλοι κοιμουνται κ αν κλαίει να καθυστερουμε την ανταπόκριση. Ο άντρας μου δε συμφωνεί με αυτή την προσέγγιση, γιατί δε θέλει να κλαίει η μικρή κ θεωρεί πως θα επιτύχουμε τα αντίθετα αποτελεσματα, η οποία κ πρακτικά είναι δύσκολο να εφαρμοστεί καθώς ξυπνάμε στις 6 για δουλειά κ σχολείο κ θα προσκυνάμε οικογενειακώς.

Δεν ξέρω ποια είναι η λύση, εγώ έχω πια απελπιστει, απλά αυτό που έχω καταλάβει είναι πως αν το παιδί το έχει με τον ύπνο θα κοιμάται όπου κ να το βάλεις. Όλα είναι υποκειμενικά. Αν ρωτήσεις 10 άτομα θα πάρεις 10 απόψεις. Κάνε αυτό που θέλεις κ που ταιριάζει σε σας. Αν θεωρείς ότι μελλοντικά θα σε ενοχλεί να κοιμαστε μαζι φρόντισε να το αλλάξεις νωρίς γιατί όσο πιο πολύ το αφήνεις τόσο πιο δύσκολο είναι να αλλάξει. Όχι πάντα βέβαια αλλά συνήθως.

 

Οι ψυχολόγοι είναι άνθρωποι. Υπάρχουν καλοί ψυχολόγοι, μέτριοι και κακοί. 

Γιατί όμως να πας σε ψυχολόγο να συζητήσεις πού και πώς κοιμάται ένα μωρό; Αυτό είναι το πιο περίεργο. Μωρό είναι ακόμη. 

[Lucy21]

Πλέον  οι νέες οδηγίες της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας είναι το παιδί από τη γέννηση του να κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο με τους γονείς αλλα όχι στο ίδιο κρεβάτι ,

τουλάχιστον για τους πρώτους 6 μήνες και ιδανικά για το πρώτο έτος.

Μείωση κίνδυνου συνδρόμου αιφνίδιου θανάτου κατά 50%

[Astrien]

Καταρχάς να πω ότι η μικρη 19 μηνών και ακόμα κοιμάται στο δωμάτιό μας σε δικό της κρεβάτι και έρχεται στο διπλό όταν ξυπνάει τη νύχτα. Για μένα είναι η ιδανική λύση αφού εχω μεν το παιδί δίπλα μου να το ελέγχω το βράδυ αλλά έχει και το κρεβάτι του. Ανυπομονώ  για την ώρα που θα σταματήσει τις βραδινές επισκέψεις στο κρεβάτι μας βέβαια.

@Lenia16  δεν ξέρω άμα το έχεις διαβάσει αλλού μιας και το έχω ξαναναφερει αλλά και εγώ είχα πάει σε κάποιον ειδικό για τον ύπνο του μωρού μιας και ξύπναγε κάθε 1 ώρα και μου είχε πει κάτι παρόμοιο. Προσπάθησα να το εφαρμόσω και δεν το κατάφερα. Βέβαια τότε το παιδί ήταν 8 μηνών αλλά ήθελα να σου πω πως αν αποφασίσετε κάποια στιγμή να το εφαρμόσετε προσπαθήστε να είστε συνεπείς και να μην κάνετε οπισθογυρίσματα. Καλύτερα σε περίοδο που θα έχετε διακοπές ώστε να μη χρειάζεται να πάτε στη δουλεια το πρωι. Αλλά σε αυτήν την ηλικία νομίζω πως θα μπορούσε να γίνει πολύ ομαλά, χωρίς κλάματα. 

[Γεωργίαj]

Καλησπέρα σας. Έχω κΙ εγώ θέμα με τον ύπνο της μικρής μου, από 5 μηνών την έβαλα μόνη της και όλα καλά μέχρι που νοσηλευτικά για αρκετές εβδομάδες στο νοσοκομείο, όταν γύρισα σπίτι η μικρή δεν ξεκολλούσε από πάνω μου και ιδικά όταν ήθελε να κοιμηθεί .

  Πλέον κοιμόμαστε μαζί στο δωμάτιο μου και ο μπαμπάς σε άλλο δωμάτιο διότι φοβάται την την πο πλακώσει το βράδυ.

Τι να κάνω , πως να την βάλω στο δωμάτιο της ξανά;;; 

Όταν την αφήνω στο κρεβάτι ουρλιάζει με φωνάζει κρεμάει πόδια χέρια και λιγιζω και την παίρνω αγκαλιά.... Είναι 13 μηνών .

[Super.mum]

10 ώρες πρίν, Γεωργίαj είπε:

Καλησπέρα σας. Έχω κΙ εγώ θέμα με τον ύπνο της μικρής μου, από 5 μηνών την έβαλα μόνη της και όλα καλά μέχρι που νοσηλευτικά για αρκετές εβδομάδες στο νοσοκομείο, όταν γύρισα σπίτι η μικρή δεν ξεκολλούσε από πάνω μου και ιδικά όταν ήθελε να κοιμηθεί .

  Πλέον κοιμόμαστε μαζί στο δωμάτιο μου και ο μπαμπάς σε άλλο δωμάτιο διότι φοβάται την την πο πλακώσει το βράδυ.

Τι να κάνω , πως να την βάλω στο δωμάτιο της ξανά;;; 

Όταν την αφήνω στο κρεβάτι ουρλιάζει με φωνάζει κρεμάει πόδια χέρια και λιγιζω και την παίρνω αγκαλιά.... Είναι 13 μηνών .

Καλησπέρα όσο καιρό έλειπες με ποιον είχε μείνει ; Με τον μπαμπά ; Η με καμία γιαγιά ; Ρωτάω μήπως ο άνθρωπος που καθόταν μαζί της το διάστημα που έλειπες να Ακολουθούσε κάποιο άλλο τρόπο για να την βάλει για ύπνο και να συνηθησε η μικρή σε αυτό. Κάτι άλλο που επίσης είναι πολύ πιθανό είναι ότι Μπορεί να φοβάται Να μην σε ξανά αποχωριστεί. Μήπως φοβάται κάτι ; Όπως κ να έχει αν εμένα είχε αυτή την συμπεριφορά θα σταματούσα για ένα μικρό διάστημα την προσπάθεια κ θα άφηνα να κοιμάται μαζί μου εφόσον το ήθελε κ ένιωθε ασφάλεια. Μετά από λίγο καιρό θα ξανά ξεκίναγα προσπάθειες.