Αλλαγή σώματος μετά από εγκυμοσύνες..

[Έσπερος]

Just now, MagdaP είπε:

Όσο για τις μέρες άδειας λόγω ασθένειας τέκνου είναι 4 το χρόνο για ένα παιδί αλλά νομιζω οτι είναι για καθε γονιό χωριστά. Δεν είμαι σίγουρη για αυτό γιατί δεν χρειάστηκε να πάρω ποτέ. Αλλά σίγουρα είναι 4.

Μηπως ειναι 4 γενικα στο δημοσιο κ 3 για τους εκπαιδευτικους; αλλα μπορει κ εγω να μην θυμαμαι, αλλα ειμαι αρκετα σιγουρη οτι οι γονεις τις μοιράζονται. 

[MagdaP]

https://www.esos.gr/arthra/48543/horigisi-adeias-astheneias-teknon-ti-ishyei-gia-toys-ekpaideytikoys

4 είναι για τους εκπαιδευτικούς για ενα παιδί αλλά αν είναι και οι δύο δικαιούχοι πράγματι  τη μοιράζονται.

[MagdaP]

Έστειλα έναν σύνδεσμο άλλα βρίσκεται σε απόκρυψη... Είναι 4 ημέρες για εκπαιδευτικούς και για τριτεκνους, πολύτεκνους 5. Αλλά Έσπερος είχες δίκιο... Τη μοιράζονται οι δύο γονείς. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Chrysoum είπε:

Κι όμως το είπα πολύ σοβαρά!! Αρχικά νομιζω ότι η κυρία διαφορά μας είναι ότι εργασιακά ανήκουμε σε δύο εντελώς διαφορετικές πλευρές, εσύ εργοδότης σε οικογενειακή επιχείρηση, εγώ εργαζόμενη στο εξωτερικό. Οπότε κάποια πράγματα που για μένα θεωρούνται αυτονόητα, για σενα θεωρούνται υπερβολικά και τούμπαλιν. Δεν θα ρωτούσα αν υπάρχει αντικατάστατης σε μια πιθανή συνέντευξη, γιατί είναι αυτονόητο, υπάρχει! Όπως επίσης είναι αυτονόητο ότι μέχρι και 10 ημέρες τον χρονο εγω (και 10 ημέρες ο πατέρας) μπορουμε να λειψουμε όταν αρρωσταίνει το παιδί. Είναι απλά αυτονόητο, όχι μόνο για εμένα, για όλους, για τους συναδέλφους, για τον αντικατάστατη, για τον εργοδότη, για όλους. Αλλά αυτή είναι η διαφορά μεταξύ δουλεύω Ελλάδα και δουλεύω εξωτερικό, οπότε το καταλαβαίνω ότι σε κάποιους ακούγεται παράλογο. Φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που ξεκίνησε η κόρη μου παιδικό και ευτυχώς χρειάστηκε να λειψουμε μόνο 5 μέρες, 3 πήρα εγώ, 2 ο πάτερας της. Αν χρειάζοταν να ξεπεράσουμε τις 20 μέρες τον χρόνο που δικαιούμαστε φαντάζομαι ότι θα έπρεπε να πάρουμε μέρες από την κανονική μας άδεια. Συμφωνώ όμως με αυτό που αναφέρει η @Astrien ότι είναι και οι συνθήκες τέτοιες έξω που προωθούν και διευκολύνουν τις επιχειρήσεις να προσλαμβανουν μητέρες και να έχουν αντικατάστατες γενικά. Δεν είναι ότι δίνουν πλεονεκτήματα μόνο στους εργαζόμενους. 

 

To ότι θα λείψεις για το άρρωστο παιδί σου είναι αυτονόητο και στην Ελλάδα, μην τρελαθούμε. Εφόσον μιλάμε για σοβαρές επιχειρήσεις, όχι για επιχείρηση των 2 ατόμων με άλλους 2 σε καθεστώς ημιπαρανομίας.

[vtgian]

Να ρωτήσω κάτι; Ξέρω ότι στον ιδιωτικό τομέα η άδεια ασθενείας τέκνου είναι άνευ αποδοχών και δίνεται μόνο σε περιπτώσεις βαριάς ασθενείας κλπ (6 εργάσιμες ημέρες κάθε ημερολογιακό έτος για ένα τέκνο, 8 για δύο, 14 για 3). Άρα πρακτικά κανένας δεν παίρνει τέτοια άδεια (και του το απεύχομαι κιόλας). Υποθέτω ότι όπως και σε  εμάς παίρνουν πάντα από το υπόλοιπο της θερινής αδείας, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν σε καλύπτει αν το παιδί είναι εβδομάδα παρά εβδομάδα άρρωστο. Το top σε πενθήμερη εργασία είναι 25 ημέρες το χρόνο. Μία εβδομάδα να χρειάζεσαι να μείνεις σπίτι με το παιδί, την έχεις εξαντλήσει την άδειά σου όλη τσακ μπαμ και ξεχνάς τις διακοπές! Αν μιλάμε για μικροεπιχείρηση 3-4 ατόμων, σαφώς και δεν θα έχεις "αναπληρωματικό" αλλά σε τέτοιου μεγέθους επιχειρήσεις όλοι πάνω κάτω ξέρουν να υποστηρίξουν τη δουλειά που πρέπει να βγει. Σε σοβαρές μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν ISO οι διαδικασίες είναι έτσι στημένες που "ουδείς αναντικατάστατος", η δουλειά επίσης θα βγει όπως και να έχει. 

 

Το θέμα είναι ότι αν θέλουμε να μειώσουμε την υπογεννητικότητα ως χώρα, πρέπει να υπάρχει πλαίσιο στήριξης των γονέων και πρέπει να υπάρχουν κίνητρα. Η αναφορά στο εξωτερικό καλά κάνει και γίνεται από τις κοπέλες που μένουν εκεί,  για να βλέπουμε πως κράτος και επιχειρήσεις λειτουργούν  όχι μόνο με γνώμονα το κέρδος του επιχειρηματία αλλά και την υποστήριξη των υπαλλήλων τους. 

 

Ευτυχώς ο εργοδότης μου δεν έχει το σκεπτικό "α αυτή μόλις παντρεύτηκε θα κάνει παιδί και θα μου φύγει" και έτσι έχω συναδέλφους εξαιρετικές, που έκαναν παιδιά, γύρισαν στην εργασία και παρέμειναν μαζί μας. Αντιθέτως και τιμή του, είναι πολύ υποστηρικτικός απέναντι στις μητέρες και δεν υπάρχει περίπτωση να σου αρνηθεί άδεια σχετική. Αν εκτιμάς το προσωπικό σου και δεν το βλέπει ως μέσο εκμετάλλευσης και αντίστοιχα βλέπεις ότι και το προσωπικό προσφέρει τον καλύτερό του εαυτό στη δουλειά, όλα λύνονται. 

[Astrien]

Just now, vtgian είπε:

Να ρωτήσω κάτι; Ξέρω ότι στον ιδιωτικό τομέα η άδεια ασθενείας τέκνου είναι άνευ αποδοχών και δίνεται μόνο σε περιπτώσεις βαριάς ασθενείας κλπ (6 εργάσιμες ημέρες κάθε ημερολογιακό έτος για ένα τέκνο, 8 για δύο, 14 για 3). Άρα πρακτικά κανένας δεν παίρνει τέτοια άδεια (και του το απεύχομαι κιόλας). Υποθέτω ότι όπως και σε  εμάς παίρνουν πάντα από το υπόλοιπο της θερινής αδείας, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν σε καλύπτει αν το παιδί είναι εβδομάδα παρά εβδομάδα άρρωστο. Το top σε πενθήμερη εργασία είναι 25 ημέρες το χρόνο. Μία εβδομάδα να χρειάζεσαι να μείνεις σπίτι με το παιδί, την έχεις εξαντλήσει την άδειά σου όλη τσακ μπαμ και ξεχνάς τις διακοπές! Αν μιλάμε για μικροεπιχείρηση 3-4 ατόμων, σαφώς και δεν θα έχεις "αναπληρωματικό" αλλά σε τέτοιου μεγέθους επιχειρήσεις όλοι πάνω κάτω ξέρουν να υποστηρίξουν τη δουλειά που πρέπει να βγει. Σε σοβαρές μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν ISO οι διαδικασίες είναι έτσι στημένες που "ουδείς αναντικατάστατος", η δουλειά επίσης θα βγει όπως και να έχει. 

 

Το θέμα είναι ότι αν θέλουμε να μειώσουμε την υπογεννητικότητα ως χώρα, πρέπει να υπάρχει πλαίσιο στήριξης των γονέων και πρέπει να υπάρχουν κίνητρα. Η αναφορά στο εξωτερικό καλά κάνει και γίνεται από τις κοπέλες που μένουν εκεί,  για να βλέπουμε πως κράτος και επιχειρήσεις λειτουργούν  όχι μόνο με γνώμονα το κέρδος του επιχειρηματία αλλά και την υποστήριξη των υπαλλήλων τους. 

 

Ευτυχώς ο εργοδότης μου δεν έχει το σκεπτικό "α αυτή μόλις παντρεύτηκε θα κάνει παιδί και θα μου φύγει" και έτσι έχω συναδέλφους εξαιρετικές, που έκαναν παιδιά, γύρισαν στην εργασία και παρέμειναν μαζί μας. Αντιθέτως και τιμή του, είναι πολύ υποστηρικτικός απέναντι στις μητέρες και δεν υπάρχει περίπτωση να σου αρνηθεί άδεια σχετική. Αν εκτιμάς το προσωπικό σου και δεν το βλέπει ως μέσο εκμετάλλευσης και αντίστοιχα βλέπεις ότι και το προσωπικό προσφέρει τον καλύτερό του εαυτό στη δουλειά, όλα λύνονται. 

Τι ήθελες να ρωτήσεις ξέχασες να αναφέρεις

[vtgian]

Βασικά, πως τα καταφέρνουν και λείπουν τόσες πολλές μέρες κάποιες, τόσες που  οι εργοδότες να αποκλείουν γυναίκες. Σε εποχιακά επαγγέλματα, υποθέτω και οι άδειες διαμορφώνονται αντίστοιχα. Και ούτε διακρίνω καμία ευκολία στο Δημόσιο γιατί και η αδελφή μου για να πάρει άδεια φτύνει αίμα (εκπαιδευτικός) ο δε σύζυγος μόνο αυτό θα πω, έχει υπόλοιπο αδείας 47 μέρες και είναι και αυτός που μένει σπίτι όταν αρρωσταίνει η μικρή... 

[Astrien]

Just now, vtgian είπε:

Το θέμα είναι ότι αν θέλουμε να μειώσουμε την υπογεννητικότητα ως χώρα, πρέπει να υπάρχει πλαίσιο στήριξης των γονέων και πρέπει να υπάρχουν κίνητρα

Για μένα η σωστή μεταχείριση των εργαζομένων και το κοινωνικο προσωπο των επιχειρήσεων είναι δείγμα υγιούς ανάπτυξης μιας κοινωνίας. Δεν έχει να κάνει μόνο με το αν σε μια χώρα υπάρχει υπογεννητικότητα ή όχι

[ΑΡΓΚ]

Just now, vtgian είπε:

Να ρωτήσω κάτι; Ξέρω ότι στον ιδιωτικό τομέα η άδεια ασθενείας τέκνου είναι άνευ αποδοχών και δίνεται μόνο σε περιπτώσεις βαριάς ασθενείας κλπ (6 εργάσιμες ημέρες κάθε ημερολογιακό έτος για ένα τέκνο, 8 για δύο, 14 για 3). Άρα πρακτικά κανένας δεν παίρνει τέτοια άδεια (και του το απεύχομαι κιόλας). Υποθέτω ότι όπως και σε  εμάς παίρνουν πάντα από το υπόλοιπο της θερινής αδείας, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν σε καλύπτει αν το παιδί είναι εβδομάδα παρά εβδομάδα άρρωστο. Το top σε πενθήμερη εργασία είναι 25 ημέρες το χρόνο. Μία εβδομάδα να χρειάζεσαι να μείνεις σπίτι με το παιδί, την έχεις εξαντλήσει την άδειά σου όλη τσακ μπαμ και ξεχνάς τις διακοπές! Αν μιλάμε για μικροεπιχείρηση 3-4 ατόμων, σαφώς και δεν θα έχεις "αναπληρωματικό" αλλά σε τέτοιου μεγέθους επιχειρήσεις όλοι πάνω κάτω ξέρουν να υποστηρίξουν τη δουλειά που πρέπει να βγει. Σε σοβαρές μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν ISO οι διαδικασίες είναι έτσι στημένες που "ουδείς αναντικατάστατος", η δουλειά επίσης θα βγει όπως και να έχει. 

 

Το θέμα είναι ότι αν θέλουμε να μειώσουμε την υπογεννητικότητα ως χώρα, πρέπει να υπάρχει πλαίσιο στήριξης των γονέων και πρέπει να υπάρχουν κίνητρα. Η αναφορά στο εξωτερικό καλά κάνει και γίνεται από τις κοπέλες που μένουν εκεί,  για να βλέπουμε πως κράτος και επιχειρήσεις λειτουργούν  όχι μόνο με γνώμονα το κέρδος του επιχειρηματία αλλά και την υποστήριξη των υπαλλήλων τους. 

 

Ευτυχώς ο εργοδότης μου δεν έχει το σκεπτικό "α αυτή μόλις παντρεύτηκε θα κάνει παιδί και θα μου φύγει" και έτσι έχω συναδέλφους εξαιρετικές, που έκαναν παιδιά, γύρισαν στην εργασία και παρέμειναν μαζί μας. Αντιθέτως και τιμή του, είναι πολύ υποστηρικτικός απέναντι στις μητέρες και δεν υπάρχει περίπτωση να σου αρνηθεί άδεια σχετική. Αν εκτιμάς το προσωπικό σου και δεν το βλέπει ως μέσο εκμετάλλευσης και αντίστοιχα βλέπεις ότι και το προσωπικό προσφέρει τον καλύτερό του εαυτό στη δουλειά, όλα λύνονται. 

 

Δεν ισχύει το βαριά ασθένεια, αν το παιδί είναι κρυωμένο, έχει διάρροια, αλλεργίες, και όλα τα μικρά καθημερινά, ο εργαζόμενος δικαιούται άδεια, όντως άνευ αποδοχών. Δουλεύω  σχεδόν 25 χρόνια, ποτέ κανείς εργοδότης μου δεν το αρνήθηκε. Έχει τύχει να μου ζητήσουν βεβαίωση από παιδίατρο για αρρώστια 3-4 ημερών, αλλά μέχρι εκεί.

Δεν εχω δουλέψει ποτέ μαύρα, οπότε εκεί δεν ξέρω φυσικά τι γίνεται, αλλά ποτέ σε κανέναν εργαζόμενο, σε μικρές και μεγάλες εταιρείες που έχω περάσει, δεν άκουσα να του αρνούνται την άδεια ή να υπάρχει κακή συμπεριφορά προς άνθρωπο με άρρωστο ή ανήμπορο συγγενή. Και μάλιστα σε πολλές εταιρείες, αν υπάρχει δυνατότητα να γίνει εργασία από το σπίτι (που σε εμένα λόγω της φύσης της δουλειάς μου υπάρχει) έχω ακούσει και το "άντε σπίτι σου με το παιδί και δούλεψε λίγες ώρες, κρίμα να πάρεις άνευ αποδοχών". Είμαι σίγουρη ότι δεν είναι κάτι που γίνεται π.χ. σε λιανική πώληση ή σε ένα ιατρείο, αλλά πλέον συνηθίζεται σε εταιρείες πληροφορικής, τηλεπικοινωνιών, φαρμακευτικές κλπ δουλειές γραφείου, και μάλιστα ακόμη και σε μερικές μεγάλες εταιρείες με γενικά κακή φήμη ως προς συμπεριφορά στους εργαζόμενους (πίεση για υπερωρίες, κακή συμπεριφορά από τη διοίκηση κλπ), το έχω ακούσει και το έχω ζήσει να υπάρχει κατανόηση σε θέματα υγείας παιδιών. 

Έχω γενικά την εντύπωση ότι είναι εντελώς διαφορετική η συμπεριφορά σε καταστήματα, είτε μιλάμε για λιανική είτε για μεγάλα εμπορικα και σε βιοτεχνίες, από ότι στα περισσότερα γραφεία, ως προς το σεβασμό προς τη νομοθεσία και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Όλες οι ιστορίες τρόμου που έχω ακούσει είναι στην πρώτη κατηγορία.

[vtgian]

1 hour ago, Astrien είπε:

Για μένα η σωστή μεταχείριση των εργαζομένων και το κοινωνικο προσωπο των επιχειρήσεων είναι δείγμα υγιούς ανάπτυξης μιας κοινωνίας. Δεν έχει να κάνει μόνο με το αν σε μια χώρα υπάρχει υπογεννητικότητα ή όχι

Σαφώς! Η υπογεννητικοτητα απλά κάνει την ανάγκη ακόμα μεγαλύτερη. 

[Chrysoum]

5 hours ago, Yovanna said:

 

Mπορούμε να επικεντρωθούμε στην Ελλάδα? Γιατί έτσι δεν έχει νόημα η κουβέντα και καταναλώνουμε απλά χώρο από το θέμα. Μιλάμε για μικρομεσαίες στην πλειοψηφία τους επιχειρήσεις. Δεν ξέρω τι γίνεται στις πολυεθνικές , και αν διατηρούν spare προσωπικό. Εγώ δηλαδή θα έπρεπε να διατηρώ spare οδηγούς, αποθηκάριους, πωλητές, spare στο τμήμα παραγωγής, τιμολόγησης , τηλεφωνικής εξυπηρέτησης κτλ... Γιατί ως γνωστόν αφού είμαι το " κεφάλαιο ", το χρήμα ρέει ( άσχετα αν ως διευθύνων σύμβουλος και βασικός μέτοχος έχω μισθό χαμηλότερο από το 1/3 της εταιρίας). Και όλα αυτά για όταν αρρωσταίνουν οι ίδιοι ή τα παιδιά τους.. Ή θα έπρεπε να βάλω λουκέτο, ή να μειώσω στο μισό τον μισθό του προσωπικού. Αναρωτιέμαι πώς θα τους φαινόταν..

Εκ των πραγμάτων οταν μιλάς με κάποιους που έχουν βιώματα από έξω, αυτά και φέρνουμε στην συζήτηση. Υποτίθεται ότι συγκρίνουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα με άλλα μοντέλα άλλων χωρών που δουλεύουν πολύ καλύτερα. 

Όσον αφορά το spare προσωπικό, αναφέραμε ότι το συνήθες είναι να υπάρχει ένας αντικαταστατης γενικών καθηκόντων. Θα αντικαταστήσει δηλαδή τόσο τον αποθηκάριο, όσο και τον οδηγό ή τον πωλητή. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στις πολυεθνικές φυσικά και όσο οι ευθύνες ευθυνονται δεν μπορεί να υπάρξει ένας αντικατάστατης γενικών καθηκόντων. 

[Astrien]

On 14/7/2019 at 10:24 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Kαι στην Ελλάδα προβλέπονται άδειες για ασθένεια παιδιών, για 3 που έχω είναι 13 μέρες το χρόνο, για λιγότερα παιδιά φαντάζομαι λιγότερες.

Σε όσες εταιρείες έχω δουλέψει, όλοι οι εργαζόμενοι γονείς χωρίς γιαγιάδες/παππούδες κάναμε/κάνουμε χρήση και ποτέ κανείς εργοδότης δεν έφερε αντίρρηση. Έχει τύχει σε μικρή εταιρεία η υπάλληλος στο τμήμα προσωπικού να μην το ξέρει (ήταν και η πρώτη της δουλειά, δε νομίζω ότι το έκανε επίτηδες) αλλά με το που της έφερε το αντίστοιχο ΦΕΚ, δεν υπήρξε καμία αντίρρηση.

Πάντως @ΑΡΓΚ δεν ξέρω σε τι εταιρεία και τι θέση δουλεύεις, μπράβο πάντως στον εργοδότη. Εγώ 2 χρόνια που δούλεψα στην Ελλάδα στον ιδιωτικό τομέα πριν φύγω για εξωτερικό σε επιχείρηση με πάνω από 300 εργαζομένους, δεν άκουσα κανέναν να παίρνει άδεια ασθενείας για τα παιδιά του. Μόνο σε μια περίπτωση που μωρό γεννήθηκε με υδροκεφαλίαση και οι γονείς στην αρχή έλειπαν συνεχώς. Κατά τα άλλα δεν διαννοούμασταν να λείψουμε αν αρρωσταιναμε εμείς ή τα παιδιά μας!Αυτο που με εξόργιζε βεβαια περισσοτερο απο όλα ήταν οτι ο εργοδότης μας είχε σαν ανθρώπους κατώτερου Θεού και μας μιλούσε με μεγάλη αγένεια! Έτσι και στο τέλος απολύθηκα μιας και δεν άντεξα και αντιμίλησα σε μερικές περιπτώσεις! Η απόλυση έγινε βέβαια τηλεφωνικά και χωρίς καμία αιτιολογία! Από τότε αποφάσισα πως η Ελλάδα δεν είναι για μένα και πήρα των ομματιών μου και έφυγα!

[Nefeli2014]

6 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

 

Mπορούμε να επικεντρωθούμε στην Ελλάδα? Γιατί έτσι δεν έχει νόημα η κουβέντα και καταναλώνουμε απλά χώρο από το θέμα. Μιλάμε για μικρομεσαίες στην πλειοψηφία τους επιχειρήσεις. Δεν ξέρω τι γίνεται στις πολυεθνικές , και αν διατηρούν spare προσωπικό. Εγώ δηλαδή θα έπρεπε να διατηρώ spare οδηγούς, αποθηκάριους, πωλητές, spare στο τμήμα παραγωγής, τιμολόγησης , τηλεφωνικής εξυπηρέτησης κτλ... Γιατί ως γνωστόν αφού είμαι το " κεφάλαιο ", το χρήμα ρέει ( άσχετα αν ως διευθύνων σύμβουλος και βασικός μέτοχος έχω μισθό χαμηλότερο από το 1/3 της εταιρίας). Και όλα αυτά για όταν αρρωσταίνουν οι ίδιοι ή τα παιδιά τους.. Ή θα έπρεπε να βάλω λουκέτο, ή να μειώσω στο μισό τον μισθό του προσωπικού. Αναρωτιέμαι πώς θα τους φαινόταν..

Ε κι εγώ για όλα αυτά κάνω αδιάκριτες ερωτήσεις αν ειναι παντρεμένη ξέρω γω η έχει παιδιά έχω 10 συγκεκριμένα κριτήρια και τέλος. Και ναι δεν καταλαβαίνω κι εγω γιατί συγκρίνουμε με το εξωτερικό εγώ δεν έχω ιδέα τι γίνεται εκεί. Κι εδώ επίσης  έτσι όπως μας τα χουν κάνει μπάχαλο.. 

[Yovanna]

Just now, Chrysoum said:

Εκ των πραγμάτων οταν μιλάς με κάποιους που έχουν βιώματα από έξω, αυτά και φέρνουμε στην συζήτηση. Υποτίθεται ότι συγκρίνουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα με άλλα μοντέλα άλλων χωρών που δουλεύουν πολύ καλύτερα. 

Όσον αφορά το spare προσωπικό, αναφέραμε ότι το συνήθες είναι να υπάρχει ένας αντικαταστατης γενικών καθηκόντων. Θα αντικαταστήσει δηλαδή τόσο τον αποθηκάριο, όσο και τον οδηγό ή τον πωλητή. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στις πολυεθνικές φυσικά και όσο οι ευθύνες ευθυνονται δεν μπορεί να υπάρξει ένας αντικατάστατης γενικών καθηκόντων. 

Δεν υπάρχει αυτό που λες. Αντικαταστάτης γενικών καθηκόντων. Που να έχει επαγγελματικό δίπλωμα  για να κάνει τον αδηγό, να γνωρίζει άριστα όλα τα προιόντα μιας επιχείρησης ώστε να αντικαταστήσει έναν πωλητή , να ξέρει να κάνει τιμολόγηση, να γνωρίζει το λογιστικό πρόγραμμα της επιχείρησης και να περνάει παραγγελίες, να βγάζει και ένα ΦΠΑ και μια μισθοδοσία μια που είανι εκεί. Ας μην λέμε ότι θέλουμε κορίτσια . Κυρίως όταν δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργεί μια επιχείρηση.

[Fenia27]

Just now, Yovanna είπε:

Δεν υπάρχει αυτό που λες. Αντικαταστάτης γενικών καθηκόντων. Που να έχει επαγγελματικό δίπλωμα  για να κάνει τον αδηγό, να γνωρίζει άριστα όλα τα προιόντα μιας επιχείρησης ώστε να αντικαταστήσει έναν πωλητή , να ξέρει να κάνει τιμολόγηση, να γνωρίζει το λογιστικό πρόγραμμα της επιχείρησης και να περνάει παραγγελίες, να βγάζει και ένα ΦΠΑ και μια μισθοδοσία μια που είανι εκεί. Ας μην λέμε ότι θέλουμε κορίτσια . Κυρίως όταν δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργεί μια επιχείρηση.

Να σε ρωτησω κάτι? ..Οι άδειες που δικαιούται ένας υπάλληλος είναι συγκεκριμενος αριθμος σωστα? είτε για προσωπική χρήση είτε για έκτακτα είτε για ασθένειες κτλ... σου έχει ζητήσει κάποιος υπάλληλος να τις υπερβεί? 

[Nefeli2014]

Just now, Chrysoum είπε:

Εκ των πραγμάτων οταν μιλάς με κάποιους που έχουν βιώματα από έξω, αυτά και φέρνουμε στην συζήτηση. Υποτίθεται ότι συγκρίνουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα με άλλα μοντέλα άλλων χωρών που δουλεύουν πολύ καλύτερα. 

Όσον αφορά το spare προσωπικό, αναφέραμε ότι το συνήθες είναι να υπάρχει ένας αντικαταστατης γενικών καθηκόντων. Θα αντικαταστήσει δηλαδή τόσο τον αποθηκάριο, όσο και τον οδηγό ή τον πωλητή. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στις πολυεθνικές φυσικά και όσο οι ευθύνες ευθυνονται δεν μπορεί να υπάρξει ένας αντικατάστατης γενικών καθηκόντων. 

Να βάλω την καθαρίστρια δηλαδή να κανει μάθημα. 

Δεν ειναι όλες οι δουλειές το ίδιο. 

Επίσης στο δικό μας χώρο δεν ισχύει ΑΡΓΚ το 13 που λες. Πρόκειται για ωριμισθιες με ορισμένο χρόνο σύμβαση οι περισσότερες. Το περισσότερο που δουλεύουν ειναι 4 με 5 ώρες ημερησίως. 

Στη δική μας δουλειά δεν έχουμε σπεαρ, αν εμένα μου ζητήσει άδεια θα πρέπει να ενημερώσω 40 οικογένειες και να γίνει αναπλήρωση μαθήματος άλλη μέρα που θα βολεύει ολους(?). Σπεαρ δασκάλα δεν υπάρχει σε εμάς γιατί όλες κλείνουν τα μαθήματα τους μέσα στη χρονιά. Κι εγώ Γενάρη μήνα φέρει ειπείν θα πάω να πνίγω για να βρω. 

Κάπως έτσι. 

Κατακαβαινετε λοιπόν ότι για έναν βήχα και για έναν πυρετό θυμώνω όταν ζητηθεί άδεια. Θα το κάνω μια θα το κάνω δύο θα το κάνω εφόσον δικαιούται μια φορά το μήνα και το ζητάει όλο τον χρόνο και θα δώσω όλα τα προβλεπόμενα αλλά την επόμενη χρονιά δε θα είναι μαζί μου. Και τα ξέρει καλά αυτά και η ίδια η υπάλληλος. Η κάθε υπάλληλος του χώρου μας.. Δεν ξέρω όπως είπα για άλλες δουλειές αλλά σε εμάς θέλει ανθρωπιά και ισορροπία. Να σκεφτόμαστε και τα άλλα παιδάκια και τις άλλες οικογένειες αντε και τελευταία εμένα... Που είπαμε θα πάω να κόψω τον λαιμό μου.. 

 

Τέλος και κλείνω σε αυτό δνε έχω να πω κάτι εσείς που είστε και μαμαδες πιστέψτε με θα σας την έδινε κάποια στιγμή αν μια φορά το μήνα άλλαζαν δασκάλα τα παιδάκια σας ή σας ακυρωναν τον πρόγραμμα επειδή ασθενει το παιδί της δασκάλας. Κάποια στιγμή μα κάποια στιγμή θα αναρωτιοσασυαν και μαντέψτε με ποιον θα τα βάζατε... 

 

Εντάξει για περίπτωση επαπειλουμενης δεν το συζητώ εφόσον είναι αληθές αλλά επειδή συνήθως ΔΕΝ είναι αληθές εγώ γιαυτό το λόγο αποφεύγω τις νιοπαντρες για κανέναν άλλο λόγο. Κατανοώ πως μπορεί κάποια να το κάνει επειδή φοβάται πέρασα κι εγώ αυτό το στάδιο αλλά θέλει πολύ καλμα και ισορροπία η κατάσταση.. Στη δική μας δουλειά.. Δε θέλει ορθοστασία σήκωματα βιβλίων κοκ. Θέλει ηρεμία που σε μια τάξη με ζωηρά παιδιά δεν την έχεις οπότε μια δασκάλα το ξανασξεφτεται αν θα δουλέψει αυτή την περίοδο.. Οπότε όλα αυτά τα έχω κατά νου και κινούμαι ανάλογα.. Δε σημαίνει βέβαια ότι η άλλη που θα προσλαβω και θα ναι ελεύθερη η ήδη μαμά θα είναι σε όλα της εντάξει. Απλώς πάω βάσει στατιστικής κι ένστικτου, μόνο αυτό... 

 

Η προβληματική που σας έλεγα ανύπαντρη ήταν.. Αλλά είχε αλλά θέματα. Είχε βήχα και δέκατα και ακυρωνε 5 τμήματα. Κάθε μήνα σχεδόν. Ε καλά. Τι μου λέτε εσείς τώρα... 

Επεξεργάστηκαν 15 Ιουλίου,2019 by Nefeli2014

[Yovanna]

Just now, Fenia27 said:

Να σε ρωτησω κάτι? ..Οι άδειες που δικαιούται ένας υπάλληλος είναι συγκεκριμενος αριθμος σωστα? είτε για προσωπική χρήση είτε για έκτακτα είτε για ασθένειες κτλ... σου έχει ζητήσει κάποιος υπάλληλος να τις υπερβεί? 

Είμαστε μια οικογενειακή επιχείρηση , με οικογενειακό κλίμα. Όποτε κάποιος πρέπει ή θέλει να λείψει, λέιπει. Δεν έχουμε αρνηθεί ποτέ σε κανέναν τίποτα. Όταν μάλιστα δεν λείπει όλη την ημέρα αλλά έρθει έστω για 2-3 ώρες, δεν το υπολογίζουμε ώς άδεια. Πάρα πολύ σπάνια κάποιος θα υπερβεί τις ημέρες άδειας που του αναλογούν. Μια φορά μόνο ένας αποθηκάριος για 2-3 μέρες τις οποίες δεν του αφαιρέσαμε καν. 

[Nefeli2014]

Just now, Fenia27 είπε:

Να σε ρωτησω κάτι? ..Οι άδειες που δικαιούται ένας υπάλληλος είναι συγκεκριμενος αριθμος σωστα? είτε για προσωπική χρήση είτε για έκτακτα είτε για ασθένειες κτλ... σου έχει ζητήσει κάποιος υπάλληλος να τις υπερβεί? 

Εμένα όχι, ζήταγε αυτό που δικαιούταν, μια φορά το μήνα αλλά εμένα μου δημιουργεί πρόβλημα αυτό. Εμένα. Θέλω άτομο που δε θα μου ζητάει για ψηλου πηδημα άδειες αλλά εξήγησα αναλυτικά πιο πάνω. Τόσο κακό είναι που αυτό θέλω? Γιατι εξήγησα, με μια μέρα γίνεται ένα μπάχαλο σε εμάς. Και το ξέρουν οι δασκαλες. Σκεφτείτε το λιγάκι. Άμα είναι σοβαρό δεν το συζηταμε καν. Εντάξει ρε κορίτσια εγώ τη δίνω την άδεια αλλά δεν είναι βιολί αυτό, γιαυτό επιλέγω με άλλα κριτήρια.. 

Επεξεργάστηκαν 15 Ιουλίου,2019 by Nefeli2014

[Fenia27]

Just now, Nefeli2014 είπε:

Κατακαβαινετε λοιπόν ότι για έναν βήχα και για έναν πυρετό θυμώνω όταν ζητηθεί άδεια. Θα το κάνω μια θα το κάνω δύο θα το κάνω εφόσον δικαιούται μια φορά το μήνα και το ζητάει όλο τον χρόνο και θα δώσω όλα τα προβλεπόμενα αλλά την επόμενη χρονιά δε θα είναι μαζί μου.

Σε βρισκω λιγο αδικη. Δεν ειναι η θεση σου να αποφασιζεις αν ειναι αρκετα σημαντικος ο λογος της αδειας και η ασθενεια ενος παιδιου... εφόσον την άδεια την δικαιούται και δεν της την χαρίζεις. .. δικαίωμα σου πάλι να μην θέλεις να συνεργαστεις με καποια ξανά. ..

[Yovanna]

Just now, Nefeli2014 said:

Να βάλω την καθαρίστρια δηλαδή να κανει μάθημα. 

Δεν ειναι όλες οι δουλειές το ίδιο. 

Επίσης στο δικό μας χώρο δεν ισχύει ΑΡΓΚ το 13 που λες. Πρόκειται για ωριμισθιες με ορισμένο χρόνο σύμβαση οι περισσότερες. Το περισσότερο που δουλεύουν ειναι 4 με 5 ώρες ημερησίως. 

Στη δική μας δουλειά δεν έχουμε σπεαρ, αν εμένα μου ζητήσει άδεια θα πρέπει να ενημερώσω 40 οικογένειες και να γίνει αναπλήρωση μαθήματος άλλη μέρα που θα βολεύει ολους(?). Σπεαρ δασκάλα δεν υπάρχει σε εμάς γιατί όλες κλείνουν τα μαθήματα τους μέσα στη χρονιά. Κι εγώ Γενάρη μήνα φέρει ειπείν θα πάω να πνίγω για να βρω. 

Κάπως έτσι. 

Κατακαβαινετε λοιπόν ότι για έναν βήχα και για έναν πυρετό θυμώνω όταν ζητηθεί άδεια. Θα το κάνω μια θα το κάνω δύο θα το κάνω εφόσον δικαιούται μια φορά το μήνα και το ζητάει όλο τον χρόνο και θα δώσω όλα τα προβλεπόμενα αλλά την επόμενη χρονιά δε θα είναι μαζί μου. Και τα ξέρει καλά αυτά και η ίδια η υπάλληλος. Η κάθε υπάλληλος του χώρου μας.. Δεν ξέρω όπως είπα για άλλες δουλειές αλλά σε εμάς θέλει ανθρωπιά και ισορροπία. Να σκεφτόμαστε και τα άλλα παιδάκια και τις άλλες οικογένειες αντε και τελευταία εμένα... Που είπαμε θα πάω να κόψω τον λαιμό μου.. 

 

Τέλος και κλείνω σε αυτό δνε έχω να πω κάτι εσείς που είστε και μαμαδες πιστέψτε με θα σας την έδινε κάποια στιγμή αν μια φορά το μήνα άλλαζαν δασκάλα τα παιδάκια σας ή σας ακυρωναν τον πρόγραμμα επειδή ασθενει το παιδί της δασκάλας. Κάποια στιγμή μα κάποια στιγμή θα αναρωτιοσασυαν και μαντέψτε με ποιον θα τα βάζατε... 

Επειδή πρίν αποφασίσω να ασχοληθώ με την οικογενειακή επιχείρηση, δούλευα και σε φροντιστήριο (έχω σπουδάσει Γαλλική φιλολογία ), καταλαβαίνω απόλυτα τί λές. 6 χρόνια που δούλευα σε φροντιστήριο, δεν ακύρωσα ούτε 1 φορά μάθημα. Ούτε με 39 πυρετό. Αδύνατον να βρεθούν ώρα αντικατάστασης για ολόκληρη τάξη! Φέρνεις σε πολύ δύσκολη θέση την επιχειρηματία. 

[Nefeli2014]

Just now, Yovanna είπε:

Είμαστε μια οικογενειακή επιχείρηση , με οικογενειακό κλίμα. Όποτε κάποιος πρέπει ή θέλει να λείψει, λέιπει. Δεν έχουμε αρνηθεί ποτέ σε κανέναν τίποτα. Όταν μάλιστα δεν λείπει όλη την ημέρα αλλά έρθει έστω για 2-3 ώρες, δεν το υπολογίζουμε ώς άδεια. Πάρα πολύ σπάνια κάποιος θα υπερβεί τις ημέρες άδειας που του αναλογούν. Μια φορά μόνο ένας αποθηκάριος για 2-3 μέρες τις οποίες δεν του αφαιρέσαμε καν. 

Εσάς ειναι αλλιώς, εμείς εκεί έχουμε σοβαρό πρόβλημα... Κι εγώ όπως εσύ θα το σκεφτόμουν. Η ξαδέρφη μου σε οικογενειακή επιχείρηση έτσι λειτουργούν κι αυτοί, δεν υπαρχει θέμα.. 

Τις προαλλες ήθελε να πάει με το μικρό στο γιατρό έλειψε 3 ώρες μετά επέστρεψε μια χαρα. Δε φάνηκε τόσο η απουσία της, αλλά εμάς 3 ώρες είναι 3 ώρες μάθημα επί 10 παιδιά. Που θα πρέπει να γίνει αναπλήρωση. Που να βολεύει όλους. Κι εντάξει πες οκ να χαθεί κι ένα μάθημα δε θα πει και κανας γονιός τίποτα για μια φορά αλλά αν γιβεται συστηματικά θα τα πάνε αλλού στο τέλος. 

Επεξεργάστηκαν 15 Ιουλίου,2019 by Nefeli2014

[ΑΡΓΚ]

Just now, Nefeli2014 είπε:

Να βάλω την καθαρίστρια δηλαδή να κανει μάθημα. 

Δεν ειναι όλες οι δουλειές το ίδιο. 

Επίσης στο δικό μας χώρο δεν ισχύει ΑΡΓΚ το 13 που λες. Πρόκειται για ωριμισθιες με ορισμένο χρόνο σύμβαση οι περισσότερες. Το περισσότερο που δουλεύουν ειναι 4 με 5 ώρες ημερησίως. 

Στη δική μας δουλειά δεν έχουμε σπεαρ, αν εμένα μου ζητήσει άδεια θα πρέπει να ενημερώσω 40 οικογένειες και να γίνει αναπλήρωση μαθήματος άλλη μέρα που θα βολεύει ολους(?). Σπεαρ δασκάλα δεν υπάρχει σε εμάς γιατί όλες κλείνουν τα μαθήματα τους μέσα στη χρονιά. Κι εγώ Γενάρη μήνα φέρει ειπείν θα πάω να πνίγω για να βρω. 

Κάπως έτσι. 

Κατακαβαινετε λοιπόν ότι για έναν βήχα και για έναν πυρετό θυμώνω όταν ζητηθεί άδεια. Θα το κάνω μια θα το κάνω δύο θα το κάνω εφόσον δικαιούται μια φορά το μήνα και το ζητάει όλο τον χρόνο και θα δώσω όλα τα προβλεπόμενα αλλά την επόμενη χρονιά δε θα είναι μαζί μου. Και τα ξέρει καλά αυτά και η ίδια η υπάλληλος. Η κάθε υπάλληλος του χώρου μας.. Δεν ξέρω όπως είπα για άλλες δουλειές αλλά σε εμάς θέλει ανθρωπιά και ισορροπία. Να σκεφτόμαστε και τα άλλα παιδάκια και τις άλλες οικογένειες αντε και τελευταία εμένα... Που είπαμε θα πάω να κόψω τον λαιμό μου.. 

 

Τέλος και κλείνω σε αυτό δνε έχω να πω κάτι εσείς που είστε και μαμαδες πιστέψτε με θα σας την έδινε κάποια στιγμή αν μια φορά το μήνα άλλαζαν δασκάλα τα παιδάκια σας ή σας ακυρωναν τον πρόγραμμα επειδή ασθενει το παιδί της δασκάλας. Κάποια στιγμή μα κάποια στιγμή θα αναρωτιοσασυαν και μαντέψτε με ποιον θα τα βάζατε... 

 

Εντάξει για περίπτωση επαπειλουμενης δεν το συζητώ εφόσον είναι αληθές αλλά επειδή συνήθως ΔΕΝ είναι αληθές εγώ γιαυτό το λόγο αποφεύγω τις νιοπαντρες για κανέναν άλλο λόγο. Κατανοώ πως μπορεί κάποια να το κάνει επειδή φοβάται πέρασα κι εγώ αυτό το στάδιο αλλά θέλει πολύ καλμα και ισορροπία η κατάσταση.. 

 

Δυστυχώς επαληθεύεις αυτό που είναι η δυσάρεστη πραγματικότητα: εκτός από τις διαφορές δημοσίου-ιδιωτικού τομέα, υπάρχουν οι ακόμη πιο τραγικές διαφορές μισθωτού με σύμβαση αορίστου χρόνου και εργαζόμενων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή ωρομίσθιους. Στον ιδιωτικό τομέα, σε υπαλλήλους με συμβάσεις αορίστου χρόνου, αν και κάποια πράγματα έχουν πάει από το κακό στο χειρότερο (όπως η ευκολία με την οποία μπορεί να γίνουν ομαδικές απολύσεις), σε θέματα μητρότητας κλπ, βλέπω τεράστια βελτίωση σε σχέση με πολλά χρόνια πριν που άρχισα να δουλεύω.

Δυστυχώς όμως στην κατηγορία που περιγράφεις - ωρομίσθιοι και υπάλληλοι με συμβάσεις ορισμενου χρόνου - υπάρχει εργασιακός μεσαίωνας. Δεν ξέρω για τι επιχείρηση μιλάς, φαντάζομαι κάποιου είδους φροντιστήριο ή σχολείο; Προσωπικά ναι, θα σεβόμουν μία τέτοια επιχείρηση που δεν θα έκαναν μία μέρα μάθημα τα παιδιά, ενώ από την άλλη δε θα δεχόμουν να είμαι πελάτισσα καν αν ήξερα ότι η δασκάλα των παιδιών μου δεν έχει την επιλογή να καθίσει σπίτι με το άρρωστο παιδί της. Για να δώσω ένα παράδειγμα, πηγαίνω τα παιδιά μου σε ωδείο, που είναι μεγάλο έξοδο. Έχει τύχει και 2 και 3 φορές το χρόνο, να χαθούν, χωρίς δυνατότητα αναπλήρωσης, μαθήματα γιατί ο καθηγητής είχε παιδί άρρωστο, όπως και έχει τύχει να μισογίνει μάθημα γιατί άλλος καθηγητής είχε μέσα στην αίθουσα και το τρίχρονο παιδάκι του που η γιαγιά ήταν άρρωστη και δεν μπορούσε να φυλάξει. Δεν μου πέρασε από το μυαλό ούτε τα λεφτά μου να γυρέψω πίσω, ούτε να διαμαρτυρηθώ. Και ο καθηγητής, άνθρωπος είναι.

[Nefeli2014]

Just now, Fenia27 είπε:

Σε βρισκω λιγο αδικη. Δεν ειναι η θεση σου να αποφασιζεις αν ειναι αρκετα σημαντικος ο λογος της αδειας και η ασθενεια ενος παιδιου... εφόσον την άδεια την δικαιούται και δεν της την χαρίζεις. .. δικαίωμα σου πάλι να μην θέλεις να συνεργαστεις με καποια ξανά. ..

Υπολογίζω και τα άλλα σπίτια όχι μόνο της υπαλλήλου μου. Για να μου φέρουν τα παιδιά έχουν φτιάξει το πρόγραμμα τους, αν τους ακυρώνω κάθε μήνα σε θα τους αρέσει.. Και δεν έχουμε σπεαρ εμείς. Ολες έχουν τις ώρες τους. Εκτός αν προσλαβω μια όλο το χρόνο όλες τις ώρες να κάθεται και όταν τύχει να μπει για μάθημα. Μετά θα το κλείσω.. 

Εγώ δεν πιστεύω είμαι άδικη, πιστεύω είμαι λογική. 

Just now, Yovanna είπε:

Επειδή πρίν αποφασίσω να ασχοληθώ με την οικογενειακή επιχείρηση, δούλευα και σε φροντιστήριο (έχω σπουδάσει Γαλλική φιλολογία ), καταλαβαίνω απόλυτα τί λές. 6 χρόνια που δούλευα σε φροντιστήριο, δεν ακύρωσα ούτε 1 φορά μάθημα. Ούτε με 39 πυρετό. Αδύνατον να βρεθούν ώρα αντικατάστασης για ολόκληρη τάξη! Φέρνεις σε πολύ δύσκολη θέση την επιχειρηματία. 

Αυτό λέω αλλά βλέπω πως Καμμια δε με καταλαβαίνει. Μόνο εσύ συμφωνείς μαζί μου. Τι να πω.. Προφανώς επειδή δεν είναι στο χώρο κι έχουν άλλο πράγμα στο μυαλό τους. Κι εγώ από άλλες δουλειές δεν έχω ιδέα.. 

Δύσκολη θέση? Φωτιά στα μπατζάκια μας!! Πάρε τηλ 30νοικογενειες κι αμα τους βρεις όλους τελ. Ώρα γιατί δουλεύουν εν τω μεταξύ μερικά θα έρθουν για μάθημα χωρίς να έχουν ενημερωθεί και τι θα τα κάνεις εκεί.. Ενημερώνεις αντε να αφήσουν που να τα αφήσουν συνήθως δουλεύουν και κανονίζουν τα προγράμματα τους. Έχει τύχει να τα κρατήσω κιόλας επειδή δεν έχουν που να τα αφήσουν και μου τα φέρνουν για Καμμια ώρα επειδή ξέρουν είμαι εκεί, τα βάζω στη βιβλιοθήκη να κάνουν ασκήσεις. Κι αφού ενημερώσεις μετά να συνεννοηθεί με όλους αυτούς για την περιβόητη αναπλήρωση. Καλά αντε να βγάλεις άκρη κάποιος δε θα ρθει και θα είναι μουτρωμενος. Εν τ. Μεταξύ η ύλη αλλάζει, πάει πίσω, το τεστ που ήταν να γράψουν στις 17 μαζί με τα άλλα δύο τμήματα μεταφέρεται για τις 19 όπου θα γράψουν μόνα ενώ στην ύλη πρέπει να πηγαίνουν το ίδιο. Και τελοσοαντων δεν είναι απλά τα πράγματα. Και δεν έχω γράψει τίποτα ακόμα.... Αυτά είναι τα πρώτα και τα στάνταρ.. 

Επεξεργάστηκαν 15 Ιουλίου,2019 by Nefeli2014

[MagdaP]

Καλύτερα να μη σχολιάσω κάτι άλλο, παρά μόνο για την επιθεώρηση εργασίας που ειπώθηκε κάπου... Όσα άτομα ξέρω (λίγα είναι η αλήθεια) που πήγαν στην επιθεώρηση εργασίας για να καταγγείλουν κάποιον εργοδότη βρήκαν το μπελά τους... Μετά δεν έβρισκαν δουλειά πουθενά καθώς αυτά μαθαίνονται μεταξύ εργοδοτών και μπαίνεις στη μαύρη λίστα. 

[Yovanna]

Just now, Nefeli2014 said:

Κι εντάξει πες οκ να χαθεί κι ένα μάθημα δε θα πει και κανας γονιός τίποτα για μια φορά αλλά αν γιβεται συστηματικά θα τα πάνε αλλού στο τέλος. 

Οι γονείς και για μία φορά το κάνουν θέμα... Με τους εαυτούς μας είμαστε επιεικείς και διεκδικούμε και απαιτούμε.. Αλίμονο όμως να χάσει μάθημα το παιδί γιατί αρρώστησε η δασκάλα, ή το παιδί της δασκάλας..