Πιπίλα και αποκλειστικός θηλασμός

[Deena]

Just now, Έσπερος είπε:

Κι αν ο γονιός δεν θέλει την εξαρτηςη απο την πιπίλα για ιδεολογικούς λόγους; Πέρα από τα θέματα με υγεία δοντιών κ αφτιών που απ' όσο καταλαβαίνω υπάρχουν. 

 

 

Τί να σου πω...φυσικά ο καθένας πορεύεται ανάλογα με τα πιστεύω του και τις αντικειμενικές συνθήκες της καθημερινότητάς του εννοείται. Οι ιδεολογικοί ενδυασμοί συνίστανται συνήθως στο να μην "ταπώνεις" το στόμα του παιδιού, ώστε να μην σε ενοχλεί, από αυτό μέχρι να μην δίνεις πιπίλα στον ύπνο ενώ βοηθάει το παιδί να κοιμηθεί υπάρχει απόσταση.

 

Όσο για τα δόντια και τα αυτιά, για πόσα χρόνια μιλάμε? Τα περισσότερα παιδιά μέχρι τα 2-3 έχουν κόψει την πιπίλα είτε τελείως είτε κατά την διάρκεια της ημέρας.

[Sentir...natureza]

23 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Μήπως δε θέλει πια στήθος για να κοιμηθεί; Ο μικρός μου ενώ θήλασε για δυόμιση χρόνια, έπαψε πολύ μικρούλης να κοιμάται θηλάζοντας. Απλά θηλάζαμε, και μετά καθόμουν και του έκανα παρέα μέχρι να τον πάρει ο ύπνος. Θυμάμαι μία περίεργη φάση που δεν ήξερε κι αυτός τι τον βολεύει, αλλά καταλήξαμε στο μοντέλο θηλασμός - αγκαλιά

Δεν καθεται, ειναι σιφουνας, στριφογυρναει. Ακομη κι αν τον κραταω στην αγκαλια μου σηκωνεται ορθιος, "χοροπηδαει" και παιζει. Τον εχω αφησει καποια ωρα μηπως και κουραστει αλλα δεν σταματαει! Οποτε σε καποια φαση ξαναδινω στηθος. Τελικα, και εχθες που το πηγαμε ετσι παλι κοιμηθηκε με θηλασμο και σε λιγοτερη ωρα. Θα συνεχισω ετσι και βλεπω.

 

Just now, Deena είπε:

Πάντως, ΕΑΝ ένα μωρό δέχεται την πιπίλα και τελικά ίσως την προτιμά αντί του στήθους και κοιμάται πιο γρήγορα για ποιον λόγο να μην προτιμηθεί?

Το "ταπωμα" σιγουρα ειναι μια απο τις πιο αποκρουστικες εικονες, αλλα και το να ειναι εξαρτημενος απο την πιπιλα δεν μου αρεσει.  Αλλο να χρειαζεται την επαφη (με το σωμα, την αγκαλια, το στηθος) και αλλο να θελει μια πιπιλα απο καουτσουκ να ψευτοπιπιλαει. Επισης, αλλο να την δεχεται που και που και αλλο να μην κοιμαται χωρις αυτην, αυτο ειναι το μεγαλυτερο θεμα που θελω να αποφυγω και εφ'οσον δεν ξερω πως θα αντιδρασει προτιμω να μην την αρχισω οπως ειπε και η @Έσπερος παρα να του τη δωσω, να "γλυκαθει" και μετα να αναστατωνεται οταν του την παιρνω.

[Έσπερος]

Just now, Deena είπε:

 

Τί να σου πω...φυσικά ο καθένας πορεύεται ανάλογα με τα πιστεύω του και τις αντικειμενικές συνθήκες της καθημερινότητάς του εννοείται. Οι ιδεολογικοί ενδυασμοί συνίστανται συνήθως στο να μην "ταπώνεις" το στόμα του παιδιού, ώστε να μην σε ενοχλεί, από αυτό μέχρι να μην δίνεις πιπίλα στον ύπνο ενώ βοηθάει το παιδί να κοιμηθεί υπάρχει απόσταση.

 

Όσο για τα δόντια και τα αυτιά, για πόσα χρόνια μιλάμε? Τα περισσότερα παιδιά μέχρι τα 2-3 έχουν κόψει την πιπίλα είτε τελείως είτε κατά την διάρκεια της ημέρας.

Κοίτα εγώ το λέω γιατί έχω απογοητευτεί επειδή βλέπω ότι τώρα που συνειδητοποιεί τι γίνεται γύρω του, δεν την αφήνει εύκολα. Το πρωί μόλις τελειώσει το γάλα την ψάχνει και πρέπει να φάει κάτι άλλο αργότερα για να την αφήσει. Το μεσημέρι του τη βγάζω από το στόμα ενώ κοιμάται και μετά τρώει σχεδόν μόλις σηκωθεί, γιατί αλλιώς θα την κρατάει στο χερι και την ώρα του φαγητού. Και μιλάμε για παιδί που δεν του έδινα ποτέ πιπίλα για να μην γκρινιάζει ή σε βόλτα κλπ, δεν ήταν μόνιμα ταπωμένο, δεν ήταν κρεμασμένη στα ρούχα του ούτε ποτέ άμεσα προσβασιμη. Μια μέρα έκατσε για μεσημεριανό κ ασυναίσθητα έκανε την κίνηση να τη βγάλει, ενώ του την είχα πάρει πριν ξυπνήσει... Γι αυτό τα λέω στην κοπέλα επειδή έχω καταλάβει ότι δεν τη θέλει κατά βάθος, για να είναι προετοιμασμένη για το ενδεχόμενο να μην μπορέι να ελέγξει τη χρήση της., ΓΙα δόντια κ αφτιά δεν το έχω ψάξει, απλώς το έχω δει σε συζητήσεις. 

[Deena]

Just now, Έσπερος είπε:

Κοίτα εγώ το λέω γιατί έχω απογοητευτεί επειδή βλέπω ότι τώρα που συνειδητοποιεί τι γίνεται γύρω του, δεν την αφήνει εύκολα. Το πρωί μόλις τελειώσει το γάλα την ψάχνει και πρέπει να φάει κάτι άλλο αργότερα για να την αφήσει. Το μεσημέρι του τη βγάζω από το στόμα ενώ κοιμάται και μετά τρώει σχεδόν μόλις σηκωθεί, γιατί αλλιώς θα την κρατάει στο χερι και την ώρα του φαγητού. Και μιλάμε για παιδί που δεν του έδινα ποτέ πιπίλα για να μην γκρινιάζει ή σε βόλτα κλπ, δεν ήταν μόνιμα ταπωμένο, δεν ήταν κρεμασμένη στα ρούχα του ούτε ποτέ άμεσα προσβασιμη. Μια μέρα έκατσε για μεσημεριανό κ ασυναίσθητα έκανε την κίνηση να τη βγάλει, ενώ του την είχα πάρει πριν ξυπνήσει... Γι αυτό τα λέω στην κοπέλα επειδή έχω καταλάβει ότι δεν τη θέλει κατά βάθος, για να είναι προετοιμασμένη για το ενδεχόμενο να μην μπορέι να ελέγξει τη χρήση της., ΓΙα δόντια κ αφτιά δεν το έχω ψάξει, απλώς το έχω δει σε συζητήσεις. 

 

Βρε συ, άσε την απλά μέσα στο κρεβάτι του χωρίς να έχει δυνατότητα να την φτάσει. Θα γκρινιάξει αλλά θα το χωνέψει.

[marakiz]

Μαθαίνουμε κάτι σε ένα μωρό για δική μας διευκόλυνση στην ουσία και παράλληλα επιβάλουμε  το πότε ακριβώς θα το χρησιμοποιει αλλά και πότε θα σταματήσει να το χρησιμοποιεί. Δεν είναι κι έτσι! 

[Mama_Anesti_]

Just now, Deena είπε:

Πάντως, ΕΑΝ ένα μωρό δέχεται την πιπίλα και τελικά ίσως την προτιμά αντί του στήθους και κοιμάται πιο γρήγορα για ποιον λόγο να μην προτιμηθεί?

 

Γιατί μπορεί να την συνηθίσει και να χάνει γεύματα. Ο μικρός μου πχ ακομα και τεσσάρων μηνών θήλαζε κάθε μία ώρα. Δεν είχα καταλαβει ποτέ έτρωγε ή πιπιλουσε, μόνο το βράδυ που ήταν απόλυτη ησυχία κατάφερνα να τον ακούσω που κατάπινε. Το στήθος μου την μέρα ήταν μαλακό οπότε δεν καταλαβαινα αν άδειαζε ή όχι. 

 Ίσως στην αρχή να τον βοηθούσε να κοιμηθεί γρηγορότερα αλλά μακροπρόθεσμα δεν ξέρω τι επιπτώσεις μπορεί να είχε. 

[Lenia16]

Εγώ έδωσα πιπίλα γύρω στους 2-3 μήνες γιατί το να πιπιλαει εμένα μου φαινόταν απείρως χειρότερο από το να συνηθίσει την πιπίλα κ σίγουρα δεν έχασε ούτε μισό γεύμα γιατί όταν ήθελε γάλα δεν καταλάβαινε ούτε πιπίλα ούτε τπτ. Στην αρχή την έπαιρνε μόνο στο βραδινό ύπνο κ την εφτυνε μόνη της μετά από λίγο. Μετά την ήθελε κ μέσα στην ημέρα κ μόλις ξεκίνησε σχολείο απλά δεν την έβγαζε. Την απομακρυναν οι δασκάλες με τεχνάσματα αλλά όταν γύριζε σπίτι την ήθελε οπωσδήποτε, της αποσπουσαμε για λίγο την προσοχη αλλά κατέληγε να τη φοράει αρκετές ώρες. 28 μηνών όταν γυρίσαμε από τις διακοπές του Πάσχα της λέω τώρα έχεις μεγαλώσει αρκετά κ δε χρειάζεσαι την πιπίλα, τα μωρά φοράνε πιπίλα, εσύ έχεις βγάλει όλα σου τα δόντια κ θα στραβωσουν αν συνεχίσεις οπότε θα τις πετάξω ολες. Μη μου ξαναζητησεις πιπίλα γιατί δε θα έχω να σου δώσω. Ήταν πρωί. Στο μεσημεριανό ύπνο έκλαψε ένα λεπτό στην κυριολεξία, της είπα παραμυθι με την ιδια κ τον ξάδερφο της που τον αγαπάει πολύ και κοιμήθηκε αμέσως. Το βράδυ το ίδιο. Την επόμενη μέρα δεν ξαναζητησε απλά έλεγε σε όλους για καμιά βδομάδα εγώ την πέταξα την πιπίλα. Προσωπικά δε θεωρώ ότι η πιπίλα είναι κάτι κακό, δεν τη χρησιμοποιησα βέβαια ποτέ για να ταπωσω το στόμα του παιδιού (εκτός από τη βαφτιση αλλά και πάλι δεν επιασε) παρά μόνο για ανακούφιση. Μπορεί αν είχαμε δυσκολευτεί στο κόψιμο της να το έβλεπα αλλιώς βέβαια.

[Έσπερος]

Η αλήθεια είναι ότι κι εγω δεν εχω ακουσει κατι τραγικο για πιπιλα, περαν των τριων χρ δηλαδη. πιο πολυ ακουω για δυσκολιες με την πανα. αλλα ειδικά αν τύχει κ βγούμε για βόλτα κ έχει ξεμείνει η πιπίλα στο στόμα του, με πιανουν κατι ψυχαναγκασμοι οτι τι θα λεει ο κοσμος για μενα!!!! παρολο που βλεπω συνεχως μωρα με πιπιλα γυρω.

[Astrien]

Just now, Lenia16 είπε:

Εγώ έδωσα πιπίλα γύρω στους 2-3 μήνες γιατί το να πιπιλαει εμένα μου φαινόταν απείρως χειρότερο από το να συνηθίσει την πιπίλα κ σίγουρα δεν έχασε ούτε μισό γεύμα γιατί όταν ήθελε γάλα δεν καταλάβαινε ούτε πιπίλα ούτε τπτ. Στην αρχή την έπαιρνε μόνο στο βραδινό ύπνο κ την εφτυνε μόνη της μετά από λίγο. Μετά την ήθελε κ μέσα στην ημέρα κ μόλις ξεκίνησε σχολείο απλά δεν την έβγαζε. Την απομακρυναν οι δασκάλες με τεχνάσματα αλλά όταν γύριζε σπίτι την ήθελε οπωσδήποτε, της αποσπουσαμε για λίγο την προσοχη αλλά κατέληγε να τη φοράει αρκετές ώρες. 28 μηνών όταν γυρίσαμε από τις διακοπές του Πάσχα της λέω τώρα έχεις μεγαλώσει αρκετά κ δε χρειάζεσαι την πιπίλα, τα μωρά φοράνε πιπίλα, εσύ έχεις βγάλει όλα σου τα δόντια κ θα στραβωσουν αν συνεχίσεις οπότε θα τις πετάξω ολες. Μη μου ξαναζητησεις πιπίλα γιατί δε θα έχω να σου δώσω. Ήταν πρωί. Στο μεσημεριανό ύπνο έκλαψε ένα λεπτό στην κυριολεξία, της είπα παραμυθι με την ιδια κ τον ξάδερφο της που τον αγαπάει πολύ και κοιμήθηκε αμέσως. Το βράδυ το ίδιο. Την επόμενη μέρα δεν ξαναζητησε απλά έλεγε σε όλους για καμιά βδομάδα εγώ την πέταξα την πιπίλα. Προσωπικά δε θεωρώ ότι η πιπίλα είναι κάτι κακό, δεν τη χρησιμοποιησα βέβαια ποτέ για να ταπωσω το στόμα του παιδιού (εκτός από τη βαφτιση αλλά και πάλι δεν επιασε) παρά μόνο για ανακούφιση. Μπορεί αν είχαμε δυσκολευτεί στο κόψιμο της να το έβλεπα αλλιώς βέβαια.

Κι εγώ έτσι το βλέπω. Δε μ αρεσει βεβαια η εικόνα ενός παιδιού με πιπίλα όλη την ωρα στο στόμα, όμως για να βοηθάει στον ύπνο ή όταν το μωρό το έχει ανάγκη δεν το θεωρώ τόσο κακό. Παρόλα αυτά με τη δική μου δεν έπιασε. Ίσως επειδή ήταν και το πρώτο μου παιδί, δεν μπορούσα να καταλάβω αν πεινούσε ή απλά γκρίνιαζε επειδή ήθελε να κοιμηθεί κι αυτό μου δημιουργούσε άγχος ότι θα πεινάσει αλλά δε θα το καταλάβω. Επίσης και η ίδια της δεν την δέχονταν εύκολα και έτσι τη χρησιμοποίησα για λίγο αλλά μετά νομίζω πως ήταν πριν σκάσει το 1ο δοντάκι δεν την ήθελε καθόλου και πουθενά. Έτσι σταμάτησα να επιμένω και τις πέταξα όλες. Από τότε βέβαια έγινα εγώ η πιπίλα της!

[Έσπερος]

Αλήθεια μπορεί ένα μωρό να πεινάει και με την πιπίλα να ξεγελάσει την πείνα τόσο ώστε να χάσει ολόκληρο γέυμα; περίεργο δεν είναι αυτό; και δεν θα φανεί αυτό στην ανάπτυξή του; κι ένα μωρό που για κάποιον λογο κοιμάται πολύ μια μέρα δεν μπορεί να το πάθει αυτό; αλλά λογικά δεν θα φάει περισσότερο μετά;

[Astrien]

Just now, Έσπερος είπε:

Αλήθεια μπορεί ένα μωρό να πεινάει και με την πιπίλα να ξεγελάσει την πείνα τόσο ώστε να χάσει ολόκληρο γέυμα; περίεργο δεν είναι αυτό; και δεν θα φανεί αυτό στην ανάπτυξή του; κι ένα μωρό που για κάποιον λογο κοιμάται πολύ μια μέρα δεν μπορεί να το πάθει αυτό; αλλά λογικά δεν θα φάει περισσότερο μετά;

Πολύ λογικά τα ερωτήματά σου. Θα σου πω τι βίωσα εγώ και είχα αυτούς τους φόβους. Στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ με το θηλασμό. Το μωρό δεν έπαιρνε βάρος και αναγκάστηκα να δώσω μπουκάλι. Μετά όμως δεν ήθελε να θηλάσει και αντλούσα για 3 μήνες και έδινα και ξένο. Κάπου στους 3 μήνες είπα θα σταματήσω να προσπαθώ και αποφάσισα να κόψω το θήλαστρο. Έλα όμως που η μικρή άρχισε να μη θέλει το μπουκάλι και έπαιρνε μόνο  το στήθος.  Έτσι σταδιακά και με πολύ κόπο έκοψα το ξένο. Με συνεχές άγχος ότι το μωρό δε θα χορταίνει μόνο με το δικό μου. Ως νέα μαμά με αυτά που ακούς γύρω σου φυσικά δεν ξέρεις. Οι γύρω μου μου ελεγαν οτι με το θηλασμό δε χορταίνουν τα μωρά και ξυπνάνε συνέχεια να φάνε. Όντως δλδ η μικρή ενώ όσο έπαιρνε μπουκάλι είχε αρχίσει να κοιμάται σχεδόν σερί 6ωρα, μειώθηκαν τα διαστήματα ύπνου. Μες στην μέρα ήθελε αρχικά σχεδόν κάθε 1-1,5 ώρα να είναι πάνω μου. Ευτυχώς είχα μια πολυ καλή συμβουλο θηλασμού που ήταν δίπλα μου σε καθε βήμα.Κάπως έτσι φτάσαμε τους 6 μήνες. Γενικά οι πρώτοι έξι μήνες ήταν ένα άγχος ότι το μωρό συνεχώς πεινάει, πονάει, είναι άρρωστο, δεν έχω αρκετό γάλα. Επομένως δεν ξέρω να σου πω αν μπορεί όντως να συμβεί αλλά σίγουρα το άγχος μιας νέας μαμάς είναι μεγάλο όταν δεν ξέρει πόσο τρώει ακριβώς το μωρό της κάθε φορά. 

[Mama_Anesti_]

Just now, Astrien είπε:

. Επομένως δεν ξέρω να σου πω αν μπορεί όντως να συμβεί αλλά σίγουρα το άγχος μιας νέας μαμάς είναι μεγάλο όταν δεν ξέρω πόσο τρώει ακριβώς το μωρό της κάθε φορά. 

 

Just now, Έσπερος είπε:

Αλήθεια μπορεί ένα μωρό να πεινάει και με την πιπίλα να ξεγελάσει την πείνα τόσο ώστε να χάσει ολόκληρο γέυμα; περίεργο δεν είναι αυτό; και δεν θα φανεί αυτό στην ανάπτυξή του; κι ένα μωρό που για κάποιον λογο κοιμάται πολύ μια μέρα δεν μπορεί να το πάθει αυτό; αλλά λογικά δεν θα φάει περισσότερο μετά;

Θα συμφωνησω απόλυτα  με το σχόλιο της astrien. Επειδή δεν μπορείς να ελεγξεις την ποσότητα, πάντα υπάρχει το άγχος αν έφαγε καλά ειδικά αν είναι το πρώτο σου παιδακι. Και αν το παιδί είναι σαν το δικό μου που έτρωγε κάθε μία ώρα όταν ήταν ξύπνιος αν ξεγελιοταν με την πιπιλα (έτσι το σκεφτόμουν ) ουσιαστικά θα έχανε ένα γεύμα και παράλληλα το στήθος θα έχανε το ερέθισμα που χρειάζεται (έστω και πιπιλισμα) για να παράγει την ποσότητα γάλακτος που απαιτεί το παιδί. 

  Εσπερος δεν ξέρω αν είναι το ίδιο όταν κοιμάται. Τότε οι ανάγκες του οργανισμου "πέφτουν σε καταστολή". Παρ' όλα αυτά τα μικρά μωρά ξυπνούν και κλαιν όταν πεινασουν. Καποια μπορεί να χάσουν γευματα αν συμβιβαστούν με την πιπιλα. Ισως γιατί είναι πιο εύκολο να κοιμηθουν ενώ νυσταζουν, ίσως γιατί ή πείνα δεν είναι φοβερη.

 

Ή αφύπνιση την νύχτα από πείνα δεν ξέρω πότε ακριβως σταματά, ισως να μας ενημερώσει καλύτερα  κάποια  μαμα που γνωρίσει.  

[marakiz]

Τα θηλαζοντα μωρά πίνουν πιο συχνά γιατί το μητρικό γάλα είναι πιο ελαφρύ από την σκόνη.

 

Κι εγω πιστευω πως αν έχει εδραιωθει ο θηλασμός δύσκολα θα χασουν  γεύματα αν παρουν πιπιλα. Είναι πιθανό αλλά όχι σίγουρο.  Απλά το λαμβάνεις υπόψιν σου αυτο αν σκέφτεσαι να δώσεις. Πχ σε λιγόφαγο μωράκι προσωπικα δεν θα το ρίσκαρα .

 

Γενικά δεν είμαι φαν της πιπιλας  όμως ούτε εγώ το θεωρώ κακό. Λειτουργεί σίγουρα παρηγορητικά. Δεν ξέρεις απλά ποτε πριν δώσεις ΑΝ θα τη δεχτεί,  ΠΟΣΟ συχνά θα τη θέλει, ΠΟΣΟ θα δυσκολευτεί να απεξαρτηθεί, ΠΟΣΕΣ  αντοχές θα έχεις εσύ ως γονιος να του την κόψεις όταν θα τεθεί θέμα με τα δόντια. Βλέπεις υπέρ και κατά κ αποφασίζεις.

 

Δηλαδή εγώ για τον πρώτο ειμαι πολύ ικανοποιημένη που αποφασισα να μην δώσω και δεν έδωσα, πάρα το πρηξιμο όλων,  όλων όμως λες και θα έπαιρναν ποσοστά αν τελικά χρησιμοποιουσαμε. Αν τώρα το δεύτερο δεν σταματαει να γκρινιάζει ποτέ και ο μεγάλος σιγονταρει εντατικά στην παράνοια,  ε δεν ξέρω πόσο θα αντισταθώ ή/και αν αξίζει τον κόπο κιόλας. 

 

Θα δειξει,  εδώ θα ειμαστε και θα τα λεμε χαχα!

 

 

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

 

Ή αφύπνιση την νύχτα από πείνα δεν ξέρω πότε ακριβως σταματά, ισως να μας ενημερώσει καλύτερα  κάποια  μαμα που γνωρίσει.  

 

Από όσο θυμάμαι δεν στερεις γαλα σε μωρό θηλαζον ή μη το πρώτο χρόνο της ζωής του που ειναι η βασικη του τροφη εφόσον το ζητάει.

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Αλήθεια μπορεί ένα μωρό να πεινάει και με την πιπίλα να ξεγελάσει την πείνα τόσο ώστε να χάσει ολόκληρο γέυμα; περίεργο δεν είναι αυτό; και δεν θα φανεί αυτό στην ανάπτυξή του; κι ένα μωρό που για κάποιον λογο κοιμάται πολύ μια μέρα δεν μπορεί να το πάθει αυτό; αλλά λογικά δεν θα φάει περισσότερο μετά;

Αν το μωρό θηλάζει, και είναι λίγων εβδομάδων, πριν εδραιωθεί ο θηλασμός, η πιπίλα μπορεί να καταστρέψει εντελώς το θηλασμό. Τώρα, για μωρό που πίνει από μπουκάλι, δεν το έχω ακούσει.

[Lenia16]

Χαράς το κουράγιο σας πάντως ( @marakiz σε εσένα απευθύνομαι ) που με μεγαλυτερο παιδί σκέφτεστε να θηλάσετε με τον ίδιο τρόπο το δεύτερο. Εννοώ αποκλειστικά κ κατά ζητηση. Εμένα αυτή η συνθήκη είναι ο κύριος παράγοντας που αποφεύγω ακόμα τη σκέψη του δεύτερου. Κατά πάσα πιθανότητα στο δεύτερο (πρώτα ο Θεός αν έρθει κάποια στιγμή) θα δώσω μπουκάλι. Δεν μπορώ με τπτ να με φανταστώ να μπαίνω στην ιδια, δραματικά βιωμενη εκ μέρους μου, διαδικασία αποκλειστικού θηλασμού. Κ σε αυτό συνεισφέρει κ όλη αυτή η παραφιλολογία που απαγορεύει πιπίλες, απαγορεύει μπιμπερο, κ γενικά σε κάνει δέσμια του μωρού ενώ από οτι έχω δει στην πράξη από μεγαλύτερες ηλικιακά γνωστές μου που θήλασαν, απλά δε χρειάζεται. Κ πιπίλα έδωσαν κ σκόνη παράλληλα με το μητρικό κ κράτησαν το θηλασμό για πάνω από χρόνο. Τελοσπαντων, ο καθένας κάνει ότι θέλει εννοείται αυτό. Απλά θεωρώ ότι καλό θα ήταν να απομυθοποιηθουν κάποια πράγματα που αντί να βοηθάνε τις μαμάδες να θηλάσουν τις αποθαρρύνουν.

 

[marakiz]

Just now, Lenia16 είπε:

Χαράς το κουράγιο σας πάντως ( @marakiz σε εσένα απευθύνομαι ) που με μεγαλυτερο παιδί σκέφτεστε να θηλάσετε με τον ίδιο τρόπο το δεύτερο. Εννοώ αποκλειστικά κ κατά ζητηση. Εμένα αυτή η συνθήκη είναι ο κύριος παράγοντας που αποφεύγω ακόμα τη σκέψη του δεύτερου. Κατά πάσα πιθανότητα στο δεύτερο (πρώτα ο Θεός αν έρθει κάποια στιγμή) θα δώσω μπουκάλι. Δεν μπορώ με τπτ να με φανταστώ να μπαίνω στην ιδια, δραματικά βιωμενη εκ μέρους μου, διαδικασία αποκλειστικού θηλασμού. Κ σε αυτό συνεισφέρει κ όλη αυτή η παραφιλολογία που απαγορεύει πιπίλες, απαγορεύει μπιμπερο, κ γενικά σε κάνει δέσμια του μωρού ενώ από οτι έχω δει στην πράξη από μεγαλύτερες ηλικιακά γνωστές μου που θήλασαν, απλά δε χρειάζεται. Κ πιπίλα έδωσαν κ σκόνη παράλληλα με το μητρικό κ κράτησαν το θηλασμό για πάνω από χρόνο. Τελοσπαντων, ο καθένας κάνει ότι θέλει εννοείται αυτό. Απλά θεωρώ ότι καλό θα ήταν να απομυθοποιηθουν κάποια πράγματα που αντί να βοηθάνε τις μαμάδες να θηλάσουν τις αποθαρρύνουν.

 

 

Χαράς το κουράγιο μου, το σκέφτομαι κι εγώ!  

 

Έρχονται δύσκολες μέρες, κακά τα ψέματα. Δεν είναι μόνο ο θηλασμός φυσικά,  φτάνει η ύπαρξη ενός ήδη μικρού παιδιού και η άφιξη ενός νεογεννητου,  με όλες τις ανάγκες που θα φέρει.  Πάνω που έχεις αρχίσει και θυμάσαι τον εαυτό σου λιγάκι γιατί έχει ξεπεταχτεί το μεγάλο,  τσουπ πάλι από την αρχή. 

 

Εκ των πραγμάτων δεν θα χαρεί το νέο μωρό τα ίδια προνομια που είχε το πρώτο.  Εκ των πραγμάτων θα χάσει τη "βασιλεία" του το μεγάλο παιδί στο σπίτι.  Θα το θεωρούσα άδικο ομως να μην προσφέρω στο δεύτερο παιδί  την καλύτερη πρώτη τροφή όπως έδωσα και στο πρώτο.  Τώρα αν θα τα καταφέρω και πάλι για δύο χρόνια, χωρίς πιπίλα,  χωρίς συμπλήρωμα κλπ δεν το ξέρω από τώρα,  όμως δεν μπορουν όλα αυτά να είναι ανατρεπτικός παραγοντας σε κάτι τόσο πολύτιμο όσο κι ο θηλασμός.  Ξεκινας με αποφασιστικοτητα και καλές προθέσεις και βλέπεις στην πορεία πως θα παει. Μπορει να κρατησει λιγοτερο, πιθανον, το ξεκινας ομως και βλεπεις. Σε ολα, ιχι μονο στο θηλασμο. Συμφιλιωνεσαι με την ιδέα πως δεν μπορείς να είσαι το ίδιο αφοσιωμένος ως γονιος ή απόλυτος όπως ήσουν όταν πρωτοέγινες.  Μαθαίνεις να ελίσσεσαι  , δεν σε εχει αποκλειστικοτητα το μωρό,  έχεις όμως εμπειρία.    

 

Δεν είναι παραφιλολογία όσα λέγονται, τα περισσότερα μωρα δεν τα επηρεαζει,  σε μερικά μωρά όμως  μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά η πιπίλα ή το μπιμπερό. 

 

Άλλο η παραφιλολογία κι άλλο οι εμμονές των fbομαδων.  Οφείλουμε κι εμείς ως γονείς να απέχουμε από αυτές τις ομάδες αν επηρεαζομαστε αρνητικά ή δεν καταφερνουμε να φιλτραρουμε όσα διαβάζουμε. 

[Έσπερος]

@Lenia16 όταν εγώ είχα πει ότι αυτά όντως αποθαρρύνουν ειχαμε τσακωθει!!! χαχαχα!!!!  εντάξει περιπτώσεις που ο θηλασμός χάλασε από προγράμμα κ αναίτιο συμπλήρωμα ξέρω. Απο πιπίλα δεν έχω ακουσει. Γενικα παντως αν σκεφτεις οτι ειναι πολυ συχνό μαμαδες να μην θηλάσουν το πρωτο κ να θηλάσουν το/τα επομενα, καπως θα γινεται. κι εγω απορω μη νομιζεις. αλλα για να αποφύγω το θηλαστρο ειμαι διατεθειμένη για το οτιδηποτε. 

[Lenia16]

Just now, Έσπερος είπε:

@Lenia16 όταν εγώ είχα πει ότι αυτά όντως αποθαρρύνουν ειχαμε τσακωθει!!! χαχαχα!!!!  εντάξει περιπτώσεις που ο θηλασμός χάλασε από προγράμμα κ αναίτιο συμπλήρωμα ξέρω. Απο πιπίλα δεν έχω ακουσει. Γενικα παντως αν σκεφτεις οτι ειναι πολυ συχνό μαμαδες να μην θηλάσουν το πρωτο κ να θηλάσουν το/τα επομενα, καπως θα γινεται. κι εγω απορω μη νομιζεις. αλλα για να αποφύγω το θηλαστρο ειμαι διατεθειμένη για το οτιδηποτε. 

Είσαι σίγουρη ότι τσακωθηκα κ εγώ;

[Astrien]

Ίσως γι αυτό είχα αυτό το φόβο τους πρώτους 6 μήνες. Αφού αποκλειστικό θηλασμό ξεκίνησα όταν το μωρό ήταν 3 μηνών μέχρι να εδραιωθεί είχε πάει σχεδόν 5 επομένως μετά ήταν πολύ ριψοκίνδυνο για μένα  να δώσω πιπίλα και να καταστρέψω αυτό που με τόσο κόπο είχα καταφέρει. Ελπίζω όταν θα αποφασίσω για το 2ο πάντως να τα καταφέρω πάλι να θηλάσω.   

Just now, Astrien είπε:

Ίσως γι αυτό είχα αυτό το φόβο τους πρώτους 6 μήνες. Αφού αποκλειστικό θηλασμό ξεκίνησα όταν το μωρό ήταν 3 μηνών μέχρι να εδραιωθεί είχε πάει σχεδόν 5 επομένως μετά ήταν πολύ ριψοκίνδυνο για μένα  να δώσω σε συχνή βάση πιπίλα και να καταστρέψω αυτό που με τόσο κόπο είχα καταφέρει. Ελπίζω όταν θα αποφασίσω για το 2ο πάντως να τα καταφέρω πάλι να θηλάσω.   

 

[ΑΡΓΚ]

3 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Χαράς το κουράγιο σας πάντως ( @marakiz σε εσένα απευθύνομαι ) που με μεγαλυτερο παιδί σκέφτεστε να θηλάσετε με τον ίδιο τρόπο το δεύτερο. Εννοώ αποκλειστικά κ κατά ζητηση. Εμένα αυτή η συνθήκη είναι ο κύριος παράγοντας που αποφεύγω ακόμα τη σκέψη του δεύτερου. Κατά πάσα πιθανότητα στο δεύτερο (πρώτα ο Θεός αν έρθει κάποια στιγμή) θα δώσω μπουκάλι. Δεν μπορώ με τπτ να με φανταστώ να μπαίνω στην ιδια, δραματικά βιωμενη εκ μέρους μου, διαδικασία αποκλειστικού θηλασμού. Κ σε αυτό συνεισφέρει κ όλη αυτή η παραφιλολογία που απαγορεύει πιπίλες, απαγορεύει μπιμπερο, κ γενικά σε κάνει δέσμια του μωρού ενώ από οτι έχω δει στην πράξη από μεγαλύτερες ηλικιακά γνωστές μου που θήλασαν, απλά δε χρειάζεται. Κ πιπίλα έδωσαν κ σκόνη παράλληλα με το μητρικό κ κράτησαν το θηλασμό για πάνω από χρόνο. Τελοσπαντων, ο καθένας κάνει ότι θέλει εννοείται αυτό. Απλά θεωρώ ότι καλό θα ήταν να απομυθοποιηθουν κάποια πράγματα που αντί να βοηθάνε τις μαμάδες να θηλάσουν τις αποθαρρύνουν.

 

Να πω τον αντίλογο: στο πρώτο παιδί δεν τα κατάφερα παρά λίγους μήνες και αυτό όχι αποκλειστικά (υπήρχαν και αντικειμενικά προβλήματα μεν, αλλά ήμουν και άσχετη), στο δεύτερο το βρήκα σχετικά εύκολο και πήγαμε ενάμιση χρόνο, στο τρίτο κράτησε δυόμιση χρόνια και δεν είχα καν μπιμπερό για ώρα ανάγκης στο σπίτι.

[Astrien]

1 ώρα πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Να πω τον αντίλογο: στο πρώτο παιδί δεν τα κατάφερα παρά λίγους μήνες και αυτό όχι αποκλειστικά (υπήρχαν και αντικειμενικά προβλήματα μεν, αλλά ήμουν και άσχετη), στο δεύτερο το βρήκα σχετικά εύκολο και πήγαμε ενάμιση χρόνο, στο τρίτο κράτησε δυόμιση χρόνια και δεν είχα καν μπιμπερό για ώρα ανάγκης στο σπίτι.

Κι εγώ έτσι το βλέπω.  Στο πρώτο δεν ήξερα και έκανα πολλά λάθη άλλα στο τέλος τα κατάφερα. Στο 2ο που θα είμαι καλύτερα προετοιμασμένη γτ να μην τα καταφέρω;; βέβαια όλα αυτά θεωρητικά προς το παρόν αφού ακόμα δεν είναι στα σχέδια μας το δεύτερο.

[marakiz]

Εγώ σε καταλαβαίνω Λένια πάντως,  στ αλήθεια μου φαίνεται βουνό όλο αυτό που έρχεται.  Δεν τον καλοβλεπω τον θηλασμό όπως στο πρώτο παιδί.  Μου είναι δύσκολο να με φανταστώ ΠΑΛΙ  να έχω τα βυζιά μου (σορι κιολας)  διαθέσιμα 24/7.

 

Σκέφτομαι όμως πως όταν έχεις ήδη ένα παιδί που έχεις μεγαλώσει και το έχεις ζήσει από μωρό να γινεται παιδακι, είναι δύσκολο να φανταστείς πως μπορείς να γίνεις συναισθηματικα και σωματικά το ίδιο διαθέσιμη με κάποιον άλλον άνθρωπο. 

 

Κι όμως γίνεται σε όσα παιδιά κι αν κάνεις.  Τουλαχιστον έτσι λένε όσες μαμάδες ξέρω. 

[Astrien]

Just now, marakiz είπε:

Εγώ σε καταλαβαίνω Λένια πάντως,  στ αλήθεια μου φαίνεται βουνό όλο αυτό που έρχεται.  Δεν τον καλοβλεπω τον θηλασμό όπως στο πρώτο παιδί.  Μου είναι δύσκολο να με φανταστώ ΠΑΛΙ  να έχω τα βυζιά μου (σορι κιολας)  διαθέσιμα 24/7.

 

Σκέφτομαι όμως πως όταν έχεις ήδη ένα παιδί που έχεις μεγαλώσει και το έχεις ζήσει από μωρό να γινεται παιδακι, είναι δύσκολο να φανταστείς πως μπορείς να γίνεις συναισθηματικα και σωματικά το ίδιο διαθέσιμη με κάποιον άλλον άνθρωπο. 

 

Κι όμως γίνεται σε όσα παιδιά κι αν κάνεις.  Τουλαχιστον έτσι λένε όσες μαμάδες ξέρω. 

Εννοείται πως κι εγώ το σκέφτομαι  και μου φαίνεται βουνό, αλλά όπως είπες και πιο πριν θα θέλω να προσφέρω ότι καλύτερο μπορώ και στο 2ο. Επομένως θα το προσπαθήσω και όσο αντέξω! Απλά λέω πως ως πιο έμπειρη θα  αποφύγω να κανω ότι θεώρησα πως εκανα λάθος στο 1ο.

[marakiz]

Just now, Astrien είπε:

Εννοείται πως κι εγώ το σκέφτομαι  και μου φαίνεται βουνό, αλλά όπως είπες και πιο πριν θα θέλω να προσφέρω ότι καλύτερο μπορώ και στο 2ο. Επομένως θα το προσπαθήσω και όσο αντέξω! Απλά λέω πως ως πιο έμπειρη θα προσπαθήσω να αποφύγω ότι θεώρησα οτι εκανα λάθος στο 1ο.

Μα ναι ναι,  και πολυ καλά θα κάνεις!

Σε αντίθεση με τις συνθήκες,  η εμπειρία θα είναι σύμμαχος μας αυτή τη φορά!  

[Sentir...natureza]

10 ώρες πρίν, marakiz είπε:

Σε αντίθεση με τις συνθήκες,  η εμπειρία θα είναι σύμμαχος μας αυτή τη φορά!  

Aυτο ακριβως! Πριν γεννησω σκεφτομουν ποσο δυσκολα θα ειναι να ξαναπερασω το θηλασμο του πρωτου μαζι με ενα 3χρονο. Τελικα, λιγο η εμπειρια, λιγο το στηθος που ηδη γνωριζει, λιγο ενα ευκολο παιδι που τελειωνε σε 5-10 λεπτα απο τις πρωτες μερες δεν καταλαβα ποτε περασε αυτη φαση που περιμενα να ειναι πολυ πιο δυσκολη απο την πρωτη λογω του πρωτου παιδιου. Η εμπειρια σε κανει να τα βλεπεις ολα πιο ευκολα, πραγματα που σε προβληματιζαν την πρωτη φορα ουτε που τα σκεφτεσαι στη δευτερη. Εμενα αυτο που με δυσκολεψε ηταν η παρουσια και των δυο παιδιων, οχι συγκεκριμενα ο θηλασμος. Αυτο που ειχα δηλαδη με τον πρωτο μου, που αραζαμε ολη μερα αγκαλια και ημουν ξεγνοιαστη. Τελικα, μολις ερθει το δευτερο καταλαβαινεις τι χλιδα ησουν στο πρωτο. Με το καλο στις δευτερομανουλες! Μια χαρα θα ειστε!