Γυμνασιο και μοναξια

[Miss Lemon]

Καλη χρονια σε ολους!!! 

Φετος ξεκινησαμε κι εμεις το Γυμνασιο. Απ την πρωτη κιολας μερα ο γιος μου ομως ενιωσε την εννοια της μοναξιας. Στο τμημα του δεν εχει κανενα παιδακι απ την περσινη του ταξη και ολα εχουν τις παρεες τους, καθονται μαζι και βγαινουν μαζι στο διαλειμμα. Στο διαλειμμα βρισκει τους φιλους του αλλα δεν τον θελουν γιατι εχουν κανει τις "κλικες τους" στα καινουργια τμηματα τους. Αποτελεσμα, ο γιος μου καθεται μονος του στο θρανιο, μονος στα διαλειμματα και μονος πηγαινοερχεται. Του ειπα οτι ειναι νωρις ακομα κι οτι εχει ολη τη χρονια να κανει φιλους αλλα μου λεει οτι ΟΛΟΙ εχουν τους φιλους τους κι εγω ΠΑΝΤΑ θα ειμαι μονος! Συγνωμη για το μεγαλο κειμενο αλλα χρειαζομαι τη βοηθεια σας!

[ΑΡΓΚ]

Υπηρξα αυτο το παιδί στο σχολείο και βρεθηκε στην ίδια θέση η κόρη μου οταν άρχισε το γυμνάσιο. Η συμβουλή μου θα ακουστεί σκληρή, αλλά ήταν αποτέλεσμα της δικής μου εμπειρίας μετα από μακροχρόνια μοναξιά εκείνα τα χρόνια: "Αν δε σου αρέσει, ξεκίνα κουβέντα. Το χειρότερο που θα συμβεί είναι να σου πουν Οχι, οπότε ξαναβρίσκεσαι μόνη, όπως είσαι και τώρα. Οσο δεν κάνεις την πρώτη κίνηση, απλά σε θεωρούν σνομπ. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω, είναι στο χέρι σου, ή μιλάς και προσπαθείς, ή συνηθίζεις τη μοναξιά και περιμένεις να αλλάξουν τα πράγματα στο Λύκειο ή και πιο μετα. Είναι άδικο να πρέπει να προσπαθησεις, αλλά εσύ έχεις την ανάγκη και έτσι είναι η ζωή." Στην κόρη μου, με πολλή επανάληψη, έπιασε. Δεν είναι η ψυχή του πάρτυ κιόλας, αλλά έχει κάνει παρέες. Και παράλληλα κράτησα και εγώ επαφή με μαμάδες από την παλιά τάξη ώστε να υπάρχουν κάποιες κοινές δραστηριότητες και συναντήσεις μερικά Σαββατοκύριακα, να μην χαθούν παλιές φιλίες.

[popi76]

7 ώρες πρίν, Miss Lemon είπε:

Καλη χρονια σε ολους!!! 

Φετος ξεκινησαμε κι εμεις το Γυμνασιο. Απ την πρωτη κιολας μερα ο γιος μου ομως ενιωσε την εννοια της μοναξιας. Στο τμημα του δεν εχει κανενα παιδακι απ την περσινη του ταξη και ολα εχουν τις παρεες τους, καθονται μαζι και βγαινουν μαζι στο διαλειμμα. Στο διαλειμμα βρισκει τους φιλους του αλλα δεν τον θελουν γιατι εχουν κανει τις "κλικες τους" στα καινουργια τμηματα τους. Αποτελεσμα, ο γιος μου καθεται μονος του στο θρανιο, μονος στα διαλειμματα και μονος πηγαινοερχεται. Του ειπα οτι ειναι νωρις ακομα κι οτι εχει ολη τη χρονια να κανει φιλους αλλα μου λεει οτι ΟΛΟΙ εχουν τους φιλους τους κι εγω ΠΑΝΤΑ θα ειμαι μονος! Συγνωμη για το μεγαλο κειμενο αλλα χρειαζομαι τη βοηθεια σας!

Λες ότι ο γιος σου κάθεται μόνος στο θρανίο, προφανώς ας πούμε οι μαθητές του τμήματος είναι 21 και αυτός περισσεύει, έτσι δεν είναι; Μίλα με την υπεύθυνη του τμήματος, ελπίζω να είναι συζητήσιμη, αλλιώς πήγαινε στον διευθυντή-διευθύντρια. Οφείλει, κατά την γνώμη μου, η υπεύθυνη να κάνει κάτι γι΄ αυτό, π.χ. να βάλει εναλλάξ κάποιον μαθητή να κάθεται με το παιδί σου, να φροντίσει ώστε να μην περιθωριοποιείται κάποιος μαθητής. Αλλιώς υπάρχει και ο κίνδυνος bullying.

Επεξεργάστηκαν 12 Σεπτεμβρίου,2017 by popi76

[Miss Lemon]

Ευχαριστώ πολυ για τις απαντησεις. Να διευκρινησω οτι ο γιος μου εχει μαθησιακες δυσκολιες και διασπαση προσοχης, και πρέπει να καθεται παντα στο πρωτο θρανιο και ποτε μονος. Θα τον αφησω μια βδομαδα να δω πως θα παει γιατι ειναι πολυ κοινωνικος και κανει ευκολα παρεες. Φοβαμαι ομως μηπως η μοναξια του βγαλει αρνητικοτητα και μαζι με την προεφηβεια χτυπησουμε καμια κατάθλιψη. Οπως και να χει εμεις ειμαστε διπλα του και την επομενη εβδομαδα θα κανω μια επισκεψη στον υπεθυνο του τμηματος. 

Σας ευχαριστώ πολυ

[ΜΑΡΙΤΑ]

Μα πότε πρόλαβαν και γίνανε οι νέες ''κλίκες'' που λες; Δύο μέρες έχουν που ξεκίνησαν τα σχολεία, μήπως αγχώνεται τσάμπα το παιδί; Αφού είναι κοινωνικός όπως λες και κάνει εύκολα παρέες νομίζω πως δε θα έχετε πρόβλημα. Θέλει λίγες μέρες για να γνωριστούν τα παιδιά και να ξεκινήσουν οι καινούριες παρέες. 

Εγώ στο γυμνάσιο χάθηκα με τους συμμαθητές του δημοτικού αλλά οι δύο φίλες που έκανα τότε στη α γυμνασίου, μου βάφτισαν το παιδί μου 

 

[ΑΡΓΚ]

1 hour ago, Miss Lemon είπε:

Ευχαριστώ πολυ για τις απαντησεις. Να διευκρινησω οτι ο γιος μου εχει μαθησιακες δυσκολιες και διασπαση προσοχης, και πρέπει να καθεται παντα στο πρωτο θρανιο και ποτε μονος. Θα τον αφησω μια βδομαδα να δω πως θα παει γιατι ειναι πολυ κοινωνικος και κανει ευκολα παρεες. Φοβαμαι ομως μηπως η μοναξια του βγαλει αρνητικοτητα και μαζι με την προεφηβεια χτυπησουμε καμια κατάθλιψη. Οπως και να χει εμεις ειμαστε διπλα του και την επομενη εβδομαδα θα κανω μια επισκεψη στον υπεθυνο του τμηματος. 

Σας ευχαριστώ πολυ

 

Το πρώτο θρανίο το καταλαβαίνω, αλλά γιατί όχι μόνος; Από εμπειρία με δύο συμμαθητές των παιδιών μου που έχουν έντονη διάσπαση προσοχής, είναι αρκετά δύσκολο για το συμμαθητή που κάθεται δίπλα, ανάλογα και το χαρακτήρα του παιδιού βέβαια. Θυμαμαι παιδάκι να διαμαρτύρεται και να γυρεύει να κάτσει μόνο γιατί δεν μπορούσε το ίδιο να συγκεντρωθεί, και είχε γίνει μεγάλη φασαρία  (1η γυμνασίου) . Αν μεν υπάρχει συμμαθητής που δεν έχει θέμα, τέλεια. Αλλά αν επιβάλλεται σε κάποιο παιδί να καθήσει με το γιο σου, μπορεί στο μαθησιακό να βοηθά, αλλά να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις του. Το "με το ζόρι" προκαλέι πολλή αντίδραση στην εφηβεία!

[ZWH]

8 ώρες πρίν, ΜΑΡΙΤΑ είπε:

Μα πότε πρόλαβαν και γίνανε οι νέες ''κλίκες'' που λες; Δύο μέρες έχουν που ξεκίνησαν τα σχολεία, μήπως αγχώνεται τσάμπα το παιδί; Αφού είναι κοινωνικός όπως λες και κάνει εύκολα παρέες νομίζω πως δε θα έχετε πρόβλημα. Θέλει λίγες μέρες για να γνωριστούν τα παιδιά και να ξεκινήσουν οι καινούριες παρέες. 

Εγώ στο γυμνάσιο χάθηκα με τους συμμαθητές του δημοτικού αλλά οι δύο φίλες που έκανα τότε στη α γυμνασίου, μου βάφτισαν το παιδί μου 

 

Aυτο ηθελα να πω κι εγω. Ποτε προλαβαν? Μην αγχώνεστε και μην αγχώνετε το παιδι. Σε λιγες μερες θα ειναι μια χαρα.

[Miss Lemon]

On 13/9/2017 at 9:30 ΠΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

Το πρώτο θρανίο το καταλαβαίνω, αλλά γιατί όχι μόνος; Από εμπειρία με δύο συμμαθητές των παιδιών μου που έχουν έντονη διάσπαση προσοχής, είναι αρκετά δύσκολο για το συμμαθητή που κάθεται δίπλα, ανάλογα και το χαρακτήρα του παιδιού βέβαια. Θυμαμαι παιδάκι να διαμαρτύρεται και να γυρεύει να κάτσει μόνο γιατί δεν μπορούσε το ίδιο να συγκεντρωθεί, και είχε γίνει μεγάλη φασαρία  (1η γυμνασίου) . Αν μεν υπάρχει συμμαθητής που δεν έχει θέμα, τέλεια. Αλλά αν επιβάλλεται σε κάποιο παιδί να καθήσει με το γιο σου, μπορεί στο μαθησιακό να βοηθά, αλλά να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις του. Το "με το ζόρι" προκαλέι πολλή αντίδραση στην εφηβεία!

Εχεις δικιο. Δε μπορεις να επιβαλλεις σε καποιο παιδι να καθισει με καποιον αλλο με το ζορι. Μου ειπαν απ το ΚΕΕΔΥ οτι πρέπει να καθεται με καποιον για θεματα οργανωσης, για να μπορει να ρωταει αν κατι δεν εχει ακουσει ή δεν εχει γραψει. Προς το παρον μου λεει οτι το απολαμβανει που καθεται μονος στο πρωτο θρανιο γιατι κανεις δεν του αποσπα την προσοχη και μπορει ν αφοσιωθει στο μαθημα. Μαλλον θα μας βγει σε καλο! 

Σ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον!

21 ώρες πρίν, ZWH είπε:

Aυτο ηθελα να πω κι εγω. Ποτε προλαβαν? Μην αγχώνεστε και μην αγχώνετε το παιδι. Σε λιγες μερες θα ειναι μια χαρα.

Οι κλικες υπηρχαν κοριτσια. Στο συγκεκριμενο γυμνάσιο μαζευονται παιδιά απο πολλα χωρια κι ο γιος μου ετυχε να είναι εντελως μονος στην ταξη. Σημερα γυρισε πιο ηρεμος. Μου ειπε οτι προτιμα να καθεται μονος στο πρωτο θρανιο γιατι οι αλλοι μιλανε συνέχεια μεταξυ τους και δεν παρακολουθουν. Που θα παει? Θα προσαρμοστει! 

Σας ευχαριστώ 

[popi76]

4 ώρες πρίν, Miss Lemon είπε:

 

Οι κλικες υπηρχαν κοριτσια. Στο συγκεκριμενο γυμνάσιο μαζευονται παιδιά απο πολλα χωρια κι ο γιος μου ετυχε να είναι εντελως μονος στην ταξη. Σημερα γυρισε πιο ηρεμος. Μου ειπε οτι προτιμα να καθεται μονος στο πρωτο θρανιο γιατι οι αλλοι μιλανε συνέχεια μεταξυ τους και δεν παρακολουθουν. Που θα παει? Θα προσαρμοστει! 

Σας ευχαριστώ 

Κατάλαβα. Κάθε χωριό και κλίκα! Πάντως, έτσι όπως τα παρουσιάζει το παιδί, και το πιστεύω απόλυτα, οι καθηγητές δεν επιβάλλουν καμιά τάξη στην τάξη. Γιατί αν οι μαθητές μιλάνε συνέχεια μεταξύ τους, θα πει ότι κάποιος τους επιτρέπει να το κάνουν! Και αν από την αρχή της χρονιάς δεν επιβάλουν κάποιους όρους στην τάξη, πότε; Θα ήθελα να μας ενημερώσεις ξανά για το παιδί. Εύχομαι να πάνε όλα καλά!!!

Επεξεργάστηκαν 14 Σεπτεμβρίου,2017 by popi76

[Sentir...natureza]

On 14/9/2017 at 7:50 ΜΜ, popi76 είπε:

Πάντως, έτσι όπως τα παρουσιάζει το παιδί, και το πιστεύω απόλυτα, οι καθηγητές δεν επιβάλλουν καμιά τάξη στην τάξη. Γιατί αν οι μαθητές μιλάνε συνέχεια μεταξύ τους, θα πει ότι κάποιος τους επιτρέπει να το κάνουν! Και αν από την αρχή της χρονιάς δεν επιβάλουν κάποιους όρους στην τάξη, πότε; Θα ήθελα να μας ενημερώσεις ξανά για το παιδί. Εύχομαι να πάνε όλα καλά!!!

 

[erin0000]

Με αφορμή το αρχικό ποστ, θα ήθελα τη γνώμη σας, αν πρέπει να επιλέξουμε Γυμνάσιο βάσει του τόπου κατοικίας μας ή βάσει των γνωριμιών που θα έχει ένα παιδί. Δηλαδή, αν στο Γυμνάσιο που ανήκει η κατοικία μας, το παιδί δεν θα γνωρίζει κανέναν τι θα πρέπει να κάνουμε; Να βρούμε τρόπο να πάει σε άλλο σχολείο ή να το στηρίξουμε να κάνει νέες παρέες; και πως γίνεται αυτό;

[Βερενίκη]

Σίγουρα να το στηρίξουμε να κάνει νέες παρέες. Η ευελιξία είναι βασική ικανότητα που καλλιεργείται από τη ζωή. Όσο πιο φτωχή σε αλλαγές είναι η ζωή μας, τόσο πιο ανελαστικοί γινόμαστε. 

Αν δεν έχεις άλλο σοβαρό λόγο, εμπιστεύσου το παιδί, στήριξέ το και όλα θα πάνε καλά. Κι εμένα φέτος α' γυμνασίου αλλάζει σχολείο και έχει την αγωνία του, αλλά είμαι βέβαιη ότι θα τα πάει καλά.  

Επεξεργάστηκαν 10 Σεπτεμβρίου,2018 by Βερενίκη

[Dust pink]

1 ώρα πρίν, erin0000 είπε:

Με αφορμή το αρχικό ποστ, θα ήθελα τη γνώμη σας, αν πρέπει να επιλέξουμε Γυμνάσιο βάσει του τόπου κατοικίας μας ή βάσει των γνωριμιών που θα έχει ένα παιδί. Δηλαδή, αν στο Γυμνάσιο που ανήκει η κατοικία μας, το παιδί δεν θα γνωρίζει κανέναν τι θα πρέπει να κάνουμε; Να βρούμε τρόπο να πάει σε άλλο σχολείο ή να το στηρίξουμε να κάνει νέες παρέες; και πως γίνεται αυτό;

Το πρώτο διάστημα εισαγωγής στο γυμνάσιο είναι χρόνος προσαρμογής του παιδιού απέναντι σε νέες απαιτήσεις αλλά και γνωριμίες. Μετά το πρώτο τετράμηνο το τοπιο ξεκαθαρίζει κάπως και αρχίζει η γνωριμία/δημιουργία νέας παρέας με τους καινούριους συμμαθητές. Γενικώς το γυμνάσιο σηματοδοτεί αλλαγές με συχνότερες εκείνες των νέων φίλων.

Αν το παιδί βρεθεί σε ένα περιβάλλον εξοικείωσης με φίλους από το δημοτικό που ακολουθούν στο γυμνάσιο πιθανόν το πρώτο διάστημα έχοντας ήδη παλιούς γνωστούς θα προσαρμοστεί λίγο πιο εύκολα. Όμως , επειδή συχνά πυκνά η τραπουλα ξανά ανακατεύεται ,οι συμμαθητές γνωρίζονται μεταξύ τους και δημιουργούν νέες παρέες σε διάστημα λίγων μηνών ,η μοναξιά είναι κάτι παροδικό. Με λίγα λόγια ,επειδή το παιδί είναι με τον κολλητό του δημοτικού στο γυμνάσιο δεν συνεπάγεται πως με την πάροδο 2-3 μηνών δεν θα γνωρίσει κάποιο άλλο παιδί (συμμαθητή στο τμήμα) από άσχετο σχολείο και θα γίνει εκείνο ο κολλητός του. Έτσι ο κολλητός του δημοτικου καταλήγει απλώς φίλος. Αντίθετα ένα "ουρανοκατέβατο" παιδί είναι πιθανό στο ίδιο διάστημα να κάνει και εκείνο την παρέα του από το τμήμα η τάξη.

Σε πολλούς γονείς φαίνεται "βουνό" η αρχή του γυμνασίου ως προς τις νέες γνωριμίες του παιδιού, αν όμως μιλάμε για ένα παιδί κατά μέσο όρο κοινωνικό ,τότε σε διάστημα λίγων μηνων θα βρει τα άτομα που του ταιριάζουν και θα δημιουργήσει παρέα.

Για μένα κριτήριο επιλογής σχολείου είναι εκείνο που έχει καλύτερες σύστασεις λειτουργίας. 

Το ζήτημα της παρέας είναι κάτι παροδικό και σε λίγους μήνες σχεδόν ανύπαρκτο μιας που τα παιδιά έχουν καλύτερη προσαρμογή και κοινωνικοποίηση από τους ενήλικες.

[ΑΡΓΚ]

4 ώρες πρίν, erin0000 είπε:

Με αφορμή το αρχικό ποστ, θα ήθελα τη γνώμη σας, αν πρέπει να επιλέξουμε Γυμνάσιο βάσει του τόπου κατοικίας μας ή βάσει των γνωριμιών που θα έχει ένα παιδί. Δηλαδή, αν στο Γυμνάσιο που ανήκει η κατοικία μας, το παιδί δεν θα γνωρίζει κανέναν τι θα πρέπει να κάνουμε; Να βρούμε τρόπο να πάει σε άλλο σχολείο ή να το στηρίξουμε να κάνει νέες παρέες; και πως γίνεται αυτό;

 

Προσωπικά θα το έστελνα στο πλησιέστερο, με τη λογική αφενός ότι στη ζωή πρέπει να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε (και το Γυμνάσιο είναι έτσι κι αλλιώς μια νέα αρχή, δε θα είναι μόνο ένας νέος μαθητής ποτέ) αλλά και το πρακτικό κομμάτι, ότι το παιδί πια θα πηγαινοέρχεται σε μεγάλο βαθμό αυτόνομα, και είναι μεγάλη ταλαιπωρία το να αλλάζεις λεωφορεία ή να περπατάς χιλιόμετρα αν υπάρχει εναλλακτική. Δε νομίζω ότι σε αυτές τις ηλικίες ο γονιός μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει το παιδί στην κοινωνικοποίηση, πέραν του να διευκολύνει όσο μπορεί εκτός σχολείου, "ανοίγοντας" το σπίτι σε νέους γνωστούς που το παιδί θέλει να καλέσει ή διευκολύνοντας το παιδί να μετακινηθεί όπου μαζεύονται οι νέοι συμμαθητές τα Σαββατοκύριακα (συνήθως στην πλησιέστερη πλατεία/πέρασμα σε αυτές τις ηλικίες, αν μιλάμε για δημόσιο σχολείο).

[erin0000]

On 10/9/2018 at 7:11 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

Προσωπικά θα το έστελνα στο πλησιέστερο, με τη λογική αφενός ότι στη ζωή πρέπει να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε (και το Γυμνάσιο είναι έτσι κι αλλιώς μια νέα αρχή, δε θα είναι μόνο ένας νέος μαθητής ποτέ) αλλά και το πρακτικό κομμάτι, ότι το παιδί πια θα πηγαινοέρχεται σε μεγάλο βαθμό αυτόνομα, και είναι μεγάλη ταλαιπωρία το να αλλάζεις λεωφορεία ή να περπατάς χιλιόμετρα αν υπάρχει εναλλακτική. Δε νομίζω ότι σε αυτές τις ηλικίες ο γονιός μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει το παιδί στην κοινωνικοποίηση, πέραν του να διευκολύνει όσο μπορεί εκτός σχολείου, "ανοίγοντας" το σπίτι σε νέους γνωστούς που το παιδί θέλει να καλέσει ή διευκολύνοντας το παιδί να μετακινηθεί όπου μαζεύονται οι νέοι συμμαθητές τα Σαββατοκύριακα (συνήθως στην πλησιέστερη πλατεία/πέρασμα σε αυτές τις ηλικίες, αν μιλάμε για δημόσιο σχολείο).

 

Και τα 2 σχολεία είναι κοντά στο σπίτι μας. Είμαστε στο όριο... Απλώς σύμφωνα με τον χάρτη ανήκει στο ένα από τα δύο. 

On 10/9/2018 at 4:30 ΜΜ, Dust pink είπε:

Για μένα κριτήριο επιλογής σχολείου είναι εκείνο που έχει καλύτερες σύστασεις λειτουργίας. 

 

 

Δεν ξέρω όμως από που μπορούν να αντληθούν αξιόπιστες πληροφορίες.

Ο καθένας λέει ό,τι να ναι. Το διαπιστώνω συνέχεια γύρω μου. 

 

[Lisbet]

Το πρόβλημα ποιο είναι; Οι φίλοι του παιδιού είναι σε κοντινό σχολείο που δεν ανηκετε; Ειναι κολλητοί φίλοι ή απλώς παιδιά που τα συναναστρέφεται στο σχολείο λόγω ίδιου τμήματος;

 

Να υποθέσω ότι μιλάμε για του χρόνου.

[ponemeni]

Μιλώντας για Γυμνάσιο μιλάμε ουσιαστικά για εφηβεία, οπότε δεν ξέρω αν θα ήθελα το παιδί μου να πάει σε ένα "ξένο" περιβάλλον αποκομμένο από τις παρέες του. Είναι και δύσκολη αυτή η ηλικία, το έχετε συζητήσει το θέμα με το παιδί σας? το ίδιο τι λέει? εσείς βέβαια θα επιλέξετε το καλύτερο για το παιδί σας αλλά εγώ θα ένιωθα πιο άνετα να πάει στο Γυμνάσιο που θα πηγαίνανε και τα παιδιά με τα οποία ήταν μαζί σε όλο το Δημοτικό, παρά να πάει κάπου και να "μπει" σε ήδη διαμορφωμένες παρέες που δεν ξέρετε τι αποδοχή μπορεί να έχει.

[erin0000]

18 ώρες πρίν, Lisbet είπε:

Το πρόβλημα ποιο είναι; Οι φίλοι του παιδιού είναι σε κοντινό σχολείο που δεν ανηκετε; Ειναι κολλητοί φίλοι ή απλώς παιδιά που τα συναναστρέφεται στο σχολείο λόγω ίδιου τμήματος;

 

Να υποθέσω ότι μιλάμε για του χρόνου.

Το πρόβλημα είναι ότι ανήκει σε σχολείο όπου δεν θα ξέρει κανέναν από ό,τι φαίνεται.  Καλές φίλες είναι. Το "κολλητές" δεν μου αρέσει σαν όρος. Κοίταξε και σε άλλο σχολείο να είναι, σίγουρα δεν θα χαθούν. Απλώς δεν θα νιώθει άνετα να πάει σε σχολείο που δεν θα ξέρει κανέναν και που όλοι οι άλλοι θα γνωρίζονται μεταξύ τους. Το ερώτημά μου είναι, να την ενθαρρύνω να το αντιμετωπίσει ή να επιδιώξω να πάει στο άλλο σχολείο... εσείς τι θα κάνατε στο δικό σας παιδί;

Ναι εννοείται ότι μιλάμε για του χρόνου. Αλλά η κατανομή γίνεται το φθινόπωρο και πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε.

12 ώρες πρίν, ponemeni είπε:

Μιλώντας για Γυμνάσιο μιλάμε ουσιαστικά για εφηβεία, οπότε δεν ξέρω αν θα ήθελα το παιδί μου να πάει σε ένα "ξένο" περιβάλλον αποκομμένο από τις παρέες του. Είναι και δύσκολη αυτή η ηλικία, το έχετε συζητήσει το θέμα με το παιδί σας? το ίδιο τι λέει? εσείς βέβαια θα επιλέξετε το καλύτερο για το παιδί σας αλλά εγώ θα ένιωθα πιο άνετα να πάει στο Γυμνάσιο που θα πηγαίνανε και τα παιδιά με τα οποία ήταν μαζί σε όλο το Δημοτικό, παρά να πάει κάπου και να "μπει" σε ήδη διαμορφωμένες παρέες που δεν ξέρετε τι αποδοχή μπορεί να έχει.

Το ίδιο "φοβάται" να βρεθεί σε χώρο όπου θα είναι μόνο του μεταξύ αγνώστων και ήδη την απασχολεί έντονα. Συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά από την άλλη θα ήθελα να την μάθω να αντιμετωπίζει κάποιες καταστάσεις...  Δεν ξέρω, έχω μπερδευτεί...

[Βερενίκη]

Τι εννοείς η κατανομή? Δεν είναι σαφές το πού ανήκει το σπίτι σας? 

ΟΚ αν οι καλές της φίλες πηγαίνουν στο άλλο σχολείο, είναι η ίδια απόσταση από το σπίτι σας και δεν πρέπει να κάνεις και καμία μεγάλη φασαρία, πήγαινέ την με τις φίλες της. Θα την βοηθήσει στην προσαρμογή, χωρίς να σημαίνει ότι θα της λύσει όλα τα προβλήματα. Η μετάβαση στη α' γυμνασίου είναι λίγο αγχωτική για τα παιδιά, το να έχουν και έναν καλό φίλο μαζί, βοηθάει. Για τα δικά μου μέτρα, δεν είναι υπερπροστατευτικό αυτό. 

Αν πρέπει να ξεσηκώσεις τον κόσμο, να το στείλεις σε ένα σχολείο που διαταράσσει την καθημερινότητα της οικογένειας (μακριά από το σπίτι) για να πάει με τις φίλες της, όχι, δεν θα το έκανα. Αλλά και πάλι σε συμβουλεύω για τον τρόπο που θα το αντιμετώπιζα εγώ. Εμάς τα παιδιά μας έκαναν 'αναγκαστική' αλλαγή λόγω μετακόμισης στη μέση του δημοτικού. ΟΚ αγχώθηκαν λίγο, αλλά το ξεπέρασαν. Καλό τους έκανε νομίζω. Φέτος ο γιος μου που πήγε σε καινούριο σχολείο, χάρηκε που θα έχει μαζί ένα πολύ καλό του φίλο. Και δεν σου κρύβω ότι στην επιλογή του σχολείου μέτρησε και το ότι θα είναι και ο φίλος του. Αλλά και αν δεν τον είχε, πάλι θα πήγαινε, απλά λίγο πιο αγχωμένος στην αρχή. 

Το να διευκολύνουμε τα παιδιά δεν σημαίνει πάντα ότι τα 'υπερπροστατεύουμε'.

[erin0000]

@Βερενίκη θα μας ζητηθεί να δηλώσουμε εκ νέου τον τόπο κατοικίας. Και μετά θα μας πουν επισήμως που ανήκουμε.

Συμφωνώ με την προσέγγισή σου.  Το βλέπω σαν διευκόλυνση, γιατί από μόνη της η μετάβαση στο Γυμνάσιο μπορεί να είναι αγχωτική για ένα παιδί. Αλλά σε περίπτωση που ανήκουμε τελικά στο άλλο, δεν ξέρω πως θα μπορούσα να ζητήσω να πάει στο Γυμνάσιο που θα πάνε και όλοι οι φίλοι της. Φαντάζομαι δεν πιάνει σαν επιχείρημα, ούτε και θέλω ή μπορώ να δηλώσω ψεύτικη δ/νση. Μόνη ελπίδα να υπάρχει χώρος καθώς είναι μεγάλο σχολείο...

[Βερενίκη]

πρίν από 45 λεπτά , erin0000 είπε:

@Βερενίκη θα μας ζητηθεί να δηλώσουμε εκ νέου τον τόπο κατοικίας. Και μετά θα μας πουν επισήμως που ανήκουμε.

Συμφωνώ με την προσέγγισή σου.  Το βλέπω σαν διευκόλυνση, γιατί από μόνη της η μετάβαση στο Γυμνάσιο μπορεί να είναι αγχωτική για ένα παιδί. Αλλά σε περίπτωση που ανήκουμε τελικά στο άλλο, δεν ξέρω πως θα μπορούσα να ζητήσω να πάει στο Γυμνάσιο που θα πάνε και όλοι οι φίλοι της. Φαντάζομαι δεν πιάνει σαν επιχείρημα, ούτε και θέλω ή μπορώ να δηλώσω ψεύτικη δ/νση. Μόνη ελπίδα να υπάρχει χώρος καθώς είναι μεγάλο σχολείο...

 Ε, ναι, κάπως έτσι. Να καταλάβει και το παιδί ότι κάνουμε ό,τι μπορούμε αλλά δεν τρελαινόμαστε κιόλας.....

[belleblue]

On 10/9/2018 at 2:36 ΜΜ, erin0000 είπε:

Με αφορμή το αρχικό ποστ, θα ήθελα τη γνώμη σας, αν πρέπει να επιλέξουμε Γυμνάσιο βάσει του τόπου κατοικίας μας ή βάσει των γνωριμιών που θα έχει ένα παιδί. Δηλαδή, αν στο Γυμνάσιο που ανήκει η κατοικία μας, το παιδί δεν θα γνωρίζει κανέναν τι θα πρέπει να κάνουμε; Να βρούμε τρόπο να πάει σε άλλο σχολείο ή να το στηρίξουμε να κάνει νέες παρέες; και πως γίνεται αυτό;

πολύ καλό ερώτημα και αφορά την διαπαιδαγώγηση από την αρχή του παιδιού. 

Θα επέλεγα Γυμνάσιο βάσει της καλύτερης ποιότητας του γυμνασίου κ της φήμης του, και όχι σε ποιό έχει τους πιο καλούς φίλους/παρέες. 

Τις παρέες μπορεί να τις αλλάξει και να τις προσαρμόσει και να αποκτήσει καινούριες. 

Από μικρό μπορεί να το μάθει αυτό.

Παράδειγμα ένα παιδί 4 -5 ετών που συνειδητοποιεί τι σημαίνει παρέα, φίλος κλπ,  φροντίζουμε να αποκτά κάθε καλοκαίρι νέες παρέες με το να του δείχνουμε πως?

το παροτρύνουμε να μοιραστεί τα παιχνίδια του με τα διπλανά παιδιά (να πάει να τα προσφέρει),   έτσι και στα 6-7 ξέρει ότι μπορεί μέσα σε 1-2 μέρες να πιάσει φίλους σε ένα μικρό ταξίδι κ να τους αγαπήσει πολύ... έτσι και αργότερα. Νομίζω εμείς έχουμε την ευθύνη ως γονείς να δείξουμε ότι οι παρέες θέλουν πρωτοβουλία και συντήρηση. 

Εγώ ήμουν επίσης το παιδί που δεν ήξερε να το κάνει γιατί δεν είχα κανένα παράδειγμα, δεν είχα συγγενείς κλπ  - τίποτα. Οπότε τώρα στην κόρη μου το έχω κάνει και βλέπω ότι είναι από τα πιο κοινωνικά παιδιά στην τάξη με βάση αυτά που λένε και οι δασκάλες! 

..ακόμα και εάν δεν το έχει κάνει κάποιος πιο πρίν, ποτέ δεν είναι αργά, όσο το παιδί είναι κάτω από την προστασία του γονέα, ο γονέας μπορεί ακόμα να το επηρεάσει. Εάν με έπαιρνε εμένα κάποιος τότε στα 12 να μου τα εξηγήσει, σίγουρα θα ήταν βοηθητικό στο να καταλάβω πως λειτουργούν οι "νόμοι" της παρέας.