Lisbet

Καλημέρα. Έχω την αίσθηση ότι πολλά πράγματα σε αυτή την ιστορία δεν "κολλάνε". Ιδίως στον τρόπο που αποτυπώνεται το πρόσωπο του συζύγου. Ένας αλκοολικός άνθρωπος δεν είναι σε θέση, ούτε έχει την ψυχική διάθεση να αναλαμβάνει την αποκλειστική φροντίδα 2 μικρών παιδιών 4 μήνες το χρόνο (όλο το καλοκαίρι συν τις διακοπές, όπως γράφτηκε). Πολύ πιο ισορροπημένοι άνθρωποι και στοργικοί πατεράδες έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους μετά το διαζύγιο, ειδικά όταν προχώρησαν σε νέο γάμο κι εδώ ο άκρως προβληματικός σύζυγος δεν παραλείπει ποτέ τη διατροφή κι όταν βρίσκει μια νέα σύζυγο, όχι απλά δεν απομακρύνεται από τα παιδιά, που διανύουν μάλιστα την εφηβεία, αλλά συνεχίζει να ενδιαφέρεται γι' αυτά και φτάνει να αναλάβει την επιμέλειά τους, με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο παιδιών. Ειδικά αυτό το τελευταίο δημιουργεί πολλά ερωτηματικά, όπως επισήμανε κι άλλη κοπέλα πιο πάνω. Η καραντίνα ξεκίνησε το Μάρτιο. Δεν ήταν περίοδος διακοπών, τα σχολεία λειτουργούσαν κανονικά. Πώς βρέθηκαν τα παιδιά στην Αθήνα και γιατί δε μπόρεσαν να επιστρέψουν; Και την απόφασή τους να ζήσουν μαζί του, την πήραν, όχι μετά από συναρπαστικές διακοπές στο εξωτερικό, ας πούμε, αλλά μετά από μια βασανιστική, για όλον τον κόσμο, 2μηνη περίοδο εγκλεισμού στο σπίτι με τον ίδιο και τη μητριά τους. Δε θέλω ούτε να θίξω, ούτε να αμφισβητήσω τη θεματοθέτρια. Πιστεύω όμως ότι, για να λυθεί ένα πρόβλημα, πρέπει πρώτα να εντοπιστεί η ρίζα του. Κι έχω την αισθηση πως πρέπει να καθίσει να σκεφτεί τα γεγονότα από πολλές διαφορετικές οπτικές γωνίες, για να κατανοήσει τη σημερινή συμπεριφορά των παιδιών της και να βρει τρόπους να κρατήσει την εικοινωνία μαζί τους, παρά την απόσταση. Γιατί είναι όντως πολύ άδικο αυτό που συμβαίνει για την ίδια.

Πολύ συνηθισμένο μετά από ίωση, μην ανησυχείς.

Το ίδιο ακριβώς θέμα έχω κι εγώ με το πλυντήριο στο εξοχικό και σκοπεύω να κάνω το εξής: θα βγάλω το ψυγείο από εκεί που είναι (δίπλα στο νεροχύτη) και θα φέρω τον υδραυλικό να κάνει την εγκατάσταση του πλυντηρίου. Βέβαια, εγώ δεν το αγόρασα, το μετέφερα από άλλο σπίτι, οπότε δεν το επέλεξα, είναι κανονικό 60άρι 5άκιλο. Με βολεύει καλύτερα έτσι γιατί διαφορετικά θα μου έκλεινε πολύ χώρο στο μπάνιο...το οποίο επίσης δεν έχει παροχή νερού. Το ψυγείο αναγκαστικά θα πάει δίπλα στη ντουλάπα...oh well Παρεμπιπτόντως, αν μιλάς για αυτά τα πλυντηριάκια που μοιάζουν σαν μικρά ντεπόζιτα @annoulen ψάξτο λίγο πρώτα, μη σου μείνει τελικά άχρηστο...έχω διαβάσει πολλές κριτικές από άτομα που τα αγόρασαν για τροχόσπιτα, camping κλπ και λένε ότι δεν καθαρίζουν καλά ούτε τα T shirt και τζάμπα πήγαν τα λεφτά, ξαναγύρισαν στη σκάφη εννοείται πως σεντόνια και πετσέτες δε χωράνε καν. Για μένα το μείζον πρόβλημα είναι ακριβώς αυτά τα μεγάλα, για τα ρούχα βολευόμουν και με τη λεκάνη στο χέρι κουτσά στραβά. Βέβαια το ότι θα το έχω στο εξής, το θεωρώ φοβερή χλιδή! Αν είναι παραθαλάσσιο το εξοχικό, είναι μεγάλη έλλειψη, κακά τα ψέματα. Ειδικά αν μένεις μεγάλο διάστημα συνεχόμενα.

@Sentir...natureza εύχομαι ολόψυχα καλή αρχή κι όλα να σου έρθουν όπως επιθυμείς Μεγάλη υπόθεση να αγαπάς τη δουλειά σου!

Έχω ακουστά ότι μπορεί να γίνει πλαστική επέμβαση, αλλα το λογικό φαντάζομαι είναι να έχει τελειώσει η γυναίκα με γέννες πρώτα.

Κι εγώ έκανα άλλη μέρα τη βάφτιση του μικρού κι άλλη το τραπέζι, γιατί είχα τάμα να τον βαφτίσω ανήμερα της γιορτής του Αγίου Ραφαήλ, που είναι καθημερινή (Λαμπροτρίτη) και πολλοί συγγενείς δε μπορούσαν να παραβρεθούν λόγω εργασίας, ειδικά από διπλανή πόλη. Προκειμένου να μην τους δω καθόλου λοιπόν, έκανα Τρίτη τη βάπτιση και Κυριακή το τραπέζι. Φυσικά, όσοι μπόρεσαν ήρθαν και στο μυστήριο. Είναι όντως πολύ κρίμα να χάνουν οι δικοί σου μια τέτοια στιγμή, αλλά, ειδικά αυτόν τον καιρό, μιλάμε για καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, δυστυχώς...οπότε, αναγκαστικά, προσαρμοζόμαστε. Κατά την άποψή μου, ούτε οι αναβολές έχουν κανένα νόημα, γιατί κανένας δε μπορεί ναμας πει, όχι για τον επόμενο χρόνο τι θα γίνεται, αλλά ούτε για την επόμενη εβδομάδα...

Παιδοορθοπαιδικό χρειάζεσαι. Θα σας κάνει πελματογράφημα και θα παραγγείλετε ειδικούς πάτους. Μην ανησυχείς, δεν είναι τίποτα.

Ότι έχει καθιερωθεί είναι γεγονός, αλλά αυτό δεν το κάνει λιγότερο λάθος χαχα Εγώ πάντως, αν έκανα κόρη, επειδή θα ήθελα όνομα που γιορτάζει, θα διάλεγα ανάμεσα στα Εμμέλεια Άννα Ρεββέκα Φοίβη Αγγελική Λυδία Τατιανή Εύα Στεφανία Μάρθα Χριστίνα Σιμώνη Αν δε με ένοιαζε για τη γιορτή, ανάμεσα στα Νιόβη Υβόννη Χλόη Διώνη Αδριανή Πανδώρα Δάφνη *εκτός από αυτά που έγραψα παραπάνω

Τα ονόματα σε κατάληξη -ώ είναι από τα ωραιότερα, αντικειμενικά. Κλειώ, Ινώ, Λητώ, Διδώ, Καλυψώ Έχουν το "κακό" οτι δε γιορτάζουν κι ότι, αν θέλεις να τα κλίνεις σωστά, πρέπει να βάλεις στη γενική την κατάληξη -ους. Η Μυρτώ της Μυρτούς κλπ

Όχι εγώ δεν έχω πρόβλημα με την τάση σαν τάση. Απλά η μονοτονία με ξενίζει. Τόσα ωραία ονόματα κι ακούς όλο Δανάη, Νεφέλη, Φίλιππος, Αλέξανδρος

Δε μου αρέσει κανένα από αυτά, όχι γιατί δεν είναι αντικειμενικά ωραία ονόματα, αλλά γιατί εχουν γινει σούπα από τους γονείς που δε θέλανε να δώσουνε ονόματα γιαγιάδων την τελευταία 20ετία. Ειδικά το Δανάη. Υπάρχουν άπειρα ωραιότατα ονόματα, που γιορτάζουν κιόλας.

Η κοπέλα είπε ότι έκλεισε ραντεβού στο Αγλ. Κυριακού. Από τα λίγα που γνωρίζω/έχω προσωπικά βιώσει, όσοι σκοπεύουν να αυτοκτονήσουν δεν το δηλώνουν προκαταβολικά και μάλιστα πολλάκις. Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την κατάσταση, που το είπα κι εγώ από το πρώτο ποστ μου ότι δείχνει να χρήζει άμεσης ψυχιατρικής παρέμβασης.

@Curie υπάρχει και μια άλλη "αισιόδοξη" εκδοχή. Πολύ συχνά, τα παιδιά στην εφηβεία υιοθετούν μια μανιέρα περιθωρίου, ειδικά αυτά που για τους χψ λόγους διαφέρουν με όχι και τόσο αποδεκτό από τον κύκλο των συμμαθητών τους τρόπο. Δεν είναι δλδ ούτε οι πρώτοι γκόμενοι,ούτε οι αθληταράδες, οπότε θεωρούν cool να παραστήσουν τους καταθλιπτικούς, περιθωριακούς κλπ. Το γεγονός δλδ ότι αυτοχαρακτηρίζεται έτσι μόνος του εμένα κάπου προς τα εκεί με πάει, γιατί, από όσο έχω συναναστραφεί ανθρώπους με προβλήματα ψυχικής υγείας, κανένας τους δεν το αναγνώριζε, πόσο μάλλον να το παραδεχτεί και να αυτοχαρακτηριστεί. Βέβαια, σε αυτές τις περιπτώσεις, έχουν και τις ανάλογες παρέες, ακούνε τη σχετική μουσική, πράγμα που ο γιος σας δεν κάνει. Έχει γενικά τάση προς το drama queen? Θέλεινα τραβάει πάνω του την προσοχή; Σε κάθε περίπτωση, είναι μεγάλο αίνιγμα να μεγαλώνεις ένα χαρισματικό παιδί και από όσο έχω διαβάσει, η όχι "φυσιολογική" παιδική ηλικία και η κατάθλιψη είναι από τα πλέον συνηθισμένα χαρακτηριστικά τους. Έχετε σκεφτεί να απευθυνθείτε στη MENSA? Θα τον ενδιέφερε κάτι τέτοιο;

@Curie ξέρω πώς είναι να αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα με το παιδί σου που σε τρομάζει. Η @Yovanna έχει δίκιο. Οι λέξεις είναι σκληρές, αλλά η εικόνα που παρουσιάζει το παιδί είναι αυτή που σου είπε. Μην πανικοβάλλεσαι, αλλά μη χάνεις και το χρόνο σου ψάχνοντας για απαντήσεις μόνη σου στο διαδίκτυο - κι οπωσδήποτε μη μένεις στα όσα σου λέει ο ψυχολόγος του σχολείου. Υπάρχουν ειδικοί για αυτού του είδους τις καταστάσεις. Ελπίζω να έχεις ήδη χρησιμοποιήσει τα τηλ που σου έδωσε η @samsympan για να λάβετε όλοι την ορθή καθοδήγηση. Μην το αφήνεις να χρονίζει, χειρότερα θα γίνεται και πιο δύσκολα θα αντιμετωπίζεται.

Εγώ πάντως λυπήθηκα πολύ που ο μικρός δεν πρόλαβε να κάνει το bcg στο σχολείο, όπως ο μεγάλος. Λένε ότι δεν καλύπτει σε μεγάλο ποσοστό, όμως και το 30% είναι προτιμότερο από το τίποτα. Έστω αν είχε αντικατασταθεί από κάποιο καινούριο, να το καταλάβω. Την ξαφνική κατάργησή του, χωρίς αντικατάσταση, δεν την κατάλαβα ποτέ, εκτός αν δεν ήταν ιατρικοί οι λόγοι, αλλά άλλοι. Αν υπήρχε δυνατότητα να το κάνω ιδιωτικά, θα το έκανα ευχαρίστως.