Lisbet

Ως αποκλειστικά θηλάζουσα, κόλλησα στο γιο μου την ίωσή μου και αναγκαστήκαμε να του δώσουμε αντιβίωση 2 μηνών. Και όχι, δεν έγλειψα πιπίλα (δεν έπαιρνε, άλλωστε), δε φίλησα κλπ, μάλιστα φορούσα και μάσκα. Όχι, δεν περνάνε αυτόματα τα αντισώματα της μαμάς στο θηλάζον βρέφος. Κάποιες φορές είμαστε τυχεροί και κάποιες γκαντέμηδες. Καμία έρευνα και καμία δύναμη στον κόσμο δε θα με έκανε να γλείψω πιπίλα, παρεμπιπτόντως.

Αυτό ακριβώς. Μου αρέσει που λες τον άντρα σου γκρινιάρη, Έσπερος, έπρεπε να είχες τον δικό μου να καταλάβεις τι θα πει γκρίνια για οικογενειακές υποχρεώσεις! Με την καμία δε θα τον έπειθα να είναι φιλοξενούμενος για τόσον καιρό, ούτε στους δικούς μου, ούτε στους δικούς του! Τι λογική είναι αυτή ρε παιδιά, δεν την καταλαβαίνω, εσείς σαν νέο ζευγάρι δλδ θα περνάτε όλο τον ελεύθερο χρόνο σας και όλες σας τις διακοπές με συγγενολόγια; Όσο και να τους αγαπάτε και να σας αγαπάνε...η στάση των πεθερικών σου μου φαίνεται πολύ σωστή. Εμείς πάντως όλοι έτσι είμαστε και τα βρίσκουμε, ευτυχώς.

Aχ ναι, φοβερό το χάνι! Άψογοι επαγγελματίες! Κι εμείς εκεί είχαμε φάει.

Πρόσφατα έβγαλα κι εγώ το γιο μου από μια ομάδα με αντιπαιδαγωγικά, κατά τη γνώμη μου, πιεστικό προπονητή και τον πήγα σε άλλη. Ωστόσο, αυτή την ένταση την έχω δει οπουδήποτε υπάρχει μια πορεία προς επαγγελματική ενασχόληση (πολύ περισσότερο πρωταθλητισμό), ακόμα δηλαδή και σε εκμάθηση μουσικού οργάνου, την ώρα της πρόβας, εν όψει εκδήλωσης ή σε πρόβα τζενεράλε πριν από θεατρική παράσταση. Μάλλον είναι κάτι που τα παιδιά πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται, όταν υφίσταται σε κάποιο "λογικό" βαθμό, αλλιώς δεν θα συμμετέχουν καθόλου. Πιθανόν να υπάρχουν και πιο προικισμένοι προπονητές κλπ που να μπορούν να το διαχειριστούν διαφορετικά, αλλά εγώ τουλάχιστον δεν τους έχω συναντήσει, ούτε σαν παιδί, ούτε σαν γονιός - ξαναλέω, εν όψει εκδήλωσης, αγώνα κλπ. Εν προκειμένω, εγώ θα δεχόμουν την τιμωρία του προπονητή, εφόσον το παιδί μου όντως έκανε κάτι άξιο τιμωρίας και δε θα έμπαινα στη διαδικασία του πόσο μεγάλη ήταν η τιμωρία, αν δεν τιμωρήθηκε κι ο άλλος φταίχτης κλπ. Κατά τη γνώμη μου, σημασία έχει να περάσει στο παιδί η εικόνα έφταιξες-θα τιμωρηθείς.

Εμείς είχαμε πάει πριν 3 χρόνια, τότε τα παιδιά ήταν 1ης και 4ης δημοτικού, αντίστοιχα. Δε μπορώ να πω ότι ξετρελαθήκαμε κιόλας, ίσως επειδή ακούγαμε τα καλύτερα από παντού, περιμέναμε κάτι περισσότερο. Ίσως όμως φταίει ότι πήγαμε μετά την πρωτοχρονιά και τα πάντα σου εδιναν την αίσθηση "μαζέματος" για κλείσιμο. Θέλαμε να αποφύγουμε τις τεράστιες ουρές αναμονής που είχαμε ακούσει και όντως, δεν είχε πολύ κόσμο. Πιστεύω πως μέχρι τα Χριστούγεννα θα είναι πολύ καλύτερα και άλλωστε τα Τρίκαλα και οι γύρω περιοχές είναι πανέμορφες, αξίζουν κι από μόνες τους την επίσκεψη. Πολύ προτιμότερα εκεί, παρά σε τύπου Αστερόκοσμος Θεσσαλονίκης, που είναι απλά ένα μεγάλο λούνα παρκ. Προτιμώ τους εξωτερικούς χώρους, προσωπικά. Το άλλο που ακούγεται για καλό είναι της Δράμας, που το έχουν φτιάξει μέσα σε πάρκο, αλλά δεν έχω πάει.

Και στο μέγεθος και στο βάρος έχουν διαφορά. Αλλά όντως, ακόμα και οι μικρότερες, δε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από παιδάκια προσχολικής ηλικίας.

Εγώ θα το έκανα σίγουρα. Ένας υπέρηχος είναι, δεν είναι κάτι χρονοβόρο, επώδυνο ή επικίνδυνο για το μωρό. Καλύτερα να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Εμείς έχουμε κάνει πάρα πολλές φορές πάρτυ σε bowling κι έχουμε πάει και σε συμμαθητών. Ο συγκεκριμένος χώρος έχει και ποδοσφαιράκια και ηλεκτρονικά, οπότε τα παιδιά δε βαριούνται. Αν είναι πολλά, τα χωρίζουν σε περισσότερους διαδρόμους, ανάλογα με την ηλικία, για να μην περιμένουν πολύ ώρα τη σειρά τους. Τα 15 δλδ τα δικά σου θα χωριστούν σε 2 ομάδες. Όλα τα πάρτυ έχουν μεγάλη επιτυχία και τα παιδιά δεν ξεκολλάνε, με αποτέλεσμα να την ψυλλιαστούμε και να τα διοργανώνουμε πλέον Κυριακή κατά τις 11, αντί Σάββατο απόγευμα, για να μην βραδιαζόμαστε! Οι γονείς στήνουν έναν μπουφέ και οι καλεσμένοι παραγγέλνουν καφέ και σερβίρονται, όπως γίνεται και στους παιδότοπους δηλαδή. Το μόνο αρνητικό είναι για τα πολύ μικρά παιδάκια, αδελφάκια κλπ, που όντως δεν έχουν με τι να ασχοληθούν και οι γονείς τα κυνηγάνε. Σε μας πλέον το έχουν καταλάβει και δεν τα φέρνουν.

You nailed it

Το πρόβλημα ποιο είναι; Οι φίλοι του παιδιού είναι σε κοντινό σχολείο που δεν ανηκετε; Ειναι κολλητοί φίλοι ή απλώς παιδιά που τα συναναστρέφεται στο σχολείο λόγω ίδιου τμήματος; Να υποθέσω ότι μιλάμε για του χρόνου.

Σε αυτές τις συζητήσεις, ένα μεγάλο πρόβλημα είναι ότι κάθε συμμετέχουσα που μιλάει για "δημόσιο", έχει μια αρκετά ως εντελώς διαφορετική εικόνα από της άλλης - κρίνοντας προφανώς από την εμπειρία της ως μαμάς και ως μαθήτριας. Αυτό το αντιλήφθηκα σε άλλη παρεμφερή συζήτηση, όταν, περιγράφοντας το δημόσιο δημοτικό από όπου μόλις αποφοίτησε ο μεγάλος γιος μου και συνεχίζει ο μικρός, οι υπόλοιπες κοπέλες μου είπαν ότι αυτά τα χαρακτηριστικά αντιστοιχούν σε άνω της μέσης κατηγορίας ιδιωτικό της Αθήνας. Οπότε δύσκολα καταλήγει η συζήτηση κάπου. Είναι φυσικό ότι αν το σχολείο μας είχε την εικόνα που παρουσιάζει η Emilia2, κι εγώ θα ψαχνόμουν σαν γονιός. Γνωρίζω ζευγάρι διορισμένων λιμενικών που έμεναν σε ιδιόκτητο σπίτι σε δυτική περιοχή της Θεσσαλονίκης κι όμως ζήτησαν μετάθεση και βρέθηκαν σε νησί του ανατολικού Αιγαίου, χωρίς καμία βοήθεια, επειδή η κατάσταση στο σχολείο των κοριτσιών τους ήταν ανυπόφορη και δεν άντεχαν οικονομικά το ιδιωτικό.

Πολύ λυπάμαι που σας έκατσε τέτοια στραβή. Είναι ένα από τα ρίσκα, οπωσδήποτε. Ευτυχώς καμία από τις γνωστές μου που έκαναν αυτή την επιλογή δεν είχαν τέτοιο θέμα. Κάποιες μάλιστα κράτησαν την παλιά τους νταντά. Ελπίζω τουλάχιστον να εχετε καλύτερη εμπειρία από το ολοήμερο από ό,τι ο μέσος όρος.

Αν το δημόσιο της περιοχής σου είναι ικανοποιητικό, μπορείς κάλλιστα να βρεις μια κοπέλα να παίρνει τα παιδιά από το σχολείο στο κανονικό ωράριο, να τους βάζει να φάνε και να επιβλέπει τη μελέτη τους, μέχρι να γυρίσουν οι γονείς. Βγαινει πολύ οικονομικότερα από το ιδιωτικό ×2. Όλα μας τα χρόνια στο νηπιαγωγείο+δημοτικό, μόνο μία δασκάλα απέργησε μια μέρα. Η συμμετοχή στις απεργίες είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη. Επίσης, όταν λείπει μια δασκάλα λογω ασθενειας, τα παιδιά δε γυρίζουν σπίτι, αλλά μοιράζονται στα άλλα τμήματα και σχολανε κανονικά στο ωράριό τους. Δεν εχω τίποτα κατά των ιδιωτικών, αλλά καλά είναι να μην γράφονται ανακρίβειες. Δεν είναι λόγοι αυτοί δηλαδή για να επιλέξει καποιος ιδιωτικό. Το ολοήμερο όντως χωλαίνει γενικά σαν θεσμός και θα έκανα τα πάντα για να το αποφύγω.

Η δική μου εμπειρία λέει ότι η a junior έχει αλλάξει πάρα πολύ από τα χρόνια μας. Ειναι κανονική τάξη με αντιγραφή, ανάγνωση, γραμματική με χρόνους κλπ. Χαλαρή δεν τη λες με τίποτα. Το πρωτακι δεν εχει διδαχθεί ακόμα το αλφάβητο της μητρικής του, θα αποστηθίζει ταυτόχρονα και την ξένη; Πώς να εμπεδώσει τη διαφορά present simple-continuous το 6χρονο; Και για ποιο λόγο να το βάλουμε σε αυτή τη διαδικασία; Ας το πάμε καμια αλλη πιο χρήσιμη για την ηλικία του δραστηριότητα...ακόμα καλύτερα, ας το πάμε να παίξει με τους φίλους του! Μια ζωή θα διαβαζει, δεν έχει τίποτα να κερδίσει με αυτό το τρέξιμο.

Ναι, τώρα ξαναδιάβασα το αρχικό σου μήνυμα και το κατάλαβα, σόρι. Σίγουρα θα περιμενα του χρόνου, στη θέση σου.