Μια φορά και χρόνια πολλά πρίν , εμφανίστηκε εδώ η Sam, λίγο σίφουνας και λίγο "μυστήρια" και πολύ δραστήρια ,με πολλά ενδιαφέροντα ...
Λόγω απόστασης κανείς δεν την είχε δεί στις εδώ συναντήσεις και για δική της ασφάλεια στον κυβερνοκόσμο ,ελάχιστοι ξέραμε πως μοιάζει και πως τη λένε.
Παρ'όλα αυτά , για πολλά χρόνια πολλά μέλη απο δώ μοιραστήκαμε στιγμές χαράς και λύπης.
Κάναμε πλάκες και τσακωθήκαμε ,συζητήσαμε ,μεγαλώσαμε ...
Κι ήρθε η ώρα να σας συστήσω τη Sam
H Στέλλα που λάτρευε τη φωτογραφία κι αν και ερασιτέχνης χωρίς ακριβό εξοπλισμό μάγευε με τις φωτογραφίες της και βραβευόταν γι'αυτές.
Ανάλαφρη κι ευγενική σαν παιδί ,ταυτόχρονια είχε κι απο τα πιό ατόφiα γέλια που άκουσα ποτέ.Γελούσε απο και με την καρδιά της δυνατά .
Τη γνώρισα πρώτη φορά στη πραγματική ζωή το 2008, όταν έκανα ένα χειρουργείο στην πόλη της τη Θεσσαλονίκη κι εκείνη ήρθε να με φροντίσει επειδή δεν είχα κανέναν εκεί.
Ήρθε και έμεινε ώρες μαζί μου κι απο τότε δε χωρίσαμε αν και πάντα μας χωρίζαν τα χιλιόμετρα.
Περιμέναμε φέτος να τελειώσει η καραντίνα και τα σχολεία και νά 'ρθει Αθήνα. Σχεδιάζαμε πολλά αλλά..
Η Στέλλα μετά απο πολύ σύντομη μάχη με την Covid19 έφυγε.
Εδώ μέσα είναι ένα κομμάτι της κι έτσι γύρισα εδώ για να μιλήσω για δέυτερη φορά για ένα δικό μας άνθρωπο απο δώ που χάθηκε νωρίς. https://parents.org.gr/forum/profile/172-sam/?fbclid=IwAR3wl9f1XHIpJSn-BKIF9nnnX25cPdqzB0mPx6yFN1UMBYckTalpL918FD8