το θελω πολυ τ μωρο (ο συντροφος δεν το θέλει)

[mariloumama]

Καλημερα με λενε μαριλενα και ειμαι 22 χρονων...ειμαι 7 εβδομαδων εγκυος...φοβαμαι πολυ κανεις δεν θελει το μωρο μου...ο συντροφος μου ειναι ανεργος...μου ειπε η να το ριξω η να φυγει και να παει να βρει δουλεια σε καποιο νησι κ ν παω κ εγω επειτα...εγω δεν εχω χρηματα δεν το εχω πει στην οικογενεια μου φοββαμαι γτ σιγουρα θ μ πουν ν τ ριξω...δεν ξερω τι ν κανω εχω κανει ηδη μια εκτρωση δεν θ τ αντεξω παλι...

[ΑΡΓΚ]

Καλώς ή κακώς, ένα παιδί είναι απόφαση και ευθύνη των γονιών του και μόνο. Αν και είναι πάντα ωραίο οι παππούδες να μπορούν και να θέλουν να βοηθήσουν, ποτέ δε θα έλεγα σε καμία μέλλουσα μαμά να βασιστεί σε κάτι τέτοιο, ένα μωρό είναι τεράστια δέσμευση και δεν είναι κάτι στο οποίο έχουν ούτε λόγο ούτε υποχρέωση άλλοι συγγενείς.

Οπότε: Ξέχνα την οικογένειά σου για αρχή, αν θέλουν να βοηθήσουν ωραία, αλλά μη βασίζεσαι σε αυτό. Και σκέψου πώς εσύ θα τα βγάλεις πέρα. Αν δεν εργάζεσαι, δες τι δουλειά μπορείς να βρεις. Ψάξε αν και τι επιδόματα δικαιούσαι ή τι άλλες παροχές. Και στην εγκυμοσύνη και όταν θα γεννηθεί το παιδί. Φτιάξε ένα πλάνο και συζήτησέ το με τους γονείς σου. Να δεις αν μπορούν να σε υποστηρίξουν κάπως, όχι να αναλάβουν οι ίδιοι το παιδί και τα έξοδά του. Ας πούμε να κρατήσουν το μωρό όσο θα δουλεύεις, να σας αφήσουν να μείνετε στο σπίτι τους αλλά να καλύπτεις εσύ τα έξοδά σας κλπ.

Ο μπαμπάς του μωρού από όσο καταλαβαίνω δεν το θέλει. Οπότε προετοιμάσου ότι μπορεί και να μην ασχοληθεί καθόλου ή να φύγει από τη ζωή σας τελικά. Μακάρι να μείνει, και το σχέδιο του να βρει δουλειά είναι στη σωστή κατεύθυνση, αλλά δυστυχώς για έναν νέο άντρα είναι πιο εύκολο τελικά απλά να χαθεί, οπότε να το σκέφτεσαι και αυτό σαν ενδεχόμενο. Τα απρογραμμάτιστα μωρά σε νεαρή ηλικία, δυστυχώς πρώτα από όλα αφορούν τη μαμά. Θα σου έλεγα ότι αν δεν τα βρείτε και φύγει, νομικά μπορεις να τον κυνηγήσεις όταν έρθει η ώρα, αλλά πρακτικά, αν τώρα ψάχνει για δουλειά, μπορεί να μην βγάλεις και τίποτε ή ελάχιστα και αυτές οι ιστορίες παίρνουν δυστυχώς πολύ χρόνο. 

Αρχισε να σκέφτεσαι τι μπορείς εσύ να κάνεις: δουλειά αν δεν έχεις, δεύτερη δουλειά όσο μπορείς, να μετακομίσεις κάπου που να μπορείς να βρεις εποχιακή εργασία, να μείνεις με τους δικούς σου αν τώρα μένεις μόνη κλπ κλπ. Υπάρχουν και διάφοροι σύλλογοι προστασίας αγέννητου παιδιού και βοήθειας σε αγαμες μητέρες, ψάξε το μήπως μπορούν κάπως να σε καθοδηγήσουν. 

 

[ΧρύσαΜ]

20 ώρες πρίν, mariloumama είπε:

Καλημερα με λενε μαριλενα και ειμαι 22 χρονων...ειμαι 7 εβδομαδων εγκυος...φοβαμαι πολυ κανεις δεν θελει το μωρο μου...ο συντροφος μου ειναι ανεργος...μου ειπε η να το ριξω η να φυγει και να παει να βρει δουλεια σε καποιο νησι κ ν παω κ εγω επειτα...εγω δεν εχω χρηματα δεν το εχω πει στην οικογενεια μου φοββαμαι γτ σιγουρα θ μ πουν ν τ ριξω...δεν ξερω τι ν κανω εχω κανει ηδη μια εκτρωση δεν θ τ αντεξω παλι...

Κάνε ένα τηλέφωνο στο σύλλογο αγκαλιά. Μην ντραπείς. Εφόσον το θες μην το ρίξεις, θα το έχεις βάρος μια ζωή! Από το σύλλογο θα μπορέσουν να σε βοηθήσουν

[Mary1976]

Μου κάνει εντύπωση το ψευδώνυμο που επέλεξες. Το δεύτερο συνθετικό είναι σα να έχεις ήδη αποφασίσει να γίνεις μαμά.

 

Οπωσδήποτε πρέπει να το πεις στους δικούς σου τώρα και να ζητήσεις την έμπρακτη στήριξή τους. Αν κάνεις παιδί θα χρειαστείς βοήθεια. Τα πρακτικά ζητήματα είναι πάρα πολλά. Το να έχεις παιδιά είναι δύσκολο ακόμα και για αγαπημένα ζευγάρια με στρωμένη ζωή και καλά οικονομικά. Μην τα βλέπεις ρομαντικά τα πράγματα, η κατατρεγμένη μάνα που μεγαλώνει μόνη της ένα παιδί και κάνει 2 δουλειές κτλ.! Δεν θα είσαι εσύ το θύμα αλλά το παιδί. Απέναντι σε ένα παιδί έχεις τεράστια ευθύνη. Πρέπει να μεγαλώσει σε ασφαλές περιβάλλον με αγάπη και φροντίδα. Να έχει στέγη, τροφή, ζέστη, ιατροφαρμακευτική κάλυψη, άτομα 24 ώρες το 24ωρο να το φροντίζουν ακούραστα. Δεν θα μπορείς το πρώτο διάστημα να δουλεύεις και αν ξεκινήσεις θα πρέπει κάποιος να το κρατάει και όταν γυρνάς σπίτι σου δεν θα έχεις στιγμή ξεκούρασης, ούτε θα κοιμάσαι 8ωρο (αν κοιμάσαι 4-5 ώρες θα είσαι τυχερή), ούτε θα βγαίνεις με φίλες, ούτε θα φεύγεις διακοπές μόνη σου, ούτε θα είναι εύκολο να βρεις σύντροφο που να αγαπήσει εσένα και το παιδί σου.

 

 Και αν αρρωστήσεις και αν πάθεις κάτι, το παιδί τι θα απογίνει? Αν πάθεις επιλόχεια κατάθλιψη πιεσμένη από τις δύσκολες καταστάσεις? Λένε ότι χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί, έτσι είναι. Αν το κρατήσεις θα πρέπει να κάνεις μεγάλο αγώνα και να έχεις στο πλάι σου τους δικούς σου ανθρώπους.

 

Στα λέω αυτά γιατί βαρέθηκα να ακούω και να διαβάζω για παιδιά παραμελημένα, για μανάδες που αποφασίζουν αργότερα ότι δεν τα θέλουν πια και φεύγουν με τον γκόμενο για να κάνουν τη ζωή τους.

[Nicoletakii]

Καλησπέρα! Είμαι 18 χρονων και μόλις εγινα μανούλα!! Το ήθελα πολύ αυτό το μωρο,έτσι και αλλιως δεν ευθύνεται εκείνο για την ανευθυνότητά & την ανωριμότητα των γονιών της..

Η αλήθεια είναι οτι ενα μωρο,εκτος απο τις ευθύνες και τα πολλα έξοδα,θέλει και χρονο! Δεν θέλω να σε τρομαξω.Η ζωή είναι ολη μπροστά σου και το να την περάσεις με ενα μωρο θα την κανει πιο ξεχωριστη! Το συναισθημα του να γίνεις μαμά,είναι το κάτι άλλο!! Σίγουρα θα υπάρξουν δυσκολίες,παντού υπαρχουν, ομως με θεληση και αγαπη τα ξεπερνάς όλα! Μπορείς και μονη σου! Δύσκολα,αλλά μπορείς!! Μην το σκέφτεσαι!!

Υ.Γ Να είσαι σίγουρη για την επιλογή που θα κάνεις, όποια & αν είναι αυτή. Μην περάσουν τα χρόνια και το μετανιώνεις.

[Sentir...natureza]

Συμφωνω με αυτα που ειπωθηκαν, και ιδιαιτερα με τα λεγομενα της @Mary1976. Μπορει να το θελεις πολυ, σκεψου ομως την ευθυνη, ενας ανθρωπος θα εξαρταται απο σενα, θα εισαι ολη του η ζωη. Εγω πιστευω οτι πρεπει να βρεις μια δουλεια τωρα που εχεις ακομη χρονο, γιατι οταν γεννηθει το μωρακι θα πρεπει να εισαι μαζι του συνεχεια τουλαχιστον τους πρωτους μηνες. Οσον αφορα τους γονεις, μην βασιζεσαι τελειως πανω τους αλλα αν θελεις να τους ζητησεις βοηθεια καν'το. Εσυ ξερεις τους γονεις σου και πως θα αντιδρασουν. Παρ'ολα αυτα εχε υποψιν, οτι ακομη κι αν ειναι αρνητικοι τωρα, συνηθως οταν γεννιεται το μωρο και αντικριζουν το εγγονι μαλακωνουν. Το εχω δει να γινεται πολλες φορες. Για τον πατερα συμφωνω με την @ΑΡΓΚ, να εισαι προετοιμασμενη για ολα. Πιστευω ομως οτι οι πρωτες αντιδρασεις συνηθως ειναι αρνητικες οταν δεν το περιμενεις και δεν εισαι σε καλη οικονομικη κατασταση και με τον καιρο το δουλευει περισσοτερο το μυαλο, το συνειδητοποιεις καλυτερα και συμφιλιωνεσαι. Οποτε δωσε λιγο χρονο στον πατερα να το "χωνεψει" και στον εαυτο σου να σκεφτει και συζητηστε μαζι, καντε ενα πλανο, εκφραστε τους προβληματισμους σας και τα αγχη σας και σιγα-σιγα θα στρωσουν τα πραγματα. Αν σκεφτομασταν μονο τα οικονομικα, δεν θα εκανε παιδι το μεγαλυτερο μερος του πλανητη. Αν το θελεις πολυ θα τα καταφερεις. Απλα να εισαι προετοιμασμενη για να μην φρικαρεις, παρακολουθωντας μαθηματα για εγκυμονουσες (εγκυμοσυνη, τοκετο, θηλασμο, φροντιδα μωρου). Αν θελεις παρε και σε καποιο συλλογο οπως ειπαν τα κοριτσια, μπορει να σε βοηθησουν.

[xaroumenh mama]

Συμφωνώ με ότι σου είπαν τα κορίτσια σκέψου καλά τι είναι αυτό που θες ένα βρέφος θέλει μεγάλη φροντίδα κ πολύ πολύ αγάπη από την οικογένεια του ( είτε είναι μαμά,μπαμπάς,και παππούς γιαγιά ) παρότι οι εποχές είναι δύσκολες πραγματικά πιστεύω ότι ένα μωρό δε χρειαζετε τόσο τα υλικά αγαθά αλλά αγάπη κ φροντίδα ..Σκέψου αν θα καταφέρεις να τα βγάλεις εις πέραν μόνη με ένα μωρό χωρίς καμμία βοήθεια ή στην καλύτερη αν έχεις την βοήθεια της οικογένειας σου ... Σκεψου πως θα νιώσεις αν τελικά ο σύντροφός σου εξαφανιστεί κ μείνεις μόνη ( γιατί τις ποιο πολλές φορές η απορηψη μας πονάει κ την ευθύνη την ρίχνουμε σε αυτόν που θεωρουμε ότι την προκάλεσε) είναι κρίμα για ένα  μωρό που δε φταιει σε κάτι να μην έχει την αγάπη της μανουλας του επειδή η μαμά νιώθει υπαίτιο το μωρό σε όλο αυτό..!! Αλλά εάν πραγματικά πιστεύεις ότι μπορείς να ανταπεξέλθεις σε οποίες δυσκολίες σταθούν μπροστά σου πραγματικά πάλεψε το όσο μπορείς.! Εύχομαι κ ο σύντροφός σου να το συνηδιτοποιησει κ να του αρέσει που θα γίνει μπαμπάς κ να είστε μία ευτυχισμένη οικογένεια .!!!! Πραγματικά εύχομαι ότι καλύτερο στην επιλογή σου για εσένα κ το μωράκι σου..!!

[mariloumama]

Καλημερα κοριτσια και ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας...ο συντροφος μου με πιεζει πολυ στο ν τ ριξω...2 χρονια με παρακαλαγε ν κανουμε ενα μωρο και τωρα που ηρθε δεν θελει...εκεινος εχει ηδη ενα παιδι αλλα ειναι χωρισμενος...εγω δεν μπορω να βρω δουλεια ποιος θα παρει μια έγκυο στην δουλεια του...και στον συλλογο αγκαλια πηρα προχθες τηλεφωνο κ μ ειπαν απο σεπτεμβριο και αναλογα με την φορολογικη μ δηλωση αν ειναι μηδενικη που δεν ειναι γτ εγω μεχρι κ τον ιουλιο αρχες δουλευα μετα με απολυσανε αν δικαιουμε κατι και αν εχουν σπιτι πχ οι γονεις μου και κατι τετοια...δεν ξερω πραγματικα ειμαι σε πολυ ασχημη κατάσταση...

[ΑΡΓΚ]

4 ώρες πρίν, mariloumama είπε:

Καλημερα κοριτσια και ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας...ο συντροφος μου με πιεζει πολυ στο ν τ ριξω...2 χρονια με παρακαλαγε ν κανουμε ενα μωρο και τωρα που ηρθε δεν θελει...εκεινος εχει ηδη ενα παιδι αλλα ειναι χωρισμενος...εγω δεν μπορω να βρω δουλεια ποιος θα παρει μια έγκυο στην δουλεια του...και στον συλλογο αγκαλια πηρα προχθες τηλεφωνο κ μ ειπαν απο σεπτεμβριο και αναλογα με την φορολογικη μ δηλωση αν ειναι μηδενικη που δεν ειναι γτ εγω μεχρι κ τον ιουλιο αρχες δουλευα μετα με απολυσανε αν δικαιουμε κατι και αν εχουν σπιτι πχ οι γονεις μου και κατι τετοια...δεν ξερω πραγματικα ειμαι σε πολυ ασχημη κατάσταση...

 

Δες πώς συμπεριφέρεται ο σύντροφός σου στο παιδί που ήδη έχει και στη μητέρα του παιδιού.

Ξέχασε ο,τι σου έχει πιθανόν πει (εγώ θέλω, αυτή δε με αφήνει να το δω, είναι στριμμένη κλπ κλπ που είναι οι δικαιολογίες που όλοι λένε) και μείνε αντικειμενικά στα γεγονότα: ειναι καλός πατέρας, κάνει τα αδύνατα δυνατά για να παρέχει τα απαραίτητα στο παιδί του, είναι τακτικός στις πληρωμές διατροφής του παιδιού, το παίρνει τα Σαββατοκύριακα, τις διακοπές, πηγαίνει στο σχολείο του, προτιμά να περνά τον ελεύθρερο χρόνο του μαζι με το παιδί παρά με εσένα ή τους φίλους του κλπ; Η δεν του δίνει παρά ελάχιστα μετά από άπειρη γκρίνια και απειλές , "ξεχνά" να το πάρει και όταν αναγκαστεί να το παρει το αφήνει στη γιαγιά; Από το πώς ήταν μεχρι τώρα ως πατέρας, καταλαβαίνεις πώς θα είναι και για το επόμενο παιδί.

Και μονο από το ότι λες ότι αυτός άνεργος και ήδη πατέρας (ελπίζω όχι και πολυ μεγαλύτερός σου) σε παρακάλαγε από τα 20 σου να κάνετε παιδί, άνθρωπος να βασιστείς επάνω του δεν ειναι. Και καλά να πάνε τα πράγματα, έχει ήδη ένα παιδί να συντηρήσει, οπότε και δουλειά να βρει, έτσι κι αλλιώς τρέχουν και τα έξοδα του παιδιού που ήδη υπάρχει.

Χρειάζεσαι δουλειά άμεσα (στο κάτω κάτω αρχή είναι, δε φαίνεσαι ούτε χρειάζεται να το ανακοινώσεις) οπότε άρχισε να ψάχνεις. Πού ζεις αυτή τη στιγμή; 

[mariloumama]

Δυστηχως απ οτι εχει φανει δεν θελει ν δουλεψει αλλα γτ να δουλεψει με την λογικη την δικη του αφου εχει εμενα που του τ δινω ολα...τωρα ομως μου κανανε απολυση κ ειμαι χωρις δουλεια...εγω μενω στο σπιτι τ δικο τ...Σαν πατερας δεν μπορω ν πω οτι δεν αγαπαει τ παιδι τ ισα ισα αλλα δεν πηγαινει και καθε σκ ν τον παρςει οποτε ερθει εκεινος εδω...

[popi76]

Πολύ φοβάμαι ότι στηρίζεσαι σε λάθος σύντροφο. Σε καμιά περίπτωση μην βασιστείς πάνω του. Απ'  ό,τι καταλαβαίνω, αυτός θέλει να ξεφορτωθεί το παιδί με κάθε τρόπο. Το ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο, αλλά μίλησε στην οικογένειά σου και πες τους ότι θες το παιδί. Η σχέση μαζί τους δεν είναι καλή; Αυτοί θα πρέπει να σε στηρίξουν. Επίσης, ζεις στην Αθήνα ή σε επαρχία; 

[Lenia16]

Δεν ξέρω αν μπορείς τώρα να κάνεις κάτι άλλα αν δούλευες μέχρι αρχές Ιουλίου ακόμη και αν ο εργοδότης δεν ήταν ενήμερος για την εγκυμοσύνη δεν μπορεί να σε απολύσει. Αν θέλεις να κρατήσεις αυτό το μωρό πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι θα αλλάξει όλη σου η ζωή. Θα αντιμετώπισεις πολλές δυσκολίες και ακόμα και αν ο σύντροφος σου τελικά πειστεί δεν ειναι άτομο να βασιστείς πάνω του όταν τη μία μερα λέει σε μια 20χρόνη να κάνουν παιδί, την αφήνει εγκυο οντας ανεργος και μετά της λέει να το ρίξει. Γλυκό μου κορίτσι εμεις με 2 δουλειές και δυσκολεύομαστε, δεν ξέρω τι να σου πω, μακάρι να σε φωτίσει ο θεός και να κάνεις το καλύτερο για σένα και το μπεμπάκι.

[tzenaki1982]

Δεν ξερω απο που να ξεκινησω.. εισαι σε μια δυσκολη κατασταση κ θα πρεπει να μαθεισ να στηριζεσαι μονη στα ποδιΑ σου..μην περιμενεισ απο τουσ γονεισ σου να αναλαβουν τισ δικεσ σασ ευθυνεσ..κ επθπλεον εχεισ κανει ηδη μια εκτρωση..δεν θα πρεπε να το σκεφτεισ διπλα πριν ξαναμεινεισ εγκυοσ??το ξερω πωσ ο ερωτασ τυφλωνει αλλα εδω μιλαμε για την ζωη ενοσ παιδιου...δεν γινεται να το βλεπουμε με τοση επιπολαιοτητα...ο ανθρωποσ αυτοσ απο οσα λεσ δεν προκειται να σταθει διπλα σου...κ το μωρο δεν ειναι κουκλα ...εχει ευθυνεσ υποχρεωσεισ...κατσε κ σκεψου πολυ σοβαρα το τι θα κανεισ...σε καμια περιπτωση δεν εννοω να το ριξεισ..θα ελεγα πωσ πρεπει να αναλαβεισ τισ υποχρεωσεισ σου...γιατι ηδη δημιουργησεσ μια ζωουλα..κ ειναι ευθυνη σου να κανεισ το καλυτερο...ολα τα αλλα να τα σκεφτοσουν πιο πριν......μην ψαχνεισ για δικαιολογιεσ...σκεψου το μωρο σου...

[ΑΡΓΚ]

11 ώρες πρίν, mariloumama είπε:

Δυστηχως απ οτι εχει φανει δεν θελει ν δουλεψει αλλα γτ να δουλεψει με την λογικη την δικη του αφου εχει εμενα που του τ δινω ολα...τωρα ομως μου κανανε απολυση κ ειμαι χωρις δουλεια...εγω μενω στο σπιτι τ δικο τ...Σαν πατερας δεν μπορω ν πω οτι δεν αγαπαει τ παιδι τ ισα ισα αλλα δεν πηγαινει και καθε σκ ν τον παρςει οποτε ερθει εκεινος εδω...

 

Βρήκες λάθος σύντροφο. Πιάστηκες κορόιδο. Μην πω τίποτα πιο βαρύ, γιατί άλλη λέξη έχω στο μυαλό μου. Ο γονιός δεν ψάχνει σύντροφο να τον ταϊζει, κάνει τα αδύνατα δυνατά να βγάλει χρήματα να συντηρήσει το παιδί του. Με μωρό ή χωρίς, για αρχή ξεφορτώσου τον τύπο, αξίζεις κάτι καλύτερο. 

Από εκεί και πέρα, αν όταν απολύθηκες ήσουν έγκυος (και να μην το ήξερες) η απόλυση είναι άκυρη. Αλλιώς θες άλλη δουλειά άμεσα. Γιατί τον εαυτό σου και το μωρό, θα τους συντηρήσεις εσύ. Καλή δύναμη.

Καταλαβαίνω ότι πιθανόν να περίμενες κάτι πιο ενθαρρυντικό όπως το ότι ο τύπος θα αλλάξει γνώμη, θα σας στηρίξει και μετά θα πειστούν και οι γονείς σου και θα σας λατρέψουν όλους μόλις δουν το μωράκι. Ομως τα μωρα δεν μεγαλώνουν με παραμύθια.

[mariloumama]

15 ώρες πρίν, tzenaki1982 είπε:

Δεν ξερω απο που να ξεκινησω.. εισαι σε μια δυσκολη κατασταση κ θα πρεπει να μαθεισ να στηριζεσαι μονη στα ποδιΑ σου..μην περιμενεισ απο τουσ γονεισ σου να αναλαβουν τισ δικεσ σασ ευθυνεσ..κ επθπλεον εχεισ κανει ηδη μια εκτρωση..δεν θα πρεπε να το σκεφτεισ διπλα πριν ξαναμεινεισ εγκυοσ??το ξερω πωσ ο ερωτασ τυφλωνει αλλα εδω μιλαμε για την ζωη ενοσ παιδιου...δεν γινεται να το βλεπουμε με τοση επιπολαιοτητα...ο ανθρωποσ αυτοσ απο οσα λεσ δεν προκειται να σταθει διπλα σου...κ το μωρο δεν ειναι κουκλα ...εχει ευθυνεσ υποχρεωσεισ...κατσε κ σκεψου πολυ σοβαρα το τι θα κανεισ...σε καμια περιπτωση δεν εννοω να το ριξεισ..θα ελεγα πωσ πρεπει να αναλαβεισ τισ υποχρεωσεισ σου...γιατι ηδη δημιουργησεσ μια ζωουλα..κ ειναι ευθυνη σου να κανεισ το καλυτερο...ολα τα αλλα να τα σκεφτοσουν πιο πριν......μην ψαχνεισ για δικαιολογιεσ...σκεψου το μωρο σου...

Δεν το βλεπω σαν μια επιπολαιοτητα κανεις λαθος...εχω προβλημα με την περιοδο μου εψει να μου ερθει 6 μηνες...πηγα στην γυναικολογο 6 ιουλη και δεν μου βρηκε κατι μου ειπε οτι ειναι απο το αγχος μου...και το αστειο ειναι οτι μ ειπε οτι εχω μικρη μητρα και θα πιασω δυσκολα παιδι...τελος παντω ν μου εδωσε χαπια για να προκληθεί περίοδος τα πηρα κ αφου τα πηρα (ναι μεν ειχαμε επαφες μ τον συντροφο χωρις προφυλαξη αλλα δεν εκανε την πραξη ολη...μπορειτε να καταλαβετε τ εννοω)αρχισε ν μ ποναω τ στηθος μ πολυ ζαλιζομουν κουραζομουν κ εκανα τ τεστ κ βγηκε θετικο...δεν την επιδιωξε κανεις την εγκυμοσυνη...θα μου πεις ναι ν φορας προφυλαξεις και ας μην γινεται ολη η πραξη υπαρχουν ττα υγρα...εεε δεν τ ειχα στο μυαλο μ οτι εγω θ επιανα τοσο ευκολα κ ειδικα απο τα υγρα...

[tzenaki1982]

5 ώρες πρίν, mariloumama είπε:

Δεν το βλεπω σαν μια επιπολαιοτητα κανεις λαθος...εχω προβλημα με την περιοδο μου εψει να μου ερθει 6 μηνες...πηγα στην γυναικολογο 6 ιουλη και δεν μου βρηκε κατι μου ειπε οτι ειναι απο το αγχος μου...και το αστειο ειναι οτι μ ειπε οτι εχω μικρη μητρα και θα πιασω δυσκολα παιδι...τελος παντω ν μου εδωσε χαπια για να προκληθεί περίοδος τα πηρα κ αφου τα πηρα (ναι μεν ειχαμε επαφες μ τον συντροφο χωρις προφυλαξη αλλα δεν εκανε την πραξη ολη...μπορειτε να καταλαβετε τ εννοω)αρχισε ν μ ποναω τ στηθος μ πολυ ζαλιζομουν κουραζομουν κ εκανα τ τεστ κ βγηκε θετικο...δεν την επιδιωξε κανεις την εγκυμοσυνη...θα μου πεις ναι ν φορας προφυλαξεις και ας μην γινεται ολη η πραξη υπαρχουν ττα υγρα...εεε δεν τ ειχα στο μυαλο μ οτι εγω θ επιανα τοσο ευκολα κ ειδικα απο τα υγρα...

Αισθανομαι ασχημα γιατι δεν ειναι σκοποσ μου να σε κανω να απολογηθεισ...απλα ολεσ μασ θα πρεπε πρωτα θα πρεπε να προστατευουμε τον εαυτο μασ...εμεισ θα τα περασουμε ολα..κ οπωσ ειδεσ κ απο τα υγρα γινεται...κ ασ σου ειπε οτι σου ειπε ο γυναικολογοσ...δεν ειναι σπανια η περιπτωση σου..και θα πρεπε να το ξερεισ καλυτερα..

αυτο που με στεναχωρει ειναι που φτανουμε μερικεδ σ αυτη την κατασταση κ μετα βρισκομαστε μονεσ...θα πρεπε να τα χαμε προβλεψει ολα αυτα...και δεν εννοω μονο την εγκυμοσυνη..ετωτευτηκεσ καποιον που τελικα δεν μπορει να σε στηριξει ουτε εσενα ουτε το μωρο...ισωσ ειναι καλυτερα που το καταλαβεσ τωρα για να λαβεισ τα μετρα σου..

Πραγματικα σου ευχομαι οτι καλυτερο..και να παρεισ τη σωστη αποφαση..καμια εδω μεσα φεν χαιρεται με τον πονο τησ αλλησ...εγω δεν θελω να πονεσεισ...απλα θελω να μαθεισ να προστατευεσαι..ακομη κ απο αυτον που λεει πωσ σ αγαπαει...η αγαπη δεν ειναι μονο λογια..ειναι πραξεισ..κ οι σχεσεισ στα δυσκολα κρινονται...μην εχεισ παρωπιδεσ επειδη τον αγαπασ...δεν πρεπει να ειναι μονοπλευρη η αγαπη..κ αυτοσ πρεπει να το αποδειξει τωρα στα δυσκολα..αν δεν μπορει παρατησε τον..μην ταλαιπωρεισαι με καποιον που δεν σου αξιζει.. 

Ο θεοσ να σε φωτισει να κανεισ το σωστο..  

[Adios amigos]

το παιδί "φτιάχνεται" και από τους δύο γονείς. 

Το ότι η γυναίκα είναι αυτή που κυοφορεί το έμβρυο, δεν της δίνει περισσότερα δικαιώματα σε σχέση με τον πατέρα. 

Που θέλω να καταλήξω? Ότι εφ' όσων ο υποψήφιος πατέρας σου έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του (δεν επιθυμεί να γίνει γονιός), εσύ θα πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη του μελλοντικού παιδιού, χωρίς περαιτέρω απαιτήσεις από τον ίδιο. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί εκβιασμό και για εμένα προσωπικά είναι ανήθικο. 

Μπορείς να το κάνεις αυτό?

Είσαι οικονομικά και συναισθηματικά επαρκής ώστε να στηρίξεις την οικογένειά σου? Την απάντηση την ξέρεις εσύ η ίδια καλύτερα.

'Οσο για τους συλλόγους "αγκαλιά" κτλ που αναφέρθηκαν επειδή έχω ζητήσει βοήθεια, μόνο υποκρισία κρύβεται από πίσω. Ζήτησα βοήθεια όταν δεν είχαμε φαγητό, τρόφιμα και στέγη για εμάς και το παιδί μας και μας έγραψαν κανονικότατα. . 

 

Όσο για την πρόνοια της πόλης μου, εάν θέλεις να εισπράτεις περίεργα βλέμματα και να σου μιλάνε "κάπως" απειδή σου δίνουν 1 σακούλα φαγητό και μεταχειρισμένα πράγματα τα οποία στην τελική προέρχονται από δωρεές, πήγαινε.

 

Μάλλον δεν είμαστε αρκετά καλοί στην κλάψα και το μιζέριασμα. 
 

Λυπάμαι που τα γράφω έτσι σκληρά αλλά αυτή είναι η θλιβερή πραγματικόυητα. Και σκέψου ότι είμαστε και οι δύο ενήλικες, με χρόνια εργασίακής εμπειρίας, που έτυχε να πέσουμε έξω για ένα διάστημα 3ων χρόνων.Δεν ξέρω τι θα γινόταν εάν ήμασταν μικρότεροι. Από την άλλη, εάν έχεις θεληση και πείσμα όλα γίνονται.

Σκέψου πρακτικά, ρεαλιστικά και όχι συναισθηματικά. Καλή τύχη σε ό, τι αποφασίσεις. 

Επεξεργάστηκαν 6 Αυγούστου,2017 by jellyfishch

[ΑΡΓΚ]

1 hour ago, jellyfishch είπε:

το παιδί "φτιάχνεται" και από τους δύο γονείς. 

Το ότι η γυναίκα είναι αυτή που κυοφορεί το έμβρυο, δεν της δίνει περισσότερα δικαιώματα σε σχέση με τον πατέρα. 

Που θέλω να καταλήξω? Ότι εφ' όσων ο υποψήφιος πατέρας σου έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του (δεν επιθυμεί να γίνει γονιός), εσύ θα πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη του μελλοντικού παιδιού, χωρίς περαιτέρω απαιτήσεις από τον ίδιο. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί εκβιασμό και για εμένα προσωπικά είναι ανήθικο. 

 

Δεδομένου ότι ο τύπος έχει παιδί ήδη και σίγουρα δεν είναι 12 χρονών, ξέρει τι κάνουμε για να μην αποκτήσουμε και άλλα παιδιά, άρα ευθύνη έχει. Να μην περιμένει τίποτα, συμφωνώ. Αλλά να διεκδικήσει. Οσο μπορεί οικονομικά πρέπει να τον  κυνηγήσει. Οχι πώς ακούγεται σαν άνθρωπος που έχει και κάτι να δώσει, αλλά δεν ξέρεις ποτέ.

[maripoz]

1 hour ago, jellyfishch said:

το παιδί "φτιάχνεται" και από τους δύο γονείς. 

Το ότι η γυναίκα είναι αυτή που κυοφορεί το έμβρυο, δεν της δίνει περισσότερα δικαιώματα σε σχέση με τον πατέρα. 

Που θέλω να καταλήξω? Ότι εφ' όσων ο υποψήφιος πατέρας σου έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του (δεν επιθυμεί να γίνει γονιός), εσύ θα πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη του μελλοντικού παιδιού, χωρίς περαιτέρω απαιτήσεις από τον ίδιο. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί εκβιασμό και για εμένα προσωπικά είναι ανήθικο. 

Μπορείς να το κάνεις αυτό?

Είσαι οικονομικά και συναισθηματικά επαρκής ώστε να στηρίξεις την οικογένειά σου? Την απάντηση την ξέρεις εσύ η ίδια καλύτερα.

'Οσο για τους συλλόγους "αγκαλιά" κτλ που αναφέρθηκαν επειδή έχω ζητήσει βοήθεια, μόνο υποκρισία κρύβεται από πίσω. Ζήτησα βοήθεια όταν δεν είχαμε φαγητό, τρόφιμα και στέγη για εμάς και το παιδί μας και μας έγραψαν κανονικότατα. . 

 

Όσο για την πρόνοια της πόλης μου, εάν θέλεις να εισπράτεις περίεργα βλέμματα και να σου μιλάνε "κάπως" απειδή σου δίνουν 1 σακούλα φαγητό και μεταχειρισμένα πράγματα τα οποία στην τελική προέρχονται από δωρεές, πήγαινε.

 

Μάλλον δεν είμαστε αρκετά καλοί στην κλάψα και το μιζέριασμα. 
 

Λυπάμαι που τα γράφω έτσι σκληρά αλλά αυτή είναι η θλιβερή πραγματικόυητα. Και σκέψου ότι είμαστε και οι δύο ενήλικες, με χρόνια εργασίακής εμπειρίας, που έτυχε να πέσουμε έξω για ένα διάστημα 3ων χρόνων.Δεν ξέρω τι θα γινόταν εάν ήμασταν μικρότεροι. Από την άλλη, εάν έχεις θεληση και πείσμα όλα γίνονται.

Σκέψου πρακτικά, ρεαλιστικά και όχι συναισθηματικά. Καλή τύχη σε ό, τι αποφασίσεις. 

Jellyfishch γεια σου, ειμαι καινουριο μελος και το τελευταιο που επιθυμω ειναι να ερθω σε αντιπαραθεση, οποτε ειλικρινα οσα θα γραψω γραφονται με καλη προαιρεση και χωρις καμια κριτικη διαθεση. Θα συμφωνησω οτι οι δυο γονεις εχουν τα ιδια δικαιωματα πανω στο παιδι αλλα θα διαφωνησω στο οτι η μητερα εχει περισσοτερες ή ολες τις υποχρεωσεις, εφόσον μόνη της αποφασισει να το κρατησει. Το οτι και οι δυο γονεις εχουν τα ιδια δικαιωματα πανω στο παιδι, δεν σημαινει πως εχουν τα ιδια δικαιωματα και πανω στο σωμα της μητερας. Εφοσον η μητερα επιλεξει τι θα κανει με το σωμα της, εν προκειμενω αν αποφασισει η mariloumama να το κρατησει, οι υποχρεωσεις του πατερα παραμένουν, ακόμα και αν αυτος δεν το θέλει το παιδι. Αν δεν ήθελε παιδια ας επαιρνε τις προφυλαξεις του. Η κοπελα δεν πηρε προφυλαξεις και αποδεχεται το γεγονος οτι συνεβη/ετυχε εγκυμοσυνη. Αλλα επειδη συνεβη και απο τους δυο οφειλει και ο πατερας να αποδεχτει το γεγονος και το αποτέλεσμα της εγκυμοσυνης. Και αυτες δεν ειναι δικές μου αποψεις μονο, ειναι το νομικο πλαισιο που εδω και χρονια στηριζει/προστατευει τις ανυπαντρες γυναικες από τους επιτηδιους "εραστες" που το βαζαν παλιοτερα στα ποδια και ξαδιαντροπα αποποιουνταν την ευθυνη τους αφηνοντας πισω τη γυναικα που ηταν το θυμα οχι επειδη εφταιγε περισσοτερο απο τον αντρα, αλλα επειδη ελλειψει τεστ πατροτητας κλπ δεν μπορουσε να το αποδειξει. Το τεστ πατροτητας αν μη τι αλλο ειναι μια μεγαλη νικη των γυναικων που τοσα χρονια ηταν τα μοναδικα θυματα μιας "κατά λάθος" εγκυμοσυνης - αδικα. Οσο ενηλικη ειναι η κοπελα αλλο τοσο ενηλικος ειναι και ο αντρας και οφείλει να ξερει πού μπορει να οδηγησουν οι πραξεις του, δεν μπορει ομως να εξαναγκασει μια γυναικα να "ριξει" παιδι γιατι ειναι το δικο της σωμα και δικαιωματα εχει ο αντρας πανω στο παιδι οχι και πανω στο σωμα της γυναικας. Με τα δικαιωματα φυσικα ερχονται και οι υποχρεωσεις και ευτυχως πλεον η μητέρα ειναι προστατευμένη και οχι το θύμα. Ο αντρας εχει και νομικά και ηθικα υποχρεωση να στηριξει το παιδι του και την συντροφο με την οποια το εκανε και πριν και μετα τη γεννα. Μariloumama, δεν μπορω να σου πω τι θα κανεις αλλα σε καθαρα νομικό επιπεδο ο νομος ειναι με το μερος σου, δεν μπορει να παρατησει το παιδί και να φυγει - απλά. Φιλικα.

[Adios amigos]

και οι γυναίκες ξέρουν πώς γίνονται τα παιδιά...οπότε θα επιμείνω ότι (εγώ τουλάχιστον στη θέση της) δε θα διεκδικούσα τίποτα.

όταν συναινείς στη σεξουαλική πράξη χωρίς προφύλαξη, τότε παίρνεις το ρίσκο και την ευθύνη της πιθανής εμφύτευσης εμβρύου μέσα στο σώμα σου. 

[maripoz]

1 hour ago, jellyfishch said:

και οι γυναίκες ξέρουν πώς γίνονται τα παιδιά...οπότε θα επιμείνω ότι (εγώ τουλάχιστον στη θέση της) δε θα διεκδικούσα τίποτα.

όταν συναινείς στη σεξουαλική πράξη χωρίς προφύλαξη, τότε παίρνεις το ρίσκο και την ευθύνη της πιθανής εμφύτευσης εμβρύου μέσα στο σώμα σου. 

 Ακριβως αλλά το ίδιο ακριβως ρισκο παίρνει και ο αντρας, αυτο λέω. Αν καποιος ειναι απολυτος οτι δεν θελει παιδι προσεχει πολυ. Αν δεν ειναι τοσο απολυτος (οπως η θεματοθετρια) ίσως δεν προσεχει και τόσο πολύ αλλά αποδεχεται και την συνέπεια. Στην συγκεκριμενη περίπτωση ο συντροφος θα επρεπε να προσεχει παρα πολυ αν δεν ηταν διατεθειμενος να αναγνωρισει/αποδεχτει το αποτελεσμα την πραξης του. Γιατι δεν είναι λύση βέβαια να περνας ωραια, να χρησιμοποιείς το σώμα σου οπως γουστάρεις και μετά να στέλνεις την άλλη για έκτρωση με τη σιγουρια οτι το δικο σου σώμα μένει άθικτο και βιωνει μόνο το θετικά και όχι τα αρνητικά της πράξης. Αν δεν θες παιδι προσέχεις, δεν σου φταιει σε τίποτε ούτε το παιδί, ούτε η γυναίκα που δεν θέλει να υποβληθει σε έκτρωση. Φιλικα.

[Mary1976]

Ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες συνέβαιναν από αρχαιοτάτων χρόνων και οι γυναίκες κατέφευγαν σε μεθόδους επικίνδυνες να τις τερματίσουν. Ήμαστε τυχερές που πλέον έχουμε τα ιατρικά μέσα και την επιλογή. Δεν έχει κανείς δικαίωμα να σε κρίνει (ούτε υπάρχει νόημα). Λίγο η ηλικία, λίγο ο έρωτας, λίγο το δεν πρόκειται να συμβεί (ξανασυμβεί) σε μένα, οκ προέκυψε. Πιστεύω ότι πλέον κατάλαβες ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι κανέναν, τα λόγια είναι τζάμπα, την ώρα της ευθύνης είναι το θέμα τι κάνει ο άλλος. 

Αν το θές και νομίζεις ότι θα τα καταφέρεις κράτα το. Λένε ότι ποτέ δεν μετανιώνεις για ένα παιδί, θα καταλάβεις τι εννοώ όταν θα αποκτήσεις παιδιά. Όμως επειδή εσύ και μόνο εσύ μπορείς  να αποφασίσεις τι αντέχεις και τι είναι καλύτερο για σένα, μην επηρεάζεσαι από ηθικολογίες. Όταν θα έρθει η στιγμή εσύ θα πρέπει να το ταΐσεις, να το ντύσεις, να το φροντίσεις, να του εξηγήσεις γιατί δεν έχει πατέρα, να του επουλώσεις τις πληγές.

Επιμένω, μίλα με τους δικούς σου. Αν μπορούν να σε στηρίξουν τα πρώτα χρόνια, οικονομικά και ηθικά θα είσαι καλά. Ο πατέρας δεν νομίζω ότι θα σε πολυστηρίξει. Πάντως το σωστό για μένα, αν τελικά προχωρήσεις με την εγκυμοσύνη, είναι να προσπαθήσεις να τον έχεις στη ζωή του παιδιού σου. Θα είναι και δικό του παιδί, όσο και να μην το θέλει. Ακόμα και αν δεν μπορεί υλικά να βοηθήσει, καλό είναι να σου συμπαρασταθεί με όποιον άλλο τρόπο μπορεί. Κρίμα το παιδάκι να μεγαλώσει χωρίς να γνωρίσει πατέρα. Δεν είναι δίκαιο.  Τι θα του πεις όταν μεγαλώσει, ότι ο πατέρας σου δεν σε ήθελε? Χάλια!

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 3 λεπτά , Mary1976 είπε:

 

Αν το θές και νομίζεις ότι θα τα καταφέρεις κράτα το. Λένε ότι ποτέ δεν μετανιώνεις για ένα παιδί, θα καταλάβεις τι εννοώ όταν θα αποκτήσεις παιδιά. Όμως επειδή εσύ και μόνο εσύ μπορείς  να αποφασίσεις τι αντέχεις και τι είναι καλύτερο για σένα, μην επηρεάζεσαι από ηθικολογίες. Όταν θα έρθει η στιγμή εσύ θα πρέπει να το ταΐσεις, να το ντύσεις, να το φροντίσεις, να του εξηγήσεις γιατί δεν έχει πατέρα, να του επουλώσεις τις πληγές.

Επιμένω, μίλα με τους δικούς σου. Αν μπορούν να σε στηρίξουν τα πρώτα χρόνια, οικονομικά και ηθικά θα είσαι καλά. Ο πατέρας δεν νομίζω ότι θα σε πολυστηρίξει. Πάντως το σωστό για μένα, αν τελικά προχωρήσεις με την εγκυμοσύνη, είναι να προσπαθήσεις να τον έχεις στη ζωή του παιδιού σου. Θα είναι και δικό του παιδί, όσο και να μην το θέλει. Ακόμα και αν δεν μπορεί υλικά να βοηθήσει, καλό είναι να σου συμπαρασταθεί με όποιον άλλο τρόπο μπορεί. Κρίμα το παιδάκι να μεγαλώσει χωρίς να γνωρίσει πατέρα. Δεν είναι δίκαιο.  Τι θα του πεις όταν μεγαλώσει, ότι ο πατέρας σου δεν σε ήθελε? Χάλια!

 

Αν και ξεφεύγουμε λίγο απο το θέμα, παιδιά που οι γονείς τους μετάνιωσαν που το έκαναν, είτε προγραμματισμένα ειτε απρογραμμάτιστα, υπάρχουν πολλά. Από περιπτώσεις που οι γονείς θα μετανιώνουν σιωπηλά, παιδιά που θα ακούνε συχνά πυκνά "μου κατέστρεψες τη ζωή", παιδιά παραμελλημένα ή και πολύ χειρότερα. Οχι απλά δεν ισχύει το "δεν μετανιώνεις για ένα παιδί" αλλά ισχύει πολύ συχνά.

Οσο για το κρίμα του να μεγαλώνει ένα παιδί χωρίς πατέρα, αυτό εξαρτάται από τον πατέρα. Αν θέλει ένας γονιός να είναι παρών στη ζωή του παιδιου, θα κινησει γη και ουρανό για να είναι. Αν προτιμά να κρύβεται για να γλυτώσει τη διατροφή, και να τον σύρεις μπροστά στο παιδί, τι θα κερδίσει το παιδί από αυτή τη σχέση;

[summer99]

Ακριβώς επειδή έχεις κάνει ήδη μια έκτρωση θα έπρεπε να προσέχεις διπλά και τριπλά για να μη σου ξανασυμβεί. Το ότι σου είπε ο γυναικολόγος ότι έχεις μικρή μήτρα και θα δυσκολευτείς να πιάσεις παιδί δεν νομίζω ότι ισχύει στην δική σου περίπτωση αφού είχες ξαναμείνει έγκυος. Τώρα θα ήταν καλύτερο να μιλήσεις στους δικούς σου και να τους πεις τι συμβαίνει αλλά και να τους ξεκόψεις ότι εσύ είσαι αποφασισμένη να το κρατήσεις. 

[tzenaki1982]

Προσπαθω  να βρω ενα παραδειγμα απο το περιβαλλον μου για εναν αντρα που εφυγε ειτε απο τον γαμο ειτε απο την σχεση και εμεινε πιστοσ στισ υποχρεωσεισ του κ τα παιδια του και δεν βρισκω κανενα...οταν ενασ  αντρασ ανοιξει την πορτα και φυγει ξεχναει τα παντα ..

οσο και να τον κηνυγησεισ ακομη και με νομικα μεσα..αν δεν το θελει απο καρδιασ δεν προκειται να σταθει διπλα σασ..

Μην στηριζεσαι σε κανεναν..

Δεσ τι μπορεισ να κανεισ μονη σου...