Κουφά μαμάδων

[sweet_february]

Προχθες το βραδυ, γυρισαμε απο τη βολτα μας. Η μικρη καθως ηταν λουσμενη απο χθες ηταν να κανει απλα το κορμακι της. (Τη λουζω καθε δυο μερες). Ετσι οπως την ξαπλωνω για να βγαλω την πανα, βουταει το χερι της μεσα και αμεσως μετα το τοποθετει στο κεφαλι της. Τσαντισμενη λοιπον εγω που εχει γινει χαλια και πρεπει να τη λουσω και σημερα, την παιρνω και την παω στο νιπτηρα. Ανοιγω τη βρυση, το νερο σταζει επανω στο παιδι κι εγω απορω γιατι με κοιταει με πανικο ενω της αρεσει πολυ το μπανιο! Παιρνω την κανατα, τη γεμιζω νερο, την αδειαζω πανω στο παιδι το οποιο με κοιταει εντρομο και βαζει τα κλαμματα και τοτε συνηδητοποιω πως δεν εχω ρυθμισει τη βρυση στο ζεστο αλλα στο κρυο! Το ξεπαγιασα το καημενο! :oops:

[ραφαελ]

εγω κορίτσια είχα αρχίσει να πιστευω 'οτι το έχω χάσει με τα κουλά που κάνω καθημερινώς....μάλλον μετα το πρώγο παιδί κατι γινεται στον εγκεφαλό μας και ξεχνάμε...ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ.γιατι καποια στιγμη νόμιζα το έπαθα που έχασα ένα μωρό αλλά μάλλον βρίδκομε σε καλό δρόμο....εδώ ηθελα να βγαλω κευτα απο την τράπεζα αλλά τελικά δεν έβγαλα γιατι δεν θυμόμουν τι ήθελα να τα κάνω και όταν γύρισα θυμήθηκα ότι έπρεπε να πληρώσω το νερό....και τώρα έληξε...ευτυχώς που το θυμήθηκα στην επιστροφη γιατι θα το κόβαν και θα αναρωτιόμου....

[Karamelenia]

Καλήσπερα σε όλες, εγώ προχθές αφού άλλαξα την μικρή έβαλα την πάνα στα άπλητα και το ρουχαλάκι της στα σκουπίδια. Το κατάλαβα όταν αργότερα πηγα στην τουαλετα κι αναρωτιόμουν τι στην ευχή θέλει το ρουχαλάκι εκεί. Τέτοια επαφή με το περιβάλλον!:oops:

[sweet_february]

Φιλιω κι εγω το εχω κανει αυτο! Οπως επισης εχω παει στο Σ/Μ με κανονικη μπλουζα αλλα το απο κατω της πυτζαμας.. Ευτυχως που ειναι συνοικιακο και ειναι πολυ κοντα στο σπιτι μου!

[viki 1]

Ζέστη καταραμένη. Κυκλοφορώ λοιπόν με ένα φανελάκι μέσα στο σπίτι χωρίς σορτσ ή φούστα ή κάτι τέτοιο.

 

Χθες το απόγευμα θυμάμαι ( εχμ) ότι έχω απλώσει ρούχα ( εχμ από προχθες) στο μπροστινό μπαλκόνι με θέα τις απέναντι πολυκατοικίες και βγαίνω να τα μαζέψω με την απογευματινή δροσούλα. Ήταν κι ο σπιτονοικοκύρης στο μπαλκόνι (μεγάλος άνθρωπος) στο μπαλκόνι του δίπλα, τα παμε και λιγάκι. Μπαίνω μέσα με ρούχα και συνειδητοποιώ ότι τόση ώρα είμαι με το φανελάκι και το βρακί στο μπαλκόνι μιλάω με τον άνθρωπο και οι απέναντι έχουν πεθάνει στα γέλια με την τρελή με την κοιλιά τούρλα.

 

Εννοείται ότι κάθε φορά που αλλάζω δωμάτιο αλλάζω και δουλειά γιατί εννοείται ότι κάτι έχω αφήσει στη μέση και μέχρι να το τελειώσω ξεχνάω την αρχική μου πρόθεση μέχρι να μου έρθει επιφοίτηση και να το ξαναπαρατήσω στη μέση κ.ο.κ. Ζητείται ελπίς.

 

Επίσης προχτές έφτιαξα αρακά. Απλά ξέχασα να βάλω λάδι. (Αυτό το κατάλαβα). Μου λέει ο καλός μου, λίγο άνοστος είναι. Α, ναι δεν είχε και αλάτι. Οι πατάτες πού είναι (ποιές). Μου λέει σκασμένος στα γέλια έ, τουλάχιστον έβαλες αρακά. Αυτό είπες ότι θα μαγειρέψεις αυτό έκανες, ντόμπρα πράγματα.

 

Δείτε το τίκερ μου (20w) και πείτε μου αν αυτό το παιδί έχει ελπίδες να προκόψει αν από τώρα κάνω τέτοια!

 

 

 

Εκανα και εγώ κάτι παρόμοιο.

Κανόνισα να βγω για Κυριακάτικο μεσημεριανό καφέ.Βγάζω μπιτζάμες,φοράω τζιν,χτυπάει κινητό.Σηκώνω το κινητό και επειδή δεν έχει καλό σήμα βγαίνω στο μπαλκόνι.Πιάνω το κουβεντολόι και ακουμπάω και τους αγκώνες στα κάγκελα.Σε σκημένη στάση όπως ήμουνα πέφτουν τα μάτια μου πάνω στην γυμνή κοιλιά μου.Τότε διαπίστωσα ότι τόσην ώρα η κυρία μιλούσα στο μπαλκόνι με το καραδαντελοτό άσπρο σουτιέν μου.

Από τον πανικό και την ντροπή μου, ξεφωνίζω ένα ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι , κλείνω το τηλέφωνω στη μούρη του συνομιλητή μου και πηδάω στην κυριολεξία μέσα στο δωμάτιο.Δεν λες πάλι καλά που φορούσα και σουτιέν?????!!!!!!Γιατί δεν το συνηθίζω μες στο σπίτι!πω πω!ντροπή!

[DEL]

Βρε κορίτσια η χαρά του γείτονα είστε εσείς!!!

[alcyon]

Νερό... χμμ.. νομίζω το πληρώνουμε μια φορά ανά εξάμηνο... Δεν είναι οικονομικό το θέμα. Είναι καθαρά θέμα μνήμης!

Αν ήταν όλοι οι πελάτες έτσι... θα είχε κλείσει η εταιρεία υδάτων! (Εμ δεν το βάζουν κι αυτοί αυτόματα μέσω τραπέζης! τς τς τς)

 

Επίσης.... "ρούχα" χμμμμ (εμοτικόν που αναρωτιέται τι του θυμίζει....)

Ρούχα..... (εμοτικόν που αρχίζει να ψάχνεται)

Ρούχα!... (εμοτικόν που γουρλώνει μάτια! να σαν κι αυτό ένα πράγμα.... )

ΡΟΥΧΑ!!!! (εμοτικόν με σηκωμένες τρίχες κεφαλής!)

 

Τα είχα ξεχάσει έως και μια εβδομάδα στο μπαλκόνι απλωμένα! Τα θυμήθηκα γιατί αναζητούσα τα συγκεκριμένα κομμάτια και δεν τα έβρισκα πουθενά!

 

Τελικά πήρα στεγνωτήριο και σώθηκα! Τώρα δεν τα ξεχνάω στο μπαλκόνι... Πω πωωωω Γιατί δε λειτουργεί ΤΩΡΑ το Αλτσχάιμερ; Τώρα γιατί η μνήμη μου δουλεύει ρολόι και θυμάμαι τις ντροπές μου?? Μου λέτε?!!

[ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ]

Χθες 3 το βράδυ μέσα στο γλυκό (λέμε τώρα..), ύπνο θυμήθηκα ότι έχω και κάτι ρούχα απλωμένα εδώ και Κανά δύο μέρες.

Έχω βάλει την πάνα με τα κακά του μπόμπιρα στην ΚΑΤΑΨΥΞΗ (μάλλον για να τα διατηρήσω φρέσκα? τι να πω)!

Έχω αδειάσει το μαγειρεμένο κοκκινιστό μέσα στο ψυγείο............

Τα έχω ψάλει Κανά δύο φορές στον άντρα μου γιατί μας έκοψαν το σταθερό........όταν μετά από λίγο συνηδιτοποιώ πως προσπαθούσα να πάρω τηλ από το τηλέφωνο παιχνίδι του μικρού........

κ.α κ.α κ.α κ.α

[viki 1]

Είναι Κυριακή μεσημέρι.Έχω τελειώσει όλες τις δουλειές του σπιτιού απο την προηγούμενη μέρα πλην το σιδέρωμα.Μαγειρεύω για 2 μέρες (εργαζόμενη γυναίακα βλέπετε)και με πιάνει η σπαρίλα μου.Θα κάτσω να απολαύσω ένα καφεδάκι βλέποντας τηλεόραση σκέφτηκα και δεν το γ.......το σιδέρωμα!Απλώνομαι που λέτε στον καναπέ, κρατάω στις χούφτες μου τη ζεστή κούπα με τον καφέ και παρακολουθώ ταινία.Ξαφνικά ακούω ένα τσακ και μετά ησυχία.Διακοπή ρεύματος!Τρώω ένα ξενέρωμα και λέω:ε, αφού κόπηκε το ρεύμα και δεν μπορώ να λουφάρω ας σιδερώσω!

[viki 1]

Απρίλιος.Λίγο μετά το Πάσχα.Εγώ στη δουλειά.Ο άντρας μου σχόλασε νωρίτερα και ανακοινώνει στον πατέρα του οτι είμαι έγκυος.Γυρνάω απο τη δουλειά,ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον άντρα μου με τον πεθερό μου στο σαλόνι.Αναστατωμένος και συγκινήμένος ο πεθερός μου απο το ξαφνικό γεγονός σηκώνεται να μου ευχηθεί.Με αγκαλιάζει και μου λέει:αντε, Χριστός Ανέστη!

[korinaki80]

Παμε στο χωριο του αντρα μου και μας δινει ο παππους του τρια αυγα (εκεινη την εποχη οι κοτες δεν γεννουσαν και μας εδωσε οσα ειχε βγαλει εκεινη τη μερα). Επειδη η σακουλιτσα ηταν μικρη τα εβαλα στην τσαντα μου κανουμε ενα ταξιδι μιαμισης ωρας και οταν φτανουμε σπιτι βγαζω κινητο και κλειδια και αφηνω την τσαντα σε μια γωνια. Τα θυμηθηκα μετα απο τρεις μερες!!!!! Ευτυχως που δεν βγηκαν πουλακια (η τσαντα ηταν μαλλινη και το σπιτι ζεστο οι καταλληλες προδιαγραφες για να κλωσισουν τα αυγα!!!!!!!)

[G.Geo]

Φαίη 1986 έχω κάνει ακριβώς το ανάποδο! Πάω να πλύνω τοπικά το μωρό και έχω αφήσει την βρύση να τρέχει για να κατέβει το νερό από το ηλιακό (είναι μεγάλη απόσταση κ κάνει πολύ ώρα), ξεντύνω το μωρό και το πάω να το πλύνω. Ακουμπάνε τα ποδαράκια του στο νερό, και ενώ πλένω αρχίζει να κλαίει!!! Απορώ γιατί κλαίει!!!! Κάνω 3-4 δευτερόλεπτα μέχρι να καταλάβω ότι κατέβηκε επιτέλους αλλά είναι καυτό!!!!!!!

Όλη την μέρα είχα τύψεις..έκαψα το παιδι...έλεγα κ ξανα-λεγα!!(

[natasa.]

Σήμερα το πρωί. Έχω ετοιμαστεί κι έχω ετοιμάσει και το μωρό για να φύγω για τη δουλειά (τον παίρνω μαζί μου στη δουλειά). Πάω στο αμάξι, ξεκλειδώνω, αφήνω τα κλειδιά πάνω στην πόρτα και βάζω το μωρό στο καθισματάκι του. Στο χέρι μου κρατάω την πιπίλα του. Μπαίνω στο αμάξι, κλείνω την πόρτα και πάω να βάλω το κλειδί στη μίζα και απορώ γιατί δεν μπαίνει...ξαναπροσπαθώ...τίποτα! Και μετά το συνειδητοποιώ....πως να μπει; Αφού κράταγα την πιπίλα!!!

[PASOUMI]

δεν είναι ακριβώς κουφό (μάλλον τραγικό στην αρχή κ κωμικοτραγικό στη συνέχεια )αλλά είπα να το αναφέρω.εμείς τη πάθαμε το σάββατο το απόγευμα. είχα πάει με τον μικρό (19 μηνών) στην μαμά μου να τον δει. είχαμε βγει στο μπαλκόνι κ οι 3 κ τον ταίαζαμε γιαούρτι. ο μικρος έχει κόλλημα με τις πόρτες, θέλει να τις ανοίγει-κλείνει συνέχεια. κάποια στιγμή μπαίνει μέσα στο σαλόνι κ προσπαθεί να κλείσει τη μπαλκονόπορτα ( είναι συρταρωτή, παλιά) δεν τα καταφέρνει βέβαια κ η έξυπνη η γιαγιά του τον βοηθάει κ την κλείνει αυτή..με δύναμη κιόλας.... εγώ χάζευα αμέριμνη στον δρόμο καθόμαστε κανα 2 λεπτά έτσι έξω εμείς κ μέσα αυτός κ γελάγαμε απ το τζάμι. μόλις πάμε να την ανοίξουμε, συνηδητοποιούμε οτι με κάποιο παράξενο τρόπο έχει πέσει το γλωσσίδι κ έχουμε κλειδωθεί απ έξω :shock::shock: περάσαμε 45 λεπτά, σχεδόν μια ώρα εμείς κλειδωμένες έξω κ ο μικρός μέσα στο σπίτι σε πολυκατοικία στο κέντρο στον 4ο όροφο...να προσπαθούμε να ανοίξουμε με το κουτάλι του γιαουρτιού που είχε μείνει κ αυτό εξω μαζί μας./με τη σκούπα/με οτι μπορείτε να φανταστείτε (μόνο το τζάμι που δεν σπάσαμε, ήταν το τελευταίο ενδεχόμεν[ο)τίποτα βέβαια, η πόρτα ακούνητη...κινητό δεν είχαμε, είμασταν σε κατάσταση απόγνωσης αλλά να προσπαθούμε να μην το δείξουμε κ τρομάξει κ ο μικρός που μας κοιτούσε απορημένος.προς το τέλος βαρέθηκε απ το "παιχνίδι" μας κ έβαλε τα κλάματα. τώρα που το σκέφτομαι είχε πολύ γέλιο η όλη κατάσταση (αφού δεν έγινε κάτι κακό βέβαια)αλλά εκείνη την στιγμή ήταν εφιαλτικό...

το αποκορύφωμα ήταν που λέει η μάνα μου όταν όλα τελείωσαν

" τουλάχιστον θα ξέρω πλέον οτι η μπαλκονόπορτα δεν ανοίγει με τίποτα κ φοβόμουνα τόσο καιρό μην μπει κανας κλέφτης απο κει" :roll:

 

δεν χρειάζεται να αναφέρω βέβαια οτι είναι το κοινό μας μυστικό με τη μαμά κ δεν το έμαθε κανείς κ ούτε πρόκειται...ευτυχώς ο μικρός δεν μιλάει ακόμα...

[ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13]

Και πως άνοιξε τελικά η μπαλκονόπορτα και μπήκατε μέσα;

[PASOUMI]

ναι σωστά, αυτό δεν το γραψα , τώρα το είδα

ευτυχώς η μητέρα μου μέσα στη αφηρημάδα της είναι κ προνοητική ορισμένες φορές κ έχει κρύψει ένα κλειδί της εξωπορτας της κάπου μέσα στη πολυκατοικία.(το οποίο μέσα στο πανικό της, το θυμήθηκε μετά τα 45 πρώτα λεπτά που είμαστε κλειδωμένες έξω) οπότε φωνάξαμε τον γείτονα του αποπάνω ορόφου, βγήκε στο μπαλκόνι του κ του ζητήσαμε να πάει να πάρει το κλειδί, να μπειο στο σπίτι κ να μας ανοίξει...τόσο απλό ήταν....

[DEL]

Παρόμοιο έχει κάνει η κόρη μου που η έξυπνη η γιαγιά μου είχε το κλειδί της τουαλέτας πάνω στη πόρτα.Η μικρή μπήκε μέσα κλειδώθηκε και προσπαθούσα με την γιαγιά μου (81 ετών) να ανοίξουμε την πόρτα.Ευτυχώς που μου έκοψε και ξήλωσα όλη την κλειδαριά.

[DEMS]

Πέρυσι (ο Ευριπίδης 2,5 χρονών τότε) ετοιμαζόμαστε ένα πρωί να τον πάω στο Παιδικό Σταθμό και εγώ μετά σε δουλειά. Έχω πολλά να πάρω μαζί και του λέω "περίμενε να κατεβάσω τα πράγματα στο αυτοκίνητο και θα έρθω να σε πάρω να φύγουμε, εντάξει;", "εντάξει" μου λέει.

 

Φορτώνομαι τσάντες, μπουφάν, φακέλους κλπ., τα κατεβάζω στο αυτοκίνητο και ανεβαίνω να πάρω τον Ευριπίδη. Βάζω το κλειδί να ανοίξω την πόρτα αλλά το κλειδί δεν γυρίζει στην κλειδαριά.

 

Για να μην πολυλογώ, ο Ευριπίδης είχε φτάσει στο ράφι που βάζαμε μέχρι τότε ένα δεύτερο κλειδί (μετά από αυτό το κρεμάμε σχεδόν από ταβάνι), το πήρε το έβαλε στην κλειδαρία και είχε μάλιστα κλειδώσει δύο φορές. Μου πήρε δέκα δραματικά λεπτά να τον πείσω και να τον καθοδηγήσω να ξεκλειδώσει και να βγάλει το κλειδί για να μπορέσω να μπω στο σπίτι.

[evita79]

Επειδή δεν θέλαμε να μπαινει ο μικρός(που ήταν τότε 2 ετών) στην κρεβατοκάμαρα είχαμε το κλειδί απέξω και κλειδώναμε όποτε βγαίναμε. Ένα βράδυ είμασταν κι οι δυο μέσα με τον άντρα μου και μας κλείδωσε! Στην αρχή πανικοβληθήκαμε μα βρήκαμε ένα παλιό κινητό του άντρα μου στην ντουλάπα και πήραμε την γειτόνισσα. Ο μικρος να τσιρίζει έξω από την πόρτα όλη την ώρα! Χτυπούσε η καημένη την εξώπορτα να της ανοίξει μα είχαμε βάλει τον σύρτη για τη νύχτα!!! Τελικά δεν είχε πει σωστά και κατάφερε να μπει και να μας ξεκλειδώσει... Φανταστείτε να έλειπε η κοπέλα ή να είχε μπεί καλα η ασφάλεια!! Εκεί θα μέναμε με το μωρό να σκούζει....

[Olympia99]

Και εγώ τα ίδια έχω πάθει.

Πριν 3 χρόνια, Χριστούγεννα, στόλιζα το δέντρο και όπως ήμουν αφοσιωμένη δεν πήρα χαμπάρι τον μικρό, με κλείδωσε μέσα στο σαλόνι και πέταξε το κλειδί κάπου στο χωλ.

Πόση ώρα προσπαθούσα να τον πείσω να μου ξεκλειδώσει και αυτός ο κακομοίρης έκλαιγε και μου έλεγε δεν μπορώ.

Ευτυχώς είχα όλα τα τηλεφωνά (σταθερά, κινητά) μαζί μου και πήρα τον άντρα μου, ο οποίος εκείνο τον καιρό δούλευε εδώ κοντά και ήρθε γρήγορα.

Από τότε έχω βγάλει όλα τα κλειδιά από όλες τις πόρτες και τα έχω κρύψει.

[DEL]

Προχθές ήθελα να ψήσω μπριζόλα στο γκρίλ/.ΤΗν βάζω στο φούρνο γυρνάω το κουμπι στο γκρίλ.Μετά από λίγο πάω να την δώ η μπριζολίτσα ήταν ωμή.Κοιτάω το γκρίλ δεν άναβε.Φωνάζω τον άντρα μου και του λέω ότι χάλασε.Το κοιτάζαμε μαζί και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι για να πάρει μπροστά το κακόμοιρο το γκρίλ πρέπει να βάλεις και κάποια θερμοκρασία γιατί από μόνο του δεν κάνει τίποτα...

[Nefelirene]

ναι σωστά, αυτό δεν το γραψα , τώρα το είδα

ευτυχώς η μητέρα μου μέσα στη αφηρημάδα της είναι κ προνοητική ορισμένες φορές κ έχει κρύψει ένα κλειδί της εξωπορτας της κάπου μέσα στη πολυκατοικία.(το οποίο μέσα στο πανικό της, το θυμήθηκε μετά τα 45 πρώτα λεπτά που είμαστε κλειδωμένες έξω) οπότε φωνάξαμε τον γείτονα του αποπάνω ορόφου, βγήκε στο μπαλκόνι του κ του ζητήσαμε να πάει να πάρει το κλειδί, να μπειο στο σπίτι κ να μας ανοίξει...τόσο απλό ήταν....

 

 

Εγώ να δείτε τι έπαθα κορίτσια ,εχτές το βράδυ 23:30 βγήκα να μαζέψω τα ρούχα απο το μπαλκόνι η μικρή υποτίθεται ότι είχε αρχίσει να γλαρώνει στον καναπέ και σκέφτηκα ότι μέχρι να μπώ θα έχει αποκοιμηθεί και θα την πάω στο κρεββάτι της αλλά υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχοΕγώ βγήκα και μάζευα το μπαλκόνι έιναι γωνιακό και η απλώστρα είναι στην άλλη γωνία απο την μπαλκονόπορτα ξαφνικά ακούω το ρολό να καταβαίνει(ηλεκτρικό)λέω δεν μπορεί , εντωμεταξύ όλα τα ρολλά κατεβασμένα και η εξώπορτα κλειδωμένη και το κλείδι επάνω,αρχίζω να τρέχω πανικόβλητη να φωνάζω της μικρής να πατήσει το άλλο κουμπί για να μπω:shock:εκείνη φοβισμένη απο της φωνές μου φεύγει στο δωματίο της ,η μαμά μου απο κάτω με ακούει που φωνάζω βγαίνει στο μπαλκόνι καταλαβαίνει τι έχει γίνει έρχεται με το δεύτερο κλειδί να ανοίξει και δεν μπορεί γιατί το κλειδί είναι πίσω απο την πόρτα :evil:Η μικρή ακούεί την γιαγιά της απο έξω και αρχίζει τις φωνές γιαγία μου πάρε με κτλ.εγώ απο έξω έχω ψοφήσει απο το κρύο.Τελικά μετά απο τρελλες φωνές και παρακάλια η μικρή καταλαβαίνει και πατάει το κουμπί η μπαλκονόπορτα ανοίγει η μικρή φοβισμένη και κλαμμένη πέφτει επάνω μου εγώ προσπαθώ να συνέλθω και θυμάμαι να ανοίξω και στη μάνα μου βέβαια ή ώρα έχει πάει και 24:30:oops:σχεδόν.Η υπόθεση έιναι ότι η μικρή στην αρχή γέλαγε και ακόμα χειρότερα και ό άντρας μου που του το είπα τηλεφωνικά ακόμα κατουρίεται απο τα γέλια μόνο εγώ σήμερα έχω φωνή νταλικίερη και απαίσιο βήχα.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

Εγώ να δείτε τι έπαθα κορίτσια ,εχτές το βράδυ 23:30 βγήκα να μαζέψω τα ρούχα απο το μπαλκόνι η μικρή υποτίθεται ότι είχε αρχίσει να γλαρώνει στον καναπέ και σκέφτηκα ότι μέχρι να μπώ θα έχει αποκοιμηθεί και θα την πάω στο κρεββάτι της αλλά υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχοΕγώ βγήκα και μάζευα το μπαλκόνι έιναι γωνιακό και η απλώστρα είναι στην άλλη γωνία απο την μπαλκονόπορτα ξαφνικά ακούω το ρολό να καταβαίνει(ηλεκτρικό)λέω δεν μπορεί , εντωμεταξύ όλα τα ρολλά κατεβασμένα και η εξώπορτα κλειδωμένη και το κλείδι επάνω,αρχίζω να τρέχω πανικόβλητη να φωνάζω της μικρής να πατήσει το άλλο κουμπί για να μπω:shock:εκείνη φοβισμένη απο της φωνές μου φεύγει στο δωματίο της ,η μαμά μου απο κάτω με ακούει που φωνάζω βγαίνει στο μπαλκόνι καταλαβαίνει τι έχει γίνει έρχεται με το δεύτερο κλειδί να ανοίξει και δεν μπορεί γιατί το κλειδί είναι πίσω απο την πόρτα :evil:Η μικρή ακούεί την γιαγιά της απο έξω και αρχίζει τις φωνές γιαγία μου πάρε με κτλ.εγώ απο έξω έχω ψοφήσει απο το κρύο.Τελικά μετά απο τρελλες φωνές και παρακάλια η μικρή καταλαβαίνει και πατάει το κουμπί η μπαλκονόπορτα ανοίγει η μικρή φοβισμένη και κλαμμένη πέφτει επάνω μου εγώ προσπαθώ να συνέλθω και θυμάμαι να ανοίξω και στη μάνα μου βέβαια ή ώρα έχει πάει και 24:30:oops:σχεδόν.Η υπόθεση έιναι ότι η μικρή στην αρχή γέλαγε και ακόμα χειρότερα και ό άντρας μου που του το είπα τηλεφωνικά ακόμα κατουρίεται απο τα γέλια μόνο εγώ σήμερα έχω φωνή νταλικίερη και απαίσιο βήχα.

 

 

 

χα χα χα μπραβο νεφελη...:razz:

σου στελνουμε καραμελες για το λαιμο με αγαπη...

χαρας το κουραγιο σου κακομοιρα μου πως δεν πηδηξες απο κανενα μπαλκονι απο την τρελα της στιγμης.

παλι καλα που πατησε το κουμπι η μικρη.

[Nefelirene]

χα χα χα μπραβο νεφελη...:razz:

σου στελνουμε καραμελες για το λαιμο με αγαπη...

χαρας το κουραγιο σου κακομοιρα μου πως δεν πηδηξες απο κανενα μπαλκονι απο την τρελα της στιγμης.

παλι καλα που πατησε το κουμπι η μικρη.

 

 

Από τον 4ο ρε Φωτεινή πως να πηδήξω???Βέβαια η έσχατη λύση θα ήταν να μπώ απο το παραθυράκι του κλιμακοστασίου αφού θα είχε φέρει σκάλα η μαμά μου για να πατήσω γιατί είναι ψηλά.Ο άλλος πάλι με πήρε τηλ.και γέλαγε έιναι δυνατόν μου λεεί να σε κλείσει απέξω παιδάκι 2χρονών:evil: Τι του λες τώρα

[katerinak]

επισης οταν βραζουμε αυγο πρεπει να το κοιταμε κιολας,μηπως καει το τσοφλι!