ΣΠΑΣΜΟΙ Πυρετικοί ή μη πυρετικοί σπασμοί (15 μηνών)

[Νατάσα Χανιά]

Εμένα πάντως η μικρή μου είναι χάλια απο έντονο βήχα τις τελευταίες δυο μέρες και κάνει και εμετούς.... φτου και απο την αρχή πάλι... που θα παει θα της περάσει.... φαντάζομαι σε κάνα δυο μέρες.....

Ρε συ Μαργαρίτα γιατί του έδωσε αντιβίωση ο γιατρός του άκουσε ακροαστικά ή έκανε πυρετό;; Εντύποση μου έκανε που είπες ότι του έδωσε αντιβίωση για τον βήχα.... του πέρασε ο βήχας;;;; Φιλιά...

[rit@]

καλημέρα σε όλους χθες δεν τα κατάφερα καθόλου να μπω να δω τα νέα σας και τώρα στα κλεφτά μπήκα άσε που έχει και παλιόκαιρο και ίσως κάνει διακοπή. Αντιβίωση του έδωσε αφού τον ξαναπήγα δεύτερη φορά μετά από μια εβδομάδα που δεν μπορούσε να κοιμηθεί από τον βήχα και δεν τον άκουσε καθαρό αλλά ήταν πολύ καταποντισμένος αφού εγώ τον άκουγα και αρρώσταινα φαντάσου χάλι. απλά δεν ξέρω από τι προήλθε, τώρα είναι καλά αλλά νυστάζει πολύ εύκολα ενώ κοιμάται πολύ να φανταστείς αν αργήσω λίγο να τον σχολάσω γύρω στις 2 δηλ κοιμάται στην καρέκλα στον παιδικό ακουμπισμένος στο τραπέζι. στεσολίντ του έδωσαν τον ιούνιο και μάλιστα διπλή δόση στο νοσοκομείο αλλά είναι καιρός δεν είναι αυτό. φωβάμαι μήπως έχει να κάνει με το ντεπακίν που παίρνει κάθε μέρα πρωί βράδυ είναι αντισπασμωδικό και η γιατρός που μας παρακολουθεί είναι στα γιάννενα στο νοσοκομείο και δεν την βρίσκω και πραγματικά ανησυχώ θα κάνω αναλύσεις εδώ και μετά θα πρέπει να πάω εκεί. Δεν βαριέμαι βρε παιδιά αλλά είναι μεγάλη ταλαιπωρία και πολλά έξοδα άσε που βρέχει και συνέχεια και που θα οδηγώ μόνη μου με το παιδί τόσο δρόμο. πίκρα. Το χειρότερο είναι ότι κάθε φορά που παρατηρώ ότι έχει αυτή την αδυναμία μετά από λίγο αρρωσταίνει και αν κάνει και πυρετό την βάψαμε. Γιαυτό ανακουφίστηκα και εγώ με την αντιβίωση αλλά τώρα τί κάνουμε? Εσείς έχετε κάποιο προμήνυμα όταν έρχεται το κακό? εγώ πάντως το αντιλαμβάνομαι. σας κούρασα ε? δεν έχουν τελειωμό οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί μου, σας ευχαριστώ που με ανέχεστε φιλιά

[xara_2]

......Εσείς έχετε κάποιο προμήνυμα όταν έρχεται το κακό? εγώ πάντως το αντιλαμβάνομαι. σας κούρασα ε? δεν έχουν τελειωμό οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί μου, σας ευχαριστώ που με ανέχεστε φιλιά

 

εγώ για προμήνυμα δεν μπορώ να μιλήσω γιατί στο ένα επεισόδιο ήμουν απροετοίμαστη (δεν ήξερα από που μου ήρθε) και στο δεύτερο δεν το κατάλαβα καθόλου

 

Θέλω, όμως να σου πω Μαργαρίτα μου ότι η σκέψη μου είναι μαζί σου (κι ας μη σε γνωρίζω προσωπικά) και εύχομαι ολόψυχα να έχετε έναν ΗΡΕΜΟ χειμώνα

Το ίδιο φυσικά ισχύει για όλα τα παιδάκια....

Φιλιά

[Νατάσα Χανιά]

Γειά σας κορίτσια..... Εγώ πέρασα μια πολύ άσχημη μέρα απο εχτές το μεσημέρι αφού έγινε αυτό που φοβόμουν τόσο καιρό και έτρεμα μην συμβεί.... ναι το αγοράκι μου έκανε το 15 ή 16 δεν θυμάμε πια, επεισόδιο του και το χειρότερο ήταν το έκανε στο σχολείο βέβαια οι δασκάλες του και οι δυο καιο ευχαριστώ το Θεό για αυτό έκαναν αυτό που θα έκανα και εγώ και το αντιμετόπησαν πάρα πολύ καλά και σωστά.... το ασχημο ήταν ότι ανυσίχισαν μετά το stesolid γιατί το παιδί ήταν λιθαργηκό (που να ξέρουν οι καημένες ότι το παιδάκι μου γίνετε φυτό μετα την χορήγηση του) και καλέσαν ασθενοφόρο και το πήγαν στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Χανίων. Φανταστήτε εμένα σαν την τρελή να τράχω να πάω στο σχολείο (γιατί είχα κατέβει στα Χανιά για δουλειές) και όταν φτάνω εκεί να μην προλαβαίνω το ασθενοφόρο και να τρέχω απο πίσω του σαν την τρελή.... ΦΡΙΚΗ.... Τελικά έφτασα πρώτη στο νοσοκομείο και περίμενα να πάρω το παιδάκι μου αγκαλιά. Το άσχημο ήταν ότι όταν έφτασα στο σχολείο το μόνο που πρόλαβα να ρωτήσω ήταν αν είχε κάνει πυρετό... αυτό που με απασχολούσε ήταν μην τυχόν και δεν είχε πυρετό... η απάντηση ήταν ότι τους φάνικε δροσερός....και βέβαια τα έπεξα και άρχησα να κάνω τις χειρότερες σκέψεις στο μιαλό μου ( για επιλιπτικούς σπασμούς και όχι για πυρετικούς) οπότε όταν πήρα το παιδάκι μου αγκαλιά και διαπίστωσα ότι ψηνετε στον πυρετό όλοι με περάσαν για τρελή αφου χοροπήδαγα και φώναζα στον άντρα μου ότι έχει πυρετό.... δεν νομίζω να έχει χαρεί άλλη μάνα τόσο πολύ όταν διαπιστωσε ότι το παιδί της έχει πυρετό. Τελικά του κάνανε όλες τις εξετάσεις και μου ζήτησαν να του κάνω εισαγωγή.... βέβαια δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει κάτι τέτοιο και υπέγραψα να τον πάρω. Ψήθικε όλο το βράδυ και τον ξαναπήγα στο γιατρό σήμερα κάναμε και στρεπ τεστ και βγήκε καθαρό.... τώρα είμαστε στην πρίζα και απο πάνω του φυσικά....

Αχ κορίτσια δεν ξέρετε πόσο καλό μου κάνει που μπορώ να μοιράζομαι αυτές τις δίσκολες εμπειρίες μου μαζί σας που πα΄νω κάτω περνατε και εσείς τις ίδιες αγωνίες....

[Νατάσα Χανιά]

Όσο για αυτό που ρωτάς αν έχω κάποιο σημάδι σου απαντώ ότι όχι δεν έχω μόνο που είναι κάπως πεσμένος πριν απο κάποια ίωση και λίγο ανόρεκτος αλλά δεν συμβαίνει πάντα να είναι και άρρωστος... ας πούμε στο χθεσινό είχε φάει και το φαί που του είχα βάλει και στο διάλλειμα είχε λυσάξει στο παιχνίδι απο ότι μου είπαν στο σχολείο οι δασκάλες του... οπότε δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για τίποτα...

 

Πάντωε για αυτό που νιώθω πολύ άσχημα τελικά είναι για το κοριτσάκι μου που έγινε μάρτυρας (μαζί βέβαια με όλα τα άλλα παιδάκια του νηπιαγωγείου) αυτού του γεγονότος και ανυσιχώ πολύ για την οριμότητα που παρουσιαζει σε κάπιες φάσεις... για παράδειγμα προσπαθούσε να καθησιχάσει τις δασκάλες λέγοντας τους "μην ανησιχείτε ο Γιάννης το έχει ξαναπάθει και θα του περάσει δεν είναι τίποτα" .... αλλά και το αγοράκι μου λίγο πριν πέσει ζήταγε να πάει κοντά της.. δεν ξέρω αλλά νιώθω πολλές τύψεις και για τα δυο μου παιδιά... σας ζάλησα όμως ... τα λέμε φιλιά... ελπίζω εσείς να έχετε ένα ήσηχο Σ/Κ

[Νατάσα Χανιά]

Καλά ξαναδιαβάζοντας τα διαπίστωσα ότι έχω κάνει κάτι ορθογραφικά λάθη ...... κρατάτε ομπρέλα.....

[rit@]

Χαρά μου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και εγώ σας σκέφτομαι πολύ και τώρα μόλις διάβασα τα της Νατάσας και κρατιέμαι να μην κλάψω γιατί είμαι στη δουλειά. Και παρακαλούσα πάντα να μην διαβάσω ποτέ ξανά κάτι τέτοιο, πολύ στεναχωρήθηκα μα πάρα πολύ Νατάσα θα σου στείλω με πμ το κινητό μου να μου στείλεις με μήνυμα το δικό σου και στη Χαρά το ίδιο μην περιμένουμε τον Η/Υ σε τέτοιες στιγμές μπορεί να βοηθηθούμε πολύ δηλαδή σίγουρα τι μπορεί? Λέω με μήνυμα γιατί έχω πολύ δουλειά και τώρα κλεφτά μπήκα. Αχ Νατάσα μου μακάρι να μην σας ξανασυμβεί δώσε και στο σχολείο ένα θερμόμετρο που το ακουμπάς μόνο στο κούτελο και δείχνει αμέσως αν έχει πυρετό μου το σύστησε η joan αν είδες και το έχω παραγγείλει και εγώ. θα σου στήλω την διεύθυνση. φιλιά καλό Σ/Κ πραγματικά δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι στη θέση σου νοιώθω όμως σαν να ήμουν πιστεψέ το.

[Νατάσα Χανιά]

Να 'σαι καλά κοριτσάκι.... θα τα πούμε

[xara_2]

Καλημέρα

 

Μόλις ήρθα στη δουλειά και είπα να δω τι γίνετε στο forum και μετά να αρχίσω και έχω συγκλονιστεί..........

 

Νατάσσα λυπάμαι πολύ ........ δεν ξέρω τι άλλο να σου πω...........

Η σκέψη μου είναι μαζί σου

Εύχομαι ολόψυχα να είναι το τελευταίο επεισόδιο (δεν ξέρω τι άλλο να πω)

προσπαθούσε να καθησιχάσει τις δασκάλες λέγοντας τους "μην ανησιχείτε ο Γιάννης το έχει ξαναπάθει και θα του περάσει δεν είναι τίποτα" .... αλλά και το αγοράκι μου λίγο πριν πέσει ζήταγε να πάει κοντά της..

Έχω μείνει άφωνη με τη μικρή σου.........

Το γιαβράκη βοήθεια από την αδερφή του ζητούσε (με τον τρόπο του)

δεν ξέρω αλλά νιώθω πολλές τύψεις και για τα δυο μου παιδιά...

Δεν νομίζω ότι είναι κάτι που θα μπορούσες να κάνεις και δεν έχεις κάνει. Γ' αυτό μην έχεις τύψεις... Άλλωστε έχεις και δύο παιδάκια που σε χρειάζονται....

[rit@]

Κοριτσάρες πήρα τα πμ σας δεν έχω χρόνο τώρα θα τα πούμε αύριο,φιλιά.

[Νατάσα Χανιά]

Καλημέρα

 

Μόλις ήρθα στη δουλειά και είπα να δω τι γίνετε στο forum και μετά να αρχίσω και έχω συγκλονιστεί..........

 

Νατάσσα λυπάμαι πολύ ........ δεν ξέρω τι άλλο να σου πω...........

Η σκέψη μου είναι μαζί σου

Εύχομαι ολόψυχα να είναι το τελευταίο επεισόδιο (δεν ξέρω τι άλλο να πω)

προσπαθούσε να καθησιχάσει τις δασκάλες λέγοντας τους "μην ανησιχείτε ο Γιάννης το έχει ξαναπάθει και θα του περάσει δεν είναι τίποτα" .... αλλά και το αγοράκι μου λίγο πριν πέσει ζήταγε να πάει κοντά της..

Έχω μείνει άφωνη με τη μικρή σου.........

Το γιαβράκη βοήθεια από την αδερφή του ζητούσε (με τον τρόπο του)

δεν ξέρω αλλά νιώθω πολλές τύψεις και για τα δυο μου παιδιά...

Δεν νομίζω ότι είναι κάτι που θα μπορούσες να κάνεις και δεν έχεις κάνει. Γ' αυτό μην έχεις τύψεις... Άλλωστε έχεις και δύο παιδάκια που σε χρειάζονται....

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια....

Η αλήθεια είναι ότι έχω ηρεμήσει απο το πρώτο σοκ και σκεύτομαι μόνο τα θετικά απο την δοκιμασία αυτή και αυτά είναι ότι οι δασκάλες και γενικά το σχολείο το αντιμετοπίσανε πάρα πολύ καλά και ότι το παιδάκι δεν έπαθε τίποτα.... Βέβαια δεν παύω να έχω τις ανυσηχίες μου για το όταν ξανασυμβεί τι θα γίνει (όχι απο θέμα αντιμετόπησης αλλά απο το που θα είναι αν και όταν ξανασυμβεί). Γιατί αυτή την φορά ήταν μπρόστα στη δασκάλα του και το έπιασε αμέσως αλλά αν ήταν στο διάλειμα και ήταν πουθενα σκαρφαλομένος;;;; γιατι είναι ένα κατα τα άλλα φυσιολογικότατο παιδί που κάνει του κόσμου τις ζαβολιές....

Οσο για αυτό που λές ότι ζητούσε βοήθεια απο την αδερφή του με τον τρόπο του έχεις δίκιο... έτσι ακριβώς είναι... και βέβαια (δεν θυμάμε αν το έχω ξανααναφέρει δεν θυμάτε τίποτα....

Αυτά προς το παρών και πάλυ σε ευχαριστώ πολύ.... φιλιά στα παιδάκια σου...

[rit@]

γειά σας τι κάνετε? Νατάσα τι κάνει ο μικρός ούτε το όνομά του δεν θυμάμαι η άτιμη. Τελικά γιατί ανέβασε ξαφνικά πυρετό? κάποια ίωση? πήγατε στον γιατρό? πάντως εμείς μακριά φτου φτού.... πάντα κάνουμε εισαγωγή στο νοσοκομείο και μετά εγκεφαλογράφημα στα γιάννενα για να βλέπουν μην τυχόν υπάρξει πρόβλημα κτλ. . . . διαφορετική αντιμετώπιση εντελώς αλλά είμαστε και άλλη περίπτωση άρα.... τουλάχιστον από ότι θυμάμαι πλησιάζεται στην ηλικία σταθμό για τα παιδιά μας τα 6 χρόνια και είμαι σίγουρη ότι μετά θα ησυχάσετε μια και καλή και για πάντα. αλήθεια τη δόση στεσολίντ κάνεις εμένα μου είπαν 7,5μλ αλλά υπάρχει μόνο τον 10μλ και έχω αυτό. υπάρχει και μεγαλύτερο? ποπό θα χαζέψουν τα καημενούλια με τόσο φάρμακο. μα δεν το χωνεύω βρε Νατάσα την μία στιγμή είναι καλά και την άλλη κάνει σπασμούς? εμένα τουλάχιστον ζαβλακώνεται πρώτα απ τον πυρετό και το βλέπω όπως σας είπα όταν έρχεται. τι να πω ότι θέλει ο Θεός ας ελπίσουμε το καλύτερο για όλα τα παιδάκια. φιλιά

[Νατάσα Χανιά]

Γειά σας και απο εμένα!!!! Ο μικρός είναι μια χαρά δόξα το Θεό και το ξεπεράσαμε και αυτό... ίωση ήτανε τελικά αυτή που λέγανε και στις ειδήσεις με τον όχι πολύ υψηλό πυρετό και που θα κράταγε (και κράτησε) μόνο ένα εικοσιτετράωρο... και φυσικά κ'ολησε και η μικρή μου και το περάσανε μαζί τα μαναράκια μου... και εγώ φάντάζεσε μες στην τρέλα.... τέλος καλό όλα καλά.... Εμένα Μαργαρίτα μου ο μικρός δεν εμφανίζει κάτι εκτός απο τη ζαβλακομάρα του πυρετού και συνήθως κάνει εισαγωγικούς σπασμούς ξέρεις στα πρώτα δέκατα... και είναι δύσκολο να το καταλάβει κάποιος... να σου πω την αλήθεια μόνο εγώ καταλαβαίνω εγκαίρως ότι έχει δέκατα απο εμπειρία πια όχι τίποτα άλλο.... έτσι και αυτή τη φορά τους φάνικε δροσερός και μάλλον νομίσανε ότι και να ήταν λίγο ζεστούλης θα ήτανε απο το διάλειμα.... λογικό έτσι δεν είναι;;;;; τέλος πάντων εγώ το stezolid που έχω θαρρώ είναι ακόμα μικρότερο απο αυτό που λες εσύ νομίζω είναι 5αρι και δεν μου το αλλάζει ο νευρολόγος... τέλος πάντων τα Χριστούγεννα που έχω σκοπό να ανέβω Αθήνα θα κάνω και μια βόλτα απο το Γιουρούκο μη χαθούμε κι' όλας ......χα...χα...!!!

 

Φιλάκια

[xara_2]

Καλησπέρα κοριτσάρες

Τα νέα σας ?????

Μπόρα ήταν και πέρασε κι αυτή Νατάσα μου

 

Και ο δικός μου την δεύτερη φορά εισαγωγικούς σπασμούς έκανε (δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι είχε πυρετό) γιʼ αυτό και αγχώνομαι όταν τον αφήνω με άλλα άτομα.

 

Τώρα έχω μεγάλο θέμα με τον μικρό που άρχισε πάλι να μαυρίζει στο κλάμα και να λιποθυμάει (και το άσχημο είναι ότι τις περισσότερες φορές το κάνει κατά βούληση ενώ ένα διάστημα του το είχα ελαττώσει )

Οι γιαγιάδες πανικοβάλλονται και τρέχουν και αυτός που το πήρε χαμπάρι το κάνει όποτε θέλει να περάσει το δικό του.

 

[Νατάσα Χανιά]

Καλησπέρα κοριτσάρες

Τα νέα σας ?????

Μπόρα ήταν και πέρασε κι αυτή Νατάσα μου

 

Και ο δικός μου την δεύτερη φορά εισαγωγικούς σπασμούς έκανε (δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι είχε πυρετό) γιʼ αυτό και αγχώνομαι όταν τον αφήνω με άλλα άτομα.

 

Τώρα έχω μεγάλο θέμα με τον μικρό που άρχισε πάλι να μαυρίζει στο κλάμα και να λιποθυμάει (και το άσχημο είναι ότι τις περισσότερες φορές το κάνει κατά βούληση ενώ ένα διάστημα του το είχα ελαττώσει )

Οι γιαγιάδες πανικοβάλλονται και τρέχουν και αυτός που το πήρε χαμπάρι το κάνει όποτε θέλει να περάσει το δικό του.

 

Ωραία !!!!!! Δεν σου φτάνανε όλα τα άλλα αυτό σου έλειπε και εσένα!!!! Δεν ξέρω ίσως αν συμβουλευόσουν ένα παιδοψυχολόγο να κατάφερνες να του το κόψεις.... λέμε τώρα.... υπομονή!!!!!

[xara_2]

Δεν ξέρω ίσως αν συμβουλευόσουν ένα παιδοψυχολόγο να κατάφερνες να του το κόψεις.... λέμε τώρα.... υπομονή!!!!!

 

Λοιπόν η αλήθεια είναι ότι δεν έχω επισκεφτεί παιδοψυχολόγο αλλά έχω διαβάσει αρκετά γύρω από το θέμα.

Το να μαυρίζει στο κλάμα το κάνει από την ημέρα που γεννήθηκε (άλλο ένα «καλό» που κληρονόμησε από μένα) να φανταστείτε όταν τον έκανα μπάνιο σε όλη τη διάρκεια αυτός ήταν μελανιασμένος στο κλάμα και εγώ πανικόβλητη προσπαθούσα να κάνω όσο πιο γρήγορα μπορούσα (καθότι ήμουν ψαρομένη η νέα μαμά). Επίσης, αν φτερνιζόσουν κοντά του μια από τα ίδια αλλά τότε μόνο μαύριζε και μετά από λίγο έβγαζε φωνή και ήταν πολύ μικρός για να πεις ότι το έκανε ηθελημένα.

Μετά από λίγο καιρό καθώς μεγάλωνε άρχισα να διαπιστώνω ότι τις περισσότερες φορές το έκανε κατά βούληση για να περάσει το δικό του. Την πρώτη φορά που λιποθύμησε τα είδα όλα (είχαν προηγηθεί και τα δύο επεισόδια των σπασμών οπότε όπως καταλαβαίνετε……) πήρα τηλέφωνο το γιατρό πανικόβλητη και μου ξεκαθάρισε ότι το ένα είναι ανεξάρτητο από το άλλο και δεν υπάρχει πρόβλημα είναι κάτι που κάνει ο ίδιος στον εαυτό του !!!!!!!!

Η λύση να μην καταλάβει ότι με πιάνει πανικός και το εκμεταλλεύεται …….. όταν το κάνει μου είπε ο γιατρός πρέπει να τον παρακολουθείς από απόσταση αλλά όταν συνέρχεται δεν πρέπει να σε βρίσκει δίπλα του (γιατί ο κάθε ηθοποιός θέλει κοινό για να δώσει παράσταση!!!!!!!!!!!!). Έκανα την καρδιά μου πέτρα το επέβαλα και στη μάνα μου που τον κρατάει όταν είμαι στη δουλειά και τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά. Σταμάτησε να το κάνει (το έκανε μόνο στις περιπτώσεις που έπεφτε και χτυπούσε πολύ)…….. τελευταία φορά που το παρουσίασε ήταν πριν 2 εβδομάδες και από τότε το πήρε πάλι σύστημα και το επαναλαμβάνει όποτε τον βολεύει (αν θέλει ένα παιχνίδι και το έχει η μικρή και δεν του το δίνει, αν δεν θέλει να πάει σχολείο κτλ, κτλ)

Πρέπει να κάνω λοιπόν πάλι την καρδιά μου πέτρα και να τον αφήνω μόνο του

 

Πάλι σας έπρηξα ………sorry

[rit@]

Τι λες βρε Χαρά είσαι καλά? Δεν έχεις καταλάβει ότι άλλο που δεν θέλουμε? Εγώ προσωπικά κρά κάνω να διαβάζω αναλυτικά τι αντιμετωπίζει η κάθε μια σας μπας και συμβεί κάτι παρόμοιο και σε γνωστό μου και μπορέσω να βοηθήσω, ή αν ξέρω ήδη κάτι να βοηθήσω εσάς και στην τελική κουβέντα κάνουμε αμα βαριόμαστε δεν απαντάμε. Εμένα εδώ στη δουλειά όποιος έχει πρόβλημα με το παιδί του με ρωτάει και τους συμβουλεύω και απ ότι μου λένε πέφτω πάντα μέσα. Και αν δεν ξέρω ψάχνω και μαθαίνω. Τώρα για αυτό το φαινόμενο δεν ξέρω ακριβώς να σου πώ όμως τι έχω περάσει εγώ η ίδια. Εγώ έχω αναιμία μια παράξενη δεν μπορώ ούτε να την ονομάσω πάντως έχω πάντα πολύ χαμηλό αιματοκρίτη και αν δεν το προσέξω βάζω και αίμα. Ευτυχώς μέχρι τώρα μόνο μία φορά που αρρώστησα και στις εγκυμοσύνες έβαλα. Οταν ήμουνα περίπου 16χρ ξαφνικά ξεκίνησα να λιποθυμάω. Μετά από ένα σωρό εξετάσεις που δεν βρήκαν τίποτα άλλο μάλλον ήταν από την αναιμία. Θέλω όμως να σου πω τώρα που καταλαβαίνω πως ήταν από την κούραση και την αδυναμία πχ ορθοστασία, δίαιτα, κ.α. Ομως τότε το είχα πάρει από φόβο και κάθε φορά που αγχωνόμουν παρτη κάτω την δικιά σου. Μετά από πολλές επισκέψεις σε έναν πολύ καλό γιατρό με έμαθε να ζω με αυτό και να μην φοβάμαι-ντρέπομαι γιατί ήμουνα νεαρή και όταν το πάθαινα άκουγα διάφορα όπως ότι έχω πάρει κάτι ή ότι έχω πιεί γιατί το πάθαινα και στην βόλτα μου σε κάνα μπαράκι κ.α. Ετσι ακόμα και αν δεν ήταν να λιποθυμήσω εγώ έπεφτα ξερή. Η λύση ήταν πολύ απλή και ακόμα και τώρα όταν νιώσω κάπως πρέπει αμέσως να καθίσω και αν είναι δυνατόν να ξαπλώσω. Από τότε που το κατάλαβα και το δέχτηκα δεν έχω ξαναπέσει. Δεν έχει σχέση με τον μικρό σου απλά θέλω να πω πως η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο. Τώρα τα συμπεράσματα δικά σας, φιλιά και κουράγιο όλα διορθώνονται.

[xara_2]

Καλημέρα Μαργαρίτα

 

Όπως έγραψα και παραπάνω το ίδιο έκανα κι εγώ (τι έχει τραβήξει και αυτή η μάνα μου μαζί μου!!!!!!!). Η μόνη διαφορά ήταν ότι εγώ δεν μαύριζα απλά έβαζα τα χέρια μου στο στέρνο μου και λιποθυμούσα. Για να καταλάβεις εγώ το έκανα κάθε φορά που έφευγε η μαμά μου και με άφηνε στη γιαγιά ( η μητέρα μου δεν δούλευε και οι φορές που μας άφηνε ήταν λίγες οπότε είχα πολύ κόλλημα μαζί της). Όταν ήμουν κοντά στα 4 και το ξαναέκανα μια μέρα έφαγα ένα γερό χέρι ξύλο από τον πατέρα μου (η μία και μοναδική που με χτύπησε) και δεν το ξαναέκανα ποτέ.

Εννοείται φυσικά ότι δεν υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσω την ίδια μέθοδο και στο παιδί μου.

Τότε ήταν το ξύλο τώρα η ¨αδιαφορία¨ μου

[Νατάσα Χανιά]

Να τελικά Χαρά θα συμφωνήσω μαζί σου!!!! Μάλλον η μόνη λύση θα είναι η αδιαφορία... και απο την στιγμή που έχει λειτουργήσει και στο παρελθόν πρέπει να το ξαναεφαρμόσεις και μάλιστα σύντομα

[rit@]

Δεν ξέρω βρε κορίτσια εγώ είμαι πολύ του διαλόγου. Το παλεύω πολύ αν και δεν πιάνει πάντα αλλά το βρίσκω πιο σωστό. Πάντως η μάνα σίγουρα ξέρει καλύτερα τι ακριβώς και πως πρέπει να αντιμετωπίσει το παιδί της. Τι να πω καλή δύναμη γιατί σίγουρα είναι δύσκολο να βλέπεις το παιδί σου έτσι. Φαντάζομαι τον Σπυράκη μου να λυποθημάει και μόνο στην ιδέα μου κόπηκαν τα πόδια πω πω. Πάντως εγώ το έχω γενικά αυτό το κακό. Κάθε φορά που ακούω κάτι βάζω τον εαυτό μου σε αυτή τη θέση πχ ακούω ειδήσεις ότι κάτι έγινε ατύχημα πχ σε παιδικό ή κακοποιήσεις κ.α. ε σε όλα βάζω τον εαυτό μου και κλαίω και στεναχωριέμαι τόσο που ώρες ώρες πιστεύω πως έχουν συμβεί σε μένα όλα αυτά τα τραγικά που ακούω. Λες και δεν μου φτάνουν τα δικά μου τι κακό και αυτό. Το παθαίνεται και εσείς ή μήπως έχω πάρει τον κατήφορο?

[Νατάσα Χανιά]

Η αλήθεια είναι Μαργαρίτα μου ότι το παθαίνω και εγώ ...και στο παρελθόν περισότερο απο ότι τώρα τελευταία κα διαπιστώνω κα΄θε φορά ότι μου κάνει πάρα πολύ κακό και χάνω και τον ύπνο μου γι' αυτό και το παλεύω πολύ τελευταία και μπορώ να πω ότι καταφέρνω να αποστασιοποιούμε και τελικά περνάω καλλήτερα... προσπαθησε το και εσύ γιατί σου κάνει πολύ κακό.... φιλάκια...

[xara_2]

Η αλήθεια είναι Μαργαρίτα μου ότι το παθαίνω και εγώ ...και στο παρελθόν περισότερο απο ότι τώρα τελευταία κα διαπιστώνω κα΄θε φορά ότι μου κάνει πάρα πολύ κακό και χάνω και τον ύπνο μου γι' αυτό και το παλεύω πολύ τελευταία και μπορώ να πω ότι καταφέρνω να αποστασιοποιούμε και τελικά περνάω καλλήτερα... προσπαθησε το και εσύ γιατί σου κάνει πολύ κακό.... φιλάκια...

 

θα συμφωνήσω κι εγώ με τη Νατάσα αρκετά έχω ήδη στο κεφάλι μου!!!!

Άσε που τελευταία με τα dvd έχουμε κόψει και τις ειδήσεις και μια χαρά περνάμε στον κόσμο μας

[Νατάσα Χανιά]

Η αλήθεια είναι Μαργαρίτα μου ότι το παθαίνω και εγώ ...και στο παρελθόν περισότερο απο ότι τώρα τελευταία κα διαπιστώνω κα΄θε φορά ότι μου κάνει πάρα πολύ κακό και χάνω και τον ύπνο μου γι' αυτό και το παλεύω πολύ τελευταία και μπορώ να πω ότι καταφέρνω να αποστασιοποιούμε και τελικά περνάω καλλήτερα... προσπαθησε το και εσύ γιατί σου κάνει πολύ κακό.... φιλάκια...

 

θα συμφωνήσω κι εγώ με τη Νατάσα αρκετά έχω ήδη στο κεφάλι μου!!!!

Άσε που τελευταία με τα dvd έχουμε κόψει και τις ειδήσεις και μια χαρά περνάμε στον κόσμο μας

 

Έτσι μακριά απο ειδήσεις, κάτι καταθκιπτικές δημοσιογραφικές εκπομπές μη σου πω και απο τις κουτσομπολίστικες, μόνο τα ευχάριστα σήριαλ πχ Ευτιχισμένοι μαζί λατρεμένοι μου γείτονες κα

[rit@]

baryann έγραψε:

Θυμήθηκα εκείνο το βράδυ που γύριζα απ τον παιδίατρο με τον μικρό σε τάση πυρετου και όπως οδηγούσα γυρίζω το κεφάλι μου να δω γιατί δεν ακούγεται και τον βλέπω στο καθισματάκι σε ημίνεκρη φάση και να βγάζει κάτι ήχους σαν να ξεψυχάει. Τι δραματική στιγμή, την θυμάμαι και κλαίω ακόμα.

Εννοείται κατ ευθείαν στο Νοσ. Παιδων με την απορία αν θα προλάβω να σώσω το παιδί μου. Διάγνωση: Πυρετικοί σπασμοί. Ένα φαινόμενο πολύ σύνηθες όπως με ενημέρωσαν οι γιατροί. Ένα στα 5 παιδιά το παθαίνει, κυριώς αγόρια μέχρι τα 6. Αν δεν το πάθουν μέχρι τα 3 σπάνια εμφανίζεται μετά. Συνοδεύεται πάντα απο καποια ίωση. Γιατρός δεν είμαι, ότι μου είπαν και διάβασα μεταφέρω.

Απο κεινο το βράδυ έκανε αλλους 2 πυρετικούς σπασμούς σε διάστημα ακριβώς 30 ημερών ο ένας απο τον άλλον.

Πολύ σοκαριστικό το θέαμα. Πάντως μην ξεχνάτε να ενημερώνεται τους φίλους σας για να είναι γνώστες. Εγώ δεν είχα ιδέα.

 

γειά σου Βαρβάρα διάβασα τις δημοσιεύσεις σου μετέφερα εδώ το μυν. σου για να το δουν και οι κοπέλες που παλεύουν σαν και εμένα με αυτό το φαινόμενο. Βλέπεις είναι πολύ πιο σύνθετο ειδικά όταν δεν μπορεί κανείς να μας διαβεβαιώσει ότι είναι πυρετικοί ήτε λόγω συχνότητας ήτε λόγω διάρκειας ή δεν ξέρω και εγώ τι. Εύχομαι το καλύτερο για το παιδάκι σου φιλιά. Επίσης είχα αρχίσει να ανησυχώ γιατί και εμένα μου είπαν ότι είναι συνηθισμένο φαινόμενο και στα γιάννενα στο νοσοκ. συναντώ αρκετά περιστατικά εδώ στο φόρουμ πολύ λίγα άτομα έχουν αυτή την δυσάρεστη εμπειρία και δεν υπάρχει καθόλου ενημέρωση όπως είπες και εσύ.

[rit@]

ε κοπελιές τι γίνατε? είναι καλή αυτή η ησυχία που επικρατεί? εγώ τρέχω πάντως σήμερα έκανα εμβόλιο στον μικρό ευτυχώς πρόλαβα γιατί αρχίσανε πάλι να βήχουνε και τα δύο. κατά τα άλλα

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=10889&highlight=

ανησυχώ για τον Σπύρο και έχω και πολλές ωραίες στιγμές με τον Αλέξανδρο

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=10981&highlight= από όλα έχει ο μπαξές. Εσάς πως τα πάνε τα μικρά σας μεταξύ τους? Εμείς είμαστε σε δύσκολη φάση γιατί τώρα καταλαβαίνει ο Σπύρος ότι και ο Αλέξανδρος χρειάζεται την προσοχή μας και δεν του αρέσει καθόλου. Κάθε απόγευμα είναι τιμωρία επειδή τον σπρώχνει τον κλωτσάει χθες παραλίγο να του ανοίξει το κεφάλι με ένα ξύλινο επιτραπέζιο ρολόι. Βαρέθηκα να τον ακούω να μου φωνάζει δεν θα το ξανακάνω θα είμαι καλός και μετά από λίγο πάλι τα ίδια. Βέβαια παίρνει θάρρος επειδή ο Αλέξανδρος ότι και να του κάνει γελάει ακόμα και όταν πονάει χτυπάει το κεφάλι του και μόνος του και βάζει τα γέλια έτσι ο Σπύρος δεν με παίρνει στα σοβαρά και ας φωνάζω.