ΣΠΑΣΜΟΙ Πυρετικοί ή μη πυρετικοί σπασμοί (15 μηνών)

[rit@]

τα δικά μας τα νέα είναι ότι αυξήσαμε σήμερα την δόση του φαρμάκου, κόψαμε τον σίδηρο και θα πάμε σε 3 μήνες περίπου πάλι στο νοσοκομείο για ένα γενικό έλεγχο. Απ την αρχή το ήξερα πως θα έπρεπε να πηγαίνουμε κάθε τόσο αλλά όσο μεγαλώνει ο Σπυράκης ανατριχιάζω στο πως θα καθίσουμε μέσα και στο πως θα είναι όταν θα βγούμε. ας μην το σκέφτομαι από τώρα τουλάχιστον είμαστε καλά εδώ και 5 μήνες... έχουμε δρόμο αλλά πάμε καλά. φιλιά σε όλους

[xara_2]

Καλησπέρα

Τα δικά μας νέα: ο μικρός έχει πυρετό εδώ και 8 μέρες (τόσο έχω κι εγώ να κοιμηθώ) είναι πρησμένα τα ματάκια του και οι λεμφαδένες πίσω από τα αυτιά. Έχει να φάει 4 μέρες και όλη μέρα κλαίει και γκρινιάζει ( παραπονιέται για την κοιλιά και τον λαιμό του). Εχθές όλο το πρωί ήμασταν στο νοσοκομείο για εξετάσεις (εκεί να δείτε κλάμα). Ταλαιπωρηθήκαμε λίγο αλλά ευτυχώς όλα καλά. Είναι μία ίωση που κάνει από 10 εώς 15 μέρες πυρετό. Έχει πυρετό κάθε 8 ώρες ακριβώς . Τι να πω αφού δεν κάναμε σπασμούς όλα καλά. Θα περάσει κι αυτό!!!!

Και μία ερώτηση: και στα δύο επεισόδια έκανε σπασμούς την πρώτη φορά που ανέβασε πυρετό (ο πυρετός κράτησε 4 μέρες) είναι τυχαίο ? Μήπως ο φόβος των σπασμών υπάρχει μόνο στον πρώτο πυρετό του κάθε κύκλου ή είναι δικό μου αυθαίρετο συμπέρασμα ?

[Νατάσα Χανιά]

Χαρά μου... αυτό που είναι υποτίθεται ο κανόνας είναι ότι οι σπασμοί γίνονται μόνο το πρώτο ή δεύτερο εικοσιτετράωρο και είναι εφάπαξ δηλαδί δεν επαναλαμβάνονται... αυτά βέβαια στην θεωρία... σε εμάς πάντως ισχίει... αφου δεν έκανε σπασμό ακόμα δεν πιστεύω ότι κινδηνεέυει να κάνει σε αυτή την ίωση τουλάχιστον... άσε με και έχω ανατριχιάσει με το μνμα σου... εύχομαι περαστικά και γρήγορα..... φιλάκια η σκέψη μου είναι μαζί σας... για αντιβίωση δεν παίζει τίποτα σου είπαν οι γιατροί;;... τουλάχιστον να ανακουφιστεί απο τους πόνους;;;;;

[Νατάσα Χανιά]

τα δικά μας τα νέα είναι ότι αυξήσαμε σήμερα την δόση του φαρμάκου, κόψαμε τον σίδηρο και θα πάμε σε 3 μήνες περίπου πάλι στο νοσοκομείο για ένα γενικό έλεγχο. Απ την αρχή το ήξερα πως θα έπρεπε να πηγαίνουμε κάθε τόσο αλλά όσο μεγαλώνει ο Σπυράκης ανατριχιάζω στο πως θα καθίσουμε μέσα και στο πως θα είναι όταν θα βγούμε. ας μην το σκέφτομαι από τώρα τουλάχιστον είμαστε καλά εδώ και 5 μήνες... έχουμε δρόμο αλλά πάμε καλά. φιλιά σε όλους

Γιατί σας αύξησε τη δόση;;;; λόγο αύξησης και του βάρους του ή τίποτα άλλο;;;; τι σου είπαν οι γιατροί;;;

[rit@]

γειά σας και από εμένα αμάν βρε Χαρά τι περνάτε πάλι? Ελεος γιατί ταλαιπωρούνται έτσι τα μικρούλια αμάν πια. Πάντως εγώ δεν έχω κανόνα για τους σπασμούς αλλά καλό θα είναι να μην επαναπαύεσαι γιατί όπως ξέρουμε καλά όλες μας είναι ύπουλο και άτιμο πράγμα.....

Εμείς αυξήσαμε την δόση γιατί κάνουμε κάθε τόσο ανάλυση αίματος που δείχνει τα επίπεδα του φαρμάκου στο αίμα και πρέπει να είναι πάνω από 50 για να θεωρούνται θεραπευτικά και εμάς ήταν πιο κάτω άρα έπρεπε να πάρει περισσότερο φάρμακο. Αν όχι είναι σαν να μην το παίρνει. Εχει σχέση και η αύξηση βάρους άλλα όχι τόσο πολύ είναι στον οργανισμό πως απορροφάει το φάρμακο και τέτοια. Τα φιλιά μου στα μωρά σας

[rit@]

θέλω να ρωτήσω την look αν πείρε το μαιλ μου και είπα να ρωτήσω από εδώ μια και γιαυτό μιλούσαμε επίσης και ο Θεοδόσιος θα μπορούσε να απαντήσει εδώ μια και είναι πάλι το ίδιο θέμα. Αν και πιο περίπλοκη περίπτωση μάλλον αχ τι τραβάμε αχ αχ αχ.

[evangelia a.]

Σήμερα συνάντησα κάποιους γνωστούς. Υπερβολικά αγχωμένους για τους πυρετικούς σπασμούς του παιδιού τους....

Μου είπαν ότι επισκεύθηκαν το parents.gr και ότι αγχώθηκαν πάρα πολύ με τα όσα διάβασαν εκεί. Οπότε μπήκα , διάβασα και έχω μία πρόταση:

Eπισκευτήτε τον ιστότοπο

http://nhs24.com/content/default.asp?page=s5_4&articleID=160

Aυτό είναι το φυλλάδιο ενημέρωσης του κοινού για τους πυρετικούς σπασμούς, το οποίο έχει δημιουργηθεί από το τελείως αξιόπιστο ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ της Βρετανίας που και πανεπιστημιακού επιπέδου δημόσιο είναι και μή εξαρτώμενο από πελατειακές πρακτικές ιατρών κοκ).

Παρακαλώ να διαβάσετε, να καταλάβετε και να ηρεμήσετε.

Αν κάποιος δεν διαβάζει Αγγλικά, το μετέφρασα για τους γνωστούς μου στα Ελληνικά σήμερα. Ομως για λόγους copyright δεν μπορώ να αναρτήσω link εδώ- αν θέλει κανείς όμως να του στείλω τα Ελληνικά για ιδιωτική χρήση, στείλτε μου ένα μύνημα.

Κσι σε μία πρόταση : Oι πυρετικοί σπασμοί είναι ένα φυσιολογικότατο μη ζημιογόνο φαινόμενο, όπου ο εγκέφαλος σε κάποια μικρά παιδάκια δεν αντέχει την πολύ απότομη αύξηση ή ελάττωση της θερμοκρασίας, με αποτέλεσμα να στέλνει λάθος μύνημα στους μυες που συσπώνται και φαίνονται σαν σπασμοί, αλλά δεν είναι επιληψία, ούτε και προκαλούν επιληψία ...Ηρεμήστε...

[xara_2]

Αγαπητή Ευαγγελία

Καταρχάς σε ευχαριστώ για το link που παραθέτεις. Είναι πολύ χρήσιμο.

Θα ήθελα, όμως να κάνω κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με τα λεγόμενα σου. Σε κανένα σημείο του topic δεν αναφέρετε ότι οι πυρετικοί σπασμοί έχουν σχέση με την επιληψία. Ο καθένας εδώ περιγράφει την προσωπική του εμπειρία αναφορικά με τους σπασμούς. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση να τρομοκρατήσουμε να προετοιμάσουμε θέλουμε κάποιους γονείς στην περίπτωση που τους συμβεί.

Εγώ προσωπικά θα ήθελα να με είχε προετοιμάσει κάποιος την πρώτη φορά που συνέβη και έπαθα σοκ.

 

Φιλικά

[rit@]

θα συμφωνήσω με την χαρά και εγώ γιαυτό ακριβώς τον λόγο έγραψα εδώ τις δυσάρεστες εμπειρίες μου και όχι για να τρομοκρατήσω κανέναν φιλιά σε όλους.

[Γατουλα]

και εγω το εχω διαβασει το τοπικ. Προτιμω να γνωριζω παρα να ειμαι ασχετη.

 

 

Βεβαι ειπα στη παιδιατρο μου να παρω stezolit να το εχω προχειρο, και με κυνηγησε θελει ειδικη συνταγογραφηση και κατι τετοια. Αχ προχτες ειδα να πηγαινει το 37,8 σε 38,5 σε 2 λεπτα και χ..... απο το φοβο μου. Κατευθειαν ποσταν και ευτυχως εδρασε αμεσως στη μικρη. Το καλο με αυτην οποτε ανεβαζει πυρετο αρχιζει να διαμαρτυρεται. Ακομα και στον υπνο παραμιλαει και την περνω χαμπαρι. Τη βραδυα τη βγαλαμε αγκαλιτσα για να την κοιταζω συνεχως.

 

 

Ειμαστε στις πρωτες αρρωστιες ακομα

[THEODOSI]

Καλησπέρα σας είμαι καινούργια στην παρέα, αλλά τα βάσανα σας με άγγιξαν γιατί είναι σαν να διαβάζω τα δικά μου. Εχω και εγώ τρία υπέροχα παιδιά 7 ετών ο μεγάλος και 4,5 ετών τα δίδυμα. Η απαίσια εμπειρία μου σε σχέση με τους σπασμούς ξεκίνησε το 2005, και έκτοτε έχω χάσει την ψυχική μου ισσοροπία. Στην αρχή ξεκίνησαν σαν μικρές λιποθυμίες κατά την διάρκεια υψηλού πυρετου και στην συνέχεια εξελίχθηκαν σε γενικευμένους τονικοκλωνικούς σπασμούς. Ξεκίνησαν όταν ο Αγγελος μου ήταν 15 μηνών και ο μεγάλος του αδελφός πήγε για πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό. Ακολούθησε ένα μπαράζ ιώσεων τις οποίες ο μεγάλος περνούσε στην κυριολεξία στο πόδι ενώ τα δύο μικρά ανεπτυσαν την μία λοίμωξη του αναπνευστικού πάνω στην άλλη, βρογχίτιδες, βρογχιολίτιδες, βρογχοπνευμονίες και πνευμονίες. Γύρω στις 10 και βάλε κρίσεις σπασμών με τα stesolid να πηγαίνουν και να έρχονται όπως και εμείς απελπισμένοι στον παιδονευρολόγο, ένας ολόκληρος χρόνος σε αγωγή με DEPAKIN το οποίο δεν βοήθησε καθόλου, αρκετά εγκεφαλογραφήματα τα οποία δεν βρήκαν κάτι το χρήσιμο. Το μεγάλο σόκ το πάθαμε το πάσχα του 2007 όταν ο Αγγελος μας έπαθε την ίδια ίωση που είχαν και τα αδέλφια του. Οι υπόλοιποι είχαν πάει στην ανάσταση εμείς ήμασταν στο σπίτι γιατί ο Αγγελος ήταν στο πρώτο 24ωρο και φοβόμασταν τους σπασμούς. Μόλις γύρισαν από την εκκλησία ο Αγγελος ανέβασε πάρα πολύ γρήγορα 40,2 πυρετό με ρίγος, του κάναμε μπάνιο και ότι είχαμε ρίξει τον πυρετό στο 39,6 ξεκίνησε το επεισόδιο, πρώτο stesolid, περνούν 8 περίπου λεπτά καμμία πρόοδος, 2ο άλλα 10 λεπτά επίσης καμία πρόοδος, έντρομοι αρπάζουμε το παιδί και κατευθυνόμαστε στο Βενι΄ζελιο του Ασκληπιείου Βούλας, σε κατάσταση πανικού όπου με ενδοφλέβια χορήγηση stedon το ελέγχουν, status epilepticus μας ανακοινώνουν. Παραμένει σε βυθιότητα για ολόκληρη την νύχτα και κρατίεται για παρακολούθηση γιατί΄είχε ταχύπνοια.Την επόμενη ημέρα το πρωί συνέρχεται και όλα δείχνουν καλά . Από το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα αρχίζει να βαραίνει και δεν έχει όρεξη για τίποτα. Την Τρίτη του Πάσχα κάνουμε τις απαιτούμενες εξετάσεις και διαπιστώνεται βαριά πνευμονία, μέχρο το απόγευμα της Τρίτης σταματάει η λειτουργία των πνευμόνων και παθαίνει σηψαιμικό σόκ. Διασωληνώνεται όπως-όπως και μεταφέρεται σχεδόν νεκρό στηνΜΕΘ του Αγία Σοφία παραμένει 10 ημέρες σε καταστολή και συνδεδεμένος με αναπνευστήρα και μετά βγαίνει. Οταν συνέρχεται απο την καταστολή με πληροφορούν οτι παρουσίασε εστιακούς σπασμούς πάλι επι πυρετου καθώς είχε κολλήσεο μια καινούργια ίωση μέσα στην εντατική. Ευτυχώς η φοβερή περιπέτεια μας είχε αίσιο τέλος καθώς το μωρό μου κατάφερε και επιβίωσε χωρίς κανένα κατάλοιπο από την περιπέτεια του. Το πιό θαυμαστό από όλα δόξα το θεό είναι οτι από τότε δεν έχει ξανακάνει σπασμούς παρότι έχει περάσει 4 εμπύρετα με υψηλό πυρετό 39,5-40. Εχουμε αρχίσει πλέον να ελπίζουμε ότι θα το ξεπεράσουμε. Βέβαια προσέχουμε και δεν το εκθέτουμε σε άσκοπους κινδύνους. Φέτος ήταν να πάνε στο προνήπιο αλλά ούτε που το σκέφτηκα δεύτερη φορά. Επίσης ακόλουθούμε αυστηρούς κανόνες υγιεινής προσεκτικό πλύσιμο και απολύμανση των χεριών. Επίσης αποφεύγουμε το συνωστισμό και τις κοινωνικές συναναστροφές σε κλειστούς χώρους ειδικότερα τώρα το χειμώνα.Εχω ρίξει όλο το βάρος στην ενίσχυση του οργανισμού τους. Ξεκίνησαν και κολυμβητήριο ενώ ο μεγάλος τους αδελφός βρίσκεται στον τρίτο χρόνο με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα, αρρωσταίνει σπάνια. Του χρόνου που θα πάνε νήπιο, η αλήθεια είναι πως το τρέμω, αλλά θα ενημερώσω τους νηπιαγωγούς και ο θεός βοηθός. Πραγματικά μετράω τις ημέρες μέχρι να τελειώσει και αυτή η χρονία γιατί έχουμε ταλαιπωρηθεί πολύ από τις αρρώστιες και τις εισαγωγές στα βρωμερά και απαράδεκτα δημόσια νοσοκομεία, όπυ πας για να γίνεις καλά από το κρυλόγημα και φεύγεις με γαστρεντερίτιδα. Ολή αυτή η ιστορία μου έχει στοιχίσει αφάνταστα. Σχεδόν καθημερινά τα σκέφτομαι και κλαίω. Βέβαια η κατάσταση μας είναι πολυσύνθετη και τα προβλήματα του Αγγελου μας πολλά τα ο΄ποία θα σας αναφέρω σε κάποια άλλη δημοσίευση μου. Πραγματικά΄διαβάζοντας σας ένιωσα οτι βρήκα κάποιους ανθρώπους που σίγουρα θα με καταλάβουν. Αυτά προς το παρόν καλή σας νύχτα

[ΤΙΤΗ]

theodosi και που το διάβασα με έπιασε κάτι όχι να το ζούσα.ελπίζω να ήταν και η τελευταία φορά που ταλαιπωρηθήκατε και εσείς και ο μικρός,και απο δω και πέρα μόνο χαρές να έχετε

[THEODOSI]

Το ξέρω γι' αυτό και δεν είναι εύκολο να το ξεπεράσω και έχω πάθει ψυχολογικό. Για να φανταστείς χθες τους έκανα το αντιγριππικό εμβόλιο τόσο καιρό το καθυστερούσα και δεν μπορούσα να το πάρω απόφαση και από εκείνη την ώρα έχω χάσει την ησυχία μου τρελλαίνομαι και μόνο με την σκέψη του πυρετού. Ολη την ημέρα κοιτάω μήπως έχει πυρετό.

Σε γενικές γραμμές ο Αγγελος έχει μεγάλο ιστορικό και όχι μόνο αυτό των σπασμών. Γεννήθηκε στις 29/07/2004 στις 37 εβδομάδες κύησης με καισσαρική και χαμηλό βάρος γέννησης μόλις 1850 γραμμάρια και 42 πόντους, έμεινε 12 ημέρες στην θερμοκοιτίδα για σίτηση. Οταν γεννήθηκε διαπιστώσαμε κάποιες δυσμορφίες στα άκρα κυρίως, το δεξί του πέλμα ήταν γυρισμένο προς τα πάνω σαν τσαρούχι και οι αντίχειρες του διπλωμένοι προς τα μέσα. Σύντομα διαπίστωσα και υπερτονία στα άκρα. Η πρώτη εισαγωγή έγινε σε ηλικία 3 μηνών και ο αρχικός έλεγχος δεν έδειξε τίποτα όλα ήταν φυσιολογικά. Σε ηλικία 45 ημερών ξεκινήσαμε φυσιοθεραπείες και αργότερα και εργοθεραπείες τις οποίες συνεχίζουμε ακόμη και σήμερα. Η κινητική και νοητική του εξέλιξη είναι απόλυτα φυσιολογική για την ηλικία του. Σε ηλικία 18 μηνών διαπιστώσαμε οτι πάσχει από πλήρη ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης και απο 2 ετών κάνει θεραπεία με αυξητική σε ενέσεις καθημερινά. Στο διάστημα 15 μηνών εως τριών ετών περάσαμε όλες τις πιθανές και απιθανες ιώσεις με αποκορύφωμα το πάσχα του 2007. Από τότε, έχουμε ψιλοηρεμήσει με το θέμα των σπασμών αλλά και αυτό είναι σχετικό καθώς ακόμη είμαστε μόλις 4,5 ετών. Τον Οκτώβρη του 2008 κάναμε την εγχείρηση για την αποκατάσταση στο πέλμα του καθώς ο αστράγαλος του ήταν λάθος τοποθετημένος. Πήγε καλά και έπονται και οι εγχειρήσεις για τα χέρια του και πιθανόν και στο αριστερό του γόνατο. Τι φταίει για όλα άυτά; Αγνωστο, ίσως κάποιο σύνδρομο αλλά δεν ξέρουν να μας πούν ποιό είναι, οπότε έπονται και γονιδιακές για να δούμε ΄μηπως βρούμε τίποτα. Μας παρακολουθεί μια ομάδα 6 γιατρών, νευρολόγος, ορθοπεδικός, γεννετιστής,οφθαλμίατρος, ενδοκρινολόγος και πνευμονολόγος και έχουμε πλουτίσει την βιοιατρική με τα πακέτα των εξετάσεων που κάνουμε κάθε φορά γιατί στο παίδων είναι σχεδόν αδύνατο να του βρούν φλέβα χωρίς να τον τρυπήσουν 5-6 φορές πρώτα. Ολα αυτά λοιπόν σε μια ζωή που προσπαθούμε να την κάνουμε όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική και για τα άλλα μας παιδιά τα οποία δεν χρωστούν τίποτα να πληρώνουν τα σπασμένα αλλά που εισπράτουν την υπερπροστασία μας για τον αδελφό του και αντιδρούν ανάλογα. Οπως βλέπεις λοιπόν βαριά η καλογερική και ώρες-ώρες αναρωτιέμαι πόσο θα αντέξω χωρίς να λαλήσω γιατί είμαι πραγματικά στα όρια μου.

[xara_2]

Ειλικρινά δεν έχω λόγια ………

Ανατρίχιασα και μόνο που τα διάβασα

Περαστικά και αγύριστα

Καλή δύναμη και κουράγιο στους γονείς που αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις (τα πιτσιρίκια μας, μας χρειάζονται δυνατούς δίπλα τους)

 

Περαστικά να πω και στην Μαργαρίτα μας για το νέο αγώνα που δίνει

Στις σελίδες αυτές περιγράφει τις στιγμές που έζησε με την περιπέτεια του Σπύρου με τους σπασμούς. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε την περασμένη εβδομάδα μου είπε ότι είχε το πρώτο επεισόδιο και ο μικρός (ξανά τα ίδια από την αρχή δηλαδή με τον μικρό αυτή τη φορά)

Καλή δύναμη Μαργαρίτα μου

Η σκέψη μου είναι μαζί σας

Σου στέλνω όλη τη θετική μου ενέργεια

[rit@]

Γεια σας και απο εμενα διαβασα μολις την ιστορια του μικρου Αγγελου αχ αυτά και αν είναι βάσανα και μετά απελπίζομαι εγώ..... κουράγιο και δύναμη στους γονείς του και μακάρι παναγίτσα μου να μην ξαναταλεπωρηθεί ποτέ ξανά. Τα δικά μου τώρα δεν είναι και τόσο ευχάριστα με έχει πάρει η αποκάτω γιατί πρώτον κοιμώμουνα όταν ο μικρός έκανε σπασμούς μια και ξεκολ.... στη καινούργια δουλειά και πέφτω πτώμα και δεν ακούω καν τα παιδιά μου αν κλαίνε το βράδυ ενώ μέχρι τώρα ξυπνούσα πάντα με το παραμικρό βογκητό ή απλό θόρυβο. εχω τρομερες τύψεις και ανυσηχείες για αυτό. ο ανδρας μου παντα κοιμώταν βαρια μια και ήταν ύσηχος ότι ακούω τα πάντα εγώ. Ο Σπυρος μου ήταν άρρωστος και επειδή φοβήθηκα μην γίνει κάτι τον πήρα στο κρεβάτι μαζί μου έτσι δεν πείρα χαμπαρι τον μικρό ευτυχως πήγε ο πατερας του πριν κοιμηθεί γύρω στις 2 τα ξημερωματα να δει αν είναι καλά και τον βρήκε.... δεν ξερω πως ακριβως με ξήπνησε και ήταν έντρομος πετάχτηκα και είδα τον μικρό να σπαρταράει κυρίως το στόμα και το κεφάλι του σαν να προσπαθούσε να μιλήσει αλλά ήχος δεν έβγαινε. ευτυχώς βρήκα σε δεπτερολεπτο το στεσολιντ του μεγαλου και του εκανα και τον επιασε αμεσως σε 10 το πολυ λεπτα ήταν καλά και πηγαμε στο νοσοκομειο οπου είχε 40 και πυρετο. τωρα που το πρωτο σοκ έχει περασει μετραω τις μερες και βλεπω πως έκαναν ακριβως στην ιδια ηλικια με ωρες διαφορα τα παιδια μου πρωτη φορα σπασμους. και με την ιδια ιωση . τωρα δεν ξερω ολοι οι γιατροι μου ειπαν να μην κανω κατι άλλο τώρα να περιμενω και να ελπιζω πως δεν θα ξαναέρθει...... α χ και βαχ. πολυ αγχος και αγωνια και το χειροτερο είναι πως σαν μανα είμουνα σίγουρη πως ο μικρος δεν θα εκανε ποτέ δεν ξέρω γιατί και τώρα απογοητευτηκα πολύ. άσε που θα έχουμε πάλι τα ίδια με τον παιδικό και με όλα γιατί ρε γαμ.... και μετρούσα τους μήνες για να περάσει έναν χρόνο ο Σπύρος χωρίς σπασμούς έστω και με το ντεπακίν που παίρνει και τώρα ξεκηνάει πάλι απο το μηδέν το μέτρημα δεν ξέρω πως και απο που να πάρω κουράγιο είναι και η έλλειψει ιατρικής περιθαλψης εδώ και ένα σωρό άλλα και γενικά είμαι χάλια άλλα κυρίως το ότι κοιμώμουν

[THEODOSI]

Εχε δύναμη και υπμονή, δυστυχώς είμαστε στα βαθίά και πρέπει να κολυμπήσουμε. Μην σκεφτεσαι αρνητικά και μην απελπίζεσαι εξάλλου μπορεί η εξέλιξη του μικρού να μην είναι ίδια με του μεγάλου και μην ξανακάνει σπασμούς, από την άλλη αυτό που έπαθες εσύ μου έχει συμβεί και εμένα και μέρα μεσημέρι μάλιστα. Ξενυχτησμένη από την προηγούμενο βράδυ γύρισα από την δουλειά και έβαλα τον Αγγελο ναψ κοιμήθεί εκείνη την ώρα δεν είχε πυρετό, με πήρε και εμένα ο ύπνος για λίγη ώρα, περίπου μισή, και ο Αγγελος έκανε σπασμούς. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου και σύ άνθρωπος είσαι τώρα που ξέρεις οτί κανουν και τα δύο φρόντισε εαν είναι δυνατόν να τα προσέχετε παρέα με τον άντρα σου. Τουλάχιστον εμείς αυτό κάνουμε και ξυπνάει ο ένας τον άλλον για να μην έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις. Πάντως δοκίμασε εάν μπορείς και κάποια πράγματα για να βοηθήσεις το ανοσοποιητικό τους. Εγώ τουλάχιστον στον Αγγελο του έδωσα βασιλικό πολτό , μέλι ελάτου και γενικότερα κωνοφόρων καθώς επίσης και exinaccia σε σταγόνες και έχω δεί διαφορά, και μάλιστα σε συνδυασμό με το κολυμβητήριο έχουν μειωθεί οι ιώσεις στο ελάχιστο. Τουλαχιστον τώρα ξέρεις πώς να αντιμετωπίσεις τον μικρό και πως να αντιδράσεις σε περίπτωση που τα επεισόδια συνεχιστούν. Κουράγιο και πάλι γιατί σε καταλαβα'ινω απόλυτα και εμείς τώρα είμαστε σε φάση επαναληπτικών εξετάσεων και τρέχουμε σχεδόν κάθε μέρα στους γιατρούς και φαντάσου οτι θα ακολουθήσουμε με τον ίδιο ρυθμό μέχρι το τέλος του μήνα.Και να σου πώ και κάτι τελευταίο ρποσπάθησε να δείς το ποτήρι μισογεμάτο και ότι μισοάδειο, δύναμη και πείσμα για να τα ξεπεράσετε όλα γιατί τα παιδία σας από εσάς περιμένουν αυτά τουλάχιστον μου λέει και η μαμά μου όταν λυγίζω και εγώ και μέσα μου ξέρω οτι έχει δίκιο, δύναμη και θάρρος και να ξέρεις πως η σκέψη μου θα είναι δίπλα σας και μακάρι να μπορούσα να είμαι και στην πραγματικότητα.

[rit@]

γειά σας φιλενάδες τι κάνετε? μακάρι να είστε καλά. μου λείπετε πολύ και λυπάμαι που δεν έχω χρόνο να σας μιλάω πιο συχνά. εγώ έχω και καλά και κακά νέα τα καλά είναι ότι τα παιδιά είναι καλά σε γενικές γραμμές. τα κακά είναι ότι δουλεύω πολύ έχω πολύ άγχος και κούραση δεν βλέπω τα παιδιά και συν της άλλης το κερασάκι στην τούρτα έχω έναν όγκο στο στομάχι μου μάλλον καλοήθη δεν ξέρω ακόμα άλλα και μόνο η ιδέα του να μπω στο νοσοκομείο με αρωστένει. και μη χειρότερα ας είναι δεν πειράζει θα το ξεπεράσουμε και αυτό σας φιλώ....

[elena32]

μαργαριτα?εκανες εξετασεις?γαστροσκοπηση κ.τ.λ?στα γιαννενα θα πας νοσοκομειο?ΟΛΑ να πανε καλα κοπελα μου.

[ΤΙΤΗ]

γειά σας φιλενάδες τι κάνετε? μακάρι να είστε καλά. μου λείπετε πολύ και λυπάμαι που δεν έχω χρόνο να σας μιλάω πιο συχνά. εγώ έχω και καλά και κακά νέα τα καλά είναι ότι τα παιδιά είναι καλά σε γενικές γραμμές. τα κακά είναι ότι δουλεύω πολύ έχω πολύ άγχος και κούραση δεν βλέπω τα παιδιά και συν της άλλης το κερασάκι στην τούρτα έχω έναν όγκο στο στομάχι μου μάλλον καλοήθη δεν ξέρω ακόμα άλλα και μόνο η ιδέα του να μπω στο νοσοκομείο με αρωστένει. και μη χειρότερα ας είναι δεν πειράζει θα το ξεπεράσουμε και αυτό σας φιλώ....

κοπ'ελα μου σου εύχομαι περαστικά,και μην αγχώνεσαι.σήμερα πολύ σπάνια δεν αντιμετωπίζεται κάτι.ελπίζω να πάνε όλα καλά

[xara_2]

Περαστικά σου Μαργαρίτα μου

Δεν ξέρω τι να πω ρε φιλενάδα. Ποιος σε μούντζωσε ρε κοπέλα μου και σου πάει έτσι το 2009?

 

Είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά …….

Είσαι συνέχεια στο μυαλό μου, πολλά φιλάκια

[ΔΙΩΝΗ]

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ.... ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΑ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ... ΤΙ ΝΑ ΠΩ, ΜΟΝΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΕΣΑΣ ΤΙΣ ΗΡΩΙΔΕΣ! ΠΑΙΡΝΩ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΑΣ!

ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ ΞΑΝΑ ΚΑΜΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕ, ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΤΟΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ. ΕΔΩ ΕΓΩ ΜΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ! ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΣΤΥΧΩΣ! ΑΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΙ Η' ΘΕΟΙ, ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!

sk.margaret ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ! ΜΕ ΤΟΣΟ ΑΓΧΟΣ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ;; ΓΙΑΥΤΟ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΔΕΣ ΤΗ ΖΩΗ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΜΕΡΕΣ!!

 

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ! ΕΙΣΑΣΤΕ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΝΕΤΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΑΝ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΛΙΓΟΨΥΧΩ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ...

 

ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!!!

[rit@]

να μαι πάλι και εγώ είμαι τόσο χαμένη στον κόσμο μου που δεν θυμόμουν καν ότι σας είχα αναφέρει το πρόβλημα αυτό. έκανα αξονική και μετά μαγνητική. σε όλη την διαδικασία σκεφτόμουνα τί πέρασε ο Σπυράκης μου όταν έκανε και αυτός μαγνητική και ανατρίχιαζα. Ελενα 32 ελπίζω η μικρή σου να είναι καλά δεν έψαξα ακόμα τα νέα σας ελπίζω να προλάβω. εγώ έχω όντως όγκο και πρέπει να κάνω εγχείρηση. κατά 99 της εκατό μου είπαν ότι είναι καλοήθεις αλλά πρέπει να αφερεθεί και να γίνει βιοψεία για να είμαστε εντάξυ. έχω το εξής πρόβλημα τώρα μου λένε να την κάνω στο νοσοκομείο εδώ και εγώ δεν θέλω προτημάω τα γιάννενα δεν βρήσκω όμως κανένα χειρούργο γνωστό να πάω και δεν ξέρω τι να κάνω. δεν θέλω να πάω στα τυφλά και δεν έχω την πολυτέλεια να αρχίσω να πηγαινοέρχομαι και να κάνω ξανά τις εξετάσει μέχρι να μου που και εκεί τη πρέπει να κάνω. δεν πέρνει λαπαροσκόπήση μου είπαν και θέλει και οληκή νάρκωση. ταλαιπωρεία μου ακούγεται και μέρες χωρίς τα παιδιά μου και κάτι με πιάνει. ξάχνω μέσω γνωστών ένα χειρούργο στο νοσοκομείο στα γιάννενα μπας και εξηπηρετηθώ τσάκα τσάκα λέω τώρα δεν ξέρω ίσως το κάνω και εδώ αν δεν βγάλω άκρη. ξέρετε εσείς κάτι τι λέτε να κάνω?

[vickypap]

καλημερα,

sk.margaret μην ανησυχεις κοπελα μου θα δεις δεν θα ειναι τιποτα το τοσο σοβαρο,θα περασει και ουτε που θα το θυμασαι.μπορει να σου λειψουν για λιγο τα παιδακια σου αλλα θα ειναι για καλο της μαμας τους.

ειπες οτι χρειαζεται ολικη ναρκωση και γι'αυτο δεν θα κανεις λαπαροσκοπηση.

εγω οταν εκανα λαπαροσκοπηση ηταν με ολικη οποτε δεν καταλαβαινω γιατι να μην κανουν σε σενα.ισως λογω του οτι ειναι διαφορετικες η παθησεις.αν μαθεις πες μας.περαστικα σου κουκλα μου

 

θελω να σας ρωτησω κατι.ειχα περασει σπασμους και "γιορτασα" τα πρωτα γενεθλια μου στο νοσοκομειο.ηταν μια και μοναδικη φορα,το ιδιο και ο μπαμπας μου.τωρα φοβαμαι για την κορη μου.ανεβαζει συχνα πυρετο χωρις αλλα συπτωματα.εχει και τωρα απο το σαββατο.δεν ξερω τι να κανω σε περιπτωση σπασμων.πρεπει να κανω κατι οπως το να πιασω την γλωσσα για να μην την καταπιει?δεν τον αφηνω να ανεβει,μπορει να δωσω αντιπυρετικο και στο 37.5 αν ειναι βραδυ γιατι συνηθως ανεβαινει.πειτα μου σας παρακαλω τι πρεπει να κανω αφου συνελθο απο το σοκ.τι βηματα ακολουθω μεχρι το νοσοκομειο?την σκεπαζω?δεν την πιανω?την κανω μπανιο?τι?

σας ευχαριστω.

[THEODOSI]

Πρώτα απ' όλα μακάρι να μη σας τύχει ποτέ γιατί μπορεί στην ουσία να είναι ακίνδυνοι αλλά σίγουρα είναι ένα τρομακτικό θέαμα για ένα γονιό. Οι σπασμοί μπορούν να εμφανιστούν με διάφορες μορφές μπορεί να εμφανιστούν σαν ένα είδος λιποθυμίας που το παιδί δείχνει οτι χάνει τις αισθήσεις του και μετά επανέρχεται, μπορεί να παρουσιαστούν σαν στιγμιαίο πάγωμα του βλέμματος προσήλλωση η οποία περνάει, μπορεί το παιδί να τεντώσει το σώμα του να εμφανίσει προσήλλωση βλέματος ή και να γυρίσουν τα μάτια του προς τα πάνω και ίσως και να μελανιάσει και τέλος μπορεί να παρουσιάσει γενικευμένους τονικοκλωνικούς σπασμούς που στην ουσία περιλαμβάνουν σχεδόν όλα τα προηγούμενα συμπτώματα μαζί με συσπάσεις του σ'ωματος του παιδιού. Οί σπασμοί μπορεί να είναι εισαγωγικοί όταν το παιδί ξεκινάει να ανεβάσει πυρετό ή και με υψηλό πυρετό. Κυρίως όμως αυτό που σηματοδοτεί τους σπασμούς είναι η απότομη άνοδος του πυρετου σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τους σπασμούς με το πυρετικό ρίγος γιατί στο πυρετικό ρίγος το παιδί έχει επικοινωνία με το περιβάλλον ενώ στους σπασμούς όχι. Αμέσως μετά από ένα επεισόδιο σπασμών το παιδί παρουσιάζει τάση για υπνο καθώς θελεί να ξεκουραστεί από το σόκ που υπέστη ο οργανισμός. Τώρα σε καμμία περίπτωση δεν βάζουμε χέρι ή άλλο αντικείμενο στο στόμα του παιδιού γιατί μπορεί να προκαλέσουμε πνιγμό ή τραυματισμό του παιδιού ή δικό μας μόνο εάν υπάρχει κάτι στο στόμα του το απομακρύνουμε, βάζουμε το παιδί στο πλάι με το κεφάλι σε υπερέκταση προς τα πίσω για να ελευθερωθούν οι αναπνευστικές οδοί και εάν φοβηθούμε οτι η γλώσσα έχει γυρίσει πρός τα πίσω πράγμα που δεν συμβαίνει μπορούμε να την επαναφέρουμε τραβώντας το σαγόνι προς τα κάτω. Σε κάθε περίπτωση φροντίζουμε να μην χτυπήσει το παιδί δεν δοκιμάζουμε να του δώσουμε τίποτα από το στόμα. Μόλις περάσει η κρίση πηγαίνουμε το παιδί στο νοσοκομείο και ειδικά εαν είναι πρώτο επισόδειο. Οι πυρετικόι σπασμοί συμβαίνουν συνήθως στο πρώτο 24ωρο της ίωσης. Ωστόσο πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου ότι οι σπασμοί μπορεί να κρύβουν ακόμη και μηνιγγίτιδα για αυτό ζητάμε αμέσως τηνσυμβουλή γιατρού ή πάμε στο νοσοκομείο που είναι και το πιό σωστό.

[vickypap]

σ'ευχαριστω παρα πολυ.με βοηθησες οσο δεν φανταζεσαι.θα το εκτυπωσω και θα το εχω για παν ενδεχομενο.μου ειπαν οτι ειναι κληρονομικο και αυτο με ανησυχησε.εγω ειχα ολα τα συπτωματα απο οτι μου ειπαν οι γονεις μου.ελπιζω να μην μας συμβει ποτε και να μην ξανα συμβει ποτε σε κανενα παιδακι.πρεπει να ειναι σοκαριστικο.

ευχαριστω και παλι.