ΣΠΑΣΜΟΙ Πυρετικοί ή μη πυρετικοί σπασμοί (15 μηνών)

[xara_2]

Καλημέρα κορίτσια

 

Την ημέρα που έπαθε το δεύτερο επεισόδιο φαινόταν καλά από το πρωί. Κατά τις 12 εγώ ετοιμάζω την φρουτόκρεμα και ο σύζυγος παίζει μαζί του...... Κάνει ο μικρός κακά και παίρνει ο σύζυγος να τον αλλάξει.Το μωρό κλαίει έντονα και ξαφνικά ησυχία......... Ο σύζυγος μου λέει όσο πιο ήρεμα μπορεί για να μην τρομάξω "Χαρά έλα το μωρό κάνει πάλι σπασμούς". Γυρίζω και τον βλέπω....... Πιάνω κατευθείαν το stesolid του το κάνω και παίρνω τηλ. το γιατρό. Βάζω το χέρι μου στο μέτωπο του, δεν είναι ζεστός

"γιατρέ ο μικρός κάνει σπασμούς και δεν έχει πυρετο" φωνάζω στο τηλ.

"Φερτον αμέσως να τον δω"

Παίρνω τηλ. τη μαμά μου να έρθει να κρατήσει τη μικρή. Δεν χρειάστηκε να της πω πολλά για να καταλάβει. Ένα τρέχα μαμά ήταν αρκετό.

Όταν του βάλαμε θερμόμετρο στον γιατρό είχε 37,5 πυρετό.........

Λίγες μέρες μετά επισκεφθήκαμε παιδονευρολόγο. Η πρώτη του ερώτηση ήταν αν έκανε σπασμούς κάποιος από τους γονείς. Όταν του απάντησα θετικά μου είπε ότι αυτό είναι πολύ καλό. "Είναι <απλοί> πυρετικοί σπασμοί" μου είπε. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς απλά θα είσαι σε επιφυλακή μέχρι τα 6 του.

Για εγκεφαλογράφημα μας είπε ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε. Αν κάνει και τρίτο επεισόδιο τότε θα κάνουμε..........

Τώρα έχει περάσει 1,5 χρόνος χωρίς σπασμούς. Το χειμώνα έκανε και 40,5 πυρετό και δεν έκανε σπασμούς

 

Ελπίζω να μην ξαναδώ το παιδί μου σε αυτήν την κατάσταση

[rit@]

Και εγώ το εύχομαι Χαρά μου και στη Νατάσα και σε όλους τους γονείς δηλαδή πιστεύω πως είσαι σε καλό δρόμο εγώ μετράω τους μήνες ακόμα αλλά αν περάσει χρόνος ξέρω πως είναι πολύ καλό. Κάπου υπάρχει άλλη μιά κοπελιά η Αμαλία που πρόσφατα θυμάμαι έκλεισε χρόνο χωρίς σπασμούς το κοριτσάκι της. Εμείς δυστυχώς δεν έχουμε ιστορικό και ανησυχώ παραπάνω αλλά παίρνει και αγωγή τώρα οπότε ελπίζω για το καλύτερο, κουράγιο άλλα τρία χρόνια μέχρι τα 6 ...... Σας φιλώ.

[xara_2]

 

Ελπίζω να μην ξαναδώ το παιδί μου σε αυτήν την κατάσταση

 

Εννοείται, φυσικά, ότι το ίδιο εύχομαι για όλες τις μαμάδες

 

Πάντως εμένα ο παιδονευρολόγος μου είχε πει ότι όσο πιο πολλής χρόνος περνάει χωρίς επεισόδιο σπασμών τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να μην ξανακάνει...........

 

Εσάς κορίτσια είναι κληρονομικοί οι σπασμοί ????

 

ΥΓ: Στις τύψεις που έχω για τη μικρούλα μου να προσθέσω και τις τύψεις για τους σπασμούς που κληρονόμησε ο γιος μου από εμένα

[Eleniparis]

Κορίτσια, έχω διαβάσει με πολλή προσοχή όσα έχετε γράψει και πραγματικά σας εύχομαι ό,τι καλύτερο για τα παιδάκια σας. Μακάρι τα πράγματα από εδώ και στο εξής να πηγαίνουν καλύτερα.

Το μωρό μου είναι 6 μηνών και υπάρχει ιστορικό πυρετικών σπασμών στην οικογένεια. Εγώ έχω κάνει δυο επεισόδια σε ηλικία ενός έτους περίπου και ξέρουμε ότι έχει κάνει και ο μπαμπάς μου όταν ήταν μωρό αλλά χωρίς να γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες. Ο παιδίατρος μου είπε ότι η κληρονομική προδιάθεση δεν σημαίνει ότι και το μωρό μας θα κάνει όπωσδήποτε σπασμούς (π.χ. η αδελφή μου δεν έχει κάνει). Βέβαια εγώ φοβάμαι. Διαβάζοντας όμως τις ιστορίες σας παίρνω κουράγιο. Να'στε καλά και εσείς και οι οικογένειές σας.

[Νατάσα Χανιά]

Χαρά χαίρομαι που δεν έχει επαναλυφθεί ξανά κάποιο επεισόδιο και πιστεύω ότι τελειώσατε με αυτό το κεφάλαιο και σας το εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου. Οπως θα έχεις διαβάσει παραπάνω αμείς έχουμε μετρήσει 14 ή 16 δεν θτμάμαι καλά, επεισόδια μέχρι στιγμής και έχουμε ένα χειμώνα με πολύ άγχος μπροστά μας..... Δεν μπορώ να κάνω κα΄τι αλλο απο αυτά που κάνω και εύχομαι μιας και πλησιαζουμε τα 6 να περάσει μια και καλή και να είναι μόνο μια αναμνηση όλα αυτά. Οσο για την κληρονομικότητα εμείς δεν βρήκαμε κάποιον απο εμένα η απο του άντρα μου την πλευρά να έχει παρουσιασει κάτι τέτοιο. Τέλος πάντων εύχομαι αυτός ο Χειμώνας να είναι καλλήτερος για όλες μας και για τα παιδιά μας... και να μην ξαναδούμε σπασμούς γιατί είναι φρίκη.

Το συναίσθημα των τήψεων ότι δηλαδί κληροδότησα στο παιδι μου κάτι τέτοιο το έχω και εγώ πολύ έντονο και κάνω ψυχανάλυση για αυτό.

Δεν είναι ευχάριστα συναισθήματα αυτά..........

[rit@]

Κορίτσια, έχω διαβάσει με πολλή προσοχή όσα έχετε γράψει και πραγματικά σας εύχομαι ό,τι καλύτερο για τα παιδάκια σας. Μακάρι τα πράγματα από εδώ και στο εξής να πηγαίνουν καλύτερα.

Το μωρό μου είναι 6 μηνών και υπάρχει ιστορικό πυρετικών σπασμών στην οικογένεια. Εγώ έχω κάνει δυο επεισόδια σε ηλικία ενός έτους περίπου και ξέρουμε ότι έχει κάνει και ο μπαμπάς μου όταν ήταν μωρό αλλά χωρίς να γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες. Ο παιδίατρος μου είπε ότι η κληρονομική προδιάθεση δεν σημαίνει ότι και το μωρό μας θα κάνει όπωσδήποτε σπασμούς (π.χ. η αδελφή μου δεν έχει κάνει). Βέβαια εγώ φοβάμαι. Διαβάζοντας όμως τις ιστορίες σας παίρνω κουράγιο. Να'στε καλά και εσείς και οι οικογένειές σας.

Γειά σου Ελένη χαίρομαι που ενημερώνεσαι γιατί αυτός είναι και ο σκοπός μας να ενημερωθούν όσο περισσότεροι γονείς γίνεται και να μην έρθουν ποτέ στη θέση μας. Να μην πιαστούν στον ύπνο όπως είχε πει και κάποιος άλλος φίλος εδώ. Εύχομαι ολόψυχα να μην κάνει ποτέ το μωράκι σου εμείς δεν βρήκαμε κληρονομικότητα αλλά δεν ξέρουμε κιόλας. Σίγουρα παίζει ρόλο άλλα δεν είναι απόλυτο. Χαρά μου εγώ κάποτε πήγα στο νοσοκομείο να πάρω κάτι αποτελέσματα και έλεγα στη γιατρό για την αναιμία που έχω και την κληρονόμησε και ο γιός μου και για τις αλλεργίες που έχει ο άνδρας μου που επίσης κληρονόμησε ο γιός μου, ότι πήρε τα άσχημα και των δυό μας. Με είχε πάρει το παράπονο και η γιατρός μου απάντησε με χαμόγελο ότι ήταν σίγουρη πως είχε πάρει το παιδί και πολλά καλά από εμάς σας φιλω

[xara_2]

γεια σας κορίτσια

 

έχω διαβάσει με πολλή προσοχή όσα έχετε γράψει

 

Αυτός ακριβώς ήταν και ο στόχος μου όταν έγραφα την ιστορία μας. Να το δουν όσο περισσότεροι γονείς γίνετε και να είναι όσο το δυνατόν προετοιμασμένοι αν τους συμβεί

Μακάρι να με είχε προετοιμάσει κι εμένα κάποιος.........

 

Οπως θα έχεις διαβάσει παραπάνω αμείς έχουμε μετρήσει 14 ή 16 δεν θτμάμαι καλά

 

Νατάσα μου έκλαιγα όταν διάβασα την ιστορία σου

16 επεισόδια !!!!!

16 φορές την ίδια φρίκη !!!!!!

Μπράβο σου που το αντέχεις και το αντιμετωπίζεις (η ψυχούλα σου φυσικά ξέρει πως)

 

ήταν σίγουρη πως είχε πάρει το παιδί και πολλά καλά από εμάς

 

Αυτό προσπαθώ να σκέφτομαι κι εγώ (ο γιος μου είναι ολόιδιος με εμένα). Όταν όμως με πιάνουν τα ψυχολογικά μου μόνο τα άσχημα σκέφτομαι........

 

Εγώ πάντως κορίτσια από το επεισόδιο και μετά έχω πάψει να ασχολούμαι με κάποια θέματα που βλέπω σε άλλα τοπικ να απασχολούν τις άλλες μαμάδες (και κάλα κάνουν φυσικά)

Πότε θα κόψει την πιπίλα, πότε θα πίνει από ποτήρι, πότε θα κόψει την πάνα κτλ. κτλ.

 

Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι να μην κάνει σπασμούς στον ύπνο του και δεν το καταλάβω Γι' αυτό φυσικά τον έχω να κοιμάται μαζί μας ενώ μέχρι και πριν τα επεισόδια κοιμόταν μόνος στο δωμάτιο του

[Νατάσα Χανιά]

Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι να μην κάνει σπασμούς στον ύπνο του και δεν το καταλάβω Γι' αυτό φυσικά τον έχω να κοιμάται μαζί μας ενώ μέχρι και πριν τα επεισόδια κοιμόταν μόνος στο δωμάτιο του

 

Ειναι λάθος και συγχώρα με που στο λέω απλά καταλαβαίνεις οτι αφου τα έχω περάσει δεν έχω καμία επικρητική διάθεση προ εσένα. Είναι λάθος να τον έχεις μαζί σου γιατί περναει στο υποσυνίδιτο του το συναίσθημα της διαφορετικότητας. Ότι δηλαδί έχει κάτι και δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του και στην πορεία θα του δημιουργηθούν ανασφάλειες. Αυτά μου τα είπε και εμένα παιδοψυχολόγος δεν τα λέω απο μόνη μου. Το ίδιο πρόβλημα και την ίδια ανασφάλεια και φοβία είχα και εγώ και καταλήξαμε να κοιμόμαστε οι τρείς μας στο κρεβάτι το διπλό και το κοριτσάκι μου μόνο του στο παιδικό δωμάτιο. Και σου μηλάω για δυο παιδιά δύδιμα και που αμέσως απο το μαιευτήριο όταν γυρίσαμε κοιμόντουσαν στο κρεβάτι τους στο δωμάτιο τους. Θες να σου πω τώρα τι γίνετε; Ο μικρός έχει τέτοια ανασφάλεια που στο σχολείο όταν η μικρή πάει για τσισάκια ή να πλύνει τα χέρια της, αυτός κλαίει που την χάνει απο τα μάτια του. Έχω εδώ και ένα περίπου εξάμηνο που τον πάω στο κρεβάτι του (γιατί βέβαια το παιδί συνήθησε και τα βράδια έρχετε κοντάμμου) τον γυρίζω λοιπόν στο κρεβάτι του και αρχίζω τα δρομολόγια όλη νύχτα μην τυχόν και κάνει πυρετό και δεν τον προλάβω!!!!! Μηλάμε όμως για αρρώστεια..... όμως καλήτερα να χάσω εγώ τον υπνο μου ππαρά να μεγαλώσω ένα παιδί γεμμάτω ανασφάλειες και έχοντας το συναίσθημα ότι η μαμά θα είναι για όλα εκει. Και βέβαια θα είμαι εκεί για όλα αλλά πρέπει να μάθει και λίγο μόνος του και εγώ θα τον παρακολουθώ διακριτικά. Έχω φάει ώρες ψυχανάλυσης για αυτά που σου γράφω και πιστεύω να καταλαβαίνεις με πόση συμπάθεια στα λέω.

[rit@]

Χαρά θα συμφωνήσω με την Νατάσα και θα σου πώ πως είσαι υπερβολική. Το έχουμε περάσει και γιαυτό θα σου ξανατονίσω και εγώ να μην με παρεξηγήσεις. Πιο πολύ από ότι φοβάμαι εγώ και πιο μεγάλο σοκ από αυτό που ή μάλλον από αυτά που έχω πάθει εγώ...... Αστα. Οσο για τον ύπνο δεν νομίζω πως διατρέχουν τέτοιο κίνδυνο και θα σου τονίσω ένα περιστατικό που έχω ξαναγράψει στις πρώτες σελίδες. Οταν ο μικρός ήταν ημερών ακόμα και ενώ ήμουνα μόνη στο σπίτι και με τα δύο ξαφνικά στον ύπνο του ο Σπύρος άρχισε να κλαίει όπως όταν κλαίει μετά τους σπασμούς και δεν είχε επαφή με το περιβάλον και όλα τα συμπτώματα των σπασμών μέχρι και τον λύθαργο που πέφτει μετά. Πήρα έντρομη τον γιατρό και μου είπε πως πρέπει να έκανε σπασμούς στον ύπνο του όμως δεν ήμασταν σίγουροι. Πυρετό δεν είχε. Τώρα τι να σου πω ούτε που ξέρω. Πήγα γιάννενα έμεινα μέρες έκανα όλους τους κλασικούς πια ελέγχους και τελικά μου είπαν πως μάλλον ήταν νυκτερινός τρόμος και όχι σπασμοί. Δεν είμαι σίγουροι αλλά και ένας γιατρός από το φόρουμ που θα δεις ότι έχει γράψει πάλι για νυκτερινό τρόμο μίλησε. Ισως λοιπόν να ήμουνα υπερβολική πάντως διάβασε την περίπτωση να ξέρεις γιατί τουλάχιστον ο δικός μου έχει όντως πολλές φοβίες αν και τέτοιο επεισόδιο δεν έχει ξανακάνει σχεδόν 2 χρόνια τώρα. Θέλω όμως να καταλήξω πως ακόμα και αν κάνουν σπασμούς και δεν τους δόσουμε το στεσολιντ θα περάσει μόνο του εφόσον δεν υπάρχει παθολογικό πρόβλημα στη μέση και στο δεύτερο στάδιο θα το καταλάβουμε αλλά και πάλι δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι ακόμα και στο νοσοκομείο μόνο αν επαναληθφεί επεισόδιο χωρίς πυρετό ανυσηχουν. Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα περισσότερο θα μας γράψει και η Νατάσα την γνώμη της που έχει περισότερη εμπειρία αν και το τελευταίο επεισόδιο του Σπυρου μου ήταν γενικευμένο δηλ είχε μεγάλη διάρκεια έβγαζε αφρούς από το στόμα κ.α. αρα όπως καταλαβένεις ανυσηχώ κάτι παραπάνο γιατί δεν έχω πιστεί πως πρόκιται για απλούς πυρετικούς σπασμούς. Απλά ελπίζω θα μάθω σε 3 χρόνια σχεδόν. ΥΥΥΥΥΥΥπομονήηηηηηηη.

[xara_2]

Ειναι λάθος και συγχώρα με που στο λέω απλά καταλαβαίνεις οτι αφου τα έχω περάσει δεν έχω καμία επικρητική διάθεση προ εσένα. Είναι λάθος να τον έχεις μαζί σου γιατί περναει στο υποσυνίδιτο του το συναίσθημα της διαφορετικότητας. Ότι δηλαδί έχει κάτι και δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του και στην πορεία θα του δημιουργηθούν ανασφάλειες. Αυτά μου τα είπε και εμένα παιδοψυχολόγος δεν τα λέω απο μόνη μου.

 

Νατάσα μου ομολογώ ότι αυτό δεν το είχα σκεφτεί και σ' ευχαριστώ πολύ που μου το επισήμανες..... Και με την ευκαιρία να σας πω ότι ΔΕΝ είμαι από τα άτομα που του αρέσει να του χαϊδεύουν τα αυτιά. Την διαφορετική άποψη ψάχνω να βρω για να διορθώσω τα λάθη μου. Αν ήταν να συμφωνούν όλοι μαζί μου δεν θα έγραφα εδώ θα μιλούσα με τον καθρέπτη μου........ Γι' αυτό μη αισθάνεστε άσχημα να μου τα χώνετε κανονικότατα

Πάντως αν κρίνω από την αντίδραση του τώρα στον παιδικό μια χαρά τα πάμε.... Δεν δείχνει σημάδια ανασφάλειας, δεν με ψάχνει καθόλου κι ας μην γνωρίζει τις δασκάλες ή τα υπόλοιπα παιδάκια. Ίσα ίσα που όταν λέει η μικρή μου κι εγώ θα έρθω στο σχολείο της απαντάει ΟΧΙ εγώ μόνος μου θα πάω στο σχολείο........

Οσο για τον ύπνο δεν νομίζω πως διατρέχουν τέτοιο κίνδυνο

Το συγκεκριμένο το είχα συζητήσει με τον παιδονευρολόγο και μου είχε απαντήσει ότι φυσικά και μπορεί να κάνει σπασμούς στον ύπνο. Και επειδή λίγο πριν μου είχε πει ότι το παιδί κινδυνεύει περισσότερο από αναρρόφηση παρά από τους σπασμούς γι' αυτό αγχώνομαι με το θέμα

 

Μαργαρίτα πως τα πάτε με το σχολείο?????

[rit@]

Πολύ πίκρα παιδιά μου τι να πω δεν ξέρω έχω γράψει και σε άλλα τοπικ μπας και κάποιος έχει αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο αλλά τίποτα ακόμα. Το νοιώθω κάθε φορά που την βλέπω δεν μας θέλει εκεί φοβάται και δεν την κατηγορώ αλλά τι να κάνω? Δεν μου απαντάει όταν ρωτάω πως πάει το παιδί αν έφαγε κ.α. με ξεπετάει λέγοντας συνέχεια είναι πολλά παιδιά εδώ και δεν προλαβένουμε να ασχολούμαστε με ένα ένα ξεχωριστά αν πεινάει θα φάει λέει αν δυψάει θα πιεί και με αυτό το ύφος του "ΠΑΡΤΟ ΧΡΥΣΉ ΜΟΥ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ"..... Σήμερα ο Σπυράκης έβηχε και είμαι σίγουρη θα μου πουν να τον πάρω ...... Τι να κάνω πως να τους προσεγγίσω? Δεν θέλω προστριβές.....

[Νατάσα Χανιά]

Κατ' αρχήν κάνε υπομονή.... Το επόμενο βήμα είναι να τους ενημερώσεις είτε κατεβάζωντας απο το internet σχετικές αναφορές είτε πηγαίνοντας τους ένα γιατρό ή νοσοκόμα να τους ενημερώσει και να τους εξηγίσει πως έχουν τα πραγματα... Στο τέλος τέλος είναι υποχρέωση τους να τα βγάλουν πέρα.... αυτή είναι η δουλειά τους και για αυτό πληρώνονται...

Εμένα πάντως οι δασκάλες είναι το ακριβώς αντίθετο τους πήγα φρέσκο stesolit και με βάλανε όμορφα και ω΄ραία να τους θυμήσω πως να το χρησιμοποιήσουνε αν χρειαστεί τι να πω κοριτσάκι έπεσες στην περίπτωση.... Φιλάκια ....

[xara_2]

Μαργαρίτα το θέμα είναι μόνο με τη διευθύντρια του σταθμού ή και με τις δασκάλες???????

Αν προσπαθήσεις να πλησιάσεις κάποια δασκάλα και να την έχεις από κοντά??? (αυτό έκανα εγώ)

 

Επίσης είναι πολύ καλή η ιδέα να πάει κάποιος γιατρός. Πιστεύω ότι στη δικιά μας περίπτωση έπαιξε σημαντικό ρόλο η παρέμβαση του γιατρού μου.

 

Έχει κάνει ποτέ επεισόδιο στο σχολείο?????

[rit@]

Όχι δεν έχει κάνει ποτέ επεισόδιο στο σχολείο αλλά είμαι πολύ προσεκτική και ποτέ δεν τον στέλνω ακόμα και αν δω ότι πάει να αρρωστήσει. Τι να πω, της δασκάλες δεν τις έχω προσεγγίσει ακόμα το έχω υπόψην μου απλά είναι ακόμα στην προσαρμογή και περιμένω. Δεν θέλω και να πιέζω την κατάσταση περιμένω να τον συμπαθήσουν πρώτα γιατί είναι πολύ καλός και υπάκουος (μόνο στο σχολείο) και γενικά είναι καλόβουλος μόνο στο σπίτι κάνει σαν αντάρτης.

[rit@]

Που είστε βρε παιδιά όλα καλά? Εμείς όχι βήχουμε του χαμού ο Σπύρος είναι μέρες τώρα έτσι και χθες ξεκίνησε και ο Αλέξανδρος. Ο Σπύρος δεν σταματάει σαν αλλεργικό μοιάζει και ειδικά όταν κοιμάται. Τώρα αν έχει φάει και μετά τον πιάσει κάνει εμετό. Επίσης πονάει πάλι η κοιλιά του και δεν βρίσκουμε τίποτα. Αχ και βαχ, σήμερα δεν τον έστειλα παιδικό γιατί δεν κοιμήθηκε την νύχτα και σίγουρα θα με έπερναν τηλ να πάω να τον πάρω αν έκανε εμετό. Αλλες φορές του έδινα αερολίν αλλά τώρα δεν του δίνω τίποτα θέλω να δω πως θα εξελιχθεί αλλά τρέμω μήπως το επόμενο στάδιο είναι πυρετό και.......

Πάντος προχθές η γιατρός μου είπε πως δεν είναι τίποτα και αν χειροτερέψει πράγμα που έγινε να ξαναπάμε, αύριο δηλαδή αχ αχ αχ και έχω μείνει και ταπί. Και κάποτε άκουγα να λένε οι παλιοί για κακούς ανθρώπους " μπα που να τους τα φάνε όλα οι γιατροί " εμείς γιατί βρε παιδιά ετσι? μπα το παίρνω πίσω απλά παράπονο ήταν αλλά δεν πειράζει ας είναι καλά τα παιδιά και ας τους πληρώνουμε τους ανθρώπους αλώστε αυτοί μας κάνουν καλά. Τα νέα σας?

[xara_2]

Καλημέρα

 

κι εμείς μια από τα ίδια. Ο μικρός από Σάββατο έχει πολύ βήχα και λόγο του βήχα κάνει πολλές φορές εμετό (ειδικά μετά το γάλα). Και το άσχημα είναι ότι αν κάνει μια φορά εμετό μετά κάθε φορά που βήχει νομίζει ότι πάλι θα κάνει και τσιρίζει πανικόβλητος και τρέχει η έρμη η μάνα............ Κουρέλι είμαι από την κούραση , τα βράδια δεν κοιμάται καθόλου καλά και εγώ στη δουλειά από την αρχή της εβδομάδας παραπαίω......... Άντε να έρθει το Σαββατοκύριακο να ξεκουραστούμε λίγο.

Επίσης αυτή την εβδομάδα δεν θέλει να πάει και σχολείο..... Κλαίει, χτυπιέτε, μαυρίζει στο κλάμα.... Σήμερα που τον πήγα λιποθύμησε κιόλας (το κάνει πολλές φορές όταν κρατάει την αναπνοή του για πολύ ώρα). "Ευτυχώς" η δασκάλα αντέδρασε καλά και δεν τα έχασε (εγώ ήμουν κριμένη και παρακολουθούσα γιατί δεν με άφησαν να είμαι μπροστά). Γενικά μου λένε ότι είναι έτσι το πρωί που τον παω αλλά μετά από κανένα δεκάλεπτο ηρεμεί και την υπόλοιπη μέρα είναι πολύ καλός, παίζει και δεν με ψάχνει καθόλου και φυσικά όταν πάει ο μπαμπάς του να τον πάρει κλαίει γιατί δεν θέλει να φύγει !!!!!!!!!! Τι να πεις αυτά τα παιδιά θα μας τρελάνουν

 

αλλά τρέμω μήπως το επόμενο στάδιο είναι πυρετό και.......

Αυτό είναι το άσχημο ότι δεν μπορείς να μην τρέμεις (εγώ τουλάχιστον όσο και να προσπαθώ) κι έχει περασει 1,5 χρόνος χωρίς σπασμούς..........

[Νατάσα Χανιά]

Γειά σας κοριτσάκια διάβασα τα νέα σας και σας εύχομαι περαστικά!!! Εμείς τα περάσαμε αυτά την περασμένη εβδομάδα αλλά τώρα είμαστε καλλήτερα. Βέβαια στο σχολείο μας αρχίσανε και οι πρώτες ιώσεις και εγώ τρέμω όπως και εσείς για το πότε θα μας κάτσει το λαχείο!!!! Τέλος πάντων τα έχω τραλάνει στις πορτοκαλάδες και στα φρούτα και στα μέλια και ελπίζω να πάνε όλα καλλήτερα. Για τον βήχα πάντως εμένα η γιατρός μου λέει πα΄ντα να τους δίνω όσο πιο πολά υγρά μπορώ και εγω τα ταράζω στα νερά και στους φυσικούς χυμούς. Γλιτώνουμε για λίγο τα αερολίν.....

Αυτά σας φιλώ προς το παρών......

[rit@]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ τι κάνετε? Εμείς πήραμε την αντιβιοσούλα μας και ο μικρός και ο μεγάλος και το αερολίν μας επίσης και οι δύο και ήρθαμε στα ίσια μας που λένε. Και εμένα ο Σπύρος κάνει εμετό κυρίως με το γάλα και τρέχω και δεν φτάνω και επίσης ξυπνάω από τα χαράματα και ας μην πολύ κοιμάμαι μια και βήχουν και τα δύο αλλά πρέπει και να είμαι σίγουρη ότι ο Σπύρος θα χωνέψει το γάλα πριν τον αφήσω στο σχολείο ή ότι θα το βγάλει αν είναι να είναι σπίτι γιατί μετά ......... Αρά τα ίδια περνάμε και νόμιζα πως είμαι μοναδική περίπτωση χα χα. Τι να κάνουμε βρε κορίτσια αν δεν βρούμε μια αστεία πλευρά πως θα βγάλουμε χειμώνα? Εμείς δεν τα έχουμε καταφέρει να κάνουμε χρόνο χωρίς σπασμούς αλλά ελπίζω και μετράω τους μήνες σαν φαντάρος. Χαρά είχατε και άλλη φορά αυτό το βήχα? Εμείς ναι και δεν μου λέει κανείς τι είναι και από τι προέρχεται δεν βρίσκουν τίποτα και στο τέλος του περνάει μόνο του. Νατάσα εσείς πόσο καιρό είσαστε χωρίς επεισόδιο? Μακάρι να μην ξανακάνει κανένας βρε παιδιά και τι στον κόσμο δεν ξέρω. φιλιά.

[Νατάσα Χανιά]

Γειά σας .... όλα καλά;;;;;

Εμείς Μαργαρίτα μου έχουμε να κάνουμε επεισόδιο απο τον Ιανουάριο αλλά δεν έχει κάνει ούτε πυρετό απο τότε.... τώρα που θα αρχίσουν οι ιώσεις να δούμε τι θα κάνουμε μιας και είμαστε στα όρια του να μην το ξανακάνει. Δεν μπορώ όμως να το σκέφτομαι και να μην ανατριχιάζω και απο την μια ελπίζω να το ξεπεράσαμε και απο την άλλη φοβάμαι οτι έχουμε άλλο άνα χρονάκι τουλάχιστον... Δεν ξέρω ο χειμώνας αυτός θα είναι καθοριστικός!!!! Εσείς πως πάτε απο πότε έχετε να κάνετε επεισόδιο; Άλλοι μετράνε άλλα και άλλα και εμείς τα επεισόδια των παιδιών μας......( και ούτε να γελάσω δεν μπορώ και ας είναι αστείο....) Φιλάκια προς το παρών....

[rit@]

Γειά σας κοπελιές τι κάνετε πως περάσατε το Σ/Κ? Εμείς κάπως καλύτερα αλλά ακόμα καμιά σημαντική βελτίωση. Τώρα όσον αφορά το τελευταίο επεισόδιο του Σπύρου μου ήταν ακριβώς πριν 3 μήνες μόνο και όπως καταλαβαίνεται κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα αν και εμείς κάνουμε και θεραπεία και έχω ελπίδες ότι δεν θα ξανακάνει αν και μου είπαν ότι μειώνεται η πιθανότητα δεν εξαφανίζεται. Τώρα θέλω να μιλήσω με την Joan και ελπίζω να το διαβάσει. έγραψε: Ακόμα δεν έχω ξεπεράσει ότι το παιδί πέρασε ένα επεισόδιο πυρετικού σπασμού χωρίς το φάρμακο που θα τη βοηθούσε γιατί εγώ ξέχασα να το βάλω στη τσάντα που ταίριαζε εκείνη τη στιγμή με τα ρούχα μου Αν διαβάσεις εδώ θα δεις αγαπητή ότι εγώ τον πήγα στο νοσοκομείο για να προλάβω επεισόδιο που έβλεπα να έρχεται μια και ο πυρετός δεν έπεφτε και πάλι δεν τον πρόλαβαν. Τον είχε εξετάσει η γιατρός και μου είπε να φύγουμε όταν τον είδα να είναι κάπως και έβαλα τις φωνές δεν είχε κάνει σπασμούς αλλά εγώ το έβλεπα ερχόταν. Η γιατρός τον ξαναπήρε μέσα και φώναξε και της άλλες αλλά μέχρι να αποφασίσουν η ώρα είχε περάσει και το στεσολίντ δεν έκανε "τίποτα" δεν είμαι σε θέση να ξαναπεριγράψω τι περάσαμε ή μάλλον τι πέρασε το παιδάκι μας. ΜΕ ΤΟ 2ο ΣΤΕΣΟΛΙΝΤ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΩΡΕΣ ΕΠΑΝΗΛΘΕ. Αρα μην θεωρείς ότι φταις κάπου. Δεν το προλαβαίνεις παρά μόνο αν δώσεις το φάρμακο χωρίς να έχει κάνει για να προλάβεις αλλά και πάλι πότε είναι η σωστή ώρα εδώ σου λέω δεν την βρήκαν οι γιατροί θα την βρίσκαμε εμείς? Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου όλες κάποτε το ξεχάσαμε και απλά δεν έτυχε να συμβεί κάτι. Αλωστε δεν μπορείς να δίνεις και κάθε φορά που έχει πυρετό το στεσολίντ παρά μόνο αν είναι μεγάλη ανάγκη και πότε είναι αυτό? Εγώ ξέρεις τι λέω? Αχρείαστο να είναι τίποτα άλλο δεν ξέρω αν κάνω κάπου λάθος ας με διορθώσουν και οι κοπέλες λέω βάση της εμπειρίας μου μόνο. πολλά πολλά φιλιά.

[Νατάσα Χανιά]

Γειά σας.... εγώ πάλυ ποτέ δεν του κάνω stesolit αν δεν κάνει επεισόδειο.... πρώτον γιατί δεν κάθετε και δεν μπορώ να υποβάλω το παιδί μου σε αυτή την βίαιη κήνηση και δεύτερον γιατί κανένας γιατρός δεν μου είπε να το κάνω για πρόληψη.... εμείς του το χορηγούμε μόνο και όταν κάνει επεισόδειο και ξέρω ότι αρχίζει να δρα μετά απο τα τρία λεπτά... εμένα πάντως ο μικρός σταματάει να χτυπιέτε στα 40 με 45 δευτερόλεπτα... ποτέ δεν του έχει κρατήσει παραπάνω και ο νευρολόγος μου είπε καθαρά ότι δεν του το σταματάει το φάρμακο αλλά απο μόνος του ο οργανισμός του... μου είπε βέβαια και το άλλο ανέκδοτο... να μην του χοριγώ stesolit γιατί έτσι και αλλιώς δεν χρειάζετε... ναι καλά δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να συμβεί αυτό... αν κάνει επεισόδιο θα πάρει και το φάρμακο.... Τελικά οι γιατροί ανάλογα την περίπτωση δίνουν και διαφορετικές οδηγίες.... είναι λαχείο πάντως... Φιλιά...

[xara_2]

γεια σας κορίτσια

 

εγώ πάλυ ποτέ δεν του κάνω stesolit αν δεν κάνει επεισόδειο.... γιατί κανένας γιατρός δεν μου είπε να το κάνω για πρόληψη.... εμείς του το χορηγούμε μόνο και όταν κάνει επεισόδειο και ξέρω ότι αρχίζει να δρα μετά απο τα τρία λεπτά...

 

Κι εμένα ο παιδονευρολόγος δεν μου είπε να το χρησιμοποιώ σαν πρόληψη

Οι οδηγίες ήταν :

 

Αν κάνει επεισόδιο περιμένεις 3 λεπτά

αν δεις ότι δεν επανέρχεται από μόνος του τότε χορηγείς το stesolit

αν σε 5 λεπτά μετά την χορήγηση το παιδί δεν επανέρθει τότε πηγαίνεις αμέσως στο νοσοκομείο

[rit@]

Τελικά οι γιατροί ανάλογα την περίπτωση δίνουν και διαφορετικές οδηγίες.... είναι λαχείο πάντως... Φιλιά...

αυτό ξαναπέστω εμένα αν θυμάστε απ την αρχή του θέματος που το είχα ξαναγράψει μου πρότιναν να το κάνω κάθε φορά που θα είχε πυρετό μια και ήταν πολύ έντονο θα το πω το τελευταίο επεισόδιο και ακριβώς επειδή ήξερα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το καταφέρω προτίμησα να ξεκινήσουμε φαρμακευτική αγωγή και βλέποντας και κάνοντας. Να ρωτήσω κάτι βρε κορίτσια τις τελευταίες μέρες τον βλέπω που κουράζεται πολύ εύκολα και νυστάζει και παραπονιέται γιατί θέλει να παίξει και δεν αντέχει. Πέρνει και αντιβίοση για τον βήχα που είχε την proces ή κάπως έτσι μήπως είναι από αυτό ή να είναι από το φάρμακο για τους σπασμούς? ανυσηχώ

[xara_2]

Να ρωτήσω κάτι βρε κορίτσια τις τελευταίες μέρες τον βλέπω που κουράζεται πολύ εύκολα και νυστάζει και παραπονιέται γιατί θέλει να παίξει και δεν αντέχει. Πέρνει και αντιβίοση για τον βήχα που είχε την proces ή κάπως έτσι μήπως είναι από αυτό ή να είναι από το φάρμακο για τους σπασμούς? ανυσηχώ

 

Πότε του έδωσες τελευταία φορά το φάρμακο

Γενικά το stesolit είναι ηρεμιστικό (γι΄αυτό άλλωστε είναι και το μοναδικό παιδικό φάρμακο που γράφετε στο κόκκινο συνταγολόγιο των γιατρών) αλλά αν έχεις καιρό να του το δώσεις δεν νομίζω να είναι από αυτό......

[Νατάσα Χανιά]

Ναι αλήθεια απο πότε έχεις να του το δώσεις;;; αν και όπωε είπες του κάνεις θεραπεία και μπορεί απο μόνος του ο συνδιασμός θεραπείας και αντιβίοσης να του προκαλέι μια εξάντληση... πάντως γενικά τα παιδάκια που παίρνουν με φαρμακευτική αγωγή καταβάλονται λίγο ενίοτε... δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να ανυσιχείς αν και μια ερώτηση στο γιατρό σου δεν θα ήταν κακό να κάνεις ε;;;;