ΣΠΑΣΜΟΙ Πυρετικοί ή μη πυρετικοί σπασμοί (15 μηνών)

[rit@]

ΠΥΡΕΤΙΚΟΙ Η ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟ ΓΟΝΙΟ.

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΜΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΚΑΠΟΙΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΘΕΜΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΕΝΟ.

ΟΙ ΠΥΡΕΤΙΚΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΗΘΙΣΜΈΝΟΙ. ΟΤΑΝ ΕΙΔΙΚΑ ΑΝΕΒΑΊΝΕΙ ΑΠΟΤΟΜΑ ΠΥΡΕΤΟΣ Η' ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΕΥΚΟΛΑ. Ο ΣΠΥΡΟΣ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 15 ΜΗΝΩΝ ΟΤΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΙΧΑΜΕ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΓΥΡΙΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ ΣΕ ΛΉΘΑΡΓΟ ΕΙΧΑΝ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΣΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΤΡΟΜΑΞΑ ΠΟΛΥ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΤΟΝ ΕΧΑΣΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚ. ΣΤΗΝ ΣΚΑΛΑ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΑΝΕΒΑΖΑ ΕΚΑΝΕ ΣΑΝ ΨΑΡΙ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ. ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΩ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΥΡΕΤΙΚΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ ΕΙΧΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΚΑ. ΠΕΡΑΣΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΝΑ 8ΜΗΝΩ ΚΑΙ ΚΟΝΤΕΒΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΩ ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΠΡΩΙΑ ΕΙΧΕ ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ. ΗΜΟΥΝΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑ STESOLID ΕΝΑ ΥΠΟΘΕΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΑΝ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ 10ΜΗΝΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΞΥΠΝΗΣΕ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ Η ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΕ ΕΓΩ ΤΟΝ ΣΉΚΩΣΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΛΑΙΓΕ ΜΕ ΛΙΓΜΟΥΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΠΑΦΗ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΠΕΣΕ ΣΕ ΛΥΘΑΡΓΟ ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΠΑΣΜΟΥΣ. Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΥΠΕΘΕΣΕ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΚΑΝΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΠΑΣΜΩΝ ΠΡΙΝ ΤΟ ΣΗΚΩΣΩ ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΑΠΥΡΕΤΟΣ. ΚΑΝΑΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΟΛΕΣ ΚΑΛΕΣ. ΝΌΜΙΖΑ ΑΦΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΩΣ ΕΙΧΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΜΑΣ. ΠΡΙΝ ΤΡΕΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΞΥΠΝΑΕΙ ΠΑΩ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΚΑΙΓΕ ΕΙΧΕ 39 ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΠΕΦΤΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΠΗΓΑΜΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΑΛΛΟΝ ΙΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΦΥΓΟΥΜΕ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΠΑΣΜΩΝ. ΕΒΓΑΖΕ ΑΦΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΣΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 1ΩΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΉΘΑΡΓΟ ΠΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΤΑ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΕΓΩ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΙΓΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΑΠΟΜΕΊΝΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΠΑΡΟΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ. ΙΣΩΣ ΝΑ ΠΗΡΑ ΛΑΘΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΥΡΕΤΙΚΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΓΩΓΗ ΑΛΛΑ Η ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΑΝ ΗΤΑΝ ΝΑ ΧΟΡΗΓΏ STESOLID (ΕΝΑ ΥΠΟΘΕΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ) ΕΠΙ ΠΥΡΕΤΟΥ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ 24ΩΡΟ. ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΩΡΑΙΑ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΑ ΧΑΜΕΝΟ ΤΟ ΚΑΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΠΟΝΑΕΙ Η ΨΥΧΗ. Η ΑΓΩΓΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΘΑ ΤΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟΣ ΑΝ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΤΟΤΕ.

[DALIA]

Moνο που διαβασα το κειμενο πραγματικα εμεινα με το στομα ανοιχτο !!!

Φανταζομαι τι εχεις περασει καλο μου κοριτσακι και ποσες φορες εχασες χρονια απο τη ζωη σου.

Το μονο που εχω να πω ειναι σιγουρα να παρεις και μια δευτερη γνωμη γιατρου και πραγματικα ευχομαι ολοψυχα να ειναι περαστικο και να μην ξαναταλαιπωρηθει αλλο μια τοσο μικρη ψυχουλα.

 

υγεια πανω απο ολα σε ολα τα παιδακια του κοσμου!!!!!!

[ΡΟΥΛΑ]

Εύχομαι μεσα από την καρδιά μου να μην ξανακάνει σπασμούς και να μην χρειαστεί να ξαναπιεί κάποιο φάρμακο!!!!!!

[Αντιγόνη]

Πω πω Μαργαρίτα τι περνάς...

Εύχομαι όλα να είναι περαστικά. Καλή δύναμη και ο Θεός μαζί σας.

[Vann]

Μαργαριτα παρε δευτερη κ τριτη γνωμη εμας μια φιλη μας το παιδι κανει σπασμους συνεχεια εχουν κανει ολες τις απαραιτητες εξετασεις κ πλεον ξερουν οτι το παιδι τους δεν ειναι επιληπτικο, τους εχουν δωσει καποια φαρμακα ετσι ωστε οταν παθανει σπασμους να του τα χορηγουν κ να υποχωρουν,καλη δυναμη ευχομαι να μην ξανα παθει ποτε το παιδι σου κ να ηταν η τελευταια φορα

[nano]

Κατ' αρχήν σ' ευχαριστώ που μας ενημέρωσες ...

προσπαθώ να φανταστώ τι έχεις περάσει

και η αλήθεια είναι ότι και μόνο που το σκέφτομαι μου είναι δύσκολο...

 

μπράβο για το κουράγιο και την ψυχραιμία σου!!!

 

όσο για την επιληψία (που δεν την εύχομαι σε κανέναν) ξέρω από γνωστή μου που έχει πως με κατάλληλη αγωγή αντιμετωπίζεται ...

αυτή η κοπέλα που ξέρω έχει σπουδάσει ψυχολογία και είναι μια χαρά!!!

[ELENA1974]

Πως καταλήξατε στην επιληψία?

Ο βαφτιστικός μου παρουσίασε τέτοια κρίση (στην αρχή οι γονείς του νόμιζαν οτι πνιγόταν).Μετά από εισαγωγή στο νοσοκομείο και σειρά εξετάσεων-νομίζω και εγκεφαλογράφημα- κατέληξαν σε θεραπέια για επιλψία. Από τότε -καιέχουν περάσει πάνω από τρια χρόνια_ δεν παρουσίασε αλλη κρίση αλλά εξετάζονταν ανα εξάμηνο. Νομίζω οτι έχει σταματήσει και τη θεραπέια.

[almak]

Μαργαρίτα κουράγιο και ψυχραιμία.

Την μεγάλη τρομάρα την έφαγες ( πιάστηκες αδιάβαστη) έτσι πιαστήκαμε και εμείς το 2003 ( πίστεψα πως πέθαινε....).

Εμείς όμως δεν είχαμε πυρετούς.

ξεκίνησε θεραπεία με trileptal σε ηλικία 7 χρόνων περίπου.

μετά από 2,5 χρόνια επιχειρήσαμε να το ελλατώσουμε , και μας έκανε ένα τσαφ πάλι.

συνεχίζουμε λοιπόν ( σήμερα είναι 12 χρόνων ) και ελπίζουμε τα επεισόδια αυτά να φύγουν μαζί με την εφηβεία , κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά.

 

Η αλήθεια είναι πως δεν είναιδυνατόν να είσαι με το στεζολίντ στα χέρια όλη την ώρα , καλύτερα θεραπέια έστω και προληπτική.

 

ΥΓ. Καλώς ήρθες

 

Ρίξε μια ματιά εδώ http://noesi.gr/node/1063 όπου τα έχω γραμμένα πιό αναλυτικά.

[TZOYTZA]

sk.margaret καταλαβενω τι περνας και ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να μην ξανακανει ποτε μα ποτε σπασμους

θελω να σου πω οτι αυτο το ειχα εγω οταν ημουν 6 χρονων εμενα βεβαια ηταν επιληψια δεν εκανα πυρετο μονο σπασμους και αφρους απο το στομα. καναμε εγκεφαλογραφηματα συχνα πηρα θεραπεια για 3 χρονια και απο τοτε οπως βλεπεις ειμαι μια χαρα

μην ανυσηχεις οτι και αν ειναι θα περασει με την καταληλη αγωγη.

[Νίκη]

Εύχομαι μεσα από την καρδιά μου να μην ξανακάνει σπασμούς και να μην χρειαστεί να ξαναπιεί κάποιο φάρμακο!!!!!!

[rit@]

sk.margaret καταλαβενω τι περνας και ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να μην ξανακανει ποτε μα ποτε σπασμους

θελω να σου πω οτι αυτο το ειχα εγω οταν ημουν 6 χρονων εμενα βεβαια ηταν επιληψια δεν εκανα πυρετο μονο σπασμους και αφρους απο το στομα. καναμε εγκεφαλογραφηματα συχνα πηρα θεραπεια για 3 χρονια και απο τοτε οπως βλεπεις ειμαι μια χαρα

μην ανυσηχεις οτι και αν ειναι θα περασει με την καταληλη αγωγη.

 

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΚΟΎΦΙΣΗ ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΙΟ ΝΟΣΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΠΩΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΕΞΗ ΤΟΥ ΣΕ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΕΠΙΛΗΨΙΑ.

[TZOYTZA]

sk.margaret καταλαβενω τι περνας και ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να μην ξανακανει ποτε μα ποτε σπασμους

θελω να σου πω οτι αυτο το ειχα εγω οταν ημουν 6 χρονων εμενα βεβαια ηταν επιληψια δεν εκανα πυρετο μονο σπασμους και αφρους απο το στομα. καναμε εγκεφαλογραφηματα συχνα πηρα θεραπεια για 3 χρονια και απο τοτε οπως βλεπεις ειμαι μια χαρα

μην ανυσηχεις οτι και αν ειναι θα περασει με την καταληλη αγωγη.

 

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΚΟΎΦΙΣΗ ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΙΟ ΝΟΣΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΠΩΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΕΞΗ ΤΟΥ ΣΕ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΕΠΙΛΗΨΙΑ.

 

 

ναι βρε σου λεω και κανονικη επιληψια να ειναι δεν ειναι τιποτα περναει και δεν εχει κανενα προβλημα το παιδι

και μια φιλη μου η κορη της τωρα ειναι 4 χρονων εχει τωρα το ιδιο και τη πηγε σε παιδονευρολογο εκαναν εγκεφαλογραφημα και οντως ειναι επιληψια και αυτη το ιδιο 3 χρονια και μετα της ειπαν αν δεν το ξαναπαθει στο διαστημα αυτο ολα καλα. εγω παντως απο προσωπικη εμπειρια σου λεω οτι δεν θα το ξανακανει θα δεις ολα καλα θα πανε.

[TZOYTZA]

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=5889

θες και εδω και η κορη μου κοντεψα να τρελαθω αλλα τελικα οκ

αληθεια τη εξετασεις εκανες στον παιδι?

[rit@]

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=5889

θες και εδω και η κορη μου κοντεψα να τρελαθω αλλα τελικα οκ

αληθεια τη εξετασεις εκανες στον παιδι?

ΑΧ ΚΑΙ ΒΑΧ. ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΣΙ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΠΡΕΠΕΙ. ΕΝΑ 35% ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ. ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ 100%. ΠΑΝΤΟΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΝΥΚΤΕΡΙΝΟΣ ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΣΠΑΣΜΟΥΣ. ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΧΟΥΣ ΚΑΡΔΙΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΙ ΑΛΛΟ. ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΟΙΛΙΑΚΑ ΑΛΓΗ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΜΦΑΔΕΝΟΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΔΗ ΔΙΟΓΚΩΜΕΝΟΣ ΑΔΕΝΑΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΕΡΕΤΑΙΡΟ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΤΟΜΕΤΑΞΥ Ο ΣΠΥΡΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.

[papapete]

Τι μου θυμίσατε...

 

Εμένα και οι δύο κόρες μου είχαν επεισόδια πυρετικών σπασμών. Έχω ψάξει και διαβάσει αρκετά σχετικά με το θέμα. Ευτυχώς την πρώτη φορά, ήταν εκεί η μάνα μου που θυμόταν πως πάθαινα κι εγώ (είναι μάλλον κληρονομικοί) και μας βοήθησε. Πάντως με ασθενοφόρο πήγαμε στο νοσοκομείο... Η μεγάλη είχε 2 επεισόδια, η μικρή 3 η 4.Την μικρή μια φορά την πήγα στο νοσοκομείο οδηγώντας ξυπόλητος κι ας έβρεχε... τόσο βιαζόμουν! Συνήθως δεν κρατάνε πολύ και δεν αφήνουν άλλα προβλήματα. Σχέση με επιληψία πάντως δεν υπάρχει, γνώμη μου να μην επιβαρύνεται τα παιδιά με άχρηστες προληπτικές θεραπείες...

Η μόνη πρόληψη είναι να κρατάς τον πυρετό χαμηλά όσο γίνεται, με κρύα ντους για παράδειγμα (άντε χλιαρά!!) Μετά την ηλικία των πέντε η έξη χρόνων δεν παρουσιάζονται συνήθως άλλα επεισόδια και μένει μόνο η ανάμνηση των δύσκολων αυτών στιγμών...

 

Το ξέρω πως είναι πολύ άσχημο να αντιμετωπίζεις κάτι τέτοιο αλλά πιστέψτε με θα περάσει και δεν είναι τόσο σοβαρό όσο φαίνεται...

 

κουράγιο!!!

[angelina]

Εμπειρία από το παιδί μου ευτυχώς δεν έχω αλλά πυρετικούς σπαμούς έκανα κι εγώ όταν ήμουν μικρή. Και μάλιστα είχα "εισαγωγικούς σπασμούς". Δηλαδή δεν τους έκανα στον υψηλό πυρετό αλλά μόλις ανάβαινε η θερμοκρασία μου πάνω από 37, 37 και κάτι! Μου είχαν κάνει ένα σωρό εξετάσεις και δεν βρίσκανε τι είχα οπότε οι γιατροί στο Παίδων καταλήξανε στην επιληψία. Ευτυχώς η οικογενειακή μας παιδίατρος ήταν πολύ έμπειρη και είπε επί λέξει στους γονείς μου "αφήστε τις επιληψίες και τις βλακείες, το παιδί έχει εισαγωγικούς σπασμούς, κάντε υπομονή και θα περάσει". Και όντως πέρασε (νομίζω πολύ πριν την ηλικία των 5). Πάντως η μητέρα μου ακόμα λέει και τρέμει ότι πέρασε όλα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου με το μάγουλό της κολλημένο στο μέτωπό μου για να προλάβει τον πυρετό και τους σπασμούς. Αφού ακόμα και τώρα με το που θα ακουμπήσει κάποιον ξέρει να σου πει πόσο ακριβώς πυρετό έχει!!!!!

 

Μήπως να το ψάχνατε λίγο ακόμα για να μην παίρνει το παιδί φάρμακα χωρίς λόγο? Όπως και να έχει κάντε υπομονή και θα περάσει.

[rit@]

γεια σας παιδιά και να ήσαστε καλά που λέει και ένα τραγουδάκι. Ευχαριστώ όλους σας για τις συμβουλές. Τόσο καιρό τώρα το ψάχνω για το αν είχα πάρει την σωστή απόφαση και τελικά τώρα έχω καταλήξει. Ο Σπύρος μου είναι γενικά δύσκολο παιδί. Δεν μας αφήνει να τον φροντίζουμε όπως πρέπει όταν είναι άρρωστος, δεν θέλει ούτε ντουζ ούτε κομπρέσες, ούτε τα αντιπυρετικά δεν πίνει αν δεν γίνει πρώτα ένας μικρός χαμός. Ξέρω πως τα κάνει όλα από αντίδραση αλλά δεν μπορώ να το φέρω στα νερά μου. Η λύση που μου είχαν προτείνει για να μην πάρει θεραπεία ήταν ένα φάρμακο υπόθετο το οποίο για να του το βάλω θα έπρεπε πρώτα να τον είχα ναρκώσει γιατί αλλιώς με τον χαμό που κάνει αυτό βγαίνει πάλι έξω και έτσι δεν κάνουμε τίποτα. Ισως ακούγομαι υπερβολική αλλά και στο νοσοκομείο την τελευταία φορά έτσι έγινε και δεν τον έπιασε και αυτοί είναι γιατροί και ξέρουν, αν ήταν το παιδί στο σχολείο ή κάπου αλλού? Δεν είχα άλλη λύση πραγματικά πιστεύω πως ήταν μονόδρομος. Και πάλι σας λέω πως ειδικά το τελευταίο επεισόδιο που ήταν γενικευμένο όπως το είπαν οι γιατροί δεν ήταν διάρκειας μερικών λεπτών αλλά σχεδόν δύο ωρών. (συνολικά και τα τρία στάδια σπασμοί-έντονο κλάμα- βαθύς ύπνος). Επίσης η μαγνητική έχει δείξει κάτι το οποίο δεν αποσαφηνίζεται άλλα υπάρχει όπως υπάρχει και η ελπίδα ότι θα φύγει μετά από τρία χρόνια. Δεν μπορούσα λοιπόν να κάθομαι με σταυρωμένα χέρια για τόσα χρόνια και απλά να παρακολουθώ έκανα αυτό που έκρινα σωστό για το μέλλον του παιδιού μου. Σκέφτηκα μόνο το παιδί και τίποτα άλλο. Δεν ρώτησα και δεν υπολόγισα κανέναν εκείνη την στιγμή ήμουνα μόνη μου και δεν είχα κανένα δίλημμα, θέλω το παιδί μου να έχει φυσιολογική παιδική ηλικία και αφού αυτό μπορεί να το κάνει ένα φάρμακο ας είναι έτσι. Φιλιά σε όλους. Αν τώρα έχετε και εσείς παιδάκι που έχει κάνει σπασμούς μια δύο φορές και μόνο με πυρετό ή όταν ανεβαίνει απότομα ο πυρετός μην ανησυχείτε αυτό είναι πυρετικοί σπασμοί και δεν χρειάζεται αγωγή μόνο προσοχή.

[AMALIA]

σας ευχαριστω πολυ.πραγματικα μονο οποιος το ζησει μπορει να καταλαβει.και εμεις ειμαστε μονιμα με τα χειλη μας στο κεφαλακι της για ενδεχομενο πυρετο.περασαμε ενα δυσκολο διαστημα στο νοσοκομειο και τωρα ειμαστε με αγωγη για ενδεχομενη επαναληψη,επειδη η περιπτωση μας ειναι επιπεπλεγμενη.και βεβαια το στεζολιντ στο ντουλαπι.........

[rit@]

Αμαλία δεν ξέρω αν το είδες σου έστειλα πμ αν μπορείς απάντησε μου ίσως να μπορούμε να βοηθήσουμε η μια την άλλη. Οπως και να έχει πάντως καλό κουράγιο και υπομονή δεν είναι τίποτα στην ουσία θα δεις ότι όλα θα πάνε καλά όπως λέω και για εμάς δηλαδή.

[mata]

Εύχομαι σε όλες σας που αντιμετωπίζεται τέτοιο πρόβλημα να περάσει γρήγορα!!!Φαντάζομαι την αγωνία σας!

[Νατάσα Χανιά]

Γεια σε όλους σας!!!! Δεν μπορείται να φανταστείτε πως είμαι αυτή την στιγμή που σας γράφω. Τα μάτια μου τρέχουνε συνέχεια και οι παλμοί της καρδιάς μου έχουν φτάσει στα όρια τους.

Έχω περάσει και εγώ αυτό το ΣΟΚ και ακόμα δεν έχω συνέλθει. Τρέχω στους ψυχαναλυτές και δεν γίνεται τίποτα. Είμαι με μια ελαφριάς ευτυχώς μορφή κατάθληψης απο τους πυρετικούς σπασμούς του γιου μου!!!

Ήταν καλοκαίρι 10/06/05 20 μέρες ακριβώς πριν τα δυδιμάκια μου κλείσουν τα δυο τους χρόνια. Ήταν απόγευμα και ετοιμαζόμασταν να πάμε μια βόλτα όταν διαπύστωσα ότι ο μικρός μου είχε πυρετό. Θα πρέπει να ήταν η δεύτερη φορά που τον είχα άρρωστο στην μέχρι τότε ζωούλα του. Ημικρούλα μου ήταν περισσότερο ανθεκτική!!! Τελος πάντων μιλάω με την παιδίατρο μας και μου λέει να του δώσω αντιπιρετικό εναλαξ και γεννικώς τις οδηγείες που δίνουν σε αυτές τις περιπτώσεις. Με το αντιπηρετικό του έπεσε ο πυρετός σε μισή ωρίτσα και όλα ήταν καλά για το επόμενο τρίωρο. Και το κέφι του είχε και έπαιζε με την αδελφή του και τον μπαμπά του στο δωμάτιο και εγω θυμάμαι άπλωνα ρούχα στο μπαλκόνι. Τότε με φωνάζει ο άντρας μου και μου λέει Νατάσα έλα γιατι ο μικρός είναι ζεστούλης να τον μετρήσουμε να του δώσουμε αντιπηρετικό. Ερχομαι λέω και δεν προλαβαίνω να τελειώσω και τον ακούω να με φωνάζει πανικόβλητος έλα έλα κάτι έχει το παιδί!!!!! Πάω τρέχοντας βέβαια και βλέπω το κορμάκι του να σπαρταράει (ΣΟΚ) δεν ήξερα τι να κάνω και νομίζοντας ότι έχει ανεβάσει πολύ πυρετό τον πιάνω και τον βάζω κάτω απο ντουζ. Τίποτα αυτό που μέχρι τότε δεν ήξερα ότι είναι σπασμοί δεν σταματούσε με τίποτα. Χτυπάω στην γειτόνησα και της ζητάω να μου κρατήσει το κοριτσάκι μου το οποίο είχε παγώσει το μωράκι μου στη μέση του σαλονιού και μας κοίταζε σαν χαμένο (είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ). Τρέξαμε στο κέντρο υγείας (γιατί μέναμε στην Σαλαμίνα εκείνη την εποχή) για να δούμε τι συμβαίνει. Στο δρόμο σταματησε να σπαρταράει και μελάνιασε και δεν είχαμε καμία επαφή. Ητανε σε λίθαργο και βέβαια εγώ νόμιζα ότι είχα χάσει το αγοράκι μου. Μια μικρή ανασούλα του μόνο μου έδινε μια πολύ μικρή επίσης ελπίδα ότι μπορεί και να ζούσε. Ήταν μια κόλαση μέχρι να φτάσουμε στο Κέντρο Υγείας και να μου πούνε ότι το μωράκι μου ζούσε και ότι είχε πέσει σε λίθαργο προφανός μετά απο επεισόδιο πυρετικών σπασμών. Μας παραπέμψανε βέβαια στο Τζάνιο Νοσοκομείο Πειραιά όπου και πήγαμε με αστυνομική συνοδεία απο Σαλαμίνα μιας και το ασθενοφόρο θα αργούσε να έρθει. Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο το μωρό μου είχε 39.6 πυρετό. Του βάλανε βέβαια ορούς και του χορηγήσανε αντιπυρετικά και σιγά σιγά ο πυρετός του έπεσε. Μετά απο μια ώρα άρχισε πάλυ να του ανεβαίνει ο πυρετός και ενω μας έχουν βάλει στην απομόνωση γιατί ακόμα δεν ξέραμε τι συμβαίνει άρχισε να κάνει πάλυ το ίδιο. Να σπαρταράει και τότε είδα τα μάτια του να γυρίζουν και τα άκρα του να τεντόνονται και να μένουν άκαμπτα. Άρχιζα να στριγκλίζω σαν τρελή και πλακώσαν οι γιατροί και μου το πήραν απο τα χέρια. Είχα χαθεί πιά αυτή τη φορά έιμουν σίγουρη ότι το αγοράκι μου είχε φύγει απο κοντά μας πολύ γρήγορα. Λιγο αργότερα και αφου νομίζω δεν είχα και πολυ καλή επαφή με κανέναν ήρθαν και μου είπαν ότι του σταματήσαν τους σπασμούς αλλά θα έπρεπε να του έκαναν παρακαίντηση για να αποκλείσουν το ενδεχόμενο μηνιγκίτιδας. Στο άκουσμα αυτού χάρηκα ναι μεν γιατι το παιδί μου ήταν ζωντανό και άρχισα πάλυ να φοβάμαι ότι θα το χάσω απο πιθανή μηννιγκίτιδα. Για να μην μακρυγορώ το δείγμα ήταν φυσιολογικό και το πρόβλημα ήταν ΠΥΡΕΤΙΚΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ. Εχουν περάσει τρια χρόνια και ακόμα ταλαιπορούμαστε. Κάθε φορά που ο Γιαννάκης κάνει πυρετό πάνω απο 37.7 κάνει εισαγωγικούς απλούς τονικοκλονικούς πυρετικούς σπασμούς. Το Stezolit βέβαια στην τσάντα μου στο κομοδίνο μου στο συρτάρι της κουζίνας στο ψυγείο και παντού. Πιστεύω πως μιας και τα επεισόδια έχουν λίγο αραιώσει είμαστε στην αρχή του τέλους όπως μας είπε και παιδονευρολόγος που μας παρακολουθεί. Κανένα χρόνο ακόμα ελπίζω μόνο να διαρκέσει και να μην μπούμε σε διαδικασείες επιλιψειάς γιατι με τους σπασμούς πάντα υπάρχει αυτή η πιθανότητα.

Θελω να πω σε όλους τους γονείς που το έχουν περάσει και το περνάνε ότι τους καταλαβαίνω και ξέρω πολύ καλά ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνεις υπομινή. Ειναι αυτό που λέω όταν λέω στο Γιαννάκη μου έλα να σου δώσω ένα φυλάκι δεν μου στήνει μάγουλο όπως όλα τα παιδάκια αλλά το κουτελάκι του. Εχει γίνει συνήθεια για όλους μας πια. Έχει κάνει μέσα σε αυτή την τριετία 15 επεισόδια και ελπίζω και παρακαλάω το θεο κάθε φορά να είναι το τελευταιο. Εγω φαντάζομαι θα μπορέσω να έχω μια φυσιολογική ζωή και να αρχήσω να την χαίρομαι πάλυ όπως παλιά όταν όλα αυτά θα έχουν περάσει.......

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε και θα τα λέμε....

[Νατάσα Χανιά]

γεια σας παιδιά και να ήσαστε καλά που λέει και ένα τραγουδάκι. Ευχαριστώ όλους σας για τις συμβουλές. Τόσο καιρό τώρα το ψάχνω για το αν είχα πάρει την σωστή απόφαση και τελικά τώρα έχω καταλήξει. Ο Σπύρος μου είναι γενικά δύσκολο παιδί. Δεν μας αφήνει να τον φροντίζουμε όπως πρέπει όταν είναι άρρωστος, δεν θέλει ούτε ντουζ ούτε κομπρέσες, ούτε τα αντιπυρετικά δεν πίνει αν δεν γίνει πρώτα ένας μικρός χαμός. Ξέρω πως τα κάνει όλα από αντίδραση αλλά δεν μπορώ να το φέρω στα νερά μου. Η λύση που μου είχαν προτείνει για να μην πάρει θεραπεία ήταν ένα φάρμακο υπόθετο το οποίο για να του το βάλω θα έπρεπε πρώτα να τον είχα ναρκώσει γιατί αλλιώς με τον χαμό που κάνει αυτό βγαίνει πάλι έξω και έτσι δεν κάνουμε τίποτα. Ισως ακούγομαι υπερβολική αλλά και στο νοσοκομείο την τελευταία φορά έτσι έγινε και δεν τον έπιασε και αυτοί είναι γιατροί και ξέρουν, αν ήταν το παιδί στο σχολείο ή κάπου αλλού? Δεν είχα άλλη λύση πραγματικά πιστεύω πως ήταν μονόδρομος. Και πάλι σας λέω πως ειδικά το τελευταίο επεισόδιο που ήταν γενικευμένο όπως το είπαν οι γιατροί δεν ήταν διάρκειας μερικών λεπτών αλλά σχεδόν δύο ωρών. (συνολικά και τα τρία στάδια σπασμοί-έντονο κλάμα- βαθύς ύπνος). Επίσης η μαγνητική έχει δείξει κάτι το οποίο δεν αποσαφηνίζεται άλλα υπάρχει όπως υπάρχει και η ελπίδα ότι θα φύγει μετά από τρία χρόνια. Δεν μπορούσα λοιπόν να κάθομαι με σταυρωμένα χέρια για τόσα χρόνια και απλά να παρακολουθώ έκανα αυτό που έκρινα σωστό για το μέλλον του παιδιού μου. Σκέφτηκα μόνο το παιδί και τίποτα άλλο. Δεν ρώτησα και δεν υπολόγισα κανέναν εκείνη την στιγμή ήμουνα μόνη μου και δεν είχα κανένα δίλημμα, θέλω το παιδί μου να έχει φυσιολογική παιδική ηλικία και αφού αυτό μπορεί να το κάνει ένα φάρμακο ας είναι έτσι. Φιλιά σε όλους. Αν τώρα έχετε και εσείς παιδάκι που έχει κάνει σπασμούς μια δύο φορές και μόνο με πυρετό ή όταν ανεβαίνει απότομα ο πυρετός μην ανησυχείτε αυτό είναι πυρετικοί σπασμοί και δεν χρειάζεται αγωγή μόνο προσοχή.

 

Εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου όλα να πάνε καλά απο εδώ και πέρα!!! Ποτέ μην μετανιώσεις ή μην νιώσεις ότι δεν έκανες το σωστό!!!!

[rit@]

Αχ βρε Νατάσα τι μου έκανες πρωί πρωί. Μόλις διάβασα τα δικά σου και με πήραν τα κλάματα. Γενικά τα βάζω εύκολα από όταν γέννησα αλλά και αν πρόκειται για σπασμούς δεν κρατιέμαι. 15 επεισόδια τι λες βρε παιδάκι μου, δεν σου έχουν πει να δίνεις στεσολιντ μόλις δεις ότι δεν του πέφτει ο πυρετός? Εμάς αυτό μας σύστησαν άλλα επειδή δεν είναι εύκολο παιδάκι και δεν μας αφήνει να τον φροντίσουμε όπως πρέπει ξεκινήσαμε με το ντεπακίν ένα αντισπασμοδικό δηλαδή που χορηγείται κατά της επιληψίας. Φαντάζομαι ότι κάνετε εγκεφαλογράφημα και μαγνιτική και ήταν εντάξυ αφού εσείς δεν παίρνεται κάτι άλλο. Μήπως μπορείς να μου πεις αν κάθε επεισόδιο είναι ίδιο με το προηγούμενο γιατί τα δικά μας κάθε φορά είναι και μεγαλύτερης διάρκειας και με περισσότερα συμπτώματα. Καλά ότι δεν πρόκειται πότε να το ξεπεράσουμε είναι φυσικό εγώ εκείνο που φοβάμαι τρέμω δηλαδή είναι μην τιχόν συμβεί και δεν είμαι εγώ εκεί. Δεν ξέρω αν θα έχουν οι άλλοι την ψυχραιμία που χρειάζεται εδώ ακόμα και στο νοσοκομείο την τελευταία φορά τα έχασαν. Σου εύχομαι ότι καλύτερο για τον Γιαννάκη σου μακάρι να μην το ξαναπεράσετε ποτέ ποτέ ποτέ φιλιά.

[Νατάσα Χανιά]

Άστα να πάνε !!!! Όσον αφορά τα κλάματα τα μπήγω και εγώ εύκολα άλλα όχι απο τότε που γέννησα αλλά μετά απο την περιπέτεια μας. Τέλος πάντων νιώθω πολύ χαρά που μπορώ να μοιραστώ τα συναισθήματα μου με κάποιον που περνάει τα ίδια. Η αλήθεια είναι ότι οτι επειδή τους σπασμούς μας τους εμφάνησε σε ηλικία 2 ετών όπως ανέφερα οι γιατροί ήταν πολύ καθσιχαστικοί γιατί μας είπαν ότι αυτή είναι η ηλικία που φυσιολογικά ένα παιδί θα εμφανίσει πυρετικούς σπασμους. Αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος φυσιόλογικά βέβαια. Για τις ηλικίες κάτω των 2 ετών όπως η δική σας η περιπτωση ανυσιχούν περισότερο. Εμας ο Γιουρούκος ο παιδονευρολόγος, φαντάζομαι τον ξέρεις, μας είπε οτι δεν χρειάζετε να κάνουμε εγκεφαλογράφημα απο την πρώτη φορά και να τον παρακολουθούμε στον πυρετό. Το Stezolit ανα χείρας και αν μπορούμε να του το χορηγούμε μόλις ανεβάσει πυρετό. Βέβαια ποιο παιδάκι θα κάτσει να του βάλεις όλο αυτό το πράμα στο ποπουδάκι του και έτσι του το χορηγούμε μόνο κατά την διάρκεια του επεισοδίου. Δόξα το Θεό τα επεισόδια ήταν ίδια κάθε φορά με διάρκεια όχι μεγαλήτερη του λεπτού και όσο περνάνε τα χρόνια μάλλον μειώνετε η διάρκεια. Μια απο τις τελευταίες φορές δεν έκανε καν σπασμούς μόνο γυρίσανε λίγο τα ματάκια του και δεν είχε επαφή αλλά ήταν στιγμιαίο. Το άσχημο είναι ότι μετά έκλεγε γιατί απο ότι μου είπε προσπαθούσε να μου μηλήσει και δεν μπορούσε. Καταλαβαίνεις τι γροθιά στο στομάχι ήταν αυτό. Και μετά άρχησε να με ρωτάει γιατί. Τώρα με ρώτησε προχθές "μαμά αν κάνω πυρετό θα λυποθυμίσω" του λέω γιατί αγόρι μου και μου λέει γιατί πάντα λυποθυμάω. Αυτό παει να πει ότι κάτι καταλαβαίνει παρότι μας είπαν ότι τα παιδιά αυτά χάνουν κάθε επαφή. Τέλος πάντων αυτό το θέμα είναι ανεξάντλητο.....

Και βέβαια και εμ'ενα η ανυσιχία μου είναι για όταν δεν είναι κοντά μου και μην τυχόν συμβεί κάτι και είναι στο σχολείο. Φέτος που πήγανε προνήπιο είχα πάει στο σχολείο Stezolit βέβαια και έκανα σεμινάρια στις δασκάλες πως να το χρησιμοποιήσουν και τους άφησα και ένα κινητό (συσκευή) που πατώτας οποιοδήποτε κουμπί θα με έπερνε τηλέφωνο. Μιλάμε για τρέλα όχι αστεία....

Πόσο χρονών είναι τώρα το δικό σου?

[rit@]

Δεν τον ξέρω τον γιατρό γιατί δεν έχω πάει παρά μόνο στα γιάννενα προς το παρόν. Ελπίζω να μη χρειαστεί να πάω αλλού αργότερα. Παράξενο μου φαίνεται εμείς κάνουμε εγκεφαλογράφημα μετά από κάθε επεισόδιο. Αστα είναι πολύ πίκρα η όλη διαδικασία. Εχω όμως το κεφάλι μου ήσυχο ότι δεν δημιουργούν οι σπασμοί κάποιο πρόβλημα ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Γενικά ότι μας λένε κάνουμε γιατί εκείνες τις μέρες είμαστε σαν χαμένοι. Ο Σπύρος είναι τώρα 3χρονών και 2 μηνών το πρώτο επεισόδιο το έκανε περίπου ενάμιση χρονών και μας είπαν ότι το επικίνδυνο είναι όταν είναι κάτω του έτους. Να φανταστείς πριν λίγες μέρες είχε πυρετό το μωρό και παρακαλούσα τον θεούλη να μην κάνει κανένα επεισόδιο μια και δεν έχει χρονίσει ακόμα. Εμένα ο Σπύρος όταν ήρθε κόσμος στο νοσοκομείο να τον δει πετάχτηκε από το κρεβάτι και τους είπε επι λέξη 'εγώ έπαθα σπασμό' γιαυτό είμαι εδώ. και συνέχιζε κάθε φορά να λέει 'εγώ παθαίνω σπασμό!' Σάστισα μου κόπηκαν τα πόδια προφανώς είχε ακούσει να μιλάω στο τηλέφωνο αλλά και μόνο στο άκουσμα αυτών τον λέξεων πανικοβλήθηκα. Πάντως όντως καταλαβαίνουν τώρα και θέλει πολύ προσοχή δεν πρέπει να καταλάβουν ότι φοβόμαστε γιατί φοβούνται περισσότερο. ίσως γιαυτό να βλέπω και διαφορά φορά στη φορά δεν ξέρω λέω. Και εγώ χαίρομαι που τα λέμε είναι μεγάλη παρηγοριά!!!