Για όσες έκαναν διακοπή κύησης

[ραφαελ]

Καλή μου Αννιώ,

Λυπάμαι για την εγκυμοσύνη σου(σου το είπα και αλλού), βλέπω όμως ότι είσαι ορθολογίστρια και θα τα καταφέρεις μια χαρά...

 

Συμφωνώ σε όλα μαζί σου, μόνο θα ήθελα να σταθώ σε κάτι...

 

Αλλιώς είναι όταν χάνεις μια εγκυμοσύνη στην 8η εβδομάδα και αλλιώς είναι όταν την χάνεις την 18 εβδομάδα....Τότε που έχεις ακούσει το μωρό, που έχει γίνει η κοιλιά σου μεγάλη, που μετά την απόξεση τρέχει γάλα από το στήθος γιατί το κορμί νομίζει ότι πρέπει να θηλάσεις....Και φυσικά αλλιώς είναι όταν αναγκάζεσαι να κάνεις διακοπή κύησης....

 

Δεν είναι όλα ίδια....υπάρχει διαφορά....

 

εγω 22 εβδομαδων, κ το βραδυ που ειχα μαθει οτι ειχε προβλημα με κλωτσουσε σαν να ελεγε μην το κανεις αυτο...σημερα ξυπνησα με εφιαλτες τη νυχτα την εβλεπα στο ονειρο μου...επαθα ενα σοκ...ξυπνησα κ λεω εχει περασει ενας χρονος ονειρο ηταν δεν θα ξαναγινει...

[anniw]

Καλή μου Αννιώ,

Λυπάμαι για την εγκυμοσύνη σου(σου το είπα και αλλού), βλέπω όμως ότι είσαι ορθολογίστρια και θα τα καταφέρεις μια χαρά...

 

Συμφωνώ σε όλα μαζί σου, μόνο θα ήθελα να σταθώ σε κάτι...

 

Αλλιώς είναι όταν χάνεις μια εγκυμοσύνη στην 8η εβδομάδα και αλλιώς είναι όταν την χάνεις την 18 εβδομάδα....Τότε που έχεις ακούσει το μωρό, που έχει γίνει η κοιλιά σου μεγάλη, που μετά την απόξεση τρέχει γάλα από το στήθος γιατί το κορμί νομίζει ότι πρέπει να θηλάσεις....Και φυσικά αλλιώς είναι όταν αναγκάζεσαι να κάνεις διακοπή κύησης....

 

Δεν είναι όλα ίδια....υπάρχει διαφορά....

 

Καλή μου....

αυτό ακριβώς λέω. Λέω ότι ο πόνος σίγουρα αυξάνεται όταν αναγκάζεσαι να αποχωριστείς κάτι που μεγαλώνει μέσα σου, κάτι για το οποίο το σώμα προετοιμάζεται συνεχώς....το καταλαβαίνω απόλυτα. Επίσης αλλιώς το βιώνω εγώ που έχω παιδιά, αλλιώς κάποιος που δεν έχει και ζει με την αμφιβολία ότι ίσως δεν κάνει ποτέ....κάπου διάβασα και για μια μανούλα που έχασε το μωρό της από ανίατη 2 ετών...πόσο διαφορετικό και ανυπόφορο είναι και αυτό.

Είπα, δεν θέλω να παρεξηγηθώ....πονάω για όλες σας ειλικρινά

[elena 79]

Στεναχωρήθηκα πολύ πολύ πολύ γι’ αυτές τις ιστορίες σας που διάβασα…. Δεν ξέρω τι να σας γράψω……Συγκινήθηκα τόσο. Σας εύχομαι ολόψυχα αυτό που σας συνέβει να είναι το τελευταίο και να κρατήσετε γρήγορα ένα μωράκι στην αγκαλιά σας.

[vasdeli]

Είπα, δεν θέλω να παρεξηγηθώ....

 

Δεν σε παρεξήγησα προσωπικα...Απλά ήθελα να σταθώ σε αυτά που ανέφερα πιο πάνω...Η κάθε απώλεια είναι προσωπική και διαφορετική... Και οι αντιδράσεις του καθενός στις 'στοιχειωμένες' ημερομηνίες διαφορετικές επίσης....

[Χρυσοβαλάντη]

ΝΑΙ ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ,ΕΓΩ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΧΩ ΓΙΑΤΡΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΩΡΙΝΟ ΜΟΥ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΜΑΚΑΡΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΜΩΡΑΚΙΑ

Να κάνεις αυτό που αισθάνεσαι...ο γυναικολόγος ειναι ο πιο σημαντικός γιατρος μιας γυναίκας...αν δεν του εχεις εμπιστοσυνη καλα θα κανεις να τον αλαξεις...

[Χρυσοβαλάντη]

Καλή μου Αννιώ,

Λυπάμαι για την εγκυμοσύνη σου(σου το είπα και αλλού), βλέπω όμως ότι είσαι ορθολογίστρια και θα τα καταφέρεις μια χαρά...

 

Συμφωνώ σε όλα μαζί σου, μόνο θα ήθελα να σταθώ σε κάτι...

 

Αλλιώς είναι όταν χάνεις μια εγκυμοσύνη στην 8η εβδομάδα και αλλιώς είναι όταν την χάνεις την 18 εβδομάδα....Τότε που έχεις ακούσει το μωρό, που έχει γίνει η κοιλιά σου μεγάλη, που μετά την απόξεση τρέχει γάλα από το στήθος γιατί το κορμί νομίζει ότι πρέπει να θηλάσεις....Και φυσικά αλλιώς είναι όταν αναγκάζεσαι να κάνεις διακοπή κύησης....

 

Δεν είναι όλα ίδια....υπάρχει διαφορά....

Σιγουρα υπαρχουνα αυτες οι διφορες κ εγω θα σταθώ κ στο οτι σιγουρα ποναει οταν ειναι το 1ο σου μωράκι....σν εχεις κ αλλο παιδακι πιο μπροστα παρηγοριεσαι...αν οχι ομως???!!!!!???!!!!......:sad:

[simela78]

Σιγουρα υπαρχουνα αυτες οι διφορες κ εγω θα σταθώ κ στο οτι σιγουρα ποναει οταν ειναι το 1ο σου μωράκι....σν εχεις κ αλλο παιδακι πιο μπροστα παρηγοριεσαι...αν οχι ομως???!!!!!???!!!!......:sad:

 

 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗ,ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΟΝΑΣ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ

[Χρυσοβαλάντη]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗ,ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΟΝΑΣ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ

Δυστυχως ετσι πιστευω...εχεις παρηγορια...

[vasdeli]

ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΟΝΑΣ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ

 

Συμφωνώ σε αυτό...να σταθώ όμως και σε κάτι άλλο:

 

Όταν χάνεις ένα παιδί και δεν είναι το πρώτο σου(προσωπικά έχασα το τρίτο)

βιώνεις έναν πολύ 'διαφορετικό' και άλλης έντασης πόνο...Έχοντας γνωρίσει την χαρά της μητρότητας, έχοντας ήδη πάρει αγκαλιά τα νεογέννητά σου, έχοντας θηλάσει, έχοντας μεγαλώσει ένα μωράκι και ζήσει τα διαφορετικά του στάδια...τότε πονάς και θλίβεσαι γιαυτό το τόσο γνώριμο και ζεστό δεσμό που έχασες!

[anniw]

tsekare ta pm sou vasdelaki

[Χρυσοβαλάντη]

Συμφωνώ σε αυτό...να σταθώ όμως και σε κάτι άλλο:

 

Όταν χάνεις ένα παιδί και δεν είναι το πρώτο σου(προσωπικά έχασα το τρίτο)

βιώνεις έναν πολύ 'διαφορετικό' και άλλης έντασης πόνο...Έχοντας γνωρίσει την χαρά της μητρότητας, έχοντας ήδη πάρει αγκαλιά τα νεογέννητά σου, έχοντας θηλάσει, έχοντας μεγαλώσει ένα μωράκι και ζήσει τα διαφορετικά του στάδια...τότε πονάς και θλίβεσαι γιαυτό το τόσο γνώριμο και ζεστό δεσμό που έχασες!

Σιγουρα πονας κ εσυ vasdeli μου...αλλα να λες δοξα το θεο που εχεις ηδη 2 παιδακια...Να τα χαιρεσαι κ αν επιθυμεις κ 3ο ευχομαι γρηγορα να το αποκτήσεις!!!

[vasdeli]

Σιγουρα πονας κ εσυ vasdeli μου...αλλα να λες δοξα το θεο που εχεις ηδη 2 παιδακια...Να τα χαιρεσαι κ αν επιθυμεις κ 3ο ευχομαι γρηγορα να το αποκτήσεις!!!

 

Πολύ σύντομα θα γίνεις μανούλα κι εσύ Χρυσοβαλάντη....

[Χρυσοβαλάντη]

Πολύ σύντομα θα γίνεις μανούλα κι εσύ Χρυσοβαλάντη....

Αχ σευχαριστωωωωωω, απο το στομα σου κ στου θεου ταυτι....:lol:

[vasdeli]

Αχ σευχαριστωωωωωω, απο το στομα σου κ στου θεου ταυτι....:lol:

 

Κι εμένα έτσι μου λέγανε και δεν τους πίστευα....

[Χρυσοβαλάντη]

Κι εμένα έτσι μου λέγανε και δεν τους πίστευα....

Εισαι τοσο γλυκια....με το καλο το μωρακι σου!!!!

[simela78]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΝ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΕΧΩ ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑ,ΞΕΡΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΝΟΥΝΕ ΝΑ ΒΓΟΥΝΕ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ?ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑ ΑΝ ΕΧΕΙ ΒΓΕΙ Η ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΗ(ΕΙΧΑ ΠΑΛΛΙΝΔΡΟΜΗ ΠΡΙΝ 1 ΜΗΝΑ ΣΤΙΣ 10 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΤΟ ΕΧΩ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ)ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑ ΤΙ ΕΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΙΠΟΤΑ,ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΔΕΙΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ,ΕΧΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΜΟΥ ΛΥΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ.ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΓΙΑΤΡΟ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΥΠΟΨΙΕΣ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΧΟΝΤΡΗ ΒΛΑΚΕΙΑ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΡΕΛΛΑΘΩ,ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΕ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΝΑ ΔΕΙ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ,ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΜΕ ΠΗΡΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ,ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΤΟΝ ΠΗΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΗ,ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΟ ΕΛΕΝΑ ,ΕΚΕΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙ Η ΣΥΝΗΦΑΔΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΦΟΒΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΟΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ..............ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Ο ΠΟΝΟΣ...........Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΘΑ ΤΡΕΛΛΑΘΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ.ΟΠΟΤΕ ΤΑ ΚΡΑΤΑΩ ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ ΚΛΑΙΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΑ 2 ΜΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ,ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΗΤΑΝ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΩ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ΑΥΤΑ,ΞΕΘΥΜΑΝΑ ΛΙΓΟ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ

ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΕΝΑ

[robenula]

ειμαι ακριβωσ στην ιδια θεση με σενα.2 παλλινδρομες.ποσο σε καταλαβαινω

[x.g.]

Καλημέρα!Χθες μόλις βρήκα το κουράγιο να διαβάσω τις εμπειρίες σας , έιωσα ότι σε εσάς που δεν γνωρίζω αλλά που μας ενώνει ο ίδιος πόνος μπορώ να καταθέσω τις σκέψεις που κρύβω από όλους τους άλλους... Πριν 10 μέρες χρειάστηκε να διακόψω την κύηση μου στην 23 εβδομάδα λόγω μη σωστής ανάπτυξης των γεννητικών οργάνων του μωρού. Ακόμα προσπαθώ να βρω μια ισορροπία μέσα μου, στις σκέψεις μου που ειναι ίδιες με τισ δικές σας και στην αγωνία για το αύριο. Ηταν το πρώτο μου παιδάκι και έγινε γρήγορα αγγελούδι στης Παναγίας την αγκαλιά! Εκανα και εγώ φτ και ετσι δεν έχω κάποια τομή να μου θυμίζει...αλλά το οτι το σώμα μου μοιάζει σαν να ειμαι εγγυος ακόμα αρκεί για να περνάω κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές...και αφήνω έξω το μυαλό και την ψυχή γιατί είναι νωρίς να γιατρευτούν αυτά.

Έχω χάσει τον πατέρα μου πριν 12 χρόνια λιγο πριν τα 18 μου και ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει. Είναι μια πληγή ανοιχτή που κατα διαστήματα αιμορραγεί. Όταν πήραμε τη δυσκολη απόφαση τησ διακοπής ήξερα οτι αλλη μια τέτοια πληγή ανοίγει στην ψυχή μου, ήξερα οτι θα άγγιζα τα οριά μου αλλά δεν είχα επιλογή.

Τελικά ναι η πληγή ειναι μεγάλη αλλά το οτι υπάρχει η ελπίδα τα πράγματα στο μέλλον να αλλάξουν με κάνει πιο δυνατή και ενώ ακόμα μπορεί να κλαίω και να ζητάω το μωρό που είχα αρχίσει να το νιώθω υπάρχουν και στιγμές που γελάω κάτι που δεν περίμενα. Φοβόμουν οτι η καταθλιψη ήταν έξω από την πόρτα μου. Μπορεί και να είναι ακόμα αλλά δεν έχω σκοπό να της ανοίξω γιατί μέσα μου υπάρχει απέραντη αγάπη για τον άντρα μου και μαζί ξέρω οτι θα τα καταφέρουμε ξανά.

Δεν θα σας κουράσω άλλο. Θα ήθελα να μου δώσετε πληροφορίεσ για εξετάσεις του DNA αν έχετε κάνει και που. Θα χρειαστεί να ψαχτούμε πριν προχωρήσουμε σε άλλο παιδάκι για να μη ζήσουμε ανάλογη εμπειρία.

[Χρυσοβαλάντη]

Καλημέρα!Χθες μόλις βρήκα το κουράγιο να διαβάσω τις εμπειρίες σας , έιωσα ότι σε εσάς που δεν γνωρίζω αλλά που μας ενώνει ο ίδιος πόνος μπορώ να καταθέσω τις σκέψεις που κρύβω από όλους τους άλλους... Πριν 10 μέρες χρειάστηκε να διακόψω την κύηση μου στην 23 εβδομάδα λόγω μη σωστής ανάπτυξης των γεννητικών οργάνων του μωρού. Ακόμα προσπαθώ να βρω μια ισορροπία μέσα μου, στις σκέψεις μου που ειναι ίδιες με τισ δικές σας και στην αγωνία για το αύριο. Ηταν το πρώτο μου παιδάκι και έγινε γρήγορα αγγελούδι στης Παναγίας την αγκαλιά! Εκανα και εγώ φτ και ετσι δεν έχω κάποια τομή να μου θυμίζει...αλλά το οτι το σώμα μου μοιάζει σαν να ειμαι εγγυος ακόμα αρκεί για να περνάω κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές...και αφήνω έξω το μυαλό και την ψυχή γιατί είναι νωρίς να γιατρευτούν αυτά.

Έχω χάσει τον πατέρα μου πριν 12 χρόνια λιγο πριν τα 18 μου και ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει. Είναι μια πληγή ανοιχτή που κατα διαστήματα αιμορραγεί. Όταν πήραμε τη δυσκολη απόφαση τησ διακοπής ήξερα οτι αλλη μια τέτοια πληγή ανοίγει στην ψυχή μου, ήξερα οτι θα άγγιζα τα οριά μου αλλά δεν είχα επιλογή.

Τελικά ναι η πληγή ειναι μεγάλη αλλά το οτι υπάρχει η ελπίδα τα πράγματα στο μέλλον να αλλάξουν με κάνει πιο δυνατή και ενώ ακόμα μπορεί να κλαίω και να ζητάω το μωρό που είχα αρχίσει να το νιώθω υπάρχουν και στιγμές που γελάω κάτι που δεν περίμενα. Φοβόμουν οτι η καταθλιψη ήταν έξω από την πόρτα μου. Μπορεί και να είναι ακόμα αλλά δεν έχω σκοπό να της ανοίξω γιατί μέσα μου υπάρχει απέραντη αγάπη για τον άντρα μου και μαζί ξέρω οτι θα τα καταφέρουμε ξανά.

Δεν θα σας κουράσω άλλο. Θα ήθελα να μου δώσετε πληροφορίεσ για εξετάσεις του DNA αν έχετε κάνει και που. Θα χρειαστεί να ψαχτούμε πριν προχωρήσουμε σε άλλο παιδάκι για να μη ζήσουμε ανάλογη εμπειρία.

Ειλικρινα στεναχωριεμαι οταν ακουω σε τοσο προχωρημένη εγκυμοσυνη να γινεται διακοπη...χαιρομαι ομως που σε ακουω οσο δυνατη και ακομα ειναι νωρις....ειμαι σιγουρη οτι σου ειναι πολυ δυσκολο και θα σου ειναι ακομα περισσοτερο αλλα πιστευω γρηγορα ενα δευτερο υγειη μωρακι να σου απαλυνει τον πονο...Τι σου ειπε ακριβως ο γιατρος?Λογω χρωμοσωματικης ανωμαλιας εγινε αυτο?Αν ειναι ετσι δεν φταις εσυ απλα ηταν κακη τυχη οποτε δεν χρειαζεται να παρεις καποιο αλλο φαρμακο...Και εγω που εκανα αποξεση λογω χρωμοσωματικης ανωμαλιας ο γιατρος μου εδωσε αντιβιωση και μετα αντισυλληπτικα, τιποτα αλλο...Εχεις την συμπονοια μου...φιλια

[simela78]

Καλημέρα!Χθες μόλις βρήκα το κουράγιο να διαβάσω τις εμπειρίες σας , έιωσα ότι σε εσάς που δεν γνωρίζω αλλά που μας ενώνει ο ίδιος πόνος μπορώ να καταθέσω τις σκέψεις που κρύβω από όλους τους άλλους... Πριν 10 μέρες χρειάστηκε να διακόψω την κύηση μου στην 23 εβδομάδα λόγω μη σωστής ανάπτυξης των γεννητικών οργάνων του μωρού. Ακόμα προσπαθώ να βρω μια ισορροπία μέσα μου, στις σκέψεις μου που ειναι ίδιες με τισ δικές σας και στην αγωνία για το αύριο. Ηταν το πρώτο μου παιδάκι και έγινε γρήγορα αγγελούδι στης Παναγίας την αγκαλιά! Εκανα και εγώ φτ και ετσι δεν έχω κάποια τομή να μου θυμίζει...αλλά το οτι το σώμα μου μοιάζει σαν να ειμαι εγγυος ακόμα αρκεί για να περνάω κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές...και αφήνω έξω το μυαλό και την ψυχή γιατί είναι νωρίς να γιατρευτούν αυτά.

Έχω χάσει τον πατέρα μου πριν 12 χρόνια λιγο πριν τα 18 μου και ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει. Είναι μια πληγή ανοιχτή που κατα διαστήματα αιμορραγεί. Όταν πήραμε τη δυσκολη απόφαση τησ διακοπής ήξερα οτι αλλη μια τέτοια πληγή ανοίγει στην ψυχή μου, ήξερα οτι θα άγγιζα τα οριά μου αλλά δεν είχα επιλογή.

Τελικά ναι η πληγή ειναι μεγάλη αλλά το οτι υπάρχει η ελπίδα τα πράγματα στο μέλλον να αλλάξουν με κάνει πιο δυνατή και ενώ ακόμα μπορεί να κλαίω και να ζητάω το μωρό που είχα αρχίσει να το νιώθω υπάρχουν και στιγμές που γελάω κάτι που δεν περίμενα. Φοβόμουν οτι η καταθλιψη ήταν έξω από την πόρτα μου. Μπορεί και να είναι ακόμα αλλά δεν έχω σκοπό να της ανοίξω γιατί μέσα μου υπάρχει απέραντη αγάπη για τον άντρα μου και μαζί ξέρω οτι θα τα καταφέρουμε ξανά.

Δεν θα σας κουράσω άλλο. Θα ήθελα να μου δώσετε πληροφορίεσ για εξετάσεις του DNA αν έχετε κάνει και που. Θα χρειαστεί να ψαχτούμε πριν προχωρήσουμε σε άλλο παιδάκι για να μη ζήσουμε ανάλογη εμπειρία.

 

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙΣ,ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΟ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.

ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΕΓΓΥΜΟΣΥΝΗ ΛΟΓΩ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΩΜΑΛΙΩΝ,ΤΟΤΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΥ ΚΥΗΣΗ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝΕ ΠΑΛΛΙΝΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΑΠΟΞΕΣΗ ΠΡΙΝ 40 ΜΕΡΕΣ , Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΥΟΤΥΠΟΥΣ ΜΑΣ ,ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΙΑ ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑ, Η ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΠΟΥ ΡΩΤΗΣΑ ΣΤΗΝ ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ 450 ΕΥΡΩ,ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΣΤΟ ΕΛΕΝΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΙΑΤΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΜΠΙΣΤΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ,ΟΠΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΚΛΕΙΣΕΙ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓ.ΣΟΦΙΑ ΓΙΑ 30 ΙΟΥΛΗ(ΜΗΝ ΤΡΟΜΑΞΕΙΣ ΑΝ ΣΟΥ ΚΛΕΙΣΟΥΝΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΗΝΕΣ ΕΓΩ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟ ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΕΛΗ ΜΑΙΟΥ).Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ Η ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΕ,ΑΛΛΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝΕ ΚΑΛΕΣ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ.

ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΦΥΓΕΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ.

 

ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ

ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ

[simela78]

Ειλικρινα στεναχωριεμαι οταν ακουω σε τοσο προχωρημένη εγκυμοσυνη να γινεται διακοπη...χαιρομαι ομως που σε ακουω οσο δυνατη και ακομα ειναι νωρις....ειμαι σιγουρη οτι σου ειναι πολυ δυσκολο και θα σου ειναι ακομα περισσοτερο αλλα πιστευω γρηγορα ενα δευτερο υγειη μωρακι να σου απαλυνει τον πονο...Τι σου ειπε ακριβως ο γιατρος?Λογω χρωμοσωματικης ανωμαλιας εγινε αυτο?Αν ειναι ετσι δεν φταις εσυ απλα ηταν κακη τυχη οποτε δεν χρειαζεται να παρεις καποιο αλλο φαρμακο...Και εγω που εκανα αποξεση λογω χρωμοσωματικης ανωμαλιας ο γιατρος μου εδωσε αντιβιωση και μετα αντισυλληπτικα, τιποτα αλλο...Εχεις την συμπονοια μου...φιλια

 

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗ,ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ? ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΕΔΩΣΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ?ΕΓΩ ΠΗΡΑ ΜΟΝΟ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΓΙΑ 5 ΜΕΡΕΣ

[Χρυσοβαλάντη]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗ,ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ? ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΕΔΩΣΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ?ΕΓΩ ΠΗΡΑ ΜΟΝΟ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΓΙΑ 5 ΜΕΡΕΣ

Λοιπον...αποτι μου ειπε ο γιατρος κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης δημιουργειται μεσα στην μητρα μια μεμβρανη που την προστατευει...κατι τετοιο...οταν λοιπον κανεις αποξεση αυτο πρεπει κανονικα να αφαιρεθει...αλλα δεν φευγει ολο απο την μητρα...επειδη λοιπον υπαρεχει ο κυνδυνος να ξανακολλησει στη μητρα και να ξαναμπεις στην διαδηκασια ατης αποξεσης, τα αντισυλληπτικα βοηθουν να μην ξανακολλησει...Αυτο καταλαβα χοντρα χοντρα...Οι πιθανονιτες ειναι ελαχιστες...αλλα εμενα μου τα εδωσε προληπτικα...Αυτα!

[ΝΤΟΛΗ]

Καλημέρα!Χθες μόλις βρήκα το κουράγιο να διαβάσω τις εμπειρίες σας , έιωσα ότι σε εσάς που δεν γνωρίζω αλλά που μας ενώνει ο ίδιος πόνος μπορώ να καταθέσω τις σκέψεις που κρύβω από όλους τους άλλους... Πριν 10 μέρες χρειάστηκε να διακόψω την κύηση μου στην 23 εβδομάδα λόγω μη σωστής ανάπτυξης των γεννητικών οργάνων του μωρού. Ακόμα προσπαθώ να βρω μια ισορροπία μέσα μου, στις σκέψεις μου που ειναι ίδιες με τισ δικές σας και στην αγωνία για το αύριο. Ηταν το πρώτο μου παιδάκι και έγινε γρήγορα αγγελούδι στης Παναγίας την αγκαλιά! Εκανα και εγώ φτ και ετσι δεν έχω κάποια τομή να μου θυμίζει...αλλά το οτι το σώμα μου μοιάζει σαν να ειμαι εγγυος ακόμα αρκεί για να περνάω κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές...και αφήνω έξω το μυαλό και την ψυχή γιατί είναι νωρίς να γιατρευτούν αυτά.

Έχω χάσει τον πατέρα μου πριν 12 χρόνια λιγο πριν τα 18 μου και ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει. Είναι μια πληγή ανοιχτή που κατα διαστήματα αιμορραγεί. Όταν πήραμε τη δυσκολη απόφαση τησ διακοπής ήξερα οτι αλλη μια τέτοια πληγή ανοίγει στην ψυχή μου, ήξερα οτι θα άγγιζα τα οριά μου αλλά δεν είχα επιλογή.

Τελικά ναι η πληγή ειναι μεγάλη αλλά το οτι υπάρχει η ελπίδα τα πράγματα στο μέλλον να αλλάξουν με κάνει πιο δυνατή και ενώ ακόμα μπορεί να κλαίω και να ζητάω το μωρό που είχα αρχίσει να το νιώθω υπάρχουν και στιγμές που γελάω κάτι που δεν περίμενα. Φοβόμουν οτι η καταθλιψη ήταν έξω από την πόρτα μου. Μπορεί και να είναι ακόμα αλλά δεν έχω σκοπό να της ανοίξω γιατί μέσα μου υπάρχει απέραντη αγάπη για τον άντρα μου και μαζί ξέρω οτι θα τα καταφέρουμε ξανά.

Δεν θα σας κουράσω άλλο. Θα ήθελα να μου δώσετε πληροφορίεσ για εξετάσεις του DNA αν έχετε κάνει και που. Θα χρειαστεί να ψαχτούμε πριν προχωρήσουμε σε άλλο παιδάκι για να μη ζήσουμε ανάλογη εμπειρία.

Θλίβομαι τόσο πολύ όταν βλέπω αυτό το τόσο κακό σενάριο να επαναλαμβάνεται με τέτοια συχνότητα.

Λυπάμαι κορίτσι μου.

Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι η ελπίδα πράγματι υπάρχει εκεί έξω..Πιάσε το χέρι του αντρούλη σου και συμπορευτείτε προς αυτήν..

Για τις πληροφορίες που ζήτησες, έχω γράψει λεπτομέρειες στο θέμα ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ (ΝΕΚΡΟΤΟΜΗ) ΕΜΒΡΥΟΥ.

Για οτιδήποτε θελήσεις να ρωτήσεις, μη διστάσεις να επικοινωνήσεις μαζί μου.

[x.g.]

Xrisovalanti, Simela kai Ntoli sas eyxaristw gia to endiaferon. Eixa grapsei kai xthes kapoia logia alla mallon den ta kataxwrisa swsta. Elega loipon oti perimenw meta tis 10 Iouliou ta apotelesmata ths eksetashs tou mwrou kai meta tha prepei na mou poun an htan kati tyxaio h yparxei kapoia metallaksi sto DNA mou pou pernaei sta agoria. Mexri twra -kai gia na mporw na parw th swsth alla poly dyskolh apofash - eida mia fora to genetisth Pagkalo o opoios proteinei na steiloume to deigma apo to amniako ygro sto ekswteriko(Amerikh) gia na vroyn an yparxei metallaksh... Mas eipan epishs na paxtoume kai emeis. Anarwtiemai sthn Ellada den ginontai eksetaseis h pesame se spania periptwsh kai xreiazomaste gnwmh eidikwn tou ekswterikou...???

[x.g.]

Θλίβομαι τόσο πολύ όταν βλέπω αυτό το τόσο κακό σενάριο να επαναλαμβάνεται με τέτοια συχνότητα.

Λυπάμαι κορίτσι μου.

Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι η ελπίδα πράγματι υπάρχει εκεί έξω..Πιάσε το χέρι του αντρούλη σου και συμπορευτείτε προς αυτήν..

Για τις πληροφορίες που ζήτησες, έχω γράψει λεπτομέρειες στο θέμα ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ (ΝΕΚΡΟΤΟΜΗ) ΕΜΒΡΥΟΥ.

Για οτιδήποτε θελήσεις να ρωτήσεις, μη διστάσεις να επικοινωνήσεις μαζί μου.

Se eyxaristw kai pali gia to endiaferon. Diabasa gia thn exetash kai sou exw grapsei ena mnm sto allo thema an mporeis diabase to. Sigoura h elpida yparxei ekei exw kai o antras mou frontizei na thn fernei kai mesa sto spiti me kathe tropo alla to myalo mou paramenei kollhmeno ekei sto giati sto xthes sthn agwnia gia to ayrio... eimai alithinh se osa sou lew giati an kai den se xerw niwthw oti atoma me analogh empeiria mporoyn pragmatika na me niwsoyn. Prospathw na eimai kala to katafernw arketa syxna perissotero apo oti perimena alla xerw mesa mou oti akoma den exw isorropisei, akoma zhtaw to mwro gia to opoio emeina 2 mhnes sto krebbati gia na piastei gera logw apokollhsewn kai sto telos egw hmoun auth pou xaplwsa se ena allo krebbati gia na mou to paroun...