Για όσες έκαναν διακοπή κύησης

[FDP]

Απο την στιγμή που είδα τον υπέρηχο κατάλαβα πως οτι και να αποφάσιζα θα πονούσα και θα το κουβαλούσα σ'ολη μου την ζώη!Αφου δεν μου δόθηκε αλλη επιλογή διέκοψα την κύηση!Δυστυχώς δεν είμαι τελείως έτοιμη να σας πω την ιστορία μου! Καλό κουράγιο σε οσες έχετε χάσει τα παιδάκια σας, με τον οποιο τροπο έχει συμβεί αυτο!

 

λυπαμαι...οποτε αισθανθεις ετοιμη,εδω ειμαστε....:cry:

[cristine30]

Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει πιο οδυνηρό πράγμα από το να μεγαλώνεις ένα ανήμπορο παιδί με βαρειά νοητική και σωματική υστέρηση.... αυτές οι οικογένειες τραβάνε ένα γολγοθά και αμφιβάλλω αν θα υπήρχε έστω και μια μανούλα που θα μας έλεγε ότι δεν θα προτιμούσε να μην είχε γεννηθεί το παιδί της... έξω από το χορό πολλά τραγούδια μπορούμε να λέμε.....

ntinoula κουράγιο!!! Δώσε λίγο χρόνο και θα περάσει αυτός ο μεγάλος πόνος.. πίστεψέ μας!!

[ΖΕΤΑΚ]

Κορίτσια εύχομαι απ' εδώ και πέρα να ακούω μόνο ευχάριστα. Εϊμαι 35 χρονών και έχασα το μωρό μου ένα χρόνο πριν. Όλα ήταν φυσιολογικά. Είχα πολύ καλή εγκυμοσύνη μέχρι που πήγα στο γιατρό και έκανα αυχενική διαφάνεια. Μου είπαν ότι είχε 1 στα 2 πιθανότητες να εϊχε σύνδρομο ντάουν. Έκανα λήψη τροφοβλάστη και επιβεβαιώθηκε. Ο γιατρός μου είπε ότι οριακά ήμουν για απόξυση (16η εβδομάδα). Μετά από 4 μήνες συνήλθε ο οργανισμός μου. Έκανα καρυότυπο και μου είπαν ότι ήταν τυχαίο. Ακόμα δεν έχω μείνει έγκυος, αν και προσπαθούμε 8 μήνες.

Εντωμεταξύ όλοι οι φίλοι μας περιμένουν μωρό. Χαίρομαι για αυτούς απλα λέω γιατί να τύχει σε μένα; Και πότε θα ξαναμείνω έγκυος;

[Tinsey]

Εντωμεταξύ όλοι οι φίλοι μας περιμένουν μωρό. Χαίρομαι για αυτούς απλα λέω γιατί να τύχει σε μένα; Και πότε θα ξαναμείνω έγκυος;

Θα μείνεις! Προσπάθησε να μην αγχώνεσαι γιατί δεν βοηθάς τον εαυτό σου. Μόλις έμαθα ότι μια φίλη μου που είχε χάσει το μωρό της τον περασμένο Νοέμβριο είναι πάλι έγγυος. Μετά από εντατικές προσπάθειες 7 μηνών, έμεινε έγγυος τον πρώτο μήνα που αποφάσισε να σταματήσει να μετράει μέρες και να χαλαρώσει. Είναι 40 χρονών.

 

Έχεις χρόνο μπροστά σου. Σκέψου θετικά, προσπάθησε να μην σε πάρει από κάτω και αργά ή γρήγορα το νινί θα έρθει, θα δεις

[κουνελακη]

kalhspera prin apo 8 mhnes ekana kai egw diakoph ths kyhshs logopolon problhmaton poy eixe to embryo, mono o keros tha mporesei na malakosh ton pono poy niothis tha klapsh tha poneshs alla h zwh shnexizete.kane ypomonh kai ola tha pane kala o protos keros einai poly diskolos,filaki kai koyragio

[xenia:-)]

λυπαμαι γι'αυτα που περασες.......κι εγω εχω περασει απο διακοπη,ενδομητριο θανατο(27εβδ)και μια παλινδρομη.........

και ολα πονεσαν.......και πονανε.....

 

 

 

κανω quote στον εαυτο μου για να μην γραφω ξανα και ξανα τα ιδια.......ηθελα μονο να μοιραστω μαζι σας κατι.........

μετα απο τα παραπανω........θελω να σας πω οτι αυτη την στιγμη κραταω στην αγκαλια μου την 2 εβδομαδων κορουλα μου.........

κουραγιο και δυναμη σε ολες και ποτε μην το βαζετε κατω....

[Little Monkey]

Μπράβο Ξένια! Να σας ζήσει η κόρη

[ksanthi]

κανω quote στον εαυτο μου για να μην γραφω ξανα και ξανα τα ιδια.......ηθελα μονο να μοιραστω μαζι σας κατι.........

μετα απο τα παραπανω........θελω να σας πω οτι αυτη την στιγμη κραταω στην αγκαλια μου την 2 εβδομαδων κορουλα μου.........

κουραγιο και δυναμη σε ολες και ποτε μην το βαζετε κατω....

 

 

Να σας ζησει .Ευχαριστουμε που μας δινεις κουραγιο .

[xenia:-)]

Να σας ζησει .Ευχαριστουμε που μας δινεις κουραγιο .

 

 

κι εγω απο τις δυσκολες στιγμες ξεκινησα.........

 

σας ευχαριστω για τις ευχες και σα ςευχομαι γρηγορα να αποκτησετε αυτο που ποθειτε.........μονο μην το βαζετε κατω!!!!!!!!

[anni71]

Καλησπερα σας!!!Διαβασα τις δυσαρεστες εμπειριες καποιων κοριτσιων και παρολο που περασαν 4 χρονια και πιστευα οτι μπορω πλεον να το διαχειριστω...εχω πλανταξει στο κλαμα....... Αισθανθηκα την αναγκη να μοιραστω μαζι σας και τη δικη μου εμπειρια!!Στην προσπαθεια μου να κανω 2ο παιδακι (εχω δοξα το Θεο ενα 7χρονο) αναγκαστικα να κανω διακοπη κυησης στην 22 εβδομαδα λογω σοβαρης ανωμαλιας του εμβρυου.Η διαδικασια εγινε με φυσιολογικο τοκετο και ηταν εξαιρετικα ψυχοφθορα δεδομενου και του ηθικου ζητηματος που με ταλανιζε!!Μετα απο αυτο και αφου περασα καποιους μηνες με πολυ κακη ψυχολογια, θεωρησα οτι αυτο ηταν το μεριδιο μου στην ατυχια.Συντομα λοιπον εμεινα ξανα εγκυος σε μιαα εγκυμοσυνη που ειχα ενα μικρο αγχος αλλα ολα πηγαιναν εξαιρετικα καλα, ολες οι εξετασεις μου ηταν αψογες ακομα και η εξεταση στον β'επιπεδου που εγινε 22 εβδομαδα!Ξαφνικα και ενω διενυα την 23 εβδομαδα της κυησης μια ξαφνικη αιμοραγια οδηγησε σε χρονο ρεκορ σε προωρο (φυσιολογικο)τοκετο με το εμβρυο να μην εχει καμμια ελπιδα ενω μεχρι την τελευταια στιγμη ηταν ζωντανο!!Εζησα στιγμες φρικης...επαθα καταθλιψη εκανα πολυ καιρο να συνελθω.....νομιζα οτι τα ειχα καταφερει!Τωρα ομως που πλησιαζω τα 40 μου χρονια και δεν εχω ενα δευτερο παιδακι καταλαβαινω οτι δεν θα το ξεπερασω ποτε!!Θα ηθελα πολυ να ειχα τα χρονικα περιθωρια να προσπαθησω ξανα ομως δυστηχως δεν τα εχω.......Απλα θα μαθω να διαχειριζομαι αυτο τον πονο και να ευχαριστω το Θεο που εχω ενα παιδακι!!!!

[viki35]

Anni μου καλημερα σου , λυπαμαι πραγματικα για τις απαισιες εμπειριες που περασες . Να εισαι καλα να χαιρεσαι τον υπεροχο πιτσιρικα σου , οι γιατροι τι ειπανε ? γιατι και τα 2 μωρακια χαθηκανε κοντα στην 22 εβδομαδα ή δεν εχει καμια σχεση το ενα με τον αλλο ? Αμα το εχεις αναγκη και νοιωθεις οτι το θελεις εγω θα σε συμβουλευα να προσπαθησεις να κανεις το πολυποθητο 2ο παιδακι , γνωριζω οτι φοβασαι ,σιγουρα θα φοβασαι ομως αρκει αυτο να μην σταθει εμποδιο και να σε αποτρεψει πληρως απο μια νεα εγκυμοσυνη εχοντας το πολυποθητο αποτελεσμα .Εισαι αρκετα νεα ακομα και ουσα ηδη μαμα δεν τιθεται θεμα ηλικιακο . Ευχομαι πραγματικα τα καλυτερα και ο νεος χρονος που συντομα θα μας ερθει , να σου φερει ενα μωρακι που τοσο θελεις .

[lauren]

Γεια σας. Πριν από λίγες μέρες, αναγκάστηκα να διακόψω την κύηση στο τέλος της 12 εβδομάδας με απόξεση ύστερα από διαπίστωση χρωμοσωμικών ανωμαλιών στην αυχενική διαφάνεια. Η εγκυμοσύνη ήταν μέχρι τότε μια χαρά, μόνο στο τέλος του δεύτερου μήνα είχα λίγο καφέ υγρό, το οποίο σταμάτησε με utrogestan λίγο πριν την αυχενική. Νομίζω πως αν δεν είχα πάρει το φάρμακο θα είχα αποβάλει από μόνη μου. Πάνω που χάρηκα ότι ΄σταμάτησα το αίμα, αναγκάστηκα να διακόψω την κύηση από μόνη μου. Είμαι χάλια ψυχολογικά. Ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη και φοβάμαι πολύ για το μέλλον. Θα ήθελα να ξαναπροσπαθήσω αλλά δεν ξέρω... ο γιατρός μου βρήκε και ενδομητρίωση και έγινα χειρότερα. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα...

[ksanthi]

Γεια σας. Πριν από λίγες μέρες, αναγκάστηκα να διακόψω την κύηση στο τέλος της 12 εβδομάδας με απόξεση ύστερα από διαπίστωση χρωμοσωμικών ανωμαλιών στην αυχενική διαφάνεια. Η εγκυμοσύνη ήταν μέχρι τότε μια χαρά, μόνο στο τέλος του δεύτερου μήνα είχα λίγο καφέ υγρό, το οποίο σταμάτησε με utrogestan λίγο πριν την αυχενική. Νομίζω πως αν δεν είχα πάρει το φάρμακο θα είχα αποβάλει από μόνη μου. Πάνω που χάρηκα ότι ΄σταμάτησα το αίμα, αναγκάστηκα να διακόψω την κύηση από μόνη μου. Είμαι χάλια ψυχολογικά. Ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη και φοβάμαι πολύ για το μέλλον. Θα ήθελα να ξαναπροσπαθήσω αλλά δεν ξέρω... ο γιατρός μου βρήκε και ενδομητρίωση και έγινα χειρότερα. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα...

 

 

Κοπελα μου κουραγιο και ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος .Οι περισοτερες εδω μεσα εχουμε περασει δυσκολιες αλλα βλεπουμε μονο μπροστα.

[stallitsa]

Γεια σας. Πριν από λίγες μέρες, αναγκάστηκα να διακόψω την κύηση στο τέλος της 12 εβδομάδας με απόξεση ύστερα από διαπίστωση χρωμοσωμικών ανωμαλιών στην αυχενική διαφάνεια. Η εγκυμοσύνη ήταν μέχρι τότε μια χαρά, μόνο στο τέλος του δεύτερου μήνα είχα λίγο καφέ υγρό, το οποίο σταμάτησε με utrogestan λίγο πριν την αυχενική. Νομίζω πως αν δεν είχα πάρει το φάρμακο θα είχα αποβάλει από μόνη μου. Πάνω που χάρηκα ότι ΄σταμάτησα το αίμα, αναγκάστηκα να διακόψω την κύηση από μόνη μου. Είμαι χάλια ψυχολογικά. Ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη και φοβάμαι πολύ για το μέλλον. Θα ήθελα να ξαναπροσπαθήσω αλλά δεν ξέρω... ο γιατρός μου βρήκε και ενδομητρίωση και έγινα χειρότερα. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα...

 

 

Lauren και εγώ τα ίδια ακριβώς με εσένα αλλά στην 13 εβδομάδα. και εμένα η ψυχολογία μου ειναι χάλια αλλά θα περάσει ο καιρός και σίγουρα θα ξαναπροσπαθήσουμε. Έτσι είμαι και γω χωρίς όρεξη για τπτ αλλά προσπαθώ να β΄γω σιγά σιγά απο το καβούκι μου και να κάνω οτι μπορώ για να είμαι ελάχιστα καλύτερα. Κανείς δε με καταλαβαίνει απο το περιβάλλον μου και ειδικά οι φίλες μου, μου λένε κατι βλακειές ανειπωτες. Μπορούμε αν θέλεις να τα λέμε εδώ ή με πμ.

πολλα φιλιά

[Spider]

Καλησπερα

Νοιώθω τοση μεγαλη αναγκη να μοιραστω μαζι σας και τη δικη μου ιστορια.

Ολα ηταν τοσο ιδανικά, 3 μηνες μετα το γαμο μας χωρις προσπάθεια εμεινα έγκυος, ηταν μια ευκολη εγκυμοσυνη και πετουσαμε στα συννεφα. Εννια μηνες μετα ηρθε η πρωτη μου κορη, ενα υπεροχο πλασμα, ολη μου η ζωη. Γεννηθηκε με καισαρικη μετα απο πολυωρο τοκετο...Οι συστασεις ελεγαν εγκυμοσυνη μετα απο ενα χρονο ξανα, εμεις ομως δεν κρατιομασταν θελαμε και δευτερο παιδακι και γρηγορα. Μετα απο εννια μήνες και με τη πρωτη προσπαθεια εμεινα για δευτερη φορά εγκυος, τόσο τυχερη, τοσο ευλογημενη. Και αυτη τη φορα ολα ηταν ιδανικα, ενα δευτερο κοριτσακι ολοκληρωνε τη ευτυχια μας...Με χαρα και ανυπομοσια περιμεναμε το ραντεβου β επιπεδου στα μεσα Νοεμβριου για να ακουσουμε αλλη μια φορα καλα νεα...Εκεινη την ημερα χαθηκε ο κοσμος κατω απο τα ποδια μου. Μια βδομαδα αργοτερα εγινε η δευτερη καισαρικη χωρις ομως να παρω το κοριτσακι μου στην αγκαλια μου.Σκεφτομαι τα χερακια της τα ποδαρακια της που εβλεπα στον υπερηχο και ενοιωθα μεσα μου.

 

Ολοι μου λενε ειστε νεοι (33 χρονων) και υγιης θα κανετε μετα απο ενα χρονο αλλο μωρακι και μου θυμηζουν το ανεκδοτο με το γυφτο που του επεφταν τα παιδια απο το dajun και αυτος ελεγε, δε πειραζει εχω κιαλλα. Μα πως ειναι δυνατον? Οταν μια μανα χανει το παιδι της δεν της λες δε πειραζει εχεις κιαλλα.

 

Οκ ισως θελησει ο Θεος να κανω κιαλλο παιδακι, ισως μετα απο ενα χρονο ειμαι παλι εγκυος, ισως κανω και τριτη καισαρικη και τοτε σφυξω το μωρακι μου στην αγκαλια μου. Η χαρα μου θα ειναι διπλή όμως τιποτα δεν μπορει να αλλαξει τα γεγονοτα και να γυρισει το χρονο πισω, εχω χασει ενα παιδι και αυτο δεν αλλαζει διστυχως.

 

Καλο κουραγιο σε ολες μας και ευχαριστω

[xenia:-)]

δυστυχως αυτο δεν αλλαζει και ο,τι και να σου [πουν ο πονος δεν θα φυγει......κρατα την μπουμπου σου στην καρδια σου,και συντομα θα στειλει το αδερφακι της να απαλυνει τον πονο..........κουραγιο.

[anna09]

καλησπερα σε ολες..διαβασα μερικες απο της ιστοριες σας κ εννιωσα την αναγκη να σας περιγραψω κ την δικη μου..

λοιπον...πριν 3 μηνες εκανα διακοπη κυησης στην 24η εβδομαδα λογο δισχιδη ραχη.οταν μου το ανακοινωσαν εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου,,ειχα κανει τοσα ονειρα περιμενα με ανοιπομονησια να σφιξω το μωρακι μου στην αγκαλια μου κ τωρα........τιποτα το χαος....

στο νοσοκομειο μου φερθηκαν απαισια οταν ξεκινησα να κανω διαστολη αντι να βρισκομαι στην αιθουσα του χειρουργειου βρισκομουν στο δωματιο της κλινικης οταν φοναζαμε της μαιες για να ειδοποιησουν το γιατρο μας ελεγαν οτι ειναι νωρις ακομα κ οτι πρεπει να κανω διαστολη 9 ενω μεχρι στιγμης ειχα μονο 3..εγω ποναγα υπεφερα κ αυτες τιποτα το χαβα τους...με αποτελεσμα να γεννησω το πεθαμενω πλεον κοριτσακι μου μονη μου....χωρις παρουσια γιατρου η μαιας...

απο τοτε προσπαθω να το ξεπερασω κ πιστευω οτι το εχω ψιλο καταφερει..φυσικα συνεχεια σκεφτομαι οτι τωρα τα χριστουγεννα θα γεναγα την μπεμπουλα μου κ θα την ειχα στην αγκαλια μου κ ποσο θα αλλαζε προσ το καλυτερο η ζωη μου..τελος παντων η ζωη συνεχειζεται ομως ποτε δεν θα ξεχασω κ ποτε δεν θα παω να ποναω...

μεχρι στιγμης δεν εχω βγαλει καμια ακρη με του γιατρους μου λενε οτι ειναι τυχαιο γεγονος κ οτι πρεπει να περνω 3 μηνες τουλαχιστον πριν ξαναπροσπαθησω το φιλλισιν..

τωρα μετα απο 3 μηνες ειμαι ετοιμη να ξανα προσπαθησω δεν σας κρυβω ομως οτι φοβαμε πολυ μην ξανα παθω τα ιδια..ο θεος ας βαλει το χερακι του να μην ξανα συμβει κ να τα καταφερω...

ζητω συγνωμη αν σας κουρασω..αλλα ηθελα να σας το πω γιατι διαβασα κ αλλες ιδιες ιστοριες με την δικια μου κ ισως καποια απο σας μπορεσει να με βοηθηση..

σας ευχαριστω ολες εκ των προτερων!!!

[ikaniretak]

καλησπερα σε ολες..διαβασα μερικες απο της ιστοριες σας κ εννιωσα την αναγκη να σας περιγραψω κ την δικη μου..

λοιπον...πριν 3 μηνες εκανα διακοπη κυησης στην 24η εβδομαδα λογο δισχιδη ραχη.οταν μου το ανακοινωσαν εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου,,ειχα κανει τοσα ονειρα περιμενα με ανοιπομονησια να σφιξω το μωρακι μου στην αγκαλια μου κ τωρα........τιποτα το χαος....

στο νοσοκομειο μου φερθηκαν απαισια οταν ξεκινησα να κανω διαστολη αντι να βρισκομαι στην αιθουσα του χειρουργειου βρισκομουν στο δωματιο της κλινικης οταν φοναζαμε της μαιες για να ειδοποιησουν το γιατρο μας ελεγαν οτι ειναι νωρις ακομα κ οτι πρεπει να κανω διαστολη 9 ενω μεχρι στιγμης ειχα μονο 3..εγω ποναγα υπεφερα κ αυτες τιποτα το χαβα τους...με αποτελεσμα να γεννησω το πεθαμενω πλεον κοριτσακι μου μονη μου....χωρις παρουσια γιατρου η μαιας...

απο τοτε προσπαθω να το ξεπερασω κ πιστευω οτι το εχω ψιλο καταφερει..φυσικα συνεχεια σκεφτομαι οτι τωρα τα χριστουγεννα θα γεναγα την μπεμπουλα μου κ θα την ειχα στην αγκαλια μου κ ποσο θα αλλαζε προσ το καλυτερο η ζωη μου..τελος παντων η ζωη συνεχειζεται ομως ποτε δεν θα ξεχασω κ ποτε δεν θα παω να ποναω...

μεχρι στιγμης δεν εχω βγαλει καμια ακρη με του γιατρους μου λενε οτι ειναι τυχαιο γεγονος κ οτι πρεπει να περνω 3 μηνες τουλαχιστον πριν ξαναπροσπαθησω το φιλλισιν..

τωρα μετα απο 3 μηνες ειμαι ετοιμη να ξανα προσπαθησω δεν σας κρυβω ομως οτι φοβαμε πολυ μην ξανα παθω τα ιδια..ο θεος ας βαλει το χερακι του να μην ξανα συμβει κ να τα καταφερω...

ζητω συγνωμη αν σας κουρασω..αλλα ηθελα να σας το πω γιατι διαβασα κ αλλες ιδιες ιστοριες με την δικια μου κ ισως καποια απο σας μπορεσει να με βοηθηση..

σας ευχαριστω ολες εκ των προτερων!!!

Αννούλα γεια σου.Πριν απο 2 χρονια και κατι εκανα κι εγω διακοπή λογω δισχιδούς ράχης.Φρικτή εμπειρία, ευτυχώς ομως ειχα και εχω πολύ καλή γιατρό.Οντως, το συγκεκριμένο πρ΄βλημα ειναι ενα τυχαίο γεγονός.Σημερα εχω μια κορούλα 10 μηνών και ειμαι εγκυος στον 5ο μηνα.Εφοσον παίρνεις το φιλισιν ξεκινα τις προσπάθειες κι ολα θα σου πάνε περίφημα....

[anna09]

Αννούλα γεια σου.Πριν απο 2 χρονια και κατι εκανα κι εγω διακοπή λογω δισχιδούς ράχης.Φρικτή εμπειρία, ευτυχώς ομως ειχα και εχω πολύ καλή γιατρό.Οντως, το συγκεκριμένο πρ΄βλημα ειναι ενα τυχαίο γεγονός.Σημερα εχω μια κορούλα 10 μηνών και ειμαι εγκυος στον 5ο μηνα.Εφοσον παίρνεις το φιλισιν ξεκινα τις προσπάθειες κι ολα θα σου πάνε περίφημα....

αχ σε ευχαριστω παρα πολυ για την απαντηση σου με ενθαρυνες παρα πολυ..τωρα εχω ξεκινηση της προσπαθειες κ ευχομε να πανε ολα καλα...

να σου ζηση η κορουλα σου κ σου ευχομε με το καλο κ με εναν πονο για το σπορακι σου..να σαι καλα..

[FDP]

αχ κοριτσακια μου...πολυ λυπαμαι πραγματικα...να ξερετε ομως οτι 100% καποια στιγμη θα κρατησουμε στην αγκαλια μας τα παιδακια μας...δεν μπορει...καποια στιγμη το ονειρο θα γινει πραγματικοτητα...μας το ευχομαι ολοψυχα...

[Maria'79]

καλησπερα σε ολες..διαβασα μερικες απο της ιστοριες σας κ εννιωσα την αναγκη να σας περιγραψω κ την δικη μου..

λοιπον...πριν 3 μηνες εκανα διακοπη κυησης στην 24η εβδομαδα λογο δισχιδη ραχη.οταν μου το ανακοινωσαν εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου,,ειχα κανει τοσα ονειρα περιμενα με ανοιπομονησια να σφιξω το μωρακι μου στην αγκαλια μου κ τωρα........τιποτα το χαος....

στο νοσοκομειο μου φερθηκαν απαισια οταν ξεκινησα να κανω διαστολη αντι να βρισκομαι στην αιθουσα του χειρουργειου βρισκομουν στο δωματιο της κλινικης οταν φοναζαμε της μαιες για να ειδοποιησουν το γιατρο μας ελεγαν οτι ειναι νωρις ακομα κ οτι πρεπει να κανω διαστολη 9 ενω μεχρι στιγμης ειχα μονο 3..εγω ποναγα υπεφερα κ αυτες τιποτα το χαβα τους...με αποτελεσμα να γεννησω το πεθαμενω πλεον κοριτσακι μου μονη μου....χωρις παρουσια γιατρου η μαιας...

απο τοτε προσπαθω να το ξεπερασω κ πιστευω οτι το εχω ψιλο καταφερει..φυσικα συνεχεια σκεφτομαι οτι τωρα τα χριστουγεννα θα γεναγα την μπεμπουλα μου κ θα την ειχα στην αγκαλια μου κ ποσο θα αλλαζε προσ το καλυτερο η ζωη μου..τελος παντων η ζωη συνεχειζεται ομως ποτε δεν θα ξεχασω κ ποτε δεν θα παω να ποναω...

μεχρι στιγμης δεν εχω βγαλει καμια ακρη με του γιατρους μου λενε οτι ειναι τυχαιο γεγονος κ οτι πρεπει να περνω 3 μηνες τουλαχιστον πριν ξαναπροσπαθησω το φιλλισιν..

τωρα μετα απο 3 μηνες ειμαι ετοιμη να ξανα προσπαθησω δεν σας κρυβω ομως οτι φοβαμε πολυ μην ξανα παθω τα ιδια..ο θεος ας βαλει το χερακι του να μην ξανα συμβει κ να τα καταφερω...

ζητω συγνωμη αν σας κουρασω..αλλα ηθελα να σας το πω γιατι διαβασα κ αλλες ιδιες ιστοριες με την δικια μου κ ισως καποια απο σας μπορεσει να με βοηθηση..

σας ευχαριστω ολες εκ των προτερων!!!

Αννα γεια σου,

Πριν απο 7 μηνες αναγκαστηκα κι εγω να κανω διακοπη στον 7ο μηνα λογω συνδρομου

που παρουσιατηκε στον 6ο, αλλα επρεπε να περιμενουμε για να δουμε μηπως τελικα προχωρουσε η αναπτυξη του. Δεν εγινε ομως και δυστυχως καναμε τη διακοπη. Τον πρωτο μηνα ειμουν χαλια, το σκεφτομουν συνεχεια ελεγα γιατι και δεν μπορουσα να το πιστεψω και φυσικα ακομα δεν μπορω. Το δευτερο μηνα επεσα σε καταθλιψη κανονικα... Περασα 4 εφιαλτικους μηνες και καποια στιγμη ειπα δεν παει αλλο. Πηγα σε ψυχολογο καο σιγα σιγα αρχισα να νιωθω λιγο καλυτερα. Τωρα ειμαι 2 μηνων εγκυος και δε σου κρυβω οτι απο τη μια χαιρομαι και απο την αλλη ειμαι μεσα στο αγχος και το φοβο. Γενικως φοβομουν ακομα και να μεινω εγκυος αλλα νομιζω οτι ετσι δεν κανουμε τιποτα οποτε ειπα να βαλω στην ακρη το φοβο και να ξαναπροσπαθησω. Ειπα τοσες κοπελες εχουν πολυ περισσοτερες αποτυχημενες εγκυμοσυνες και δεν το βαζουν κατω κι εγω θα παρετηθω με την πρωτη? Ετσι πρεπει να σκεφτεις κι εσυ και να παρεις θαρρος για να ξαναπροσπαθησεις, με προσοχη ομως μη μπεις στο τρυπακι του ποτε θα ερθει. Οταν ειναι να ρθει θα ρθει. Το αγχος δεν βοηθαει. Αυτα ειχα να σου πω ελπιζω να βοηθησα και να μη σε κουρασα. Ευχομαι οτι καλυτερο!

[ncl]

Είδες ότι δεν είσαι μόνη σου σε αυτό που περνάς. Πολλές γυναίκες εδώ έχουν περάσει τον ίδιο πόνο και σε καταλαβαίνουν απόλυτα..είμαι κι εγώ μία από αυτές που έζησε όλο αυτό που περνάς. Έξι μήνες μετά τη διακοπή, έμεινα πάλι έγκυος(όχι ότι ήμουν στα καλά μου), με αποτέλεσμα ανά πάση στιγμή από δω και πέρα να περιμένω ένα μωράκι στην αγκαλιά μου.

Αυτό που θέλω να σου πω είναι πως εκεί που νομίζεις πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο για σένα, με κάποιον τρόπο απλά πρέπει να επιστρέψεις και να ζήσεις. Κι εγώ φοβόμουν και ακόμα φοβάμαι (μέχρι να το δω και να σιγουρευτώ ότι είναι υγιέστατο). Ούτε μπόρεσα να χαρώ την εγκυμοσύνη μου, ούτε πέρασε μέρα που να μην έχω σκεφτεί το μωράκι που έχασα. Η διαφορά πλέον είναι πως έχω δεχτεί ότι συνέβη και δε μπορώ να το αλλάξω. Έτσι μπόρεσα να συνεχίσω και πραγματικά είχαν δίκιο οι φίλες μου εδώ που μου έλεγαν ότι τα πράματα προχωράνε, δεν ξεπερνιούνται, αλλά σίγουρα με μεγάλη προσπάθεια ο πόνος μαλακώνει και η ζωή σου χαμογελάει και πάλι.

Εύχομαι να βρεις και πάλι τη χαρά στη ζωή σου, σύντομα με ένα μωράκι!

[anna09]

κοριτσια σας ευχαριστω ολες για της απαντησης σας μου δωσατε πολυ κουραγιο να ¨στε καλα..αυτο το μηνα εχω ξεκινησει κ παλι της προσπαθειες κ ελπιζω συντομα να ειμαι κ εγω εγκυουλα με ενα υγειεστατο μωρακι..

[Spider]

κοριτσια πραγματι ειναι κατι φρυκτό και δεν μπορει κανεις να το καταλάβει αν δεν το εχεις ζησει....

Εναμιση μηνα μετα τη διακοπη κυησης και η ψυχολογια μου ειναι χαλια...κλαιω ακόμη και εχω φοβίες μήπως παθει κάτι η κορη μου ή οι δικοι μου ή εγω. Εφόσων μου ετυχε το 1/1000 γιατι να μη μου τυχουν και αλλα κακα που ειναι πιο πιθανα??Το βραδυ δεν κοιμαμαι και πηγαινοερχομαι στο δωματιο της μικρης μηπως να δω αν ειναι καλα, μεχρι και απο τη δουλεια θελω να σταματησω για να μην χανω ουτε λεπτο απο την κορη μου.

Δεν ειναι μονο ο πονος για το χαμο του παιδιού μου ειναι και η αφανταστη ταλαιπωρία της καισαρικής...θα πρεπει να ξαναπροσπαθησω σε ενα χρονο!!

 

Καλο κουραγιο σε όλες και καλη χρονια με πολλες εγκυμοσυνες και υγιη μωρακια!!

[ninoula]

αχ κορίτσια μου σας καταλαβαίνω απόλυτα..τέλη Οκτώβρη έκανα διακοπή κύησης λόγω εξόμφαλου. ήμουν 14 εβδομάδων..μέχρι εκείνη την στιγμή είχα την τέλεια εγκυμοσύνη, καμία ενόχληση και όλα υπερηχογραφικά ήταν τέλεια.στην αυχενική είδαμε το εξόμφαλο και σε μια στιγμή άλλαξαν όλα..

ακόμα πονάει και με πιάνουν στιγμές κλάματα..είναι στιγμές που δυσκολεύομαι να χωνέψω το τι έγινε και ψάχνω να βρώ γιατί...αλλά γιατί δεν υπάρχει δυστυχώς...

απο αυτό το μήνα ξεκινάμε πάλι προσπάθειες και αυτό με τρομάζει πολύ..φοβάμαι μην αργήσει πολύ μια νέα εγκυμοσύνη, φοβάμαι μην έχουμε πάλι πρόβλημα...θέλω ενα γερό τελειόμηνο μωρό...