Παιδικός σταθμός ναι ή όχι?

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

? Ένας λόγος που το σκέφτομαι είναι ή κοινωνικοποίηση του. Γιατί έχεις αμφιβολίες? 

Νομίζω κι εγώ ότι αναπτυξιακά στα δυο δεν εχουν ακομα ιδιαιτερη ανάγκη κάποια οργανωμένη μορφή εκπαίδευσης για να κοινωνικοποιηθούν. Εγω προσωπικα δεν σκέφτομαι τον σταθμό για κοινωνικοποίηση ή για να μοιράζεται κλπ αλλά σαν προσαρμογή επειδή δεν με αποχωρίζεται σχεδον ποτέ πρώτον κ δεύτερον δεν έχει συνηθισει τις πολλες συναναστροφές, δλδ να πηγαινουμε συνεχως σε αλλα σπιτια, να εχει κοσμο φασαρια κλπ. 

[annoulen]

12 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Καλησπέρα! Θα ήθελα τις εμπειρίες σας για άλλη μία φορά. Ο γιος μου είναι 28 μηνών και πρόσφατα έκανα μία συζήτηση με τον άνδρα μου σχετική με τον παιδικό που θα μπορούσε να πάει ο μικρος μας μετά το καλοκαίρι δηλαδη 2 χρ και εννιά μηνών.  Επειδη δεν εργάζομαι δεν το είχα σαν πλανο. Αλλά μπήκα σε σκέψεις. Τα πλεονεκτήματα του παιδικου υπερτερούν των  μειονεκτηματων? Ακόμα παιδάκια που πήγαν κατεύθειαν προνηπια προσαρμόστηκαν εύκολα?

Καλημέρα. Εγώ τον μεγάλο τον πήγα παιδικό 2,5 ετών κ τον μικρό 18 μηνών,  επειδή εργαζόμουν. Εάν ΔΕΝ εργαζόμουν, με την εμπειρία που έχω τώρα κ κατόπιν συζητήσεων με άλλες μητέρες,  θα τους πήγαινα για λίγες ώρες την ημέρα (9 με 12.30) που λέει κ μία φίλη παραπάνω,  στο προ - προνήπιο,  μετά τα 3 - 3,5 έτη. Βέβαια,  πρέπει να τονίσω ότι μιλάω με εμπειρία από ιδιωτικό παιδικό σταθμό γιατί νομίζω ότι έχει κάποια διαφορά από τον δημόσιο και δεν ξέρω εσείς για πού συζητάτε. 

 

 

11 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

..........

Διαβάζω κιόλας για πολλά παιδιά γεννημένα Δεκέμβρη ΄ότι ήταν πολύ πίσω σε σχέση με τους συμμαθητές τους που ήταν γεννημένοι νωρίτερα και συχνά επαναλαμβάνουν το νήπιο. Μήπως η έναρξη παιδικού θα βοηθούσε σε αυτό; 

.......

 

Γειά σου Έσπερος. Κ μένα ο μικρός μου γιος είναι γεννημένος Δεκέμβρη. Η διαφορά είναι εμφανέστερη στις μικρές ηλικίες. Φέτος που πάει Α Δημοτικού έχει "μικρύνει" η ψαλίδα,  μαθησιακά δε δεν έχουμε κανένα θέμα, ίσα ίσα είναι από τους "δυνατούς" στην τάξη (σύμφωνα με τα λεγόμενα της δασκάλας). Δεν επαναλάβαμε το νήπιο, αν και εγώ ήμουν ανοιχτή στο ενδεχόμενο αυτό. Δλδ το είχα συζητήσει με τη νηπιαγωγό του πέρσι κ μου είπε ότι δεν χρειάζεται, παρά μόνο να βελτιωθεί η άρθρωσή του (πήγαμε λογοθεραπεία 6 μήνες πέρσι κ όντως το παιδί "καθάρισε").

Βέβαια εγώ τον πήγαινα παιδικό σταθμό (ιδιωτικό) από 18 μηνών και πιστεύω ότι σίγουρα βοήθησε στην ανάπτυξή του. Σίγουρα, εάν είχα την δυνατότητα να τον κρατήσω σπίτι, δεν θα τον πήγαινα κατευθείαν στο προνήπιο, όπως λέω στην φίλη παραπάνω. Κ επίσης, έχοντας 2 παιδιά,  μπορώ να πω ότι και η ηλικία είναι σχετική, αν και θα το γνωρίζεις ήδη (εκπαιδευτικός δεν είσαι?). Ένα παιδί στα 5 του μπορεί να είναι πιο ώριμο από ένα άλλο παιδί στα 6 του κ.ο.κ. 

 

[Lenia16]

Κ εμένα Δεκέμβρη είναι γεννημένη. Όσο πιο μικρή η ηλικία τόσο πιο πολύ φαίνεται η διαφορά. Εγώ πήγα 5.5 δημοτικό (μεγάλη εξυπνάδα, η μάνα μου περηφανεύεται κιόλας), σκεπτόμενη τώρα συνειδητοποιώ πως όντως είχα διαφορά με τα μεγαλύτερα, καθόλου όμως νοητικά, μη σου πω ότι ως μαθήτρια ήμουν πολύ καλύτερη από πολλούς μεγαλύτερους κατά ένα έτος συμμαθητές μου. Τότε δεν το ένιωθα βέβαια. Φυσικά σε μεγαλύτερες τάξεις η ψαλίδα έκλεισε κ στα υπόλοιπα στοιχεία. Πιστεύω ακράδαντα ότι τα παιδιά εκπαιδεύονται κυρίως από τους γονείς. Ναι μεν στο σχολείο αλληλεπιδρούν κ μορφωνονται, αλλά έτσι όπως είναι το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα δυστυχώς δεν μπορεί ο δάσκαλος να προσφέρει τπτ άλλο κ να θέλει. Στο σπίτι μπαίνουν οι βάσεις κ εναπόκειται στο γονιό να διευρύνει το πνεύμα του παιδιού του αν θέλει μέσω δραστηριοτήτων (όχι απαραίτητα επί πληρωμή), μέσω συζητήσεων, μέσω διαμόρφωσης του χαρακτήρα βάσει εμπειριών του ίδιου. Γι' αυτό κ δε με απασχολεί καθόλου το θέμα δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο, εκτός βέβαια από την επικινδυνότητα κ τον έλεγχο του περιβάλλοντος κ μόνο. 

Όσο για την κοινωνικοποίηση, χωρίς να είμαι ειδικος θεωρώ πως σε αυτές τις ηλικίες των 2-3 δεν έχουν αναπτυξει αυτή την ανάγκη, ούτε κ τη δυνατότητα να συνάψουν βαθύτερες σχέσεις με συνομήλικα πέρα από το επιφανειακό καθημερινό παιχνίδι. Σίγουρα επεξεργάζονται ερεθίσματα κ συναισθήματα -πολυ βασικό- αλλά κ μόνο που δεν έχουν αναπτύξει ακόμη πλήρως την ομιλία, το πιο απλό, δεν μπορείς να τα συζητήσεις μαζί τους κ να τα βοήθησεις να τα κατανοησουν εις βάθος. Άποψη μου παντα.

[Έσπερος]

Just now, Lenia16 είπε:

Όσο για την κοινωνικοποίηση, χωρίς να είμαι ειδικος θεωρώ πως σε αυτές τις ηλικίες των 2-3 δεν έχουν αναπτυξει αυτή την ανάγκη, ούτε κ τη δυνατότητα να συνάψουν βαθύτερες σχέσεις με συνομήλικα πέρα από το επιφανειακό καθημερινό παιχνίδι.

Κι εγώ λίγα έχω διαβάσει αλλά αυτήν την αίσθηση έχω. Όταν λέω κοινωνικοποίηση εννοώ όμως ότι διαφορετικά έχει συνηθισει ένα παιδάκι που μπορεί να το κρατάει 2-3 ώρες τη μέρα μια γιαγιά ή μια θεία, ή να βλέπει τακτικά τα ξαδερφάκια του, ή να πηγαίνει συχνά διακοπές ή σ/κ στο σπίτι των παππούδων, ή έστω να τρώει κάθε Κυριακή πότε στον έναν παππού πότε στον άλλον κλπ. Δηλαδή να έρχεται σε επαφή με κόσμο πέραν του σπιτιού του, να μένει ίσως αλλού (όχι χωρίς τους γονείς του), να αλλάζει συχνά περιβάλλοντα κα. Αυτό υποθέτω δημιουργεί διαφορετικές δεξιότητες ώς προς την προσαρμοστικότητα και την άνεση σε άλλα περιβάλλοντα και πιστεύω ότι λείπει από το δικό μου παιδί, γι αυτό φοβάμαι ότι κατευθείαν το προνήπιο στα 3,5+ θα του έρθει σαν σοκ. 

Just now, Lenia16 είπε:

Εγώ πήγα 5.5 δημοτικό (μεγάλη εξυπνάδα, η μάνα μου περηφανεύεται κιόλας), σκεπτόμενη τώρα συνειδητοποιώ πως όντως είχα διαφορά με τα μεγαλύτερα, καθόλου όμως νοητικά, μη σου πω ότι ως μαθήτρια ήμουν πολύ καλύτερη από πολλούς μεγαλύτερους κατά ένα έτος συμμαθητές μου.

Κι εγώ 5,5 και  όψιμο μάλιστα, η πιο μικρή της τάξης πάντα. Σε μαθησιακό επίπεδο δεν είχα ιδιαίτερα θέματα, είχα όμως σε κοινωνικό, ειδικά στο προνήπιο που ήμουν 3,5 (δεν είχα πάει σταθμό πριν). Δεν είχα προβληματιστεί ποτέ για το αν η κοινωνικοποίησή μου είχε σχέση με την έναρξη του σχολείου σε αυτήν την ηλικία. Περισσότερο σε λάθη των γονέων μου θα την απέδιδα, με τις γνώσεις που έχω τώρα. 

 

Just now, annoulen είπε:

Κ επίσης, έχοντας 2 παιδιά,  μπορώ να πω ότι και η ηλικία είναι σχετική, αν και θα το γνωρίζεις ήδη (εκπαιδευτικός δεν είσαι?). Ένα παιδί στα 5 του μπορεί να είναι πιο ώριμο από ένα άλλο παιδί στα 6 του κ.ο.κ. 

Εγώ έχω εικόνα μεγαλύτερων παιδιών. Η αλήθεια είναι ότι στην Α Γυμνασίου τα μισά δίνουν την εντύπωση και σωματικά και ως προς τη συμπεριφορά ότι είναι ακόμα στο δημοτικό, ιδίως αγόρια, ενώ τα άλλα μισά μπορεί να τα περνούσες και για μεγαλύτερες τάξεις (ιδίως κορίτσια). Σιγά σιγά κλείνει η ψαλίδα προς τη δευτέρα και στην τρίτη όλα δείχνουν το ίδιο. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ αν έχει κάποια σχέση η ανάπτυξή τους με το αν εχουν γεννηθεί στην αρχή ή το τέλος της χρονιάς. Όταν γυρίσω στο σχολείο όμως από περιέργεια θα κοιτάξω τα στοιχεία τους για να δω. 

 

Γενικά δεν είχα προβληματιστεί ποτέ για τα παιδιά που γεννιούνται στο τέλος της χρονιάς. Μάλιστα επειδή η ΠΗΤ μου ήταν μέσα Ιανουαρίου, σκεφτόμουν ότι θα ήταν καλό να γεννήσω Δεκέμβρη για να πάει στο σχολείο πιο μικρός, αφού δεν θα γινόταν να τον προσέχει κάποια γιαγιά - αυτά πριν γεννήσω και πριν προσγειωθώ στην πραγματικότητα, που νομιζα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη συμφορά από το να προσέχει το παιδί σου νταντά. Τώρα από μια ομάδα στο facebook που διαβάζω συνεχεια για παιδάκια που θα επαναλάβουν το νηπιαγωγείο -ή που ρωτούν οι μαμάδες πώς γίνεται να το επαναλάβουν, επηρεάστηκα. Βέβαια τα περιστατικά που διαβάζω εκεί, αν καταλαβαίνω καλά, έχουν κάποια αναπτυξιακά μικροθεματάκια, αλλά γενικά από τις συζητήσεις το παρουσιάζουν σαν αυτονόητο ότι τα παιδιά του Δεκεμβρίου θα είναι πίσω -συναισθηματικά και όχι μαθησιακά γενικά. Όμως δεν ξέρω αν είναι λύση για αυτό να πάνε ακόμα νωρίτερα σχολείο.... 

[Josephine]

Just now, annoulen είπε:

Καλημέρα. Εγώ τον μεγάλο τον πήγα παιδικό 2,5 ετών κ τον μικρό 18 μηνών,  επειδή εργαζόμουν. Εάν ΔΕΝ εργαζόμουν, με την εμπειρία που έχω τώρα κ κατόπιν συζητήσεων με άλλες μητέρες,  θα τους πήγαινα για λίγες ώρες την ημέρα (9 με 12.30) που λέει κ μία φίλη παραπάνω,  στο προ - προνήπιο,  μετά τα 3 - 3,5 έτη. Βέβαια,  πρέπει να τονίσω ότι μιλάω με εμπειρία από ιδιωτικό παιδικό σταθμό γιατί νομίζω ότι έχει κάποια διαφορά από τον δημόσιο και δεν ξέρω εσείς για πού συζητάτε. 

 

 

Βέβαια εγώ τον πήγαινα παιδικό σταθμό (ιδιωτικό) από 18 μηνών και πιστεύω ότι σίγουρα βοήθησε στην ανάπτυξή του. Σίγουρα, εάν είχα την δυνατότητα να τον κρατήσω σπίτι, δεν θα τον πήγαινα κατευθείαν στο προνήπιο, όπως λέω στην φίλη παραπάνω. Κ επίσης, έχοντας 2 παιδιά,  μπορώ να πω ότι και η ηλικία είναι σχετική, αν και θα το γνωρίζεις ήδη (εκπαιδευτικός δεν είσαι?). Ένα παιδί στα 5 του μπορεί να είναι πιο ώριμο από ένα άλλο παιδί στα 6 του κ.ο.κ. 

 

 

@annoulen, καλημέρα! Πήγα τον μεγάλο μου 2,5 ετών (μόνο καλά πράγματα έχω να πω ότι αποκόμισε, από έναν εξαιρετικό παιδικό βέβαια, που πραγματικά ξεχωρίζει τώρα που βλέπω πολλούς γιατί αναγκαζόμαστε να αλλάξουμε). Και τον μικρό λόγω εργασίας θα τον στείλουμε φέτος τον Σεπτέμβρη και θα 'ναι 18 μηνών. Ήθελα να σε ρωτήσω για τις δυο προσαρμογές στις ηλικίες αυτές, ποια ήταν πιο δύσκολη; Του μεγάλου ή του μικρού; Γιατί όλοι μου λένε πόσο εύκολα θα προσαρμοστεί ο 18 μηνών και να μην ανησυχώ κ.λπ. κ.λπ., υπέρμαχοι βέβαια των παιδικών όσοι το λένε. Εγώ για τον μεγάλο έχω να πω ότι εύκολα προσαρμόστηκε, με ήπια προσαρμογή βέβαια και για λίγες ώρες και με ορισμένες "πολυτέλειες" χρόνου που είχα τότε γιατί δεν εργαζόμουν. Τώρα για τον μικρό ανησυχώ περισσότερο, αφενός λόγω μικρής ηλικίας (κτ που δεν παραδέχονται όσοι το συζήτησα ως δυσκολία, μάλλον το αντίθετο), αφετέρου όμως και λόγω ωρών που θα κάθεται (σταδιακά θα μένει ως τις 17.00, δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα) αλλά και γιατί δεν θα έχω πια την άνεση χρόνου να ξυπνάμε από τις 6 να παίζουμε 2 ώρες προτού πάει σχολείο για να με "χορτάσει". Ήπια θα γίνει και αυτή η προσαρμογή, με εμένα μέσα στο σχολείο για 2 εβδομάδες κ.λπ. Θα ήθελα τη γνώμη σου από την εμπειρία σου απ' τα δύο παιδιά. 

Επεξεργάστηκαν 9 Μαίου,2019 by Josephine

[annoulen]

Just now, Έσπερος είπε:

Τώρα από μια ομάδα στο facebook που διαβάζω συνεχεια για παιδάκια που θα επαναλάβουν το νηπιαγωγείο -ή που ρωτούν οι μαμάδες πώς γίνεται να το επαναλάβουν, επηρεάστηκα. Βέβαια τα περιστατικά που διαβάζω εκεί, αν καταλαβαίνω καλά, έχουν κάποια αναπτυξιακά μικροθεματάκια, αλλά γενικά από τις συζητήσεις το παρουσιάζουν σαν αυτονόητο ότι τα παιδιά του Δεκεμβρίου θα είναι πίσω -συναισθηματικά και όχι μαθησιακά γενικά. Όμως δεν ξέρω αν είναι λύση για αυτό να πάνε ακόμα νωρίτερα σχολείο.... 

 

Έσπερος, η νηπιαγωγός θα σου πει εάν πιστεύει ότι πρέπει να το ψάξεις. Εκτός και έχεις απόψεις διαμετρικά αντίθετες από τη νηπιαγωγό. Εγώ δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά της επανάληψης του νηπίου, εάν χρειάζεται να γίνει για το καλό του παιδιού πρέπει να γίνει. Επίσης εμένα ο γιος μου ήταν (και είναι) αρκετά ανώριμος όσον αφορά θέματα συμπεριφοράς αλλά στο μαθησιακό "φυσάει", τώρα δεν ξέρω πως συνδυάζονται όλα αυτά,  κ σίγουρα εάν μου έλεγε η νηπιαγωγός ότι πρέπει να επαναλάβει το νήπιο, θα το έκανα, έχοντας στα υπόψιν και την ανωριμότητα του παιδιού μου. 

Όμως ο μήνας γέννησης δεν είναι το μοναδικό κριτήριο για να αναρωτηθεί κανείς εάν ένα παιδί πρέπει να επαναλάβει μία τάξη ή όχι. Βλέποντας συμμαθητές των παιδιών μου (έχω δύο, ένα στην Α και ένα στην Β δημοτικού), βλέπω ότι κάποια παιδάκια είναι αρκετά ανώριμα κ ας έχουν γεννηθεί ας πούμε Ιούνιο ή και το αντίστροφο.

Το θέμα για μένα είναι η αποδοχή από τον γονέα. Έχω γνωστό παιδάκι με ένα σωρό θέματα συμπεριφοράς, που είναι στο τμήμα ένταξης στο σχολείο από την Α δημοτικού,  και πάνε οι γονείς και το γράφουν Αγγλικά στην Β δημοτικού στην A Junior !! Δλδ δεν έχουν καταλάβει τίποτα !! Το αποτέλεσμα ? στα μέσα της χρονιάς σταμάτησε τα αγγλικά και θα τα ξανακάνει του χρόνου. 

Just now, Josephine είπε:

 

@annoulen, καλημέρα! Πήγα τον μεγάλο μου 2,5 ετών (μόνο καλά πράγματα έχω να πω ότι αποκόμισε, από έναν εξαιρετικό παιδικό βέβαια, που πραγματικά ξεχωρίζει τώρα που βλέπω πολλούς γιατί αναγκαζόμαστε να αλλάξουμε). Και τον μικρό λόγω εργασίας θα τον στείλουμε φέτος τον Σεπτέμβρη και θα 'ναι 18 μηνών. Ήθελα να σε ρωτήσω για τις δυο προσαρμογές στις ηλικίες αυτές, ποια ήταν πιο δύσκολη; Του μεγάλου ή του μικρού; Γιατί όλοι μου λένε πόσο εύκολα θα προσαρμοστεί ο 18 μηνών και να μην ανησυχώ κ.λπ. κ.λπ., υπέρμαχοι βέβαια των παιδικών όσοι το λένε. Εγώ για τον μεγάλο έχω να πω ότι εύκολα προσαρμόστηκε, με ήπια προσαρμογή βέβαια και για λίγες ώρες και με ορισμένες "πολυτέλειες" χρόνου που είχα τότε γιατί δεν εργαζόμουν. Τώρα για τον μικρό ανησυχώ περισσότερο, αφενός λόγω μικρής ηλικίας (κτ που δεν παραδέχονται όσοι το συζήτησα ως δυσκολία, μάλλον το αντίθετο), αφετέρου όμως και λόγω ωρών που θα κάθεται (σταδιακά θα μένει ως τις 17.00, δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα) αλλά και γιατί δεν θα έχω πια την άνεση χρόνου να ξυπνάμε από τις 6 να παίζουμε 2 ώρες προτού πάει σχολείο για να με "χορτάσει". Ήπια θα γίνει και αυτή η προσαρμογή, με εμένα μέσα στο σχολείο για 2 εβδομάδες κ.λπ. Θα ήθελα τη γνώμη σου από την εμπειρία σου απ' τα δύο παιδιά. 

 

Josephine καλημέρα. Μην αγχώνεσαι για τη μικρή ηλικία γιατί όλα σχετικά είναι. 

Όταν ξεκίνησε ο μεγάλος μου στα 2,5 του, ήταν πανέτοιμος για παιδικό σταθμό, φαντάσου ότι τον άφησα στο προαύλιο και έτρεξε να παίξει, ούτε που γύρισε να με κοιτάξει . 

Ο δε μικρός μου στους 18 μήνες, πήρε μία εβδομάδα για να σταματήσει να κλαίει. Στην αρχή πήγε για λίγες ώρες, όμως έκλαιγε συνέχεια καθ' όλη την διάρκεια που ήταν στον σταθμό, έτσι μου έλεγαν οι δασκάλες. Είναι και δύσκολο παιδί σε γενικές γραμμές. 

ΌΜΩΣ, μετά την βασανιστική για εκείνον και για εμάς εβδομάδα προσαρμογής, το παιδί ξεκίνησε να πηγαίνει με μεγάλη χαρά. Ουσιαστικά εκεί μεγάλωσε και το είχε σαν δεύτερό του σπίτι και δεν είχαμε κανένα θέμα, ανεξάρτητα εάν πιστεύω ότι ένα παιδί από τα 3 έτη και μετά είναι καλό να είναι σε οργανωμένο περιβάλλον. Νωρίτερα δεν έχει όφελος. Αλλά τι να κάνουμε, να είμαστε καλά,  με υγεία και να δουλεύουμε.  

Και μάλιστα και τους δύο τους είχα σε πλήρες ωράριο 730 - 1700. 

Όσον αφορά τις ιώσεις, ο μεγάλος πέρασε τα πάνδεινα ενώ ο μικρός δεν πέρασε ούτε τις μισές ιώσεις από τον μεγάλο. Γι αυτό λέω ότι όλα σχετικά είναι. 

Και ήμαστε και τυχεροί γιατί είχαμε επιλέξει ένα εξαιρετικό παιδικό σταθμό (ιδιωτικό). Και αυτό είναι βασικό, ειδικά στις μικρές ηλικίες.

[Josephine]

Aχ, σ' ευχαριστώ ειλικρινά! Μου δίνει κουράγιο η απάντησή σου. Η αλήθεια είναι ότι επηρεασμένη από αναπτυξιακές θεωρίες δεν ήμουν ποτέ υπέρ του παιδικού πριν τα 3, όμως πείστηκα μόνο μετά την εμπειρία του μεγάλου μου. Και στον κατάλληλο σταθμό φυσικά, γιατί τώρα ψάχνοντας είδα κατ' εξοχήν φύλαξη, τραγουδάκια και χειροτεχνίες στους περισσότερους και τίποτα παραπάνω. 

 

Το διευρυμένο ωράριο μου κάθεται βαρύ, αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα να σχολάει νωρίτερα δυστυχώς. Με ιώσεις κι εμάς αυτή η χρονιά με τα δυο μικρά τσούλησε όσο καλύτερα γινόταν. Οπότε ελπίζω και του χρόνου να πάνε όλα καλά. 

 

Πάντως τελικά είναι όλα τόσο πολυπαραγοντικά, εξαρτάται από την ποιότητα στον σταθμό και φυσικά στην εναλλακτική φροντίδας στο σπίτι.

[Έσπερος]

Just now, annoulen είπε:

Έσπερος, η νηπιαγωγός θα σου πει εάν πιστεύει ότι πρέπει να το ψάξεις. Εκτός και έχεις απόψεις διαμετρικά αντίθετες από τη νηπιαγωγό. Εγώ δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά της επανάληψης του νηπίου, εάν χρειάζεται να γίνει για το καλό του παιδιού πρέπει να γίνει. Επίσης εμένα ο γιος μου ήταν (και είναι) αρκετά ανώριμος όσον αφορά θέματα συμπεριφοράς αλλά στο μαθησιακό "φυσάει", τώρα δεν ξέρω πως συνδυάζονται όλα αυτά,  κ σίγουρα εάν μου έλεγε η νηπιαγωγός ότι πρέπει να επαναλάβει το νήπιο, θα το έκανα, έχοντας στα υπόψιν και την ανωριμότητα του παιδιού μου. 

Όμως ο μήνας γέννησης δεν είναι το μοναδικό κριτήριο για να αναρωτηθεί κανείς εάν ένα παιδί πρέπει να επαναλάβει μία τάξη ή όχι. Βλέποντας συμμαθητές των παιδιών μου (έχω δύο, ένα στην Α και ένα στην Β δημοτικού), βλέπω ότι κάποια παιδάκια είναι αρκετά ανώριμα κ ας έχουν γεννηθεί ας πούμε Ιούνιο ή και το αντίστροφο.

Το θέμα για μένα είναι η αποδοχή από τον γονέα. Έχω γνωστό παιδάκι με ένα σωρό θέματα συμπεριφοράς, που είναι στο τμήμα ένταξης στο σχολείο από την Α δημοτικού,  και πάνε οι γονείς και το γράφουν Αγγλικά στην Β δημοτικού στην A Junior !! Δλδ δεν έχουν καταλάβει τίποτα !! Το αποτέλεσμα ? στα μέσα της χρονιάς σταμάτησε τα αγγλικά και θα τα ξανακάνει του χρόνου. 

Ναι καλέ, έχω χρόνο γι αυτά. Ακόμα 1,5 δεν είναι, δεν με απασχολεί η επανάληψη της τάξης. Αν χρειαστεί, ας το κάνει. Ξέρω από πρώτο χέρι από τη δουλειά τι σημαίνει να βιαστεί ένα παιδί να προχωρήσει χωρίς να είναι έτοιμο, δεν σκοπεύω να το κάνω στο δικό μου. Εξάλλου αν έχω καταλάβει καλά δεν είναι μόνο θέμα νηπιαγωγού αλλά πρέπει να περάσει και από αξιολόγηση από αρμόδιο φορέα. Απλώς τώρα θελω να συγκεντρώσω διάφορες γνώμες για να σκεφτούμε, έχουμε ένα χρόνο μπροστά μας, τι θα είναι καλύτερο για μετά. Ένα κριτήριο κατ' εμέ είναι και η διευκόλυνση της μελλοντικής προσαρμογής του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον. 

 

Πάντως, @Josephine χωρίς να έχω πολλούς φίλους με εμπειρία στο θέμά αλλά από τα λίγα που εχω ακούσει, έχω καταλάβει ότι αν οι γονείς ήταν ούτως ή άλλως θετικά διακείμενοι στον παιδικό και το παιδί τους πήγε καλά, θα σου πουν καλα λόγια. Αν δεν πήγε καλά, και οι ίδιοι ήταν επιφυλακτικοί, θα σου πουν για τις δυσκολίες. Ίσως είναι και τι προβάλλει ο καθένας στο παιδί. 

[Lenia16]

Just now, Josephine είπε:

Aχ, σ' ευχαριστώ ειλικρινά! Μου δίνει κουράγιο η απάντησή σου. Η αλήθεια είναι ότι επηρεασμένη από αναπτυξιακές θεωρίες δεν ήμουν ποτέ υπέρ του παιδικού πριν τα 3, όμως πείστηκα μόνο μετά την εμπειρία του μεγάλου μου. Και στον κατάλληλο σταθμό φυσικά, γιατί τώρα ψάχνοντας είδα κατ' εξοχήν φύλαξη, τραγουδάκια και χειροτεχνίες στους περισσότερους και τίποτα παραπάνω. 

 

Το διευρυμένο ωράριο μου κάθεται βαρύ, αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα να σχολάει νωρίτερα δυστυχώς. Με ιώσεις κι εμάς αυτή η χρονιά με τα δυο μικρά τσούλησε όσο καλύτερα γινόταν. Οπότε ελπίζω και του χρόνου να πάνε όλα καλά. 

 

Πάντως τελικά είναι όλα τόσο πολυπαραγοντικά, εξαρτάται από την ποιότητα στον σταθμό και φυσικά στην εναλλακτική φροντίδας στο σπίτι.

Να ρωτήσω επειδή δεν έχω καμία εμπειρία από ιδιωτικούς σταθμούς, τι είδους δραστηριότητες κάνουν εκει τα παιδάκια αυτής της ηλικίας; Ρωτάω γιατί στο δημόσιο που πηγαίνουμε έχω αποκομίσει την εντύπωση ότι κάνουν ακριβώς αυτά κ μόνο. Δυστυχώς, αν και είμαι ευχαριστημένη από το χώρο και τον τρόπο αντιμετώπισης των παιδιων κ ευρύτερης συμπεριφοράς, δεν υπάρχει ενημέρωση σχετικά με την καθημερινοτητα του παιδιού μου εκεί. Ρωτάω πράγματα που με απασχολούν κ πάντα είναι πρόθυμες να απαντήσουν αλλά συνοπτικά κ πάντα στο πόδι καθώς τις ώρες που πηγαίνω είναι πάντα μια δασκάλα. Αυτό όμως γίνεται μόνο με δική μου πρωτοβουλία ενώ ξέρω ότι σε πολλους ιδιωτικούς υπάρχει γραπτή ενημέρωση σε τετράδιο του παιδιού. Επίσης, δε μου δίνουν την αίσθηση της απόλυτης ειλικρίνειας αν και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι φύσει καχύποπτη. Ωστόσο, καθε μέρα που ρωτάω τη μικρή πως πέρασε μου λεει ζωγραφισαμε, τραγουδήσαμε, παίξαμε με πλαστελίνη. Εννοείται πως δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα από αυτά γιατί τι άλλο θα μου έλεγε, αναλύσαμε την επανάσταση του 1821; Όμως αν κάνανε κάτι παραπάνω φαντάζομαι θα το καταλάβαινα από αλλά πράγματα.

[marakiz]

Εγώ να ρωτήσω κάτι αλλο να μου πείτε όσες μάλλον ξέρετε εμπειρικά? Υπάρχει μια συμμετοχή που δίνεις στους δημόσιους παιδικούς? Αυτό εξαρτάται από τις ώρες που κάθεται? Αυτή η συμμετοχή δίνεται ακόμα κι οταν δεν πηγαίνει το παιδί κάποιον μήνα? Ρωτάω γιατί θέλω να γράψω το παιδί να ξεκινήσει το Σεπτέμβριο, όμως μετά θα γεννηθεί το μωρό και χειμωνιάτικα δεν θέλω να το ρισκάρω με το νεογέννητο στο σπίτι, τουλάχιστον μέχρι να κλείσει 3 μήνες και μετά βλέπουμε. Για λίγες ώρες θέλω να δοκιμάσουμε να πηγαίνει, όχι ολοημερο κλπ.

[annoulen]

Just now, Lenia16 είπε:

Να ρωτήσω επειδή δεν έχω καμία εμπειρία από ιδιωτικούς σταθμούς, τι είδους δραστηριότητες κάνουν εκει τα παιδάκια αυτής της ηλικίας; Ρωτάω γιατί στο δημόσιο που πηγαίνουμε έχω αποκομίσει την εντύπωση ότι κάνουν ακριβώς αυτά κ μόνο. Δυστυχώς, αν και είμαι ευχαριστημένη από το χώρο και τον τρόπο αντιμετώπισης των παιδιων κ ευρύτερης συμπεριφοράς, δεν υπάρχει ενημέρωση σχετικά με την καθημερινοτητα του παιδιού μου εκεί. Ρωτάω πράγματα που με απασχολούν κ πάντα είναι πρόθυμες να απαντήσουν αλλά συνοπτικά κ πάντα στο πόδι καθώς τις ώρες που πηγαίνω είναι πάντα μια δασκάλα. Αυτό όμως γίνεται μόνο με δική μου πρωτοβουλία ενώ ξέρω ότι σε πολλους ιδιωτικούς υπάρχει γραπτή ενημέρωση σε τετράδιο του παιδιού. Επίσης, δε μου δίνουν την αίσθηση της απόλυτης ειλικρίνειας αν και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι φύσει καχύποπτη. Ωστόσο, καθε μέρα που ρωτάω τη μικρή πως πέρασε μου λεει ζωγραφισαμε, τραγουδήσαμε, παίξαμε με πλαστελίνη. Εννοείται πως δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα από αυτά γιατί τι άλλο θα μου έλεγε, αναλύσαμε την επανάσταση του 1821; Όμως αν κάνανε κάτι παραπάνω φαντάζομαι θα το καταλάβαινα από αλλά πράγματα.

 

Ναι, ισχύει για την γραπτή ενημέρωση. Εμείς είχαμε κάθε μέρα, ακόμα και το πόσο φαγητό έφαγαν, αν τσακώθηκαν με άλλα παιδάκια κλπ. Ειδικά όταν είχαμε μία συγκεκριμένη δασκάλα, μας έγραφε ολόκληρη έκθεση για το πως πέρασαν τα παιδάκια. Πάντως σε αυτές τις ηλικίες αυτά που κάνουν είναι χειροτεχνίες - ζωγραφική - πλαστελίνη,  χορεύουν, τραγουδάνε,  υπάρχει κ ελεύθερη ώρα μέσα στην τάξη με παζλ, τουβλάκια κλπ. Από το προνήπιο είχαμε και ασκήσεις προγραφής καθώς και λίγα αγγλικά (προφορικά εννοείται). Και mini sports και μουσικοκινητική εξτρά, όποιος γονιός ήθελε. Επίσης εκδρομούλες (από το προνήπιο και αυτές). Τι άλλο να κάνει ένα παιδί 3-5 ετών ? (Στους δημόσιους σταθμούς δεν ξέρω τι γίνεται.)

 

[vtgian]

Just now, Lenia16 είπε:

Να ρωτήσω επειδή δεν έχω καμία εμπειρία από ιδιωτικούς σταθμούς, τι είδους δραστηριότητες κάνουν εκει τα παιδάκια αυτής της ηλικίας; Ρωτάω γιατί στο δημόσιο που πηγαίνουμε έχω αποκομίσει την εντύπωση ότι κάνουν ακριβώς αυτά κ μόνο. Δυστυχώς, αν και είμαι ευχαριστημένη από το χώρο και τον τρόπο αντιμετώπισης των παιδιων κ ευρύτερης συμπεριφοράς, δεν υπάρχει ενημέρωση σχετικά με την καθημερινοτητα του παιδιού μου εκεί. Ρωτάω πράγματα που με απασχολούν κ πάντα είναι πρόθυμες να απαντήσουν αλλά συνοπτικά κ πάντα στο πόδι καθώς τις ώρες που πηγαίνω είναι πάντα μια δασκάλα. Αυτό όμως γίνεται μόνο με δική μου πρωτοβουλία ενώ ξέρω ότι σε πολλους ιδιωτικούς υπάρχει γραπτή ενημέρωση σε τετράδιο του παιδιού. Επίσης, δε μου δίνουν την αίσθηση της απόλυτης ειλικρίνειας αν και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι φύσει καχύποπτη. Ωστόσο, καθε μέρα που ρωτάω τη μικρή πως πέρασε μου λεει ζωγραφισαμε, τραγουδήσαμε, παίξαμε με πλαστελίνη. Εννοείται πως δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα από αυτά γιατί τι άλλο θα μου έλεγε, αναλύσαμε την επανάσταση του 1821; Όμως αν κάνανε κάτι παραπάνω φαντάζομαι θα το καταλάβαινα από αλλά πράγματα.

 

Ο ιδιωτικός που πάει η κόρη μου είναι  μικρός και οικογενειακός ας πούμε. Η δική μου, μαζί με λίγα ακόμα παιδάκι γεννημένα αρχές του 2015 αλλά είναι ηθελημένα στο τμήμα προνηπίου (όχι προ-προνήπιο που θα έπρεπε κανονικά). Ακολουθεί το πρόγραμμα προνηπίου (πχ προγραφή) αλλά με άλλο υλικό. Για παράδειγμα βάζει στα μεγάλα να σχεδιάσουν το Δ και στα μικρά να το χρωματίσουν. Έτσι τα "μεγάλα" τραβάνε τα "μικρά". Έχουν μεγάλη αυλή με πολλά παιχνίδια (τσουλήθρες, τραμπάλες) και στο ελεύθερο παιχνίδι έχει σκάμα με χώμα και κουβαδάκια, το καλοκαίρι παίζουν με νερά και απλωνουν τα ρούχα τους, κάνουν γυμναστική με κορίνες, στεφανια, ρακέτες προσαρμοσμένα στην ηλικία τους. Μια με δύο φορές  το μήνα έχουν εκδρομή (θέατρο, μουσείο κλπ) ή ενδοσχολική επίσκεψη (σήμερα πχ έχουν ρομποτική). Επίσης μια φορά την εβδομάδα έχουν μάθημα μουσικοκινητικής. Αυτά είναι μέσα στα δίδακτρα, όχι έξτρα. Πέρα από αυτά, ζωγραφίζουν , πλαστελίνες, χειροτεχνίες, μιλάνε για εποχές, ψήνουν κουλουράκια, χθες φυτέψανε γλαστράκια. Τις προάλλες μιλήσανε για τις φυλές του κόσμου μέσα από διαδραστικό παιχνίδι (τους είχαν στήσει ινδιάνικη σκηνή). Πέρυσι είχα δει ότι είχαν φέρει σκουληκάκια και κάνανε κάτι για τη φύση και την άνοιξη.  Έχουμε προσωπικό ραντεβού με τη δασκάλα μια φορά το μήνα, και ενημερώνουν το άτομο που παραλαμβάνει το παιδί με το σχολικό. Αν υπάρχει συγκεκριμένο θέμα, για παράδειγμα αν τους πω ότι σήμερα είναι αναστατωμένη, θα μου στείλουν γραπτό σημείωμα με το πως ήταν το παιδί μέσα στη μέρα. Επίσης, έχουν παιδοψυχολόγο και έχουν μηνιαίες συναντήσεις γονέων. 

 

@marakiz κάθε δήμος είναι αλλιώς. Η Γλυφάδα έχει δίδακτρα αναλόγως του εισοδήματος και του αριθμού παιδιών. Το ωράριο είναι αδιάφορο. Σε εμάς πχ ήταν 80 ευρώ το μήνα και έπρεπε να δίνονται για να συνεχίζει το παιδί, αλλιώς έπρεπε να κάνεις διακοπή. Στο δήμο δίπλα μας (Ελληνικό-Αργυρούπολη) δεν υπάρχει καμία επιβάρυνση για κανένα δημότη.

[Lenia16]

Just now, marakiz είπε:

Εγώ να ρωτήσω κάτι αλλο να μου πείτε όσες μάλλον ξέρετε εμπειρικά? Υπάρχει μια συμμετοχή που δίνεις στους δημόσιους παιδικούς? Αυτό εξαρτάται από τις ώρες που κάθεται? Αυτή η συμμετοχή δίνεται ακόμα κι οταν δεν πηγαίνει το παιδί κάποιον μήνα? Ρωτάω γιατί θέλω να γράψω το παιδί να ξεκινήσει το Σεπτέμβριο, όμως μετά θα γεννηθεί το μωρό και χειμωνιάτικα δεν θέλω να το ρισκάρω με το νεογέννητο στο σπίτι, τουλάχιστον μέχρι να κλείσει 3 μήνες και μετά βλέπουμε. Για λίγες ώρες θέλω να δοκιμάσουμε να πηγαίνει, όχι ολοημερο κλπ.

Στο δήμο Αθηναίων είναι ανάλογα το εισοδημα είτε κάτσει μία ώρα είτε 9. Εννοείται πως πληρώνεις ακόμη κ αν δεν πηγαινει εκτός αν κάνεις διακοπή. Αν δεν πάει το παιδί αδικαιολογητα για ένα μήνα διαγράφεται.

Just now, vtgian είπε:

 

Ο ιδιωτικός που πάει η κόρη μου είναι  μικρός και οικογενειακός ας πούμε. Η δική μου, μαζί με λίγα ακόμα παιδάκι γεννημένα αρχές του 2015 αλλά είναι ηθελημένα στο τμήμα προνηπίου (όχι προ-προνήπιο που θα έπρεπε κανονικά). Ακολουθεί το πρόγραμμα προνηπίου (πχ προγραφή) αλλά με άλλο υλικό. Για παράδειγμα βάζει στα μεγάλα να σχεδιάσουν το Δ και στα μικρά να το χρωματίσουν. Έτσι τα "μεγάλα" τραβάνε τα "μικρά". Έχουν μεγάλη αυλή με πολλά παιχνίδια (τσουλήθρες, τραμπάλες) και στο ελεύθερο παιχνίδι έχει σκάμα με χώμα και κουβαδάκια, το καλοκαίρι παίζουν με νερά και απλωνουν τα ρούχα τους, κάνουν γυμναστική με κορίνες, στεφανια, ρακέτες προσαρμοσμένα στην ηλικία τους. Μια με δύο φορές  το μήνα έχουν εκδρομή (θέατρο, μουσείο κλπ) ή ενδοσχολική επίσκεψη (σήμερα πχ έχουν ρομποτική). Επίσης μια φορά την εβδομάδα έχουν μάθημα μουσικοκινητικής. Αυτά είναι μέσα στα δίδακτρα, όχι έξτρα. Πέρα από αυτά, ζωγραφίζουν , πλαστελίνες, χειροτεχνίες, μιλάνε για εποχές, ψήνουν κουλουράκια, χθες φυτέψανε γλαστράκια. Τις προάλλες μιλήσανε για τις φυλές του κόσμου μέσα από διαδραστικό παιχνίδι (τους είχαν στήσει ινδιάνικη σκηνή). Πέρυσι είχα δει ότι είχαν φέρει σκουληκάκια και κάνανε κάτι για τη φύση και την άνοιξη.  Έχουμε προσωπικό ραντεβού με τη δασκάλα μια φορά το μήνα, και ενημερώνουν το άτομο που παραλαμβάνει το παιδί με το σχολικό. Αν υπάρχει συγκεκριμένο θέμα, για παράδειγμα αν τους πω ότι σήμερα είναι αναστατωμένη, θα μου στείλουν γραπτό σημείωμα με το πως ήταν το παιδί μέσα στη μέρα. Επίσης, έχουν παιδοψυχολόγο και έχουν μηνιαίες συναντήσεις γονέων. 

 

@marakiz κάθε δήμος είναι αλλιώς. Η Γλυφάδα έχει δίδακτρα αναλόγως του εισοδήματος και του αριθμού παιδιών. Το ωράριο είναι αδιάφορο. Σε εμάς πχ ήταν 80 ευρώ το μήνα και έπρεπε να δίνονται για να συνεχίζει το παιδί, αλλιώς έπρεπε να κάνεις διακοπή. Στο δήμο δίπλα μας (Ελληνικό-Αργυρούπολη) δεν υπάρχει καμία επιβάρυνση για κανένα δημότη.

Ακούγεται πολύ καλός ο σταθμός σας! Η αλήθεια είναι ότι κ εμάς κατά καιρούς κάνουν διάφορα δρωμενα πχ το Πάσχα στόλισαν καλαθάκια, βαψανε αυγά κ ψησανε κουλουράκια, τα Χριστούγεννα έφτιαξαν στολίδια για το δέντρο, στα γενέθλια του καθενός του φτιάχνουν ολόκληρο λευκωμα με ζωγραφιές του κάθε παιδιού προς τον εορταζοντα κλπ. Κ όταν καλοκαίριαζει βγαίνουν κάθε μέρα στην αυλή που είναι τεράστια κ έχουν βιβλιοθήκη που κάθε Τρίτη δανείζονται βιβλία. Ίσως είμαι υπερβολική κ μπορεί να ευθύνεται η έλλειψη ενημερωσης ή το γεγονός ότι πηγαίνω είτε πολύ πρωί είτε αργά το μεσημέρι που έχουν μείνει πολύ λίγα παιδάκια κ είναι μαζεμένα στο play room κ απλά περιφέρονται. Παρόλο που ο δήμος μας θεωρεί πλούσιους (115€/μήνα δίνουμε ) θα ήθελα να μπορώ να ανταπεξέλθω οικονομικά για έναν καλό ιδιωτικό, κ για το σχολικό κ για το ωράριο αλλά κυρίως για τις δραστηριότητες στις μεγαλύτερες ηλικιες. Δε με αγχωνει όμως προς το παρόν γιατί αφενος είναι μικρή ακόμη αφετέρου δεν έχω άποψη για την πρακτική τους στο παιδικό τμημα κ θεωρώ πως ιδιωτικά, μέσω της οικογένειας μας λαμβανει πολλα ερεθίσματα.

 

@marakiz ξέρεις ότι οι αιτήσεις για τους δημοτικούς σταθμούς γίνονται τώρα έτσι; Από Σεπτέμβριο λογικά δε θα μπορείς να τον εγγραψεις, σε εμάς τουλάχιστον ετσι ειναι. Εκτός αν υπάρξει κενή θέση. Πάντως κ εμείς με αυτό το σκεπτικο κινηθηκαμε (για άλλους λόγους βέβαια) κ νομίζω ότι είναι το πιο βολικό οικονομικά αν σας παρουν. Ξέρω γνωστούς μου που πληρώναν τον πρώτο χρόνο 400€/μήνα κ τα παιδιά λόγω ιώσεων πηγαιναν δέκα μέρες. Κ πλήρωναν κ γυναίκα να τα κρατάει όταν αρρώσταιναν. Δράμα. 

Επεξεργάστηκαν 9 Μαίου,2019 by Lenia16

[marakiz]

Μάλιστα...  

 

το τι θα δινω θα μου το πουν την ώρα της εγγραφής?  Μου φαίνεται πολύ περίεργο να δίνεις τα ίδια ανεξαρτήτως τις ώρες που πηγαίνει,  δηλαδή δεν παίζει ρόλο αν δεν τρώει εκεί?  Επίσης μου κάνει εντύπωση πως διαγράφεται αν δεν πάει ένα μήνα! !!!  Μπορείς να το ξαναγραψεις ή πρέπει να πάει από του χρόνου πια? 

 

 

[kotsifikos]

Just now, Lenia16 said:

Να ρωτήσω επειδή δεν έχω καμία εμπειρία από ιδιωτικούς σταθμούς, τι είδους δραστηριότητες κάνουν εκει τα παιδάκια αυτής της ηλικίας; Ρωτάω γιατί στο δημόσιο που πηγαίνουμε έχω αποκομίσει την εντύπωση ότι κάνουν ακριβώς αυτά κ μόνο. Δυστυχώς, αν και είμαι ευχαριστημένη από το χώρο και τον τρόπο αντιμετώπισης των παιδιων κ ευρύτερης συμπεριφοράς, δεν υπάρχει ενημέρωση σχετικά με την καθημερινοτητα του παιδιού μου εκεί. Ρωτάω πράγματα που με απασχολούν κ πάντα είναι πρόθυμες να απαντήσουν αλλά συνοπτικά κ πάντα στο πόδι καθώς τις ώρες που πηγαίνω είναι πάντα μια δασκάλα. Αυτό όμως γίνεται μόνο με δική μου πρωτοβουλία ενώ ξέρω ότι σε πολλους ιδιωτικούς υπάρχει γραπτή ενημέρωση σε τετράδιο του παιδιού. Επίσης, δε μου δίνουν την αίσθηση της απόλυτης ειλικρίνειας αν και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι φύσει καχύποπτη. Ωστόσο, καθε μέρα που ρωτάω τη μικρή πως πέρασε μου λεει ζωγραφισαμε, τραγουδήσαμε, παίξαμε με πλαστελίνη. Εννοείται πως δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα από αυτά γιατί τι άλλο θα μου έλεγε, αναλύσαμε την επανάσταση του 1821; Όμως αν κάνανε κάτι παραπάνω φαντάζομαι θα το καταλάβαινα από αλλά πράγματα.

Εμένα ο γιος μου που είναι σε ιδιωτικό παιδικό μέχρι τα δύο δεν έκαναν κάποια δραστηριότητα ιδιαίτερη εκτός του ότι έπαιζαν όλη μέρα ελεύθερα, μετά τα δύο ξεκίνησε να κάνει μουσικοκινητική, και θεατρικό παιχνίδι. ο κάθε μήνας είναι θεματικός και πάνω στο όποιο θέμα βγαίνει το πρόγραμμα, πχ τον έναν μήνα μαθαίνουν για πλανήτες, τον άλλον για τα ζώα, τον άλλον για τις ελιες κτλ. Κάθε μέρα υπάρχει γραπτή αναλυτική ενημέρωση για το τι έφαγε - πόσο, αν πήγε τουαλέτα αν κοιμήθηκε  και για την δραστηριότητα που είχαν.

[Lenia16]

Just now, marakiz είπε:

Μάλιστα...  

 

το τι θα δινω θα μου το πουν την ώρα της εγγραφής?  Μου φαίνεται πολύ περίεργο να δίνεις τα ίδια ανεξαρτήτως τις ώρες που πηγαίνει,  δηλαδή δεν παίζει ρόλο αν δεν τρώει εκεί?  Επίσης μου κάνει εντύπωση πως διαγράφεται αν δεν πάει ένα μήνα! !!!  Μπορείς να το ξαναγραψεις ή πρέπει να πάει από του χρόνου πια? 

 

 

Κοίταξε, υπάρχει συγκεκριμένο ελάχιστο ωράριο που μπορείς να το πας κ να το πάρεις (9-12.30) κ αυτό περιλαμβάνει δύο γεύματα, πρωινό κ μεσημεριανό. Υποτίθεται λοιπον οτι το ποσό που δίνεις είναι για τα τροφεια. Δεν έχω επιχειρησει να την πάρω νωριτερα ποτέ δεν ξέρω αν το επιτρέπουν πάντως είναι κανονισμός λειτουργίας. Με τη διαγραφή δεν ξέρω τι γίνεται νομίζω όμως ότι ναι, πας για την επομενη χρόνια. Ξαναλέω ότι αυτά ισχύουν στο δήμο Αθηναίων έτσι;

Επεξεργάστηκαν 9 Μαίου,2019 by Lenia16

[Josephine]

Just now, Έσπερος είπε:

Πάντως, @Josephine χωρίς να έχω πολλούς φίλους με εμπειρία στο θέμά αλλά από τα λίγα που εχω ακούσει, έχω καταλάβει ότι αν οι γονείς ήταν ούτως ή άλλως θετικά διακείμενοι στον παιδικό και το παιδί τους πήγε καλά, θα σου πουν καλα λόγια. Αν δεν πήγε καλά, και οι ίδιοι ήταν επιφυλακτικοί, θα σου πουν για τις δυσκολίες. Ίσως είναι και τι προβάλλει ο καθένας στο παιδί. 

Προσωπικά ήμουν πάντα υπέρ του ενός φροντιστή (έχω γράψει σχετικά παλιότερα σε αντίστοιχα θέματα με παρόμοια διλήμματα), αλλά παρ' όλα αυτά μόνο θετικά θα πω για την εμπειρία από τον παιδικό σταθμό. Οπότε δεν ισχύει πάντα αυτό που λες νομίζω, μιλώντας για μένα. Τώρα για παράδειγμα, στον μικρό προτίμησα τον παιδικό, έχοντας βιώσει τον πρώτο χρόνο του μεγάλου, παρά μια κοπέλα στο σπίτι, ακόμα και την καλύτερη παιδαγωγό. Συνειδητά δηλαδή και παρά τους περιορισμούς που έχουμε με τη λύση αυτή (δηλ. να σχολάει αργά, να πηγαίνει με σχολικό ένα μισάωρο διαδρομή). 

 

Όχι για οποιονδήποτε σταθμό βέβαια, αλλά για σταθμό με φιλοσοφία και παιδαγωγική της δικής μου επιλογής. 

 

Just now, Lenia16 είπε:

Να ρωτήσω επειδή δεν έχω καμία εμπειρία από ιδιωτικούς σταθμούς, τι είδους δραστηριότητες κάνουν εκει τα παιδάκια αυτής της ηλικίας; Ρωτάω γιατί στο δημόσιο που πηγαίνουμε έχω αποκομίσει την εντύπωση ότι κάνουν ακριβώς αυτά κ μόνο. Δυστυχώς, αν και είμαι ευχαριστημένη από το χώρο και τον τρόπο αντιμετώπισης των παιδιων κ ευρύτερης συμπεριφοράς, δεν υπάρχει ενημέρωση σχετικά με την καθημερινοτητα του παιδιού μου εκεί. Ρωτάω πράγματα που με απασχολούν κ πάντα είναι πρόθυμες να απαντήσουν αλλά συνοπτικά κ πάντα στο πόδι καθώς τις ώρες που πηγαίνω είναι πάντα μια δασκάλα. Αυτό όμως γίνεται μόνο με δική μου πρωτοβουλία ενώ ξέρω ότι σε πολλους ιδιωτικούς υπάρχει γραπτή ενημέρωση σε τετράδιο του παιδιού. Επίσης, δε μου δίνουν την αίσθηση της απόλυτης ειλικρίνειας αν και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι φύσει καχύποπτη. Ωστόσο, καθε μέρα που ρωτάω τη μικρή πως πέρασε μου λεει ζωγραφισαμε, τραγουδήσαμε, παίξαμε με πλαστελίνη. Εννοείται πως δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα από αυτά γιατί τι άλλο θα μου έλεγε, αναλύσαμε την επανάσταση του 1821; Όμως αν κάνανε κάτι παραπάνω φαντάζομαι θα το καταλάβαινα από αλλά πράγματα.

 

@Lenia16, θα σου πω, στους σταθμούς που συνάντησα ψάχνοντας, αυτούς που θα έλεγα ότι ακολουθούν τις εξελίξεις αλλά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη παιδαγωγική φιλοσοφία από πίσω (ή τουλάχιστον για να το πω έτσι δεν συνεχίζουν να επιμορφώνονται στην παιδαγωγική θεωρία και απλώς αντιγράφουν από άλλους σταθμούς), δεν θα πω "της σειράς" γιατί ακούγεται υποτιμητικό, όμως κάτι τέτοιο εννοώ: κάνουν χειροτεχνίες, μαγειρέματα, ζωγραφική, κάτι λίγα από μουσικοκινητική, προγραφικές ασκήσεις. Αυτά είναι τα στάνταρ. Οι λίγο πιο ψαγμένοι θα τους φέρουν θέατρα μια φορά το μήνα, κάποιοι θα έχουν δραστηριότητες εκτός ή με δάσκαλο εντός. Κατά βάση όμως χειροτεχνίες (που δεν τις υποτιμώ καθόλου, δεν αρκούν όμως για ένα ολόκληρο 8ωρο που θα μένει το παιδί εκεί και δεν λένε και τίποτα). Μπορεί να έχουν λογοπαιδικούς, ψυχολόγους, οδοντιάτρους ως επισκέπτες κ.λπ. Μπορεί να έχουν άριστους κήπους ή και κήπους μίζερους, μπορεί να μην τα βγάζουν έξω καθόλου ή να τα βγάζουν ελάχιστα.

 

Ο παιδικός που έψαξα και πέρυσι και φέτος και με εκφράζει προσωπικά: επιτρέπει την ήπια προσαρμογή, εστιάζει τη βιωματική μάθηση (γράφω παρακάτω), αξιοποιεί πολύ το έξω, δεν έχει γιορτές με ποιήματα, δεν έχει παρελάσεις, είναι ανοιχτός σε επισκέψεις γονέων ανά πάσα στιγμή (όχι πως επιτρέπει να εμποδίζουν το πρόγραμμα όμως όποτε θέλουν, απλώς να παρακολουθήσουν απ' έξω διακριτικά), τα βγάζει έξω από νωρίς σε εξωτερικές επισκέψεις, οι γονείς μεταξύ μας γνωριζόμαστε με πολλές δράσεις και γενικώς οι πληροφορίες ανταλλάσσονται εύκολα. Δεν είναι τόσο οι δραστηριότητες, όσοι οι άνθρωποι (που είναι πάνω από 15ετία εκεί) και η φιλοσοφία που υπαγορεύει το κάθε τι που διοργανώνουν. Επίσης, όλες οι δασκάλες γνωρίζουν τα παιδιά όλων των τάξεων, το ίδιο και η μαγείρισσα, η διευθύντρια, είναι όλες οικείες και προσιτές για τα παιδιά ανεξαρτήτως ρόλου. Χρησιμοποιούν πολύ την ανάγνωση και το βιβλίο στην καθημερινότητά τους (υπήρχαν σταθμοί που δεν είχαν καν έστω μια παιδική βιβλιοθήκη!)

 

Χρησιμοποιεί τη μέθοδο projects, δηλ. επιλέγουν τα παιδιά αναλόγως ενδιαφερόντων της κάθε "χρονιάς/σειράς παιδιών" ένα θέμα (λίγο πολύ έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα, όπως οχήματα, ζώα, διάστημα κ.λπ.) και προσεγγίζουν ανά τρίμηνο ολιστικά ένα θέμα, από πολλές σκοπιές και μέσα από βιωματικές εμπειρίες. Για μένα το κύριο είναι η βιωματική μάθηση. Π.χ. θα κατασκευάσουν φυσικά και χειροτεχνικές δημιουργίες με οχήματα κ.λπ., αλλά θα δουν και θα φέρουν στην αυλή ένα σωρό ρόδες και ροδάκια, θα εξετάσουν τα ίχνη που αφήνει το κάθε ζώο στο πέρασμά του την αμμοδόχο, θα επισκεφθούν μουσεία σχετικά (από 2,5-3 και όχι μόνο από 4 και πάνω όπως συνάντησα σε αρκετούς), θα οργανώσουν μικρά πειράματα για να καταφέρουν να συλλάβουν την άυλη υπόσταση του αέρα κ.λπ. Στο τέλος του διμήνου ή τριμήνου θα παρουσιάσουν σε ομαδική συνάντηση των γονέων τη δουλειά τους με βίντεο για να ξέρεις πραγματικά τις απορίες των παιδιών, πόσο αυθεντική είναι η επεξεργασία, πώς ο δάσκαλος αφήνει χώρο στο παιδί να αναπτύξει τη δική του συλλογιστική και να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα. Δεν τους ενδιαφέρει να δείξουν χειροτεχνίες ως έργο στους γονείς, να δείξουν αποτέλεσμα. Σημασία έχει το πώς και όχι το τι μαθαίνει. 

 

Επίσης, σημαντικό: βγαίνουν απ' την άνοιξη εβδομαδιαία έξω, είτε στο πάρκο της γειτονιάς να χαζέψουν με τους μεγεθυντικούς φακούς τους τη φύση, είτε σε μανάβικο π.χ. για ένα διάστημα που αγόραζαν φρούτα και λαχανικά ίδιου χρώματος και έπειτα έφτιαχναν σούπες και χυμούς, τα αποξήραιναν κάποια και με κάποια άλλα ζωγράφιζαν. Βιωματικές δραστηριότητες.

 

Φροντίζει τις δασκάλες του, είναι ευχαριστημένες και δεν φεύγουν. Επίσης τις επιμορφώνει συνεχώς με σεμινάρια και με τους αντίστοιχους συνεργάτες. 

 

Κυρίως τις ελλείψεις (για ιδιωτικούς πάντα μιλώντας) τις είδα στις ηλικίες του βρεφικού. Στην ηλικία αυτή οι περισσότεροι προσφέρουν μια φύλαξη και ολοήμερο ελεύθερο παιχνίδι. Και χρεώνουν υπέρογκα γι' αυτό! Οι χρεώσεις πουθενά δεν είχαν σχέση με την ποιότητα πρέπει να πω. Αντιθέτως, σε έναν παιδικό που σέβεται την ηλικία αυτή θα οργανώσει καθημερινά δραστηριότητες για να παίξουν και να χώσουν τα χεράκια τους, να λερωθούν, θα αξιοποιήσει δραστηριότητες για όλες τις αισθήσεις, θα τα αφήσει να περπατήσουν ξυπόλητα, θα αξιοποιήσει πολύ το έξω φυσικά και γενικώς θα τους δώσει ευκαιρίες να δουν τον κόσμο από τις νέες οπτικές που τους προσφέρει πλέον το βάδισμα κ.λπ. Θα έχει άποψη τελοσπάντων και θα το αποδεικνύει όντως με βίντεο και φυσικά όχι απλώς διαφημιστικά λόγια στην εγγραφή. 

 

Τέλος, θα πω ότι ναι μεν κοιτώ και τις εγκαταστάσεις (να μην είναι τάξεις κλουβάκια, ειδικά στα βρέφη), κοιτώ την καθαριότητα, αλλά δεν ψάχνω έναν σταθμό που θα με ενημερώνει καθημερινά για το αν έφαγε, αν έκανε κακά, αν έβαλε ζακετούλα, αν έπλυνε τα χεράκια του. Με νοιάζει περισσότερο αν πέρασε καλά και τι έκανε, αν κοινωνικοποιήθηκε, αν οι δασκάλες είναι χρόνια στον σταθμό και δεν αλλάζουν ανά διετία/τριετία, αν βρήκε την αγκαλιά όταν τη χρειάστηκε. Φυσικά ξεχνάω ένα σωρό πράγματα που δεν μου έρχονται τώρα εύκαιρα. 

[Lenia16]

Just now, Josephine είπε:

Προσωπικά ήμουν πάντα υπέρ του ενός φροντιστή (έχω γράψει σχετικά παλιότερα σε αντίστοιχα θέματα με παρόμοια διλήμματα), αλλά παρ' όλα αυτά μόνο θετικά θα πω για την εμπειρία από τον παιδικό σταθμό. Οπότε δεν ισχύει πάντα αυτό που λες νομίζω, μιλώντας για μένα. Τώρα για παράδειγμα, στον μικρό προτίμησα τον παιδικό, έχοντας βιώσει τον πρώτο χρόνο του μεγάλου, παρά μια κοπέλα στο σπίτι, ακόμα και την καλύτερη παιδαγωγό. Συνειδητά δηλαδή και παρά τους περιορισμούς που έχουμε με τη λύση αυτή (δηλ. να σχολάει αργά, να πηγαίνει με σχολικό ένα μισάωρο διαδρομή). 

 

Όχι για οποιονδήποτε σταθμό βέβαια, αλλά για σταθμό με φιλοσοφία και παιδαγωγική της δικής μου επιλογής. 

 

 

@Lenia16, θα σου πω, στους σταθμούς που συνάντησα ψάχνοντας, αυτούς που θα έλεγα ότι ακολουθούν τις εξελίξεις αλλά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη παιδαγωγική φιλοσοφία από πίσω (ή τουλάχιστον για να το πω έτσι δεν συνεχίζουν να επιμορφώνονται στην παιδαγωγική θεωρία και απλώς αντιγράφουν από άλλους σταθμούς), δεν θα πω "της σειράς" γιατί ακούγεται υποτιμητικό, όμως κάτι τέτοιο εννοώ: κάνουν χειροτεχνίες, μαγειρέματα, ζωγραφική, κάτι λίγα από μουσικοκινητική, προγραφικές ασκήσεις. Αυτά είναι τα στάνταρ. Οι λίγο πιο ψαγμένοι θα τους φέρουν θέατρα μια φορά το μήνα, κάποιοι θα έχουν δραστηριότητες εκτός ή με δάσκαλο εντός. Κατά βάση όμως χειροτεχνίες (που δεν τις υποτιμώ καθόλου, δεν αρκούν όμως για ένα ολόκληρο 8ωρο που θα μένει το παιδί εκεί και δεν λένε και τίποτα). Μπορεί να έχουν λογοπαιδικούς, ψυχολόγους, οδοντιάτρους ως επισκέπτες κ.λπ. Μπορεί να έχουν άριστους κήπους ή και κήπους μίζερους, μπορεί να μην τα βγάζουν έξω καθόλου ή να τα βγάζουν ελάχιστα.

 

Ο παιδικός που έψαξα και πέρυσι και φέτος και με εκφράζει προσωπικά: επιτρέπει την ήπια προσαρμογή, εστιάζει τη βιωματική μάθηση (γράφω παρακάτω), αξιοποιεί πολύ το έξω, δεν έχει γιορτές με ποιήματα, δεν έχει παρελάσεις, είναι ανοιχτός σε επισκέψεις γονέων ανά πάσα στιγμή (όχι πως επιτρέπει να εμποδίζουν το πρόγραμμα όμως όποτε θέλουν, απλώς να παρακολουθήσουν απ' έξω διακριτικά), τα βγάζει έξω από νωρίς σε εξωτερικές επισκέψεις, οι γονείς μεταξύ μας γνωριζόμαστε με πολλές δράσεις και γενικώς οι πληροφορίες ανταλλάσσονται εύκολα. Δεν είναι τόσο οι δραστηριότητες, όσοι οι άνθρωποι (που είναι πάνω από 15ετία εκεί) και η φιλοσοφία που υπαγορεύει το κάθε τι που διοργανώνουν. Επίσης, όλες οι δασκάλες γνωρίζουν τα παιδιά όλων των τάξεων, το ίδιο και η μαγείρισσα, η διευθύντρια, είναι όλες οικείες και προσιτές για τα παιδιά ανεξαρτήτως ρόλου. Χρησιμοποιούν πολύ την ανάγνωση και το βιβλίο στην καθημερινότητά τους (υπήρχαν σταθμοί που δεν είχαν καν έστω μια παιδική βιβλιοθήκη!)

 

Χρησιμοποιεί τη μέθοδο projects, δηλ. επιλέγουν τα παιδιά αναλόγως ενδιαφερόντων της κάθε "χρονιάς/σειράς παιδιών" ένα θέμα (λίγο πολύ έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα, όπως οχήματα, ζώα, διάστημα κ.λπ.) και προσεγγίζουν ανά τρίμηνο ολιστικά ένα θέμα, από πολλές σκοπιές και μέσα από βιωματικές εμπειρίες. Για μένα το κύριο είναι η βιωματική μάθηση. Π.χ. θα κατασκευάσουν φυσικά και χειροτεχνικές δημιουργίες με οχήματα κ.λπ., αλλά θα δουν και θα φέρουν στην αυλή ένα σωρό ρόδες και ροδάκια, θα εξετάσουν τα ίχνη που αφήνει το κάθε ζώο στο πέρασμά του την αμμοδόχο, θα επισκεφθούν μουσεία σχετικά (από 2,5-3 και όχι μόνο από 4 και πάνω όπως συνάντησα σε αρκετούς), θα οργανώσουν μικρά πειράματα για να καταφέρουν να συλλάβουν την άυλη υπόσταση του αέρα κ.λπ. Στο τέλος του διμήνου ή τριμήνου θα παρουσιάσουν σε ομαδική συνάντηση των γονέων τη δουλειά τους με βίντεο για να ξέρεις πραγματικά τις απορίες των παιδιών, πόσο αυθεντική είναι η επεξεργασία, πώς ο δάσκαλος αφήνει χώρο στο παιδί να αναπτύξει τη δική του συλλογιστική και να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα. Δεν τους ενδιαφέρει να δείξουν χειροτεχνίες ως έργο στους γονείς, να δείξουν αποτέλεσμα. Σημασία έχει το πώς και όχι το τι μαθαίνει. 

 

Επίσης, σημαντικό: βγαίνουν απ' την άνοιξη εβδομαδιαία έξω, είτε στο πάρκο της γειτονιάς να χαζέψουν με τους μεγεθυντικούς φακούς τους τη φύση, είτε σε μανάβικο π.χ. για ένα διάστημα που αγόραζαν φρούτα και λαχανικά ίδιου χρώματος και έπειτα έφτιαχναν σούπες και χυμούς, τα αποξήραιναν κάποια και με κάποια άλλα ζωγράφιζαν. Βιωματικές δραστηριότητες.

 

Φροντίζει τις δασκάλες του, είναι ευχαριστημένες και δεν φεύγουν. Επίσης τις επιμορφώνει συνεχώς με σεμινάρια και με τους αντίστοιχους συνεργάτες. 

 

Κυρίως τις ελλείψεις (για ιδιωτικούς πάντα μιλώντας) τις είδα στις ηλικίες του βρεφικού. Στην ηλικία αυτή οι περισσότεροι προσφέρουν μια φύλαξη και ολοήμερο ελεύθερο παιχνίδι. Και χρεώνουν υπέρογκα γι' αυτό! Οι χρεώσεις πουθενά δεν είχαν σχέση με την ποιότητα πρέπει να πω. Αντιθέτως, σε έναν παιδικό που σέβεται την ηλικία αυτή θα οργανώσει καθημερινά δραστηριότητες για να παίξουν και να χώσουν τα χεράκια τους, να λερωθούν, θα αξιοποιήσει δραστηριότητες για όλες τις αισθήσεις, θα τα αφήσει να περπατήσουν ξυπόλητα, θα αξιοποιήσει πολύ το έξω φυσικά και γενικώς θα τους δώσει ευκαιρίες να δουν τον κόσμο από τις νέες οπτικές που τους προσφέρει πλέον το βάδισμα κ.λπ. Θα έχει άποψη τελοσπάντων και θα το αποδεικνύει όντως με βίντεο και φυσικά όχι απλώς διαφημιστικά λόγια στην εγγραφή. 

 

Τέλος, θα πω ότι ναι μεν κοιτώ και τις εγκαταστάσεις (να μην είναι τάξεις κλουβάκια, ειδικά στα βρέφη), κοιτώ την καθαριότητα, αλλά δεν ψάχνω έναν σταθμό που θα με ενημερώνει καθημερινά για το αν έφαγε, αν έκανε κακά, αν έβαλε ζακετούλα, αν έπλυνε τα χεράκια του. Με νοιάζει περισσότερο αν πέρασε καλά και τι έκανε, αν κοινωνικοποιήθηκε, αν οι δασκάλες είναι χρόνια στον σταθμό και δεν αλλάζουν ανά διετία/τριετία, αν βρήκε την αγκαλιά όταν τη χρειάστηκε. Φυσικά ξεχνάω ένα σωρό πράγματα που δεν μου έρχονται τώρα εύκαιρα. 

Ακούγεται ακριβώς αυτό που θα ήθελα από έναν παιδικό σταθμό για να πάω την κόρη μου. Είμαι κ εγώ της ίδιας άποψης σχετικά με τον τρόπο κ το είδος της μάθησης. Όπως έγραψα κ παραπάνω, προς το παρόν δεν προβληματιζομαι γιατί είναι μικρή, και να τα προσέφερε όλα αυτά θα τα θεωρούσα υπερβολικά για αυτή την ηλικία που ακόμη δεν αντέχει 7 ώρες ξυπνια καλά καλά, όμως για τη νηπιακή ηλικία το θεωρώ σημαντικό να παίρνει τέτοιου είδους ερεθίσματα. Μπορείς να πεις το όνομα του σταθμου κ την περιοχή;

[vicky86]

Η εμπειρια μου ειναι πολυ μικρη, μονο με την κορη μου προς το παρον. Προτιμω κ εγω εναν φροντιστη ως τα 3. Κ ετσι λογω κ μη εργασιας μου η κορη μου πηγε σχολειο πρωτη φορα ακριβως 4,γεννημενη σεπτεμβρη. Αν κ δ ηταν υποχρεωτικα την πηγα στο δημοσιο νηπιαγωγειο που ανηκαμε,κ για προνηπια παει καλα απο οσα μου λενε. Προσαρμοστηκε πολυ ευκολα, κ ειμαι πολυ ευχαριστημενη. Ειμασταν συχνα αρρωστοι, ολοι, αλλα τπτ σοβαρο

Πλεον ειναι υποχρεωτικο τα προνηπια, κ σκεφτομαι να παω σε δημοτικο παιδικο η μεσω των προγραμματων τον μικρο απο σεπτεμβρη. Τον νοεμβρη κλεινει τα 3. Για προσαρμογη γτ ειναι λιγο πιο δυσκολος, επισης αρχισε να το ζηταει απο μονος μια κ η αδερφη του λειπει, κ να εχω κ μια ανεση για ψαξιμο δουλειας

Η μεγαλη απλα ειχε ξεκινησει χορο λιγο μετα τα 3,χωρις παρουσια γονεα, ενω μεχρι τα 2,5εμεινε χωρις εμενα μονο για να γεννησω. Αλλα πολυ πιο κοινωνικη απο τον μικρο, παρολο που ειναι  πολυ ντροπαλη στην αρχη, κ στο σχολειο σιγα σιγα ανοιχτηκε

[Chrysoum]

Η δικη μου εμπειρία οσον αφορα τον παιδικο ειναι αρκετα θετική. Η κόρη μου ξεκινησε νωρις, 13 μηνων περιπου, και εχει αλλαξει πολυ απο τοτε. Καπως σα να ηρεμησε, πηγαινει και ξεδινει. Υπερκινητικο παιδι γενικα. Πηγαινει λιγες ωρες βεβαια, αν πηγαινε ολη μερα ενδεχομενως να κουραζοταν και να μην ηταν το ιδιο. Οσον αφορα την κοινωνικοποιηση δεν μπορω να πω οτι βοηθησε ιδιαιτερα σε αυτη την μικρη ηλικια (εξαρταται βεβαια και απο το τι εννοουμε ως κοινωνικοποιηση), αλλα σιγουρα εχει μαθει να συνυπάρχει με άλλα παιδακια, να καταλαβαινει οτι οταν παιζουμε με αλλους ειναι πολυ πιθανον καποιος να ερθει και να μας παρει το παιχνιδι απο τα χερια, και οτι γενικα μοιραζομαστε. Στον βαθμο που ενα παιδακι πριν απο τα 2 μπορει να το μαθει αυτο. Οσον αφορα τις ιωσεις, τι να πω; φτηνω τον κορφο μου, δεν εχει περασει καμια τοσους μηνες τωρα. Εχει λειψει απο τον παιδικο μια μερα λογω ασθενειας, γενικα βγηκε γερο σκαρί (πιθανον να οφείλεται στην εκθεση της σε τοσα μικροβια απο πολυ νωρίς - πέρασε την oral phase πολυ εντονα ομως μεταξυ 7-12 μηνων!) Αλλα ξερω γενικά οτι τον πρωτο χρονο τα παιδακια αρρωσταινουν πολυ, ανεξαρτητως ηλικιας. 

 

Σχετικα με αυτο που αναφερεις @Έσπεροςκαι εγω προβληματιζομαι που η κορη μου ειναι γεννημενη τελος Νοεμβριου. Και εδω ουτε υπαρχει το συστημα κερδιζω χρονια, ουτε και μπορεις να καθυστερησεις το παιδι να αρχισει δημοτικο. Θα πρεπει να υπαρχει αρκετα σοβαρη μαθησιακη ή αναπτυξιακη δυσκολια για να συμβει κατι τετοιο, αλλιώς την χρονια που κλεινουν τα 6 ολα αρχιζουν. Η κορη μου λοιπον θα ειναι στην ιδια ταξη με παιδακια που εχουν γεννηθει απο Ιανουριο εως και Δεκεμβριο, αρα θα ειναι απο τα πιο μικρα. Προς το παρον η διαφορά ειναι τεραστια, στον παιδικο δε οι φιλοι της (τα παιδακια που παιζει περισσοτερο μαζι τους) ειναι τα παιδακια που γεννηθηκαν Ιανουαριο - Μαρτιο του επομενου ετος, μιας και αυτα που γεννηθηκαν αρχες του 17 αναπτυξιακα ειναι πολυ πιο προχωρημενα. Τι να πω; ελπιζω η ψαλιδα να κλεισει μεχρι να αρχισουν το σχολειο. Και να τονισω οτι δεν με απασχολει το μαθησιακο, (ισα ισα που σκεφτομαστε μηπως παει δημοτικο που βασιζεται στην παιδαγωγικη προσεγγιση Steiner- Waldorf, οπου δεν μαθαινουν καν να γραφουν στην Α' Δημοτικου, αλλα απο την Β' και μετα) οσο η αλληλεπιδραση και η επικοινωνια με αλλα παιδακια και η ενταξη της σε ομαδες οπου παντα θα ειναι η μικροτερη. Γιατι φανταζομαι πως αλλιως επικοινωνεις και αντιδρας οταν εισαι 6 και αλλιως οταν εισαι 5.   

[vicky86]

Κ εγω νοεμβρη ειμαι γεννημενη, προς το τελος, κοντα στις μερες με τον μικρο μου, κ η κορη 1/9 ποτε δ με προβληματισε κ δ μου δημιουργησε κ ποτε θεμα σαν παιδι. (εκτος οτι καποιοι ειχαν διπλωμα για μηχανακι πιο νωρις) Σχολειο κ εγω στα 4πηγα

Τα παιδια μου περιεργως με μικροτερα παιδακια τα πανε καλα, οποτε μου αρεσει που στο νηπιαγωγειο φετος η κορη εχει επαφες κ με μεγαλυτερα

Γενικα απο εμπειριες αλλων ξερω οτι η διαφορα χανεται οσο μεγαλωνουν, κ συνηθως κ τα μικρα της πρωτης δημοτικου, μετα απο 3-4μηνες αρχιζουν να συμβαδιζουν

Κ κτ αλλο. Φετος που ειναι η πρωτη χρονια της μεγαλης στο σχολειο, εχει αλλαξει αρκετα η συμπεριφορα της, κ λογω συμπεριφορων που βλεπει στο σχολειο. Οποτε ειναι θετικο που ειναι πληρως συνεννοησιμη επικοινωνιακα, κ πιστευω πιο ευκολο να επιστρεψει στις παλιες της συνηθειες

[Chrysoum]

Just now, vicky86 said:

Κ εγω νοεμβρη ειμαι γεννημενη, προς το τελος, κοντα στις μερες με τον μικρο μου, κ η κορη 1/9 ποτε δ με προβληματισε κ δ μου δημιουργησε κ ποτε θεμα σαν παιδι. (εκτος οτι καποιοι ειχαν διπλωμα για μηχανακι πιο νωρις) Σχολειο κ εγω στα 4πηγα

Τα παιδια μου περιεργως με μικροτερα παιδακια τα πανε καλα, οποτε μου αρεσει που στο νηπιαγωγειο φετος η κορη εχει επαφες κ με μεγαλυτερα

Γενικα απο εμπειριες αλλων ξερω οτι η διαφορα χανεται οσο μεγαλωνουν, κ συνηθως κ τα μικρα της πρωτης δημοτικου, μετα απο 3-4μηνες αρχιζουν να συμβαδιζουν

Κ κτ αλλο. Φετος που ειναι η πρωτη χρονια της μεγαλης στο σχολειο, εχει αλλαξει αρκετα η συμπεριφορα της, κ λογω συμπεριφορων που βλεπει στο σχολειο. Οποτε ειναι θετικο που ειναι πληρως συνεννοησιμη επικοινωνιακα, κ πιστευω πιο ευκολο να επιστρεψει στις παλιες της συνηθειες

Ναι αλλά στην Ελλάδα υπάρχουν και τα παιδάκια που κερδίζουν χρονιά, που σημαίνει ότι κάποιος που έχει γεννηθεί Νοέμβριο δεν είναι ο πιο μικρός γιατί υπάρχουν και τα "δυστυχα" που έχουν γεννηθεί Ιανουαρίου με Μάρτιο (νομίζω) του επόμενου έτους. 

Η ξαδέρφη της κόρης μου που ήταν γεννημένη Δεκεμβρίο πάντως είχε ένα έξτρα στάδιο προσαρμογής στον παιδικό την χρόνια πριν αρχίσει το σχολείο. Κυρίως να μάθει να αυτοεξυπηρετειται δηλαδή από ότι μου είπε η μαμά της: να ντύνεται μόνη της, να κάνει ντουζ μόνη της (κάνουν ντουζ εδώ μετά την γυμναστική) να δένει κορδόνια κλπ κλπ. Κάτι που από ότι μου είπε κάποια παιδάκια που είχαν γεννηθεί αρχές της χρονιάς και ουσιαστικά είχαν έναν χρόνο διαφορά μπορούσαν να καταφέρουν καλύτερα. 

[Josephine]

Just now, Chrysoum είπε:

Ναι αλλά στην Ελλάδα υπάρχουν και τα παιδάκια που κερδίζουν χρονιά, που σημαίνει ότι κάποιος που έχει γεννηθεί Νοέμβριο δεν είναι ο πιο μικρός γιατί υπάρχουν και τα "δυστυχα" που έχουν γεννηθεί Ιανουαρίου με Μάρτιο (νομίζω) του επόμενου έτους. 

 

 

Αυτό δεν ισχύει πλέον εδώ και κάποια χρόνια. Πηγαίνει χρονολογικά κατ' έτος και τα πιο μικρά είναι όσα γεννιούνται Νοέμβρη, Δεκέμβρη. 

[Chrysoum]

Just now, Josephine said:

 

Αυτό δεν ισχύει πλέον εδώ και κάποια χρόνια. Πηγαίνει χρονολογικά κατ' έτος και τα πιο μικρά είναι όσα γεννιούνται Νοέμβρη, Δεκέμβρη. 

Ευχαριστώ για την πληροφορία, προφανώς δεν γνώριζα ότι αλλαξε :) 

[vicky86]

Ναι chryssoum, πλεον κ εμας πανε με το χρονολογικο ετος. Δλδ η κορη μου εχει συμμαθητες 8μ μεγαλυτερους, κ 4μικροτερους

Αλλα οκ κ οταν πηγαιναμε εμεις που ειχαμε κ καποιους που κερδιζαν χρονια δ ηταν τοσο τεραστιες οι διαφορες, δ θυμαμαι κτ πολυ εντονο

Κτ ακουσα οτι παλι θα αλλαξουν ποια παιδακια θα παιρνουν