Στα δύσκολα φαίνεται ο άνθρωπος

[vicky86]

Επειδη εγραψα  "αναγκαστικα"  να εξηγησω τι εννοω

Της ειπα ηδη οτι εχει χιλια δικια κ τα πεθερικα ηταν φαουλ. Της ειπα οτι δ αξιζει να χαλιεται για ατομα που δ αξιζουν, κ κανεις δ εχει χωρο στη ζωη μας μονο λογω ιδιοτητας

Καπου ομως μπαινει ενα φρενο. Δ εχει δικαιωμα να παρεμβει στη σχεση του αντρα της με τους γονεις του. Ακομη κ αν η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι κ εκεινος θα επρεπε να νιωθει πικραμενος, γτ στην ουσια δ στηριξαν κ αυτον

Αν δ αντεχει ουτε 4ωρες τον μηνα εννοειται κοβει κ αυτες

Ηθελα να προσθεσω μηπως σε διαφορετικο πλαισιο θα ενιωθε πιο ανετα, πχ να πηγαινουν τα πεθερικα η να βρισκονται εξω

Νιωθω, μπορει κ να κανω λαθος ομως, οτι κ η εβουνι δ παιρνει προς το παρον την αποφαση να τους κοψει τελειως. Ισως χαρη του αντρα της

Κ εγραψα, εφοσον βλεπει να προσπαθουν οι παππουδες για το παιδι, να δωσει μια τελευταια ισως ευκαιρια

Κ παλι αυτα τα λεω απλα διαβαζωντας. Αν θα τα ζουσα, με τον χαρακτηρα μου, κ με την αντιδραση που θα ειχα απο την αλλη πλευρα, παιζει η καλημερα να ειχε κοπει πολυ νωριτερα. Αυτο δ σημαινει ομως οτι θα προτεινα κτ τετοιο σε μια κοπελα που δ ξερω μετα απο λιγα ποστ

Της ειπα να βαλει τα ορια της. Ο, τι κ αν σημαινει αυτο. Ουτε εμεις θα της πουμε τι να κανει, ουτε θα το κανει επειδη το εγραψε η βικη στο φορουμ

[Super.mum]

2 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Hold your horses! Η evouni κάνει ήδη μια προσπάθεια , καιρό τώρα, χωρίς να την έχουμε παροστρύνει εμείς. Δεν είμαστε εδώ ούτε για να της πούμε τί να κάνει, ούτε για να ρίξουμε λάδι στη φωτιά, ούτε για να ανακατευτούμε στα οικογενειακά της. Δεν είδα κανείς να της πει οτι είναι αναγκασμένη να ανέχεται τα πεθερικά της, εφόσον δεν το θέλει/αντέχει. Της προτάθηκε μάλιστα να μην συνοδεύει το άντρα της και το παιδί στους παππούδες, έαν είναι ψυχοφθόρο για εκείνη. Σίγουρα η σωματική και ψυχική της υγεία, έχουν προτεραιότητα. Επίσης κάνεις λάθος, κανείς δεν σκέφτηκε την πεθερά της, στην οποία ίσως και να άξιζε να κοιμηθεί όπως έστρωσε, αλλά το παιδί σε πρώτη φάση και τον σύζυγο και πατέρα του παιδιού της σε δεύτερη. Έχει δικάιωμα το παιδί να γνωρίσει τους παππούδες του και ο άντρας της να δώσει μια ευκαιρία στους γονείς του, εφόσον πιστεύει στη όποια μεταμέλεια τους. Κανείς όμως δεν μπορεί να αναγκάσει εκείνη να τους πιστέψει, να τους συγχωρήσει , να τους βλέπει ή να τους δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Εκτός αν εκείνη το επιθυμεί. 

Επίσης , προσωπικά, οι" σπόντες" που πετάνε, δεν μου φαίνονται άξιες λόγου. Δεν θα με απέτρεπαν δηλαδή από το να τον αφήσω να πάει μόνος με το μπαμπά του.

Δεν ξέρω αν έχεις καταλάβει ότι οι σπόντες είναι το λιγότερο σε αυτή την φάση. Επίσης η κοπέλα είπε ξεκάθαρα ότι δεν νιώθει κλα να επισκέπτεται τα πεθερικά και από αυτά που έγραψε ότι το κάνει μόνο για τον άντρα της κ το παιδί. Το παιδί δεν θέλει να το αφήνει μόνο με παππούδες και καλά κάνει και δεν τους εμπιστεύεται από όλες τις απόψεις. Επίσης όσα σχολεία γράφτηκαν διάβασα «να πηγαίνει απλα πιο αραιά και να μην μπει εμπόδιο στην σχέση παιδιού και εγγονιού και ότι είναι γονείς του άντρα της» κλπ κλπ και ξανά ρωτάω έχετε μπει στην θέση της ; Θα θέλατε να κάνετε πίσω για τέτοιους ανθρώπους ;  Εγώ προσωπικά όχι .. και δεν της είπα εγώ να μην ξανά πάει με το ζόρι ούτε το τι θα κάνει .. άποψη μου εγώ θα έκοβα επαφες .. άποψη δικιά σου να συνεχίσεις .. τα λέμε , της τα γράφουμε και η επιλογή δικιά της. Αλίμονο αν αποφάσιζα εγώ για εκείνη η εσυ. 

2 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Hold your horses! Η evouni κάνει ήδη μια προσπάθεια , καιρό τώρα, χωρίς να την έχουμε παροστρύνει εμείς. Δεν είμαστε εδώ ούτε για να της πούμε τί να κάνει, ούτε για να ρίξουμε λάδι στη φωτιά, ούτε για να ανακατευτούμε στα οικογενειακά της. Δεν είδα κανείς να της πει οτι είναι αναγκασμένη να ανέχεται τα πεθερικά της, εφόσον δεν το θέλει/αντέχει. Της προτάθηκε μάλιστα να μην συνοδεύει το άντρα της και το παιδί στους παππούδες, έαν είναι ψυχοφθόρο για εκείνη. Σίγουρα η σωματική και ψυχική της υγεία, έχουν προτεραιότητα. Επίσης κάνεις λάθος, κανείς δεν σκέφτηκε την πεθερά της, στην οποία ίσως και να άξιζε να κοιμηθεί όπως έστρωσε, αλλά το παιδί σε πρώτη φάση και τον σύζυγο και πατέρα του παιδιού της σε δεύτερη. Έχει δικάιωμα το παιδί να γνωρίσει τους παππούδες του και ο άντρας της να δώσει μια ευκαιρία στους γονείς του, εφόσον πιστεύει στη όποια μεταμέλεια τους. Κανείς όμως δεν μπορεί να αναγκάσει εκείνη να τους πιστέψει, να τους συγχωρήσει , να τους βλέπει ή να τους δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Εκτός αν εκείνη το επιθυμεί. 

Επίσης , προσωπικά, οι" σπόντες" που πετάνε, δεν μου φαίνονται άξιες λόγου. Δεν θα με απέτρεπαν δηλαδή από το να τον αφήσω να πάει μόνος με το μπαμπά του.

Αν δεν είδες να της πει κανείς ότι δεν είναι αναγκασμένη να ανέχεται τα πεθερικά της ξανά διάβασε το θέμα από την αρχή ! Δεν είμαι στραβή ούτε γκαβή ευτυχώς 

[vicky86]

Δ μπορω να καταλαβω απο που ολη αυτη η επιθεση; 

Δ παιρνω τπτ προσωπικα, απλα δ θα ηθελα να με παρεξηγησει η θεματοθετρια. Ολα τα αλλα με αφηνουν αδιαφορη

Ναι, την καταλαβαινω, την συμπονω, σαν ανθρωπος. Δ εχω περασει οσα εκεινη. Αυτο δ σημαινει οτι δ μπορουμε να εχουμε αποψη. Στο κατω κατω καμια φορα καποιος εξω απο το σκηνικο εχει πιο αντικειμενικη αποψη

[Super.mum]

πρίν από 20 λεπτά , vicky86 είπε:

Επειδη εγραψα  "αναγκαστικα"  να εξηγησω τι εννοω

Της ειπα ηδη οτι εχει χιλια δικια κ τα πεθερικα ηταν φαουλ. Της ειπα οτι δ αξιζει να χαλιεται για ατομα που δ αξιζουν, κ κανεις δ εχει χωρο στη ζωη μας μονο λογω ιδιοτητας

Καπου ομως μπαινει ενα φρενο. Δ εχει δικαιωμα να παρεμβει στη σχεση του αντρα της με τους γονεις του. Ακομη κ αν η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι κ εκεινος θα επρεπε να νιωθει πικραμενος, γτ στην ουσια δ στηριξαν κ αυτον

Αν δ αντεχει ουτε 4ωρες τον μηνα εννοειται κοβει κ αυτες

Ηθελα να προσθεσω μηπως σε διαφορετικο πλαισιο θα ενιωθε πιο ανετα, πχ να πηγαινουν τα πεθερικα η να βρισκονται εξω

Νιωθω, μπορει κ να κανω λαθος ομως, οτι κ η εβουνι δ παιρνει προς το παρον την αποφαση να τους κοψει τελειως. Ισως χαρη του αντρα της

Κ εγραψα, εφοσον βλεπει να προσπαθουν οι παππουδες για το παιδι, να δωσει μια τελευταια ισως ευκαιρια

Κ παλι αυτα τα λεω απλα διαβαζωντας. Αν θα τα ζουσα, με τον χαρακτηρα μου, κ με την αντιδραση που θα ειχα απο την αλλη πλευρα, παιζει η καλημερα να ειχε κοπει πολυ νωριτερα. Αυτο δ σημαινει ομως οτι θα προτεινα κτ τετοιο σε μια κοπελα που δ ξερω μετα απο λιγα ποστ

Της ειπα να βαλει τα ορια της. Ο, τι κ αν σημαινει αυτο. Ουτε εμεις θα της πουμε τι να κανει, ουτε θα το κανει επειδη το εγραψε η βικη στο φορουμ

Οι παππούδες αρχικά θα έπρεπε να ζητήσουν συγνώμη .. από την στιγμή που δεν είπαν ούτε μια συγνώμη απορώ πως καταφέρνει και πάει κάθε φορά να τους δει. Επίσης τι προσπάθεια κάνουν για το παιδί ;  Που τώρα άρχισαν επιτέλους μετά από 3 χρόνια να το φωνάζουν με το κανονικό του όνομα. Καταλαβαίνω αυτό που λες αλλά με αυτά που γράφτηκαν απλά της λέμε να κάνει την χαζή .. συνεχίζουν ακόμα να της φέρονται περίεργα δεν είναι ότι διορθώθηκαν και μετάνιωσαν 

[Yovanna]

16 minutes ago, Super.mum said:

Αν δεν είδες να της πει κανείς ότι δεν είναι αναγκασμένη να ανέχεται τα πεθερικά της ξανά διάβασε το θέμα από την αρχή ! Δεν είμαι στραβή ούτε γκαβή ευτυχώς

Για τα υπόλοιπα δεν ξέρω, για να το λες έτσι θα είναι, αλλά λιγουλάκι επιθετική πάντως είσαι. Μόνο αν έχεις βιώσει κάτι αντίστοιχο και ξέρεις ακριβώς πώς αισθάνεται, δικαιολογείται κατά τη γνώμη μου. Διαφορετικά, όσο καταλαβαίνουμε εμείς, άλλο τόσο καταλαβαίνεις και εσύ. Επίσης δεν χρειάζεται να ξαναδιαβάσω, διαβάζω πάντα προσεκτικά και εμμένω σε αυτό που είπα πριν, ότι πουθενά δεν είδα να της πει κάποιος, ούτε καν να υπαινίσσεται ότι είναι υποχρεωμένη να ανεχτεί το οτιδήποτε. Δεν νομίζω να βοηθάει τη θεματοθέτρια να ανεβάζουμε τους τόνους .

[Super.mum]

πρίν από 9 λεπτά , vicky86 είπε:

Δ μπορω να καταλαβω απο που ολη αυτη η επιθεση; 

Δ παιρνω τπτ προσωπικα, απλα δ θα ηθελα να με παρεξηγησει η θεματοθετρια. Ολα τα αλλα με αφηνουν αδιαφορη

Ναι, την καταλαβαινω, την συμπονω, σαν ανθρωπος. Δ εχω περασει οσα εκεινη. Αυτο δ σημαινει οτι δ μπορουμε να εχουμε αποψη. Στο κατω κατω καμια φορα καποιος εξω απο το σκηνικο εχει πιο αντικειμενικη αποψη

Τίποτα προσωπικό απλά με πειράζει που δεν μπαίνουμε στα παπούτσια του αλλου .. έγραψε ότι έχει περάσει και της γράφουμε «κάνε την χαζή για το παιδί κ τον άντρα σου και συνέχισε στην ζωη σου να συναναστρέφεστε με κόσμο που δεν θες .. στην ζωή που πάλεψε να κερδίσει ξανά και που κατάλαβε ποσο σημαντικό είναι να μην δίνει χρόνο σε ανθρώπους που την πρόδιδαν στην δύσκολη στιγμή» η δύσκολη στιγμή πέρασε και τώρα στα εύκολα ας χαρούν το εγγόνι τους .. αφού τους αξίζει .. κάνανε τόσα για την μητέρα του όταν πάλευε για την ζωή της   

[vicky86]

πρίν από 10 λεπτά , Super.mum είπε:

Οι παππούδες αρχικά θα έπρεπε να ζητήσουν συγνώμη .. από την στιγμή που δεν είπαν ούτε μια συγνώμη απορώ πως καταφέρνει και πάει κάθε φορά να τους δει. Επίσης τι προσπάθεια κάνουν για το παιδί ;  Που τώρα άρχισαν επιτέλους μετά από 3 χρόνια να το φωνάζουν με το κανονικό του όνομα. Καταλαβαίνω αυτό που λες αλλά με αυτά που γράφτηκαν απλά της λέμε να κάνει την χαζή .. συνεχίζουν ακόμα να της φέρονται περίεργα δεν είναι ότι διορθώθηκαν και μετάνιωσαν 

Ωραια, κ να την απαιτησει την συγνωμη δ σημαινει οτι θα την παρει κιολας

Ναι θα επρεπε να νοιαζονται, αλλα δ αλλαζει ο αλλος επειδη το θελουμε εμεις

Προσωπικα δ ειπα ποτε κτ τετοιο, κ δ με νοιαζει τι νοημα βγαζεις εσυ γτ ειναι λαθος. Μονο να μην χαλασουμε το θεμα της κοπελας

Κ παλι θα ξαναπω δ παιζει κανενα ρολο τι θα εκανα εγω στην θεση της. Αυτη ειναι η δικη της ιστορια

Δικο σου συμπερασμα οτι δ μπαινουμε στα παπουτσια του αλλου κ το νοημα που εβγαλες εσυ

Εγω δ αποκομισα αυτο

Ελπθζω ουτε η θεματοθετρια

[Yovanna]

10 minutes ago, Super.mum said:

Τίποτα προσωπικό απλά με πειράζει που δεν μπαίνουμε στα παπούτσια του αλλου .. έγραψε ότι έχει περάσει και της γράφουμε «κάνε την χαζή για το παιδί κ τον άντρα σου και συνέχισε στην ζωη σου να συναναστρέφεστε με κόσμο που δεν θες .. στην ζωή που πάλεψε να κερδίσει ξανά και που κατάλαβε ποσο σημαντικό είναι να μην δίνει χρόνο σε ανθρώπους που την πρόδιδαν στην δύσκολη στιγμή» η δύσκολη στιγμή πέρασε και τώρα στα εύκολα ας χαρούν το εγγόνι τους .. αφού τους αξίζει .. κάνανε τόσα για την μητέρα του όταν πάλευε για την ζωή της   

Τα έχεις μπερδέψει τα πράγματα νομίζω. Το παιδί δεν είναι προέκταση της μαμάς του. Είναι ξεχωριστή οντότητα. Με την λογική σου, οι χωρισμένοι πατεράδες, οι οποίοι δεν στάθηκαν όπως έπρεπε δίπλα στις γυναίκες τους, ή αδιαφορούσαν για αυτές, θα έπρεπε να στερούνται το παιδί τους. Της λες ουσιαστικά, να χρησιμοποιήσει το παιδί ως μέσο για να εκδικηθεί τους παππούδες που δεν της στάθηκαν. Σεβαστή η άποψη σου, αλλά διαφωνώ εντελώς.

[Super.mum]

πρίν από 38 λεπτά , Yovanna είπε:

Τα έχεις μπερδέψει τα πράγματα νομίζω. Το παιδί δεν είναι προέκταση της μαμάς του. Είναι ξεχωριστή οντότητα. Με την λογική σου, οι χωρισμένοι πατεράδες, οι οποίοι δεν στάθηκαν όπως έπρεπε δίπλα στις γυναίκες τους, ή αδιαφορούσαν για αυτές, θα έπρεπε να στερούνται το παιδί τους. Της λες ουσιαστικά, να χρησιμοποιήσει το παιδί ως μέσο για να εκδικηθεί τους παππούδες που δεν της στάθηκαν. Σεβαστή η άποψη σου, αλλά διαφωνώ εντελώς.

Παππούδες = μαμά και μπαμπάς ; Το παράδειγμα σου είναι εκτός. 

πρίν από 43 λεπτά , vicky86 είπε:

Ωραια, κ να την απαιτησει την συγνωμη δ σημαινει οτι θα την παρει κιολας

Ναι θα επρεπε να νοιαζονται, αλλα δ αλλαζει ο αλλος επειδη το θελουμε εμεις

Προσωπικα δ ειπα ποτε κτ τετοιο, κ δ με νοιαζει τι νοημα βγαζεις εσυ γτ ειναι λαθος. Μονο να μην χαλασουμε το θεμα της κοπελας

Κ παλι θα ξαναπω δ παιζει κανενα ρολο τι θα εκανα εγω στην θεση της. Αυτη ειναι η δικη της ιστορια

Δικο σου συμπερασμα οτι δ μπαινουμε στα παπουτσια του αλλου κ το νοημα που εβγαλες εσυ

Εγω δ αποκομισα αυτο

Ελπθζω ουτε η θεματοθετρια

Δεν είπα τίποτα από αυτά που γράφεις στην αρχή. Και δεν λέω κάτι άλλο μόνο κ μόνο για να μην χαλάει άλλο το θέμα.

[Evouni]

Για να μην παρεξηγηθώ απλά θα ήθελα να πω ότι η αντίδραση του κάθε ανθρώπου απέναντι σε μια κατάσταση είναι συνάρτηση από πολλά πράγματα όπως τα βιώματα που έχει , τις καταστάσεις που ζει , τον ψυχισμό του κλπ κλπ 

Εγώ προσωπικά τα τελευταία χρόνια έχω βιωσει πολλά που με έχουν κουράσει ψυχολογικά . Για να γίνω πιο συγκεκριμένη .. μια εβδομάδα πριν τον γάμο μου παθαίνει ο μπαμπάς μου έμφραγμα με αποτέλεσμα την ημέρα που εγώ παντρεύομαι αυτός ήταν στην εντατική ( ευτυχώς τώρα είναι καλά ) , μετά έρχονται  δυο αποβολές που μου στοίχισαν πολύ , στην τριτη μου εγκυμοσύνη λόγω των προηγούμενων αποβολών ζούσαμε με το άγχος και τον φόβο μην γίνει κάτι , αφού γέννησα μετά από ένα χρόνο ήρθε και ο καρκίνος και εδώ και δυο χρόνια η μεγάλη μου μάχη . Σε οοοολα αυτά ήταν απόντες , σε όλα όμως !! Απλά κάποια στιγμή είσαι τόσο κουρασμένος μέσα σου που έστω και μια κουβέντα μπορεί να σε βγάλει εκτός εαυτού !! Δεν ξέρω εάν είμαι καλή ή κακιά ,λογική ή παράλογη ,υπερβολική ή όχι , αυτό που ξέρω είναι οτι είμαι ευάλωτη κουρασμένη και μπουχτισμένη!! 

[mama16]

5 ώρες πρίν, Evouni είπε:

Για να μην παρεξηγηθώ απλά θα ήθελα να πω ότι η αντίδραση του κάθε ανθρώπου απέναντι σε μια κατάσταση είναι συνάρτηση από πολλά πράγματα όπως τα βιώματα που έχει , τις καταστάσεις που ζει , τον ψυχισμό του κλπ κλπ 

Εγώ προσωπικά τα τελευταία χρόνια έχω βιωσει πολλά που με έχουν κουράσει ψυχολογικά . Για να γίνω πιο συγκεκριμένη .. μια εβδομάδα πριν τον γάμο μου παθαίνει ο μπαμπάς μου έμφραγμα με αποτέλεσμα την ημέρα που εγώ παντρεύομαι αυτός ήταν στην εντατική ( ευτυχώς τώρα είναι καλά ) , μετά έρχονται  δυο αποβολές που μου στοίχισαν πολύ , στην τριτη μου εγκυμοσύνη λόγω των προηγούμενων αποβολών ζούσαμε με το άγχος και τον φόβο μην γίνει κάτι , αφού γέννησα μετά από ένα χρόνο ήρθε και ο καρκίνος και εδώ και δυο χρόνια η μεγάλη μου μάχη . Σε οοοολα αυτά ήταν απόντες , σε όλα όμως !! Απλά κάποια στιγμή είσαι τόσο κουρασμένος μέσα σου που έστω και μια κουβέντα μπορεί να σε βγάλει εκτός εαυτού !! Δεν ξέρω εάν είμαι καλή ή κακιά ,λογική ή παράλογη ,υπερβολική ή όχι , αυτό που ξέρω είναι οτι είμαι ευάλωτη κουρασμένη και μπουχτισμένη!! 

Κορίτσι μου καταρχήν σιδερένια, από εδώ κ στο εξής όλα να σου πάνε καλά κ να έχεις την υγεία σου.

Δεν είσαι ούτε κακια ούτε παράλογη, στη θέση σου όλοι το ίδιο θα σκεφτόταν κ ίσως κ αντιδρούσαν κ χειρότερα. Είναι λογικό να νιώθεις πικρία που δεν είπαν ούτε περαστικά σε αυτή την πολύ δύσκολη φάση της ζωής σου..

Εγώ στη θέση σου θα καθόμουν να εξηγήσω στον άντρα μου πως ακριβώς νιώθω με αυτή τους συμπεριφορά, θα έλεγα ακόμα κ ότι πολλές φορές νιώθω κ από αυτόν τον προδωμενη που ενώ είδε την συμπεριφορά τους συνεχίζει να έχει τόσες καλές σχέσεις αλλά απ' την άλλη ότι μπορείς να κατανοήσεις ότι είναι οι γονείς του οπότε αν κ σου μένει πικρία το δέχεσαι. Κ ότι αν θέλει να βλέπει ο ίδιος τους γονείς να το κάνει αλλά εσένα σου είναι αδύνατον κάτι τέτοιο, ότι πρέπει από εδώ κ στο εξής να προσέξεις την ψυχολογία σου γιατί όλα από εκεί ξεκινάνε.. Αν θυμοσουν τα πεθερικά σου πρόβλημα τους, όπως έστρωσαν να κοιμηθούν. Για το παιδί σου δεν θέλω να εκφέρω λόγο. Αν θες να έχει επαφές με τους παππούδες δεκτό αν όχι πάλι δεκτό. Αυτό πρέπει να το συζητήσεις με τον άντρα σου γιατί έχετε κ οι 2 λόγο..

[Mamaloulou]

6 ώρες πρίν, Evouni είπε:

Για να μην παρεξηγηθώ απλά θα ήθελα να πω ότι η αντίδραση του κάθε ανθρώπου απέναντι σε μια κατάσταση είναι συνάρτηση από πολλά πράγματα όπως τα βιώματα που έχει , τις καταστάσεις που ζει , τον ψυχισμό του κλπ κλπ 

Εγώ προσωπικά τα τελευταία χρόνια έχω βιωσει πολλά που με έχουν κουράσει ψυχολογικά . Για να γίνω πιο συγκεκριμένη .. μια εβδομάδα πριν τον γάμο μου παθαίνει ο μπαμπάς μου έμφραγμα με αποτέλεσμα την ημέρα που εγώ παντρεύομαι αυτός ήταν στην εντατική ( ευτυχώς τώρα είναι καλά ) , μετά έρχονται  δυο αποβολές που μου στοίχισαν πολύ , στην τριτη μου εγκυμοσύνη λόγω των προηγούμενων αποβολών ζούσαμε με το άγχος και τον φόβο μην γίνει κάτι , αφού γέννησα μετά από ένα χρόνο ήρθε και ο καρκίνος και εδώ και δυο χρόνια η μεγάλη μου μάχη . Σε οοοολα αυτά ήταν απόντες , σε όλα όμως !! Απλά κάποια στιγμή είσαι τόσο κουρασμένος μέσα σου που έστω και μια κουβέντα μπορεί να σε βγάλει εκτός εαυτού !! Δεν ξέρω εάν είμαι καλή ή κακιά ,λογική ή παράλογη ,υπερβολική ή όχι , αυτό που ξέρω είναι οτι είμαι ευάλωτη κουρασμένη και μπουχτισμένη!! 

Καλημέρα,εύχομαι απο εδω και πέρα να είσαι σιδερένια.Συνηθως όταν βιώνουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση περιμένουμε την ανάλογη στήριξη από κάποιους ανθρώπους,πολλές φορές δυστυχώς  μας απογοητεύουνε οπως κανανε τα πεθερικα σου.Περασα από μια παρόμοια κατάσταση μέσα σε ένα χρονο έκανα 3 χειρουργεία,τα πεθερικά μου ήτανε εντελως αδιάφοροι,η μαμά μου κράταγε το παιδί και μαζί μου ερχότανε ο άντρας μου,παίρνανε ένα τηλέφωνο και αυτο με το ζορι.Πικραθηκα για  την αδιαφορία τους,πλέον δεν χαλιέμαι για αυτούς δεν θέλω να έχω πολλά μαζί τους πηγαίνω μια στο τόσο,Ο άντρας μου με το παιδί πηγαίνουνε πιο συχνά,προσωπικά δεν με ενδιαφέρει τι λένε στο παιδί δεν ασχολούμαι πλέον μαζί τους,έχω βάλει πάνω από όλα τον ευατο μου την σωματική και ψυχική υγεία μου.Ολα αυτά στα λέω για να καταλήξω πως αν δεν θέλεις να εχεις σχέσεις με αυτούς τους ανθρώπους μην καταπιέζεις τον ευατο σου δεν αξίζει μετά από όσα πέρασες.Σε ότι αφορά το όνομα,είχαμε και εμείς τα ίδια ο πεθερός μου μέχρι 1,5χρονων το παιδί το φώναζε μπέμπη,γιατί μάλλον δεν μπορούσε να το φωνάξει με άλλο όνομα πέρα από το δικό του,μέχρι που μια μέρα του είπα πως έχει όνομα και μια χαρά το έκοψε.

[Evouni]

πρίν από 44 λεπτά , Mamaloulou είπε:

Καλημέρα,εύχομαι απο εδω και πέρα να είσαι σιδερένια.Συνηθως όταν βιώνουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση περιμένουμε την ανάλογη στήριξη από κάποιους ανθρώπους,πολλές φορές δυστυχώς  μας απογοητεύουνε οπως κανανε τα πεθερικα σου.Περασα από μια παρόμοια κατάσταση μέσα σε ένα χρονο έκανα 3 χειρουργεία,τα πεθερικά μου ήτανε εντελως αδιάφοροι,η μαμά μου κράταγε το παιδί και μαζί μου ερχότανε ο άντρας μου,παίρνανε ένα τηλέφωνο και αυτο με το ζορι.Πικραθηκα για  την αδιαφορία τους,πλέον δεν χαλιέμαι για αυτούς δεν θέλω να έχω πολλά μαζί τους πηγαίνω μια στο τόσο,Ο άντρας μου με το παιδί πηγαίνουνε πιο συχνά,προσωπικά δεν με ενδιαφέρει τι λένε στο παιδί δεν ασχολούμαι πλέον μαζί τους,έχω βάλει πάνω από όλα τον ευατο μου την σωματική και ψυχική υγεία μου.Ολα αυτά στα λέω για να καταλήξω πως αν δεν θέλεις να εχεις σχέσεις με αυτούς τους ανθρώπους μην καταπιέζεις τον ευατο σου δεν αξίζει μετά από όσα πέρασες.Σε ότι αφορά το όνομα,είχαμε και εμείς τα ίδια ο πεθερός μου μέχρι 1,5χρονων το παιδί το φώναζε μπέμπη,γιατί μάλλον δεν μπορούσε να το φωνάξει με άλλο όνομα πέρα από το δικό του,μέχρι που μια μέρα του είπα πως έχει όνομα και μια χαρά το έκοψε.

Ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μου την ιστορία σου και που με καταλαβαίνεις !!!

[Yovanna]

9 hours ago, Super.mum said:

Παππούδες = μαμά και μπαμπάς ; Το παράδειγμα σου είναι εκτός. 

Τα παιδιά δεν έχουν μόνο μαμά και μπαμπά. Ευτυχώς.. Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι στη ζωή τους , οι παππούδες πρώτοι και καλύτεροι μετά τους γονείς, και η σχέση τους με τα παιδιά μας δεν εξαρτάται απαραίτητα από τη μεταξύ μας σχέση. Άλλωστε, εφόσον ο πατέρας επιθυμεί ο ίδιος και το παιδί να έχουν σχέση με τους γονείς του, τι συζητάμε? Θα ξεσηκώσουμε εμείς τη θεματοθέτρια να εναντιωθεί σε αυτή τη σχέση , να έρθει σε ρήξη με τον άντρα της, να στερήσει από το παιδί τους παππούδες , ως τιμωρία που της φέρθηκαν με πλήρη αδιαφορία? Εγώ είπα και πιο πάνω ότι δεν θα πατούσα το πόδι μου στο σπίτι τους, ούτε θα τους δεχόμουν στο δικό μου. Αλλά το να σταθεί εμπόδιο στη σχέση του παιδιού και του συζύγου με τους παππούδες, δεν καταλαβαίνω σε τι εξυπηρετεί, πέρα από το να εκδικηθεί. . Δεν κατάλαβα η θεματοθέτρια να έχει τέτοια πρόθεση.

[kotsifikos]

8 hours ago, Evouni said:

Για να μην παρεξηγηθώ απλά θα ήθελα να πω ότι η αντίδραση του κάθε ανθρώπου απέναντι σε μια κατάσταση είναι συνάρτηση από πολλά πράγματα όπως τα βιώματα που έχει , τις καταστάσεις που ζει , τον ψυχισμό του κλπ κλπ 

Εγώ προσωπικά τα τελευταία χρόνια έχω βιωσει πολλά που με έχουν κουράσει ψυχολογικά . Για να γίνω πιο συγκεκριμένη .. μια εβδομάδα πριν τον γάμο μου παθαίνει ο μπαμπάς μου έμφραγμα με αποτέλεσμα την ημέρα που εγώ παντρεύομαι αυτός ήταν στην εντατική ( ευτυχώς τώρα είναι καλά ) , μετά έρχονται  δυο αποβολές που μου στοίχισαν πολύ , στην τριτη μου εγκυμοσύνη λόγω των προηγούμενων αποβολών ζούσαμε με το άγχος και τον φόβο μην γίνει κάτι , αφού γέννησα μετά από ένα χρόνο ήρθε και ο καρκίνος και εδώ και δυο χρόνια η μεγάλη μου μάχη . Σε οοοολα αυτά ήταν απόντες , σε όλα όμως !! Απλά κάποια στιγμή είσαι τόσο κουρασμένος μέσα σου που έστω και μια κουβέντα μπορεί να σε βγάλει εκτός εαυτού !! Δεν ξέρω εάν είμαι καλή ή κακιά ,λογική ή παράλογη ,υπερβολική ή όχι , αυτό που ξέρω είναι οτι είμαι ευάλωτη κουρασμένη και μπουχτισμένη!! 

Κουβαλάς το δικό σου φορτίο, καταλαβαίνω πως νιώθεις αδικημένη και έχεις χίλια δίκια, επειδή όμως είσαι κουρασμένη πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου σε πρώτη φάση.

Αν τα πεθερικά σου σε χαλάνε τόσο πολύ τότε δεν χρειάζεται να έχεις σχέσεις μαζί τους, εσύ, το παιδί σου όμως μη το βάζεις στη μέση. Έχεις πληγωθεί και έχεις κάθε λόγο να νιώθεις έτσι, αν όμως το παιδί σου παίρνει αγάπη από αυτούς τους ανθρώπους άφησε του τον χώρο να το ζήσει, για το παιδί σου όχι για εκείνους.

Ως άνθρωπος πιστεύω πως αν μία συγγνώμη δεν εκφράζει ειλικρινή μεταμέλεια δεν θέλω να την ακούσω, δεν έχει νόημα, περισσότερο σημασία έχει να δω σε πράξεις ότι κάποιος νιώθει άσχημα για μία του συμπεριφορά ή ότι έχει μετανιώσει. Δεν θα σου πω να τους συγχωρήσεις, αυτό μόνο εσύ μπορεί να το αποφασίσεις, ακόμα και αν δεν θελήσεις ποτέ να το κάνεις είναι δικαίωμα σου, καθαρά δική σου επιλογή, θα επιμείνω όμως πως θα πρέπει να το δουλέψεις εσύ μέσα σου και κάποια στιγμή δεχθείς την κατάσταση όπως είναι, αυτό θα σου προσφέρει μεγάλη ανακούφιση, και θα απαλύνει πολύ τον θυμό σου, αυτό το ''it is what it is'' χρειάζεται κάποιες φορές στη ζωή μας.  Αν δυσκολεύεσαι να το κάνεις μόνη σου δεν είναι κακό να ζητήσεις τη βοήθεια ψυχολόγου, κυρίως μετά από όσο πέρασες τα δύο τελευταία χρόνια.

 

1 hour ago, Mamaloulou said:

Καλημέρα,εύχομαι απο εδω και πέρα να είσαι σιδερένια.Συνηθως όταν βιώνουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση περιμένουμε την ανάλογη στήριξη από κάποιους ανθρώπους,πολλές φορές δυστυχώς  μας απογοητεύουνε οπως κανανε τα πεθερικα σου.Περασα από μια παρόμοια κατάσταση μέσα σε ένα χρονο έκανα 3 χειρουργεία,τα πεθερικά μου ήτανε εντελως αδιάφοροι,η μαμά μου κράταγε το παιδί και μαζί μου ερχότανε ο άντρας μου,παίρνανε ένα τηλέφωνο και αυτο με το ζορι.Πικραθηκα για  την αδιαφορία τους,πλέον δεν χαλιέμαι για αυτούς δεν θέλω να έχω πολλά μαζί τους πηγαίνω μια στο τόσο,Ο άντρας μου με το παιδί πηγαίνουνε πιο συχνά,προσωπικά δεν με ενδιαφέρει τι λένε στο παιδί δεν ασχολούμαι πλέον μαζί τους,έχω βάλει πάνω από όλα τον ευατο μου την σωματική και ψυχική υγεία μου.Ολα αυτά στα λέω για να καταλήξω πως αν δεν θέλεις να εχεις σχέσεις με αυτούς τους ανθρώπους μην καταπιέζεις τον ευατο σου δεν αξίζει μετά από όσα πέρασες.Σε ότι αφορά το όνομα,είχαμε και εμείς τα ίδια ο πεθερός μου μέχρι 1,5χρονων το παιδί το φώναζε μπέμπη,γιατί μάλλον δεν μπορούσε να το φωνάξει με άλλο όνομα πέρα από το δικό του,μέχρι που μια μέρα του είπα πως έχει όνομα και μια χαρά το έκοψε.

Περαστικά σου εύχομαι!!

 

σήμερα κάτι έχουν πάθει τα like μου και κάποιες φορές δεν μπορώ να πατήσω κάποιες μπορώ! like!!

8 minutes ago, Yovanna said:

 Αλλά το να σταθεί εμπόδιο στη σχέση του παιδιού και του συζύγου με τους παππούδες, δεν καταλαβαίνω σε τι εξυπηρετεί, πέρα από το να εκδικηθεί. .

Πουθενά δεν εξυπηρετεί,  λες και η ''εκδίκηση'' θα την κάνει την κοπέλα να ξεχάσει ή να νιώσει καλύτερα για τη συμπεριφορά που έχει δεχθεί.

[Ilaeira]

Εγώ δεν πιστεύω ότι οφείλουμε στους παππούδες να συναντούν το εγγόνι τους ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά τους. Έχεις όμως πολλά και διαφορετικά θέματα εδώ: τη συμπεριφορά απέναντι σε εσένα, στον γιο και στον εγγονό. 

 

Απέναντι σ' εσένα δεν φέρθηκαν καλά, οπότε προσαρμόζεις τη συμπεριφορά σου αναλόγως. Θα το ξαναπώ ότι δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι και να νιώθεις άσχημα γι' αυτά που νιώθεις, ο καθένας έτσι θα ένιωθε. 

Απέναντι στον γιο τους θεωρώ ότι φέρθηκαν ακόμα χειρότερα, και τα ψίχουλα που του έριξαν και μαλάκωσε (ότι φώναξαν το παιδί με το όνομά του) μου κάνουν φουλ για κακοποιητική σχέση. Δεν θεωρώ δηλαδή υγιές μετά από τέτοια συμπεριφορά και αδιαφορία να μαλακώνει κανείς μόνο και μόνο επειδή το άλλο μέρος σταμάτησε να αντιδράει και να δημιουργεί φασαρίες. Αυτό όμως δεν είναι δικό σου πρόβλημα, είναι του άντρα σου, με την έννοια ότι είναι κάτι που πρέπει να το λύσει μόνος του με τον εαυτό του. Κάποιες μάχες τις δίνουμε μόνοι μας, και η σχέση με την οικογένειά μας είναι μία από αυτές. Μπορείς να του κάνεις μια συζήτηση και να πεις τη γνώμη σου, να εκφράσεις τα δικά σου συναισθήματα, αλλά από εκεί και πέρα οι αποφάσεις είναι δικές του. 

Τώρα για το παιδί. Περνάει καλά με τους παππούδες το παιδί; Το αγαπάνε; Γυρίζει χαρούμενο από εκεί, θέλει να τους βλέπει; Αν η απάντηση σε όλα αυτά είναι ναι, μην του στερήσεις τη σχέση. Ας πηγαίνει με τον πατέρα του, ή και μόνο του αργότερα. Αν όμως εντοπίζεις προβλήματα στην επαφή μαζί τους, αν νιώθεις ότι το βλέπουν σαν τρόπαιο, σαν έναν τρόπο να περάσουν ένα ευχάριστο δίωρο και να ψυχαγωγηθούν "επειδή είναι οι παππούδες" και τους ήρθε η όρεξη τώρα, προσωπικά δεν θεωρώ ότι τους χρωστάτε κάτι. Γενικά δεν χρωστάμε τίποτα σε κανέναν, και το "αίμα νερό δεν γίνεται" είναι παραδοσιακά ο τρόπος για να καλυφθούν μικρά και μεγάλα εγκλήματα, με την κυριολεκτική και τη μεταφορική έννοια. 

 

Ως άτομο που έχει περάσει δύσκολες καταστάσεις με πεθερικά, νιώθοντας την ανημποριά να βοηθήσω τον άνθρωπό μου που έβλεπα ότι αδικούνταν κατάφωρα από τη σχέση με τους γονείς του, έχω να σου πω ότι όσο δύσκολο κι αν είναι, πρέπει να διαχωρίσεις τη θέση σου. Να ξεκαθαρίσεις στον άντρα σου τι είσαι διατεθειμένη να δεχτείς εσύ και τι όχι, χωρίς να νιώθεις τύψεις ή ότι πρέπει να κρατήσεις τις ισορροπίες επειδή είσαι η γυναίκα και η νύφη. (Μακάρι να είχε βρεθεί κάποιος να μου τα πει αυτά πριν από έξι-εφτά χρόνια - θα είχα γλιτώσει πολλή συναισθηματική πίεση.) Και, κάτι ακόμα πιο δύσκολο, να αφήσεις τον άντρα σου να βάλει μόνος του όρια στη σχέση με τους γονείς του και να αποφασίσει ο ίδιος τι είναι διατεθειμένος να δεχτεί και τι όχι. Ακόμα κι αν βλέπεις ότι αδικείται. Ακόμα κι αν νιώθεις ότι αδικεί εσένα. Θα μπορούσα να γράφω ώρες για το πόσο σύνθετες είναι αυτές οι καταστάσεις, αλλά θα σου πω μόνο ότι όσο κακή κι αν είναι η οικογένειά μας, είναι οι άνθρωποι που δημιούργησαν το μοτίβο της ζωής μας, κι αυτό είναι κάτι που δεν σπάει και δεν απεμπολείται εύκολα. 

 

Εν κατακλείδι: Εσύ δεν χρωστάς τίποτα σε κανέναν, βάζεις τα δικά σου όρια και όρους. Ο άντρας σου θα πρέπει να κάνει μόνος του το ίδιο, με βάση το τι πιστεύει ότι χρωστάει και οφείλει στους γονείς του. Για το παιδι θα κρίνετε αποκλειστικά με γνώμονα το δικό του καλό. Και το πιο σημαντικό: δεν ντρεπόμαστε ποτέ γι' αυτό που νιώθουμε για τους άλλους, όταν οι πράξεις τους μας ώθησαν σε αυτό. 

[Evouni]

πρίν από 44 λεπτά , Ilaeira είπε:

Εγώ δεν πιστεύω ότι οφείλουμε στους παππούδες να συναντούν το εγγόνι τους ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά τους. Έχεις όμως πολλά και διαφορετικά θέματα εδώ: τη συμπεριφορά απέναντι σε εσένα, στον γιο και στον εγγονό. 

 

Απέναντι σ' εσένα δεν φέρθηκαν καλά, οπότε προσαρμόζεις τη συμπεριφορά σου αναλόγως. Θα το ξαναπώ ότι δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι και να νιώθεις άσχημα γι' αυτά που νιώθεις, ο καθένας έτσι θα ένιωθε. 

Απέναντι στον γιο τους θεωρώ ότι φέρθηκαν ακόμα χειρότερα, και τα ψίχουλα που του έριξαν και μαλάκωσε (ότι φώναξαν το παιδί με το όνομά του) μου κάνουν φουλ για κακοποιητική σχέση. Δεν θεωρώ δηλαδή υγιές μετά από τέτοια συμπεριφορά και αδιαφορία να μαλακώνει κανείς μόνο και μόνο επειδή το άλλο μέρος σταμάτησε να αντιδράει και να δημιουργεί φασαρίες. Αυτό όμως δεν είναι δικό σου πρόβλημα, είναι του άντρα σου, με την έννοια ότι είναι κάτι που πρέπει να το λύσει μόνος του με τον εαυτό του. Κάποιες μάχες τις δίνουμε μόνοι μας, και η σχέση με την οικογένειά μας είναι μία από αυτές. Μπορείς να του κάνεις μια συζήτηση και να πεις τη γνώμη σου, να εκφράσεις τα δικά σου συναισθήματα, αλλά από εκεί και πέρα οι αποφάσεις είναι δικές του. 

Τώρα για το παιδί. Περνάει καλά με τους παππούδες το παιδί; Το αγαπάνε; Γυρίζει χαρούμενο από εκεί, θέλει να τους βλέπει; Αν η απάντηση σε όλα αυτά είναι ναι, μην του στερήσεις τη σχέση. Ας πηγαίνει με τον πατέρα του, ή και μόνο του αργότερα. Αν όμως εντοπίζεις προβλήματα στην επαφή μαζί τους, αν νιώθεις ότι το βλέπουν σαν τρόπαιο, σαν έναν τρόπο να περάσουν ένα ευχάριστο δίωρο και να ψυχαγωγηθούν "επειδή είναι οι παππούδες" και τους ήρθε η όρεξη τώρα, προσωπικά δεν θεωρώ ότι τους χρωστάτε κάτι. Γενικά δεν χρωστάμε τίποτα σε κανέναν, και το "αίμα νερό δεν γίνεται" είναι παραδοσιακά ο τρόπος για να καλυφθούν μικρά και μεγάλα εγκλήματα, με την κυριολεκτική και τη μεταφορική σημασία. 

 

Ως άτομο που έχει περάσει δύσκολες καταστάσεις με πεθερικά, νιώθοντας την ανημποριά να βοηθήσω τον άνθρωπό μου που έβλεπα ότι αδικούνταν κατάφωρα από τη σχέση με τους γονείς του, έχω να σου πω ότι όσο δύσκολο κι αν είναι, πρέπει να διαχωρίσεις τη θέση σου. Να ξεκαθαρίσεις στον άντρα σου τι είσαι διατεθειμένη να δεχτείς εσύ και τι όχι, χωρίς να νιώθεις τύψεις ή ότι πρέπει να κρατήσεις τις ισορροπίες επειδή είσαι η γυναίκα και η νύφη. (Μακάρι να είχε βρεθεί κάποιος να μου τα πει αυτά πριν από έξι-εφτά χρόνια - θα είχα γλιτώσει πολλή συναισθηματική πίεση.) Και, κάτι ακόμα πιο δύσκολο, να αφήσεις τον άντρα σου να βάλει μόνος του όρια στη σχέση με τους γονείς του και να αποφασίσει ο ίδιος τι είναι διατεθειμένος να δεχτεί και τι όχι. Ακόμα κι αν βλέπεις ότι αδικείται. Ακόμα κι αν νιώθεις ότι αδικεί εσένα. Θα μπορούσα να γράφω ώρες για το πόσο σύνθετες είναι αυτές οι καταστάσεις, αλλά θα σου πω μόνο ότι όσο κακή κι αν είναι η οικογένειά μας, είναι οι άνθρωποι που δημιούργησαν το μοτίβο της ζωής μας, κι αυτό είναι κάτι που δεν σπάει και δεν απεμπολείται εύκολα. 

 

Εν κατακλείδι: Εσύ δεν χρωστάς τίποτα σε κανέναν, βάζεις τα δικά σου όρια και όρους. Ο άντρας σου θα πρέπει να κάνει μόνος του το ίδιο, με βάση το τι πιστεύει ότι χρωστάει και οφείλει στους γονείς του. Για το παιδι θα κρίνετε αποκλειστικά με γνώμονα το δικό του καλό. Και το πιο σημαντικό: δεν ντρεπόμαστε ποτέ γι' αυτό που νιώθουμε για τους άλλους, όταν οι πράξεις τους μας ώθησαν σε αυτό. 

Σ ευχαριστώ πολύ !! Με έκανες να νιώσω καλύτερα με αυτά που μου λες !! Ξέρεις είναι βαρυ φορτίο να νιώθεις παράλληλα και αδικημένος και ένοχος για τα άσχημα αισθήματα σου !! 

[vicky86]

10 ώρες πρίν, Evouni είπε:

Για να μην παρεξηγηθώ απλά θα ήθελα να πω ότι η αντίδραση του κάθε ανθρώπου απέναντι σε μια κατάσταση είναι συνάρτηση από πολλά πράγματα όπως τα βιώματα που έχει , τις καταστάσεις που ζει , τον ψυχισμό του κλπ κλπ 

Εγώ προσωπικά τα τελευταία χρόνια έχω βιωσει πολλά που με έχουν κουράσει ψυχολογικά . Για να γίνω πιο συγκεκριμένη .. μια εβδομάδα πριν τον γάμο μου παθαίνει ο μπαμπάς μου έμφραγμα με αποτέλεσμα την ημέρα που εγώ παντρεύομαι αυτός ήταν στην εντατική ( ευτυχώς τώρα είναι καλά ) , μετά έρχονται  δυο αποβολές που μου στοίχισαν πολύ , στην τριτη μου εγκυμοσύνη λόγω των προηγούμενων αποβολών ζούσαμε με το άγχος και τον φόβο μην γίνει κάτι , αφού γέννησα μετά από ένα χρόνο ήρθε και ο καρκίνος και εδώ και δυο χρόνια η μεγάλη μου μάχη . Σε οοοολα αυτά ήταν απόντες , σε όλα όμως !! Απλά κάποια στιγμή είσαι τόσο κουρασμένος μέσα σου που έστω και μια κουβέντα μπορεί να σε βγάλει εκτός εαυτού !! Δεν ξέρω εάν είμαι καλή ή κακιά ,λογική ή παράλογη ,υπερβολική ή όχι , αυτό που ξέρω είναι οτι είμαι ευάλωτη κουρασμένη και μπουχτισμένη!! 

φυσικα δ εισαι ουτε κακια,ουτε παραλογη,ουτε υπερβολικη

η kotsifikos,η μαμα16 κ η ilaeira τα ειπαν πολυ σωστα

αυτο εννοουσα οτι πρεπει να διαχωρισεις τις σχεσεις.να πεις στον αντρα σου ακομη κ οτι κ απο αυτον νιωθεις προδωμενη

απο κει κ περα ειναι δικο του θεμα τι θα κανει με τους γονεις του

εσυ δ εισαι υποχρεωμενη,κ δ θα επρεπε να νιωθεις ετσι,ουτε να τους ξαναδεις ουτε να τους ξανακουσεις

η σχεση παππουδων-εγγονιου ειναι επισης αλλο θεμα.δες αυτο που ειπαν τα κοριτσια.το παιδι θελει να πηγαινει;περναει καλα εκει;

οπως καταλαβαινεις αποφασεις για το παιδι θα παρεις μαζι με τον συζηγο

[Ilaeira]

πρίν από 36 λεπτά , Evouni είπε:

Σ ευχαριστώ πολύ !! Με έκανες να νιώσω καλύτερα με αυτά που μου λες !! Ξέρεις είναι βαρυ φορτίο να νιώθεις παράλληλα και αδικημένος και ένοχος για τα άσχημα αισθήματα σου !! 

 

Ναι, το ξέρω. Αλλά το να θέτουμε όρια είναι μια πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας, δεν είναι ούτε εγωισμός ούτε δείγμα κακού χαρακτήρα. Και θα δεις ότι αν προφυλάξεις τον εαυτό σου, μακροπρόθεσμα θα σου φύγει κι η πίκρα πιο εύκολα. Που είναι κρίμα να σου τρώει τη ζωή, ειδικά αν πρόκειται για ανθρώπους που δεν το αξίζουν. 

[Evouni]

2 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

φυσικα δ εισαι ουτε κακια,ουτε παραλογη,ουτε υπερβολικη

η kotsifikos,η μαμα16 κ η ilaeira τα ειπαν πολυ σωστα

αυτο εννοουσα οτι πρεπει να διαχωρισεις τις σχεσεις.να πεις στον αντρα σου ακομη κ οτι κ απο αυτον νιωθεις προδωμενη

απο κει κ περα ειναι δικο του θεμα τι θα κανει με τους γονεις του

εσυ δ εισαι υποχρεωμενη,κ δ θα επρεπε να νιωθεις ετσι,ουτε να τους ξαναδεις ουτε να τους ξανακουσεις

η σχεση παππουδων-εγγονιου ειναι επισης αλλο θεμα.δες αυτο που ειπαν τα κοριτσια.το παιδι θελει να πηγαινει;περναει καλα εκει;

οπως καταλαβαινεις αποφασεις για το παιδι θα παρεις μαζι με τον συζηγο

Απλά με νευριάζει όταν πηγαίνουμε εκεί που η πεθερά μου κάνει μπροστά του ακραίες εκδηλώσεις αγάπη αλλά στην ουσία δεν είναι ποτε διατεθημένη να κάνει κάτι για αυτό . Εάν την ακούσει κάποιος τι του λέει είναι εντελώς αντίθετο με όλη την στάση της επι της ουσίας και προς αυτό . Πχ παραμιλάει μόνη της όλη των ώρα «αγάπη μου παίζει μου εγώ ως γιαγιά είμαι δυο φορές μάνα σου να το ξέρεις αυτό» και τέτοια λόγια και στην πράξη εάν δεν της το πάμε σπίτι της να τον δει μόνη της δεν έρχεται ή και να έρθει έρχεται με καθυστέρηση καμίας ώρας Ασε που εάν της πεις να έρθει καπου εξω που θα παμε για μια δραστηριότητα πχ παιδική χαρά βόλτα με ποδήλατο δεν έρχεται ποτε !! Να σημειώσω ότι είναι νέα γυναίκα 55 ετών με καλή υγεία και που δεν έχει εργαστεί πόρε άρα δεν έχει ως δικαιολογία την κούραση . Με λίγα λόγια αισθάνομαι ότι ακόμα και η στάση της προς το παιδί είναι ψεύτικη 

[vicky86]

πρίν από 35 λεπτά , Evouni είπε:

Απλά με νευριάζει όταν πηγαίνουμε εκεί που η πεθερά μου κάνει μπροστά του ακραίες εκδηλώσεις αγάπη αλλά στην ουσία δεν είναι ποτε διατεθημένη να κάνει κάτι για αυτό . Εάν την ακούσει κάποιος τι του λέει είναι εντελώς αντίθετο με όλη την στάση της επι της ουσίας και προς αυτό . Πχ παραμιλάει μόνη της όλη των ώρα «αγάπη μου παίζει μου εγώ ως γιαγιά είμαι δυο φορές μάνα σου να το ξέρεις αυτό» και τέτοια λόγια και στην πράξη εάν δεν της το πάμε σπίτι της να τον δει μόνη της δεν έρχεται ή και να έρθει έρχεται με καθυστέρηση καμίας ώρας Ασε που εάν της πεις να έρθει καπου εξω που θα παμε για μια δραστηριότητα πχ παιδική χαρά βόλτα με ποδήλατο δεν έρχεται ποτε !! Να σημειώσω ότι είναι νέα γυναίκα 55 ετών με καλή υγεία και που δεν έχει εργαστεί πόρε άρα δεν έχει ως δικαιολογία την κούραση . Με λίγα λόγια αισθάνομαι ότι ακόμα και η στάση της προς το παιδί είναι ψεύτικη 

σε καταλαβαινω πραγματικα

δυστυχως δ μπορουμε να κανουμε τους αλλους να συμπεριφερθουν οπως θα θελαμε.κ ας το κανουν αλλοι αυτονοητα

ετσι ειναι ο χαρακτηρας της

πιστεψε με κ το παιδι αργοτερα θα το καταλαβει

για μενα δ ειναι κακο να ξεβολευτουν κ λιγο.να ρθουν στον χωρο του παιδιου.να κανουν κτ να περασει κ εκεινο καλα,οπως η παιδικη που λες

ειναι πραγματα που τα ζητανε ετσι κ αλλιως τα παιδια

[Evouni]

πρίν από 10 λεπτά , vicky86 είπε:

σε καταλαβαινω πραγματικα

δυστυχως δ μπορουμε να κανουμε τους αλλους να συμπεριφερθουν οπως θα θελαμε.κ ας το κανουν αλλοι αυτονοητα

ετσι ειναι ο χαρακτηρας της

πιστεψε με κ το παιδι αργοτερα θα το καταλαβει

για μενα δ ειναι κακο να ξεβολευτουν κ λιγο.να ρθουν στον χωρο του παιδιου.να κανουν κτ να περασει κ εκεινο καλα,οπως η παιδικη που λες

ειναι πραγματα που τα ζητανε ετσι κ αλλιως τα παιδια

Ναι αλλά δεν έρχονται ποτε και πουθενά απαιτούν να τον βλέπουν μόνο στο σπίτι τους ..

[irin]

πρίν από 7 λεπτά , Evouni είπε:

Ναι αλλά δεν έρχονται ποτε και πουθενά απαιτούν να τον βλέπουν μόνο στο σπίτι τους ..

εσύ,  μετά από όλα αυτά, τους θέλεις στο σπίτι σου; τους καλείτε;

[vicky86]

πρίν από 10 λεπτά , Evouni είπε:

Ναι αλλά δεν έρχονται ποτε και πουθενά απαιτούν να τον βλέπουν μόνο στο σπίτι τους ..

ακολουθησε τον τροπο της

το παιδι θα ηθελε να ερθετε για να παιξετε με τα παιχνιδια του.να τον δειτε να κανει ποδηλατο

[Evouni]

πρίν από 45 λεπτά , irin είπε:

εσύ,  μετά από όλα αυτά, τους θέλεις στο σπίτι σου; τους καλείτε;

Όχι δεν τους θέλω για χατήρι του άντρα μου τους λέμε να έρθουν όσους φορές το εχουμε πει. Το μόνο καλά είναι ότι δεν νιώθω υποχρεωμένη όπως όταν πηγαίνουμε τις Κυριακές για φαγητό , δεδομένου κιόλας ότι εργάζομαι κάθε φορά που είναι να έρθουν μου βγαίνει και η ψυχή να κάνω δουλειά το Σάββατο