Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Εσείς τι θα κανατε??


anemoni1989

Recommended Posts

Just now, Sentir...natureza είπε:

. Όπως ειπώθηκε, δεν έχει και πολύ νόημα να ρωτάει τι θα έκανε ο καθένας, εκτός κι αν επειδή νιώθει τύψεις θεωρεί ότι αν καποια συμφωνήσει μαζί της θα νιώσει καλύτερα που κι αυτό είναι σεβαστό αλλά δεν μπορεί να παρθεί απόφαση με απόψεις άλλων...παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο.

 

 

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Είναι πάντως από τις ερωτήσεις που δεν έχει νόημα να ρωτάς έτσι γενικά. Μπορεί εσύ να έχεις ξέρω γω ένα όνειρο ζωής που για εμένα να είναι εφιάλτης, και το ανάποδο. Δεν κάνεις έγκλημα, δεν μιλάς για κάτι παράνομο ή που θα βλάψει την υγεία του παιδιού κλπ, οπότε το ερώτημα είναι τι τρόπο ζωής θέλει ή μπορεί να έχει ο καθένας, που έχει να κάνει με χαρακτήρα, σπουδές, ενδιαφέροντα, συνθήκες, προοπτικές κλπ οπότε 100 άτομα να ρωτήσεις, 100 απαντήσεις θα πάρεις. 

Δεν ψάχνω να βρω κάποια να συμφωνήσει σώνει και ντε μαζί μου, ούτε να μου χρυσωσει το χάπι... Απλά γενικά με βοηθάει σαν διαδικασία να συζητάω πράγματα που με προβληματίζουν και να ακούω και διαφορετικες απόψεις... Είναι τέτοιος ο χαρακτήρας μου άλλωστε, που αν αποφασίσω κάτι και ο Θεός ο ίδιος να κατέβει, γνώμη δεν αλλάζω... Απλά η διαδικασία του να διαβάζω διαφορετικες απόψεις και γνώμες για εμένα, δρα εξαιρετικά βοηθητικά

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 56
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω μόνιμη δουλειά, που μου αρέσει, στο μέρος που πρόκειται να μετακομίσω για μια ζωή, για 3 μήνες μερικού αποχωρισμού με το παιδι μου. Που θα είναι στο σπίτι του με τον πατέρα του κ τους παππούδες και θα το βλέπω κάθε 4 μέρες ή πιθανόν και να μπορούσαν να έρθουν με τους γονείς μου για μερικές μερες. Δε μιλάμε για αποχωρισμό βασικά, απλά δε θα είστε συνέχεια μαζί. Ξέρω μητέρες γιατρούς που εφημερευαν στο Παίδων 14 μέρες το μήνα επί χρόνια. Μην τρελαθουμε, δεν πας για διακοπές. 

Βασικά τώρα που το ξανασκεφτομαι, θα μου φαινόταν αδιανόητο να απορρίψω τέτοιου είδους δουλειά, που θα επηρεάσει μακροπρόθεσμα όλη τη ζωή της οικογένειας, για 3 μήνες αναστάτωσης. 

Επεξεργάστηκαν by Lenia16
Link to comment
Share on other sites

Just now, Lenia16 είπε:

Εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω μόνιμη δουλειά, που μου αρέσει, στο μέρος που πρόκειται να μετακομίσω για μια ζωή, για 3 μήνες μερικού αποχωρισμού με το παιδι μου. Που θα είναι στο σπίτι του με τον πατέρα του κ τους παππούδες και θα το βλέπω κάθε 4 μέρες ή πιθανόν και να μπορούσαν να έρθουν με τους γονείς μου για μερικές μερες. Δε μιλάμε για αποχωρισμό βασικά, απλά δε θα είστε συνέχεια μαζί. Ξέρω μητέρες γιατρούς που εφημερευαν στο Παίδων 14 μέρες το μήνα επί χρόνια. Μην τρελαθουμε, δεν πας για διακοπές. 

Βασικά τώρα που το ξανασκεφτομαι, θα μου φαινόταν αδιανόητο να απορρίψω τέτοιου είδους δουλειά, που θα επηρεάσει μακροπρόθεσμα όλη τη ζωή της οικογένειας, για 3 μήνες αναστάτωσης. 

Απλα να διευκρινησω οτι ετσι οπως φαινεται η συγκεκριμενη κατασταση δεν θα απερριπτα την δουλεια αλλα θα επαιρνα το παιδι μαζι μου. Ισως συζητουσα το ενδεχομενο να ερθει και η μαμα μου μαζι για να κραταει το παιδι μεχρι να βρω ατομο. Αλλα σιγουρα δεν θα αφηνα το παιδι πισω (τονιζω: οσον αφορα την οικογενεια μου) μιας και πιστευω οτι η δουλεια ειναι κατι ρευστο ενω η αναγκη του παιδιου για ενδυναμωση της σχεσης σας οχι. Γονεας εισαι για παντα και αυτο δεν αλλαζει αλλα οι δουλειες ερχονται και φευγουν και δεν θα με φοβιζε να χασω μια καλη μονιμη θεση. Ναι, μπορει να προβληματιζομουν ή να στεναχωριομουν αν ηταν κατι που μου αρεζε και δεν μπορουσα να το κανω οπως θελω (πχ να ηταν αδυνατο να παρω το παιδι μαζι μου) αλλα δεν θα υπηρχε διλημμα. 

 
Link to comment
Share on other sites

Εγω θα προτιμουσα να παω κ να παρω νταντα. πιο πολυ για να ειμαι ησυχη οτι τα οραγματα γινονται οπως θελω. Αλλο να ειναι 8 ωρες με τριτο προσωπο, αλλο να το αναλαβουν αλλοι να του χαλασουν το προγρσμμα ή να του περασουν αλλες συνηθειες κ να βγει απο τη σειρα του κ να περασεις μετα εσυ το λούκι να το επαναφερεις. εξτος αν εισαι απολυτα σιγουρη οτι ο αντρας σου δεν θα εχει φαεινές ιδεες για ακυρες πρωτοβουλίες. Με ολο το θαρρος οαντως, επειδη φαινεται οτι εχεις έντονες αποψεις κ δεν σηκώνεις πολλα πολλα, πραγματικα αντεχεις την ιδεα να εισαι μακρια κ να μην εχεις λογο στο τι γινεται; Εγω που ειμαι πολυ ήπιος κ υποχωρητικός ανθρωπος, δεν μπορω να φανταστω να μην ειμαι απο κοντα να ελέγχω την κατασταση. 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Εγω θα προτιμουσα να παω κ να παρω νταντα. πιο πολυ για να ειμαι ησυχη οτι τα οραγματα γινονται οπως θελω. Αλλο να ειναι 8 ωρες με τριτο προσωπο, αλλο να το αναλαβουν αλλοι να του χαλασουν το προγρσμμα ή να του περασουν αλλες συνηθειες κ να βγει απο τη σειρα του κ να περασεις μετα εσυ το λούκι να το επαναφερεις. εξτος αν εισαι απολυτα σιγουρη οτι ο αντρας σου δεν θα εχει φαεινές ιδεες για ακυρες πρωτοβουλίες. Με ολο το θαρρος οαντως, επειδη φαινεται οτι εχεις έντονες αποψεις κ δεν σηκώνεις πολλα πολλα, πραγματικα αντεχεις την ιδεα να εισαι μακρια κ να μην εχεις λογο στο τι γινεται; Εγω που ειμαι πολυ ήπιος κ υποχωρητικός ανθρωπος, δεν μπορω να φανταστω να μην ειμαι απο κοντα να ελέγχω την κατασταση. 

 

Ωστόσο, αυτή η θέση εκκινεί από την αφετηρία ότι ο λόγος του ενός γονιού περνά περισσότερο από του άλλου, οπότε και αυτός θα πρέπει να ελέγχει την κατάσταση (η πιο mild εκδοχή, η άλλη είναι ότι κάποιος γονιός είναι κομπάρσος). Δεν είναι όλες οι οικογένειες έτσι, στο σπίτι μου ας πούμε δεν είμαστε έτσι, οπότε τέτοια επιφύλαξη σαν αυτή που διατυπώνεις, μέχρι να την δω γραμμένη από εσένα, δεν μου είχε περάσει από το μυαλό.

 

Σε κάθε περίπτωση, όπου τα πράγματα είναι έτσι, ο μπαμπάς σιγά μην προσφερθεί να κάτσει 3 μήνες με την αποκλειστική ευθύνη του παιδιού.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

3 ώρες πρίν, Deena είπε:

 

Ωστόσο, αυτή η θέση εκκινεί από την αφετηρία ότι ο λόγος του ενός γονιού περνά περισσότερο από του άλλου, οπότε και αυτός θα πρέπει να ελέγχει την κατάσταση (η πιο mild εκδοχή, η άλλη είναι ότι κάποιος γονιός είναι κομπάρσος). Δεν είναι όλες οι οικογένειες έτσι, στο σπίτι μου ας πούμε δεν είμαστε έτσι, οπότε τέτοια επιφύλαξη σαν αυτή που διατυπώνεις, μέχρι να την δω γραμμένη από εσένα, δεν μου είχε περάσει από το μυαλό.

 

Σε κάθε περίπτωση, όπου τα πράγματα είναι έτσι, ο μπαμπάς σιγά μην προσφερθεί να κάτσει 3 μήνες με την αποκλειστική ευθύνη του παιδιού.

Δεν θεωρώ τον ένα γονιό κομπάρσο αλλά από τη στιγμή που την άδεια μητρότητας την παίρνει μονο η μητερα, τελικα καταληγει εκεινη να περναει περισσοτερο χρονο με το παιδι, αρα καποια πραγματα θα τα βαλει εκεινη σε σειρα κ εκεινη θα υποστεί μετα κ τις συνεπειες αν καποιος χαλασει αυτη τη σειρα. Αν ηταν αλλιως τα πραγματα θα ειχαμε κ μπαμπαδες στο φορουμ. 

Link to comment
Share on other sites

6 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Εγω θα προτιμουσα να παω κ να παρω νταντα. πιο πολυ για να ειμαι ησυχη οτι τα οραγματα γινονται οπως θελω. Αλλο να ειναι 8 ωρες με τριτο προσωπο, αλλο να το αναλαβουν αλλοι να του χαλασουν το προγρσμμα ή να του περασουν αλλες συνηθειες κ να βγει απο τη σειρα του κ να περασεις μετα εσυ το λούκι να το επαναφερεις. εξτος αν εισαι απολυτα σιγουρη οτι ο αντρας σου δεν θα εχει φαεινές ιδεες για ακυρες πρωτοβουλίες. Με ολο το θαρρος οαντως, επειδη φαινεται οτι εχεις έντονες αποψεις κ δεν σηκώνεις πολλα πολλα, πραγματικα αντεχεις την ιδεα να εισαι μακρια κ να μην εχεις λογο στο τι γινεται; Εγω που ειμαι πολυ ήπιος κ υποχωρητικός ανθρωπος, δεν μπορω να φανταστω να μην ειμαι απο κοντα να ελέγχω την κατασταση. 

Επειδή δεν το καταλαβαίνω αυτό, μπορείς να μου εξηγήσεις πως το εννοείς?? Δεν είναι μωρό πλέον, οπότε κάποια πράγματα είναι στανταρ... Το πρωί θα είναι σχολείο, γιατί από ότι φαίνεται ανοίγουν όλα 1η του μήνα και μετά με το μπαμπά της ή τους παππούδες για κάποιες ώρες... Το μετά είναι σχετικό... Παιχνίδι, καμία βόλτα, σπίτι... Ανάλογα τα κέφια... Τι εννοείς "να ελέγχω την κατασταση" και "να έχω λόγο στο τι θα γίνεται"????? Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω!!

Link to comment
Share on other sites

6 hours ago, Έσπερος said:

Εγω θα προτιμουσα να παω κ να παρω νταντα. πιο πολυ για να ειμαι ησυχη οτι τα οραγματα γινονται οπως θελω. Αλλο να ειναι 8 ωρες με τριτο προσωπο, αλλο να το αναλαβουν αλλοι να του χαλασουν το προγρσμμα ή να του περασουν αλλες συνηθειες κ να βγει απο τη σειρα του κ να περασεις μετα εσυ το λούκι να το επαναφερεις. εξτος αν εισαι απολυτα σιγουρη οτι ο αντρας σου δεν θα εχει φαεινές ιδεες για ακυρες πρωτοβουλίες. Με ολο το θαρρος οαντως, επειδη φαινεται οτι εχεις έντονες αποψεις κ δεν σηκώνεις πολλα πολλα, πραγματικα αντεχεις την ιδεα να εισαι μακρια κ να μην εχεις λογο στο τι γινεται; Εγω που ειμαι πολυ ήπιος κ υποχωρητικός ανθρωπος, δεν μπορω να φανταστω να μην ειμαι απο κοντα να ελέγχω την κατασταση. 

Δηλαδή τι θα μπορούσε να γίνεται? Να φάει λίγο παγωτό ή να κοιμηθεί μισή ώρα αργότερα? Τώρα πια μπαμπάς και παππούδες θα ξέρουν τις "συνήθειες " του παιδιού, οι οποίες θα ξέρεις ότι αλλάζουν συνεχώς σε αυτές τις ηλικίες. Πιστεύεις ότι σε ένα καινούργιο περιβάλλον με μια άγνωστη νταντά θα είναι όλα όπως πριν? Δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να πάρω το παιδί από όλους τους υπόλοιπους και από το σχολείο της για να έχω τον έλεγχο για 2-3 μήνες που θα λείψω και θα πρέπει να προετοιμάσω και τα πρακτικά για την άφιξη της υπόλοιπης οικογένειας. Όσον αφορά την άδεια μητρότητας, φαντάζομαι ότι η μικρή έχει αλλάξει πολλές συνήθειες από τότε. Εκτός αν έκατσε κάνα δυο χρόνια. Εγώ 3 μήνες έκατσα και δεν θυμάμαι καν τι συνήθειες είχε τότε!

Link to comment
Share on other sites

20 ώρες πρίν, anemoni1989 είπε:

Καλημέρα!!! Καταρχάς να πω πως ξέρω ότι κανονικά το θέμα ανήκει στην ενότητα"ψυχολογία του γονέα", αλλά επιτουτου δεν το έβαλα εκεί αφού θέλει έγκριση για όλες τις απαντήσεις και δεν έχω την απαραίτητη υπομονή πάντα...

Στο θέμα μου... Όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενο ποστ, έχουμε πάρει την απόφαση να μετακομίσουμε οικογενειακως στην επαρχία, κάτι που θα είχε γίνει ήδη, αλλά η κατασταση με τον ιό μας πήγε πίσω στα σχέδια, όπως και πολλούς άλλους... Πλέον από ότι φαίνεται, ο άντρας μου θα μεταταχθεί από την δουλειά του το αργότερο μέχρι το Σεπτέμβριο (βασικά τότε είναι το σίγουρο, αλλά παίζει να είναι και μέσα στο καλοκαίρι)... Το θέμα είναι πως εγώ έχω κάποιες επαγγελματικες ευκαιρίες, για τις οποίες όμως δεν είχα κάνει κίνηση έως τώρα, αφού δεν είχαμε κάποια ξεκάθαρη απάντηση για το χρονοδιάγραμμα του άντρα μου... Σήμερα πήραμε μια άτυπη απάντηση και με σιγουρα θα μάθουμε από εβδομάδα... Αυτό που με προβληματίζει είναι το να κάνω σε περίπτωση που όντως θα ισχύσουν αυτά που αναφέρω και πιο πάνω... Να κάνω αίτηση και να πάω μόνη μου για 1-2-3 μήνες μέχρι να έρθει??? Ή να περιμένω να μετακομίσουμε όλοι μαζί? Και με το παιδί τι θα κάνω??? Η πεθερά μου δεν μπορεί να το κρατάει καθώς  προέκυψε ένα θέμα υγείας και δεν θέλω να την επιβαρύνω... Η πρόσκαιρη λύση που σκέφτηκα είναι να μείνει το παιδί πίσω με τον άντρα μου και τους γονείς μου. Τα πρωινά θα πηγαίνει παιδικό και τα απογεύματα θα την αναλαμβάνει ο πατέρας της εκτός κι αν δουλεύει οπότε θα αναλαμβάνει η μάνα μου. Επίσης, όταν πάνε στο χωριό θα την πάρει η μάνα μου μαζί της...( Είναι κάτι που μου πρότεινε η μητέρα μου ήδη και δεν λογαριάζω χωρίς τον ξενοδόχο)... Εννοείται στα ρεπό μου θα ανεβαίνω Αθήνα να βλέπω το παιδί, δεν το συζητώ αυτό!!!

Αυτό που με προβληματίζει είναι κατά πόσο με κάνει κακια μαμά κάτι τέτοιο... Σίγουρα θα στοιχίσει στη μικρή η απουσία μου και είναι και 19 μηνών, δεν είναι να πεις ότι δεν καταλαβαίνει... Αλλά από την άλλη αυτά τα λεφτά που θα πάρω, έστω και κουτσουρεμενα μετά το νοίκι, θα μας βοηθήσουν πολύ στο βήμα που θα κάνουμε και θα είμαστε πιο άνετοι και δεν θα ζοριστουμε καθόλου... Εσείς τι θα κάνατε??? Έχω γνωρίσει μανάδες που έχουν φύγει χρόνια από τα παιδιά τους λόγω ενός διορισμού ή όντας αναπληρώτριας, αλλά ήταν κάτι που με έβρισκε τελείως αντίθετη, αφού επρόκειτο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα... Το σκέφτομαι μόνο και μόνο επειδή θα είναι το πολύ για 2-3 μήνες (βασικά ούτε 3 αφού στην άδεια του ο άντρας μου εννοείται θα έρθει εκεί και οι γονείς μου το ίδιο για κάποιες μέρες)... Είμαι πολύ προβληματισμένη...

Καλημέρα!!  Καταλαβαίνω απόλυτα το δίλημμά σου αλλά δυστυχώς στις μέρες μας οι γονείς είναι αναγκασμένοι να κάνουν πολλές θυσίες για το καλό των παιδιών. Μακάρι να ήμασταν όλοι πλούσιοι και να μπορούσαμε να μέναμε με τα παιδιά στο σπίτι μέχρι να γίνουν 20. Σίγουρα πρεπει να δεχτείς τη δουλεια. Άλλωστε ίσως να είναι πολύ χειρότερα να φύγεις από το σπίτι όταν το παιδάκι σου θα είναι σε μεγαλύτερη ηλικία. Εγώ τουλάχιστον αυτό έχω δει από το περιβάλλον μου. Μαμάδες που άρχισαν δουλειά - έστω και για λίγες ώρες εκτός σπιτιού- μετά την ηλικία των 2 ή 3 και πάνω είχαν φοβερά προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών. Ενώ τώρα θα συνηθίσετε όλοι. Εφόσον έχεις άτομα να σε βοηθήσουν μην το σκέφτεσαι. Εγώ αναγκάστηκα λόγω δουλειας να αφήσω μωρό 2 μηνών και δεν έχω και κανέναν να με βοηθήσει πέρα από τον άντρα μου. Μην αγχώνεσαι! Θα τα καταφέρετε!!

Link to comment
Share on other sites

OK, @anemoni1989 εγώ ας πούμε δε θα μετακόμιζα σε επαρχιακή πόλη εφ΄σον δεν είχα γεννηθεί εκεί ή δεν ήταν κάποιο μέρος με ιδιαίτερες συνθήκες (π.χ. έντονο κοσμοπολίτικο χαρκατήρα, πανεπιστημιακή κοινότητα και αντίστοιχα περιφερειακά νοσοκομεία, ινστιτούτα, εταιρείες κλπ) , αν είχα μια οικογένεια τόσο αγαπημένη όσο περιγράφεις παρά την όποια γκρίνια, δε θα έφευγα από κοντά της εύκολα, δε θα έστελνα το παιδί σου σε σταθμό πριν τα 3-4 χρόνια παρά σα λύση απόλυτης απελπισίας, δε θα αναζητούσα θέση στο δημόσιο, πιθανότατα δε θα είχα επιλέξει και τις σπουδές που έχεις επιλέξει.

Oπότε, το αν θα πας2-3 μήνες μόνη χωρίς το παιδί δεν είναι το ιδιαίτερο, είναι ότι όλες οι άλλες επιλογές που οδηγούν εκεί δεν είναι για μένα, χωρίς να σημαίνει ότι είναι καλές ή κακές, αλλά δεν ταιριάζουν στο δικό μου χαρακτήρα. Δηλαδή όχο δε μου φαίνεται κακό αυτό που περιγράφεις, αλλά τίποτα από όλα αυτά δε θα τα έκανα ποτέ, είμαι εντελώς διαφορετικός άνθρωπος, και μπορώ  να το πω σαν θεωρητική συμβουλή, ότι οκ, νορμάλ ακούγεται γενικά, αν αυτό σου αρέσει. 

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Δηλαδή όχο δε μου φαίνεται κακό αυτό που περιγράφεις,

 

Είναι το μόνο που ταιριάζει κάπως στον προβληματισμό που έθεσα. Όλα τα άλλα είναι άσχετα.

Link to comment
Share on other sites

Just now, anemoni1989 είπε:

Είναι το μόνο που ταιριάζει κάπως στον προβληματισμό που έθεσα. Όλα τα άλλα είναι άσχετα.

Mα ναι, ακριβώς αυτό λέω: μου λέει ξέρω γω η γειτόνισσα ότι θέλει να γίνει η κόρη της μπαλαρίνα. Οκ θεωρητικά καταλαβαίνω τι λέει, ωραίο ακούγεται, ξέρω τι είναι μία μπαλαρίνα, αλλά αν είναι πολύ δύσκολο, αν αξίζει τον κόπο, πώς θα νιώθει, δεν το ξέρω, γιατί δεν είχα ποτέ σχέση με το μπαλέτο. Ε το ίδιο και σε αυτό που λες, δεν έχω στείλει παιδί ενάμιση έτους σε παιδικό σταθμό, δεν έχω μετακομίσει στην επαρχία, δεν έχω φύγει για δουλειά  μήνες κλπ, αλλά είναι πράγματα που γενικά κάνει ο κόσμος, δεν είναι κάτι εξωφρενικό, επικίνδυνο κλπ οπότε μόνο σε αυτή τη βάση να απαντήσω και νομίζω και οι περισσότερες το ίδιο. Αν σου φαίνεται καλή ιδέα, μία προοπτική που σε γεμίζει ανυπομονησία, κάνε το. Αν είναι να πας και να σε πιάσει πανικός ή απελπισία, μην τον κάνεις. 

Link to comment
Share on other sites

1 ώρα πρίν, anemoni1989 είπε:

Επειδή δεν το καταλαβαίνω αυτό, μπορείς να μου εξηγήσεις πως το εννοείς?? Δεν είναι μωρό πλέον, οπότε κάποια πράγματα είναι στανταρ... Το πρωί θα είναι σχολείο, γιατί από ότι φαίνεται ανοίγουν όλα 1η του μήνα και μετά με το μπαμπά της ή τους παππούδες για κάποιες ώρες... Το μετά είναι σχετικό... Παιχνίδι, καμία βόλτα, σπίτι... Ανάλογα τα κέφια... Τι εννοείς "να ελέγχω την κατασταση" και "να έχω λόγο στο τι θα γίνεται"????? Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω!!

Κοίτα εγώ αν λείψω μια μέρα από το σχολείο και γίνει κάτι σοβαρό ή αξιοπερίεργο, τρελαίνομαι που δεν ήμουν εκεί για να μάθω ακριβώς τι έγινε κλπ, παρόλο που δεν είμαι κ ο τύπος που παίρνει θέση σε περιστατικά, ούτε εκφράζω έντονα την άποψή μου για το οτιδήποτε. Οπότε δεν μπορώ να φανταστώ να μεγαλώνει το παιδί και να μην είμαι εκεί να ξέρω τι γίνεται. 

 

τώρα για το πρόγραμμα, όταν ανακατεύοντα πολλά άτομα, θα γίνουν σίγουρα κ πράγματα που δεν θες. μπορεί να καταλήξει να κοιμάται πιο αργά, μπορεί να του διαβάσουν παραμύθια που δεν εγκρίνεις, οτιδήποτε. πιστεύεις ότι μπορείς να το χειριστείς; εγώ δεν μπορώ που είμαι κ ανεκτικός τύπος. Δεν μου έχεις δώσει την εντύπωση ότι δεν σε ενοχλεί το τι  κάνουν οι άλλοι. 

1 hour ago, Yovanna είπε:

Δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να πάρω το παιδί από όλους τους υπόλοιπους και από το σχολείο της για να έχω τον έλεγχο για 2-3 μήνες που θα λείψω και θα πρέπει να προετοιμάσω και τα πρακτικά για την άφιξη της υπόλοιπης οικογένειας.

Αυτό θα είχε λογική αν ήταν απλώς να λείψει η μαμά 2 μήνες και μετά να επανέλθει στα ίδια. Από τη στιγμή που θα φύγουν, τι νόημα έχει να διατηρηθεί η ρουτίνα που είναι να χαλάσει ούτως ή άλλως; Το σοκ το παιδί θα το πάθει έτσι κι αλλιώς. Είτε μείνει σπίτι κ φύγει η μαμά, είτε φύγει με τη μαμά και αφήσει τον μπαμπά και το σπίτι. Το θέμα είναι η μαμά τι μπορεί να χειριστεί καλύτερα. 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος said:

τώρα για το πρόγραμμα, όταν ανακατεύοντα πολλά άτομα, θα γίνουν σίγουρα κ πράγματα που δεν θες. μπορεί να καταλήξει να κοιμάται πιο αργά, μπορεί να του διαβάσουν παραμύθια που δεν εγκρίνεις, οτιδήποτε. πιστεύεις ότι μπορείς να το χειριστείς; εγώ δεν μπορώ που είμαι κ ανεκτικός τύπος. Δεν μου έχεις δώσει την εντύπωση ότι δεν σε ενοχλεί το τι  κάνουν οι άλλοι.

Δηλαδή μόνο η μαμά έχει λόγο για το μεγάλωμα του παιδιού? Οι υπόλοιποι απλά εκτελούν εντολές? Και εντάξει οι παππούδες.. ο μπαμπάς? Πρέπει να παίρνει άδεια από τη μαμά σε ότι αφορά το παιδί? Δεν την καταλαβαίνω αυτή τη νοοτροπία γιατί στο σπίτι μου είμαστε 2 γονείς που κάνουν τα ίδια πράγματα , απλά σε διαφορετικές στιγμές και δεν δίνει κανείς λόγο στον άλλον για το τι κάνει με το παιδί. Αν κάποιος κάνει καλύτερα κάτι, όποτε μπορεί το αναλαμβάνει εκείνος. Πχ όταν ήταν μωράκι ο μικρός, τον έκανε συνήθως μπάνιο ο άντρας μου γιατί είχε περισσότερη άνεση. Εγώ το έχω πιο πολύ με το κοίμισμα και τον κοιμίζω συνήθως εγώ. Τίποτα όμως δεν είναι δουλεία της μαμάς ή του μπαμπά αποκλειστικά.

 

Just now, Έσπερος said:

Οπότε δεν μπορώ να φανταστώ να μεγαλώνει το παιδί και να μην είμαι εκεί να ξέρω τι γίνεται. 

Δεν είναι δυνατό η μαμά να είναι πάντα εκεί , "μπάστακας" να παρακολουθεί το παιδί. Σίγουρα και η μαμά και ο μπαμπάς θα χάσουν στιγμές της καθημερινότητας από το μεγάλωμα του. Το αντίθετο θα με τρόμαζε.

 

Just now, Έσπερος said:

Αυτό θα είχε λογική αν ήταν απλώς να λείψει η μαμά 2 μήνες και μετά να επανέλθει στα ίδια. Από τη στιγμή που θα φύγουν, τι νόημα έχει να διατηρηθεί η ρουτίνα που είναι να χαλάσει ούτως ή άλλως; Το σοκ το παιδί θα το πάθει έτσι κι αλλιώς. Είτε μείνει σπίτι κ φύγει η μαμά, είτε φύγει με τη μαμά και αφήσει τον μπαμπά και το σπίτι. Το θέμα είναι η μαμά τι μπορεί να χειριστεί καλύτερα. 

Ο μπαμπάς θα μπορεί κάποια ΣΚ να πάει με τη μικρή, ούτως ώστε να εγκληματιστεί σιγά σιγά. Και καινούριο σπίτι και καινούρια νταντά ξαφνικά, βίαια αλλαγή μου κάνει. Άσε που έτσι θα μπορεί η Ανεμώνη τις ώρες που δεν θα δουλεύει να οργανωθεί ξαι για την άφιξη της υπόλοιπης οικογένειας. Επίσης, αν θυμηθείς το προηγούμενο θέμα, δεν νομίζω ότι η Ανεμώνη έχει δείξει ότι δεν εμπιστεύεται μπαμπά και παππούδες, ή ότι αγχώνεται όταν η μικρή δεν είναι μαζί της. Σίγουρα δεν θα είναι εύκολο. Σε ποιόν δεν λείπει το παιδί του όταν λείπει όλη μέρα? Πόσο μάλλον μέρες? Πιστεύω θα την παλέψει όμως.

Link to comment
Share on other sites

Δεν είπα πουθενά ότι η μαμά έχει μόνο λόγο στο μεγάλωμα. ειναι τελειως ασύμβατο με τις αρχες μου. δυστυχως ομως οταν η μαμα μενει για μηνες στο σπίτι το παιδι καταληγει να εχει εκεινη σημειο αναφοράς. μακαρι να ειχαμε αλλη κοινωνια κ να τα ειχαμε ξεπερασει αυτα. και αλλη κοινωνια να ειχαμε βέβαια εγώ δεν θα το άφηνα γιατί δεν μπορώ να φανταστώ να διαμορφώνει το παιδί μια καθημερινοτητα ερήμην μου. κακα τα ψεματα οταν καποιος ειναι μακρια καποια στιγμη καταληγει κομπάρσος. τωρα θα μου πεις γιατι αδικώ τον καημενο τον πατερα. δεν το θέτω σε ορους αντρα κ γυναικας αλλα καθαρα προσωπικών προτιμήσεων. ουτε τπυ αντρα μου θα του αρεσε να ειναι μονος του χωρις εμας, ούτε να φύγει εκείνος, ουτε να φύγουμε εμεις. Θα έλεγα μάλιστα ότι σε μια τετοια περιπτωση εκεινος θα ειχε μεγαλυτερο προβλημα απ ο,τι εγω. 

 

Η Ανεμώνη εχει δειξει οτι δεν σηκωνει κ πολλα πολλα οταν καποιος λεει ή κανει ξατι που δεν της αρεσει κ γι αυτο δεν μπορω να φανταστω να αφηνε εν λευκώ το μεγάλωμα του παιδιου. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

@Έσπερος, όντως μου αρέσει στο σπίτι μου  πολλά να περνάνε από εμένα ή τουλάχιστον να μη γίνονται πράγματα ερήμην μου, αλλά πχ το τι θα φάει, αν θα κοιμηθεί μια ώρα αργότερα ή νωρίτερα κλπ είναι κάτι που όντως δεν με προβληματίζει και πολύ.... Στην τελική, είναι κάτι που εύκολα διορθώνεται και μετά από 2 μήνες... Θα ταλαιπωρηθω μια βδομάδα και τέλος... Στο θέμα του φαγητού, πάλι δεν με απασχολεί γιατί σαν γονείς της δίνουμε από όλα, οπότε και να φάει μια σοκολάτα παραπάνω ή τηγανητές πατάτες, δεν χάθηκε και ο κόσμος... Γενικά είμαι πολύ λασκα... Το μόνο που με προβληματίζει είναι το θέμα του ότι οι δικοί μου της κάνουν όλα τα χατίρια... Αλλά για αυτό είμαι κάθετη στο θέμα του σταθμού ή μια κυρίας που έχω διαθέσιμη σε περίπτωση που όντως φύγω.. οπότε θα περνάει τις πιο πολλές ώρες εκεί και μετά θα σχολαει  ο πατέρας της, οπότε μικρό το κακό...

Just now, Yovanna είπε:

. Άσε που έτσι θα μπορεί η Ανεμώνη τις ώρες που δεν θα δουλεύει να οργανωθεί ξαι για την άφιξη της υπόλοιπης οικογένειας. 

Αυτό που το βάζεις??? Θα είμαι δίπλα στη θάλασσα και αντί για μπάνια, θα οργανώνω μετακόμιση!!!! :shock:

Link to comment
Share on other sites

14 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω μόνιμη δουλειά, που μου αρέσει, στο μέρος που πρόκειται να μετακομίσω για μια ζωή, για 3 μήνες μερικού αποχωρισμού με το παιδι μου. Που θα είναι στο σπίτι του με τον πατέρα του κ τους παππούδες και θα το βλέπω κάθε 4 μέρες ή πιθανόν και να μπορούσαν να έρθουν με τους γονείς μου για μερικές μερες. Δε μιλάμε για αποχωρισμό βασικά, απλά δε θα είστε συνέχεια μαζί. Ξέρω μητέρες γιατρούς που εφημερευαν στο Παίδων 14 μέρες το μήνα επί χρόνια. Μην τρελαθουμε, δεν πας για διακοπές. 

Βασικά τώρα που το ξανασκεφτομαι, θα μου φαινόταν αδιανόητο να απορρίψω τέτοιου είδους δουλειά, που θα επηρεάσει μακροπρόθεσμα όλη τη ζωή της οικογένειας, για 3 μήνες αναστάτωσης. 

 

Νομίζω είπε ότι είναι σύμβαση, όχι μόνιμη, εκτός αν μπερδεύτηκα.

 

Ανεμώνη θα σου πρότεινα να ψάξεις μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας μήπως γίνεται η πρόσληψη σου να αργήσει λίγο. Πχ με κάποια άδεια άνευ αποδοχών. Ώστε να πάτε όλοι μαζί. Όχι επειδή είσαι η μαμά. Και ο μπαμπάς να ήταν το ίδιο θα έλεγα, για να μη λείψει κανένας τόσο μεγάλο διάστημα από την οικογένεια. Αν δεν γίνεται, θα έλεγα καλύτερα να μείνει με τον μπαμπά (για μένα το ίδιο θα είναι είτε μόνο με τον ένα είτε μόνο με τον άλλο), να πας εσύ εκεί να φτιάξεις το σπίτι κ να έρθει η μικρή να τα βρει έτοιμα, να μην πέσει και πάνω σε δουλειες μετακόμισης (το ζήσαμε πρόσφατα με μωρό 8 μηνών κ τώρα 4 μήνες μετά ακόμα έχουμε πράγματα πακεταρισμενα γιατί δεν μπορούμε να την αφήνουμε μόνη για να τακτοποιούμε. Με παιδί ενάμισι έτους φαντάζομαι είναι ακόμα πιο δύσκολο γιατί μένει ακόμα λιγότερο μόνο του). Αν δεν το αντέχεις το να φύγεις μόνη τότε παρ'τη μαζί ή αν ξέρεις ότι βγαίνουν συχνά προκηρύξεις για εκεί (έτσι κατάλαβα) κ είσαι τόσο ψηλά στα μόρια (κι αν η σύμβαση είναι μόνο λίγοι μήνες) τότε περίμενε την επόμενη προκήρυξη που λογικά θα έχεις εξίσου ψηλές πιθανότητες. 

Link to comment
Share on other sites

@anemoni1989 επειδή λίγο ανακατεύτηκε στη ρουτίνα ύπνου ο άντρας μ τον Οκτώβρη, κ εκανε ολα τα λαθη μαζεμενα ιδιως τη χρηση οθόνης για να ακουνε μουσικη, κ εγω δεν ειπα τίποτα με τη λογική οτι ως πατερας εχει δικαιωματα, σε πληροφορώ οτι το παιδι τον Σεπτέμβριο κοιμοταν στις 9 μεςα σε λιγη ωρα κ τωρα αν κοιμηθει πριν τις 10.30 κάνω πάρτι, γιατί μπορεί να πάει κ 11, ενω θα ειμαςτε στο δωματιο απο τις 9 και τελικα ολοι ειμαστε χαμένοι γιατι κ εκείνος κάθεται μόνος του όσο μας περιμένει κ εγώ μετά είμαι μέσα στα νεύρα. 

Link to comment
Share on other sites

Δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα, ανεμώνη η δουλειά αυτή κάπου λες ότι είναι 8μηνο? Οπότε μιλάμε για ευκαιρία ζωής ή όχι; Προσωπικά θα σου πω και όπως είναι τώρα τα πράγματα μάλλον θα περίμενα να φύγουμε όλοι μαζί το Σεπτέμβρη με οποίες επιπτώσεις και θα έψαχνα τότε για δουλειά. Μου φαίνεται μεγάλο διάστημα για να άφηνα το παιδί.Από εκεί και πέρα θα κανεις αυτό που θεωρείς εσύ καλύτερο για ολους, και για εσένα φυσικά.

Link to comment
Share on other sites

Just now, little lamb είπε:

 

Νομίζω είπε ότι είναι σύμβαση, όχι μόνιμη, εκτός αν μπερδεύτηκα.

 

Ανεμώνη θα σου πρότεινα να ψάξεις μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας μήπως γίνεται η πρόσληψη σου να αργήσει λίγο. Πχ με κάποια άδεια άνευ αποδοχών. Ώστε να πάτε όλοι μαζί. Όχι επειδή είσαι η μαμά. Και ο μπαμπάς να ήταν το ίδιο θα έλεγα, για να μη λείψει κανένας τόσο μεγάλο διάστημα από την οικογένεια. Αν δεν γίνεται, θα έλεγα καλύτερα να μείνει με τον μπαμπά (για μένα το ίδιο θα είναι είτε μόνο με τον ένα είτε μόνο με τον άλλο), να πας εσύ εκεί να φτιάξεις το σπίτι κ να έρθει η μικρή να τα βρει έτοιμα, να μην πέσει και πάνω σε δουλειες μετακόμισης (το ζήσαμε πρόσφατα με μωρό 8 μηνών κ τώρα 4 μήνες μετά ακόμα έχουμε πράγματα πακεταρισμενα γιατί δεν μπορούμε να την αφήνουμε μόνη για να τακτοποιούμε. Με παιδί ενάμισι έτους φαντάζομαι είναι ακόμα πιο δύσκολο γιατί μένει ακόμα λιγότερο μόνο του). Αν δεν το αντέχεις το να φύγεις μόνη τότε παρ'τη μαζί ή αν ξέρεις ότι βγαίνουν συχνά προκηρύξεις για εκεί (έτσι κατάλαβα) κ είσαι τόσο ψηλά στα μόρια (κι αν η σύμβαση είναι μόνο λίγοι μήνες) τότε περίμενε την επόμενη προκήρυξη που λογικά θα έχεις εξίσου ψηλές πιθανότητες. 

Μα το θέμα είναι το να πληρωθώ αυτούς τους μήνες, για να καλύψω κάνα έξοδο από την κατασκευή του σπιτιού... Διαφορετικα, δεν θα το έκανα... Απλά είναι πολύ καλά τα λεφτά και εύκολη η δουλειά στη συγκεκριμένη περίπτωση και για αυτό το σκέφτομαι...

Ναι σαν συμβασιούχο θα πάω, ξέχασα να το διευκρινησω!!! Αν ήταν μόνιμη δουλειά, θα περίμενα 2-3 χρόνια για να μάθω αν διορίστηκα!!! :P

Just now, Sunshine8 είπε:

Δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα, ανεμώνη η δουλειά αυτή κάπου λες ότι είναι 8μηνο? Οπότε μιλάμε για ευκαιρία ζωής ή όχι; Προσωπικά θα σου πω και όπως είναι τώρα τα πράγματα μάλλον θα περίμενα να φύγουμε όλοι μαζί το Σεπτέμβρη με οποίες επιπτώσεις και θα έψαχνα τότε για δουλειά. Μου φαίνεται μεγάλο διάστημα για να άφηνα το παιδί.Από εκεί και πέρα θα κανεις αυτό που θεωρείς εσύ καλύτερο για ολους, και για εσένα φυσικά.

Καλά ευκαιρία ζωής προφανώς και δεν είναι... Γράφω και πιο πάνω... Είναι σύμβαση λίγων μηνών, απλά με πολύ καλές αποδοχές και πολύ ευκολο ωράριο... Και το σκέφτομαι απλά και μόνο για να καλύψω κάποια έξοδα από την κατασκευή του σπιτιού!!! Υπό άλλες συνθήκες δεν θα το έκανα, εννοείται, απλά σε αυτή τη φάση σκέφτομαι πως θα ήθελα και εγώ να προσφέρω κάπως, αντί να καθομαι

Link to comment
Share on other sites

Just now, anemoni1989 είπε:

Μα το θέμα είναι το να πληρωθώ αυτούς τους μήνες, για να καλύψω κάνα έξοδο από την κατασκευή του σπιτιού... Διαφορετικα, δεν θα το έκανα... Απλά είναι πολύ καλά τα λεφτά και εύκολη η δουλειά στη συγκεκριμένη περίπτωση και για αυτό το σκέφτομαι...

Ναι σαν συμβασιούχο θα πάω, ξέχασα να το διευκρινησω!!! Αν ήταν μόνιμη δουλειά, θα περίμενα 2-3 χρόνια για να μάθω αν διορίστηκα!!! :P

Καλά ευκαιρία ζωής προφανώς και δεν είναι... Γράφω και πιο πάνω... Είναι σύμβαση λίγων μηνών, απλά με πολύ καλές αποδοχές και πολύ ευκολο ωράριο... Και το σκέφτομαι απλά και μόνο για να καλύψω κάποια έξοδα από την κατασκευή του σπιτιού!!! Υπό άλλες συνθήκες δεν θα το έκανα, εννοείται, απλά σε αυτή τη φάση σκέφτομαι πως θα ήθελα και εγώ να προσφέρω κάπως, αντί να καθομαι

 

Πάτε σε μία πόλη που δεν έχεις ξαναζήσει  ούτε θα έχεις μόνιμη εργασία και θα χτίσετε ήδη και σπίτι εκεί; Μπερδεύτηκα.

Link to comment
Share on other sites

Πάντως για τους παιδικούς μη το έχεις σίγουρο ότι θα ανοίξουν και δε θα δουλεύουν μέρα παρά μέρα, το είπαν πριν και κάποιες κοπέλες. Επίσης προσωπικά θα φοβόμουν να στείλω το γιο μου που είναι τρισιμισυ χρ τώρα σε παιδικό , εδώ σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι τι θα κάνω το Σεπτέμβρη, και πάλι βέβαια είναι δική σου απόφαση και πως το αντιλαμβάνεται κάθε μητέρα. Αν είναι να πας απλά να υποστηρίξεις αυτήν την απόφαση και να είσαι σίγουρη ότι δεν θα έχεις ανασφάλειες με το παιδί (πχ αν η μητέρα σου το πάρει στο χωριό , το χωριό είναι κοντά στην πόλη που θα δουλεύεις, θα μπορεις να πηγαίνεις;). Σίγουρα το διάστημα δεν είναι τεράστιο αλλά δεν είναι και πολύ μικρό, ειδικά αν μιλάμε για παιδί ενάμισυ έτους. Και αν μιλούσαμε για μόνιμη θέση ή για όνειρο ζωής θα είχα λίγο κδιαφορετική άποψη, αλλά από ότι κατάλαβα τέτοιες προκηρύξεις βγαίνουν και θα μπορέσεις να ξαναβρείς, τώρα βέβαια αν υπάρχει οικονομικό θέμα αυτή τη στιγμή και αυτός είναι ένας παράγοντας. Αυτή τη στιγμή δεν εργάζεσαι εκεί που μένετε τώρα;

Link to comment
Share on other sites

7 μήνες μισθός έστω κ με σύμβαση κ ίσως κ τα μόρια που δινει για επαναπρόσληψη, δεν ειναι κατι αμελητέο απο τη στιγμη που ειναι στο μερος που θα μεινει ουτως ή αλλως η οικογενεια. Δεν καταλαβαινω πώς γινεται στην εποχη μας να αμφισβητούμε την αναγκη για εργασια. Δεν ειπε η κοπελα οτι θα παει σε ασχετο μερος για 8μηνη συμβαση κ θα αφησει πισω οικογενεια, κ το τριμηνο μαλλον θα ειναι λιγότερο από ο,τι καταλαβαινω. Εξάλλου είναι κ ένας τρόπος να κανεις γνωριμίες στο μέρος. 

Link to comment
Share on other sites

Και τωρα να κανεις τα χαρτια σου μεχρι να τελειωσει η διαδικασια παει το καλοκαιρι οποτε τσαμπα το συζηταμε αφου Σεπτεμβρη θα φευγατε ετσι κι αλλιως. Αρα ξεκινατο!!

 

 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...